Ένα περίεργο "αντι-ιμπεριαλιστικό" αφήγημα

Επειδή το τελευταίο διάστημα, το μπλοκ λειτουργεί πρωτίστως ως φόρουμ με ανταλλαγή απόψεων -το οποίο η κε του μπλοκ θεωρεί ως πολύ θετικό στοιχείο κι ένα από τα πλεονεκτήματά του- παίρνω την αφορμή να αναδημοσιεύσω ένα κείμενο από το κυπριακό ιστολόγια Αγκάρα, που βάζει ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα, με αρκετές εύστοχες επισημάνσεις, που μπορούν να ανοίξουν σχετικά ένα διάλογο -χωρίς αυτό να σημαίνει πως υιοθετώ το κείμενο και τους προβληματισμούς του στο σύνολό τους. Καλή ανάγνωση, καλό σχολιασμό.

Εναντίον του ΝΑΤΟ γενικά, αλλά στην Κύπρο με το κυρίαρχο αφήγημα: μια υπόθεση εργασίας για το πιο περίεργο “αντι-ιμπεριαλιστικό” αφήγημα που είδαμε

Αναδημοσίευση από Αγκάρα

Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας για να διασαφηνίσουμε καλύτερα το ζήτημα Ιμπεριαλισμός και την στάση των κομμουνιστών στο ζήτημα:

Υπάρχει ένα αφήγημα που αιωρείται και πάει ως εξής:

Η Τουρκία διεξάγει αυτή τη στιγμή αμυντική προκλητικότητα διότι δεν έχει πρόσβαση στη θάλασσα σύμφωνα με το μέγεθός της. Παράλληλα, έχει απομακρυνθεί από τις Η.Π.Α και έχει συνάψει (προσωρινές έστω) συμφωνίες με την Ρωσία σε μια περίεργη ημι-συμμαχία όσον αφορά την περιοχή. Για τους Ρώσους είναι σημαντικό να μην επεκταθούν οι κούρδοι στα Δυτικά και να εγκαθιδρύσουν κρατίδιο που να έχει πρόσβαση στη Μεσόγειο, αφού θα λειτουργεί κιόλας ως ένα κράτος φίλος με τις Η.Π.Α που το όπλισαν τώρα τελευταίως. Αυτό το αφήγημα "υποτονίζει" τη σημασία της οικονομικής βάσης (πχ οι Ρώσοι δεν είναι Ιμπεριαλιστές αλλά έχουν απλά καπιταλισμό και μονοπώλια) όσον αφορά την ανάλυση του Ιμπεριαλισμού και υπερτονίζει την σημασία του στρατιωτικού και πολιτικού παράγοντα (πρέπει με κάθε κόστος να ηττηθούν οι Η.Π.Α στην περιοχή ακόμα και αν αυτό σημαίνει Ρωσικές, Ιρανικές και Κινεζικές βάσεις).

Παρεμπιπτόντως, η Ρωσία κατέχει το μονοπώλιο όσον αφορά την πώληση φυσικού αερίου στις χώρες της Ευρώπης και ως εκ τούτου έχει άμεσα συμφέροντα για το τι γίνεται με τις ΑΟΖ και τον ενεργειακό πόλεμο στην ανατολική Μεσόγειο. Άρα στρατιωτική βοήθεια στη Συρία, σημαίνει και μόνιμες στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή. Αυτό το αφήγημα επίσης θεωρεί πως λίγο πολύ είναι νόμιμο η Τουρκία να διεξάγει επεκτατικό πόλεμο μέσα στην Συρία, διότι έτσι διασφαλίζει τι κράτος θα δημιουργηθεί που έχει άμεση σχέση με τα εσωτερικά της και το κουρδικό ζήτημα εν γένει.

Δεν θα επεκταθούμε πολύ περισσότερο. Που μπαίνει η Συρία και η νόμιμη εκλεγμένη κυβέρνηση της Συρίας εδώ; Στο ότι θέλει να συγκρατήσει τα σύνορά της και να μην γίνει Λιβύη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θεωρεί το “αντι-ιμπεριαλιστικό” αυτό αφήγημα πως οι κομμουνιστές πρέπει να είναι σταθερά ενάντια στις Η.Π.Α, ασχέτως αν αυτό σημαίνει πως μπαίνει το κομμουνιστικό κίνημα κάτω από την αιγίδα του αστικού κράτους. Εξού και η ενσωμάτωση των δύο ΚΚ στον κυβερνητικό βραχίονα για αποτροπή της εξωτερικής επέμβασης.

Η (θεωρητική) θέση των κομμουνιστών σε περίπτωση πολέμου είναι υπεράσπιση της πατρίδας (δηλαδή, των συνόρων) με στόχο το γύρισμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε εμφύλιο για την κατάκτηση της εξουσίας και σταμάτημα του πολέμου. Δηλαδή, εναντίωση της συμμετοχής της χώρας σε Ιμπεριαλιστικούς πολέμους και οργανισμούς (πχ ΝΑΤΟ, Ε.Ε), ήττα της δικής σου αστικής τάξης, αλλά και συνεργασία με άλλα ΚΚ που κάνουν το ίδιο στην δική τους χώρα. Εαν ένα ΚΚ αποφασίσει να διεξάγει σοσιαλπατριωτικό αγώνα (πχ στήριξη αστικής κυβέρνησης και εδώ μπαίνει ζήτημα εαν παραμένουν ΚΚ ή μεταλλάσσονται σε κάτι άλλο) αυτό είναι εσωτερικό θέμα των κομμουνιστών της χώρας αυτής και υπαρχουν διαφορετικές απόψεις και στάσεις μέσα στο Διεθνές ΚΚ, ανάλογα με την περίσταση, ειδικά από την στιγμή που σήμερα δεν υπάρχει Κομμουνιστική Διεθνής. Το πρώτιστο όμως είναι εναντίωση στους σχεδιασμούς της αστικής τάξης της χώρας σου όπως αυτή προωθεί Ιμπεριαλιστικά σχέδια. Αυτό είδαμε και σε όλη την ιστορία του 20ου αιώνα. Στην ΕΣΣΔ τον 2ο ΠΠ ή στην Ελλάδα όπου οι κομμουνιστές πολέμησαν “για τα σύνορα του Μεταξά” που έλεγαν κάποιοι, αυτό δεν αμφισβητείται από κανένα ( η μήπως αμφισβητείται και αυτό;)

Και εδώ μπαίνουν κάποια ερωτήματα:

1. Αφού το ΚΚΕ στην Ελλάδα εγκαλείται από κάτι τέτοιους κύκλους ως εθνικιστικό που λέει πως θα υπερασπιστεί τα σύνορα σε περίπτωση πολέμου, μήπως αυτό το αφήγημα έχει απάντηση γιατί υπερασπίζεται τα ΚΚ της Συρίας που όχι μόνον υπερασπίζονται τα σύνορα, αλλά μάλιστα το κάνουν κάτω από την αστική τάξη της χώρας;

2. Αφού αυτό το αφήγημα θεωρεί εθνικισμό το ταξικό αγώνα ενάντια στα Ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, θεωρεί δηλαδή πως πρέπει να συμμαχήσεις με μια μερίδα της α/τ για να υπερασπιστείς τη χώρα, μήπως αυτοί οι κύκλοι θεωρούν πως υπάρχει καλή μερίδα α/τ, και αν ναι ποια είναι αυτή;

3. Αυτό το αφήγημα που ποζάρει ως αντιεθνικιστικό, μήπως δεν είναι αντιφατικό να υπερασπίζεται την κυβέρνηση Άσσαντ που με εθνικιστικό αφήγημα διεξάγει πόλεμο για συγκράτηση εδαφών και παραμονή στην εξουσία;

4. Και τώρα το πραγματικά αντιφατικό ερώτημα αυτού του αφηγήματος: Αφού Τουρκία και Ρωσία είναι ουσιαστικά δυνητικοί σύμμαχοι σε αυτόν τον “αντι-ιμπεριαλιστικό” αγώνα μέσα σε ένα αντι Ε.Ε και αντι-ΝΑΤΟικό ντελίριο (που γι' αυτό άλλωστε, σύμφωνα με το αφήγημα, μόνο η Ε/κ αστική τάξη τα έκανε θάλασσα στις διαπραγματεύσεις), τότε γιατί στηρίζει μια ΝΑΤΟική λύση στο Κυπριακό*; Η Τουρκία δεν είναι στο ΝΑΤΟ και μάλιστα με πολύ περισσότερο στρατό; Γιατί κλείνει το μάτι στην κεντρο-αριστερή πολιτική τύπου Μαλά που είναι με τα μπούνια υπερ της Ε.Ε, λεκτικά εναντίον του ΝΑΤΟ αλλά ένθερμος υποστηρικτής του Ισραήλ;

5. Αφού αυτό το αφήγημα θεωρεί ουτοπία την αυτόνομη κατεύθυνση της εργατικής τάξης και σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, μπορεί να μας πει ποια είναι αυτή η μερίδα της Ε/κ αστικής τάξης (εκτός και αν θεωρούν οι κύκλοι που αναπαράγουν αυτό το αφήγημα πως η εργατική τάξη διαπραγματεύεται) που θα διεξάγει αντι-εθνικιστικό αγώνα και παράλληλα θα επανενώνει τον τόπο ενώ θα απομακρύνει τη χώρα από τα δόντια του ΝΑΤΟ και της Ε/Ε;

6. Δεν είναι όλο αυτό μια αντίφαση τεράστια, επιλέγοντας αλα κάρτ “αντι-ιμπεριαλιστική” ρητορική αλλά από ουσία μηδέν;

Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν αναφέρουμε και άλλα δεδομένα (πχ τις αλλαγές στα Βαλκάνια πχ ΠΓΔΜ), αλλά για την ώρα το αφήνουμε ως εδώ, για προβληματισμό.

——————————–

*Υπάρχει και ένα Ελλαδικής προέλευσης πιο επιθετικό αφήγημα περί λύσης δύο κρατών…για να σωθούν οι Τουρκοκύπριοι!!!