Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Ο μαγικός υπόκοσμος του ποδοσφαίρου

Χτες αναλύσαμε το αξιακό τρίπτυχο της χούντας των συνταγματαρχών, αφήσαμε όμως απέξω το σύγχρονο όπιο του ποδοσφαίρου, που αντικατέστησε σταδιακά το θρησκευτικό, έχοντας πάντως και αυτό ιδιαίτερη θέση κατά τη διάρκεια της επταετίας. Τόση μπάλα (και μπάτσους) από την χούντα είχαμε να δούμε, λέει ένα σύνθημα των αναρχικών στους τοίχους, που αναφέρεται μεταξύ άλλων στη μυθική πορεία του παο στο χ-ου(ντ)έμπλεϊ και τον αστικό μύθο (;) για τη δωροδοκία των παικτών του ρεβιζιονιστικού ερυθρού αστέρα στον επαναληπτικό της λεωφόρου.

Στη σημερινή ελλάδα, που τη δονεί χωρίς να την ενώνει, η θέα της στρογγυλής θεάς, το πολιτικό σκηνικό εξελίσσεται κατ’ εικόνα κι ομοίωση της (ούνα φάτσα ούνα ράτσα) γειτονικής ιταλίας. Ο μαρινάκης είναι ο εκκολαπτόμενος έλληνας μπερλουσκόνι –εκεί δηλ που είχε αποτύχει ο βγενόπουλος με τον παο, ελέω μαρφίν· χάσαμε στο τσακ την υποψηφιότητα του λαζόπουλου με το σύριζα, δίκην νέου πέπε γκρίλο· και μένει να πειστεί τώρα η τζούλια αλεξανδράτου να κατέβει στον πολιτικό στίβο, για να καλύψει το κενό της τσιτσιολίνας αλά γκρέκα –κάτι που ‘χε προσπαθήσει κι η βάνα μπάρμπα με το λαος.

Προς το παρόν ευοδώθηκε μόνο το πρώτο σκέλος του σεναρίου, με την υποψηφιότητα μώραλη στο δήμο πειραιά να έχει όλα τα φόντα να διοικήσει την πόλη με μεθόδους ναπολιτάνικης μαφίας, για να παραμείνει ο παραλληλισμός μας σε ιταλικό έδαφος. Κι ο εκφρασμένος στόχος –δια στόματος του λαγού της χρυσής αυγής, σε ρόλο λαγού της κυβέρνησης, ερυθροπράσινοι λαγοί οε-οε-οε...- είναι να καθαρίσει η ζώνη, το λιμάνι, ο πειραιάς ευρύτερα από «τους λακέδες του παμε» και γενικώς κάθε εργατική αντίσταση. Όλα για τους ευεργέτες εφοπλιστές, που ο ύψιστος να μς κόβει ανάσες και να τους δίνει ούριο άνεμο για τα σαπάκια τους.

Βέβαια, αν αυτό το λέει ένας χρυσαυγίτης, πολύς κόσμος θα αντιδράσει και θα ξεσηκωθεί. Αν όμως το επιβάλλει στην πράξη –χωρίς να το λέει απαραίτητα και δημόσια- ο ιδιωτικός στρατός του προέδρου (ένας είναι ο πρόεδρος), μπορεί να γίνει χωρίς να ανοίξει ρουθούνι και προπαντός κανένα στόμα –παρά μόνο τα αγύριστα κεφάλια ορισμένων κομμουνιστών, που πάνε γυρεύοντας. Άσε που προωθούμε και τη σύμπραξη δημοσίου κι ιδιωτικού τομέα (σδιτ) ως πρότυπο αναπτυξιακό μοντέλο.

Το κατάπτυστο ‘no política’ των οργανωμένων συνδέσμων του ολυμπιακού για τη δολοφονία του παύλου φύσσα, είναι καθαρά πολιτική στάση, όπως και κάθε μορφή απολιτίκ άλλωστε, και αυτό δεν αλλάζει, ούτε μετριάζεται, αν το πούμε σε άλλη γλώσσα, για να φαίνεται πιο ψαγμένο. Το πόσο αντιδραστική είναι αυτή η στάση, θα έχουμε πιθανότατα την ευκαιρία να το δούμε από πρώτο χέρι το επόμενο διάστημα και στις εκλογές του μαΐου.

Αν πάντως ο μαρινάκης ήταν το ρόδι (το ρο με βήτα) που έπεσε κάτω από τη ροδιά του εφοπλιστή πατέρα του, που ήταν φίλος του (πρόσφατα εκλιπόντα και παλιού προέδρου του ολυμπιακού) νταϊφά, δεν μπορεί να πει κανείς (ακριβώς) το ίδιο για τη στήριξη του πέτρου κόκκαλη, που ντροπιάζει το όνομα του κομμουνιστή παππού του. Αυτοί είναι οι καλύτεροι όμως, από τη σκοπιά του συστήματος, γιατί όταν έχεις ξεπουλήσει ένα τέτοιο βαρύ ιστορικό φορτίο και όνομα, είσαι ο πλέον αδίστακτος κι ικανός για όλα –πόσο μάλλον αν κουβαλάς μαζί σου και την (πρωτοπόρα για την εποχή της) τεχνογνωσία της λδγ στις τηλεπικοινωνίες.

Το σκηνικό συμπληρώνεται: με το μικρό συνονόματο αδερφάκι του ολυμπιακού στο βόλο και την υποψηφιότητα του αγωνιστή της δημοκρατίας αχιλλέα μπέου –που το κατεστημένο τον είχε κλείσει προσωρινά και φυλακή. Με τον άρη (όχι θεσσαλονίκης, ούτε το βελουχιώτη) να ανακοινώνει τη μεταγραφή του κριστόφ βαζέχα στο ψηφοδέλτιό του, για να πάρει ψήφους από τον καμίνη και την καυτή πατάτα του γηπέδου της λεωφόρου. {Έχω την υποψία μάλιστα ότι ο κύριος λόγος που δεν τον είπαμε εξ αρχής βαρτζίχα, όπως είναι το κανονικό του όνομα δηλ, είναι για να παραπέμπει συνειρμικά στο «βαζέλα» και τον βαλέσα}. Με το ζαγοράκη στο ευρωψηφοδέλτιο της νδ να έχει μπροστά του μια προεκλογική περίοδο για να μάθει να μιλάει στρωτά ελληνικά –κι όπως γράφουν κάποιοι στο τουίτερ, μπορεί να πάρει συμβουλές και μαθήματα από το γιάννη ιωαννίδη και το γιώργο ανατολάκη.

Ο σύριζα δεν μπόρεσε να κάνει ρελάνς με τον πιστό στρατιώτη κωφίδη, αλλά έχει τη δούρου να ανασκευάζει τις δηλώσεις της για το γήπεδο της νέας φιλαδέλφειας, προκειμένου να μην έρθει σε σύγκρουση με το μελισσανίδη (που έχει και το πεσκέσι του οπαπ από το σαμαρά) και να μην χρεωθεί το εκλογικό κόστος στην περιφέρεια της αττικής. Ενώ μαζί μας κατεβαίνει στο ευρωψηφοδέλτιο ο παλιός διαιτητής νικάκης, που είναι μόνιμος υποψήφιός μας στην αιτωλοακαρνανία. Βέβαια τους διαιτητές κανείς δεν τους συμπαθεί συνήθως, αλλά κι εμείς ως κόμμα ποτέ δεν κάνουμε επιλογές με ιδιαίτερη επικοινωνιακή λογική.

Όπως είχαμε σημειώσει σε μια πρόσφατη ανάρτηση, ο καμί έλεγε πως το ποδόσφαιρο είναι αυτό που του έχει διδάξει ό,τι γνώριζε περί ηθικής. Εάν αναλογιστούμε όμως τη δήλωση του μαρινάκη «σήμερα διδάξαμε ήθος», μετά από ένα επεισοδιακό ντέρμπι αιωνίων και όσα έγιναν την περασμένη εβδομάδα στον όμορφο ηθικό κι αγγελικά πλασμένο κόσμο του ελληνικού πρωταθλήματος, θα δούμε πως το σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο μπορεί μόνο να μας διδάξει τα πάντα περί λαμογιάς κι ανηθικότητας.

Ο 2310 ανέλυε πρόσφατα σε ένα κείμενο την ειδοποιό διαφορά (ντεμέκ) των συνδεσμιτών του παοκ από του ολυμπιακού, αλλά ατύχησε να το γράψει λίγες ώρες πριν από τον πρόσφατο ημιτελικό της ντροπής. Και δεν το λέω τόσο για τις ψαροκασέλες, οι οποίες είχαν έως και πλάκα μπορεί να πει κανείς, όπως και το σύνθημα στον τοίχο του σχολείου απέναντι από την τούμπα, που λέει: έξω οι οικογένειες από τα γήπεδα.

Την περασμένη τετάρτη είχε κανείς την εντύπωση πως βλέπει δύο πανομοιότυπες ομάδες, δύο ολυμπιακούς μες στο γήπεδο. Παοκάρα είμαι χάλια, βλέπω έναν έφηβο με δυο κεφάλια. Ο παοκ επιχείρησε να νικήσει (και τα κατάφερε) με στρατηγική «πηδώ και δέρνω» και να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει ο επόμενος ολυμπιακός ή πιο ολυμπιακός από την ομάδα του πειραιά. Κι αυτό επικροτήθηκε –στη βάση του τελικού αποτελέσματος- από παίκτες, προπονητή, τον τοπικό τύπο και τον πρόεδρο –που δίδαξε.. ηθική αυτουργία. Και δυστυχώς και από την κερκίδα που πανηγύριζε την πρόκριση.

Η βασική ιδέα είναι παρμένη από τους ιππείς του αριστοφάνη, όπου δύο στρατηγοί (δημοσθένης και νικίας) αποφαίνονται πως ο μόνος που θα μπορούσε να διώξει τον κεκράκτη κλέωνα από την ηγεσία της πόλης είναι ένας αντίπαλος ακόμα πιο βδελυρός, διεφθαρμένος και τιποτένιος. Και τον βρίσκουν στο πρόσωπο ενός αλλαντοπώλη, του αγοράκριτου. Στη διασκευή του έργου σε κόμικ, το δίδυμο αποστολίδη-ακοκαλίδη κάνει μια καυστική σάτιρα της δικομματικής πόλωσης της δεκαετίας με τις βάτες, που παραμένει επίκαιρη μέχρι σήμερα –αλλά αυτό απαιτεί ειδική ανάλυση σε ξεχωριστή ανάρτηση.

Σήμερα όλοι οι οπαδοί ψάχνουν το δικό τους αγοράκριτο, για να εκτοπίσουν με κάθε μέσο τον ολυμπιακό του μαρινάκη από την κορυφή και να πάρει τη θέση του η ομάδα τους. Το πρωτάθλημα γίνεται σκακιέρα συμφερόντων κι ανταγωνισμών, σα μια ουκρανία σε μικρογραφία. Αλλά ο μέσος οπαδός δεν έχει καν αισθητικό κριτήριο –πόσο μάλλον ταξικό και πολιτικό- για να προστατέψει την καψούρα του, αυτό που αγαπά και του δίνει διέξοδο, και να τα βάλει με όσους το εκφυλίζουν και το καταστρέφουν.

Ούτως ή άλλως αν ζεις στην τούμπα πχ και πέφτεις κάθε τόσο πάνω στα λεφούσια των εξαρτημένων οπαδών με τις φανέλες των βυζαντινών, το χαμένο, αδειανό βλέμμα και τη φασίζουσα νοοτροπία, δεν περιμένεις κάτι δραματικά καλύτερο από αυτό. Γιατί είναι φασίζουσα νοοτροπία το «η ομάδα πάνω απ’ όλα» και τα μυαλά στα κάγκελα του αόρατου εχθρού. Το εκπληκτικό είναι πως πολλοί είχαν σπεύσει να χαιρετίσουν από τη δική μας σκοπιά, ως ελπιδοφόρα την κόντρα ανακοινώσεων των οργανωμένων οπαδών του παοκ με την χρυσή αυγή. Δεν χρειάζεται όμως να είσαι χρυσαυγίτης για να είσαι και εσύ φασιστόμουτρο. Κι αυτό προφανώς δεν το λέω μόνο για τους παοκτζήδες –αυτούς απλά τους βλέπω στη γειτονιά μου, πιο συχνά από τους άλλους.

Είναι μεγάλη κουβέντα βέβαια τι παρέμβαση θα μπορούσαμε πιθανόν να έχουμε εμείς στο... «συνδεσμικό-οπαδικό κίνημα». Το πιο τραγικό πάντως δεν είναι ότι ο οπαδός παθιάζεται με το ποδοσφαιρικό όπιο, που είναι η καρδιά ενός άσπλαχνου κόσμου, για να θυμηθούμε ολόκληρο το τσιτάτο του μαρξ για τη θρησκεία, κι αποκούμπι για πολλούς στην κοιλάδα των δακρύων. Ούτε καν ότι παθιάζεται με ένα τόσο χάλια πρωτάθλημα σαν το ελληνικό. Το πιο τραγικό είναι ότι ψηφίζει κιόλας τους πρωταγωνιστές του, που κατεβαίνουν υποψήφιοι, αντί να τους μαυρίσει κι αυτούς, για να ‘ναι ασορτί με τη μαυρίλα του ποδοσφαιρικού σκηνικού ή έστω με τα χρώματα της ομάδας του –εφόσον μιλάμε για παοκτζήδες- και να τους κάνει να το σκεφτούν δυο και τρεις φορές πριν πάρουν την απόφαση να σκεπάσουν με τη λάμψη τους το μαύρο μπλοκ της κυβέρνηση.


Ή για να κοκκινίσει η κάλπη –εφόσον μιλάμε για ολυμπιακούς- όχι από το συνδυασμό του μώραλη, αλλά με κόκκινα ταξικά ψηφοδέλτια. Γιατί στον πειραιά η ελπίδα γράφεται με κόκκινο και τη λένε παντελάκη. Το άλλο κόκκινο, εκείνο με τους μπλε και πράσινους κόκκους, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια πολύχρωμη απόχρωση του μαύρου.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πάντως ο Μαρινάκης βγαινει "με τα μπουνια" στον Πειραια, δυστυχώς... Ναι είναι τόσο μαυροι κ ακατοικητοι

Leonids Echo

TRASH είπε...

τα πράγματα δεν είναι τόσο χάλια όσο τα περιγράφεις, είναι ακόμη χειρότρα (για όλους)
Γιατί εάν βγει (που λογικά θα βγει) ο Μώραλης Δήμαρχος πειραιά, ο Σαββίδης(για τον Ζαγοράκη δεν το κουβεντιάζουμε καν) με 15 πρωταθλήματα θα έβγαινε πρόεδρος της δημοκρατίας (το λιγότερο.
Η ηλιθιότητα δεν έχει (δυστυχώς) γεωγραφία.

-Το απολιτίκ είναι πολιτική θέση, θα συμφωνήσω. Και μάλιστα φασιστική (πάντα) πολιτική θέση, θα προεκτείνω...

Υ.Γ.
Οι πολιτικές παραδόσεις δεν παίζουν τελικά κανέναν ρόλο στις ομάδες. Τα προπύργια του νοπαδικού φασισμού στα 80's είναι σήμερα αντίφα (Άρης-ΠΑΟ), και η αντίστροφη πορεία παρατηρείται στις κατεξοχήν λαϊκές ομάδες (ΠΑΟΚ -ΟΣΦΠ), πράγμα οποσδήποτε ανησυχητικό...

TRASH είπε...

το (νοπαδικού) δεν είναι λάθος, αλλά αλλά αναφορά στην ΝΟΠΟ. -Ξέχασα την παρένθεση

Ανώνυμος είπε...

Το απολιτίκ TRASH είναι πολιτική θέση, αλλά όχι φασίζουσα. Συνήθως γέρνει (και τον πέρνει) ανάλογα με το ρεύμα, και αφού ρεύμα έχει η Χ.Α. και η τραμπουκίλα τότε θα πάει προς τα εκεί.. Αλλά εδώ πιάνεται και το κομμάτι του κόσμου που πάει αποχή και ανοίγει άλλη κουβέντα, σε άλλη βάση. Και ίσως το Κόμμα πρέπει να ποντάρει και να ρίξει μεγαλύτερο βάρος σε αυτό τον κόσμο γιατί σε οποιεσδήποτε συνθήκες η αποχή μας επηρεάζει αρνητικά γιατί επεκτείνετε παντού.
Για τα βαζέλια δεν έγραψες τίποτα και είσαι ύποπτος για αυτο Σφυρεδρέπανε....
Ο Πειραιάς έχει πολλά διδάγματα. Έχει πολύ ενδιαφέρον να δεις πώς εξελίσεται μια κόντρα εσωκομματική μέσα στη ΝΔ, τα κέντρα εξουσίας που υπάρχουν και οι κλίκες τους, και ότι ο Μιχαλολιάκος(δήμαρχος) έχει πολύ εξουσία μέσα στον Πειραιά

Ανώνυμος είπε...

Tα 50 ατομα της νοπο που 30 χρονια μετα εγιναν "προπυργιο οπαδικου φασισμου" επειδη πλακωθηκανε με δυο πουλμαν του παοκ στην εθνικη,ειναι αν μη τι αλλο προπαγανδα ανταξια της αστικης...

Διαφωνω με τον ζαχαρια,το απολιτικ ειναι φασιζουσα και λουμπεν θεση.

Αυτο που δεν αναλυεται,και μαλλον καποτε πρεπει να ανοιξει (εστω και σε επιπεδο διαδικτυου) η κουβεντα,ειναι η παρεμβαση σε τμηματα οπαδικου κοσμου,γηπεδα,αθλητικους χωρους,ακαδημιες κλπ

ZAM

Ανώνυμος είπε...

Η γηπεδικη κουλτουρα,σε επιπεδο αισθητικης τουλαχιστον,μοιαζει εκπληκτικα με αυτην του φασισμου.Συνθηματικη σκεψη,κουραδομαγκικος τροπος εκφρασης,αμφισβητηση και μαγκια στα λογια,και υποταγη στην πραξη,απεχθεια για καθε συλλογικοτητα περα απο αυτην της ομαδας.

Στα ματια μου τυποι σαν τον Κασιδιαρη ή τον Παναγιωταρο μου θυμιζουν πολυ,γηπεδακηδες που εχω γνωρισει,και ειμαι σιγουρος οτι και εκεινοι αναγνωριζουν κομματια του εαυτου τους στους φασιστες,για αυτο μεγαλο μερος τους στηριζει.

Ισως τους αδικω,υπαρχουν και συνδεσμοι οπως η Οριτζιναλ που υποτιθεται εχει αναρχικο ή αριστεριστικο χαρακτηρα.Αλλα εχω την εντυπωση,πως οι οποιες ''αναρχικες'' ιδεες,εντασσονται περισσοτερο στην ''μαγκια των λογων'' που ανεφερα στην πρωτη παραγραφο,και του ντεμεκ ανυποταχτου,παρα σε συνειδητη πολιτικοποιημενη σταση.

Παπουτσωμενος Γατος

Ανώνυμος είπε...

ZAM συμπάθα με αδερφέ αλλά ούτε λούμπεν θέση είναι, ούτε φασίζουσα. Ανάλογα με την περίοδο πέρνει και διαφορετική μορφή το απολιτίκ.
Πιο παλιά το Κόμμα είχε οργανώσεις μέσα σε συνδέσμους και μάλιστα με μεγάλη επιρροή. Αλλά δεν ξέρω τί εγινε μετά και σταματήσαμε. Κάτι το οποίο, στην τελική έρχεται σε αντιδιαστολή και με τη θέση μας ότι πρέπει να παρέμβουμε στον αθλητισμό. Δεν φτάνει να έχεις μόνο θέση και να προβάλεις τον υγιή αθλητισμό αλλά πρέπει να οργανωθείς και σε σωματειακό επίπεδο για να προβάλεις και άλλα πράγματα. Πάντως υπάρχουν ομάδες (τοπικού επιπέδου που έχουμε δυνάμεις).

Κοκκινος Απατσι είπε...

Το απολιτικ ειναι κυριως μικροαστικο και οχι φασιστικο συναγωνιστες κι αυτο επικινδυνο ειναι, γιατι οπως ειπε ο Ζαχαριας γερνει και τον περνει οπου φυσαει ο ανεμος. Στα ποδοσφαιρικα τωρα στην Ελλαδα δεν υπαρχουν ταξικες/ιδεολογικες ομαδες με εξερεση κατι μικρες που περνουνε καμια 300ρια ατομα μια φορα το χρονο. Σε αλλες χωρες, ομως υπαρχουνε και συμμετεχουν και στο κινημα κιολας, τα γηπεδα ειναι μια μικρογραφια της κοινωνιας αλλωστε που δεν πρεπει να τα αφηνουμε στο ερμαιο καθε καπιταλα και φασιστακου.

Ανώνυμος είπε...

"Την περασμένη τετάρτη είχε κανείς την εντύπωση πως βλέπει δύο πανομοιότυπες ομάδες, δύο ολυμπιακούς μες στο γήπεδο. Παοκάρα είμαι χάλια, βλέπω έναν έφηβο με δυο κεφάλια. Ο παοκ επιχείρησε να νικήσει (και τα κατάφερε) με στρατηγική «πηδώ και δέρνω» και να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει ο επόμενος ολυμπιακός ή πιο ολυμπιακός από την ομάδα του πειραιά. "

Αυτό μου θύμισε - γκαμήλα είμαι ρε πούστη μου! - ένα 2-0 στο χαριλάου, με ένα Σπάθα, πέτρες βροχή, βουβουζέλες ( για πρώτη και τελευταία φορά στο γήπεδο του Άρεως) , δύο κόκκινες (κοίτα να δεις : η μία επειδή παίχτης πέταξε πίσω αντικείμενο που δέχτηκε, κάτι σαν τον παίχτη του γάβρου με τη μπανάνα ένα πράμα - μόνο που αυτός δεν έφαγε τίποτα) , κάμποσες κίτρινες (η πρώτη στο πρώτο λεπτό του αγώνα) και μια μικρή ελπίδα μιας μικρής ομάδας κι ενός μικρού λαού ότι η εκούσια ( σαν την πλουτοκρατία με την ΕΕ ένα πράμα) συμπόρευση με τον τότε πανίσχυρο Βγενόπουλο θα έδινε ένα τρόπαιο.
Που δεν έδωσε.

Ναι, έτσι γίνανε τα πράματα στην Τούμπα αλλά είναι γελοίο να ξεχνάς την ομάδα σου - κι ακόμα περισσότερο ν'αφήνεις και υπόνοιες για "άρη - αντίφα" , όταν η πλειοψηφία των δεξιοπαραγόντων της πόλης είναι άρης ( προσκαλούν δε στις γιορτές τους τη ΧΑ) κι όταν ένας τουλάχιστον σύνδεσμος του άρη είναι βαμμένος χρυσαυγίτης χρόνια τώρα.
Ξέρω..η κόντρα συνδέσμων ΠΑΟΚ με ΧΑ είναι "σικέ", η τσιμουδιά των οργανωμένων του άρη δεν είναι no politica.

Ό,τι νά'ναι....

ΥΓ. Η μπανάνα είναι το μόνο καταδικαστέο. Απόλυτα και πλήρως. Απορώ τις μαγκιές του Θεοδωρίδη που πάλευε να πάρει το ματς στα χαρτιά και η καθυστέρηση του γελοίου Μάνταλου τί ήταν;

Ανώνυμος είπε...

Ενταξει δε λενε και παρα πολλα οι φωτο που παραθετω,αλλα δεν ειναι και ολοι ιδιοι και κυριως δεν ειναι καθολου ιδιοι με το δυστυχως αρκετα υπολογισιμο no politica- χρυσαυγιτικο κομματι της θυρας 7.

http://4.bp.blogspot.com/-mnPOec3rgRA/UkNjS5PFfnI/AAAAAAAAWRo/MdfVMqHvUz8/s640/PAOLEO_533_355.jpg

http://img185.imageshack.us/img185/5572/paomaccabi26gs.jpg

http://www.redsagainsthemachine.gr/sites/default/files/article_images/20121009/aisxos04.jpg

http://enhmerwths.pa-sy-a.gr/2012/03/20/00-00/GATE_13_(x570x).jpg


Гриша








Αναρχομαρξιστομαοϊκοτιτοϊκοσταλινικός είπε...

Συμφωνώ με τον Ζαχαρία, πολιτική μεν θέση αλλά όχι απαραίτητα φασίζουσα το απολιτίκ. Αν δεν κάνω λάθος και παρακαλώ να με διορθώσετε ο Μαρξ έλεγε πως το λούμπεν προλεταριάτο ναι μεν παρασύρεται στο κίνημα από την προλεταριακή επανάσταση, αλλά είναι πάντα πρόθυμο να ξεπουληθεί και να ακολουθήσει αντιδραστικές ενέργειες. Βέβαια εμείς δεν μιλούσαμε για λούμπεν προλεταριάτο, αλλά για απολιτίκ άτομα, αλλά νομίζω πως υπάρχουν κοινά στοιχεία. Το βασικό είναι αυτό που είπε και ο Ζαχαρίας, οτι δηλαδή οι απολίτικοι ακολουθούν το ρεύμα της κοινωνίας και λόγω της άγνοιας τους.

anonymous anonymous είπε...

Κάτσε ρε Ζαχαρία, πότε είχε "οργανώσεις το Κόμμα στους συνδέσμους"; Πρώτη φορά το ακούω. Εννοείς δηλαδή ότι υπήρχε ΚΟΒ ΚΚΕ/ΟΒ ΚΝΕ Θύρας 7, ΚΟΒ/ΟΒ Θύρας 13, ΚΟΒ/ΟΒ Original, ΚΟΒ/ΟΒ Θύρας 4; Πολύ αμφιβάλλω...

Ανώνυμος είπε...

Διπλά ανώνυμε
(1) το κόμμα παλιά είχε οργανωμένη παρέμβαση στους συνδέσμους των ομάδων. Σε κάποιους από αυτούς αφήσαμε και κατάλοιπα με αποτέλεσμα να υπάρχουν ακόμα ''γηπεδάκιδες'' που μας στηρίζουν. Και όταν λέω γηπεδάκιδες εννοώ οργανωμένους-συνδεσμίτες.
(2)Δεν ξέρω αν είχαμε καταφέρει το δίπολο ΚΟΒ/ΟΒ αλλά είχαμε οργανωμένες δυνάμεις μέσα σε συνδέσμους. π.χ. ΗΡΑΚΛΗΣ. Αλλά αυτό σταμάτησε κάπου στο 80' νομίζω.

Ανώνυμος είπε...

Όταν ακόμα υπήρχε το Παπάφη, έμπαινες μέσα και έβλεπες λάβαρα του Τσε, αντιφασιστικά αυτοκόλλητα κτλ.

Πριν κάνα δίμηνο είχε βγάλει ανακοίνωση το ΚΚΕ για τον Ερασιστέχνη Ηρακλή, και αργότερα έβγαλε κι η Α.Θ.10 ανακοίνωση που μεταξύ άλλων έλεγε ότι συμφωνούσε με την ανακοίνωση του ΚΚΕ.

Δεν πρέπει να υποτιμάται το αντιφασιστικό στοιχείο στον γηπεδικό κόσμο το οποία μάλιστα θα έπρεπε να εξαπλώνεται, γιατί έτσι δημιουργείται κενός χώρος για τα φασισταριά.

Rossa Salonica

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ηχώ του λεωνίδα θεωρώ πιθανότερο να βγει ο μπέος στο βόλο από ό,τι ο μώραλης στον πειραιά. Αν πάνε δεύτερο γύρο πάντως, είναι πολύ πιθανό να είναι αντιμέτωποι με τον υποψήφιο του σύριζα και να έχουμε νέο γύρο εκβιαστικών διλημμάτων κι 'επιθέσεων αριστερής αγάπης'.

Η κε του μπλοκ θεωρεί ότι η διαφορά που χωρίζει τους σφους σχολιαστές δεν είναι κάποιο αδιαπέραστο σινικό τείχος. Το φασίζον δεν είναι απαραίτητα φασιστικό, αλλά τείνει προς τα εκεί. Και το απολιτίκ, όπως και οι μικροαστοί, κατά μία έννοια είναι ευάλωτο στο φασισμό και τη φασίζουσα νοοτροπία, που δεν είναι ακόμα φασιστική πολιτική συνείδηση.
Επίσης γνωρίζει περισσότερο ως μη αστικό μύθο που παραμένει προφανώς ανεπιβεβαίωτος πως στα θρυλικά 80ς το κόμμα είχε οβ θύρα 4 και κόβα στον ποδοσφιαρικό ηρακλή.

Ανώνυμε θεωρώ το 'ό,τι να 'ναι' ως ψευδώνυμό σου και το θεωρώ απολύτως ταιριαστό με το σχόλιό σου.
Για το ποδοσφαιρικό κομμάτι, αν θεωρείς ότι ο παοκ έχασε εκείνο το παιχνίδι ελέω τρομοκρατίας και διαιτησίας και ότι σε αυτό χάσατε τελικά το πρωτάθλημα, νομίζω ότι ψάχνεις βολικά άλλοθι.
Αν πάμε να κάνουμε διαχωρισμό μεταξύ οπαδών και λουλουδιών για μύρισμα από τον μπαχτσέ της σούπερ λιγκ, πλησιάζουμε απειλητικά τη ζώνη του λυκόφωτος. Αν κατάλαβες από το κείμενο ότι θεωρώ αντίφα τους αρειανούς και τους κίτρινους παράγοντες, κρίνεις πιθανότατα από όσα θα ήθελες να δεις και όχι απ' όσα όντως διάβασες.
Το ποιοτικά καινούριο στοιχείο, που πιθανόν να σου διαφεύγει, δεν είναι ότι ο παοκ πήγε να πάρει το ματς με τσαμπουκά σε μια φλεγόμενη τούμπα που είναι και θεμιτό ως ένα βαθμό. Αλλά ότι οι ανταγωνιστές του ολυμπιακού προσπαθούν να τον εκθρονίσουν ελέγχοντας το παιχνίδι με τις μεθόδους του μαρινάκη και του κόκκαλη, που υποτίθεται πως τις καταδικάζουν. Και το χειρότερο είναι πως αυτό μοιάζει να έχει την έγκριση της κερκίδας, που κρίνει βάση αποτελεσμάτων. Αν εσύ δεν το θεωρείς αυτό ανησυχητικό, εγώ πάω πάσο.