Η φυλή του ποδοσφαίρου

Απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο του άγγλου ντέσμοντ μόρις, λόγω της ημέρας -κυριακή, μέρα του οπίου, παλιού και σύγχρονου ("θεός" κι "ασπρόμαυρη θεά").

Στην άλλη άκρη του κόσμου, το ρωσικό ποδόσφαιρο έχει τη δική του ιδιαίτερη μορφή για την τελετουργία πριν από το ματς. Για πρώτη φορά έγινε γνωστή στη δύση, λίγο μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, όταν η περίφημη ομάδα δυναμό μόσχας έκανε μια περιοδεία στην αγγλία και προκάλεσε την κατάπληξη τόσο των φιλάθλων που πήγαν να παρακολουθήσουν τον πρώτο αγώνα της στο τσέλσυ, όσο και των αντιπάλων της.

Ύστερα από μια δεκάλεπτη προθέρμανση, οι ρώσοι ποδοσφαιριστές εξαφανίστηκαν στα αποδυτήριά τους. Όταν ξανάκαναν την εμφάνισή τους δίπλα στους παίκτες της τσέλσυ, οι θεατές είδαν κατάπληκτοι πως ο κάθε παίκτης της φιλοξενούμενης ομάδας κρατούσε μια μεγάλη ανθοδέσμη.

Έμειναν με αυτές τις ανθοδέσμες στα χέρια όσο παίζονταν οι εθνικοί ύμνοι και μετά, προς μεγάλη αμηχανία των παικτών της τσέλσυ πλησίασαν και βλοσυρά τους πρόσφεραν τα λουλούδια σαν εκδήλωση φιλίας. Ύστερα έτρεξαν να πάρουν τις θέσεις τους μέσα στον αγωνιστικό χώρο κι άφησαν τους αντιπάλους τους με τα λουλούδια στα χέρια να αισθάνονται σαν ηλίθιοι.

Τελικά διασώθηκαν από τον προπονητή τους που του φόρτωσαν όλες αυτές τις ανθοδέσμες. Το πλήθος των θεατών ξέσπασε στα γέλια κι άθελά τους οι ρώσοι είχαν κερδίσει ένα σημαντικό αβαντάζ. Άθελα, επειδή γι' αυτούς ήταν μια καθιερωμένη διαδικασία και δεν απέβλεπε να προκαλέσει σύγχυση ή έκπληξη.

Διάφοροι παρατηρητές σημείωναν αργότερα πως σε πολλά κρίσιμα ματς στη ρωσία κι οι δύο ομάδες έκαναν την εμφάνισή τους οπλισμένοι με ανθοδέσμες. Ύστερα από μια σύντομη τελετή ανταλλαγής των λουλουδιών, οι ανθοδέσμες πετάγονταν στους φιλάθλους στις εξέδρες και κανένανς δεν έμενε να νιώθει αμήχανος ή έκπληκτος.

Κι όλα αυτά από έναν τυπικό άγγλο που αποκαλεί ρώσους τους σοβιετικούς, δε συμπαθεί το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και παρουσιάζει κάπως μονόπλευρα το άθλημα ως προσομοίωση πολέμου που ικανοποιεί αρχέγονα ένστικτα.

Σε μια τέτοια αντίληψη τα λουλούδια των σοβιετικών δεν χωράνε.
Μπορεί για κάποιους συντρόφους να είναι σημειολογικός συμβολισμός της ειρηνικής συνύπαρξης. Για μένα απλώς δείχνει το ήθος του σοβιετικού λαού.

Σοβιετία-ήθος-πολιτισμός!
Δώστε λουλούδια στους επαναστάτες που απέτυχαν...