Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Πού βαδίζουμε κύριοι

Ολοταχώς προς εκλογές. Με ποιους όρους είναι το θέμα. Έχουμε και λέμε.

Η άρια αγάτσα –που ήταν κάτι σαν την άννα καραμανλή της αλλαγής, στη δεκαετία με τις βάτες κι έλεγε τα αθλητικά στην ερτ- κατάλαβε ότι δε μπορεί να εκλεγεί στη βοιωτία με το πασόκ και τα έφτιαξε με τη νδ. Ενώ ο μαμουζέλος έκανε μια πιο τίμια ‘αριστερή’ μετατόπιση, για να περιγράφει τις μετατοπίσεις των σταθερών θέσεων του συνασπισμού, που θυμίζει μπαλάκι του ρολάν γκαρός, με γαλλική αύρα (όχι παρτσαλίδου) και τον αέρα του μελανσόν. Ο λιάρος και ο μποτώνης που μας παρείχαν ποιοτική ενημέρωση -κι ήταν αντικειμενικοί σαν ρεπόρτερ ομάδας πριν από ντέρμπι- επισημοποίησαν τον έρωτά τους με το πασοκ. Ενώ ο μαλέλης, αφού απόλαυσε τη σταρ πλευρά της ζωής πήγε στη δημαρ, όπου θα βρει τον παν-παν, παλιό του σύντροφο από το πασόκ. Το λαος έχει τη σταθερή αξία της θάλειας χούντα και έκανε μεταγραφή τον κύρτσο, που ήταν κάποτε στην κνε λονδίνου. Κι η λίστα όσο πάει κι εμπλουτίζεται.

Η βάνα μπάρμπα «στολίζει» –κατά δήλωση του «αρχηγού»- τα ψηφοδέλτια του καρατζαφέρη στις φτωχογειτονιές του πειραιά, όπου είχε πλούσιο κοινωνικό έργο ως δημοτική σύμβουλος του πασόκ. Ο παϊτέρης δεν έχει τόπο, δεν έχει ελπίδα και ψάχνει να βρει σε ποιο κόμμα του έπεσαν –σειρά έχει ο σύριζα για οντισιόν. Εκεί όπου κατέληξε κι ο τατσόπουλος μετά το ντοκιμαντέρ στο σκάι. Ο ζερβός κατεβαίνει με τη νδ, μετά το δράκουλα των εξαρχείων –που μπορεί να ‘ναι κι ο μητσοτάκης- ενώ ο ρένος χαραλαμπίδης συμπληρώνει το άνοιγμα σαμαρά στο εναλλακτικό κοινό. Του ξέφυγε όμως ο χαϊκάλης, που τον είχε στην πολιτική άνοιξη, αλλά τώρα επέλεξε τον καμμένο –παρά τις ελπίδες που άφησε η ραπ εμφάνισή του στο πρόσφατο εορταστικό του 902.

Ο καμμένος έχει πάντα μια μεγάλη αγκαλιά για τα ορφανά της νδ, όπως ο κουβέλης για αυτά του πασόκ. Κάποιοι άλλοι είδαν το φως τους και τράβηξαν προς σύριζα, στα χνάρια του μητρόπουλου, αλλά αυτό έφερε εντάσεις και φυγόκεντρες τάσεις στη ριζοσπαστική του ρίζα, που τώρα φλερτάρει ανοιχτά με την ανταρσύα κι η ένωση οπαδών σύριζα (εος) ετοιμάζεται να γίνει εοα. Αλλά δεν τους θέλουν ναρ και σεκ (κυρίως) που πέρασαν σε ποσοστά τον αλαβάνο στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές, με υποψήφιο τον χάγιο. Άλλοι λένε ότι δεν τα βρίσκουν στο πρόγραμμα και κάποιοι άλλοι στις υποψηφιότητες. Τους θέλουν όμως αραν και αρας, που ήταν μαζί με το σεκ στην ενάντια, πριν να ενωθεί στην ανταρσύα με το μερα, και φύγουν από αυτό η όκδε σκέτο και το εεκ, που παλιότερα το στήριζε το πολιτικό καφενείο, που τώρα στηρίζει το μέτωπο του αλαβάνου, που δεν τον θέλουνε ναρ και σεκ, ούτε η οκδε σπάρτακος, που αντικατέστησε την όκδε σκέτο. Βγήκαν εκατέρωθεν και οι αντίστοιχες ανακοινώσεις για τη μεγάλη χαμένη ευκαιρία να βαδίσουμε μαζί και να ταράξουμε τα –θολωμένα ήδη- νερά.

Και δεν με ενδιαφέρει να δώσω μια εικόνα το κλουβί με τις τρελές, όπως μου έγραφε τις προάλλες ένας φίλος. Αλλά κάποια πράγματα έχουν μεγάλη δόση σουρεαλισμού, για να αντιμετωπιστούν διαφορετικά, χωρίς τους αντίστοιχους συνειρμούς.

Να μπει ο αλέκος ή να μη μπει; Ιδού η απορία. Κι αν σ’ εκτοπίσει με την αναγνωρισιμότητά του και τις υψηλές γνωριμίες του στα κανάλια; Αν σου γυρίσει μπούμερανγκ ο τυχοδιωκτισμός του και σου γυρίσουν την πλάτη κάποιοι που σ’ είχαν για σοβαρό; Γιατί να διακινδυνεύσεις την προοπτική ενός ενωτικού εγχειρήματος, για τα ογδόντα άτομα που μάζεψε η τελευταία συνδιάσκεψη του μέταλλα (μέτωπο αλληλεγγύης και ανατροπής) και κράτησε μία μέρα λιγότερο απ’ το προβλεπόμενο, γιατί δεν πήγε κόσμος; Και πώς να ντύσεις ιδεολογικά την διαφοροποίησή σου, όταν όλοι κινούνται σαν γαϊτανάκι γύρω από τον ίδιο μεταβατικό άξονα, με ελάχιστες παρ-αλλαγές κι αστερίσκους;

Η πολιτική κρίση ακολουθεί κατά πόδας την οικονομική, οι διεργασίες εντείνονται, οι καιροσκόποι μυρίζονται ευκαιρίες για ανέλιξη και πέφτουν με τα μούτρα στο ψητό. Το βασικό διακύβευμα είναι ποιος θα γίνει το νέο πασοκ στη θέση του πασοκ. Άλλος μιλάει για αλλαγή, άλλος για δημοκρατία, άλλος για ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία, άλλος για εθνικοποιήσεις κι αριστερή κυβέρνηση. Το πασοκ είναι παντού! Ένα ιδεολογικό τουρλουμπούκι, με σπίθες, καμμένους και άλλους φλογερούς πατριώτες, που παίζουν με τη φωτιά της ενσωμάτωσης, και καίγονται για οφίτσια και θεσούλες.

Όχι σε όλα τα πασοκ, σκληρά και μαλακά (έχει κι άλλα)
Το βιοτικό επίπεδο επιστρέφει στα fucking fifties, κι ο κομματικός κατακερματισμός θυμίζει έντονα τις πρώτες μετεμφυλιακές εκλογές του 50’, όπου κανείς δεν πήρε πάνω από 20%. Το σύστημα βάζει αναχώματα το ένα πίσω από το άλλο, για να χωρέσει τη λαϊκή οργή και να μας στριμώξει στο 9,3% της αποχής του 46’.

Οι διεργασίες απλώνουν σε όλους σχεδόν τους πολιτικούς χώρους και τις κοινοβουλευτικές ομάδες της προηγούμενης βουλής, που άλλαξαν, διασπάστηκαν, διευρύνθηκαν έγιναν αγνώριστες. Όλες; Όχι. Γιατί μια μικρή κοινοβουλευτική ομάδα εξακολουθεί να αντιστέκεται στον κατακτητή και τον αριβισμό των καιρών, πατώντας γερά σχετικά στα πόδια της.

Τι κάνουμε λοιπόν; Το άσπρο μαύρο. Οι προεκλογικές κωλοτούμπες βαφτίζονται κινητικότητα, τακτική ευελιξία, εκσυγχρονισμός, προσαρμογή στα σύγχρονα δεδομένα και τις επιταγές των καιρών, υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών του παρελθόντος, συμμαχία κατά του μνημονίου, και πάει λέγοντας. Ενώ η συνέπεια κι η σταθερότητα βαφτίζονται σεχταρισμός κι απολιθωμένος δογματισμός. Το κουκουέ είναι ένα κόμμα-φρούριο, που παρακολουθεί έγκλειστο από τα γραφεία του τις εξελίξεις, χωρίς να καταδέχεται καμία συμμαχία με τον αντιμνημονιακό μύλο -της αντίδρασης- που όλα τα αλέθει.
Το κουκουέ δεν αλλάζει. Άλλαξε εσύ.

Μέσα σε όλη αυτή τη δίνη, όρθιο πες μου τι θα μείνει. Ένα κομμάτι εργατόκοσμου καταλαβαίνει μέσα από την εμπειρία του τι σημαίνει η φράση, ένα είναι το κόμμα, ή το σύνθημα πέντε κόμματα, δύο πολιτικές –τώρα τα κόμματα είναι δεκαπλάσια, η ουσία όμως δεν άλλαξε. Τα αστικά μέσα του γανιάζουν το κεφάλι με τον σοβιετικού τύπου μονοκομματισμό, αλλά στην πραγματικότητα αυτό που δε θέλουν, είναι το εξής ένα: το κομμουνιστικό. Ή τουλάχιστον να μην έχει την χάρη των δύο κάπα, είτε του πρώτου είτε του δεύτερου. Κι ας λέγεται όπως θέλει.

Κι όποιος γνωρίζει τι φταίει για όλα αυτά, ας μου εξηγήσει μετά, λέει ένα άλλο τραγούδι του κηλαηδόνη. Όμως μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Στην αστική δημοκρατία οι εκλογές είναι μια δοσοληψία, όπου το πολιτικό προσωπικό των αστών εξαγοράζει την ψήφο του λαού και τη «δεδηλωμένη εμπιστοσύνη» του για να προχωρήσει στα αντιλαϊκά μέτρα.

Οι κομμουνιστές όμως δε βλέπουν τον λαό ως εμπόρευμα κι ως ψηφοφόρο μιας χρήσης, με ανταλλακτική αξία. Η ψήφος είναι βόλι που δεν πρέπει να πάει χαμένο. Αλλά δεν αρκεί από μόνη της να σκοτώσει το σύστημα. Αν δε συνδυαστεί με δράση και σκληρό ταξικό αγώνα, πριν και μετά τις εκλογές, θα ‘ναι απλώς μια τουφεκιά στον αέρα, στον α(ρι)στερισμό της... κυβερνώσας αριστεράς.

Επί του πιεστηρίου: ανακοινώθηκε κι η εκλογική συνεργασία καζάκη-παπαθεμελή, που θα έχει το πρωτοποριακό όνομα: ΌΧΙ! βούτυρο στο ψωμί της ελληνοφρένειας. Άντε και εις κατώτερα…

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ειχες γραψει για το ανοιγμα του Ριζοσπαστη στη δημοσιευση επιστολων των αναγνωστων χρησιμοποιωντας το παραδειγμα της ελληνοφρενειας. Χωρις καθολου πλακα νομιζω οτι εχεις θεση κ στα δυο. (στειλε "βιογραφικο" στην ελληνοφρενεια. Παλιοτερα ζηταγαν συνεργατες. Σιγουρα θα τους αρεσεις)

Ανώνυμος είπε...

ανακοινωθηκε επισης η συνεργασια του αρματος πολιτων με τον πανο καμμενο και κοινη εκλογικη τους καθοδο

Κ.Μ. είπε...

To neo tragoudi hit you 2012. http://www.youtube.com/watch?v=x7gndHdC2Zw . Epiveveothike o lazopoulos.

Αναυδος είπε...

σκυλοκαυγας και στο αρμα πολιτων για τη συνεργασια με καμμενο όπως και στη σπιθα για αναλογη συνεργασια όπως και στη δημαρ για τα ρεταλια του πασοκ στο συριζα για τον ιδιο λογο στην ανταρσυα για το μαα στο μαα για το μαα κλπ κλπ κλπ. ο μανος δεν παει με την ντορα μελη της φιλελευθερης συμμαχιας ωστοσο πηγαινουν

ολος ο θιασος των σωτηρων επι σκηνης που εχει μετατρεψει την αγωνια του κοσμου σε μια απιθανη φαρσοκωμωδια είναι ικανοι να κανουν τον κοσμο να αναπολησει τον μπενιτο και τον τονυ

redandreas είπε...

Γιατί ανεβαίνει εκλογικά η Χρυσή Αυγή; Γιατί οι δυσαρεστημένοι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ εγκλωβίζονται στον Τσίπρα, στον Κουβέλη, στον Καμμένο;
Όσο το ΚΚΕ ακολουθεί τη γραμμή του Μαίλη και της Μπέλλου δεν μπορεί να τους απεγκλωβίσει.
Η Μπέλλου αναθεωρεί πλήρως τη γραμμή του Λένιν σχετικά με τον απεγκλωβισμό εργατών με χαμηλή ταξική συνείδηση.
Ο Λένιν πρότεινε μεταβατικούς στόχους πάλης, κοινή δράση με τους οπορτουνιστές στο κίνημα και συγκρότηση εργατικής κυβέρνησης, για να απεγκλωβίσει
πλατιές λαϊκές μάζες. Τέτοιος στόχος πάλης για παράδειγμα είναι η "αποδέσμευση απ' την ΕΕ". Άμα βάζεις ως προϋπόθεση τη λαϊκή εξουσία τον μετατρέπεις
από στόχο πάλης σε γενική ζύμωση για το σοσιαλισμό.
Αν ζούσε ο Λένιν η αναθεωρήτρια Μπέλλου θα τον διέγραφε για οπορτουνισμό.

Manuel είπε...

http://sleepingvillage-savor.blogspot.com/2012/04/blog-post_17.html

raskolnikov είπε...

έχει πλάκα πως πρέπει σώνει και καλά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να χωράει σε αυτόν τον αχταρμά... έτσι όταν δεν υπάρχει βάση, απλά κατασκευάζεται.... το γεγονός ότι κρατήθηκε το κριτήριο των πολιτικών συνεργασιών μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες έπρεπε σώνει και καλά να αποδομηθεί... έτσι επινοήθηκε μια αφήγηση από τα παλιά... ενώ στο τέλος η φράση αριστερισμός (υπονοώντας την ΑΝΤΑΡΣΥΑ) ... κυβερνώσας αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) σώνει και καλά δένει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ με σχέδια αριστερών κυβερνήσεων.... το γεγονός ότι πουθενά δε γίνεται λόγος για κάτι τέτοιο, αλλά αντίθετα σκληρή κριτική στη λογική των αριστερών κυβερνήσεων είναι πρόβλημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ... γιατί ο Ριζοσπάστης στα παζλ φράσεων πετυχαίνει πολύ εύκολα να τα μπερδεύει όλα, ακόμα και όταν επιχειρεί να κάνει "σοβαρή"κριτική....

ας δούμε τώρα τι γράφει για το ζήτημα της εξουσίας ο πιο "ύποπτος" Παναγιώτης Σωτήρης για κάτι τέτοιο: "Να διεκδικήσει την εξουσία, όχι με όρους «διακυβέρνησης» και διαχείρισης του υπάρχοντος, αλλά ριζικού μετασχηματισμού, χωρίς να ξεχνάει ότι ακόμη και εάν καταλάβει την κυβερνητική εξουσία, το κομβικό είναι πάντοτε οι μορφές λαϊκής αυτοοργάνωσης, δημοκρατίας και αντι-εξουσίας από τα κάτω, ξεκινώντας από τις ίδιες τις τωρινές μορφές «δημοκρατίας του αγώνα» (Λαϊκές Συνελεύσεις, «Πλατείες» κ.λπ.)"
Αλήθεια στην Λαϊκή Εξουσία του ΚΚΕ θα υπάρχουν "Να διεκδικήσει την εξουσία, όχι με όρους «διακυβέρνησης» και διαχείρισης του υπάρχοντος, αλλά ριζικού μετασχηματισμού, χωρίς να ξεχνάει ότι ακόμη και εάν καταλάβει την κυβερνητική εξουσία, το κομβικό είναι πάντοτε οι μορφές λαϊκής αυτοοργάνωσης, δημοκρατίας και αντι-εξουσίας από τα κάτω, ξεκινώντας από τις ίδιες τις τωρινές μορφές «δημοκρατίας του αγώνα» (Λαϊκές Συνελεύσεις, «Πλατείες» κ.λπ.)", θα υπάρχει δηλαδή εργατική δημοκρατία; Μήπως τελικά η Λαϊκή Εξουσία δεν είναι τίποτε άλλο παρά αριστερή κυβέρνηση; Δε μας έχουν εξηγήσει οι σύντροφοι του ΚΚΕ ποτέ πως θα γίνει... προφανώς, αφού δε θα σπάσει και κανένα τζάμι, με εκλογές που θα τις κερδίσει το ΚΚΕ και και κοινοβουλευτικά θα κυβερνήσει, όπως ακριβώς θα το κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ.... μάλιστα και οι δύο πιστεύουν ότι θα γίνει και εντός ευρωζώνης, αφού η Παπαρήγα θεωρεί λάθος την έξοδο από την ευρωζώνη πριν πάρει το ίδιο την κοινοβουλευτική εξουσία....
συντροφική κριτική... αλλά ουσιαστική

kollaps είπε...

Αν είχε συνεργαστεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τον Αλαβάνο, θα έτρωγε το κράξιμο του αιώνα. Τώρα που δεν έκανε, πάλι τρώει κράξιμο, γιατί "ακούστηκε, κάποιος είπε, η ΑΡΑΣ έβγακε ανακοίνωση, 3 τύποι του ΜΑΑ, είπαν κάτι..." κλπ. Ενττάξει άμα είναι να πιάσουμε την παραπολιτική και το κους-κους το κάνουμε κι εμείς. Να συζητήσουμε π.χ. γιατί βάλαν τον Μπογιόπουλο σε μη εκλόγιμη θέση στο επικρατείας παρ'ότι είναι μακράν ο πιο δημοφιλής μαζί με Λιάνα-Αλέκα, ή γιατί βάλαν το Μάκη Παπαδόπουλο επίσης σε μη εκλόγιμη παρ'ότι είναι κατά γενική ομολογία ο καλύτερος "τηλεοπτικός" του Κόμματος..

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ας είμαστε ειλικρινείς. Αν υπήρχε θέμα με το μπογιόπουλο, δε θα έμπαινε καν στο ψηφοδέλτιο. Τώρα μπήκε στην ίδια θέση νομίζω που είχε μπει και στις προηγούμενες εκλογές. Το επικρατείας του κόμματος έχει πολύ καλές επιλογές, ακριβώς γιατί έχει συγκεντρώσει τους καλύτερους ρήτορες, που έχουν δικαίωμα απεριόριστων εμφανίσεων σε ένα κανάλι -ενώ για τους άλλους υπάρχει περιορισμός. Όχι ότι αυτό αλλάζει πολλά βέβαια, γιατί έτσι όπως πάει το πράγμα σε λίγο το κκε θα έχει όσο χρόνο έχει η ανταρσύα στο γυαλί. Η κάλυψη της απεργίας των ναυτεργατών ήταν μια πολύ καλή πρόβα τζενεράλε. Αλλά τέλος πάντων αυτό είναι το κριτήριο για τους υποψήφιους στο επικρατείας, όπως το καταλαβαίνω τουλάχιστον.

Κατά δεύτερον συναγωνιστή κολλάπς. Οι ανακοινώσεις των συνιστωσών σας είναι πραγματικό γεγονός, όχι κους κους, εκτός και αν υπονοείς κάτι. Το αστείο στην όλη υπόθεση δεν είναι καθαυτές οι ανακοινώσεις. Είναι ότι γίνατε μαλλιά κουβάρια για ογδόντα άτομα, κάποιοι μίλησαν για ιστορική χαμένη ευκαιρία(!) κι όλο αυτό έπρεπε να πασπαλιστεί με πολιτικό περιτύλιγμα και θέσεις αρχής, ενώ οι πραγματικές θέσεις κινούνται γύρω από τον ίδιο άξονα και διαφέρουν ελάχιστα καθιστώντας περίπου νομοτέλεια την μετατόπιση από τον ένα χώρο στον άλλον, χωρίς πολλές δυσκολίες.

Ρασκόλνικοφ, κατά τη γνώμη μου τα μεταβατικά αιτήματα των αριστερών οικονομολόγων -που υιοθέτησε αυτούσια η ανταρσύα- απαιτούν είτε άλλου τύπου εξουσία -οπότε έρχεται στα λόγια του κκε- είτε αυταπάτες για μια αριστερόστροφη κυβέρνηση, που θα παίρνει φιλολαϊκά μέτρα υπό λαϊκή πίεση και μαζικό εκβιασμό. Οπότε έχει -δια της πλαγίας οδού- εκλογικό ορίζοντα.

Το σχέδιο του κουκουέ για τη λαϊκή εξουσία δε μπορεί να είναι έτοιμη συνταγή για τις επαναστάσεις του μέλλοντος κι είναι λογικό να έχει κενά -που θα καλυφθούν στην πορεία της πάλης- ως προς το πώς θα έρθει.
Τουλάχιστον το κκε ξέρει τι θέλει και προς τα πού θέλει να πάει. Και σε αυτό ξεχωρίζει ουσιαστικά από τους υπόλοιπους.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ρεντ αντρέα, το σχόλιο δημοσιεύεται κατ' εξαίρεση, κυρίως γιατί εκτιμώ το γεγονός ότι δεν είναι ανώνυμο.
Παρόλα αυτά, δεν είμαι διατεθειμένος να εγκρίνω άλλο σχόλιο με αφορισμούς και παρόμοιο ύφος χωρίς επιχειρήματα
Η μπέλλου φταίει που ανεβαίνει η χρυσή αυγή, διαμορφώνει τη γραμμή του κουκουέ, θα διέγραφε το λένιν. Τι λε ρε παιδί μου; Ούτε ο γκόρμπι να 'τανε. Που και για αυτόν δηλαδή το βασικό είναι να απαντήσεις, τι τον ανέδειξε και ποιες κοινωνικές δυνάμεις.

Αν ζούσε ο λένιν θα πρότεινε την διαγραφή σου για πούρο ιδεαλισμό. Κι ίσως να μας εξηγούσε τι έλεγε για την ενοτητα των εργατικών κομμάτων στα σοβιέτ (μενσεβίκοι κτλ), με τι συνέδεε τα αιτήματα για τη γη και την ειρήνη το 17 (όλη η εξουσία στα σοβιέτ) και πώς έβαζε συνθήματα για επαναστατική προσωρινή κυβέρνηση, ήδη από την αστική επανάσταση του 1905.

kollaps είπε...

@απολίθωμα:

Ομολογώ ότι δεν ήξερα το νόμο για τις τηλεοπτικές εμφανίσεις των επικρατείας. Αλλά δεν θα κολλήσουμε εκεί, αν έχεις διάθεση να συζητήσεις κουτσομπολίστικα, πρώτη ύλη βρίσκεις..

Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΜΑΑ, επειδή απείχα λόγω ανηλειμμένων υποχρεώσεων από τις διαδικασίες το τελευταίο διάστημα, δεν έχω καλή εικόνα του μεγέθους του "χαμού" που έγινε. Πάντως η ουσία είναι ότι ούτε ο Αλαβάνος ούτε η ΚΟΕ (που έβγαλε μάλιστα ανακοίνωση ότι στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ, lol) ούτε το ΜΑΑ κατεβαίνει με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η επίσημη θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι αυτή που είναι, και έχει δίκιο ο raskolnikov ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για εκλογικό οπορτουνισμό. Αν τα χαμε βρει εκλογικίστικα με ΑλαβανοΚΟΕμετωπάδες είναι αρκετά πιθανό ότι θα μπαίναμε στη Βουλή. Δεν το κάναμε. Τώρα για τις ανακοινώσεις των οργανώσεων, αυτό έχει να κάνει με διαφορετικές πολιτικές εκτιμήσεις που εκφράζουν τις οργανώσεις και όχι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και με το ότι ο διάλογος αυτός γίνεται ανοιχτά. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έτσι κι αλλιώς μέτωπο είναι όχι κόμμα.

Ανώνυμος είπε...

εγώ τείνω (όχι ακόμα) να καταλήξω πως είτε για ΣΥΡΙΖΑ μιλάμε, είτε για ΕΠΑΜ, είτε για ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επί της ουσίας έχουμε να κάνουμε με συνειδητές ή ασυνεινήδες προσπάθειες ανασύνθεσης της σοσιαλδημοκρατίας..

εντάξει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι κάπως διαφορετική, γιατί ενώ προτείνει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διαχείρισης του καπιταλισμού, θα ήθελε να το εφαρμόσει κάποιος άλλος, τρίτος υπό τον.. εξαναγκασμό του κινήματος, σε συνθήκες καπιταλιστικής κυριαρχίας.

με πρώτο δεδομένο ότι ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, Οικολόγοι κτλ είναι οικονομικά φιλελέυθεροι (άρα ΌΧΙ σοσιαλδημοκράτες)και δεύερο τον κατά τη γνώμη μου αρνητικό ταξικό συσχετισμό τέτοιες λογικές έχουν πολλά περιθώρια να ανθίσουν και πολλοί άνθρωποι που θέλουν να αγωνιστούν θα στραφούν εκεί

ΥΓ. τώρα το ΚΚΕ είναι ένα ζήτημα.. δεν ξέρω αν είναι ρεφορμιστές αλλά για επαναστάτες δεν μου γεμίζουν το μάτι (ούτε ο εαυτός μου -πολύ περισσότερο- βέβαια, αλλά αυτό είναι ζήτημα υπαρξιακο...)

Αναυδος είπε...

Από την προσφατη ανακοινωση του ΝΑΡ

(…)
Υπήρξε και υπάρχει σε δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υποτίμηση του ζητήματος της ΕΕ, στο όνομα ενός γενικόλογου ‘’αντικαπιταλισμού’’. Υπάρχει υποτίμηση της ανάγκης να διευρύνεται το ρεύμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς όχι μόνο με αγωνιστές, αλλά και με ρεύματα που διαφοροποιούνται από τον κορμό της κοινοβουλευτικής αριστεράς και της ανάγκης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να έχει μια ενεργητική τακτική στην κατεύθυνση αυτή. Υπήρξε και υπάρχει σε άλλες δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ταλάντευση ανάμεσα στην ξεκάθαρη κοινή τοποθέτηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για’’ έξω από το ευρώ και την ΕΕ, με αντικαπιταλιστική διεθνιστική λογική’’ και στο αίτημα για ‘’αποχώρηση από την ευρωζώνη’’. Υπάρχει ακόμα υποτίμηση του αντικαπιταλιστικού προγράμματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σαν στέρεη βάση της πολιτικής της και της πολιτικής των συμμαχιών.
(…)

Συνεπως το μαλε-βρασε γινεται και στην ανταρσυα για τους πιο ταπεινους και ασημαντους λογους

τρελαντώνης είπε...

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2012/04/blog-post_3328.html

Κοιτάξτε εδώ συνέντευξη του Ανδρουλάκη στο Παύλο Τσίμα όταν ήταν στον 902,έτος 1989.Είναι τραγικό να βλέπεις να μιλάει ένα μέλος της ΚΕ του τότε Κόμματος σαν εκπρόσωπος του τωρινού Πασοκ. Διαφανεί πολιτικά πρόσωπα και μπούρδες ολκής. Χθες άκουσα και το συλλυπητήριο μήνυμα του ΚΚΕ για το Μητροπάνο και ήταν σαν προκήρυξη της 17Ν.Η επαναστάσεις επανειλημμένα έγιναν με εναρμόνιση των πολιτικών των Κομμάτων(γενικά των επαναστατικών οργανώσεων) στα πολιτικά και κοινωνικά θέλω των εκάστοτε κοινωνιών.Δεν ξέρω κατά πόσο το σημερινό ΚΚΕ είναι αντάξιο των καιρών.Κρατώ τις επιφυλάξεις μου γενικά..

Antiroza είπε...

Redandrea, Το ζήτημα είναι τι κάνει η ιστορική ηγεσία του ΚΚΕ, η Αλέκα, ο Γόντικας, ο Χαλβατζής. Ανέχονται τον ψευτοιστορικό Μαίλη και την Μπέλλου, οι οποίοι
αντιγράφουν τις απόψεις των αριστερών οπορτουνιστών (Ρόζα, Τρότσκι, Κρις Χάρμαν); Αυτές οι απόψεις όπου εφρμόστηκαν έφεραν την ήττα.
Διάβασε τις αναλύσεις του Εργατικού Αγώνα. Στην Ελλάδα οι ψευτοταξικοί οπαδοί του Πουλιόπουλου και στην Ιταλία οι οπαδοί του Μπορντίγκα ξεφτιλίστηκαν με την αποχή από τον αντιφασιστικό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.

kollaps είπε...

@Antiroza (lol!):

η Μπέλλου δεν ήταν αυτή που στην ΚΟΜΕΠ έκρινε ως ιστορικά σωστή τη θέση του Στάλιν για σοσιαλ-φασίστες κλπ (3η περίοδο της Κομιντέρν, έτσι δεν το λένε;), που ήταν βασικά το αντίθετο απ'τη γραμμή του Τρότσκι για ενιαίο εργατικό μέτωπο; Και τη βγάζεις αυτήν και το Μαϊλη (!) τροτσκιστές και λουξεμπουργκικούς;; Εσείς (πρώην και νυν ΚΚΕδες) και παπά τρελαίνετε μου φαίνεται..

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Η συνέντευξη με τους δύο συντρόφους -τρομάρα τους- με το μουστάκι, είναι πολύτιμο ντοκουμέντο, που θα έχρηζε ειδικού σοσιαλισμού. Αλλα όχι τώρα.

Αντιρόζα (πάει κι η ρόζα) όσα έγραψα στο σχόλιο προς τον κόκκινο ανδρέα, ισχύουν και για σένα. Παρακαλώ να τα σεβαστείς.

Ανώνυμος είπε...

Για την σφσα Ελένη Μενεγάκη που κατεβαίνει με το κόμμα (ένα είναι) στη Β' Αθήνας, καμια αναφορά ;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Δεν είναι η γνωστή. Πρόκειται για συνωνυμία. Τώρα γενική αναφορά στα ψηφοδέλτια, δεν ξέρω αν θα κάνω. Θα δούμε..