Κόμματα υπάρχουν πολλά

...κουκουέ όμως ένα.
Στην χώρα των πέντε θαλασσών και των δύο πολιτικών κάτι ηρωικοί γαλάτες που έπεσαν μικροί στην χύτρα με τους μπολσεβίκους αντιστέκονται ακόμα στην παξ ρομάνα και τη νέα τάξη πραγμάτων. Ψάχνοντας στο οικογενειακό τους δέντρο αδελφά κόμματα και μακρινούς συγγενείς για να μεταδώσουν το μικρόβιο της ελληνικής ιδιαιτερότητας.

Ας δούμε τα αποτελέσματα, όπως καταγράφονται στον κυριακάτικο ρίζο και στα μηνύματα των 48 για το συλλαλητήριο του κόμματος. Πρόκειται για 48 (που στην πορεία έγιναν 59 και συνεχίζουμε) εργατικά και κομμουνιστικά κόμματα που θέλουν όταν μεγαλώσουν να γίνουν κουκουέ.
Τα 48 παρατίθενται με (αγγλική) αλφαβητική σειρά. Δεν παίρνουν θέση στο θέμα της άγρας, αλλά όπως μας λέει ο ρίζος αναδεικνύουν μεταξύ άλλων τη μόνη προοπτική της πάλης των λαών, για τη ρήξη με τη στρατηγική του κεφαλαίου, την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού.
Για να δούμε.

Πρώτο εμφανίζεται το κκ αζερμπαϊτζάν με ένα σκέτο σφυροδρέπανο, χωρίς λόγια. Ένα εικόνισμα χίλιες λέξεις. Σήμα κατατεθέν.


Στο μήνυμά του μεταξύ άλλων μας λέει ότι στηρίζει την ταξική πάλη, τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό. Για εμάς η λαϊκή εξουσία είναι ο σοσιαλισμός, αλλά για τους συμμάχους μας μπορεί να είναι κάτι άλλο κι οι αζέροι σύντροφοι παλεύουν και για τα δύο για να είναι μέσα σε κάθε περίπτωση.

Οι σύντροφοι από το αλγερινό κκ στηρίζουν έντονα τον αγώνα μας και παρουσιάζουν μια πιο αλέγκρα, ζεβρέ εκδοχή του εικονίσματος σε ασπρόμαυρο φόντο με έμφαση στη διαλεκτική και την ενότητα των αντιθέτων. Επειδή όμως στη ζωή δεν είναι όλα άσπρο μαύρο βάζουν και μία τρίτη διάσταση που μπορεί να εκτιμηθεί συνολικά μόνο με ειδικά 3D γυαλιά.


Φανερή η επίδραση από το πέρασμα του ραφαηλίδη και τη σουρεάλ διάθεσή του.

Λίγο πιο κάτω το κκ αυστραλίας πέρα από τον έναστρο ουρανό όπου μια μέρα θα εφοδεύσουμε δίνει στο σήμα του μια ιδιαίτερη εκδοχή σφυριού με αντεστραμμένη απόληξη που μάλλον δε θα ήταν πολύ πρακτική στην καθημερινή ζωή.


Αμέσως μετά ένα λιτό μήνυμα μας πληροφορεί για την ύπαρξη του κκ στυρίας (αυστρία) με το στοιχείο της έκπληξης να προκύπτει βασικά από την ύπαρξη της (ποιας;) στυρίας και δευτερευόντως από το ότι διαθέτει και κκ. Το οποίο ωστόσο δεν πρέπει να συγχέεται με το κκ συρίας που αναφέρεται πιο πάνω. Κι αυτό με τη σειρά του με το συριακό κκ που έχει το ίδιο ακριβώς σήμα με διαφορετικό χρώμα.


Συριακό ΚΚ (δεν πρέπει να συγχέεται με το ΚΚ Συρίας)

Κάτι που μας εισάγει στο μαγικό κόσμο του λαϊκού μετώπου ιουδαίας.
Αν έχετε εξαντλήσει το θέμα επί ελληνικού εδάφους (αν και είναι βασικά ανεξάντλητο) το εξωτερικό σας προσφέρει νέο πεδίο δόξης λαμπρό. Ποια είναι η διαφορά του δανέζικου κκ από το κκ στη δανία; Εμείς με ποιον είμαστε; Και γιατί δεν υπάρχει και κκ δανίας; Δεν είναι ένα κενό που πρέπει να καλυφθεί;


Λάβαρο του δανέζικου κκ

Γιατί το κκ ινδίας (μαρξιστικό) βάζει μόνο το μ στην παρένθεση; Αυτό κατηγορεί την κυβέρνηση για ανοχή στους μαοϊκούς που εξελίσσονται σε συμμορίες ληστών που τρομοκρατούν τον κόσμο, όπως κάνει το κκ ινδίας ή διατηρεί καλύτερες σχέσεις με το κκι(μ-λ); Υπάρχουν άραγε και σκέτα κκ(λ); Αν όχι να βάζαμε μπρος με τον Υ του Γκράνμα να φτιάξουμε ένα;

Εκεί που γίνεται όμως το έλα να δεις (του κλίμοφ) είναι στη γαλλία, όπου υπάρχουν το γαλλικό κκ, η ένωση επαναστατών κομμουνιστών γαλλίας κι ο πόλος για την κομμουνιστική αναγέννηση που στο σήμα του έχει ένα ανάποδο σφυροδρέπανο και την αφοπλιστική επιγραφή: ειλικρινά κομμουνιστές!
Μα τον μαρξ και τον λένιν.
Και να φανταστείς λείπει το παλαιόθεν ρεφορμιστικό κκ γαλλίας. Είναι τρελοί αυτοί οι γαλάτες.

Κάποιοι άλλοι σύντροφοι ιντερνάσιοναλ έχουν διαλέξει να κάνουν μια καινούρια αρχή και να το δείξουν στο όνομά τους, καθότιν στον χώρο μας ό,τι δηλώσεις είσαι. Πχ το νέο κκ βρετανίας και το νέο κκ ολλανδίας. Αυτό θα πει κόμμα νέου τύπου.

Ωστόσο το νέο κκ βρετανίας έχει πολύ δύσκολο έργο απέναντι στο παραδοσιακό κκβ.
Δεν είναι μόνο ότι το κκβ αριθμεί λιγότερα μέλη απ' ό,τι το κκ ινδίας επί βρετανικού εδάφους. Είναι και το σφυροπερίστερο που κοσμεί το σήμα του με το περιστέρι της ειρήνης να αντικαθιστά το δρεπάνι.


Ειρηνική συνύπαρξη και ξερό ψωμί.

Τι άλλο ξεχωρίζει;
-Η κρβένα ζβέζντα (κόκκινο αστέρι) ως σταθερό σημείο αναφοράς σε όλα τα σλάβικα κκ.
-Το κλιπ αρτ σήμα του κκ λουξεμβούργου που μάλλον δεν είχε λεφτά για κάτι καλύτερο.



-Το λιβανέζικο κκ που το σήμα του κινειται στη λογική της τρίλιζας.


Κερδίζουμε όταν βρούμε τρία σφυροδρέπανα.

-Το σοβιετικής αισθητικής σήμα του ενιαίου κκ γεωργίας.



-Το σαφές σύνθημα στη σημαία του ιορδανικού κκ.


Τα υπόλοιπα αραβόφωνα το έχουν ευτυχώς και στα αγγλικά για να βγαίνει μια άκρη.

-Τα δοσίλογης ρωμαϊκής αισθητικής δαφνοστεφανωμένα σφυροδρέπανα σε σήματα όπως αυτό του ισραηλινού κκ.


-Το τανγκράμ στο σοσιαλιστικό κόμμα του (κύβου του) ρούμπιξ που αφήνει υποψίες για κινεζόφιλη παρέκκλιση.



-Το ιρανικό τουντέχ. Ρόδο και ξίφος. Αστερίξ τεύχος 22.


-Η μεξικάνικη απάντηση (λαϊκό σοσιαλιστικό κόμμα του μεξικού) στα γιάνκικα γεράκια.

Σαν τον αετό φτερούγαγε στη στράτα
τον καμαρώνει η γειτονιά στα παραθύρια

-Οι μαγιάρικοι ομόκεντροι κύκλοι στα όρια των παραισθήσεων που στοχεύουν στην καρδιά του συστήματος.


Ο γουλιέλμος τέλλος και το τέλος της ιστορίας

-Το κκ μακεδονίας γιατί υπάρχει η αρχή του αυτοπροσδιορισμού.

-Τον σπάρτακο στο σήμα του κεκρ (κομμουνιστικό εργατικό κόμμα ρωσίας).


Υπονοούμενο για τους καουτσκιστές και τον σοσιαλσωβινισμό του κουκουρό.

-Το σκα-πε λογότυπο στα σκανδιναβικά κκ. Το φινλανδικό έχει επιπρόσθετα κάτι σαν δίδυμους πύργους.


Το σουηδικό δείχνει απλώς ένα γρανάζι. Το ίδιο δείχνει και το τούρκικο κόμμα εργασίας (εμεπ) ενώ κι οι καλοί τούρκοι του τεκαπε (που δεν αναφέρονται στο ρίζο) έχουν ως σήμα το γραναζόσφυρο.


Η ετε είναι εδώ, το μέλλον ξεκίνησε.
Εξάλλου: χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά
εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά.

Η κορυφή όμως ανήκει ασυζητητί στους σμαραγδένιους συντρόφους.
Μηνύματα αλληλεγγύης έστειλαν το κόμμα εργατών της ιρλανδίας και το κκ ιρλανδίας με ένα προλετκαλτ αισθητικής σήμα που παντρεύει τον ανατέλλοντα ήλιο με το σφυροδρέπανο.


Πασόκ-κουκουέ-λαός στην εξουσία.

Αναρωτιέμαι τι άποψη να έχουν για το διεθνιστικό σύνθημα: εδώ υπάρχει παμε, δεν είναι ιρλανδία...

Όπως θα 'λεγε κι ο σύντροφος οβελίξ...
-Είναι τρελοί αυτοί οι κομμουνιστές!