Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Γενέθλια 86

Την τετάρτη το απόγευμα ολοκληρώσαμε επιτυχώς την έφοδο στον ουρανό της μεσογείων και στο χειμερινό ραδιομέγαρο της ερτ. Η νετ έδειχνε ζωντανά την αλέκα από το πεδίο του άρεως κι η ετ-1 κονσέρβα την προεκλογική της ανταρσύας. Η ετ-3 τη γλίτωσε λόγω απόστασης, αλλά είχε ανοίξει το δρόμο οκτώ χρόνια πριν, στο κύμα των καταλήψεων του 2001.

Περίμενα τον μαΐλη να βγει στο καπάκι να ανακοινώσει το διάταγμα για τη γη και τη λήξη του πολέμου, αλλά μάταια.
Τα αστικά μέσα την επομένη έθαψαν το θέμα, τα ποσοστά τηλεθέασης και την απήχηση των κομμουνιστών στην κοινή γνώμη.

Η συγκέντρωση του κόμματος έκλεισε με το σύνθημα
κουκουέ δυνατό η ελπίδα είναι εδώ.
Η ομοιοκαταληξία εδώ-δυνατό κανονικά είναι νύχι-κρέας με τους πασόκους. Αλλά δε βαριέσαι, τόσα συνθήματα μας κλέψαν αυτοί, στο ένα που τους πήραμε εμείς θα κολλήσουμε;
Σημειωτέον πως εκτός από την ελπίδα και το μπρεζνιεφικό απολίθωμα, στο πεδίο του άρεως παρευρέθη κι ο μάκης πέτσας που είναι η ελπίδα του λαού για τη θύελλα που του ετοιμάζουν.

Από την ομιλία της αλέκας μου έμεινε το κάλεσμά της σε υπάλληλους κι υπάλληλες να στηρίξουν το κόμμα.
Σοβαρή κριτική με τέτοιους όρους όμως δε γίνεται. Γι' αυτό περνάω στους πασόκους που ήταν στο ίδιο μέρος μία μέρα μετά, ενωμένοι και δυνατοί γιατί μυρίστηκαν εξουσία.

Τα έσχατα του κόσμου.
(Παπ)ανδρεϊκά απολιθώματα με 'κονίσματα και μαντινάδες.
Έμπαινε γιώργο έμπαινε, κάν' τα λαμόγια λίμπα
και μες στη λαοθάλασσα την καθαρή κολύμπα
.
Μπλουζάκια με επιγραφές πασοκ-www.dialogos.gr (;).
Αγωνιστικά τραγούδια σαν το πες το κι έγινε (σαφής αναφορά στα ρουσφέτια κι ας είναι νουδου η φραγκούλη) και το σαν γυναίκα κι εγώ, (γι)ου-(χ)ου, (γι)ου-(χ)ου της αρβανιτάκη.
Πράσινες πλαστικές παλάμες, σαν αυτές της κόκα-κόλα, που τις βάζεις ανά δύο στο χέρι και τις κουνάς σαν καστανιέτες για παλαμάκια. Η ετε στην υπηρεσία της ηλιθιότητας. Θα τους μείνουν και μετά τις εκλογές να ρίχνουν φάσκελα μπροστά στον καθρέφτη.
Φυλλάδια υποψήφιων ούφο που παλεύουν για την πάρτη τους. Επικεφαλής τους ο θηλυκός νταλάρας και το φότοσοπ.
Κι η μπρέζνιεβα να σατιρίζει τις οδηγίες του μπιρσίμ.
Γιατί είναι τόσο αραιά μεταξύ τους; Φοβούνται μην κολλήσουν τη γρίπη;

Σήμερα όλα αυτά θα μετρήσουμε στην κάλπη που είναι γκαστρωμένη, με άλλα λόγια σε ενδιαφέρουσα, αν και άλλες, πιο ενδιαφέρουσες διαδικασίες είναι αυτές που θα φέρουν το σοσιαλισμό.
Μαζί εγείρονται αρχέγονα εκλογικά ερωτήματα που θυμίζουν τη διαλεκτική κότας-αυγού.
Το κίνημα φέρνει τους συσχετισμούς ή οι ψήφοι το κίνημα; (προβλήματα ειρηνικού περάσματος, τ.12, μιχαήλ στρογγόφ).
Αφού οι εκλογές δεν είναι η πιο σημαντική μάχη που έχουμε να δώσουμε, γιατί όλοι οι μηχανισμοί δουλεύουν στο κόκκινο προεκλογικά και μόνο τότε; Αν ήταν πιο σημαντική μάχη πόσα κομμάτια θα γίνονταν οι σύντροφοι που τρέχουν και σκίζονται; Μήπως όμως συμφέρει να έχουμε συνέχεια εκλογές για να 'μαστε σε τσίτα διαρκείας;
Γιατί δεν είναι όλοι οι σύντροφοι τόσο μετωπικοί όσο η αλέκα προεκλογικά;
Γιατί ήταν τόσο ψόφια αυτή η προεκλογική περίοδος; Ποιος γίνεται ξενέρωτος, εμείς ή η πραγματικότητα;
Είναι δείκτης ωριμότητας για την εργατική τάξη το εκλογικό δικαίωμα, όπως λέει ο ένγκελς; Ή μήπως δείκτης ανωριμότητας με αυτά που πάει και ψηφίζει στην τελική;

Τι γίνεται φέτος με την ψήφο διαμαρτυρίας;
Οι δυσαρεστημένοι της νουδου ψηφίζουν καρατζαφέρη κι όσοι δεν τον θεωρούν συνεπή ρατσιστή στηρίζουν χρυσή αυγή που ήταν δίπλα τους στον αγώνα τους στον παντελεήμονα.
Ένα άλλο κομμάτι πλαστελίνης αφήνει τη νουδου γιατί ο γιωργάκης του έταξε πράσινα στέιτζ. Όσοι φεύγουν απ' το πασοκ πάνε στην αγκαλιά του σύριζα, αλλά αυτός έχει γίνει μπάχαλο κι έχει διαρροές προς το κκε. Το κόμμα χάνει κόσμο προς την ανταρσύα λόγω της στάσης του το δεκέμβρη, αλλά η βρώμικη σύμπραξη με τους σεκίτες έστειλε αηδιασμένους αντάρτες ντουγρού στο σάββα και το εεκ.
Κι οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι του σάββα πού πανε;
Δεν υφίσταται τέτοια κατηγορία. Ο σάββας έχει μόνο πιστούς οπαδούς, κανέναν απογοητευμένο.

Και τι γίνεται με την κριτική ψήφο; Ιδού η απορία.
Η αλέκα λέει σε όλους τους τόνους να έρθει ο κόσμος στο κόμμα όπως είναι, με τις διαφωνίες του και τα σκουλαρίκια του. Αλλά οι κριτικές ψήφοι δεν έχουν πάνω στάμπα να ξεχωρίζουν. Η κάλπη τις τσουβαλιάζει όλες μαζί, κριτικές και τσιμενταρισμένες. Κι όσες περισσότερες έχει το (όποιο) κόμμα, τόσο πιο δικαιωμένο θα νιώθει να κάνει τα ίδια με πριν.

Τα (αργοπορημένα) προγνωστικά κινούνται στον αστερισμό του τρία.
Ο συν θα πάρει τα τρία, το ένα δέκατο από αυτά οι δορυφόροι του κι όλοι μαζί θα μπουν στη βουλή με το άθροισμα των έντεκα. Το ένα δέκατο (του τρία) θα πάρουν κι οι αντάρτες κι άλλα τόσα τα δυο μουλου μαζί. Το κόμμα πάει για τρία στο τετράγωνο, αλλά τελικά ούτε αυτά δεν θα πιάσει.
Τα τρία θα πάρει κι η νουδου που θα χάσει με διπλάσια (του τρία) διαφορά, ενώ άλλα τόσα θέλει να πάρει κι ο καρατζαφέρης. Του ευχόμαστε να πάρει τα μισά (κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Οι συμβουλές τέτοια ώρα που γράφω το κείμενο είναι ανεπίκαιρες.
Πάγια γραμμή του μπλοκ όμως είναι το ρίξε κόκκινο στην κάλπη. Διαλεκτικά δεμένο με το ρίξε λάδι στη φωτιά, αλλιώς από μόνο του δε βγάζει πουθενά.
Ψήφο στους ερυθρούς, τους γνήσιους συμμορίτες, μακριά από τη ροζέ συμμορία των έντεκα. Αν τώρα μπερδευτείτε και ρίξτε κάτι σε κεραμιδί, ή ροδακινί, μικρό το κακό. Αρκεί να μην έχετε αχρωματοψία και ρίξετε άλλα αντ' άλλων.

Ανταρσύα όμως δε μπορώ να σας πω να ψηφίσετε.
Βρήκαν άλλο οικοδόμο και φάγανε τον άβερελ από τα ψηφοδέλτια της θεσσαλονίκης. Αλλά αυτό δεν θα περάσει...
Είναι κι εκείνο το σεκίτικο μαύρο στη νου δου όχι στο πασοκ που μου κάθεται στο λαιμό και δεν κατεβαίνει με τίποτα.
Μαύρο στο σεκ, όχι στην ανταρσύα...
(Έτσι είναι αυτοί οι σταλινικοί. Να δεις που αν δε μπει η ανταρσύα στη βουλή, αυτοί θα χαρούν...)
Για μια μέρα εχθροί μες στο γήπεδο και μετά ξανά μαζί στους αγώνες (λέμε τώρα).

Υστερόγραφο:

Γενέθλια κι αγόρασα σχοινί
τον κόμπο μου τον έχω δέσει πρόχειρα
παραληρώντας πάνω στο σχοινί
στον τελευταίο ρόλο του αυτόχειρα

Γενέθλια και φτύνω τις ευχές
σοκολατάκια στήνω για ικρίωμα
ελπίζω με τις πρώτες τις βροχές
να ξεχαστώ κι εγώ και το σημείωμα


Στίχοι από το τραγούδι του παπακωνσταντίνου (ένας είναι ο παπακωνσταντίνου) γενέθλια 86. Αφιερωμένοι στα σημερινά γενέθλια της νου δου που σήμερα γίνεται κι αυτή 35χρονη κι ακολουθεί τη μοίρα της τσέκου.

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ποιος ειναι ο αβερελ αγαπητο απολιθωμα?λοιπον περιμενω βαρβατο κειμενο αυριο με διεξοδικη αναλυση του εκλογικου αποτελεσματος.χαιρετω.
τιτοικο κατασκευασμα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ο ναρίτης αρσενικός γονιός μου.
Αύριο αποκλείεται. Να μεστώσει πρώτα μέσα μου

haridimos είπε...

μερικές σκέψεις
Η αριστερά είναι σε πτώση όπως έδειξε και το καλοκαίρι.
Μόνο ένα μικρό κομμάτι της δεν επηρεάζεται από αυτήν.

Ανώνυμος είπε...

....τι να πω ρε παιδια δηλαδη το κερατο μου.και να σκεφτειτε οτι υπηρξε ενας δεκεμβρης,διαγουμε δεινους καιρους με τις αποτοκους της οικονομικης κρισης,η παπαρηγα καλυτερη επικοινωνιακα απο τοτε,και πολλα αλλα...
αν οχι τωρα,ποτε δηλαδη?τι γινεται τοσο φοβισμενος ειναι ο κοσμος????

Ανώνυμος είπε...

μηπως τελικα οσο επικοινωνιακη και αν ειναι η αλεκα ηρθε ο καιρος να γινει αντιληπτο οτι πρεπει να υπαρξει αλλαγη στην ηγεσια? (και δεν εννοω μονο την γγ)

δεν υπονοω να γινουν εκπτωσεις στην πολιτικη αλλα απο παντου εισπραττω μια απογοητευση απο μη οπαδους του κομματος, οτι το κομμα δεν ακουει...

μου αρεσε πολυ αυτο που ειπες απολιθωμα: "Οι κριτικές ψήφοι δεν έχουν πάνω στάμπα να ξεχωρίζουν. Η κάλπη τις τσουβαλιάζει όλες μαζί, κριτικές και τσιμενταρισμένες. Κι όσες περισσότερες έχει το (όποιο) κόμμα, τόσο πιο δικαιωμένο θα νιώθει να κάνει τα ίδια με πριν."

Ας ακουσουμε επιτελους, γιατι αλλιως δε θα εμπνευσουμε και η κατρακυλα θα συνεχιστει

Δημητρης

Ανώνυμος είπε...

ΜΠΟΓΙΟ στην ηγεσια να γουσταρουμε!!!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Καλά κι εγώ θέλω μάκη πέτσα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Δεν είναι τα πρόσωπα. Η αλέκα ήταν καλύτερη από ποτέ.
Και δεν έχω ιδέα ποιο είναι τελικά το θέμα. Στραβοτιμονιές κάνουμε κι εμείς, αλλά κι ο γιαλός δεν είναι ίσος.

Η κρίση είναι εποχή εξατομίκευσης και φόβου (αν δεν ανατρέψει ένα κκ το κλίμα) και σπάνια φέρνει καλό αποτέλεσμα στην κάλπη. Πού και να ζούσαμε τη νίκη του ντε γκωλ το 68, δεν θα το αντέχαμε...

Το μικρό κομμάτι ζει στον κόσμο του και δε νιώθει (πλακίτσα). Μέχρι και το εεκ έπεσε.
Χωρίς μειωτική διάθεση πάντως, τους λίγους εύκολα τους κάνεις πολλούς. Μετά τι γίνεται...

haridimos είπε...

μπορει η Αριστερα συνολικά (πλην ημων των ανταρτων) να έπεσε αλλά μονο το '07 και τον Ιουνη του 89 ειχε παρει παραπανω ψηφους ή ποσοστο.

JohnyQ είπε...

η κριτική ψήφος δεν καταγράφεται στην κάλπη αλλά πριν και μετά από αυτή με την προσωπική επαφή στο σπίτι, στις γειτονιές, στους χώρους δουλιάς όπου γίνονται εξορμήσεις.

Υ.Γ.

όπως γνωρίζεις έχουμε αναβιώσει το σύστημα καταγραφής της στάζι και της νεκαβεντέ(χεχεχε).όλες οι διαφώνίες, επιφυλάξεις και παρατηρήσεις συγκεντρώνονται και επεξεργάζονται!χαχαχα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Έτσι είναι.
Αλλά πόσοι έχουν τέτοια επαφή που λες, από την κε πχ;
Και πόσοι ξέρουν να ξεχωρίζουν την κριτική από την προπαγάνδα του αντιπάλου;

Rizobreaker είπε...

Για μια ακόμα φορά έγραψες!

Το "υπάλληλες" το πρόσεξα κι εγώ, αν και προφανώς ήταν εν τη ερήμοι του λόγου...

Είσαι τυχερός, έχεις γλυτώσει από τα σχόλια των Συριζάριων...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Το υπάλληλες, ο συνονόματός σου ο ρίζος το 'φαγε. Εν τη ρύμη της πληκτρολόγησης...

Δεν είναι όλοι οι συριζάριοι ίδιοι. Αγνόησε όσους πρέπει και στους άλλους φέρσου μετωπικά.
Όπως κάνεις δηλ...

Rizobreaker είπε...

Ντάξει μωρέ... μην είσαι αυστηρός με το όργανο! :p

Ρε είναι πολύ κουραστικοί οι τυπάδες... Αν παρατηρήσεις στα σχόλια, ποτέ δεν απαντάνε σε αυτό που τους λέω, αλλά συνεχίζουν να λένε τα δικά τους... Είναι και κουραστικό και ενοχλητικό...

Και όπως έγραψα και σε ένα σχόλιο μου στο μπλογκ λυπάμαι τα παιδιά που είναι στη νεολαία ΣΥΝ και όντως είναι καλά μυαλά...

Rizobreaker είπε...

Δε σχολίασες το δικό μου άπαιχτο "εν τη ερήμοι του λόγου"!! χαχα

Για να το διορθώσω "εν τη ρύμη του λόγου" ήθελα να πω... :p