Παρασκευή 15 Απριλίου 2016

Αποσπάσματα για τον ισπανικό εμφύλιο

Τα παρακάτω αποσπάσματα προέρχονται από τη δίτομη ιστορία του ισπανικού εμφυλίου του Χιου Τόμας (στα ελληνικά κυκλοφόρησε επί χούντας από τις εκδόσεις Τολίδη), που δε γράφει προφανώς από τη δική μας σκοπιά. Αλλά αυτό δίνει μεγαλύτερη αξία ίσως σε κάποιες παραδοχές που κάνει.

Ξεκινάμε καταρχάς με ένα γενικό απόσπασμα που επιβεβαιώνει πως στον ισπανικό εμφύλιο δοκιμάστηκε το στρατηγικό σχέδιο όλων των πολιτικών δυνάμεων (με την υποσημείωση πως εκ των υστέρων μπορεί να κάνουν την αυτοκριτική τους πάνω σε αυτό το σχέδιο) για αυτό κι έχει τόσο μεγάλη ιστορική αξία.

Από μια γενική άποψη, ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος ήταν πρωταρχικά το αποτέλεσμα γενικών ευρωπαϊκών σκέψεων και κινήσεων επί της Ισπανίας. Άλλωστε από τον 16ο αιώνα και μετά, κάθε καινούρια μεγάλη πολιτική ιδέα της Ευρώπης γινόταν δεκτή με μεγάλο ενθουσιασμό από μια ομάδα Ισπανών και ταυτοχρόνως μια άλλη αντετίθετο με πείσμα, και καμιά διάθεση συμβιβασμού δε φαινόταν να υπάρχει ούτε από τη μια πλευρά ούτε από την άλλη: ο διεθνής ρωμαϊκός καθολικισμός των Αψβούργων, η απολυταρχία των Βουρβόνων, ο γαλλικός επαναστατικός φιλελευθερισμός, ο ρομαντικός και κατόπιν εμπορικός σεπαρατισμός, ο σοσιαλισμός, ο Κομμουνισμός, ο Αναρχισμός και ο Φασισμός: με εξαίρεση τον τελευταίο, όλες αυτές οι αντιλήψεις πέρασαν στην Ισπανία με τις οξύτατες αντιθέσεις του φωτός και της σκιάς, πράγμα που είναι το πιο χαρακτηριστικό διακριτικό του Ισπανικού τοπίου και που είναι τόσο θαυμάσια απεικονισμένο στη ζωγραφική του Μεξικάνου Ντιέγκο Ριβέρα.
Η οξύτητα με την οποία αυτές οι πολιτικές απόψεις διίσταντο μεταξύ τους στην Ισπανία, είναι μοναδικά ισπανική. Ποτέ κανείς δεν υπήρξε τόσο απολυταρχικός όσο οι Ισπανοί απολυταρχικοί. Οι αρετές και τα προνόμια του φιλελευθερισμού πουθενά αλλού δε διακηρύχθηκαν καλύτερα παρά όσο από τους Ισπανούς φιλελεύθερους. Οι ισπανοί αναρχικοί είναι οι μόνοι αναρχικοί στην Ευρωπαϊκή ιστορία που άφησαν τη σφραγίδα τους επάνω σε γεγονότα. Ακόμα και το 1936, υπήρχαν στα Κορτές -με εξαίρεση τους αναρχικούς που μποϋκοτάριζαν τις εκλογές- αντιπρόσωποι όλων των πολιτικοκοινωνικών θεωριών που αναφέρθηκαν πιο πάνω, ακόμα και των Αψβούργων -παρόλο που οι απόψεις τους ήταν τετρακοσίων ετών. Έτσι η ζωή στην Ισπανία ήταν το δοκιμαστήριο όπου δοκιμάζονταν οι πολιτικές ιδέες της Ευρώπης. Οι συνήγοροι κάθε ιδέας επιθυμούσαν να επιβάλουν τις δικές δικές τους αποκλειστικά απόψεις και να καταρρίψουν όλες τις άλλες τόσο βάναυσα και τόσο ολοκληρωτικά, όπως είχαν διωχθεί οι Μαυριτανοί και οι Εβραίοι τον 16ο αιώνα. Κάθε ομάδα επιθυμούσε να σταθεί εφάμιλλη του Ισπανού στρατηγού του 19ου αιώνα Ναρβάεθ, ο οποίος όταν το ρώτησαν, στο κρεβάτι του θανάτου που βρισκόταν, αν είχε συγχωρήσει τους εχθρούς του, απάντησε: "Τους εχθρούς μου; Δεν έχω. Τους σκότωσα όλους".

Συνεχίζουμε με κάποια στοιχεία για τη διαβόητη διεθνή επιτροπή μη-επέμβσης εξωτερικών δυνάμεων στον ισπανικό πόλεμο.

Στις 9 Σεπτεμβρίου επίσης συνεδρίασε για πρώτη φορά στο Λονδίνο η επιτροπή μη επεμβάσεως.
(...) Ο Γκράντι είχε λάβει οδηγίες από τον Τσιάνο "να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να λάβει όλη η δραστηριότητα της επιτροπής απόλυτα πλατωνικό χαρακτήρα". Αργότερα ο Ρίμπεντροπ παραδεχόταν ασύστολα ότι καλύτερο όνομα για την επιτροπή μη-επεμβάσεως θα ήταν το "επιτροπή επεμβάσεως".
(...) Σχετικά με τους κομμουνιστές, ο Τορέζ στις 7 Σεπτεμβρίου προσπάθησε να πείσει τον Μπλουμ να αλλάξει την τακτική του σχετικά με τη βοήθεια στην Ισπανία. Παρόλο που απέτυχε, ανέλαβε την υποχρέωση να μην ψηφίσουν οι κομμουνιστές εναντίον της κυβερνήσεως στην Εθνοσυνέλευση.

Τα παρακάτω στοιχεία αφορούν το τεχνικό κομμάτι του πολέμου, που στη συγκεκριμένη περίπτωση αποδείχτηκε καθοριστικό, καθώς έμπλεκε με διάφορες πολιτικές ιδεοληψίες.

Στο τέλος του πρώτου δεκαημέρου του Οκτωβρίου η Δημοκρατία αντιμετώπισε για μια ακόμη φορά ήττες σε όλες τις πλευρές. Ο Λάργκο Καμπαγιέρο αρνήθηκε να κινητοποιήσει τη μεγάλη οικοδομική βιομηχανία της Μαδρίτης για να ανοίξουν χαρακώματα, με την πρόφαση ότι δεν υπήρχαν ούτε φτυάρια ούτε συρματοπλέγματα. Πρόσθεσε ότι οι Ισπανοί πρέπει να πολεμούν πίσω από τα δέντρα και ποτέ μέσα από τα χαρακώματα. Η Γαλλίδα δημοσιογράφος Σιμόν Τερύ έγραφε την παρατήρηση του Καμπαγιέρο: "Μα τι λοιπόν; Μήπως νομίζετε ότι οι Ισπανοί μπορούν συνεχώς να πολεμούν κάτω από τη γη; Σαν αρουραίοι;"
Με την αποτελεσματικότητα του καλά οργανωμένου κομμουνιστικού Πέμπτου Συντάγματος, οι κομμουνιστές πίεσαν τον Λάργκο Καμπαγιέρο να οργανώσει κανονικό στρατό, εκείνος όμως επέμενε ότι οι Ισπανοί είναι πολεμιστές - guerillas. Στρατολόγησε στις 30 Σεπτεμβρίου τις κλάσεις 1932 και 1933, αλλά προς μεγάλη οργή των κομμουνιστών, επέτρεψε στους στρατευομένους, εφόσον πρόκειται για αναρχικούς, να κατατάσσονται στις μονάδες της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργατών. Οι κομμουνιστές ηγέτες κατέκριναν δριμύτατα τον πρωθυπουργό για τη σχολαστικότητά του, τη γραφειοκρατία ματαιοδοξία του, την προσήλωσή του στους παλιούς αναξιόπιστους στρατηγούς.

(...)

Πάντως, η πιο αξιοθαύμαστη από τις δημοκρατικές δυνάμεις στις Σιέρρες ήταν αυτή που ιδρύθηκε από το κομμουνιστικό κόμμα: το Πέμπτο Σύνταγμα. Ονομάστηκε έτσι από το γεγονός ότι οι κομμουνιστές ήθελαν να το οργανώσουν επάνω σε στρατιωτικές βάσεις, εμπνευσμένες από αυτές των τεσσάρων συνταγμάτων που αποτελούσαν τη φρουρά της Μαδρίτης, και να μη στηριχθούν στην επαναστατική και ενθουσιώδη απειθαρχία των μαχητικών οπαδών.
(....) Το Πέμπτο Σύνταγμα υιοθέτησε το σύστημα των πολιτικών κομισάριων, τους οποίους είχε χρησιμοποιήσει ο Κόκκινος Στρατός κατά το Ρωσικό εμφύλιο πόλεμο. Έργο τους βασικό ήταν να κατατοπίζουν ακριβώς τους στρατιώτες για ποιο λόγο πολεμούσαν.

Αν κρίνει κανείς από τα αποσπάσματα, μπορεί να σχηματίσει την εντύπωση πως ο συγγραφέας διάκειται θετικά απέναντι στους κομμουνιστές. Κάτι που δεν ισχύει ούτε κατά προσέγγιση, καθώς ο Τόμας στερείται της στοιχειώδους έστω αντικειμενικότητας και αξιοπιστίας σε κάποια σημεία. Κατά την περιγραφή της τακτικής στροφής των Λαϊκών Μετώπων πχ επιλέγει ως χαρακτηριστικό σημείο της θέσης του Ντιμιτρόφ το παρακάτω απόσπασμα, που μπορεί να πείθει τους Άγγλους αναγνώστες του, αλλά αμφιβάλλω αν έχει ειπωθεί πραγματικά ποτέ από το Βούλγαρο κομμουνιστή ηγέτη.

Είναι αναγκαία η δημιουργία ενός Λαϊκού Μετώπου, που θα συντονίσει μια κοινή δράση με τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Δεν μπορούμε άραγε να επιδιώξουμε την ένωση κομμουνιστών, σοσιαλδημοκρατών και καθολικών με τους υπόλοιπους εργάτες; Θυμηθείτε τον παλιό μύθο για την κατάκτηση της Τροίας. Οι πολιορκητές είχαν βρεθεί σε αδυναμία να πετύχουν τη νίκη, ως τη στιγμή που με τη βοήθεια του Δούρειου Ίππου κατόρθωσαν να φτάσουν στην καρδιά του εχθρικού στρατοπέδου. Κι εμείς λοιπόν, εργάτες-επαναστάτες, ας μη διστάσουμε να ακολουθήσουμε την ίδια τακτική.

Αντί επιλόγου, συμπεριλαμβάνω ένα απόσπασμα από τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις του Ουράνη με τον τίτλο "Ισπανία". Ο Ουράνης περιγράφει όσα είδε σε ένα ταξίδι του στα χρόνια της δεύτερης ισπανικής δημοκρατίας, λίγο πριν τον εμφύλιο, και αποδίδει πολύ εύστοχα την κατάσταση στην οποία ζούσε η συντριπτική πλειοψηφία του αγροτικού πληθυσμού της χώρας.

Όσοι έχουν ένα μικροχώραφο κουτσοζούν, ίσαμε την ημέρα που μια καταστροφή συγκομιδής τους αναγκάζει να καταφύγουν στους τοκογλύφους για να αγοράσουν νέα σπορά. Από την ημέρα εκείνη το χωράφι τους είναι ξεγραμμένο. Το διατηρούν ονομαστικά κάμποσο καιρό, μοχθώντας να απαλλαγούν από το χρέος τους, χωρίς τοις εκατό, προσθέτονται ολοένα στο κεφάλαιο, μια νέα καταστροφή μεγαλώνει περισσότερο το χρέος, και φτάνει μια ημέρα που ο Καστιγιάνος χωρικός, όχι μόνο χάνει το χωράφι του, αλλά είναι κι αναγκασμένος να δίνει τα παιδιά του στον τοκογλύφο, για να τον δουλεύουν στην εποχή του θερισμού... Οι άλλοι, εκείνοι που δεν είχαν ποτέ τους χωράφι, δεν ξέρουν άλλη ζωή από το ξενοδούλεμα, με το μεροκάματο στα μεγάλα κτήματα. Το μεροκάματο αυτό είναι μεγαλύτερη από τη ζήτηση κι οι επιστάτες βρίσκουν πάντα λίγο που τους δίνουν με το άλλο. Συχνά όμως κι αυτό το λίγο οι καταστροφές της συγκομιδής το κάνουν προβληματικό.Στα άθλια καλύβια των πουέμπλος εγκαθίσταται η πείνα - η πραγματική πείνα.

47 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υπαρχει αληθεια καλυτερο ή πληρεστερο βιβλιο;
Το εχω αυτο το διτομο. Ο τυπος μου φανηκε για Κουβελης της ιστοριογραφιας και παιρνει ανοιχτα τετοια θεση, ισως στρογγυλευει και μερικα πραγματα, αλλα σε σχεση με αυτα που εκδιδονται τελευταια ειναι πιο κοντα στην αληθεια. Τουλαχιστον ειναι δημοκρατης που δεν ξεκινα απο την θεωρια των δυο ακρων.

σαπορ τουτουρκι

Ανώνυμος είπε...

ρε συ απολιθωμα.
ασε το πέμτπο για λίγο και πιάσε το Βολόντια
γράφονται, διαδίδονται μαλακιες καθε φορά στο θανατό του..
απο κουτσομπολιά μέχρι ...ανιερες οικειοποιήσεις απο σεφερλικούς (σιγά μην τους χαρίσω τον όρο κλασικισμό)
μεχρι αντικομμουνιστές
το νου σου :-)

el quinto regimiento

Ανώνυμος είπε...

Πιο καλό για το ισπανικο εμφυλιο είναι
αυτό :http://www.politeianet.gr/books/richards-vernon-eleutheros-tupos-didagmata-apo-tin-ispaniki-epanastasi-1936-1939-205209

ΚΑΙ ακομα πιο καλό αυτο http://www.politeianet.gr/books/morrow-felix-ergatiki-pali-epanastasi-kai-antepanastasi-stin-ispania-71526

Καμιλο Μπερνέρι

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Όταν λέμε Βαλόντια εννοούμε... εννοούμε το Βλαδίμηρο; Γιατί κολλάει λίγο το μυαλό και δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Αλλά η επέτειος του θανάτου του είναι κοντά τρεις μήνες πίσω.

Σαπόρ, όπως φαίνεται μεταξύ άλλων κι από τη βιβλιογραφία που δίνει ο τροτσκιστής Μπερνέρι (το ένα μάλιστα που μας προτείνει έχει ένα κεφάλαιο με τον τίτλο: "οι κομμουνιστές, αιχμή του δόρατος της αντεπανάστασης", για να καταλάβει κανείς) υπάρχει φοβερή έλλειψη από τη δική μας σκοπιά, τουλάχιστον στα ελληνικά, πέρα από κάποια πράγματα που αναφέρει ο Θανάσης Παπαρήγας στο βιβλιαράκι του για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μη μεταφρασμένο υπάρχουν πχ τα απομνημονεύματα της Πασιονάριας. Ακόμα και η δική μας σκοπιά όμως μπορεί να χρειάζεται κριτική εξέταση, ανάλογα με την εποχή που γράφτηκε κάτι και το τι γινόταν τότε στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα.

Ανώνυμος είπε...

Αναφερει τον θανατο του Μαγιακοφσκι.

Ο.Χ.Ε.Π.

Ανώνυμος είπε...

Βολόντια Μαγιακόφσκι.Αυτοκτόνησε-καλά εννοείται ότι σε διάφορα κείμενα θα δεις την εκδοχή "τον έφαγε ο Στάλιν"- 14 Απρίλη του '30.

ΓΩ

Ανώνυμος είπε...

Της πασιοναριας ειναι μεταφρασμένα.
θερμή παράκληση προς quinto.Μην μας βάλεις πάλι το γνωστό θρέντ.Μας το έχεις βάλει 50 φορές,αν εχεις κατι νεο με χαρά θα το διαβάσουμε.

Λιστερ

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Α, ο Μαγιακόφσκι. Για αυτό το Βλαδίμηρο δεν έχω εντρυφήσει, αλλά υπάρχουν πολλά κείμενα στο διαδίκτυο που απαντούν αναλυτικά (πχ στο Ατέχνως).

Λίστερ, μήπως έχεις κάποιο σύνδεσμο για τις αναμνήσεις της Πασιονάριας; Ή εναλλακτικά κάτι άλλο να προτείνεις;

Ανώνυμος είπε...

Μπρεζνειφικο Απολιθωμα

Πάντως του Βερνον Ριτσαρντς μπορεί να έχει από την μια τίτλο "οι κομμουνιστες αιχμη του δορατος της αντεπαναστασης" από την άλλη όμως κάνει εξοντωτικη κριτική στην στάση της ηγεσιας της CNT για την συμμετοχη της στο λαικο μέτωπο και στην κυβέρνηση.

Νομιζω ότι όποιος το διαβασει θα βρει ενδιαφερον στοιχεια και κριτική στο ΣΥΝΟΛΟ της αντικαπιταλιστικης αριστερας. Δηλαδή και στην CNT και στο POUM και στους κομμουνιστες.

Καμίλο Μπερνερι

Ανώνυμος είπε...

ναι στο Μαγιακόφσκι αναφερόμουν...
τεσπα, για τον σαπορ, ο Γκάμπριερλ Τζάκσον ειναι ο πιο ..αντικειμενικος
και για πιο συγχρονους ο Ανχελ Βινιας (δυστυχώς ισπανικά).
ο Χιου Τομας ειναι ο κατεξοχήν θιασώτης της θεωρίας των δυο άκρων, αφού εξαρχής στο βιβλίο του παρουσιαζει τον χιλ Ρομπλες , ηγέτης της ακροδεξιάς CEDA μετριοπαθή ηγέτη. Η CEDA μαζι με το κρουφασίστα ριχοσπάστη Λερού ειναι υπεύθυνοι για τη σφαγή των εργατών στην Αστούριας το 1934 και αυτός καθαγιάζει και τους δυο, αποδίδοντας τις ευθύνες του εμφυλίου στους κομμουνιστές, και τη Φάλαγγα.
αν προσέξετε, θεωρει τους αναρχικους δικους του, εννοώ φιλοσοφικοοικονομικά, θεωρώντας τους φιλελεύθερους. ο αγγλοι ιστοριογράφοι πάντοτε καμώνονται τους "αντικειμενικους" για να τα χώσουν και να ανατρέψουν την ιστορία, θα αναφέρουν και σωστα πραγαματα που υπογραμμίζει και το απολίθωμα για το 5ο σύνταγμα, ειναι ομως πάντα γκεμπελίσκοι βρετανοτσολιάδες. Μην ξεχνατε τι λέει για τον ισπανικό χρυσό. ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ! Ο,τι έχει γραφεί πάνω-κάτω για εμφύλιο και δεκεμβριανά στην Ελλάδα απο αντίστοιχους άθλιους κύκλους, έχει γραφεί και για την ισπανία. Μιλάμε για τρελή διαστρέβλωση.

el quinto regimiento

Unknown είπε...

παλι νικησαμε,χρεωσαμε τους μικροαστους αναρχικους,τους προδοτες τροτσκιστες,
και μειναμε με την ορθοτητα της αποψης πανω στο κενο της ηττας.

μετα τα γεγονοτα της βαρκελωνης,οι αναρχικοι μπηκαν στον στρατο της δημοκρατιας,
και αποκατασταθηκε ,σ ενα βαθμο βεβαια,η επιζητουμενη απο τους σταλινικους πανακεια
της στρατιωτικης πειθαρχιας.
το καλοκαιρι ομως του 38 ,ο ανασυνταγμενος δημοκρατικος στρατος,μολονοτι νικησε τους
φασιστες στον ποταμο εμπρο,αποδεκατισθηκε,στην συνεχεια, απο την κυριαρχια των φαλαγγιτων
και λοιπον φασιστων,στον αερα.(που ηταν το σοβιετικο στρατιωτικο επιτελειο που καθοδηγουσε
την κυβερνηση νεγκριν,και τα σοβιετικα αεροπλανα που σταλθηκαν στην ισπανια).

Ανώνυμος είπε...

επειδή μάλλον δε τα γνωρίζεις ολα τα γεγονότα. εν τάχει αλλιώς γκούγκλαρε επαναστατικές αλήθειες (να μην βάλω το λινκ)

1) εξ αρχής η δύναμη κρούσης του εχθρού ειναι τα στρατεύματα των εθνικιστών στο Μαρόκο ενισχυμένα με τις ιταλικές δυνάμεις
2) οι βασικές δυνάμεις που αντιστάθηκαν στη προέλαση το εχθρού απο το Μαρόκο, νότια Ισπανία, προς βόρεια-δυτική Ισπανία ήταν οι κομμουνιστές και η ενιαια σοσιαλδημοκρατική νεολαία που ειχε γινει κατα-κόκκινη απο τον Απρίλη του 36 (πολύ πριν τον Ιούλη). Δεν ειχαν ομως οπλα. Η Ανδαλουσία έπεσε με σκληρές μάχες και αυτοθυσία. Στο τέλος με τη βοήθεια της Πορτογαλίας έπεσε και το Μπανταχόθ (δίπλα)
3) οι αναρχικοι σου ολον αυτον τον καιρό αράζανε έξω απο τη βασικό προπύργιο των εθνιικιστών στην Αραγονία, τη Σαραγόσα, πόλη κατ' εξοχήν αναρχική-προλεταριακή πριν το πραξικόπημα του ιούλη του 1936, και δεν έκαναν τίποτα. Εκτος ολων των άλλων οι αναρχικοι ειχαν το μεγαλύτερο οπλοστάσιο ολης της δημοκρατίας εκείνη τη στιγμή (λεπτομέρεις διεθνοταξιαρχίτης Αρθουρ Λάντις, The unfinished revolution). Γιατι το είχαν; Γιατί ειχαν ολα τα οπλα της φρουράς της Βαρκελώνης. Η Βαρκελώνη θεωρείτο πάντα κοκκινη ζώνη για την Ισπανία τόσο για το ισχυρο βιομηχανικό της προλεταριάτο, όσο και για τις εθνικές διεκδικήσεις των καταλανών
4) Η προέλαση της στρατιάς των εθνικιστών ανακόπηκε στη Μαδρίτη το Δεκέβρη του 1936. Ο Καμπαγιέρο που έλεγε αυτες τις αμίμητες παπάτζες που καταγράφει και το απολίθωμα , ότι οι ισπανοι ειναι στη ψυχή αντάρτες και γι αυτο δεν φτιάχνουν οχυρώσεις και λαγούμια, οτι και καλά αυτά ειναι για τα αρούρια, έφυγε με την ουρά στα σκέλια απο την πόλη σα λαγός. ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Η ηγεσία του κομμουνιστικού κόμματος έμεινε. Το πέμπτο σύνταγμα μαζί με τους διεθνοταξιαρχίτες έφτιαξαν την πόλη φρούριο επέβαλαν τη προλεταριακή στρατιωτική πειθαρχεία και έτσι σώθηκε η Μαδρίτη. Ο στρατός του Ντουρούτι, δεν κράτησε ούτε δυο μέρες. Σκόρπισε για πλάκα. Ο Ντουρούτι ζήτησε αποχώρηση της ταξιαρχίας του. Οταν το έπραξε αυτό γύρισε να αναγγείλει τα νέα στου ςσυντρόφους του και ειδε το ασκέρι να έχει βάλει την ουρά στα σκέλια, εκει σήκωσε το όπλο του και άρχισε να απειλει θεους και δαίμονες, αλλά τελικά έφαγε μια σφαίρα και πέθανε. Η σφαίρα ήταν ΠΡΟΦΑΝΩΣ απο αναρχικούς.

to be continued
el quinto regimiento

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Έχει δίκιο ο ρεχιμιέντο (προσέξτε να μην τον μπερδέψετε με τον σκέτο quinto που εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα στο μπλοκ). Δεν ξέρω αν είναι θέμα της μετάφρασης (δε νομίζω να φταίει αυτό) αλλά στο βιβλίο του Τόμας εκτός από αυτή τη συγγένεια που επισημαίνει ο Ρεχιμιέντο (αναρχικών και φιλελεύθερων), πολλές φορές είναι πολύ δύσκολο να καταλάβεις και σε ποιο στρατόπεδο αναφέρεται ο Τόμας, καθώς αναφέρει συχνά τους φασίστες ως επαναστάτες (από τη στιγμή που έκαναν τη στάση στο στρατό).

Νίκο Τρεντ, δεν ξέρω ποιον νίκησες στο μυαλό σου με τα κουτάκια σου, αλλά υπάρχουν τα εξής απλά δεδομένα. Πρώτον, οι κομμουνιστές είναι η μοναδική πλευρά που βλέπουν σήμερα κριτικά το τι έγινε και προσπαθούν να το εξηγήσουν, χωρίς να βγάζουν τον εαυτό τους λάδι. Δεύτερον, οι φασίστες είχαν με το μέρος τους τους αξιωματικούς και μια μερίδα συντηρητικών καθολικών που είχε και ένα λαϊκό ρεύμα. Οι δημοκρατικοί είχαν με το μέρος τους βασικά όλο το λαό. Το γιατί έχασαν μπορεί να αναζητηθεί κυρίως σε δύο παράγοντες. Ο πρώτος έχει να κάνει με την επέμβαση-βοήθεια στο Φράνκο της ναζιστικής Γερμανίας και της φασιστικής Ιταλίας. Το δεύτερο έχει να κάνει με τη μειωμένη μαχητική ικανότητα των οπαδών της Δημοκρατίας, που με το ζόρι δέχονταν μια κάποια στοιχειώδη πειθαρχία και με την εγκληματική αμέλεια (;) της κυβέρνησης να εξοπλίσει εγκαίρως τις λαϊκές μάζες, που ζητούσαν όπλα, γιατί προφανώς τις φοβόταν πιο πολύ από ό,τι τους φασίστες.
Αν σε αυτά έχεις να προσθέσεις-αντικρούσεις κάτι, που να ξεφεύγει από τα δικά σας εύκολα κουτάκια (χάσαμε γιατί οι σταλινικοί στη Βαρκελώνη..., κοκ), καλοδεχούμενο.

Ανώνυμος είπε...

5) χωρις τους κομμουνιστές, χωρις την ΕΣΣΔ, η Μαδρίτη θα ειχε πέσει το δεκέμβρη του 1936. αυτο αυτομάτως θα οδηγούσε σε αναγνώριση της κυβέρνησης εθνικιστών από Αγγλία, Αμερική και άλλους. Το Παρίσι θα ακολουθούσε τελευταίο. Η υπόθεση θα ειχε χαθεί

6) Μετά τη Μαδρίτη έγιναν οι δυο σημαντικές μάχες στη Γουαδαλαχάρα και στο ποταμό Χάραμα. Και στις δυο ο δημοκρατικός στρατός νίκησε.
7) Ο δημοκρατικός στρατός έπρεπε να ΑΝΤΛΗΣΕΙ ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΜΕΣΑ για αντεπίθεση να τσακίσει τους φασίστες. Αυτο δεν έγινε γιατί ο Καμπαγιέρο δεν ήθελε γιατί έβλεπε ότι οι κομμουνιστές πλέον κυριαρχούσαν παντού σε κύρος στο λαό λόγω της αποτελεσματικότητάς τους. Αρχισαν λοιπόν οι τριβές που κατέληξαν στην απόπειρα πραξικοπήματος στη Βαρκελώνη το Μάη του 1937 από τμήμα αναρχικών και φιλοτροτσκιστών. Οι αναρχικοι αυτοί ήταν λιποτάκτες απο Φλεβάρη του 1937. ΛΙΠΟΤΑΚΤΕΣ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ ΑΥΤΟ?? οι αλλοι δίνανε σκληρότατες μάχες , και τα καμάρια σου έπαιρναν τα όπλα τους και υπονόμευαν τον αντιφασιστικο αγώνα στη Βαρκελώνη. Πριν ξεσπάσει η απόπειρα πραξικοπήματος σκότωσαν κομμουνιστή ηγέτη της Βαρκελώνης και αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν κι άλλο γνωστό ηγέτη κομμουνιστή. Οι κομμουνιστές τους τσάκισαν μονοι τους. Ο στρατός της Βαλένθια ήρθε οταν ολα ειχαν κριθει. Αυτα τα αναγνωρίζουν και αναρχικοί.

to be continued

el quinto

Ανώνυμος είπε...

(8) ολες οι ομορες χώρες στην Ισπανία επέβαλαν εμπάργκο οπλων και έδωσαν τη δυνατότητα στα φασιστικά πλοια να βυθίζουν οτι κινειται στη μεσόγειο. Οι φασίστες συνέχιζαν να εξοπλίζονται. Οι σοβιετικοι εχαναν συνεχώς πλοια που προορίζονταν για εφοδιασμο της δημοκρατίας. Πλεον τα στοιχεια δειχνουν ότι οι σοβιετικοι έστειλαν περισσότεορ εξοπλισμο απο Γερμανούς και ιταλούς ξεχωριστά (Danιελ Kowalsky) και οτι μπήκαν κατά πολύ μέσα σε σχέση με το χρυσό που έλβαν, μέρος του οποίου (50%) προορίζόταν για τις ανάγκες της οικονομίας της ισπανίας (τελαυταία του δημοσίευση το 2014 bulletin of spanish studies) . Οι αναρχικοι διέλυσαν τη παραγωγή στη Καταλωνία (70% της βιομηχανίας ολης της ισπανίας) και την αγροτική της οικονομία. Χρειάζονταν μαζικές εισαγωγές για να φάει ο κοσμος και να επιζήσει με τις μαλακιες που έκαναν οι αναρχικοί.

(9) μετά τα γεγονότα του Μαη του 1937, ο Καμπαγιέρο παραιτήθηκε όταν οι σοσιαλδημοκράτες αρνούνταν πλέον να παίξουν τα παιχνίδια του. Επικεφαλής της εκστρατείaς (υπουργός πολέμου) ανέλαβε ο δεύτερος στην ιεραρχία, ο Πριέτο, ο οποίος στην πορεια αποδείχτηκε συνθηκολόγος.
Ο Πριέτο επιχειρησε να κοψει την επιρροή των κομμουνιστών στο δημοκρατικό στρατό. Η ήττα στο Τερουέλ οφείλεται σε αυτον εξολοκλήρου και σε ταλαντευόμενες δυνάμεις πλέον των αστικών κομμάτων.

(10) Ο Πριέτο έπεσε μετά απο μαζική πορεια που κάλεσε το κόμμα στη Μαδρίτη. Τη πορεία αυτή την χτύπησαν...τα στούκας!!! Ποσοι το ξέρετε αυτό; Μετά το Τερουέλ η Μαδρίτη αποκόπηκε απο τη Βαρκελώνη.

(11) Η μόνη λύση για τη δημοκρατία ήταν πλέον η αντεπίθεση. Η στιγμή κρίθηκε κατάλληλη όταν ο χίτλερ κατέλαβε την Αυστρία. Τότε άλλαξε η σύνθεση της κυβέρνησης στη Γαλλία. Επικεφαλής ανέλαβε ξανά ο Μπλουμ που έδωσε ολα τα όπλα που ειχαν παρακρατηθεί στην Ισπανία. Τότε εστάλη και νέα φουρνια οπλα απο τους σοβιετικούς. Αυτο αποδειχτηκε πολύ πρόσφατα με το άνοιγμα των αρχειων. Ο Στάλιν εστειλε οπλα στη πιο κρισιμη στιγμή, και ολοι οι απατεώνες τύπου Χιου Τομας, αυτο το αμφισβητούσαν.

el quinto regimiento(ρε συ απολίθωμα, δεν ξέρω σε ποιον αναφέρεσαι αλλα ειμαι ο γνωστος κοντρίτης :0)

Ανώνυμος είπε...

Διαβαζοντας το πιστεψα πως ο τυπος προσπαθουσε να κανει μια ζωηρη για την εποχη αφηγηση αφηνοντας σε να παρεις το μερος της πλευρας που θελεις, αλλα ο ιδιος να στρογγυλευει οσα αφορουσαν τους "καθολικους" της CEDA.
Δεν ξερω αν ειδες να θεωρει τους αναρχικους δικους του κλπ, αλλα με οσα γραφεις μαλλον πρεπει να διαβασω ξανα 2 τομους γραμμενους στο τιμημενο πολυτονικο.

σαπορ τουτουρκι

Ανώνυμος είπε...

(12) ένα άλλο σημαντικο κεφάλαιο που το αναφέρει και ο Χιου Τομας ειναι η σύγκρουση στους κόλπους των εθνικιστών εκεινη την περίοδο. Αρχισε μια ανταρσία απέναντι στο Φράνκο απο νέους αξιωματικούς που τον κατήγγειλαν για προδοσία και ξεπούλημα στους γερμανούς. Οποιος γνωρίζει τα γεγονότα ξέρει οτι ο Φράνκο στέφθηκε στην ηγεσία με τη βοήθεια των ναζί. Και πως δυο βασικοι του..αντιπαλοι πέθαναν σε ...αεροπορικο... ατύχημα ;-0 Οι ναζι ζητούσαν την εκμετάλλευση όλου του ορυκτού πλούτου της Ισπανίας, για να συνεχίσουν να παρέχουν όπλα. Ο Φράνκο τελικά παρέδωσε γη και ύδωρ στους ναζί.

(13) η μάχη του Εβρο ειναι μια απο λαμπρότερες σελίδες της ιστορίας του προλεταριάτου. Εμεινε στην αιωνιότητα με το Ay Carmella και οσο και να σκούζουν και να αλυχτάνε οι τροτσκιστές, εμεις δεν θα τη ξεχάσουμε.

(14) για την ήττα στον Εβρο φταινει Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ κύριοι και κυρίες. Ο Νταλαντιε ειχε ξανα αναστηθεί και ανέλαβε με τον άγγλο ομολογό του Τσάμπερλαιν να δώσουν ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ ΣΤΟ ΧΙΤΛΕΡ. Μετά τη συμφωνια του Μονάχου, τα σύνορα έκλεισαν μια για πάντα για την ισπανική δημοκρατία. η ήττα στον εβρο ήταν αναπόφευκτη.

(15) την κερκόπορτα της Μαδρίτης την άνοιξαν οι εξής δυο: ο αναρχικος Μέρα και ο δημοκρατικό ς συνταγματάρχης Κασσάδο. Ο κομμουνιστής Λουίς Μπαρθέλο ανέλαβε τελευταία στιγμή να καθαρίσει τη Μαδρίτη απο τους προδότες. Και μα την αλήθεια σχεδον το ειχε καταφέρει, τσακίζοντας τη πέμπτη φάλαγγα, απο γειτονιά σε γειτονιά, απο πλατεία σε πλατεία, μέχρι τη στιγμή που ο στρατός του φράνκο σάλπισε γενική επιθεση. Οι κομμουνιστές του Μπαρθέλο βρέθηκαν να πολεμάνε σε δυο μέτωπα και πολέμησαν μέχρι τέλους. Τα τομάρια της 5ης Φάλαγγας διασώθηκαν κατόπιν συμφωνίας. Οι Μέρα , Κασσάδο έφτασαν στην Αγγλία. Ο Μέρα στην αγγλία τιμήθηκε απο το BBC στη κηδεία του, στο οποίο BBC διέπρεπε και ένας άλλος αναρχικος αστήρ, ο υπεύθυνος για τα οικονικά εγκλήματα στην Καταλωνία, o υπουργός των αναρχικών στη κυβέρνηση της Χενεραλιδάδ.

el quinto

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
ριξτε μια ματιά για το Βολόντια
εδω:
https://athens.indymedia.org/post/1557443/#1584185
και εδω:
https://athens.indymedia.org/post/1557443/#1584197

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Mea culpa.

Σε ένα παλιό red blog

https://regimientocinqo.wordpress.com/

Ανώνυμος είπε...

σαπορ επειδη εχω εντρυφήσει στο θέμα, πίστεψέ με , ειναι οπως στα λέω. Ο Χιου Τομας ειναι ενας μαντζαρίδης για την ισπανία και προωθεί απεγνωσμένα παράλληλα τη θεωρία οτι οι κομμουνιστές ήταν ενεργούμενα της Μόσχας. Εδώ γράφει ο θεούλης οτι υπήρχε ντιρεκτίβα δολοφονίας του Καμπαγιέρο απο τη Διεθνή. αυτα δεν τολμάει να τα γράψει πια κανεις. Γράφει και άλλες ψευτιές, π.χ. ότι όταν έγινε το πραξικόπημα του Ιούλη του 1936, στη Μόσχα δεν ασχολούνταν ...κανεις!!! Αλλες παπάτζες εκει. Ο Κοβάλσκι (βιβλιο στα αγγλικά, ηλεκτρονικό, ελεύθερης πρόσβασης) αποδεικνύει ότι εγινε αμέσως χαμός στην ΕΣΣΔ. Υπήρξαν πορειες, συγκεντρώσεις, στα εργοστάσια συζητούσαν συνεχώς με εντολή του κόμματος.

Εγινε πασιγνωστος ο Χιου γιατι ηταν ενας εκ των 2 που ειχαν τη δυνατότητα να επισκεφτούν την ισπανία του Φράνκο και να αναζητήσουν αρχεία. Ο άλλος ήταν ο αμερικανός Γκάμπριελ Τζάκσον ο οποίος ομως δεν ειναι αλήτης και πούστης γι αυτό και δέχτηκε αμέσως σκληρή κριτική απο αναρχικούς. Ενας από αυτούς που επεδίωξαν να παρουσιάσουν τους κομμουνιστές ως ταξικά συνεργαζόμενους με του αστούς (τα γνωστά τροτσκιστικά παραμύθια) χτυπώντας τον Γκάμπριελ Τζάκσον που εκανε μια ρεαλιστική ανάγνωση του εμφυλίου, ήταν ο γνωστός σε όλους μας Νόαμ Τσόμσκι.
Ο Τσόμκι βασίζει τη θεωρία του αποκλειστικά σε έναν ΑΠΟΣΤΑΣΤΗ του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας, τον Franz Borkenau, που στον εμφύλιο επισκέφτηκε την Ισπανία και έγραψε ένα βιβλίο γεμάτο συκοφαντίες για το κομμουνιστικό κομμα (οτι και καλά ήταν αποσπασμένο απο τις μάζες, γραφειοκράτες, τσανακογλείφτες των αστών και άλλα φαιδρά). Ο αποστάτης αυτός που γρήγορα πέρασε στον εχτρο μετά τον πόλεμο ηταν απο τους βασικούς συντελεστες toy αντικομμουνιστικού συνεδρίου στο δυτικο βερολίνο που στήθηκε εξολοκλήρου απο τη CIA. (Congress for Cultural Freedom)
https://en.wikipedia.org/wiki/Congress_for_Cultural_Freedom

el quinto regimiento

ή ο γνωστός σας ελ κουίντο και κούιντο (τι έγινε ρε, πάτε να μου φάτε κάποιοι το ψευδώνυμο :-0,
το ψευδώνυμο κατοχυρώνεται σε αυτον που πάλεψε μέρες μέσα στο ιντυ για να γράψει την ιστορία του 5ου συντάγματος, έχω άδικο;)

Ανώνυμος είπε...

ναι τον ειχα διαβάσει και εγώ και ειχαμε μια φορά ανταλλάξει και απόψεις, αλλα εγώ υπερασπίζομαι τους ισπανούς κομμουνιστές ως το τέλος. Ο regimiento cinqo ...εχει προβληματισμούς για την ένταξη του 5ου στο δημοκρατικό στρατό. Εγώ θεωρώ ότι η τακτική αυτή ήταν σωστή. Την πιο αμειλικτη κριτική και σωστή κριτική την έχει κάνει ο αρχηγος του κομματος στην εξορία ο Χοσέ Ντιαθ, θα σας την ανεβάσω καποια στγιμή αργότερα. Ειναι στα αγγλικά , δυστυχώς.

el quinto regimiento

yg: καλα πως με μπέρδεψες με τον cinqo; Μάλλον δεν με ειχες του καλλιτεχνικού, έτσι; Ρώτα τον Κωστή να σου πει.

χα χα !

Ανώνυμος είπε...

ωχ τώρα το ειδα.
ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΛΗΤΗΣ που έχει γράψει ΤΙΣ ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΨΕΥΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ
ειναι ο τροτσκιστής Φέλιξ Μάροουζ. Το βιβλίο του ειναι ΞΕΡΑΣΜΑ.

δυο βασικές αλητείες του Μάροουζ:
1) πρώτον γράφει ότι τον Ντουρούτι το δολοφόνησαν οι...σταλινικοί !!! Μάλιστα αποδίδει τη..δολοφονία στον απεσταλμένο της Διεθνούς γνωστό σταλινικο επαναστάτη, το μεγάλο γάλλο σύντροφο Αντρε Μαρτύ. Ο Ντουρούτι ήταν ο μονος που στήριζε την ενότητα με τους κομμουνιστές στη πράξη, δεν υπήρχε περίπτωση οι κομμουνιστές να θέλουν να τον βγάλουν απο τη μέση. Ο Μάροουζ ειναι ΚΑΘΑΡΑ ΓΚΕΜΠΕΛΣ.

2) δεν γράφει ούτε μια στιγμή , ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, για την συμμετοχή των ιταλικών ενόπλεων δυνάμεων στο πλευρό του φράνκο.

Οι τύποι ειναι για πολά χαστούκια.

el quinto regimiento

1) τον Μπερνέρι τον έφαγαν οι κομμουνιστές σε αντίποινα για τη δολοφονία του γγ. της UGT Αντόνιο Σέσε
2) το κομμουνιστικό κόμμα ειχε ήδη 100.000 μέλη τον Ιούλη του 1936. 300.000 απέκτησε σχεδόν 1 χρόνο μετά. Η UGT έγινε πολύ γρήγορα κόκκινη, ειδικά στη Καταλωνία όπου το PSUC το Μάη του 1937 ειχε 60.000 μέλη.

τεσπα,
ειπαμε επαναστατικές αλήθειες που επιβεβαιώνει η ζώη στο ιντυ.
τα εχει ολα, αλλα ειναι λίγο αχταρμάς, μέχρι να μπουν σε μια σειρά. θα μπουν να ειστε σιγουροι.

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

Θα αναγνωριζαμε τον τροπο γραφης του el quinto απο μιλλια μακρυα ,οποτε δεν χρειαζοταν η διευκρινηση στο λαθος του "Απολιθωματος" ...ειναι σεσημασμενο το γλαφυρο του υφος .

Δεν ξερω γιατι με εξιταρει τοσο αυτην την εποχη ο Ισπανικος Εμφυλιος ...να ναι διαισθηση ?

el quinto προχωρα στο συμμαζεμα και την εκδοση του βιβλιου ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ,στην αναγκη να τσονταρουμε κι ολας οσοι πιστοι !! Το τι Ιστορικη σαββουρα κυκλοφορει σχετικα με το θεμα ...ολοι ξερουμε και βλεπουμε .Κι αυτο δεν το λεω γιατι βλογας τα κομμουνιστικα γενια μας ,αλλα γιατι τα στοιχεια σου ειναι ψαγμενα ως την λεπτομερεια - κι εξ αυτου αδιαμβισβητητα - ,καντο πρωτη προτεραιοτητα και ΑΝΑΓΚΗ ,καti μου λεει θα χρειαστει ταχιστα να ειναι συγκεντρωμενα ολα

Ανώνυμος είπε...

πολύ σύντομα (μες στη βδομάδα) -συν αθηνά και χειρα κίνει- ανακηρύσσομαι ντόκτορ.
μετά θα δουλέψω συστηματικα για να τελειώσω τη μπροσούρα που θα περιλαμβάνει το σκιαγράφημα που σας έθεσα αναλυτικα και με συγχρονα στοιχεία.
Μου κανατε παρέα τοσο καιρο οσο έγραφα το διδακτορικο μου (ασχετο θέμα με τη πολιτική, ιστορια, οικονομία κτλ...) δεν κάνω πλάκα ;-)
...
τα λεμε
el quintο

υγ; και μετά μου υπόσχεται το απολίθωμα οτι θα γράψουμε για τέχνη..ε; Θα πρέπει να οργανώσουμε σωστές λογομαχίες ομως. Ο κωστής ειναι... κλασσικιστής :-), θα αρχίσει πρώτος.

ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ είπε...

θα προκανουμε ?

Dreaming Neon Red είπε...

Για τους αναρχικούς στην Ισπανία έχει γράψει τα χειρότερα ο Hemingway στο "Για ποιον χτυπά η καμπάνα".

Ανώνυμος είπε...

ο Xέμινγουέι ειναι μυθοπλασία. Μου αρέσει ως λογοτέχνης, σαν ιστορικος (αν κάνεις το λάθος να τον δεις έτσι) ομως παίζει παιχνιδάκια. Εσυ εντόπισες κάτι που σε βολεύει, πρόσεξε ομως, ο Χεμινγουέι αναπαράγει εμμέσως του μύθους των κακιασμένων σταλινικών της ηγεσίας που ήταν δήθεν κέρβεροι και αιμοδιψεις. Τους σταλινικούς της βάσης επικροτεί. Ο Χεμινγουέι στοχοποιεί τον Αντρέ Μαρτύ επικεφαλής των Διεθνών Ταξαρχιών ως τέρας.

Ο Αντρε Μαρτύ ειναι ο,τι καλύτερο έδωσε το γαλικο κομμουνιστικο κίνημα. Πρωτοστάστησε σε ανταρσία πολεμικών πλοιων της Αντάντ που κατευθύνονταν στην νεαρή ΕΣΣΔ, φυλακιστηκε χρονια για τη δράση του και αργότερα δούλεψε ασταμάτητα για την επαναστατική πολιτική οργάνωση του γαλικού κομματος. ΣΤην Ισπανία, ειχε πολύ σημαντικο ρολο. τα εσωτερικά κειμενα του, η αλληλογραφία της Διεθνούς, που έχουν πια δημοσειυτεί, ειναι πολύ σημαντικά γιατι ΓΡΑΦΟΥΝ ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ τι συνέβαινε στο κομμα και πως αυτο εξελισσόταν, ποια στελέχη υστερούσαν, πως πάλευαν να διορθωθούν , ποιες ήταν οι γενικές αδυναμίες κτλ... Ο Μαρτύ ειναι κάτι σαν το Ζαχαριάδη της Γαλλίας, δεν μάσαγε πουθενά και ήταν ταξικά ασυμβίβαστος.

Αρχές του 50 η ηγεσία του ΚΚΓαλλίας έτρωγε το ένα στραπάτσο μετά το άλλο λόγω της εσφαλμένης τακτικής του κομματος που ακολούθησε μέσα στο πόλεμο, πράγμα που οφείλεται κατεξοχήν στην ίδια την ηγεσία του κόμματος της γαλίας και συγκεκριμένα σε κύκλους γύρω απο τον ΝΤυκλός. Η ΕΣΣΔ δεν ειχε καμια σχέση με τη τακτική αυτή, όπως αναπαράγουν οι διάφορες μαϊμούδες (τα ιδια που κάνουν και εδώ για το ΕΑΜ). Ο Μαρτύ ανέλαβε απο την ίδια την ΚΕ του κόμματος αρχές του 50 να αναλύσει την κατάσταση και να περιγράψει τα λάθη μέσα απο το πόλεμο και μετά. Το κειμενο στοχοποιούσε εμφανώς την ηγεσία του Ντυκλός και κατόπιν τον ίδιο τον γ.γ. τον γνωστό σε όλους Τορέζ. Οι δυο αυτοι πίστευαν οτι ο Μαρτύ που ήταν η ιστορική προσωπικότητα του κόμματος θα τους έβγαζε λάδι, αμ δε.

Τι έκαναν λοιπόν ΄;Εκμεταλλεύτηκαν μια κατάσταση όπου το κόμμα δέχτηκε τρελή καταστολή με τον ΝΤυκλός στη φυλακή και έριξαν τη ρετσινιά του χαφιέ στο Μαρτύ για να τον βγάλουν απο τη μέση (αυτα αποδειχθηκαν ολα φούμαρα, τα περι χαφιέ). Ετσι στρώθηκε το έδαφος στον ευρωρεβιζιονισμό πριν πεθάνει ο Στάλιν. Νομίζω ότι κάπου εχω διαβάσει οτι οταν ο Στάλιν έμαθε τι έσουρναν στο Μαρτύ εγινε εξω φρενών γιατί κατάλαβε οτι τα πιτσουνάκια έπαιζαν παιχνιδάκια.



el quinto regimiento

Ανώνυμος είπε...

Ο Μαρτύ έγραψε λοιπον ένα βιβλίο που περιγράφει επακριβώς με λεπτομέρεις τα λάθη, τους οπορτουνισμούς και το πως το γαλλικο κομμα έχασε την εξουσία απο τα χέρια του. Ο Μαρτύ παρέμεινε σταλινικος ως το θάνατό του. Κατηγορούσε την ηγεσία ότι μέσα στο πόλεμο αντι να επιβάλλει τους όρους του προγράμματος των παρτιζάνων, που ήταν σαφέστατα η απαλλοτρίωση της γης και της περιουσίας (κεφάλαιο), χωρίς αποζημίωση, των συνεργατών των ναζί, η ηγεσία εγκατέλειψε το πρόγραμμα αυτό. Ο Μαρτύ δεν κατηγορεί την ηγεσία για την συμμετοχή στη κυβέρνηση. Ισα, ισα, κατηγορεί την ηγεσία γιατι δεν εξασφάλισε τους όρους ώστε η συμμετοχή στη κυβέρνηση να προωθούσε την ταξική πάλη, με μέτρα επαναστατικά (απαλλοτρίωση μεγάλης περιουσίας των συνεργατών των ναζί που στη γαλλία ήταν ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΟΙ). Επιπλέον, κατηγορεί την ηγεσία ότι αντι να διατηρήσει την ανεξαρτησία του αντάρτικου, υποτάχθηκε στους ελιγμούς του επιτελείου του Ντε Γκολ (αντιστοιχα με τα δικά μας) προς το τέλος, ειδικά, όταν άρχισε η απόβαση των αμερικανών και βρετανών, οι κομμουνιστές παρτιζάνοι δεν συμμετειχαν σε κύρια μέτωπα και αρτηρίες εξασφαλίζοντας έδαφος και στη πράξη όρους ευνοϊκούς για την εργατική τάξη. Εμειναν στην ουσία παρατηρητές και ουραγοί των εξελίξεων που σταθεροποιούσαν την αστική εξουσία.

Κατα το Μαρτύ οι γάλλοι κομμουνιστές έπρεπε να ακολουθήσουν τη τακτική του ισπανικού κομμουνιστικού κομματος μέσα στον εμφύλιο, αλλα ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΡΑΞΑΝ και έτσι οδηγήθηκαν έστω και σύντομα να διαχειρίζονται τον καπιταλισμό, και ενώ ο κόσμος ήταν μαζικά μαζί τους μετά την απελευθέρωση, γρήγορα το πράγμα άρχισε να ξεφουσκώνει.
____

τεσπα θα προλάβουμε στρατάρχα, θα προλάβουμε

_____

ρε συ απολιθωμα αν με δεις να ξαναπιάσω πληκτρολόγιο στο μπλόγκ σου μέσα στη βδομάδ ακαι μετά κόβε με, υπενθυμίζονας την υποσχεση για την Ισπανία.... :0
πλακα κάνω, αν θες βεβαια με βοηθας με αυτον τον τροπο.

κουϊντο

Ανώνυμος είπε...

Ωχ, ο Κουΐντος "ντόκτορ"! "Ντόκτορ" της περιαυτολογίας; Ήτανε στραβό το κλήμα, το ’φαγε κι ο γάϊδαρος κι αποστράβωσε...

Δόκτωρ Παραξενοαγάπης (Dr. Strangelove)

Unknown είπε...

οριστε τι λεει ο πρεσβευτης της ισπανιας στην ΕΣΣΔ
Pascua για το ζητημα της προσθετης αναγκαίας πολεμικης βοηθειας.

Seven months later, during Pascua's heated February 1938 negotiations to win additional credit for the arms-starved Republic, the Soviets admonished the ambassador for relying too heavily on foreign arms and not sufficiently developing the potential for a domestic military industry. 42 According to Pascua's personal notes from the meeting, Stalin refused to listen to the ambassador's excuses and made explicit his disappointment:


You neither take seriously nor have a deep interest in your own [military] production. You could be doing much more. We'll give you the motorized equipment, since that is the most difficult. But you must develop your military industry. You will see that there are considerable economic repercussions

Note 43: Pascua's personal notes of Kremlin meeting of 26 Feb. 1938. AHN-Madrid. Diversos. M. Pascua, Leg. 2, Exp. 6. Back

Ανώνυμος είπε...

νικο ξέρεις να διαβάζεις ή ετσι τα πετάς; Εχετε πλάκα εσεις οι τροτσκιστές. Εννοώ στο τρόπο που προσπαθείτε να παραποιήσετε την ιστορία. Ο στάλιν απαιτεί απο τους σοσιαλδημοκράτες να κόψουν τις μαλακιες και επιτέλους να βάλουν μπρος τις μηχανές στη Βαρκελώνη που τις ελέγχουν ακομη ναι ακομη οι αναρχικοι, και να παράγουν οπλα, οπλα απλά απο αυτόματα, τυφέκια μέχρι όλμους και βλήματα πυροβολικού. Τα αλλα τα βαριά οπλα θα τα έστελνε η ΕΣΣΔ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ

πάρε λοιπόν και κάτι σύγχρονο (2014). Το Δεκέμβρη του 1938...οι σοβιετικοι έστειλαν φορτία με οπλα που περιελάμβανε ακομη και βλήματα πυροβολικού.
ελίδα 173 της δημοσίευσής του το 2014 που έχω ανεβάσει στο γνωστο θρεντ "επαναστατικές αλήθειες μπλα μπλα μπλα. Δειτε την σημειωση 45.

The late dispatch of some $55 million worth of Soviet arms, transferred on seven
ships, was for many years considered a myth, yet today declassified documents from the
Russian State Military Archive (RGVA) confirm that this did indeed take place. The logistics of
the operation, and contents of the delivery, down to the precise number of shells (1,382,540),
are revealed in manifests in RGVA f. 33987, op. 3, del. 1259, ll, pp. 85–105

el quinto (περιαυτολογώντας, χο χο!)

έχει κι άλλο (για οσα έγραψα)

The Red Army air force, through its use of advanced I-15 and I-16
fighters and SB bombers, allowed the Republic to regain the advantage in the
skies it had lost several weeks into the war. Soviet-led mechanized units,
operating the technologically superior T-26 tank, played an instrumental role
in supporting Loyalist operations in most of the key battles of the war, not
least the battles of Madrid, Guadalajara, Brunete, Teruel and the Ebro.27



και παρακάτω η έναρξη της οργανωμένης εκαστρατείας στήριξης της ΕΣΣΔ ξενικά από τις 3 Αυγούστου

Recent archival declassifications now allow us to track with great
accuracy the escalation of Soviet mobilization in support of the Republic
and pinpoint the precise origins of the Brigades within that process. On
3 August the Comintern passed the first resolution for a ‘wide campaign
of solidarity with the fighters defending the Republic in Spain’.30

ολα αυτά απο τελευταία δημοσιευση του Κοβάλσκι

Ανώνυμος είπε...

α, και για να μην ξεχνιόμαστε επιστολή του φιλαράκου του Κασάδο προς το Φράνκο το 40... Πες μου οτι δεν συμπαθεις το Κασάδο νικολάκη που σταμάτησε τους κακούς σταλινικούς από την αυτοκαταστροφή; Αυτα δε λέτε τοσο καιρό
Εδω αποκαλύπτεται η 5η Φάλαγγα. Να ποιος ήταν ο αληταράς που άνοιξε τη κερκόπορτα της Μαδρίτης.

Your Excellency:
It is with deep sadness that I learn of the execution of the heroic General
Escobar.71 It is possible that he has been shot for the crime of military
insurrection against the nationalist movement, but nobody will be able to
assert that he betrayed his fatherland. General Escobar served the
Republic loyally because he was a republican, because he had promised to
and because he was defending a cause that nobody could claim was illegal.

General Escobar was one of the good Spaniards who, far from encouraging
ambitious communists and libertinage, risked his life to stop them.He followed my orders in the final days of our brutal war and I canabsolutely assert that he never deviated from thinking without hyperpatriotism

of Spain’s salvation. A faultless gentleman, intensely Spanish,
who prevented many acts of violence by paying the price with his own,
generously spilled blood. He saved the lives of thousands of Spaniards,
many of them spiritually related to the nationalist movement.

The Nationalist Government knew all this. And yet the overflow of
passion and an unprecedented rage has made it possible to extinguish the
life of one of the few Quixotes remaining in Spain.
General Escobar was a symbol of all the good Spaniards who, keeping
their hands clean of blood and their heart full of love for Spain, have been
sacrificed on the altar of an illusion, and Your Excellency broke the word
given in the peace concessions.

Without passion that might blind my understanding, and without rancour
that might poison my heart, but with my spirit calm and my conscience
clean I say to you for the good of Spain: put a stop to such outrages because if
they continue Spain will not find the man capable of making it possible for
Spaniards to live together in a coexistence urgently needed for the physical
and spiritual reconstruction of our unfortunate country. In other words,
Spain will founder and for this you alone will be the one responsible.
London, 9 March 1940.

el quinto

Ανώνυμος είπε...

α και που σε νικολα ,πάρε κι αυτό...

https://libcom.org/files/Alexander%20R.J.%20The%20anarchists%20in%20the%20Spanish%20Civil%20War.%20V.2.pdf

The Spanish Civil War, "Robert J. Alexander" σελ. 1165. ειναι ο δεύτερος τόμος

Χουαν Π. Φαμπρεγάς το αναρχικο αστέρι που διέλυσε την οικονομία της Αραγονίας και της καταλονιας επιβάλλοντας αρχικά εξισωτισμούς μισθών και συγκέντρωση της παραγωγής σε τιμές κολλεκτιβιστικές και αφού τα..μπιμπησε ολα, έφυγε για το BBC. O συγκεκριμένος κύριος σε ΑΝΥΠΟΠΤΟ ΧΡΟΝΟ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΩΝΙΑΣ... να μην ξεχνιομαστε



JUAN P. FABREGAS, who became councillor of economy as one of the three representatives of the CN T when the anarchists formally entered the Catalan government in late September 1936, had only joined the CNT after the Civil W ar began. He was largely responsible for enactment of legislation which legalized the urban collectives which the anarchists had established in Catalonia at the outset of the Civil War. After the May Events, Fabregas seems to have played no other significant part in the CN T or in public affairs generally.

Ο Φαμπρεγάς εντάχθηκε στη CNT όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος!!! Ο κύριος Alexander βέβαια δεν τολμά να αναφέρει την προηγούμενη διαδρομή του.

Μιλάμε για αρχιστέλεχος στο υπουργείο οικονομικών της Χενεραλιδάδ από πλευράς της CNT και δεν ειχε επαναστατικά διαπιστευτήρια. Ειχε αστικά διαπιστευτήρια. Ηταν μέλος της Εσκέρα του Κομπανύς

el quinto
υγ: θα μπορούσα να συνεχίσω με Ανχελ Βίνιας και πως κάνει σκονη το πόνημα του Howson , το τελευταίο φύλλο συκής των παραρολογουντων περι κερδοσκοπίας στον ισπανικο χρυσό μέσως παιχνιδιού στη μετατροπή συναλλάγματος...αλλα τα έχουμε γράψει ολα, οσο και αν μερικοι δεν το πιστευουν -πλην Ζουκοφ- επειδη δεν εκατσαν να τα διαβασουν.

Ανώνυμος είπε...

και τέλος
Ο Αμπάντ ντε Σαντιγιάν, ο φερόμενος και ως συνεπής επαναστάτης της FAI Βαρκελώνης , ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΕΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ Ο ΝΙΚΟΣ Ο ΤΡΕΝΤ, ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΝ ΝΙΚΗΣΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΙ ΤΟΥ ΝΕΓΚΡΙΝ ή ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ,

ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ ΙΣΠΑΝΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 60 ΠΑΡΑΚΑΛΩ (διαβάστε το βιβλίο του αναρχικού Κ.Φ. "οι άνθρωποι που κύκλωσαν το άλφα", το γράφει ρητά)

έγραφε για τον ηγέτη της ισπανικής φασιστικής φάλαγγας, ΧΟΣΕ ΑΝΤΩΝΙΟ το 1940, λίγους μήνες μετά την ήττα της ισπανικής επανάστασης,

<>.

αυτα ομως ρε παιδιά δεν τα γράφει κανεις τόσα χρονια!!! παρά μονο ένας τρελάρας σταλινικος που περιαυτολογεί... :-0

ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΛΙΓΟ ΤΙ ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΥΤΟ;
ΠΟΙΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΟΥΣΑΝ ΜΙΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ το 45-46;

για την ιστορία αυτόν τον αλήτη, το φασίστα Χοσέ Αντόνιο τον καθάρισαν γνήσιοι πατριώτες ισπανοι, ΔΗΛΑΔΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ :-). Για να μην ξεχνιόμαστε

el quinto

Ανώνυμος είπε...

σορρυ απολιθωμα ξέχασα πως γράφουμε εδω:
οριστε τι έγραφε λοιπόν ο -και καλά- επανασταταράς... Ντιέγκο Αμπαντ ντε Σαντιγιάν το 40.

Παρά τις διαφορές που μας χώριζαν, μπορούμε να κατανοήσουμε αυτή την " πνευματική συγγένεια" με τον Χοσέ Αντόνιο, ο οποίος στην τελική ανάλυση ήταν ένας μαχητής και πατριώτης σε αναζήτηση λύσεων για τη χώρα του . . . . Ισπανοί του αναστήματός του , πατριώτες σαν αυτόν, δεν είναι επικίνδυνοι. Δεν είναι εχθροί μας . Όσο για την αλλαγή του πεπρωμένου της Ισπανίας , υπήρξαν πριν από τον Ιούλιο του 1936 , ποικίλες προσπάθειες να ευθυγραμμιστεί με εμάς .

για διαβάστε τι έγραφε ο Κασάδο το 40 στην επιστολή του το Φράνκο , αυτή που μολις ανέβασα
General Escobar was one of the good Spaniards who, far from encouraging
ambitious communists and libertinage, risked his life to stop them.He followed my orders in the final days of our brutal war and I canabsolutely assert that he never deviated from thinking without hyperpatriotism


--------

πωπω ...κατα τα άλλα ολα ειναι ψέματα των σταλινικών... :-)

εσεις ξέρετε κανέναν κομμουνιστή να είπε ποτε οτι οι χίτες ήταν πατριώτες και μετά να παρέμεινε στην ηγεσία ως στέλεχος μέχρι το 70;
Εδώ το Γρίβα βγήκε πρώτος-πρώτος ο Ζαχαριάδης και τον διαλόστειλε, παρότι ηγείτο της ΕΟΚΑ στη Κύπρο.

________________

______________

el quinto

Ανώνυμος είπε...

@quinto
Όπως έχει δείξει η ζωή, δεν πα να τους χτυπάς με στοιχεία και γεγονότα (σε σεντόνια διπλόφαρδα), ο Κέν Λόουτς θα είναι για πάντα η πρέζα τους.Και δεν βλέπω να την κόβουν.

Αποτέτοιος

Unknown είπε...

μπερδευετε την αστικη ,ακαδημαικη,ιστοριογραφια με ζητήματα στοχων και συσχετισμων
που αφορουν το εργατικο κινημα.
καλο το συνεχες copy paste στο operation x του kowalsky ομως το βιβλιο
είναι έκδηλα αντικομμουνιστικο γραμμενο με το πνευμα της
στον εμφυλιο της ισπανιας.
σε τετοια βιβλια η μονη παραπομπή ποτ μπορει να γινει είναι σε τυχον δικες τους
παραπομπες σε μη αμφισβητουμενα αρχεια ,και μαλιστα στον βαθμο που το περιεχομενο
του ιδιου του αρχειου αναφερεται.(πχ η ιδια η σημειωση του πρεσβευτη της ισπανιας
στην ΕΣΣΔ pascua.
μεταφραζω στα ελληνικα τι ειπε ο σταλιν στον Pascua με βαση τη καταγραφη του τελευταιου,οταν εζητησε από την ΕΣΣΔ, γεναρη του 38, προσθετο εξοπλισμο.
.


.

(δηλαδή μηχανες αεροπλανων αντι για αεροπλάνα μηχανες θωρακισμένων
αντι για θωρακισμένα που πρεπει να αναπτύξετε εσεις).

δηλαδή η ματωμενη δημοκρατια που αντιμετωπιζε αμεσο κινδυνο
θα επρεπε για να τον αντιμετωπισει να επιταχυνει την οποια πολεμικη της βιομηχανια
σε συνθηκες κατάληψης βομβαρδισμων και περικύκλωσης,ενω ειχε αμεση αναγκη.
εξοπλισμου με συγχρονα οπλα(ειδικα αεροπλάνα) όπως ο φασιστας αντίπαλος.



Ανώνυμος είπε...

ναι, ναι αδελφέ οπως νομίζεις,
εγω παλι θεωρώ ότι εσύ εισαι αντικομμουνιστής με
αυτά που γράφεις, αλλα δεν πειράζει, καλή καρδιά.

επειδη καποιοι μπερδεύονται dr γινομαι γιατι μου αρέσουν τα δικτυα με τα οποία σήμερα συζητάμε εδω και το απωλιθωμα πατάει ενα κλικ και μας εμφανίζει απο το κουνητό του.- btw απολιωθωμα ΔΕΣ ΤΟ ΜΕΙΛ ΣΟΥ-

αρα τα περι ακαδημαϊσμού άστα για κανα χαϊβάνι.

el quinto

υγ: μου αρέσει που εχεις άποψη αν ή όχι η ΕΣΣΔ επιτάχυνε τον εξοπλισμο της Ισπανίας, αφου βρε τα τροτσκστικά παραμύθια αναμασάς. Θες να σου πετάξω τους τελευταίους πίνακες;
Η να σου ανεβάζω Ανχελ Βινιας...μη μου πεις οτι ειναι
κι αυτος αντικομμουνιστής γιατι το αστείο της υπόθεσης ειναι οτι ο πιο γνωστος ιστορικος σήμερα στην Ισπανία, ο Ανχελ Βινιας (νεγκρινιστής) , άτομο ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΟ στην Ελλάδα, οταν μιλάει για τον Στάλιν, εχει το καλύτερο λόγο να πει ειδικά στη στήριξη τόσο της Ισπανικής δημοκρατίας ε΄ναντι των φασιστών και των εισβολέων ιταλών και ναζί όσο και της Κίνας ενάντια στους ιάπωνες εισβολείς.

Μετά θα μου βρεις κατι άλλο. Βγάλε τις τσιμπλες και πρώτα απ' ολα μακρια απο Τρότσκι...αρχισε με Λένιν μετά την επανάσταση, μπας και σωθεις, εγώ ευτυχώς σώθηκα.
Δύσκολα στην αρχή, πάντα με επιφυλάξεις, αλλα τα έψαξα ολα τα βασικα, αφού πρώτα βέβαια σιγουρεύτηκα για την ΕΣΣΔ.

Δεν ειναι δύσκολο ξέρεις, απλώς ξεκινάς με την Πρωταρχική Συσσώρευση, το τελευταίο κεφάλαιο του 1ου Τόμου του Κεφαλαίου και μετά διαβάζεις για την εκβιομηχάνιση στην ΕΣΣΔ, πως σε 20 χρόνια η ΕΣΣΔ μετατράπηκε σε βιομηχανική χώρα, χωρις την υπερεκμετάλλευση ολου του πλανήτη, χωρις το θερμοκήπιο των αποικιων, χωρίς τους δούλους, πράγματα που μη νομίζεις βοήθησαν τον καπιταλισμό στην ευρώπη, αλλα και πάλι χρειάστηκαν 2 αιώνες για να έρθει εκβιομηχάνιση... (μη μου γραψεις καμια μαλακιούλα για τη Γερμανία...στο ΒΠΠ, οι αμερικανοι τα ειχαν ριξει χοντρά, εχω και τεκμήρια επ' αυτού)
Τότε καταλαβαινεις τι σημαινει ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ. Τώρα να σου πω αν εισαι πιτσιρικας σώνεσαι... μεγάλος (ανω των 30) δυσκολο...αν εχεις φαει τα τροτσκιστικά σκατά, πολύ δύσκολο , δυστυχώς, τα έχει γραψει και ο ΕΓκελς αυτά, οι μεγάλοι που έχουν θητεύσει στον οπορτουνισμο δυκσολεύονται πάντα ... και μετα ειναι και επιρρεπείς (αναφέρομαι στους διανοούμενους σαν κι εμας, γιατι οι εργάτες ειναι αλλιώς, το ταξικο ενστικτο λετιουργεί αλλιώς).

Ανώνυμος είπε...

και τέλος για να μην συνεχίζεις το παραμύθι, ο δικος σου ο Ντιέγκο Αμπάντ ντε Σαντιγιάν εχει γραψει επακριβως την ποσότητα οπλων που παρήγαγε η Βαρκελώνη...
Καλά μιλάμε ότι η ΕΛΒΟ πρέπει να ήταν πολυεθνική σε σχέση με τη...αναρχική βιομηχανία. ΚΑι σκεφτειτε η Βαρκελώνη ειχε βιομηχανικό συγκρότημα αντιστοιχο με αυτο των μεγάλων μητροπόλεων της Ευρώπης.

Μη μου πεις μετά οτι ο Ντιέγκο Αμπαντ ντε Σαντιγιάν ήταν...ακαδημαϊκος :-).Αυτο βεβαια δεν το γραφω τώρα, τ' αφήνω στο βιβλίο μου (γιατι εκει θα γελασουμε πολύ).
Αλήθεια ρε φιλε, εχεις υπόψη σου πόσα οπλα έφτιαχναν μονοι τους οι βιετναμέζοι κομμουνιστές, έλα να στο αποκαλύψω: περισσότερα απ αυτά που έφτιαχναν οι αναρχικοι, πολυ περισσότερα, μιλάμε ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΤΑΞΗ ΜΕΓΕΘΟΥΣ, για να στο πω "ακαδημαϊκα" :-).

Τελοσπάντων, οποιος θέλει σοβαρά απο τώρα να ασχοληθει με τον ισπανικο εμφύλιο , ενα ειναι το βιβλίο
Spain: The Unfinished Revolution, Arthur Landis, το έχω ανεβάσει στο γνωστό θρεντ.
Ο Λάντις ήταν αμερικανος διεθνοταξιαρχίτης και συνοψίζει ολη την ιστορία με λεπτομέρειες, πολλές λεπτομέρειες. Η γραμμη του ειναι ΚΑΘΑΡΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ, αλλα το πλασάρει προσεκτικά, για να απευθυθει σε ευρύτερο ακροατήριο :-0

Μη μας πεις κύριε νικο τρεντ, ότι ειναι κι αυτος ακαδημαϊκος. Δυστυχώς για σένα ο τύπος ειχε παράσημα και ειχε σηκώσει οπλο, δεν ήταν λιποτάκτης στη Βαρκελώνη, οχι τιποτε αλλο επειδή ξεπέφτεις σε επιχειρηματα του κώλου.

el quinto

Unknown είπε...

nikostrend

επαναληψη ποστ με chrome επειδη με explorer κολλαει το κειμενο.

μπερδευετε την αστικη ,ακαδημαικη,ιστοριογραφια με ζητήματα στοχων και συσχετισμων
που αφορουν το εργατικο κινημα.
καλο το συνεχες copy paste στο operation x του kowalsky ομως το βιβλιο
είναι έκδηλα αντικομμουνιστικο γραμμενο με το πνευμα της
στον εμφυλιο της ισπανιας.
σε τετοια βιβλια η μονη παραπομπή που μπορει να γινει είναι σε τυχον δικες τους
παραπομπες σε μη αμφισβητουμενα αρχεια ,και μαλιστα στον βαθμο που το περιεχομενο
του ιδιου του αρχειου αναφερεται.(πχ η ιδια η σημειωση του πρεσβευτη της ισπανιας
στην ΕΣΣΔ pascua.
μεταφραζω στα ελληνικα τι ειπε ο σταλιν στον Pascua με βαση τη καταγραφη του τελευταιου,οταν εζητησε από την ΕΣΣΔ, γεναρη του 38, προσθετο εξοπλισμο.
.


.

(δηλαδή μηχανες αεροπλανων αντι για αεροπλάνα μηχανες θωρακισμένων
αντι για θωρακισμένα που πρεπει να αναπτύξετε εσεις).

δηλαδή η ματωμενη δημοκρατια που αντιμετωπιζε αμεσο κινδυνο
θα επρεπε για να τον αντιμετωπισει να επιταχυνει την οποια πολεμικη της βιομηχανια
σε συνθηκες κατάληψης βομβαρδισμων και περικύκλωσης,ενω ειχε αμεση αναγκη.
εξοπλισμου με συγχρονα οπλα(ειδικα αεροπλάνα) όπως ο φασιστας αντίπαλος.
>

Unknown είπε...

εαν στο κειμενο χρησιμοποιηθει το συμβολο μεγαλυτερο μικροτερο,τοτε το περικλειομενο
κειμενο ενω παραμενει στον writter οταν στελνεται στον server εξαφανιζεται .
δεν ξερω αν ειναι bag του server η δικο μου.

τα γεγονοτα που καθωρισαν τον ισπανικο εμφυλιο δεν αμφισβητουνται.
η εκτιμηση τους μπορει να αμφισβητειται,και εχει μεγαλη σημασια για το σημερα.
γι αυτο προφανως το εισαγωγικο post επαναφερει την συζητηση.

σημαντικη αλλα οχι πληρης ειναι η κριτικη του κκε για την αποτελεσματικοτητα των λαικων μετωπων του μεσοπολεμου,οχι επειδη το ειπε ο μαιλης,αλλα κυρια επειδη απανταει στο ερωτημα
γιατι δεν εξοπλιστηκαν οι μαζες απο την αρχη.

αυτο ζητουσε επιμονα το κκι πριν απο την εκδηλωση του πραξικοπηματος,
πως θα μπορουσε ομως να γινει αυτο απο μια αστικη κυβερνηση η απο μια κυβερνηση που πιστευε
οτι μπορουσε να τα βρει με την αστικη ταξη
.
στην καταλωνια οι αναρχικοι ησαν εξοπλισμενοι,και καλα εκαναν, και δε μπορεσε να περασει το πραξικοπημα.
στο νοτο και δυτικα επικρατησε γρηγορα γιατι η κυβερνηση δεν ειχε προηγουμενως κινητοποιησει τις μαζες.
τοτε παιχτηκε ο συσχετισμος δυναμεων ο οποιος σταδιακα χειροτερευε.

οποιαδηποτε εκτιμηση του στυλ φταινε οι αναρχικοι οι τροτσκιστες η το κκ ισπανιας
ειναι εξω απο καθε πραγματικοτητα(η αναπαραγωγη της σημερα θυμιζει παλη γραμμων
και φοιτητικο αμφιθεατρο) .

οι εξελιξεις ,οπως φαινεται εκ των υστερων,καθωριστηκαν στη αρχη.

αυτο ομως δεν εμποδισε τις τοτε αντιφασεις του κομμουνιστικου κινηματος απο το να εκδηλωθουν.
πρωτη και κυρια η ιδια η γραμμη των λαικων μετωπων ως προσφορη γραμμη για την αντιμετωπιση του φασισμου.
ειναι μεγαλη η υπηρεσια που προσφερει η εστω και περιωρισμενη κριτικη της απο το κκε σημερα.

δεν αμφισβητειται η υπεροπλια του φρανκο στον αερα.
(παρομοιο γεγονος επεδρασε και στην ελλαδα στον αγωνα του Δ.Σ.).
στην μαχη του εμπρο με 250.000 λαικου στρατου,τα αεροπλανα του φρανκο κτυπαγαν απο 300 μετρα
υψος που δειχνει την ανυπαρξια αντιπαλης αεροποριας αλλα και αντιαεροπορικου πυροβολικου..

δεν χρειαζεται ο kowalsky με τους πινακες του γα να φανει απο το 36 και μετα η φθινουσα
πορεια της σοβιετικης στρατιωτικης βοηθειας.

θα μπορουσε κανεις να αντιτεινει οτι η εσσδ εκανε οτι μπορουσε.
οποτε που ειναι η αντιφαση?

στο γεγονος οτι ενω γνωριζε τα ορια της επενεβη με πολιτικους συμβουλους στα πολιτικα
δρωμενα της ισπανιας, εθεσε αριστερες αντιφρανκικες δυναμεις στη παρανομια στη βαση
του οτι η πρακτικη τους και η ιδεολογια τους ησαν σε αντιθεση με το συγκεντρωτικο
της μοντελο και απειλουσε την ιδεολογικη κυριαρχια της καθοδηγησης της στο εργατικο κινημα,
και για να το κανει αυτο κατασκευασε,κατα τα ειωθοτα, ως προδοτες αυτους που ολη τους τη ζωη αγωνιζοταν μαζι με τον ισπανικο λαο και πρωτοστατησαν στην μαχη της βαρκελωνης.

ο λενιν που δεν ειχε τετοιου ειδους προβληματα συνεργαστηκε και με τον μαχνο
για να αντιμετωπισει τους λευκους.









Ανώνυμος είπε...

1) προφανως διαφωνω με αυτα που γράφει ο Μαίλης. Ο Μαϊλης δεν υπερασπίζεται το 7ο Συνέδριο της Διεθνούς, εγώ το υπερασπίζομαι.

2) καλά τα παραμυθάκια για τη Βαρκελώνη αλλα δεν εχουν δράκο. Τα οπλα οι αναρχικοι τα πήραν όταν έγινε το πραξικόπημα τον Ιούλη του 1936. Μονο που δεν ήταν οι μονοι. ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΣΤΗ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ. Ολη η μπατσαρια, καθώς και η ΣΤΡΑΤΟΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗ που σε ολη την υπόλοιπη Ισπανία ήταν με τους φρανκιστές στη Καταλωνία ήταν με τη δημοκρατία κι ο λόγος ειναι εθνικος (καταλούνια βέρσους καστίλη). Το ίδιο ισχύει και για τις δυνάμεις της Εσκέρα (Κομπανύς) Οι αναρχικοι ειχαν τη μεγαλύτερη οργάνωση, και επέβαλαν άμεσα τη διάλυση των τακτικών κρατικών δυνάμεων της δημοκρατίας που όμως πρόσεξε ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΧΘΡΙΚΕΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ηταν υπερ της. Αυτο οδήγησε αυτομάτως σε κάζο, σε τεράστια δυσκολια αναδιοργάνωσης του μετώπου με τους φασίστες στην ΑΡαγονία, γιατι τα όπλα της φρουράς της Βαρκελώνης έπρεπε άμεσα να διοχετευτουν για εκστρατεία ενάντια στη Σαραγόσα και άλλες πόλεις. αλλα δεν έγινε αυτο. ΤΕλικά η πλάκα ειναι ότι στα βασικά μέτωπα στην Αραγονία εκεινες τις δύσκολες στιγμές βασικο ρολο έπαιξαν τακτικές δυνάμεις που απέμειναν και η ενιαία σοσιαλδημοκρατική νεολαία και οχι οι αναρχικοι :-). Οι αναρχικοι, οπως λέει ξεκάθαρα ο Ντιέγκο Αμπαντ ντε Σαντιγιάν φρόντισαν να κρατήσουν σημαντικότατο οπλισμό στα μετώπισθεν της Βαρκελώνης!!! Ρε το λένε ανοιχτά.

3) Στη Μαδρίτη αντιθέτως τα όπλα δόθηκαν μετά την πίεση των εργατών απο τη κυβέρνηση Γκιράλ, στην οποια εκπροσωπούνταν μονο τα αστικά κομματα. Οι συγκρούσεις στη ΜΑδρίτη ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΣΦΟΔΡΟΤΑΤΕΣ, γιατι ο στρατος και η μπατσαρια ήταν με τους φασίστες. Παρα ταυτα οι ένοπλοι εργάτες νίκησαν. Οι σοσιαλδημοκρα΄τες του Καμπαγιέρο απειχαν εξαρχής από το Φλεβάρη του 1936 απ' το κυβερνητικό σχήμα (Εκλογές, αναδειξη Λαϊκού Μετώπου στη κυβέρνηση), οχι με επαναστατική άποψη, αλλα με άποψη καθαρά καιροσκοπική:ήθελαν τα περισσότερα υπουργεία για τη πάρτη τους ακολουθούσαν τακτική "ωριμου φρούτου", να καταρρεύσει η κυβέρνηση. Αυτα βέβαια δεν τα παρουσίαζαν έτσι...πουλουσαν επαναστατηλικι του κώλου.

el quinto

Ανώνυμος είπε...

4) επειδή ωραία ειναι τα παραμυθάκια των τροτσκιστών περι συνεργασίας και έλλειψης ταύτης. Οι κομμουνιστές ήταν οι πρώτοι που ζητούσαν ενότητα των εργατικών δυνάμεσων στο μέτωπο και τη παραγωγή. Οι αναρχικοι ήταν αυτοι που ήταν εξαρχής ΕΝΑΝΤΙΑ. Και αυτο το έδειξαν με το χειρότερο τρόπο στην Αραγονια-Βαρκελώνη τους πρώτους μήνες που έλεγχαν τα πάντα όταν εξόντωσαν με συμορίτικες ενέδρες 200 περιπου σοσιαλδημοκράτες και κομμουνιστές εργάτες ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΣ ΩΜΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ. Γι αυτα ομως δεν λέει κανεις τίποτα.

5) Προφανώς δεν είχαν ολοι οι αναρχικοι την ίδια λόξα με τους "ανεξέλεγκτους" της Βαρκελώνης. Υπήρχαν και ταξικά επαναστατικά στοιχεια ΜΑΖΙΚΑ που ήθελαν τη συνεργασία με τους κομμουνιστές. Κι αυτοι έδωσαν το αιμα τους μέχρι τη τελευταία στιγμή. Πριν να γινει το πραξικοπημα Κασσαδο - Μέρα υπηρξε αναρχικος εργάτης που προειδοποίησε το κομμα (το περιγράφει η ΠΑσιοναρια στα απομημονεύματά της) αλλα το κομμα εκανε το μεγάλο λάθος να πιστευει οτι δεν υπάρχει τέτοιο μέγεθος συνθηκολόγων και 5ης Φάλαγγας (το ίδιο λάθος συνέβη και με το επιτελείο Πριέτο, πρέπει ομως να σκεφτόμαστε τις συνθήκες πάντα). Αναρχικος πολιτοφύλακας ήταν αυτός που σταμάτησε τους αναρχικους που έριχναν με πολυβόλο απο το γνωστό κεντρικο τηλεφωνειο της Βαρκελώνης, υπενθυμίζοντάς τους ότι δεν ειχαν δικαιωμα να ελέγχουν το εσωτερικο του κτιρίου και τις διαβιβάσεις, όπως και έκαναν εντελώς αυταρχικά. Οι τύποι εκαναν υποκλοπες σε όλους τους άλλους. Και εδώ που τα λέμε μαλλον αναρχικος εργατής τίμιος ήταν αυτός που τις αποκάλυψε, ανοιγοντας καποια στιγμή τη γραμμή και πετάγοντας το αμίμητο: "οι γραμμές αυτές ειναι για πιο σημαντικά πράγματα" ,προφανως για να απευθυνεί στους κομμουνιστες και να τους πει οτι εδω γινεται ο χαμος.

6) επειδη ωραία παραμυθάκια γράφετε οι τροτσκσιτές, ξεχνάτε τα βασικά. Οι εργάτες ειχαν τα οπλα στα χέρια τους στη Μαδρίτη και στο μέτωπο ακομη και μέσα στο δημοκρατικο στρατό. Σημαντικο τμήμα της παραγωγής ήταν απαλλοτριωμένο απο τους εργάτες. Βλέπεις οι μεγάλοι καπιταλιστές και φεουδάρχες είχαν πάει με τους φασίστες και τους απαλλοτρίωσαν ολη την περιουσία στη δημοκρατία. Οχι μονο αυτο η γή σχεδον ολη δόθηκε στους φτωχούς αγρότες, χωρις καμια αποζημιωση, αυτο το εκανε κομμουνιστής υπουργος. ΤΑ χρέη τους στις τράπεζες ΣΒΗΣΤΗΚΑΝ. ΤΑ ψεματάκια με την δήθεν κολεκτίβες δεν έχουν πια δράκο. ΤΑ σύγχρονα στοιχεια αποδεικνύουν ότι μολις το 18% της γης ήταν κολλεκτιβοποιημένη (ενω οι παραμυθάδες έλεγαν 40%, για να πουν και καλα οτι οι αγρότες ήθελαν κολλεκτιβοποίηση). Οι αγρότες που πήραν γη πολέμησαν σα λιοντάρια το Φράνκο. Αντιθε΄τως εκει που εφαρμόστηκαν τα πειράματα τα αναρχικα...οι αγρότες όπου φύγει - φύγει. Καλο ειναι το βιβλίο που τα περιγράφει αυτά του ελευθεριακό Σάιντμαν. Γράφει βέβαια του κόσμου τις παπάρες, αλλα τα στοιχεια ειναι πολύ συγκεκριμένα και δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, τα ολλα ειναι ερμηνειες. Μες στην ίδια ΤΗΝ ΑΡΑΓΟΝΙΑ, εκει δηλαδή που έκαναν κουμάντο αναρχικοι λιγότερα απο τα 2/5 ήταν στις κολεκτίβες!!! Κανεις δεν ήθελε κολεκτιβες. ΠΡΑΓΜΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΤΑΤΟ, οι κολεκτιβες βαζίσονται σε βαρια μηχανήματα, τρακτέρ, κομπέιν αλλιως δεν στήνονται.

el quinto

Ανώνυμος είπε...

7) τέλος επειδη πας να πετάξεις τη γνωστή λασπούλα με τους δήθεν πράκτορες της ΕΣΣΔ που αλώνιζαν στην Ισπανια. Προσεξε γιατι και εκει θα φας κάζο.Οπως εχει αποδεικτει πάλι πρόσφατα, οι πράκτορες της NKVD ήταν μετρημένοι στα δάκτυλα χεριών. Τα αλλα ολα ειναι παραμύθια. ΤΑ σοβετικά αρχεια εχουν ανοιξει. Και αυτα τα ΄γραφουν πολλοι ιστορικοι πλέον.

8) δεν κατάλαβα, οι λιποτάκτες που επιχειρούν πραξικόπημα στα μετώπισθεν τη στιγμή που μαίνεται ο πόλεμος στο βορά (βλέπε Βάσκους το Μάη του 37) πρέπει να λάβουν μια ξεκάθαρη απάντηση απο τους επαναστάτες. κι αυτή ειναι μια: ΘΑΝΑΤΟΣ και απόσπασμα. Αν δεν το έκαναν αυτοι οι κομμουνιστές, τότε δεν θα ήταν κομμουνιστές.

9)και εδώ το καλύτερο...μας παρουσιάζουν τις συνθήκες του ΛΑϊκου Μετώπου λες και ειναι οι σημερινές. οχι δεν ήταν. βλέεπτε οι σοσιαλδημοκράτες εργάτες ειχαν πάρει ήδη τα οπλα το 1934 στην εξέγερση στην ΑΣτούριας. Το ιδιο ειχε γινει στην Αυστρία. Οι εργάτες ριζοσπαστικοποιούνταν σε ολη την Ευρώπη σε μικροτερο ή μεγαλύτερο βαθμο σε κάθε χώρα. Ολοι στρέφονταν στα κομμουνιστικά κομματα. Οι αριστερεές ηγεσίες λοιπόν της σοσιαλδημοκρατίας (βλέπε Καμπαγιέρο) υιοθετούσαν κομμουνιστικά συνθήματα για να σταματήσουν το φυλλορρόημα. Αυτα δεν υπάρχουν σημερα ουτε για πλάκα. Αν δεν τα ξερεις ομως θα παρουσιαζεις τα λαικα μετωπα ως ταξικ΄η συνεργασία. Ειδικα αν δε ν ξερεις οτι ο παπαρας ο Τρότσκι απο το 1934 ειχε ζητήσει στους γάλλους τροτσκιστές να ενταχθούν στους σοσιαλδημοκράτες με εισοδισμο (ειναι η γνωστή κλικα του Μολινιέ, έτσι την αποκαλούσε ο Τρότσκι αργότερα). Εκει βέβαια εγιναν κωλος και βρακι με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Ετσι όταν το 1936 έγινε της πουτάνας από απεργιες που ακθοδηγούσαν οι κομμουνιστές, οι τροτσκιστές ήταν ανύπαρκτοι και απεργοσπάστες. και ο τρότσκι για να πουλήσει τρελίτσα έβγαζε φλαρ αριστερά λέγοντας ότι ...επικειται η επανάσταση :-0 στη ΓΑλλία

10) Στην εξέγερση της Αστούριας που έγινε επειδή η φασιστική CEDA εντάχθηκε στη κυβέρνηση του κρυοφασίστα ριζοσπάστη Λερού, οι αναρχικοι της FAI ΑΠΕΙΧΑΝ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ, αντιθέτως συμμετειχαν μονο αναρχικοι της CNT που ήθελαν την ενότητα με το κομμουνιστικο κομμα και τους σοσιαλδημοκράτες. Γι αυτο και τα συνθήματα της ΑΣτούριας μιλάνε για σοβιετ, όχι για ...ελευθεριακο κομμουνισμό. η πλάκα ειναι οτι σεκταριστες της FAI έβαλαν ως πλαίσιο συνεργασίας την υιοθε΄τηση του "ελευθεριακο κομμουνισμού" και του "συντριβή του κράτος" εδω και τώρα. Ο,τι να ναι δηλαδή.

Νικολάκη μάθε μπαλίτσα :-) αγορι μου...

el quinto



Ανώνυμος είπε...

τέλος για τους τροτσκιστές και οχι μονο δεν υπάρχει το μεγαλύτερο ανέκδοτο απο αυτο που γράφει ο Οργουελ και ο Μπορκενάου ότι οι αστοι ήθελαν να πολεμήσουν τους φασίστες και οχι οι εργάτες. και το κομμουνιστικο κομμα γέμισε έτσι με αστούς :-0 !!!

Εδώ πραγματικά μερικες φορές, ακομη και η κοινή λογική πάει περίπατο, πρέπει να χτυπήσουμε τους σταλινικους πάσει θυσία οποτε θα υιοθετήσουμε τη μεγαλύτερη παλαβομάρα που υπάρχει.

σε οποιοδήποτε αστικο στρατό , η συντριπτικξή πλειοψηφία στους στρατώνες ειναι οι εργάτες, το ίδιο συνέβαιεν προφανώς και στο δημοκρατικο στρατό. ΣΤην ισπανία απο τη πρώτη στιγμή αυτοι που ήθελαν να πολεμήσουν τους φασίστες στα δυσκολότερα μέτωπα ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΙΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΑ ΤΑΞΙΚΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ της εργατικής τάξης αδιαφορο ποια ιδεολογική ταμπέλα ειχαν ως τότε.
Το κομμουνιστικο κομμα έδωσε το καλύτερο παράδειγμα στη μάχη, φτιάχνοντας διοικητές απο τα σπλάχνα του λαού (το 5ο σύνταγμα ειχε σχολές απ' τις οποιες αποφοιτησαν αμορφωτοι εργατες και αγρότες, βγαινοντας ΜΗΧΑΝΙΚΑΡΕΣ). Ολοι λοιπόν οι εργάτες απο το παράδειγμα της ζωής πήγαιναν αυτομάτως με τους κομμουνιστές. Εχει κανεις αμφιβολία γι αυτο;
Οι τροτσκιστές αράζανε στις αψιμαχίες της Αραγονίας...
Οι πραγματικές μάχες ομως γίνονταν αλλου, στη Μαδρίτη, στο Χάραμα, στη Γουαδαλαχάρα, στην ανδαλουσια αρχικά, στη Μάλαγα , στο Τερουέλ, στον Εβρο.

γι αυτο ΛΙΓΗ ΤΣΙΠΑ πια ρε παιδιά μην μας δουλεύετε τόσο πολύ πια

το πιο αστειο το ειχε γραψει ενας στο ιντυ, που έλγε ότι καπου 150.000 κομμουνιστές (οι μισοι απο τους 300.000) ήταν...στρατιωτικοι. Προφανώς ο τυπας δεν εχει παει ποτέ στρατό. Τα πράγματα ειναι απλά οι 150.000 ήταν εργάτες φαντάροι. Καταλαβαίνετει τι σημαινει αυτο , έτσι; Ποιος σήκωσε το μέτωπο με τους φασίστες
ΜΑ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ

el qunto

υγ: τα οπλα απ' τη μόσχα ήρθαν μετά τον Οκτώβρη μαζικά, ως τοτε το 5ο Σύνταγμα ειχε ήδη 50.000 με 70.000 μαχητές. Αυτα τα νούμερα ήταν άπιαστα για τους αναρχικούς της βαρκελώνης. Εδώ δεν ήθελαν με τιποτα να στειλουν στρατο στη Σαραγόσα. Μονο ο τρελος Ντουρούτι ήθελε και όταν έφιαξε στρατό, αυτός διαλύθηκε αμέσως με το που πέρασε το πρώτο αεροπλάνο. Μιλάμε ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ.
ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ
ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ ΣΑΝ ΤΡΑΠΟΥΛΟΧΑΡΤΑ

Unknown είπε...

η αδυναμια πραγματοποιησης της αστικοδημοκρατικης επαναστασης στην ισπανια
απο το λ.μ ειναι ζητημα συνθετο .

η προσεγγιση του μπορει να γινει μονο με τους αντιστοιχους ορους,στο μετρο
και στο επιπεδο που εχουν κατακτηθει.

Ανώνυμος είπε...

καλα σου ελεγε το απολιθωμα για κουτάκια, εφαγες τα στοιχεια μπολικα και δεν εχεις τι να πεις
ποια αστικοδημοκρατική επανάσταση ρε μεγάλε, αυτά λύθηκαν το πρώτο χρονο αμέσως μολις οι εργάτες πήραν τα οπλα. Σου λεμε η γη μοιράστηκε στους αγρότες. Απαλλοτριώθηκαν τα λατιφούντια. Τελεία!
εσυ εχεις μαθει στα κουτάκια.
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ
Το 1933 οι αγρότες και οι μικροαστοι των πολεων στη Γερμανία πήγαν στην αγκαλιά του Χίτλερ γιατί οι φασίστες εμφανιζοντανς ως πατριώτες ενάντια στη μνημονιαρα των βερσαλλιών που ειχαν ψηφίσει οι σοσιαλδημοκράτες.
Το 1936 οι αγρότες και οι μικροαστοί των πόλεων πλαισίωσαν αμέσως το λαϊκό μέτωπο γιατι έβλεπαν στους φασίστες τη διατήρηση της φεουδαρχίας και της υπερεκμετάλλευσης της υπαίθρου απο την πόλη. Οι μικροαστοι της πόλης ήθελαν δημοκρατία και οχι φασισμό. Οι σοσιαλδημοκράτες που ειχαν δύναμη δεν ήθελναν να μπουν στη κυβέρνηση και να διαφυλάξουν τα ουσιώδη, να πάρουν το πούλο ολοι οι φασίστες αξιωματικοι, να προχωρήσει σε ολη την ισπανία ο διαμοιρασμος των λατιφουντίων στους φτωχούς αγρότες, γιατι εκαναν τα δικα τους παιχνιδιάκια με τμήμα της αστικής τάξης, παρουσιάζοντας την αποχή απο τη κυβέρνηση, σαν λενινιστική τακτική του 17 (παπαάτζες)
Ο Δημητροφ τα λέει πολύ καλά στα τηλεγραφήματά του μετά το πραξικόπημα: η δημοκρατία ειναι η αμφίεση, για να πάρετε επαναστατικά μέτρα και να φτιάξετε λαϊκο στρατό να τσακίσετε τους φασίστες, προχωράτε τα επαναστατικά μέτρα όσο το επιτρέπουν οι συσχετισμοι και εντος της χώρες: συμμαχία με μικροαστούς και εκτος της χώρας (να ανοιξουν τα σύνορα να περάσουν οπλα), αξιοποιείστε και τις πολιτοφυλακες αλλα και τον τακτικο στρατό. Ολες τις δυνάμεις...ΜΗ διαλύετε τα μάχιμα τάγματα , τους αγρότες σε στολή, αξιοποιείστε τους. Θα κρινετε στην πορεια του αγώνα ποιοι αξιωματικοι κάνουν ή δεν κάνουν, μην διαλύσετε τον τακτικο στρατό.
Οι αστοι νομιζεις ήταν μαλάκες στις άλλες χώρες; Γιατι κλείσαν τα σύνορα; Γιατι απο τη πρώτη στιγμή στήριξαν το φράνκο; Τι δεν το ξέρεις; Το γαλλικο στρατιωτικο επιτελείο, κράτος εν κράτει, βοήθησε το Φράνκο, στέλνοντας μισθοφόρους μαροκινούς απο το γαλλικο μαροκο. Ο Φράνκο ήταν στις κανάριες νήσους, πέρασε με αεροπλάνο βρετανικο πρώτα απο το γαλλικο μαρόκο για να κάνει τα κονέ και ύστερα έφτασε στο ισπανικο για να διευθύνει το πραξικόπημα. Γάλλοι βρετανοι ιμπεριαλιστές τον στήριξαν στα πρώτα του βήματα.
Οι τροτσκιστές λέτε ενα σωρό παραμύθια, γιατι ολοι οι υπολοιποι δεν κατσαμε ως τώρα να δουμε τα γεγονοντα στη σειρα. Αν τα βάλεις κατω καταλαβαινεις τι συμβαινει,
Το ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΟ ΘΕΜΑ ΗΤΑΝ Η ΝΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ. Μονο οι κομμουνιστές πρότειναν την ενότητα των εργατών, ολων των αποχρώσεων ως το τέλος γιατι μονο ετσι το προλεταριάτο θα ήταν επικεφαλής ενος ατσαλένιου αντιφασιστικού μετώπου που θα οδηγούσε τα πράγματα ως το τέλος, γιατι η νίκη εναντι του φασισιμού θα σήμανε αυτομάτως προχώρημα της επανάστασης, θα σήμανε αυτομάτως πολιτικά γεγονότα στη Γαλλία, όπου το προλεταριάτο θα έπαιρνε την εξουσια (ήδη το κομμουνιστικο κομμα της Γαλλίας γιγατωνόντα), το Βέλγιο μια κουτσουλιά παραδίπλα θα ακολουθούσε.
ΤΑ πραγματα ειναι πολύ απλά. Ολες οι άλλες δυνάμεις ταλαντεύονταν, δεν ήθελαν ενότητα γιατι οι ηγέτες τους είχαν κλειστει στο σεκταριστικο καβούκι τους και δεν δίσταζαν να συνεργάζονται και με αστικές δυνάμεις είτε συνθηκολόγες είτε αποσχιιστικές (Καταλονία) για να επικρατήσουν ΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΑΝ.
Δεν ήταν η πρώτη φορά για την Ισπανία, συνέβη αυτό και στη πρώτη δημοκρατία, οι αναρχικοι σύρθηκαν πίσω απο τους αδιάλλακτους αστούς που ήθελαν κατακερματισμο και ομοσπονδίοποίηση για να ελέγχουν περισσότερα υπουργεία στη κεντρική κυβέρνηση. Πάνω στο σεκταρισμο αυτό και την αδιαλλαξια, σε εμφύλιο με΄σα στον εμφύλιο ήρθε η ήττα και αναστήθηκε η μοναρχία.

el quinto

Ανώνυμος είπε...

ελα και ένα τελευταίο περι πολιτικής οικονομίας για να τους τελειώνουμε. Συντομο.
1+1=2 λέει ο Γκονταρ σε μια πολύ γνωστή του ταινία.
Το ίδιο ισχύει και για τις αξιες που παράγονται, δεν υπάρχει πουθενά μια χοάνη που τις εξαφανίζει, κάποιος τις κατασπαράζει , κάποιος τις κλαίει που τις παρήγαγε.
Οι τροτσκιστές λοιπόν με τη βοήθεια του Χιου έφτιαξαν το εξής παραμύθι: ο χρυσός, που λειτουργεί ως συνάλλαγμα βασικο πήγε στις τσέπες του κακού του ΣΤάλιν, γι αυτό και μονο το 70% της βιομηχανίας της Βαρκελώνης κατέρρευσε, γι αυτό υπήρξεν προβλήματα πληθωρισμού στη δημοκρατικη ζώνη κτλ...
οχι κύριοι. Ο χρυσός πέρασε στην ΕΣΣΔ γιατι ήταν η μονη χώρα που μπορούσε να τον σπάσει σε συνάλλαγμα γαλλικο προκειμένου τόσο να πληρωθούν οπλα, όσο και να χρηματοδοτηθούν οι ανάγκες της δημοκρατίας. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ο χρυσός θα ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΝΤΑΝ ΑΥΤΟΜΑΤΑ απο τις τράπεζες με επίκληση του δόγματος "μη επέμβασης" Το χαν ξανακανει οι τραπεζιτες της Ευρώπης αυτο, όταν κατέρρεε η μοναρχια στην Ισπανία, και δεν ειχε σταθεροποιηθει η δημοκρατία. Το αποδεικνύει ο Ανχελ Βίνιας με ντοκουμέντα. Η ΕΣΣΔ τελικά ΜΠΗΚΕ ΠΟΛΥ ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ ΠΟΥ ΠΑΡΕΔΩΣΕ και φτάνει εδώ να απλως να κάνουμε ένα άθροισμα με τα τελευταία στοιχεια που προσκομίζει ο Ανχελ Βινιας, αλλα και ο Κοβάλσκι oxi sto Οperation X, αλλα στη τελευταία του δημοσίευση που έχω βάλει στο ιντυ.
Τοτε τι έγινε; Μα η οικονομία στη Βαρκελώνη καταστράφηκε απο τα απιθανα πρωταρχικά πειράματα των αναρχικών και βεβαίως απο την "κολλεκτιβοποίηση". Ολα τα εμπορεύματα ΞΕΠΟΥΛΗΘΗΚΑΝ ΜΠΙΡ ΠΑΡΑ στο εξωτερικο και το συνάλλαγμα (βιομηχανικο και αγροτικο) ΕΞΑΝΕΜΙΣΤΗΚΕ. ΚΟΝΟΜΗΣΑΝ ΚΑΛΑ ΔΗΛΑΔΗ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΓΑΛΛΟΙ ΒΡΕΤΑΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΙ από αναρχικούς τυχοδιώκτες μέχρι καταναλούς αστούς κτλ...
Υποτίμηση του νομίσματος θα γινοταν ετσι κι αλλιως σε πολεμική αναμέτρηση μεγάλης κλίμακας, εδώ ομως κάποια πράγματα εκτραχύνθηκαν στη Βαρκελώνη λόγω ακριβώς του καθεστώτος που επικράτησε και παρουσιάστηκε ως επαναστατικο ενώ ήταν κάργα ΚΛΕΨΙΜΑΙΙΚΟ. Μιλαμε για υπερεκμετάλλευση. Εδω παραδέχονται οι ίδιοι ότι οι γυναίκες στις κολλεκτίβες της ΑΡαγονίας, που ήταν υπο αναρχικη διοίκηση της FAI, αμοιβονταν λιγότερο απο τους άντρες για την ίδια εργασία!!! ΤΟ διανοείστε; Τις πρώτες μέρες, οι διοικητές της FAI έκαναν το εξής εκπληκτικο πήταν ΟΛΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ, τα πολυτιμά τους αντικειμενα κτλ... και αυτό καποιοι το ονομάζουν επαναστατικο και οτι "ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ"!!! Η κλοπή βαπτίζεται επανάσταση. ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ.
Α, και να προσθέσω οι γυναίκες στις κολλεκτίβες ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ, γιατι ήταν...γυναίκες!!! ΖΗΤΩ Ο "ΕΥΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ"!!!!αυτα ρε υπερασπίζεστε!!!


el quinto