Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Το εγχειρίδιο του καλού κομμουνιστή

Εναλλακτικός τίτλος: σύντροφος αυτός ο γίγας.

Είναι φορές που η ανθρώπινη ιδιότητα μοιάζει ασυμβίβαστη με αυτή του συντρόφου. Και δεν το εννοώ από φιλοσοφική άποψη, όπως οι αλτουσεριανοί, που το θεωρητικοποιούν κι αντιπαραθέτουν τον ουμανισμό στον επιστημονικό σοσιαλισμό, αλλά από καθαρά πρακτική σκοπιά.

Ο σύντροφος πρέπει να είναι αλύγιστος, βράχος αδιάβρωτος, να μη φοβάται την απόλυση, τον αυταρχισμό. Ή ακόμα την ιδεολογική μοναξιά μαζί με τη στάμπα του γραφικού που θα βιαστούν να του κολλήσουν κάποιοι, για να μην προβληματιστούν με όσα λέει, μη τυχόν και δε μπορέσουν να τα αντικρούσουν.

Να είναι ευαίσθητος, αλλά χωρίς αδυναμίες. Ακλόνητος, αλλά να ψάχνεται συνεχώς, να διαβάζει ακατάπαυστα. Να μην έχει πολλές στιγμές ανθρώπινες, προσωπικές, ξεκούρασης ή απλώς με τους δικούς του. Να είναι βράχος ιδεολογικός και συνάμα ευλύγιστος, για να συσπειρώνει και να μαζικοποιεί.

Πρέπει να μπορεί να αποστασιοποιείται και να γενικεύει. Να κάνει αφαίρεση, αλλά να επιστρέφει στη γη, στο συγκεκριμένο, χωρίς να πετάει στα σύννεφα. Να βλέπει τον πραγματικό εχθρό, να μη μισεί το δίπλα μαγαζί, άλλο αν το κριτικάρει πολιτικά.

Και πάνω απ’ όλα να είναι διαλεκτικός. Να μπορεί να καταλάβει ότι η ιδιότητα του κομμουνιστή και του ανθρώπου είναι μια σχέση διαλεκτική, με ενότητα και πάλη των αντιθέτων. Όσοι μένουν στο επίπεδο της τυπικής αντίθεσης, διαλέγουν ένα από τα δύο στρατόπεδα και πορεύονται αναλόγως.

Οι «άνθρωποι» διαγράφουν το κομματικό τους παρελθόν, προχωρούν σε εκκαθάριση από τα συνειδησιακά τους κατάλοιπα κι ιδιωτεύουν για να ζήσουν εκείνες τις μικρές στιγμές που κάνουν τη διαφορά και την ευτυχία ενός μικροαστού.

Ενώ οι σύντροφοι πιστεύουν ότι υπηρετούν την κομματικότητα ως έννοια όταν είναι σκληροί κι απρόσιτοι, χωρίς να λογαριάζουν δυσκολίες, δικές τους ή συντρόφων, μονοκόμματοι κι αδιάλλακτοι. Αυτοί έχουν και την περισσότερη πλάκα στις διαλεκτικές στροφές της ιστορίας που απαιτούν αντίστοιχες προσαρμογές κι από το κόμμα.

Άξιοι θαυμασμού δεν είναι οι άτεγκτοι κι οι σκληροπυρηνικοί, αυτοί που δεν έχουν ποτέ αμφιβολίες γιατί δε σκέφτονται. Αλλά όσοι έχουν φόβους ή αδυναμίες και το αντιμετωπίζουν. Όσοι δε βγάζουν την πίεσή τους στους άλλους, αλλά την απορροφούν σα σφουγγάρι κι εμπνέουν σιγουριά. Που βρίσκουν χρόνο για όλα, φίλους, συγγενείς και τον εαυτό τους, για τη σφαιρική καλλιέργεια της προσωπικότητας. Που είναι ευαίσθητοι στα ερεθίσματα και τις ανησυχίες του κόσμου, αντλούν κουράγιο από την επαφή μαζί του και τους δεσμούς που αναπτύσσουν, για να παλέψουν.

Αυτοί ξέρουν ότι ο ουμανισμός είναι κούφιος αν δεν αντιπαλεύεις τους εχθρούς της ανθρωπότητας. Ξέρουν να συνδέουν το πανανθρώπινο με το ταξικό, να μην το χαρίζουν στον ρηχό ουμανισμό και τα αναρχικά κηρύγματα του μίσσιου.

Πώς τα κάνουν όλα αυτά; Δεν είναι υπεράνθρωποι του νίτσε, ή κινουμένων σχεδίων, με υπερφυσικές ιδιότητες. Είναι άνθρωποι με άλφα κεφαλαίο (χωρίς κύκλο) κι όλη τη σημασία της λέξης. Που βρίσκουν δύναμη στη συντροφικότητα και τον συλλογικό αγώνα. Με δυο λόγια είναι κομμουνιστές. Ή τουλάχιστον προσπαθούν να γίνουν.

Όλα αυτά δίνουν το έναυσμα για ένα καινούριο εγχειρίδιο του καλού κομμουνιστή, σαν αυτό που είχε γράψει ο ζαχαριάδης κι έλεγε ότι κάθε σύντροφος πρέπει να πλένεται, να μαθαίνει ρώσικα και να κοιμάται με ανοιχτό παράθυρο, για να μπορεί να το σκάσει όταν χρειαστεί.

Ας δούμε πώς μπορούμε να το συμπληρώσουμε.
Να μην χορεύει όλα τα τραγούδια σε στιλ χασαποσέρβικο. Τα αντάρτικα δεν είναι σουξέ, αλλά ξέσπασμα του μαχητή πριν το θάνατο. Και για εμάς ένα ευχάριστο διάλειμμα από τη ζωή εν τάφω.

Να μελετά τους λόγους της αλέκας, κατά προτίμηση γραπτούς, μην τύχει καμιά κασέτα με την παπαρήγα την καλή και γίνουμε ρεζίλι. Να βλέπει απαράδεκτους σε επανάληψη. Αλλά να προσέχει να μην καταντήσει σαν τον σπύρο παπαδόπουλο.

Να πηγαίνει σε όλες τις εκδηλώσεις, ακόμα και των άλλων, να δει από πρώτο χέρι τι λένε και να γυρίσει ατσαλωμένος. Να έχει δίψα να μαθαίνει. Να μην χρησιμοποιεί ποτέ τη θέση του στην οργάνωση για να μάθει πράγματα που αν θέλουν να τα μάθουν οι άλλοι σύντροφοι τους λένε κουτσομπόληδες.

Να οδηγεί λάντα. Και να παίρνει μέσα μαζικής μεταφοράς. Έτσι κι αλλιώς τα λάντα άχρηστα είναι. Αλλά έχουν σπάνια, συλλεκτική ομορφιά.
Να ‘χει δαγκώσει τη λαμαρίνα (του λάντα) με τη σοβιετία, την ιστορία των κομμουνιστών και του κινήματος. Να μαθαίνει στα παιδιά του να παίζουν με μπάμπουσκες.

Να αφήνει μακρύ μαλλί και μούσι. Αλλά να μην το κάνει ζήτημα για όσους δεν έχουν.
Να διαβάζει συχνά το ρίζο. Να τον αγοράζει κιόλας. Αλλά το σημαντικό είναι να τον διαβάζει.
Να έχει καλλιτεχνικό κριτήριο και να θαυμάζει το ωραίο. Να είναι οπαδός της μπαρτσελόνα, γι' αυτούς ακριβώς τους λόγους.

Να μην χτυπά αριστεριστές και να μην τραμπουκίζει. Για τους σύγχρονους εκοφίτες της δαπ και τους απόγονους των δοσίλογων (πασπ) το βλέπουμε ευέλικτα και κατά περίσταση. Να μην έχει φέις μπουκ. Αλλά αν έχει να το χρησιμοποιεί για χαρτογράφηση.

Να προτιμά συντρόφισσες για να αναπαράγει το είδος μας. Αλλά μην καταντήσουμε κλειστή κάστα, όπου αν δεν έχει δώσει βιογραφικό ο άλλος, θεωρείται ανέραστος. Να παντρευτεί σε δημαρχείο. Ει δυνατόν με δικό μας δήμαρχο και τιμητική φρουρά κνίτες με κοντόξυλα, που θα τα σηκώνουν σα σπαθιά, ενώ το ζευγάρι περνάει από κάτω τους. Και στις επόμενες δημοτικές να κάνει δουλειά προεκλογικά, για να ξαναβγεί ο δήμαρχος που τον πάντρεψε.

Να είναι μονογαμικός, όχι επειδή πρέπει, από υποχρέωση, αλλά επειδή το θέλει κι έτσι του βγαίνει συνειδητά. Αν δεν του βγαίνει να μην κοροϊδεύει τη σύντροφό του ειδικά αν είναι συντρόφισσα (το αυτό ισχύει και για τις σφισσες).
Να μην προσεγγίζει επιρροές έχοντας κρυφές βλέψεις άλλου τύπου.
Να μη δουλεύει τους σεκίτες για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις. Στα πολιτικά ας βγάλει όση καζούρα θέλει, υλικό θα βρει μπόλικο. Διμέτωπος απέναντι στον σεξισμό και το σεκ.

Να ‘χει μέτωπο ενάντια στον μπάφο και τις πρέζες κάθε είδους, για να μην γίουμε σαν την ισπανία, όπου το κίνημα ασθμαίνει και μπαφιάζει στην ανηφόρα που έχει μπροστά του να ανέβει. Να ακούει ρεμπέτικα, αλλά να μην ταυτίζεται με τα βαριά χασικλίδικα.

Να είναι γεμάτος απορίες σαν ένα πεντάχρονο παιδί. Και να τα εξηγεί όλα στους γύρω του σαν να απευθύνεται σε πεντάχρονους συνομήλικούς του, χωρίς όμως να υποτιμά τη νοημοσύνη τους. Άτομα χωρίς κριτική ικανότητα διαγράφονται από την οργάνωση και το κόμμα.

Να ελέγχει συστηματικά κι ουσιαστικά τα παραπάνω όργανα.
Να απομονώσει τον προβοκάτορα αλφαβητίξ και τα βρωμερά ψάρια του, που είναι το ίδιο μπαγιάτικα με τις ιδέες του και τον καπιταλισμό που σαπίζει και πεθαίνει. Ζήτω τα αγριογούρουνα (κι ο στίβος της ταξικής πάλης).

Η λίστα μένει ανοιχτή σε ιδέες της βάσης του μπλοκ και κατατίθεται απλώς ως συμβολή για το προσχέδιο.

46 σχόλια:

koko and lee roe είπε...

Φίλε σφυροδρέπανε για τίτλο έχεις
βάλει:"Το εγχειρίδιο του καλού κομμουνιστή",αναφερόμενος στους ΚΚΕδες και Κνιτες.
Επειδή όμως το ΚΚΕ αποτελείται απο ακριβώς αυτούς,το τίτλο τον καταλαβαίνω ως το εγχειρίδιο του καλού ΚΚΕ.
Δεν θα προσθέσω τίποτα άλλο γιατί μάλλον θα μπαχαλέψω τη συζήτηση.

υ.γ.
Εξαίρεση:
-επιτρέπεται στους ΚΚΕδες να έχουν μπλογκ.
Επίσης διπλοψηφίζω την εξής πρότασή σου:" Άτομα χωρίς κριτική ικανότητα διαγράφονται από την οργάνωση και το κόμμα."
Αυτά.

ΚΚΕ (Τρο-Λου) είπε...

Εμένα πάντως μ'αρέσει να την πίνω διαβάζοντας Ρίζο.

KOY-KOY-NAP είπε...

πρέπει να γνωρίζει όλες τις λεπτομέρειες για τις διασπάσεις και ενοποιήσεις και ξαναδιασπάσεις που εχουν γίνει στην αριστερά ιστορικά.
ΝΑΡ, ΚΝΕ-ΝΑΡ, ΚΟ μαχητής, α/συνεχεια, α/α, α/α/ασυνεχεια, ΑΡΑΝ, ΑΡΑΣ, ΑΝΑΡ, ΡΑΝΑΡ,... πρέπει να τα παίζει στα δαχτυλα ο σύντροφος...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τα περισσότερα αφρούν και τους απέξω. Αλλά μπορούμε πάντα να το συμπληρώσουμε, με εγχειρίδια και για τους άλλους χώρους.

ΠΟού καλό το ρανάρ. Παραπέμπει και στο ραντάρ. Εμείς εδώ το έχουμε πει ναράν. Δεκτές κι άλλες ιδέες για το φορέα της νέας εποχής. Αν μπει κι η κοε, να το πούμε κοε ασυνέπεια.

Ανώνυμος είπε...

"κι ούτε αγαπούσα τους ανθρώπους που αρίστευαν στα πάντα. Ένας άνθρωπος που αριστεύει στα πάντα θα πει ότι δεν έχει καμία ιδιαίτερη κλίση, δεν έχει μια προτίμηση, δεν έχει κάνει μιαν επιλογή" Γιάννης Ρίτσος σε συνέντευξη

Ζ.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

"Δε φοβηθήκατε το θάνατο;", τον ρωτούσαν. "Ασφαλώς και τον φοβηθήκαμε", απαντούσε. "Ποιος δε λογαριάζει τη ζωή του; Μόνο ο τρελός ή ο άδειος από συναισθήματα μπορεί να μη φοβηθεί το θάνατο. Αλλά εκείνο που διακρίνει τον κομμουνιστή, είναι ότι βρίσκει τη δύναμη, όταν χρειαστεί, να θυσιάζει ό,τι πιο πολύτιμο έχει, ξεπερνώντας και το φόβο του θανάτου".

Από το αφιέρωμα του ρίζου την περασμένη κυριακή στον φλωράκη. Κάπου στη βιογραφία του λέει επίσης ότι πραγματικοί ήρωες δεν ήταν αυτοί που είχαν άγνοια κινδύνου, αλλά αυτοί που είχαν και τον αντιμετώπιζαν.

Αναυδος είπε...

Παρέλειψες την άσκηση και την καλή φυσική κατάσταση που οφείλουμε να έχουμε (δεν είναι αστείο)

Τους αριστεριστές πρέπει να τους βαράμε γιατί
- εκπαιδευόμαστε για το μέλλον
- ακόμη και αν εμείς δεν ξέρουμε το λόγο αυτοί τον ξέρουν πολύ καλά
- όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος
(μπορείς να το πάρεις και σαν αστείο)

Ηλίας από τον Μελιγαλά είπε...

...και τον "ειδικό τομέα" σύντροφοι..

...επίσης την εκπαίδευση στην "ευέλικτη εναλλαγή των μορφών πάλης, νόμιμες η παράνομες", π.χ. στην πλατεία Συντάγματος ενδείκνυνται οι παράνομες, περούκα, γυαλί και κονκάρδα "ΕΞΩ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ".

κόκκινοςδρόμος είπε...

τα σπάει η ανάρτηση
ηλία έχω πέσει κάτω

Ανώνυμος είπε...

αναυδε, μπορείς να βαρέσεις το χοντροκεφαλό σου στον τοίχο.

Είναι μια καλή αρχή. αν και πάρε και μπολικο χαρτί, γιατί θα γεμίσει σκατά ο τοίχος.

Ηλία, έλα στο σύνταγμα με περούκα και στρινγκακι και μη φοβάσαι καθόλου. Μια χαρά θα τα πας στον ρόλο η κόρη μου η σοσιαλίστρια!

Αναυδος είπε...

Ρε γαμώτο δεν μου αρέσει να δικαιώνομαι τόσο γρήγορα
Ο παραπάνω ανώνυμος αριστεριστής φαινομενικά θα τις έτρωγε χωρίς λόγο. Οπως όμως αποκαλύπτει ο ίδιος θα τις είχε φάειγια να μιλά (γράφει) πιο ευγενικά στο μέλλον.

Ανώνυμος είπε...

Σε αντίθεση με σένα αναυδοχαλβά, που όσες σφαλιάρες και να φας, πάντα βλακείες θα λές.

RedBoy είπε...

O καλός κομμουνιστής καταλαβαίνει (σαν τον Ηλία) ότι οι αγανικτισμένοι (γενικά, όχι σε επίπεδο κάποιων μονάδων) είναι φασιστικό πρόπλασμα, το υλικό που θα αποθεώσει τις επόμενες κυβερνήσεις ενάντια στο συνδικαλιστικο κίνημα -εν μέσω fast track- κλπ...κάτι σαν το "κίνημα" του καραμανλή στα 70s, "που αποκατέστησε τη δημοκρατία" ή το "κίνημα" του Ανδρέα στα 80s που σηκώσε στους ώμους του το δύσκολο έργο του αντι-κομμουνισμού και της φασιστικοποίησης της κοινωνίας με τη μορφή του λαικισμου.

Ανώνυμος είπε...

Να δω αναυδοχαλβά κ red boy (αλήθεια σου'χουν πει βερμπαλιστή που νομίζεις πως τα ξερεις όλα ότι το σήμα που έχεις για λόγκο είναι σήμα ενός από τα πιο δεξιά ΚΚ της Ευρώπης;)να ανεβαίνει στα κεραμίδια και να χτυπιέται που δεν έρχεται η κοινωνία να πέσει στα πόδια του και να τον χρίσει καθοδηγητή της, και ας αποθάνω!

RedBoy είπε...

O αγώνας μέσα στις μάζες πρέπει να γίνει, γίνεται και θα συνεχιστεί ανεξάρτητα απ΄τους βερμπαλισμούς του καθένα (sic)..

Θες να σου πω για το SWP που μας λέει: "hold your breath and vote for labour"...??

Eγώ δηλώνω οπαδος του Ηλία...

Giorgos bookhunter είπε...

Συζητούσα πριν κάτι μήνες με ένα σύντροφο, ακριβώς αυτό το άρθρο του Ζαχαριάδη, όπως και το κλασικό μότο που αναφέρεις «προσπαθώ να γίνω κομμουνιστής».
Απάντηση δεν μπορείς να πάρεις αν δεν πεις τι είναι ο κομμουνιστής. Ο Μαρξ, κάπου στην Γερμανική Ιδεολογία, λέει οι πρακτικοί υλιστές δηλαδή οι κομμουνιστές … Εγώ το καταλαβαίνω αυτοί που έχουν σκοπό την αλλαγή της κοινωνίας προς τον κομμουνισμό. Δηλαδή οι άνθρωποι που έχουν φύγει από την στενή αντίληψη που αναπαράγει η αστική κοινωνία, βλέπουν πιο πέρα πιο μακριά. Το θέμα είναι τώρα αυτός ο άνθρωπος, για να πετύχει το σκοπό του να «είναι ταυτόχρονα μέσα και έξω» από την κοινωνία, πρέπει να έχει ορισμένα χαρακτηριστικά. Από τη μία να μην αποσπάται ηθικά από την υπόλοιπη κοινωνία και από την άλλη να είναι το καλύτερο στοιχείο ακριβώς αυτής της αποδέσμευσης.
Όπως το καταλαβαίνω εγώ, σε κάθε περίοδο του αγώνα, όσο δηλαδή πλησιάζει πιο κοντά η «ολοκλήρωση του ονείρου», τόσο αλλάζει και ο «πρότυπος κομμουνιστής», εδώ κολλάει αυτό που έβαλες για τη διαλεκτική σχέση κομμουνιστή-ανθρωπότητας. Στο άρθρο του ΝΖ πχ ο τέλειος κομμουνιστής σε πολλά σημεία ήταν ο άνθρωπος αποτέλεσμα της κομμουνιστικής κοινωνίας, δηλαδή ένας άνθρωπος που είναι αδύνατη η δημιουργία του στα πλαίσια του σημερινού συστήματος. Νομίζω ότι η πορεία αυτή είναι ασυμπτωτική προς το άπειρο-δηλαδή τον κομμουνισμό. Αν όμως πάρεις το θέμα κομμουνιστής ως αυτός που παλεύει για τον κομμουνισμό τότε περιλαμβάνει προφανώς όλους τους αγωνιστές που παλεύουν σήμερα για την υπόθεση αυτή, άρα το μότο «προσπαθώ να γίνω κομμουνιστής» δεν ισχύει πραγματικά. Αν καταλαβαίνεις βλέπω την έννοια «κομμουνιστής» διαλεκτικά, σε κάθε κομμάτι της πορείας, κάποιος μπορεί να είναι κομμουνιστής, σε κάποιο άλλο αν διατηρεί τα στοιχεία τα παλιά δεν είναι…

RedBoy είπε...

O Mαρξ λέει στη Γερμανική Ιδεολογία οτι ο κομμουνισμός ειναι "πραγματική κίνηση" που καταργεί την υπάρχουσα κατάσταση. Αυτό σημαίνει οτι ο κομμουνισμός δεν είναι θέμα προσωπικης επιλογής αλλά μία αναγκαιότητα που λαμβανει χώρα στα εργοστασία και την συνειδητοποιείς μέσω της επιστήμης.

Στον 20ο αιώνα η ιδέα του κομμουνισμού και του κομμουνιστή πήρε της μορφή του υπαρξισμού κυρίως μέσω της "ορθής" συμμετοχής στο κόμμα (εξ ου και τα λεγόμενα του ΝΖ). Δικαιολογημένα ίσως λόγω του υπαρκτού που επέφερε νέα καθήκοντα στη μορφή της στρατευμένης συνείδησης πέρα απο αυτα που είχε θεωρητικοποιήσει ο Μαρξ.

Φτάνοντας στο σήμερα πρέπει να γίνει σαφές τόσο μέσω Μαρξ αλλα και Ζαχαριάδη ότι κομμουνιστής δεν μπορεί να είναι κάποιος που κατηγορεί το ΚΚΕ για όλα τα δεινά της χώρας, τα σπάει στην εργατική πρωτομαγια ενώ κάνει χωρο να περάσουν τα φασιστοειδή της πάνω πλατείας κλπ. Μάλλον αυτός ο τελευταίος πρέπει να διαβάσει Ζαχαριάδη και ας μη συμφωνεί σε όλα.

Giorgos bookhunter είπε...

Φίλε μου δεν έχεις άδικο σχετικά με την πρώτη παράγραφό αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κομμουνισμός, είναι κατηγορία της κοινωνικής μορφής κίνησης της ύλης. Έτσι οι άνθρωποι δημιουργούν την ιστορία τους, άνθρωποι χτίζουν τον κομμουνισμό, αλλιώς πέφτουμε στα συμπεράσματα των οπορτουνιστών της Β’ Διεθνούς.

Εδώ έρχεται και ο ρόλος του Κόμματος, και νομίζω ότι ο Λένιν, στο θέμα του Κόμματος δεν κάνει τίποτα άλλο από το να συστηματοποιεί και να επεκτείνει την αντίληψη του Μαρξ, περί του θέματος. Ο κομμουνιστής δηλαδή είναι μέλος του κόμματος (ή έστω το βοηθά), και όπως και να το κάνουμε αποκτά μια διαφορετική συνείδηση από αυτή που έχει η υπόλοιπη κοινωνία. Το τελευταίο δεν γίνεται τυχαία πραγματικότητα, απλά υπάρχει η δυνατότητα αυτή στα πλαίσια της καπιταλιστικής κοινωνίας (για αυτό λέμε ότι ακόμα και αν δεν υπήρχε ΚΚ θα ιδρυθεί, υπάρχει ανάγκη και δυνατότητα για αυτό), αυτό που λες δηλαδή ότι γίνεται συνειδητός ο κομμουνισμός από την επιστήμη. Όπως και να το κάνουμε όπως λες στρατευμένη συνείδηση δεν υπάρχει χωρίς αναγκαιότητα του κομμουνισμού, αλλά και ο κομμουνισμός δεν υπάρχει χωρίς κομμουνιστές.

Για τα άλλα το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι κανείς δεν κρίνεται από τις δηλώσεις του, στο τι είναι αλλά από την δράση του, μόνο έτσι απαντιέται νομίζω. Ο οπορτουνιστής μπορεί να θεωρεί ότι παλεύει για κομμουνισμό αλλά στην πραγματικότητα η όλη του δράση (και θεωρητική γενίκευση), να προσανατολίζουν παραμονή εντός του συστήματος, βλάβη του κινήματος της εργατικής τάξης κτλ κτλ

RedBoy είπε...

Γιώργο συμφωνώ.

Μία σημείωση μόνο:

Οι οπορτουνιστές έκαναν προβολή του κομμουνιστικού ιδεώδους στο μέλλον (οπότε δεν ήταν καν Μαρξιστές).

Αρνήθηκαν δηλαδή ότι ο κομμουνισμός είναι πραγματικότητα (είτε με τη Μαρξική έννοια είτε με τη Λενινιστική.

giorgos είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=EVpPnlwhHeo


Η συντρόφισσα ασταλλωμένη στην υπεύθυνη στάση του ΚΚΕ.
Ενώ γίνεται μια πραγματική εκστρατεία τρομοκράτησης (5η δόση, Δαμανάκη, Όλι Ρεν και οι λοιποί)η αλέκα τείνει χείρα βοηθείας.
Πανηγυρίζουν και στο Συνασπισμό για την ρεαλ πολιτικ.
"Εμείς γενικά είμαστε υπέρ της αποδέσμευσης από την Ε.Ε. Η λύση έξω από το Ευρώ και δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική. Αλλά...
Εθελοντικά να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη και αυτή τη στιγμή να την διώξουν από την ευρωζώνη δεν το βλέπουμε"

Δήλωση δράμα για το ΚΚΕ. και το δράμα της δεν είναι απλά στο "γενικά' της που το "ειδικά" της είναι η αναίρεση και η ακύρωση του γενικού.
Άλλωστε η γενικόλογη "λαϊκή οικονομία 0 εξουσία" αυτό είναι: η ακύρωση της μάχιμης γραμμής και πρακτικής σήμερα.
Αλλά σε αυτό το "Αλλά"

ramon merkader είπε...

αναλυσάρα ρε συ giorgos...
προφανώς η Δαμανάκη έριξε το ποίημα της λόγω του ότι επίκειται η επίθεση των "αγανακτισμένων" στα χειμερινά ανάκτορα.
Και προφανώς έξω από την ΕΕ με καπιταλισμό είναι το μόνο που βλέπεις. Αν το έβλεπε και το ΚΚΕ τότε σίγουρα θα χαιρέτιζες τη ριζοσπάστικότητά του και θα ήσουν μαζί του.
Μπρέζνιεφ οι α/στες θέλουν ξύλο. Το "θέλουν" κυριολεχτικά, με την έννοια "απαιτούν".

Ανώνυμος είπε...

ramon, μπές ξανά στη φορμόλη και μην βασανίζεις άλλο τον πλανήτη με την ύπαρξή σου!!!!

KOMMANTO είπε...

Πάντως, ενώ συμφωνώ ότι " η γενικόλογη "λαϊκή οικονομία 0 εξουσία" αυτό είναι: η ακύρωση της μάχιμης γραμμής και πρακτικής σήμερα.", αυτό που λέει η Αλέκα ότι "Η λύση έξω από το Ευρώ και δραχμή ΣΤΙΣ ΠΑΡΟΥΣΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ είναι καταστροφική." είναι απόλυτα σωστό. Είναι σαφές πως οι εισαγωγές θα μειωθούνε, τα προϊόντα θα ακριβύνουνε και οι μεγαλοκαρχαρίες θα φέρουν τα ζεστά ευρουλάκια τους απ'το εξωτερικό και θα αγοράζουν γη και ύδωρ κοψοχρονιάς.
Για να δουλέψει το 'πακέτο'(της ανταρσυα) χρειάζεται απόλυτος έλεγχος στις ροές κεφαλαίου και καταστολή -πράγμα που σημαίνει χρειάζεται κράτος/εξουσία.

βουρνούκιος είπε...

Μα αυτό που λέει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για έξοδο από ΟΝΕ-ΕΥΡΩ το συνδέει ούτως ή άλλως με τον στόχο της εργατικής εξουσίας/δημοκρατίας.

Πάντως, αυτό που λέει η Αλέκα, ενδεχομένως να έχει 2 αναγνώσεις: Η 1η αυτή που λέει ο κομμαντο, η 2η όμως μπορεί να έχει να κάνει με μια δεξιά στροφή του ΚΚΕ, λόγω της πίεσης που δέχεται από το κατεστημένο.

Και αυτό διότι, την έξοδο από το ευρώ πρώτα και κύρια ΔΕΝ τη θέλει η ντόπια άρχουσα τάξη.

Τώρα κατά πόσο τα προϊόντα θα ακριβύνουν και η φτώχια θα γνωρίσει μεγάλη άνοδο με την έλευση της δραχμής, αυτό είναι θέμα ταξικής πάλης. Ενα ισχυρο λαϊκό κίνημα και μια σοβαρή Αριστερά, μπορούν να πιέσουν -καταρχήν- για υποτίμηση του νομίσματος με ταυτόχρονη ενίσχυση της εγχώριας παραγωγικής βάσης.

Αντιθέτως, ανατροπή του μνημονίου ΔΕΝ μπορεί να γίνει χωρίς ταυτόχρονη έξοδο από το ευρώ. Συνεπώς το να λές "ΣΤΙς ΠΑΡΟΥΣΕΣ συνθήκες η έξοδος από το ευρώ είναι καταστροφική", αντικειμενικά υπονομεύεις την πάλη για την ανατροπή του μνημονίου.

Να γιατί εκτιμώ όσον αφορά την συνέντευξη της ΑΛέκας πως μάλλον πρόκειται για προανακρουσμα στροφής του ΚΚΕ σε αρνητικά μονοπάτια...

Giorgos bookhunter είπε...

"Τώρα κατά πόσο τα προϊόντα θα ακριβύνουν και η φτώχια θα γνωρίσει μεγάλη άνοδο με την έλευση της δραχμής, αυτό είναι θέμα ταξικής πάλης. Ενα ισχυρο λαϊκό κίνημα και μια σοβαρή Αριστερά, μπορούν να πιέσουν -καταρχήν- για υποτίμηση του νομίσματος με ταυτόχρονη ενίσχυση της εγχώριας παραγωγικής βάσης."

Βουρνούκιε, αν παλέψεις για υποτίμηση, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, αυξάνει η τιμή των προϊόντων, ιδίως με τη σημερινή παργωγική βάση της χώρας-βασιζόμενη στις εισαγωγές. Ουσιαστικά και σήμερα αυτό γίνεται με άλλο τρόπο, αυτό που λέγανε πέρσι αποπληθωρισμό δηλαδή. Επειδή εκεί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έχεται Πουλαντζάδικες/σοσιαλοδημοκρατικές αυταπάτες σχετικά με το ρόλο του κράτους, νομίζεται ότι το ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, θα επιβάλει στους αστούς να καταργηθεί η συνθήκη του Μάαστριχ, μήπως να ψηφίσουμε και νόμο να μην αντλούν υπεραξία;

Επίσης προσωρινά μπορεί να συμφέρει την αστική τάξη να είναι εντός Ευρωζώνης ή ακόμα και ΕΕ, άυριο μπορεί όχι. Αυτό όμως δεν το έχετε σκεφτεί.

Επίσης όλη αυτή τη φιλολογία που ξεκινά από τον "νέο Μπολσεβίκο" Λαφαζάνη, βλέπω την έχετε ιυοθετήσει πλήρως. Ετοιμάζεται νέος ΣΥΡΙΖΑ, εκεί κάτω στην πλατεία; Εννοώ στις ζημώσεις που κάνετε μεταξύ σας.

Giorgos bookhunter είπε...

Στο θεμα που έλεγα χθες με τον κομμουνιστή τώρα που το ξανακοιτώ, μάλλον δεν "προσπαθώ να γίνω κομμουνιστής", αλλά κάθε στιγμή προσπαθώ, να γίνω "πρότυπος κομμουνιστής". Αλλά αν ξεφύγω πολύ από το πρότυπο μπορεί αν καταλήξω οπορτουνιστής, μη κομμουνιστής...

βουρνούκιος είπε...

Ακου γιωργάκη, πριν ρίξεις το αναθεμα, διαβασε λίγο τις αποφάσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ολα αυτά που λές είναι λάθος.

1. Το ΚΚΕ με το να λέει πως "σήμερα η εξοδος από το ευρώ είναι καταστροφή", κάνει μεγάλο λάθος. Γιατί:

α. Δεν καταλαβαίνει πως η πάλη για την ανατροπή του μνημονίου σημαίνει ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και πάλη κατά του ευρώ. Εάν τα αποσυνδεσεις αυτά τα 2 και θεωρήσεις μάλιστα πως "είναι καταστροφή η έξοδος σήμερα από το ευρώ", έτσι γενικά, τότε αντικειμενικά υπονομεύεις και την πάλη κατά του μνημονίου!

Συνεπώς, όταν λέει αυτά η Αλέκα, και κάνει στροφή 180 μοιρών, μόνο σκέψεις για δεξιά στροφή του ΚΚΕ γεννάει....

Β. Η υποτίμηση της δραχμής αντικειμενικά αυξάνει τις τιμές των προϊόντων. Το λαϊκό κίνημα λοιπόν και μια σοβαρή Αριστερά μπορεί να παλέψει για ισόποση αύξηση των μισθών, για παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, κλπ.

Γιατί ΔΕΝ λέει αυτά το ΚΚΕ παρά μένει στην καραμέλα της καταστροφής λόγω εξοδου από το ευρώ, που είναι και η θέση της άρχουσας τάξης της χώρας;;;

γ. Λες: "...Επίσης προσωρινά μπορεί να συμφέρει την αστική τάξη να είναι εντός Ευρωζώνης ή ακόμα και ΕΕ, άυριο μπορεί όχι. Αυτό όμως δεν το έχετε σκεφτεί...".

Τι να σκεφτούμε;; Η άρχουσα τάξη της χώρας έχει δέσει χειροπόδαρα το μέλλον της με το ευρώ και την ΟΝΕ και συ αναρωτιέσαι ακόμα για...ενδεχόμενο ΝΑ ΘΕΛΕΙ η άρχουσα μας τάξη την εξοδο από την ΟΝΕ;;

ramon merkader είπε...

Ανώνυμε μάζεψε τις μύξες σου

Ανώνυμος είπε...

ramon, μαζεψε τα τσίσα σου. Μούσκεψες το κυλοτάκι σου.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Βουρνούκιε εκτιμώ πως έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να ξεκινήσεις μια αποχή διαρκείας από το δίκτυο. Τι το λες και δεν το κάνεις; Για το καλό όλων μας (και το δικό σου επίσης).

Τα περί εργατικής δημοκρατίας και δεξιάς στροφής εκτιμώ ότι μπορείς να τα συζητήσεις σε ένα ουζάκι με τον πι-πι για να ευθυμήσετε.

Ραμόν αν εκτιμάς ότι το θέλουν το ξύλο, πχ για προβολή ή για να τσιμεντάρουν τον κόσμο τους, ένας λόγος παραπάνω να μην το κάνεις.

zamorano είπε...

Δεν διαγραφεις κανα σχολιο καλυτερα? Δεν ειναι αναγκη να διαβαζουν ολοι τις παπαριες που γραφονται εκατερωθεν.

ramon merkader είπε...

Μπρεζνιεφ θέλουν ξύλο, εννοώ επιθυμούν γουστάρουν πώς το λένε.

Ανώνυμε αυτό βρήκες να γράψεις? Σοβαρά δεν μπόρεσες ΜΙΑ ώρα να σκεφτείς τίποτα καλύτερο?
Είσαι αριστεριστής επειδή είσαι μόγγολο, ή ως μόγγολο φυσιολογικά είσαι στο "χώρο"?
Κάνε μια προσπάθεια ν'απαντήσεις, χαρίζεις γέλιο αβάδιστα

Ανώνυμος είπε...

Συντροφοι μπορει καποιος να μου εξηγησει τη διαφορα της εργατικης εξουσιας /δημοκρατιας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε σχεση με την λαικη εξουσια/οικονομια του ΚΚΕ.(Παρακληση με απλα και λιγα λογια κι αν ειναι δυνατο τοποθετηση κι απο τους 2 χωρους.

Ανώνυμος είπε...

"Πάντως, αυτό που λέει η Αλέκα, ενδεχομένως να έχει 2 αναγνώσεις: Η 1η αυτή που λέει ο κομμαντο, η 2η όμως μπορεί να έχει να κάνει με μια δεξιά στροφή του ΚΚΕ, λόγω της πίεσης που δέχεται από το κατεστημένο."

Για νά ισχύει η 2η ανάγνωση, ισχύουν (διαζευτικά) δύο τινά :
Α) η δίωξη που υφίσταται το Κ.Κ.Ε. απο το "κατεστημένο" (μάλλον ο σχολιαστής εννοεί άρχουσα τάξη) είναι τόσο ασφυκτική, ώστε το κόμμα υποχωρεί απο την θέση του.
Στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να σκεφτεί, πως μια και, κατ' αυτόν και το μόρφωμα που υποστηρίζει είναι δεδομένη η υποστολή του επαναστατικού αγώνα απο το Κ.Κ.Ε. εδώ και πολλά χρόνια, πως και γιατί εφαρμόζεται η ασφυκτική αυτή πίεση.
Έπίσης ακόμα και αν δεχθούμε οτι ισχύουν τα περί πίεσης κ.τ.λ. εύλογο δεν είναι πως πολλαπλάσια πίεση, διώξεις, καταστολή θα εφαρμόζεται στους γνήσιους αντικαπιταλιστές επαναστάτες ? (του μορφώματος εννοώ)
Πως υλοποιείται αυτή ? Αν θέλει ο σχολιαστής ας με/μας διαφωτίσει.
Ή μήπως πρόκειται για δαιμονική στρατηγική του "κατεστημένου", που κύριος οίδε βάσει ποιού σχεδίου βάλλει κατά του Κ.Κ.Ε. για να χτυπήσει στην πραγματικότητα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ?

Β) εαν δεν ισχύουν τα ανωτέρω αλλά το Κ.Κ.Ε. υποκύπτει σε πιέσεις του "κατεστημένου" καθόσον απλά είναι εκφραστής κάποιων τμημάτων αυτού (του κατεστημένου), τότε πάλι ειλικρινέστατα προσφεύγω στην μαρξιστική του γνώση, (εγώ είμαι ένας απο τους χιλιάδες τίμιους πλήν αφελείς και αμαθείς αγωνιστές παραπλανημένος δυστυχώς απο το ΚΚΕ), ώστε να ενημερωθώ για τις εξαρτήσεις αυτές της προδοτικής ηγεσίας.

Υ.Γ.
αυτά τα κάπως ακατάστατα για τις πιέσεις απο το "κατεστημένο"
σε κάθε περίπτωση :
much ado about nothing

TALIBAN

αναυδος είπε...

Taliban
εγραψες

Ανώνυμος είπε...

Σύντροφε , λίγο έχω διαβάσει αυτές τις μέρες το blog σου και το μόνο που το χαρακτηρίζει είναι η αργοσχολία , ο "κομματικός τρόπος ζωής" σε εισαγωγικά , ο σεχταρισμός και συγνώμη , η βλακεία.
ps: Και επειδή το blog υπερασπίζεται πολύ καλά την γραμμή , σφοι από Θεσσαλονίκη , όλο το blog είναι εκτός γραμμής , γνωρίζεστε μεταξύ σας και φραξιονίζετε(συζητάτε εκτός οργάνων) δημόσια.
Ένας σφος που ακόμη βρίσκεται σε οργανωτική και την Πέμπτη έχει ΚΟΒ.
Παρακαλώ μην σβηστεί , είναι αιχμηρό και όχι υβριστικό

KOMMANTO είπε...

χαχαχαχαχαχαχαχα!!!!!!

στον ΟΚΑΝΑ ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον από εκεί πρέπει να ποστάρεις...

Ανώνυμος είπε...

(Επανέρχομαι στο θέμα)

"Να μην προσεγγίζει επιρροές έχοντας κρυφές βλέψεις άλλου τύπου."

Ενδιαφέρον σχόλιο.

Τι γίνεται αν είσαι οργανωμένος και γουστάρεις μια κοπελίτσα. Προφανώς θέλεις να τη φέρεις πιο κοντά και με τους 2 τρόπους αλλά πώς το χειρίζεσαι;

Μπορείς εξίσου εύκολα να κατηγορηθείς ότι εκμεταλλεύεσαι την οργάνωση για να βγάλεις γκόμενα ή ότι την πέφτεις σε κοριτσάκια για να τα οργανώσεις.

KOMMANTO είπε...

Eσύ από πάνω είσαι αυτός που κατηγορείς τον Απολίθωμα για φραξιονισμό?

Δηλαδή τον κατηγορείς για φραξιονισμό απ'τη μια και μετά θες να το κουβεντιάσετε κιόλας?
Μήπως κρυφογουστάρεις ρε?

ΟΛΑ ΣΤΗ ΚΟΒΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ

βουρνούκιος είπε...

Για τον ανώνυμο που ρωτά πως εννοεί την εργατική εξουσία η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυο λόγια: Η εργατική εξουσία/δημοκρατία είναι το μεταβατικό καθεστώς (ή αλλιώς η μεταβατική περίοδος) αναμεσα στον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό. Την εξουσία στα εργοστάσια την έχουν οι εργατες (με τα εργατικά συμβούλια τους) που συναρθρωνονται με τον δημοκρατικό κεντρικό σχεδιασμό.

Για τη λαϊκή εξουσία/οικονομία του ΚΚΕ αρμόδιοι πιο πολύ από μένα, είναι να μιλήσουν οι οπαδοί και τα μέλη του ΚΚΕ.

2. Για τον ανώνυμο που σχολιάζει τα της στροφής του ΚΚΕ επί το συντηριτηκότερο και η σχέση της με πίεση από το κατεστημένο (ναι είναι η άρχουσα αστική μας τάξη αυτό) δυο λόγια:

Εκτιμώ, πως το να επιλέγει το ΚΚΕ να πει πως η έξοδος από το ευρώ είναι σήμερα καταστροφική δεν μπορεί να είναι απλά μια κακιά στιγμή της Αλέκας.

Γιατί;;

Διότι καταρχήν η άρχουσα τάξη της χώρας έχει δέσει όλη την ύπαρξή της γύρω από την ΟΝΕ και από το ευρώ. Δεστε τις δηλώσεις ολης της κυβέρνησης, του ΣΕΒ, και λοιπών μελών του συρφετού και την άθλια κινδυνολογία/τρομοκρατία τους γύρω από αυτό το ζήτημα. Είναι στρατηγική της επιλογή αυτό. Συνεπώς, ΔΕΝ θα βγούμε από το ευρώ με τη θέληση της αστικής μας τάξης.

Για το εργατολαϊκό κίνημα όμως η πάλη εναντίον του μνημονίου, πάει πακέτο με την έξοδο από το ευρώ. Και ο πιο αδαής καταλαβαίνει πως εάν καταφέρουμε να ανατρέψουμε το μνημόνιο, αυτόματα πεταγόμαστε έξω από την ΟΝΕ άρα έξω από το ευρώ. Συνεπώς, το να λές "η έξοδος αυτή τη στιγμή από το ευρώ είναι καταστροφή", αφαιρείς μεγάλη δυναμική από την συνολική πάλη κατά του μνημονίου. Σπέρνεις παραπέρα απογοήτευση στον κόσμο και συνολικά παραπέμπεις τα παντα στο απροσδιόριστο μέλλον της "λαϊκής οικονομίας".

Με βάση αυτά τα 2, θεωρώ πως το να παραιτείται το ΚΚΕ από τον στόχο της εξόδου από ΟΝΕ-ΕΥΡΩ σήμερα, δεν είναι ένα τυχαίο ζήτημα. Εκτιμώ πως αυτή η στροφή του αφήνει μετέωρη εντελώς την όποια τακτική του, είναι συντηρητική και προφανώς δεν γίνεται κάτω από την πίεση του λαϊκου κινήματος.

Ανώνυμος είπε...

@ Μπρεζνιεφικό απολίθωμα

ύστερα απο το προηγούμενο σχόλιο, είναι να απορεί κανείς γιατί σπανιώτατα πλέον γράφω ?

Υ.Γ.
φίλε Βουρνούκιε λυπάμαι πλην όμως στο τέλος του σχολίου μου έγραψα με ΚΕΦΑΛΑΙΑ το nickname που μονίμως χρησιμοποιώ.
Το γιατί το έγραψα με ΚΕΦΑΛΑΙΑ διαλογίσου το.
Στα ερωτήματα, περισσότερο ασκήσεις λογικής, που σου έθεσα πολύ ευχαρίστως δέχομαι την αναμενόμενη απάντηση σου.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ε κι εγώ σπάνια γράφω πλέον, μη νομίζεις.

Σφε με την κοβα, αν έχεις κάποιο ιδιαίτερο χιούμορ, δυσκολεύομαι να το καταλάβω. Αν όχι, τόσο το χειρότερο.

Σφε με τους ηθικούς προβληματισμούς για την κοπέλα (που θα μπορούσε να είναι κι άντρας επιρροή για να μην ξεχνιόμαστε) έχεις απόλυτο δίκιο. Αλλά είναι όπως αυτό π είπε και ο βελουχιώτης. Αν αποτύχουμε κανείς δε θα μας το συγχωρήσει και θα μας τα φορτώσουν όλα. Αν πετύχουμε θα είμαστε και οι πρώτοι.

Zhukov είπε...

βουρνουκιεεεεεεεεεεεε.....

Πάρτοοοοοοοοοο......

http://www.youtube.com/watch?v=2kEShDf73dI

Είσαι μεγάλος ΘΕΟΣ!!!!!

Υ.Γ. Φιλική συμβουλή: Αν μπορέσεις να τιθασεύσεις την συνομοσιολογία σου και την κάνεις μυθιστορήματα θα κονομίσεις πολλά φράγκα....

dionmich1 είπε...

βουρνουκιε μέχρι χτες κάνατε πορείες με την ΓΣΣΕ

και καβαλαγατε ξυλοπόδαρους

και λέγατε το ΚΚΕ αδιάσπαστες.. Είσαστε τροτσκοπασοκ

και τωρα κανετε πορείες με λούμπεν μηδενιστες αυριο ποιος

ξερει τι ?

Μιλας για εργατικη εξουσια ενω είστε γενικός αντικαπιταλιστές

και "τραγουδάτε" το πτώμα της φεντερασιον και κάνετε διασκευή

αντι για σοσιαλισμο με κατεύθυνση τον κομμουνισμό λετε

δημοκρατία(πολυ γενικο)προς κομμουνισμο.


εξω μονο απο το ευρω δεν λεει τιποτα απλα αυτοι που εχουν

ευρω θα "αγοράσουν" σε δραχμες στο 1/3 της αξιας τους

επιπλέον η αλήθεια ειναι αληθεια και δεν λεμε αριστερίστικα ψεματα

οι λαοι δεν ειναι ποδηλατα

Γιατι ομως δεν μιλας για εξοδο απο την Ε.Ε

Ανώνυμος είπε...

Παραλήρημα ο πάνω!