Ψηλά το κεφάλι

Προχτές, στην χώρα που άφησε πίσω της το εθνικό απαρτχάιντ για να ανακαλύψει το κοινωνικό ταξικό απαρτχάιντ των προηγμένων χωρών της δύσης, η ΛΔ της Κορέας αποχαιρέτησε τα όπλα, το Μουντιάλ και το γιοχάνεσμπουργκ που χάνει.
Τα πολιτικά κείμενα του λαϊκού ηγέτη κιμ ιλ σουνγκ (εκδόσεις θεμέλιο) θα αποτελέσουν πολύτιμο οδηγό στην αναζήτησή μας για τα αίτια της ήττας.

Κανείς αγώνας δεν κερδίζεται χωρίς επαρκή προετοιμασία των επαναστατικών δυνάμεων. Ο μόνος δρόμος για να έχει ο αγώνας μας αποτέλεσμα είναι να φτάσει σε ανώτερο επίπεδο και να γίνει ένοπλος.
Το τελευταίο δυστυχώς απαγορεύεται από τους κανονισμούς και το αστικό σύνταγμα.

Η εμπειρία της πρόωρης εξέγερσης του 30’ προσφέρει χρήσιμα και διαχρονικά συμπεράσματα.
Ποιοι είναι οι κυριότεροι λόγοι της αποτυχίας;
Πρώτον, οφείλεται στο δογματισμό και τον μικροαστισμό των σεχταριστών λακέδων. Η αλήθεια είναι πως μετά την καλή εμφάνιση με τους βραζιλιάνους καλλιεργήθηκε κλίμα υπεραισιοδοξίας. Εγκαταλείφθηκε η αντάρτικη τακτική με το ταμπούρωμα, υποτιμήθηκε η τακτική κι ο εχθρός -που όπως μας αναφέρει ο λαϊκός ηγέτης είναι κακός και πανούργος.

Δεύτερον: ο αγώνας εξελίχθηκε με έναν υπεραριστερό τρόπο, με μόνο κριτήριο τις υποκειμενικές επιθυμίες. Έπρεπε να εξελιχθεί σταδιακά, από μικρές σε μεγάλες επιχειρήσεις, από οικονομικούς σε πολιτικούς αγώνες, να συνδυάζει σωστά τη νόμιμη με την μισοπαράνομη και την παράνομη πάλη. Οι μάζες έχασαν την πίστη τους για τη νίκη και μετάνιωσαν που πήραν μέρος σε αυτόν.

Η απόφαση συμμετοχής στο Μουντιάλ εφιστούσε την προσοχή στο ξάπλωμα και δυνάμωμα των οργανώσεων της ενκ (η νεολαία του κόμματος) και της κομμουνιστικής παιδικής στρατιάς.
Ωστόσο η δουλειά στις ακαδημίες υποτιμήθηκε. Τα οπορτουνιστικά στοιχεία εκμεταλλεύτηκαν την παραπλανητική διατύπωση και το ξάπλωμα ερμηνεύτηκε ως ξάπλα κι επανάπαυση.

Ο κιμ ιλ σουνγκ προειδοποιεί ότι δε μπορούμε να κάνουμε επανάσταση μόνο με τους άψογους πολίτες πετώντας στην άκρη τα ασταθή κοινωνικά στοιχεία. Πχ σαν τον τερματοφύλακά μας που δε μπορούσε να μπλοκάρει τη μπάλα.
Όλες οι γραμμές μας έπαιξαν κοντά η μία στην άλλη, δεν κατάφεραν όμως να συνδυάσουν στενά την ταξική γραμμή με τη γραμμή μαζών και το πλήρωσαν ακριβά.

Στα γραπτά του φαίνεται καθαρά ότι δεν πρέπει στιγμή να υποτιμάμε τον –ταξικό- αντίπαλο.
Η μοιραία ώρα του ιμπεριαλισμού διαγράφεται όλο και πιο κοντά. Οι αγώνες δένονται σε ένα διεθνές ρεύμα που θα οδηγήσει τον παγκόσμιο ιμπεριαλισμό στον τάφο του. Είναι μια δύναμη ετοιμοθάνατη που έφαγε τα ψωμιά της και θα βυθιστεί σαν τον ήλιο που δύει.

Αν και το μαοϊκό πρίσμα λέει ότι μετά το σχίσμα κράτησε στάση κεντριστή, ο σουνγκ πιάνει και το θέμα του σοσιαλιμπεριαλισμού –που ως γνωστόν, τότε ήταν ο ιμπεριαλισμός της εποχής μας.
Υπάρχουν αδύνατες ιδεολογικά χώρες που δε θέλουν να κάνουν επανάσταση και με πρόσχημα την χωρίς αρχές συνύπαρξη με τον ιμπεριαλισμό καλλιεργούν στο λαό αυταπάτες για τη φύση του και διατηρούν καλές σχέσεις μαζί του.

Στον αντίποδα του ρεβιζιονισμού βρίσκεται η θεωρία των τριών κόσμων κι η αντι-ιμπεριαλιστική πάλη των χωρών του τρίτου κόσμου (ασία, αφρική και λατινική αμερική).
Η διαφορά στο κοινωνικό σύστημα και τα πολιτικά ιδεώδη δεν αποτελούν εμπόδιο στον ενωμένο αντι-ιμπεριαλιστικό αγώνα. Χρειάζεται ένας ιερός πόλεμος των τριών ηπείρων για το κόψιμο της κλωστής της ζωής του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού σε αυτές τις περιοχές, για να αντικατασταθεί η ιμπεριαλιστική περικύκλωση από τη σοσιαλιστική.
Ο κοινός αγώνας των λαών της ουρουγουάης και της γκάνας αποδίδει με γλαφυρό συμβολισμό αυτά ακριβώς τα νοήματα.

Να ενώσουν τις προσπάθειές τους για να κόψουν το αριστερό και το δεξί μπράτσο, το αριστερό και δεξί πόδι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και τέλος να τον αποκεφαλίσουν, όπου απλώνει πλοκάμια.
Πιθανότατα από αυτή τη φράση εμπνεύστηκαν οι μόντι πάιθονς την κλασική σκηνή από τους ιππότες της ελεεινής τραπέζης, που αυτές τις μέρες προβάλλονται ξανά στο σινεμά.

Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός ειδικά μετέτρεψε την κορέα σε στρατιωτική βάση. Προσπάθησε να αναγκάσει κορεάτες να πολεμήσουν κορεάτες κάτω απ’ το σύνθημα της επανένωσης με νίκη ενάντια στον κομμουνισμό, ή ασιάτες να πολεμήσουν ασιάτες.
Κατά το "έλληνας να σκοτώνει έλληνα;" του βέγγου και του βούλγαρη.

Ποια είναι τα βασικά μας όπλα απέναντί τους;
Η γραμμή τσιουτσέ κι η μέθοδος τσόνγκσαν-ρι.

Εφαρμογή της γραμμής τσιουτσέ σημαίνει να λύνει ο καθένας για τον εαυτό του όλα τα προβλήματα της επανάστασης και της οικοδόμησης σύμφωνα με τις δικές του δυνάμεις, την αρχή της αυτοπεποίθησης. Να εφαρμόζει την παγκόσμια αλήθεια του μαρξισμού-λενινισμού σύμφωνα με τις εθνικές του ιδιομορφίες.

Η μέθοδος δουλειάς που ονομάζεται Τσόνγκσαν-ρί, είναι η ανάπτυξη της γραμμής μαζών που σύγκειται θεμελιακά στο ότι τα ανώτερα σώματα, βοηθούν τα κατώτερα κι οι ανώτεροι τους υφισταμένους τους.

Όλα αυτά αποκρυσταλλώνονται πρακτικά στο παλλαϊκό κίνημα σολίμα, τη γενική γραμμή οικοδόμησης, που συγχωνεύει οργανικά ομαδικές καινοτομίες στο προτσές της οικοδόμησης μέσα από την εκπαίδευση κι ανάπλαση του εργαζόμενου λαού.

Ένα ακόμα βασικό εργαλείο είναι η εκπαίδευση. Τα σχολεία πρέπει να εμπνεύσουν μίσος για τους ιάπωνες κι αμερικάνους ιμπεριαλιστές (σσ: που πέρασαν στη δεύτερη φάση).
Η διαμόρφωση επαναστατικής αντίληψης είναι προτσές που περνάει από διάφορα στάδια.

Στο πρώτο στάδιο οι μαθητές διαπιστώνουν ότι ο καπιταλισμός είναι μια σάπια κι αρρωστημένη κοινωνία όπου οι εργαζόμενες μάζες δεν έχουν ούτε δικαιώματα, ούτε πλούτη. Αν δεν έχουν στο νου τους τη διαφθορά της κοινωνίας αυτής δε θα μπορέσουν να τη μισήσουν.

Αφού συνειδητοποιήσουν την αντιδραστική φύση της πρέπει να προετοιμαστούν ιδεολογικά για να μισήσουν τις εκμεταλλεύτριες τάξεις και την κοινωνία τους. Η διαμόρφωση πνεύματος μίσους για τις εκμεταλλεύτριες τάξεις είναι στενά δεμένη με την ανάπτυξη της γνώσης. Αυτό αποτελεί τη βάση και το σκελετό για την οικοδόμηση επαναστατικής αντίληψης.

Δεν παύει όμως να είναι μια διαδικασία σε προκαταρκτικό στάδιο. Για να ολοκληρωθεί πρέπει να περάσουμε στο τρίτο στάδιο όπου ο μαθητής αποκτά επαναστατική αποφασιστικότητα, αλλά και ισχυρή θέληση ότι δε θα τον πτοήσει καμιά δυσκολία στην εκπλήρωση των επαναστατικών καθηκόντων. Τότε μόνο εδραιώνεται η επαναστατική αντίληψη.

Μετά την εδραίωσή της, αρχίζει η περαιτέρω ανάπτυξη κι ενίσχυσή της με τη ζύμωση μες στην πραχτική δουλειά. Χωρίς αυτήν το μόνο που καταφέρνουμε είναι να πάρουμε διαζύγιο από την πραγματικότητα.

Υπάρχει όμως μια βασική δυσκολία.
Στις τωρινές συνθήκες είναι δύσκολο να διαπαιδαγωγήσουμε τους νέους ώστε να μισήσουν τις εκμεταλλεύτριες τάξεις και να συνειδητοποιήσουν την αντιδραστική τους φύση γιατί στην χώρα μας οι τάξεις αυτές ανατράπηκαν και τα αντιδραστικά κατάλοιπα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.
Κι αυτό είναι το κλειδί για την κατανόηση της αγωνιστικής αφέλειας της κορεάτικης ομάδας και την χαμηλή της επαγρύπνηση.

Η λδ της κορέας είναι μια ανέμελη χώρα που δε μπορεί να εμπνεύσει το μίσος στο λαό της, που είναι περήφανος κύριος της πατρίδας μας κι απολαμβάνει μια ευτυχισμένη ζωή. Η νεολαία μας μεγαλώνει ευτυχισμένα απελευθερωμένη από εκμετάλλευση και καταπίεση μορφώνεται ελεύθερα χωρίς καμιά άλλη στενοχώρια. Το κόμμα μας σήμερα έχει ενώσει σταθερά τις μάζες του λαού γύρω του και σε όλη την χώρα επικρατεί μια χαρούμενη ατμόσφαιρα αισιοδοξίας.
Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, που λέει κι ο ηλιόπουλος.

Υπήρξαν βέβαια και περίοδοι που ο λαός δεν περνούσε καλά. Βάλαμε μπρος το πρώτο πεντάχρονο πλάνο (που αργότερα έγινε εξάχρονο) για την εφαρμογή του οποίου απαιτούνταν μεγάλες ποσότητες ελασματοποιημένου χάλυβα κι οι εργάτες υπερκάλυψαν το πλάνο. Με την ολοκλήρωση του εξάχρονου πλάνου οι διαφορές ανάμεσα στο χωριό και την πόλη, τη βαριά κι ελαφριά δουλειά θα εξασθενίσουν έντονα.

Οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες του λαού για αγαθά από την υποδιαίρεση ΙΙ καλύπτονται παραδοσιακά με χάλυβα. Υπήρχε υπερκάλυψη πλάνου, εξαγωγές κι επιπλέον πλεόνασμα. Κι έχω την υποψία πως ό,τι περίσσευε το μοίραζαν στους μαθητές στα σχολεία, όπως έκαναν σε εμάς παλιά με τα πορτοκάλια.
Όχι άλλο χάλυβα…

Ανάμεσα στους σπουδαστές επικρατεί πνεύμα αγάπης για τη δουλειά εκτίμηση και φροντίδα για την κοινή περιουσία του κράτους και της κοινωνίας. Όταν σπάσουν τα θρανία κι οι καρέκλες τα επισκευάζουν αμέσως μόνοι τους.

Κι ακολούθως διηγείται ένα περιστατικό.
Συνέβη σε ένα γυμνάσιο. Ένας ανταποκριτής επισκέφτηκε το γυμνάσιο κι ενώ παρατηρούσε τις αίθουσες άρχισε να ξύνει το μολύβι του για να σημειώσει κάτι. Βλέποντάς το ένας μαθητής έτρεξε κι έβαλε τις δυο του παλάμες κάτω από το μολύβι για να μαζέψει τα σκουπίδια.
Αυτό εντυπωσίασε έντονα τον ανταποκριτή που έξυνε το μολύβι του ανεπαίσθητα.
Έτσι! (που θα 'λεγε κι ο καρούλιας).
Με τέτοιο πρωτόβουλο κι αδούλωτο πνεύμα ευθύνης εκπαιδεύονταν οι μαθητές στην κορέα.

Κλείνουμε με μια άκρως επίκαιρη αναφορά του κιμ ιλ σουνγκ (που απευθύνεται σε σοσιαλιστές γιαπωνέζους δήμαρχους) με αθλητικές προεκτάσεις.

Μια και είμαστε φίλοι, θα σας πω κάτι αστείο. Όταν ο λαός μας δεν μορφωνόταν με βάση την τσιουτσέ, δεν είχε αυτοπεποίθηση στα παιχνίδια του βόλεϊ και του ποδοσφαίρου με ψηλούς ευρωπαίους αντιπάλους. Όταν όμως ο λαός μας μορφώθηκε με βάση την τσιουτσέ, απόχτησε την πεποίθηση ότι μπορούσε να έχει πιθανότητες επιτυχίας απέναντι σε ψηλούς αντιπάλους και άρχισε να εκπονεί μέθοδες ταχτικής για το κέρδισμα των αγώνων. Η νίκη σε έναν αγώνα εξαρτάται σημαντικά από την ταχτική. Ακόμα και όσοι είναι χαμηλού αναστήματος, μπορούν να νικήσουν σε οτιδήποτε αγώνα αν εκπονήσουν μια έξυπνη ταχτική.

Σοφά λόγια από τον λαϊκό ηγέτη που είχε δει πρόσφατα στο μουντιάλ του 66' την εθνική της λδ να φτάνει στην παρθενική της συμμετοχή στους προημιτελικού. Όταν υποτιμάμε την τακτική όμως, χαντακώνουμε και το στρατηγικό στόχο.

Αντί επιλόγου, παράθεση της προμετωπίδας από το εξώφυλλο.
Να γυρίζουμε τις πλάτες στην επανάσταση, με πρόσχημα να αποφύγουμε τις θυσίες, ισοδυναμεί με το να αφήσουμε το λαό να μείνει εφ’ όρου ζωής σκλάβος του κεφαλαίου.

Υστερόγραφα

-Αντιπροσωπεία της κνε με επικεφαλής τον γκιόκα βρίσκεται στην πιονγιάνγκ για την 60ή επέτειο του πολέμου της κορέας και την προετοιμασία του παγκόσμιου φεστιβάλ νεολαίας. Είδηση από ρίζο της περασμένης εβδομάδας.
Παράλληλα μπορεί να γίνει ανταλλαγή μουντιαλικής εμπειρίας και να βγουν συμπεράσματα πάνω στην τακτική μας, που ανήμερα της επετείου οδήγησε στην ήττα από την ομάδα της ακτής ελεφαντοστού.

-Το παιχνίδι της δικής μας εθνικής το είδα στο άντρο των μουλάδων όπου έχουν το στέκι τους οι αγωνιστικές κινήσεις. Το μαοϊκό πρίσμα μου είχε τάξει σημαίες της αργεντινής με σφυροδρέπανα και υψηλό διεθνιστικό φρόνημα. Μεγάλες προσδοκίες…

Αντ’ αυτού συνάντησα δειλούς σοσιαλσωβινιστές που όσο πήγαινε ξεθάρρευαν κι εκδηλώθηκαν χωρίς μανδύα πια στη διπλή ευκαιρία του σαμαρά, ξεπέφτοντας σε στενά εθνικό πνεύμα παρά το ταμπούρι του ρεχάγκελ. Μαρξιστές στα λόγια, καουτσκιστές στην πράξη.
Οι τρότσκες είναι η τελευταία μου ελπίδα.

Αν και φοβάμαι μήπως πέσω στην παγίδα του εθνικού μηδενισμού για τον οποίο προειδοποιεί ο σύντροφος κιμ ιλ σουνγκ, όπου κάθε τι το εθνικό θεωρείται υποτιμητικό, ενώ κάθε τι ξένο είναι άξιο θαυμασμού.

-Το σημερινό πριν δεν χάνεται. Με κείμενο του γνωστού μας επιμονή μυαλό και τόλμη (γνωστός κι ως παύλος, κομμουνιστής του ναρ και κόκκινη ορχήστρα) για την ανάγκη της εποχής μας: το λαϊκό, εργατικό μέτωπο.