Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Τα προλεγόμενα στις δίκες της Μόσχας

Συνεχίζουμε σε ρυθμούς μαυσωλείου και κορυφώνουμε με τις δίκες της μόσχας, σε δύο συνέχειες.


Γύρω από τις δίκες της μόσχας αναπτύχθηκε πλούσια φιλολογία από τη μεριά των κάθε είδους απολογητών του ιμπεριαλισμού και του ρεβιζιονισμού. Ήταν κι αυτή μια από τις εκδηλώσεις του αντισταλινικού φαινόμενου που είναι ακριβώς η εκστρατεία της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής αστικής τάξης ενάντια στον κομμουνισμό και που πήρε νέα ορμή μετά την προδοσία του χρουτσωφισμού.

Με τη συκοφαντία και το ψέμα γύρω από τις δίκες της μόσχας, όπως σε όλο τον κόσμο έτσι και στην ελλάδα, οι αντιδραστικοί καλαμαράδες προσπάθησαν να στηρίξουν το δεσποτισμό και τη γραφειοκρατία του στάλιν! Αυτοί όμως οι «νηφάλιοι» και «αντικειμενικοί» μελετητές που δήθεν θέλουν να σώσουν τον κομμουνισμό απ’ τον «σταλινισμό»(!) δεν τόλμησαν ποτέ να παρουσιάσουν στο λαό μας τα ντοκουμέντα από τις δίκες της μόσχας. Δε λυπόταν τα χρήματα για να πλημμυρίσουν τα βιβλιοπωλεία με τα έργα των ελενστάιν, μπετελέμ, γκαρωντύ κι άλλων αρουραίων. Έκρυβαν όμως τα ντοκουμέντα απ’ τις δίκες των τροτσκιστών, ζηνοβιεφικών και μπουχαριανικών. Και τα έκρυβαν για να μπορούν έτσι εκ του ασφαλούς να αποδείχνουν την επικράτηση του σταλινισμού.

Ήρθε ο καιρός που ο ελληνικός λαός, οι προλετάριοι και οι επαναστάτες μπορούν να μάθουν την αλήθεια γύρω απ’ την υπόθεση αυτή. να μάθουν ποιοι είναι αυτοί που δικάστηκαν στη μόσχα, γιατί δικάστηκαν και γιατί καταδικάστηκαν και να βγάλουν τα συμπεράσματά τους γι’ αυτούς όλους που με σατανική υποκρισία υπερασπίζουν τους δολοφόνους του κίροφ.

Δεν χρειάζεται εμείς να γράψουμε περισσότερα. Φτάνουν τα ντοκουμέντα αυτού του έργου για να δώσουν ένα γερό χαστούκι στους τροτσκιστές και να στερήσουν απ’ τους προστάτες τους, τους ιμπεριαλιστές και τους ρεβιζιονιστές ένα χαράκωμα ενάντια στον μπολσεβικισμό.


Ωραία. Ποιοι είμαστε εμείς όμως;
Η κεντρική επιτροπή της σακε (αχά!) παραδίνει στην προοδευτική κοινή γνώμη τον πρώτο τόμο των πραχτικών των δικών της μόσχας που καλύπτει τη δίκη των συνωμοτών του τροτσκιστο-ζηνοβιεφικού κέντρου που διεξάχτηκε απ’ τις 19 μέχρι τις 24 αυγούστου του 1936.

Φλεβάρης 1981, η κεντρική επιτροπή της σακε


Αυτό τον φλεβάρη λοιπόν συμπληρώνονται τριάντα χρόνια από αυτή την έκδοση, πενήντα πέντε από το εικοστό συνέδριο και τη μυστική έκθεση του χρουτσώφ που «αναψηλάφισε» τις δίκες εκ των υστέρων και δύο εβδομάδες από το αφιέρωμα της ελευθεροτυπίας με ιστορικούς κουκουέδες συνεργαζόμενους –όχι απαραίτητα φιλοσταλινικούς. Σήμερα επίσης κλείνει ένας χρόνος από το τρίτο συνέδριο της νΚα και 115 από τη γέννηση του ζντάνοφ (άσχετο).

Ίσως κάποιοι περιμένουν την εκτίμηση της κε του μπλοκ για το ποιόν του αφιερώματος. Αυτή θα ξεγλιστρήσει όμως, με μια διπλωματική απάντηση: «ενδιαφέρον». Και πιο ενδιαφέρον απ’ όλα ήταν το τελευταίο κεφάλαιο «τεκμήρια» -με αποσπάσματα από τα πρακτικά των δικών και διάφορα έγγραφα. Με το οποίο και θα ασχοληθούμε σε αυτή την ανάρτηση, μένοντας πιστοί στα ντοκουμέντα και στις κεντριστικές αρχές μας. Ερμηνείες επί της ουσίας στο δεύτερο μέρος.

Σε μια πρώτη ανάγνωση των πρακτικών, αυτό που ξεχωρίζει είναι οι εντυπωσιακές ομολογίες των κατηγορούμενων κι η παντελής έλλειψη προθυμίας να υπερασπίσουν τον εαυτό τους.

Μρατσκόφσκι: Απέρχομαι σαν προδότης του κόμματός μου, σαν προδότης που πρέπει να εκτελεστεί. Το μόνο που ζητώ είναι να γίνει πιστευτό αυτό που είπα, ότι κατά την ανάκριση ξέρασα όλο τον εμετό.

Ο εβντοκίμοφ το προχωρά περισσότερο:
Η σύγκριση ανάμεσα σε εμάς και τους φασίστες είναι εις βάρος μας. Οι φασίστες γράφουν ανοιχτά κι έντιμα τα συνθήματά τους: θάνατος στον κομμουνισμό. Εμείς είχαμε συνέχεια στα χείλη μας: "ζήτω ο κομμουνισμός", ενώ με τις πράξεις μας πολεμούσαμε ύπουλα το σοσιαλισμό στην εσσδ.

Ο ζηνόβιεφ παραδέχεται πως, ο προβληματικός μπολσεβικισμός μου μεταλλάχθηκε σε αντιμπολσεβικισμό και μέσω του τροτσκισμού κατέληξα στο φασισμό. Ο τροτσκισμός είναι μια παραλλαγή του φασισμού και ο ζινοβιεφισμός μια παραλλαγή του τροτσκισμού.

Λίγο παρακάτω ομολογεί: συναντήθηκα με τον σμιρνόφ που με κατηγόρησε εδώ ότι λέω συχνά ψεύδη. Μα, συχνά έλεγα ψέματα. Άρχισα να το κάνω από τη στιγμή που ξεκίνησα να πολεμώ το κόμμα των μπολσεβίκων. Στο βαθμό που κι ο σμιρνόφ πήρε το δρόμο της πάλης ενάντια στο κόμμα, επίσης λέει ψέματα. Η διαφορά μας βρίσκεται στο γεγονός ότι εγώ αποφάσισα σταθερά κι αμετάκλητα να πω αυτή την ύστατη στιγμή την αλήθεια, ενώ αυτός φαίνεται να έχει πάρει άλλη απόφαση.

Ο κάμενεφ αναγνωρίζει ότι η προλεταριακή επανάσταση μας έδωσε τόσο χρόνο για τον πολιτικό μας αγώνα όσο καμία άλλη επανάσταση δεν έδωσε στους εχθρούς της. Επανεντάχθηκα τρεις φορές στο κόμμα (…). Δύο φορές μου χαρίστηκε η ζωή. Αλλά όπως υπάρχει σε όλα ένα όριο, υπάρχει όριο και στη μεγαλοψυχία του προλεταριάτου κι αυτό το όριο το έχουμε υπερβεί.

Στις ερωτήσεις που του κάνει ο εισαγγελέας βισίνσκι, αυτός απλώς εγκρίνει κι επαυξάνει.
Βισίνσκι: Παραδέχεστε λοιπόν ότι είχατε ένα τόσο τερατώδες σχέδιο;
Κάμενεφ: Ναι, υπήρχε ένα τόσο τερατώδες σχέδιο.


Βισίνσκι: Τι ορισμό θα δίνατε στα άρθρα και τις δηλώσεις που γράψατε το 1933, εκφράζοντας τη νομιμοφροσύνη σας στο κόμμα; Εξαπάτηση;
Κάμενεφ: Όχι χειρότερα.
Βισίνσκι: Δολιότητα;
Κ: Χειρότερα.
Β: Χειρότερα από εξαπάτηση, χειρότερα από δολιότητα. Μήπως η λέξη είναι «προδοσία»;
Κ: Τη βρήκατε.


Διάλογοι σαν κι αυτόν παραπάνω θυμίζουν μάλλον κακόγουστη θεατρική παράσταση. Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτήν έχει ο –παλιός μενσεβίκος- βισίνσκι, που υποκαθιστά τους δικαστές και αγορεύει επί μακρόν.

Δεν τους κατηγορώ μόνο εγώ! Δίπλα μου σύντροφοι δικαστές αισθάνομαι να βρίσκονται τα θύματα αυτών των εγκληματιών, ανάπηροι, με πατερίτσες, μισοπεθαμένοι κι ίσως χωρίς καθόλου πόδια όπως... (σσ: αναφέρει συγκεκριμένα ονόματα)… Βρίσκονται εδώ δίπλα μου, δείχνοντας στο εδώλιο των κατηγορουμένων με τα φοβερά τους χέρια, σαπισμένα μέσα στους τάφους που εσείς τους στείλατε. Δεν σας κρύβω ότι όταν διάβαζα το υλικό της υπόθεσης, όταν ξεφύλλιζα τα έγγραφα κι άκουγα τις καταθέσεις, μου φάνηκε πως άκουγα τον κρότο των εκτροχιασμένων βαγονιών και το βογκητό των βαριά πληγωμένων στρατιωτών (σσ: η υπόθεση αναφερόταν σε σιδηροδρομικό σαμποτάζ κι εκτροχιασμό τρένου).

Ο Ράντεκ μένει πιστός στο ρόλου του, αλλά στον τελευταίο λόγο του προειδοποιεί το σκηνοθέτη για μια λεπτομέρεια.
Σε αυτό το σημείο θα μπορούσα να ολοκληρώσω το λόγο μου αν δε θεωρούσα σκόπιμο να απορρίψω κάποια μερική εκτίμηση για τη δίκη. Η δίκη απέδειξε δύο σημαντικά πράγματα. Τη σύμπλεξη των αντεπαναστατικών οργανώσεων με όλες τις επαναστατικές δυνάμεις μες στην χώρα. Έχει όμως και μια δεύτερη πελώρια σημασία. Έδειξε το εργαστήριο ετοιμασίας του πολέμου κι ότι η τροτσκιστική οργάνωση είναι πράκτορας των δυνάμεων εκείνων που προετοιμάζουν το νέο παγκόσμιο πόλεμο.

Γι’ αυτό το δεύτερο γεγονός τι αποδείξεις υπάρχουν; Οι καταθέσεις δύο ανθρώπων. Η δικιά μου, που λάμβανα τις εντολές και τις επιστολές του τρότσκι (τις οποίες δυστυχώς έκαψα) και του πιατακόφ, που συζήτησε με τον τρότσκι. Όλες οι άλλες ομολογίες στηρίζονται στις δικές μας καταθέσεις. Εάν έχετε να κάνετε με καθαρά ποινικούς κατηγορούμενους, με χαφιέδες, τότε πού μπορείτε να στηρίξετε τη βεβαιότητά σας ότι όλα όσα είπαμε είναι αλήθεια, ατράνταχτη αλήθεια;


Στα παρασκήνια, ο σύντροφος με το μουστάκι –που βρίσκεται σε διακοπές- αλληλογραφεί με τους συνεργάτες του. Ο γιεζόφ κι ο καγκάνοβιτς θεωρούν ότι είναι καλό που ο σμιρνόφ αντιστέκεται λίγο. Ενώ ο στάλιν δίνει γραπτές οδηγίες για τις λεπτομέρειες της υπόθεσης.
Το κείμενο της καταδικαστικής απόφασης στην ουσία του είναι σωστό, αλλά χρειάζεται στιλιστική επεξεργασία. Να επιτραπεί έφεση δεν χρειάζεται, αλλά να γράψουμε γι’ αυτό στην απόφαση δεν είναι έξυπνο.

Ένα άλλο σημείο που ίσως ξενίσει αρκετούς, είναι η στάση της ηγετικής ομάδας απέναντι στους αυτόχειρες (τόμσκι και λομινάτζε) που κατά πάσα πιθανότητα αυτοκτόνησαν για να αποφύγουν την ανάκριση και το κατηγορητήριο. Οι συνεργάτες του στάλιν τον ενημερώνουν:

Σήμερα αυτοκτόνησε ο τόμσκι. Άφησε επιστολή στο όνομά τους στην οποία προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του. Χτες τους παραδέχτηκε τους συναντήσεις του με τον ζινόβιεφ και τον κάμενεφ. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι ο τόμσκι, τους κι ο λομινάτζε, γνωρίζοντας ότι πλέον δεν είναι δυνατόν να κρύψει τους δεσμούς του με τη ζινοβιεφική-τροτσκιστική συμμορία, αποφάσισε με την αυτοκτονία του να κρύψει τα ίχνη.

Ανάμεσα στους αποστολείς της επιστολής είναι κι ο ορτζονικίτζε που πέθανε μερικούς μήνες αργότερα και σύμφωνα με την χρουτσωφική εκδοχή των πραγμάτων αυτοκτόνησε –πιθανότατα για τους ίδιους λόγους. Ενώ η επίσημη εκδοχή της εποχής αναφέρει ως αιτία θανάτου: καρδιακή προσβολή.

Στην ολομέλεια του κόμματος των μπολσεβίκων το δεκέμβρη του 36' (που κρατήθηκε μυστική από τον τύπο) ο στάλιν αναφέρεται στην περίπτωση του λομινάτζε.
Ο λομινάτζε αυτοκτόνησε. Με αυτό τον τρόπο ήθελε να πει ότι έχει δίκιο, ότι κακώς τον ανακρίνουν και τον υποπτεύονται. Και τι αποδείχτηκε; Ότι ήταν σε κοινό μπλοκ με αυτούς τους ανθρώπους. Γι’ αυτό αυτοκτόνησε, για να μπερδέψει τα ίχνη.
Αυτή η πολιτική δολοφονία αποτελεί μέσο των πρώην αντιπολιτευόμενων, των εχθρών του κόμματος, να μπερδέψουν το κόμμα, να αμβλύνουν την επαγρύπνησή του, τελευταία φορά, προ του θανάτου, να το εξαπατήσουν με την αυτοκτονία τους και να το φέρουν σε δύσκολη θέση. Ορίστε ένα από τα πιο εύκολα μέσα, με τα οποία προ του θανάτου, φεύγοντας από αυτόν τον κόσμο, μπορεί κάποιος να φτύσει το κόμμα, να κοροϊδέψει το κόμμα.


Στην ίδια ολομέλεια ο στάλιν λέει μεταξύ άλλων:
Καταλήξαμε στο συμπέρασμα: δεν πρέπει να πιστεύουμε τα λόγια των πρώην αντιπολιτευόμενων (φωνές από την αίθουσα: σωστά, σωστά!). Δεν πρέπει να είμαστε αφελείς. Ο λένιν δίδασκε ότι το να είσαι στην πολιτική αφελής σημαίνει να είσαι εγκληματίας. Δε θέλουμε να είμαστε εγκληματίες.
Για αυτό καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι δεν πρέπει να πιστεύουμε τα λόγια ούτε ενός πρώην αντιπολιτευόμενου. Αποδείχτηκε στην πράξη ότι η ειλικρίνεια είναι έννοια σχετική.


Η καμπάνα χτυπάει για τον μπουχάριν, που δεν είχε συλληφθεί ακόμα, αλλά έβλεπε ότι ερχόταν η σειρά του και ζητούσε από τους συντρόφους του να εμπιστευτούν την ειλικρίνειά του.

Την τελευταία μέρα της ολομέλειας, στέλνει στο στάλιν και τα μέλη της κεντρικής επιτροπής μια επιστολή, όπου απαντάει σε όσα του προσάπτουν. Την ουσία της θα την πιάσουμε στο δεύτερο μέρος, εδώ θα εστιάσουμε σε ένα σημείο με καλτ διατύπωση.

Μπορεί κάποιος να επαναλαμβάνει απλώς κάποιες θέσεις του 1928-29; Φυσικά μια τέτοια υπόθεση δεν αντέχει σε καμία κριτική. Αλλά αντιφάσκει και με τα άμεσα γεγονότα. Όσον αφορά τους τροτσκιστές, αυτοί έχουν τον τύπο τους, αποφάσεις, ακόμη και τη δική τους έτσι επονομαζόμενη, συγγνώμη για την έκφραση, IV διεθνή. (!!!) Λίγο πιο κάτω βεβαιώνει τα μέλη της κε ότι στην πραγματικότητα δεν έχω ούτε ένα μόριο διαφωνίας με την κομματική γραμμή.

Εδώ κλείνει το πρώτο μέρος. Στο δεύτερο και τελευταίο θα επιχειρήσουμε να μπούμε στην ουσία του πράγματος για το –συμπαθάτε με- τροτκιστικοζηνοβιεφικό κέντρο και τις δίκες της μόσχας.

38 σχόλια:

πολυ ρηχα είπε...

Δεν ξέρω αν μπαίνοντας στην εποχή των γεγονότων, των δικών και των αναψηλαφήσεων, μπορεί κανείς να ερμηνεύσει τις ..υπερβολές. Μνημεία οι ομολογίες, ανεξάρτητα από την ενοχή των κατηγορουμένων.
Τι να κάνουμε όμως, είμαστε παθιάρηδες!

Ανώνυμος είπε...

τι σημαινει ΣΑΚΕ?

Red Label

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Νομίζω ότι σημαίνει: Συνεπής Αριστερή Κίνηση Ελλάδας

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

σωστός ο Μπρέζνιεφ εκτός κι αν το δει κανείς γραμμένο σε μενού σούσι μπαρ!

raskolikas είπε...

http://okmle.blogspot.com/2009/05/blog-post.html
(τρελό γέλιο)

Ανυποψίαστος είπε...

Αντρέϊ Βισίνσκι,1883-1954.Αστός δικηγόρος στην προεπαναστατική Ρωσσία,μέλος των μενσεβίκων.Την άνοιξη του ΄17-επί Κερένσκι-με την ιδιότητα του προέδρου της 1ης περιφερειακής διοίκησης του Γιακιμάνσκι αναλαμβάνει την ανεύρεση,σύλληψη και προσαγωγή του γερμανού κατασκόπου Β.Ι.Ουλιάνωφ.Οι παραπάνω πληροφορίες που υπήρχαν στη μεγάλη σοβιετική εγκυκλοπαίδεια του 1929,στη νεώτερη έκδοση του 1951 αναιρούνται.Στη δεύτερη έκδοσή της,πληροφορούμαστε ότι "ήταν ένας δραστήριος μαχητής στο επαναστατικό κίνημα από το 1902". Το 1920,όταν η πλάστιγγα αρχίζει να γέρνει στον εμφύλιο υπέρ των κόκκινων,"μεταπηδά" στους μπολσεβίκους.Η μετέπειτα πορεία γνωστή.Το '25 πρύτανης πανεπιστημίου Μόσχας,το '28 λαϊκός επίτροπος παιδείας,το '31 στο δικαστικό σώμα,το '35-'39 γενικός εισαγγελέας σε εντεταλμένη αποστολή εξόντωσης του 80% της "παλιάς φρουράς" των μπολσεβίκων.

Με τις υγείες μας!

Μπρ.Απ: Υπάρχει ένα πολύ γλαφυρό ποίημα του '38-'39 των λευκών εμιγκρέδων του Παρισιού,όπου καλούν τον Στάλιν να "τους εξοντώσει όλους",τους πρώην αντιπάλους τους στον εμφύλιο,και κατόπιν "να ρίξει κι αυτός το κουφάρι του πάνω στο σωρό των πτωμάτων".
Δεν μπορώ να το βρω,αν τυχόν τό'χεις υπόψιν βάλτο,έτσι για κερασάκι..

trash είπε...

Η ΣΑΚΕ είχε κυκλοφορήσει επίσης και τα "πρακτικά τηε δίκης της ποινικής υπόθεσης του τροτσκιστοζηνοβιεφικού τρομοκρατικούκέντρου".
Εχουν ένα μεγάλο ενδιαφέρον γιατί σπάνε καμπόσα στερεότυπα για αυτές τις δίκες.
Δηλαδή δεν υπάρχει μία φλατ στάση αυτομαστιγώματος των κατηγορουμένων, αλλά όπως σε όλες τις ανάλογες δίκες υπάρχουν οι "μεταμεληθένετες", οι "σκληροί" που υπερασπίζονται τις πράξεις τους (και που οι απολογίες τους μεταδίδονται ζωντανά από το ραδιόφωνο σε όλη την ΕΣΣΔ, σε αντίθεση με την αστική μας δημοκρατία στην δίκη της 17Ν πχ), και η ενδιάμεση κατηγορία που επικεντρώνεται στο αποδείξει την ποινική της αθωώτητα χωρίς να πολιτικολογεί. Νομίζω πως πρέπει να υπάρχουν ακόμη κάποια αντίτυπα στα γραφεία της "Κόντρας" στην Θεσσαλονίκη (για την Αθήνα δεν είμαι σίγουρος).
Η ΜΑΛΕΠ ήταν ένα εξαιρετικό έντυπο.
Αν μπορούσες να ανεβάσεις στο νετ κάποια (μου έχουν μείνει 2) μια και από την κόντρα δεν τους βλέπω να μπαίνουν στην διαδικασία, θα είμουν ευγνώμων.
Ανυποψίαστε:
Καλό θα είναι να θυμηθείς πως στο προηγούμενο διάστημα η "παλιά φρουρά" διεκδικούσε την ανανέωση του στελεχικού δυναμικού, ευελπιστόντας σε αλλαγή συσχετισμών μέσα στο κόμμα. Οταν αυτή η ανανέωση έφερε τα αντίθετα των αποτελεσμάτων που επιδίωκαν, τότε ανακάλυψαν τον ορισμό "παλιά φρουρά" (λες και ο Μολότωφ ή ο Βοροσίλωφ ήταν καινούριοι)

trash είπε...

@ερυθρό πρίσμα:
μην ειρωνεύεσαι την ΣΑΚΕ!

Γαβρίλης είπε...

Η ηγεσία της ΣΑΚΕ σήμερα βγάζει την αναρχοαριστερή (πρώην (; αναρχοσταλινική) εφημερίδα Κόντρα που είναι περισσότερο γνωστή που υπερασπίζεται τους κατηγορούμενους στις σημερινές φασιστικές τρομοδίκες. Οι δίκες της Μόσχας ήταν υπόδειγμα δημοκρατίας, ελευθερίας και ευαισθησίας απέναντι σε όλα τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ζηνόβιεφ που παρακαλούσε τους κομμουνιστές δικαστές να τον δικάσουν για την αισχρή προδοσία του και τα ψέματα του, αλλά τους προειδοποίησε ότι δεν ήταν άξιος ούτε για το σχοινί που θα του τυλίγαν γύρω από το λαιμό. Ευτυχώς που στο τέλος μετανόησε πάντως.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Γαβρίλη, το θέμα είναι τι έγινε πριν τις δίκες (αν έγινε τίποτα) όχι κατά τη διάρκειά τους.

Δεν έχω κερασάκι, ούτε μαλεπ. Ίσως υπερτιμάτε τις τεχνικές μου γνώσεις και το αρχείο μου.

χοτζικος αριστεριστης (ζαχαριαδικος) είπε...

trash, εχω τα τευχη της μαλεπ. δυστυχως δεν εχω χρονο αυτο τον καιρο να τα σκαναρω αλλα αν μενεις αθηνα μπορω να σε βρω να στα δωσω να τα φωτοτυπησεις εσυ.

Ανυποψίαστος είπε...

Προχτές στο υπόγειο του σπιτιού μου,κατόπιν πολυήμερων ανακρίσεων και χρήσης ψυχολογικών και σωματικών βασανιστηρίων,αλλά και απειλών κατά της γυναίκας του και των παιδιών του,επιτέλους ο Στάλιν,αυτός ο λυσσασμένος πράκτορας του φασισμού και της μαύρης αντίδρασης,"έσπασε".

Ιδού τι ομολόγησε:

"Θα ήθελα να δηλώσω για ακόμη μια φορά την ενοχή μου.Είμαι ένοχος,όντας οργανωτής του Μαρτωφικού-Αξελροντικού μπλοκ,δεύτερος τη τάξει μετά τον Μαρτώφ.Του μπλοκ που έθεσε ως καθήκον του τη δολοφονία του Λένιν,του Τρότσκι,του Κάμενεφ και άλλων ηγετών του κόμματος και της κυβέρνησης.Είμαι απόλυτα ένοχος,ως ο κύριος οργανωτής της δολοφονίας του Σβερντλώφ.(σ.σ: τον δηλητηρίασε με ιό της γρίππης το '19)
..................................
Ο προβληματικός μπολσεβικισμός μου μεταλλάχθηκε σε αντιμπολσεβικισμό,και μέσω του Μαρτωφισμού κατέληξα στο φασισμό.Ο Μαρτωφισμός είναι είναι μία παραλλαγή του φασισμού και ο σταλινισμός μία παραλλαγή του Μαρτωφισμού.

1η σημείωση: Από το 1937 τα βασανιστήρια ήταν ξανά νόμιμα στην ΕΣΣΔ.
2η σημείωση: Προσανατολίζομαι στην επιβολή του θανάτου χωρίς δικαίωμα έφεσης.Όποιος διαφωνεί ας υποβάλλει τώρα τις αντιρρήσεις του,αν και δεν μπορώ να εγγυηθώ την μη προσαγωγή του σε ανάκριση.

Αναυδος είπε...

Να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου στην κουβέντα.

Τα πρακτικά των 3 δικών αυτών στην παρακάτω διεύθυνση (στα αγγλικά). Στην ίδια διεύθυνση θα βρείτε και τα πρακτικά της δίκης Metro-Vickers 1933 και των Πολωνών αντικομμουνιστών αξιοωματικών του 1945.
http://www.directdemocracy4u.org/DDDEN/index.php?option=com_wrapper&view=wrapper&Itemid=60

Αναυδος είπε...

Αναφορικά με τη δήθεν αυτοκτονία του Ορντονικιτζε ενώ ο θάνατος του ήταν αποτέλεσμα καρδιακής προσβολής(κατά τον Τρότσκι δηλητηριάστηκε από τον Στάλιν)

http://chss.montclair.edu/english/furr/research/bobrov-ordzhon08eng.html

Εντύπωση επίσης μου κάνει ότι ο Τρότσκι είχε το ελεύθερο να κατηγορεί τον Στάλιν ότι δηλητηρίασε μέχρι και τον Λένιν χωρίς κανένας τροτσκιστής να εξανίσταται για αυτές τις παπαριές

Ανώνυμος είπε...

H ΣΑΚΕ, κυρίως μέσα απο τη ΜΑΛΕΠ, άφισε πολύ υλικό για τις νέες γενιές. Ειδικά η σειρά άρθρων του Γ. Λιόντου για τη σοσιαλιστική οικοδόμιση ξεκαθαρίζει πολλά πράγματα.

Είχε βάλει ως άμεσο προταγμα τη δημιουργία του κόμματος της εργατικής τάξης, και περίμενε πως και η εργατική τάξη, έχοντας τα κατάλληλα θεωρητικά εφόδια, θα ανταποκριθεί στο κάλεσμα της. Φυσικά αυτό δεν έγινε ποτέ γιατί τη δεκαετία του 90 είχε πλακώσει μαύρη μαυρίλα.

Κανοντας αυτοκριτική, η ΣΑΚΕ διαλύθηκε και το 1996, μαζί με κάποιους αποχωρήσαντες απο το "Κ"ΚΕ άρχισε να εκδιδει την εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ, βαζοντας ως καθήκον τις πολιτικες απολύψεις, κάτι που για μένα το κάνει πολύ σωστά.

Παλιές ΜΑΛΕΠ, οπως και τα πρακτικά των δικών, υπάρχουν στα γραφεία της.

Τωρα εντάξει προφανώς όποιος θεωρεί όσους κάνουν ένοπλη πάλη ασφαλίτες που δεν μας νοιάζει και ας σαπίσουν στη φυλακή, θα θεωρεί και την κοντρα αναρχική.

http://www.eksegersi.gr/

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

Δεν ειρωνεύτηκα κανένα με βάση το αρκτικόλεξο

Ανυποψίαστος είπε...

75 χρόνια μετά,σε μιά μακρινή ηλιόλουστη χώρα του καθυστερημένου νότου,τα κουρέλια της διαλεκτικής προσωπολατρείας και της υλιστικής υποταγής στο δίκαιο του ισχυρού,τραγουδάνε ακόμα.
Εάν ο θάνατος 1.000.000(και βάλε,γιατί όχι;) ανθρώπων είναι στατιστική,ενώ ενός ανθρώπου είναι τραγωδία,τότε επεκτείνοντας ιστορικοϋλιστικά τη λογική αυτή, η μη θανάτωση κανενός,είναι ασυγχώρετη προδοσία κάποιου ύποπτου αντεπαναστατικού κέντρου πού παρεισέφρησε στα ανώτατα κλιμάκια της OGPU.
Η αλλιώς: Ο Γιάκοντα φεύγει,ο Γιεζώφ-και ο "μεγάλος τρόμος" μαζί,όπως έλεγαν οι Μοσχοβίτες τότε-έρχεται.
Και η ανίκητη ανθρώπινη βλακεία πανταχού και μονίμως παρούσα..

Ανώνυμος είπε...

Ανυποψίαστε,

νομίζω θα συμφωνήσεις μαζί μου οτι ο ιμπεριαλισμός ξερνάει ιδιαίτερο μίσος για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.(1929-1939).Το ζήτημα είναι γιατι.Τότε συγκρούστηκαν δύο γραμμές.
Η μια αρνούνταν την αυτοδύναμη ύπαρξη και ανάπτυξη της ΕΣΣΔ,θέλοντας και μη πάλευε για την παλινόρθωση του Καπιταλισμού.Η άλλη,θεωρούσε ότι η ΕΣΣΔ μπορούσε να προχωρήσει την Οικοδόμηση του Σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και κοιτούσε τι μπορεί να κάνει(κολεχτιβοποίηση-εκβιομηχάνιση).Είναι αλήθεια πως ιδιαίτερα μετά τη λήξη του Β'Παγκοσμίου,η διεθνής Αστική Τάξη έχει ρίξει ιδιαίτερο βάρος στην κατασυκοφάντηση της συγκεκριμένης περιόδου,με πρόγραμμα σχέδιο και ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα.Το κάνει αυτό διότι αποδείχθηκε στην πράξη οτί νίκησε η δεύτερη άποψη, η οικοδόμιση του Σοσιαλισμού ατην ΕΣΣΔ ήταν δυνατή.Και η προπαγάνδα τους ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματική διότι πέρα απο το γεγονός ότι οι ιμεριαλιστές συγκέντρωσαν όλη τη δύναμη πυρός,οι Σοβιετικοί βγάλαν τα ίδια τους τα μάτια.
Σε τελική ανάλυση ο καθένας διαλέγει θέση.Θα ταχθεί με αυτούς που έλεγαν οτι ο Σοσιαλισμός είναι δεν γίνεται να οικοδομηθεί στην ΕΣΣΔ, οτι η ΕΣΣΔ θα διαλυθεί απο τους Γερμανους,αυτους που καλούσαν τον Ελληνικό Λαό να συναδελφωθεί με τους Ναζι και χαρακτήριζαν το ΕΑΜ μοναρχοφασιστικο, οι με τους άλλους?
Πρέπει να σε προβληματίσει που όχι μόνο χρησιμοποιείς τα επιχειρήματα των Αστων και των τροτσκιστών,αλλά απο ότι καταλαβαίνω,υιοθετείς και ολόκληρη τη λογική τους.

Ανώνυμος είπε...

δολοφονιες,δικες,γκουλαγκ,
προσωπολατρεια,φοβος...
...μετα το θανατο μου τονοι
σκουπιδια θα ριχτουν στο ταφο
μου αλλα ο ανεμος της ιστοριας
θα τα σκορπισει μακρια..
ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ

Ανυποψίαστος είπε...

Ανώνυμε,

νομίζω θα συμφωνήσεις μαζί μου ότι η αστική προπαγάνδα πάντα θα ξερνάει εναντίον μας ό,τι περνά απ΄τη γλώσσα της,ανεξαρτήτως τής υπό σχολιασμόν περιόδου.Και η περίοδος που εστιάζει δεν σημαίνει αυτόματα πως είναι και η καλύτερη για μας.Μ'αυτή τη λογική μεγαλύτερος ηγέτης ο Στάλιν και το έργο του,απ'αυτό του Λένιν και της Οκτωβριανής.Συμφωνείς;
Περιέργως,ωστόσο,για την πρώτη περίοδο 1917-1930,δεν έχει να μας καταλογίσει και πολλά,ακριβώς λόγω της έλλειψης εκμεταλλεύσιμων στοιχείων.Παρόλο που η συγκεκριμένη περίοδος είναι ο χειρότερος εφιάλτης της.Περιλαμβάνει επανάσταση,εξουσία εργατικών συμβουλίων,νικηφόρο εμφύλιο πόλεμο,αυτοοργάνωση των εργατών,εσωτερική δημοκρατία στο κόμμα(όσο του επέτρεπε ο εμφύλιος),ελεύθερη και ανοιχτή χρήση του τύπου από τους διαφωνούντες για μαζικό διάλογο.
Στη δεύτερη περίοδο πολλές από τις παραπάνω ελευθερίες έχουν εκλείψει,ενώ αφθονούν τα στοιχεία και εγκλήματα προς εκμετάλλευση από κάθε κακόβουλη προπαγάνδα.
Πέρα από την προπαγάνδα:
Συγκρούονται 2 γραμμές:
Η πρώτη παλεύει για την ανάπτυξη του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ,αλλά προβλέπει ταυτόχρονα την αδυναμία της επ'άπειρον εξέλιξης σε μια χώρα,και τους κινδύνους που προκύπτουν,συνεπώς και την ιστορική ανάγκη εξάπλωσής της.(Την πάλη για παλινόρθωση του καπιταλισμού σε ποιό φτηνό φυλλάδιο προπαγάνδας την ψάρεψες;)
Η άλλη γραμμή εξυπηρετεί τα συμφέροντα της αναδυόμενης νομενκλατούρας που πρωτοσυνειδητοποιεί τα ξεχωριστά της προνόμια ως διαφορετικής τάξης,κάστας,ομάδας,όπως προτιμάς.
Κοινώς: Βγάλε το σκασμό εργάτη και αγρότη και δούλεψε εξαντλητικά για την πρωταρχική συσσώρευση,για να φτάσουμε τους εγγλέζους(και τους άλλους) σε 10 χρόνια.Και εσείς Κ.Κ,από εργαλεία της επανάστασης στις χώρες σας,θα μεταμορφωθείτε σε τσιράκια της εκάστοτε εξωτερικής μου πολιτικής.Με ανυπολόγιστες συνέπειες Γερμανία '33,Ισπανία '36,Ελλάδα '44,και δε συμμαζεύεται.
Στο εσωτερικό για το ξεπέρασμα των αντιδράσεων,αυτό απαιτεί έκτακτα μέτρα."Δημιουργία" εσωτερικού εχθρού,εξόντωση των παλιών μπολσεβίκων και κάθε διαφωνούντα,προσωπολατρεία,αστυνομική τρομοκρατία,πλήρη έλεγχο και ανελευθερία του τύπου,κατάργηση της ουσιαστικής λειτουργίας των εργατικών συμβουλίων,οχετό λάσπης σε όποιον μας κριτικάρει,μονοκρατορία των διευθυντών στους χώρους δουλειάς.Καγκάνοβιτς: "Όταν ο διευθυντης μπαίνει στο εργοστάσιο η γη πρέπει να τρέμει".
Να κάνουμε εδώ και ειδική μνεία για τους ηγέτες ξένων Κ.Κ που πήγαν,μα ποτέ δε γύρισαν απ'τη μητέρα πατρίδα; Ή για τους εβραίους και γερμανούς διαφυγόντες κομμουνιστές,που πακετάρονταν και επεστρέφεντο(sic) στη GeStaPo;
Σε τελική ανάλυση ανώνυμε,καθένας επιλέγει θέση.Θα ταχθεί με τους θερμιδωριανούς,και θα κριτικάρει μονότονα τους 'ρεβιζιονιστές' επιγόνους τους,κλαίγοντας για τα χαμένα μεγαλεία; Ή θα ξεπλύνει τη ντροπή και τη λάσπη απ'το κομμουνιστικό κίνημα,και θα προχωρήσει με γνώση για τις ανατροπές των καιρών μας;
Πρέπει να σε προβληματίσει που όχι μόνο αναμασάς την ξεπερασμένη προπαγάνδα των θερμιδωριανών γραφειοκρατών,που εξυπηρετούσε τα δικά τους συμφέροντα μα όχι τα δικά σου,αλλά είσαι έτοιμος να υπερασπιστείς κάθε έγκλημα τους,σε βάρος ακόμη και του λαού σου και του κόμματος σου.

Ανυποψίαστος είπε...

Και ένα τραγικά προφητικό κερασάκι απ'τον Λένιν,όχι από μένα ανώνυμε:

"Όσο βρίσκονται στη ζωή,οι μεγάλοι επαναστάτες αντιμετωπίζονται από τις καταπιέστριες τάξεις με διαρκείς διώξεις,άγρια κακοποίηση της διδασκαλίας τους,με λυσσαλέο μίσος και αδίστακτες εκστρατείες ψεύδους και συκοφαντίας.
Μετά το θάνατό τους,γίνονται προσπάθειες μετατροπής τους σε ανώδυνα εικονίσματα,αγιοποίησής τους κατά κάποιο τρόπο,ώστε το όνομά τους να περιβληθεί με κάποιο φωτοστέφανο για 'παρηγοριά' των καταπιεζόμενων τάξεων.
Στόχος είναι η εξαπάτηση των μαζών και ταυτόχρονα ο ευνουχισμός της ουσίας του επαναστατικού κηρύγματος,η άμβλυνση της επαναστατικής αιχμής του και ο εκχυδαϊσμός του."

Β.Λένιν,κράτος κ΄ επανάσταση.

kollaps είπε...

@ανωνυμε:

"ο ιμπεριαλισμός ξερνάει ιδιαίτερο μίσος για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.(1929-1939).Το ζήτημα είναι γιατι."

Μάλλον γιατί του χουμε κάνει το έργο τόσο εύκολο, που δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα περισσότερο από το να δημοσιεύει τα επίσημα πρακτικά των δικών της Μόσχας. Προσωπικά τα διάβασα πρώτη φορά τώρα και μου ρθε να ξεράσω. Και ντάξει, τα δεχόμαστε όλα αυτά σαν μέρος της ιστορίας μας, δεν χαρίζουμε τίποτα στον ιμπεριαλισμό κλπ, αλλά το να κάνεις τη συγκεκριμένη περίοδο σημαία σου και να την προβάλλεις σαν εικόνα από το μέλλον της ανθρωπότητας μάλλον κάνει το έργο των αστών ακόμα πιο εύκολο.

Ανώνυμος είπε...

Ανυποψίαστε,

το παραπάνω κείμενο μου είχε σκοπό να βάλει στη κουβέντα το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έγιναν οι λεγόμενες "δίκες τις Μόσχας",και το δικό σου κείμενο αποτέλεσε μια καλή αφορμή.Θα ήθελα να μου συγχωρέσεις τον προβληματισμό που βάζω στο τέλος του κειμένου μου,δεν σκόπευα να σε προσβάλλω αν και το δικό σου τον λαμβάνω υπόψιν μου.
Στα ειδικότερα:
Γράφεις:"Μ'αυτή τη λογική μεγαλύτερος ηγέτης ο Στάλιν και το έργο του,απ'αυτό του Λένιν και της Οκτωβριανής.Συμφωνείς;"
Καταρχήν αν διαβάσεις προσεκτικά το κείμενό μου δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη Στάλιν.
Δεν μπορώ να απαντήσω στο ερώτημα σου διότι την ιστορία την αντιλαμβάνομαι σαν αποτέλεσμα της ταξικής πάλης και της δράσης των μαζών,μη παραγνωρίζοντας βέβαια και τον σημαντικό ρόλων προσώπων.Παρόλα αυτά δεν μπορώ να μπώ στην διαδικασία στην οποία με καλείς.
Εβαλα τη θέση ότι συγκρούστηκαν δύο γραμμές στην περίοδο που αναφέρομαι(1929-1939)
Γράφεις ότι "Βγάλε το σκασμό εργάτη και αγρότη και δούλεψε εξαντλητικά για την πρωταρχική συσσώρευση,για να φτάσουμε τους εγγλέζους(και τους άλλους) σε 10 χρόνια" προφανώς αναφερόμενος στην κολεχτιβοποίηση και την εκβιομηχάνιση.
Η φράση που χρησιμοποιείς δεν έχει καμιά ιστορική αλήθεια,είναι σκέτη λάσπη και υπάρχουν τόσα ιστορικά στοιχεία που δεν θα μπω στον κόπο να σου απαντήσω.
Στην ουσία τώρα, όταν έχεις ένα νεαρό σοβιετικό κράτος το οποίο είναι αποκλεισμένο απο παντού και ιδιαίτερα απο το 1933 και μετά απειλείται με πολεμική επέμβαση πρέπει να πάρεις κάποια μέτρα.Αυτά τα πήρε η Σοβιετική εξουσία.Η άλλη πλευρά θέλοντας και μη, με τις θεσεις της ουσιαστικά καλουσε το σοβιετικό λαό να παραδωθεί.Τι να κάνουμε έτσι είναι η αλήθεια και δεν παραγράφεται.
Στα υπόλοιπα που γράφεις περι ξενοκίνητων κομμάτων,εβραίων,γερμανών,ποντικών και υπογείων να σου θυμίσω ότι αυτα τα πρωτοδιατύπωσε ο Γκαίμπελς και μετα απο αυτόν οι Τσόρτσιλ,Τρούμαν,Μακάρθι και απο ότι φαίνεται κάναν καλά τη δουλεία τους.
Για την περίοδο που είναι υπο συζήτηση,βασίκη θέση αρχής και θεώρησης των πραγμάτων ειναι ότι η ταξική πάλη συνεχίζεται και στη Σοσιαλιστική οικοδόμιση.Δεν θα επεκταθώ γιατί θέλουμε και άλλο ποστ για να το συζητησουμε αυτο.
Υπο αυτό το πρίσμα εξηγώ και το υπο συζήτηση θέμα των λεγομένων "δικών της Μόσχας"
Αν ήταν σωστός ο χειρισμός ξεμπροστίασματος των αντεπαναστών απο τη Σοβιετική Εξουσία να το συζητήσουμε.Αλλά ο αντεπαναστατικός τους ρόλος πλέον δεν χωρά αμφιβολία.Απο τη στιγμή που ηττηθηκαν πολιτικά,προχώρησαν στην υπόσκαψη του Σοσιαλισμού στην πράξη.Δεν μιλάμε πλέον για μια διαφορετική άποψη αλλά για συνειδητό Σαμποτάζ,κυριολεκτικά της Σοσιαλιστικής οικοδόμισης.
Αυτα και φίλε σφυροδρέπανε ελπιζω να μην καταχράστηκα το φιλόξενο μπλόκ σου.

"Ο Άνωνυμος".

TRASH είπε...

@χοτζικος αριστεριστης :
Ναι Αθήνα μένω. Πιθανό και να γνωριζόμαστε. Είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που μπήκε στην ΣΑΚΕ πριν γίναι "κόντρα"!(Τώρα είμαι στο μεγάλο Κόμμα)θα βρεις μέηλ επικοινωνίας στην ιστοσελίδα μου (κλικ στο TRASH)
Ανώνυμος -eksegersi.gr:
Εάν ρίξεις μια ματιά στο αρχείο της Κόντρας θα βρεις το τεύχος της πρώτης εβδομάδας μετά την σύληψη και τον τραυματισμό του Σάββα Ξηρού, όπου ο αρχισυντάκτης Π.Γ.(αν θυμάμαι καλά, μπορεί να ήταν και του Γεράσιμου το άρθρο)αναρωτιέται σε άρθρο του "γιατί οι αμερικάνοι διάλεξαν αυτήν την στιγμή να κάνουν αυτό το δώρο στην κυβέρνηση Σιμίτη" υπονοόντας εμμέσως πλην σαφώς πως η 17Ν ήταν ενεργούμενο των αμερικάνικων υπηρεσιών. Οπότε λιγότερο πάθος δεν φλάφτει. Πάντως η "Κόντρα" αφού δεν είναι πολιτική οργάνωση αλλά εφημερίδα (για να μπορεί κάποιος να μιλήσει για οργανωτικές δομές), σαφώς και δεν είναι αναρχική.
@Ερυθρό πρίσμα:
Πλάκα έκανα! :)

TRASH είπε...

@kollaps :
Αν είναι έτσι, γιατί τα πρακτικά των συγκεκριμένων δικών τα έχει βγάλει μόνο η ΣΑΚΕ, και δεν έχουν γίνeι best seller?

Αναυδος είπε...

@Κολλαπς και ανυποψίαστε
Αν δεχτούμε τις κατηγορίες των τροτσκιστών και των λοιπών διαφωνούντων «μπολσεβίκων» ο Στάλιν ήταν ένας αιμοσταγής δικτάτορας και η ΕΣΣΔ ήταν στην καλύτερη περίπτωση ένα παραμορφωμένο εργατικό κράτος. Αρα ποιο θα ήταν το «επαναστατικό καθήκον» όλων αυτών των «γνήσιων μπολσεβίκων»; Τίποτα λιγότερο από την ανατροπή της ηγεσίας του ΚΚ(μπ) και της «σταλινικής γραφειοκρατίας».. Με ποιον τρόπο; μα με τον τρόπο που ο ίδιος ο Λένιν δίδαξε: ένοπλα συμμαχώντας ακόμη και με το διάβολο. Τους πρόλαβε ο Στάλιν και έχασαν τα κεφάλια τους όπως θα έκαναν και εκείνοι αν έβγαιναν νικητές.

Ανυποψίαστος είπε...

trash:

Το ζήτημα των δικών της Μόσχας,διαχρονικά απασχολούσε/-εί ένα μικρό κλάσμα της βάσης της αριστεράς,και της κοινωνίας γενικότερα.Και κακώς φυσικά.
Μου φαίνεται λοιπόν λογικό,η πλειοψηφία της αριστεράς να μην γνωρίζει για την έκδοση της ΣΑΚΕ.Εγώ π.χ. το αγνοούσα..
Οι επιχειρηματικοί εκδοτικοί οίκοι,κινούμενοι με κριτήριο το κέρδος,μάλλον αδιαφορούν για μια έκδοση π.χ. 2000 αντιτύπων με αβέβαιη απορρόφηση.
Η Ελευθεροτυπία ίσως ελπίζει σε άνοδο των πωλήσεων,ίσως θεωρεί ότι στους δύσκολους καιρούς που εγκυμονούν αλλαγές,θα σπιλώσει το κομμουνιστικό κίνημα.Πλανάται πλάνην οικτράν.Ίσα-ίσα η γνώση της ιστορίας και το ξεκαθάρισμα τέτοιων γεγονότων,ευθυνών,πολιτικών,μας δυναμώνει πολιτικά και ανεβάζει την αυτοπεποίθηση του κόσμου,που συνειδητοποιεί για τί πρέπει να παλέψει και ποιά λάθη του παρελθόντος πρέπει να αποφύγει.
Όσο για το ΚΚΕ,στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί.Να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου,και η μισή του βάση να αναρωτιέται,να αμφιβάλλει και να ψάχνει την "άλλη άποψη";
Ειδικά για τη ΣΑΚΕ δε γνωρίζω,αλλά πιθανολογώ πως θεωρώντας ότι το δίκιο είναι από τη δική της μεριά,ένοιωσε υποχρεωμένη να τα εκδώσει.
Πάντως η στάση του ΚΚΕ δείχνει πολλά.
Ελπίζω να βοήθησα..

Ανυποψίαστος είπε...

Άναυδε,

το καθήκον και των δύο πλευρών,και όλων των πλευρών που θα υπάρξουν στο μέλλον σε μια μετεπαναστατική κοινωνία,ήταν(και θα είναι) η αποκατάσταση πλήρους δημοκρατίας των συμβουλίων και ελευθερίας ενημέρωσης,διαλόγου,και λήψης αποφάσεων σε όλη την κοινωνία.Από το πιό απόμακρο αγροτικό συμβούλιο έως την κορυφή του κόμματος.Όποιος έχει να προτείνει μία πολιτική μερική ή συνολική για την κοινωνία,να παρουσιάζει τα επιχειρήματά του στο λαό,να τον πείθει και να προχωρούν δημοκρατικά και συγκεντρωτικά στην εφαρμογή της.Μέχρις ότου στις μελλοντικές κομμουνιστικές κοινωνίες "σβήσει" επί πολλών θεμάτων και η συγκεντρωτική εφαρμογή.
Όσο για τον Λένιν ποτέ δεν είχε τη λογική "πονάει κεφάλι,κόβει κεφάλι".Επί 34 χρόνια συνεχούς πολιτικού αγώνα,βρέθηκε συχνά να μειοψηφεί στο κόμμα(Μπρεστ Λιτόφσκ,Θέσεις Απρίλη κλπ)) ή να εξαναγκάζεται σε διάσπαση(1903).Πάντα χρησιμοποιούσε τα επιχειρήματα,την πειθώ,την στροφή στις ΜΑΖΕΣ.Ακόμη και στις πιό "ζόρικες στιγμές".Εξωφρενών με τους Ζηνόβιεφ-Κάμενεφ παραμονές του Οκτώβρη,όχι επειδή "διαφώνησαν" πολιτικά,αλλά επειδή διέρρευσαν το στρατιωτικό-πλέον-μυστικό της εξέγερσης στον τύπο,τους θεωρούσε ως το θάνατό του βασικούς συντρόφους και μέλη της Κ.Ε.Στα μαχαίρια χρόνια με τον Τρότσκι για ζητήματα τακτικής,του ανέθεσε την δημιουργία και την ηγεσία του κόκκινου στρατού στον εμφύλιο,και τον θεωρούσε στενό σύμμαχο ως το τέλος του.
Δεν μπορώ να εγγυηθώ σε κανέναν ότι μετά από μία μελλοντική επανάσταση,όλα θα λειτουργήσουν άψογα.Μπορώ όμως να εγγυηθώ πώς όσο περισσότεροι ενστερνιστούμε αυτή την κουλτούρα και συμπεριφορά,τόσο λιγοστεύουν οι πιθανότητες στρεβλώσεων,γραφειοκρατικοποίησης,αντεπαναστάσεων.
Δε μπορώ να ξαναγυρίσω το ρολόι στο '24 ή το ΄30,και να μαντέψω πως ακριβώς θα λειτουργούσαν ο Τρότσκι,ο Μπουχάριν,η αριστερή αντιπολίτευση κλπ εάν είχαν επικρατήσει.Η έως τότε πορεία τους,αυτών και της πλειοψηφίας των "παλιών μπολσεβίκων",που αργότερα σφάχτηκαν για τις διαφωνίες τους και όχι για "πρακτοριλίκια","σαμποτάζ" και ότι άλλο σκαρφίζονταν οι Γιεζώφ-Βισίνσκι,με κάνει να ελπίζω θετικά.
Αντιθέτως τα αίσχη της δεκαετίας του ΄30 και των κατοπινών χρόνων,σε επίπεδο εσωτερικής-εξωτερικής πολιτικής,αηδιάζουν και εμένα και τον kollaps και κάθε λογικό άνθρωπο,και είναι μία ακόμα απ΄τις αιτίες που κάνουν τη βάση της κοινωνίας να δυσπιστεί απέναντί μας.
Όσο για την κολλεκτιβοποίηση,εκβιομηχάνιση,νίκη επί των ναζί,πού κάποιοι επιμένουν να χρεώνουν θετικά στη σταλινική γραφειοκρατία για να δικαιολογούν όσο μπορούν τη συμπεριφορά της,αυτά ήταν επιτεύγματα του σοβιετικού λαού πρωτίστως.Με οποιαδήποτε "φράξια" επικεφαλής,οι άνθρωποι θα συνέχιζαν να εργάζονται,να δημιουργούν,να πολεμάνε.Πιθανότατα θα τους κόστιζε λιγότερα δάκρυα και αίμα.Κανένας λαός δεν χρειάζεται βούρδουλα και τρομοκρατία για να προχωρήσει μπροστά,στο μέλλον.

kollaps είπε...

@ανυποψίαστος:

"Η Ελευθεροτυπία ίσως ελπίζει σε άνοδο των πωλήσεων,ίσως θεωρεί ότι στους δύσκολους καιρούς που εγκυμονούν αλλαγές,θα σπιλώσει το κομμουνιστικό κίνημα."

Όπως είπε και το απολίθωμα, πιο "φιλο-ΚΚΕ" αφιέρωμα στις δίκες της Μόσχας δύσκολα μπορούσε να κάνει αστική εφημερίδα. Αλλά και πάλι, εγώ μιλώ για τα ΠΡΑΚΤΙΚΑ των δικών (ερωταπαντήσεις εισαγγελέα-κατηγορουμένων) τα οποία μάλλον δεν επιδέχονται αμφισβήτηση οτι είναι τα γνήσια. Τώρα αν εκεί που έγω στις καταθέσεις των κατηγορουμένων βλέπω κάτι που με κάνει να ντρέπομαι εσύ βλέπεις την απόδειξη οτι αυτοί ήταν πράγματι πράκτορες του ναζισμού μάλλον διαφωνούμε σε κρίσιμα ζητήματα κομμουνιστικού πολιτισμού. Για μένα, ίσα-ίσα το γεγονός οτι φτάσαν στο σημείο να "παραδεχθούν" τα "εγκλήματά" τους μ'αυτόν τον τρόπο είναι που το κάνει πιο σοκαριστικό.

Ανυποψίαστος είπε...

kollaps,ειλικρινά,

μαζί μιλάμε χώρια καταλαβαινόμαστε;
Αρπάχτηκες από μια φράση μου και συμπέρανες πως πιστεύω εγώ,ότι τα θύματα των δικών ήταν "πράκτορες του ναζισμού";
Ακριβώς το αντίθετο ισχυρίζομαι σε όλες τις αναρτήσεις μου.Διάβασέ τες ξανά.Έλεος...
Όσο για τα πρακτικά και εγώ θα ήθελα να τα διαβάσω,αλλά εδώ δε μπορώ να βοηθήσω περισσότερο.

Ανώνυμος είπε...

H "Eλευθεροτυπία" προσπάθησε να ρίξει ακόμη λίγα σκουπίδια στον τάφο του Στάλιν, αλλά κι αυτά θα τα πάρει ο αέρας, όπως όλα τα προηγούμενα, και το ξέρει. Τι άλλο μπορεί να κάνει; Αλλωστε δεν περνάει βράδι να μην έχουμε από τα ΜΜΕ και λίγη η πολλή δόση αντι-Σταλινισμού. Ιδέστε τι γίνεται σε όλο τον κόσμο,σε Δύση και Ανατολή εδώ και 55 χρόνια! Τι κατάφεραν; ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ! Και τι μέσα κινητοποίησαν....
Ολα αυτά, "πρακτικά", "μαρτυρίες", "ντοκουμέντα" κλπ. έχουν ένα βασικό μειονέκτημα:
Προέρχονται όλα από την ίδια πλευρά.
Απόγονοι Ναζισμού, Κεφαλαιοκράτες, Αμερικάνοι, "Σοσιαλ"δημοκράτες, Σιωνιστές, Παγκοσμιοποιητές, Ιμπεριαλιστές, Τροϊκανοί, "Ευρωπαίοι", κλπ. κλπ.
Ο σύγχρονος κόσμος "μας".
Που είναι υπεύθυνος για την ευτυχία μας και γιαυτό έχει την αμέριστη εμπιστοσύνη μας!!!
Αλλά τώρα τελειώνει αυτός ο κόσμος, τελειώνει και η εμπιστοσύνη μας στις "αλήθειες" και τα "ντοκουμέντα" του....
Τζάμπα ψάχνετε ψύλλους στ' άχυρα.
"Ο Στάλιν" έχει μερικά ακαταμάχητα επιχειρήματα, που είναι βουνά: Πέτυχε την εκβιομηχάνιση, νίκησε στον Β' Π.Πόλεμο, αγαπήθηκε όσο κανένας άλλος από τους ταπεινούς και καταφρονεμένους, μισήθηκε από τους Δυνατούς.
Αυτά φτάνουν.
Απέναντι σε αυτά τα "ντοκουμέντα", "πρακτικά" κλπ. είναι μυρμήγκια στην ράχη του ελέφαντα. Δε σας μένει τίποτε άλλο. Συνεχίστε...
Αλλωστε "σοκαριστικό ήταν, που παραδέχτηκαν τα εγκλήματά τους", καθένας καταλαβαίνει ότι ομοίως σοκαριστικό θα ήταν να μην τα παραδέχονταν - άρα εξ ορισμού αθώοι ήταν.
Τι χρειάζονται αυτές οι κουβέντες μεταξύ κουφών, που έχουν ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΕΣ απόψεις, όπως ταιριάζει σε κάθε χοντρά ταξικό πρόβλημα;

propagitor είπε...

το γεγονός δηλαδή να ήταν ειλικρινείς οι ομολογίες το απορρίπτουμε χωρίς 2η σκέψη?

Ανώνυμος είπε...

@ανωνυμος 11.54

πφφφφφφ

πες τα στην οβα σου σε κανα πιτσιρικα, εδω ξερουμε και 5 πραγματα, δεν ειμαστε πουθεναδες να πεις την παπατζα σου και να νομιζεις οτι επηρεαζεις κοσμο κιολας...

αν και δεν διαφωνω (τελειως) με αυτα που γραφεις

Ανυποψίαστος είπε...

" Άνθρωπος αγράμματος,κούτσουρο απελέκητο", λέει ο θυμόσοφος λαός μας.
Και "κομμουνιστής ανιστόρητος,παλούκι περιφρούρησης στο κεφάλι κάθε υπόπτου διαφωνούντα",συμπληρώνω γράφοντας νυχτιάτικα,ως αμετανόητος τροτσκιστοζηνοβιεφικός σαμποτέρ επί τω έργω.
Ανάβω ένα τσιγάρο με τα ρωσσικής προέλευσης σπίρτα μου,που μού θυμίζουν να είμαι ευγενικός με κάθε ευήκοο μα αμετακίνητο σύντροφο,και συνειδητοποιώ πως οι σαμποτέρ δρούσαν πάντα νύχτα.Γιατί αν δρούσαν μέρα,ο ίδιος ο λαός θα τους συλλάμβανε και θα τους εκτελούσε.Κι έτσι ούτε δίκες της Μόσχας θα είχαμε,ούτε περίεργες ομολογίες,να μας ταλανίζουν και να μας διαιρούν 70 χρόνια μετά.Πραγματικά μοχθηροί και αμετανόητοι αυτοί οι "διπλοπρόσωποι προδότες".Ακόμη πιό αμετανόητος όμως ο σύντροφος με το μουστάκι.Δεν άφησε ρουθούνι.όχι παίζουμε..
Για το εάν ήταν κι αυτός διπλοπρόσωπος,οι συζητήσεις συνεχίζονται.
Τέλοσπάντων.Γνωρίζοντας πως είμαι "μυρμήγκι στη ράχη ελέφαντα" -κάτι σαν εξοντωμένος ΕΛΛΣίτης στο Μπούλκες,που ατύχησε να ρωτήσει τους Ιωαννίδη και Ρούσο για τα αίτια της ήττας-
προτείνω στον σύντροφο ανώνυμο κ' αμετανόητο,μα διαβάσει και κάτι διαφορετικό:

1)http://www.marxists.org/ellinika/odmaaa/apokatastasi_170588.htm

2)http://kars1918.wordpress.com/2009/12/30/avgi-rizospastis/

3)http://www.aformi.gr/2011/01/%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CF%89%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD/

Βλέπεις σύντροφε,κάποιοι νεκροί περιμένουν ακόμη δικαίωση,και κάποιοι αμετανόητοι κ' διπλοπρόσωποι συγγενείς να βρουν τους τάφους των δικών τους.

Ανώνυμος είπε...

ανυποψίαστε οι πηγες που παραθέτεις είναι απο κκΕ εσ.,ποντος και αριστερά κ.τ.λ.
Την επόμενη φορα βάλε και μανο ανδριανόπουλο και γιατί όχι Παναγιώτη Κανελόπουλο για να στηρίξεις τις απόψεις σου.
Μάλλον θα χρειαστούν και δίκες της Αθήνας.

Ανυποψίαστος είπε...

Ανώνυμε κ' αμετανόητε:

Τα γεγονότα είναι γεγονότα,και οι μαρτυρίες είναι μαρτυρίες.
Περίμενα μια τέτοια απάντηση εκ μέρους σου (περί υπόπτων πηγών κλπ) και όχι επί της ουσίας.
Τι να κάνουμε δυστυχώς; Αφού το ΚΚΕ,πέρα από κάποιες σποραδικές και σιωπηλές αποκαταστάσεις εξαφανισμένων και εκτελεσμένων,δεν δίνει ουσιαστικές εξηγήσεις γι'αυτά τα γεγονότα,μαθαίνουμε και εμείς τα συμβάντα από "ύποπτες αντικομμουνιστικές" πηγές.Δε φταίμε εμείς γι' αυτό.Ας μιλήσει το κόμμα τίμια και αναλυτικά για όλα αυτά,και ας μας εξηγήσει πού,πώς,πότε,γιατί και από ποιούς συνέβησαν.Και στο όνομα ποιάς ανάγκης και ποιάς λογικής.
Ρητορικά,ακόμη κι'αν ο Ανδριανόπουλος ή ο Καρατζαφέρης με κατηγορούσαν για κάτι,εάν ήμουν αθώος θά'ρπαζα την ευκαιρία και με στοιχεία και αποδείξεις θα τους ξεφτίλιζα.
Αν είχα αντιθέτως χεσμένη τη φωλιά μου θα περιοριζόμουν σε εύκολες απαντήσεις του στυλ "είναι φασίστες,είναι εχθροί του κινήματος,κλπ".Που προφανώς είναι,αλλά για την ταμπακέρα τσιμουδιά!
Αυτό που με εκπλήσσει όμως,αμετανόητε,στην απάντησή σου είναι το: "Μάλλον θα χρειαστούν και δίκες της Αθήνας".
Θα μέ'στελνες Μακρόνησο (ή στο νησάκι του Μπούλκες) σύντροφε,ελλείψει άλλων επιχειρημάτων;
Η λογική σου τελικά,μαρτυρά πολλά και για τις ίδιες τις δίκες της Μόσχας.Δυστυχώς..

KOMMANTO είπε...

γειά σου Ανυποψίαστε αλάνι!

kollaps είπε...

Μετά από μέρες εδέησα να τσεκάρω ξανά τα σχόλια ;p Ανυποψίαστε, έχεις δίκιο, είτε δε διάβασα προσεκτικά τα σχόλιά σου είτε σε μπέρδεψα με κάποιον άλλον στο τελευταίο σχόλιό μου, γράψε λάθος.