Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2016

Μην καρτεράτε να λυγίσουμε

Το βασικό "πρόβλημα" της χτεσινής γιορτής του ΚΚΕ, στο ΣΕΦ, ήταν πως όταν ο πήχης έχει μπει πολύ ψηλά από την προηγούμενη χρονιά, μπορεί να φανεί πως η φετινή προσπάθεια υστερεί, χωρίς να συμβαίνει κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα, και να μη χαραχτεί τόσο έντονα στη μνήμη του κοινού. Δεν είναι εύκολο όμως να γίνεται κάθε φορά καινούριο ρεκόρ ή κάτι σαν τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων, όπως στην περυσινή παράσταση.
Αν και προσωπικά, μου θύμισαν φέτος κάτι από Ολυμπιάδα οι συνοικιακές αποστολές με τα πούλμαν, τη γερουσία και τους επικεφαλής με τις ταμπελίτσες (Βύρωνας 1, Βύρωνας 2, Καισαριανή) που ακολουθούσαν, για να μη χαθούν μες στο πλήθος, σαν παρέλαση βετεράνων της Ζεγκόβια.
-Κι η Αλεζία;
-Ποια Αλεζία; Τι Αλεζία; Χμμ... Τι τη θέλετε τέλος πάντων αυτή την Αλεζία;

Φέτος ο κόσμος στις κερκίδες πρέπει να ήταν ελαφρώς λιγότερος στις κερκίδες (από πέρσι που η γιορτή είχε εγκαινιάσει άτυπα και την προεκλογική περίοδο) και γέμισε ασφυκτικά μόνο την πλευρά που συναντούσε πρώτη, καθώς ερχόταν από το τρένο κι όχι την άλλη από τη μεριά της θάλασσας. Αλλά ήταν συγκριτικά πιο ογκώδη τα μπλοκ της νεολαίας στον αγωνιστικό στίβο (της ταξικής πάλης), που έβγαιναν ένα-ένα, κατά οργάνωση, οπότε είναι κάπως επισφαλείς οι ακριβείς εκτιμήσεις.
Ας κρατήσουμε για σιγουριά ένα γενικό πενταψήφιο (πάνω από δέκα χιλιάδες κόσμος) και την ιδιαιτερότητα του ΚΚΕ. Που (μόνο αυτό) άφησε πίσω του τη θεωρία των σταδίων, όταν όλοι οι άλλοι ανακάλυπταν ξανά την κρυφή γοητεία της, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αλλά είναι το μόνο πολιτικό κόμμα που μπορεί να γεμίσει τόσο μεγάλα στάδια, ακολουθώντας τις παραδόσεις της μεταπολίτευσης και τα (σοβιετικής κοπής) ωραία φιλειρηνικά ονόματα των σταδίων που χτίζονταν τότε, πχ Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Ένα άλλο πρόβλημα, όταν μπλέκεις με κομμουνιστές, σε αντίθεση με το στερεότυπο για το μέσο (ας το πούμε σχηματικά) αριστερό, πλην Λακεδαιμονίων, που λέει πχ στις 7, για να ξεκινήσει/φτάσει στις 8μιση, είναι ο υπερβάλλων ζήλος, που ξεπερνάει την έννοια της συνέπειας, με συνέπεια να υπάρχει πχ μποτιλιάρισμα, μισή και μία ώρα πριν από την ώρα έναρξης, λες και πρόκειται για κανονικό αγώνα. Όπου χρειάζεται και το λεγόμενο pre game show με ζωντανές συνδέσεις για την άφιξη των πούλμαν με τις αποστολές, ρεπορτάζ από τους επίσημους καλεσμένους (όπου ήταν και ο μικρός Κόκκαλης, εγγονός του επιτρόπου Υγείας στην κυβέρνηση του βουνού, που έβγαζε και φωτογραφίες από το κινητό του) και το κλίμα στους οπαδούς. Κι είναι κρίμα που δε γίνονται σε πιο τακτική βάση τέτοιες εκδηλώσεις στο ΣΕΦ, για να έχει κάθε περιοχή-οργάνωση τη δική της θύρα, με τα δικά της συνθήματα, πανό, και οργανωτές κερκίδας για το πέταλο των φανατικών, όπου θα ήταν οι ναυτεργάτες από το Πέραμα.

Εκτός γηπέδου, οι πλανόδιοι σφοι-πωλητές (δεδομένης της έλλειψης μιας μπουτίκ με αναμνηστικά, ημερολόγια και λοιπά είδη του κόμματος) ήταν μάλλον λιγότεροι από άλλες χρονιές, αλλά τη διαφορά την έκανε η προσφορά με πιροσκί για την οικονομική ενίσχυση του κόμματος, που ένας σφος ορκίζεται πως είδε με τα μάτια του, αλλά δεν τα αγόρασε, για να έχει και πειστήρια.

Για την ομιλία του ΓΓ θα τα διαβάσατε κι αλλού (κι αν δεν το χορτάσατε, υπάρχει και μια σημερινή τηλεοπτική του εμφάνιση στο πρωινό ενημερωτικό της ΕΡΤ). Αυτό που μου έμεινε περισσότερο ήταν μια αποστροφή της ομιλίας του για μερίδα της ελληνικής αστικής τάξης και μερίδα της γερμανικής και βάλε (sic) αστικής τάξης, που βλέπουν καλύτερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους, μέσω ενός γκρέξιτ.
Αλλά είναι ζήτημα πόσο μπορεί να διατηρήσει ένας ομιλητής την προσοχή του κοινού του σε μια σχεδόν ωριαία ομιλία. Και αν δυσκολεύεσαι να περάσεις κάποια μηνύματα στο μιλητό, που φτάνει σαν μπλα-μπλα στα αυτιά του μέσου συνομιλητή, μπορείς να δοκιμάσεις και το τραγούδι, που είναι πιο άμεσο. Όχι γιατί εσύ κεκεδίζεις ή πάσχεις από κάποια μορφή δυσλεξίας, αλλά γιατί ο άλλος δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί και να σε καταλάβει και σου χρεώνει συνήθως επικοινωνιακό έλλειμμα, την αδυναμία του ως δική σου έλλειψη.

Ο φασισμός δεν έρχεται απ' το μέλλον, καινούριο κάτι τάχα να μας φέρει, έπαιζαν τα μεγάφωνα στο στάδιο. Αλλά είναι σημάδι των καιρών και ιστορική ειρωνεία ότι πολύς κόσμος δέχεται το κλασικό στερεότυπο για τους κομμουνιστές, που έχουν μείνει στον 19ο αιώνα και δεν έχουν κάτι καινούριο ή πρωτότυπο να συνεισφέρουν.
Ο κομμουνισμός όμως έρχεται από το παρελθόν και από το μέλλον ταυτόχρονα, να τα ενώσει στο σήμερα σαν συνδετικός κρίκος, το κεκτημένο με την προοπτική. Έρχεται από τις ανασκαφές του μέλλοντος και την ένδοξη ιστορία που επιχείρησε να σπάσει την αλυσίδα της ανθρώπινης προϊστορίας, παίζοντας (και μερικές φάλτσες) νότες από τη μουσική της κοινωνίας του μέλλοντος*. Έρχεται, σαν τους συντρόφους, από πολύ μακριά και πάει πολύ μακριά, τόσο μακριά όσο φτάνουν οι ρίζες και οι ελπίδες μας.

{*η οποία μπορεί να μοιάζει με τις κλασικές παλιές μορφές ή και με πιο νέα είδη, όπως στην προχτεσινή ηλεκτρ(ον)ική βραδιά της Κοβ Γούβας-Εξαρχείων στου Ψυρρή, όπου μαζεύτηκε πολύς κόσμος, ενθουσιασμένοι νεωτεριστές και κάποιοι παραδοσιακοί ροκάδες να νιώθουν πολύ γέροι και να γκρινιάζουν, σαν αυτούς του Μάπετ Σόου, πότε θα παίξει πραγματική μουσική}.

Κι αυτό που μένει σα μελωδία στα αυτιά είναι ο στίχος του Αγγουλέ "μην καρτεράτε να λυγίσουμε ούτε για μια στιγμή", σαν επιμύθιο από το αφιέρωμα στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, που στέκουν παράδειγμα προς μίμηση για τους σημερινούς σφους, αρκεί να μη χάσουν την τακτική τους ευλυγισία, εκεί που το απαιτούν οι συνθήκες. Κι αυτό είναι ένα από τα δυσκολότερα καθήκοντα για τη σημερινή γενιά, που μπορεί να μην έχει να αντιμετωπίσει ξερονήσια κι εξορίες, αλλά την απειλεί το αναμορφωτήριο της χρόνιας ανεργίας και μιας σειράς άλλων ζητημάτων, που στέκονται σαν τείχος, σα νέος Παρθενώνας μπροστά στους αγωνιστές και τους ζητάν να "συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις", να υπογράψουν νοερά μια δήλωση ότι αποκηρύσσουν τον αγώνα, την ταξική πάλη, όλες αυτές τις εξαλλοσύνες που θα σε κάνουν να φας το κεφάλι σου, να χάσεις τη δουλίτσα σου και τη ζαχαρένια σου.
Αυτή τη συνέχεια θέλησε να δώσει κι η χτεσινή παράσταση, με τους παλαίμαχους αγωνιστές να διηγούνται τα δικά τους βάσανα για την πέτρα που έσκαβαν χωρίς σταματημό, γιατί οι βασανιστές τους νόμιζαν πως οι δικές τους αντοχές θα τελείωναν πριν από τους βράχους. Αλλά σε βεβαίωναν την ίδια στιγμή πως το δύσκολο είναι να ακούς για όλα αυτά κι όχι να σου συμβαίνουν. Και πως αν τους δινόταν η ευκαιρία να ξαναρχίσουν τη ζωή τους, με τη στερνή τους γνώση, θα έκαναν τα ίδια και ακόμα περισσότερα. Για να παραδώσουν στο τέλος τη σκυτάλη στα μικρά παιδιά, τους νέους καρπούς της σποράς που άφησαν και θα κάνει τη ζωή να ανθίσει, σαν το γαρίφαλο που άνοιξε στο κέντρο της σκηνής, χτες στο ΣΕΦ.

Το καμένο χώμα βγάζει
έτσι και πέσει μια βροχή
Τα ωραιότερα λουλούδια
Που 'χω δει...

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλά είναι αυτά τα, περίπου και ασχέτως αν κολλάει, προεκλογικά, στην κοινωνία πλατιά είναι το θέμα πως θα τονώσουμε τον κόσμο μας σύντροφοι.

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

Τον κοσμο μας τον τονωσε 6 μηνες στο υπουργειο ο πιλαφ. Εμεις εχουμε να ταισουμε τα παιδια μας πρωτα και βλεπουμε.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

@ Κώστας

Μεταβατικά σύντροφε, μεταβατικά. Μην του πούμε όλη την αλήθεια με τη μία και του πέσει βαριά. Όχι σαν τον σεχταριστή Σπάρτακο που έθετε ζητήματα δευτέρας παρουσίας, αλλά σαν τον μεταβατικό δούλο που φαντάζομαι ότι θα έριχνε το σύνθημα "λιγότερες βουρδουλιές - περισσότερη ζωή". Σαν τον αναρχο-μπαχαλάκια δούλο της εποχής, που θα αποκαλούσε τον Σπάρτακο εξουσιολάγνο και μετά θα έβαζε φωτιά στις τροφές, γιατί λέει μ' αυτές μας εξουσιάζουν οι Ρωμαίοι. Σαν τον συριζαίο δούλο που θα έλεγε ότι οι Ρωμαίοι μέρα με τη μέρα αλλάζουν και θα πρότεινε μια έντιμη διαπραγμάτευση μαζί τους. Μάλιστα για να πιέσει προς αυτήν την κατεύθυνση θα ζητούσε και ένα δημοψήφισμα, στο οποίο θα συμμετείχαν άπαντες (δούλοι και Ρωμαίοι) και θα έθετε το αήττητο ερώτημα "ΝΑΙ ή ΟΧΙ στη δουλεία που προτείνουν οι Ρωμαίοι;". Βέβαια ο αστός αλλά και ο μικροαστός θα σου πούν "ναι αλλά ο Σπάρτακος ηττήθηκε" για να τονίσουν το απραγματοποίητο ή το ανώριμο της υπόθεσης, αλλά και αυτό είναι μόνο η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή βρίσκεται πάντα στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους και είναι το "πούστη Σπάρτακε τι φωτιές μας άναψες". Ιστορικά τσεκαρισμένο.

Β.Δ.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ μαζί σου, ΒΔ. Το ζήτημα, όμως, είναι ότι εσύ πρέπει πάντα μεν να λες ολόκληρη την αλήθεια, αλλά ο αποδέκτης θα την αφομοιώνει σε επίπεδο πράξης πάντα σταδιακά - με άλματα μεν, αλλά και τα άλματα αυτά δεν είναι από το μηδέν στο όλον, μια κι έξω.

Επομένως, το ζήτημα είναι: όσο εσύ λες όλη την αλήθεια από τη μια, πώς συγχρόνως θα απλώνεις χέρι κοινής δράσης με εκείνους που έχουν αφομοιώσει (και άρα είναι έτοιμοι να δράσουν αναλόγως) ένα τμήμα αυτής της αλήθειας, από την άλλη. Θα το κάνεις, παράγοντας πείρα η οποία θα επιταχύνει την πλήρη αφομοίωση ή θα περιμένεις μέχρι να την αφομοιώσουν όλη μοναχοί τους, πράγμα που δεν έγινε ποτέ;

Ιδού η απορία.

RFB

zoot horn rollo είπε...

Τίποτε δε γίνεται από μόνο του, βήμα ή άλμα. Ουκ ολίγοι "δαγκώνουν" το χέρι που τους δίνεις, φοβάμαι. Με αυτούς, που συνήθως δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, προβληματίζομαι για το τι μπορείς να κάνεις μαζί τους. Ζητούμενο η συνέχεια μάλλον.

Neophyte_commie είπε...

Μόλις έκλεισα το βίντεο με την παράσταση. Απλά υπέροχη. Και η ομιλία εφ' όλης της ύλης και πολύ καλή. Μπράβο. Απόλυτος σεβασμός στον σύντροφο που είπε «το δύσκολο είναι να ακούς για όλα αυτά κι όχι να σου συμβαίνουν», έτσι απλά και σεμνά, λες κι έλεγε κάτι μικρό. Αυτό το πράγμα πάντα με εντυπωσιάζει.

Ανώνυμος είπε...

Και σ'αυτό που είπες, zoot, συμφωνώ ως συναισθηματική "τάση". Αλλά αυτή είναι η "μοίρα" μας. Να δίνουμε το χέρι και να χτίζουμε συνειδήσεις με βάση την ίδια την πείρα των ανθρώπων, τόσο αυτών που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα (ειδικά αυτών, θα έλεγα: αυτοί είναι κατεξοχήν "της γης οι κολασμένοι"), όσο και αυτών που έχουν. Τίποτε, ποτέ, δεν άλλαξε στον κόσμο αυτό διαφορετικά.

RFB

gg είπε...

ρε Κωστάκη αγόρι μου. Αφού δεν έχεις όρεξη για σοβαρή κουβέντα και ούτε να πεις συνεισφέρεις στην συζήτηση να γίνει γόνιμη γιατί βολοδέρνεις συνέχεια στα σχόλια. Απλά να προκαλείς και να σε κράζουν; Δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις στη ζωή σου;

Ανώνυμος είπε...

Η εξεγερση του Σπαρτακου δεν εθεσε το θεμα της καταργησης της δουλειας. Αφορουσε την απελευθερωση των συγκεκριμενων δουλων που αποστατησαν απο την ρωμαικη αυτοκρατορια. Αυτος που πραγματικα αξιζει τα ευσημα ειναι ο αριστονικος νοθος γιος ρωμαιου αρχοντα ο οποιος οργανωσε εξεγερση στη μικρα ασια δουλων εναντια στους Ρωμαιους και καταφερε να δημιουργησει ενα κρατος δουλων το οποιο διηρκησε τρια ολοκληρα χρονια πριν ο ρωμαικος στρατος το διαλυσει. Εμπνευση για την εξεγερση ηταν ο αρχαιος μυθος της πολιτειας του ηλιου στην οποια δεν υπηρχαν δουλοι και δουλοκτητες και καμια καταπιεση. Πολυ ωραιο το φανταστικο μεν στηριγμενο σε ιστορικα γεγονοτα δε βιβλιο της ΣΕ ψηλα το κεφαλι δουλε που περιγραφει τα παραπανω. http://www.greekbooks.gr/books/pedika/psila-to-kefali-dule.product
Αριστονικος

Ανώνυμος είπε...

κάτι τόσο δημιουργικό και εντός θέματος σαν το σχόλιο σου metalheart158 δεν έχω γράψει, όντως, πήγες την συζήτηση πιο πέρα

Κώστας

Ανώνυμος είπε...

@ RFB

Ο σφυροδρέπανος είχε γράψει κάποτε (πολύ σωστά για μένα) ότι το κίνημα δεν είναι ισχυρό και γι΄αυτό δεν είναι ενωμένο και όχι το αντίστροφο. Το σημαντικό δηλαδή δεν είναι η ενότητα, αλλά τελικά τι θα ενώσουμε. Θα ενώσουμε για παράδειγμα τις αυταπάτες, τους φόβους και τις μικροαστικές αντιλήψεις που μπορεί να έχει ο καθένας και θα τα μεγεθύνουμε ή η ενότητα θα συντελεστεί στη βάση της επαναστατικής συνείδησης. Η ενότητα του Ρώσικου λαού έγινε με βάση την πρωτοπόρα καθοδήγηση και οργάνωση των μπολσεβίκων. Αυτό έγινε επανάσταση. Το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και η ΕΠΟΝ έγιναν με βάση την πρωτοπόρα καθοδήγηση και δράση του ΚΚΕ. Αυτό έγινε επανάσταση. Από την άλλη οι Γερμανοί ενώθηκαν κάτω από τις πιο αντιδραστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις. Αυτό όχι μόνο δεν έγινε επανάσταση, αλλά έδρασε στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Για μένα ισχύει για το εργατικό κίνημα η σχέση βάση-εποικοδόμημα. Εντελώς εσφαλμένα δίνεται τεράστια σημασία στο εποικοδόμημα (φετιχοποίηση της ενότητας) και όχι στη βάση (συνείδηση) πάνω στην οποία χτίζεται. Και βάση δεν είναι γενικώς και αορίστως η εργατική τάξη αλλά η συνείδηση αυτής. Επίσης δεν βρίσκω λιγότερο προβληματική την άποψη ότι το ΚΚΕ φεύγει πολύ μπροστά αδιαφορώντας για το αν οι υπόλοιποι μπορούν να ακολουθήσουν. Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δεν έγινε εχθρικό μ' αυτόν που φοβάται ή που πάλλεται από μικροαστικές αντιλήψεις. Εχθρικό γίνεται απέναντι στον χυδαίο και υποκριτή που το κοντό της συνείδησης του το κάνει γαργάρα αντι-κομμουνιστική. Και τέλος πάντων ας μας εξηγήσει κάποιος το σύνθημα "δεν θα γίνουμε ουρά του ΠΑΜΕ". Σημαίνει ότι θα βγουν και αυτοί μπροστά ή ότι θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να κοντύνει και το ΠΑΜΕ;

Β.Δ.

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

"που στέκονται σαν τείχος, σα νέος Παρθενώνας μπροστά στους αγωνιστές και τους ζητάν να "συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις", να υπογράψουν νοερά μια δήλωση ότι αποκηρύσσουν τον αγώνα, την ταξική πάλη, όλες αυτές τις εξαλλοσύνες που θα σε κάνουν να φας το κεφάλι σου, να χάσεις τη δουλίτσα σου και τη ζαχαρένια σου."

Θα μπορουσε να ηταν και "μπηχτη" προς ....ντελαληδες της υποταγης και απεργοσπαστες ,προς επαγγελματιες της απογοητευσης ,αλλα οπως βλεπεις "Απολιθωμα" ΔΕΝ ιδρωνει τ αυτι τους

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Να "αγιασει" το πληκτρολογιο σου σ.ΒΔ ....
Σε αλλη αναρτηση ενας ΛΑΕΝτζης μας εψεγε γιατι δεν πηγαμε ΜΑΖΙ στο "συλλαλητηριο" της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ (1500 νοματαιοι ολοι κι ολοι ) και ρωταγε ΠΟΥ ηταν το ΠΑΜΕ προχτες !!!! Δηλαδη να πεις του καθε Σιφωνιου ,Πουντιδη , Πουλικογιαννη να πορευτει μαζι με τον καθε παναγοπουλο και υπουργο ΠιΛαφ !!!! Περαν του οποιου Ιδεολογικου και ταξικου προσανατολισμου πρεπει να εχεις και κοτσια να ξεστομισεις τετοια ιεροσυλια ...


Και δεν ντραπηκε καν να την ξεστομισει !!!

Ανώνυμος είπε...

«Σήμερα για να κερδηθεί έστω και ένας εργαζόμενος, ένας νέος άνθρωπος, ακόμη για να συμμετάσχει στο σωματείο ή στο σύλλογό του, στο μαζικό φορέα του, να πάρει μέρος στην κινητοποίηση, πολύ περισσότερο σε μια απεργία, χρειάζεται πιο υπομονετική, επίμονη, βασανιστική δουλειά.

Χρειάζεται να αναπτύσσονται καθημερινά στέρεοι ιδεολογικοί και πολιτικοί δεσμοί, που να δίνουν καθαρές απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα, τόσο στα ζητήματα του σοσιαλισμού και των αιτιών της ανατροπής του, όσο και να εξηγούν πώς λειτουργεί και αναπτύσσεται η καπιταλιστική οικονομία, πού οδηγεί ο καπιταλιστικός δρόμος εξέλιξης της κοινωνίας, ότι αυτό το σύστημα δεν είναι ούτε αιώνιο, ούτε παντοδύναμο.»

Για να συμμετέχει ενας εργαζόμενος στο σωματείο, τη συγκέντρωση και την απεργία πρέπει να πειστεί για το σοσιαλισμό; ή εγω δεν καταλαβαίνω κατι; Μα και να πειστεί γιατί να συμμετεχει σε μια απεργία που μπορεί να τη δει μονο σαν γενική πολιτική απεργία όταν δεν υπάρχουν συνθήκες αυτή να πετύχει; Εκτός βέβαια αν δεν συμφωνεί απλά με τον Κομμουνισμό αλλά γίνει Κομμουνιστής.
Η σοσιαλιστική προοπτική δεν πρέπει να κρύβεται, το αντίθετο πρέπει να ζυμώνεται καθημερινά. Αλλά γιατι δεν δεχόμαστε οτι κατά κανόνα η εργατική τάξη και τα άλλα λαικά στρώματα κινητοποιούνται με βάση συγκεκριμένες πτυχές των επιπτώσεων του καπιταλιστικού συστήματος στη ζωή τους. Ειτε αφορά το χώρο δουλειάς τους (ή άλλων) (απολύσεις, μειωσεις, εκ περιτροπή εργασιας, συνθήκες κτλ) είτε την ζωή τους (ή άλλων) γενικά (υγεία, παιδεία, μεταφορές κτλ) είτε τη ζωή τους (ή άλλων) την ίδια (αντιπολεμικό κίνημα).
Παράδειγμα πριν λίγες μέρες αυξήθηκε πάλι το εισιτήριο στην Αθήνα (αν δεν κάνω λάθος). Δεν θα ταν καλό να μην περάσει στο ντούκου; Δηλαδή: πρωτοστατούν κυρίως αυτοί που έχουν πειστέι για το σοσιαλισμό και η επιρροή τους που αποτελούν την πρωτοπορία του κινήματος - γίνονται μαζικές εξορμήσεις σε όλα τα μεσα μεταφορών καλείται ο κόσμος να μην πληρώσει αλλά και να συμμετέχει - οξύνεται η αντιπαράθεση - αναδεικνύονται πολλά θέματα (πχ πως ο ανεργος θα πληρώσει για να βρει δουλειά, πως ο εργαζόμενος των 500 θα ζησει οικογένεια όταν κάθε κάρτα κάνει 40E, κέρδη Μετρο ΑΕ, πως πρέπει να λειτουργούν οι συγκοινωνίες κτλ)- ενα μικρό μέρος του κόσμου μπορέι να είναι εναντίων σου - τα κανάλια δεν σε αναφέρουν σαν σοβαρή δύναμη που λέει ανέφικτα πράγματα αλλά είναι άξια σεβασμού αλλά για τρελούς που με τις εξαλλοσύνες θα μας χρεοκοπήσουν που μας έφεραν ως εδω με το συνδικαλισμό και τις παροχές κτλ - ο κόσμος πιθανον να συμμετέχει μαζικά πιθανόν και όχι πάντως κατα πλειοψηφία θα σε υποστηρίζει.
Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορέί το κίνημα να παρει μαζικά χαρακτηριστικά χωρίς αυτό να μπορέι να προβλευθεί με ακρίβεια. Εχει γίνει πάντως με τους μαθητές και τους φοιτητές παλιότερα (έβλεπες συνελεύσεις 120 αποφασισμένων μελών παρατάξεων να γίνονται 700 ατόμων και να τις κερδίζεις), τους καθηγητές, τους αγρότες, τα λεωφορεία, τους χαλυβουργόυς, τη κόκα κόλα, τη σόφτεξ, τις καθαρίστριες, τη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν , το Ιρακ.
Τωρα σκέψεις ειναι αυτές και να λέω και καμια βλακεια όσο αφορά τις λεπτομέρειες αλλά στο γενικό αυτή την απόψη έχω.

Περαστικός Β'

Ανώνυμος είπε...

@ Αριστόνικος

Καταλαβαίνω απόλυτα τι θες να πείς και έχεις δίκαιο. Η εξέγερση του Σπάρτακου δεν έθεσε το θέμα κατάργησης της δουλείας, αλλά έγινε στη βάση άρνησης της. Ανώριμη μεν αλλά επαναστατική για τις συνθήκες της εποχής. Για την κοινωνική δομή του κράτους του Αριστόνικου οι γνώσεις μου είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες για να προσθέσω κάτι.

Β.Δ.

Ανώνυμος είπε...

"Για να συμμετέχει ενας εργαζόμενος στο σωματείο, τη συγκέντρωση και την απεργία πρέπει να πειστεί για το σοσιαλισμό; ή εγω δεν καταλαβαίνω κατι; "

Για παρει μερος σημερα καποιος στην ταξικη παλη και στο κινημα σε μονινη βαση οχι ευκαιριακα οταν πχ μονο η δικη του απολυση ερθει ή οταν μονο η δικη του επιχειρηση μειωσει μισθους κλπ πρεπει να παρει απαντησεις σε οτι αφορα το σοσιαλισμο. Γιατι? Μα γιατι εκει καταληγουν ολα.
Σημερα εχεις το ασφαλιστικο. Πως θα πεισεις για την μαζική συμμετοχή οταν η κοινωνια βομβαρδιζεται οτι ναι μεν αδικο το ασφαλιστικο αλλα δεν υπαρχει σαλιο, τα ταμεια ειναι αδεια κλπ? Σε ρωτανε ποια η εναλλακτικη σου. Τι θα πεις? Μπορουν να γεμισουν τα ταμεια στα πλαισια του καπιταλισμού? Πως μια αστικη κυβέρνηση θα βαλει τους καπιταλιστες να πληρωσουν? Ακομα και να παραβλεψουμε οτι ειναι οργανο τους ολες οι αστικες κυβερνησεις ακομα και να δεχτουμε καλες προθέσεις, πως θα τους αναγκάσει? Θα τους επιταξει επιχειρησεις, θα τους δημευσει τα κέρδη, θα τους καταργησει την ιδιοκτησια? Με το στρατο και την αστυνομια που κατα 50% ειναι ΧΑ?
Εξαλλου ποια αστικη ή ρεφορμιστικη πολιτικη δυναμη θα ακουμπουσε ποτε το ιερο και οσιο τους που ειναι η ιδιοκτησια?
Αρα ναι σημερα πρεπει να παρει απαντησεις για το ποια ειναιβη εναλλακτική για το πως θα εφαρμοστεί, πως θα γίνει πραξη, γιατι ανατραπηκε εκεί που οικοδομηθηκε πρωτη φορα. Οτι δε χρειάζεται καπιταλιστης και επενδύσεις για να εχει καποιος εργασια, ασφαλιση κλπ αλλα ισα ισα η υπαρξη του καπιταλιστη και η κούρσα του ανταγωνισμού και της κερδοφοριας ειναι που στερουν καιβτην εργασια και την ασφαλιση και τα δικαιωματα των εργατων σήμερα. Αν δεν εξηγησουμε αυτα η απαντηση θα είναι οτι "ναι τα κλεψανε αλλα τώρα τι κάνουμε ", "οτι απο τιποτα καλα και τα 384€ συνταξη", "οτι φταινε οι αυξησεις μισθων στις αρχες 80 και τα οποια επιδόματα για το χαλι των ταμειων", "οτι ο Γιανιτσης τα βλεπε αλλα δεν τον αφησανε να τα φτιαξει τοτε", "οτι τελος πάντων δικιο εχεις ρε ΚΚΕ οτι τα φαγανε για να επιδοτουνται οι αστοι, οτι τζογαρονταν στο χεηματιστηριο, οτι τα πηρε το PSI αλλα τωρα τι κάνουμε, δεν υπαρχει εναλλακτικη" γιατι προφανως οι νεοκευνσιανες θεωριες των Λαφαζαναιων δεν ειναι εναλλακτικη. Μαλλον εναλλακτικη ειναι για τους αστους αν δεν τους βγει αυτη η συνταγη. Για τους εργαζονενους ειναι μια απο τα ιδια. Ο ιδιος τραγικος προορισμος απο αλλο δρομο. Οποιος διαβαζε τα κείμενα του Λαπαβιτσα εξαλλου και εχει διαβασει εστω και διαγωνια μαρξιστικη πολιτικη οικονομια καταλαβαινε πολύ καλα περι τινος προκειται.
Αρα ναι περαστικε σημερα ο εργάτης έχει ενστάσεις και ερωτήματα, ζητα εναλλακτική. Ή θα του προσφέρεις τετοια οσο ανηφορικη και αν ειναι ή Λαφαζανιες.

ratm

Ανώνυμος είπε...

Περασρικε Β
Ασφαλως και τα οξυμενα προβληματα πρεπει να αποτελεσουν βαση για να ξεσπανε αγωνες και σιγουρα πολλα περισσοτερα εποβαλεται να κάνει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ σε αυτο τον τομεα. Αλλα αλλο στο εδαφος της αυξησης του εισιτηριου να ξεκινας εναν αγωνα αλλο να το αποκοβεις απο το συνολικοτερο πλαίσιο και να επιδιώκεις ενοτητα στο προβλημα με αλλες δυναμεις αστικες ή οπορτουνιστικες στο όνομα της οποιας μαζικοτητας...

ratm

Ανώνυμος είπε...

Φιλε ratm δες την επισκεψη του Β.Μπουτα στο μπλοκο του Προμαχωνα και τις σχετικες δηλωσεις στον σημερινο ΡΙΖΟ και στο πορταλ και μετα να εισαι τοσο απολυτος.ΜΑΝΩΛΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Φιλε ratm δες την επισκεψη Μπουτα στον Προμαχωνα.Πανος

Ανώνυμος είπε...

Εσύ ΜΑΝΩΛΗ, τις διάβασες "τις σχετικες δηλωσεις" στον σημερινο ΡΙΖΟ ή γράφεις για να δημιουργείς εντυπώσεις; Γιατί οι δηλώσεις δεν λένε τίποτα άλλο από αυτό που γράφει ο ratm:
"Ασφαλως και τα οξυμενα προβληματα πρεπει να αποτελεσουν βαση για να ξεσπανε αγωνες και σιγουρα πολλα περισσοτερα εποβαλεται να κάνει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ σε αυτο τον τομεα. Αλλα αλλο στο εδαφος της αυξησης του εισιτηριου να ξεκινας εναν αγωνα αλλο να το αποκοβεις απο το συνολικοτερο πλαίσιο και να επιδιώκεις ενοτητα στο προβλημα με αλλες δυναμεις αστικες ή οπορτουνιστικες στο όνομα της οποιας μαζικοτητας...".
Καλό είναι όλοι μας να διαβάζουμε πιο προσεκτικά και να βαθαίνουμε περισσότερο! Όχι έυκολες κριτικές, απόσπασμένες από την εξέλιξη των γεγονότων και τη δυναμική τους.
kk-1

Ανώνυμος είπε...

Από το "Ρ".
"Συνάντηση με το Μπλόκο του Προμαχώνα
Αντιπροσωπεία της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας (ΕΟΑΣΚ), αποτελούμενη από τον πρόεδρό της, Β. Μπούτα και το γραμματέα, Κ. Τζέλλα, επισκέφτηκε, μετά από πρόσκληση της τοπικής Συντονιστικής Επιτροπής, το Μπλόκο του Προμαχώνα.
Στις συναντήσεις διαπιστώθηκε σύμπτωση απόψεων τόσο στη γραμμή του αγώνα, το μέτωπο που χρειάζεται να στηθεί απέναντι στις πολιτικές που ξεκληρίζουν τους μικρομεσαίους αγρότες, όσο και στο πλαίσιο αιτημάτων διεκδίκησης, όπως είναι διατυπωμένα στο ψήφισμα της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων.
Συμφωνήθηκε ότι όταν στηθούν τα βασικά μπλόκα που κινούνται σ' αυτή τη γραμμή και προβάλλουν αυτά τα αιτήματα, θα πραγματοποιηθεί σύσκεψη των μπλόκων, για ν' αποφασιστεί η παραπέρα πορεία του αγώνα.
Τονίστηκε ότι η άριστη συνεργασία και η κοινή δράση που όλα αυτά τα χρόνια αναπτύσσεται μεταξύ των μπλόκων του οργανωμένου αγροτικού κινήματος, των Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών, πρέπει να συνεχιστούν και υπογραμμίστηκε ότι η ενότητα στα αιτήματα και στον αγώνα θα φέρει τα ποθητά αποτελέσματα.
Σε αναφορές που έγιναν στα διάφορα «πανελλαδικά σχήματα» που καλούν σε αγροτικές κινητοποιήσεις, σημειώθηκε ότι προβάλλουν διαφορετικά αιτήματα απ' αυτά της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής των Μπλόκων. Μάλιστα, δε συμφωνούν ούτε μεταξύ τους, αφού δεν είναι ίδια τα αιτήματα που προβάλλει η «Πανελλήνια Επιτροπή Αγροτών και Κτηνοτρόφων» μ' αυτά της «Πανελλήνιας Πρωτοβουλίας Αγροτών» και των άλλων σχημάτων.
Επισημάνθηκε, τέλος, ότι εκπρόσωποι αυτών των σχημάτων - όπως γνωστός και μη εξαιρετέος αγροτοσυνεταιριστής από τη Λάρισα που επισκέφτηκε το Μπλόκο του Προμαχώνα - άλλα λένε στον τόπο τους κι άλλα μακριά απ' αυτόν...".
Και μην πετάξει κανείς πάλι παπάτζες περί συμφωνιών στο ζήτημα του σοσιαλισμού...Γιατί και η ανοησία έχει και κάποια όρια. Όποιοι λένε τέτοιες βλακείες για να κριτικάρουν το ΚΚΕ, απλά δεν πιστεύουν ότι η εργατική τάξη μπορεί να διεκδικεί με τα δικά της συμφέροντά και αιτήματα, αλλά να είναι ουρά τμημάτων της αστικής τάξης. Επομένως δεν μπορούν να γίνουν ριζικές αλλάγες.
kk-1

Ανώνυμος είπε...

Επειδή οι μέρες είναι πονηρές, και επειδή πολλά έχουν δει τα μάτια μας, θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής: Δεν ξέρω αν πρόκειται απλά για συνωνυμία ή επίτηδες κάποιος χρησιμοποιεί το όνομά μου που κατά καιρούς σχολιάζω σε διάφορες αναρτήσεις σαν δραστήριος οπαδός του ΚΚΕ που συμφωνώ απόλυτα με το πρόγραμμά του και την επαναστατική στρατηγική του, συμμετέχω δε σε όλες τις κινητοποιήσεις του ταξικού κινήματος μέσα από το ΠΑΜΕ.
Αν πρόκειται για συνωνυμία πάει καλώς, αν όμως το πράγμα πάει αλλού και μπήκε σε εφαρμογή προβοκατόρικη τρολλιά που προφανώς θα χρησιμοποιηθεί και σε άλλους, τότε τα πράγματα σοβαρεύουν.
Κανονικά μέχρι τώρα υπέγραφα σαν Μανώλης, από δω και πέρα θα υπογράφω σαν Μαν. αφήνοντας στον φίλο ή "φίλο", το πλήρες όνομα.

Ανώνυμος είπε...

@ΒΔ

Μα δεν είπα εγώ κάτι διαφορετικό. Σαφώς και υπό την καθοδήγηση του Κόμματος (πρέπει να) παλεύουμε να οικοδομηθεί η κοινωνική συμμαχία. Το ζήτημα είναι, για να είναι πραγματική και όχι στα λόγια η κοινωνική αυτή συμμαχία, τα συνθήματα πάνω στα οποία χτίζεται να αντανακλούν τα πραγματικά ταξικά συμφέροντα των δυνάμεων στις οποίες απευθύνεται. Επίσης, να βρίσκουν τρόπο να διευρύνουν τους δεσμούς με εκείνο το κομμάτι των μαζών που κάνει το "μισό βήμα", γιατί εκείνο που έκανε το ολόκληρο είναι πια στην πρώτη γραμμή και καθοδηγεί τους άλλους.

Αντίθετα, η γραμμή που οικοδομείται πάνω στην εξαρχής αποδοχή "όλης της αλήθειας" είναι, σύντροφε, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ και όχι κοινωνική. Η αλήθεια ως "όλον" είναι κοινωνικό συμφέρον μόνο της εργατικής τάξης και όχι των άλλων λαϊκών στρωμάτων που είναι μικροϊδιοκτήτες μέσων παραγωγής. Όταν λες λοιπόν π.χ. στον φτωχό αγρότη "κοινωνική συμμαχία στη βάση της κοινωνικοποίησης της γης", έτσι γενικά και όχι "της μεγάλης, συγκεντρωμένης γαιοκτησίας", τον καλείς σε παραίτηση από τα αυτοτελή του κοινωνικά συμφέροντα και, άρα, σε πολιτική συμπόρευση μαζί σου. Και ένα ιστορικό παράδειγμα: οι μπολσεβίκοι είχαν υιοθετήσει το σύνθημα της εθνικοποίησης της γης (όχι της κοινωνικοποίησης). Το διάταγμα για τη γη, έπαιρνε τυπικά την ιδιοκτησία στο όνομα του επαναστατικού κράτους, αλλά άφηνε στον μεμονωμένο αγρότη την επικαρπία της γης. Μόνο μετά από αρκετά χρόνια ήρθε στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της κολλεκτιβοποίησης (δηλαδή της κοινωνικοποίησης) της γης και της ένταξής της στον κεντρικό σχεδιασμό. Η κολλεκτιβοποίηση ήταν επιλογή βαθέματος της επανάστασης, συνειδητή ρήξη με τη μεγάλη και μέρος της μεσαίας αγροτιάς, γι αυτό και δεν έγινε ούτε ειρηνικά, ούτε εύκολα. Εξαρχής, ούτε λόγος ότι μπορούσε να γίνει.

Εμείς σήμερα, με βάση την πείρα αυτή, μπορούμε να κοινωνικοποιήσουμε απευθείας τη μεγάλη, καπιταλιστικά οργανωμένη γαιοκτησία και μόνο εθελοντικά την υπόλοιπη μικρή γαιοκτησία. Εκεί μπορείς να μιλήσεις για κοινωνικοποίηση. Γενικά για τη γη, όμως, όχι. Στο βαθμό που το κάνεις, μόνο κατ'όνομα δουλεύεις την κοινωνική συμμαχία στους φτωχούς αγρότες. Ανάλογα παραδείγματα μπορείς να δεις και αλλού.

RFB

Κάππα Κάππα. Ε; είπε...

@RFB

Θαυμάσια τα εξήγησες συναγωνιστή. Χαίρομαι που συμφωνείς λοιπόν με τις αποφάσεις του 19ου συνεδρίου, γιατί αυτό που περιγράφεις είναι το "αντιμονοπωλιακό" κομμάτι της αντικαπιταλιστικής-αντιμονοπωλιακής συμμαχίας, το οποίο εκφράζει τα σύμμαχα στρώματα.