Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Το σοβιετικό ΕΣΥ

Στο τελευταίο βιβλίο με τις μαρτυρίες της, η έλλη παππά περιγράφει μεταξύ άλλων το ταξίδι της στην εσσδ, στα μέσα της δεκαετίας του 60’, προκειμένου να υποβληθεί σε μια εγχείριση στο θυρεοειδή. Σε αντίθεση με όσα έχουμε ως εικόνα για την ανωτερότητα του κράτους πρόνοιας στις σοσιαλιστικές χώρες, ιδιαίτερα στους τομείς της παιδείας και της υγείας, η παππά περιγράφει με μελανά χρώματα τις εμπειρίες της από το ταξίδι της και την απογοήτευση που της προξένησε.

Λέει ότι οι σοβιετικοί γιατροί αγνοούσαν το σπινθηρογράφημα κι ότι η γυναίκα του σοβιετικού πρέσβη κοριούκιν, απορούσε με την επιλογή της να πάει στη σοβιετία να εγχειριστεί, γιατί αυτοί προσπαθούσαν να έρθουν στην ελλάδα, για τους ίδιους λόγους..! Κι αυτό είναι ένα από τα –ουκ ολίγα- σημεία στο βιβλίο, όπου αρχίζεις να αναρωτιέσαι για την αντικειμενικότητα και την εντιμότητα της συγγραφέα.

Η δική μου εικόνα είναι τελείως διαφορετική. Δεν πατάει σε κάποια προσωπική εμπειρία, αλλά βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις κατά καιρούς διηγήσεις του σοβιετικού κυριούλη απ’ τη δική του παραμονή στην χώρα των σοβιέτ, -έστω και αν την πρόλαβε στα τελευταία της, κατά την περίοδο της παρακμής της.

Ποια ήταν λοιπόν τα βασικά χαρακτηριστικά του σοβιετικού συστήματος υγείας; Πρώτο και κύριο ο δωρεάν χαρακτήρας του, για όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους της σοβιετικής επικράτειας. Δεν υπήρχε περίπτωση να αντιμετωπίζει κανείς οποιοδήποτε πρόβλημα και να μην υποβληθεί δωρεάν σε εξετάσεις. Κι εννοούμε εξέταση πλήρη κι εξονυχιστική, για να εντοπίσουν το παραμικρό, όχι μια τυπική διεκπεραίωση που έμενε στην επιφάνεια.

Την ίδια στιγμή που εδώ χρεώνεται πλέον μέχρι κι η είσοδος στα νοσοκομεία, ακόμα και για τους εθελοντές αιμοδότες. Οι –διαρκώς αυξανόμενοι- ανασφάλιστοι πληρώνουνε τον κούκο αηδόνι για εξετάσεις, ενώ οι ασφαλισμένοι καλύπτονται σε ολοένα και λιγότερες από τα ταμεία τους. Για να μην πιάσουμε τα υπόλοιπα –νοσήλια, φάρμακα, φακελάκια, κτλ.

Στη σοβιετία κατά κανόνα δεν υπήρχε φακελάκι, πέρα από διάφορα «φιλέματα» στους θεράποντες γιατρούς, εν είδει ευγνωμοσύνης από τους ασθενείς για τις υπηρεσίες τους. Κι όσο για τα φάρμακα, παρέχονταν κι αυτά σχεδόν δωρεάν, σε συμβολικές τιμές. Αλλά δε βρίσκονταν στο επίκεντρο της φιλοσοφίας του συστήματος. Σε αντίθεση με τη δύση, όπου η συνήθης λογική είναι να σου δώσουν μια αγωγή, για να σε κρατήσουν πελάτη τους και να συνεχίσεις να πληρώνεις για όσο το δυνατόν περισσότερο.

Ο σοβιετικός κυριούλης μας διηγήθηκε και μια δική του εμπειρία, που του άλλαξε μέχρι σήμερα τον τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων. Ενώ ήταν από μικρός φιλάσθενος κι επιρρεπής στις αρρώστιες, βρέθηκε να σπουδάζει στη μόσχα, όπου τον χειμώνα η θερμοκρασία έπεφτε πολύ συχνά αρκετούς βαθμούς κάτω από το μηδέν.

Μια φορά που κάλεσε μια γιατρό –από τις αντίστοιχες δικές μας πρώτες βοήθειες- του είπε ότι μπορούσε να του συνταγογραφήσει μια αντιβίωση. Αλλά αν ήθελε να αντιμετωπίσει οριστικά το πρόβλημα, έπρεπε να αλλάξει τη θερμορροή του σώματός του –αν το μεταφέρω καλά, χωρίς κάποια χοντρή ανακρίβεια- και να σκληραγωγηθεί. Σε αυτά τα πλαίσια του συνέστησε πχ ψυχρολουσίες –στην κυριολεξία- ώστε να συνηθίσει τον οργανισμό του να αντεπεξέρχεται σε χαμηλότερες θερμοκρασίες.
Ίσως κάποιοι το βρίσκουν κομπογιαννίτικο, αλλά ο σοβιετικός κυριούλης λέει ότι το αποτέλεσμα ήταν άμεσο, και δεν χρειάστηκε ποτέ ξανά ιατρική βοήθεια, όσο διέμεινε στην παγωμένη μόσχα.

Ποιο ήταν όμως το επίπεδο των παροχών; Μήπως το δωρεάν συνεπαγόταν και κακή ποιότητα υπηρεσιών;
Ο περικλής λέει ότι πρέπει να κρίνουμε το σοβιετικό σύστημα παίρνοντας υπ’ όψιν τις συγκεκριμένες συνθήκες, ως το σύστημα μιας περικυκλωμένης χώρας με συγκεκριμένες δυνατότητες. Το μέτρο της σύγκρισης δε μπορεί να είναι οι πολυτελείς κλινικές της δύσης, που είναι για λίγους κι εκλεκτούς –και κατά βάση για όσους έχουν να πληρώσουν. Αλλά ο μέσος όρος των δημόσιων νοσοκομείων –όπου το δημόσιο πρέπει να μπαίνει σιγά-σιγά σε εισαγωγικά.

Αυτό δε σημαίνει όμως ότι το επίπεδο υπηρεσιών ήταν χαμηλό.
Στον περικλή είχε κάνει μεγάλη εντύπωση –και μας τη διηγείται συχνά- η περίπτωση ενός βραζιλιάνου συντρόφου και συμφοιτητή του, ονόματι φελίπε, που είχε μεγάλη μυωπία, έξι ή επτά βαθμών, κι υπεβλήθη σε επέμβαση με λέιζερ. Η οποία δεν του εκμηδένισε εντελώς την πάθηση, αλλά την έριξε σε αμελητέα επίπεδα (κάτω της μισής μονάδας) και του ‘αποκάλυψε’ έναν καινούριο κόσμο, με εικόνες που ως τότε βασικά αγνοούσε.

Όλα αυτά εικοσιπέντε χρόνια πριν. Κι ενώ σήμερα η τεχνολογία έχει προχωρήσει κατά πολύ και θα προσέφερε ακόμα μεγαλύτερες δυνατότητες στους σοβιετικούς. Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι ότι η επέμβαση έγινε εντελώς δωρεάν, ακόμα και για τον φελίπε, που δεν ήταν σοβιετικός υπήκοος!

Πολλοί συνηθίζουν να προσπερνάνε το δωρεάν χαρακτήρα τέτοιων παροχών, σα να είναι κάτι σχετικά απλό ή κι ασήμαντο. Πίσω από αυτές τις παροχές όμως βρίσκεται πολιτική οικονομία, συγκεκριμένες σχέσεις παραγωγής, ανεπτυγμένη τεχνική και πολιτικό σχέδιο.

Κάτι που ισχύει εξίσου εμφατικά στην περίπτωση της κούβας. Μπορεί να βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση εξαιτίας του εμπάργκο και της σπάνης ενεργειακών πόρων και πρώτων υλών, αλλά έχει καταφέρει να αναπτύξει ένα άρτιο σύστημα υγείας και να εξάγει κατά βάση γιατρούς –όπως στο πρόγραμμα αλληλοβοήθειας με την βενεζουέλα του τσάβες.

Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Αναφέρω ενδεικτικά το δείκτη παιδικής θνησιμότητας, που είναι ένας από τους μικρότερους παγκοσμίως, την ιατρική σχολή της αβάνας που εκτείνεται σε έναν χώρο που είναι όσο όλη η πανεπιστημιούπολη του αριστοτελείου στη θεσσαλονίκη. Τους αμερικανούς πολίτες που ταξιδεύουν στην κούβα για να θεραπευτούν, γιατί δε διαθέτουν τα ποσά που απαιτούνται στις ηπα. Και τη θεραπεία από κουβανούς γιατρούς ενός εκ των δολοφόνων του γκεβάρα, που έπασχε από καταρράκτη –κι ίσως μαζί με την πάθηση να έχασε και την ταξική μυωπία συν τοις άλλοις.

Δεν υπήρχε λοιπόν κανένα μελανό σημείο σε αυτό το σύστημα;
Όχι, δε μπορούμε να το ισχυριστούμε αυτό. Το βασικό αρνητικό ήταν οι ιδιαίτερες κλινικές που προορίζονταν ειδικά για ανώτερα κρατικά και κομματικά στελέχη κι είχαν καλύτερο επίπεδο από το μέσο όρο (και σε αυτό έχει δίκιο η παππά).

Κι εδώ μπαίνουν μια σειρά από ζητήματα κι ερωτήματα. Από τα προνόμια στο σοσιαλισμό –όπου παραμένει το άνισο, αστικό δίκαιο, χωρίς αστική τάξη- και το νεποτισμό της γραφειοκρατίας, ως τα ηθικά κίνητρα και το παράδειγμα που –οφείλει να- δίνει η πρωτοπορία, αρνούμενη την ειδική μεταχείριση και τα προνόμια.

Αυτά όμως ξεφεύγουν απ’ το θέμα της ανάρτησης. Η οποία έγινε με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο του βαζιούλιν και τις άσχημες συνθήκες νοσηλείας του σε ένα νοσοκομείο της μόσχας. Κι αυτό πρέπει να είναι το μέτρο σύγκρισης με τη σοβιετική ρωσία. Το πριν και το μετά. Και η ραγδαία πτώση του μέσου προσδόκιμου ζωής στην «ισχυρή ρωσία του πούτιν» κάτω από τα εξήντα χρόνια.

Κάτι που αντανακλά τη ραγδαία πτώση συνολικά του βιοτικού επιπέδου στις «δημοκρατίες» της πρώην εσσδ. Κι ισοδυναμεί στην ουσία με γενοκτονία, αναδεικνύοντας με τραγικό τρόπο το δίλημμα που τίθεται επιτακτικά μπροστά σε όλους τους λαούς του πλανήτη.
Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα.

45 σχόλια:

faros είπε...

Έλεγε ο ... παλιός σοφός λαός μας:

- Μωραίνει Κύριος, ον βούλεται απωλέσει !

Κλασσική περίπτωση επιβεβαίωσης της ως άνω φράσης, η εν λόγω κυρία !

Ανώνυμος είπε...

Τι σου 'ρθε ρε Μπρέζνιεφ και τσιτάρησες την Παπά? Και μόνο τις διηγήσεις από συγκρατούμενές της να ακούσεις, να σου σηκωθεί η τρίχα κάγκελο για το πόσο τις τυράννησε. Σκέτος εφιάλτης μέσα στον εφιάλτη της φυλακής!!
Και όχι Φάρε. Είμαι σε θέση να γνωρίζω πολύ καλά ότι η εν λόγω κυρία ουδέποτε εμωράθη. Από νέα, μέχρι τα στερνά της τα είχε τετρακόσια.
λαθραναγνώστης

haridimos είπε...

Ο Λεχ Βαλέσα υπέρ του Κομμουνισμού!

Λεχ Βαλέσα: ο Κομμουνισμός είναι αναγκαίος για τον 21ο αιώνα. Αλλιώς ο ίδιος ο πολιτισμός μας κινδυνεύει να καταστραφεί. Ζούμε σε ένα κόσμο στον οποίο το 10% του πληθυσμού κατέχει ολόκληρο τον πλούτο και το 90% ζει στη μιζέρια.

Ποτέ πριν δεν γίνονταν τόσοι πόλεμοι, με την δικαιολογία τάχα της ανάγκης εξαγωγής της δημοκρατίας. Όλως τυχαίως οι επεμβάσεις γίνονται μόνο όπου υπάρχει πετρέλαιο… Για τις πραγματικές δικτατορίες δεν ενδιαφέρεται κανείς και κανείς δε κάνει τίποτα.

Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ πως, αφού πέρασα μια ολόκληρη ζωή πολεμώντας τον Κομμουνισμό, θα έφτανα να καταλήξω πως αυτό που χρειάζεται ο κόσμος είναι ένας νέος Κομμουνισμός.

Ως εκ τούτου, σαν μόνη λύση βλέπω τον κομμουνισμό. Γιατί είναι ένα σύστημα στο οποίο φτωχοί και πεινασμένοι έχουν εγγυημένη εργασία -όχι ελεημοσύνη- και ίσες δυνατότητες αμοιβής…

ΠΗΓΗ: adanaklasi.blogspot.com

Ανώνυμος είπε...

Χαρίδημε, να προσέχεις τις παιδικές ασθένειες που σε ταλαιπωρούν, σε κάνουν να βιάζεσαι, και αυτό φαίνεται και σε αυτά που αναδημοσιεύεις.

Η είδηση δεν επιβεβαιώνεται, δεν υπάρχει σε κανένα ξένο (αγγλόφωνο) ΜΜΕ. Τη δημοσίευσε κάποια ελληνική σελίδα και αμέσως έγινε ανάρπαστη, με το γνωστό αντιεπιστημονικό τρόπο (ωω ναι, η δημοσιογραφία είναι επιστήμη) της άκριτης αναδημοσίευσης.

Όχι μόνο δεν μετάνιωσε ο Λεχ Βαλέσα, αλλά έπλεξε και το εγκώμιο του Βακλαβ Χαβελ:
http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/czechrepublic/8964342/Lech-Walesa-Vaclav-Havel--great-man-meritorious-man.html

TRASH είπε...

Επί του θέματος. Γνωρίζω προσωπικά άνθρωπο που την δεκαετία του '80, πήγε (μέσω κάποιου κομμουνιστή γνωστού του), για μία δύσκολη εγχείρηση στην ΕΣΣΔ. Οχι μόνο τον έκαναν καλά ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΩΡΕΑΝ, όχι μόνο είχε αποκλειστική νοσοκόμα επίσης ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΩΡΕΑΝ, αλλά και όταν προσπάθησε να κάνει κάποιο δώρο στο προσωπικό για το "ευχαριστώ", τον αποθάρριναν οι ίδιοι, με όχι και τον ευγενέστερο τρόπο. Περιττό να πω, πως γύρισε κομμουνιστής!
Μία δεύτερη "διάσημη" περίπτωση είναι ο κορακοζώιτος (κακό σκυλί...) Σολζενίτσιν, τον οποίο το σοβιετικό σύστημα υγείας θεράπευσε από καρκίνο του στομάχου(!), δίνοντας του έτσι την δυνατότητα να συκοφαντεί ασύστολα τον σοσιαλισμό, για αρκετά ακόμη χρόνια.
Μα καλά, πήγε η Παππά για θεραπεία στην ΕΣΣΔ και δεν την κράτησαν για "πεερεταίρω εξετάσεις" στο τμήμα ψυχικής νοσηλείας;
τελικά, είχε και τρύπες το σύστημα...

Νοσφεράτος είπε...

ΩΡΑΙΟ μπλογκ ..

Ανώνυμος είπε...

καλά αυτή η Παπά ποια είναι που μιλάει έτσι? Ντροπή της! Ανεπίτρεπτο να επιτρέπεται στον πάσα ει προβοκάτορα να κατασυκοφαντεί το σοσιαλιστικό σύστημα υγείας.
ΓΓ του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

tsimarasm είπε...

Τι λόγω έχει ένας πεθαμένος να λέει ψέματα; σπάω καιρό το κεφάλι μου να το καταλάβω!!!
Το Σύστημα υγείας της Ρωσίας, σαν σύστημα ήταν το κορυφαίο. Όπως και της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας κτλ.
Ωστόσο, άλλο το ένα( το σύστημα), και άλλο το άλλο( αυτό που λέει η Παππά).
Επιστημονικά ήταν πολύ πίσω, και δεν χωράει αμφιβολία δυστυχώς.
Δεν λέω άλλα!

Όχι ότι δεν κάναν και τίποτα! Ένα μακάβριο παράδειγμα. Αξιοσημείωτη η καγκουριά να το μαγνητοσκοπήσουν! Γιατί άραγε;
http://www.youtube.com/watch?v=rSrIkUXwsNk

εις το επανειδείν!

haridimos είπε...

@ Ανώνυμος 9/1, 11:33μμ
Ε τι να γίνει, δε μπορεί να διαβάζουμε όλοι Ριζοσπάστη για να είμαστε ενημερωμένοι..

Ανώνυμος είπε...

http://youtu.be/BCyHe72ZgUM

Ανώνυμος είπε...

Αληθινο βιντεο με ζομπι που δημιουργησαν οι Σοβιετικοι. Η επιστημη ειχε προχωρησει, αλλα δεν ηταν στην υπηρεσια του λαου. Οπως βλεπουμε εδω, οι πεθαμενοι δεν μιλανε ακριβως, αλλα βγαζουν κατι σαν μουγκρητο και δεν εχουμε καταλαβει ακομη αν στα μουγκρητα τους λενε αληθειες ή ψεματα.
http://youtu.be/95cb_n65NM8

Κασπερ

Disdaimona είπε...

Μα ποιά σχέση έχει το σοβιετικό ΕΣΥ του ΄85 και του ΄90 με αυτό του 1960;

Δεν ισχυρίζομαι πως η Παππά τα περιγράφει σωστα τα πράγματα, γνωρίζω πως το σύστημα Υγείας αλλά και η ιατρική ήταν εξαιρετικά ανεπτυγμένα στην Ε.Σ.Σ.Δ. Και πάλι όμως, δεν είναι κάπως αυθαίρετο να αντιπαραβάλονται εδώ δυο παραδείγματα με 30 χρόνια απόστασης μεταξύ τους; Αποκλείεται το ΕΣΥ να αναπτύχθηκε αυτά τα 30 χρόνια; Επειδή έχω την εντύπωση πως αναπτύχθηκε. Και οι περιγραφες που δίνονται από τον Σφυροδρέπανο για το ΕΣΥ στο τέλος της Σοβιετίας μου φαίνονται ακριβείς.

Ανώνυμος είπε...

Χαρίδημε το κόμπλεξ βρωμάει από μακριά και αποτυπώνεται και στην πικρόχολη απάντησή σου.
Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα, το πρόβλημα είναι η παντελής απουσία αυτοκριτικής.
Και φυσικά πάλι φταίει ο Ριζοσπάστης.

haridimos είπε...

Ε δεν μπορεί όλων τα κόμπλεξ να βρωμάνε μόνο από κοντά όπως το δικό σου ..

KOMMANTO είπε...

Πες τα ρε disdaimona!

Βρήκαν ευκαιρία οι σταλινομπρεζνιεφικοί να ρίξουν χολή για την Παππά.

Η τυμβωρυχία και το...συντροφικό μίσος είναι παλιά τους τέχνη κόσκινο.

Από το μπούλγκες μέχρι σήμερα.

raskolnikov είπε...

κάτι άσχετο, αλλά πολύ επίκαιρο... πολύ πρόσφατα αποκαταστάθηκε ο Ν. Ζαχαριάδης από το ΚΚΕ. Προχθές όμως ξαφνικά φαίνεται πως η αποκατάσταση είναι ένα ήδη ιστορικό γεγονός. Ο Ν. Ζαχαριάδης δείχνει να διαπράττει ένα σοβαρό λάθος.... το παραδέχεται ο Μαΐλης... http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6143:mailis-zaxariadis&catid=83:aristera&Itemid=200

3+60 είπε...

θα με ενδιέφερε κάποια αφήγηση σχετικά με τη ζωή στη σοβιετική ένωση.Ρε απολίθωμα έχεις να προτείνεις τίποτα?

Ανώνυμος είπε...

Χαρίδημε πολύ σωστά, εσύ μεταφέρεις ψευδή δημοσιεύματα και εγώ που το επισημαίνω είμαι ο κομπλεξικός.
Καλά τα πάς, συνέχισε έτσι!

Ανώνυμος είπε...

"Δεν υπήρχε λοιπόν κανένα μελανό σημείο σε αυτό το σύστημα;
Όχι, δε μπορούμε να το ισχυριστούμε αυτό."

το πες το σταλινικό σου πάλι...
τις καλησπέρες μου

Ανώνυμος είπε...

Απολίθωμα Όταν λες ‘σοβιετικό κυριούλη’ για ποιον μιλάς? Πρόσφατα άρχισα να σε παρακολουθώ και… αν έχεις την καλοσύνη εξηγείς.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Λοιπόν, με διευθύνσεις κι ονόματα, γιατί αλλιώς θα μπερδέψουμε τα μπούτια μας, και θα είναι δική μου η ευθύνη.

Νοσφεράτε, ευχαριστώ κι ανταποδίδω τα καλά λόγια

@Εμού του ιδίου, δυσδαιμόνα

Η παππά μπορεί να μην έχει λόγο να πει ψέματα, αλλά θέλει να κλείσει τους λογαριασμούς της με τον εικοστό αιώνα κι ό,τι τον σημάδεψε μαζί με τη ζωή της. Έχει επιλέξει από πριν το συμπέρασμα και ψάχνει μονομερώς κι εκ των υστέρων οτιδήποτε μπορεί να το υπηρετήσει. Όταν αναγκάζεται να "ομολογήσει" ότι η εγχείριση εν τέλει πήγε μια χαρά, το ξεπετάει σε δύο προτάσεις και στην επόμενη σελίδα διηγείται την οδυνηρή εμπειρία της από μία οδοντογιατρό, που την έκανε να κλάψει από τον πόνο -κάτι που δεν είχαν πετύχει ούτε οι βασανιστές της στη φυλακή.
Πέρα από αυτό, έχει δίκιο για την ξεχωριστή μεταχείριση των στελεχών κι αυτό πρέπει να ίσχυε τόσο το 65 όσο και το 85.
Επίσης, ισχύει εν μέρει αυτό που λέει ο κάσπερ. Οι σοβιετικοί ήταν πολύ μπροστά επιστημονικά σε μια σειρά τομείς, ακόμα και στην ετε, αλλά υστερούσαν πολύ στη μαζική εφαρμογή των επιτευγμάτων τους. Κι αυτό είναι ζήτημα προς διερεύνηση.

@Κομμάντο έχεις καταφέρει να εκνευρίσεις ακόμα και τον κάσπερ. Ίσως και τη μαριορή. Μαζέψου, όσο είναι καιρός. Όχι σκουπίδια και τρολιές, σε μπλογκ, θάλασσες και ακτές.

@Κώστα,
ο ζαχαριάδης αποκαταστάθηκε πολιτικά και κομματικά. Όποιος έχει διαβάσει όμως το δοκίμιο ξέρει ότι του ασκείται παράλληλα πολιτική κριτική σε επιμέρους ζητήματα, και δεν πέφτει από τα σύννεφα. Φανταζόμουν ότι αυτό θα συμπεριλάμβανε κι εσένα, που είχες ανεβάσει το προσχέδιο στο διαδίκτυο
Πέρα από αυτό πάντως, προσωπικά το τελευταίο άρθρο του μαΐλη δε μου άρεσε ιδιαίτερα.


@3+60

Εξαρτάται τι σε ενδιαφέρει κι από ποια σκοπιά.
Η υψηλή πολιτική, ή ο καθημερινός τρόπος ζωής; Το δεύτερο μπορείς να το δεις πχ και μέσα από ένα μυθιστόρημα, έναν οδηγό -τύπου, η λδγ αυτοπαρουσιάζεται (φαντάζομαι ότι υπάρχουν αντίστοιχα κι από τον ελληνοσοβιετικό σύνδεσμο φιλίας), ή από απομνημονεύματα.
Από τη δική μας σκοπιά, ή από των αστών; Ή από μια ενδιάμεση κριτική;
Για να το μαζεύω, θα σου πρότεινα μια καινούρια έκδοση της σύγχρονης εποχής για την οποία μπορείς να δεις περισσότερα εδώ: http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6611773
Δεν το έχω διαβάσει, αλλά μου φαίνεται ενδιαφέρον, και νομίζω ότι είναι κοντά σε αυτό που θέλεις
Το δεύτερο που θα πρότεινα είναι ένα βιβλίο του πάνου γεραμάνη, το οποίο δυστυχώς είναι δυσεύρετο. Λέγεται: ρεπορτάζ από τη σιβηρία, όπου διηγείται τις εμπειρίες και τις εντυπώσεις του από ένα ταξίδι του το 86' στο μακρινό βλαδιβοστόκ και την γύρω περιοχή.

Τελευταίε ανώνυμε, το σοβιετικός κυριούλης αναφέρεται στον περικλή παυλίδη. Αυτοί που τον ξέρουν το βρίσκουν σχετικά πετυχημένο. Νομίζω και ο ίδιος δηλ.

Προτελευταίε ανώνυμε, έχεις δίκιο. Ήταν συνειδητό. Και χαίρομαι διότι το πιάσατε το υπονοούμενο..

tsimarasm είπε...

Έχεις δίκιο! και εγώ εκεί καταλήγω(για την Παππά)! Παρ'όλα αυτά μου ανάβουν τα λαμπάκια όταν ακούω τον καθένα να κολλάει κι από ένα επίθετο, όχι στην συγκεκριμένη μόνο, αλλά στον καθένα που πάει να πει κάτι(σοφό ή βλακώδες είναι άλλο θέμα). Δουλειά δεν είχε ο διάολος...

Πάντως για την επιστήμη κάνεις λάθος. Δεν ήταν τόσο εντυπωσιακή η προσφορά των Σοβιετικών.
Αν και το θέμα δεν είναι απλά αριθμητικό. Πόσες εφευρέσεις κάναν οι Ρώσσοι, πόσες οι Αμερικάνοι, πόσες οι Γάλλοι. Η επιστημονική γνώση και η αξιοποίηση της από την κοινωνία,(και με ποιούς όρους γίνεται αυτή η αξιοποίηση) είναι αλληλένδετα. Από αυτή την άποψη, καλά τα πήγαν οι σύντροφοι. Μπορούσαν και καλύτερα!

Μην φουσκώνουμε τα μυαλά μας όμως(ούτε τα μαλλιά μας, πέρασε η μόδα) Η οικονομική ανάπτυξη παρασύρει την επιστημονική έρευνα,δίνοντάς της διεύθυνση, και αντίστροφα επηρεάζεται από την εξέλιξη της επιστήμης. Μιλάω προφανώς για τις εφαρμοσμένες επιστήμες.
Δεν στέκει λοιπόν για μια χώρα με γνωστά προβλήματα στην οικονομία να λέμε ότι η επιστήμη κάλπαζε.
Προσωπικά βέβαια έχω την άποψη ότι σε κάποιες περιπτώσεις το κόλλημα έμπαινε από τα πάνω(ιδεολογία;). Πχ όταν οι Αμερικάνοι και οι Ιάπωνες κυκλοφόρησαν την μαγνητοταινία και το walkman, βρέθηκαν Ρώσσοι που έγραψαν στις εφημερίδες ότι εκείνοι προτιμούν το βινύλιο! Αστεία πράγματα θα μου πείτε! Αστεία αστεία όμως έτσι μεγαλώσαμε όλες οι γενιές από το 70 και μετά (Γι'αυτό γίναμε έτσι χαχα!)
Και στα πιο σοβαρά, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούσαν οι Σοβιετική στην ιατρική μέχρι την δεκαετία του 70 ήταν πρωτόγονες, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, όπως του ορθοπεδικού Ιλιζάροφ που έσωσε και σώζει χιλιάδες ανθρώπους παγκοσμίως από ακρωτηριασμό!
Το διαστημικό πρόγραμμα δεν ξέρω κατά πόσο μετράει στα επιστημονικά επιτεύγματα, για άλλους λόγους όμως.

Καλό ξημέρωμα να 'χουμε!

υγ: Από το βιβλίο της Παππά μπορεί να αναφέρει κανείς άλλες αντιφάσεις πιο τρανταχτές!

tsimarasm είπε...

Οθέλος!

tsimarasm είπε...

Αυτό με την Δυσδαιμόνα, ¨καλό¨ φαίνεται αλλά... δεν το κατάλαβα.

KOMMANTO είπε...

@K.E.

δε χαλαρώνεις λίγο λέω γω?
Εσύ λίγο-πολύ είπες την Παππά ανέντιμη επειδή δε συμφωνεί με τον σοβιετικό κυριούλη απ-ό μια βιωματική απόσταση 30 χρόνων.
Τόχω διαβάσει το απόσπασμα και όντως είναι πέραν του δέοντος δηκτική (κάτι που παρεπιμπτόντως δεν ταιριάζει σε μια διαννούμενη της αξίας της) αλλά είναι αυτοβιογραφικό κείμενο..
έλεος..

Λίγη προσοχή με τους χαρακτηρισμούς δε βλάπτει. Όταν μάλιστα το εργατικό κίνημα της χώρας μας έχει υποφέρει πολύ από τέτοια ύφη και ήθη.

Αναυδος είπε...

Δηλαδή η Παππα έχει δικαίωμα να γράφει και να σπιλώνει οποιον και ότι θέλει αλλά επειδή είναι αντι-ΚΚΕ έχει το ακαταλόγιστο. Οποιος όμως της απαντά είναι ανθρωποφάγος, ξερνά χολη κλπ κλπ. Από εκεί και πέρα τι λεει η ίδια η παππά δεν νομίζω ότι θα πρεπει να μετρά περισσότερο από τις εμπειρίες για την ΕΣΣΔ που έχει ο οποιοσδήποτε

Η Παππά (και η κάθε παππά) προκειμένου να στηρίξει την άποψη τους καταφευγει πολλές φορές σε λαθροχειρίες και ανοικτά ψέματα. Απαντήσεις έχει πάρει ακόμη και μέσα από τις στήλες της Αυγής (!)

Τέλος από προσωπική εμπειρία υπήρχε στην Μόσχα το νοσοκομείο της ΚΕ αλλά το συγκεκριμένο νοσοκομείο κάλυπτε όλους όσους δούλευαν στην ΚΕ από τις καθαρίστριες θυρωρούς, φύλακές, μαγειρες κλπ κλπ. Δεν ήταν δηλ. νοσοκομείο των στελεχών αλλά του συγκεκριμένο τόπου εργασίας . Υπήρχαν και λόγοι ασφαλείας γι αυτό το διαχωρισμό αν και πολλοί αφελείς το αγνοούν

Ανώνυμος είπε...

Καλά ποια Παπά τώρα. Αυτή που λέει ότι το παράδειγμά μας πρέπει να είναι η Παρισινή Κομμούνα και όχι η τιμημένη Οχτωβριανή Επανάσταση? Αυτή που είναι με τον Προυντόν και όχι με τον Λένιν? Θα μας πει αυτή πώς γίνεται επέμβαση? Πώς κάνει τη δουλειά του ο σοβιετικός οδοντογιατρός? ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ'ΟΛΑ! Θα πιστέψουμε αυτήν και όχι τον Περικλή Παυλίδη?

Ανώνυμος είπε...

α κι επειδή μες τον εκνευρισμό μου ξέχασα να υπογράψω.
είμαι η ΓΓ του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

raskolikas είπε...

Με την κ. Παππά δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς για έναν και μοναδικό λόγο:

Τη θέλησή της να δημοσιευτούν τα κείμενά της μετά το θάνατό της.

Δηλαδή να μπουν στο απυρόβλητο, με τη λογική ότι "δεν είναι εδώ για να απαντήσει". Δεν είχε τα κότσια να αντιπαρατεθεί όσο ζούσε. Αυτό δεν αντιβαίνει μόνο στην κομμουνιστική ηθική αλλά ακόμα και στην αστική.

Ανώνυμος είπε...

Δεν μας στέλνεις κι ένα αντίγραφο του αγαλματιδίου του Ηρακλή που είχες δώσει στον Михаил Сергеевич Горбачёв, για να συνεχίσει το "ηράκλειο έργο του" ;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Dear Κομμάντο, είμαι πολύ χαλαρός. Αυτό που λέω είναι πολύ συγκεκριμένο, χωρίς κανιβαλικές διαθέσεις. Όταν η παππά λέει ότι οι σοβιετικοί προσπαθούσαν να έρθουν στην ελλάδα για να θεραπευτούν, αρχίζεις να αμφιβάλεις για την αντικειμενικότητα και την εντιμότητά της. Αν δε σου προκύπτει από αυτό το σημείο, ή από το απόσπασμα που διάβασες, θα σου προκύψει σίγουρα αν διαβάσεις ολόκληρο το βιβλίο. Όταν πχ ισχυρίζεται ότι ο μπελογιάννης της ζήτησε να ζήσει για να εκδικηθεί την ηγεσία του κόμματος, που τους οδήγησε στο θάνατο, αυτό το θεωρώ εξαιρετικά ανέντιμο. Και δεν το λέω με χαρά, αλλά με λύπη για την παππά.

Αν βέβαια τα λεγόμενά της είναι θέσφατο για τη "γγ", όπως άλλωστε και η επιστροφή στον 19ο αιώνα και τον προμαρξικό ουτοπικό σοσιαλισμό ε τότε πάσο.

Αντωνης είπε...

Δεν αποκλείεται η Παππά να είχε υποκειμενικούς λόγους να παραποιήσει κάποια δεδομένα για το σοβιετικό σύστημα υγείας.

Ισχύει όμως αυτό που λέει η Δεισδαιμόνα, ότι δηλαδή δεν μπορεί να είναι μια βιωματική περιγραφή των συνθηκών στη δεκαετία του 80 απάντηση σε μια εξίσου βιωματική περιγραφή των συνθηκών στη δεκαετία του 60. Αφενός είναι μήλα και πορτοκάλια, αφετέρου όλοι γνωρίζουμε ότι ακόμα και για σύγχρονα γεγονότα ο ένας βλέπει α και ο άλλος ω ως μάρτυρες (βλ. χαρακτηριστικά περιγραφές του τι έγινε στις 20 Οκτώβρη του 2011 από απολογητές της επίθεσης στο ΠΑΜΕ vs ημών των ιδίων).

Τέλος, είναι νόμιμη η συζήτηση για το ζήτημα της ακρίβειας της βιογραφίας της (κάθε) Παππά, δεν είναι όμως νόμιμο να τη βγάζουμε τρελή, ψυχωτική, σαδίστρια, κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο.

Η πολιτική κριτική είναι πολιτική κριτική και όχι character assassination, και το συγκεκριμένο εδάφιο δεν προσφέρεται καν για πολιτική κριτική.

Οπότε για μένα είναι φάουλ και η ανάρτηση σ' αυτό το σημείο και πολλά απ' τα σχόλια.

Ανώνυμος είπε...

ρε παιδιά, πάτε καλά;

Το σοβιετικό σύστημα, ήταν γαμάτο, η σοβιετική παιδεία καταπληκτική, οι σοβιετικοί όροι/συνθήκες εργασίας υπέροχοι, η σοβιετική καθημερινότητα λουκούμι, ε, τότες ΓΙΑΤΙ η εργατική τάξη της ΕΣΣΔ σιγόνταρε την διάλυση και την κατάρρευση των υπέροχων συνθηκών ζωής της;;

Ορισμένοι του ΚΚΕ μου θυμίζουν την παροιμία που λέει τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε!

Μήπως το λιβάνισμα που κάνουν ορισμένοι όπως το ΚΚΕ στην ΕΣΣΔ τους τυφλώνει και δεν θέλουν να παραδεχτούν με τίποτα, (ως άλλοι χριστιανοί που δεν μπορούν να παραδεχτούν πως θεός δεν υπάρχει) πως η ζωή στην ΕΣΣΔ απείχε πάρα πολύ από το να είναι δημιουργική και ωραία για τους κατοίκους της11

Μήπως λέω;;

Και φυσικά σήμερα είναι τραγικά χειρότερα με συνθήκες καπιταλισμού. Ομως και επί του δήθεν σοσιαλισμού τα πραγματα ήταν άσχημα.

Για αυτό και δεν βρέθηκε κανείς να υπερασπίσει αυτά τα γραφειοκρατικά ΄καθεστώτα!

Αντωνης είπε...

@ανώνυμος: Τα πράγματα, για τους πολλούς, ήταν "άσχημα" για ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Δεν λέει απολύτως τίποτα συνεπώς μια τέτοια αποτίμηση για το τι διακυβεύτηκε και συνεχίζει να διακυβεύεται από το εγχείρημα του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Το εγχείρημα αυτό ήταν το ΜΟΝΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ να ΜΗΝ είναι "άσχημα τα πράγματα" για τους πολλούς.

Και επειδή ήταν το πρώτο και το μόνο, και επειδή δεν εξαπλώθηκε, δεν κατάφερε όλα όσα ήθελε, είχε αποτυχίες, στρεβλώσεις, κόστος σε ανθρώπινες ζωές.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα απολογηθούμε σε κανέναν από τους απολογητές της ανισότητας, της βίας και της σκλαβιάς, που από όλο το βουνό σκατών της ανθρώπινης ιστορίας βρίσκουν να βρωμά η ΕΣΣΔ.

Δεν θα απολογηθούμε και θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να περάσουμε στο δεύτερο στάδιο, στην δεύτερη απόπειρα, του σοσιαλιστικού εγχειρήματος ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ.

Ανώνυμος είπε...

Ποιός είπε αντώνη να απολογηθείς;

Και βέβαια δεν απολογείσαι!

Οχι όμως και να λέμε πως αυτές οι χώρες ήταν σοσιαλιστικές.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Προσωπικά έχει αρχίσει να με κουράζει η τροπή που έχει πάρει η κουβέντα.
Το αρχικό θέμα μου δεν ήταν η παππά και γι' αυτό δεν έδωσα βάρος στο να 'αποδείξω' τη μονομέρειά της και το αν η μαρτυρία της είναι ανακριβής ή ανέντιμη. Εφόσον προέκυψε στην κουβέντα, παρέθεσα κάποια σημεία που το πιστοποιούν κατά τη γνώμη μου. Αν κάποιος δεν τα θεωρεί επαρκή, μπορεί να το ψάξει περισσότερο, ή να το θεωρεί φάουλ. Ειλικρινά, δε μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο γι' αυτό.

Κατά τα άλλα, ο γνωστός στείρος μηδενισμός κι η ψυχολογία του απατημένου εραστή, που προδόθηκε από την σύντροφο που τη θεωρούσε λουκούμι κι εκ των υστέρων της τα βρίσκει όλα στραβά κι ανάποδα.
Βαριέμαι φριχτά να αναμετρηθώ με τέτοιες λογικές κι ας θεωρηθεί φυγομαχία. Πόσο μάλλον όταν χρησιμοποιούν αφόρητες κοινοτυπίες περί "γραφειοκρατικών καθεστώτων", που δε λένε τίποτα από μαρξιστική άποψη. Ή λένε ανιστόρητα ότι δεν τα υπερασπίστηκε κανείς -χωρίς να απαντά, στο ποιος τα έριξε, κι αν τα νοσταλγούν σήμερα, παρά τα όσα αρνητικά τους.
Τις επόμενες μέρες προτίθεμαι να γράψω κάτι σχετικό εισηγητικά.

Ανώνυμος είπε...

Το σοβιετικό σύστημα, ήταν γαμάτο, (...) τότες ΓΙΑΤΙ η εργατική τάξη της ΕΣΣΔ σιγόνταρε την διάλυση και την κατάρρευση των υπέροχων συνθηκών ζωής της;

Γιατί δεν καλλιεργήθηκε σωστά η πολιτική ερμηνεία της καθημερινότητας, με ευθύνη πρώτιστα του ΚΚΣΕ.
Δηλαδή, ο σοβιετικός λαός απολάμβανε τα αγαθά του σοσιαλισμού, και μαζί μ' αυτά ταλαιπωρούνταν από τα προβλήματα, τις ελλείψεις και τις στρεβλώσεις. Δεν ήταν όμως πολιτικά ενεργός, είχε αφεθεί στην παθητικότητα, στην απόλαυση των αγαθών, από πρωταγωνιστής των εξελίξεων μεταβλήθηκε σταδιακά σε παθητικό αποδέκτη. Η απονέκρωση των σοβιέτ ήταν το όχημα αυτής της παθητικοποίησης.

Με δυο λόγια ο σοβιετικός λαός απέκτησε την ίδια νοοτροπία με τους δυτικούς λαούς των εδραιωμένων σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων: Λειτουργούσε σαν αποδέκτης παροχών που του πρόσφεραν άλλοι και όχι ως υπεύθυνος για την τύχη του.

Η αντίσταση στην παλινόρθωση έγινε με 2 χρόνια καθυστέρηση, το 1993, όταν πλέον ο σοβιετικός λαός συνειδητοποίησε τι έχασε (το βίωσε στο άδειο του στομάχι) όμως από πολλές απόψεις ήταν αργά: Οι θεσμοί είχαν αλωθεί, πρωτοπορία δεν υπήρχε για να καθοδηγήσει, και η δίχρονη αναμονή επέτρεψε στην αστική τάξη να εξοπλιστεί ώστε να αντιμετωπίσει την αντίσταση.

Ανώνυμος είπε...

Και ποιός ευθύνεται για την παθητικοποίηση του σοβιετικού λαού;

Μήπως ευθύνεται η γραφειοκρατία η οποία κυβερνούσε με απόλυτη παντοδυναμία και αρνούνταν στον λαό πολιτικά δικαιώματα;

Μήπως ο μονοκομματισμός και η καταστολή της αντίθετης άποψης φταίει και αυτός;

Πιστεύω πως οι 2 παραπάνω λόγοι αποτελούν σε συνδυασμό και με την ανυπαρξία εργατικής εξουσίας τις βασικές αιτίες της παθητικοποίησης/αποξένωσης της εργατικής τάξης από το υποτιθέμενο καθεστώς της.

Συν το γεγονός πως η παιδεία η υγεία η δουλειά και η στέγη ήταν κοινωνικά αγαθά κατοχυρωμένα σε όλους αλλά ειδικά η δουλειά και η στέγη ήταν εξαιρετικά προβληματικής ποιότητας. Η δουλειά δε στε αυτές τις χώρες της γραφειοκρατίας, ήταν το ίδιο αλλοτριωτική κα ιαποξενωτική όπως και στον καπιταλισμό. Δείτε την ραγδαία αύξησξ του αλκοολισμού από το ΄70 και μετά.

Οι απεργίες δε που γίνονταν αραιά και που -διότι φυσικά παραμόνευε η άθλια KGB ή όπως αλλιώς λεγονταν η μυστική αστυνομία σε αυτές τις χώρες- καταστέλλονταν αμέσως.

Συνεπώς, ναι υπήρξαν μεγάλες κατακτήσεις για την εργατική τάξη αλλά ο σοσιαλισμός ούτε σαν φάντασμα δεν πλανιόταν σε αυτές τις χώρες!

Merci

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Παρατηρώ, πως λείπει κάποια εμπειρία εδώ μέσα σχετικά με το σοσιαλιστικό ΕΣΥ, όχι μόνο το σοβιετικό.
Δεν έγραψε κανείς πως ειδικά μετά την Χούντα, όταν για πρώτη φορά μπορούσες να ταξιδέψεις στις σοσιαλιστικές χώρες χωρίς περίπλοκες διαδικασίες, και κυρίως χωρίς να εγγραφεί αυτό στον ΦΑΚΕΛΛΟ σου (ας μάθουν οι νεώτεροι τι ήταν αυτός ο περίφημος "φάκελλος", που συνόδευε την ζωή μας, σχεδόν μέχρι το '81....),
λοιπόν, τότε άνθησε ένα ιδιότυπο είδος ...τουρισμού: Ο ...ιατρικός τουρισμός, για νοσηλεία στις σοσιαλιστικές χώρες. Ολα τα ταξιδιωτικά γραφεία οργάνωναν εκδρομές-ταξίδια, κύρια στην Βουλγαρία, που ήταν και κοντά, με πρόγραμμα επισκέψεις-ραντεβού για εξετάσεις στα σοσιαλιστικά νοσοκομεία. Δεν ήταν μόνο το "τζάμπα". Ηταν και η λαϊκή πεποίθηση, ότι εκεί υπήρχε ένα σπουδαίο ανθρωπιστικό σύστημα περίθαλψης. Πρέπει να πήγαν εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, η περισσότεροι δεξιοί και μή αριστεροί, χωρίς πλάκα. Κι ας ορύονταν τότε η ΕΙΡ (μετά ΕΡΤ) και η ΥΕΝΕΔ για την ...κόλαση του "σιδηρού παραπετάσματος", όπου οι άνθρωποι "έτρωγαν τις οδοντόκρεμες".
Είχα προσωπική εμπειρία από την Κεντρική Κλινική της Μόσχας. Δεν ήταν αποκλειστικά νοσοκομείο στελεχών. Εκείνο, που ιδιαίτερα με συγκίνησε είναι ότι εκεί μέσα βρίσκαν περίθαλψη χιλιάδες σακατεμένοι αντάρτες από όλα τα αντάρτικα όλης της γής: Τι "πολισάριο" είδα εκεί μέσα, τι "Ταμίλ", τι νεπαλέζους, τι φιλιππινέζους, τι μάβρους αφρικάνους, τι λατινοαμερικάνους, και πάει λέγοντας. Ολοι οι κουτσοί και στραβοί της πανανθρώπινης αντίστασης στον άγιο Παντελεήμονα του υπαρκτού Σοσιαλισμού! Ειλικρινά ντρεπόμουνα, που έπιανα ένα κρεββάτι σε αυτό το νοσοκομείο.
Τώρα, που μπορούν να καταφύγουν οι αγωνιστές;
Τώρα έπεσε ο σοσιαλισμός και πρέπει να ακούμε την κάθε ....κία του κάθε μ....κα, μηδέ εξαιρουμένης και της κυρίας Ιωαννίδου, που βάλθηκε μόνη της να αποκαθηλώσει το είδωλό της.
Συγχωρέστε μου το λεκτικό ξεχείλωμα, αλλά καμιά φορά και η αγανάκτηση διεκδικεί τα δικαιώματά της.

TRASH είπε...

Να προσθέσω για την αξιοπιστία της κας Παππά, πως ήταν ο μόνος άνθρωπος που επέμενε μέχρι το τέλος πως ο Βαβούδης ήταν ...χαφιές!

tsimarasm είπε...

...και τι μ'αυτό;

Για τον Βαβούδη υπάρχουν και επισήμως ανοιχτά θέματα!(δες δοκίμιο)

TRASH είπε...

χρειάζεται να διαβάσουμε το δοκίμιο ιστορίας για να μάθουμε για μία πλήρη αποκατάσταση που έγινε μόλις λίγους μήνες πριν; Καμμία σκια για τον Βαβούδη από το ΚΚΕ!
http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6456351

Αντωνης είπε...

Άσχετο: Ποιό είναι το κομματικό πρωτόκολλο για να επικοινωνήσω κατ' ιδίαν με τον ΓΓ της ΚΕ του μπλογκ, aka Σφυροδρέπανο, για θέμα που άπτεται της διαλεκτικής ανατροπής του οπορτουνιστικού σεχταρισμού σε παγκόσμια κλίμακα;

Ανώνυμος είπε...

ε καλα μην τρελαθούμε κιόλας
Στην εσσδ μπορεί να υπήρχαν χίλια δυο προβλήματα ειτε κοινωνικής φύσης (πχ δημοκρατια κλπ) είτε οικονομικής φύσης (πχ πως διανέμουμε το παραγωμενο προιον, ποιος κατεχει και ποιος διοικει τα μεσα παραγωγης) και πολλα΄άλλα
αλλά όχι ότι οι σοβιετικοι ήθελαν να ρθουν στην ελλάδα του 50, ή 60 ή 70 ή 80 για τα ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ της!!!!!!!
ΕΛΕΟΣ
στην ελλάδα κιόλας!!!!!!!
Που όποιος είχε βρεθεί σε ελληνικο νοσοκομείο την δεκαετ'ια του 80 που θυμαμαι εγω ακόμα τα θυμαμαι
Που είχαν ραντζα που που που
Τέλως πάντων τον αύγουστο του 1990 που βρεθηκα εγω σε κατασκηνωση έξω απο την Μόσχα και έπαθα πνευμονια και 40 πυρετο
Μέσα στην κατασκήνωση είχε κανονικό Κέντρο Υγείας σε επίπεδα νοσοκομείου
Και ορθοπεδικές εγχειρήσεις έκαναν στα παιδιά εκει άμα χρειάζονταν
Τριώροφο κτίριο με θαλάμους με κλινικές με χειρουργικα τραπέζια
Έλεος μονο αυτό δηλαδή ότι δεν ειχαν συστημα υγειας....
Ναι ναι τι άλλο να πω,
Ξανα έλεος

Νοσφεράτος είπε...

δεν διαβασα ολα τα σχόλια . Εκεινοπου εχω να πώ ειναι κατι απλό : Συγκρινοντας τις ιατρικές υπήρσιες στις χωρες εκεινες (μενα μουρχεται στο μυαλό η κοντινη Βουλγαρια με το πολύ εξελιγμένο για τα βαλκανικά δεδομένα συστημα υγειας ) πρεπει να θυμομαστε οτι ηταν ΔΩΡΕΑΝ η σχεδόν δωρεαν. Και αυτο δεν ειναι λίγο . Για να δουμε τωρα τι συμβαινει τωρα .. Αν καποιος - η μελος της οικογενειας του, η μανα του το παιδι του κλπ παθει κατισχετικά σοβαρο , πΡΑΚΤΙΚΆ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ . Θεωρητικά θα καταφυγει στο ΕΣυ , πρακτικά θα καταλήξει η στο Φακελάκι η -σε ιδιωτική κλινική 9εμασα απο τα κυκλωματα που λυμαινονται το Εσυ). Ποσα θα δωσει για μια εγχειρηση -ας πουμε ια σπασμένο πόδι, χερι κλπ ; ΚΑΜΜΙΑ 3000 ευρω στην καλύτερη περιπτωσ . Αν χρειαστει να μεινει εκτος εργασιας για μήνες επισης (πεντε εξι μηνες - και ειναι στο ΙΚΑ- θα πήρωνεται μόνο τον μισο μισθο του. και λίγοτερο..
Δηλαδή χανει ενα 5000 ευρά σιγουρα..
Ε δεν ειναι εκτος συζητησης αυτά.. ιδικά τωρα με την Κριση..
Βρσικομαστε ξανά σε εποχές αθλιοτητας οπως στην περιοδο του 70 που - ειχα ενα απλό προβλημα Υγειας και ο πατερας μου δεν ειχε μια.Ξερετε ποσοι δανειζονταν τοτε- στα 70 ,για μια απλή επεμβαση;
Το ιδιο συμβαινει(η αρχιζει να γενικευεται ) και τωρα ..