Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Η μεγάλη εκκαθάριση

Ενώ η χώρα πηγαίνει ολοταχώς προς χρεοκοπία, και το βασικό ζητούμενο από τη σκοπιά του κινήματος παραμένει η πολιτική χρεοκοπία των αστικών κομμάτων, πριν χρεοκοπήσει ο λαός και τον γονατίσουν...

…η κε του μπλοκ, άρτι αφιχθείσα στη βάση της, συνεχίζει με αυτόματο πιλότο τις βουτιές της στην ασφάλεια του παρελθόντος και καταπιάνεται με ένα διαχρονικό ζήτημα: τις δίκες της μόσχας.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια εργασία, αναλυτική κι αρκούντως τεκμηριωμένη, του σ/φου αναγνώστη Άναυδου σχετικά με το θέμα, όπως το προσεγγίζει από τη δική του σκοπιά. Ποια είναι αυτή; Χωρίς να είναι οργανωμένος στο κόμμα, ο Άναυδος γράφει το κείμενο από την σκοπιά της κομμουνιστικής ορθοδοξίας –όπως αναφέρεται κατά καιρούς στο μπλοκ.

Η εργασία του Άναυδου ανήκει σε εκείνη την κατηγορία κειμένων, που δημοσιεύονται στον ρίζο με τη διευκρίνιση άρθρο συνεργάτη μας στον υπότιτλο. Δεν απηχεί απαραίτητα πλήρως τις δικές μου απόψεις, αλλά προφανώς δε μπήκε τυχαία εδώ. Τη θεωρώ, αν μη τι άλλο, διαφωτιστική κι ενδιαφέρουσα.

Θα μπορούσε να είναι παραλειπόμενο κείμενο από το περσινό αφιέρωμα της ελευθεροτυπίας στις δίκες της μόσχας, όπου συμμετείχαν διάφοροι πανεπιστημιακοί, φίλα προσκείμενοι στο κόμμα. Με τη διαφορά ότι ο Άναυδος ουδέποτε θα δεχόταν να δώσει δικό του κείμενο στον τεγόπουλο, ακόμα κι αν του είχε ζητηθεί κάτι τέτοιο.

Ή καλύτερα μια εναλλακτική επιλογή στο ιστορικό ένθετο του κυριακάτικου ριζοσπάστη, που έχει γίνει κι αυτό 20σέλιδο, αλλά δεν έχει καταπιαστεί ακόμα με αυτό το θέμα. Σε κάθε περίπτωση, θα άξιζε να το διαβάσετε μέχρι τέλους, έστω και σε δόσεις, χωρίς να αποθαρρυνθείτε από την έκταση του κειμένου.

Η κε του μπλοκ επιφυλάσσεται να τοποθετηθεί επί του θέματος σε κάποια μελλοντική ανάρτηση. Αλλά χρειαζόταν την καβάτζα μιας –τρόπον τινά- εισήγησης που να καλύπτει κάποια θέματα, για να τοποθετηθεί επ’ αυτής της βάσης. Και το κείμενο του Άναυδου μπορεί να παίξει αυτόν το ρόλο.

Επιπλέον, το μπλοκ παραμένει ανοιχτό στην εκδήλωση ενδιαφέροντος και για άλλες συνεργασίες, επί διαφόρων θεμάτων, ή και για τον αντίλογο επί του συγκεκριμένου, σε αντίστοιχη μορφή με το κείμενο του Άναυδου.

Καλή ανάγνωση και ψυχραιμία στα σχόλια.







Για τη δική σας ευκολία, μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο και στην εξής ηλεκτρονική διεύθυνση:

https://docs.google.com/document/d/1jmriOLonXaljqYO_Ns_HmT-BGqVukHXQ7-kPytFIiU4/edit?hl=en_US

Υγ: η κε του μπλοκ ζητάει την κατανόηση του αναγνωστικού κοινού για το προηγούμενο διάστημα που δε μπορούσε να απαντά άμεσα στα σχόλια κι υπόσχεται ότι θα προσπαθήσει να το αλλάξει, και να απαντήσει, αναδρομικά έστω, σε κάποια από αυτά. Αν και ο βλαδίμηρος έλεγε ότι η συνήθεια είναι εχθρός του σοσιαλισμού. Κι οι θερινοί ρυθμοί είναι δύσκολο να αποβληθούν, ειδικά στην υγρασία της συμβασιλεύουσας.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Ωστόσο αν αποδεχθούμε ότι οι δίκες ήταν στημένες τι πιο απλό από τα να κατασκευαστούν και τα απαραίτητα (πλαστά) πειστήρια. Η απουσία τους αποδεικνύει ότι οι ομολογίες ήταν αληθινές."
σελίδα 16-17 του κειμένου

"Η NKVD έχει τελείως
εγκαταλείψει την προσεκτική διερεύνηση ενώ οι πράκτορες της θέλουν μόνο να εξασφαλίζουν ομολογίες από τους συλληφθέντες ανεξάρτητα από τα στοιχεία"
σελίδα 23 του κειμένου

Τελικά πιο απ' τα δύο είναι το σωστό ?

Επίσης κάτι εντελώς καινούργιο για μένα.
Στις σελίδες 7, 8, 10 του κειμένου υπάρχει ο χαρακτηρισμός "πρώην άνθρωποι" για κουλάκους και λοιπούς αντιδραστικούς.
Τι εννοείται με την ορολογία αυτή ? (Ερώτημα προς Άναυδο)
Προφανές πως είναι σε αποσπάσματα απο κείμενα που παραθέτει.

Taliban

Ανώνυμος είπε...

Έχω και εγώ την ίδια απορία με τον ανώνυμο σχετικά με την ορολογία "πρώην άνθρωποι". Το κείμενο το βρήκα με καλή (τουλάχιστον επιστημονική και απ την σκοπιά της υπεράσπισης) προσέγγιση του θέματος , ενώ παράλληλα μας δίνει πολλά στοιχεία για την εσωτερική κατάσταση της ΕΣΣΔ. Ωραία δουλειά που χρήζει συνέχειας και (συντροφικής) κριτικής

Αναυδος είπε...

Πρώην ανθρώπους ονόμαζαν στην ΕΣΣΔ τις δεκαετίες του ’20 και του ’30 όσα μέλη της παλιάς άρχουσας τάξης είχαν παραμείνει στη χώρα. Η κατηγορία αυτή περιλάμβανε παλιούς αριστοκράτες, γαιοκτήμονες, τσαρικούς αξιωματικούς, επισκόπους κλπ. Δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα και πολλά από τα αστικά τους δικαιώματα ήταν περιορισμένα

Αναφορικά με το ερώτημα του Taliban
Το πρώτο απόσπασμα αναφέρεται στις δίκες της Μόσχας ενώ το δεύτερο αναφέρεται στις υπερβολές της NKVD. Και τα δύο είναι σωστά με την έννοια ότι υπήρχε συνομωσία για την ανατροπή της σοβιετικής εξουσίας αλλά από την άλλη σε ορισμένες περιπτώσεις (όχι σχετικές με τους κατηγορούμενους στις 4 δίκες) υπήρχε κατασκευή του κατηγορητηρίου από την NKVD. Μάλιστα οι περιπτώσεις γενικεύονται από την αστική προπαγάνδα για να αθωώσουν τους πάντες. Λογικό γιατί ο εχθρός θα πατήσει στα λάθη αλλά όχι αληθινό.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Καταρχάς είναι προφανές ότι ο όρος δεν ανήκει στον αναυδο, αλλά στο σφο με το μουστάκι. Το ξαναλέω για όσους τυχόν έχουν παρανοήσει, όχι για τους σφους αναγνώστες που σχολίασαν. Με την ασφάλεια της χρονικής απόστασης, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμα και καλτ. Αλλά το θέμα είναι σοβαρό.
Εγώ μπορώ να το καταλάβω κάπως μόνο με την έννοια ότι αναφέρεται σε αντι-σοσιαλιστικά, αντικοινωνικά στοιχεία -κι έξω από την κοινωνία, δε νοείται ανθρώπινη ουσία. ή -για να θυμηθούμε και τον μαρξ- ο αληθινός ουμανισμός στρέφεται ενάντια στους εχθρούς της ανθρωπότητας -ειπωμένο από αυτόν δεν ακούγεται τόσο "σκληρό" όσο ο όρος "εχθροί του λαού". Αλλά αυτά μπορεί να είναι απλώς δικές μου νοητικές ακροβασίες με απολογητική διάθεση.

Εγώ ξεχώρισα ένα άλλο σημείο. Στη σελίδα 16-17 ο άναυδος ισχυρίζεται κάτι πολύ ενδιαφέρον. Ότι ο στάλιν δε μιλούσε για όξυνση της ταξικής πάλης στο σοσιαλισμό, αλλά για πιο ακραίες μορφές πάλης στις οποίες καταφεύγουν τα υπολείμματα του ταξικού εχθρού. Η ερμηνεία αυτή είναι πολύ ενδιαφέρουσα κι απαντά πχ σε ένα ζήτημα που είχε θέσει ο ρούσης στον προσυνεδριακό για το 18ο, όπου αναρωτιόταν πώς γίνεται να έχουμε απονέκρωση του κράτους -και κατά συνέπεια και των τάξεων- εφόσον οξύνεται η ταξική πάλη στο σοσιαλισμό. Αυτό που δε θυμάμαι με ακρίβεια είναι τι είχε απαντήσει σχετικά σ εκείνη τη φάση το κόμμα. Έχω την εντύπωση ότι η αλέκα είχε πει εδώ στη θεσσαλονίκη δημόσια, σε μια παρουσίαση των θέσεων, ότι συνεχίζει να υπάρχει και οξύνεται. Αλλά πέραν αυτού δε θυμάμαι κάποια άλλη ολοκληρωμένη απάντηση.
Σε κάθε περίπτωση, η ερμηνεία του άναυδου μου φαίνεται και η πιο σωστή

Χανιά - Μόσχα 5-0 είπε...

Ποιά κατανόηση του αναγνωστικού κοινού και κουραφέξαλα?
Όλοι καταλάβανε πως η αφυψηλού συμπεριφορά της Κ.Ε. έχει τις αιτίες της στις αποκαλύψεις που έκαναν τίμιοι συναγωνιστές στα προηγούμενα ποστ για τις ξένοιαστες διακοπές του Απολίθωμα στο νότο..
Οι υποσχέσεις για σημασία και οι αστικές αβρότητες ας λείπουν.
Η βάση του μπλοκ απαιτεί απαντήσεις.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ενδιαφέρον, διδακτικό και γραμμένο απλά. Ερώτηση:
Για τις καταχρήσεις εξουσίας της νικαβουντέ, υπεύθυνος θεωρήθηκε αποκλειστικά ο Γεζόφ; Υπήρχαν άλλοι λόγοι (πέραν της συνδυασμένης υπονόμευσης της σοβιετίας απ' τα μέσα) που να αιτιολογούν τις "υπερβολές" της ΝΚΒΝΤ;

Ηλίας από τον Μελιγαλά είπε...

Με την έναρξη του πολέμου ο Ρούζβελτ μάζεψε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης γύρω στις τριακόσιες χιλιάδες (300.000!)αμερικανούς πολίτες η προσωρινά διαμένοντες, ιαπωνικής καταγωγής.
Ετσι, χωρίς καμιά κατηγορία - μόνο επειδή ήταν γιαπωνέζοι. Το σκεπτικό: Αποτελούσαν εν δυνάμει πεδίο στρατολόγησης πληροφοριοδοτών η πρακτόρων του εχθρού!
Κουφό;
Ε, ναί, κουφό.
Είπε κανείς ότι ο πόλεμος είναι κάτι καλύτερο;
Και αν ο πόλεμος μεταξύ ιμπεριαλιστών επιβάλλει τέτοια σκληρά και άδικα μέτρα, ας φανταστούμε τι συνεπάγεται ο πόλεμος μεταξύ δύο κοινωνικών συστημάτων, που είναι η πιο ολοκληρωτική και σαρωτική σύγκρουση, που μπόρεσε μέχρι σήμερα να μας δείξει η ιστορία.
Τέτοιος ήταν ο χαρακτήρας του Β' Π.Π. στο Ανατολικό Μέτωπο, που αποτυπώθηκε υπέροχα στο "Ελα να δείς", του Κλίμωφ.
Οσο η πραγματικότητα του πολέμου ήταν ζωντανή κανείς δε μίλαγε για τις "εκκαθαρίσεις", που θεωρούνταν αυτονόητες από όσους υπέστησαν τον πόλεμο.
Η προπαγάνδα περί "δικών της Μόσχας" κλπ. δυστυχώς "νομιμοποιήθηκε" από τους προδότες της "αποσταλινοποίησης", από το '56 και δώθε. Μέχρι τότε αντιμετωπίζονταν από τον πολύ κόσμο σαν αυτό, που ήταν: κλασσική, ελαττωμένης αξιοπιστίας, αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Κάτι σαν την ΕΗΔ του στρατού, που ούτε οι δεξιοί φαντάροι δεν την παίρνανε στα σοβαρά. Η υιοθέτησή της από "κομμουνιστές" της ολκής του αρχηγού της ΕΣΣΔ έσπειρε τεράστια σύγχυση, όχι μόνο στο κομμουνιστικό, αλλά και σε όλο το προοδευτικό κίνημα. Κυριολεκτικά το διέλυσε, έστω και αν χρειάστηκε 35 χρόνια.
Αυτά πληρώνουμε σήμερα.
Δεν υπάρχει περίπτωση να πάει η ανθρωπότητα μπροστά, όσο αυτά θεωρούνται "γκρίζα ζώνη" η "παρελθόν". Τα διλήμματα του Στάλιν θα τα βρίσκει συνεχώς μπροστά του ο οιοσδήποτε θελήσει να κάνει, έστω και ένα βήμα προς τα εμπρός.
Αν δεν ξεκαθαρίσουμε με τον "αντισταλινισμό" ("ντροπαλό αντικομμουνισμό" τον είχε επιτυχημένα χαρακτηρίσει ο σ. Κ. Κάππος, που μόνο "σταλινικός" δεν ήταν...), δε θα κάνουμε τίποτε.
Η αποδαιμονοποίηση της ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ σοσιαλιστικής επανάστασης (=αλλαγής των σχέσεων παραγωγής...)είναι το κλειδί για την απελευθέρωση της επαναστατικής δύναμης των εργαζομένων.
Μπράβο στον Αναυδο.

RedBoy είπε...

Το θέμα είναι ότι αν εξαιρέσεις την Κίνα (και ποιος μπορεί να ελπίζει σήμερα στην Κίνα;) ο κομμουνιστικός λόγος δεν αναπαράγεται από δυνάμεις τέτοιου βεληνεκούς, όπως πχ γινόταν με την Σ.Ε. Για την Ελλαδίτσα μιλάμε. Κι αν θέλουμε να μιλήσουμε για μεγάλες δυνάμεις που θα μπορούσαν να δώσουν ώθηση στον αγώνα για μία καλύτερη ανθρωπότητα θα πρέπει να αναζητήσουμε τη λύση σε μονάδες αντίστασης μέσα στις αστικές δυτικές κοινωνίες. Και για να γίνει δουλειά σ 'αυτό το θέμα χρειάζεται ένας πιο συμπυκνωμένος κριτικός λόγος από τη μονοσήμαντη κριτική στον ιμπεριαλισμό με την οποία συμφωνώ αλλά δεν φτάνει. Ίσως χρειάζεται να γίνει δουλειά στα «ανθρώπινα δικαιώματα»· ίσως σε κάτι άλλο· δεν ξέρω. Δεδομένων των ανισορροπιών του συστήματος (ανισόμετρη ανάπτυξη κλπ) το να πετάς το γάντι στον ιμπεριαλισμό δεν αρκεί για να πείσεις π.χ. τον μέσο Ευρωπαίο για την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού. Και αν δεν πείσεις αυτόν θα πρέπει να απευθυνθείς στο «ηρωισμό» των Ελλήνων όπως έκανε πριν 2-3 μέρες ο Καζάκος. Αλλά για ποιο λόγο να παλέψει ο Έλληνας ενάντια στο Νάτο; Για το σοσιαλισμό; Mα αυτός δε θα χει διαβρωθεί ήδη από τον ιμπεριαλισμό;

port roya; είπε...

"Αν οι αποδείξεις ήταν προκατασκευασμένες και αν η μοίρα των Ζινοβιεφ-Κάμενεφ-Μπουχάριν προδιαγραμμένη τι πιο απλό από το να τους εξοντώσουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Η καθυστέρηση σημαίνει ότι η καταδίκη τους ήταν αποτέλεσμα της συλλογής επιπλέον αποδεικτικού υλικού"

Χωρίς να θέλω να καταδικάσω το κείμενο, και καθώς θεωρώ την ποιο σημαντική αυτοκριτική του Μολότωφ που λέει ότι ετοιμαζόμασταν για πόλεμο, στην ουσιά η επανάσταση στην εσσδ σταμάτησε να κινδυνεύει μόνο μετά το πέρας του Β ΠΠ εξαιτίας της απίστευτης νίκης και της τεράστιας απήχησης σε όλο τον δυτικό κόσμο, στο προηγούμενο σημείο ο συγγραφέας κάνει ένα άλμα λογικής.

Η καθυστέρηση μπορεί κάλιστα να σημαίνει ότι για τόσο σημαντικούς ανθρώπους έπρεπε να ψάξουν ή "να κατασκευάσουν" ποιο πειστικά στοιχεία γαι τις καταδίκες τους ή και ότι ακόμα η κε δεν είχε αποφασίσει για την τύχη τους. Anyway πολλά θα μπορούσε να σημαίνει και όχι απαραίτητα ότι καλόπιστα έψαχναν την "αλήθεια"

Όσο για την μείωση των μελών κατά λιγότερο από 30%?? τι να πω?? Ότι αντί να αυξάνονται μειώθηκαν δεν σημαίνει ότι απαραίτητα από τους 57.000 κάποιοι πέθαναν και από φυσικά αίτια (γεράματα, αρρώστιες) και όχι από εκτελέσεις...

Αναυδος είπε...

Ορισμένες απαντήσεις στα σχόλια
@Alex.
Για τις υπερβολές εκτός από τον Γιεζόφ (και αρκετές εκατοντάδες μέλη της NKVD) τιμωρήθηκαν και δύο μέλη του ΠΓ οι Εικε και Ποστυσεφ. Μάλιστα υπάρχει ο διάλογος με τον Ποστυσεφ στο ΠΓ όπου περιγράφει την έκταση των εκκαθαρίσεων όπου όλοι μένουν άφωνοι λέγοντας του ότι δεν είναι δυνατόν όλοι αυτοί να είναι εχθροί. Κατόπιν εορτής όμως και οι δυο τους θεωρήθηκαν αθώα θύματα του Στάλιν.

@Ηλία
Μου θύμισες και ένα άλλο έγκλημα των αποικιοκρατών Αγγλων που το 1943 κατάσχεσαν πάνω από το 1/5 της σοδιάς στην Ινδία για την πολεμική τους προσπάθεια. Το αποτέλεσμα 3.5 εκατομμύρια νεκροί στην περιοχή της Βεγγάλης !!!. Στην καθ υμάς ιστορία το έγκλημα αυτό δεν υπάρχει ούτε σαν υποσημείωση

@Red Boy
Η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να καθαρίσουμε την ιστορία μας από κάθε κατηγορία και λάσπη.

@port roya; (l)
Αν υποθέσουμε ότι ήθελαν να εμπλέξουν στη δολοφονία του Κιρόφ τους Κάμενεφ Ζινοβιεφ καλό θα ήταν να ξεμπέρδευαν μαζί τους από την αρχή. Ομως τις πρώτες μέρες της δολοφονίας οι έρευνες είχαν στραφεί σε λευκούς και μάλιστα είχαν εκτελεστεί αρκετοί όμηροι και άλλοι είχαν σταλεί στη Σιβηρία σαν αντίποινα. Οσο όμως προχωρούσε η έρευνα τόσο φαινόταν ότι η δολοφονία ήταν μία δουλειά από μέσα. Στην πρώτη δίκη καταδικάστηκαν σαν φέροντες την πολιτική ευθύνη και μόνο . Το 1936 καταδικάστηκαν σαν ηθικοί αυτουργοί.

Unknown είπε...

nikostrend
δικες με εγγυησεις γκουανταναμο δεν υπαρχουν.
πολιτικη σκοπιμοτητα υπαγορευσε τις δικες.
όμως η μεταμφιεση της σε δικη,δειχνει πολλα για την ιδια την σκοπιμοτητα
επειδή χρειασθηκε την δικαστικη συγκαλυψη.