Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Το ΠΑΣΟΚ πέθανε, ζήτω το (νέο) ΠΑΣΟΚ


Τελικά το δημοσκοπικό πάθημα του 08’, όπου ξεφούσκωσαν σαν μπαλόνι, δεν τους έγινε μάθημα. Τρίτο κόμμα σε όλες τις δημοσκοπήσεις ο σύριζα, πανηγύριζε η αυγή της κυριακής. Το 2008 είχαν κλειδώσει υποτίθεται το βάθρο και πήγαιναν φουλ για δεύτεροι, καβαλώντας δημοσκοπικά το 18%. Το οποίο όμως έπεσε κάτω από το 5% όταν έγιναν οι εκλογές, με το σύνηθες σήριαλ για την είσοδο -ή μη- του συνασπισμού στη βουλή.

Τώρα όμως δεν προλαβαίνουν μάλλον να ξεφουσκώσουν και νιώθουν ότι πλησιάζει η ώρα για να γίνουν πασοκ στη θέση του πασοκ. Τι λες κι εσύ πιστέ μου μπράβε μπλιαχ χαχάτ; ρώτησε τον αλέξη στα γραφεία της κουμουνδούρου ο νίκος κοτζιάς. Που το 89’ ήταν στην άλλη άκρη του πολιτικού εκκρεμούς αντιδρώντας υποτίθεται από τα αριστερά στον ενιαίο συνασπισμό και τη "συγκυβέρνηση".

Αλλά και η ηγεμονία στην αριστερά δε θα τους έπεφτε άσχημα σε πρώτη φάση (μιλάμε πάντα για την εκλογική, γιατί στους δρόμους δεν αλλάζουν τόσο εύκολα τα πράγματα). Κάτι σαν κουκουέ στη θέση του κουκουέ, όχι στην χάρη και το πρόγραμμα, αλλά από άποψη συσχετισμών. Ενώ με το πασοκ πάνε για όλο το πακέτο –το όλον πακέτο που θα έλεγε κι ο βενιζέλος.

Θέλουν να εκφράσουν το γνήσιο πασοκ της διακήρυξης της 3ης σεπτέμβρη που ξεστράτισε από τις αρχές και τους μπαξέδες και υπέστη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη. Όπως είχε πει κι ο πρόεδρος αλέξης παλιότερα: εγώ είμαι πασοκ αλλά το πασοκ έχει πάψει να είναι πασοκ. Χάνουν δηλαδή και οι λέξεις το νόημά τους. Γιατί να τους πεις πασόκους αφού το παραδέχονται από μόνοι τους; Και προτείνουν λύσεις, άμεσες κι ανώδυνες, εδώ και τώρα που βρίσκουν ευήκοα ώτα στο θυμικό του παλιού πασόκου και του ανυπόμονου μικροαστού.

Κι εδώ μπαίνει το εξής ερώτημα. Θέλεις να πέσει κατακόρυφα ο δικομματισμός και να πιάσει ιστορικό χαμηλό, αλλά να σε περάσει ο συριζα και να βγει τρίτο κόμμα; Ή προτιμάς να έχουν λελογισμένη πτώση πασοκ και νδ, για να κρατήσεις τη θέση σου. Δεν είναι θετικό να απεγκλωβιστεί κόσμος από το πασοκ και να πάει ένα βήμα μπροστά τη συνείδηση του; Εντάξει με το βήμα μπροστά. Γιατί να το αφήσει όμως μετέωρο και να κάνει άλλα δύο πίσω;

Αυτά με τις θέσεις και τα προσπεράσματα παραπέμπουν έμμεσα σε πρωτάθλημα, όπου ισχύει η αμερικάνικη λογική για τον πρώτο που τα παίρνει όλα και το δεύτερο που δεν είναι τίποτα –πόσο μάλλον ο τρίτος (δρόμος και γενικώς). Άσε που η πρωτιά δεν παίζεται με εκλογικούς όρους, αλλά σε άλλο στίβο, αυτόν την ταξικής πάλης.

Εμένα ως αρειανό μου θυμίζει λίγο ντέρμπι του παοκ με το ποκ, όπου δεν ξέρω ποιον να υποστηρίξω. Εντάξει θεωρητικά είναι προτιμότερο να νικήσει ο συμπολίτης τους χαμουτζήδες. Αλλά ποιος τους αντέχει μετά να σε γανιάζουν για τη νίκη τους; Όταν βγάζουν συσσωρευμένα κόμπλεξ ετών για τους συσχετισμούς που αλλάζουν και νιώθουν ότι παίρνουν ιδεολογική ρεβάνς για την ήττα του 68 και του 91; Να ακούς για την αυτοκρατορία που κατέρρευσε και τον κύκλο του κόμματος που κλείνει. Και στο καπάκι εκείνο το ανιστόρητο: γιατί δεν ενώνεστε οι ομάδες της θεσσαλονίκης, για να χτυπήσετε το τέως ποκ; Ε, τι να του πεις τώρα; Αφού οι άλλοι είναι με το χύμα αμπαλαέα και συνεργάτες του γκαγκάτση, πώς να κάνουμε χωριό;

Αλλά δε βαριέσαι, ακόμα κι αυτό θα μπορούσε να γίνει αφαίρεση και να σκεφτούμε μακροπρόθεσμα. Ο αλεξέι τσίπρας θα γίνει ο νέος αλέξανδρος κερένσκι και στα εκατό χρόνια από την οκτωβριανή θα την γιορτάσουμε στην πράξη την επέτειο. Άσε λοιπόν τους μενσεβίκους να σκάβουν ως τότε το λάκκο τους.

Αλλά δε μπαίνει έτσι το ζήτημα. Το βασικό διακύβευμα των εκλογών είναι να τσακιστεί ο δικομματισμός και να μη μπορεί να σηκώσει κεφάλι -αν και το πασοκ είναι αθάνατο σαν τις αυταπάτες των μικροαστών που αλέθονται από τις μυλόπετρες του συστήματος, μένουν όμως ζωντανοί και ακμαίοι, ακόμα κι όταν χάσουν τις μικροπεριουσίες τους.
Αλλά αν αυτό είναι το κύριο, εξίσου σημαντικό είναι να ηττηθούν κι όλα τα πασοκ, σκληρά και μαλακά, καθώς κι οι επίδοξοι διάδοχοι του. Να μη μείνουμε στο άψυχο κουφάρι του πασοκ, αλλά να εμποδίσουμε να μετενσαρκωθεί και το πνεύμα του. Το οποίο άνθησε σε μια εποχή που μπορούσε να δώσει πράγματα ο ελληνικός καπιταλισμός κι υπήρχε κι ο μπαμπούλας της δεξιάς σε πολιτικό επίπεδο. Είναι τραγικό όμως να ανθεί σήμερα στη βάση του τίποτα, της μικροαστικής ανάμνησης του μεταπολιτευτικού παρελθόντος και των εύκολων λύσεων για επιστροφή στο παρελθόν.

Από αυτή την άποψη λοιπόν δεν είναι πολύ διαφορετική η ροζ ψήφος από την πράσινη. Το βόλι πρέπει να πάει κατά του δικομματισμού, αλλά αν δεν πάει στους κομμουνιστές θα μείνει άσφαιρο. Κι εκεί είναι που σε κοιτάζει αποσβολωμένος ο οπαδός της αριστερής ενότητας, που τον τσουβαλιάζεις με το πασοκ.
Ω ναι! Μπορεί στο χώρο του να συνεργάζεται με κάθε πιθανό κι απίθανο σχήμα, αρκεί αυτό να μην είναι κκε, παμε, λαική συσπείρωση, αλλά όταν φτάνουμε στις εθνικές εκλογές η ευαίσθητη ενωτική του ψυχή δεν μπορεί να την αντέξει αυτή τη διάσπαση.

Γιατί όμως αυτή η σύγκριση με το πασοκ; Επειδή μόνο ένας γνήσιος παπατζής θα μπορούσε να πουλάει στον κόσμο -τάχα με επιχειρήματα- τέτοιο παπά για τις μονοεδρικές και το μπόνους των 50 βουλευτών, που δε στέκουν καν από τεχνικής άποψης. Γιατί αυτό το μπόνους αφορά μόνο αυτόνομα κόμματα, όχι συνασπισμούς κομμάτων. Ενώ με το νέο εκλογικό σύστημα, ακόμα κι αν χάσουν τις μονοεδρικές νδ και πασόκ, τις παίρνουν από αλλού. Το άθροισμα μένει πάντα το ίδιο, ανάλογα με τα ποσοστά.

Θα μου πεις δεν το ξέρουν αυτό στο συριζα; Φυσικά και το ξέρουν. Αλλά για σκέψου λίγο. Πόσος κόσμος ξέρει την αλήθεια για τις μονοεδρικές; Ελάχιστος. Πόσοι γνωρίζουν όμως για την πρόταση τσίπρα για τη συνεργασία; Πολύ περισσότεροι. Επομένως το σκοπό τους τον πέτυχαν. Δεν είναι χαζοί, κουτοπόνηροι είναι. Απλώς βρίσκουν και κάνουν.

Ο κουλ αλέξης ξεσηκώνει τους λόγους του ανδρέα και φτιάχνει έναν ιδεολογικό αχταρμά αντιγράφοντας θέσεις άλλων. Από την εθνική αστική τάξη της εδα, μέχρι τα μεταβατικά της ανταρσύα και την λαϊκή εξουσία του κουκουέ. Ο ροζ μύλος της αντίδρασης όλα τα αλέθει. Και βάζει στους μπαχτσέδες του κάθε λουλούδι για μύρισμα, που δεν είχε πιθανότητες εκλογής με το πασοκ κι είδε έξαφνα το φως το αληθινό.

Ο τσίπρας είναι ο κύριος τίποτα, κάτι σαν αβραμόπουλος της αριστεράς, με κενό πολιτικό λόγο και ρηχή ιδεολογική συγκρότηση. Κι ο σύριζα πρέπει να μείνει σε αντίστοιχα ρηχά νερά, όπως το 10’ στην αττική, που μάζεψε τα ορφανά του πασοκ με το μητρόπουλο. Γιατί είναι από τα αγαπημένα κόμματα των δημοσκόπων. Μια κινούμενη μικροαστική άμμος, που καταπίνει όποιον την πλησιάζει με ενωτικές διαθέσεις για κοινή δράση. Ένας πολιτικός χυλός, στον οποίο καήκαμε κι εμείς. Κι έκτοτε φυσάμε και το γιαούρτι..

33 σχόλια:

Αντωνης είπε...

"Το βασικό διακύβευμα των εκλογών είναι να τσακιστεί ο δικομματισμός και να μη μπορεί να σηκώσει κεφάλι -αν και το πασοκ είναι αθάνατο σαν τις αυταπάτες των μικροαστών που αλέθονται από τις μυλόπετρες του συστήματος, μένουν όμως ζωντανοί και ακμαίοι, ακόμα κι όταν χάσουν τις μικροπεριουσίες τους.
Αλλά αν αυτό είναι το κύριο, εξίσου σημαντικό είναι να ηττηθούν κι όλα τα πασοκ, σκληρά και μαλακά, καθώς κι οι επίδοξοι διάδοχοι του".

Έτυχε να τοποθετηθώ κι εγώ για το θέμα, πολύ διαφορετικά όμως. Να ηττηθούν και οι δύο, βεβαιότατα. ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ; H ΓΓ προχθές, όταν ακροατής της είπε ότι θέλει το ΚΚΕ με 40% να δει τι θα κάνει, είπε, μεταξύ άλλων, ότι εμείς δεν έχουμε τα μυαλά μας πάνω απ' το κεφάλι να θεωρούμε ότι θα πάρουμε τέτοια ποσοστά. Και φυσικά, η γραμμή του κόμματος περί "αδύναμης κυβέρνησης" εξυπακούει ότι ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟ ΙΔΙΟ, συνεπώς αναγνώριση του ότι δεν είναι το κόμμα της πλειοψηφίας ούτε θα γίνει στις 6 Μάη.

Από ποιον λοιπόν θέλουμε να ηττηθεί ΚΑΙ το ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ η ΔΗΜΑΡ, ΚΑΙ ο ΣΥΡΙΖΑ στις 6 Μάη αφού λέμε, και σωστά, ότι δεν θα κερδίσει τις εκλογές το ΚΚΕ;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Αντώνη, έχω διαβάσει το σκεπτικό σου στο μπλογκ σου, αλλά δε μπορώ να πω ότι το συμμερίζομαι πλήρως.
Υπάρχουν δύο διακυβεύματα, συμπληρωματικά το ένα προς το άλλο. Ο περισσότερος κόσμος θα φτάσει μόνο στο πρώτο, αρχικά τουλάχιστον, αλλά δε μου προκύπτει ότι πρέπει να μην προτάσσουμε το δεύτερο για τακτικούς λόγους. Ίσα-ίσα που επιβάλλεται να μπαίνει σε πρώτο πλάνο, όσο ενισχύεται ως ρεύμα ο οπορτουνισμός. Όπως έκαναν -κατά αναλογία- κι οι μπολσεβίκοι, ενώ πλησίαζαν στο 17'.

Η ήττα του δικομματισμού και των αναχωμάτων του (σε εκλογικό πάντα επίπεδο) θα είναι να πέσουν τόσο, ώστε να μη μπορούν να σχηματίσουν αυτοδύναμες κυβερνήσεις και να αναγκαστούν να συνεργαστούν μεταξύ τους για να ξεσκεπαστούν μια ώρα αρχίτερα στα μάτια του κόσμου. Κι αυτό το ξεσκέπασμα πρέπει να γίνει από τώρα, συμβάλλοντας στην τελική ήττα τους -η οποία δε θα έρθει μια κι έξω στις έξι μάη, ούτε μόνο με εκλογικούς όρους σε τελική ανάλυση

Ανώνυμος είπε...

Κανείς δε θέλει να "σωθεί", όλοι θέλουν να τους "σώσουν". Οι καπιταλιστές δεν εξοργίζουν αλλά εμπνέουν. Με λίγα όποιος πιστεύει ότι η ελπίδα πεθαίνειτελευταία έχει υποτιμήσει τον μικροαστισμό κι όσοι μικροαστοί φοβήθηκαν ότι τελικά θα τουs "φάνε" τα παιδιά τους, φρόντισαν εκείνα να μην προτιμούν το σπιτικό φαϊ και να αποφεύγουν τα οικογενειακά τραπέζια. "Οι σκλάβοι χάνουν τα πάντα μεσ' στις αλυσίδες τους, ακόμα και την επιθυμία τους να τις αποτινάξουν" είπε κάποιος ελβετός στα γαλλικά. "Τα γαλλικά είναι φλώρικα" συμπλήρωσε ένας πιο πέρα καμαρώνοντας που οι δικές του αλυσίδες τουλάχιστον του πήγαιναν καλύτερα. Άλλωστε σημασία δεν έχει τι φοράς αλλά πώς το "υπερασπίζεις". "Η ελευθερία είναι μέσα μας" ακούγεται από άμβωνος, αλλά το "μέσα μας" τό κλεψαν πρώτο.

momus

Αντωνης είπε...

Σύντροφε, δεν μου απαντάς στο πολύ συγκεκριμένο ερώτημα και πολύ σαφές ερώτημα που σου θέτω. Κανείς δεν σου λέει ως ΚΚΕ να ΜΗΝ κάνεις κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε έγραψα αυτό φυσικά. Σου λέει να ιεραρχήσεις προτεραιότητες στην ποσοτική και ποιοτική κατανομή των πολεμικών σου βάσει συσχετισμού δυνάμεων και εφικτών στόχων.

Το επαναλαμβάνω λοιπόν το ερώτημα: Αν το ζητούμενο είναι να ηττηθούν ΚΑΙ το ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ τα αριστερά του δεκανίκια στις 6 Μάη, και εφόσον το ΚΚΕ δηλώνει ότι δεν αναμένει να τα νικήσει το ίδιο, ΑΠΟ ΠΟΙΟΥΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΘΟΥΝ;

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Οταν η πολιτική παίρνει διαζύγιο από την ταξικότητα, αρχίζουν οι "προτεραιότητες" και οι "δευτεραιότητες". Αν κατεβαίνουμε στις εκλογές ξεχνώντας ότι έχουμε απέναντί μας το κεφάλαιο, που τα κόμματά του είναι απλά κάποια από τα εργαλεία του, όπως είναι και τα ΜΜΕ, οι παπάδες, οι "επιφανείς δικαστικοί", οι "πανεπιστημιακοί", οι "ΜΚΟ", οι Προβόπουλοι, Λαγκάρντ, κλπ. θα ξανασκάψουμε το λάκκο μας.
Κρίμα, που είστε νέοι, σφοι, και δεν ζήσατε την δεκαετία του '80. Τότε εφαρμόσαμε την συνταγή του Αντώνη. Πράγματι, έγινε όπως περίπου το προτείνει. Πολεμώντας τον δικομματισμό και υποστέλλοντας την κριτική στο τότε "Εσ, ΕΑΡ, κλπ.", πράγματι διαλύσαμε τον χώρο αυτό. Το έζησα και στην κλαδική μου παράταξη. Είμαι και λίγο δράστης.... Στις τελευταίες εκλογές εκείνης της εποχής δεν κατέβηκαν καν. Είχαμε αναδειχτεί στην κύρια δύναμη-αντίπαλο των ΠΑΣΚ-ΔΚΜ. Μας ξέφυγε μια μικρή λεπτομέρεια: Στην πραγματικότητα είχαμε πλαδαρέψει τόσο, που είχαμε γίνει σχεδόν εμείς αναθεωρητές στη θάση των αναθεωρητών! Και όταν ήρθαν το '89-'91, ψαχνόμασταν, ποιοί είμαστε κομμουνιστές και ποιοί όχι....
Αυτά παθαίνει όποιος ρίχνει στο μπαούλο τον ταξικό μπούσουλα και το άτιμο το δόγμα.
Εχουμε πόλεμο, και στον πόλεμο κανείς δεν ανέχεται πέμπτη φάλαγγα στα μετόπισθεν η δίπλα του. Είναι δελεαστική η ...πύρρεια νίκη κατά του ...Πύρρου Δήμα (!!), αλλά μετά
τι γίνεται;
Προσωπικά είμαι ευτυχής, που ξέρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βγεί η Αλέκα και να μας καλέσει να υποστηρίξουμε τον ...Μπένι, για να μην βγεί ο Αντωνάκης, η ο Καμμένος, η η Χρυσή Αυγή.
Κι αν επικαλείται την ηλικία του ο μικρός απατεωνάκος για το Μάαστριχτ, στον ασυμβίβαστο πόλεμο του ΚΚΕ ενάντια στον αριστερό καιροσκοπισμό το χρωστάει.
Μην περιφρονούμε όσα πληρώσαμε σκληρά για να τα μάθουμε.

Ανώνυμος είπε...

Αντώνη, νίκη για το ΚΚΕ δεν είναι μόνον η εκλογική επικράτηση, το να βγει το κόμμα πρώτο στις εκλογές. Νίκη θα είναι να πάρει αυτό τα καλύτερα ποσοστά που μπορεί και ταυτόχρονα οι άλλοι να μην πάρουν αυτά που θέλουν. Δεν καταλαβαίνω καν το ερώτημα σου, αν αυτό σου είναι σαφές. Πιστεύεις δηλαδή πως το ΚΚΕ λέει να νικήσει κάποιος άλλος-καθαρά εκλογικά- αν όχι το ίδιο και οι ψηφοφόροι του?

Ανώνυμος είπε...

Μιας και είναι και ο Αντώνης στην παρέα μας να πούμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πέθανε ούτε στην Κύπρο και μάλιστα είναι αδερφό κόμμα με το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ together.

κοντόχοντρος

Ανώνυμος είπε...

Αντώνη,αν επιτρέπεις να δώσω κι εγω μια ερμηνεία σ αυτό το θέμα,η Αλέκα είπε ότι "δεν περιμένουμε να πάρουμε 40 % (με βάση την είκονα που έχουν απ την κοινωνία φαντάζομαι),μη βγει κανείς και ισχυριστεί ότι έχουμε τα μυαλά μας πάνω απ το κεφάλι μας κλπ κλπ.." Επομένως,εγώ καταλαβαίνω ότι οι συνθήκες είναι ακόμα πιο ώριμες ώστε να γίνει αυτό (να ηττηθεί ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τ αριστερά του δεκανίκια ) αλλά δε το βλέπουμε να γίνεται ούτε σ αυτές τις εκλογές.. Μία αφελής ερμηνεία..



Ασόβαρος

Αντωνης είπε...

@Σεχτάρ: Ούτε εσύ απαντάς στην ερώτηση σύντροφε. Και τώρα δεν είναι 1980. Κάπου έχεις χάσει το στίγμα του τι ακριβώς περίοδο διανύουμε. Δες λίγο τι συμβαίνει στην Ευρώπη, δες τι είδους προσανατολισμό έχουν τα καινούργια "λαϊκά" κόμματα Καμένου, το ΌΧΙ, η ΧΑ, κλπ, και έλα να μου πεις για αναμνήσεις του 80 (παρεμπιπτόντως, δεν είμαι έφηβος).

Αντωνης είπε...

"Νίκη θα είναι να πάρει αυτό τα καλύτερα ποσοστά που μπορεί και ταυτόχρονα οι άλλοι να μην πάρουν αυτά που θέλουν."

Χαίρω πολύ χαιρόπουλος. Μιλάμε για το πρακτέο τώρα ή μιλάμε για φαντασιώσεις; Όταν ξεκινάς εσύ ο ίδιος και λες "θέλω αδύναμη κυβέρνηση" λες ότι δεν θα είσαι κυβέρνηση γιατί δεν θα είσαι πλειοψηφία. Πώς θα γίνει λοιπόν να μην είσαι εσύ πλειοψηφία αλλά να χάσουν ΟΛΟΙ οι άλλοι;

Ε, δεν θα χάσουν ΟΛΟΙ οι άλλοι.

Κάποιοι θα κερδίσουν. Θα ανεβάσουν ποσοστά, θα ενισχυθούν.

Ξανά η ερώτηση: Αφού εσύ έχεις πήχυ στις προσδοκίες και στον προγραμματισμό σου και δεν θεωρείς ότι θα κυριαρχήσεις στο ευρύτερο εκλογικό πεδίο, ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΝΑ ΗΤΤΗΘΟΥΝ δηλ. να χάσουν σημαντική δύναμη ΤΑ "ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ" ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ;

Από τη ΝΔ; Απ' το Όχι; Από πού;

Αν θεωρείς ότι θα τα χάσουν από σένα, ότι θα σε ψηφίσουν οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ και οι ΔΗΜΑΡίτες, καλώς κάνεις και το βάζεις μπροστά.

Θεωρείς κάτι τέτοιο;

Αντωνης είπε...

Συμπερασματικά: http://leninreloaded.blogspot.com/2012/04/blog-post_7854.html

Και αν εξακολουθεί να μην είναι σαφές τι λέω και γιατί (και δεν λέω φυσικά ΟΥΤΕ συμμαχία με το ΣΥΡΙΖΑ, ΟΥΤΕ στραβά μάτια στον οπορτουνισμό, λέω ΟΥΤΕ η τύφλα η μαύρη στο γεγονός ότι πέραν του μαύρου μετώπου παίζει μπάλα και το καράμαυρο μέτωπο πια, και με ανοδικές προοπτικές), αν δεν είναι σαφές λοιπόν ότι δεν έχει πολιτική λογική η φόρμουλα 50% του Ρίζου ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ 50% όλα τα άλλα, δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Αντώνη ειλικρινά δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί δε σε ικανοποιούν οι απαντήσεις. Κατά τη γνώμη μου η ήττα αυτών των δυνάμεων δε θα 'ρθει μια κι έξω και σίγουρα όχι με εκλογικούς όρους στις 6 μάη. Αυτό που μπορεί να γίνει όμως στις εκλογές και μπορεί να θεωρηθεί ήττα για το δικομματισμό και τα δεκανίκια του, είναι να βγουν πιο αδύναμοι, να αναγκαστούν να συνεργαστούν και να ξεσκεπαστούν μια ώρα αρχίτερα. Όχι να νικηθεί το πασοκ από τον σύριζα πχ και να έχουμε εναλλακτικό πυλώνα για το δικομματισμό, με ανθρώπινο πρόσωπο.
Αν αυτό δεν το θεωρείς συγκεκριμένη απάντηση, πιθανότατα οφείλεται στο ότι δίνεις διαφορετική απάντηση, κατά τη γνώμη μου.

Αντωνης είπε...

Να σου απαντήσω γιατί δυσκολεύομαι να καταλάβω:

Ας υποθέσουμε ότι έχεις, στην διαπάλη με τον οπορτουνισμό, ένα πολύ καλό αποτέλεσμα: 15% ΚΚΕ, 7% ΣΥΡΙΖΑ. Ας υποθέσουμε ότι το δίδυμο ΠΑΣΟΚ/ΝΔ μένει στο 40% συνολικά. Την ίδια βέβαια στιγμή, η ΧΑ έχει λχ 5%, και μπαίνει Βουλή, ο Καμμένος 8%, το ΟΧΙ 4%, κοκ.

Πώς μετατόπισες προς όφελός σου το πολιτικό σκηνικό προσηλωνόμενος στην περιστολή των οπορτουνιστών; Πόσο πιο κοντά από ό,τι πριν τις εκλογές βρίσκεται τώρα ο λαός στην ανατροπή των συσχετισμών σε βάρος του;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ τουλάχιστον, νίκη στο συγκεκριμένο παράδειγμα θα 'ναι η μετατόπιση των συνειδήσεων που έκαναν ένα βήμα και ψήφισαν το κόμμα. Δε φτάνει από μόνο του αλλά είναι μια αρχή κι ένα θετικό αποτέλεσμα με δυναμική για το μέλλον

Ως προς τον σύριζα αυτό που με ενδιαφέρει είναι να ηττηθεί η πολιτική λογική του, το ρηχό αντιμνημόνιο που χωράει τους πάντες και καλλιεργεί επικίνδυνες αυταπάτες. όχι απλώς να σβήσει εκλογικά και να χαρούμε για το πάθημα των οπορτουνιστών.
Για να αντιστρέψω και τη λογική του ερωτήματος αν τα ποσοστά στο παράδειγμα που έφερες ήταν μονοψήφια για το κόμμα και κάτι κοντά στο 15 για το σύριζα, δε θεωρώ ότι θα υπήρχε μετατόπιση που θα μας έφερνε πιο κοντά στην ανατροπή των συσχετισμών.

Ευμένης είπε...

Το ΚΚΕ πλήρωσε πολύ ακριβά την θέση του ότι το ΠΑΣΟΚ είναι φορέας αλλαγής, και επιτέλους έμαθε από αυτό.
Σ' αυτές τις εκλογές θέλει να κάνει εντελώς διακριτό το ρόλο του από τους άλλους "αντιμνημονιακούς" και "αριστερούληδες"
Νίκη θα είναι να αναγκάσει την αστική τάξη να κάψει όσο πιο γρήγορα γίνεται όλες της τις εφεδρείες.

Αντωνης είπε...

"Για να αντιστρέψω και τη λογική του ερωτήματος αν τα ποσοστά στο παράδειγμα που έφερες ήταν μονοψήφια για το κόμμα και κάτι κοντά στο 15 για το σύριζα, δε θεωρώ ότι θα υπήρχε μετατόπιση που θα μας έφερνε πιο κοντά στην ανατροπή των συσχετισμών.'

Και εκεί ακριβώς έγκειται η κάθετη διαφωνία μας, σύντροφε. Γιατί εγώ αυτό ακριβώς θεωρώ, και για τους λόγους που εξήγησα στο άρθρο που διάβασες. Ένα βήμα πιο κοντά, ναι, θα σε έφερνε. Όσο έχεις ΠΑΣΟΚ στα 20% όμως, θα έχεις ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ στα 8-10%.

Οπότε, ή εγώ είμαι παλαβός όταν λέω ότι το να μείνει όρθια σημαντική εκλογική βάση σε κόμμα δεξιότερο του ΣΥΡΙΖΑ (όπως είναι το ΠΑΣΟΚ) νομιμοποιεί και διαιωνίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, ή κάποιοι δεν θέλετε να το καταλάβετε;-)

Μενέλαος είπε...

Αν με ρωτήσει κάποιος ΠΑΣΟΚ 18 ΣΥΡΙΖΑ 8 ή το αντίστροφο ; θα πω εκατό φορές ο ΣΥΡΙΖΑ 8 και ας χάσει το ΚΚΕ για πρώτη φορά σε 16 εκλογικές αναμετρήσεις απέναντι στους οπορτουνιστές.

Και εξηγώ : To ΠΑΣΟΚ με 8 % και κάτω από το ΚΚΕ έχει τελειώσει πέθανε, με 18 % μπορεί να επιζήσει ακόμα για μερικά χρόνια.Και να αναστηθεί .

Ο ΣΥΡΙΖΑ είτε με 5 % είτε με 8 % είτε με 18 % κακό σπυρί θα είναι που ανά πάσα στιγμή το σπάμε.

Φούσκα είναι ,οργάνωση δεν έχει ούτε το brandname του είναι ισάξιο με το ΠΑΣΟΚ.

Σε 6 μήνες θα το έχουμε ξεπεράσει.

Το ΠΑΣΟΚ είναι το μέγιστο κακό και αν είναι χάσει από κάποιον ας είναι από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στο κάτω κάτω ποιος δεν θα ήθελε να δει μια κυβέρνηση Καμμένου-ΣΥΡΙΖΑ-Οικολόγων ;;; !!

Το ΚΚΕ να ανέβει στο 15 % τουλάχιστον και δε με νοιάζει και να είναι πέμπτο κόμμα

Αντωνης είπε...

@Ευμένης: Νομίζω ότι την έχει κάνει εμφανέστατη την διαφορά του. Από πουθενά δεν έχω πάρει το μήνυμα ότι "μπερδεύει" κάποιος το ΚΚΕ με κάτι άλλο. Απ' την συνομιλία Παπαρήγα στον Χατζητέτοιο, πχ, μόνο αυτό δεν φαίνεται να είναι το πρόβλημα. Το πρόβλημα εκεί ήταν ότι ο κόσμος που ήταν εκεί αντιλαμβάνεται αυτή τη διαφορά αρνητικά, αλλά αυτό δεν είναι και εύκολα επιλύσιμο.

Από την άλλη, δεν ξέρω. Μπορεί και να υπερτιμώ την αντίληψη του κόσμου για το θέμα. Μπορεί όντως να υπάρχει κόσμος που μπερδεύει το ΚΚΕ με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει,αν λάβουμε υπόψη μας αυτά που λέγονται εδω μέσα, το μόνο κομμάτι της αριστεράς που αντιστάθηκε στον πειρασμό του μεγάλου ενωτικού κόλπου με κύκλους της σοσιαλοδημοκρατίας, διαχρονικά σε αυτή τη χώρα και ιδίως στις εποχές που αναφέρεστε 80ς είναι το κκε μλ. Κι αυτό στο 1-10 του.Γνωστες στους περισσότερους οι περιπέτειες και αυτού του χώρου εκείνη την εποχή.So what?Δεν κατηγορώ το κκε για την εκλογική του στάση, αλλά δεν καταλαβαίνω με τίποτα την απίστευτη άρνησή του να συμπορευτεί με άλλους αριστερούς και στην τελική με άλλους λαικούς ανθρώπους στην αντιμετώπιση των πιεστικών, δυσβάστακτων καθημερινών προβλημάτων του εργαζόμενου λαού.Κατάλαβα.Μάχη μεχρι τελικής πτώσεως ανάμεσα σε όλους.100 επιτροπές σε κάθε γειτονιά, 200 πρωτοβουλιές για τα χαράτσια,50 διασπάσεις για το δεν πληρώνω, καταγγελίες επι καταγγελιών, 70 διαφορετικές επιτροπές ανέργων, παμε, συντονισμοί, γσσε, αδεδυ, στέκια, της πουτάνας.ΟΚ συνεχίζουμε, αλλά διάφοροι σύντροφοί μας αυτοκτονούν, μόνοι και συναισθηματικά καταρρακωμένοι. Α ξέχασα στην ταξική πάλη δε χωρούν συναισθηματισμοί και ανυπομονησίες.Μόνο δόγματα. Η πουτάνα η ζωή να δούμε πως θα τα φέρει, όταν χιλιάδες χρυσαύγουλα θα πανηγυρίζουν στις 7 του μάη.

Vankas είπε...

Δύο παρατηρήσεις πάνω στο κύριο ερώτημα του Αντώνη χωρίς να είμαι σε θέση να γνωρίζω την τακτική του ΚΚΕ για την εκλογική μάχη ή να μπορώ να τη διαμορφώσω.
Πρώτον η εκλογική μάχη δεν αλλάζει τους συσχετισμούς, μόνο με τη μεταβολή του αριθμού των ψηφοφόρων. Αν ζητούμε μια συγκεκριμένη κατανομή των συγκεκριμένων δυνάμεων του ΚΚΕ στην εκλογική πολεμική δεν είναι κύριο ζήτημα μετά τις εκλογές να υπάρχουν περισσότερες και πλατύτερες κομματικές δυνάμεις προς κατανομή; Και πόσο εύκολο είναι να βρεθούν τέτοιες δυνάμεις στο χώρο του Πασοκ; Δεν τροποποιείται μήπως έτσι το κριτήριο στόχευσης της πολεμικής?
Δεύτερον αν δεν ταυτίζεται ο δικομματισμός με το αστικό πολιτικό μπλοκ μπορεί να ηττηθεί κάλλιστα από τον καμμένο, το δημαρι και οποιονδήποτε τρίτο με την εννοια της πολυδιάσπασης του αστικού μπλοκ. Η ίδια η πολυδιάσπαση νομίζω ότι καθιστά ανούσιο το σύνθημα από εκεί και πέρα και το κομβικό ερώτημα του αντώνη άκυρο. Ισως εντέλει το σύνθημα αυτό του ΚΚΕ από αυτή την άποψη να είναι το εγγύτερο προς τη λογική του Αντώνη, και ικανό και για εξωαριστερή ζύμωση.
Δύο λόγια και για το ζήτημα του ακροδεξιού μπαμπούλα και την αναγκαιότητα της κοινής δράσης της αριστεράς. Θα συμβούλευα για ένα Lenin Reloading στον τόμο 9 σελ 337-340. Αν ο Λένιν συνιστά την ένοπλη αντιμετώπιση των πογκρόμ και τα ίδια ως στρατιωτική εκγύμναση του προλεταριάτου τι μπορεί να περιμένει κανείς στην πάλη εναντίον τους από δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.
Κλείνοντας νομίζω ότι απλά το ερώτημα του αντώνη αποτελεί μετά από όλα αυτά κάλεσμα για ένταση της δικής μας προπαγάνδας ενάντια στην αστική τάξη. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με αυτό. Το αν το ΚΚΕ μπορεί να ανταποκριθεί στη συστηματική και σκληρή πάλη για την ανατροπή της αστικής τάξης νομίζω ότι είναι μια άλλη συζήτηση που θα προτιμούσα να μην κάνω προεκλογικά.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Ευμένη, σε μια γραμμή τα είπες όλα: "Νίκη θα είναι να αναγκάσει την αστική τάξη να κάψει όσο πιο γρήγορα γίνεται όλες της τις εφεδρείες."
Νάσαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Τι λε ρε αντωνη; Το 1974 δεν υπηρχε συριζα υπηρχε ομως πασοκ κ ενωση κεντρου-νεες δυναμεις(το νεες δυναμεις αν θυμαμαι καλα απ οσα ειχα διαβασει). Το πασοκ ηταν ενα κομμα που οπως κι ο συριζα τωρα χωρουσε τα παντα μεσα. Απο τροτσκιστες ως δεξιους σοσιαλδημοκρατες (κ φασιστες θα ελεγα -για το τοτε πασοκ-αλλα ας το αφησω αυτο). Βγηκε 3ο κομμα με 13%. Οι πασοκοι θεωρησαν αποτυχια τοτε το αποτελεσμα. Το 1977 ομως ξεπερασε την ΕΚ. Επρεπε να θεωρησει το ΚΚΕ επιτυχια το οτι εφυγε ενα σημαντικο τμημα ψηφων απο ενα "δεξιοτερο" κομμα, την ΕΚ, προς το "αριστεροτερο" Πασοκ; Βεβαιως το εκανε αυτο κ το πληρωσε. Σε ρωτω αντων. Υπηρξε τοτε πραγματικη μετατοπιση συνειδησεων;

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν, το αν θα ενισχυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια αντιφατική κατάσταση του προτσές του κοινωνικού γίγνεσθαι στην Ελλάδα και ως τέτοια πρέπει να διαγνωσθεί.
Είναι μία αντιφατική μορφή διαμαρτυρίας, μία ιστορική αδυναμία της σύγχρονης εργατικής τάξης και των προλεταριοποιούμενων στρωμάτων.
Το αν αυτή η ενίσχυση έναντι του ΠΑΣΟΚ θα παίξει αρνητικό η θετικό ρόλο για την παγκόσμια επανάσταση μένει να φανεί από το που θα καταλήξουν αυτές οι δυνάμεις στην συνέχεια του προτσές που αναμφίβολα ο ΣΥΡΙΖΑ θα τις χάσει (ή έστω μεγάλα κομμάτια τους) λόγω της αντιφατικής του στάσης.
Τέτοια παραδείγματα ιστορικής αντιφατικότητας μπορούμε να βρούμε δεκάδες στην παγκόσμια ιστορία.
Για παράδειγμα είναι αντιφατική για το προλεταριάτο η ενίσχυση Κερένσκι και Μενσεβίκων αντί να κυβερνήσουν οι Μπολσεβίκοι ήδη από το 1905.
Η υποδειγματική όμως διαχείριση από μέρους των Μπολσεβίκων αυτής της στροφής των μαζών και η υποδειγματική ανάδειξη των ορίων της μενσεβίκικης πολιτικής ήταν ένα σημαντικό στοιχείο στην Οκτωβριανή επανάσταση.
Επομένως, καθήκον των κομμουνιστών είναι να κάνουν την προτρέχουσα σύλληψη για τον επιζήμιο ρόλο που θα παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι στην παγκόσμια απελευθέρωση της εργασίας και με βάση αυτή την ανάλυση να προετοιμάζουν τον κόσμο για αυτή την αντίφαση, προετοιμάζοντάς τον κιόλας για την διαδρομή που πρέπει να ακολουθήσει εάν θέλει με συνέπεια να ακολουθήσει την απεμπλοκή από την σημερινή βάρβαρη κατάσταση. Αυτή η προετοιμασία όμως περνάει μέσα και από την κοινή δράση.
Και τώρα η άλλη ερώτηση. Πως κρίνετε την ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την ενδεχόμενη είσοδό της στην Βουλή αντί αυτός ο κόσμος να πάει στο ΚΚΕ, από την σκοπιά που τίθεται στα άρθρα σας?

Κοντόχοντρος

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Αντώνη, δυστυχώς η καταραμένη "γενηά του Πολυτεχνείου", όπου, εκών-άκων, ανήκω, είναι δέσμια των δικών της εμπειριών. Δε σε θεωρώ έφηβο (!, πως σούρθε;) αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν έχεις τις δικές μας εμπειρίες από αυτή την εποχή. Εύχομαι τα δικά σας λάθη να μην είναι επανάληψη των δικών μας.

Αντωνης είπε...

"Κλείνοντας νομίζω ότι απλά το ερώτημα του αντώνη αποτελεί μετά από όλα αυτά κάλεσμα για ένταση της δικής μας προπαγάνδας ενάντια στην αστική τάξη."

Ναι. Η ουσία είναι να μην δώσεις την εντύπωση στον μη ΚΚΕ που το σκέφτεται να το αποτολμήσει ότι δεν είσαι διακαώς επενδυμένος στο να ανατρέψεις αυτό που έχει κίνητρο ο ίδιος να εκδικηθεί επειδή έχεις προτεραιότητα τον αριστερό οπορτουνισμό. Γιατί τότε θα πει "αυτοί δεν καίγονται για την κατάσταση, καίγονται για τα δικά τους."

Στους κομμουνιστές δεν χρειάζεται να εξηγήσεις γιατί είναι σημαντική η πολεμική στον αριστερό οπορτουνισμό. Το ξέρουν ήδη. Αλλά εδώ θέλουμε και τον άνθρωπο που τον έχει πηδήξει το αστικό μπλοκ 40 χρόνια και δεν θα κάτσει να διαβάσει τα Άπαντα του Λένιν, θέλει πρώτα από όλα να τιμωρήσει αυτά τα δύο κόμματα.

Και αυτό είναι εντελώς νόμιμο. Και δεν είναι καθόλου οπορτουνίστικο να του πεις "έλα σε μένα, εγώ μάχομαι πρώτα απ' όλα ενάντια σ' αυτό το αστικό μπλοκ και θα σε απαλλάξω απ' αυτό τελεσίδικα."

Τα λέω λαϊκά και χοντροκομμένα γιατί θέλω να καταλάβετε ότι δεν μιλάμε για θεωρία εδώ, μιλάμε για τακτική ενός κόμματος που θέλει να αρπάξει την ευκαιρία και να φέρει κόσμο στο κομμουνιστικό κίνημα.

Κονσερβοκούτης είπε...

"Ενδεχόμενη είσοδο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη βουλή".
Κόψτε τα παραισθησιογόνα εκεί πέρα Κοντόχοντρε.Τα ποσοστά σας είναι μικρότερα και απο το στατιστικό λάθος.

Manuel είπε...

Με κάλυψες.

Ανώνυμος είπε...

Νίκη του ΚΚΕ, είναι να εξασφαλίσει ένα ποσοστό ικανό να μεταβάλει προς όφελός του, την δυναμική των εξελίξεων.
Πόσο είναι αυτό το ποσοστό? Δεν μπορώ να πω με σιγουριά. Αυτό θα φανεί από τις εξελίξεις μετά τις εκλογές και από το κατά πόσο μπόρεσε όντως να μεταβληθεί η δυναμική.
Από την άλλη πάλι, και αυτός είναι ο πρακτικός στόχος της προεκλογικής περιόδου, όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η πιθανότητα να επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος στόχος της μεταβολής της δυναμικής.
Συνδυαστικά με τον παραπάνω στόχο της αύξησης του ποσοστού του κόμματος, μπαίνει και ο δεύτερος στόχος της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης βύθισης του ποσοστού του δικομματισμού και η αχρήστευση των εφεδριών του.
Κοντόχοντρε, τι ερώτηση είναι αυτή.
Αν την κάνεις προς κκέ, φυσικά και θα σου απαντήσει ότι θέλει ο κόσμος να πάει στο ΚΚΕ. Αν ρωτήσεις αντάρσυο, θα σου απαντήσει αυτό που θέλεις.
Αφήνω στη φαντασία σου, την απάντηση που θα σου δώσει κάποιος από τους υπόλοιπους (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΣΥΡΙΖΑ.......)

λαθραναγνώστης

Ανώνυμος είπε...

Κοντόχοντρε, αν η δεύτερη ερώτησή σου αντιστοιχούσε έστω και λίγο στην πραγματικότητα, μπορεί και να έπαιρνες σοβαρή απάντηση. Η γνώμη μου είναι να αρχίσετε να μιλάτε και σε κόσμο εκτός ΑΠΘ και γενικά εκτός πανεπιστημίων γιατί παίρνετε λάθος μηνύματα (αν όντως δηλαδή πιστεύετε ότι θα μπείτε στη Βουλή και δεν το λες για να δημιουργήσεις εντυπώσεις). Μακάρι να τα πάτε καλά και δεν το λέω ειρωνικά. Από το ΣΥΡΙΖΑ θα κόψει ψήφους η άνοδός σας και με το πιστόλι στον κρόταφο προτιμώ εσάς.

Όσον αφορά το πρώτο, η στάση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καθόλου αντιφατική. Ο Τσίπρας δήλωσε ανοιχτά ότι θέλει ανατροπή του Καπιταλισμού και το ίδιο ανοιχτά δήλωσε ότι θέλει τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη, ότι δεν είναι ώρα για επανάσταση, ότι οι έφοδοι στα χειμερινά ανάκτορα μας τελείωσαν, ότι θέλει ΕΕ αλλά τη θέλει των λαών, δηλαδή αυτό το "ναι μεν αλλά..." που λένε εκατό χρόνια τωρα οι οπορτουνιστές παγκοσμίως και διαγαλαξιακώς. Αυτό είναι αντιφατική στάση για έναν προοδευτικό και καλών προθέσεων άνθρωπο που ξέρει να διαβάζει και πίσω από τις λέξεις και μέχρι ενός σημείου να αποκαλύπτει απάτες. Για έναν κομμουνιστή αυτες οι ανοησίες είναι ξακάθαρη πολιτική τοποθέτηση. Το φαινόμενο έχει κοινωνική βάση και δείχνει τις αδυναμίες της εργατικής τάξης, αλλά η στάση της πολιτικής πρωτοπορίας να θεωρείται εν έτει 2012.... "αντιφατική"?

Ανώνυμος είπε...

Ο απεργός Χαλυβουργός που είναι υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπως και η Παπαδέδε, συνδικαλίστρια της ΔΕΗ πρώην ΚΚΕ, εκτός ΑΠΘ δεν είναι?Και ναι αυτά τα κομμάτια δεν θα κόψουν ψήφους απτον ΣΥΡΙΖΑ.
Κατά τα άλλα, πλέον όταν βλέπουμε τα κείμενα και σχόλια του Αντώνη πλέον, και τα συγκρίνουμε με τα παλιά, αναφωνούμε "κρίμα το παιδί"
Σαν πρωτοετής κνίτης, η πολιτική του ανάλυση πλέον εξαντλείται σε επιφανειακές αναλύσεις τύπου αριστερός οππορτουνισμός και τους αντίστοιχους κοινωνιολογισμούς, όπου με δεδομένη την εργ. τάξη του 1917 βγάζει όλους τους άλλους μικροαστούς και το ΚΚΕ εργατικό κόμμα και άρα μη οππορτουνιστικό-ορθόδοξο.

Αντώνη για πες μας ρε συ, ο Αλαίν Μπαντιού με την γραμμική σου ανάλυση σε ποιο ρεύμα εντάσσεται (δεξιό αριστερό ή αριστερό οππορτουνισμό)

Επίσης, στο τελευταίο σχόλιο ανώνυμε, λέμε ακριβώς τα ίδια. Απλά εσύ επειδή είσαι κομμουνιστής και εργάτης αντίθετα με εμένα που είμαι μικροαστός οππορτουνιστής, δεν πέφτεις σε αντιφάσεις. Παρότι οι ίδιοι οι καιροί μας ωθούν σε αυτές.
Παρότι πολλές από αυτές μπορούν να λυθούν μόνο με την ωρίμανση των αντικειμενικών συνθηκών και όχι μόνο από τον υποκειμενικό παράγοντα όσο γαμάτος και αν είναι αυτός (πχ το ΚΚΕ).
Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αντικειμενικά αντιφατική όταν για παράδειγμαστηρίζει τις απεργίες, το αντι-μνημόνιο, αλλά όχι το ΑΝΤΙεε που είναι το ένα συστατικό της τρόικας.
Κομμάτια του θα σπάσουν, όπως έσπασαν οι αριστεροί εσέροι, στον καιρό τους.
Ο κόσμος θα πάρει την αντιφατική επιλογή να στηρίξει τις ελπίδες του σε αυτό το αντιφατικό πρόγραμμα.
Εμείς πως θα το αναδείξουμε?

κοντόχοντρος

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κοντόχοντρε,
Επειδή κατά καιρούς κάνεις διάφορα ανώριμα σχόλια -δε λέω για αυτό- που θυμίζουν πρωτοετή ταλιμπάν και σε αδικούν στο διαδίκτυο, κάνοντας αρκετούς από τους γνωστούς σου να σκέφτονται "κρίμα το παιδί", θα πρότεινα να ξανασκεφτείς και αναθεωρήσεις το τελευταίο σχόλιο.
Θα έπρεπε να σε προβληματίσει ωστόσο γιατί οι αγαπημένοι σου μπλόγκερς (sic) συντάσσονται με το κόμμα που λατρεύεις από την ανάποδη.
Και δύο ερωτήσεις μπόνους.
Εσύ βάση των δικών σου εφοδίων, που κατατάσσεις\πώς αξιολογείς τον μπαντιού;
Κι αν οι εσέροι εκπροσωπούσαν την αγροτική τάξη της ρωσίας και το 80% του πληθυσμού της. ο σύριζα τι ακριβώς εκφράζει κατά τη γνώμη σου, που να αντιστοιχεί στον παραλληλισμό σου;

Ανώνυμος είπε...

Κοντόχοντρε, το "Κομμουνιστής" το προσπαθώ και εργάτης από την άλλη δεν είμαι. Επίσης δεν σε αποκάλεσα ούτε και υποννόησα πως είσαι μικροαστός οπορτουνιστής, οπότε μη μυγιάζεσαι. Το "αντικειμενικά αντιφατική" είναι αρκετά καλύτερο απ' αυτά που είπες νωρίτερα, όμως συνεχίζεις να βλέπεις ιδεαλιστικά στο ΣΥΡΙΖΑ πράγματα που δεν υπάρχουν, όπως τη στήριξη των απεργιών.

Χαίρομαι που πλέον στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν στηρίζετε όλες τις ελπίδες σας στον γαμάτο υποκειμενικό παράγοντα (όταν ανακαλύψετε και το επαναστατικό υποκείμενο θα πάρουμε φωτια), όμως επιμένω να πατήσεις πιο γερά στην πραγματικότητα. Είναι παραμονές εκλογών κι εσύ από τη μια θέλεις αφ' υψηλού κουβεντούλα για τον Μπαντιού και από την άλλη βλέπεις ότι παίρνεις κόσμο από το ΚΚΕ επειδή κατεβαίνει μαζί σας ένας χαλυβουργός εργάτης και μια πρώην ΚΚΕ. Ξεκάθαρη αστική εκλογική λογική χωρίς να έχει τη χάρη των αστικών κομμάτων (ο Βενιζέλος έχει τουλάχιστον έναν Πυρρο Δημα).

Ανώνυμος είπε...

Ε, κάτι θα κάνει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσον αφορά το εκλογικό αποτελεσμα!

Οποιος πάντως αντί να στοχοποιεί πρώτα και κύρια το μαύρο μέτωπο (όλα τα αστικά κόμματα πλην ΚΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ) διαπραττει μέγα λάθος και θα το βρει μπροστά του.

Δαγκωτό ΑΝΤΑΡΣΥΑ και γιατί όχι, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη Βουλή!