Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Σοσιαλισμός και Περεστρόικα

Μια βαθύτατα αντιθετική σχέση. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί κομμουνιστές διανοούμενοι μπερδεύτηκαν και την πέρασαν για διαλεκτική (αντίθεση) όπου υπάρχει ενότητα και πάλη των αντιθέτων και πολλές φορές το ένα μετατρέπεται στο αντίθετό του. Ενώ στην πραγματικότητα είχαμε μια απλή τυπική αντίθεση. Κι έτσι πολλοί μαρξιστές σαν τον γκοσβάιλερ αναστοχάζονταν και σκέφτονταν: μα καλά, πώς μπόρεσα εγώ σοβαρός μαρξιστής άνθρωπος να πιστέψω τέτοια πράγματα; Η θέληση να πιστέψεις πολλές φορές είναι παντοδύναμη κι αήττητη σαν τη βλακεία. Πώς λέμε, η πίστη σου σέσωκέ σε; Καμία σχέση.


Ο κόσμος χρειαζόταν να πιστέψει ότι θα ήταν αυτός που θα έσωζε τη σοβιετική ένωση που είχε φτάσει ένα βήμα πριν το γκρεμό. Ότι θα έβγαζε τη σοβιετία από το τέλμα στο οποίο είχε κολλήσει και θα την οδηγούσε μπροστά, εκ του ασφαλούς στο γκρεμό.

Ο γκοσβάιλερ λέει ότι η εποχή απαιτούσε έναν λένιν, όχι έναν γκόρμπι. Αλλά οι εποχές κι οι ανάγκες τους δεν είναι ποτέ μονοσήμαντες. Κι είναι μάλλον μηχανιστικό να πάρουμε το σχήμα του πλεχάνοφ για την προσωπικότητα και το παράδειγμα με τον ναπολέοντα (αν δεν ήταν αυτός, θα ήταν κάποιος άλλος που θα εξέφραζε την ιστορική αναγκαιότητα) και να το εφαρμόσουμε πχ στον οκτώβρη και στον λένιν.

Εβδομήντα χρόνια έψαχνε η ιστορική αναγκαιότητα κι άλλον όμοιό του δε βρήκε (εξαιρούνται οι τροτσκιστές που τον είχαν βρει από το 1905 ακόμα, αλλά...). Και τελικά κατέληξε στο γκόρμπι. Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία, πώς η ιστορία γίνεται σιωπή. Τι με κοιτάζεις ρόζα μουδιασμένο. Συχώρα με που δεν καταλαβαίνω τι λένε τα κομπιούτερ και η ετε.

Ο καραφλός πράκτωρ της δύσης, ο θου-βου του κρεμλίνου, που ανέλαβε την αποστολή της διάσωσης και πήρε σε όλα: μηδέν-μηδέν-μηδέν, κλείνει σήμερα 80 χρόνια ζωής. Οκτώ δεκαετίες αγώνα και θυσία (λέμε τώρα)… και όλα τα ξεπούλησες για μία... Έλα ντε! Γιατί ακριβώς ξεπουλήθηκε; Ο ιούδας το έκανε για τριάντα αργύρια. Ο εφιάλτης κάτι θα πήρε κι αυτός, μπορεί να είχε αρχηγικές φιλοδοξίες. Αλλά ο γκόρμπι για τι ακριβώς ξεπουλήθηκε; Αφού αρχηγός ήταν ήδη! Όπως γράφει κι ο θεοχαράτος στη βιογραφία του φλωράκη, είναι ο μόνος αρχηγός κράτους στην ιστορία που υπέγραψε οικειοθελώς τη διάλυσή του.

Σήμερα ο γκόρμπι ζει στην αφάνεια, ξεζουμισμένη λεμονόκουπα. Γιατί την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τον προδότη κανείς. Τα δικά του τριάντα αργύρια ήταν η διαφήμιση της πίτσας χατ (πίτσα φάγαμε, που λέει κι ο θυμόσοφος λαός). Έχει μετανιώσει για μια σειρά πράγματα, αλλά δεν είχε το φιλότιμο του ιούδα να πάει να κρεμαστεί. Αποδεικνύει αντιθέτως πως κακό σκυλί ψόφο δεν έχει.

Γιατί τον εκλέξανε όμως; Πώς μπόρεσαν τα γκεσέμια του ορθόδοξου μπρεζνιεφισμού, σαν τον γκρομίκο, να τον προτείνουν, αντί να υποστηρίξουν τα δικά μας παιδιά, σαν τον γκρίσιν;

Μια απάντηση είναι ότι είχαν ωριμάσει πλέον οι συνθήκες για την τελική μετάλλαξη του καθεστώτος και δεν χρειαζόταν να κρατάν άλλο τα προσχήματα. Μια άλλη πιο ρηχή, αλλά όχι –απαραίτητα- πιο μακριά από την αλήθεια, είναι ότι είχαν κουραστεί να εκλέγουν ψοφάλογα που πέθαιναν πάνω στον χρόνο από την εκλογή τους κι έτσι έβγαλαν τον μόλις 54χρονο γκόρμπι που είχε όλο το μέλλον μπροστά του –σε αντίθεση με τη σοβιετία.

Κι αν σας αρέσει να κρατάτε σημειολογίες, ο γκόρμπι ήταν ο πρώτος σοβιετικός ηγέτης που δεν ήταν εν ζωή το 17. Μόνο αυτός δηλ γεννήθηκε μετά την οχτωβριανή επανάσταση, αλλά ήταν ο μόνος που πρόλαβε να δει το τέλος της. Φρόντισε προσωπικά γι’ αυτό, ίσως κι από εκδίκηση για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια. Η γέννησή του συνέπεσε με τα δύσκολα χρόνια της κολεκτιβοποίησης και τα μικράτα του με τις δίκες της μόσχας και τον πόλεμο με τους ναζί.

Πριν από αυτόν ήταν ο τσερνιένκο που ελάχιστοι μπορούν να ανακαλέσουν στη μνήμη τους και ο οποίος αρρώστησε βαριά πάνω στο πρώτο εννιάμηνο και στο τέλος διοικούσε την χώρα από το ωνάσειο. Και πιο πριν ήταν ο αντρόποφ που ανέλαβε αμέσως μετά τον μπρέζνιεφ, αρρώστησε πάνω στον χρόνο και τους τελευταίους του μήνες τους έβγαλε στην εντατική.
Όσοι γουστάρουν ιστορίες συνωμοσίας και βλέπουν πού πήγε το πράγμα με τον μιχάλη, βάζουν με το μυαλό τους διάφορα γι’ αυτούς τους θανάτους.

Ειδικά ο αντρόποφ ήταν μυστήρια περίπτωση. Ο μίσσιος τον έλεγε απαντρόποφ. Ο χαρίλαος που τον επισκέφτηκε στη σοβιετία, λέει ότι τον είχε προειδοποιήσει για τους κινδύνους και τα αδιέξοδα. Το σόι του μπρέζνιεφ, γαμπροί, κουμπάροι και σία, τον είχε πάρει από φόβο, γιατί είχε τη φήμη αδιάφθορου και θητεία στην KGB. Κι αυτοί που ξέρουν πιο πολλά, λένε ότι ήταν ο πρόδρομος του γκορμπατσόφ που τον ανέβασε στα υψηλά κλιμάκια και του έστρωσε το δρόμο.

Όπως δικός του πρόδρομος ήταν το (άλλο) καραφλό καθίκι, ο νικήτας. Ακόμα και με αυτόν όμως, ο γκόρμπι ήταν η μέρα με τη νύχτα. Ο νικήτας πέρασε κι ένα στάλιγκραντ. Χτύπησε και ένα παπούτσι στου οηε τα έδρανα. Έχτισε στην τελική κι ένα τείχος στο βερολίνο. Ο γκόρμπι μονάχα γκρέμισε (το τείχος και γενικώς). Βλέπε αναλυτικά και μπλοκ σπαρίλα, στην κατηγορία έχτισαν-γκρέμισαν.

Ο προηγούμενος φαλακρός σε αυτή την αλυσίδα ήταν ο σύντροφος με το μουσάκι. Κι αν μπορούσε να δει από το μαυσωλείο όπου είναι κλεισμένος, πώς τα έκαναν οι επίγονοι, θα του έπεφταν κι αυτά τα λίγα μαλλιά που του απέμειναν.

Αυτή η σημειολογία για την φαλάκρα, θυμίζει συνειρμικά τους μύθους για την Πόλη. Καραφλός την έχτισε, καραφλός την έχασε, καραφλός θε να την πάρει. Οπότε ο κλήρος πέφτει στο ζιουγκάνοφ, που αν δείτε το διάγγελμά του στο ρωσικό λαό για την πρωτοχρονιά του 11’, είναι κατευθείαν βγαλμένο απ’ την χρυσή σοβιετική εποχή. Ντα ζβιντάνια.
http://www.youtube.com/watch?v=10NOwCRJhEo&feature=player_embedded

Αν πάλι είστε –και είμαστε- οπαδοί του τιούλκιν, που έχει μουστάκι και μαλλιά, μπορούμε να πάρουμε άλλη εκδοχή του μύθου, που έχει ως βάση το σύντροφο με το μουστάκι. Σε κάθε περίπτωση, σώπασε κυρά-δέσποινα και μην πολύ-δακρύζεις. Πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι.

Για τον σημαδεμένο, υπάρχουν και μια σειρά καλτ αποσπάσματα από τις γραφές του –πχ το αλήστου μνήμης πόνημά του Περεστρόικα που κυκλοφόρησε στην ελλάδα από το λιβάνη. Αυτά τα κρατάω όμως ως φόρο τιμής για τη μέρα που θα πεθάνει, την τελευταία χαρά που μπορεί μάλλον να δώσει στους κομμουνιστές.

34 σχόλια:

Ανυποψίαστος είπε...

Μεσ' την υπόγεια την ταβέρνα,
μεσ' σε καπνούς και σε βρισιές,
απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα,
όλη η παρέα πίναμε εψές,
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτω τα φαρμάκια.
...................................
-Φταίει ο Στάλιν ο αντεπαναστάτης
-Φταίει του Νικήτα ο ρεβιζιονισμός
-Φταίει του Μπρέζνιεφ η σπαρίλα
-Φταίει ο Γκόρμπυ ο καραφλός.
-Ποιός φταίει;-Ποιός φταίει; Κανένα στόμα
δεν τό'βρε και δεν τό'πε ακόμα.

Η εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας,είναι πρωτίστως θέμα αντίθεσης παραγωγικών σχέσεων και παραγωγικών δυνάμεων.Κοινώς πιάσε το νήμα από την αρχή.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κοινώς φταίει ο καποδίστριας, όπως λέει κι ο χάρρυ κλυνν.

Ανυποψίαστος είπε...

Άααα γειά σου! Το βρήκες.

d1amat είπε...

Τέτοια σύνθετα ζητήματα πάντα χρειάζονται μια Τραμπακούλεια προσέγγιση: "...κι μιτά έπισι στου γκριμό, όρκου παίρνου πως ιτούτος καλός άνθρουπους ήτανι..."

Ενωμένοι ενάντια στο Σεκισμό και την τροτσκιστική απειλή είπε...

Αυτό το καθεστώς θα κατέρρεε όποιος και αν ήταν στη θέση του Γκορμπατσωφ. Πότε θα ζητήσει συγνώμη το ΚΚΕ που τον υπερασπίστηκε τον καραγκιόζη μέχρι το τέλος;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Να κατέρρεε μπορεί. Αλλά για να ανατραπεί, ήθελε κάποιον σαν τον γκόρμπι. Γι' αυτό τον τιμούν σήμερα

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6132206

Τrash είπε...

Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα ‘ναι.


http://odonitis.freehostia.com/?p=520

trash είπε...

...και όσο θυμάμαι τον μακαρίτη τον πατέρα μου να προσπαθεί να υπερασπιστεί την τότε κομματική γραμμή (που κανείς κομματικός δεν έπερν στα σοβαρά)και έλεγε "ναι, αλλά εάν δεν υπήρχε ο Στάλιν, πως θα μπορούσαμε να κάνουμε την περεστρόικα σήμερα;"

Ανυποψίαστος είπε...

Η προσωποκεντρική θεώρηση της ιστορίας,και η αντίστοιχη απόδοση ευθυνών ή τιμών,ούτε ταιριάζει στον τρόπο σκέψης ενός μαρξιστή,ούτε φανερώνει τα ουσιαστικά αίτια της ανόδου και της πτώσης.
Είναι παραλλαγή της λογικής του: "αυτοί (οι καλοί) έχτισαν,αυτοί (οι κακοί) γκρέμισαν.) Κάτι σαν το "να Λόλα ένα μήλο".
Για μένα,όταν το μαγαζί άρχισε από τα τέλη της δεκαετίας το ΄70 να εμφανίζει αξεπέραστα ενδογενή οικονομικά προβλήματα,τέθηκε για τους γραφειοκράτες το ζήτημα "τί να κάνουμε;" από την ανάποδη.Κατέληξαν να το διαλύσουν ειρηνικά το μαγαζί,και τα υψηλότερα ιστάμενα αλάνια εν μία νυκτί μετατράπηκαν σε ιδιοκτήτες κερδοφόρων επιχειρήσεων.Οι υπόλοιποι σπίτια τους ή στην γραφική αντιπολίτευση.Όσο για ΟΛΟΥΣ τους λαούς της πρώην ΕΣΣΔ,το μέσο βιοτικό τους επίπεδο πέφτει σταθερά από το '90 και δώθε.Κάπως έτσι χοντρικά.
Αν και μου τη σπάει η πολιτική πορεία του Μηλιού,νομίζω το άρθρο αυτό βοηθάει:

http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=316&Itemid=29

Κλείνοντας στο πνεύμα του 8:23 :
Σοσιαλισμός από τα κάτω ναι,σοσιαλισμός από τα πίσω πλέον όχι.

Ανώνυμος είπε...

Mou aresei o Anupopsiastos...sta prohgoumena duo ar8ra daimonopoiouse asustola ston stalin me taseis proswpokentrikhs ermhneias ths istorias kai tosa bermpalizei kai leei oti to na blepeis proswpokentrika thn istoria den tairiazei se ena marxisth..ti einai telika apo ta duo..na mia kalh erwthsh..:).

P.S(sorry pou grafw se aptaista greeklish alla exei xalasei to pc mou kai den allazei glwsses :( ).

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Πότε θα ζητήσει συγνώμη κι ο σάββας μιχαήλ που μας τον παρουσίασε ως την ενσάρκωση της αντιγραφειοκρατικής επανάστασης; Τον ανυποψίαστο βέβαια τον κόβω για σεκίτη, οπότε δεν τον αφορά άμεσα. Αλλά πείστηκα να γράψω εν καιρώ, κάτι ξεχωριστά για τις σχέσεις γκόρμπι και τροτσκιστών.

Ανώνυμος είπε...

Grapse gia ton sabba mixahl pou nomize oti h perestroika einai h dikaiwsh tou Trotski!!!

Ανυποψίαστος είπε...

Ασφαλώς και τα άτομα,όσο πιο ψηλά βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά του κόμματος και του κράτους,έχουν και τον δικό τους ξεχωριστό,έως και ανεξάρτητο καμμιά φορά ρόλο.Δίνουν τη δική τους σαφή χροιά στις εξελίξεις.Όταν μιλάμε όμως για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους ή για συνολικά εφαρμοσμένες πολιτικές,καταλαβαίνουμε πως τα "άτομα" υποτάσσονται και εφαρμόζουν τις πολιτικές κοινωνικών τάξεων ως πολιτικοί τους εκπρόσωποι.Είναι τα άτομα εκφραστές μιας συλλογικής ταξικής πολιτικής και κοινωνικών συμφερόντων.Και φυσικά δεν μπορούν να ξεφύγουν "υπεριστορικά" από βαθύτερους οικονομικούς και κοινωνικούς νόμους.
Όταν για συντομία βρίζουμε π.χ. τον Παπανδρέου,την πολιτική της αστικής τάξης εννοούμε ή και βαθύτερα το καπιταλιστικό σύστημα,χωρίς βεβαίως να αγνοούμε και τις ατομικές του ευθύνες.Τα ίδια για τον Γκορμπατσώφ ή τον Στάλιν.Τόσο απλά.
Μου αρέσει ο ανώνυμος.Υποκρίνεται ή όντως δεν καταλαβαίνει τί εννοούμε;
Σίγουρα πάντως στην επίμονη προσπάθειά του να κολλήσει ακόμη μια ρετσινιά (βερμπαλιστής),χάνει και πάλι την ουσία.

alekos είπε...

στην νετ παλιοτερα ειχα δει ενα ντοκυμαντερ για την ζωη του ακατανομαστου γκορμπι που ηταν πολυ ενδιαφερον. Ελέγε ότι την καριέρα του την έστησε όταν τον έστειλαν κυβερνήτη στον έυξεινο πόντο εκει όπου παλιά ήταν το θέρετρο των τσαρων και εκεί αυτός του έδωσε την παλιά του αίγλη, αναπαλέωσε το παλάτι των τσάρων εκεί φιλοξενούσε για διακοπές όλη την ηγεσία και εκεί μέταξύ τυρου και αχλαδίου (και χαβιαρια, σαμπάνιες κλπ) έφτιαξε τα κονέ του - κυρίως με αντρόποφ
Προηγουμένως μετά την αποφοίτηση του από πανεπιστήμιο τον είχαν στείλει κυβερνήτη στην γενέτειρά του στη Σταυρούπολη (όχι την δικιά μας εκεί μεταξύ ευόσμου και αμπελογάρντεν) όπου τα χε σκατώσει και τον μάζεψαν στην μόσχα για εντατικά μαθήματα
Βέβαια αυτά παθαίνεις όταν μόνο κομματικοί αναλαμβάνουν θέσεις
Φυσικά το γλύψιμο πήγαινε σύννεφο
Το 1966 ανεδείχθη Γραμματέας της τοπικής Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε. στη Σταυρούπολη. Η εξέλιξή του μέσα στο Κ.Κ.Σ.Ε. ήταν ραγδαία, καθώς ο ίδιος πάντα ακολουθούσε προσεκτική πορεία. Το 1971 εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Το 1978 αναδεικνύεται μέλος της Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής, το 1979 αναπληρωματικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου (Πολίτμπιρο) του Κ.Κ.Σ.Ε. και το 1985, διαδεχόμενος τον αποθανόντα Κονσταντίν Ουστίνοβιτς Τσερνιένκο, Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε.

Ανώνυμος είπε...

@ Anupopsiastos.
Egw mia xara katalabainw ti ennoeis..Esu faskeis kai antifaskeis,sunexws malista gia paradeigma les.
"Ασφαλώς και τα άτομα,όσο πιο ψηλά βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά του κόμματος και του κράτους,έχουν και τον δικό τους ξεχωριστό,έως και ανεξάρτητο καμμιά φορά ρόλο"
Auto gia paradeigma einai mia 8esh ka8olou marxikh kai ka8olou mh proswpokentrikh...Kai sunexizeis..."Και φυσικά δεν μπορούν να ξεφύγουν "υπεριστορικά" από βαθύτερους οικονομικούς και κοινωνικούς νόμους." enw sthn ousia prin eipes oti mporei na exoun kai ane3arthto rolo...dld einai "uperistorika".
Tespa den exei kamia shmasia...Kai fusika den prospa8isa na sou kollhsw kamia retsinia...Apla otan kapoios an8rwpos anr8wpos peftei sunexws se antifaseis kai gia na tis kalupsei milaei sunexws me megales episthmonikofaneis lekseis einai bermpalisths... :)
Mhn anhsuxeis omws..to idio akribws me sena kanoun oloi oi "antistalinkoi" h trotskistes prospa8ontas fusika antimar3istika na apodei3oun oti ama "nikouse" h summoritikh kasta (sic!) tou trotski 8a htan alliws ta pramata..kai h S.E. 8a htan shmera kommounistikos paradeisos...

Ανυποψίαστος είπε...

1) "έχουν και το δικό τους ξεχωριστό έως ανεξάρτητο ρόλο". Αν π.χ. ο Λένιν δεν προωθούσε τις θέσεις του Απρίλη,και δεν πίεζε κάθε μέρα,όλο το κόμμα,σ'αυτήν την κατεύθυνση,ίσως να μην είχε γίνει επανάσταση.
2)"Δεν μπορούν να ξεφύγουν υπεριστορικά από βαθύτερους οικονομικούς και κοινωνικούς νόμους". Από τη στιγμή π.χ. που η πλειοψηφία των γραφειοκρατών έχει αποφασίσει να διαλύσει την ΕΣΣΔ,κανένας Γκορμπατσώφ δε μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση.
3)Τί ακριβώς δεν καταλαβαίνεις; Μήπως σ'έχει φάει η φανατίλα;
4)Διατύπωσέ μας και τις δικές σου συνολικές απόψεις για το θέμα που συζητάμε! Για μένα όλα έχουν τη σημασία τους.

d1amat είπε...

Ασφαλώς, κάτι έχει να πει κι ο επιστημονικός σοσιαλισμός για το ρόλο της προσωπικότητας στην ιστορία. Αμα δεν το λέγαν γκόρμπι, θα τον λέγαν φούφουτο, δεν έχει σημασία. Είχε συγκεκριμένη πορεία στο ΚΚΣΕ, όπως είχαν κι άλλοι. Εξέφραζε κοινωνικά συμφέροντα που όλο και κάποιον άλλον καράφλα ή μη θα έβρισκαν να εκφραστούν. Αλλά βεβαίως, πάντοτε κάποιες αντιλήψεις ενσαρκώνονται τέλεια σε τούτο κι όχι σ' εκείνο το πρόσωπο. Το πότε θα εμφανιστούν τα αποτελέσματα των πράξεών του παίζει. Εξ ου και πάντοτε μου την έδιναν οι όροι λενινισμός, τροτσκισμός, σταλινισμός, μαρξισμός, καουτσκισμός που, ναι μεν τους έχουμε συνηθίσει, αλλά βάζουν απ'την πίσω πόρτα την βουλησιαρχία στον επιστημονικό σοσιαλισμό. Αλίμονο, τα ιστορικά γεγονότα φέρουν την υπογραφή των προταγωνιστών τους (θέσεις του Απρίλη, καταστολή της Κροστάνδης, δίκες της Μόσχας, Περεστρόικα), που υποδηλώνει και τη δική τους συμβολή, μην πάμε όμως και στο άλλο άκρο. Η κίνηση των μαζών είναι η κίνηση της ιστορίας. Ενίοτε και η μη-κίνηση των μαζών στην αντεπανάσταση... Κάποιος -οι, τους έμαθε στην απάθεια, όμως... Αθάνατη διαλεκτική!

Ανώνυμος είπε...

Auto einai to zhthma.Oti sumfwna me ton Marxismo ama den htan o Lenin 8a htan kapoios allos..Giati polu apla oi istorikes proswpikothes einai spoudaies mono kai mono otan antanakloun tis istorikes sun8hkes.Mono dld an oi istorikes sun8hkes htan wrimes 8a mporouse o Lenin na kanei auto pou ekane kai mono tote 8a epiane topo.Kai den h8elan mono oi grafeiokrates na dialu8ei i ESSD auto einai 8ema alla h idia h istoria.Giauto leme kiolas oti autes oi epanastaseis htan prwimes me ta xarakthristika pou eixan!!! Auto p 8elw na pw einai sthn ousia oti ama den htan o Stalin 8a htan o Trotski,!ama den htan o Trotski 8a htan o Bukharin k.o.k.Dhladh 8elw na pw oti ftanei pia me thn fanatila twn trotskistwn apenanti ston Stalin as melethsoume pleon thn istoria ths ESSD sunolika me marxistika krithria kai oxi apo to 21 mexri to 53 idealistika...

Ανώνυμος είπε...

Sumfwnw apoluta me ton d1amat..akribws auto ennow kai egw.

Ανώνυμος είπε...

Sumfwnw apoluta me ton d1amat..akribws auto ennow kai egw.

ΤΣΙΤΑΤΟΛΟΓΟΣ είπε...

Είπαν για τον Stalin:

“…Στον κόσμον ολόκληρο,γράφονται σήμερα για τον Στάλιν…Θα γραφούν πολλά ακόμη στο μέλλον…
Οι εχθροί θα γράψουν με μίσος,οι φίλοι με αγάπη”.
Σέργκιο Ορτζονίκιτζε(21 Δεκέμβρη 1929,στα 50χρονα γενέθλια του Στάλιν)
“Θα εμπιστευόμουν με μεγάλη ευχαρίστηση στον Στάλιν την αγωγή των παιδιών μου”.Έμιλ Λούντβιχ(Γερμανός Συγγραφέας)
“Δεν έχω ξαναϊδεί άνθρωπο να μιλάει τόσο καλά όπως ο Στάλιν,κι όμως,να δείχνει τόσο λίγη βιασύνη να μιλήσει,όπως αυτός”.Μπερνάρ Σω(Άγγλος Συγγραφέας)
“Έμεινα κατάπληκτος από τη βαθιά γνώση των οικονομικών πολιτικών και στρατιωτικών προβλημάτων της Ευρώπης και της Ασίας,που είχε ο Στάλιν”.Κώλντγουελ(Αμερικάνος Συγγραφέας)
“Η σκέψη του είναι καθαρή,ευθεία.Δεν στριφογυρίζει ποτέ γύρω από το πρόβλημα.Προχωρεί κατευθείαν στο σκοπό κι αν χρειαστεί μένει και μια ώρα στο ίδιο κεφάλαιο,ώσπου να εξαντληθεί το θέμα”. Γουίλκι(Ηγέτης του Ρεμπ.κόμματος ΗΠΑ)
“Είναι ένας άνθρωπος με σπουδαία προσωπικότητα,που τη δημιούργησαν τα σκληρά και αυστηρά χρόνια,μέσα στα οποία έζησε.Είναι ένας άνθρωπος με απέραντο θάρρος και δύναμη θελήσεως”.Ουίνστον Τσώρτσιλ
“Υπήρχε κάτι στην προσωπικότητά του,που αποκάλυπτε επιβλητικότητα,ικανότητα αντιλήψεως της ουσίας,κοφτερό μυαλό,προσόντα που εντυπωσίαζαν και γοήτευαν.Ελάχιστα βασίζονταν στους βοηθούς του.Είχε στο νου του όλες τις λεπτομέρειες.Μου άρεσε και ο αργός,απλός τρόπος εκφράσεώς του…”. Α.Μπιρσέ(Άγγλος ταγ/ρχης Διερμηνέας του Τσώρτσιλ στη Διάσκεψη του Πότσδαμ)
“Ο Στάλιν σχεδόν δεν έκανε λάθη.Είχε μια σαφώς καθορισμένη πολιτική στρατηγική αντίληψη,και δεν μπορώ να θυμηθώ περίπτωση που να μην παίρνει ορθές θέσεις στις συζητήσεις μας επί θεμάτων στρατηγικής” Μοντγκόμερυ(Άγγλος Στατάρχης)
“Ένα παιδί θα επιθυμούσε πολύ να καθήσει στα γονατά του,ένας σκύλος να ξαπλώσει στα πόδια του.Φαντασθείτε έναν άνθρωπο,που είναι ακριβώς το αντίθετο εκείνου που παρουσιάζει ένας φανατικός αντισταλινιστής,και θα έχετε τον Ιωσήφ Στάλιν”. Νταίβης(Αμερικάνος Πρεσβευτής στη Μόσχα)(Α.Κ. Αποστολοπούλου:”Μεταρρύθμιση ή Επανάσταση”,σελ 21-22-23)
“Ο Στάλιν ενσάρκωσε τους πόθους και τις επιθυμίες,τις ελπίδες και τα όνειρα εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ανθρώπων.Ενσάρκωσε την αλύγιστη θέληση και απόφασή τους για το γκρέμισμα της σκλαβιάς και το χτίσιμο μιας καινούργιας φωτεινής και χαρούμενης ζωής.Ο Στάλιν είναι η προσωποποίηση μιας ολόκληρης εποχής,της πιο ιστορικής εποχής που γνώρισε μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα,της μεγάλης σταλινικής εποχής.Γι’αυτό είναι αληθινά μεγάλος,ο σοφός δάσκαλος,ο αγαπημένος φίλος,ο δοξασμένος αρχηγός” Νίκος Μπελογιάννης(Απο λόγο του στα 70χρονα του Στάλιν)

ΣΤΟΝ ΤΙΜΟΝΙΕΡΗ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ
Σ’ ακολουθουμε οδηγέ μας
μ’ αγάπη κι ενθουσιασμό,
πίστη σ’ εσένα αρχηγέ μας
για τον κοινό μας το σκοπό.
………
Σφιχτά στα χέρια το τιμόνι,
κράτα κι οδήγα μας ομπρός
να, ολιένα και σιμώνει
ο παγκόσμιος Σοσιαλισμός

ΤΣΙΤΑΤΟΛΟΓΟΣ είπε...

Πριν πάω στη δουλειά λίγο Στάλιν δεν κάνει κακό.
Καλημέρα μάγκες.

Ανυποψίαστος είπε...

Κώλντγουελ,Γουίλκι,Τσώρτσιλ,Μπιρσέ,Μοντγκόμερι,Νταίηβις. Κοινώς: "Τα συνεταιράκια"

ΣΤΟΝ ΤΙΜΟΝΙΕΡΗ ΤΗΣ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Κι αν ρίξεις το καράβι απά στα βράχια
Σ΄ ακολουθούμε 'μεις μανιωδώς
Να ολοένα και σιμώνει
Του Οκτώβρη ο τάφος ο υγρός.

Εργοστασιακή Επιτροπή Lada είπε...

Νομίζω είναι αστείο τροτσκιστές να μετέχουν σε κουβέντες για το σοσιαλισμό, την οικοδόμηση, την αντεπανάσταση κλπ. Κατ'αρχήν.
Η προσπάθεια του ανυποψίαστου για παράδειγμα να εξηγήσει το "σιτορικό πλαίσιο" εκτός του οποίου δεν ανατπύσσονται συμπεριφορές ως "η απόφαση των γραφειοκρατών" είναι χαρακτηριστική.
Ο Γκορμπατσώφ είναι η κατάληξη μιας πορείας που αρνήθηκε τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Κάποιος επαναστάτης -που δεν ήρθε -θα ήταν η άρνηση αυτής της πορείας.
Ο Γκοσβάϊλερ όταν έλεγε ότι χρειαζόμασταν Λένιν είχε -προφανώς -δίκιο, εννοώντας ότι η δεδομένη κρίση στην ΕΣΣΔ χρειαζόταν μέτρα επαναστατικά (μαρξιστικά μιλώντας) για να ξεπεραστεί. Αν δεν υιοθετούνταν επαναστατικά μέτρα η άλλη λύση θα ήταν η αντεπανάσταση.
Και αυτό έγινε.
Υ.Γ. Όταν κάνετε κριτική στον Παπανδρέου ανυποψίαστε κρατάτε στον ντορβά των ανυποψίαστων όλους εκείνους που οι επαναστάτες οφείλουν να ξυπνήσουν.

Felix Edmundovich Dzerzinski είπε...

Το λυπηρό είναι ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με ταξική αναφορά που συζητάνε με τους τροτσκιστές και ακόμα χειρότερα τους αντιμετωπίζουν σαν συντρόφους!

Ο τροτσκισμός, στην ολοκλήρωσή του, δεν ήταν τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από ιδεολογικό περιτύλιγμα στην πιο επιθετική στρατηγική του διεθνούς ιμπεριαλισμού απέναντι στην ΕΣΣΔ.

Δεν είναι τυχαίο ότι ούτε καν αυτός ο Γκορμπατσόφ δεν τόλμησε να αποκαταστήσει τον Τρότσκι (είναι γνωστό ότι το ήθελε και ότι είχε ξεκινήσει σχετική συζήτηση), ενώ το έπραξε με όλα τα άλλα ρετάλια και τα παραπαίδια τους.

Πέρασαν πάνω από 80 χρόνια από τότε που ο τροτσκισμός μπορούσε να αντιμετωπίζεται σαν ρεύμα μέσα στο εργατικό-κομμουνιστικό κίνημα.

Από το 30 και μετά, οι πράκτορες αυτοί πέταξαν την κομμουνιστική προβιά τους και εμφανίστηκαν μπροστά στο διεθνές κίνημα σαν αυτό που από την αρχή ήταν. Προδότες της εργατικής ταξης και του ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ κομμουνισμού (για τον οποίο έχυναν και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα).

Δυστυχώς ή ευτυχώς η δύναμή τους σήμερα είναι τόσο μικρή που η εργατική εξουσία στην Ελλάδα δεν θα χρειαστεί να πάρει καν τα αναγκαία διοικτητικά μέτρα ενάντιά τους. Ας τους αφήσει στη γραφικότητα και την αυτογελιοποίηση. Τις κέρδισαν και τις δύο με την αξία τους. Την αξία τους στο κουτσομπολιό (όποιος έχει διαβάσει Τρότσκι ξέρει), τη διαβολή και την μεταφυσική αντίληψη και αντιμετώπιση της ισοτρίας.

Ανώνυμος είπε...

ντζερζίνσκι:

Το λυπηρό είναι βασικά, πως υπάρχουν κάτι τύποι σαν και σένα που αμαυρώνουν τον κομμουνισμό.

Ανώνυμος είπε...

O apo panw nomizw 8a ginei tragoudi sta xeilh olwn twn apantaxou stalinikwn (sumperilambanomenou kai emena) pou den mporesan pote na grapsoun-poun tis le3eis pou egrapse-eipe sto onoma ths sumfiliwshs twn Sovietifilwn kai twn Trotskistwn...

KOMMANTO είπε...

Σιγά το λυπηρό..
Ο τύπος έχει πάρει διαζύγιο απ'την πραγματικότητα. Κάτι τέτοια -πραγματικά- ΑΠΟΛΙΘΩΜΑΤΑ δεν μπορούν να αμαυρώσουν την πορεία προς το μέλλον. Δεν θα χχρειαστεί καν να περάσουμε από πάνω τους, όπως λεν κι οι αναρχικοί.

Φαντάσου έναν πολύ ισχυρό τυφώνα που περνάει από μια πόλη.
Σίγουρα θα σαρώσει στο διάβα του τα ανθρωπάκια που θα επιλέξουν να παραμείνουν στους δρόμους αντί να κρυφτούνε (οι αστοί και οι παρατρεχάμενοί τους).
Τα σκουριασμένα παλιοσίδερα όμως που είναι ακινητοποιημένα σε μια πα΄λιά μάντρα αυτοκινήτων όλα μαζί (σαν τον περί ου ο λόγος)??
Το πολύ πολύ να τα μετακινήσει λίγο παραπέρα.
Δεν δημιουργούν πρόβλημα.

Ανυποψίαστος είπε...

Μετά την αξεπέραστη επιτυχία του ξεχασμένου σουξέ του '30 "Ο μεγάλος Τιμονιέρης",ο γυναικείος πληθυσμός της ΟΒας μου επιθυμεί να ανέβει και "Ο μεγάλος γκαραζιέρης".

(Κάτι παραπάνω ήξερε ο Μπρ.Απ. και την ονόμασε 'λέσχη συζητήσεων-ψυχοθεραπείας')

Felix Edmundovich Dzerzinski είπε...

@Ανώνυμος 3.56

Τι νομίζεις ότι είναι η επανάσταση; Κάποιο απέραντο λιβάδι με οπωροφόρα όπου οι άνθρωποι χαρούμενοι και αγκαλιασμένοι δρέπουν τους καρπούς της ευτυχίας;

Αυτό είναι ο παράδεισος των χριστιανών. Αν θέλεις να πιστεύεις σε κάτι τέτοιο, υπάρχουν αρκετές θρησκείες και αιρέσεις που θα σε βοηθήσουν -συστηματικά- να το προσεγγίσεις.

Όπως πολύ σωστά έλεγε ο Τρότσκι, η επανάσταση είναι -αφεαυτή- μια υπερβολή της ιστορίας. Και σαν τέτοια συμπεριλαμβάνει πολλές μικρότερες σε πολλά και διάφορα μέτωπα.

Οι μικροαστοί, τροτσκιστές και αναρχικοί, μπορούν να συνεχίσουν ήσυχοι την περιδιάβασή τους στη σφαίρα της υψηλής θεωρίας και του ανθρωπισμού και να μας αφήσουν ήσυχους να προχωρήσουμε στην σοσιαλιστική επανάσταση και την οικοδόμηση.

Μακριά κι αλάργα. Όχι τίποτα άλλο, αλλα μπορεί κάνα κεφάλι να φύγει από τη θέση του, κάποιο δικαίωμα να περιοριστεί (ποιών; από ποιούς;) και μετά ποιός ακούει τις ευαίσθητες τσιριχτές δημοκρατικές φωνές τους.

ΥΓ. "Η βλακεία είναι θείο χάρισμα, αρκεί να μην της γίνεται κατάχρηση".

Νίκος Ζαχαριάδης

Felix Edmundovich Dzerzinski είπε...

ΥΓ.2 Για το "τσιριχτές" δέχομαι κάθε κατηγορία για σεξισμό. Υψώστε εναντίον μου το τιμημένο (sic) λάβαρο του φεμινισμού και της σεξουαλικής απελευθέρωσης (τρομάρα σας).

Αλήθεια, μωβ δεν είναι? Όπως εκείνο το μωβ στη σημαία του ΣΥΡΙΖΑ...

Ανώνυμος είπε...

Ανυποψίαστε,είσαι τόσο ανυποψίαστος όσο φαίνεται;Μήπως έχεις ψηφίσει ποτέ Πασόκ χωρίς αυταπάτες και υποψίες;

Ανυποψίαστος είπε...

Ούτε αστικά κόμματα ψήφισα ποτέ,ούτε υπουργεία παρέλαβα σε συγκυβερνήσεις.Ατύχησες..

Και δεν ανήκω στους ανθρώπους που σκέφτονται με "κουτάκια" και "ταμπελίτσες".

KKE tro-lou είπε...

"Μπορεί κανά κεφάλι να φύγει απ'τη θέση του."

"Φαντάσου έναν πολύ ισχυρό τυφώνα που περνάει από μια πόλη."

Φανφαρονισμός: Εφηβική αρρώστεια των κομμουνιστών.