Τι μπρόκολα τι λάχανα

Ό,τι και να λέμε τώρα, όσο φοβερό, αποστομωτικό ή καλτ κι αν φαίνεται, πραγματικά δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που λέγαμε κάποτε, στα περασμένα, ένδοξα χρόνια.

Το σύνθημα "τι πλαστήρας τι παπάγος" που -πολύ σωστά- είχε ρίξει στα φάκινγκ φίφτις ο ζαχαριάδης, βρήκε άξιο συνεχιστή μια εικοσαετία αργότερα.
Όταν ο ιωαννίδης και η κλίκα του κάναν ενδοχουντικό πραξικόπημα και ρίξαν τον παπαδόπουλο (κι αποκτήσαμε έτσι νέο... πρόεδρο δημοκρατίας) ο φλωράκης σχολίασε την "φιλελεύθερη" αυτή αλλαγή του καθεστώτος με το αμίμητο:
"Τι μπρόκολα, τι λάχανα..."

Αυτό είναι.
Ένα γνήσιο λαϊκό απόφθεγμα, που έχει μέσα του κατασταλαγμένη όλη τη λαϊκή σοφία, από ένα γνήσιο λαϊκό ηγέτη, που σου δίνει την εντύπωση ότι αυτά τα μπρόκολα που χρησιμοποίησε στο παράδειγμά του, τα καλλιέργησε ο ίδιος με τον ιδρώτα του.
Η ατάκα με τον πλαστήρα και τον παπάγο, με είχε εντυπωσιάσει τόσο που την έχω κάνει και μπλούζα και την έβαλα και πλαϊνή προμετωπίδα στο μπλοκ. Ομολογώ ότι βιάστηκα. Αν το είχα δει αυτό εγκαίρως, θα έγραφα άλλο σύνθημα. Αυτό του φλωράκη. Ποιος θα το καταλάβαινε βέβαια θα μου πεις (εδώ αυτό και οι μισοί νεολαίοι το αγνοούσαν). Αλλά τι σημασία έχει;

Η πλάκα είναι ότι σύμφωνα με μια φήμη αυτα τα λατρεμένα λαϊκά αποφθέγματα τα έγραφε στον φλωράκη για να τα λέει ο μίμης ανδρουλάκης!!
Ναι, ναι αυτό το γνήσιο λαϊκό παιδί, ο νίκος ξανθόπουλος του περισσού, ο άνθρωπος που ατσαλώθηκε στο μεροκάματο του μόχθου, στα φοιτητικά και βουλευτικά έδρανα κι ο οποίος σε πιο πρόσφατη συνέντευξή του -πριν τον λυπηθεί και τον περιμαζέψει ο γιωργάκης- μετρούσε τον χρόνο με τετραετίες -δηλ κοινοβουλευτικές θητείες- λέγοντας ότι δε θέλει να χάσει άλλο χρόνο -ε, πού να φτάσουν τα λεφτά του κόκαλη, λίγα είναι.
Με τέτοιους ακατάλυτους δεσμούς με το λαϊκό αίσθημα δε μπορούσε παρά να το εκφράζει και τόσο εύστοχα.

Και τώρα σύντροφε αναγνώστη μια ερώτηση όπου πρέπει να απαντήσεις ειλικρινά (στον εαυτό σου).
Εσύ, πόσους ανδρουλάκηδες γνωρίζεις σήμερα;
Γιατί, το απόστημα όντως έσπασε το 91.
Το καλούπι όμως;