Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Στα τρίκαλα στα δυο στενά

Στιγμιότυπο από την χτεσινή τηλεμαχία όπως καταγράφεται στο σημερινό ρίζο.
-Σ. Κοσιώνη: (...) Αν έρθουν ιδιώτες να επενδύσουν καθαρή ενέργεια στην Πτολεμαΐδα, που λόγω των βρώμικων πρώτων υλών που χρησιμοποιεί η κρατική ΔΕΗ κάθε σπίτι έχει τουλάχιστον ένα καρκίνο και η τοπική κοινωνία είναι απόλυτα εξαρτημένη εργασιακά από τη ΔΕΗ, θα πείτε όχι;
-Αλέκα Παπαρήγα: Κα Κοσιώνη, βεβαίως με το σημερινό συσχετισμό δύναμης που υπάρχει, οι εργαζόμενοι είναι... «στα Τρίκαλα στα δυο στενά σκοτώσανε το Σακαφλιά» (...)


Μια πρώτη επεξήγηση.

Στα Τρίκαλα στα δυο στενά
σκοτώσανε το Σακαφλιά
σκοτώσανε το Σακαφλιά
στα Τρίκαλα στα δυο στενά

Τέτοιο ντερβίσικο παιδί
το κλαίμε όλοι μας μαζί
το κλαίμε όλοι μας μαζί
τέτοιο ντερβίσικο παιδί

Δεν τον ξεχνάμε βρε παιδιά
το φίλο μας το Σακαφλιά
το φίλο μας το Σακαφλιά
δεν τον ξεχνάμε βρε παιδιά


Ως εδώ ο σακαφλιάς θα μπορούσε να είναι κι η σοβιετία. Αλλά όχι. Μια δεύτερη, πιο αναλυτική επεξήγηση, από ηλεκτρονική πηγή, διαφωτίζει το θέμα.

Σακαφλιάς ονομάζεται σήμερα ο έλκων την καταγωγή από τα Τρίκαλα, άσχετα αν κατοικεί ακόμη στη συγκεκριμένη πόλη ή έχει μετοικήσει αλλού.
Ο Σακαφλιάς (άγνωστου βαπτιστικού ονόματος) ήταν υπαρκτό πρόσωπο κι η δράση του χάνεται κάπου στην αχλή του μεσοπολέμου. Τον Σακαφλιά τον φάγανε μπαμπέσικα κάτι μαχαιροβγάλτες στη φυλακή των Τρικάλων, που είναι γνωστή ως «Δυο Στενά» επειδή έχει σχήμα Γ. Την ιστορία μελοποίησε ο μεγάλος Τρικαλινός βάρδος Βασίλης Τσιτσάνης με το πασίγνωστο άσμα «Στα Τρίκαλα στα Δυο Στενά".
Χαρακτηριστικό είναι ότι υπάρχει κλαμπ οπαδών του A.O. Τρίκαλα με το όνομα «Σακαφλιάδες»
.

Ενώ σύμφωνα με μια κάπως διαφορετική εκδοχή, ο Σακαφλιάς έζησε την εποχή του Μεσοπολέμου, λίγο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. Την περίοδο εκείνη στα Τρίκαλα το στυλ του μποέμ τύπου και καρδιοκατακτητή των γυναικών, του ξακουστού Σακαφλιά (που σημαίνει ο φίλος της σάρκας), κυριαρχούσε στην τοπική κοινωνία. Ο περίφημος Σακαφλιάς, ήταν ένας ωραίος άντρας που είχε αναστατώσει την τρικαλινή κοινωνία με τα καμώματά του, ώσπου κάποιοι του στήσανε καρτέρι στα στενά σοκάκια του Βαρουσίου και τον μαχαιρώσανε.

Έτσι είναι. Όταν έχεις δεσμούς νύχι-κρέας με το λαό, μιλάς τη γλώσσα του και σε καταλαβαίνει. Και κολλάς στον τοίχο ακομπλεξάριστος τα παπαγαλάκια του συστήματος που πάνε να σε στριμώξουν.

Είπε κι άλλα ωραία η συντρόφισσα αλέκα.
Έκανε λόγο καθαρά και ξάστερα για ρώσικα και κινέζικα κεφάλαια. Καθώς επίσης και για άλλες διαδικασίες, πιο ενδιαφέρουσες από τις εκλογές, έτσι για να αφρίζει το στόμα του πρετεντέρη. Άκρως ενδιαφέρον...
Έπιασα τον εαυτό μου να πανηγυρίζει με τα αυτονόητα. Που καμιά φορά είναι και τα πιο δύσκολα, ακόμα και στα λόγια.

Πριν προλάβει ο μέσος κουκουές να πει δόξα τω θεώ για όσα άκουγε, το είπε η ίδια η αλέκα και γυρίσαμε ξανά στα βόηθα παναγιά.
Δόξα τω θεώ, στο κόμμα μας δεν έχουμε νεόπλουτους είπε απαντώντας στη μπηχτή του αλτεριανού ρουφ για τις επιχειρήσεις.
Ο τελευταίος άνθρωπος που είδε πριν το ντιμπέιτ η συντρόφισσα γγ ήταν η λιάνα κι αυτό δεν την άφησε ανεπηρέαστη.

Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι η δήλωση καθαυτή.
Το πλέον εντυπωσιακό είναι ότι ο σημερινός ρίζος παραθέτει αυτολεξεί τις απαντήσεις της αλέκας, αλλά κάνει γαργάρα τη φράση, τη λογοκρίνει στην απομαγνητοφώνηση κι αφήνει τα υπόλοιπα χωρίς να αλλοιωθεί το νόημα (δεν έχουμε νεόπλουτους στο κόμμα...).
Η πράβδα ζει και σπέρνει εφιάλτες. Ακόμα και σε γγ. Στο κόμμα όλοι ίσοι είναι, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις.

Η μπρέζνιεβα λέει πως η αλέκα της θυμίζει παλιό βινύλιο που παίζει συνέχεια τα ίδια.
Ναι, αλλά παίζει το αγαπημένο μας τραγούδι. Σκρατσάρει λίγο μετά από τόσα χρόνια, αλλά θέλουμε να το ακούμε συνέχεια, μόνο σε αυτή την εκτέλεση. Οι μεταμοντέρνες διασκευές των αναθεωρητών δεν ακούγονται με τίποτα.

Αγάπησα ένα κόμμα ευνούχο, με αρβύλα, ταγάρι, προπέρσινο ρούχο,
με τρύπια μυαλά γεμάτα φουρκέτες, κολλημένο χρόνια στις ίδιες κασέτες
.
Αλλά δεν έπαψα ποτέ να το στηρίζω, γιατί
έχει τον έλεγχο των πιο κρυφών κυττάρων μου, του οργασμού, της πείνας μου, της μάρκας των τσιγάρων μου.
Κι ας μην καπνίζω.

Την αλέκα την περιγράφει ανάγλυφα μια δική της ατάκα από την τηλεμαχία του 07. Μας ξέρετε, είπε στον κόσμο κοιτώντας τις κάμερες.
Σαν τον σοσιαλισμό που γνωρίσαμε. Αυτόν ξέρουμε, αυτόν εμπιστευόμαστε. Η αλέκα που γνωρίσαμε κι αγαπήσαμε.

Κάποιοι γνωρίζοντας το κόμμα αγάπησαν την αναρχία.
Η γνώση είναι δύναμη. Αν είχαν είκοσι χρόνια πριν τη στερνή τους δύναμη είναι ζήτημα αν θα 'καναν τις ίδιες επιλογές.

Στο καταληκτικό μου δίλεπτο θέλω να πω τα εξής.
Είμαι γιος άβερελ, γιος ναρίτη. Ώριμο τέκνο της οργής ανώριμων συνειδήσεων που παλιμπαιδίζουν. Γνωρίζω τα προβλήματα του χώρου. Την αναρχίζουσα ψυχοσύνθεση και τις παλαιοκομμουνιστικές ευαισθησίες. Το κόλλημα με το 89, τον ολοκληρωτικό και την αμεσοδημοκρατία.
Αυτόν τον ενάμιση χρόνο ως γραμματέας της κε του μπλοκ έζησα μια γεμάτη πολιτικά περίοδο που υπόσχεται πολλά.
Έχουμε ντεζαβού με την ιστορία.

Σε αυτές τις εκλογές εμπιστευτείτε μας. Εμπιστευτείτε το σφυροδρέπανο κι όσους συνδυασμούς το φέρουν στο ψηφοδέλτιό τους (χωρίς τεσσάρια, παρενθέσεις κι αστερίσκους).
Για να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να πάμε σε πιο ενδιαφέρουσες καταστάσεις και προτσέσα. Να πάρουμε εκδίκηση για το χυμένο αίμα του σακαφλιά.
Ως πότε παληκάρια θα ζούμε στα (δυο) στενά...;

8 σχόλια:

JohnyQ είπε...

ΕΤΣΙ συντρόφια πέστανα προχωρήσουν τα προτσες γιατί εγώ θα κάνω να περπατήσω 8 μήνες..:-(

Y.Γ.
τα τεσσάρια και τους αστερίσκους τους έχω δει..

παρενθέσεις εννοείς το (μ-λ)?

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Αγαπητέ, υπάρχει και η έκφραση "βρίσκομαι στα δυο στενά", δηλαδή σε ζόρικο δίλημμα, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, και θαρρώ σ' αυτήν παραπέμπει η σ. Αλέκα.

parekklisi είπε...

Σύντροφε δεν είσαι ούτε συνεπής ούτε αρκετά απολίθωμα μου φαίνεται. Σφυροδρέπανο με αστεράκι ψηφίζουμε που είναι το ορίτζιναλ και με τη βούλα (και παρενθέσεις για τις απαραίτητες διευκρινήσεις).

http://en.wikipedia.org/wiki/Flag_of_the_Soviet_Union

Rizobreaker είπε...

Ρε Απολίθωμα, αφού ξέρεις ότι η Κανέλλη δεν είναι μέλος του Κόμματος, γιατί προβοκάρεις??? :pp


@ JohnyQ:
Τι έπαθες??

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ασυνεπής κι ως πρώην. Οπορτούνικο στοιχείο.

Σύντροφε, η κε στηρίζει το αστέρι (ο θυρεός του μπλοκ για του λόγου το αληθές).
Άλλο αστέρι την χωρίζει με τους μαοϊκούς. Αυτό στην κινέζικη σημαία που στέκει ως σύμβολο της εθνικής αστικής τάξης.

Όντως κάτι τέτοιο, εννοούσε νίκο σαραντάκο, η αλέκα κι ήταν εύστοχη και ξεκάθαρη. Αλλά εξαιτίας του ειρωνικού ύφους δε φαίνεται πότε μιλάω σοβαρά και πότε όχι.
Σε κάθε περίπτωση ευχαριστώ για τις πολύτιμες φιλολογικές σου παρεμβάσεις.

Πώς προβοκάρω ρε ρίζο, είπα εγώ ότι είναι στο κόμμα; Αλλά μαζί πήγαν στο ντιμπέιτ, αυτήν είδε τελευταία.

Τζόνι κιου μην ανησυχείς, σιγά πόσο θα προχωρήσουμε δηλ; Και μπουσουλώντας θα μας προφτάσεις.
Ταχεία ανάρρωση και διάβασε αν θες τα παρακάτω, μπορεί να ταυτιστείς.

http://sfyrodrepano.blogspot.com/2009/02/blog-post_17.html

http://sfyrodrepano.blogspot.com/2009/02/blog-post_24.html

Ανώνυμος είπε...

egw dhladh agaphto apolithwma,twra pou tha to riksw sto komma den eimai pleon likvintarisths?to kako otan eisai filotrotskisths kai antistalinikos opws h afentia mou,einai oti niwtheis shmantikos afou oloi se vrizoun.oi anarxes se progkizoun gia thn krostandh,oi stalines sou fortwnoun susswmh thn zaxariadikh fraseologia ths emfuliakhs periodou,oi authentikoi trotskistes den se pairnoun sta sovara h se thewroun too much ethnisth(den ksexasa to ki)kai paei legontas....eimetha kataramenh fara...akapnos pateroulhs edw.(o touxasefski kai o trotski polemhsan dia zwshs tous leukous,enw o pateras tou sosialismou-afou tou ...... thn mana-kruvotan se kapoio grafeio.filika kai dialektika

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Να πηγαίνεις με τα νερά τους και να επαυξάνεις.
Λικβινταριστής θέλουν; Βεβαίως. Τρία κόμματα έχεις διαλύσει.
Ντεφαιτιστής; Οπωσδήποτε.
Αυταρχικός; Εννοείται. Ο παππούς σου ήταν στο σύνταγμα που επενέβη στην κροστάνδη.
Κι αν σε ρωτήσουν πώς καταφέρνεις κι είσαι όλα αυτά μαζί, πες τους ότι είσαι διαλεκτικό πείραμα του λυσένκο γεμάτο αντιφάσεις.
Ε, πού θα πάει, θα ηρεμήσουν κι οι άλλοι.

Στο πιο πάνω δεν προλαβαίνω να απαντήσω τώρα, εντός της ημέρας.

Ανώνυμος είπε...

χαχα ωραιος.ζω για την ημερα που θα κανεις τοπικ για το βιβλιο του πουλαντζα(το κρατος η εξουσια και ο σοσιαλισμος).ειμαι σιγουρος πως εισαι σε θεση να αποσταξεις ενα μεστο νοημα,γιατι εγω προσωπικα δεν καταλαβα τι ακριβως ηθελε να πει ο ποιητης.δομικος μαρξισμος σου λεει ο αλλος και εγω ελεω μαζοχισμου και ορολαγνειας ειπα να κατσω να το διαβασω να εχω αποψη για τον δημοκρατικο σοσιαλισμο που ευαγγελιζεται σαν μονοδρομο.
υ.γ- οσο για τα κομματα που ισχυριζεσαι οτι εχω διαλυσει,το γνωστο λαικο ασμα "ειμαι ντιβα ειμαι ντιβα δεν χωρω σε κολλεκτιβα" αλλα και το χιτακι "παιζεις με την οβα,με την οβα,και στο τελος θα διαγραφθεις" οιομαι οτι μου ταιριαζει απολυτα.
φιλικα,τιτοικο "τριτοδρομιστικο"κατασκευασμα