Ο καιρός γαρ εγγύς

Το κείμενο αυτό κανονικά ήταν να γραφτεί χτες προς τιμήν της επανάστασης του οκτώβρη. Τελικά γράφεται μία μέρα μετά, στη γιορτή του γκόρμπι, της μιχαλίδας των ιδανικών και της προδομένης μας επανάστασης.

Κείμενο εαακίτικης σύλληψης, από αυτά που δίνουν στους πρωτοετείς (διατηρείται η ορθογραφία κι η πολιτική λογική του χώρου).

Ένωση:(κατά το ενιαία) αντί να γράφουν προσάρτηση στη ρωσία ή στη σφαίρα επιρροής της.

Σοβιετικών: γιατί τα σοβιέτ είναι ο μόνος θεσμός που απονεκρώθηκε από το κράτος. Είχαν όλη την εξουσία, αιρετούς κι ανακλητούς που λογοδοτούσαν στις συνελεύσεις κι ασκούσαν έλεγχο από τα κάτω κι αριστερά.

Σοσιαλιστικών γιατί ίσχυε η αρχή στον καθένα ανάλογα με το αξίωμά του και μεταβαίναμε γοργά (εντός εικοσαετίας έλεγε ο χρουτσώφ) στον κομμουνισμό.
Που κατά το έγκυρο σάιτ της νΚα πάτρας δεν υπάρχει μόνο ως μακροπρόθεσμη επιδίωξη και τελικός σκοπός, αλλά κι ως αναγκαία και δυναμική τάση του παρόντος, ως αναγκαία και δυνατή ενιαία επαναστατική διαδικασία.
Εκτός της νκα πάτρας πρέπει να το λέει κι ο μαρξ, αλλά είμαι σίγουρος ότι εννοούσε πολύ διαφορετικά πράγματα.

και Δημοκρατιών για ξεκάρφωμα, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της δικτατορίας του προλεταριάτου που δεν ασκούνταν απ’ την τάξη καθαυτή, αλλά δια αντιπροσώπου.
Αυτά τα λένε επηρεασμένοι απ’ την αναρχία που θεωρεί ότι το μόνο πραγματικά επαναστατικό πρόταγμα είναι η αμεσοδικτατορία (του προλεταριάτου και γενικώς).

Πάμε και στη δική μας εκδοχή.
Ένωση γιατί τόσοι λαοί ζούσαν ειρηνικά σα να ‘ταν ένας (ας μην αφήσουμε μερικούς εκτοπισμούς να μας χαλάσουν μια όμορφη γενική εικόνα).

Σοβιετικών γιατί είναι η χώρα των σοβιέτ. Ακόμα κι εκφυλισμένα τους ενοχλούσαν και τα κατάργησαν το 93 για να ολοκληρώσουν την παλινόρθωση. Αν τους ήταν αδιάφορα θα τα κρατούσαν και το αυτό ισχύει και για την ένωση.

Σοσιαλιστικών γιατί πρώιμος ή επταμηνίτικος, με εισαγωγικά ή θαυμαστικά ήταν υπαρκτός. Υπάρχει κι όσο υπήρχε υπήρχαμε, αλλά αφότου έπαψε να υπάρχει μας έφαγε η ανυπαρξία και τα υπαρξιακά μας.

Δημοκρατιών γιατί όπως λέει κι ο λένιν η χειρότερη δικτατορία του προλεταριάτου είναι ένα εκατομμύριο φορές πιο δημοκρατική από την καλύτερη αστική δημοκρατία.

Λες κι ήξερε τη συνέχεια ο σύντροφος με το μουστάκι κι ήθελε να μας προειδοποιήσει. Αυτό σε απλά ελληνικά λέγεται προαίσθημα και σε απλά βαζιουλινικά οξυδερκής προτρέχουσα σύλληψη.

Δεν πειράζει, η επόμενη δικτατορία θα είναι ακόμα καλύτερη. Σε κάθε περίπτωση ανώτερη από κάθε αστική δικτατορία. Η σοσιαλιστική δημοκρατία απαιτεί συμμετοχή, όχι ανοχή –όπως η αστική.

Αντί επιλόγου κάτι προς τιμήν της εορτάζουσας μιχαλίδας. Που όσο πάει γίνεται ολοένα πιο θλιβερή. Αλλά πλέον δε σοκάρει κανέναν.

Απόσπασμα από το βιβλίο του γκιόργκι σαχναζάροφ (βοηθός του γκόρμπι, γκεσέμι της περεστρόικα) το τίμημα της ελευθερίας (εκδόσεις ελληνικά γράμματα). Οι ρώσοι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο την ελευθερία τους…

Την ημέρα που ο πρώτος και τελευταίος πρόεδρος της εσσδ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραιτηθεί, συναντήθηκε με τους δημοσιογράφους. Καθόμουν δίπλα του και δεν αισθάνθηκα να υπάρχει σε αυτόν καμιά ένταση. Η συζήτηση ήταν ελεγειακή. Θυμήθηκαν τις έντονες σχέσεις με τον τύπο. Τελείωσαν με την παροιμία: όποιος ξεχνάει τα παλιά, να του βγει το μάτι. Ο πάβελ γκουτιόντοφ στη λιτερνατούρναγια γκαζέτα έγραψε τα καλύτερα αποχαιρετιστήρια λόγια.

Την επομένη ο γκορμπατσόφ έπρεπε να δώσει τη συνέντευξη που είχε υποσχεθεί στον κάζο (σ.σ.: όνομα και πράγμα, κολλούσε με την περίσταση) συντάκτη της ιαπωνικής εφημερίδας ιομούρι.
Όταν νωρίς το πρωί πήγα να διαπιστώσω εάν ο χώρος υποδοχής ήταν έτοιμος αποδείχθηκε ότι τα πράγματα του προέδρου της εσσδ είχαν ήδη απομακρυνθεί από το γραφείο είχε ληφθεί εντολή μέχρι τις 10 το πρωί να είναι έτοιμο για την υποδοχή του νέου νοικοκύρη. Χρειάστηκε να δοθεί η συνέντευξη στο γραφείο του ρεβένκο.

Ξέρετε -είπε ο γκορμπατσόφ- θεωρώ πως εξεπλήρωσα την αποστολή μου. Το ζήτημα δεν είναι μόνο ότι καταλύσαμε το ολοκληρωτικό σύστημα που θεωρούνταν απόρθητο κάστρο και κάναμε την αρχή μιας βαθιάς αναμόρφωσης της κοινωνίας. Το κύριο είναι ότι άλλαξαν οι άνθρωποι. Πήραν τη γεύση της ελευθερίας και τώρα πια, ελπίζω κανείς και τίποτα δεν θα κατορθώσει να τους γυρίσει στην προηγούμενη κατάσταση.

Από το κρηπίδωμα του ανακτόρου του κρεμλίνου υπέστειλαν τη σημαία της ένωσης και στη θέση της κυμάτισε η τρίχρωμη σημαία της ρωσίας.

Για τους εραστές του μυστικισμού: μετρώντας από την οκτωβριανή επανάσταση (με το νέο ημερολόγιο) 73 χρόνια και 7 μήνες φτάνουμε στον ιούνιο 1991. Εδώ ξεχωρίζει η ημερομηνία 12. Μένει να υποθέσουμε ότι ο αστρολόγος του μεσαίωνα είχε συνδέσει την πτώση της τρίτης ρώμης με την εκλογή του πρώτου προέδρου της ρωσίας.

Τι εννοεί ο σαχναζάροφ; Το 12 νομίζω παραπέμπει στις 12 σοβιετικές δημοκρατίες (πλην των τριών βαλτικών που είχαν ήδη αποσχιστεί) και μέχρι τον ιούνιο συζητούσαν το ενδεχόμενο να παραμείνουν ενωμένες. Τα υπόλοιπα μας τα εξηγεί ο σαχναζάροφ σε μια παράθεση στην αρχή του κεφαλαίου.

Και τον οκτώβριο θα ξεσπάσει μια μεγάλη επανάσταση, την οποία πολλοί θα θεωρήσουν τρομερότερη από όλες όσες έχουν διεξαχθεί. Η ζωή στη γη θα πάψει να εξελίσσεται ελεύθερα και θα πέσει σε μεγάλη ομίχλη. Κι αυτό θα διαρκέσει επί 73 χρόνια και 7 μήνες.

. Υπογραφή νοστράδαμος…

Ε, ναι λοιπόν. Είμαστε εραστές του μυστικισμού και κάποιοι από μας διαβάζουν και χέγκελ.

Έρχεται η συντέλεια του κόσμου και της ιστορίας. Μετανοείτε σύντροφοι. Ήγγικεν η ώρα. Η δευτέρα παρουσία της σοβιετίας πλησιάζει. Τα άπιστα αντισοβιετικά σκυλιά θα τα φάει η μαρμάγκα.

Ο κομμουνισμός είναι άντε πόρτας. Το λέει κι η προτρέχουσα σύλληψη του νοστράδαμου και της νκα πατρών…