Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Ραντεβού με την εισαγγελία

Πιάνουμε το νήμα από εκεί που το είχαμε αφήσει στην τελευταία ανάρτηση.
Φεύγοντας λίγο πριν τα μεσάνυχτα απ’ τη λεωφόρο, βλέπουμε τον μανουσογιαννάκη με δυο συντρόφους να ξεροσταλιάζουν στα σκαλιά της γαδα, περιμένοντας εκεί πιθανότατα για ό,τι ανάγκη τυχόν προκύψει. Την άλλη μέρα το πρωί ήταν στο πόδι, κι είναι ζήτημα αν (και πόσο) είχαν κοιμηθεί λίγο στο ενδιάμεσο.

Σύντομη ξεκούραση και πρωινό ξύπνημα, για να πάμε στο πεδίο του άρεως. Ο κόσμος είναι ήδη πολύς, ξεπερνά τις προσδοκίες για τόσο άγριες ώρες. Η πορεία ξεκινά χωρίς καθυστέρηση και οι αργοπορημένοι τρέχουν ξωπίσω της να την προφτάσουν. Σπάνια βλέπεις τόση δύναμη σε τόσο κουρασμένα πρόσωπα.

Φτάνουμε στα δικαστήρια κι απλωνόμαστε γύρω απ’ την είσοδο. Ο χώρος δεν είναι ο ίδιος και δε βοηθά για συγκρίσεις, αλλά πρέπει να είμαστε διπλάσιοι απ’ ό,τι στη γαδα την προηγούμενη μέρα. Περιμένουμε ότι θα φύγουν κάποιοι εργαζόμενοι και θα σπάσει λίγο ο κόσμος, αλλά έρχονται κι άλλοι και γινόμαστε συνεχώς περισσότεροι –ούτως ή άλλως πολλοί από εμάς είναι άνεργοι. Προφανώς δεν έχουμε όλοι τις πελατειακές σχέσεις που υπονόησε ο προκλητικός βρούτσης. Κι όπως πάει το πράγμα σε λίγο θα πρέπει να έχει μέσο κανείς για να πάρει σύνταξη και θα θεωρείται προνομιούχος.

Φτάνουν τα δυο λεωφορεία με τους συλληφθέντες. Βγαίνουν έχοντας ψηλά το κεφάλι, το φρόνημα και τις σφιγμένες γροθιές. Ο κόσμος τους χαιρετά, τους χειροκροτά, τους εμψυχώνει. Όλη η συγκέντρωση είναι μια αγκαλιά που τους ξεπροβοδίζει. Κι άξαφνα οι ρόλοι αλλάζουν. Οι συλληφθέντες είναι ελεύθεροι, ένα με το πλήθος, παίρνουν δύναμη απ’ τη δύναμή του. Κι οι ανθρωποφύλακες χάνονται μέσα του, γίνονται δεσμώτες πολιορκημένοι, χρυσαυγίτες με στολή οι περισσότεροι –όπως είπε κι ο ζιώγας σε μια εκπομπή στην τηλεόραση- που ξεχωρίζουν σαν τη μύγα μες στο ατσάλι.

Πρώτη ανακοίνωση από τα μεγάφωνα, των δικαστικών υπαλλήλων, παρίστανται και συμπαρίστανται.. Διαβάζει δυο λόγια πρόχειρα ο εκπρόσωπός τους και δίνει ετεροχρονισμένα μια απάντηση σε κάποιον δημοσιογράφο που ρωτούσε στο γυαλί αν οι συνδικαλιστές είχαν κανονίσει ραντεβού με τον υπουργό, ότι η εργατική τάξη μόνο ένα ραντεβού έχει (περιμένουμε να ακούσουμε: αγωνιστικό ραντεβού στους δρόμους ή κάτι παρόμοιο, αλλά όχι)· ραντεβού με την ιστορία!

Την τελευταία φορά που είχαμε τέτοιο ραντεβού βέβαια, η αλλαγή μας έστησε στη γωνία και περιμέναμε άδικα. Ενώ ο χάρρυ κλυνν πήρε τη φράση του ανδρέα, μετά το σκάνδαλο κοσκωτά και το έκανε ραντεβού με την εισαγγελία, που ταιριάζει και στην περίσταση –εξ ου κι ο τίτλος της ανάρτησης. Κι είναι ζήτημα εάν αυτό έγινε μάθημα στον κόσμο ή αν αναπολεί το στήσιμο που έφαγε και τις αυταπάτες του –οι οποίες έρχονται πάντα πακέτο με την καταστολή, ως καρότο και μαστίγιο. Αλλά το ταξικό κίνημα έχει σήμερα μεγαλύτερη πείρα για να μην εγκλωβιστεί στην ίδια κατάσταση και να μην κάνει λάθη του παρελθόντος.

Δεύτερη ανακοίνωση, παρίστανται και συμπαρίστανται σύσσωμοι οι εργάτες του εργοστασίου της ελίτ, που απέργησαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον αυταρχισμό της κυβέρνησης! Και εδώ το θαυμαστικό μπαίνει ακριβώς ως ένδειξη θαυμασμού κι ειλικρινούς ενθουσιασμού για μια τέτοια κίνηση αλληλεγγύης, που σπανίζει στις μέρες μας. Αλλά για αυτούς ήταν στοιχειώδης υποχρέωση να ανταποδώσουν την ολόπλευρη στήριξη που είχαν ανά πάσα στιγμή από το παμε. Ακολουθούν κι άλλες ανακοινώσεις από διεθνείς συνδικαλιστικές ενώσεις από σουηδία, πακιστάν, παλαιστίνη, κ.α.

Αναπτύσσουμε σχέσεις με τους γειτονικούς εβε και τις καφετέριες. Πολλοί προτιμούν την πεπατημένη της γνωστής παρακείμενης αλυσίδας, αλλά τα καλύτερα πράγματα τα έχει ένας φούρνος παραμέσα, που τον σταμπάρουμε για την επόμενη φορά.
Βγαίνει η αλέκα από τα δικαστήρια και μαθαίνουμε ότι κατέπεσε η κατηγορία για φθορά δημόσιας περιουσίας, είτε γιατί αναγνωρίζουν εμμέσως τη σκηνοθεσία κι ότι δε μπορεί να σταθεί το κατηγορητήριο, είτε για να την προετοιμάσουν καλύτερα. Μένει μόνο η κατηγορία για διατάραξη της κοινής ησυχίας, η οποία είναι απαραίτητη για να μένουν εν υπνώσει οι λαϊκές συνειδήσεις.
Έρχεται ένα μικρό μπλοκ πισωμουλάδων με πανό, προκήρυξη και διακριτή παρουσία. Αυτοί είναι λίγο πιο παραδοσιακοί και ξύπνησαν εγκαίρως. Για τους άλλους το πρωινό κάλεσμα έπεσε λίγο νωρίς, αλλά δεν πειράζει γιατί είχαν δώσει το «παρών» την προηγούμενη μέρα.

Στήνουμε πηγαδάκια και αναλύουμε τις εξελίξεις. Για τους συλληφθέντες που βγαίνοντας με αλυσίδες από το υπουργείο εργασίας τραγουδούσαν προφητικά το μπεζεντάκο. Για την προβοκάτσια με τις φωτογραφίες των καταστροφών ένας σύντροφος λέει: εγώ κι εσύ να παλέψουμε σπίτι μου, λίμπα θα το κάνουμε το δωμάτιο. (-Άσε που το δικό μου είναι έτσι κάθε μέρα, χωρίς καβγά, λέω από μέσα μου). Ένας άλλος κάνει το συνειρμό με την καμπάνια για την απελευθέρωση των πέντε κουβανών πατριωτών και βγάζει το σύνθημα:
FREE THE ΠΑΜΕ THIRTY FIVE.

Συζητάμε για τις τηλεοπτικές παρουσίες των συντρόφων, που αυτές τις μέρες βγάζουν τον καλύτερό τους εαυτό –κι αναρωτιέσαι γιατί να μην είναι και τον υπόλοιπο χρόνο το ίδιο καλοί. Εμείς ήμασταν ως επί το πλείστον στο δρόμο κι έχουμε χάσει τα περισσότερα, αλλά πετυχαίνουμε το βράδυ στον ευαγγελάτο τον κουμπούρη, που ήταν ανάμεσα στους συλληφθέντες. Προσπάθησαν να τον στριμώξουν σχετικά με τις δημοκρατικές διαδικασίες των σωματείων και την χρονική στιγμή αυτής της κίνησης –υπονοώντας ότι η απόφαση πάρθηκε κεντρικά από τον περισσό, για να ανακάμψει το κόμμα. Αλλά τους γύρισε μπούμερανγκ κι ο κουμπούρης τους είπε να μην κρίνουν μόνο από τις κινητοποιήσεις που προβάλλει το κανάλι τους, γιατί στην πραγματικότητα έχουν γίνει πολύ περισσότερες.
Κουμπούρης-Σκάι 1-0 (κι εκτός έδρας μάλιστα).

Γενικώς η γραμμή που πουλάνε ενορχηστρωμένα αυτές τις μέρες τα μίντια είναι ότι το κκε έχει επιλέξει να ανεβάσει την ένταση, για να ξεφύγει από τη στασιμότητα και τα πολιτικά του αδιέξοδα. Τα νέα μάλιστα το πήραν και το έκαναν πρωτοσέλιδο, με ένα σκίτσο της γγ καβάλα σε τρακτέρ και τίτλο: η επιστροφή της αλέκας. Που κι ετυμολογικά δηλ να το πάρεις, πρϋποθέτει να υπάρχει κάποια στροφή (πριν την επιστροφή). Που αν δεν είσαι εργατικός αγώνας να μιλάς για την τροτσκιστική στροφή της ηγεσίας του κόμματος, μπούρου-μπούρου, δεν σου προκύπτει από πουθενά. Πότε σταμάτησε δηλαδή να πρωτοστατεί σε κινητοποιήσεις το παμε, για να τους προκαλεί έκπληξη η «σκληρή στάση των συνδικαλιστών του κκε»;

Εμάς πάλι δε μας εκπλήσσει καθόλου η δική τους στάση. Είναι η ίδια ακριβώς με αυτήν που κράτησαν στην απεργία του μετρό, στα λιμάνια, στα μπλόκα των αγροτών, στις καταλήψεις μαθητών και φοιτητών, και γενικώς απέναντι σε όποιον τολμά να προβάλει αντίσταση. Πάντα η ίδια μόνιμη επωδός: σεβόμαστε το δικαίωμα στην απεργία αλλά... είναι ιερό βεβαίως το δικαίωμα στην απεργία, ωστόσο... Με άλλα λόγια σαν να μας λένε, ιερό το δικαίωμα στην απεργία, αλλά γαμώ τα ιερά και όσιά σας, το δικαίωμα στην απεργία και γενικώς όλα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του λαϊκού κινήματος. Όπως είπε κι ένας αγροτοσυνδικαλιστής στο φακό τις προάλλες: απεργία δε θέλετε, μπλόκα δε θέλετε, καταλήψεις δε θέλετε, ε πώς να αντιδράσουμε δηλαδή, παίζοντας πρέφα;

Άσε που αν έχεις μια στοιχειώδη επαφή με τα πράγματα, καταλαβαίνεις αμέσως πως δε μπορεί να σταθεί αυτό το σκεπτικό. Συνεδρίασαν δηλαδή στον περισσό και είπανε: δεν κάνουμε μια συμβολική κατάληψη και μια επίσκεψη στα μπλόκα, να ανεβάσουμε τα ποσοστά μας; Για να γελάει ο κόσμος...

Οι συλληφθέντες αφήνονται ελεύθεροι και βγαίνουν από τα δικαστήρια. Ο πέρρος παίρνει τη ντουντούκα και βγάζει ένα σύντομο λόγο με την κατακλείδα: σε τούτα εδώ τα μάρμαρα, κακιά σκουριά δεν πιάνει.
Μαθαίνουμε ότι ορίστηκε τακτική δικάσιμος για τις 12 φλεβάρη, έναν χρόνο μετά την ψήφιση του μνημονίου επί παπαδήμου, τη μεγάλη διαδήλωση στην αθήνα και την παρα-κρατική προβοκάτσια με την πυρπόληση κτιρίων του κέντρου (καμία φαντασία και πρωτοτυπία, μετά το ράιχσταγκ). Κι ακριβώς στην επέτειο της συμφωνίας της βάρκιζας.

Μια ιδιαίτερη σημειολογία με την οποία το κράτος φαίνεται να λέει «βάρκιζα τέλος», αλλά με τον δικό του τρόπο. Βάρκιζα τέλος, με την έννοια ότι τελείωσε η ανακωχή κι η περίοδος ανοχής της μεγαλόχαρης αστικής δημοκρατίας,. Όταν η καταστολή χτυπάει συμβολικές καταλήψεις και μαζικές παραστάσεις διαμαρτυρίας, παύει να είναι συμβολική. Την τελευταία εβδομάδα μόνο η επίθεση ξεδιπλώθηκε σε όλα τα μέτωπα (ενάντια σε αγρότες, επιτροπές κατοίκων κατά των διοδίων, συνδικαλιστές). Η κατάσταση έχει ξεφύγει. Οι κρατούντες βρίσκουν και κάνουν επίδειξη πυγμής, αλλά αυτή δεν είναι τίποτα άλλο από την άλλη όψη της αδυναμίας τους και των αδιεξόδων του συστήματος που υπηρετούν.

Παράλληλα όμως η αστική εξουσία εξακολουθεί να θέλει το λαό αφοπλισμένο από υλική και ιδεολογική-πολιτική άποψη. Κι αυτός με τη σειρά του πρέπει να σηκώσει το γάντι και να την πολεμήσει. Όχι απλώς επειδή «σου πίνουνε το αίμα». Όχι μόνο επειδή τον ξεζουμίζουν διπλά σε περίοδο κρίσης. Αλλά και γιατί «σου κήρυξαν τον πόλεμο, πολέμα τους κι εσύ». Προς το παρόν μοιάζει να είναι επαναστατημένος, αλλά η στάση του δεν είναι ακόμα επαναστατική, δεν έχει πάρει ώριμα και συνειδητά χαρακτηριστικά.

Κάποτε στα χρόνια της μεταπολίτευσης ο μίσσιος είχε πει σε μια ομιλία του στους φοιτητές της νομικής, ότι το δυστύχημα της γενιάς τους είναι ότι δεν έχει ούτε ένα τόσο δα λόγο να πάει φυλακή. Το ευτύχημα –που δεν πρόλαβε να ζήσει για να το δει ο χρόνης- είναι ότι η πολιτεία φροντίζει για όλα και δεν πρόκειται να μας αφήσει παραπονεμένους σε χλωρό κλαρί.

Το στοίχημα για το εργατικό κίνημα είναι να μπορέσει να ενισχυθεί αποφασιστικά, για να ανταποκριθεί στις ανάγκες αυτού του πολέμου. Να μπορέσει δηλαδή αφενός να γίνει τόσο ισχυρό, που να μη μπορούν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί να πιάνουν με μια ψαριά τόσα στελέχη του και να το αφήνουν ακέφαλο, χωρίς ηγεσία. Κι αφετέρου να μπορεί να βγάζει συνεχώς καινούρια στελέχη από τις γραμμές του, ψημένα και ετοιμοπόλεμα, που να βγαίνουν μπροστάρηδες στις μάχες και την οργάνωσή του.

Μπροστά μας έχουμε τη δεύτερη 48ωρη των ναυτεργατών και το σταθμό της γενικής απεργίας στις 20 φλεβάρη. Κι αν μέχρι τώρα κάποιες κινητοποιήσεις έτειναν ίσως να πάρουν τα χαρακτηριστικά μιας επαναλαμβανόμενης ρουτίνας –όσο μπορεί να το πει κανείς αυτό, για τους απεργούς που ρισκάρουν τη δουλειά τους και το ψωμί που τρώει η οικογένειά τους- αυτή τη φορά θα έχει ξεκάθαρα τον χαρακτήρα μάχης.

Τάξη απέναντι σε τάξη, όπως λέει το σύνθημα..

54 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Άντε ξυπνάτε να κάνουμε τίποτα ενωτικό γιατί θα μας γαμήσουν οι ακροδεξιοί. Η ολοκληρωτική ήττα είναι κοντά δε θα το πιστεύει αυτό που θα πάθει η αριστερά

Ανώνυμος είπε...

υπέρ της ενότητας είναι οι γραφειοκρατες οπαδοι του κοινοβουλευτισου
οι επανασταστες ήταν και είναι διασπαστές

ξυπνά ανώνυμε
αν βγουν οι αριστεροι στην κυβερνηση θα μας γαμήσουν όπως έκανε όλο τον 20ο αιώνα η αριστερά

ίδια είναι τα αφεντικά δεξια και αριστερα
αφελή Τσιπαραίε

Ανώνυμος είπε...

υπερ της ενοτητας είναι οι γραφειοκρατες οπαδοι του κοινοβουλευτισμου
οι επαναστατες ήταν και είναι διασπαστες

ξυπνα ανωνυμε
αν βγει στην κυβερνηση η αριστερα θα μας γαμησει όπως έκανε όλο τον 20ο αιώνα

....και τότε να δεις ήττα που θα βιωσουν οι ευκολοπιστοι

ρε ίδια είναι τα αφεντικα δεξια και αριστερα

άνεργος είπε...

Αν θα μπορούσε κάποιος να ηγεμονεύσει στα σχεδόν τέσσερεα χρόνια πιά της αντεργατικής επίθεσης, αυτός είναι το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ. Κι όμως αφήνουν τη μία ευκαιρία μετά την άλλη να πάνε χαμένες.
Ηγεμονία δεν σημαίνει βέβαια αποδοχή των πολιτικών προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ ούτε αφηρημένη ενωτική πολιτική.
Εκτός της Χαλυβουργίας, που νομίζω ότι πράγματι το ΠΑΜε έκνα εότι ήταν δυνατόν, ποιά άλλη πρωτοβουλία πήρε το ΠΑΜΕ που να:

1. ανοίγει δυνατότητες συμμετοχής και αλληλεγγύης πέρα από τα πλαίσια του άμεσα ενδιαφερόμενου χώρου;
2. ανοίγει δυνατότητες πολιτικοποίησης του οικονομικου αγώνα;

ΟΚ, η ΕΛΙΤ είναι πράγματι περίπτωση που διεκδικείται κάτι τέτοιο.
Αλλά έχει επιδιωχθεί συντονισμός σωματειων; Η περίπτωση των ΜΜΜ είναι χαρακτηριστική. Προφανώς τα σωματεία εκεί είχαν τα προβλήματα που έχουν επισημανθεί. Το ΚΚΕ που θέλει να παίξει το ρόλο πολιτικού καταλύτη και συντονιστή με την ποιοτική έννοια της πρωτοπορίας τι έκανε;

Φοβούμαι ότι η ηγεσία τουλάχιστον του ΚΚΕ είναι ακόμα εγκλωβισμένη στη λογική ανταγωνισμού με συριζαίους και ανταρσύτες και σηκώνει μόνο ότι ελέγχει άμεσα.
Θα ήμουν αλήθεια περίεργος να ακούσω αντιπαραδείγματα.

Και παρακαλώ, ας μην απαντήσει κάνας εξυπνάκιας, ότι λέω πως το ΠΑΜΕ δεν κάνει αγώνες. Προφανώς και κάνει αγώνες και μάλιστα σκληρούς. Το ζήτημά μας είναι, πως τους κάνει.
Ερωτήματα θέτω και δεν έχω απάντηση. Αυτό γιά τους συντρόφους κουκουέδες που νομίζουν ότι όλοι όσοι δεν ταυτίζονται με το ΚΚΕ κάνουν τον καθοδηγητή και θέλουν το κακό του.
Συντροφικά.

neophyte_commie είπε...

Venceremos! Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην καθοδήγηση και στο πείσμα που επιδεικνύει — γι' αυτό και θα νικήσει.

Και μην ξεχνάμε την επέτειο της μάχης του ΣΤΑΛΙΝγκραντ, που κάποιοι το ακούνε και βγάζουν σπυράκια.

Ανώνυμος είπε...

ανεργε

το άγχος της ηγεμονίας που σε διακατέχει δεν αφορά την επαναστατική αριστερά
γιατί στο όνομα της ηγεμονίας ο ΣΥΡΙΖΑ μετατοπίζεται όλο και πιο πολύ προς τα δεξία
στο ονομα της ηγεμονιας τα ΚΚ μπήκαν σε κυβερνησεις που έθαψαν το εργατικό κίνημα και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης
η επαναστατική αριστερά πρέπει να ξέρει να μένει στην θέση της επαναστατιής αντιπολιτευσης
οι μπολσεβίκοι περίμεναν μέχρι τον Σεμπτέβρη του 1917 για να κυριαρχήσουν στα ΣΟΒΙΕΤ

συνέπεια του τρόπου που σκέφτεσαι είναι ότι στα 2 σώστα κατά εμένα ερωτήματα που θέτεις λείπει το πιο σημαντικό, που είναι το τρίτο
πότε το ΠΑΜΕ πήρε πρωτοβουλία που να :
συγκρούεται έμπρακτα και με διάρκεια με τις επιλογές της αστικής τάξης χωρίς στο τέλος να τα μαζέψει
πράγματι η ηγετική ομάδα καταγγέλει ότι δεν ελέγχει το οποίο κινείται στα αριστερά της
αυτό δεν σημαίνει ότι χαρακτηριζεται από σεχταρισμό όπως υπονοείς κάθε άλλο
το πρόβλημα του ΚΚΕ είναι ο συστημικός προσανατολισμός του η καθώς πρέπει "καθεστωτική" πρακτική

αντι για σεχταρισμό θα μπορούσαν να δεχτώ ότι το ΚΚΕ χαρακτηριζεται από κομματικο σωβινισμό που προέρχεται από την αντιλήψη του πανσοφου κόμματος που εξορισμού αυτοχρηστηκε πρωτοπορία
αυτό έρχεται σε αντιφαση και με τις δικές του αναλύσεις που έχουν ήδη δείξει ότι από την 6η ολομέλεια του 1934 υιοθετουσε την λογική των σταδιων και συνεπως δεν έπαιζε τον πρωτοπορο επαναστατικο ρόλο ενός ΚΚ
γιατι άραγε να τον παίζει τώρα????

Συντροφικά, εργαζόμενος των 600 ευρώ

Ανώνυμος είπε...

ο ανταγωνισμός με τους ΣΥΡΙΖΑΙΟΥΣ είναι αναγκαίος
αν δεν το καταλαβαίνει αυτό η ΑΝΤΑΡΣΥΑ προβλημά της

επίσης η κοινη δράση του ΚΚΕ με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι απαραίτητη
αν δεν το καταλαβαινει αυτο το ΚΚΕ προβλημά του
αλλά έτσι σπρώχνει και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ όλο και πιο πολύ προς τον ΣΥΡΙΖΑ ενώ θα μπορούσε να τραβηχτεί προς το ΚΚΕ
τότε θα τραβιόταν εκ των πραγμάτων και το ίδιο το ΚΚΕ με την σειρά του σε πιο αντισυστημικές τοποθετήσεις και πρακτικες

Ανώνυμος είπε...

νεοφυτε κομιτ
καλο το Στάλινγκραντ
αλλά την ίδια εποχή οι Άγγλοι ήταν οι μεγάλοι μας σύμμαχοι
ο ηρωισμός των μαχητών του Σταλινγκραντ δεν δικαιολογει την υποταγή της στρατηγικής του ΔΚΚ στα κρατικά συμφέροντα της ΕΣΣΔ
ούτε την διάλυση της Κομμουνιστικής διεθνούς

ψυχραιμία λοιπόν και τυφλή εμπιστοσυνη σε καμμιά ηγεσία και ποτέ, τα κόμματα πρέπει να λειτουργουν συλλογικά

Ανώνυμος είπε...

επίσης νεοφυτε κομμιτ

αν δεν είσαι αφελής που δεν το πιστεύω
πρέπει να έχεις καταλάβει ότι σήμερα κανείς δεν γίνεται να έχει απολυτη εμπιστοσυνη στην καθοδηγηση του ΚΚΕ
γιατί απλά η καθοδηγηση του ΚΚΕ (ΠΓ και ΚΕ) είναι διασπασμένη στα δύο και στα τρία
σήμερα η πολιτικη πάλη των κομμουνιστων απαιτεί να είμαστε πιο υποψιασμένοι συμμετέχοντας στις ζυμώσεις της κομμουνιστικης αριστεράς, κρατώντας σαν κόρη οφθαλμού την επιμονή στην συλλογικότητα και την εσωτερική δημοκρατία
αλλιώς θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα ψαχνόμαστε όπως το 89-91 γιατί δεν είχαμε καταλάβει τίποτα

Ανώνυμος είπε...

Ενας χωρος δεν σπρωχνεται ή τραβιεται απο δω κι απο κει εξ αιτιας της κοντρας του ή της αντιπαθειας του με αλλους ή επειδη θα του ασκησουν κριτικη. Η μετακινηση προς τα δεξια ή αριστερα ειναι αποτελεσμα του τι εκφραζει ταξικα αυτος ο χωρος κυριως. Δεν φταιει το ΚΚΕ για τη δεξια στροφη της ανταρσυα (για συριζα ουτε λογος να γινεται). Ισα ισα που με αυτη τη λογικη θα επρεπε καθε μερα το ΚΚΕ να δεχεται συγχαρητηρια τηλεγραφηματα που με τη σταση του και την προπαγανδα του, κραταει την ανταρσυα προς τα αριστερα (και το συριζα και τα επιτελεια του να εχουν ακομα ενα ισχνο αριστερο προφιλ), μιας και ειναι το μοναδικο κομμα που σηκωνει συστηματικα στοχευμενους αγωνες, ζυμωνει τον κοσμο για συνολικη ανατροπη αυτης της καταστασης και μιλαει για την αναγκαιοτητα του σοσιαλισμου στο σημερα. Αν δεν υπηρχε το ΚΚΕ με αυτη τη λογικη, συριζα και ανταρσυα θα ηταν "ελευθεροι" για τον πιο ξεκωλο και ανευ ορων συμβιβασμο με το κεφαλαιο. Ορους οπως "σοσιαλισμος", "κομμουνισμος", "ταξικη παλη" δεν θα τους ακουγε κανεις.

άνεργος είπε...

1. εργαζόμενε των 600:

η επαναστατική αντιπολίτευση είναι τέτοια όταν και επειδή διεκδικεί την ηγεμονία από το αστικό μπλοκ.
Τι μυαλά είναι αυτά ρε άνθρωπε; Ηγεμονία δεν θα πει μετατόπιση γιά να ψηθούν κι οι πιό δεξιοί ιδεολογικά ή ταξικά. Ηγεμονία σημαίνει αλλαγή του συσχετισμού προς όφελος τω επαναστατικών θέσεων εις βάρος των αστικών και ρεφορμιστικών, καθώς οι εργάτες πείθουν/επιβάλλουν/ισχυροποιούν την ταξική τους πολιτική εις βάρος των άλλων.
Κι αυτό δεν γίνεται μόνο του, γιά αυτό χρειάζονται πολιτικοί σχηματισμοί.

Το σωστό τρίτο ερώτημα που προσθέτεις και στο οποίο συμφωνούμε τίθεται ακριβώς ως απόρροια των δύο πρώτων.

Ο σεχταρισμός και ο σωβινισμός είναι προβλήματα, όχι όμως ζητήματα που κρίνονται από τις σχέσεις με άλλα κόμματα και την πολιτική τους αλλά κύρια στο επίπεδο σχέσεων ΜΕΣΑ στο κόμμα όπως και στο, ουσιαστικά ομοειδές, επίπεδο της σχέσης του κόμματος με τις ΜΑΖΕΣ.
Εκεί, σε αυτά τα κρίσιμα πεδία πάσχει η πολιτική του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ κι όχι στον ανταγωνισμό με τους άλλους. Καλά κάνει εκεί, το θέμα είναι όπως είπα να μην εγκλωβίζεται εκεί εις βάρος της πολιτικής μαζών.

2. Σε αυτή την προοπτική τίθεται και αυτό που λέει ο 3:29 με το οποίο συμφωνώ. Να μπει όμως στη σωστή κατά την ταπεινή μου γνώμη βάση.
Και βέβαια, επειδή το συμπέρασμα είναι λογικό γιά αυτό αποφεύγει το ΚΚΕ αυτή την ιστορία. Τονίζω και πάλι ότι το κρίσιμο είναι η μαζική πολιτική στο εργατικό κίνημα και όχι οι σχέσεις με τους άλλους. Αυτές άλλωστε, εν τέλει, κρίνονται και αποφασίζονται από τις μάζες, τους εργάτες.

3. ο νεόφυτος πάει χαμένος εδώ. Είναι ταμάμ γιά οπαδικά σάιτ.



Ανώνυμος είπε...

Πρωτότυπη κατάσταση πρωτότυπες απαντήσεις. Αυτό που κάνατε στο σύνταγμα στις 7 νοέμβρη και μαγκιά σας γιατί δε το κάνατε τόσα χρόνια/

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=fT2mqDsjFrM

Aφιερωμενο στα παιδια της ΓΑΔΑ και στα ηρωικα ΜΑΤ

Προλεκαλτ

Ανώνυμος είπε...

αρχισαν τα όργανα
οπορτουνες τυπου Αραβανη ζητάνε από τον προσυνεδριακο αντιιμπεριαλιστικη κυβερνηση

Ανώνυμος είπε...

Καλά, το άρθρο περιγράφει πράγματα που όλοι οι αριστεροί,αναρχικοί και κομμουνιστές στην Ελλάδα -πλην αυτών που είναι στο ΚΚΕ- έχουν ζήσει.
Και δεν το λέω για να "νιώσω περήφανος".
Απλώς, το άρθρο αποδεικνύει μια καθυστέρηση στην ψυχολογία των ΚΚΕδων, στην απευθείας σύγκρουση με το όπλο του εχθρού (κράτος). Η οποία καθυστέρηση δεν ξέρω πώς θα ξεπεραστεί. Για την ακρίβεια, δεν ξέρω και αν ξεπεραστεί.
Γιατί από μακριά (Ομόνοια-Στήλες Ολυμπίου Διός) μπορείς πράγματι και το Στάλιν να βάζεις στο στόμα σου και να "γαμάς τον οπορτουνισμό". Στη φυλακή όμως θα δείξεις αν σου βγει κι εσένα το παρατσούκλι "Ατσαλένιος", όπως βγήκε στο Στάλιν.
Και η μελέτη του ηρωικού παρελθόντος, τώρα θα δείξει αν είχε πρακτική αξία, πέραν του κομπασμού για τα αρχ..των προγόνων μας(όπως κάνει ο κάθε ελληνάρας) και της περιβόητης " 94χρονης συνέχειας".
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και ας τη δούμε κατάματα, τώρα που μπορούμε να παίρνουμε ακόμα ανάσες.

Ανώνυμος είπε...

ναι ρε αντιιμπεριαλιστική κυβέρνηση.
δεστε εδώ ρε τι γινεται

http://alterthess.gr/content/i-kassiopi-erimitis-tis-kerkyras-ksepoylithike-se-amerikaniko-fund

Ανώνυμος είπε...

άνεργε

αυτό που δεν έχεις καταλαβει είναι ότι το ΚΚΕ δεν συμμετείχε στον Δεκέμβρη του 2008 όχι γιατι του έλειπε η πολιτική μαζων αλλά ακριβως στο όνομα της πολιτικής μαζων
δεν είναι τυχαίο ότι το ΚΚΕ εκείνες τις μέρες εκλινε σε όλες τις πτώσεις ότι "παλεύουμε με όρους μαζών"
και μακριά από κουκουλοφόρους (δηλ. παρανομία κλπ)
δεν είναι τυχαιο επίσης ότι η στάση του ΚΚΕ το Δεκέμβρη του 2008 συγκυριακα το ευνοησε κοινοβουλευτικά αντιθετα με τον ΣΥΡΙΖΑ που η αρχική στάση του τον έβλαψε για αυτό υστερα από λίγο έκλεινε σε όλες τις πτώσεις το"καταδικαζουμε την βια από όπου και αν προέρχεται" και άλλα τραγελαφικα και καθεστωτικά
δεν είναι επισης τυχαιο ότι το ΚΚΕ χαιρετισε και συμμετειχε στο αρχικο κινημα των αγανακτησμενων που διαδηλωνε για δημοκρατια και ειρηνη και το κατεγγειλε όταν αρχισαν οι συγκρουσεις που ο πολυς ο κόσμος που ψηφίζει δεν τις θέλει (ψάξε μονο σου τα γεγονοτα και θα τα δεις)
το ΚΚΕ δεν έχει πρόβλημα γενικώς και αοριστως στην σχέση του με τα κινηματα
το ΚΚΕ έχει πρόβλημα με τα κινηματα που βρίσκονται στα αριστερά του και ξεπερνάνε τα όρια
το χαρακτηριστικό του ΚΚΕ είναι αυτό που πάθανε οι μπολσεβικοι το 1905 εξαιτιας της κυριαρχίας ενος στρώματος συντηρητικών γραφειοκρατών στις κομματικες οργανωσεις της πετρουπολης και της μόσχας και το οποίο διορθώθηκε με προσωπική μάχη του Λένιν και άλλων :
το κίνημα πέρασε πάνω από τα κεφάλια της γραφειοκρατικοποιημένης ηγεσίας και την ξεπέρασε σε συγκρουσιακές πρακτικές

άρα το πρόβλημα του ΚΚΕ δεν είναι ότι αποκλίνει στα αριστερά, αυτό μόνο οπορτουνες θα μπορούσαν να το πουν που ψάχνουν για κοινοβουλευτικα ποσοστα και όχι για εξέγερση
το πρόβλημα είναι ότι λέει μισολογα αντικαπιταλιστικά
αλλά αρνειται να διαβει τον ρουβικώνα της έμπρακτης εξέγερσης και συγκρουσης με το κράτος και του μηχανισμούς του

τέλος κανείς δεν λέει ότι η επαναστατική αντιπολιτευση δεν θέλει να γινει πλειοψηφουσα
αλλά αν είναι επαναστατική ξέρει να μην επηρρεάζεται από τους μικροαστους που θέλουν άμεση λύση εδώ και τώρα, αλλά ξέρει να μένει άκρα αριστερά του κινηματος σπρώχνοντας όσο μπορεί την επαναστατική παλιροοια που θα την κάνει πελιοψηφουσα άποψη στο κίνημα
τέλος είναι γελοιο να κατηγορεί καποιος το ΚΚΕ σημερα ότι δεν θέλει ψήφους, δεν θέλει να ηγεμονέυσει, δεν θέλει να γίνει πλειοψηφια και τα ρέστα
γιατι το πρόβλημα του ΚΚΕ είναι ότι θέλει παση θυσια να μεινει στο κοινοβουλευτικο τόξο, να κρατησει την ηγεμονία στην αντικαπιταλιστική αριστερα και να συνεχισει να εισπρατει την κρατικη επιχορήγση
για αυτό είναι έτοιμο να κατεγγειλει κάθε κίνημα που ενοχλεί

τι δεν καταλαβαίνεις????
εργαζομενος των 600 ευρώ

Ανώνυμος είπε...

ανεργε

από αυτα που λες μου φαινεσαι τρία πραγματα
ή από τους αριστερους ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ ή από τους δεξιους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ή νοσταλγος του Φλωρακη και των συγκυβερνησεων
αου δίνω μια φιλική συμβουλή με την μορφή της υπενθυμισης
200 χρόνια τώρα ο κίνδυνος βρισκεται στα δεξιά
δεν άλλαξε τώρα κάτι

εργαζόμενος των 600 ευρώ

Ανώνυμος είπε...

ανώνυμε τον 1 : 35
πράγματι ο "Κόμπα" ήταν ατσαλένιος απέναντι στην Οχράνα τον καιρό που έκλεβε τράπεζες κατεντολήν του Λένιν

όμως σκέψου πόσο ατσελένιοι ήταν αυτοί που τους έστελνε στα γκουλαγκ το ίδιο τους το Κομμα και δεν λυγίζαν (Δες π.χ. Ρακόφσκι)

Ανώνυμος είπε...

ενώ εσύ (ανώνυμε 11.32) είσαι με το όπλο παρα πόδας, μη περάσει η επαναστατική κατάσταση από δίπλα σου και τη χάσεις.

ε ρε τρέλα !!

Ανώνυμος είπε...

άνεργε

η διαφορά του σεχταρισμού και και του κομματικού σωβινισμού είναι σημαντικη

σεχταριστής είναι αυτος που δεν οργανωνει την πάλη, δεν ασχολείται με τα λαικά προβλήματα, αρνείται την χρησιμοποιήσει αιτηματων για μισθους συνταξεις κλπ στο κίνημα κάνει μόνο ιδεολογικη ζυμωση και διαλεξεις
τέτοιο πρόβλημα το ΚΚΕ δεν έχει, αντίθετα μάλλον τα μέλη του σε μεγάλο τους μέρος χαρακτηριζονται από σχετικό χαμηλο θεωρητικό επίπεδο και χαμηλη επαφή με τον μαρξισμο λόγω του χρόνιου σταλινισμού

από κομματικο σωβινισμο χαρακτηριζονται τα κόμματα που θεωρούν το κόμμα τους, το κόμμα του έθνους τους, την εργατική τάξη τους,την εργατικη ταξη του έθνους τους και κατ επεκταση την χώρα τους, ως χρησμένη από τον θεο να φέρει τον σοσιαλισμό επι γης
η βάση του κομματικού σωβινιμσού όπως εξηγει ο Τρότσκι στην "Τριτη διεθνη μετα τον Λένιν" είναι ο εθνικισμος της οικοδομησης του σοσιαλισμου σε μια μονο χώρα
συνεπως αφου το ΚΚΕ και η Ελλάδα και ο λαός της είναι ο εκλεκτός λαος που θα φέρει τον σοσιαλισμο δεν βλέπουμε καμμια αδυναμια στο Κομμα και στην ηγετική του ομάδα

όλοι οι άλλοι είναι μιασματα

αν αντιθετα το ΚΚΕ είχε μια πιο διεθνιστικη οπτικη θα "χαλάρωνε" λιγο όσον αφορά την αντιληψη ότι είναι το κέντρο της γης και θα έβλεπε και καμμια αδυναμια αλλα και κανενα πλεονεκτημα των άλλων οργανωσεων της επαναστατικης αριστερας διεθνων ή εγχώριων


τι δεν καταλαβαίνεις?????
εργαζομενος των 600 ευρώ

Ανώνυμος είπε...

Θέτω ένα ερώτημα στους φίλους σχολιαστές και στον σφυροδρέπανο.

Τί ήθελε να πετύχει το ΠΑΜΕ με την ενέργεια αυτή;

Μπορείτε να απαντήσετε σε αυτό το ερώτημα χωρίς κομματικούς συναισθηματισμούς;

Να πείσει τον υπουργό;
Αδύνατον, γιατί οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται καν στο Υπουργείο. Διακρατικές συμφωνίες υλοποιεί ο Βούρτσης.

Να πιέσει την κυβέρνηση;
Επίσης αδύνατον ακόμα και αν επικεφαλής ήταν ο Στάλιν. 35 άνθρωποι που συνεννοούνται μεταξύ τους χωρίς δημόσιο κάλεσμα είναι αμελητέα ποσότητα.

Να "ευαισθητοποιήσει" την κοινωνία;
Απίθανο αφού έδωσε την ευκαιρία στον Σαμαρά να κάνει έναν ακόμα περίπατο όπως στο Μετρο (στα λεωφορεία δεν χρειάστηκε γιατί εκεί συνθηκολόγησαν αμέσως. Οι αλγεινές εντυπώσεις από τις συλλήψεις και το τσουβάλιασμα των ΠΑΜιτών είναι εντελώς δευτερεύουσες σε σχέση με το ΚΥΡΙΑΡΧΟ:
1)Την επιβολή του φασιστικού "νόμου και τάξης" σχεδόν χωρίς μάχη.
2)Τις γλοιώδεις δηλώσεις των αρχιΚουκουέδων που διαμαρτύρονταν για τις συλλήψεις αφού το ΚΚΕ δεν έχει πειράξει κουνούπι και δεν έχει σπάσει τζάμι ποτέ και έχει ξανακάνει καταλήψεις σε υπουργεία και άρα γιατί τώρα μας συλλαμβάνετε κτλ
3)Την πρόκληση σύγχυσης που διαπίστωσα και προσωπικά σε συζητήσεις με ανθρώπους που βλέπουν θετικά το ΠΑΜΕ. Μπορώ να πω ότι τα γενικά συμπεράσματα για την κίνηση του ΠΑΜΕ ήταν αρνητικά και η ανησυχία διάχυτη.
Πολλώ δε μάλλον που όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν είχαν περάσει ούτε λιγες μέρες που το ΚΚΕ αποστασιοποιήθηκε στην πράξη από την απεργία του Μετρό.


Όπως είναι γνωστό το ΠΑΜΕ τα τελευταία χρόνια επιδίδεται σε τέτοιες ακτιβίστικες κινήσεις. Παρά το λιβάνισμα της "μαζικής δράσης κτλ" το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι την επαφή με τον κόσμο. Τα πανώ στην Ακρόπολη, οι τρίωρες "καταλήψεις" δημοσίων κτιρίων κτλ γίνονται από μια μικρή ομάδα του ΠΑΜΕ με την συνεπικουρία λίγων Κνιτών. Αυτό είναι αποτέλεσμα της σχεδόν μηδενικής παρουσίας και απήχησης του ΚΚΕ στους εργασιακούς χώρους.

Ας θυμηθούμε το παλαι ποτέ πανίσχυρο ταξικό Συνδικάτο Οικοδόμων και την σημερινή κατάντια του. Στην πανοικοδομική πορεία είχε με το ζόρι 150 (!!!) άτομα, σχεδόν όλοι κομματικοί και Κνίτες. Αίσχος.

Η κίνηση του ΠΑΜΕ ασφαλώς και σχετίζεται με τα πολιτικά παιχνίδια του Περισσού, στην ουσία όμως εξυπηρετεί και παίζει το παιχνίδι της κυβέρνησης. Μετατοπίζει το ζήτημα όχι σε μαζικούς αγώνες αλλά σε γελοίες "πρωτοπορίες" της κακιάς συμφοράς που συνθηκολογούν με το πρώτο μεταφέροντας το ΜΗΝΥΜΑ της ΗΤΤΑΣ και της ΗΤΤΟΠΑΘΕΙΑΣ και σε όσους άλλους θέλουν να αγωνιστούν.

Τώρα ας (προ) ετοιμαστούμε να δούμε και την συνθηκολόγηση των ναυτεργατών και των αγροτών. Το γιατί θα το αναπτύξω σε επόμενο σχόλιο. Όσοι περιμένουν έστω και τις μισές αγροτικές κινητοποιήσεις του 96-97 θα περιμένουν για πολύ ακόμα...

Τάκιτος

άνεργος είπε...

εργαζόμενε των 600,
τι μυαλά κουβαλάς;
Είπαμε και να το ξαναπούμε: γραμμή μαζών ΔΕΝ σημαίνει ότι νερώνουμε γιά να τσιμπήσουμε ψήφους κλπ από αυτούς που σκέφτονται, ζουν και δρουν με όρους αστικής ιδεολογίας.
Γραμμή μαζών σημαίνει όξυνση της κύριας αντίφασης που διασπά τις εργατικές μάζες και τις ακινητοποιεί ή και δένει την πλειοψηφία τους στο άρμα του αστισμού.
Γραμμή μαζών ή μαζική γραμμή ΔΕΝ σημαίνει υποταγή σε ό,τι μία δεδομένη στιγμή συμβαίνει να είναι ο κυρίαρχος συσχετισμός αλλά παρέμβαση στις αδύνατες αρθρώσεις αυτού του συσχετισμού:
οικονομικά, ιδεολογικά και κυρίως πολιτικά.

Προαφνώς και ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τελικά από την επαμφοτερίζουσα στάση του το Δεκ. 08. Πολύ περισσότερο κέρδισε με τους αγανακτισμένους. Είχε γραμμή μαζών; Όχι βέβαια.
Το ΚΚΕ τα κατήγγειλε και έχασε. Είχε γραμμή μαζών; Όχι βέβαια.
Άρα το ζήτημα δεν τίθεται με τους όρους που το σκέφτεσαι.

Η γραμμή που ψάχνουμε προσπαθεί να πολιτικοποιήσει το εργατικό κίνημα, στο Ελλαδιστάν σήμερα πρώτα απ όλα να το ανασυγκροτήσει.
Βασικός καταλύτης μπορεί να είναι δομές με χαρακτήρα συμβουλίων, επιτροπών, σοβιέτ, πέστο όπως θες, που αμφισβητούν από το κράτος και το κεφάλαιο έστω στοιχειωδώς κάποιες βασικές λειτουργίες τους. Με την προοπτική της θέσμισης συσχετισμων σε βάρος τους.

Το ΚΚΕ περιρίζεται να λέει, ελάτε στο κόμμα. Να κάνουμε τι; Θα δούμε λέει, θα σας πούμε όταν πρέπει.

Εσύ τι δεν καταλαβαίνεις;
Και προφανέστατα δεν είμαι τίποτα από αυτά που υποθέτσεις. Γιατί σκέφτεσαι με όρους κομματικής πολιτικής γεωγραφίας. Όμως, όπως πολύ καλά γνωρίζεις, η εργαρτική τάξη ΔΕΝ κινείται με τέτοιους όροθς, όχι σήμερα τουλάχιστον.
Και οι ψήφοι από μόνοι τους είναι πίπες. Εξαρτάται από τα ποιοτικά, τα ταξικά τους χαρακτηριστικά. Επίσης όπως πολύ καλά γνωρίζεις.
Ε, τι μας λες τότε γιά ΣΥΡΙΖΑ και Φλωράκηδες και ανταρσύες...

Απόλυτα σωστό ότι κίνδυνος είναι πάντα από δεξιά. Η πιό εςικύνδυνη βδεξιά όμως είναι αυτή που φωλιάζει μκέσα στο εργατικο κίνημα ή, πιό σωστά, στην απουσία του.

Ελπίζω, αν όχι να συμφωνούμε, τουλάχιστον να συνεννοούμαστε.

Α, και σωστά λες ότι το ΚΚΕ γιά τα κινήματα γενικά είναι μάλον αδιάφορο, ενώ είναι εχθρικό γιά όσα δεν ελέγχει από χέρι. Και βασικά γιά όσα το προσπερνούν από αριστερά.

Γιά τη ΒΙΟΜΕ, με δεδομένους τους περιορισμούς των εγχειρημάτων αυτοδιαχείρισης, τι ανάλυση έχει το ΚΚΕ:

Συντροφικά.

Ανώνυμος είπε...

Τακιτε, παρατηρω οτι τον τελευταιο καιρο πουλας απογοητευση πιο φτηνα απ οτι εκανες οταν πρωτοεμφανιστηκες (με αυτο το νικ) εδω μεσα. Σας χτυπησε κι εσας τους γραφιαδες η κριση μαλλον. Φροντισε να παραστησεις τον τιμιο αγωνιστη πιο πειστικα στο μελλον, γιατι βλεπω την περσονα σου στα σκουπιδια κι εσενα στα αζητητα.

Μετα τιμης,

ο νουμερο ενα φαν σου.

ΥΓ: μη ζητας ολη την ωρα να σου απαντουν. Ειναι παιδιαστικο, δειχνει αγνοια της πραγματικοτητας του ιντερνετ και αποκαλυπτει τη χαμηλη σου αυτοεκτιμηση.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

"Σκέψεις πάνω στον εξάμηνο απολογισμό δράσης των ΚΟ του Κόμματος", "Ρ", 5.8.2001, του Γεράσιμου Αραβανή, (μέλους τότε της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ):
Υπογραμμίζει την σημασία της πολιτικής και ιδεολογικής πάλης για την ολοκλήρωση της ταξικής πάλης της Ε.Τ., που δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στην οικονομική πάλη, μέρος της οποίας θεωρεί και το Ασφαλιστικό.
Πως όμως έβλεπε την πολιτικοποίηση ο σ. Γ. Α.;
"Η πάλη, όμως, για το Ασφαλιστικό... αποτελεί την βάση, δεν μπορεί να οδηγήσει την ε/τ στην ολοκληρωμένη πολιτικοποίηση, ....Φτάνει την συνείδηση ως το επίπεδο διεκδίκησης αιτημάτων, της βελτίωσης των όρων ζωής....Στρέφεται, με λίγα λόγια, ενάντια στα αποτελέσματα και καθόλου δεν θίγει τις αιτίες που τα προκαλούν κλπ". Και παρακάτω: "Οι αγώνες για το Ασφαλιστικό βρήκαν το Κόμμα προετοιμασμένο. Είχε προβλέψει έγκαιρα τις εξελίξεις, γι αυτό επεξεργάστηκε σε βάθος την πολιτική του, πατώντας γερά στο έδαφος του μαρξισμού-λενινισμού..." κλπ.
Αναφέρεται προφανώς στις "Θέσεις του ΚΚΕ για Ασφάλιση-Συντάξεις", που δημοσιεύτηκαν στον "Ρ" στις 11/6/1997, και στην παράγραφο (2) υποστηρίζουν την λύση (σ.Σ.: καθαρά διαχειριστικό ζήτημα...) της χρηματοδότησης της Κ.Α. στον Καπιταλισμό στη βάση της ρεφορμιστικής αρχής της "Τριμερούς Χρηματοδότησης", ακριβώς δηλαδή στην αρχή, που θέσπιζε ο Ν.2084/92, του Μητσοτάκη/Σιούφα (και πιθανότατα με guest-star την κα Γιαννάκου).
Τι ήθελε να μας πεί ο ποιητής;
Πως η μ/λ επεξεργασία σε βάθος(!), που μας οδήγησε στην αρχή της Τ/Χ (!!), "δεν θίγει τις αιτίες" και άρα πρέπει να "πολιτικοποιήσουμε" την πάλη, προχωρώντας και σε πολιτικές συμμαχίες με τους αυθεντικούς θιασώτες της Τ/Χ, για να δέσει το γλυκό.
Αυτός ο πολιτικαντισμός ήταν σίγουρο πως θα κατέληγε στο χτεσινό κείμενο του εδώ:
http://www2.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=3/2/2013&columnId=7245.
Είχε γίνει και μέλος του ΠΓ.
Δεν είναι εύκολο πράμα η επαγρύπνηση.

Ανώνυμος είπε...

@νούμερο ένα "φαν"

αν νομίζεις μην απαντάς σε μένα. Το ερώτημα "γιατί" το βάζει η ίδια η ζωή και η πραγματικότητα ξέρεις.
Δεν ξέρω τι λέει το πνεύμα του Γεωργιανού με το μουστάκι στις πνευματιστικές συγκεντρώσεις των ΚΟΒ, μου φαίνεται όμως ότι δεν είναι καθόλου μακριά το γιαούρτωμα και το ξυλοφόρτωμα στελεχών του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ...

Τάκιτος

Ανώνυμος είπε...

Σεχτάρ,
μπορείς και να κάνεις μαρξιστική - λενινιστική ανάλυση και παράλληλα να διατυπώνεις ρεφορμιστικά αιτήματα ως άμεσες διεκδικήσεις (και όχι ως λύση στο σοσιαλισμό,φυσικά).
Είσαι και παλιός, ούτε τη διαφορά προγράμματος μάξιμουμ και μίνιμουμ δεν ξέρεις;
Έλεος, έχεις διαβάσει και τα αυθεντικά πλαστά γράμματα του Ζαχαριάδη, τρομάρα σου..

Ανώνυμος είπε...

Ανεξαρτήτως περιεχομένου, στο οποίο προφανώς δεν θα σταθώ ούτε δημόσια ούτε ανώνυμα, λέω: Τζαμουράνη, το να απαντάς με ανώνυμα κείμενα σε επώνυμες τοποθετήσεις δεν σε τιμά.

Ανώνυμος είπε...

συντροφικό πνεύμα απο τον σεχτάρ

L. είπε...

"Ο/Η Ανώνυμος είπε...
αρχισαν τα όργανα
οπορτουνες τυπου Αραβανη ζητάνε από τον προσυνεδριακο αντιιμπεριαλιστικη κυβερνηση" 3 Φεβρουαρίου 2013 - 11:32 π.μ.

Πάει κι ο Αραβανής;;;
(χωρίς ειρωνεία, μάλλον με ανασφάλεια)

Ανώνυμος είπε...

"Βασικός καταλύτης μπορεί να είναι δομές με χαρακτήρα συμβουλίων, επιτροπών, σοβιέτ, πέστο όπως θες, που αμφισβητούν από το κράτος και το κεφάλαιο έστω στοιχειωδώς κάποιες βασικές λειτουργίες τους. Με την προοπτική της θέσμισης συσχετισμων σε βάρος τους."

με αυτό άνεργε μπορούμε να συνενοηθούμε

όμως αυτό δεν είναι γραμμή μαζών
αλλά δουλιά με τις μάζες με γραμμή ρήξης- ανατροπης
το ζητημα βεβαία δεν είναι στην ορολογία αλλά στο τι εννοεί επί της ουσιάς ο καθένας
η ανεπάρκεια της κριτικης σου προς το ΚΚΕ ότι δεν έχει γραμμη μαζων θα σου γινει κατανοητη αν σκεφτείς ότι στα σοβιετ, επιτροπες πες τα όπως θες πάντα συμμετειχαν και σοσιαλδημοκρατες, ρεφορμιστές κλπ (π.χ. Οκτωβριανη, Γερμανια 1918, Ουγγαρια, Αυστρια, επιτροπες στην Ισπανια το 1936 κλπ)
αρα μπαινει ζητημα με τι γραμμη ανατροπής θα μετατρεψεις τα σοβιετ σε όργανα συγκρουσης με την αστικη εξουσια και όχι εκφυλισμού τους σε οργανα κοινωνικο-εταιρισμού όπως έχει γίνει πάρα πολλές φορές


ίσως είσαι από άλλη συζητηση ίσως είσαι ρεφορμιστής χωρις να το καταλαβαίνεις στο λέω φιλικά
στο ΚΚΕ πάντως όταν λένε γραμμή μαζών εννούν γραμμή Χαρίλαου
ως γνωστο το ΚΚΕ είχε γραμμή μαζων από το 1974 εως το 1991 αλλά δεν είχε βάλει στρακαστρούκα σε όλη την μεταπολίτευση και επουδενί δεν είχε γραμμή συγκρουσης και ανατροπής

επίσης το δουλευουμε πρωτα από όλα στο Ελλαδισταν

μπορεί να είναι σωστο μπορεί να είναι και λάθος

αν εννοείς ότι παλευουμε για εργατικη εξουσια στην Ελλαδα Ο.Κ.
αν έχεις αυταπάτες ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα ολοκληρωμο σοσιαλισμο στην Ελλάδα χωρις την συνεργασια πιο προχωρημενων χωρων
τότε διακαταχεσαι από εθνικορεφορμισμό και ίσως ελληνικό σωβινισμό

στο λέω αυτό γιατί κανεις μεχρι τώρα δεν κάνει κριτικη στο ΚΚΕ για την αντιληψη του για την οικοδομηση του σοσιασμου σε μια μονο χώρα

τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε κοινοβουλευτικα από το Δεκέμβρη του 2008 και έχει κρατησει έκτοτε αποστάσεις από τις συγκρούσεις (όχι τα κινήματα)


συνεπώς το πρόβλημα δεν είναι η γραμμή μαζών, αλλά η γραμμή ρήξης συγκρουσης ανατροπής που λείπει από το ΚΚΕ
για αυτό υπάρχουν πολύ σοβαρότεροι λόγοι από την αστεία άποψη ότι το ΚΚΕ δεν θέλει να ηγεμονεύσει, δεν θέλει να έχει το πάνω χέρι στο κίνημα και δεν ξερω εγω τι άλλο
οι λόγοι έχουν να κάνουν με τον τροπο που νομιμοποιηθηκε αυτό το κόμμα και με τις δεκαετίες της οπορτουνιστικής σκουριάς που δεν μπορεί ΕΜΠΡΑΚΤΑ να πετάξει από πάνω του
εκεί πρέπει να ψάξεις και την αιτία που το ΚΚΕ έχει προσφέρει μια από τις μεγαλυτερες υπηρεσιες στον οπορτουνισμο στην χώρα μας που είναι
ότι έχει ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΕΙ ΩΣ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΗΣ


περί κεντρισμού λοιπόν

συντροφικά
εργαζομενος των 600 ευρώ

Ανώνυμος είπε...

Ανεργε

για την ΒΙΟΜΕ είσαι ωραίος και επαυξάνω

αλλά το ΚΚΕ στηρίζει λογικές κοινωνικες αλληλεγγυης από δήμους κλπ

Γιατί δύο μέτρα και δυο σταθμα, του λείπει η γραμμη μαζών?
αν ήταν έτσι δεν θα έμπαινε στα κοινωνικα παντοπωλεια στους δημους και τα ρέστα

ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΜΕ το ΚΚΕ κάνει μόκο γιατί πάνω από όλα μακρια από την εξοκοινοβουλευτικη και την ΑΚ
αυτοι ρε παιδια είναι επικινδυνοι" ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΟΙ ΑΛΗΤΑΡΑΔΕΣ κλπ

το ΠΑΜΕ ως γνωστο αποτελειται από ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΕΣ όπως λένε από το πρωι μεχρι το βραδυ η Αλέκα
και ως γνωστο ο οικογενιαρχης είναι γενικα πιο φιλησυχος

εργαζομενος των 600 ευρώ

Ανώνυμος είπε...

άνεργε

"γραμμη μαζων σημαίνει παρέμβαση στις αδύνατες αρθρώσεις αυτού του συσχετισμού"

αυτό πολύ αοριστο μπορεί να είναι και ΣΥΡΙΖΑ

αλήθεια τι λες θα μιλάμε στις μάζες για την εργατική εξουσια ή θα ΑΙΤΗΜΑΤΟΛΟΓΟΥΜΕ στο όνομα των αδυνατων αρθρωσεων του συσχετισμου κλπ

γιατί άνεργε στο κίνημα αν συγκρουσιακή λογική δεν δένεται με την προσπάθεια να ανοιξεις το ζήτημα ανατροπης της εξουσιας τότε ξέχνα τον ρόλο σου ως επαναστατική αριστερά και γίνε χυλός με τους ρεφορμιστές
από την άλλη
μου φαίνεται ότι μιλάς για γραμμή μαζων αλλα υποτιμάς τις μάζες και θεωρείς ότι πολιτική μπορεί να κάνει μόνο το κόμμα κλπ
μέχρι που στο επόμενο "ανεξελεγκτο σκίρτιμα" των μαζών η πρωτοπορια που όλα τα είχε σχεδιάσει τις ήρθε τραμπακουλο γιατί οι μάζες την ξεπέρασαν

Ανώνυμος είπε...

"μου φαίνεται όμως ότι δεν είναι καθόλου μακριά το γιαούρτωμα και το ξυλοφόρτωμα στελεχών του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ..." σφυροδρέπανε πόσο ακόμα θα τον ανεχόμαστε τον λοβοτομημένο φασίστα?

ΡΓ

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Ουπς, τσίμπησα σε ένα τρολ! Mea culpa.
Ας μην το συνεχίσουμε, άλλο ήταν το θέμα, που έβαλε ο Κάπταιν και έτσουξε πολλούς.
Σίγουρα θα ξανάχουμε ευκαιρία να επεκταθούμε στην ουσία του διαλόγου για το 19ο.

Ανώνυμος είπε...

Πιάνομαι από την πρώτη παρένθεση του μεταλλωρύχου για να πω ότι στα τελευταία 5 κείμενα, σε 130 σχόλια (μαζί με το τωρινό δικό μου αν δεν μέτρησα λάθος) ο σφυροδρέπανος εμφανίζεται μόλις 3 φορές. Βασικά αυτό συμβαίνει εδώ και πάρα πολύ καιρό, απλώς αναφέρω αυτά ενδεικτικά.

Φίλε, δεν ξέρω αν βαριέσαι ή δεν έχεις χρόνο (για να ποστάρεις κάθε δυο μέρες δικά σου κείμενα προφανώς έχεις) όμως η συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών μπαίνουν εδώ για να διαβάσουν κυρίως τη δική σου άποψη, η οποία δεν εξαντλείται σε ένα κείμενο σαν εισήγηση και λιγότερο του κάθε πικραμένου που λέει με σκοπό ή όχι, το κοντό του και το μακρύ του.

Τόσο σπάνιες εμφανίσεις δείχνουν ή ότι δεν σε πολυνοιάζει τι λένε οι άλλοι ή ότι πετάς ένα κομμάτι κρέας και λες "dance puppets, dance!!". Όπως και να χει, η κουβέντα χωρίς τον οικοδεσπότη στα σχόλια είναι και πιο βαρετή και ξεφεύγει πολύ πιο εύκολα, οπότε δεν σε παίρνει να παραπονιέσαι τις μισές φορές που εμφανίζεσαι ότι γαμιέται. Νομίζω ότι κάθε φορά που ελέγχεις και δημοσιεύεις τα προς έγκριση σχόλια, μπορείς να λες δυο τρία λόγια, σκέψου το.

Φιλικά, άντε και συντροφικά γιατί όχι;

Johnny the fox

Ανώνυμος είπε...

Κάτσε ρε fox. O sfyrodrepanos postάρει ανά δυο-τρεις ημέρες κ λες κ ότι έχει κ χρόνο. Δηλαδή εσύ πώς τα κόβεις τα κείμενα του; Ότι έκτασε 5-10 λεπτά κ βγήκαν; Ενώ παράλληλα παρακολουθεί κ συμμετέχει σε πολλά που συμβαίνουν γύρω μας. Κ όλη τη μέρα με ένα πληκτρολόγιο να ήταν στο χέρι δε θα ήταν δυνατό να γίνεται αυτό που λες (εκτός κι αν επέλεγη να λέει 2-3 διεκπεραιωτικές μαλακιουλες). Ήμαρτον Παναγία μου.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εκκινώντας από το τελευταίο σχόλιο του γιάννη του αλεπούδα, θέλω να πω τα εξής και να ξεκαθαρίσω ευκαιρίας δοθείσης κάποια πράγματα.
Ελεύθερο χρόνο γενικά έχω, κι υπολογιστή επίσης. Αυτό που μου λείπει (για την ακρίβεια μου έλειπε) τον τελευταίο καιρό είναι η τακτική πρόσβαση στο δίκτυο –για μια σειρά λόγους, που δεν ενδιαφέρουν και κανένα, για να τους αναπτύξω εδώ. Μπορώ λοιπόν να γράφω σε τακτική βάση κείμενα για το μπλοκ αλλά δεν έχω την ευχέρεια να τα σχολιάζω. Τα σχόλια ως επί το πλείστον δεν εγκρίνονται από μένα, αλλά από άτομο της πλήρους εμπιστοσύνης της κε του μπλοκ, που διαχειρίζεται εν γένει το μπλοκ και το κάνει σε γενικές γραμμές επιτυχώς. Εγκρίνει σχόλια σε τακτική βάση, για να μη μαζεύονται πολλά και να γίνεται ένας στοιχειώδης διάλογος, σβήνει αυτά των φασιστοειδών που μας την έπεσαν σ’ ένα παλιότερο κείμενο στην επέτειο της δολοφονίας του τεμπονέρα, περνάει στα ανεπιθύμητα τα σπαμ που επιμένει να στέλνει μαζικά ένας συγκεκριμένος ανώνυμος, που δηλώνει μέλος του εξωκοινοβουλίου –στη μπλογκόσφαιρα, όπως και στη ζωή, είσαι ό,τι δηλώσεις. Τα ΄χει πάει παραπάνω από καλά σ’ αυτό το καθήκον, και του οφείλω και δημοσίως τις ευχαριστίες και τα συχαρίκια μου –αν και επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του.

Με βάση κάποιες πρόσφατες αντικειμενικές εξελίξεις, τα πράγματα θα αλλάξουν, και οι αναλογίες θα αντιστραφούν. Είναι πολύ πιθανό δηλ να γράφω πλέον πιο τακτικά σχόλια, και πιο αραιά κείμενα. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό είναι για καλό, αλλά θα δούμε στην πράξη πώς θα λειτουργήσει.
Αυτό που ξέρω είναι ότι διαχειριστής δε σημαίνει παιδονόμος, να τραβάει το αυτί όσων παιδιαρίζουν στα σχόλια. Αν στενοχωριόμουν για κάτι όσο καιρό δεν είχα τακτική πρόσβαση, ήταν ότι δε μπορούσα ν’ απαντήσω εγκαίρως –ή και καθόλου- σε σοβαρά σχόλια, που μου κέντριζαν το ενδιαφέρον, όπως για παράδειγμα στο κείμενο «ρόδα, τσάντα και κοπάνα τους φασίστες». Όχι ότι δε μπορούσα να βάζω τον κάθε μπέμπη στη θέση του, το οποίο εκτός από ανούσιο είναι και κουραστικό.

Θα μου πεις όταν γίνεται κανόνας η μωρία, χρειάζονται μέτρα. Σωστό είναι αυτό και θα δω τι μπορεί να γίνει σχετικά το επόμενο διάστημα. Αλλά κανένα μέτρο δεν είναι πανάκεια –η υποχρεωτική χρήση ψευδώνυμου, δε θα απέκλειε πχ τον τάκιτο, που τρολάρει επώνυμα και χωρίς να βρίζει- και δε μπορεί να αποδώσει, αν δε συνοδεύεται με αντίστοιχη δουλειά και ωριμότητα εκ μέρους της υγιούς βάσης του μπλοκ, που δεν πρέπει να χορεύει στο ρυθμό του κάθε τάκιτου, που της χτυπάει παλαμάκια.

Το πρόβλημα με τα ηλίθια σχόλια είναι ότι αν καθίσεις να ασχοληθείς, τους δίνεις περισσότερη αξία απ’ όση έχουν, και πετυχαίνεις το σκοπό τους. Κι ότι αν επιλέξεις να τα αγνοήσεις, αλωνίζουν λεύτερα και γίνονται ο κανόνας. Το μέτρο που εγώ κρίνω ως πιο αποτελεσματικό –και σκοπεύω να εντείνω την χρήση του στη συνέχεια- δεν είναι να τα λογοκρίνω, αλλά να τα δημοσιεύω με καθυστέρηση, ώστε να μην απασχολούν πρακτικά κανένα, αλλά να τα βλέπει κάποιος που θα ανατρέξει μετά από καιρό στο συγκεκριμένο κείμενο.

Το απόλυτο κριτήριο κατά τη γνώμη μου είναι να μη σου γαμάν τη συζήτηση, που θα ‘λεγε κι ο πατήρ χαλβατζής. Αν και πολλές φορές, τα καταφέρνουμε μια χαρά κι από μόνοι μας, χωρίς τη βοήθειά τους..

Ανώνυμος είπε...

@metalorixos

Καταλαβαίνω ότι αυτό που κάνω είναι σαν να κλέβω εκκλησία.

Φυσικά δεν απαντάς στο ερώτημα που θεωρώ ως κεντρικό:

"Τί ήθελαν να πετύχουν οι 35 του ΠΑΜΕ στο υπουργείο εργασίας"

και πετάς την μπάλα στην κερκιδα.

Δε βαριέσαι...

Από τις "μαζικές δράσεις" που μου παρουσίασες η 1) ήταν μια ισχνότατη κομματική παρέλαση του ΚΚΕ που αν την έβλεπες από κοντά θα καταλάβαινες το μαύρο χάλι που έχει η σπουδάζουσα της ΚΝΕ. Ένα αίσχος.
η 2) ήταν η γνωστή γελοία κομματική παρέλαση του ΚΚΕ που τα μέλη και οι οπαδοί χρησιμοποίησαν το ...επιταγμένο Μετρο για να διαμαρτυρηθούν για την ...επίταξη του Μετρο κατόπιν εορτής ΦΥΣΙΚΑ. Καλά, δεν ντρέπονται λιγάκι αυτοί οι πρόθυμοι οπαδοί;
η 3) ήταν τα ...προεόρτια για την 2)
και τέλος η 4) ήταν το κομματικό πανηγύρι του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ στα διόδια πίσω από την σφραγίδα της "λαϊκής επιτροπής". Μέτρα μόνο τις σημαίες.

Όσο για το παλαι ποτέ ένδοξο συνδικάτο οικοδόμων αθήνας, σε πληροφορώ ότι τόσα (150-200) άτομα δηλαδή τους κομματικούς με την συνεπικουρία της ΚΝΕ μάζευε και πριν τους ολυμπιακούς και το 2005-2006 που η οικοδομή πήγαινε περίφημα. Δεν βλέπω άλλωστε γιατί ένας άνεργος οικοδόμος να μην θέλει να κατέβει σε διαδήλωση του κλάδου του αν πιστεύει σε αυτό.

Εδώ μιλάμε όμως για κανονική διάλυση που χρονολογείται από το 90-91. Και η αιτία δεν είναι η κρίση στην κατασκευή αλλά στο γεγονός ότι από συνδικάτο οικοδόμων έγινε συνδικάτο (μικρο)εργολάβων. Οι κομματικοί (όσοι τελος πάντων κρατούσαν ακόμα επαφή με την οικοδομή) και οι κουκουέδες οικοδόμοι από τεχνίτες/εργάτες που ήταν πριν, στη δεκαετία του 90 απέκτησαν συνεργεία από αλλοδαπούς κάτι που θα έπρεπε να σε βγαζει από τα ρουχα σου δεδομένων των μητροπολιτάνικων καταβολών σου.

"Το αριστερό μου αφεντικό πατίνι με έχει κάνει και ύστερα μου λέει πως φταίν οι αμερικάνοι"

Τι διάλο έγινε τώρα, η ΚΝΕ στρατολογεί απο τα μητροπολιτικά; πωπω απελπισία...

Τάκιτος


Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Επιπλέον. Είναι υποκειμενικό γούστο βέβαια, αλλά προσωπικά δε μου αρέσει να γεμίζω ένα δικό μου κείμενο με τα δικά μου σχόλια ούτε να απαντάω στον καθένα ξεχωριστά -ανεξαρτήτως του αν βρίσκω σημαντικό ή όχι το σχόλιό του

Υγ: "Ανεξαρτήτως περιεχομένου, στο οποίο προφανώς δεν θα σταθώ ούτε δημόσια ούτε ανώνυμα, λέω: Τζαμουράνη, το να απαντάς με ανώνυμα κείμενα σε επώνυμες τοποθετήσεις δεν σε τιμά".

Θρασύδειλε ανώνυμε, λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν ποιος είναι ο σεχτάρ και αν έχει ή όχι το θάρρος των όσων λέει. Θα ήθελες να μας χαρίσεις κι εσύ μήπως το δικό σου ονοματάκι; Ή εμπίπτεις στο αμάρτημα της ατιμίας που κριτικάρεις με υποκρισία;

Ανώνυμος είπε...

Μια συμπλήρωση: Οταν λέω " Και ότι είχα αρχίσει να σκέφτομαι οτι δεν έχω λόγους να ποστάρω στο μπλόγκ αυτό", δεν εννοώ κάτι αρνητικό για το μπλόγκ και το επίπεδο των κειμένων, κάθε άλλο. H KE φροντίζει και με το παραπάνω το υλικό που δίνει για τροφή για σκέψη στη βάση και νομίζω είναι κάτι που το εκτιμούν όλοι αυτό.:)


metalorixos


Ανώνυμος είπε...

Να ρωτήσω κάτι άσχετο (σχετικό είναι). Γιατί δε μου βγάζει το κείμενο του Αραβανή;
Τανια

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Τανια, 4 Φεβρουαρίου 2013 - 11:53 μ.μ.
Μάλλον φταίει η ...τελίτσα στο τέλος!
Ξαναδοκίμασε:
http://www2.rizospastis.gr/columnPage.do?publDate=3/2/2013&columnId=7245

Ανώνυμος είπε...

Απαντώντας κατ΄ αρχήν στον πρώτο ανώνυμο, να του πω ότι γενικά δεν έχει άδικο, παρ΄ όλα αυτά όμως τον σφυροδρέπανο δεν τον κόβω για μη ετοιμόλογο, έτσι ώστε να μη μπορεί να δίνει το στίγμα του κάθε φορά που ασχολείται με τα σχόλια. Αυτό βέβαια πριν μάθω ότι αυτή τη δουλειά την κάνει κυρίως κάποιος άλλος.

Τώρα, όσον αφορά τον σφυροδρέπανο. Αν είδες στο σχόλιό μου, δεν υπερτόνισα το γεγονός ότι πρέπει και να είσαι λίγο παιδονόμος. Ίσα ίσα που περισσότερο με ενδιαφέρει να διαβάζω κάτι ουσιαστικό που έχεις να πεις κι όχι να βάζεις στη θέση του τον κάθε μπέμπη που λες κι εσύ. Γι αυτή τη δουλειά υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι σχολιαστές, ανώνυμοι ή ψευδώνυμοι.

Όπως είπα και πιο πάνω, δεν γνώριζα ότι δεν ασχολείσαι κυρίως εσύ με τα σχόλια, οπότε ένα κομμάτι της επιχειρηματολογίας μου είναι άκυρο.

Για τα ηλίθια σχόλια και το φαινόμενο "τάκιτος", θεωρώ τη συμμετοχή σου στην κουβέντα απαραίτητη έτσι ώστε να μένει εντός του θέματος, μιας και δεν μπορείς να βασίζεσαι στα αντανακλαστικά του αναγνωστικού σου κοινού, επειδή είσαι το μοναδικό σταθερό πρόσωπο εδώ μέσα.

Ειδικά για τον Τάκιτο, θεωρώ ότι τον αντιμετωπίζεις σε γενικές γραμμές σωστά, κάτι που δεν μπορώ να πω για όσους πιάνουν σοβαρή κουβέντα μαζί του (υπάρχουν και οι ωραίες εξαιρέσεις που τον παίρνουν ανοιχτά στο ψιλό). Αναφέρομαι σε αυτόν όχι τόσο σα ξεχωριστό σχολιαστή, όσο κυρίως σαν τύπο σχολιαστή.

Όλα αυτά χωρίς να θέλω να σου κάνω υποδείξεις για το τι θα κάνεις με τον ελεύθερο χρόνο σου, αλλά περισσότερο για να γίνει καλύτερη η κουβέντα και με διάθεση να σε διαβάζουμε περισσότερο στα σχόλια.

johnny the fox

Ανώνυμος είπε...

Με μερικά παραδείγματα από τις εξελίξεις στα εργασιακά, δε μου φαίνεται καθόλου λογικό να κάνει το ΚΚΕ συνεργασία ή ενότητα:
1. Με αυτούς που ΨΗΦΙΖΟΥΝ από την κορωνίδα των αντεργατικών μεταρρυθμίσεων (Μάαστριχτ), μέχρι τις μειώσεις στις κλαδικές συμβάσεις. Το ΣΥΡΙΖΑ εννοώ.
2. Με εκείνους που είναι επαναστάτες μέχρι να βάλουν την ουρά μέσα στα σκέλια και να αφήσουν τους εργαζόμενους του ΜΕΤΡΟ χωρίς στήριξη στο "νόμο και τάξη" της επιστράτευσης. Την ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέω.

Και τρίτο. Τέτοια παρέμβαση στο εργατικό κίνημα έχει το ΚΚΕ γιατί είναι κόμμα της εργατικής τάξης, από εργάτες για εργάτες, την εξουσία των εργατών,επαναστατικό, με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό.Αυτό καταλαβαίνω και από το νέο κείμενο των θέσεων. Αυτό το τελευταίο για το δημ. συγκεντρωτισμό, αλλά και όλα τα άλλα, νομίζω δε χωράνε τα χρώματα και τις τάσεις που μερικοί επικαλούνται. Οι πόρτες είναι ανοιχτές, για όποιους τους αρέσει και για όποιους ΔΕΝ τους αρέσει. Αλλά το χρώμα είναι μόνο κόκκινο.

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρέπανε αυτό που έκανες δεν είναι σωστό. Το σχολιό μου που δεν εμφανίζεις ήταν απάντηση στον metalorixo, κόσμια και ευγενική (όχι φυσικά χωρίς αιχμές) παρεμποδιζοντας τον διάλογο. Και φυσικά δεν τρολλάρω εκτός αν τρολλάρισμα θεωρείται η αντίδραση στον παραλογισμό που λέγεται καθοδήγηση του ΚΚΕ. Ως παλιός κουκουές θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα και την υποχρέωση να γράψω την αποψή μου ακόμα και αν δεν συμφωνούν οι φανς και οι οπαδοί του σημερινού ΚΚΕ

Τάκιτος

Ανώνυμος είπε...

IMHO, Έτσι όπως έχει η κατάσταση, εγώ βλέπω δυο πιθανά σενάρια. Το πρώτο σενάριο είναι μια κοινωνία άγρια λούμπεν, ‘’το ξεροκόμματο να πέφτει και στα παπαρια μου όλα’‘. Το δεύτερο είναι η δημιουργία κάποιου ευρύτερου μετώπου σε αντιιμπεριαλιστικα πρότυπα, το οποίο θα μπορέσει να συσπειρώσει κόσμο από πολύ διαφορετικές ομάδες. Τρίτα σενάρια δεν προβλέπω - η `'Ευρωπαϊκή Λύση'' του Συριζα και ο '`Σοσιαλισμός του 1928'' του ΚΚΕ είναι σενάρια φαντασίας. Μιας και κάνεις δεν φαίνεται να θέλει να συνεργαστεί με κανένα για ένα μίνιμουμ πρόγραμμα (ίσως οι Ανταρσεοι, πρέπει να το τσεκάρω αυτό) ούτε να δώσει κάποιο κοινά αποδεκτό όραμα, η μονή διέξοδος είναι ο ακροδεξιός καναπές και ένα μοντέρνο είδος κοινωνικού κανιβαλισμού.

Σπύρος

Singularity είπε...

Κάλλιο αυγά, παρά πουρέ! Καλώς έκανε το ΠΑΜΕ και τα έκανε διαμαρτυρία/λίμπα στο γραφείο του Βρούτση και καλώς έγινε όλη η υποστήριξη στα δικαστήρια. Άντε να ταρακουνηθούν λίγο τα ύδατα, μήπως κατέβει κανένας άγγελος και δούμε και εμείς το φώς μας (έμμεσο σχόλιο στην ανάρτηση «Η αριστερά του Κυρίου»). Η κοινωνία βρίσκεται σε αναμονή «να γίνει κάτι» και παραφυλάει πίσω από τα κλειστά πατζούρια να πεταχτεί όξω στους δρόμους. Δυστυχώς περιμένει από άλλους να κάνουν την αρχή, μαζί με αυτούς και εγώ. Αντίθετα όμως με εμένα που δεν έχω εμπειρία σε αγώνες και οργάνωση μαζικών επιχειρήσεων, το ΠΑΜΕ έχει...

Κανένα σχολιασμό για τις πρακτικές της αστυνομίας κατά τις «συλλήψεις των τρομοκρατών» θα δούμε σύντομα στην λέσχη ψυχοθεραπείας, ή να ενοικιάσω το eat-pray-love?

Αναυδος είπε...

σπυρο ευγενικη η αγωνια για επιστροφη στο 2008 αλλα οι ανεργοι, τα μπλοκακια τα stage και η γενια των 700 ευρω δεν θα παρουμε
Δεν υπαρχει αντι-ιμπεριαλιστικη Βαρκιζα και δεν μας τρομαζεις με τον μπαμπουλα της Χρυσης Αυγης

η ολα η τιποτα

Anonymous anonymous είπε...

Δεν καταλαβαίνω γιατί ενόχλησε ορισμένους η κριτική του Σεχτάρ στο προσυνεδριακό κείμενο του Αραβανή. Και οι κρίνοντες κρίνονται. Ή μήπως ορισμένοι έχουν ασυλία επειδή κάποτε το Κόμμα τους ανέδειξε βουλευτές; (υποθέτω ότι πρόκειται για τον πρώην βουλευτή Αραβανή και όχι για απλή συνωνυμία -το λέω αυτό γιατί στη Λευκάδα το ονοματεπώνυμο "Γεράσιμος Αραβανής" είναι πολύ κοινό).

Κατά δεύτερον, η τοποθέτηση του Αραβανή με βρίσκει αντίθετο και θεωρώ ότι ο συντάκτης της δεν έχει αφομοιώσει τις επεξεργασίες του Κόμματος και για το λόγο αυτό γίνεται άδικος ως προς την κριτική που κάνει. Έχει δικαίωμα να εκφράσει τις απόψεις του; ΝΑΙ, έχει (και απόδειξη αυτού είναι ότι δημοσιεύτηκαν στο "Ρ"). Όμως το ίδιο δικαίωμα έχει ο Σεχτάρ, εγώ και κάθε άλλος να κρίνει αυτές τις απόψεις ως απόψεις που ουδεμία σχέση έχουν με τις επεξεργασίες του Κόμματος.

Ανώνυμος είπε...

@αναυδος
Το 2008 μου προκαλεί εμετό. Και να θέλεις πίσω στο 2008 δεν γυρνάς, τέρμα τα προϊόντα Vablen. Gucci και σκυλάδικο δεν παίζει πλέον. Όταν μιλάω για μίνιμουμ πρόγραμμα εννοώ έξοδο από την EU, εθνικοποίηση/κοινωνικοποίηση στρατηγικών επιχειρήσεων, δραστική μείωση των ωρών εργασίας. Η τέλος πάντων μέτρα σε αυτό το πνεύμα. Μέσα στον καπιταλισμό, με τις συγκρούσεις και αντιφάσεις που θα έχει ένα τέτοιο εγχείρημα, αλλά γρήγορα.

Άλλα όπως είπα δεν το θέλει κανένας - απλά να έχουμε μια αίσθηση για τi πράγμα μιλάμε.

Αν θέλετε να τα παίξετε όλα στο 28 κόκκινο, καλή τύχη (η όλα η τίποτα όπως λες).

Σπύρος

Ανώνυμος είπε...

το όνομα μου είναι Καμίλο Μπερνέρι
και παλεύω για την αποκάθαρση της αντικαπιταλιστικής γραμμής από την καθεστωτική σκουριά τον γραφειοκρατων και των κεντριστών

σαν και εμένα υπάρχουν πολλοί μέσα στο ΚΚΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο εξοκοινοβούλιο και τις δυνάμεις της αυτονομίας

αυτός ο χώρος έλαμψε στις απεργιες στο Λιμανι, στο μετρο, στην Χαλυβουργία, στην απεργια του ΠΑΜΕ που δεν καλυπτονταν απο την επισημη ΓΣΣΕ
στην λάμψη του Δεκέμβρη του 2008, στις μεγάλες μάχες του συντάγματος δύο και βάλε χρόνια τώρα, στην κερατέα και στην ΒΙΟΜΕ και αλλού

πάνω από όλα αυτός ο χώρος ενοποιείται από την αταλάντευτη άρνηση του να παίξει στο αστικό πολιτικό παιχνίδι και να υποστηρίξει οποιαδηποτε κυβέρνηση και την πιο αριστερη

εσύ σφυροδρέπανε κινείσαι στον υπαρκτό χώρο στον οποίο αναφέρομαι
Ας δουλέψουμε όλοι μαζί για να τον μορφοποιήσουμε

Ο ανώνυμος

AGIS είπε...

Δεν θ' ασχοληθώ με το πλήθος των απόψεων που εκφράζονται στα σχόλια παρά μόνο με ορισμένα εννοιολογικά ζητήματα, από "σχολαστικίστικης" απόψεως:

@απολίθωμα
Τα συχαρίκια δεν είναι τα "συγχαρητήρια" όπως νομίζει η "λαϊκότροπη" γλωσσική παρέκκλιση, αλλά το φιλοδώρημα ή το κέρασμα που συνήθιζαν κάποτε όταν κάποιος έφερνε ευχάριστη είδηση. Ειρωνικά χρησιμοποιείται και για τους κουτσομπόληδες (λχ του είπε ότι είδε τη γυναίκα του με άλλον, για να πάρει τα συχαρίκια).

@εργαζομενος των 600 ευρώ
Αυτό που περιγράφεις σαν "κομματικό σωβινισμό" είναι ο λεγόμενος σοσιαλπατριωτισμός, στον οποίο αναφερόταν ο λένιν για τα κόμματα που υποστήριξαν την δική "τους" αστική τάξη στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Ο σωβινισμός είναι διαφορετική έννοια, δεν ταυτίζεται με τον "εθνικισμό". Προέρχεται μεν από την τυφλή πίστη στην "πατρίδα" (από κάποιον γάλλο Σωβέν την εποχή του Ναπολέοντα), αλλά η έννοια του είναι πλεόν ευρύτερη οπότε γίνεται λόγος για εθνικό σωβινισμό, φυλετικό (σεξιστικό) σωβινισμό, κομματικό σωβινισμό κλπ: Με την έννοια της "ιδεολογίας" της περιορισμένης στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας ομάδας οποιουδήποτε είδους (πχ θύρα ψ της ζ ομάδας), της απόρριψης του οτιδήποτε δεν ανήκει στην ομάδα αυτή κλπ.

Κατά τα άλλα, και με αυτήν την παραπάνω έννοια του, δεν νομίζω ότι ο "κομματικός σωβινισμός" ταυτίζεται με τον σεχταρισμό: Μπορεί να είναι κανείς σεχταριστής χωρίς να είναι κομματικά σωβινιστής, όπως και "σωβινιστής" χωρίς να είναι σεχταριστής. Το χειρότερο βέβαια είναι όταν οι δυο αυτές επιζήμιες έννοιες συναντιόνται και συναποτελούν μια ενότητα αντιλήψεων.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Άγη, καλά κάνεις κι είσαι σχολαστικός. Αν και πρέπει να πω ότι η λαϊκότροπη παρέκκλιση -οπορτουνιστική ή μη- μου κάθεται πολύ καλά, για να την κόψω. Σε κάθε περίπτωση ευχαριστώ για τη διόρθωση, λαμβάνεται υπ' όψιν.

Singularity, ο σχολιασμός δεν είναι άλλος από την αυτονόητη καταδίκη. Πιο ανησυχητικό ακόμα από την πράξη καθαυτή είναι ότι πλέον το κάνουν ανοιχτά, χωρίς να φοβούνται, για να περάσουν μήνυμα και στους υπόλοιπους. Πέραν αυτού δεν έχω κάποια ιδιαίτερη ανάλυση, οπότε να τη δεις την τζούλια, και επιφυλάσσομαι για το μέλλον.