Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Ποιος ασχολείται με το μπάσκετ

Αυτός ήταν ο τίτλος του κειμένου σε ένα παλιό τρίποντο του 91’. Η κε του μπλοκ σήμερα αναδημοσιεύει μια παλιά μπασκετική ιστορία με πολιτικές προεκτάσεις, από το ταξίδι του (ακόμα τότε) πρωταθλητή άρη στη γειτοινική αλβανία για τον προκριματικό γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών. Το ρεπορτάζ υπογράφει ο (κοσμοπολίτης κεντρο-αριστερός από πολιτικής άποψης) νίκος παπαδογιάννης στο 149o τεύχος του περιοδικού με ημερομηνία 17/9/1991.

Για την ιστορία ο άρης είχε νικήσει με 98-79 την τοπική παρτιζάνι, έχοντας πρώτους σκόρερ τον γκάλη στην τελευταία του χρονιά στην ομάδα και τον «ω μπέρι-μπέρι», που έφυγε γρήγορα γιατί δεν τον πλήρωναν, με άξιο συμπαραστάτη τον.. ντίβατς των φτωχών μίροσλαβ πετσάρσκι –ένα κάρφωμα του οποίου κοσμεί και τη φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο. Ο γιαννάκης δεν αγωνίστηκε, συνεχίζοντας την αποχή από τις δραστηριότητες της ομάδας, στα πλαίσια της διεκδίκησης ενός καλύτερου συμβολαίου από τη διοίκηση

Είναι ίσως η πρώτη φορά που βρισκόμαστε σε πλήρη αμηχανία, μπροστά σ’ ένα άδειο χειρόγραφο. Γιατί; Όλη η απάντηση περικλείεται άνετα σε μια και μόνη φράση: Είναι απίθανό, αστείο, ανούσιο, να βρίσκεται κανείς στην Αλβανία και να είναι υποχρεωμένος να ασχοληθεί με μπάσκετ… ΟΚ, γι’ αυτό μ’ έστειλαν εδώ. Για να παρακολουθήσω τον πρώτο αγώνα του Άρη για το εφετινό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, να καλύψω κάθε λεπτομέρεια του αγώνα, καθώς και τα παραλειπόμενα του ταξιδιού. Ώστε να δικαιολογείται η ετικέτα «του απεσταλμένου μας». Αλλά, εκεί ακριβώς είναι που υπάρχει το πρόβλημα: στα «παραλειπόμενα του ταξιδιού». Στην αποκάλυψη ενός κόσμου που, πριν τον δούμε, θέλαμε να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει, ότι είναι δημιούργημα των «εχθρών του υπαρκτού σοσιαλισμού».

Έπρεπε να δείτε το βλέμμα του Ουόλτερ Μπέρι όταν τον πλησίασε ένα κοριτσάκι με κομμένο πόδι και του ζητούσε ελεημοσύνη.
Έπρεπε να δείτε την αμηχανία του Παναγιώτη Γιαννάκη όταν κάποιοι ρακένδυτοι Αλβανοί του ζητούσαν να φωτογραφηθεί μαζί τους, με το χαμόγελο του ανθρώπου που νιώθει ευτυχισμένος επειδή, επιτέλους, του δίνουν σημασία.
Έπρεπε να δείτε τα παιδάκια στην πλατεία της Κορυτσάς. Έβαζαν τα δάχτυλα μπροστά στο στόμα και όλοι νομίζαμε ότι μας ζητούσαν τσιγάρο. Αλλά δεν ήθελαν τσιγάρο. Ήθελαν φαγητό.
Έπρεπε να δείτε τα μάτια που γυάλιζαν λίγο μετά τα σύνορα. Να απορήσετε, με την προσπάθεια του αδελφού να προξενέψει την 15χρονη αδελφή του, ώστε να φύγει τουλάχιστον από την χώρα. Να μαυρίσει η ψυχή σας στη θέα ενός 18χρονου που καβάλησε το πούλμαν μας- για τα Τίρανα σε μια απέλπιδα αναζήτηση βίζας.
Έπρεπε ν’ αντικρίσετε τα μάτια των πιτσιρικάδων που άνοιγαν την πόρτα της κουζίνας του ξενοδοχείου και καταβρόχθιζαν τα πάντα με το βλέμμα, ζητιανεύοντας παράλληλα μια «τσίχλα».
Για να μην πάμε μακριά: έπρεπε να δείτε τους παίκτες της Παρτιζάν να αναζητούν, ξυπόλητοι, καταφύγιο μετά τη λήξη του αγώνα. Κάποιος είχε ξεχάσει να ξεκλειδώσει τα αποδυτήριά τους… Και μέσα σ’ όλα, η βεντέτα Γκάζμεντ Τσάτσι, να αναπολεί τη ντόλτσε βίτα των Μεσογειακών: «Υπέροχα περάσαμε τότε», έλεγε…
Έπρεπε να είσασταν εδώ στα Τίρανα, «φορτωμένοι» μ’ ένα δωδεκάωρο ταξίδι στη χειρότερη εθνική οδό της γης, για να καταλάβετε γιατί δεν μπορώ να γράψω μόνο για μπάσκετ…

Ο Άρης έκανε ό,τι μπορούσε για να διεξαχθούν και τα δύο ματς με την Παρτιζάν στη Θεσσαλονίκη και ν’ αποφύγει το ταξίδι στην Αλβανία. Στο φαξ που έστειλε στην Αλβανική Ομοσπονδία, προσφέρονταν να αναλάβει τα έξοδα της τετραήμερης φιλοξενίας και έδινε στην Παρτιζάν όλες τις εισπράξεις του πρώτου αγώνα (ο άλλος αγώνας θα γίνει κεκλεισμένων των θυρών). Η απάντηση όμως ήταν αρνητική.
Όταν οι άνθρωποι του Άρη συνάντησαν τους παράγοντες της Παρτιζάν την Πέμπτη το πρωί και τους ρώτησαν γιατί δε δέχθηκαν την πρόταση, η απάντηση ήταν ένα σοκ: «Ποια πρόταση;» Το φαξ είχε μείνει στα γραφεία της Αλβανικής Ομοσπονδίας! Δεν είχε κοινοποιηθεί ποτέ στην Παρτιζάν! Και οι παράγοντές της, μόνο που δεν έκλαιγαν όταν το έμαθαν!

Γιατί έγινε αυτό; Η απάντηση, δια στόματος μέλους της διοίκησης του Άρη: «Μα, αυτοί κάτι τέτοια περιμένουν για να χαμογελάσει λίγο ο κόσμος, να έχει κάτι ν’ ασχοληθεί». Σωστά. Μόνο που ο κόσμος δεν έχει πια διάθεση να χαμογελάσει. Όταν ο Άρης είχε αντιμετωπίσει πάλι την Παρτιζάν, το 1985, το γήπεδο γέμισε κι έμειναν και 2-3 χιλιάδες κόσμος απ’ έξω. Αυτή τη φορά, υπήρχαν ουκ ολίγα κενά καθίσματα στο όμορφο γυμναστήριο.
Άλλωστε, έπρεπε να πληρώσει κανείς για να μπει στο γήπεδο. Και το εισιτήριο κόστιζε 3 λεκ. Με 5 λεκ, αγοράζει κανείς ένα καρβέλι ψωμί. Και, καλός μεν ο συνδυασμός άρτου και θεαμάτων, αλλά τι να τα κάνει κανείς τα θεάματα, όταν δεν υπάρχει άρτος…

Ο Άρης ετοιμάζεται τώρα να κάνει παρόμοια πρόταση στη Σλασκ Βρότσλαβ, ελπίζοντας ότι η Πολωνική Ομοσπονδία θα σκεφτεί και το συμφέρον της Σλασκ, εκτός από το χαμόγελο του λαού του Βρότσλαβ…
Και μέσα σ’ όλα, στο όλο σοκ που λέγεται Αλβανία, θα πρέπει να βρούμε κέφι και για να ασχοληθούμε με μπάσκετ – αυτό είναι εφικτό μόνο αν πιστεύουμε ότι το άθλημα είναι μια πηγή χαμογέλου γι’ αυτούς τους δυστυχισμένους που μας περιτριγυρίζουν εδώ και οκτώ ώρες. Α, η αλήθεια είναι ότι σ’ έναν επαρχιακό δρόμο, καταμεσής ενός ρημαγμένου αγρού, είδαμε δύο παλιές, ξύλινες μπασκέτες, που μας φάνηκαν ό,τι πιο απίθανο περιμέναμε να δούμε σε μια χώρα βυθισμένη στο δικό της μεσαίωνα. Ελπίζουμε ότι αυτοί που βρήκαν το κουράγιο να τις στήσουν θα πήραν ένα χαμόγελο την Πέμπτη το βράδυ…

Ακόμα και στον… υπουργό Εσωτερικών της Αλβανίας απευθύνθηκαν οι άνθρωποι του Άρη για να φύγουν μια ώρα γρηγορότερα από τη χώρα. Η είδηση ότι τα σύνορα κλείνουν (!) από τις 11 τη νύχτα ως τις 6 το πρωί, πανικόβαλε τους «κίτρινους», αφού θα έπρεπε να ξεκινήσει το πούλμαν τους, όχι αμέσως μετά το ματς, αλλά γύρω στα μεσάνυχτα της Πέμπτης –όπερ και τελικώς εγένετο, αφού η επίσημη παρέμβαση δεν έφερε αποτέλεσμα.
Παρά το αρχικό σχέδιο, η ομάδα δε διανυκτέρευσε στην Οχρίδα, λόγω των ταραχών στην περιοχή του Κοσσυφοπεδίου, ενώ και όλες τους οι μετακινήσεις σε αλβανικό έδαφος έγιναν με αστυνομική συνοδεία, για το φόβο των Ιουδαίων.
Και μόνο τα πιτσιρίκια που στήνουν ενέδρες στους δρόμους και πετάνε… πέτρες στα πούλμαν, αρκούν για να τρομοκρατήσουν τον ανύποπτο ταξιδιώτη.

Υγ: όχι εσύ δηλ ήξερες σφε αναγνώστη ότι το τρίποντο της εποχής αναδημοσίευε από το ρίζο μια μεταφρασμένη από τα ρώσικα συνέντευξη του μάτζικ τζόνσον στην εφημερίδα σαβιέτσκι σπορτ;
Τι λες τώρα...

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

O σοσιαλισμος εκει αν θυμαμαι καλα,ειχε πεσει σχεδον ενα χρονο,οταν εγινε εκεινος ο αγωνας.Γιατι ηταν κλειστα τα συνορα?

Εχει κανεις εικονα για την ΛΔ Αλβανιας?Οι αλβανοι παντως,ειναι απο τους χειροτερους αντικομμουνιστες του ανατολικου μπλοκ,αν κρινω απο την εμπειρια μου.

ΥΓ (οφφ τοπικ) Κυκλοφορησε η Συγχρονη Εποχη το ''Μεταρρυθμιση ή Επανασταση'' Λουξεμπουργκ.Με εξεπληξε ευχαριστα γιατι παντα μου κανε εντυπωση που δεν ειχε βγει ποτε βιβλιο της Ροζας απο κει.

Επισης,εβγαλε και ο Μαιλης ενα βιβλιο σχετικα με το μετεμφυλιακο πολιτικο συστημα,που φαινεται πολυ ενδιαφερον.Τσεκαρετε τα αν εχετε χρονο.

Παπουτσωμενος Γατος

Ανώνυμος είπε...

ΓΑΤΟΣ. απο οτι γνωριζω δεν ειχε ληξη ακομα η εμπολεμη κατασταση οταν εγινε το παιχνιδι. για το καθεστως που ρωτας δεν ητανε το ιδιο με τα αλλα στην αν. ευρωπη εκει δεν ειχανε δεχτει της αποφασης του 20ου συνε δριου ειχανε σχεσεις με την ΚΙΝΑ και μετα το 1976 ητανε εντελως μονοι τους ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

ΓΑΤΟΣ. Στο 2ο τομο της ιστοριας σελ. 86 μεχρι 88 εχει για την αλβανια μιλαει για την πληρη διακοπη σχεσεων με την ΕΣΣΔ ΤΟ 1961 οταν ο ΧΡΟΥΤΣΩΦ απεσυρε τα υποβριχια απο την αυλωνα και υποστηριξε το αιτημα της κυβερνη σης εδω για αυτονομη βορειο ηπειρο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Αναρχομαρξιστομαοϊκοτιτοϊκοσταλινικός είπε...

Μέχρι το 91 ήταν ο Αλία ακόμα δεν είχε πέσει τελείως το καθεστώς, αυτή την εντύπωση έχω. Το 92 έγιναν εκλογές και βγήκε ο Μπερίσα.

Ανώνυμος είπε...

Ποιός ακριβώς ο λόγος να τα διαβάσουμε όλα αυτά; Δεν πιάνω τον χαρακτήρα του πόστ είναι η αλήθεια.


Πάντως, χωρίς να ξέρω τι γινόταν στην πράξη, στην Αλβανία σε θεωρητικό-ιδεολογικό επίπεδο τα πράγματα ήταν πολύ ενδιαφέροντα. Ας μας ενημερώσει όποιος γνωρίζει επι του πρακτέου.



http://espressostalinist.files.wordpress.com/2010/12/life-in-socialist-albania.pdf

http://parapoda.wordpress.com/2013/12/29/%CE%B5-%CF%87%CE%BF%CF%84%CE%B6%CE%B1-%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%B5%CF%82-%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BB%CE%B9/


metalorixos


Υγ. Εχω γνωρίσει αλβανούς που δεν είναι καθόλου αντικομμουνιστές, κάθε άλλο. Οσοι έχω γνωρίσει απο 50 και πάνω, έχουν το κλασσικό στόρι του "φτωχά ζουσαμε τότε αλλά με αξιοπρέπεια".

Αναρχομαρξιστομαοϊκοτιτοϊκοσταλινικός είπε...

Με κίνδυνο να έχω πέσει πολύ έξω και να γελάσει ο κάθε πικραμένος και με αφορμή πως ο σφυροδρέπανος είπε σε προηγούμενη ανάρτηση πως για λίγες μέρες δεν θα μπορεί να απαντήσει ή κάτι τέτοιο, θα εκμεταλλευτώ το κενό εξουσίας, και θα δώσω τη δική μου εξήγηση για την ανάρτηση. Νομίζω, κρίνοντας από το τάιμινγκ και τον τίτλο, πως είναι στον απόηχο του ημιτελικού του ΠΑΟΚ με τον ΟΣΦΠ και την υπερβολική βάση που δίνει η κοινωνία,(και τα δελτία ειδήσεων), σε αντίθεση με τα σοβαρά προβλήματα μας.

Ανώνυμος είπε...

Mεταλλορυχε,ισως επεσα στις περιπτωσεις τοτε.Δεν εχω βρει ουτε εναν αλβανο να μου πει καλα λογια.

Εδω θελω να κανω ενα αλλο οφ τοπικ,πολυ σημαντικοτερο αυτην την φορα.Ο Τσιπρας εδωσε συνεντευξη σε μια σουηδικη εφημεριδα προχθες και παρατηρησα οτι μεταφερεται στις ελληνικες εφημεριδες και ιστοσελιδες,με διαστρεβλωμενο τροπο.

Χρησιμοποιησα το google translator,και ειδα οτι κανει λογο για συμπραξη κρατικων και ξενων κεφαλαιων στον ηλεκτρισμο και την υδρευση,για αυξηση του βασικου μισθου αφου πρωτα μειωθει η ανεργια,και για δυσκολια αμεσης καταργησης του μνημονιου.Ολα αυτα,με εξαιρεση ισως το τελευταιο,δεν το μετεφεραν τα ελ. μεσα.Δυστυχως ομως η συνεντευξη δεν εχει μεταφραστει ολοκληρη στα ελληνικα ή εστω στα αγγλικα,και το g. tr. δεν ειναι πολυ αξιοπιστο.

Αν εχει κανεις σας κατι υπ οψιν του (ή ξερει σουηδικα πχ :Ρ) ας μας πει.Το αρθρο ειναι εδω http://www.etc.se/utrikes/grekiske-vansterledaren-vi-har-regerats-av-banker-alltfor-lange

Φυσικα στους κομμουνιστες δεν κανουν εκπληξη ολα αυτα,αλλα ειναι αλλιως να τα παραδεχεται ο ιδιος.

Παπουτσωμενος Γατος

Ανώνυμος είπε...

Και κατι αλλο,τα ελληνικα μεσα γραφουν ''Το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε, μόλις πάρουμε την εξουσία, είναι να σταματήσουμε να πληρώνουμε τους τόκους'',ομως ο γουγλης τρανσλατορας μεταφραζει στα ελληνικα ''Ο πρώτος είναι να καθορίσει τις πληρωμές τόκων.'' και στα αγγλικα ''The first is to set the interest payments.''.Δηλαδη ο Τσιπρας μιλησε για ρυθμιση της πληρωμης,ενω τα ελληνικα μεσα δηθεν αθωα,το μετεφρασαν σε παυση της πληρωμης.

Συγγνωμη για το εκτεταμενο οφ τοπικ,αλλα το θεωρω σημαντικο θεμα.

Παπουτσωμενος Γατος

Ανώνυμος είπε...

Η εντύπωσή μου είναι πως οι μεγαλύτερες γενιές αλβανών είναι σε μεγάλο ποσοστό "χοτζικοί", ενώ οι μικρότεροι έχουν σαφώς πιο σύγχρονα καπιταλιστικά πρότυπα.
Αλλά από κανέναν δεν έχω ακούσει για αντικομμουνισμό, σε αντίθεση με πολωνούς, ρώσους(!) και γενικά ολους, πλην λακεδαιμονίων.

Πάντως ο πιο διάσημος αλβανός χοτζικός είναι σαλονικιός και έρχεται σε κάθε πορεία, απεργια, κινητοποίηση του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ με λάβαρο Χότζα-Λένιν-Στάλιν. Οι σαλονικείς θα τον ξέρουν σίγουρα.

κδ

Ανώνυμος είπε...

Ειναι λογικο κατα την γνωμη μου αυτο που αναφερει ο φιλος κ.δ οτι οι αλβα νοι μεγαλης ηλικιας δεν εχουν αντικομμουνιστικα αισθηματα σαν αυτους που ειναι απο την υπολοιπη αν. ευρωπη και ΕΣΣΔ.οι αλβανοι εβλεπαν ενα σοσιαλιστικο κρατος που παρα τα προβληματα που υπηρχαν λογο του αποκλεισμου οτι δεν υπηρχε διαχωρισμος στην κοινωνια με προνομια και πλουτισμο στα κομματικα στελεχη και στην ηγε σια. Σε αντιθεση οι αλλοι εβλεπαν μετα το 1956 να υπαρχη σιγα σιγα διαχωρισμος μεσα στην κοινωνια πλου τισμος και ολα τα παρασιτικα φαινο μενα του καπιταλισμου που σταδιακα εμφανιζοτανε. αυτα νομιζω κανουνε την διαφορα μεσα στην κοινωνια ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Για το άρθρο στο σουηδικό περιοδικό ETC
"Syriza har blivit en slags myt för vänstern i Europa". Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει ένα είδος μύθου για την αριστερά στην Ευρώπη (!)...σικ!

Τι είναι αυτό που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν πάρει την εξουσία.
"– Det första är att ställa in räntebetalningarna. Det andra är att avskaffa lagarna som trojkan tvingat på Grekland. Det är inte så lätt som folk tror. Det rör sig om över 400 lagar. Det är inte en lag, det är en helt ny institution som etablerat sig i vårt land. Det tredje vi vill göra är att göra något åt den humanitära krisen. Och det fjärde, att återskapa Greklands produktiva bas. Och så ska vi återställa lönerna till den nivå de befann sig på före krisen. Till att börja med i den privata sektorn, där vi ska höja minimilönen från 520 euro i månaden till 750. Men att det sker i verkligheten är svårt."
Το πρώτο που θα κάνουμε είναι να μην πληρώσουμε τους τόκους. Το άλλο να καταργήσουμε τους νόμους που η τρόικα επέβαλλε στην Ελλάδα. Δεν είναι τόσο εύκολο, όπως νομίζει ο κόσμος, είναι πάνω από 400 νόμοι. Δεν είναι ένας νόμος είναι ένας ολόκληρος θέσμος που έχει εγκατασταθεί στην χώρα μας. Το τρίτο που θέλουμε να κάνουμε είναι κάτι για την ανθρωπιστική κρίση και το τέταρτο να ξαναφτιάξουμε την παραγωγική βάση της Ελλάδας. Και θα επαναφέρουμε τους μισθούς όπως ήταν πριν την κρίση. Θα άρχίσουμε με τον ιδιωτικό τομέα που θα αυξήσουμε τον κατώτερο μισθό από τα 520 ευρώ στα 750. Αλλά αυτό που θα γίνει στην πραγματικότητα θα είναι πολύ δύσκολο.

Επίσης λέει παρακάτω ότι
"Så vi vill omförhandla lånet. Först ska vi sluta betala räntorna. Sedan ska vi ordna ett möte för alla skuldtyngda länder i Europas periferi för att hitta en gemensam lösning. Vi vill ha en europeisk New Deal, en lösning liknande det som Tyskland fick 1953. Att Europa ska gå med på att hjälpa oss upp på fötter och ett stopp för räntebetalningar tills vi kommit på fötter."
Θέλουμε να επαναδιαπραγματευτούμε το δάνειο. Πρώτα θα σταματήσουμε να πληρώνουμε τους τόκους. Μετά θα κάνουμε μιά συνάντηση με όλες τις χώρες της περιφέρειας που έχουν πρόβλημα χρέους για να καθορίσουμε μιά κοινή στάση. Θέλουμε να κάνουμε ένα ευρωπαικό νιου Ντιλ (νέα συμφωνία), μιά συμφωνία παρόμοια με της Γερμανίας το 1953. Η Ευρώπη θα μας βοηθήσει να σταθούμε στα πόδια μας και θα σταματήσουμε να πληρώνουμε τους τόκους μέχρι να σταθούμε στα πόδια μας.

Σε μιά άλλη ερώτηση λέει
"Om vi vill ha socialism ska vi göra det när vi kan stå på egna ben. När vi är redo. Först måste vi komma över krisen, få förtroende på marknaderna, få budgetbalans och det tar fyra-fem år."
Αν θέλουμε τον σοσιαλισμό θα το κάνουμε όταν μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας. Όταν είμαστε έτοιμοι. Πρώτα πρέπει να ξεπεράσουμε την κρίση, να έχουμε την εμπιστοσύνη των αγορών, να έχουμε ισορροπία στον προυπολογισμό και κάνει 4 με 5 χρόνια.

Στην ερώτηση για τις ιδιωτικοποιήσεις και αν θα απαιτήσουν την επανεθνικοποίηση επιχειρήσεων σαν τον σιδηρόδρομο, λέει.
"Järnvägen är inte högsta prioritet. Den var underutvecklad även när staten ägde den. Däremot kranvattnet, elektriciteten, allt det som är nödvändigt för människor. Vi vill ha in utländskt kapital, men i partnerskap med staten."
Ο σιδηρόδρομος δεν είναι η πρώτη προτεραιότητα. Δεν ήταν ανεπτυγμένος ούτε όταν ήταν κρατικός. Αντίθετα το νερό, η ενέργεια, όλα αυτά που είναι αναγκαία για τους ανθρώπους. Θέλουμε το ξένο κεφάλαιο σε συνεργασία με το κράτος.

Σουηδός

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Μεταλλωρύχε, ο αναρχοαποτέτοιος δεν πέφτει πολύ έξω. Πέραν αυτού όμως, είναι μια ρετρό, μπασκετική ιστορία, σε σχετικά νεκρή περίοδο -πριν το πάσχα- που δεν είχα τη δυνατότητα να ανεβάσω ένα φρέσκο κείμενο, που μας δίνει αφορμή για συζήτηση, είτε για την αλβανία, είτε για τους ρουφ δημοσιογράφους και το πώς πάνε να φορτώσουν τα κατορθώματα της αντεπανάστασης στον υπαρκτό και τη 'καμένη γη' που παρέλαβε ο καπιταλισμός.
Αυτό ήταν το νόημα της ανάρτησης. Δεν είναι απαραίτητο φυσικά να τη βρούνε όλοι ενδιαφέρουσα ή σωστή.

Ανώνυμος είπε...

Σύντροφοι, εγώ είχα τον παππού μου που υπηρέτησε φαντάρος, μαζί με τους παρτιζάνους του Χόντζα. Γνωρίζω από πρώτο χέρι, τι θυσίες έπρεπε να κάνει ο λαός της Αλβανίας, όταν η σεχτούλες τον Χρουστσόφ και Μάο τον απέκλυσαν από παντού, επειδη πάλεψαν τον ρεβισιωνισμό.