Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες...
Και με τους δύο δε γίνεται. Ή μήπως γίνεται; Τι λέει επ' αυτού ο cool Αλέξης;
κανονικά σε αυτό το σημείο χωράει ένα ξέσπασμα και μια βαρυσήμαντη τελεσιγραφικού τύπου φράση του στιλ "αν είναι έντιμος να βγει αμέσως να μας απαντήσει καθαρά και ξάστερα με ποιον είναι".
Αυτά όμως δε γίνονται. Εξάλλου και να 'βγαινε δηλαδή πιστεύει κανείς ότι θα δυσκολευόταν να βρει ένα τρόπο να φλυαρήσει χωρίς να πει τίποτα και να γλιστρήσει χελ(ακ)οειδώς; Επομένως το ερώτημα δε μπαίνει σε αυτόν, αλλά σε όσους καλόπιστους απευθυνόμαστε.
Αφήστε τον να απαντάει τα δικά του. Σκεφτείτε τα. Και θέστε μετά στον εαυτό σας το ερώτημα "γίνεται να παντρευτούν τα συμφέροντα εργατών-κεφαλαίου"; "μπορεί να είναι όλοι ευχαριστημένοι σε μια ταξική κοινωνία"; Με ποιον από τους δύο είναι στην ουσία ο Τσίπρας κι ο ΣΥΝ; Ποια είναι η ουσία πίσω από όσα χαριτωμένα λέει. Μόνοι σας θα βρείτε τις απαντήσεις.
Θα πει κανείς γιατί δηλαδή, φαίνεται από τα λεγόμενά του ότι είναι στο πλευρό των καπιταλιστών; "Γιατί, σάμπως είναι με τους εργάτες"; όπως λέει και στην ελληνοφρένεια, που τον σατίρισαν ανελέητα, ενώ τους έδινε συνέντευξη και προσπαθούσε απεγνωσμένα να διατηρήσει το γνωστό άνετο στιλάκι.
Δύο πράγματα αρκούν για να ξεκολλήσει κι ο πλέον αφελής από το φαινόμενο Αλέξης:
-τηλεοπτικοί όροι προβολής και ανόδου του Σύριζα. Τον πάνε με χίλια. Αλλά κι αυτός τους πάει και το επιδιώκει. Λένε ότι σε μια περιοδεία του δεν άφησαν να περάσει αντιπροσωπεία και τα κανάλια κι αυτός έφυγε χωρίς να μπει στον χώρο που περιόδευε...
-κυβερνητισμός. Θέλουν να γίνουν ρυθμιστές και δεν το κρύβουν. Ονειρεύονται νέο 89. Και χωρίς να φτάσουν το πράγμα στα άκρα, όπως την άλλη φορά με το ειδικό δικαστήριο. Κι ας τους λείπουν στελέχη με πλούσια εμπειρία από τότε που στην πλειοψηφία τους έχουν μεταπηδήσει στο ΠαΣοΚ.
Υγ: ο Κοψίδης δε βρήκε το χειρότερο δυνατό timing (χρονική στιγμή) για το ρε-σάλτο του; Απίστευτη διορατικότητα. Την οποία πολλές φορές χάνεις όταν πρόκειται για το τομάρι σου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου