Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία

Εννιά δεκαετίες αγώνας και θυσία. Αλλά δε φτάσανε. Οι θεοί είναι με το μέρος των αστών και δεν εξευμενίζονται εύκολα. Το κίνημα δίνει τα καλύτερα παιδιά του, νεκρούς χιλιάδες για να γυρίσει ο τροχός της ιστορίας. Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους. Αλλά για να πιάνουν τόπο οι θυσίες και να μην πάνε στο βρόντο, χρειάζεται επιτελικό σχέδιο και ιθύνων νους να το καταρτίσει. Αλλιώς θα ‘ναι σαν τη θυσία των πρώτων χριστιανών που πήγαιναν σαν το σκυλί στο αμπέλι. Η βασική διαφορά ωστόσο, όπως είπε κι ο μπελογιάννης, είναι ότι αυτοί προσδοκούσαν επ-ανάσταση νεκρών και τη δευτέρα παρουσία της σοβιετίας. Ενώ εμείς...

Το επιτελικό σχέδιο για τις θυσίες παραπέμπει στο σκάκι, ένα πανέξυπνο παιχνίδι τακτικής, που αρέσει σε πολλούς συντρόφους, και ας μην τα καταφέρνουμε τόσο καλά στην τακτική. Δεν είναι τυχαίο ότι στη σοβιετική ένωση –του μεγάλου τακτικιστή στάλιν- παρακολουθούσαν τις μεγάλες σκακιστικές παρτίδες από την τηλεόραση, με αμείωτο ενδιαφέρον. Εδώ αντίθετα, ο πολύς κόσμος βαριέται ακόμα και να στήσει τα πιόνια. Προτιμά το τάβλι και περιμένει από τη σακατεμένη μοίρα του να ρίξει και για αυτόν μια καλή ζαριά (=αυγή). Είθε να δώσει ο δίας!

Ίσως να μας έχει μείνει απωθημένο, σα λαός, από τότε που ήμασταν πιόνια στη διεθνή σκακιέρα, ηρωικοί πιονιέροι επί το ακριβέστερο, και θυσιάσαμε την προοπτική μιας λαοκρατικής ελλάδας για να την κρατήσουμε ζωντανή σε άλλα μέτωπα. Και μας έμεινε αταβιστικά ο αυτοκτονικός ιδεασμός κι η απέχθεια για τους τακτικισμούς και τα ζιγκ-ζαγκ στο σκάκι της ιστορίας. Προχωράμε μόνο ευθύγραμμα. Απευθείας ντου στα ματ και ματ σε μία κίνηση. Οτιδήποτε άλλο είναι ρεφορμισμός. Όσο μικρότερη η γκρούπα που το λέει τόσο μικρότερο και το τίμημα που θυσιάζει. Τόσο πιο εύκολη φαντάζει κι η επουράνια έφοδος, το μεγάλο άλμα στο κενό. Στην τελική, τι είχαμε, τι χάσαμε.
Σαν τους τρελούς του κινηματικού χωριού (όπου όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας). Με τη διαφορά ότι οι τρελοί (αξιωματικοί) στο σκάκι πάνε διαγώνια ενώ οι δικοί μας πηγαίνουν μόνο ευθύγραμμα χωρίς ζιγκ ζαγκ και ιστορίες.

Κι ίσως κάποιοι από αυτούς μες στην υπερβολή τους να πιστεύουν ότι το μόνο που χρειάζεται είναι η σπίθα που θα ανάψει το φιτίλι της συσσωρευμένης κοινωνικής έκρηξης. Και η σπίθα αυτή θα μπορούσε να είναι κάποιος από εμάς που θα γινόταν θυσία και λευτεριάς λίπασμα για πάλης ξεκίνημα.

Ναι, αλλά ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός; Ίσως κάποιος εθελοντής. Ή κάποιος βάση σχεδίου, από οργανωμένο χώρο. Με το οποίο μπορούμε να συνδυάσουμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα.

Έστω ότι μετά τη διάσπαση του 91 είχε μείνει στο κόμμα ο μίμης –με τα αριβίστικα μυαλά που κουβαλάει- κι ήταν μέλος του πολίτ μπιρό. Εμείς κατά βάθος δεν τον πάμε, αλλά δε μπορούμε να το πούμε πολύ ανοιχτά, γιατί είναι σύντροφος. Αν τον θυσιάσουμε όμως, πχ σε μια σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής, πιάνουμε με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και αυτός γίνεται ήρωας κι εξασφαλίζει τη –λαβωμένη- υστεροφημία του. Και το κύρος του κόμματος αυξάνει κατακόρυφα.

Στη θέση του μίμη θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε. Ο απολίθωμας, ο αριστεριστής φίλος μας που βερμπαλίζει για το δεκέμβρη, η ιφιγένεια, το ελάφι της άρτεμης. Ένας ματαιόδοξος, κάποιος αντιπαθής, ή μετρίων ικανοτήτων, κάποιος άλλος με υπέρμετρες φιλοδοξίες κτλ. Αυτά φυσικά σε επίπεδο παρεΐστικου χαβαλέ κι όχι να τα παίρνουμε τοις μετρητοίς.

Η θυσία είναι βασικό στοιχείο στο σκάκι, σαν το τυράκι στη φάκα που στήνεις για τον αντίπαλο. Κι αν αυτός τσιμπήσει, κερδίζει κάτι μικρό, αλλά πέφτει στην παγίδα και χάνει τα πιο σημαντικά. Το αστικό κράτος θυσιάζει αποδιοπομπαίους τράγους για να εξευμενίσει τις μάζες και να συνεχίσει εύρυθμα τη λειτουργία του. Και στήνει σωρηδόν τυράκια με φάκες στα παιδιά του κινήματος, που παραμένουν ακόμα παιδιά και πολλές φορές πέφτουν με τα μούτρα. Όσοι δε σκαμπάζουν τίποτα από σκάκι, δε μπορούν να αποφύγουν εύκολα τις παγίδες.

Η τέχνη της τακτικής φαίνεται καθαρά και σε ένα άλλο παιχνίδι που παίζαμε παιδιά: το πατητό. Όπου κάνεις βήματα εναλλάξ με τον αντίπαλο σε μία ευθεία –με αντίθετη φόρα- κρατώντας τις πατούσες σου κολλητές, τη μία πίσω απ’ την άλλη, μέχρι να φτάσεις το πόδι του άλλου και να το πατήσεις, εκτός κι αν σε πατήσει αυτός πρώτος. Κι αλίμονο αν γελαστείς κι ανοιχτείς παραπάνω απ’ όσο σε παίρνει, γιατί χάνεις την ευκαιρία και τότε σε τσερτρέτεν ο ταξικός εχθρός.

Κάπως έτσι έγινε και στη ρωσία του 17. Οι μπολσεβίκοι δε μπόρεσαν να συγκρατήσουν την οργή των μαζών τον ιούνη, αλλά οι συνθήκες ήταν ακόμα ανώριμες (μία μέρα πριν νωρίς), κι έκαναν αναγκαστική αναδίπλωση, ενώ ο λένιν διέφυγε στη φινλανδία για να μην τον συλλάβουν. Τον σεπτέμβρη όμως οι λευκοφρουροί έκαναν απόπειρα πραξικοπήματος κι αυτό ήταν το μοιραίο τους λάθος. Οι κόκκινοι ανέκτησαν το στρατηγικό πλεονέκτημα και χωρίς καθυστέρηση (μία μέρα μετά αργά) τους πάτησαν στην επόμενη κίνηση μαζί με τον κερένσκι και το πολιτικό τους σινάφι.

Στο αλαλούμ ο τραμπάκουλας βάφει κόκκινη την προβατίνα του, την κοκκινούλα, σε μια ανοιχτά σουρεάλ σημειολογία, με μπηχτές όλο νόημα. Κρανίου τόπος το λέτσοβο. Κι έρχεται η βιβλική μορφή του αβράμη, με το γιο του ανά χείρας, για το ηθικό δίδαγμα. Κόκκινα πρόβατα, κότες που πετάνε, κι εγώ ο μαλάκας σφάζω το παιδί μου;
-Μπαμπά θα με σφάξεις;
-Όχι παιδί μου, θα σε θυσιάσω. Δεν πηδιόμαστε λέω εγώ..

Αυτό το τελευταίο κατά το φοβερό, δεν είναι ανασχηματισμός, αλλά αναδόμηση, που είπε ο ανδρέας αργότερα.

Κι άντε να βρεις ποιος είναι ο θύτης και ποιος το θύμα μες στον κακό χαμό. Η θυσία του αβραάμ μπορεί να σημαίνει ότι ο αβράμης θυσιάζει κάτι, ή κι ότι θυσιάζεται ο ίδιος και προσφέρει το παιδί του. Φράση άκρως σιβυλλική, που στη διάλεκτό μας τη λέμε διαλεκτική. Είναι η διαλεκτική του θύτη που θυσιάζει τα πάντα και γίνεται κι ο ίδιος θύμα (της αντιλαϊκής πολιτικής νδ-πασοκ-εε), σφαχτάρι κανονικό που το αφαιμάσσουν από παντού και το στύβουν σα λεμονόκουπα. Κι ενώ δεν έχει άλλο να δώσει, αυτοί το ξαναστύβουν, να βγάλουν από τη μύγα ξίγκι και να του προκαλέσουν ενοχικά σύνδρομα, γιατί έζησε λέει στην εποχή των παχιών αγελάδων, κι όλοι μαζί τα φάγαμε: αυτά τα γουρούνια έφαγαν τον αγλέουρα κι οι μύγες τα ψίχουλα που περίσσεψαν. Κι έτσι η μύγα μυγιάζεται και πιστεύει τελικά σα μοσχάρι ότι είναι παχιά αγελάδα κι έχει φταίξει κι αυτή για την κατάσταση της χώρας. Οπότε σφάξε με πασά μου να αγιάσω.

Κι αντί να δει γύρω της πώς σφαγιάζονται κατακτήσεις και δικαιώματα, και να αντιδράσει, αυτή ασχολείται με τη σφαγή της διαιτησίας, με την ομάδα της και το συμφέρον του προέδρου της. Εκεί θυσιάζει όλο τον χρόνο της και την ενέργειά της. Και δεν της περισσεύει πια χρόνο κι όρεξη για συλλογικές θυσίες. Όλα αυτά της φαίνονται μάταια. Κι αυτοί που γίνονται θυσία για τον αγώνα, κορόιδα που τους εκμεταλλεύεται το κόμμα.

Όσο πιο άδεια είναι η ζωή και γίνεται ζωούλα, τόσο πιο πολύ φοβάσαι γι’ αυτήν, να μη ξεβολευτείς και θυσιάσεις κάτι. Τις μεγάλες θυσίες μπορούν και τις κάνουν μόνο γεμάτοι άνθρωποι, που έχουνε τη ζωή πολύ, πάρα πολύ αγαπήσει και δε φοβούνται σαν ανθρωπάκια.

Ο πολύς κόσμος δεν καταλαβαίνει ότι οι μόνες θυσίες που έχουνε αξία, είναι οι θυσίες για άλλη εξουσία. Δεν έχει αξίες κι ιδανικά, παρά μόνο την ανταλλακτική. Ζητάει για όλα αντάλλαγμα, άμεσο, εδώ και τώρα, με μικροαστική ανυπομονησία. Δε θυσιάζει προσωπικό χρόνο, γιατί τον μετράει με χρήμα και παίρνει μόνο τρεις κι εξήντα, ίσα-ίσα για να τα φέρει πέρα. Δε θυσιάζει το εγώ του σε κάτι συλλογικό, γιατί δε θέλει να γίνει σαν την κοκκινούλα του τραμπάκουλα και πάει μόνος του, σαν πρόβατο στη σφαγή.

Κι εσύ λαέ, γιατί δεν ξυπνάς και περιμένεις σαν ωραία κοιμωμένη τον πρίγκηπα να έρθει να σε φιλήσει; Τυλίγεσαι με την αστική προπαγάνδα και συνεχίζεις με το ίδιο πλευρό τον μακάριο ύπνο σου. Δε σε καλύπτει η δική μας η κουβέρτα και γαντζώνεσαι από την άλλη, που σου υφαρπάζει την ψήφο και τη συναίνεση.
Και θέλω να ‘ρθω να σε υφαρπάξω από την άλλη (...) Και ποια θυσία, ποια θυσία έχει κάνει αυτή για σένα;

Ξύπνα λαέ κι όλοι οι λαοί μετά Σου.
Πρέπει πάση θυσία να ξυπνήσεις.

Μπαίνοντας πρωί σ' ένα ταξί

καίγομαι μέσα στο οξύ

βλέπω στα μάτια των περαστικών

ξυραφιές ονείρων χτεσινών

σου κοκκινίζει τα νύχια το μανόν

κι είσαι θύτης μα και το θύμα συνθηκών


Τριπολίτης κι αυτό.

47 σχόλια:

KOMMANTO είπε...

Ελπίζω σε όλα αυτά τα αλληγορικά με τα τυριά τη φάκα κτλ να μην εννοείς το πογκρόμ που γίνεται όλες αυτές τις μέρες και το ΚΚΕ δε λέει τίποτα..

Γρηγόρης είπε...

Να τι λέει το ΚΚΕ για το πογκρόμ

http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/anakoinosh_toy_grafeioy_typoy_gia_thn_katastash_sto_kentro_ths_athhnas_13/5/2011

κομμαντο είπε...

Ρε Γρηγόρη δεν εννοώ τις ανακοινώσεις του γραφείου τύπου. Γραφείο τύπου είναι αυτή είναι η δουλειά του, αυτό θα έλειπε -αν κ με 3 μέρες καθυστέρηση. Εννοώ την πλήρη απουσία του κόμματος της εργατικής τάξης απο την πορεία και τις δράσεις που καλέστηκαν ενάντια στις φασιστικές ορδές της αστικής τάξης. Και η ερώτηση προς τον Απολ'ιθωμα ήταν αν αυτή η στάση δικαιολογείται μέσω μιας ανάλυσης η οποία λέει ότι το πογκρόμ είναι το τυρί για να πέσουμε στη φάκα κτλ κτλ.

ΥΓ:Αυτή η παράγραφος η βγαλμένη μέσα απ'τον ζέχνοντα τάφο της σοσιαλδημοκρατίας που κολλάει πάλι??
"Αποφασιστική αντιμετώπιση των εγκληματικών κυκλωμάτων και των ρατσιστικών συμμοριών. Η παρουσία επαρκούς και ανάλογα εκπαιδευμένης αστυνομικής δύναμης να έχει μοναδικό σκοπό την περιφρούρηση και προστασία της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας όλων των κατοίκων, Ελλήνων και αλλοδαπών, και όχι την καταστολή και την τρομοκράτησή τους. "

Γρηγόρης είπε...

Δεν έχεις άδικο σ'αυτά που λες όμως με αντισυγκεντρώσεις,συναυλίες και πορείες-οι οποίες καταλήγουν συνήθως σε σύγκρουση με την αστυνομία- δε λύνεται το πρόβλημα

Η ουσία της ανακοίνωσης βρίσκεται εδώ:
Το ΚΚΕ απευθύνεται σε όλους τους κατοίκους του κέντρου και των συνοικιών της Αθήνας αλλά και όλης της Αττικής, γιατί αυτή η απαράδεκτη κατάσταση εξαπλώνεται. Καλεί Έλληνες και μετανάστες να πάρουν κοινή θέση και να οργανώσουν κοινή πάλη απέναντι σε όλα τα κυκλώματα και μηχανισμούς εγκληματικής δράσης και ρατσιστικής βίας, στην πολιτική της κυβέρνησης και της δημοτικής αρχής που έχουν και την πρώτη ευθύνη.

Bέβαια άλλο είναι να το λες και άλλο να το κάνεις και η ευθύνη της Αριστεράς-και ειδικότερα του ΚΚΕ-είναι ότι μάλλον υποτίμησε το πρόβλημα που υπήρχε για χρόνια σ'αυτές τις περιοχές και τώρα παρακολουθεί κάπως αμήχανα τις εξελίξεις

o είπε...

Η Αστική Τάξη πριν πεινάσει μαγιρεύει.Οποιος νομίζει οτι τα τελευταία γεγονότα εξυπητετούν μονο καποια συμφέροντα,δυναμώνουν το ρατσισμό κ.τ.λ είναι βαθειά νυχτωμένος.Ξέρουν πολύ καλά τι έρχεται-βλέπε "μυστική" συνάντηση την προηγούμενη παρασκευή- και φροντίζουν να στείλουν το μήνυμα.Καθίστε ήσυχοι γιατί θα σας τσακίσουμε.
Προς κομματα οργανώσεις,εργατική ταξη.
Τις επαναστατικές ονειρώξεις και το σεχταρισμό του το εξωκοινοβούλιο τώρα τις λούζεται.
Το ΚΚΕ χάνει σε αυτό που έλεγε ο Γκράμσι πόλεμο Θέσεων.Δεν μπορεί να επιβάλλει την ατζέντα του,τρέχει πίσω απο τις εξελίξεις.
Το τι μπορεί να γίνει δεν μπορώ να το απαντήσω.Σίγουρα όμως αν δεν σπάσεις αυγά ομελέτα δεν γίνεται.

"Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ' το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που 'χει μαραθεί."

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ούτε επιβεβαιώνω, ούτε διαψεύδω τον συνειρμό σου. Επίτηδες το γραψα έτσι αλλιώς θα το χα κάνει νια-νια.

Ελπίζω να συμφωνούμε καταρχήν ότι το κράτος βάζεις τυράκια. Αν όχι να το συζητήσουμε σε άλλη βάση.
Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενο κείμενο, τυράκι μπορεί να ήταν και η αποχουντοποίηση στα πανεπιστήμια, για να περιοριστεί εκεί και να μην μεταφερθεί στην κοινωνία. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν έπρεπε να την πιάσει το φοιτητικό κίνημα. Το πρόβλημα ήταν με ποιους όρους και τι στόχευση.

Ο ειδικός κίνδυνος είναι να μείνουμε στη στοχοποίηση των χρυσαυγιτών και να φανεί ως μία διαμάχη ακραίων όπου παρεμβαίνει ειρηνευτικά το κράτος.
Ο γενικός κίνδυνος είναι να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση και να δούμε στο άμεσο μέλλον σκηνές από τη σιδερένια φτέρνα του λόντον, σε μια ολομέτωπη σύγκρουση σε χρόνο και με τρόπο που δεν επιλέξαμε.
Είμαστε πολύ πίσω ακόμα και μόλις τώρα φαίνεται να συνειδητοποιούμε στην πράξη πόσο εκρηκτικό είναι το πρόβλημα που έχουμε μπροστά μας.

Στα περί απουσίας μου φαίνεται ότι μπερδεύεις δύο διαφορετικά θέματα, το πογκρόμ με τις πορείες ενάντια στην κρατική καταστολή. Το κόμμα δεν είχε άσχημα αντανακλαστικά, αλλά έλειπε από τους δρόμους την πέμπτη. Κι αν με ρωτάς προσωπικά κι εγώ διαφωνώ με αυτή τη στάση. μεταξύ άλλων γιατί δεν ήξερα με ποιον να κατέβω στην πορεία κ δεν είχα καμία εμπιστοσύνη σε αυτούς που κατέβαιναν.

Υγ: μιας και πιάσαμε τις διευκρινιστικές ερωτήσεις να κάνω κι εγώ μία: για πες στο ευρύ κοινό πώς σου φάνηκε αυτό που έγινε στο τμήμα των εξαρχείων στη λαϊκή της καλλιδρομίου;

KOMMANTO είπε...

Τί να πω? Είναι αυτό που λέμε 'αντικειμενικά προβοκατόρικη' ενέργεια. Συν του ότι είχε θύματα απλό λαό και όχι μπάτσους.

Αλλά νομίζω πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ήτανε κυπατζιδομιχαλολιάκοι που το κάνανε
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/05/blog-post_833.html

Αναυδος είπε...

Τη σύγκρουση που σου επιβάλλουν οφείλεις να την αποφύγεις για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είσαι έτοιμος ακόμα άρα η ήττα είναι σίγουρη.

Για τα ηρωικά που φαντάζεται ο Κομαντο έχω μια απορία οι λοιποι αντάρτες αναρχικοι αντιφασιστες γιατί δεν κάνουν τίποτα. Που ήταν τόσες μέρες όταν η Χρυση Αυγη κυνηγούσε μετανάστες στην Αθηνα. Γιατί τους άφησαν απροστάτευτους. Μια πορεία έγινε και αυτή στα Προπύλαια για το ξύλο στην πορεία και όχι για τους μετανάστες. Την ίδια ώρα η Χρυση Αυγή παρελαύνανε στην Ομόνοια χωρίς κανείς ανταρσυα, μλ, συριζα εεκ να τολμήσει να τους αντιπαρατεθεί

Τα λόγια είναι εύκολα οι κατηγορίες ευκολότερες στην πράξη όμως υπάρχουν δυσκολίες

KOMMANTO είπε...

Εντάξει Άναυδε καταλάβαμε.
Έρχονται εκλογές..

αναυδος είπε...

@kommando
Αυτή η συνομοσιολογικη προσληψη της πραγματικότητας και των ανακοινωσεων του ΚΚΕ οδηγεί σε κωμικές αναλύσεις. Γιατί δεν εξετάζεις το ενδεχόμενο οι ανακοινώσεις του ΚΚΕ να λένε και να εννοούμ ακριβώς αυτό που γράφουν

KOMMANTO είπε...

Άσε μας ρε Άναυδε, είπαμε έχεις μια κάποια ηλικία αλλά για χαζούς μας περνάς?
Άμα δεν είσαι έτοιμος τί μου τσαμπουνάς παπαριές για ανατροπή και λαϊκή εξουσία? Και όλα τ'άλλα ρεφορμισμός..
Η μήπως θάσαι έτοιμος όταν θα πάρεις το 51% στη κάλπη?
Κανονικά θα έπρεπε να έχεις ενημερώσει όλα τα μέλη και τους φίλους σου ανά την επικράτεια ότι θα χυθεί αίμα. Αλλιώς τους κοροϊδεύεις μάστορα. Όταν λες πάλη για την εξουσία είσαι προετοιμασμένος για αίμα και το λες.
Εσύ έχεις να αντιπαρατεθείς στα σοβαρά με τους μηχανισμούς του κράτους καμμιά εικοσετία μας δουλεύεις.
Πολύ μπλα μπλα και γαλακτομπούρεκο τίποτα.

Και άσε τις χαζές ερωτήσεις. Ο μόνος που απάντησε στην πρόβα πολέμου του κράτους ήταν ο α/α χώρος και εν μέρει η ριζοσπαστική αριστερά.
Μπες στο ιντυμιντια να δεις πανελλαδικά τις δράσεις που έγιναν σε όλη την ελλάδα εκείνες τις μέρες όταν εσύ τόπαιζες σοβαρή πολιτική δύναμη κι έβγαζες ανακοινώσεις αφυψηλού.

Τα λέμε στις κάλπες

Αναυδος είπε...

Το κακό με την πείρα είναι ότι έρχεται με τα χρόνια. Αλλά βρε νεανίσκε νομίζεις ότι η επανάσταση ειναι ένα videogame που εκτελείτε απλώς παίζοντας με το πληκτρολόγιο ?. Νομίζεις επίσης ότι η επανάσταση εξαγγέλεται ή διαφημίζεται ?

Φαντάζομαι ότι η επίθεση στο ΑΤ εξαρχείων εντάσσεται σε αυτές τις δράσεις που αναφέρεις

kraftwerkvs είπε...

Αναρχικοί τραμπούκοι χτυπήσαν συναγωνιστές

http://www.youtube.com/watch?v=skkLh1cNxSs&feature=feedlik

KOMMANTO είπε...

Άσε τα τρελά σου μεγάλε.
Δεν είπα ότι εξαγγέλεται, είπα ότι αν είσαι τόσο μάγκας στα λόγια, θα έπρεπε να έχεις προετοιμάσει με όλους τους τρόπους αυτό το 8% που έχεις για πόλεμο. Εσύ όχι μόνο το κοροϊοδεύεις αλλά τους βάζεις κ σε σχιζοειδείς συνειδησιακές καταστάσεις, αφού βλέπουν ότι όταν το κράτος σου πετάει τις εφεδρείες του στη μάπα εσύ σκουπίζεις τους λεκέδες με ανακοινώσεις.

Γρηγόρης είπε...

Αν το ΠΑΜΕ είχε υπό τον έλεγχο του τα μεγαλύτερα εργατικά κέντρα της χώρας και τις περισσότερες ομοσπονδίες,αν σε κάθε κινητοποίηση του κατέβαζε 200.000 κόσμο στην Αθήνα και η ηγεσία του ΚΚΕ εξακολουθούσε να λέει και να κάνει τα ίδια με σήμερα τότε θα είχε κάθε δίκιο στην κριτική του ο κομάντο.Δυστυχώς όμως η σημερινή κατάσταση μόνο τέτοια δεν είναι...

KOMMANTO είπε...

Δεν τη χρειαζόμαστε!

http://www.seleo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=29069%3A-l-r&catid=74%3Asites&Itemid=54

έχουμε την ελληνική αριστερά..

Ανώνυμος είπε...

Και το ΚΚΕ βερμπαλίζει απίστευτα. Κρατάω το στίχο από τον ηλεκτρικό θησέα: "Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ' το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που 'χει μαραθεί."

Το ΚΚΕ αποφευγει και αυτο τις συγκρούσεις με τα ΜΑΤ γιατί -περα απο τις διαφορες αιτιασεις του- θα αποδυκνύονταν ο βασιλιάς γυμνος. Ανίκανο και αυτο να κρατήσει τα μπλοκ του. καλη είναι η ατάκα για 'περιφρουρηση που κανει το κκε στα μπλοκ του', αλλα έτσι και του την έπεφταν και αυτου τα ματ, θα διαλύονταν σε 5 λεπτά, όπως και οι υπολοιποι. και μαζθ με αυτο κα ιο μυθος για ΄την περιφρουρηση του κκε'.

τωρα, για το πεσιμο στο α.τ. καλλιδρομμιου ειναι σαφως προβοκατορικη και ασφαλιτικη ενεργεια. πρεπει να καταδικαστει απ'ολους.

Ηλίας από τον Μελιγαλά είπε...

Ανώνυμε 2.22 μμ
Με τα αν και τα εάν ο καθένας μπορεί να προδικάζει ό,τι τον βολεύει.
Από ό,τι έχει καταλάβει όλη η Ελλάδα, το ΚΚΕ δεν προπονιέται για μάχες εκ του συστάδην με χρυσαυγίτες.
Βέβαια όταν χρειάστηκε να υπερασπίσει εργατικές κινητοποιήσεις έρριξε εκεί που έπρεπε το απαιτούμενο ξύλο, προκαλώντας τις τσιρίδες του Αλαφουζο-Σκάϊ, όρα περσινές κινητοποιήσεις στο Λιμάνι. Και τα μπλόκα, που έκαναν τη δουλειά αυτή, δεν σκόρπισαν σαν κότες στο πρώτο δακρυγόνο.
Αλλά μάλλον δεν έχεις καταλάβει πως γίνεται η αληθινή περιφρούρηση.
Δεν είναι τα ροπαλάκια με τα κόκκινα σημαιάκια μεγάλε. Αυτά παίζουν επικουρικό-περιθωριακό ρόλο. Η πραγματική αιτία, που δεν πλησιάζουν τα ματ τα μπλόκ των οργανώσεων, που καθοδηγεί το ΚΚΕ, είναι ότι ΘΑ ΕΚΘΕΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΣ. Ολη η κοινωνία ξέρει ότι το ΚΚΕ δεν σπάει βιτρίνες, ούτε πυρπολεί αθώους. Και ούτε υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι τέτοιο από δικά του μπλοκ.
Ας βάλουν μυαλό οι ψευτοτσαμπουκάδες, που έχουν περιπέσει στο ρόλο του διαμαρτυρόμενου καρπαζοεισπράκτορα και λούζονται και κάθε είδους προβοκάτσια, φταίνε-δε-φταίνε.
Ας πρόσεχαν.
Με τη ευκαιρία, θα ήθελε να πω σε φίλους και συναγωνιστές ότι τέτοιες ώρες έχει σημασία η ψυχραιμία και η αυτοπειθαρχία.
Δεν είναι τα χειρότερα αυτά, που ζούμε. Επονται κι άλλα πολύ πιο άγρια. Το λαϊκό κίνημα απαντάει όταν είναι να κερδίσει - όχι όποτε προκαλεί ο αντίπαλος.

Ανώνυμος είπε...

Δεν το βλεπω το ΚΚΕ να έχει γερά μπλοκ όταν του την πεφτουν οι μπατσοι. διαλυει και αυτο στο 5λεπτο μεγαλε ηλια. βεβαια, η συγκρουση για τη συγκρουση που επιλεγει η αναρχια ειναι λαθος. ομως εξισου λαθος ειναι και οι περιπατοι-κηδειες του κκε στη διαδρομη ομονοια-συνταγμα-στηλες του ολυμπιείου Διός.

οσα επιχειρηματα-ατακες 'το κκε επιλεγει οταν θελει τη συγκρουση' δεν παιζουν. αποδειξεις για αυτο,
η κερατεα οπου οι κατοικοι νικησαν προσωρινα χωρις τη βοηθεια του κκε, με τη βοηθεια ομως του συριζα, της ανταρσυα και των αναρχικων.

αδερφε ηλια το κκε ηταν απων.

μετα ειναι και το αλλο. λεει το κκε για να την πεσει ηλιθιωδως στην ανταρσυα, πως 'χωρις περιφρουρηση φοβαται ο κοσμος να κατεβει με σας. το παμε ομως με την περιφρουρηση του υπερασπιζει τον κοσμο του'.

λαθος.

τα μπλοκ του συντονισμου μαζικοποιουνται ολοενα και περισσοτερο. στην τελευταια απεργια, ειχαν 15.οοο κοσμο και βαλε.

περιφρουρηση χρειαζεται, δεν χρειαζονται τα φοβικα συνδρομα του κκε.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τώρα που μετρήσαμε τα αντανακλαστικά μας, κι είπες αυτό που ήθελες για το κουκουέ άντε να πούμε και τίποτα πιο σοβαρό κι ας το αφήσουμε αυτό εδώ.

Ανώνυμος είπε...

μαλλον ειναι πολυ σοβαρο αυτο που λεω, και μαλλον το κκε αποφευγει σαν το διαολο την οποιαδηποτε μορφή συγκρουσης οχι κυριως γιατι θελει το ίδιο να επιλέγει τους όρους, αλλα γιατι ούτε το ίδιο μπορει να κάνει κάτι άλλο από αυτό που ήδη κάνει και που δεν αρκεί ούτε για ζήτω.

Ανώνυμος είπε...

Εγω απλα θελω να συμπληρωσω οτι θα χυθει αιμα. Κι οσοι φιλοι του ΚΚΕ νομιζατε οτι θα κανατε επανασταση καποτε χωρις να χυθει, η ηγεσια σας σας κοροιδεψε για ακομα μια φορα. Θα χυθει. Αιμα. Γι αυτο ελατε μαζι μας που θα σας το προσφερουμε απο τωρα. Το αιμα. Λιγο αιμα απο τωρα και σιγα σιγα για να μην σοκαριστουμε αργοτερα με τα ποταμια. Καλλιο πεντε και στο χερι, παρα δεκα και καρτερει. Καλλιο νωρις, παρα αργα. Ψηφιστε μας.

Κασπερ

RedBoy είπε...

Δηλαδή όποιος κατεβαίνει σε πορείες με το Συντονισμό κατεβαίνει για να συγκρουστεί βίαια? Έχει πάρει κανείς ευθύνη για μία τέτοια στρατηγική?

Με αυτά τα μυαλά να κοιμούνται κάποιοι.

βουρνούκιος είπε...

Ο πολυς κοσμος δεν πιστευει στην αποτελεσματικοτητα καμμιας μορφής συλλογικής παλης. Δεν πιστευει σε καμμια μεγαλη αφηγηση, οχι κυριως γιατι το μεταμοντερνο τα διελυσε ολα, αλλα γιατί η διαψευση απο την καταρρευση των ταξικων καθεστωτων της ανατολικης ευρωπης, επεδρασε καταλυτικα στις συνειδησεις (το μεταμοντέρνο είναι το ΠΡΟΪΟΝ της διαψευσης των μεγάλων αφηγήσεων και όχι το αντίθετο)!... Η διαψευση που λέγαμε, πήγε πακέτο με την καταναλωτικη ευμαρεια των τελευταιων 40 χρονων. Και τα 2 αυτά στοιχεία οδήγησαν στο σημερινό χάλι τις συνειδήσεις.

θα παρει καιρό για να οικοδομηθούν ξανά οι αξίες και η πρακτική αποτελεσματικότητα της ταξικής συλλογικής πάλης. είναι σαφώς δυνατό, να ξαναέχουμε ένοδο της συλλογικής δράσης, ακριβώς γιατί αυτή εδράζεται πάντα στην αναγκη και στον αντικειμενικό παράγοντα.

Σε αυτή την μαχη όμως, δεν πρέπει να υπερτιμάμε τις δυνατότητες της αριστεράς και των κομμουνιστών. Ολοι ειναι κατώτεροι των περιστασεων και ανεπαρκείς, ο καθένας με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.

ο είπε...

Πάντως έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα.
Οι παλιότεροι θα θυμούνται οτι τέτοιες μέρες θα σφαζόμασταν για ενιαία ανώταρη ή ενιαία πανεπιστημιακή εν όψη εκλογών.Ενώ τώρα κάποιοι μας υπόσχονται αίμα?!!!
Και είναι αλήθεια οτι οι εξωκοινωβούλιοι αρχίζουν να μαζεύουν κόσμο.Το θέμα είναι τι θα τον κάνουνε, γιατί εγώ τους βλέπω να τον στέλνουν πάλι σπιτι του.

βουρνούκιος είπε...

ανώνυμε, καλό είναι να ασχολειται πρωτίστως ο καθείς ΤΙ θα κάνει με τον κόσμο που μαζεύει ο ίδιος.

Οσος κόσμος φέυγει απο ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το σπίτι του, άλλος τόσος και -αναλογικά- περισσότερος φεύγει από το ΚΚΕ για το σπίτι του...

Κανείς δεν υπόσχεται αίμα, μην εφευρίσκεται μύθους και πατάτες...

Απλά όποιος -ταυτόχρονα- νομίζει πως θα ανατραπεί ολοκληρη πολιτική ΕΕ/ΔΝΤ/ελληνικού κεφαλαίου χωρίς να ανοίξει μύτη ε, είναι γελασμένος.

Είναι άλλο πράγμα να ετοιμάζεσαι για αυτό, άλλο πραγμα να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο χωρίς προετοιμασία, άλλο πράγμα στο όνομα της προετοιμασίας να παραπέμπεις τα παντα εκεί, κάπου, κάποτε.

Ξαναλέω όμως, ας κοιτά ο καθείς ΠΩΣ θα κρατήσει τον κόσμο που μαζεύει, και ας βάζει σε 2ο πλάνο το πως θα κρατήσουν οι άλλοι τον δικό τους κόσμο. γιατί, όλοι κερδίζουν και -αναλογικά- όλοι χάνουν κόσμο.

KOMMANTO είπε...

Όταν προγραμματικός σου στόχος είναι η 'λαϊκή εξουσία' και το 'να πάρουμε το κράτος' εσύ υπόσχεσαι αίμα. Όχι εγώ.
Το ζήτημα είναι αν αυτό το συνειδητοποιούν οι στρατηγοί του Περισσού και απλά το κάνουν γαργάρα για να μην αρχίσουν και τρελαίνονται οι διάφορες ελληνίδες μανάδες ή αν δεν το έχουν συνειδητοποιήσει και απλά πουλάνε φούμαρα και προσβλέπουν σε τσαβικές καταστάσεις.

Ό,τι κι αν ισχύει το γεγονός είναι πως δεν προετοιμάζεις ούτε το λαό που βρίσκεται κοντά σου, ούτε καν τα στελέχη σου για μία σοβαρή αντιπαράθεση με το αστικό κράτος.
Δεν μιλάω για καράτε και γυμναστήρια, ούτε για όπλα, μιλάω για τη συνείδηση.

Ανώνυμος είπε...

@"Ας βάλουν μυαλό οι ψευτοτσαμπουκάδες, που έχουν περιπέσει στο ρόλο του διαμαρτυρόμενου καρπαζοεισπράκτορα και λούζονται και κάθε είδους προβοκάτσια, φταίνε-δε-φταίνε.
Ας πρόσεχαν."

Ισα ρε αντρα,τι λες τωρα,μας εκανες τη μουρη κρεας να πουμε...πριν ενα χρονο η ιδια η αλεκα δεν ελεγε μεσα στη βουλη για τις προβοκατσιες στα μπλοκ του παμε που ειχαν μπει φουσκωτοι και φασιστες?

εκει η περιφρουρηση ειχε παει περιπατο μαλλον...

Ανώνυμος είπε...

Το πως ειναι δυνατο, απο τη μια να υποσχομαι αιμα μονο και μονο με τον προγραμματικο μου στοχο κι απο την αλλη να κανω γαργαρα αυτο ακριβως το πραγμα, οχι εγω βεβαια, αλλα οι στρατηγοι μου που με δυναστευουν, μη τυχον και τρομαξει καμια μανουλα (καινουρια εφευρεση αυτο, μονο στο ΚΚΕ εχει μαναδες, οι αριστεριστες ξεπεταχτηκαν απο το κεφαλι του μπαμπα τους) μονο η τυφλη εμπαθεια που εχεις με το κομμα μου μπορει να το εξηγησει ρε Κομμαντο. Κι οσο για τη σοβαρη αντιπαραθεση με το αστικο κρατος, ισως το μονο που ειναι ορατο σε σενα ειναι η σχεδον παντελης απουσια ξυλου στις πορειες μας. Οποτε απ αυτο κρινεις και πανω σ αυτο σου εκανα χαβαλε για το αιμα. Ξαναλεω χαβαλε, γιατι πρωτον δε θελω να παρεξηγηθουμε μεταξυ μας και δευτερον σοβαρη κουβεντα δεν ξανακανω στο ιντερνετ. Να δεις μια μερα ομως που θα νικησουμε και θα τριβεις τα ματια σου απο συγκινηση.

Κασπερ

Ανώνυμος είπε...

Βρε λες και το ξερέ το απολίθωμα, δεν πάτε μωρέ να παίξετε λίγο... σκάκι.

Τι εννοώ; Ο βασιλιάς πως χτυπιέται; Από την πρώτη κίνηση μήπως; Οι φίλτατοι αροιστεριστές νομίζουν ότι με κινήσεις ορμητικές των ίππων μπορούν να κάνουν ρουα ματ σε 5 κινήσεις ή να εφαρμόσουν ναπολεόντειο σε ένα πολύ έμπειρο αντίπαλο.

Από την άλλη δείχνουν την πλέρια άγνοια τους στη διαλεκτική σχέση της τακτικής και της στρατηγικής. Οι όροι ως γνωστόν προέρχονται από το χώρο της στρατιωτικής τέχνης, οπότε το σκάκι έρχεται πάλι στο νου. Η τακτική είναι μέρος της στρατηγικής, αλλά πάντα υποτάσεται στον στρατηγικό σκοπό που έλεγε και ο σ/φος από τη Γεωργία. Ποιος είναι σήμερα ο στρατηγικός σκοπός; Η κατάκτηση της εξουσίας. Πως θα πάω εκεί; Με μορφές πάλης που θα ανοίγουν το μυαλό και θα ετοιμάζουν ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ προς την τελική πράξη (που μόνο μια μικρή χρονικά πράξη δεν θα είναι όπως έχει δείξει η ιστορία)-εδώ θυμίζω τους φίλους μας ότι οι Μπολσεβίκοιάρχισαν να "εκπαιδεύουν" το κίνημα σε μάχες στους δρόμους κτλ όταν τα πράγματα πήγαιναν όλο και πιο κοντά στην επανάσταση, στις ιδιαίτερες καταστάσεις της Ρωσίας, που η επανάσταση ήταν πάντα προ των πυλών-.Σε όλη αυτήν την πορεία ΠΡΕΠΕΙ να βάζεις τη στρατηγική σου πάντα και παντού; Ναι.

Τι κάνουν οι "αριστεριστές" φίλοι μας τώρα.

1) Μπερδεύουν το μέσο με το σκοπό. Ουσιαστικά ο σκοπός συνδέεται κάπου στη σκέψη τους με το μέσο αδιόρατα όμως. Χωρίς εδώ να θέλω να πω ότι μέσο και σκοπός δεν έχουν μια διαλεκτική σχέση.

2)Αγνοούν κάθε έννοια τακτικής-στρατηγικής αππορίπτοντας τελείως την πρώτη.

3)Το τελευταίο τους κάνει να χάνουν τον τελικό σκοπό, αφού το επίπεδο αυτή τη στιγμή της συνείδησης δεν είναι τέτοιο για έφοδο στον ουρανό, οπότε που καταλήγουν; Στην αποθέωση του μέσου. Ουσιαστικά στο "Το κίνημα είναι το παν ο σκοπός τίποτα" του γνωστού Μπερνστάϊν.

Η άγνοια της ιστορίας του λαϊκού κινήματος αυτά κάνει. Δεν έχουν αντιληφθεί σε πόσο άσχημη κατάσταση βρίσκεται αυτή τη στιγμή το εργατικό πρώτινος αλλά και το υπόλοιπο λαϊκό κίνημα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κανουμε τίποτα για αυτό αντιθέτως θα έλεγα, αλλά αυτό δεν αλλάζει την εκτίμηση ότι ακόμα είμαστε σε σχετικά πρώϊμο στάδιο. Πως εξηγούν πχ οι φίλοι μας που το πράγμα έχει σχετικά μπουκώσει σε δυναμική εδώ και ένα χρόνο;

Η μικροαστική ανυπομονησία βλάπτει το κίνημα φίλτατοι, όταν ο άλλος δεν θέλει να απεργήσει ούτε καν μία μέρα ούτε να κατέβει σε μια πορεία, πως θες εσύ αν κάνει επανάσταση; Μήπως να "καυλώσει" με μια "σύγκρουση" με τα ΜΑΤ; Δράση με βάση το συναίσθημα; αυτού του τύπου ο φιντεϊσμός είναι καθαρά γνώρισμα των φασιστών όμως. ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ χρειάζεται, στην πλειοψηφία των σκεφτόμενων εργατών όπως έλεγε ο Βλαδίμηρος και αυτό δεν έχει καμμία σχέση με τα 51% που λέτε.

Για τους φασίστες προφανώς και δεν θέλει κυνήγι από ακτιβιστές, όπως επιδιώκουν οι αναρχικοί πχ. Θέλει οργάνωση στο χώρο κατοικίας από μετανάστες και έλληνες που και την αλληλεγκύη των κατοίκων σφυρηλατεί και τα προβλήματα αυτά τα αντιμετωπίζει.

Giorgosbookhunter

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κατόπιν τούτων, το βράδυ θα έχουμε φυγή προς τα μπρος με νέο κείμενο. Εν τω μεταξύ η κε του μπλοκ ρίχνει κατακόρυφα το επίπεδο και καλεί το αναγνωστικό της κοινό να συντονιστεί σε μία ώρα με τη συχνότητα του σταρ που προβάλλει το καλτ αριστούργημα Ρόκι 4. Θα ακολουθήσει ερμηνευτική ανάλυση, εντός της εβδομάδας. όποιος πρόλαβε τον ρόκι είδε.

KOMMANTO είπε...

Θα τρίβω τα μάτια μου απ'το κλάμα και θα τρέξω να βγάλω εισιτήριο για Παρίσι, πολιτικός πρόσφυγας. Όπου φύγει-φύγει!!

(χαβαλέ κάνω)

-μη νομίζετε ότι τα λέω στα σοβαρά όλα αυτά. κάποιες σκέψεις μου ήρθανε και μετά ανέβασα τους τόνους και το συνέχισα 1)επειδή ο απολίθωμας μου έκανε παράπονα που δε γράφω συχνά πλέον και 2)διότι έπρεπε να υπερασπιστώ και να αναπ΄τυξω παραπερα την ιδιόλεκτο που μου διασφάλισε μία εξέχουσα θέση στην αριστερή μπλογκόσφαιρα.

Ευχαριστώ

βουρνούκιος είπε...

Γιώργο, κυνηγέ βιβλίων!:

Η κριτική που κάνεις στον αριστερισμό (γενικά), παίρνει ΚΑΙ το ΚΚΕ μπάλα!!

Γιατί;;

Γιατί πολύ απλά:

1. Το ΚΚΕ είναι αυτό που ΔΕΝ έχει τακτική, διότι πολύ απλά, λέει στον κόσμο που όπως εσύ παραδέχεσαι ΔΕΝ θέλει ούτε καν να απεργήσει, λέει λοιπόν το ΚΚΕ, πως μόνη λύση είναι η λαϊκή εξουσία/οικονομία (δλδ ο σοσιαλισμός κατά την Αλέκα, που μπορεί όμως και να μην είναι και πολύ σοσιαλισμός πάλι κατά την Αλεκα)!!

Συνεπώς το ΚΚΕ αγνοεί κάθε έννοια τακτικής, προτάσσοντας το τελικό στόχο, σαν στόχο ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ! Ο Αριστερισμός ριζώνει ΚΑΙ στον Περισσό...

Αντίθετα, το ΚΚΕ λοιδωρεί ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ οποιαδήποτε τακτική που έχει σαν στόχο ΤΟ ΓΕΦΥΡΩΜΑ ΑΚΡΙΒΩΣ του χάσματος αναμεσα στο σημερινό επίπεδο συνειδητοποίησης και στο αυριο της εργατικής εξουσίας/δημοκρατίας, σαν...ρεφορμισμό!! Το ΚΚΕ απορρίπτει δυστυχώς για κείνο, και τη λογική ενός μεταβατικού προγράμματος (τακτική) και τα αιτηματα που απορρεουν απο αυτο όπως παυση πληρωμών/άρνηση χρέους, εθνικοποίηση τραπεζων και βασικών τομέων παραγωγής υπό εργατικό έλεγχο, έξοδο από ευρώ/ΟΝΕ και ρηξη με την ΕΕ, πτώση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ...

Αντίθετα με το ΚΚΕ, τακτική σύνδεσης του σημερα με το αύριο της εργατικής εξουσίας/δημοκρατίας το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποκτούν Γιώργη. Αποκτούν βασανιστικά, απορρίπτοντας τον αριστερισμό στυλ ΚΚΕ.

Συνεπώς, τις κατηγορίες σου, μπορείς καλλιστα να τις απευθύνεις στο ΚΚΕ, ΚΑΙ για αριστερισμό, και για έλλειψη τακτικής κλπ...

Ανώνυμος είπε...

Περίμενα ακριβώς αυτή την κριτική από το χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Το θέμα είναι πως συνδέεις την τακτική σου με τη στρατηγική, τι θέλω να πω. όπως έγραφα και στο προηγούμενο ποστ, τον βασικό ρόλο τον έχει η στρατηγική και σε αυτή υποτάσεται η τακτική σου-να το θέσω αλλιώς η τακτική είναι μέρος της στρατηγικής. Δηλαδή κάθε κίνηση τακτική να έχει σαν στοχό να ανοίγει το δρόμο προς την κατάκτηση του στρατηγικού στόχου.

Για μένα η τακτική του να βλέπω σαν αντίπαλο το χρέος και να στρέφω το βλέμα του εργάτη προς τα εκεί, αποτελεί προδοσία του στρατηγικού σκοπού, αφού δεν του προχωρώ τη συνείδηση στην ουσία του καπιταλιστικού συστήματος που σε περιόδους κρίσης γίνεται φανερή ευκολότερα.Να δείξω δηλαδή στον εργάτη γιατί έχουμε την κρίση και όχι ένα αποτέλεσμα της. Σε αυτή τη βάση προσπαθώ να συσπειρώσω κόσμο λοιπόν.

Έχοντας σαν στόχο το σοσιαλισμό προχωράμε προς τα εκεί με συνθήματα κατάλληλα προς αυτόν και όχι με συνθηματα διαχείρησης. Το ζήτημα με το χρέος πχ μπορεί να τεθεί και από το σύστημα, στα πλαίσια να καταστραφεί με κάποιο τρόπο κεφάλαιο προκειμένου να ξαναρχίσει ευκολότερα η αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Αν μαζέψει κόσμο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει παρόμοιες θέσεις (άντε ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει και για νόμιμο και μη χρέος) και σβηστεί το χρέος από τους καπιταλιστές θα μιλά ως συνήθως για μια μεγαλειώδη νίκη του κινήματος, ενώ θα μιλάμε για μεγαλειώδη ενσωμάτωση όλου του κόσμου αυτού.

Το όλο σχέδιο δεν έχει και μεγάλη διαφορά με αυτό που (σωστά) κατηγορούσατε, τη θεωρία των σταδίων. Να γίνει δηλαδή μια κυβέρνηση στα πλαίσια του συστήματος που θα σβήσει το χρέος και μετά; Επανάσταση; Πώς με τον κόσμο να έχει μάθει ότι όλο του το πρόβλημα είναι το χρέος και τώρα λύθηκε; Για σκεφτείτε λίγο... Και μην νομίζεται ότι το σύστημα δεν είναι ικανό ακόμα και για κυβέρνηση τέτοια αν είναι να σώσει το τομάρι του. Από τη μία λοιπόν άρνηση τακτικής, οπότε το κίνημα είναι το παν, από την άλλη πάνε στην τακτική, τέτοια τακτική όμως που ενσωματώνει παρόμοια με το δεξιό οπορτουνισμό. Μήπως σ/φοι χρειάζεται να ξαναδείτε κάποια πράγματα διαλεκτικά;

έχω ακούσει από παλιό μου συμφοιτητή ΑΡΑΝίτη και πολύ υψηλά ιστάμενο στην Θεσσαλονίκη στην συγκεκριμένη οργάνωση, "μαζί σας η κρίση είναι υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου αλλά το χρέος είναι το θέμα των ημερών". Μήπως θα έπρεπε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να ασχολείτε και με τα σκάνδαλα τότε, που και αυτά για μεγάλο μέρος του πληθυσμού μην πω το μεγαλύτερο είναι η αιτία της κρίσης;

Τώρα για το θέμα λαϊκή εξουσία, στο σχετικά παλιό ψηφισμένο πρόγραμμα του ΚΚΕ (που μπορείς να κατεβάσεις κάπου στο νετ) του 1995, λέει ξεκάθαρα για μας λαϊκή εξουσία=σοσιαλισμός (ή τυπικά απέχει από αυτόν όπως λέει), προφανώς από τη στιγμή που επιδιώκεται μια συμμαχία από τα κάτω, τμήματα αυτής ίσως αντιλαμβάνονται αλλιώς τη λαϊκη εξουσία, αλλά για μας είναι ξεκάθαρο, οπότε δεν χρειάζονται τέτοια σχόλια του τύπου μπορέι κατά Παπαρήγα και να μην είναι...

φιλικά πάντα

Giorgosbookhunter

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ο απολίθωμας σου είπε ότι δεν μας διαβάζεις πια. Αν μας διάβαζες θα είχες σχολιάσει στο σωστό κείμενο, που σε αναφέρει κιόλας.
Αλλά εσύ προτιμάς τακτική κομάντο. Χτυπάμε και φεύγουμε. Κι έβαλες και το γατάκι στη φωτογραφία και μας το παίζεις και πανθηρώνιος..

βουρνούκιος είπε...

Γιώργο λές:"...Για μένα η τακτική του να βλέπω σαν αντίπαλο το χρέος και να στρέφω το βλέμα του εργάτη προς τα εκεί, αποτελεί προδοσία του στρατηγικού σκοπού, αφού δεν του προχωρώ τη συνείδηση στην ουσία του καπιταλιστικού συστήματος που σε περιόδους κρίσης γίνεται φανερή ευκολότερα...". Γιατί βγάζεις το συμπέρασμα πως δεν συμβαλλουμε/προσπαθούμε να παμε τη συνειδηση του εργατη παραπέρα;;

Εάν διαβάσεις τα υλικά ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπως και το ΠΡΙΝ, θα διαπιστώσεις πως προσπαθούμε ΑΚΡΙΒΩΣ να συνδέσουμε την κρίση χρέους -ως μορφή τρέχουσας έκφρασης- με την δομική κρίση υπερσσυσώρευσης. Η μορφή έκφρασης της κρίσης -χρέος- έχει μεγάλη σημασία να γίνεται όπλο κα ιτακτική στα χέρια των κομμουνιστών, ακριβώς γιατί εκεί πάνω εδράζεται η ικανότητα ξεδιπλώματος της τακτικής.

Το να λές μόνο "κρίση υπερσυσσώρευσης και τέρμα" όπως κάνει το ΚΚΕ, λές μεν την αλήθεια, πλην όμως δεν έχεις τακτική. Δεν μπορείς να συνδέσεις το σήμερα με το αύριο που θές. Διότι λείπουν οι συνδετικοί κρίκοι -τακτική- για αυτό. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα του ΚΚΕ. Δεν έχει τακτική.

Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με προβλήματα κα ιβασανιστικά προσπαθούν να αποκτήσουν τακτική. Το ΝΑΡ, ονομάζει την τακτική που περιγράφω "τακτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής".

|Η θεωρία των σταδιων είναι ενα εντελώς διαφορετικό πράγμα από το να έχεις τακτική.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Βουρνούκιε
Το θέμα τακτική-στρατηγική σου εξήγησα πως τίθεται. Το τι συνθήματα θα επιλεγούν προκειμένου ο εργαζόμενος να καταλάβει τι παίζεται. Τα συνθήματα αυτά αποτελούν την τακτική , μαζί με τις μορφές πάλης που θα επιλεγούν. Όπως σου είπα αν αυτά τα συνθήματα και μέσα πάλης δεν προσανατολίζουν προς τον σοσιαλισμό, δηλαδή στο «άνοιγμα» του μυαλού, τότε η τακτική μου γίνεται ανεξάρτητη από τη στρατηγική μου, δηλαδή γίνεται οπορτουνιστική. Το θέμα είναι δηλαδή ποια είναι τα συνθήματα που τίθενται και πως, όπως επίσης και οι μορφές πάλης. Για αυτό έγραψα σε προηγούμενο ποστ ότι δεν είναι της ώρας να παίζουμε ξύλο στο δρόμο, αλλά δεν είπα ότι αυτό απορρίπτεται γενικά σαν τακτική κάποια στιγμή. Λοιπόν το θέμα χρέους πως προσεγγίζεται;
Το ΚΚΕ, αναφέρει ή όχι το θέμα; Το αναφέρει από ποια σκοπιά όμως; Ότι αυτό αποτελεί μέρος του συνολικού προβλήματος του συστήματος (της κρίσης), μιλάει άλλωστε και για διαγραφή του χρέους αλλά από κυβέρνηση «λαϊκής εξουσίας», δηλαδή όπως είπα πριν σοσιαλισμού, αντίστοιχα προσεγγίζει και το θέμα εξόδου από την ΕΕ, λέει έξοδος με λαϊκή εξουσία. Γιατί όλα αυτά; Επειδή έτσι που έχουν έρθει τα πράγματα, το κούρεμα ή και η διαγραφή ΟΛΟΥ του χρέους μπορεί να συμβούν και επί του αστικού καθεστώτος, αφού (από ότι φαίνεται) είναι επιλογή και μερίδων της αστικής τάξης, το ίδιο συμβαίνει και με την έξοδο από την ΕΕ. Προφανώς αυτό δεν είναι λύση. Το θέμα είναι ότι όταν εσύ βάζεις τους εργαζόμενους να σκέφτονται στο γήπεδο που παίζει μπάλα η αστική τάξη χάνεις το παιχνίδι μακροπρόθεσμα, ενώ μπορείς να έχεις πιο πολλά άμεσα αποτελέσματα από την άλλη. Τώρα λες ότι το συνδέεις με την κρίση υπερσυσσώρευσης, ωραία αλλά τα συνθήματα σου δεν το κάνουν, αντιθέτως είναι ικανά να ενσωματώσουν υπό συνθήκες. Όπως και το σύνθημα της κατοχής πχ που ρίχνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που στον απλό εργαζόμενο ακούγεται σαν οι επιλογές να παίρνονται από ξένα κέντρα μόνο. Που θέλω να καταλήξω το να μου λες εμένα και να καταλαβαίνω τι θες να κάνεις δεν έχει νόημα. Νόημα έχει τι καταλαβαίνει ο μέσος εργαζόμενος και πόσο μπροστά πάει η συνείδηση του. Αν το θέμα εξουσίας δεν τίθεται ποτέ στα πλαίσια της τακτικής αλλά τίθεται μόνο το θέμα του χρέους, της εθνικοποίησης των τραπεζών (το οποίο παρεμπιπτόντως το διάβασα σε άρθρο στην «Ναυτεμπορική» πριν 1-2 βδομάδες), την πτώση της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-χωρίς σαφή πρόταση εξουσίας, με μόνο σχετικά μην ενσωματώσιμο σύνθημα τον εργατικό έλεγχο (και λέω σχετικά γιατί στο 22ο συνέδριο της ΓΣΕΕ, είχε παρθεί απόφαση περί τούτου, επί του πράσινου σοσιαλισμού εννοείτε), τότε μπορούμε να μιλάμε για μια ακόμα πρόταση διαχείρισης δυστυχώς. Πρόταση διαχείρισης φυσικά διαφορετικής από την σημερινή, διαχείριση σοσιαλδημοκρατικού τύπου παλιάς κοπής, ο οποίος δεν ξέρω πόσο επιθυμητός είναι πια από το σύστημα.
(συνεχίζεται)

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει αριστερισμός στο ΚΚΕ; Τέτοιος πιστεύω θα υπήρχε αν έλεγε μόνο σοσιαλισμός, να μην έβαζε κανένα αίτημα στα πλαίσια του συστήματος (πχ δεν είναι τέτοια τα περί μισθού 1400 ευρώ, επιδομάτων ανεργίας και ένα σωρό άλλα;), να έχει μια στάση σαν το ΚΚΕ (μ-λ) δηλαδή. Το θέμα είναι, ότι επιλέγει μια διαφορετική τακτική από το να αναφέρεται σαν πρώτο πράγμα στο χρέος αντιλαμβανόμενο την μεγάλη πιθανότητα ενσωμάτωσης. Από την άλλη μπορεί τα συνθήματα και οι μορφές πάλης που ρίχνει να μην είναι και τα πιο επιτυχημένα σε ένα αγώνα και υπάρχει πάντα αγωνία να προσαρμόζονται στα δεδομένα.
Κοίτα το θέμα είναι πως η επιλογή μιας τακτικής δεν απέχει πολύ από την σχοινοβασία, μπορεί να πέσεις από τα αριστερά ή από τα δεξιά αν δεν είναι σωστή και γενικά δύσκολη είναι η επιλογή σωστής. Πρέπει να πατά στα δεδομένα του κόσμου αλλά από την άλλη πρέπει να δείχνει τι θέλουμε, που θέλουμε να πάμε, είναι μια δυσκολία του «απ’ έξω», λοιπόν, αν είσαι τελείως έξω πας στον αριστερισμό, αν είσαι μέσα πας στην ενσωμάτωση…

Giorgosbookhunter

βουρνούκιος είπε...

Γιώργο λές: "...Το θέμα τακτική-στρατηγική σου εξήγησα πως τίθεται. Το τι συνθήματα θα επιλεγούν προκειμένου ο εργαζόμενος να καταλάβει τι παίζεται. Τα συνθήματα αυτά αποτελούν την τακτική , μαζί με τις μορφές πάλης που θα επιλεγούν. Όπως σου είπα αν αυτά τα συνθήματα και μέσα πάλης δεν προσανατολίζουν προς τον σοσιαλισμό, δηλαδή στο «άνοιγμα» του μυαλού, τότε η τακτική μου γίνεται ανεξάρτητη από τη στρατηγική μου, δηλαδή γίνεται οπορτουνιστική. Το θέμα είναι δηλαδή ποια είναι τα συνθήματα που τίθενται και πως, όπως επίσης και οι μορφές πάλης...".

Ακριβώς, θεωρητικά έτσι πρέπει να το θέτει μια κομμουνιστική οργάνωση για να έχει μια κατεύθυνση στη δράση και την προοπτική.

Για να δούμε λοιπόν! Στη σχεση τακτικής/στρατηγικής, μπορούν πάντα να γίνουν 2 λαθη: το 1ο έχει να κάνει με την αποσύνδεση της τακτικής κα ιτον στόχων της από την στρατηγική. τότε η όλη πολιτκή ξεπεφτει σε οπορτουνισμό.

Το 2ο λάθος είναι να λές πως όλη η πολιτική σου θα υλοποιηθεί στον σοσιαλισμό, οπότε ΔΕΝ υπάρχει καμμία δυνατότητα για την παραμικρή νίκη στιο σήμερα. ετσι, δεν κάνεις επαναστατικη πολιτική, αλλά συμβάλλεις στην καλλιέργεια της ηττοπάθειας, της μοιρολατρίας και της απογοήτευσης!!!

Αυτό θαρρώ πως κάνει το ΚΚΕ σήμερα!!

βουρνούκιος είπε...

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΝΑΡ, προσπαθούν βασανιστικά να αξιοποιήσουν την τακτική της "αντικαπιταλιστικής ανατροπής" για να συμβάλλουν έτσι ώστε το εργατικό και ευρύτερα το εργατολαικό κίνημα, να έχουν νίκες στο σήμερα!!

Υπάρχει ο κίνδυνος των οπορτουνιστικών λαθών;; Βεβαίως και υπάρχει! Μα όποιος δεν προσπαθεί στο σήμερα για να πετύχει νίκες, και παραπέμπει τα παντα στο μακρινό και απροσδιόριστο μέλλον, αυτός ναι, δεν θα κάνει λάθη! Μα δεν θα μπορέσει να επηρεάσει τελικά και τίποτα, ούτε να συμβάλλει σε κάτι...

βουρνούκιος είπε...

μια μικρή συνέχεια:

1. Το ΚΚΕ αντιμετωπίζει ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ τακτική απέναντι στο χρέος ως ρεφορμισμό.

Λάθος.

Το να συμβάλλεις έτσι ώστε το κίνημα να κάνει δική του υπόθεση διεκδίκησης κεντρικά ζητήματα όπως "παύση πληρωμών/άρνηση χρέους", "έξοδο από ευρώ/ΟΝΕ, ρήξη με την ΕΕ", "πτώση της κυβέρνησης", "εθνικοποίηση τραπεζών και βασικών τομεων της παραγωγής υπο εργατικό έλεγχο", ε, θαρρώ πως δεν οδηγούν σε μια σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση.

Γιατί; γιατί πολύ απλά η σύνδεση των παραπάνω στόχων πάλης -σε συνάφεια μεταξύ τους- με την πλήρη υλοποίηση τους που μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ στο καθεστώς της εργατικής εξουσίας/δημοκρατίας, (αυτό είναι η λογική του μεταβατικού προγράμματος), εμποδίζει κάτι τέτιο.

Ασε δε, που στο σημερινό σταδιο αναπτυξης και κρίσης του καπιταλισμού, δεν επιτρέπονται!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Παύλο, πρόσθεσες τρία καινούρια σχόλια -τα πιάνω ενδεικτικά, το ίδιο ισχύει και με πολλά άλλα δικά σου- και προσπαθώ εδώ και ώρα να καταλάβω χωρίς αποτέλεσμα, τι το καινούριο προσθέτουν και για ποιο λόγο έγιναν. Έτσι, τζερτζελές να γίνεται.

βουρνούκιος είπε...

Ανταλλαγή γνωμων και επιχειρημάτων για παραπέρα εμβαθυνση του ενός στην αντίληψη του άλλου!

Καλο μεσημερι βασίλη, από την ηλιολουστη πλην όμως καταθλιπτική Αθήνα!

KOMMANTO είπε...

Δεν σου άρεσε ο black panther έτσι?

όπως μπορείς να καταλάβεις έχω κι άλλες καλύτερες...

m-e-l-s είπε...

Εκδήλωση-Συζήτηση της Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 στην Αθήνα, Πολυτεχνείο (Κτίριο Γκίνη), Παρασκευή 20 Μαίου, 18.30

Ένα χρόνο μετά τη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας, ένα χρόνο μετά την κατοχική οικονομική επιδρομή του τριμερούς ιμπεριαλιστικού διευθυντήριου είναι η ώρα να δούμε το «που βρισκόμαστε», να γίνει αποτίμηση της λαίλαπας, να γίνει αποτίμηση της έως τώρα λαϊκής αντίδρασης, να απαντηθούν σκληρά μα αναγκαία ερωτήματα:

Πως είναι δυνατόν να έχουν τσαλαπατηθεί σε τόσο μικρό διάστημα, τόσες εργατικές και λαϊκές καταχτήσεις, το εργατικό εισόδημα να έχει πιεστεί στα πιο χαμηλά επίπεδα επιβίωσης (μια απώλεια τουλάχιστον 30%), η ανεργία να καλπάζει , η νέα εργατική βάρδια να αντιμετωπίζει το μέλλον ανάμεσα στις συμπληγάδες της ανεργίας που πλησιάζει για τους νέους στο 45% και την επισφαλή-εντατικοποιημένη-ελαστική-αστεία αμειβόμενη «απασχόληση», οι απόμαχοι της δουλειάς να ληστεύονται κατά δυο συντάξεις το χρόνο, οι εργασιακές σχέσεις να τσαλαπατιούνται και να καθιερώνονται «ατομικές συμβάσεις» γαλέρας χωρίς καμιά κατοχύρωση, τα σχολεία της φτωχολογιάς να συγχωνεύονται και να καταργούνται, τα δημόσια νοσοκομεία να υπολειτουργούν και να κλείνουν, η φτωχή αγροτιά και οι μικρο-αυτοαπασχολούμενοι της πόλης να καταστρέφονται, ο δημόσιος πλούτος να ξεπουλιέται στα ξένα μονοπώλια έναντι πινακίου φακής, να ετοιμάζεται κόψιμο ακόμη και του ΕΚΑΣ, να θάβεται στο άμεσο μέλλον το πιο ανεπαρκές επίδομα ανεργίας σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, να μπαίνουν στο στόχαστρο τα ψίχουλα που δίνονται στους πολύτεκνους, στους ανάπηρους στο όνομα της «κοινωνικής δικαιοσύνης», η ακρίβεια να καλπάζει παρόλη τη συρρίκνωση της λαϊκής κατανάλωσης, οι έμμεσοι λαϊκοί φόροι να αυξάνονται................... (και οι «αναθεωρήσεις του μνημονίου», τα νέα αντεργατικά μέτρα, η τρελή κούρσα συνεχούς αύξησης του χρέους με ειδεχθέστερους κάθε φορά όρους να συνεχίζεται, η κερδοφορία των μεγαλοκαπιταλιστών «να αντέχει» και να εκμεταλλεύεται την απόσυρση των αδύνατων που καταρρέουν, όλα αυτά να μην έχουν σταματημό από μια κυβέρνηση υπηρέτη των ιμπεριαλιστών και το σύνολο των αστικών και ρεβιζιονιστικών δυνάμεων πολιτικών δυνάμεων που ανοιχτά ή υπόγεια την στηρίζουν).

m-e-l-s είπε...

Πως είναι δυνατόν ενώ ένα μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης και της φτωχολογιάς πόλης και χωριού ζει στην απόλυτη εξαθλίωση, όταν χιλιάδες ζουν πραγματικά κατάσταση πείνας, ενώ η απελπισία των πολλών απλώνεται, η λαϊκή αντίσταση ως τώρα να μην έχει καταφέρει να αποτρέψει ούτε ένα μέτρο αυτής της λαίλαπας, να μην έχει κερδίσει ούτε μια μικρή επιμέρους νίκη, να μην έχει «επιστρέψει» στην κυβέρνηση και στα αφεντικά της, κανένα νομοσχέδιο ή ψηφισμένο νόμο του αίσχους?

Η μέχρι τώρα αντίσταση είναι χωρίς μπούσουλα. Η ρεβιζιονιστική αριστερά με επικεφαλής το σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ, κάνει τα πάντα για να αποκοιμίσει το κίνημα, απέναντι σε μιαν ενιαία αστική τάξη που πέρα από παιχνίδια και φραστικές διαφοροποιήσεις, προασπίζει τη στρατηγική επιλογή της για ΠΑΡΑΜΟΝΗ της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ και σαν κατάληξη, την με κάθε τρόπο «εξυπηρέτηση» του χρέους, απότοκου της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ και της καταλήστευσης από τους ιμπεριαλιστές και τους πνιγμένους στα σκάνδαλα- που πάντα καλύπτονται-ντόπιους πολιτικούς της εκπροσώπους.

Η «επίσημη και ανεπίσημη» αριστερά φάνηκε πολύ «λίγη» για τόσο δύσκολες και ζόρικες εποχές. Ακόμη και τώρα δεν παραδέχεται ανοιχτά καν την ύπαρξη της χρεοκοπίας, όπως κρύβει τον απόλυτα εξαρτημένο χαραχτήρα του ελληνικού καπιταλισμού, παίζοντας το παιχνίδι των μεγαλοαστών για να παραλύσει το λαϊκό κίνημα, απέναντι σε κάτι που βιώνεται τόσο επώδυνα, έτσι που είναι εύκολο να οδηγήσει σε απραξία απελπισίας αυτόν, που όντας ήδη αδύναμος χτυπιέται τώρα από παντού. Νεολογισμοί, φτηνές αναλύσεις που υποτιμούν το βάρος και το βάθος της κατάστασης, καμία ανάλυση και καμία αναφορά στον εξαρτημένο χαραχτήρα του ελληνικού καπιταλισμού που αυτός κύρια γέννησε σε συνθήκες της γενικής κρίσης τη χρεοκοπία, τυχάρπαστες αναλύσεις για τη σημερινή ταξική διάρθρωση στην Ελλάδα και αναμάσημα παλαιοτροτσκιστικών αστειοτήτων για δήθεν «μικροιμπεριαλιστική Ελλάδα», ανυπαρξία μιας πολιτικής γραμμής ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, που θα ενοποιεί τα επιμέρους αιτήματα και αγώνες, θα πετυχαίνει την αγωνιστική συνάντηση της εργατικής τάξης, της φτωχολογιάς, των νέων, των απόμαχων της δουλειάς, των ανέργων , των μεταναστών προλετάριων. Που θα έχει ένα ορατό και ενιαίο πολιτικό «δια ταύτα», που θα ενισχύει τα επιμέρους αιτήματα και μάχες και παράλληλα θα ενισχύεται από αυτές και τη νικηφόρα έκβασή τους. Που θα ξετινάζει την ιδεολογία του τρόμου και τα ψέματα περί «μονόδρομου», αφού «η κόλαση» δεν θα έρθει από την απάντηση του κινήματος όπως διατείνονται οι αστοί πολιτευτές και ακολουθητές τους, αλλά είναι ΗΔΗ εδώ τώρα παρούσα και αυτήν πρέπει να χτυπήσουμε, στο πρόσωπο της εξαθλίωσης, της φασιστικοποίησης που τη συνοδεύει, της επιδρομής του ρατσισμού και κάθε αντιδραστικής ιδεαλιστικής δοξασίας.

Μια ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ που απαιτεί και βοηθά στην ενότητα της εργατικής τάξης, κόντρα στην προδοτική πολιτική της ταξικής συνεργασίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και των ρεφορμιστικών ηγεσιών όλων των συνδικαλιστικών παρατάξεων και επιπλέον τις διασπαστικές, δεξιές απεργοσπαστικές κινήσεις του ΠΑΜΕ, που μαζί με όσους «ζηλεύουν τη δόξα του», στηρίζει ανοιχτά το ευκολότερο πέρασμα των μέτρων, που άλλωστε σύμφωνα με τον πολιτικό του πάτρωνα είναι «μέτρα ρουτίνας».

Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55, απευθύνεται στην εργατική τάξη, τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία, τα λαϊκά στρώματα και προτείνει αυτό που μπορεί να είναι η πραγματικά ταξική στάση στις σημερινές συνθήκες:

*

ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΕ-ΟΝΕ-ΕΥΡΩ
*

ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

m-e-l-s είπε...

Καλούμε στη συγκέντρωση-συζήτηση ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΜΑΗ 18.30 μμ στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ (ΑΙΘΟΥΣΑ ΓΚΙΝΗ) για να συζητήσουμε: Συγκεκριμένα, με εργαλείο τα πραγματικά στοιχεία, να αντιπαρατεθούμε όπου αυτό είναι αναγκαίο, να προσεγγίσουμε επώδυνα αλλά συγκεκριμένα με όπλο τον επαναστατικό μαρξισμό το «σήμερα» και τις απαιτήσεις του, για να υπάρξει «αύριο», από καλύτερες θέσεις στη ταξική πάλη, που δεν έχει «νεκρούς χρόνους» και αναμονές.

Είναι χρέος των κομμουνιστών να προτείνουν με ευθύτητα και ευθύνη τις θέσεις τους και αυτό κάνουμε, συζητώντας με κάθε αγωνιστή που πιστεύει στην επαναστατική προοπτική.

http://anasintaxi.blogspot.com/2011/04/20.html