Χαμός στον κατήφορο

Διανύουμε γενικώς περίοδο ισχνών αγελάδων (που διαδέχτηκε αυτή των τρελών) και λιτότητας. Ο δέκατος τρίτος μισθός θεωρείται γρουσούζικος και περικόπτεται. Οι δεκατέσσερις γίνονται δώδεκα –και με τους έμμεσους φόρους ακόμα λιγότεροι- και το πενθήμερο ελαστικό τριήμερο. Μας κάνουν τα τρία δύο, μας βάζουν τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι και το οκτώ του κόμματος το κατεβάζουν διαρκώς στο πέντε. Τα μ-λ ευτυχώς παραμένουν δύο και μόνο οι τροτσκιστικές οργανώσεις αυξάνονται προοδευτικά –χωρίς να συμβαίνει το ίδιο και με τους τροτσκιστές.

Τέτοιος λέει ήταν κάποτε κι ο ανδρέας στα νιάτα του. Αριστερός από μικρός δηλ. Τον έπιασαν όμως επί μεταξά και πρόδωσε τους συντρόφους του για να γλιτώσει. Και προδότης, από μικρός δηλ. Κι ύστερα πήγε στο αμέρικα κι υπηρέτησε στο ναυτικό της. Στην ελλάδα όμως δεν πολέμησε ποτέ. Πώς βγήκε αυτός ο άνθρωπος ένα με τη γενιά του εαμ και λεηλάτησε τις ψήφους της με μια σύνταξη; Πες εσύ, να πω κι εγώ.

Ούτε ο καραμανλής πολέμησε. Πήρε απαλλαγή λέει γιατί δεν άκουγε καλά. Ή ίσως γιατί κι αυτός είχε δυο κεραμίδια στα δυο του τα φρύδια σαν το δικό μας το λεωνίδα. Καραμανλής ή τανκς. Που για τους αστούς είναι συνυφασμένα με λεωνίδα, αφγανιστάν κι άνοιξη της πράγας. Αλλά το 82’ που πέθανε, ήταν αλλιώς τα κόζια κι η ελευθεροτυπία κυκλοφορούσε με πρωτοσέλιδο θρήνο για το φάρο της ειρήνης που έσβησε.

Εδώ σύντροφε αναγνώστη είναι η στιγμή να σου εξηγήσω τι εννοεί το λαϊκό στρώμα, όταν λέει πασόκος, καλός άνθρωπος. Είναι ο καλός δίκας που θα σου τύχει στη μονάδα και δε θα είναι φασίστας. Ο καλός δήκκις που πίστεψε τον τσοβόλα και γελάει με τον πάντζα. Οι συγγραφείς των προοδευτικών σχολικών βιβλίων της δεκαετίας του 80 που χάνονται σιγά-σιγά. Εκείνος που κρύβει τον κυριακάτικο ρίζο μέσα απ’ το παρόν του κουρή.

Κι έχει φυσικά και συμπλήρωμα. Τον πασόκο, λέρα εργατοπατέρα που έχει φάει τις κάλτσες του σε μίζες κι είναι βουτηγμένος στη μίζα και στη ρεμούλα. Αυτός με το ντεμέκ λαϊκό έρεισμα που σου σπάει τα νεύρα κι έκανε τον άθλιο να λέει τη συνδικαλιά πασοκιά.
Έχω δει στη μάνα μου και στη γενιά της πόσο αγνό μίσος τρέφουν για αυτή τη φάρα. Το βρόμικο 89 έχει βαθιές λαϊκές ρίζες. Στην ουσία ξεκίνησε από πιο πριν κι από τα κάτω.

Κάπως έτσι πάει και με το εξωκοινοβούλιο. Οι σύντροφοι που έφυγαν το 89 είναι σπλάχνο από τα σπλάχνα μας που έχουν κρατήσει το αρχικό γενετικό τους υλικό και μια κουκουέ μόρφωση. Σήμερα όμως έχουμε να κάνουμε με μεταλλαγμένα δεύτερης γενιάς, άκρως επικίνδυνα. Ο μέσος αριστεριστής είναι γόνος παλιών ρηγάδων, πασόκων, μουλάδων που απογοητεύτηκαν και πάει λέγοντας. Στην χειρότερη μεγαλώνουν δίπλα σε πασόκους με παραλλαγή και διατηρούν κάποια βιώματα σε ανειρημένη μορφή, ενώ στην καλύτερη χωρίς κουκουέ μόρφωση που είναι βασικό στοιχείο για τη διαμόρφωση χαρακτήρα.

Η λογική ότι τα εαακ είναι πασόκοι πολιτικά είναι αθλιότητα (όπως και το κουκουέ-νου δου), ψυχολογικά όμως έχει βάση και δίνει υλικό για πασοκιές στις συνελεύσεις. Επί νδ κάνατε μόνο έρωτα, ποτέ πόλεμο. Κι εσείς με το πασοκ ποτέ δεν κάνατε μαϊούνηδες και δεκέμβρηδες (σσ: τα ελληνικά είναι μια υπέροχη γλώσσα, δεν είναι);

Δε μπαίνουν όλα στο ίδιο τσουβάλι, αφαίρεση κάνουμε. Αλλά όταν αφαιρείς πάντα κάτι χάνεις από την πραγματικότητα. Κάποιες φορές και την ουσία. Εξαιρούνται οι σεκίτες που είναι πασόκ εκ γενετής.

Βγαίνει λοιπόν τις προάλλες στον χατζηνικολάου ένας αδεδύς. Πασόκος. Κακός άνθρωπος. Βρήκαν λέει τον παπανδρέου, διαμαρτυρήθηκαν για τα μέτρα και τους είπε να τα πουν στην τρόικα, όχι σε αυτόν, γιατί δεν είχε δικαιοδοσία!
Βγαίνει στο καπάκι κι η λιάνα και λέει τα δικά της: γίναμε βαγδάτη, (πα)σοκ και δέος (με ξενική προφορά και σίγμα παχύ) και στο τέλος: μη μου λέτε λοιπόν γιατί είστε στους δρόμους, να πάω στη βουλή για να κάνω τι;
Βγαίνει μετά κι ο μαγκριώτης να μαζέψει φτυσιές, σεμνά και ταπεινά. Και πετάει η κανέλλη: σας είπαν να κρατάτε χαμηλούς τόνους, γιατί μας κηδεύετε κανονικά σήμερα. Έμπαινε λιάνα.

Τα καλύτερα όμως ήταν την ίδια ώρα στο μέγκα. Βρήκαν και διάλεξαν μέρα να φέρουν στο δελτίο τον μητσοτάκη. Είπε τον πόνο του για τη ντορούλα (καλά τα μέτρα, αλλά χρειάζεται μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων να τα εφαρμόσει) κι έκλεισε με μια έκκληση προς κάθε πρόθυμο να βάλει πλάτη.

-Συμπεριλαμβάνετε και την αριστερά κ. μητσοτάκη σε αυτή την έκκληση; Γιατί ο σύριζα μιλάει για δημοψήφισμα και το κκε για ανυπακοή.
-Το δημοψήφισμα είναι μία ανοησία. Τόσες ανοησίες λέγονται, μία παραπάνω δεν πειράζει. Το πρόβλημα είναι η ανυπακοή. Ανυπακοή σημαίνει επανάσταση, εμφύλιο πόλεμο. Δηλαδή αυτό θέλουν;
Ρητορικό το ερώτημα. Αλλά τον εχθρό του τον ξέρει.

Λίγο αργότερα του το ‘κανε λιανά κι ο μαΐλης που έλεγε ότι νόμος είναι το δίκιο του εργαζόμενου λαού κι η τρέμη απάντησε πως στην αστική δημοκρατία κύριε μαΐλη νόμος είναι ό,τι ψηφίζει το κοινοβούλιο.
-Κε μαΐλη, το σύνταγμα πρέπει να τηρείται; κάνει τον αθώο ο πρετεντέρης.
-Το σύνταγμα αυτό είναι αντιλαϊκό και δεν το ψηφίσαμε. Δεν κατάλαβα. Είμαστε υποχρεωμένοι;
Κάγκελο οι ομιλούσες κεφαλές στην οθόνη. Σαν γκιλοτίνα έπεσε πάνω τους ο λόγος του μαΐλη.

Πες τα ρε μάκη! Το όπλο παρά πόδα! Και την υπογραφή του 74 για υπακοή στο σύνταγμα να την κρατήσουν για ενθύμιο. Τους έχουμε!
Το μόνο άμεσο σύνθημα στην παρούσα συγκυρία είναι να χτιστούν χειμερινά ανάκτορα για να εφοδεύσουμε.

Κι άντε μετά να τους κρατήσεις κακία.
Μου είχε μείνει από την απεργία το θέμα της τυποεκδοτικής. Το κόμμα λέει ότι οι εργαζόμενοί της εξέδωσαν το ρίζο εθελοντικά γιατί η εταιρία ανήκει στο κκε κι όχι σε κάποιον καπιταλιστή. Η διατύπωση θυμίζει αρκετά εκείνη την ανακοίνωση των 18 που διανοήθηκαν για την απόλυση στην άγρα (που δεν είναι μια οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση) αλλά διαφέρει στην ουσία.

Κι οι υπόλοιπες εφημερίδες; Γιατί βγήκαν κανονικά;
Ένας σύντροφος που σχολιάζει στο γκράνμα λέει ότι η τυποεκδοτική λειτούργησε με προσωπικό ασφαλείας. Κι αυτή είναι η μόνη σοβαρή απάντηση που έχω δει σχετικά μέχρι στιγμής. Ευτυχώς δηλ που υπάρχει το διαδίκτυο. Και κρίμα που δεν αξιοποιείται περισσότερο για περιπτώσεις σαν κι αυτές –κι όχι μόνο.

Απ’ ό,τι ξέρω πάντως προσωπικό ασφαλείας υπάρχει σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς και νοσοκομεία, όχι στον ιδιωτικό τομέα. Θα λειτουργούσε ποτέ σε μέρα απεργίας η σύγχρονη εποχή πχ με προσωπικό ασφαλείας; Όχι. Αν έγινε κάτι τέτοιο στην τυποεκδοτική ήταν για να μη βγουν άκυρες οι συμφωνίες της με όσους εκδίδουν εκεί τα έντυπά τους.
Ίσως κάτι μου διαφεύγει, αλλά μέχρι στιγμής αυτό καταλαβαίνω.

Κι όμως, η συγκυρία είναι τέτοια που αυτό περνάει σε δεύτερη μοίρα.
Οι αστοί λυσσάξανε, κανάλια φτιάξανε να βλέπουν τα παιδιά των εργατών. Κι όλα τα σφυριά τους βαράνε αυτό με το δρεπάνι και κάθε μορφή αγώνα. Χρειάζεται συστράτευση και δεν περισσεύει κανείς. Ακόμα κι αν δε συμφωνεί σε όλα (αγαπημένο κλισέ). Που ίσως είναι πολύ λιγότερα απ’ όσα πιστεύει.

Όπως είπε κι η αλέκα την πέμπτη, θέλουμε μέτωπο σε αντιμονοπωλιακή-αντιιμπεριαλιστική, αν θέλετε, αντικαπιταλιστική κατεύθυνση. Το αν θέλετε δεν είναι προαιρετικό, είναι κλισέ-φράση της συντρόφισσας γγ. Άντε να δούμε πόσοι θα είναι στη δική μας συμμαχία των προθύμων.

Υγ: σήμερα έγινε η ανακοίνωση των μέτρων από τον παπακωνσταντίνου. Τα ξένα μέσα έκαναν πιο σκληρές ερωτήσεις από τα ελληνικά παπαγαλάκια, οπότε ο τύπος της κρατικής τηλεόρασης που είχε ζωντανή σύνδεση, θεώρησε σκόπιμο να μιλάει από πάνω τους και να μεταφράζει άλλα αντ’ άλλων για να τους καλύψει και να μην καταλάβουν ούτε οι γνωρίζοντες την αγγλική.

-Πώς αισθάνεστε που είστε το πιο μισητό πρόσωπο στην ελλάδα; ρωτάει ένας δημοσιογράφος στα αγγλικά.
Μετάφραση: τον ρωτάει σχετικά με το πολιτικό κόστος… Αθάνατη ελληνική ενημέρωση.