Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Κατσαρίδες της πόλης

Οι γραφικές επιθέσεις στο ΚΚΕ, με αφορμή το αγροτικό, αυξάνονται και πληθύνονται, σημάδι ότι το καράβι καλά αρμενίζει, αφού η γραμμή του ενοχλεί διάφορες εφεδρείες του συστήματος: Καζάκης, Εργατικός Αγώνας (ως πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα), αναρίθμητα διαδικτυακά προφίλ, που δεν αντιστοιχούν σε εξίσου αναρίθμητους κατόχους... όρεξη να έχει κανείς να καταγράφει και να απαριθμεί. Αρκεί να μη μένει στο ρόλο και τις λειτουργίες του παρατηρητήριου κρουσμάτων αντικομμουνισμού και να εμβαθύνει σε πιο ουσιαστικά ζητήματα.

Οι μέρες μετά τη διήμερη κάθοδο των αγροτών στην πρωτεύουσα, μοιάζουν κάπως με κινηματική επιλόχειο κατάθλιψη, με τους Τεμπωρύχους τους κινήματος να περδικλώνονται στα σκαλιά του Μαξίμου, ποιος θα τα πρωτοανέβει και τους μπαρουτοκαπνισμένους αγωνιστές του πληκτρολογίου να ζητάνε τα ρέστα, γιατί δεν έγινε κάτι πιο δυναμικό, που θα πυροδοτούσε εξελίξεις και πιο ενδιαφέρουσες διαδικασίες, από την πτώση της (συγ)κυβέρνησης μέχρι την έναρξη του προτσές της κολεκτιβοποίησης. Ζητάνε δηλ στην πραγματικότητα να βγάλει κάποιος άλλος το φίδι από την τρύπα, για να καλύψει το δικό τους κενό και την τεράστια τρύπα που άφησαν με την (πλην Λακεδαιμονίων) αμελητέα έως ανύπαρκτη παρουσία τους στις διαδηλώσεις αυτού του διημέρου. Και για να δικαιολογήσουν αυτήν την ανυπαρξία, τη θεωρητικοποιούν, ψάχνουν εναγωνίως να βρουν φωτογραφίες με άλλου είδους μαυρόφιδα στις κινητοποιήσεις και το ρίχνουν στην κριτική υψηλής ραπτικής για τα αντιφατικά χαρακτηριστικά και την έλλειψη καθαρής στόχευσης. Μια κριτική που συνειρμικά μου θυμίζει τη διανοουμενίστικη καθαρεύουσα (που θέλησε να στήσει ένα νεκρό, τεχνητό ιδίωμα, αποκαθαρμένο από ξενες λέξεις και γλωσσικά δάνεια -με τα άλλα δάνεια δεν είχε πρόβλημα) και τον αντιδραστικό της ρόλο στη γλώσσα και τη σκέψη γενικότερα.

Το βασικό ποιοτικό στοιχείο εδώ είναι ίσως οι λεγόμενες κατσαρίδες της πόλης, δηλ η εμφάνιση ενός (μικρο)αστικού ως προς τον τρόπο ζωής και κατά ετυμολογική σχεδόν προέκταση και τη συνείδηση στρώματος, που βλέπει αφ' υψηλού τους αμόρφωτους κι άξεστους χωριάτες, αλλά μισεί κατά κανόνα στο πρόσωπό τους κάθε συλλογική μορφή διεκδίκησης. Κάτι που δεν αναιρείται αλλά μάλλον συμπληρώνεται από την αντίστροφη τάση: τις αποδράσεις-εκτονώσεις, με ελεγχόμενες δόσεις "επιστροφής στη φύση", την επίκληση της λαϊκής τους καταγωγής (και με οι παππούδες μου ήταν αγρότες) σε περιόδους αγωνιστικής έξαρσης ή τη συχνή νοσταλγία ενός φαντασιακού χαμένου παραδείσου με μικρές αγροτικές κοινότητες-κομμούνες, που προσφέρεται για αυτοδιαχειριστικά, αμεσοδημοκρατικά εγχειρήματα, εναλλακτικό εμπόριο, βιολογικά προϊόντα, βεγκανισμό κι άλλα τινά παρόμοια.

Κάνω λόγο για κατσαρίδες των πόλεων, γιατί ως γνωστόν αυτό το είδος θα επιβιώσει ακόμα κι από πυρηνικό πόλεμο. Και το παράδοξο είναι πως όσο κι αν συνθλίβονται τα μικροαστικά στρώματα, τόσο βλέπουν με έχθρα και αδιαφορία, σαν κάτι ξένο από αυτούς ή μια εικόνα από το μέλλον που θέλουν να αποφύγουν, τις λαϊκές μάζες. Τόσο κατορθώνει η μικροαστική συνείδηση (που δεν αντιστοιχεί πια στην κοινωνική θέση του φορέα της) να επιβιώνει σαν κατσαρίδα και να αναδύεται από τα συντρίμμια της κρίσης.

Αν κάποτε ο Ραφαηλίδης χαρακτήριζε την πρωτεύουσα συνομοσπονδία ελληνικών χωριών θεωρώντας ότι η Αθήνα διατηρεί το στίγμα και τα πατροπαράδοτα κουσούρια της ελληνικής επαρχίας, σήμερα πρέπει να αναδείξουμε και μια άλλη πτυχή. Όχι μόνο την αντίστροφη τάση, ότι δηλ η επαρχία κολλάει τα κουσούρια των μεγαλουπόλεων, με έναν φαιδρό κι αντιαισθητικό μιμητισμό, αλλά ότι οι κατσαρίδες αυτές διατηρούν τα παλιά τους "έμφυτα" ελαττώματα, αναπτύσσοντας παράλληλα καινούρια, επίκτητα από το αστικό τους περιβάλλον.

Αν για παράδειγμα ο αγροτικός πληθυσμός τείνει να έχει μια σχετικά καθυστερημένη συνείδηση, που καθορίζεται από τις αργές μεταβολές στην ύπαιθρο και την κυκλική, επαναλαμβανόμενη κίνηση της φύσης, ή από την προσκόλληση του αγρότη στη μικρή ιδιοκτησία, κτλ, και εκφράζεται ακόμα και σήμερα στις τάσεις των εκλογικών αποτελεσμάτων στην επαρχία, αναρωτιέται κανείς πόσο διαφορετική είναι η συνείδηση που αναπτύσσει ο αστικός πληθυσμός, ο οποίος είναι προσκολλημένος στις πενήντα αποχρώσεις του ΠαΣοΚ, τρέφεται από τις αυταπάτες της σοσιαλδημοκρατίας στις διάφορες εκδοχές της, τρέφοντας με τη σειρά του μικροαστική απέχθεια προς κάθε μορφή οργάνωσης.

Αν το παραδοσιακό πλεονέκτημα των πόλεων (από τη σκοπιά της επανάστασης) ήταν η συγκέντρωση του προλεταριάτου, οι μαζικοί αγώνες και η ταξική συνείδηση που διαμορφωνόταν, σήμερα αφενός δεν υπάρχουν μεγάλες παραγωγικές μονάδες τύπου Πουτίλοφ, αλλά κυρίως σκόρπιοι 'ευέλικτοι' εργαζόμενοι, αφετέρου η αποξένωση στα μεγάλα αστικά κέντρα τσακίζει κόκαλα και καθιστά ακόμα πιο δύσκολη τη δική μας παρέμβαση. Χώρια που οι κάτοικοι των πόλεων έχουν ξεσυνηθίσει από τη σκληραγωγημένη αγροτική ζωή κι είναι ζήτημα πόσοι από εμάς μπορούν να αντέξουν τις κακουχίες και τις θυσίες που απαιτούν αυτές οι περιβόητες πιο ενδιαφέρουσες διαδικασίες (ας σημειωθεί παρεμπιπτόντως η σε μεγάλο βαθμό αγροτική σύνθεση του ΔΣΕ, σε μια χώρα-οικονομία που είχε συνολικά πιο αγροτικό χαρακτήρα).

Με άλλα λόγια, αν όντως η καλύτερη διέξοδος που μπορεί να προσφέρει στα πλαίσιά του το καπιταλιστικό σύστημα στους αγρότες είναι ένας αργός θάνατος (που καθιστά άκρως επίκαιρες τις πιο ενδιαφέρουσες διαδικασίες, κι ας τις βλέπουν κάποιοι ως τη Δευτέρα Παρουσία), δεν πρέπει να παραβλέψουμε τον καθημερινό αργό θάνατο των κατοίκων στις πόλεις και τις διάφορες μορφές παθογένειας με τις οποίες εκδηλώνεται

Τα παραπάνω σκιαγραφούν απλώς τη διακύμανση της αντιθεσης πόλης-χωριού, που θα κληρονομήσει (για να την επιλύσει) κι η κοινωνία του μέλλοντος. Ενώ μένουν για κάβα μεςρικοί προβληματισμοί που θα εκτεθούν σε επόμενο κείμενο.

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Από τα καλύτερά σου. Εύγε!
Κρατάω τους "Τεμπωρύχους του κινήματος" (ρισπέκτ) καθώς και την αναφορά στην αποξένωση στις πόλεις σε συνδυασμό με την ευελφάλεια (το θυμάστε;).
Το τελευταίο είναι πολύ σοβαρό ζήτημα καθώς αγγίζει την πλειοψηφία της νεολαίας της σύγχρονης αστικής (ήτοι των πόλεων) εργατικής τάξης.

ΒΧ

Neophyte_commie είπε...

Κι όμως δεν νομίζω ότι θα κρατήσει πολύ, για τους λόγους που είπα στο προηγούμενο. Όσο η καπιταλιστική ανάπτυξη (που έτσι κι αλλιώς δεν αφορούσε υλικά τους μικροαστούς, τους αφορούσε όμως ιδεολογικά-συνειδησιακά) δεν έρχεται, τόσο η αυταπάτη θα ξεφουσκώνει. Και τότε… Γι' αυτό είναι καλό πράγμα η επίσπευση των εξελίξεων.

Ανώνυμος είπε...

Και εγώ βλέπω ακόμα και σήμερα από τον κοντινό περίγυρο (ζω σε κατεξοχήν μεσοαστική περιοχή με τίγκα ΣΥΡΙΖΑ), μια μικρή αλλαγή στάσης και σκέψης. Είναι μικρή, αλλά με δεδομένο τις συνθήκες νομίζω είναι κάτι σημαντικό.
Από την άλλη παίζει ρόλο και πως τα βλέπεις κάποια πράγματα, και νομίζω το απολίθωμα έχει γενικά μια μικρή τάση στην απαισιοδοξία :P

Ιβάν Τζόνι

Ανώνυμος είπε...

"τη διανοουμενίστικη καθαρεύουσα (που θέλησε να στήσει ένα νεκρό, τεχνητό ιδίωμα, αποκαθαρμένο από ξενες λέξεις και γλωσσικά δάνεια -με τα άλλα δάνεια δεν είχε πρόβλημα) και τον αντιδραστικό της ρόλο στη γλώσσα και τη σκέψη γενικότερα."

Μάλλον θάπρεπε, Απολίθωμα, να διαβάσεις προσεκτικά το "Μαρξισμό και τα προβλήματα της γλωσσολογίας" του Ιωσήφ για να μην αμολάς "σαραντακίες" αυτού του είδους…

Νικόλαος Σοφιανός

Unknown είπε...

Το γεγονός(αφού δεν έχει διαψευστεί)οτι η ''κορύφωση'' του διημέρου,δηλαδή η πορεία των τρακτέρ έξω από τη Βουλή,έγινε κατόπιν συμφωνίας με την κυβέρνηση δεν χρήζει προβληματισμού;Ούτε οτι την συμφωνία την έκανε ο εκπρόσωπος των αγροτών που είναι κομμουνιστής,πιθανώς με τη σύμφωνη γνώμη του Κόμματος;Τί χρειαζόταν να γίνει αυτή η συνάντηση;Παρακαλώ για μια σοβαρή απάντηση,μην αρχίσετε πάλι τη χαφιεδολογία,δώστε μια εξήγηση αντάξια κομμουνιστων.
Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Κόμπα

Saportoutourki είπε...

Ηταν να γινει επανασταση.
Ο Μπουτας ειχε παιξει αρχικα ρολο, με υπερεπαναστατικα συνθηματα, ανεφικτα για το μικρο του μυαλο.
Οταν, καθολου αναπαντεχα για εμας που ζουμε τους αγροτες, η αγροτια αποφασισε την επανασταση, ο Μπουτας αρχισε να τα μαζευει. Συναντηθηκε με δικη του πρωτοβουλια με τον υπουργο και μετεφερε τα νεα στους συναδερφους του που παραλιγο να τον ντ.λυντς αρουν.

Δεν τολμησε να επανεμφανιστει σε μπλοκα ή στο Συνταγμα. Οι αγροτες προχωρησαν μονοι τους. Στο συνταγμα βρηκαν τα ανικητα κνατ.
:*(

Saportoutourki είπε...

Η δυτικη κοινωνια ειναι γκετο για τους βιομηχανικους εργατες, γενικοτερα για τους χειρωνακτες εργατες. Στρατιες "αγραφων" εργατων, μεταναστες και προσφυγες κυριως, εργαζονται σε Μανωλαδες και Ελευθερες Ζωνες, σηκωνοντας την αγροτοκτηνοτροφικη παραγωγη, τις πρωτες υλες και τη μεταποιηση.

Στις πολεις ζει ο εργατης της κινησης του εμπορευματος. Ο πωλητης, ο προγραμματιστης, ο διαφημιστης, ο λογιστης κλπ. Και εργατες συγχρονων μανουφακτουρων. Ο μπουφετζης, ο σερβιτορος κλπ. Σε καθεστως ευελφαλειας, ανασφαλιστης εργασιας, τη μια γκαζι την αλλη φρενο, σεζον, με το κομματι, τη μια πενταμηνο και την αλλη 20 μηνες ανεργια.

Μεσα στην πολη βρισκονται και τεχνιτες, γιατροι και λοιπα επαγγελματα που συντηρουν εμπορευματα ή συντηρουν την ζωη, την εργατικη δυναμη. Καποιες μεγαλες ή μικρες επιχειρησεις εκμεταλλευονται και τετοιοθς επαγγελματιες μεισθωτη εργασια, φαινομενο που στην Ελλαδα διογκωθηκε μεσα στην κριση. Η παροχη υπηρεσιας, το ιατρειο, το λογιστηριο, το μαγαζακι ηταν αποκουμπι για πολλες οικογενειες. Οχι πια.

Οι βαρια χειρωνακτες εργατες ξεσκιζονται καθε μερα, μακρια απο τα ματια της πολης. Ομως η πολη δεν σκα. Εχει τα τουΐτερς της και ξεσπα. Εχει γεμισει εναλλακτικα ηβεντς.

Ο εργατης της πολης δεν ειναι χειρωνακτας, αυτο του επιτρεπει να λατρευει τα εμπορευματα με τα φετιχ τους. Αποκομμενος απο την παραγωγη τους τα θεοποιει οπως ειναι εκπαιδευμενος απο μικρος να κανει. Και μαζι με τα εμπορευματα καταναλωνει την εργατικη δυναμη της Ανατολης, των φθηνων χεριων. Ο εργατης της δυτικης πολης μικροαστιζει ασχημα, ταΐζεται απο τον ιμπεριαλισμο. Οι Κινεζοι παραγουν ταμπλετες, αυτος τις χρησιμοποιει για να ανεβασει φωτογραφιες απο το εναλλακτικο ηβεντ στο οποιο περασε το σαββατοβραδο. Οι Συριοι και οι λαοι σφαζονται και αυτος φτιαχνει χειροποιητα μαχαιρια (τι μοδα κ αυτη) για να λεει πως κατι φτιαχνει με τα χερια του, κατι κανει στη ζωη του.

Και ολα στη ζωη του δυτικου τσιατσιαλιαζονται. Κομματιασμενη δουλεια, υγεια, ασφαλεια, σχεσεις. Και δεν εχει δυναμη και πιστη να παλεψει, αλλα εχει εκπαιδευτει να εκφραζεται απο αποσταση, τηλεδημοκρατικα, τουϊτερικα, σε εναν νεο τυπο μη συνελευσης, μη συναδερφικοτητας.

Αυτα...περισσοτερα αλλη φορα.

zoot horn rollo είπε...

Έγινε, Κόμπα.

Saportoutourki είπε...

Συμπληρωματικα.
Ο,τι ειναι οι λαοι της πρωην εσσδ και οι ανατολιτες για την Ευρωπη, ειναι οι Μεξικανοι, γενικοτερα οι Λατινοι, για τις ΗΠΑ. (χωρια η Κινα που ειναι η καβατζα για ολους)

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Bracero_program

Ειναι δεκαετιες τωρα που οι Μεξικανοι ειχαν την αντιμετωπιση που εχουν οι Συριοι. Κεντρα υποδοχης, εξετασεις, οσοι μας κανουν εισερχονται, οι υπολοιποι επιστρεφονται. Πριν μπουνε στη χωρα ψεκαζοταν με DDT.

DDT, πορτοκαλι παραγοντας, lsd και beattles. Ωραια χρονια...

Alxazar είπε...

Καταρχάς μάλλον θα πρέπει να ανταλλάξουμε φωτογραφίες προφιλ για να μην εξοργιζουμε τα πνεύματα των νεκρών.
Στο διαταυτα υποθέτοντας ότι μιλάς για τη συμφωνία που έγινε ώστε να κατεβουν τα τρακτέρ στην Αθήνα και όχι για κάποια νέα "βαρκιζα" όπως θα μπορούσε να γράψει ο στόχος.
Αρχικά αναγνωρίζουμε πως τα τρακτέρ αποτέλεσαν ένα συμβολικό και αναπόσπαστο μέρος της όλης διαμαρτυρίας και ήταν άσχημο που δεν υπήρχαν και περισσότερα ώστε να ξεσηκωθεί ο αθηναϊκός λαος ακόμα περισσότερο.
Η συζήτηση με την κυβέρνηση να κατέβουν τρακτέρ στο σύνταγμα ήταν από μια πλευρά πίεση ώστε να κάνουν πίσω σε δηλώσεις τύπου γεροβασιλη "δεν θα υπάρξουν τρακτέρ (ή τανκ?) στο σύνταγμα".
Μια κίνηση που έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα της συμβολικής παρουσίας των αγροτικων τρακτέρ αν και η αστυνομία σταμάτησε αγρότες από την Πελοπόννησο παρόλα αυτά.
Κρατάμε το πείσμα και τη δύναμη των αγροτών χάρη στην οποία κατάφεραν αυτό που προγραμματιζαν καθώς και τη λύσσα πασας αποχρωσεως (λουλακι, μωβ,ροζ, μπλε, μαύρο) όλοι μαζί ενωμένοι για το καλό της χώρας (?) και την καταστολή αγροτικών λαϊκών ακόμα και γραβατομενων διαμαρτυριών και αντιδράσεων.
Μια σχετικά κομμουνιστική απάντηση σε ένα σχετικά άσχετο με τον κομμουνιστικό ηθικό κόσμο( και μάλλον ερειστικό και κακόβουλο) ερώτημα το οποίο ποσώς δεν βοηθά σε κανέναν αγώνα και καμια κατάκτηση . Με εξαίρεση βέβαια την κατάπαυση των κινητοποιήσεων.

Unknown είπε...

Να με συγχωράτε σύντροφοι αν ήταν λίγο ερειστικός ο τόνος μου,νομίζω οτι στο σαιτ αυτό το 99% που μπαίνουν είναι κομμουνιστές,άρα δεν νομίζω οτι δημιουργώ αρνητικό κλίμα για τον αγώνα των αγροτών.Και πάλι αν νομίζετε κάτι τέτοιο,διαγράψτε το σχόλιό μου.Εξάλλου πήρα τις απαντήσεις που ήθελα.
Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Κόμπα

Saportoutourki είπε...

Ο Σταλιν θα ηταν περηφανος για σενα. (ΝΟΤ)

Πρωτον σπαμαρεις. Δεν ειχες υπομονη να περιμενεις απαντησεις στο αλλο ποστ;
Δευτερον εχεις μπει με τα οσα. Με φωτογραφια και το ονομα μιας απο τις πιο ιστορικες ηγετικες φιγουρες του 20ου. Προκαλυμμα πως εισαι κομμουνιστης; Μασκα; Δε φτανουν τα λογια σου;
Τριτον μην κλαις σαν παρεξηγημενος. Τα μπλοκα συνεχιζονται. Οι αγροτες δεν διαμαρτυρονται κατα του Μπουτα. Εσενα μυγα αντικκε σε τσιμπησε;

demis είπε...

To θέτεις πολύ εύσχημα, Βασίλη. Η λέξη "αριστερός", όπως άλλοτε -τις ξέγνοιαστες μέρες της αλλαγής- "σοσιαλιστής", κάηκε ανεπιστρεπτί. Έτσι, τα όποια αντικομμουνιστικά ένστικτα, καλά κρυμμένα μέσα στην ανωνυμία των ψηφοφόρων με "προοδευτικό" πρόσημο, βγήκαν για τα καλά στη φόρα. Και η ενθύμηση του κομμένου μέλους, στα μικροαστικά -κατ' όνομα πλέον- στρώματα, εξακολουθεί να πονάει. Ήταν η ανομολόγητη επιθυμία τους να μοιάξουν στα αφεντικά τους, να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, στο πλαίσιο του ίδιου άθλιου εκμεταλλευτικού συστήματος, για το οποίο γκρινιάζουν σε κάθε ευκαιρία. Είναι οι ίδιοι λάτρεις της συγκυρίας, που περιμένουν (κάπου στη γωνία της "ανάκαμψης" και της "εξόδου"..) το μεγάλο κύμα που θα τους ανεβάσει, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι ίσως είναι εκείνο ακριβώς που θα τους τσακίσει ολότελα.

Ανώνυμος είπε...

O Mπούτας, "Κόμπα"(λολ), εκτός απο μέλος του ΚΚΕ είναι και ισχνά μειοψηφούντας(σαν ΠΑΣΥ) εκπρόσωπος όλων των μπλόκων. Με τι απο τις δύο ιδιότητες συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό; Σαν κουκουές ή σαν εκπρόσωπος των αγροτών; Μήπως δεν ήταν δική του απόφαση αλλά του συντονιστικού που αποφάσισε κάτι τέτοιο και αυτός σαν εκπρόσωπος έπρεπε να την υλοποιήσει;


ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

η ΑΠΟΦΑΣΗ της κυβερνησης (δια της Γεροβασιλη και αλλων ) ηταν "ΚΑΝΕΝΑ ΤΡΑΚΤΕΡ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ "

Της περασε "Ιωσηπε " ? Οχι ! γιατι 20 βρεθηκαν εκει συμβολικα ξεφτυλιζοντας την .Εγω γιατι το βλεπω σαν επιτυχια του αγροτικου κινηματος και οχι σαν υποχωρηση του ? Και γιατι να σπαταλησει δυναμεις το κινημα για μια φαση του που ειναι απλα ενας κρικος στην αλυσιδα του .Καταληψη Εφοριων και Δημοσιων κτιριων ,ενισχυση των μπλοκων και κυριως ...παλι αναστολη της καταθεσης των νομοσχεδιων βλεπω ή κανω λαθος ...Κλιμακωση το λεν αυτο .

Οι ταξικοι αγωνες δεν ειναι χουλιγκανικοι (ντου απο παντου και οπου βγει ) και το Επιτελειο που τους καθοδηγει πρεπει να ξερει να "διαβαζει" τις παραμετρους αυτων των αγωνων .Να εκμεταλλευεται τις αδυναμιες του αντιπαλου ,να ξερει και να καθοδηγει το αξιομαχο των δυναμεων του ,τις αντοχες του ,την ψυχολογια του .Να καθοριζει σοφα την τακτικη του ,ποτε θα κανει ανταρτοπολεμο και ποτε κατα μετωπο μαχες ,ποτε υποχωρηση και ανασυνταξη και ποτε καταπαυση και συντηρηση δυναμεων .Το κακο ειναι οτι απο το 09 και μετα ο πολεμος μας βρηκε σαν λαο απροετοιμαστους (και οχι με ευθυνη του "Επιτελειου" ) ,ενα ασκερι "αγανακτισμενων ¨" και βιαστικων χυμα αγωνιστων κι απο την αλλη εναν εχθρο καλα οργανωμενο .Εξι χρονια εγω βλεπω εναν "Στρατηγο " να παλευει να οργανωσει το ατακτο ασκερι ,να τρεχει να το συμμαζεψει να μην καταναλωνει τζαμπα δυναμεις σε μαχες για το θεαθηναι που το οδηγουν απο ηττα σε ηττα .Μαθετε ρε σεις να εχετε ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ στον "Στρατηγο" ,δεν ειναι κανενας τυχαρπαστος ...100 χρονια πειρα αγωνων κουβαλα και τα 8 απο αυτα με ΟΛΟ τον λαο οπλισμενο υπο την ηγεσια του και παρολιγο νικητη κοντρα σε τερατα της αποκαλυψης .

Ανώνυμος είπε...

Αφήστε τα αυτά τώρα! Παρακαλώ κύριοι! Σεβαστείτε τον πόνο μας!
Σήμερα είναι ημέρα πένθους.

Από αυτό το βήμα, καλώ την κυβέρνηση να κηρύξει ΤΩΡΑ 2 μέρες ΕΘΝΙΚΟΥ/ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ πένθους (η Κυριακή είναι αργία, δε θα γίνει η εθνική απώλεια ιμάντας εφαρμογής αντιλαϊκών μέτρων).

ΑAΘAΑΝAAΑΤOOOΟΣΣΣΣΣ (με echo).

http://news247.gr/eidiseis/koinonia/skotwthhke-se-troxaio-o-pantelhs-pantelidhs.3913843.html

BX

Ανώνυμος είπε...

Άχρηστο και άσχετο με τη θεματολογία και το ήθος του μπλογκ το ειρωνικό σχόλιο για τον τραγουδιστή που σκοτώθηκε

schumi

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Σούμι, πρέπει να παραδεχτώ πάντως ότι ο τρόπος κάλυψης του τραγικού γεγονότος είναι τέτοιος, που είναι πολύ μεγάλος πειρασμός να το σχολιάσει κανείς και να παρεξηγηθεί πως δε σέβεται το νεκρό.

ΝΣ είναι λίγο κουραστικά τα σχόλια αυτού του τύπου "πάρε διάβασε καλύτερα". Αν θέλεις να πεις κάτι, έχει καλώς. Κι αν κάνω κάποιο λάθος, δεν έχω πρόβλημα να το παραδεχτώ και να το διορθώσω.

Ανώνυμος είπε...

Απολίθωμα υπέκυψα στο πειρασμό να κριτικάρω αρνητικά το σχόλιο γιατί σε ένα πέρασμα στο διαδίκτυο από το πρωί το βλέπω παντού ως θέμα σε αθλητικά πολιτικά επιστημονικά σάιτς και ξαφνιάστηκα που το είδα και εδώ στα νέα σχόλια που έχεις σε στήλη πάνω αριστερά

Υποθέτω τηλεοράσεις και ραδιόφωνα έδωσαν τα ρέστα τους και προκάλεσαν με υπερβολές θρήνου

Σε τέτοιες περιπτώσεις(σελεμπριτιακά και άσχετα κουτσομπολίστικα νέα ευχάριστα ή τραγικά) έσπασα ο ίδιος τον κανόνα μου να μη λέω- γράφω τίποτα απαντώντας 2 φορές για το θέμα

Για να βγει και μια ουσία από το διπλό ατόπημα μου λοιπόν ας κάνω πιο λιανό το σκεπτικό μου

Κάθε μέρα θα πεθαίνουν θα παντρεύονται θα λένε διάφορες μλκιες επώνυμοι διάσημοι άσημοι των σόου μπιζνες καθώς και ανώνυμοι συνάνθρωποι μας θα γίνονται γνωστοί όταν πέφτει ένα ελικόπτερο ή τινάζεται μια χύτρα ταχύτητας

Να τα κάνουμε όλα σαλάτα με την πολιτική δεν μου μοιάζει ωφέλιμο για την ιδεολογικοπολιτική και ανθρώπινη μας ωρίμανση

Σκέφτομαι ότι το τρολλάρισμα στη θνητή μας φύση ή στην αθάνατη βλακεία μας (παράδειγμα Λάκη) τελικά ίσως να αποτελεί και μια διέξοδο στη φαινομενικά αδιέξοδη πορεία μας σε αυτό το σάπιο κόσμο μας με το σάπιο πολιτικό σύστημα μας

Οπότε πάω πάσο

schumi