Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Ένας λόγος του Καραγιώργη

Ένας λόγος του καραγιώργη θα μπορούσε να έχει και από μόνος του ενδιαφέρον. Αλλά αποκτά ακόμα περισσότερο εξαιτίας μιας σειράς στοιχείων που τον καθιστούν ιδιαίτερο. Πρώτα και κύρια επειδή έλαβε χώρα στα πλαίσια των διαλέξεων-συζητήσεων μεταξύ του κκε και των τροτσκιστών του κδκε -που ήταν τμήμα της 4ης διεθνούς- σε ένα πολύ ενδιαφέρον ιστορικό πλαίσιο: τέλη του 46’, λίγους μήνες μετά την αποχή από την εκλογική παρωδία και την επίσημη έναρξη του εμφυλίου. Και λίγους μήνες πριν την κλιμάκωση του και την κήρυξη του κόμματος ως παράνομου.

Κι επιπλέον γιατί ο λόγος του έχει άκρως ενδιαφέρουσες αποστροφές και φράσεις, όπως η ακόλουθη: εμείς οι σταλινικοί, δηλαδή οι μαρξιστές-λενινιστές, που ακριβώς επειδή είμαστε μαρξιστές-λενινιστές, είμαστε και σταλινικοί (…) Η οποία αποκτά ίσως διαστάσεις τραγικής ειρωνείας, αν αναλογιστεί κανείς το τέλος του καραγιώργη στις φυλακές της ρουμάνικης ασφάλειας.

Γιατί έγιναν όμως αυτές οι συζητήσεις; Τι το ιδιαίτερο σηματοδοτούσαν;
Η ερμηνεία των τροτσκιστών -που έβγαλαν σε ξεχωριστή μπροσούρα τα πρακτικά των συζητήσεων- είναι ότι η ηγεσία του κουκουέ φοβόταν την εσωτερική αμφισβήτηση και ήθελε να προλάβει τυχόν διεργασίες και διαφοροποιήσεις της βάσης από τη γραμμή της. Το οποίο μου θυμίζει ένα σχόλιο σφου αναγνώστη από την προηγούμενη ανάρτηση. Δεν ασχολείσαι με το (εκάστοτε) κδκε, φοβάσαι την αντιπαράθεση. Ασχολείσαι με το κδκε, τότε σίγουρα έχεις διεργασίες στο εσωτερικό σου.

Ο καραγιώργης λέει πάντως σχετικά: εμείς οι σταλινικοί θα είμαστε ευχαριστημένοι αν όλοι οι οπαδοί μας περνούσαν από μια τέτοια συζητητική συνάντηση με όλες τις παρατάξεις του πολυκέφαλου τροτσκισμού, γιατί έχουμε την πεποίθηση ότι θα έβγαιναν από τη συνάντηση πιο σταλινικοί.
Επισήμανση που διατηρεί στο ακέραιο τη σημασία της και σήμερα. Κι αν το σκεφτόμασταν καλύτερα εμείς οι σταλινικοί (που πλέον δε λεγόμαστε έτσι, αλλά μας λένε οι άλλοι, οπότε το ίδιο κάνει) θα έπρεπε να ακολουθήσουμε την ίδια ακριβώς τακτική. Ο πιο σύντομος δρόμος σήμερα για να γίνουν όλοι σταλινικοί είναι να σκεφτούν ότι έτσι θα γλίτωναν μια και καλή πχ από τους σεκίτες.

Ας δούμε μερικά ακόμα αποσπάσματα από τη διάλεξη του καραγιώργη με θέμα: Η σημερινή εσωτερική κατάσταση και τα καθήκοντα της εργατικής τάξης. Η διάλεξη ξεκινά με μια μάλλον αισιόδοξη εκτίμηση για τη μεταπολεμική κατάσταση, η οποία δεν αντιστοιχούσε πλήρως στην πραγματικότητα.

Σε όλες τις χώρες της ευρώπης είναι διαμορφωμένη μετά τον πόλεμο μια κατάσταση που όπως είναι φυσικό, είναι ακόμα γερά δεμένη με την κληρονομιά του πολέμου. Αλλά παντού έχει αποκατασταθεί μια σχετικά ομαλή , εσωτερική εξέλιξη και αντιπροσωπευτικές κυβερνήσεις που προσπαθούν να αμβλύνουν τις συνέπειες του πολέμου. Σε όλες σχεδόν τις χώρες η δημοκρατική αριστερά, συγκεντρωμένη γύρω από την εργατική τάξη, βρίσκεται μες στις κυβερνήσεις ή κυριαρχώντας σε αυτές, όπως στις χώρες της ανατολικής ευρώπης ή παίζοντας σοβαρό ρόλο σ’ αυτές όπως στη γαλλία, την ιταλία κλπ. Η εργατική τάξη σαν άξονας των εθνικών κινημάτων εξασφάλισε ή τον αποφασιστικό ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας, στην ανατολική ευρώπη ή τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για την ταξική πάλη, στις χώρες της δυτικής.

Ο κομμουνισμός δεν είναι πια το μακρινό φάντασμα που τριγύριζε την ευρώπη και ήταν ο εφιάλτης του μέτερνιχ και της ιερής συμμαχίας. Ο κομμουνισμός είναι σήμερα μια πραγματικότητα, είτε σαν εξουσία είτε σαν άμεση διεκδίκηση εξουσίας. (Μια φράση που θυμίζει κάπως το σκεπτικό με το οποίο ο σουσλόφ εισηγήθηκε τον όρο υπαρκτός σοσιαλισμός, είκοσι χρόνια αργότερα).

Η ελληνική κατάσταση αποτελεί μια ιδιομορφία. Όπως στα 1918-22, όταν για όλες τις χώρες είχε τελειώσει ο παγκόσμιος πόλεμος, για την ελλάδα κρατούσε ακόμα, για να καταλήξει στη μικρασιατική πανωλεθρία, έτσι και τώρα η πολεμική ανωμαλία ούτε τελείωσε και το χειρότερο δεν μπήκαν καν οι βάσεις για να τελειώσει. Η ξένη φασιστική κατοχή αντικαταστάθηκε από μια νέα στρατιωτική κατοχική, συμμαχική, την εγγλέζικη που έχει την έγκριση και των αμερικανών. Αυτό το κεφαλαιώδες γεγονός της ξένης κατοχής δεν χρειάζεται πια περιγραφές και θεωρητικές αναλύσεις.

Ο καραγιώργης το εντοπίζει σε τρεις βασικούς άξονες:
- στρατιωτικά: (γιατί οι άγγλοι δεν άφησαν να διαμορφωθεί εθνικός στρατός από τις ένοπλες δυνάμεις της αντίστασης και χρησιμοποίησαν τα χιτλερικά τάγματα ασφαλείας)
- πολιτικά: (έφεραν στην επιφάνεια από τα υπόγεια όπου είχε καταφύγει το δεκέμβρη όλη τη σαβούρα του παλιού πολιτικού κόσμου και διαμόρφωσαν από αυτήν τη μεταδεκεμβριανή εξουσία της αγγλοκρατίας)
- κι οικονομικά (η ελλάδα είναι η μόνη χώρα όπου δε γίνεται ανοικοδόμηση. Η βιομηχανία δουλεύει όπως επί της άλλης κατοχής. Το εσωτερικό εμπόριο χαντακώνεται, ενώ το 10% του εξωτερικού που ξαναμπήκε μπρος, προσανατολίζεται αποκλειστικά στις αγγλοσαξονικές αγορές).

Σε αυτούς προσθέτει και την παράμετρο της «εθνικής χρεωκοπίας» της ελλάδας στο διεθνή στίβο ως προς τις εθνικές της διεκδικήσεις (εδαφικές και οικονομικές αποζημιώσεις). Και καταλήγει: όποιος δεν χωνέψει αυτές τις βασικές διαπιστώσεις για τη σημερινή κατάσταση της ελλάδας και το συσχετισμό των εθνικών και ταξικών δυνάμεων ή κλείνει μόνος του τα μάτια μπρος στα γεγονότα γιατί του τα τσουρουφλίζουν, ή απλούστατα είναι στραβός και ανάξιος για κάθε ιδεολογική συζήτηση.

Τι πρέπει να κάνει η εργατική τάξη στην κατάσταση αυτή;
Αφού η χώρα βρίσκεται κάτω από ξένη κατοχή, στόχος της εργατικής τάξης είναι και δε θα μπορούσε να είναι άλλος από τον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, ‘να φύγουν οι άγγλοι’. Φεύγοντας οι άγγλοι με το καλό ή με το κακό, αφήνουν το έδαφος ελεύθερο για την ανάπτυξη του λαϊκοδημοκρατικού αγώνα με βάση τις ελληνικές πια δυνάμεις κι αξίες, προοδευτικές ή αντιδραστικές. Κι ο εσωτερικός αυτός αγώνας θα γίνει ή ομαλά, αν θέλουν οι αντίπαλοι μας ομαλά, ή ανώμαλα, αν θέλουν ανώμαλα. Την τέχνη την ξέρουμε έτσι κι αλλιώς.

Και συνεχίζει: Ο αγώνας για την εσωτερική δημοκρατία με προϋπόθεση τον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία, αποτελεί τη βάση για τον ταξικό, οικονομικό και πολιτικό αγώνα της εργατιάς. Γιατί η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στην ελλάδα θα ανοίξει πλατύ δρόμο στην εργατική τάξη και για την ιδιαίτερη ταξική της πάλη.

Σήμερα η πολιτική αυτή του κουκουέ έχει βρει θριαμβευτική επιβεβαίωση στην πράξη. Περισσότερο από αυτό, το σύνθημα «να φύγουν οι άγγλοι» έχει περάσει σε πλατύτερη λαϊκή μάζα, όχι μόνο της αριστεράς ή του λεγόμενου κέντρου, αλλά και σε μάζα της δεξιάς. Δεν είναι χωρίς σημασία η ενδεικτική λεπτομέρεια των μοναρχικών διαδηλωτών που απογοητευμένοι από το ναυάγιο των εθνικών διεκδικήσεων φασκέλωναν τους άγγλους. Δε χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να δει ότι το σύνθημα γίνεται συνείδηση μες σε τεράστια στρώματα πληθυσμού που δεν είναι επηρεασμένα από εμάς.

Αν κάποιοι μπαίνουν στον πειρασμό να κάνουν παραλληλισμούς με τα φάσκελα, τις πλατειές λαϊκές μάζες και τον πολιτικό αγώνα, ας κρατήσουν λίγη αντιδιαλεκτική διάθεση και για τον επίλογο της διάλεξης του καραγιώργη, που παρατίθεται ολόκληρος.

Η τροτσκιστική γραμμή είναι αντίθετη από το κκε και με συνθήματα ταξικό μέτωπο και δικτατορία του προλεταριάτου οδηγεί θαυμάσια στην απομόνωση της ιδεολογικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, του κόμματος, από κάθε μαζική σύνδεση με την ίδια την εργατική τάξη, με τη δήθεν επαναστατική φλυαρία για επανάσταση και δικτατορία προλεταριάτου.

Ο τροτσκισμός πάει να σκεπάσει τη βασική του εσφαλμένη πολιτική γραμμή ή μάλλον την ανυπαρξία κάθε πολιτικής γραμμής στο βασικό, στο κεφαλαιώδες ζήτημα του χθες, την αγγλική κατοχή. Μη βάζοντας ζήτημα να φύγουν οι άγγλοι, οι τροτσκιστές μένουν πολύ πίσω και από το σοφιανόπουλο, ακόμα και από οπαδούς του μοναρχισμού και αντικειμενικά (αν όχι και υποκειμενικά) στηρίζουν έτσι την πολιτική κατοχή από τα αριστερά και βοηθούν τη διαιώνιση της.

Το βασικό συγκεκριμένο ζήτημα στην επανάσταση, είναι το πώς θα πιάσεις το πρωταρχικό ζήτημα που πονάει τώρα και όχι στο μέλλον την εργατική τάξη και όλα τα στρώματα των εργαζομένων. Όποιος σήμερα δε βάζει ζήτημα να φύγουν οι άγγλοι και δε δουλεύει πρακτικά για να φύγουν, αυτός βοηθάει τους άγγλους να μείνουν. Κι αν αυτό το σκεπάζει με υπερεπαναστατικά συνθήματα, δεν παύει να κάνει αντεπαναστατική φλυαρία. Αυτό κάνει σήμερα ο πολυκέφαλος τροτσκισμός, που όσο κι αν είναι αλληλομπλεγμένος σαν τα μαλλιά της τρελής, ωστόσο σε ένα συμφωνάει: στο να μη θίγει την αγγλική κατοχή.

Συμπέρασμα
Στην πολιτική υπάρχει ένα αξίωμα. Κάτι που είναι σήμερα αίνιγμα και προοπτική, αύριο, όταν τα γεγονότα έχουν αποκρυσταλλωθεί πια σε ιστορία και τα μικρά παιδιά ακόμα καταλαβαίνουν ποια έπρεπε να είναι τότε η ορθή γραμμή.

Αλλά ποια κόμματα αμείβονται από τη μάζα με την υποστήριξη της και γίνονται δικά της; Εκείνα που δεν έχουν την εκ των υστέρων πολιτική σοφία των μικρών παιδιών αλλά την εκ των προτέρων ορθή πολιτική γραμμή που βρίσκει την επιβεβαίωση της μες στα πράγματα. Μια τέτοια πολιτική γραμμή δημιουργεί τα μεγάλα, μαζικά, επαναστατικά κόμματα του προλεταριάτου που γίνονται μαζικά ακριβώς γιατί η μάζα είδε με τη δική της πείρα επιβεβαιωμένη στην πράξη, τη γραμμή του μαρξισμού-λενινισμού.


Η κε του μπλοκ αφήνει ελεύθερους τους συνειρμούς για τον αναγνώστη και προτείνει ως λέξεις-κλειδιά τις εξής: τακτική, νέο εαμ, κατοχή, μηχανιστικές αναγωγές, στρατηγικό έλλειμμα, β’ τόμος δοκιμίου. Ας δούμε όμως πώς κλείνει το λόγο του ο καραγιώργης.

Κοντεύει τριάντα χρόνια η ιστορία του εργατικού-επαναστατικού κινήματος στην ελλάδα. Από τότε υπάρχει και δρα το κκε, αλλά από τότε σχεδόν υπάρχει ο τροτσκισμός μαζί με το αρχειομαρξιστικό του παρακλάδι. Κι ο πιο στραβός μπορεί να δει τα αποτελέσματα της μιας και της άλλης γραμμής, όπως παρουσιάζονται σήμερα στη δύναμη των δύο ιδεολογικών παρατάξεων.

Οι ίδιοι οι τροτσκιστές μιλούν για την τεράστια και «τερατώδη» ανάπτυξη του κκε. Δεν μπορούμε να τους ανταποδώσουμε το κομπλιμέντο. Μετριούνται περίπου στα δάχτυλα και οι ισχνές, άμαζες, τροτσκιστικές ομάδες τρώγονται άγρια μεταξύ τους, όπως άλλωστε και παντού αλλού όπου υπάρχει ακόμα κάποια τροτσκιστική κίνηση.


Εδώ οι συνειρμοί με το σήμερα είναι προφανείς κι επιβαλλόμενοι. Γιατί κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ. Προτεινόμενες λέξεις κλειδιά: σεκ, δεα, οκδε σπάρτακος, οκδε σκέτο, και λοιπά σύμμαχα σχήματα που μαλλιοτραβιούνται μεταξύ τους.

Ας κλείσουμε αυτήν την ανάρτηση με την ευχή για ανάληψη αντίστοιχων πρωτοβουλιών στο άμεσο μέλλον. Μια συζήτηση-αντιπαράθεση με μαΐλη, μπογιό, κωνσταντίνου, γκαργκάνα και σία ξεπερνά ακόμα και την πιο νοσηρή φαντασία στην εξουσία.


*Πηγή: Διαλέξεις-Συζητήσεις του ΚΚΕ και του ΚΔΚΕ, εκδόσεις Πρωτοποριακή Βιβλιοθήκη.

76 σχόλια:

tsimarasm είπε...

Την ίδια περίοδο(Νοέμβρης-Δεκέμβρης του '46) έγιναν 5 συζητήσεις-διαλέξεις ¨με τις παραφυάδες του ελληνικου τροτσκισμού¨ με πρωτοβουλία του ΚΚΕ. Όλες μαζί εκδόθηκαν το 47 από τις ¨εκδόσεις του λαού¨(ΚΚΕ).

Αγαπητή ΚΕ του μπλογκ, δεν τα περιγράφεις καλά ως προς την ιστορία των συζητήσεων,αν και το θέμα που ανοίγεις έχει ένα ενδιαφέρον.
Το πραγματικά ενδιαφέρον και αξιομνημόνευτο, κατα την γνώμη μου, είναι ο ίδιος ο λόγος των ομιλιτών(όλων). Όλο γωνίες και αντιφάσεις! Ένα μείγμα βερμπαλισμού και συκοφαντίας. Ένα παρδαλό πράμα σαν διαλεχτικά δεμένα σχόλια σε μπλόγκ!!!

ΥΓ: Σε κατηγορώ ότι δεν τα λες καλά, αλλά ούτε και 'γώ μπαίνω στον κόπο να τα πώ καλύτερα! Η απογευματινή ραστώνη γαρ! Επιφυλάσσομαι ωστόσο να επέμβω αν χρειαστεί.

Άντε γεια μας!

Ανώνυμος είπε...

Λάθος είναι πως οι συζητήσεις έγιναν μεταξύ Κ.Κ.Ε. και Κ.Δ.Κ.Ε.
Συμμετείχαν επίσης τα κόμματα Κ.Α.Κ.Ε. (αρχειομαρξιστές) και Δ.Ε.Π. (τροτσκιστές Πουλιόπουλου).
Το δικό σου λάθος κατανοητό λόγω μη πληροφόρησης, αλλά των τροτσκιστών εκδοτών του βιβλίου τουλάχιστον παράδοξο καθόσον γνωρίζουν πως στις διαλέξεις συμμετείχαν 4 κόμματα.
Πιθανολογώ πως η Ο.Κ.Δ.Ε. χρησιμοποίησε "σταλινική" μέθοδο λογοκρισίας των άλλων 2 τροτσκιστικών οργανώσεων για να μονοπωλήσει την αντιπαράθεση με το Κ.Κ.Ε. στις συζητήσεις.
Ας υπενθυμίσουμε για την σημερινή γενιά των αντι-σταλινικών (κάθε είδους) πως η πρωτοβουλία για τις διαλέξεις ήλθε απο πρόταση του σταλινικού Γ.Γ. του Κ.Κ.Ε. Νίκου Ζαχαριάδη γνωστού για την "αντιδημοκρατική" του αντίληψη.
Περιέργως πως, ο υποδειγματικός τρόπος οργάνωσης των διαλέξεων που είναι παράδειγμα προς μίμηση, δείχνουν μια παράδοξη, για τον γνωστό για την αποτρόπαιη σταλινική του αντίληψη, συμπεριφορά.
Λέτε ο Ν. Ζαχαριάδης να ήταν κρυπτο-τροτσκιστής ?
(Προτείνεται για θέμα ανάρτησης στον Απολίθωμα).
Μερικές χρήσιμες ιστορικές πληροφορίες στην σελίδα :
http://www.politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=201875&sid=3331b2567c5bb57dde63ccc9cfc33ac0

Taliban

Trolletarios είπε...

Άλλοι (βλ. Συριζα) επιθυμούν δημιουργία νεου ΕΑΜ και άλλοι (βλ. κουφοντίνες και "καραγιώργηδες") της νεας ΟΠΛΑ!Οι πρώτοι ξεχνάνε τα μάαστριχτ και την υποκουλτουρα της δηθενιας και την ιντελεκτουαλ νομεγκλατουρας τους, ενώ οι τελευταίοι ξεχνάνε τις καζέρτες, τις γιάλτες, τις βάρκιζες, τα μουστάκια και το αίμα των μαχητών του ΔΣΕ που έχουν ακόμα στα χέρια τους...! Οι τροτσκίσται απο την άλλοι είναι μια πληγή που πρέπει να εξαλειφθεί πάραυτα, κατσαρίδες που πρέπει να ψεκαστούν με DDT! Άσθενην έχομεν... Πρέπει να καταλάβουν επιτέλους όλοι αυτοί του άθλιου και προδοτικού και πασοκικού συναφιού τους ότι ΓΙΝΕΤΑΙ επανάσταση σε ένα μόνο κόμμα!Υπάρχουν βέβαια κι αυτοί που ανήκουμε στα πίσω πίσω κομμάτια του κινήματος.Που όταν το τρένο τρέχει στις σιδερένιες ράγες, καθόμαστε στο τελευταίο βαγόνι και δεν ρίχνουμε ΆΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ στον υπερσιβηρικο της πρωτοπόρας αριστερας!Ο στάλιν, λοιπόν, μπορεί να ζει κάπου στην χιλή, αλλα τρέφεται με μυαλά μικροαστών και ουρικό οξύ! Ο χρουτσώφ είναι τροτσκιστής, ο ερμής ανάδρομος και η επανάσταση στάμπα σε μπλουζάκι! και όπως λέει και ο Σαλόκιν "Σύντροφοι κωλομπαράδες, μπρος να χύσουμε μαζί!"
Με λάσπη και χώμα χτίζουμε το κόμμα!
Αγωνιστικούς και προλλεταριακούς χαιρετισμούς!
ΥΓ μην μπείτε στον κόπο να απαντάτε...

Ανώνυμος είπε...

@ εμου του ιδίου

Ξέρεις που θα μπορούσαμε να βρούμε το ιστορικό αυτό βιβλίο των Εκδόσεων του Λαού" ?
Πέρα από τις θέσεις που διατυπώνονται είναι σημαντικό ιδίως για τον τρόπο οργάνωσης των συζητήσεων που ξαναλέω ήταν υποδειγματικός και χρήσιμος για πιθανές ανάλογες πρωτοβουλίες στην παρούσα κατάσταση.

Taliban

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ναι, έγιναν πέντε συζητήσεις και συμμετείχαν κι άλλοι τροτσκιστές. Δεν τα περιγράφω καλά, γιατί ήθελα να τα περάσουμε γρήγορα και να πάμε στο κυρίως θέμα που ήταν παρακάτω. Δική μου πηγή ήταν μια έκδοση τροτσκιστών από την χρυσή δεκαετία με τις βάτες. Αγνοούσα την έκδοση των εκδόσεων του λαού, γι' αυτό και δεν την ανέφερα. Τα πρακτικά είναι πλήρη, χωρίς καμία λογοκρισία. Η παράλειψη των άλλων τροτσκιστών είναι δική μου σταλινική πρωτοβουλία

tsimarasm είπε...

@ Ταλιμπαν

Ε, δεν θέλει και ρώτημα. Πουθενά.
Μόνο σε παλαιοβιβλιοπωλείο με πάρα πολύ τύχη. Δεν ξαναεκδόθηκε από το '47, και όχι άδικα. Πρόκειται για μια ιλαροτραγωδία που μας εισάγει στο πνεύμα της εποχής μετά την Βάρκιζα.

Και αφού έκανα την αρχή, ας πω και δυο λόγια για τις διαλέξεις -συζητήσεις. Όπως λέγεται και παραπάνω , γίναν πέντε τέτοιες συζητήσεις με τρείς οργανώσεις(ΚΔΚΕ, ΚΑΚΕ, και ΔΕΠ), αλλά με μια κάθε φορά(με το ΚΔΚΕ γίναν τρείς συναντήσεις). Μονομαχία κορ-α-κορ!
1.Με κάθε οργάνωση είχε υπογραφεί συμφωνιτικό για την διαδικασία που θα ακολουθούνταν. Σε γενικές γραμμές είχε εισήγηση και από τους δύο, ερωτήσεις, και δευτερολογία- απαντήσεις.
2.Το ακροατήριο αποτελούταν από μέλη και των δυο οργανώσεων που συμμετείχαν με κάρτα που είχαν μοιράσει οι οργανώσεις χωρίς κανένα κριτήριο αναλογίας. Πχ στην πρώτη με το ΚΔΚΕ οι παρατηρητές είχαν ως εξής! ΚΚΕ 487, ΚΔΚΕ 375)
3. Στο τέλος κάθε μέρας οι παρατηρητές ψήφιζαν ¨ποιός τα 'πε πιο καλά¨!!! και τις πέντε ψηφοφορίες της κέρδισε το ΚΚΕ!

Αυτό θα πεί δημοκρατία ε;!

Και παραθέτω τα συμπεράσματα και την εκτίμηση που έκανε το κόμμα μετά από αυτήν την γιορτή του πολιτισμένου διαλόγου.
¨Και η σύγκριση αυτή(των θέσεων αναφέρεται παραπάνω, αλλά το απότέλεσμα της ψηφοφορίας εννοεί στην πραγματικότητα) μπροστά στους ίδιους ως τα τελευταία οπαδούς των παραφυάδων του ελληνικού τροτσκισμού, υπήρξε συντρηπτική για τον ελληνικό τροτσκισμό. Οι συζητήσεις αυτές συνέβαλαν ώστε ο ελληνικός τροτσκισμός να χάσει ένα 40 με 50% από τους ως τα τότε ελάχιστους οπαδούς του, και να ξεσπάσει μια νέα εσωτερική φραξιονιστική πάλη, τόσο στον αρχειομαρξιστικό όσο και στον λικβινταριστικό τροτσκισμό¨

ΥΓ λοιπόν φίλε ταλιμπάν θα προσπαθήσω να το κάνω pdf αν βρω χρόνο.

kontoxontros είπε...

Λοιπόν, μου δίνεις την εντύπωση ότι, ακόμα και όταν το θέμα προσφέρεται για αυτοκριτική καταφέρνεις να περιοριστείς στο να αφήσεις απλά αιχμές και εν τέλει να κάνεις την γνωστή απολογητική.

Μερικές σημειώσεις

Αυτό με το ΣΕΚ καλό είναι να λέγεται για πλάκα, αλλά μάλλον θα διαφωνούσαν μαζί σου οι αρκετοί μετανάστες εργάτες που συσπειρώνονται γύρω του στην Αθήνα.
Επίσης, και οι φασίστες αντιμετωπίζουν προβλήματα με αυτήν την οργάνωση που πολλά μπορεί να πει κανείς αλλά, κάνει πολύ σοβαρή δουλειά, τόσο στο μεταναστευτικό με ταξική γραμμή όσο και στον αντιφασιστικό.

Αυτό το πρώτα φεύγουν οι Άγγλοι και μετά βλέπουμε (ειρηνικά ή όχι) είναι μία πολύ καταστροφική ψευδαίσθηση.
Λες και θα μπορούσε να υπάρξει στάδιο εθνικής ανεξαρτησίας όπου θα λύναμε το πρόβλημα μεταξύ μας.
Το ότι έβρισκε έρισμα σε κέντρο και δεξιούς προφανώς αντανακλά και τα συμφέροντα μιας μερίδας της εθνικής αστικής τάξης, η οποία βρίσκει μάλλον τον ηγέτη της με τον "αντιιμπεριαλιστή" αντρέα παπανδρέου
Δυστυχώς όμως αυτές οι αντιλήψεις (και ο μη αποκλεισμός της πιθανότητας ειρηνικής μετάβασης) δεν είναι λανθασμένη αντίληψη του Καραγιώργη αλλά άμεσο απότοκο της θεωρίας των σταδίων.
Μην κάνετε απεργίες πρώτα να φύγουν οι Άγγλοι.

Τώρα για το άλλο με τους τρότσκες που μπορεί και υποκειμενικά να παίρνουν το πλευρό των Άγγλων, μπορούμε να δούμε εύκολα τις ρίζες σας στην λασπολογία και προβοκατορολογία. Όλη σας η γραφειοκρατία (πχ Γόντικας και υπόλοιπο ΠΓ) προφανώς έχουν πολιτικοποιηθεί με αυτόν τον τρόπο και αυτήν την λοβοτομή προσπαθούν να κάνουν και στην βάση σας.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εμένα πάλι μου δίνεις την εντύπωση ότι το τελευταίο διάστημα τρολάρεις συστηματικά. Το κείμενο για το σμτ πχ προσφερόταν για να κρατήσεις την κοινή κάθοδο, αν σε ενδιέφερε κάτι τέτοιο. Αλλά εσύ το πήγες αλλού για αλλού.

Αυτά περί σταδίων κι ανεξαρτησίας, καλύτερα να τα πεις σε κάποιους συντρόφους σου από την ανταρσύα και να κάνεις την αντίστοιχη αυτοκριτική. Το άλλο περί άγγλων κι απεργιών, δεν ξέρω από που το έβγαλες, πιθανότατα από την κοιλιά σου. Σοβαρό μια φορά δεν είναι.

Μπορείς επίσης να αναστοχαστείς -μιας και δεν έχεις λοβοτομή όπως μερικοί άλλοι- την περίπτωση του σημαινοντα τροτσκιστή γιωτόπουλου και τη συγχαρητήρια επιστολή που έστειλε -στον παπάγο αν θυμάμαι καλά- για τη νίκη στον εμφύλιο. Αυτός πού εντάσσεται κατά τη γνώμη σου; Ποιος ήταν ο υποκειμενικός του ρόλος;

Αυτά εντελώς ανόρεχτα και με μισή καρδιά. Αλλά το 'χεις ξεχειλώσει ρε μαλάκα.

Ανώνυμος είπε...

Ο Χρηστος υπερασπιζεται το ΣΕΚ? Ενταξει, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ εχει αρχισει να γινεται κομμα σιγα σιγα.

Κασπερ

tsimarasm είπε...

Απολίθωμα είσαι οικοδεσπότης και σου επιτρέπεται να λές ό,τι θέλεις! Αλλά σε παρακαλώ ασε τον χοντρό ήσυχο. Σκέψου να θυμώσει και να μην ξαναγράψει! Στην ιδέα και μόνο με λούζει κρύος ιδρώτας.
Είναι απολαυστικός ο κερατάς! Ιδίως αυτό με τους μετανάστες εργάτες που βρίκαν στο ΣΕΚ το στήριγμά τους και τους φασίστες που κατουριούνται μόλις δουν ΣΕΚίτη, είναι σαν να μιλάει για κάποιον υπερήρωα του προλεταριάτου, έναν σούπερμαν της εργατικής τάξης. (Υπήρχε ένας, έτσι δεν είναι; νομίζω ο RED STAR;)

Αλλά αλήθεια ρε χοντρέ. Για τους μετανάστες είπες, για τους φασίστες εντάξει, για τις αδερφές ξέρουμε(και δεν κοροϊδεύω καθόλου). Τους ντόπιους εργάτες δεν θα τους φροντίσει καθόλου το ΣΕΚ ή ξέχασες να το γράψεις.

Ανώνυμος είπε...

@ εμου του ιδίου

διαφωνώ πλήρως με την ειρωνία σου για την δημοκρατική διαδικασία των διαλέξεων-συζητήσεων μεταξύ των 4 κομμάτων το 1946 και επιμένω για το υποδειγματικό των διαδικασιών οργάνωσης τους.
1. Κοινή οργανωτική επιτροπή/προεδρείο των συζητήσεων
2. Πρωτομιλίες από έναν εκπρόσωπο κάθε κόμματος για το θέμα που είχε αποφασισθεί
3. Γραπτές ερωτήσεις και απαντήσεις απο κάθε εισηγητή
4. Δευτερομιλία εκάστου εισηγητή
5. Κλείσιμο με ψηφοφορία των ακροατών επι των εισηγήσεων

Σημαντικότατη παρατήρηση.
Κάθε κόμμα που συμμετείχε σε συζήτηση έπερνε αριθμό προσκλήσεων που μοίραζε μόνο του και προφανώς σε υποστηρικτές του.
Προφανέστατα από την ψηφοφορία προέκυπτε η "επικράτηση" της εισήγησης εκείνης που έπερνε περισσότερες ψήφους από όσες προσκλήσεις είχε μοιράσει το κόμμα που την πρότεινε.
Σε όλες τις συζητήσεις υπερψηφίσθηκαν μακράν οι εισηγήσεις του Κ.Κ.Ε.
Το κυρίαρχο βέβαια θεωρώ πως είναι η διαδικασία που σίγουρα μπορεί να χρησιμεύσει πιλοτικά σε ανάλογες δραστηριότητες στην παρούσα ΕΠΙΣΗΣ κρισιμότατη περίοδο για την κοινωνία μας.

Υ.Γ.
αν σκανάρεις το βιβλίο δώστο στον Απολίθωμα.
Θα με υποχρεώσεις πολύ.

Taliban

Ανώνυμος είπε...

@ Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα

την συγχαρητήριο επιστολή ο Γιωτόπουλος εκ μέρους του Κ.Α.Κ.Ε. την έστειλε στο Γ.Ε.Σ. (Γενικό Επιτελείο Στρατού) με ευκαιρία την νίκη του "εθνικού" στρατού στο Γράμμο-Βίτσι το 1949.
Ας υπενθυμισθεί επίσης πως η εφημερίδα του Κ.Α.Κ.Ε. μοιραζόταν στις μονάδες του "εθνικού" στρατού για να βλέπουν οι φαντάροι το φώς το αληθινό απο γνήσιους κομμουνιστές σχετικά με τους ξενόδουλους λοβοτομημένους σταλινικούς.
Φαίνεται πως το παραπάνω γεγονός θα αποτέλεσε μια από τις βασικές αιτίες της λοβοτομής και της σημερινής ηγεσίας του Κ.Κ.Ε.

Taliban

Ανώνυμος είπε...

Κοντοχοντρε σοβαρά τα πιστεύεις όλα αυτά για το ΣΕΚ?
πάντως το σεκ είναι το πιο σπαστικό/σπαζαρχιδ..ο κομματίδιο που υπάρχει:σεξισμός,ανθρωποι,κερδη,χωρις αυταπάτες,καραμανλής και αλλά πολλά που μου ανακατεύουν το στομάχι.
Μπροστά στο σεκ είμαστε όλοι/όλες σταλινικοί/σταλινικές.

KOMMANTO είπε...

@Kάσπερ


lol!!

KOMMANTO είπε...

@Kάσπερ


lol!!

TRASH είπε...

να προσθέσουμε και την ιστορική πληροφορία πως το περίφημο βιβλίο "τα εγκλήματα του Στάλιν", χρησιμοποιούταν στα "αποδεικτικά" της "εγκληματικής" των κομμουνιστών ιδεολογίας, από τα στρατοδικία του ελληνικού εμφυλιακού και μετεμφυλιακού κράτους.
Ο καθένας το αξιολογεί όπως θέλει...

Κώστας Α. είπε...

1. @ trash

Δεν ήταν τα εγκλήματα του στάλιν αλλά η προδομένη επανάσταση, και το διένειμαν στις στρατιωτικές σχολές. Ωστόσο, με βάση τις υπόνοιες που αφήνεις, το γεγονός σημαίνει τόσα για τον τρότσκι και το βιβλίο του, όσο σημαίνει και για τον ένγκελς το γεγονός ότι πολλοί φασίστες χρησιμοποιούν την κατάσταση της εργ. τάξης στην αγγλία για να κάνουν ρατσιστική προπαγάνδα.
Αν θεωρείς πως το βλαχοχωροφυλακίστικο μετεμφυλιακό κράτος διένειμε την προδομένη επανάσταση επειδή "συμφωνούσε" στα σημεία που έβαζε κι όχι απλά, επειδή ήταν τόσο κενή περιεχομένου η προπαγάνδα του που μάζευε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ μπορούσε να χρησιμοποιήσει ενάντια στην ΕΣΣΔ, τότε... όντως, ας αξιολογήσει ο καθένας μόνος του...

2. με μια μαεστρία παρουσιάζεται ωσάν ο εν ελλάδι τροτσκισμός να έχασε το μισό των δυνάμεων του, από αυτή τη συζήτηση κι έπειτα, επειδή "κατατροπώθηκε" από χιλιομασημένη θεωρία των σταδίων των σταλινικών. η αλήθεια είναι πως τα προβλήματα του εν ελλάδι τροτσκισμού έχουν ξεκινήσει από πολύ νωρίτερα, και μια έκφραση τους είναι η πολυδιάσπαση, μια άλλη το γεγονός ότι εστάλη ως βασικός ομιλητής ο... στίνας, ο οποίος επί πολλά συναπτά έτη διαφωνούσε σταθερά με τις τροτσκιστικές θέσεις και λίγο αργότερα έσπασε οριστικά. Το γιατί έφτασε ο εν ελλάδι τροτσκισμός που 15 χρόνια πίσω είχε πάρει παραμάζωμα το κκε, να είναι ένα τέτοιο οργανωτικό μπάχαλο οφείλεται σε μια σειρά αντικειμενικών και υποκειμενικών παραγόντων που δεν είναι της παρούσης.

3. Το ΚΚΕ έχει μια σταθερή γραμμή να επιλέγει κάθε φορά ποιόν προβάλλει ως τροτσκιστή, κατά πως τον συμφέρει. Και ντάξει εσύ εδώ ένα μπλογκ έχεις και χέστηκες, αλλά ας πούμε εδώ ολόκληρη κομπε και ολόκληρος παπασταύρου στο αφιέρωμα για τον τροτσκισμό, εμφάνιζε ως θέση των τροτσκιστών ΓΕΝΙΚΑ, κατά τον πόλεμο, την θέση της ομάδας του Στίνα. Δεν μπορώ να δεχτώ πως ολόκληρος Κύριλλας, δεν ήξερε ότι υπήρχαν κι άλλες ομάδες με άλλες θέσεις στην ελλάδα, ούτε πως δεν ήξερε και ποιά ήταν η θέση της ίδιας της 4ης διεθνούς, έτσι ώστε, λασπολογικά, να ταυτίζει την μια θέση με την γενική θέση.

4. όχι και τροτσκιστές το σεκ, ρε παιδιά, ήμαρτον... και μην μου πείτε για αυτοπροσδιορισμό, γιατί θα γελάσουν κι οι πέτρες. κι ο ανδρουλάκης κομμουνιστής αυτοπροσδιορίζεται.

tsimarasm είπε...

Κώστα,
Ε όχι και μαεστρία! Διάλεξα αυτό το κομμάτι από τα συμπεράσματα(αυτούσιο, αν το θεωρείς δικό μου), σαν ενδεικτικό της έλλειψης πολιτικής συγκρότησης, και της ματαιότητας του εγχειρήματος.
Βγάζει μάτι ότι οι οργανώσεις αυτές φυλλορροούσαν εκείνη την περίοδο. Όσο για τα χρόνια γύρω από το '30, μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλο λόγο μην πεις! Είναι προφανές ότι ο Πουλιόπουλος σαν πρώην γραμματέας του ΚΚΕ ¨παρέσυρε¨ κόσμο μαζί του. Στην πραγματικότητα όμως δε με πολυνοιάζουν τα φύλλα μετεπιβιβάσεως του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.
Το άρθρο του Παπασταύρου (ΚΟΜΕΠ 6 του 2006¨το οπορτουνίστικο ρεύμα του τροτσκισμού¨) πάντα μου δημιουργούσε την απορία γιατί εκδόθηκε. Σε γενικές γραμμές: βλακωδέστατο!!! Δεν λέω περισσότερα!

Τα λέμε!!!

Ανώνυμος είπε...

το άρθρο του Κύριλλου εκδόθηκε γιατί κάποτε ήταν και αυτός στο ΣΕΚ (ή πιο σωστά στενή επιρροή του)και έπρεπε να ξεπλύνει το παρελθόν του...(έστω και λίγο άτσαλα)

TRASH είπε...

@Kώστας Α.:
Μιλάω για το βιβλίο "εγκλήματα του Στάλιν", το οποίο αν δεν κάνω λάθος αναφέρεται στα "πειστήρια" από το βιβλίο του Τ.Κατσαρού για τις δίκες της ΟΠΛΑ Θεσσαλονίκης (μόλις βρω χρόνο θα το κοιτάξω). Για το "προδομένη επανάσταση" και την ευελπίδων δεν το είχα υπόψην.
-Για τον λόγο που ανάφερες αφήνω τα συμπεράσματα κενά, οστώσο πολλές "συμπτώσεις" μαζεύονται: Γιωτόπουλος, Στύνας, τροτσκιστική βιβλιογραφία από τους φασίστες. Ακόμη και ο έντιμος Πουλιόπουλος επιχειρηματολογούσε υπέρ της επικείμενης κατάρευσης της ΕΣΣΔ σε περίπτωση γερμανικής επίθεσης προπολεμικά.

Αναυδος είπε...

‘….Και γι΄ αυτό χρειάζεται να πέσει ο Στάλιν όχι απο τα δεξιά, από τις κλίκες της φιλοχιτλερικής ή φιλοαγγλικής αντεπανάστασης που σε περίπτωση πολεμικών ατυχημάτων θάρριχναν τη χώρα σε χάος ασύγκριτα πιό φρικτό απ΄ όσο γνώρισε με τους Ντενίκιν, Γιούντενιτς, Βράγκελ και Κολτσάκ. Πρέπει έγκαιρα να τον ανατρέψει το στρατηγό των ηττών Στάλιν από τ΄ αριστερά η πολιτική επανάσταση του σοβιετικού προλεταριάτου….’

O Πουλιόπουλος όταν τον Ιούλιο του 1941 ευχόταν την ανατροπή του Στάλιν και του ΚΚΣΕ από την εξουσία μετά την έναρξη της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα. Όταν η πολιτκή τύφλα σε στέλνει κατευθείαν στην αγκαλία των ναζί

http://www.marxists.org/ellinika/archive/pouliop/works/1941/06/defence.htm

Ανώνυμος είπε...

ΗΜΑΡΤΟΝ ΡΕ ΚΟΜΜΟΥΝΙΑ!ΔΕΝ ΒΑΡΕΘΗΚΑΤΕ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΑΣ.
ΚΑΠΗ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ.ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΟΛΟΙ ΖΗΤΟΥΝ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΠΛΕΟΝ.
Υ.Γ.1ΓΡΑΦΩ ΜΕ μεγαλα ΓΙΑΤΙ ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΠΑΤΗΣΩ ΤΟ ΚΑΠΣ ΛΟΚ
Υ.Γ.2ΕΓΡΑΨΑ ΤΟ ΚΑΠΣ ΛΟΚ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΠΑΤΗΣΩ ΤΟ alt shift.
y.g.3yparxei 8esh gia mena sto blog sas h 8a me agnoeite gia panta?

Κώστας Α. είπε...

@ εμού του ιδίου

θες να πούμε ότι φυλλοροούσαν; ας το πούμε. σίγουρα μέσα στη δεκαετία του 30 δέχτηκε ο τροτσκισμός μεγάλα πλήγματα. αυτό είχε σαφές αντίκτυπο στην πολιτική κι οργανωτική κατάσταση των ελληνικών οργανώσεων. ωστόσο όσο κι αν ήταν το φυλλορόισμα κι όσο κι αν θέλετε οι κκέδες να υπερθεματίσετε σε αυτό, και πάλι δεν εξηγείται η μεταπολεμική παρουσία των τροτσκιστών σε όλους τους μεγάλους ταξικούς αγώνες. μειοψηφική; μειοψηφική. σε σύγκρουση με όλους; και πάλι ναι. αλλά παρουσία αδιάληπτη μέχρι σήμερα. κι εν πάσει περιπτώσει, επειδή πολλού αρέσκονται να μιλούν για τον χρεοκοπημένο τροτσκισμό κλπ., μεγαλύτερη κατάρρευση και τραγωδία από το τι απέγινε το δικό σας διεθνές ρεύμα δεν υπάρχει. ρίχτε μια ματιά στα ΚΚΓ, ΚΚΙ και θα καταλάβετε τη διαφορά.
Όσο για τη περίοδο της ΚΟΜΛΕΑ στην οποία αναφέρομαι, ας μιλήσουν οι δικοί σας:
Ο Ζαχαριάδης, στην απολογία του στην 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, 1957:
"...ο Τροτσκισμός μας είχε στριμώξει, μας διέλυε, κατακτούσε συνδικάτα, κατακτούσε πολιτικές θέσεις. Και ο Τρότσκι τότε διακήρυξε: ύστερα από το τμήμα μου στη Σοβιετική Ένωση, το καλύτερό μου τμήμα είναι το ελληνικό"
(βλ. Π. Δημητρίου "Η διάσπαση του ΚΚΕ" τόμος Α.)

ο Τζακ Σομπλ (Σενίν) πράκτορας του Στάλιν που στάλθηκε στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της ΚΟΜΛΕΑ και την ενίσχυση της πτέρυγας Ζαχαριάδη, στην έκθεση του για την κατάσταση της ΚΟΜΛΕΑ:
"...Πρέπει να πούμε καθαρά. Αυτοί ξεπερνούν κατά πολύ το Κόμμα, τόσο σε μαζικότητα, όσο και στις εκδόσεις όπως επίσης και αυτό είναι αυτονόητο, από πολιτική άποψη... αποδείχνεται περίτρανα ότι την εμπιστοσύνη της ελληνικής εργατικής τάξης σαν οργανωμένη δύναμη, σ΄ όλη την εξωκοινοβουλευτική δράση δεν την κατέχει το Κόμμα αλλά η Αριστερή Αντιπολίτευση"
(Αρχεία Τρότσκι, Ντοκουμέντο 17231-Α)

Κώστας Α. είπε...

@ trash
αφού μαζεύονται συμπτώσεις ας μας εξηγήσεις και τι σημαίνουν. δάχτυλος των μασώνων, των ιμπεριαλιστών, των ροδόσταυρων, τι;
όπως αντιλαμβάνεσαι αυτά που λες δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική.

Κώστας Α. είπε...

@ Άναυδος

Μου αρέσει που βάζεις και το ίδιο το απόσπασμα το οποίο "αποδομείς", έτσι, για να το βλέπουμε μπροστά μας και να εκτίθεσαι ακόμα περισσότερο...

Αν το να λέει ο Πουλιόπουλος ότι πρέπει εν με΄σω του Β'ΠΠ να ανατραπεί ο Στάλιν από την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ, τον φέρνει στην αγκαλιά των ναζί, είναι σαν να λέμε πως όταν οι μπολσεβίκοι πάλευαν για την ανατροπή του τσάρου εν μέσω Α'ΠΠ έπεφταν στην αγκαλιά του Κάιζερ...

Πάρ'το αυγό και κούρευτο!

Ανώνυμος είπε...

ΕΕΕΕ Αυτό είναι το πρόβλημα σου ρε Κώστα ότι θεωρείς τον Στάλιν, Κάιζερ..Τον αμυντικό πόλεμο της σοβιετικής ένωσης ιμπεριαλιστικό για το μοίρασμα των πηγών και την Σοβιετική ένωση αγία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία...

Κώστας Α. είπε...

Καμιά σχέση ο στάλιν με κάιζερ.

αλλά ούτε κι ο πουλιόπουλος είχε πει πως ο στάλιν ήταν ο χίτλερ. πάλευε για την νίκη της εσσδ μέσα από την ανατροπή του στάλιν.

Ωστόσο, το λάθος στη λογική σου είναι όπως το καταδεικνύω στα προηγούμενο ποστ.

TRASH είπε...

@Κώστας Α:
Oxi file mou, esy mallon prepei mas peis ti shmainoun oi apanwtes yposthrikthkes tou fasismou "symptwseis". Den epixeirhsa egw na yperaspistw ton poikilonymo trotskismo...

Κώστας Α. είπε...

@ trash

Είναι λίγο αστείο, πραγματικά, να καλούμαι να "εξηγηθώ" για κάτι το οποίο το έχεις συνθέσει εσύ στο μυαλό σου από σκόρπια στοιχεία, και για το οποίο αδυνατείς να δώσεις κι εσύ μια λογική εξήγηση γι' αυτό το ίδιο το οποίο θολά υποννοείς. Ο Γιωτόπουλος έτσι, ο Στίνας αλλιώς, τα βιβλία του Τρότσκι εκείνο άρα... που καταλήγεις; ότι ο Τροτσκισμός είναι φασισμός κι άρα δικαίως οι δίκες της Μόσχας έβγαλαν τον τρότσκι πράκτορα του χίτλερ; πρώτα στοιχειοθέτησε την κατηγορία σου και μετά να απαιτείς κι εξηγήσεις.
μάλλον τσάμπα τους εκτέλεσαν τον πουλιόπουλο και τους άλλους τροτσκιστές στο νεζερό, δεν ήξεραν ότι είναι συνεργάτες... ας τα πάρουμε λίγο γρήγορα, διότι η λογική σου δεν αντέχει κριτικής όπως προείπα.

Γιωτόπουλος=όταν ο Βίττε στέλνει τα συγχαρητήρια στον εθνικό στρατό για το γράμμο είναι 1949. Έχει σπάσει με τυμπανοκρουσίες από τον τροτσκισμό από το 1935. Δηλαδή 14 χρόνια. Όχι δηλαδή ότι άμα λιγότερος ο χρόνος θα άλλαζε και κάτι σημαντικό, εφόσον η πράξη ενός δεν δεσμεύει το όλο τροτσκιστικό κίνημα του οποίου θέση ήταν ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΑΝΤΑΡΤΙΚΑ, παρ όλη την σταλινική ηγεσία τους, ιδιαίτερα αν μιλάμε για το ΔΣΕ. Εσύ λοιπόν θέλοντας να κατηγορήσεις τον τροτσκισμό, δεν ξεκινάς από το τι λέει ο τροτσκισμός, αλλά από το τι λέει ο γιωτόπουλος που έχει φύγει 1,5 δεκαετία πριν... Ντάξει, σαν να λέμε πως το ΚΚΕ ψήφισε το μεσοπρόθεσμο επειδή το ψήφισε κι ο Μίμης...

Στίνας= για τον στίνα έγραψα και παραπάνω ότι ο άνθρωπος ήταν σταθερά εκτός τροτσκιστικής γραμμής, κι αν δεν υπήρχε η ολοκληρωτική διάλυση κι αποστελέχωση του τροσκιστικού κινήματος που κορυφώθηκε κατά την κατοχή ο άνθρωπος θα ήταν. Φυσικά, ο Στίνας, για μένα, υπήρξε επαναστάτης, και η ηλίθια θέση του κατά τη κατοχή ήταν μια λανθασμένη ανάγνωση του ντεφαιτισμού του λένιν, δεν ήταν συνειδητή προδοσία. Αλλά δεν ήταν τροτσκιστής ο άνθρωπος, γιατί όλη του η δράση κι οι θέσεις ακόμα κι όταν ήταν μέσα στο τροτσκιστικό κίνημα ήταν ενάντια. Να τι λέει ο ίδιος, για του λόγου το αληθές:
"Αγωνίστηκα στις γραμμές του ΚΚΕ και στις πιο υπεύθυνες θέσεις μέχρι τα τέλη του 1931. Απ' αυτό πέρασα στον τροτσκισμό. Είχα και εγώ όπως και πολλοί άλλοι την αυταπάτη ότι αυτός εκπροσωπούσε την επαναστατική πτέρυγα τον κινήματος. Τυπικά ήμουνα μέλος της 4ης Διεθνούς μέχρι τα μέσα του '47. Ουσιαστικά όμως ίσως δεν υπήρξα ποτέ. Αυτά που υποστήριζε εδώ η ομάδα στην οποία ανήκα πολύ λίγη σχέση είχαν μ' αυτά που υποστήριζε η 4η Διεθνής."

τροτσκιστική βιβλιογραφία=εντάξει, με την επιμονή σου σε αυτό, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Δηλαδή, είναι δύσκολο να καταλάβεις, πως στη συγκεκριμένη συγκυρία το μετεμφυλιακό κράτος είχε ως κύριο εχθρό τον "κομμουνισμό" όπως εκπορευόταν ως "εθνική" απειλή από το ανατολικό μπλοκ και θα χρησιμοποιούσαν ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ έκανε κριτική στην ΕΣΣΔ για να κάνουν αντικομμουνιστική προπαγάνδα και να δείξουν ότι "ορίστε, τα λένε και τα κομμούνια μεταξύ τους". Νομίζεις ότι μπορούσαν οι χωροφυλάκοι να ξεχωρίσουν μια δεξιά από μια αριστερή κριτική; Ποιά είναι δηλαδή η βαθύτερη σύνδεση και σχέση ανάμεσα στην ιδεολογία του μετεμφυλιακού κράτους και στον τροτσκισμό;
Άσε που ξαναλέω, η χρήση έργων και χωρίων ένγκελς και μαρξ από τους φασίστες δεν τους κάνει φασίστες. Εσύ είσαι ικανός και αυτό να ισχυριστείς...

raskolikas είπε...

1) Για την εκτέλεση του Πουλιόπουλου:
Σχηματικά υλισμός = η ύλη (πραγματικότητα, πράξεις, αντικειμενικό) προηγείται της συνείδησης (σκέψεις, υποκειμενικό).
Μπορεί εσύ να δρας στο όνομα της ταξικής πάλης και του κομμουνισμού, να είσαι απόλυτα πεπεισμένος ότι όσα κάνεις εξυπηρετούν τον αγώνα, αλλά αντικειμενικά οι πράξεις σου να εξυπηρετούν τον ταξικό αντίπαλο.
Άρα είσαι αντικομμουνιστής και ταξικός προδότης, άσχετα αν δεν το αντιλαμβάνεσαι ο ίδιος.
Αυτό όμως ισχύει και αντίστροφα. Και ο ταξικός αντίπαλος μπορεί να μην καταλαβαίνει ότι οι πράξεις σου τον ευνοούν αντικειμενικά.
Το κλειδί λέγεται "διαλεκτική ερμηνεία". Βάζεις μια μπόμπα και μαζί με το στόχο ανατινάζεται η οικογένειά του και ο σωφέρ του. Από δίπλα αφήνεις μια προκήρυξη με ένα σφυροδρέπανο στο όνομα του γενικού ξεσηκωμού και της σοσιαλιστικής επανάστασης.
Η πράξη σου, ως ατομική πράξη τρομοκρατίας και αποκομμένη από το μαζικό κίνημα, είναι αντικειμενικά προβοκατόρικη. Φοβίζει και συντηρητικοποιεί ένα τμήμα των μαζών, εντείνει τα κατασταλτικά μέτρα, οδηγεί σε σύλληψη αγωνιστών, πάει το κίνημα πίσω.
Αν όμως συλληφθείς, θα καταδικαστείς ισόβια, ή μπορεί και σε εκτέλεση αν τα πράγματα είναι οξυμένα. Ο αντίπαλος αφενός δεν έχει συναίσθηση του ότι αντικειμενικά τον εξυπηρετείς, και αφετέρου σε χρησιμοποιεί για να τρομοκρατήσει σε πολλά επίπεδα.

raskolikas είπε...

2) Για τους τροτσκιστές που αναφέρεις:
Δεν είνια όμως πρόβλημα το ότι όλες οι ηγετικές φυσιογνωμίες του τροτσκισμού κατέληξαν εκεί που περιγράφεις? Δεν το χρεώνεται ο τροτσκισμός για το πώς διαπαιδαγωγεί τους αγωνιστές του?
Εντάξει φτάνει πια με τον Ανδρουλάκη, το ΚΚΕ δεν έβγαλε μόνο Ανδρουλάκη, έβγαλε και Βελουχιώτη, και Ζαχαριάδη, και Πλουμπίδη, και εκατοντάδες, χιλιάδες άλλους αγωνιστές που πρωταγωνιστούν στο χώρο δράσης τους και στέκουν πιστοί στην ταξική πάλη μέχρι το θάνατό τους.
Και πάλι η διαλεκτική θα σου επιτρέψει να δεις τη συλλογικότητα ως κάτι περισσότερο από ένα απλό άθροισμα ατόμων.

3) Το αστείο είναι ότι έχεις πετάξει στο καλάθι των αχρήστων της ιστορίας κάθε τροτσκιστή που δεν έκανε αυτό που εσύ κρίνεις ως σωστό για την ταξική πάλη. Στίνας? "δεν ήταν τροτσκιστής". Γιωτόπουλος? "είχε αποχωρήσει απ' τον τροτσκισμό".
Όταν το έκανε αυτό ο Στάλιν όμως (Ζηνόβιεφ, Κάμενεφ, Τρότσκι κλπ κλπ) ήταν "κακός".
Ναι ξέρω θα πεις ότι ο Στάλιν τους εκτελούσε κιόλας. Γιατί ρε, οι δικοί σας τι θα έκαναν αν είχαν τη δύναμη? Οι αρχειομαρξιστές δεν κυκλοφορούσαν άλλωστε με φαλτσέτες? Αν είχατε τη δύναμη (ποσοτική και ποιοτική) να συγκροτήσετε ομάδες σαν την ΟΠΛΑ, δεν θα το κάνατε?

Σε παρακαλώ τώρα με τη μπουρδολογία...

Κώστας Α. είπε...

@raskolikas #1

τσάμπα έκατσες κι έγραψες τα μαθήματα υλισμού γι αρχαρίους, λέγοντας μάλιστα αυτονόητα πράγματα. Ναι, εντάξει το ξέρουμε, ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις. Αλλά το πρόβλημα με την συλλογιστική σου είναι πως θεωρείς δεδομένο ότι, ανεξάρτητα από τις υποκειμενικές προθέσεις του πουλιόπουλου, αντικειμενικά έδρασε υπέρ των φασιστών. Αυτό το αντικειμενικά όμως δεν είναι και τόσο για όλους. Πρώτα τεκμηρίωσε γιατί ο λόγος κι η πράξη του ήταν υπέρ του εχθρού κ μετά βγάλε λογύδρια αμφιθεάτρου.

Αναυδος είπε...

@κωστα

Βλέπεις τα πράγματα από άλλη (λάθος) σκοπιά. Δες το από την σκοπιά των κομμουνιστών (σταλινικών πολύ πιθανά για σένα) που την ώρα της πιο κρίσιμης μάχης κάποιος κηρύσσει επανάσταση στα μετόπισθεν. Το αποσπασμα του Πουλιόπουλου απειχεί τις απόψεις του ίδου του Τροτσκυ που ζητούσε την ανατροπή του Στάλιν. Τον χαρακτηρίζει πράκτορα των ναζί ή αρχίζεις συζήτηση μαζί του ?.

Κώστας Α. είπε...

@ raskolikas #2

η διαλεκτική λέει επίσης και κάτι άλλο. ότι προχωρά πάντοτε μέσα από αντιθέσεις. αυτό σημαίνει ότι στην εξελεκτική πορεία ενός πράγματος (κινήματος) δεν είναι όλα καλά ή κακά, μαύρα ή άσπρα. οι μπολσεβίκοι δεν ήταν πάντοτε τέλειοι, προχώρησαν μέσα από τα λάθη τους, η πλειοψηφία των ηγετών τους παραμονές του οκτώβρη ήταν ενάντια του. και;
αν κάποιος πιάνεται από την μια ή την άλλη πλευρά, και χάνει από τα μάτια του το σύνολο (ή έστω το βάζει σε δευτερεύουσα μοίρα κι ασχολείται με το ένα ή το άλλο), δεν λέγεται διαλεκτική αυτό.
Προφανώς πέρασαν και μαλάκες από το τροτσκιστικό κίνημα. Προφανώς κι έγιναν και λάθη. Ξαναλέω, και;
Αν μπορείς να μου αποδείξεις ότι αντικειμενικά ο τροτσκισμός σαν ρεύμα έδρασε υπέρ της αντεπανάστασης, και να μην σταχυολογείς ό,τι σε συμφέρει από πρόσωπα και πράγματα. Και δεν είναι ψέμμα ή δική μου επινόηση ότι αυτοί οι 2 άνθρωποι είχαν σπάσει από τον τροτσκσιμό, ιστορία είναι, take it or leave it, τι να κάνουμε τώρα. Κι όπως λες εσύ πως δεν ήταν το κκε μόνο μίμης αλλά και πλουμπίδης (οκ), και ζαχαριάδης (για καλό το λες αυτό;), και βελουχιώτης (τον οποίο προδώσατε κι αποκηρύξατε), κι εγώ μπορώ να σου πω πως δεν ήταν οι τροτσκιστές μόινο στίνες, αλλά και πουλιόπουλοι και βιτσώρηδες και βερούχηδες και και και.
Αλλά το θέμα μας δεν είναι τα πρόσωπα αλλά πως εντασσντουσαν αυτά μέσα σε μια συνολική πάλη του συγκεκριμένου ρεύματος υπέρ της εργατικής τάξης.

Κώστας Α. είπε...

το προηγούμενο ήταν απάντηση και στο 2 και στο 3.

Κώστας Α. είπε...

@ Άναυδος

η θέση του τροσκισμού ήταν ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΕΣΣΔ στον πόλεμο. Ασ' το λήξουμε πρώτα αυτό, διότι υπάρχει τεράστια σύγχυση στο τι λέει το ΚΚΕ στο προκείμενο.
Δείτε τι έλεγε ο ίδιος ο Τρότσκι στα έργα του, να μην τα λέω εγώ.
Από κει και πέρα όμως το μακροπρόθεσμο μέλλον της ΕΣΣΔ θα κρινόταν (όπως κι έγινε) από την πορεία της παγκόσμιας επανάστασης. Η οποία θα πέρναγε πάνω από το πτώμα του σταλινισμού που στάθηκε σε όλη την ιστορική πορεία του ως ανάχωμα στην εξάπλωση της. Άρα η θέση για συντριβή του Στάλιν ήταν θέση υπέρ της εσσδ κι όχι ενάντια της.

Αναυδος είπε...

@Κωστα

Το σωστό είναι ότι η θέση των τροτσκιστών αλλά και του Τρότσκι ήταν η υπεράσπιση της ΕΣΣΔ ανατρέποντας τον Στάλιν και την κλίκα του. Αυτό δεν είναι άνευ όρων υπεράσπιση αυτό είναι πισώπλατη μαχαιριά. Διάβασε τι έγραφε ο ίδιος ο Τρότσκι (μιας και για το ποιος είναι πραγματικός μαθητής του δεν υπάρχει φαίνεται συμφωνία)

Από το γράμμα του Τρότσκυ στους εργάτες της ΕΣΣΔ τον Μαη του 1940 όπου καλεί περίπου σε εξέγερση ενάντια
‘…The goal of the Fourth International is to extend the October revolution to the whole world and at the same time to regenerate the USSR by purging it of the parasitic bureaucracy. This can be achieved only in one way: By the workers, peasants, Red Army soldiers and Red Navy sailors, rising against the new caste of oppressors and parasites. To prepare this uprising, a new party is needed-a bold and honest revolutionary organization of the advanced workers. The Fourth International sets as its task the building of such a party in the SSR.
…………………………………………………
Down With Cain Stalin and his Camarilla!
Down With the Rapacious Bureaucracy ‘
http://www.marxists.org/archive/trotsky/1940/05/workers.htm

Συνεπώς όσο και αν ακούγεται εξοργιστικό ο Μερκαντερ πρόσφερε μέγιστη υπηρεσία στον αγωνα ενάντια στο ναζισμό

raskolikas είπε...

@Κώστα Α.

Ευχαριστώ για τα μαθήματα διαλεκτικής. Πράγματι δεν είχα καταλάβει ότι πρέπει να κοιτάμε το σύνολο και να μην απολυτοποιούμε το επιμέρους.

Τώρα λοιπόν που έμαθα, βλέπω ότι η σταλινική εκδοχή του μαρξισμού έδωσε μια ΕΣΣΔ που έζησε 80 χρόνια, τα μισά από τα οποία μαζί με τις σύμμαχές χώρες της κάλυπτε το μισό πλανήτη. Τα δε αποτελέσματα της διάλυσής της τα ζούμε καθημερινά.

Αλήθεια, γενικά και συνολικά, ο τροτσκισμός τι πρόσφερε στο παγκόσμιο εργατικό κίνημα?
Εκτός από την διαρκή αντιπολιτευτική γκρίνια "όπου φυσάει ο άνεμος" και την αναγωγή της διάσπασης σε ύψιστη τέχνη και επιστήμη?

Κώστας Α. είπε...

@ Άναυδος

Πράγματι, είναι εξοργιστικό να εξυμνείς τον Μερκαντέρ, αλλά από την άλλη δεν περίμενα και κάτι καλύτερο. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι άνθρωποι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως "κομμουνιστές" θεωρούν (ανεξάρτητα από την γνώμη τους για τον Τρότσκι) πως η "πρωτοπορία" του κομμουνιστικού κινήματος παγκοσμίως -όπως υποτίθεται πως ήταν ο Σήφης- για την αντιμετώπιση των πολιτικών του αντιπάλων δεν μεταχειρίζεται τα μέσα της ανοιχτής πολιτικής πάλης, αλλά είναι αναγκασμένο να καταφεύγει στις μεθόδους των υπόγειων και μυστικών δολοφονιών, και μαζί με αυτό των παραχαράξεων, των χαλκευμένων κατηγορητηρίων, της λασπολογίας και όλα τα καλούδια που μέχρι τότε ήταν άγνωστα στο κομμουνιστικό κίνημα. Αλλά φαίνεται πως η αντεπαναστατική απειλή του Τρότσκι ήταν μεγαλύτερη και από αυτή των λευκών, των αστών, των φασιστών και του χίτλερ, οπότε ήταν απαραίτητα νέες μέθοδοι, νέα μέτρα, νέα ήθη. H αλήθεια προς τις μάζες με σκοπό την ανάπτυξη της ταξικής κρίσης τους κι απώτερο σκοπό την επαναστατική κινητοποίηση τους, πάει σε δεύτερη μοίρα. Σε πρώτη έρχεται οι μέθοδοι του ψέμματος και των δολοφονιών γκαγκστερικού τύπου. Και σημειωτέον πως, δεν επιλέχτηκαν αυτές οι μέθοδοι ως τακτικά μέσα μιας δράσης με σκοπό την προώθηση της επανάστασης, όπου έστω και αυτά τα μέσα θα μπορούσες μετά να τα δικαιολογήσεις στις μάζες επιχειματολογώντας πολιτικά και από ταξική σκοπιά αναδεικνύοντας προς τη νίδια την εργατική τάξη τι ήταν προς το συμφέρον της να γίνει. Διότι ολόκληρο το σοβιετικό καθεστώς και η σταλινική καμαρίλλα ήταν ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ να ΚΡΥΒΕΤΑΙ από τις μάζες για δεκαετίες, αποποιούμενο της ευθύνες της δολοφονίας, λέγοντας ΨΕΜΜΑΤΑ προς τις μάζες. Κι αυτό το καθεστώς του ψεύδους είναι "ο σοσιαλισμός που γνωρίσαμε"... Κι άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως κομμουνιστές είναι οκ μ'αυτό...

Κώστας Α. είπε...

Στο ζουμί τώρα: αν δεν μπορείς να αντιληφθείς πως η τροτσκσιτική θέση για την υπεράσπιση της εσσδ πέρναγε μέσα από την ανατροπή του σταλινισμού διάμέσου της επαναστατικής κινητοποίησης της εργατικής τάξης της εσσδ στα πλαίσια μιας πολιτικής επανάστασης, είναι ένα θέμα, διότι σε μια τελική ανάλυση η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ της χώρας των σοβιέτ 5 δεκαετίες αργότερα, όχι απλά επιβεβαίωσε αυτή την επιτακτική ανάγκη, αλλά ήταν τόσο παταγώδης σημαδεύοντας το κομμουνιστικό κίνημα για χρόνια, που ξέφτισε μια για πάντα την αντιμαρξιστική θεωρία του σοσιαλισμού σε μια μόνη χώρα, της οποίας κύριος πομπός ήταν η σταλινική γραφειοκρατία.
Εσύ, από την άλλη, θεωρείς πως η θέση για ανατροπή του Στάλιν εν μέσω του Β'ΠΠ ήταν προδοτική προς την ΕΣΣΔ, ταυτίζοντας λοιπόν το πρώτο εργατικό κράτος στην ιστορία του με τον στάλιν και την νομεκλατούρα του. Η χώρα του Οκτώβρη θα κινδύνευε από την αναζωογόνηση των σοβιέτ και το πάρσιμο της διαχείισης της εξουσίας από τα χέρια μιας παρασιτικής κλίκας από την ίδια την εργατική τάξη. Μα καλά, τόσο πολύ φοβάστε ή/και δεν εμπιστεύεστε την εργατική τάξη εσείς οι σταλινικοί;;;
Η ΕΣΣΔ θα κινδύνευε από μια πολιτική επανάσταση που θα άλλαζε τους συσχετισμούς μέσα στο εργατικό κράτος, ή κινδύνευσε περισσότερο από τους τυχοδιωκτισμούς της ηγετικής κλίκας που σε όλο το μεσοπόλεμο έστρωσε το δρόμο στον φασισμό και στον πόλεμο δια μέσου της ταξικής συνεργασίας των λαϊκών μετώπων, κι από τις χυδαία προδοτικές κι οπορτουνιστικές συμφωνίες Μολότωφ-Ρίμπεντροπ κι από το τελικό ξάφνιασμα του Στάλιν από τον μέχρι πρότινος συνδαιτημόνα του κι ομοτράπεζο του σε διαπραγματεύσεις Χίτλερ;
Κι η ανατροπή αυτής της προδοτικής κι εγκληματικής ενάντια στην ΕΣΣΔ και στην παγκόσμια επανάσταση πολιτικής, είναι που θεωρείται από εσένα προδοτική ενάντια στην ΕΣΣΔ;!
Εγώ θα ξαναναφέρω το ίδιο παράδειγμα που προανέφερα κι "απαντήθηκε" με αποπροσανατολιστική μετατόπιση του κεντρικού βάρους του επιχειρήματος:
ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η σταλινική γραφειοκρατία δεν μπαίνει σε ίδια ταξική ζυγαριά είτε με τον χίτλερ, είτε με τον τσάρο, είτε με τον κάιζερ, γιατί μιλάμε για κάτι τελείως διαφορετικό, ταξικά κι όχι μόνο... δηλαδή ο επαναστατικός ντεφαιτισμός του λένιν κατά τον Α'ΠΠ, όπου πάλευε ενάντια στην υπεράσπιση της πατρίδας και για την μετατροπή του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε εμφύλιο ταξικό πόλεμο κι επανάσταση, παλεύοντας για την ανατροπή του τσάρου εν μέσω πολέμου, σήμαινε πως ο λένιν αντικειμενικά εντασσόταν στο στρατόπεδο του κάιζερ;!
ελάτε λίγο στα συγκαλά σας και στοιχειοθετείστε κατηγορίες έστω με ουσία...

Κώστας Α. είπε...

@raskolikas

Αγαπητέ, εγώ δεν μπήκα εδώ για να κάνω μαθήματα διαλεκτικής, άλλος μπήκε εδώ νομίζοντας πως διδάσκει σε αμφιθέατρο λέγοντας σωστές μεν, κοινοτυπίες δε...
Η απάντηση μου ήταν αναγκαστικά στο ίδιο ύφος με την δημοσίευση σου, ωστόσο έβαζε και τα πράγματα στην σωστή διάσταση που ο δάσκαλος του υλισμού ξέχασε να βάλει... κι ο οποίος βρίθει εκλεκτικισμού...

τέσπα, πάμε παρακάτω.
κατ' αρχάς δεν υπάρχει σταλινική εκδοχή του μαρξισμού, όπως δεν υπάρχει και τροτσκιστική εκδοχή του μαρξισμού.
Παραπέρα, δεν είναι ο σταλινισμός αυτός ο οποίος "έδωσε" (sic) 80 χρόνια ΕΣΣΔ, απ' ότι νομίζω τις σοσιαλιστικές βάσεις της σοβιετικής οικονομίας δεν τις έβαλαν τίποτα "σταλινικοί" αλλά είχαν μπει από τους μπολσεβίκους με την επανάσταση του Οκτώβρη. Ο σταλινισμός δεν γέννησε κάτι, αναδείχτηκε ως καρκίνωμα πάνω σε κάτι ήδη υπαρκτό, μέχρι που το εκφύλισε εντελώς και το έστειλε στο διάολο. Αν κλαίμε κι οδυρόμαστε τώρα για την κατάρρευση της εσσδ και του "μισού πλανήτη" που λες κι εσύ, τότε αυτό θα έπρεπε να σε προβληματίσει διπλά πως δηλαδή από το μεγαλύτερο θαύμα στην Ιστορία καταλήξαμε στη Ρωσία του Πούτιν και στην παντοκρατορία του παγκόσμιου καπιταλισμού στις αρχές των '90ς. Άρα λοιπόν ο σταλινισμός στα 70 χρόνια του (να σε ακούσουν τίποτα μουλούδες να χεις άλλα) "έδωσε" και χρεώνεται με την μεγαλύτερη τραγωδία και προδοσία του κομμουνιστικού κινήματος. Κι αυτό δεν συγκρίνεται με τίποτα, είναι αλήθεια.
Συνακόλουθα, αυτό έχει και την αντανάκλαση του στο που βρίσκεται σήμερα αυτός ο υπεργαμάτος σταλινισμός που έδωσε 80 χρόνια από... κάτι. Μας είχε δώσει πολύ πριν την ολική κατάρρευση του κάτι υποπροϊόντα του εκφυλισμού του, που ακούνε στο όνομα ευρωκομμουνισμός. Σήμερα, μετά το 90, τα άλλοτε μεγαλύτερα κόμματα στην Ιστορία του κινήματος όπου εξακολουθούν να υπάρχουν έχουν συρικνωθεί σε σέχτες και κομματίδια που η έκφραση "ταξικές αρχές" είναι άγνωστη. Τα πιο αλλοπρόσαλλα οπορτουνιστικά μορφώματα είναι αυτά που συνθέτουν τον διεθνή χώρο στον οποίο ανήκεις (όχι οργανωτικά φυσικά, αλλά... for old time's shake) βλ. ΑΚΕΛ, ΚΚ Πορτογαλίας κλπ.

Κώστας Α. είπε...

Αλλά τέσπα, από την μια πλευρά, ο σταλινισμός πληρώνει τα πεπραγμένα του για τα οποία εσύ είσαι περήφανος, από την άλλη, αυτή είναι και η έκφραση της τεράστιας οπισθοχώρησης, απογοήτευσης και καθίζησης του κινήματος η οποία ακολούθησε τις καταρρεύσεις του 90 κι η οποία ήταν συνολική, γεμίζοντας με λάσπη τη κομμουνιστική προοπτική επηρεάζοντας όλα τα ρεύματα του κινήματος, του τροτσκιστικού περιλαμβανομένου.
Αλλά αφού θες να μάθεις για την ιστορία του τροσκιστικού κινήματος, και τι έκανε τέλοσπάντων αυτός ο τροτσκισμός, ας ξακαθαρίσουμε κατ αρχάς πως ο τροτσκισμός ήταν πάντα μειοψηφικός. Όπως μειοψηφικοί ήταν πάντοτε οι επαναστάτες σε σχέση με τη μαζικότητα των ποικιλιών του ρεφορμισμού. Και παρ' όλο του πάντα ήταν μειοψηφικός ήταν και πάντα παρών, με μια προβολή φυσικά που δεν αντιστοιχεί στην ποσότητα και ποιότητα της παρέμβασης του ακόμα κι όταν αυτή υπήρξε πρωταγωνιστική, όπως είναι απόλυτα λογικό αν αναλογιστεί κανείς ποιός έχει στα χέρια του τη μερίδα του λέοντος της πληροφόρησης κι ιστοριογραφίας είτε αστικής-επίσημης είτε ανεπίσημης-κινηματικής. Αλλά αφού εσύ με ρωτάς σε ποιόν αγώνα ήταν, να σε ρωτήσω εγώ από ποιόν αγών έλειψε; Είτε στην Ελλάδα, είτε διεθνώς (και να σου πω κι εγώ κι ο Σταλινισμός από πού έλειπε για να καρπωθεί κατόπιν εορτής). Έλειψε από τα Ιουλιανά, από το Πολυτεχνείο, από τον εργοστασιακό συνδικαλισμό και τις πρώτες καταλήψεις εργοστασίων στην ελλάδα, από καθημερινές μικρές ή μεγάλες μάχες σε εργασιακούς χώρους; Ή από την άλλη έλειψε από την πάλη ενάντια στον φασισμό καθ όλη την διάρκεια του Β ΠΠ σε όλη την ευρώπη, από την τεράστια πρωταγωνιστική συμβολή του στις αντιαποικιοκρατικές επαναστάσεις των αραβικών λαών, από την σχεδόν απόλυτη κυριαρχία του στην λατινική αμερική στην οποία δεν υπάρχει σχεδόν ο σταλινισμός παρά μόνο με την μορφή κάποιων μουλού;
Αλλά ειλικρινά, θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες γι αυτά, αλλά εθεωρείς πως δεν είναι αδιέξοδη μια τέτοια συζήτηση του ποιός την έχει πιό μεγάλη, αν δεν έχει πάντα γνώμονα την επαναστατική πάλη στο σήμερα για την ανατροπή του καπιταλισμού και την δικτατορία του προλεταριάτου, κι ως εκ τούτου το ποιό ρεύμα με ποιά θεωρία είναι αυτά που θα βγάλουν το παγκόσμιο προλεταριάτο από την κρίση ηγεσίας του συντρίβοντας στο δρόμο του κάθε ρεφορμιστική και μισορεφορμιστική θεωρία των σταδίων απειλεί να μας ρίξει πάλι στο βάλτο;
και όπως είναι λογικό, ο σταλινισμός όπως τον γνωρίσαμε, δεν έχει θέση σε αυτή τη προοπτική.

Αναυδος είπε...

@Κωστα

Τα πολλά λόγια (και γραπτά) είναι φτώχεια

Εφόσον και εσυ παραδέχεσαι ότι ο Τρστκυ εργαζόταν για την ανατροπή των μπολσεβίκων (εσυ μιλάς για σταλιν και κλίκα εγώ για το κόμμα της εργατικής τάξης και τη δικτατορία του προλεταριατου) το τέλος του ήταν απλώς αυτό που του άξιζε. Προς τι το κλάμα επαιξε και εχασε αφού θέση (όχι φύση) βρέθηκε στο ιδιο χαρακωμα με Χιτλερ Μουσολινι

raskolikas είπε...

@Κώστας Α

Μπλαμπλαμπλα κλασσική φλυαρία. Απάντηση δεν έδωσες.

1) Όταν εν καιρώ ολοκληρωτικού πολέμου, όπου ο αντίπαλος έχει πάρει την πιο βάρβαρη μορφή που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα και τα δίνει όλα για να σε αφανίσει, όταν λοιπόν υπό αυτές τις συνθήκες ένας "από μέσα" καλεί σε άνοιγμα εσωτερικού μετώπου, δηλαδή εμφυλίου, η θέση του είναι στην κρεμάλα. Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις αυτό τότε έχεις σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας με την πραγματικότητα, και πράγματι σου χρειάζεται παρακολούθηση από ψυχίατρο, κατά προτίμηση σταλινικό.

2) Ενδιαφέρουσα η παρουσίαση του σταλινισμού ως "καρκίνωμα". Καρκίνωμα που κρατάει τον οργανισμό στη ζωή μετά από τέτοια γενικευμένη επίθεση και καταστροφή, που προβλέπει την εισβολή της αρρώστιας απ' το κεφάλι και μεταφέρει τα μεταβολικά κέντρα στις πατούσες για να μη χάσει ο οργανισμός τη δυνατότητα επιβίωσης (μεταφορά της βιομηχανίας στην ανατολή), παρατείνει τη ζωή του οργανισμού για άλλα τόσα χρόνια όσα έζησε, μεγαλώνοντας τη διάπλασή του στο πολλαπλάσιο, και ξαναστήνοντας για ΔΕΥΤΕΡΗ φορά τα όργανά του απ' την αρχή, δυνατότερα και ισχυρότερα.
Πράγματι μόνο σταλινικοί, δηλαδή μπολσεβίκοι, γιατροί θα μπορούσαν να υποτάξουν τον καρκίνο για να τον θέσουν στην υπηρεσία του ανθρώπινου σώματος. Σκέψου δηλαδή, αν την πρώτη φορά, που έπαιζαν σαν μαθητευόμενοι μάγοι με μηδενική εμπειρία, κατάφεραν τόσα πολλά, τι έχει να γίνει τη δεύτερη φορά που θα έχουν και εμπειρία.

3) Δέχομαι όλα όσα αναφέρεις για την κατάσταση των σταλινικής αναφοράς κομμουνιστών σήμερα.
Αλλά σε ρώτησα κάτι και δεν απάντησες:
Τι πρόσφερε ο τροτσκισμός στο παγκόσμιο εργατικό κίνημα τόσα χρόνια?
Και με βάση αυτό: Ναι, τα σταλινικά, ή σταλινίζοντα, ή γενικώς σοβιετόφιλα ΚΚ σήμερα είναι σε κατάσταση διάλυσης όπως λες.
Τα τροτσκιστικά όμως?
Αφού η ιστορία δικαίωσε τον Τρότσκυ και τον τροτσκισμό, όπως ισχυρίζεσαι, γιατί η δική σας κατάσταση διάλυσης είναι χειρότερη απ' των σταλινικών?

KOMMANTO είπε...

... Ρέει ο μεγάλος ποταμός, οι ηπειρώτισσες πορτοκαλιές
Καρπίζουνε στο φως, κι εκείνοι που χτύπησαν
τις γιορτές της λευτεριάς
Λουφάξανε βαθιά, πίσω απ' τον κόσμο.
Η νύχτα άπλωσε ξανά, υποταγμένη, εντροπαλή,
Και βρόντησεν ο κεραυνός το μέγα γράμμα
Ε
Επανάσταση : Τι έχουμε προσφέρει;
Σύντροφε, τρανεύει το αίμα την καρδιά μου
Η ωραία τόλμη μιας ζωής εξεγερμένης
Που μια αρχαία φρόνηση ποτέ δε θ' αναιρέσει
Μ' αυτή, μόνο μ' αυτήν, έχουμε υπάρξει
Που κανείς δε θα αναφέρει στα παιδιά μας
Και μόνο εμείς θα ξέρουμε με το τριζόνι νεκρο-πομπό.

Ήρωες αγρυπνούν
Λούξεμπουργκ Γκράμσι Μπουχάριν
Ζαχαριάδης Πουλιόπουλος
Αναστημένοι.


(Η. Λάγιος, Έρημη Γη, 1996)

Ανώνυμος είπε...

@ Κώστας Α,
Η λέξη "hitlerotrotskyiste", σου λέει τίποτα?
λαθραναγνώστης

RedBoy είπε...

http://www.marxists.org/history/international/comintern/sections/britain/clear-them-out/index.htm

και η απάντηση:

http://www.marxists.org/history/international/comintern/sections/britain/clear-them-out/ch02.htm

tsimarasm είπε...

Ουυυφ!
Σε όσους ανοίγουν αυτή την εποχή τα βαρέλια τους, εύχομαι καλά κρασιά!

ΥΓ: Ούτε Τρότσκι ούτε Στάλιν που έγραψε και ο γέρος στο τελευταίο γράμμα του πριν τον κάνουν μούμια! Και είχε τους λόγους του!
Έχω όλη την καλή διάθεση να πιστέψω ότι ο Τρότσκι ήταν ένας από τους μεγαλύτερους επαναστάτες όλων των εποχών, αλλά αυτό σε τι θα βοηθούσε τους σημερινούς Τροτσκιστές;

Το άρθρο του Παπασταύρου μπορεί τελικά να θεωρηθεί ιστορικό, όχι για την ιστορικότητα των όσων γράφει, αλλά γιατί φέρνει την αντιπαράθεση με τον Τροτσκισμό στην νέα εποχή, χωρίς να αλλάξει τίποτα στην μεθοδολογία και στην επιχειρηματολογία των τελευταίων 50 χρόνων.

Δύο φαντάσματα πλανιόνται πάνω από την Ευρώπη! Και οι αλαφροϊσκιωτοι κάνουν τον ¨σταυρό¨ τους σε σχήμα σφυροδρέπανου.

A tout a l'heure!!!

Κώστας Α. είπε...

@ Άναυδος

όντως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. γι' αυτό κι εσύ επέλεξες πέντε φράσεις τις οποίες επαναλαμβάνεις μονότονα στα τελευταία 2-3 ποστ σου. ο τρότσκι με τον χίτλερ και μπλα μπλα. ούτε σε τοίχο να μίλαγα.

υγ. μπολσεβίκοι; αυτό είναι το πρόβλημα, δεν ήταν μπολσεβίκοι αυτοί που πάλευε να ανατρέψει ο τρότσκι. αλλά ναι, το κόμμα της εργατικής τάξης, όπως και το κκε άλλωστε.

τα λέμε

Κώστας Α. είπε...

@ raskolikas

1. ναι, τελικά η σχέση σου με την διαλεκτική είναι όντως ανύπαρκτη, τσάμπα τα αμφιθεατρικά λογύδρια. εσσδ καλό, στάλιν καλό, ουγκ, όλο ευθεία, ουπς βρήακμε τοίχο. (τα σχόλια περί ψυχιάτρου στα επιστρέφω κέρασμα)

2. δεύτερη φορά δεν θα υπάρξει. ανέλαβαν ένα μαγαζί άλλων και το έριξαν σε ξέρα, για δεύτερες ευκαιρίες είμαστε; άσε που αν έμοιαζε με ανέκδοτο μια φορά ο σοσιαλισμός σε μια μόνη χώρα τότε, φαντάσου πόσο παλιάτσος πρέπει να είναι κάποιος να το λέει το 2011...

3. μάλλον έχεις ΚΑΙ πρόβλημα ανάγνωσης και κατανόησης, συν τοις άλλοις. διότι αφενός στο τι έκαναν όλα αυτά τα χρόνια οι τροτσκιστές στο έγραψα. αφετέρου πουθενά δεν έγραψα ότι ΔΕΝ είναι σε κατάσταση διάλυσης και τα τροτσκιστικά κόμματα. ίσα ίσα άμα διάβαζες προσεκτικά θα έβλεπες πως είπα ότι ο τυφώνας της απογοήτευσης και των αντεπαναστατικών πανηγυρισμών μετά τις καταρρεύσεις σάρωσε συνολικά όλη την αριστερά με κομμουνιστική αναφορά. είχε γίνει ανέκδοτο να λες ότι είσαι κομμουνιστής. και μάντεψε ποιός το κατάφερε αυτό... όχι πάντως κάποιος ιμπεριαλιστικός δάκτυλος που έριξε το σοσιαλισμό που έχεο οριστικά οικοδομηθεί 55 χρόνια πριν...

Κώστας Α. είπε...

@ λαθραναγνώστη

η έκφραση "malakopitouras" σου λέει κάτι;

Κώστας Α. είπε...

ωραίος red boy, δεν το είχα υπόψη μου αυτό

Ανώνυμος είπε...

@ Κώστας Α,
Άσε την αυτοκριτική γι αργότερα.
λαθραναγνώστης

TRASH είπε...

@Κώστας Α.
Αν και σε έχουμε πάρει λίγο από τα μούτρα, νομίζω πως θα ήταν σκόπιμο να απαντήσω σε κάποιες από τις αιτιάσεις σου.
Λοιπόν, το μόνο πολιτικό συμπέρασμα που μπορεί να βγει από τις απανωτές υπέρ του φασισμού ,θέσεις των τροστσκιστών που ανάφερα παραπάνω στις δεκαετίες του ’30-’40, είναι πως εκείνη την εποχή οι διάφορες εκφάνσεις του τροτσκισμού είχαν τοποθετήσει τον «Σταλινισμό» (πρακτικά την ίδια την ΕΣΣΔ και το μπολσεβίκικο κόμμα) στην θέση του «κύριου» (στην καλύτερη περίπτωση) έως και του μόνου (στην χειρότερη) εχθρού. Οι αναγωγές στον «επαναστατικό» ντεφετισμό της οχτωβριανής επανάστασης, οι ανιστόριτες συγκρίσεις της ΕΣΣΔ με την τσαρική Ρωσία, και της ναζιστικής με την Γερμανία του Κάιζερ, αυτό δείχνουν. Από εκεί και μπρος η αντικειμενική σύμπλευση με τον ναζισμό (που τον ίδιο «κύριο» εχθρό είχε) ήταν μονόδρομος για τον τροτσκισμό.
Για το τι ακριβώς σημαίνει πρακτικά η έκκληση για την κύρηξη εμφύλιου στα μετόπισθεν μίας χώρας που δίνει τον «υπέρ πάντων» αγώνα στο μέτωπο, δεν νομίζω πως χρειάζεται κάποια ανάλυση. Η μόνη μου ερώτηση είναι, το τι παραπάνω θα έκαναν οι συνειδητοί ναζιστές για να προκαλέσουν την ήττα της ΕΣΣΔ...
Σε αυτό το σημείο, νομίζω πως δεν θα ήταν χωρίς νόημα να δούμε γιατί αυτός ο εμφύλιος στα μετώπισθεν δεν προκλήθηκε τελικά. Ας είναι λοιπόν καλά οι εκκαθαρίσεις της δεκαετίας του ’30, που οι τροτσκιστές φρόντισαν να τις δικαιώσουν, εκ των υστέρων, πανυγρικά! Ακριβώς χάρη σε αυτές ήταν που δεν είχαν τις προσβάσεις στον κρατικό μηχανισμό και στο κόμμα για να εφαρμόσουν την γραμμή του σαμποτάζ και του εσωτερικού μετώπου στα μετώπισθεν.
Εχεις δίκιο όταν λες πως οι πολιτικές διαφωνίες λύνονται με δημόσιο διάλογο και όχι με «τρομοκρατία».
Ομως αυτά τα γράφεις κάτω από μία ανάρτηση, ακριβώς για έναν δημόσιο διάλογο που προκάλεσε και διοργάνωσε το «σταλινικό» ΚΚΕ, και μάλιστα σε μία εποχή με πολύ πιο επείγουσες για το ίδιο προτεραιότητες. Από την άλλη μεριά, δεν νομίζω πως η δολοφονία του Κύρωφ π.χ. ή οι φαλτσέτες των αρχείων, για να πάμε και στα δικά μας, ήταν ενέργειες με όρους δημόσιας πολιτικής πάλης.
Αναφέρεις σε ένα σημείο για την «απουσία» των σταλινικών από το αντιφασιστικό μέτωπο του β’ΠΠ (που αυτοί έφτιαξαν!). Κρίμα γιατί αρχικά είχες δώσει την εντύπωση πως μπορούμε να διαφωνήσουμε στα σοβαρά...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Να πω μόνο ότι η κε του μπλοκ δεν παρεμβαίνει, γιατί δεν έχει τον χρόνο να το κάνει και δεν έχει σταθερή σύνδεση με το διαδίκτυο, κι όχι γιατί σνομπάρει τη συζήτηση που άνοιξε εδώ στα σχόλια. Όχι ότι ενδιαφέρει κάποιον δηλ, απλώς το αναφέρω.

raskolikas είπε...

@Κώστας Α.

1) Γίνεσαι χυδαίος, λογικό αφού στριμώχνεσαι.
Όταν εν καιρώ ολοκληρωτικού πολέμου, όπου ο αντίπαλος έχει πάρει την πιο βάρβαρη μορφή που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα και τα δίνει όλα για να σε αφανίσει, όταν λοιπόν υπό αυτές τις συνθήκες ένας "από μέσα" καλεί σε άνοιγμα εσωτερικού μετώπου, δηλαδή εμφυλίου, η θέση του είναι στην κρεμάλα.
Περιμένω να μου εξηγήσεις πού γράφω "εσσδ καλό, στάλιν καλό".

2) Αυτό ας αφήσουμε την ιστορία να το δείξει. Ήδη άρχισε να διαφαίνεται κάτι στον ορίζοντα:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6589249
Να είσαι σίγουρος πάντως ότι η επιείκεια που έδειξαν οι κομμουνιστές απέναντι στους τροτσκιστές τον 20ο αιώνα δεν θα επαναληφθεί. Τώρα ξέρουν.

3) Επιμένω: Τι πρόσφερε ο τροτσκισμός στο παγκόσμιο εργατικό κίνημα? Δεν είδα απάντηση, μόνο νιαουρίσματα για "πανταχού παρόντες".
Δεν ζητώ πολλά, μόνο να μου πείς ότι την τάδε εξέγερση την καθοδήγησαν τροτσκιστές.
Το ότι ήταν πάντα μειοψηφικά ρεύματα περισσότερο επιχείρημα εναντίον τους είναι παρά ελαφρυντικό τους.
Α ξέχασα, είναι μεταφυσικός ο λόγος: "Όπως μειοψηφικοί ήταν πάντοτε οι επαναστάτες σε σχέση με τη μαζικότητα των ποικιλιών του ρεφορμισμού"
Επίσης επιμένω: Αφού η ιστορία δικαίωσε τον τροτσκισμό, γιατί δεν έχει ανακοπεί ακόμα η αυτοδιαλυτική του κατηφόρα?

Κώστας Α. είπε...

@ trash

1. καθόλου από τα μούτρα, μην άγχεσαι καθόλου

2. πουθενά δεν είπα ότι οι σταλινικοί ήταν απόντες από το Β΄ΠΠ

3. μισό για να καταλάβω, έγραψες για την δολοφονία του κύροφ υποννοώντας ότι την έκαναν τροτσκιστές, κατάλαβα σωστά; αν ναι, παρακαλώ να τοποθετηθούν κι οι υπόλοιποι σταλίνες που παρεμβαίνουν στη κουβέντα, για να ξέρω άμα έκανα εξ αρχής λάθος που σχολίασα σε αυτό το μπλογκ

Κώστας Α. είπε...

@ρασκολικας

1. ούτε χυδαίος γίνομαι, ούτε στριμώχτηκα παρά μόνο στη φαντασία σου.
"Περιμένω να μου εξηγήσεις πού γράφω "εσσδ καλό, στάλιν καλό"."

Αγορίνα μου, τα έχω εξηγήσει εξ αρχής κι όχι μόνο σε απαντήσεις σε εσένα. αλλά φαίνεται είσαι φαν της επανάληψης. ας τα ξαναπώ, γιατί κι εσύ ο κι ο τρασ που μιλάει γι ανιστόρητες αναφορές και συγκρίσεις, επαναλμβάνεστε.
Η θέση του τρότσκι προς τους τροτσκιστές ποιά ήταν όταν ξεσπά ο Β'ΠΠ; Άνευ όρων υπεράσπιση της ΕΣΣΔ.
"Η υπεράσπιση της ΕΣΣΔ συμπίπτει για μας με την προετοιμασία της παγκόσμιας επανάστασης. Επιτρεπτές είναι εκείνες μόνο οι μέθοδοι, που δεν συγκρούονται με τα συμφέροντα της επανάστασης. Η υπεράσπιση της ΕΣΣΔ συνδέεται με την παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση όπως ένα καθήκον τακτικής συνδέεται με ένα στρατηγικό καθήκον. Μια τακτική υποτάσσεται σ’ ένα στρατηγικό στόχο και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι σε αντίθεση με αυτόν" έγραφε.
Που σημαίνει πως το πρωτεύον για τον τρότσκι είναι η παγκόσμια επανάσταση, και μέσα από αυτό το πρίσμα η υπεράσπιση της εσσδ ενάντια στους ιμπεριαλιστές. η παγκόσμια επανάσταησ όμως απαιτεί το τσάκισμα του σταλινισμού, που έθαψε την επανάσταση κάτω από τις συνεργασίες με τους δημοκράτες ιμπεριαλιστές.
"Παραμένοντας ο αποφασισμένος και αφοσιωμένος υπερασπιστής του εργατικού κράτους στην πάλη με τον ιμπεριαλισμό, το διεθνές προλεταριάτο δεν θα γίνει, ωστόσο, σύμμαχος των ιμπεριαλιστών συμμάχων της ΕΣΣΔ. Το προλεταριάτο μιας καπιταλιστικής χώρας που θα βρίσκεται σε συμμαχία με την ΕΣΣΔ, πρέπει να διατηρήσει πλήρως και ολοκληρωτικά την ασυμβίβαστη εχθρότητα του στην ιμπεριαλιστική κυβέρνηση της δίκης του χώρας. Μ’ αυτή την έννοια η πολιτική του δεν θα διαφέρει από την πολιτική του προλεταριάτου μιας χώρας που πολεμάει ενάντια στην ΕΣΣΔ. Αλλά στη σφαίρα των πρακτικών δραστηριοτήτων μπορεί να προκύψουν αξιόλογες διαφορές που θα εξαρτηθούν από τη συγκεκριμένη μορφή του πολέμου. Για παράδειγμα, θα ήταν παράλογο και εγκληματικό σε περίπτωση πολέμου ανάμεσα στην ΕΣΣΔ και την Ιαπωνία, το αμερικανικό προλεταριάτο να σαμποτάρει την αποστολή αμερικανικών πολεμοφοδίων στην ΕΣΣΔ. Αλλά το προλεταριάτο μιας χώρας που θα πολεμούσε ενάντια στην ΕΣΣΔ, θα ήταν απόλυτα υποχρεωμένο να καταφύγει σε τέτοιου είδους πράξεις – απεργίες, σαμποτάζ κλπ"
σε βάθος χρόνου, όχι η παγκόσμια επανάσταση σκέτο, αλλά και η ίδια η ύπαρξη της εσσδ απειλείται από την επιβίωση της σταλινικής λέπρας στην κορυφή του εργατικού κράτους, διότι έτσι ανακόπτεται η πορεία της παγκόσμιας επανάστασης και δεν λύνεται η αντίφαση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης με ιμπεριαλιστική περικύκλωση, που οδήγησε την εσσδ τελικά στα τάρταρα. άρα, όπως κι αν το δεις, η συντριβή του σταλινισμού ήταν εκ των ων ουκ άνευ. μας άφησε χρόνους όμως, και γλυτώσαμε...
η αντίληψη σου είναι εντελώς γραμμική. για την ακρίβεια πιο γραμμική πεθαίνει. είμαστε με την εσσδ, στην εσσδ είναι ο στάλιν, άρα είμαστε με τον στάλιν. ότι άλλο προδοσία. ε, αμ δε, οι τροτσκιστές ανά την ευρώπη που έπεφταν από τα φασιστικά όπλα, θα διαφωνούσαν.

Κώστας Α. είπε...

2. ο σταλινισμός μας άφησε χρόνους, get over it.

μια μάζωξη με κάτι συριζαίους από διάφορες χώρες βλέπω στο λινκ, που αν ήταν στην ελλάδα θα τους καταγγέλνατε.

Κώστας Α. είπε...

3. "Δεν ζητώ πολλά, μόνο να μου πείς ότι την τάδε εξέγερση την καθοδήγησαν τροτσκιστές."

Οι αραβικές επαναστάσεις σου λένε κάτι ή δεν έτυχε να τις ακούσεις;

"Επίσης επιμένω: Αφού η ιστορία δικαίωσε τον τροτσκισμό, γιατί δεν έχει ανακοπεί ακόμα η αυτοδιαλυτική του κατηφόρα?"

το ότι επιμένεις νομίζω πως δεν έχει να κάνει με τις δικές μου απαντήσεις. μάλλον έχει άλλα, βαθύτερα αίτια...

το ερώτημα σου είναι τόσο ηλίθιο, που δεν χρειάζεται καν να το προσεγγίσω, απλά να αντιστρέψω την ερώτηση:

αφού ο σταλινισμός δικαιώνεται, γιατί δεν σταματά την αυτοδιαλυτική του κατηφόρα; αφού ο μαρξισμός δικαιώνεται τότε γιατί δεν είναι η πλειοψηφία της εργατικής τάξης μαρξιστές;

γιατί πολύ απλά ρε έξυπνε, όταν αντικειμενοποιηθεί αυτή η "δικαίωση" θα είναι η στιγμή που αυτές οι ιδέες θα έχουν γίνει κτήμα τεράστιων μαζών, θα έχουν γίνει υλική δύναμη, και τότε προφανώς θα ασχολούμαστε με όπλα κι όχι με να γράφουμε σε μπλογκ...

Αναυδος είπε...

@Κωστα
Είναι απλως ψεμμα ότι οι τροτσκιστες και ο τροτσκι υποστηριξαν την ΕΣΣΔ κατά τη διαρκεια του Β’ΠΠ. To αντιθετο προσπαθησαν. Η προυπόθεση που εβαζαν για ανατροπή του μπολσεβικικου κομματος του εθετε αυτόματα στην ιδια φαλαγγα με τους ναζι

Αραβικες εξεγερσεις καθοδηγουμενες από τροτσκιστες μαζι με το ΝΑΤΟ και τη CIA? Μου φαινεται ότι η ιστορια επαναλαμβανεται. Ο τροτσκισμος στην υπηρεσια της νεας ταξης Ευγε βλεπω ότι ο ντοριο και σπερας αφησαν αξιους απογονους

TRASH είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
TRASH είπε...

@Αναυδος:
Ο φίλος μας ο Κώστας προφανώς αναφέρεται στην Αλγερία, που όντως οι τροτσκιστές είχαν παίξει έναν ρόλο, κυρίως μέσω του (εάν τα έχω καλά στο μυαλό μου) Μ.Ράπτη (Πάμπλο), ο οποίος φυσικά έλαμψε διά της απουσίας του στα 7 χρόνια (’42-’49) ένοπλου αγώνα στην Ελλάδα, και ο οποίος είχε πει κάποια στιγμή σε συνέντευξη του στην «ελευθεροτυπία», πως το μεγάλο λάθος των «δυτικών δημοκρατιών» στον β’ΠΠ ήταν πως ...συμμάχησαν με τον Στάλιν (αντί να αφήσουν τους ναζί να καταπιούν την Σ.Ε. συμπληρώνω εγώ)!
@Κώστας Α.:
-Για τους «σταλινικούς» στον β’ΠΠ είναι λίγο μπερδεμένο όπως το γράφεις, αλλά δέχομαι την επεξήγηση.
-Για τον Κύρωφ δεν «υπονοώ» τίποτα. Καθαρά το γράφω! Ο δολοφόνος του Κύρωφ, Νικολάγιεφ ήταν στην φράξια του Ζηνόβιεφ, τουλάχιστον σύμφωνα με τον κάθε άλλο παρά «σταλινικό» Deutscher. Και την εποχή αυτή υπάρχει η «ενωμένη αντιπολίτευση», μην ξεχνιώμαστε...

Ανώνυμος είπε...

η ηγεσια του κκε ειναι τροτσικιστες, διαβαστε το δευτερο τομο κ θα δειτε, δικαιωνουν τον πουλιοπουλο

Κώστας Α. είπε...

@ Άναυδος

ντάξει φίλε όπως τα λες είναι, πέμπτη φάλαγγα οι τρότσκες να ουμ, νατσήδες, φάτε τους.

Κώστας Α. είπε...

@ trash

προφανώς κι εννοώ την αλγερία κι όχι μόνο, εν πάσει περιπτώσει αναφέρομαι στο ιστορικό παρελθόν όχι στις τωρινές επαναστάσεις (άσε που όποιος βρίζει ως πράκτορες της ΣΙΑ τους αιγύπτιους και τυνήσιους εργάτες που έπεσαν και πέφτουν κάτω από τα όπλα της αντεπανάστασης είναι για φτύσιμο).
με τον πάμπλο δεν έχω κ καμιά ιδιαίτερη καούρα, διαφωνώ με την πλειοψηφία των πράξεων του. αλλά σε αυτό του βγάζω το καπέλο. κι αυτό συζητάγαμε, που είχνα παρουσία οι τροτσκιστές, επειδή ρώταγε ο καταλαβαίνω-με-την-8η ρασκόλικας, όχι που ήταν ο πάμπλο στη κατοχή. για να ξέρουμε και τι λέμε κ να μην αποπροσανατολίζουμε τη κουβέντα.

από εκεί και πέρα οτιδήποτε έχει σχέση με τις δίκες της μόσχας το θεωρώ προσβολή κ μόνο να το συζητήσω.
επειδή όμως μιλάγαμε για τροτσκιστές και όχι ότι έρθει στο κεφάλι του καθενός, η δολοφονία του κύρωφ έγινε το 34 και η ενιαία αντιπολίτευση έχει διαλυθεί από το 27... αυτά, ντροπή κ μόνο που υπάρχουν άνθρωποι με σώας τας φρένας που πιστεύουν το αίσχος των δικών της μόσχας

raskolikas είπε...

@ Κώστας Α.
Συνεχίζεις να ειρωνεύεσαι χυδαία, κάτι που φανερώνει πόσο στριμωγμένος αισθάνεσαι. Δικαίως βέβαια όπως κάθε τροτσκιστής.

Ευτυχώς το παραδέχτηκες ανοιχτά, ότι η μεγαλύτερη προσφορά του τροτσκισμού είναι ... ο Πάμπλο!!!

Το πρόβλημα με τις δίκες της Μόσχας είναι ότι άφησαν κάποιους να ξεφύγουν. Την επόμενη φορά όμως θα υπάρξει καλύτερη οργάνωση, να είσαι σίγουρος.

Κώστας Α. είπε...

λολ

και να σκεφτεί κανείς ότι είπα ότι με τον πάμπλο διαφωνώ στη πλειοψηφία των πράξεων του, ήτοι είμαι αντιπαμπλικός.

με ρώταγε ο σταλίνας για την προσφορά των τροτσκιστών κι όταν την έφαγε στη μάπα το γυρνάει στο τσάμικο

περαστικά, μείνε να μιλάς για στριμωγμένους τροτσκιστές πιτσιρίκο

και πρόσεχε με τους πολλούς φόνους μη πνιγείς από το αίμα

raskolikas είπε...

@Κώστας Α.

Σε ρώτησα ποια η προσφορά του τροτσκισμού στο παγκόσμιο εργατικό κίνημα, και μου απάντησες μόνο για έναν τύπο (Πάμπλο), τον οποίο ούτε εσύ ο ίδιος δεν παραδέχεσαι ως συνεπή τροτσκιστή.

Δηλαδή ο μόνος τροτσκιστής που πρόσφερε κάτι στο παγκόσμιο εργατικό κίνημα είναι ένας με τον οποίο διαφωνείς!!!!!!!!!!!!

Τι να λέμε τώρα.

Αναυδος είπε...

@Kωστα

Βλεπω οτι επιμενεις στις ιστορικες ανακριβειες

1. Το κοινο κέντρο τροτσκιστων-δεξιων σχηματιστικε το 1932. Γι’ αυτό υπάρχουν αποδειξεις στα αρχεια Τροτσκυ και το δέχεται ο ακραιφνης τροτσκιστης P. Broue. Συνεπώς οι τροστκιστες-δεξιοι συνομωτούσαν για την ανατροπή της ηγεσίας του ΚΚΣΕ κάτι που ο ιδιος ο Τρότσκυ παραδεχεται πολλάκις στα γραπτά του (και δεν το αμφισβητεις ούτε και εσυ). Αρα οι δίκες της Μόσχας ήταν η απάντηση της δικτατορίας του προλεταριάτου στοιυς εχθρούς της

2. Για να καταλάβω επειδή ο Πάμπλο βρέθηκε σύμβουλος του Μπεν Μπελά αυτό είναι απόδειξη της συμμετοχής των τροτσκιστών σε μια εθνικο-απελευθερωτική επανάσταση ?. Η παρουσία του Παμπλο σαν συμβούλου είναι ανάλογη με την παρουσία δεξιών η πασόκων συμβούλων σε μια πασοκικη ή νεοδημοκρατική κυβέρνηση αντίστοιχα. Μια δουλιά ήταν και τίποτε περισσότερο

tsimarasm είπε...

Εδώ Άναυδε επίτρεψέ μου να σου πω ότι κάνεις λάθος. Ο Ράπτης δεν βρέθηκε ξαφνικά σύμβουλος του Μπεν Μπέλα. Αυτός και αρκετή άλλοι έλληνες Τροτσκιστές πήγαν εθελοντές στον πόλεμο ( κατα άλλους επανάσταση) της Αλγερίας. Για την μαχητικότητα τους δεν ξέρω τίποτα, αλλά φαντάζομαι δεν πάει κανείς για διακοπές εκεί που οι Γάλλοι αδειάζουν τα κανόνια τους.

Η αντιπαράθεση με τον Τροτσκισμό, και κάθε άλλη πολιτική αντίληψη,πρέπει να είναι πολιτική. Κατά την γνώμη μου αυτό είναι και από τα πρώτα που δείχνουν ότι στραβώνει το πράμα στη Σοβιετική Ένωση. Λέω εγώ τώρα...:(χωρίς να είμαι και πολύ καταρτισμένος) δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται ο γραμματέας του σοβιέτ της Πετρούπολης και ύστερα ο αρχηγός του κόκκινου στρατού, προδότης! Σημειωτέον ότι από το πρώτο πολιτικό γραφείο, μετά τον θάνατο του Λένιν, ο μόνος που δεν διαγράφηκε ή εκτελέστηκε, ήταν ο Λουνατσάρσκι(πρόλαβε και πέθανε).

Αναυδος είπε...

Sorry εμού του ιδίου αλλά ή ο Στάλιν ήταν παρανοικός δικτάτορας ή οι άλλοι κατέληξαν πράγματι προδότες. Εισαι ετοιμος (περίπου) να δεχτείς το πρωτο και όχι το δεύτερο ?

Από την άλλη η παρουσία και μόνο στο ΠΓ δεν είναι τεκμηριο αθωοτητας με την έννοια οτι τοσο ο Γκορμπατσοφ όσο και ο Γελτσιν μελη του ίδιου ΠΓ ήταν

tsimarasm είπε...

Όχι, δεν ήταν το ίδιο!
Ήταν του τελευταίου ΠΓ, αυτό από μόνο του κάτι λέει.

Ναι, μπορεί να ήταν προδότες, αλλά πιο πιθανό μου φαίνεται να ήταν πολιτικά λάθος, κάτι που, σύμφωνοι, τους κατέτασσε αυτόματα και στους αντιπάλους.
Ο Τρότσκι παρά το τυχοδιωκτικό του παρελθόν υπήρξε ξαναλέω γραμματέας του μεγαλύτερου σοβιέτ. Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι αυτός ο άνθρωπος μεταπήδησε τόσο εύκολα στρατόπεδο. Αλλά ακόμα και έτσι να είναι, αυτή η μετεξέλιξη είχε αρχικά (αποκλειστικά!) την μορφή πολιτικής διαφωνίας, και έπρεπε να αντιμετωπιστεί σαν τέτοια!
Φαντάζομαι σου έχει γεννηθεί το ερώτημα, κατά την φάση της ¨κατρακύλας¨, ο σοβιετικός λαός τι έκανε;! Έβλεπε και δεν μίλαγε είναι η απάντηση, δυστυχώς, γιατί φοβόταν. Και πως να μην φοβάσε ένα κόμμα που δεν έχει εμπιστοσύνη στα στελέχη του!
Αφετέρου για το ίδιο το Κόμμα ο καλύτερος τρόπος για να εμποδίσεις την δημιουργία και λειτουργία μιας φράξιας είναι ο ανοιχτός διάλογος. Με χαρακτηρισμούς όπως προδότης, χαφιές,κτλ δεν συζητάς ίσα ίσα ωθείς τον άλλο σε φραξιονισμό.

Αν μου επιτρέπεται, τα παραπάνω πρέπει να λάβετε και οι 2(ή3) σοβαρά στα υπ'όψη.
1. Μιλάτε πολιτισμένα χωρίς χαρακτηρισμούς. Μόνο τα χουλιγκάνια ¨πείθονται¨ από τέτοια ¨επιχειρηματολογία¨.
2. Πρέπει να γίνει διαχωρισμός του Τρότσκι από τον τροτσκισμό. Το κατάλαβα όταν διάβασα κάποια βιβλιαράκια του.Έπεσα από τα σύννεφα, από την ευθύτητα των επιχειρημάτων και την συνοχή του λόγου του. Οι τροτσκιστές των ¨αμφιθεάτρων¨ παραμένουν βαθιά νυχτωμένοι!
3. Και βασικότερο(για τα παραπάνω δύο έχω κάποιες επιφυλάξεις).Αραδιάζετε έναν σκασμό παραδείγματα αμφότεροι! Τεράστιο λάθος!!! Ο Μαρξ γράφει(στην εισαγωγή του κεφαλαίου, αν και δεν μου αρέσει να μιλάω με παραπομπές. Είναι το ευκολότερο να αξιοποιείς την αυθεντία κάποιου για να γίνεις πειστικός, συν το ότι μπορείς να ξεδιαλέγεις κατά το δοκούν ότι σου αρέσει)ότι η επαγωγή σαν μέθοδος δεν είναι αποδεικτική!!! μπορεί ν δέντρα να είναι πράσινα, όμως αυτό δεν αποδεικνύει ότι το ν+1 είναι!


Τα δυο τελευταία φάουλ κάνει και ο Παπασταύρου στο άρθρο του! Μην τα συντηρούμε. Δεν χρειάζεται.

Αναυδος είπε...

Δεν μπορω ν' αντισταθω στον πειρασμό να σου απαντησω οτι
- με την ιδια λογικη αν ο ψ δεν ειναι πρακτορας δε σημαινει οτι ο χ δεν ειναι επισης. Πράκτορες και χαφιεδες υπήρχαν και υπάρχουν σε κάθε ανατρεπτικό κινημα χωρίς βεβαια αυτό να σημαίνει ότι κάθε διαφωνών είναι και τέτοιος.

- η συνεργασια τροτσκι - ναζι βασιζεται στην αντιληψη οτι ο πολεμος κατα της εσσδ θα εφερνε μαζι του και την πτωση της 'κλίκας΄ του Σταλιν συνεπώς κάποια διαπραγμάτευση ήταν απαραίτητη Δεν σημαίνει προσχώρηση του τρότσκυ στο ναζισμό αν και επιφανείς τροτσκιστές το έπραξαν και αυτό στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής τόσο στην ελλάδα όσο και σε άλλες χωρες. Ο μπουχάριν εκτελέστηκε επειδή γνώριζε και δε μίλησε και όχι γιατί είχε λάβει μέρος σε κατασκοπευτικές δραστηριότητες

- ένα πολύ ωεράιο κειμενάκι του Τρ (που δύσκολα θα το βρεις διαδικτυακά) είναι εκείνο που μιλά για τη συμπάθεια που θα δείξει ο γερμανικός στρατός κατοχής στα βάσανα των κατακτημένων και θα μολυνθεί από το επαναστατικο πνευμα. Με τέτοιες λογικές οι τροτσκιστές πλησίαζαν τα στρατευματα κατοχής με οικτρά αποτελέσματα (αντις δηλ. να τους εξοντώσουν να τους πείσουν) Το αίμα των θυμάτων των ναζί έπεσε πολύ λογικά και στα δικά τους κεφάλια Θύματα της πολιτικής τους τυφλότητας

TRASH είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
TRASH είπε...

Μια μικρή σούμα:
-Η «άνευ όρων υπεράσπιση της ΕΣΣΔ», σήμαινε κατά τον τροτσκισμό πρακτικά, το άνοιγμα δεύτερου μετώπου στην πλάτη του κόκκινου στρατού. Σε αυτό συμφωνήσαμε όλοι. Το ερώτημα που παραμένει μετέωρο είναι, το τι παρακάνω θα επιδίωκε ένας συνειδητός ναζί, για την ήττα της ΕΣΣΔ. Το εάν η προδοσία συντελείται υπό όρους πολιτικής τύφλωσης ή είναι συνειδητή, είναι θέμα ψυχολόγου και όχι ιστορικής αποτίμησης. Ακριβώς με την ίδια λογική, ο Μάχνο μια χαρά επαναστάτης ήταν όταν κατά την διάρκεια του εμφύλιου άνοιγε μέτωπο «ενάντια στους γραφειοκράτες μπολσεβίκους που πρόδιδαν την επανάσταση». Σε αυτό το κομμάτι, ο τροτσκισμός αυτοαναιρείται.
-Ναι ο τροτσκισμός από τέλος του Ισπανικού εμφύλιου και μέχρι την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα στην Αλγερία, απέχει (τουλάχιστον) από κάθε μορφή ένοπολου αντιφασιστικού αγώνα.
-Για τις εμβληματικές μορφές του ελληνικού τροτσκισμού (Στύνας, Γιωτόπουλος, Πάμπλο), οι ίδιοι οι τροτσκιστές δεν έχουν και πολύ καλύτερη άποψη από τους «σταλινικούς». Ολοι οι ηγέτες του τροσκισμού, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θεώρησαν τον «σταλινισμό» σαν κύριο εχθρό τους εν μέσω γενικευμένης φασιστικής επίθεσης. Ο σεβασμός των «σταλινικών» προς τον πολιτικό τους αντίπαλο Πουλιόπουλο, επιβεβαιώνει την κρίση τους για τους πρώτους (παραμένει βέβαια το ερώτημα εάν παράμενε ελεύθερος και ζωντανός, ποια θα ήταν η δράση του σε σχέση με το ΕΑΜ στην συνέχεια).
-Ο ανοιχτός διάλογος και η πολιτική αντιπαράθεση είχαν λάβει χώρα στην ΕΣΣΔ, με αποτέλεσμα την πολιτική (και ηθική θα συμπλήρωνα εγώ) συντριβή της αντιπολίτευσης. Οι εκκαθαρίσεις έγιναν πολύ αργότερα, και δικαιώθηκαν πλήρως εκ των υστέρων, από την στάση των «αντιπολιτευτικών κέντρων», κατά τον Β’ΠΠ.
Μπορεί κάποιες από τις ομολογίες στις δίκες της Μόσχας να ήταν τραβηγμένες από τα μαλλιά, αλλά πολιτικά οι κατηγορίες δεν διαφέρουν και πολύ από τις προτροπές του Τρότσκι για «πολιτική επανάσταση» (προφανώς πραξικόπημα στην κορφή της κρατικής πυραμίδας, εφόσον ο Τρότσκι θεωρεί την ΕΣΣΔ, εργατικό κράτος). Τα περί «ανοιχτής πολιτικής πάλης» που λέει, μπορούμε να τα πάρουμε τόσο σοβαρά, όσο και το περί «άνευ όρων υπεράσπισης της ΕΣΣΔ».
-Η «αντιπολίτευση» παράμεινε ουσιαστικά ενωμένη μέχρι και την φυσική εξόντωση των ηγετών της (τουλάχιστον).
-Δεν αναφέρθηκε το όνομα ούτε μίας (αρ.1) ένοπλης τροτσκιστικής αντισασιακής οργάνωσης σε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την ΕΥΡΩΠΗ κατά την διάρκεια του πολέμου. Το να αναζητήσουμε ελληνική τέτοια που να υποστήριξε με οποιονδήποτε τρόπο (έστω πολιτικά) τον αγώνα του ΔΣΕ στην Ελλάδα, δεν το κουβεντιάζουμε καν.
-Το «ηρωικό» παρελθόν κάποιων από τις σημαίνουσες προσωπικότητες της αντιπολίτευσης δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να αποδείξει από μόνο του κάτι για το εάν ήταν ή όχι προδοτική η στάση που κράτησαν στην συνέχεια. Αντιστρέφοντας την λογική του επιχειρήματος θα μπορούσαμε να πούμε πως το εξίσου ηρωικό παρελθόν του Στάλιν αρκεί σαν απόδειξη του αβάσιμου των υσχιρισμών πως πρόδωσε την επανάσταση για να γίνει δικτάτορας. Αυτά από μόνα τους δεν λένε τίποτα, καλό είναι να επιμένουμε στα γεγονότα.
-Το να φορτώνουμε στον «σταλινισμό», το που πήγαν τα πράγματα 45 χρόνια μετά την , με κάθε ταρατατζούμ και επισημότητα, «αποσταλινοποίηση» (και την πολιτική αποκατάσταση του συνόλου σχεδόν της αντιπολίτευσης στης εποχής) δεν χωράει σε σοβαρή κουβέντα. Ειδικά οι τροτσκιστές θα έπρεπε να το καταλαβαίνουν αυτό, όταν οι αναρχικοί χρεώνουν και στους ίδιους την «κατάρευση του αποτυχημένου γραφειοκρατικού λενινιστικού μοντέλου». Είναι πολύ μικρό το βηματάκι από την μία θέση στην άλλη...