Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

Εισαγωγή στον ποσάδα

Την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Στα χνάρια του τρόμπα συνεχίζουμε την ανάδειξη του σπάνιου έργου του μεγάλου ηγέτη χρήστου ποσάδας (για τους φίλους κλίνεται). Μπαίνουμε κατευθείαν στο ψητό γιατί το κείμενο είναι μεγάλο –και συνάμα πολύ μικρό για να χωρέσει τη σκέψη του μεγάλου διανοητή.

Αρχικά μερικές σκέψεις για το φαινόμενο της γραφειοκρατίας με τις οποίες ούτε ο σοβιετικός κυριούλης δεν τόλμησε να αναμετρηθεί, στο αντίστοιχο βιβλίο του.
Η ανώτερη γραφειοκρατία πρέπει να προγραμματίσει. Έτσι έρχονται ιδέες που δεν είναι στενά γραφειοκρατικές. Γι’ αυτό είναι σπουδαίο αυτό που γίνεται στην πολωνία, όπου υπολογίζεται ότι σίγουρα το 80% της αγροτικής παραγωγής βρίσκεται στα χέρια της ατομικής ιδιοκτησίας. Όμως τα παιδιά των ιδιοκτητών είναι κομμουνιστές.

Αυτές οι αλλαγές εκφράζουν μια λογική ανάγκη που προέρχεται από την επιστημονική πρόοδο και στην οποία η γραφειοκρατία δε μπορεί να ανταποκριθεί γιατί το τοπικό συμφέρον συγκρούεται με την ανάγκη της συγκεντροποίησης. Επιπλέον ο παγκόσμιος ανταγωνισμός με τον καπιταλισμό, ακόμα και με τα άλλα εργατικά κράτη, την υποχρεώνει να καταφύγει στην επιστήμη. Αυτοί προγραμματίζουν όχι από δική τους πρωτοβουλία, αλλά απ’ το ότι το αντικειμενικό προτσές τους υποχρεώνει να το κάνουν.

Έτσι παρουσιάζονται κι αναπτύσσονται ηγέτες αντικειμενικοί που δε δρουν με βάση το γραφειοκρατικό συμφέρον. Μερικές φορές ο στρατιωτικός τομέας στα εργατικά κράτη έχει πολύ πιο σωστές θέσεις απ’ ό,τι ο πολιτικός τομέας. Αυτό συμβαίνει γιατί οι στρατιωτικοί μπορούν και βλέπουν πιο άμεσα τον κίνδυνο, ενώ οι πολιτικοί θέλουν να συμβιβαστούν. Αυτή είναι μια από τις αιτίες της πτώσης του μπρέζνιεφ –που ακόμα δεν ολοκληρώθηκε. Τον διατηρούν ακόμα, γιατί συμβολίζει την πολιτική της ύφεσης.

Αυτά τα προφητικά για τον σύντροφο με τα φρύδια γραμμένα το 1975, επτά χρόνια πριν πεθάνει ο μπρέζνιεφ, που ο θάνατος τον βρήκε πριν την ολοκληρωμένη πτώση του. Σημειωτέον πως αυτό το διαχωρισμό στρατιωτικών-πολιτικών στο γραφειοκρατικό στρώμα, τον διατηρεί νομίζω κι ο σάββας. Η βασική διαφοροποίηση πάντως είναι μεταξύ οικονομικών και πολιτικών στελεχών, με τον λεωνίδα να εκπροσωπεί την προσωρινή επικράτηση των δεύτερων και τους πρώτους να παίρνουν ρεβάνς με την περεστρόικα και την ανοιχτή (επι)στροφή στον καπιταλισμό.
Συνεχίζουμε.

Οι ειδήσεις από την τσεχοσλοβακία πάνω στην ιδεολογική συζήτηση και καταδίκη των θέσεων του ντούμπτσεκ δείχνουν ότι μέσα στον κομματικό μηχανισμό υπάρχει ένας τομέας με αρκετό βάρος που συμμερίζεται τις θέσεις του. Επίσης ότι οι σοβιετικοί δε μπόρεσαν να προωθήσουν μια ανοιχτή πάλη γιατί αυτοί οι ίδιοι προηγούμενα έκαναν την πολιτική του ντούμπτσεκ. Ας σκεφτούμε ότι πριν στη σοβιετική ένωση ο λίμπερμαν κι άλλοι πρότειναν μια σειρά από κολχόζ κι άλλοι τομείς της οικονομίας να περάσουν κάτω από ατομική ιδιοκτησία για να δοθεί κίνητρο. Δηλ πήγαιναν ενάντια στους νόμους της ιστορίας.

Ο καπιταλισμός αποδείχνει ότι δεν έχει πρωτοβουλία. Οι πρωτοβουλίες προέρχονται όχι από την ατομική αλλά από την κρατικοποιημένη ιδιοκτησία. Η πολιτική του λίμπερμαν ερχόταν σε αντίθεση με τους ιστορικούς νόμους, ήθελαν να δώσουν στην ατομική ιδιοκτησία μια πρωτοβουλία που δεν την είχε.
Γι’ αυτό συζητούν αφηρημένα, χωρίς επιστημονικές αρχές. Ο ανταγωνισμός είναι η μορφή που παίρνει το συγκεντροποιημένο ατομικό συμφέρον. Ανταγωνισμός σημαίνει ότι καθένας παράγει ό,τι τον συμφέρει για να πολεμήσει τον άλλο. Αυτό προκαλεί σπατάλη του 40% της ανθρώπινης ενέργειας που διατίθεται στην εργασία. Αυτό είναι αλλοτρίωση, έτσι δημιουργούνται οι αλλοτριωμένοι.


Στη γραφειοκρατία των εργατικών κρατών υπάρχουν στρώματα που θέλουν να γυρίσουν σε αυτή την οικονομία. Μια και δε μπορούν να το κάνουν αφού η ιδιοκτησία είναι κρατικοποιημένη, επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν αυτή την ιδιοκτησία με τρόπο σύμφωνο με το ατομικό συμφέρον. Είναι η μορφή των κολχόζ. Γι’ αυτό εμείς επιτεθήκαμε στα κολχόζ.

Ο ποσάδας είναι μοναδικός στο είδος του, αλλά αν είναι να ενταχθεί σε καλούπι, μπορούμε να τον πούμε τροτσκιστή. Για τους ποσαδίστας ο τροτσκισμός-ποσαδισμός είναι κάτι αντίστοιχο με τον μαρξισμό-λενινισμό για εμάς τους ορθόδοξους.
Τέτοια ορθόδοξη σταλινική τοποθέτηση, για τον λίμπερμαν ως τα κολχόζ, από έναν τροτσκιστή; Μόνο στους αμύητους μπορεί να φαντάζει περίεργο.
Ο σοβιετικός κυριούλης εν παρόδω λέει πως τα κολχόζ της σοβιετίας στην ουσία ήταν κάτι σα σοβχόζ (δηλ κρατικά) γιατί μόνο το κράτος αποφάσιζε για θέματα όπως η συγχώνευσή τους με άλλα κολχόζ πχ. Αυτό όμως είναι μια άλλη συζήτηση.

Η εισαγωγή νέων μηχανών έχει σα συνέπεια την εξαφάνιση ενός μεγάλου αριθμού γραφειοκρατικών τομέων και τη συγκεντροποίηση. Με τη συγκεντροποίηση η τοπική εξουσία του μηχανισμού των κορυφών πλαταίνει, αλλά μειώνεται το υπόβαθρο, τα σημεία στήριξης κι η γενική διακλάδωσή του. Οι αλλαγές αυτές αδυνατίζουν ακόμα κι αν δεν κόβουν τις ρίζες. Κάθε φορά μένει όλο και πιο μικρή ρίζα που δε μπορεί να απορροφήσει τα άλατα από τη γη. Τα άλατα της κοινωνίας δεν εφοδιάζουν πια τις ρίζες για να θρέφονται τα γουρούνια της γραφειοκρατίας. Αυτό είναι το προτσές στο οποίο συνεισφέρουμε.
Η οικεία σε όλους μας εικόνα των γουρουνιών δεν επιλέγεται τυχαία, καθώς παραπέμπει ευθέως στην οργουελική φάρμα των ζώων.

Η αγροτική παραγωγή αντίθετα είναι ακόμα τερατόμορφη. Σε καπιταλιστικές χώρες και σε μερικά εργατικά κράτη, η παραγωγή γίνεται ακόμα με τη μορφή της μονο- ή της ολιγο-καλλιέργειας. Είναι παράλογο κι ακατανόητο. Ήδη σήμερα θα μπορούσε να γίνεται συγκομιδή τέσσερις φορές τον χρόνο. Θα μπορούσαν να φωτίζουν τα χωράφια με τέτοιο τρόπο ώστε μέσα σε μία εβδομάδα να συγκεντρώνεται συγκομιδή που πριν απαιτούσε ένα ή δύο μήνες. Θα ήταν δυνατό να γίνεται τεχνητή πρόβλεψη της βροχής, της παγωνιάς, του κακού καιρού κι έτσι να μην χάνεται συγκομιδή.
Αυτό πρόκειται να συμβεί στα εργατικά κράτη.


Δεν ξέρω τι κάνουν σε άλλους γαλαξίες οι φίλου του ποσάδα, αλλά για εμάς στον πλανήτη γη αυτά τα πράγματα παραμένουν εξωγήινα ακόμα και σήμερα. Αν και στο εργατικό κράτος της σοβιετίας είχαν τρόπο να διαλύουν τα σύννεφα για να μη βρέχει τις μέρες των παρελάσεων.

Ακόμη κι ο ίδιος όμως αναγνωρίζει σε άλλο σημείο κάποια γήινα όρια.
Ο μαρξισμός βασίζεται στην ορθολογική, διαλεκτική σκέψη, στο γεγονός ότι όλη η ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας είναι ιστορία της ταξικής πάλης. Η ιστορία της φύσης δεν είναι ταξική πάλη. Είναι μια πάλη της φύσης. Υπάρχουν στοιχεία τα οποία δεν είναι οργανωμένα, είναι οργανωμένα με φυσικό τρόπο. Η ταξική πάλη μπορεί να προβλεφθεί, κι η φύση επίσης. Ακόμα δεν έχουμε τα μέσα να επέμβουμε στη φύση για να προωθήσουμε της ανθρώπινης κοινωνίας με αυτήν. Στην κοινωνία όμως τα έχουμε.

Σε κάθε περίπτωση όσα λέει παραμένουν μια άκρως ενδιαφέρουσα προοπτική που θα έβρισκε σύμφωνους και πολλούς φουτουριστές ομιλίτες, παρά τις οικολογικές ενστάσεις που μπορεί να προβάλλει κανείς –υπερεκμετάλλευση της γης, περιβαλλοντική καταστροφή κτλ. Εξάλλου στο παραπάνω απόσπασμα ο ποσάδας χαϊδεύει τρόπον τινά τη σχέση βιολογικού-κοινωνικού που ανέδειξε ο βαζιούλιν.

Η παραγωγικότητα προοδεύει πολύ περισσότερο στα εργατικά κράτη απ’ ό,τι στον καπιταλισμό. Στο περού συνεχίζουν να ζουν όπως πριν οκτώ χρόνια. Η αλβανία 25 χρόνια μετά την επανάσταση έχει φτάσει σε ένα επίπεδο που η αργεντινή δεν έφτασε ακόμα. Πώς να πιστέψει κανείς ότι η γραφειοκρατία θα καταφέρει να συγκρατήσει το προτσές της ιστορίας;

Σήμερα στο περού συνεχίζουν να ζουν όπως πριν σαράντα χρόνια, η αλβανία έφτασε τη φτώχεια της χώρας του αργεντινάντσο, το προτσές της ιστορίας έλαβε τέλος κι η πρώην νομενκλατούρα ξεκοκαλίζει τα τριάντα αργύρια της προδοσίας. Το μόνο που μένει ίδιο είναι ο ρόλος της παραγωγικότητας στην αντίληψη των τροτσκιστών για το σοσιαλισμό. Αν ένα εργατικό κράτος δεν έχει υψηλότερη παραγωγικότητα από τα καπιταλιστικά, δε μπορούμε να μιλάμε για σοσιαλισμό, λένε.

Οι εφημερίδες κρύβουν τις ειδήσεις από τη σοβιετική ένωση, ανάμεσα στα άλλα ότι το κκσε διαρκώς πηγαίνει στα εργοστάσια και κάνει διαλέξεις, συνέδρια, συζητήσεις, συνελεύσεις, ζητάει γνώμες. Γίνεται με γραφειοκρατικό τρόπο, όμως οι μάζες μπορούν να επέμβουν.

Δε γίνεται να οικοδομηθεί σοσιαλισμός χωρίς το μαρξισμό, ο μαρξισμός δε μπορεί να λειτουργήσει χωρίς το κόμμα, το κόμμα δε μπορεί να λειτουργήσει χωρίς σοβιετική δημοκρατία κι αυτή δε μπορεί να υπάρξει χωρίς τη διαλεκτική ικανότητα να βλέπει κανείς το προτσές έτσι όπως είναι, δηλ ενάντια σε συμφέροντα στρωμάτων, δομών που εμφανίστηκαν κι αναπτύχθηκαν στην επανάσταση εξαιτίας της καθυστέρησης της επέμβασης των μαζών, επειδή έτσι ήταν οι ιστορικές συνθήκες. Η κυριαρχία της γραφειοκρατίας δεν πρόκειται να διαρκέσει για μεγάλη περίοδο.


Συλλογισμός που στη δομή του θυμίζει πάρα πολύ εκείνον του παπανδρέου για την ανεξαρτησία, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη λαϊκή κυριαρχία, που έχουν μείνει σαν προταξικά κατάλοιπα στα συνθήματα της πασπ.
Πάμε και στην χαριστική βολή.

Το προτσές απαιτεί επιστημονική τάξη κι η γραφειοκρατία δεν είναι επιστημονική…
Αυτό για τον όμιλο είναι πραγματικό casus belli. Η μέση συνείδηση αντιλαμβάνεται τους γραφειοκράτες με όρους πασοκικού κράτους, ως παράσιτα που πίνουν το αίμα των άλλων. Όχι ως ειδικούς που κάνουν τη δουλειά τους και πληρώνονται για αυτή. Και η αλήθεια είναι ότι στη σοβιετική γραφειοκρατία μπορεί να συναντήσει κανείς και τα δύο είδη, αλλά όχι σε καθαρή μορφή. Κι αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολο να ξεχωρίσουμε τη βασική τάση, δηλ το ουσιώδες απ’ το επιφαινόμενο. Μεγάλη κουβέντα.

Μην ανησυχείτε όμως.
Εμείς βλέπουμε κι αισθανόμαστε αυτό το προτσές. Κι έχουμε αφιερώσει αυτή τη σχολή στελεχών στην προετοιμασία αυτού του προτσές. Είναι ανάγκη να δούμε ότι απαιτείται επιστημονική μελέτη, επιστημονικά συμπεράσματα, επιστημονική κρίση, επιστημονική σύγκριση.

Κομματική σχολή ποσαδίστας! Ο απόλυτος οδηγός επιμόρφωσης.
Σε τελική ανάλυση τα κκ είναι κάτι σαν την εργατική τάξη. Η κομμουνιστική θεωρία τους έρχεται γενικά απ’ έξω. Έξω από τις παραγωγικές σχέσεις, καμιά φορά κι εκτός διαστήματος.
Αν εξαιρέσεις τα περί διαστήματος, ξέρω αρκετούς ομιλίτες που δε θα διαφωνούσαν επί της ουσίας με αυτό.

Αυτή η συνέλευση έχει σκοπό να μελετήσει αυτό το προτσές και να παρέμβουμε για να βοηθήσουμε τα κομμουνιστικά κόμματα. Να βοηθήσουμε τους συντρόφους του κκ, την ηγεσία, να κατανοήσουν, να ανεβάσουν την επιστημονική τους κατανόηση, να τους ενθαρρύνουμε να παρέμβουν σε αυτό το προτσές για να υιοθετήσουν την πολιτική που είναι αναγκαία. Ανάμεσα στα άλλα την ενότητα του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος που είναι θεμελιώδης (σσ: εννοεί κίνας και εσσδ).

Και οι εξωκοινοβουλευτικοί;
Έχουμε τα πάντα μπροστά μας, όλο τον κόσμο κερδισμένο. Όλοι θέλουν να γίνει κομμουνισμός. Γι’ αυτό οι αριστεριστές έχουν αποτύχει στις επιθέσεις τους ενάντια στα κκ περιμένοντας ότι αυτά θα διαλύονταν. Είμαστε αντίθετοι σε αυτό.
Σε μερικές δράσεις και θέματα, οι αριστεριστές έχουν δίκιο, αναζητούν να ωθήσουν την κομμουνιστική δραστηριότητα, μα δεν έχουν ούτε πρόγραμμα, ούτε στόχο και καταλήγουν να γίνονται επικριτές των κκ, πράγμα που είναι θλιβερό.


Εν κατακλείδι, για να το μαζεύουμε.
Οφείλουμε να μεταδώσουμε το συναίσθημα της χαράς μας σε όλα τα μέλη των κομμουνιστικών κομμάτων, σε όλους τους κομμουνιστές αγωνιστές, ότι οι ποσαδικοί συγκεντρώθηκαν σε μια σχολή στελεχών –ή μέρος από τα στελέχη- για το καθήκον να δώσουν ώθηση στα κομμουνιστικά κόμματα για να προχωρήσουν για την εξουσία.

Ας μοιραστούμε λοιπόν όλοι αυτό το χαρμόσυνο μήνυμα κι ας βροντοφωνάξουμε όλοι μαζί ρυθμικά μαζί με τον χρήστο.
Ζήτω η IV διεθνής.
Ζήτω η σχολή στελεχών της IV διεθνούς
Ζήτω ο σύντροφος φεντερίκο
(ένας από τους νεκρούς της μάχης του στάλινγκραντ)
Ζήτω οι κομμουνιστικές μάζες
Ζήτω η ενότητα κίνας-εσσδ
(σσ: το 74!)
Ζήτω η ενότητα του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος
Ζήτω ο θρίαμβος της σοσιαλιστικής επανάστασης
Προτείνω να τραγουδήσουμε τη διεθνή
(τραγουδιέται η διεθνής)
Ζήτω ο παγκόσμιος θρίαμβος του κομμουνισμού
Ζήτω η άθραυστη ενότητα όλων των εργατικών κρατών, της κίνας, της εσσδ
Ζήτω η ενσωμάτωση του ποσαδισμού στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα σαν τη συνειδητή πτέρυγα του επαναστατικού και κομμουνιστικού κινήματος.


Ζήτω!

Αντί επιλόγου, κλείνουμε αυτή την εισαγωγή με ποσαδική σοφία για το προαιώνιο θέμα της ομορφιάς.

Η ομορφιά δεν είναι σχήμα, είναι μια ανθρώπινη σχέση. Όλα όσα δίνουν ώθηση στις σχέσεις της ανθρωπότητας είναι όμορφα. Ο μαρξ κι ο λένιν είναι οι πιο όμορφοι άνθρωποι του κόσμου γιατί η θύμησή τους αντιπροσωπεύει την αγνότητα που ταυτίζεται με την πρόοδο της ανθρωπότητας, με την ιστορική αντικειμενικότητα την αφιερωμένη στην πρόοδο της ανθρωπότητας. Υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από αυτό;

Το όμορφο πρέπει να προτείνει ιδέες στις ανθρώπινες σχέσεις. Σκέψεις, συμπεράσματα που να καθορίζουν την πορεία, τον τρόπο που σκεφτόμαστε και δρούμε. Η σκέψη του μαρξ και του λένιν έχει προτείνει τις πιο όμορφες και πλήρεις ιδέες χωρίς καμία αντίφαση με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ανθρώπινη αδελφοσύνη. Αυτό είναι το πιο όμορφο πράγμα που μπορεί να υπάρξει. Υπάρχουν αντικείμενα που προκαλούν αίσθηση και διεγείρουν τα αισθήματα, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί τα αισθήματα προσδιορίζονται από τις καπιταλιστικές σχέσεις. Η σκέψη του μαρξ και του λένιν αντίθετα δε διεγείρει. Οργανώνει την ικανότητα σκέψης. Η καπιταλιστική ζωή οργανώνει μια ομορφιά η οποία διεγείρει τις αισθήσεις, αλλά δε δίνει ιδέες. Το πολύ-πολύ δίνει ιδέες που ωθούν την ατομική ικανοποίηση κι απόλαυση.


Παράλληλα στον πρόλογο της έκδοσης, διαβάζουμε τα κάτωθι:
Κάνουμε έκκληση σε όλα τα κκ, στα σκ, στις ομάδες της αριστεράς, να μελετήσουν και να συζητήσουν αυτά τα κείμενα, γιατί πέρα από την πληροφορική και αναλυτική τους σημασία, οργανώνουν τη σκέψη, τις ιδέες και τις θέτουν σε μια διαλεκτική κίνηση, πράγμα που είναι αναγκαίο για να κατανοηθεί το αντικειμενικό προτσές και για να καθοριστεί η αναγκαία δράση για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Όπως θα έλεγε κι ο αντικαπιταλιστής αεκτζής χαρίδημος.
Τζούλια, βάλε αν θέλεις και τρομπόνι
Εμάς μόνο ο ποσάδας μας γκ… πωρώνει

10 σχόλια:

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

Πολλοί διατείνονται πως είναι υπέρμαχη της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης, της μελέτης της επαναστατικής θεωρίας, πως ξέρουν τον μαρξισμό απ' έξω κι ανακατωτά.

Χωρίς όμως την σοβαρή μελέτη και εφαρμογή του έργου του σ. Ποσάδα δεν πρόκειται να καταφέρουμε να κάνουμε το άλμα προς τα μπρος παρά μόνο θα κάνουμε δυο βήματα πίσω. Κάτι το οποίο δεν φαίνονται διατεθημένοι να κάνουν οι διάφοροι κύριοι που προανέφερα γιατί δεν έχουν τα κότσια να έρθουν σε ρήξη με τις διάφορες πεπατημένες και να χαράξουν νέους δρόμους.

Λησμονημένο είναι επίσης και το ποδοσφαιρικό του έργο μιας και στα νιάτα του είχε μεγαλουργήσει ως παίκτης της Εστουντιάντες ντε λα Πλάτα.

parekklisi είπε...

Άσχετο αλλά επίκαιρο:

http://antigeitonies.blogspot.com/2010/04/blog-post_9583.html

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1151990

imwrong είπε...

από ποιο βιβλίο αντιγράφεις;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Δώσε στο λαό πληροφορίες για το μέσι του μαρξισμού. Ψάχνω επίσης να δω πού ακριβώς κάνει ανάλυση για τους εξωγήινους, αλλά τζίφος μέχρι στιγμής.

-Γνωστό από καιρό, το πρόσεξα κι εγώ στον χτεσινό ρίζο, αλλά δεν περίμενα τόσο καλά αντανακλαστικά.
Θα περίμενα όμως από σένα μια καλή ανάλυση για εκείνα τα μέρη -ινδία και νεπάλ.

-Τα κείμενα είναι από τις εκδόσεις της ευρωπαϊκής μαρξιστικής επιθεώρησης, νο 8 -τίποτα δεν είναι τυχαίο- γενάρης του 76.
Στο παλιοπωλείο του αλφειού έχει αρκετά ακόμη. Εχω και το 10ο όπου κάνει ανάλυση για την ταξική πάλη και τον καπιταλισμό στην ελλάδα

raskolikas είπε...

Parekklisi ρίξε μια ματιά και σ' αυτό: http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=3399600

Δεν έχω άποψη επί του θέματος οπότε επιφυλάσσομαι. Ομολογώ ότι σφίχτηκα διαβάζοντας το άρθρο του Ρ, αλλά κι απ' την άλλη πλευρά, εκτός από το άρθρο που σε παρέπεμψα, έχω διαβάσει επίσης ότι οι μαοϊκοί συνηθίζουν να χρησιμοποιούν άμαχο πληθυσμό ως ανθρώπινες ασπίδες στις επιχειρήσεις τους εναντίον του κυβερνητικού στρατού.

Ας είμαστε λίγο περισσότερο επιφυλακτικοί με αυτά που συμβαίνουν στις άλλες γωνιές του πλανήτη. Και ο Πολ Ποτ το σφυροδρέπανο είχε για σύμβολο και για κομμουνισμό μιλούσε, αλλά δεν νομίζω να τον υπερασπίζεται κανένας.

raskolikas είπε...

Περί ανθρώπινων ασπίδων: http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5139532

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

Στην ανακοίνωση του το αδελφάκι του ΚΚΕ μιλάει για τους ιθαγενείς που τους διώχνουν από τη γη τους κτλ και κάτι πρέπει να γίνει. Αυτό γίνεται κατά κόρον στη Δ. Βεγγάλη όπου είναι κυβέρνηση. Οι δολοφονημένοι κομμουνιστές - κατά του ΚΚΙ(Μαρξιστκό) και το ΚΚΕ - ήταν επίσης μέλη του κόμματος που κυβερνάει αν δεν είχαν κι οι ίδιοι κάποια θέση και που πέρνουν τα αντιλαϊκά μέτρα. Άρα το ύπο ποιες συνθήκες έχασαν τη ζωή τους ίσως είναι πιο περίπλοκο.

Να υπενθυμίσω ότι το ΚΚΕ έλεγε τα ίδια και για τις εκτελέσεις στελεχών του ΚΚ Ιράκ που συμμετέχει στην κυβέρνηση των δοσιλόγων.

Άμα τους χρησιμοποιεί για ανθρώπινες ασπίδες είναι τουλάχιστον παράδοξο το γεγονός πως έχουν αυξανόμενη επιρροή στις περιοχές αυτές πράγμα που παραδέχονται μέχρι και αστοί αναλυτές και γι αυτό πλέον θέτουν το ζήτημα να δει η κυβέρνηση τα προβλήματα των ιθαγενών μπας και αναστρέψει την πορεία αυτή των μαζών προς τους μαοϊκούς. Τι διάολο μαζόχες είναι αυτοί οι ινδοί; Γουστάρουν να τους έχουν για ανθρώπινες ασπίδες;

Παρόλες τις όποιες επιφυλάξεις δηλώνω την στήριξή μου προς το ΚΚΙ(Μαοϊκό) όπως κάνει και το ΚΚΕ προς το ΚΚΙ(Μαρξιστικό). Και όπως λέει και ο Highlander, There can be only one!

Υ.Γ. Η ινδική κυβέρνηση συλλαμβάνει διανοούμενους κατηγορώντας τους ως Μαοϊκούς, σε κάποια φάση θα πρέπει να γίνει γνωστό αυτό.

Eρυθρό Πρίσμα είπε...

http://kkeml.gr/international/logoi/581_roi.htm

Η Ρόι παρότι εδώ δηλώνει πως ο Στάλιν και ο Μάο (τους οποίους δεν είχε την τιμή να κάνει παρέα) ήταν κακοί άνθρωποι μας λέει πως οι Μαοϊκοί (τους οποίους πρόσφατα επισκέφθηκε στις ζούγκλες) είναι καλοί άνθρωποι.

Αξίζει κάποιος να δει τα κείμενά της για το θέμα ειδικά από αυτό το οποίο δημοσιεύθηκε πριν καμιά διετία και βάλε μέχρι σήμερα.

Αναυδος είπε...

Προσωπικά θα κράταγα μικρό καλάθι για τα διάφορα μαοικα αντάρτικα γιατί και το φωτεινό μονοπάτι αλλά και ο πολ-ποτ μαοικοι ήταν και τη στήριξη της κινας τουλάχιστον ο δεύτερος απολάμβανε.
Το οτι η αρχουσα ταξη στο περου νεπαλ ινδια ειναι εγκληματικη είναι δεδομένο η αγροτική αντιδραση ενάντια σε ολους αδιακριτως είναι και αδιέξοδη και τελικά επικίνδυνη

ΚΚ είπε...

Ανθρώπινες ασπίδες και κωλοκύθια τούμπανα. Αυτή τη στιγμή στην Ινδία γίνεται εμφύλιος πόλεμος και το αδελφό κόμμα του ΚΚΕ σε είναι με την αστική τάξη. Πάνω από 500.000 στρατιώτες, συνεπικουρούμενοι από φασίστες, δορυφόρους και ελικόπτερα επιχειρούν. ΜΜΕ, στρατός, "ΚΚΙ(Μ)" και ρίζος αναμασούν τα περί μαοϊκής βίας. Μαγκιά τους που είναι βίαιοι.

Και φυσικά καλά έκανε ο κόσμος και ξέσπασε στα γραφεία και τα στελέχη του ΚΚΙ(Μαρξιστικού), που είναι κυβέρνηση σε αυτές τις περιοχες και είναι υπεύθυνο για τη φτώχια και την καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων των ντόπιων. Όποιος προδίδει το λαό, ας προσέχει.

Όσο για το μικρό καλάθι που κρατάς. Εγώ πιστεύω ότι τα ένοπλα αυτά κινήματα ανταποκρίνονται στις ανάγκες των πληθυσμών αυτών και ότι είναι πολύ ελπιδοφόρο ότι οι κόκκινες σημαίες σε κάποια μέρη του κόσμου ανεμίζουν περήφανα. Και μόνο που υπάρχουν κόντρα στο ρεύμα της ιστορίας είναι νίκη.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σοβαρά ζητήματα που μένουν να λυθούν όπως δείχνει το παράδειγμα του Περού, των Φιλλιπίνων ή και του Νεπάλ, που είναι ακόμα ένα ανοιχτό ζήτημα.

Πάντως οι ναξαλίτες είναι διαφορετική περίπτωση, γιατί έχουν 40 χρόνια πορείας, είναι πολύ μαζικό κόμμα και έχουν τεράστια εμπειρία. νομίζω θα μας απασχολούν για πολλά χρόνια ακόμη.

Τέλος ας βγάλει ο ρίζος τα εισαγωγικά από τους αντάρτες. Μέχρι και το ΚΚΕ(μ-λ) έβγαλε τα εισαγωγικά από το "Κ"ΚΕ!