Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Μια απάντηση σε ανθρωποφάγους

Είναι καιρός τώρα που η πολιτική γλίτσα βαφτίζεται κριτική. Βάζει τα καλά της και το μανδύα της σοβαροφάνειας, ξεχειλίζει από διαδικτυακούς υπονόμους κι έρχεται να κολλήσει πάνω σε οτιδήποτε βρεθεί στο διάβα της. Και όσο πλησιάζουν οι μέρες για τη διεξαγωγή του συνεδρίου, θα αυξάνεται εκθετικά, επιχειρώντας να σκεπάσει κάθε λογική που διαφωνεί μαζί της δια της αλάνθαστης μεθόδου της επανάληψης: πες-πες, κάτι θα μείνει.
Τίποτα το καινούριο, τίποτα το μη αναμενόμενο σε αυτές τις πρακτικές. Αυτό δε σημαίνει όμως πως θα μείνουν κι αναπάντητες.

Μες σε αυτόν τον ορυμαγδό λοιπόν, ήρθε να δέσει το γλυκό με ένα κείμενο του βασίλη λιόση στον εργατικό αγώνα, που απαντά σε κάποια κείμενα και σχόλια στο διαδίκτυο, που αφορούν το πρόσωπό του, τις πολιτικές του απόψεις και την ηθική του υπόσταση. Και για να το κάνουμε πιο λιανά, απαντά σε μια πρόσφατη ανάρτηση της κε του μπλοκ για το ζήτημα της (αλληλ)εξάρτησης –που μέρος της αναδημοσίευσε και το αδελφό ιστολόγιο redfly planet- και σε κάποια σχόλια αναγνωστών, που ακολούθησαν.

Ο κ. λιόσης λοιπόν (δεν τον αναφέρω με τα αρχικά βλ, για να μην προκληθεί σύγχυση με τα αρχικά του βλαδίμηρου και μπερδευτούν κάποιοι), αφού σημειώνει αρχικά πως ο κομμουνιστής διακρίνεται στην πολιτική αντιπαράθεση από ήθος, διαλεκτική σκέψη και σεβασμό στο συνομιλητή, λέει ότι το ύφος αυτών των κειμένων χαρακτηρίζει όσους τα έγραψαν και δεν τον αφορά, για να προχωρήσει στην ουσία του ζητήματος και στον ανώνυμο συντάκτη ενός από αυτά τα κείμενα (δηλ σε εμένα).

Ναι, αλλά προτού περάσουμε στην ουσία του ζητήματος, θαυμάζοντας τον τόσο υψηλό πολιτικό πολιτισμό του κ. λιόση, ας σταθούμε ξανά σε όσα μας λέει εισαγωγικά, για να δούμε πώς εφαρμόζει ο ίδιος τις «αρχές του κομμουνιστή» στην πολιτική αντιπαράθεση.

Καταρχάς όσοι παρακολουθούν στοιχειωδώς το μπλοκ γνωρίζουν πολύ καλά εάν και κατά πόσο υπογράφω ως ανώνυμος τα κείμενά μου –θα αρκούσε πχ να διαβάσει κανείς τα σχόλια κάποιων αναγνωστών και να ανατρέξει στις στήλες του προσυνεδριακού στις 29/3, για να βρει την επιστολή μου και τα πλήρη στοιχεία μου. Εν πάση περιπτώσει ο κ. λιόσης δεν είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει το όνομά μου, θα μπορούσε ωστόσο να το ζητήσει απλά από την πολιτική του παρέα, που έχει φροντίσει κατά καιρούς να με ενοχλήσει τηλεφωνικά για διάφορα ζητήματα (χωρίς να τους έχω δώσει ποτέ τον αριθμό μου) και προφανώς γνωρίζει πολύ περισσότερα απ’ το ονοματεπώνυμό μου.

Όπως και να ‘χει όμως, αγγίζει τα όρια της γραφικότητας να μιλάει απαξιωτικά για «ανώνυμους συντάκτες» ο αρθρογράφος μιας ιστοσελίδας, όπου παρελαύνουν οι διάφοροι χαρκοβίτες, θεοδώρου, πραξιάδηδες, κοκ, που δεν έχουν το θάρρος να υπογράψουν επώνυμα τις βαθυστόχαστες αναλύσεις τους. Και την ίδια στιγμή να ενοχλείται από ανώνυμα σχόλια –προφανώς γιατί δεν έχει συνηθίσει να έχει σχόλια και αντίλογο στην ιστοσελίδα που αρθρογραφεί.

Πάει πολύ να μιλάει για «ανθρωποφαγία» της άλλης άποψης στον τίτλο του κειμένου του ο αρθρογράφος μιας ιστοσελίδας, που έχει βγάλει από την κοιλιά της απίθανα σενάρια συνωμοσίας, όπως το δήθεν κομπρεμί της ηγεσίας του κκε με τη φυλλάδατου εφοπλιστή μαρινάκη –για να θυμηθούμε το πιο πρόσφατο! Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την κομμουνιστική στάση και την ιδεολογική αντιπαράθεση; Σε τι διαφέρουν πρακτικά απ’ τον χυδαίο αντικομμουνισμό και τους δημοφιλείς του μύθους για τα κότερα του χαρίλαου και τις κομματικές μετοχές στο γερμανό; {εκτός κι αν έχουν αλλάξει κι επ’ αυτού ακόμα κι ετοιμάζονται να προβούν σε σχετικές αποκαλύψεις}.
Με τόσο ποιοτική πολιτική αντιπαράθεση ακόμα και τους ανανεωτές του 91’ να είχε για αντίπαλό του ο εργατικός αγώνας, θα τους καθιστούσε τόσο συμπαθείς, που θα νικούσαν με… ποσοστά τσαουσέσκου –για να θυμηθούμε και τους πολιτικούς δεσμούς των ανανεωτών με τη ρουμανία.

Είναι εντελώς έωλη η σύνδεση που επιχειρεί ο κ. λιόσης μεταξύ της κριτικής που δέχεται και των πρόσφατων άρθρων μαΐλη-μεντρέκα στο ρίζο, ή των ανώνυμων σχολίων που τον επέκριναν –όλα μαζί στο ίδιο τσουβάλι.
Κι είναι προκλητικά αστείο να αφήνει υπονοούμενα περί κεντρικής συνεννόησης του κόμματος με blog που έχουν αναλάβει την υπεράσπιση της ηγεσίας του κόμματος! Προφανώς ο κ. λιόσης κρίνει τους άλλους εξ ιδίων, με το μέτρο της διαδικτυακής του ομάδας και των πρακτικών της. Ίσως ο κ. λιόσης να υπονοεί –αλλά να μη θέλει να το πει ευθέως- όσα διασκεδαστικά μου καταλογίζει, με διαφορά λίγων ημερών, στη σχετική ανάρτηση ένας σχολιαστής με το ψευδώνυμο «κόκκινος». Κι αν ακολουθήσουμε το εξίσου διασκεδαστικό σκεπτικό του κ. λιόση, νομιμοποιούμαστε κι εμείς με τη σειρά μας να υποθέσουμε ότι το σχόλιο αυτό γράφτηκε πιθανότατα κατόπιν συνεννόησης με το επιτελείο του ΕΑ ή και με τον ίδιο τον κ. λιόση.
Κι ας έρθουν μετά να συζητήσουμε τι προσμοιάζει στη λούμπεν ηθική και τι όχι. Κι ας βρουν αν μπορούν έστω κι ένα σημείο, με αντίστοιχο πνεύμα στις αναρτήσεις του μπλοκ που έχουν την ετικέτα «λιόσης» και ασχολήθηκαν με το βιβλίο του.

Πέρα από αυτά όμως, όποιος θέλει να λέγεται κομμουνιστής πρέπει να διακρίνεται στην πολιτική αντιπαράθεση κι από μια στοιχειώδη τιμιότητα –ακόμα κι αν είναι τίμιος οπορτουνιστής και δεν το έχει καταλάβει. Κι αυτή η στοιχειώδης τιμιότητα επιβάλλει, όταν αναφέρεσαι κριτικά σε ένα κείμενο, να δίνεις τουλάχιστον τη δυνατότητα να υπάρξει αντίλογος, ή έστω να παραπέμπεις σε αυτό με κάποιον ηλεκτρονικό σύνδεσμο (link), ή στην χειρότερη να το αναφέρεις ονομαστικά, για να δώσεις την ευκαιρία στον αναγνώστη να το διαβάσει και να βγάλει δικά του ολοκληρωμένα συμπεράσματα.

Αλλά αυτές οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις δεν ανήκουν στις βασικές αρχές του κ. λιόση και της ιστοσελίδας του. Αντ’ αυτού ο κ. λιόσης αποφεύγει να βάλει παραπομπές ακόμα και στις δικές του τοποθετήσεις σε προηγούμενους προσυνεδριακούς διαλόγους, του 15ου και του 18ου, ποντάροντας ίσως στο γεγονός ότι ο αναγνώστης του θα δώσει πίστη σε όσα του γράφει και δε θα ψάξει να βρει μόνος του τα ντοκουμέντα, για να τα αντιπαραβάλει με τις θέσεις που υποστηρίζει σήμερα ο αρθρογράφος του ΕΑ.

Μετά από αυτά, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να πούμε για την ουσία του ζητήματος. Στο κάτω-κάτω η πρόθεσή μου δεν ήταν μόνο να δείξω την αναντιστοιχία των θέσεων που είχε κατά καιρούς ο κ. λιόσης –όπως κάνουν κάποιες ιστοσελίδες που ειδικεύονται στην ενόργανη. Αλλά την εκπληκτική μονομέρεια που διακρίνει κάποιους αναλυτές προκειμένου να τεκμηριώσουν ένα προκαθορισμένο συμπέρασμα· κι η οποία φτάνει σε τέτοιο σημείο που να αναιρεί ακόμα και προηγούμενες δικές τους αναλύσεις, φτωχαίνοντας απελπιστικά την όποια αντιπαράθεση.
Αυτό είναι το σπουδαίο «λαβράκι» που έπιασε με την ανάρτησή της η κε του μπλοκ και κάνει πως δεν καταλαβαίνει ο κ. λιόσης.

Στο κάτω-κάτω η αλλαγή μιας θέση ή μιας πολιτικής εκτίμησης δεν είναι απαραίτητα κάτι μεμπτό. Αρκεί φυσικά να αναγνωρίζεται και να εξηγείται επαρκώς με πειστικά επιχειρήματα.
Εκτός κι αν ο κ. λιόσης έχει ήσυχη τη συνείδησή του, που ενώ δέκα χρόνια πριν αναγνώριζε ότι δεν υπάρχει αλληλεξάρτηση γενικά, παρά μόνο ανισότιμη κι ετεροβαρής, στο βιβλίο του ξιφουλκεί κατά της αλληλεξάρτησης γενικώς κι αορίστως, χρεώνοντάς της στο κκε· και ξεπετά την έννοια της ανισότιμης αλληλεξάρτησης με μια ξώφαλτση αναφορά, χωρίς να την απορρίπτει –ούτε και να λέει τίποτα ουσιαστικό.

Εκτός κι αν θεωρεί έντιμο απ’ την πλευρά του να κατακεραυνώνει το κκε, αλλά να βγάζει στα πούπουλα με την κριτική του το ναρ, που έχει την ίδια ακριβώς γενική εκτίμηση περί ανισότιμης αλληλεξάρτησης· και να προσπαθεί να αποδείξει (με την αρθρογραφία του δελαστίκ κι επιχειρήματα τραβηγμένα από τα μαλλιά) ότι το ρεύμα έχει αλλάξει τη θέση του σε αυτό το ζήτημα –είτε γιατί το βιβλίο του βγήκε από το εκδοτικό του κψμ και στρογγυλεύει την κριτική του, είτε γιατί συμπίπτει η άποψή του με το ναρ στο πολιτικό δια ταύτα και τα μεταβατικά αιτήματα, που αναλύονται και στον εργατικό αγώνα.

Ή εκτός κι αν είναι λογικό τέλος να απορρίπτει στα λόγια τη θεωρία των σταδίων, εξαντλώντας την όποια κριτική αποτίμηση κυρίως στο 8ο συνέδριο του κκε, χωρίς να σταθεί κατ’ ουσίαν αυτοκριτικά στη μπρεζνιεφική περίοδο και τις αντίστοιχες προγραμματικές επεξεργασίες του διεθνούς κι εγχώριου κομμουνιστικού κινήματος εκείνης της περιόδου (ενιαία επαναστατική διαδικασία με δύο στάδια).

Όλο το ζουμί στα ρητορικά ερωτήματα που θέτει ο κ. λιόσης στο τέλος, είναι αυτό όπου αναρωτιέται για τις επιλεκτικές ευαισθησίες των επικριτών του, που δεν ασκούν αντίστοιχη κριτική και στις πολιτικές κυβιστήσεις της ελένης μπέλλου, μέλους του πολιτ-μπιρό της κετουκε. Σα να λέμε δηλ με απλά λόγια: εντάξει οι δικές μου κωλοτούμπες, αλλά αφού κι αυτή έκανε, γιατί δεν της λέτε τίποτα;
Κι έτσι ομολογεί έμμεσα, με εκπληκτικό τρόπο, αυτό που προσπαθεί να καταρρίψει σε όλο το υπόλοιπο κείμενό του.

Όλα τα παραπάνω και βασικά η επίθεση σε κάποια ιστολόγια δεν είναι παρά σπασμωδικές κινήσεις πανικού, που μαρτυρούν τον εκνευρισμό και την πίεση που νιώθουν ο κ. λιόσης και η ομάδα του, τόσο στο πεδίο της ιδεολογικής διαπάλης, όσο κι από τα ίδια τα γεγονότα που τους προσπερνούν. Η τελευταία τους ελπίδα για να πιαστούν ήταν οι διαφωνίες που εκφράστηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο. Αλλά όσες διαφωνίες κι αν έχει ένας σύντροφος, όποια αφετηρία κι αν έχουν οι ανησυχίες του για το κόμμα, δε μπορεί να ταυτίζεται με τον αντικομματικό οχετό αυτής της ιστοσελίδας, που μόνο σε λούμπεν στοιχεία ταιριάζει, όπως λέει και μια ψυχή.
Και τα λέω αυτά χωρίς να έχω καθόλου σίγουρο ότι θα υπερψήφιζα το σχέδιο προγράμματος και το καταστατικό, αν ήμουν κομματικό μέλος –είτε γιατί δεν έχω πειστεί απόλυτα σε διάφορα ζητήματα, είτε ακόμα γιατί με πιάνει το αντιδραστικό μου πολλές φορές με τις ανεπαρκείς εξηγήσεις. Έτερον-εκάτερον όμως..

Σε κάθε περίπτωση, ο κατήφορος είναι μονόδρομος, όπως φαίνεται, για τους συντελεστές του εργατικού αγώνα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να συνεχίσουν να προκαλούν ντόρο γύρω από το όνομά τους και να έχουν κάποια «αξία χρήσης» και λόγο ύπαρξης. Γιατί σε όλα τα άλλα επίπεδα, έχουν χάσει το παιχνίδι κατά κράτος..
Αντί επιλόγου λοιπόν μπορούμε να αφιερώσουμε στον κ. λιόση (και την ομάδα του) το κλείσιμο από το δικό του κείμενο –με τις απαραίτητες αλλαγές στα υποκείμενα.

Ο λαός περιμένει έναν πολιτικό φορέα που να τον καθοδηγήσει, να τον οργανώσει, να αντισταθεί, να του δώσει ελπίδα και πολιτική πρόταση. Αντ’ αυτού βλέπει τον εργατικό αγώνα και τους υποστηρικτές της γραμμής του να σπιλώνουν κομμουνιστές. Να διαστρεβλώνουν απόψεις. Να καλλιεργούν κλίμα χουλιγκανισμού. Να απαντάν με ύβρεις και πετσοκομμένα τσιτάτα. Να κατακρεουργούν δημόσια ακόμη και μέλη του κόμματος επειδή τόλμησαν να κάνουν αυτό που τους επιτάσσει η κομμουνιστική τους συνείδηση: να πούνε θαρρετά τη γνώμη τους.  Ας κρίνει ο καθένας σε ποια πλευρά βρίσκονται οι κομμουνιστές και σε ποια οι καρικατούρες τους.

Υστερόγραφο
Αφορμής δοθείσης με τη σημερινή ανάρτηση, η κε του μπλοκ αλλάζει την τακτική σχολιασμού και στο εξής θα δημοσιεύει μόνο όσα σχόλια έχουν τουλάχιστον κάποιο ψευδώνυμο ως υπογραφή. Τα ανώνυμα κι ανυπόγραφα σχόλια δε θα δημοσιεύονται. Ευχαριστώ για την κατανόηση κι ελπίζω στη γρήγορη προσαρμογή της βάσης του μπλοκ στους νέους κανόνες σχολιασμού.

49 σχόλια:

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ανώνυμε, παρακαλώ ένα ψευδώνυμο στο σχόλιό σου, αλλιώς δε θα δημοσιευτεί
Ας είναι οτιδήποτε, 3-2-1, τσιγκολελέτα, ό,τι θες.

Unknown είπε...

Συμφωνώ πλήρως με το κείμενο.
Πέρα από ζήτημα πολιτικό-ιδεολογικό, προκύπτει και αυτό της ηθικής. Το συγκεκριμένο site δε μπορεί σε καμία περίπτωση να εκφράζει μέλη και φίλους του κόμματος, όποιες διαφωνίες και να έχουν.
Οι προβληματισμοί που εκφράστηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο, έγιναν για να πάμε ένα βήμα μπροστά, όχι για να φτάσουμε στο επίπεδο του Λιόση που προσπαθεί (αποτυχημένα) ανάμεσα στα άλλα, να αποδείξει γιατί έγινε απεργοσπάστης.
Η τσίπα και η παληκαριά (συνώνυμα του κομμουνιστή)έχουν χαθεί προ πολλού από ότι φαίνεται...

Ενόργανος Περίεργος είπε...

"...όπως κάνουν κάποιες ιστοσελίδες που ειδικεύονται στην ενόργανη."

Δώσε αριθμό γραμμάτων, έστω τα δύο πρώτα γράμματα;

Τσατάλια τα νευρα μας τα κάνετε με τον άλλο του Προσυνεδριακού που το πρωτοανέφερε.

Μην φοβάσαι θα μπαίνω από ρωσικο proxy και θα του πέφτει το site δεν θα του κάνω διαφήμιση.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

http://taklas.blogspot.gr/

Ενόργανος Περίεργος είπε...

очень рад

λαθραναγνώστης είπε...

Συμφωνώ με την εισήγηση της κετουκε.
Δεν μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου!

Zoran είπε...

Μην ξεκατινιάζεστε ρε παιδιά. Να είμαστε αδελφωμένοι.

Ανώνυμος είπε...

Μπορείτε να διαβάσετε και το τελευταίο πόνημα της Νέας Σποράς όπου εξηγούν γιατί το ΠΑΜΕ "πράγματι αποδυναμώθηκε" κι ας κέρδισε μια έδρα στο συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Δηλαδή αν δεν είχαν καταστραφεί ένα σωρό κλάδοι, αν υπήρχαν γιαπιά και μπορούσες να βρεις οικοδόμους (που τώρα έχουν δυστυχώς πολλοί συμπληρώσει χρόνια από το τελευταίο τους μεροκάματο)και η ΔΑΣ έβγαινε με 12 έδρες από το συνέδριο, τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι της Νέας Σποράς θα κατέληγαν σε τρελοκομείο αφού πρώτα θα άφριζαν από το κακό τους.


Μαζί με αυτό το άρθρο του Λιόση μου έφεραν στο νου τον Κλούβιο και τη Σουβλίτσα, όταν προσπαθούσαν να βάλουν χέρι στα γλυκά και έριξαν κάτω όλο το ράφι.
Ναι, θες να τα μαλώσεις τα παλιόπαιδα αλλά είναι τόσο χαριτωμένα μέσα στην ανικανότητα τους που δε σου πάει η καρδιά.

ΓΜ

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Θα τρίβουμε τα ματάκια μας, αν δεν μας τα βγάλουν, με όσα θα επακολουθήσουν. Αναβιώνουν μέρες του '68: "...στη γραμμή του κόμματος, κάποιος είναι αόμματος...", και άλλα τέτοια εμπνευσμένα!
Είναι η ταξική πάλη με την μικροαστική διανόηση.
Ηρθε, καπάκι, κι ο Τράγκας, κι έδεσε το γλυκό του Φασισμού.....

anonymous anonymous είπε...

Ο κ. Λιόσης στο άρθρο που δημοσίευσε στο βόθρο του "Εργατικού Αγώνα" φωτογραφίζει και μένα γιατί εγώ ήμουν αυτός που είχε δηκτικά σχολιάσει πως ο κ. Λιόσης είχε διαγραφεί από το Κόμμα με την ατιμωτική κατηγορία του απεργοσπάστη. Παρά τους υψηλούς του τόνους, ο κ. Λιόσης με αυτά που έγραψε απλά επιβεβαίωσε όσα είχα γράψει πιο πριν γι' αυτόν και την απεργοσπασία του.

Παραπέρα, γίνεται φανερό (και το λέω με λύπη) ότι ο "Εργατικός Αγώνας" βαδίζει στα χνάρια του Τυριμου και του Μανωλέα. Το ξέρω ότι είναι βαρύ αυτό που έγραψα, όμως πραγματικά ακόμα και το 89-91 οι δύο αντικομματικές ομάδες δεν είχαν χρησιμοποιήσει τέτοιες ποταπές μεθόδους (δηλ. ψευδώνυμα και απειλές).

Ανώνυμος είπε...

Εκαναν γλυκες για πολυ καιρο. Εκαναν υπομονη, εγλυφαν, παρισταναν τους ανησυχουντες για την πορεια του κομματος, τους ειλικρινεις αγωνιστες, τους πραγματικους κομμουνιστες. Εκαναν "εποικοδομητικη" κριτικη διαφωνωντας με τα παντα (ουτε η επιστολη των εκπαιδευτικων του παμε για την επανασταση του '21 δεν τους αρεσε), εκαναν σημαια τους ολους οσους διαφωνησαν κι απο οποιαδηποτε σχεδον σκοπια, διαστρεβλωσαν αποψεις, δηλωσεις, προγραμματα, γεγονοτα, εκαναν επιθεσεις επι προσωπικου (αλλα θιχτηκαν με το "αγραμματα στελεχη"), προωθησαν σεναρια συνομωσιας επιπεδου αυριανισμου και λιακοπουλου, προσπαθησαν να χωρισουν το κκε σε καλα, τιμια μελη και κακια, σκοτεινη ηγεσια. Και δεν τους βγηκε. Και ετσι βγαζουν τωρα, εδω και λιγες μερες στη φορα το τελευταιο, το χειροτερο, το πραγματικο τους προσωπο.

Τους νιωθω. Νομιζαν πραγματικα οτι θα πετυχαιναν κατι παραπανω. Αν οχι να συμβαλλουν σε μια πιθανη διασπαση του κομματος, να πετυχαιναν εστω μια μεγαλυτερη διαφωνια στα οργανα. Αλλα ουτε καν αυτο. Καποια στιγμη κι ο πιο καλοπροαιρετος καταλαβαινει οτι, οταν επιτιθεται καποιος στο κομμα σου με τετοιο τροπο, αξιοποιωντας οτιδηποτε και οποιονδηποτε, τελικα δεν θελει και τοσο το καλο του. Πεταξαν τελικα τοση λασπη, που η καθε φτυαρια κατεστρεφε την προηγουμενη και στο τελος το χασαν τελειως και βγηκαν απ τα ρουχα τους.

Τους καταλαβαινω. Ειναι πολυ δυσκολο να διατηρησεις μεχρι το τελος μια ψευτικη ταυτοτητα, αν δεν εισαι επαγγελματιας ηθοποιος. Δεν πειραζει παιδια. Κανατε παντως κατι καλο τελικα. Καταφερατε να μας συσπειρωσετε περισσοτερο, πιο ουσιαστικα και να μας κανετε ικανοτερους στο να αντιμετωπιζουμε περιπτωσεις σαν τις δικες σας. Σαν "πραγματικοι κομμουνιστες" που ειστε, ελπιζω να αισθανεστε περηφανοι που επιτελεσατε κατ' αυτο τον τροπο τον ιστορικο σας ρολο.

sniper

Ανώνυμος είπε...

Θα κρίνω ως τρίτος τη διαμάχη σας.Ως ενδιαφερόμενος για το μέλλον του ΚΚΕ, και ως αδιάφορος για την προσωπική σας τύχη (των δυο σας).

Βλέπω ότι δεν σχολίασες το ερώτημα που θέτει δικαίως ο Λιόσης και ο κάθε Λιόσης που σπιλώνεται προσωπικά και όχι πολιτικά.Για αυτό και το επαναλαμβάνω ως ερώτημα:

Τι έχεις να πεις για όσους περισπούδαστους (τύπου Άναυδου),που μιλάνε ως και για "όψιμους αντιιμπεριαλιστές", προέκυψαν τα τελευταία χρόνια στον περίγυρο του ΚΚΕ (και εντός της ΚΝΕ),όντας βασιλικότεροι του βασιλέως; Και για να καταλαβαινόμαστε, αυτά που αναφέρει ο Λιόσης για το χώρο δουλειάς του είναι λιγότερα από όσα κάνουν αυτοί οι περισπούδαστοι, μεταξύ των οποίων μάλλον ΚΑΙ εσύ;

Επίσης, τι νόημα έχει η αναφορά σε ποσοστά (95%); Δεν μετράνε τα απόλυτα ποσά; Ή και ως ποσοστό, τι ποσοστό πρώην συνδικαλιζόμενων έχουν οι επιτροπές ανέργων και οι λαϊκές επιτροπές; Σαφώς είναι δύσκολο να είναι μεγάλο το ποσοστό. Αλλά όχι και να πουλάμε τρέλα. Τα ποσά είναι το κύριο θέμα. Μιλάμε για ψυχές, που χάθηκαν από την επιρροή του κόμματος και του κομμουνισμού γενικότερα.

υπογραφή:Ζαχαριαδικός

Η υπογραφή τέτοια, γιατί ο ΝΖ πρώτα μιλούσε με το παράδειγμά του, πρώτα έκανε την αυτοκριτική του, αναζητώντας τα αίτια λαθών και παραλείψεων, και μετά ασκούσε (δριμεία) κριτική.

Αναυδος είπε...

Κοιτα οι αποστατες του 1968 μας εριξαν τη ρετσινια περιπου του προδοτη (ΚΚεξ). Οι αποστατες του 1989-1991 μας ειπαν απολιθωματα εγκληματιες, πρακτορες της σταζι κλπ Οι αποστατες του 2012-2013 μας λενε τροτσκιστες σεχταριστες δεκανικια της τροικας και του Σαμαρα.
Περιμενες τιποτε καλυτερο οταν οι ιδιοι ολο λερωνουν τα βρακια και απο τους αλλους θεν παλικαρια

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

"Η υπογραφή τέτοια, γιατί ο ΝΖ πρώτα μιλούσε με το παράδειγμά του, πρώτα έκανε την αυτοκριτική του, αναζητώντας τα αίτια λαθών και παραλείψεων, και μετά ασκούσε (δριμεία) κριτική".

Πολύ συγκινητική η προσπάθεια να το παίξεις τρίτος και ουδέτερος, αλλά ποια ακριβώς είναι η αυτοκριτική σου; γιατί δεν την κατάλαβα όπως διάβαζα το σχόλιό σου, να σου πω την αλήθεια.

Πιο πάνω μπλέκεις λίγο τα μπούτια σου με τα ποσοστά στο συνέδριο της γσεε και το συνέδριο του κόμματος και τελικά ούτε εσύ μάλλον δεν καταλαβαίνεις τι θέλεις να πεις.

Και τα αμείλικτα ερωτήματα που μας βάζεις και δεν τολμάμε να απαντήσουμε, είναι μάλλον λίγο μπερδεμένα.
Τι έχω να πω για τον άναυδο και τους όψιμους ιμπεριαλιστές; Ότι εννοεί τους αντάρτες και έχει απόλυτο δίκιο. Τι έχω να πω για τη συνδικαλιστική δράση του λιόση; Λυπάμαι πολύ, αλλά την αγνοώ. Δε μπορώ να κάνω τη σύγκριση που μου ζητάς. Για μένα μπορώ να σου πω ότι συμμετέχω στην επιτροπή των εργαζομένων στα 5μηνα και δεν έχω χάσει κάποια απεργία μέχρι στιγμής.
Σήμερα έχουμε συνέλευση στην εδοθ, αν θέλεις κόπιασε να τα πούμε.
Ελπίζω τώρα να πέρασα το τεστ και να μου επιτρέπεις να ασκώ πολιτική κριτική σε ό,τι δε μου κάθεται καλά
Ευχαριστώ πολύ.

Ανώνυμος είπε...

Μπρεζνιεφικο απολιθωμα προχωρα με το ωραιο σου στυλακι. Η κομματικη μαζα εχει ενστικτο και ξερει να ξεχωριζει. Οι "ανησυχουντες" μικροαστοι φιλελευθεροι τσιτατολογοι ας λυσσανε η ας κλαινε. Εμεις θα προχωρησουμε. Venceremos. AA

Ανώνυμος είπε...

Ζητω το 19ο συνεδριο του ΚΚΕ.

evmenis

Ανώνυμος είπε...

Κάπταιν, επανέρχομαι με ψευδώνυμο (δεν είχα προσέξει τους νέους και πολύ σωστούς κανόνες σχολιασμού).

Λοιπόν, όσα γράφεις του Λιόση πολύ καλά κάνεις και του τα γράφεις, γιατί το κατεβατό του δεν είναι τίποτ’ άλλο από «προφάσεις εν αμαρτίαις».

Νομίζω ότι αυτό που κινεί την κοινή περιέργεια είναι το από πού βρήκανε οι διάφοροι διαχειριστές της γνωστής ιστοσελίδας που φιλοξενεί τον Λιόση το δικό σου προσωπικό αριθμό τηλεφώνου. Εμένα μου φαίνεται λίαν περίεργο αυτό...

Περαστικός

Cos είπε...

Όσο περισσότερο βυσσοδομούν για το ΚΚΕ όλοι αυτοί, όσο περισσότερο μας σκλαβώνουν με τον πόνο τους για το κόμμα, όσο περισσότερο μας κάνουν κριτική βρίζοντας, όσο κρύβονται πίσω από τσιτάτα και ψεύτικους χαρακτηρισμούς για να μας φέρουν στον "ίσιο δρόμο", τόσο και ακόμα παραπάνω γινόμαστε δυνατοί. Αφήστε τους να λένε ότι θέλουν, άλλωστε κανένας εργάτης δεν τους ξέρει. Για την εργατική τάξη είναι και θα παραμείνουν πάντα ανύπαρκτοι.

partydog είπε...

"Δεν είναι αυτό το ΚΚΕ! Δεν είναι αυτός ο Ριζοσπάστης!

Οι άνθρωποι, τις διαφορές που έχουν σε ζητήματα ιδεολογίας και πολιτικής τις λύνουν εν ζωή. Και τις λύνουν πάντοτε με πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους. Δεν τις προσωποποιούν. Δεν ξεπέφτουν ποτέ στην εκδήλωση προσωπικής αντιπάθειας, πόσο μάλλον εμπάθειας, για τέτοια ζητήματα ακόμη και στις περιπτώσεις -που για άλλους λόγους- τέτοια αντιπάθεια μπορεί να υπάρχει. Αυτός πρέπει να είναι ο κανόνας, τουλάχιστον για όσους δηλώνουν κομμουνιστές, για όσους θέλουν ν’ αλλάξουν τον κόσμο.

Κατάκτηση των ανθρώπων, από αρχαιοτάτων χρόνων, είναι ο σεβασμός του νεκρού. Ποτέ κανείς δεν ασχημονεί βλέποντας να περνάει από μπροστά του μια κηδεία, ποτέ δεν συμπεριφέρεται με μικρότητα σε βάρος ενός νεκρού, ποτέ δεν εκμεταλλεύεται τον θάνατο, την αναγκαστική σιωπή εκείνου που φεύγει για να τον μειώσει τώρα που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, τις επιλογές του, την ιστορία του.

Αιώνες, επί αιώνων, από γενιά σε γενιά έφτασε ως τις μέρες μας η συνήθεια -που υποδηλώνει έναν απόλυτα υψηλό λαϊκό πολιτισμό- να αποχαιρετάμε τους νεκρούς υπογραμμίζοντας αυτά για τα οποία θεωρούμε πως άξιζαν να ζουν, εκείνα τα οποία μας πρόσφεραν, όλα όσα έκαναν και τα θεωρούμε αξιομνημόνευτα. Εδώ, οι ζώντες εκφράζουμε τον υποκειμενισμό μας. Έναν, όμως, αξιοπρεπή, βαθιά ανθρώπινο και πολιτισμένο υποκειμενισμό χωρίς μικρότητες, κακίες και εμπάθειες. Γι’ αυτό και την ώρα του αποχαιρετισμού βάζουμε στην άκρη ό,τι δεν θεωρούμε σωστό, ό,τι είναι μικρό, ακόμη και αναξιοπρεπές, στην εν ζωή συμπεριφορά του νεκρού. Αυτό είναι όρος απαράβατος για κάθε σοβαρό άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του και τους άλλους. Πόσο μάλλον για έναν αγωνιστή υπέρ της αλλαγής της κοινωνίας που θέλει να δηλώνει πως οι ιδέες, οι αρχές και οι αγώνες του στοχεύουν και σ’ έναν ανώτερο, από τον σημερινό, πολιτισμό. Σε μια ανθρώπινη κοινωνία."

http://ergatikosagwnas.gr/EA/index.php/2012-02-04-19-31-33/561-2012-11-23-13-56-07

Τα είχαν πει οι κομμουνιστες του ΕΑ αλλά δεν τους ακούσαμε! Το ΚΚΕ ξαναχτυπά προσβάλοντας νεκρούς! Πότε πια θα σταματήσει το σεχταριστικό ΚΚΕ να καίει γέφυρες με τα άλλα στρώματα της κοινωνίας και μάλιστα με τέτοια μικροπρέπεια!

Ορίστε το κείμενο της ντροπής για γλυκύτατη 87 κυριούλα:

http://www.902.gr/eidisi/diethni/13895/pethane-i-m-thatser

Ανώνυμος είπε...

Εγω δεν συμφωνω με το κείμενο. Χρησιμοποιείται το ομολογουμένως απαράδεκτο ύφος του εργατικού αγωνα για να ακυρωθεί συνεκδοχικα η απάντηση/κείμενο του Λιοση.

Το κλίμα που έχει δημιουργηθεί στα διάφορα μπλογκς ειναι απογοητευτικό και έχει μπόλικο ξεκατινιασμα! Δεν μου αρέσει καθόλου αυτο που γίνεται...

´ΚΚΕ εξωτερικού´

partyanimal είπε...

partydog καρφί για το Μπογιόπουλο ήταν το σχολιό σου;

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

ΚΚΕ εξ, θες να μου επισημάνεις σε ποιο ακριβώς σημείο του κειμένου θεωρείς πως υιοθετείται το ύφος του εργατικού αγώνα; Πιθανό να έχω εγώ λάθος και να το διορθώσω. Αλλά πού ακριβώς βλέπεις να καταλήγουμε σε ξεκατίνιασμα; Εκτός κι αν θεωρείς πως κάποια πράγματα έπρεπε να μείνουν αναπάντητα.

Το κείμενο έχει χοντρικά δύο μέρη. Ένα που απαντά στα περί των αρχών του κομμουνιστή στην αντιπαράθεση κι ένα δεύτερο που εστιάζει στην ουσία του ζητήματος, για το οποίο έχουν ανέβει εξάλλου επανειλημμένα πολλά κείμενα σε αυτό το μπλοκ και κάποια εξ αυτών και για το βιβλίο του λιόση, ή τις παρουσιάσεις του.
Αν ακυρώνεται από κάτι η απάντησή του είναι από τον ίδιο το λιόση με την επιλεκτική μνήμη και τη φοβερή μονομέρεια που επιδεικνύει ανάλογα με το συμπέρασμα που θέλει να βγει στο τέλος.

partydog είπε...

Κανένα καρφί. Η άποψη καθενός είναι σεβαστή. Απλώς όταν βάζουμε τα συναισθήματα μπροστά, ή μάλλον τους καθωσπρεπισμούς, τα επιχειρήματα μπορούν να γυρίσουν εναντίον μας. Γιατί ο Μίσσιος χρίζει περισσότερου σεβασμού ως νεκρός από την Θάτσερ; Και οι δυο το ίδιο νεκροί είναι. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Θάτσερ ως γυναίκα άνοιξε το δρόμο για την ισότητα των δύο φύλων (θα έκανε λαθος, αλλά θα μπορούσε να το πει). Επίσης θα μπορούσε να πει κανείς οτι τουλάχιστον η Θάτσερ ήταν σταθερή στις πράξεις και αποψεις της και μας ένωσε όλους (στο κοινό μίσος εναντίον της). Και για τον Μίσσιο να πει, τα στερνά τιμούν τα πρώτα.
Γενικά όλα αυτά τα επιχειρήματα περί ήθους και καλών τροπων και να μην αναφέρουμε ονομαστικά αλλά και να μην επιτιθέμεθα ανώμυμα, τα ακούω λίγο βερεσέ και λίγο μικροαστικά. Δεν λέω να ξεκατινιαζόμαστε, αλλά ας μην είμαστε τόσο εύθικτοι πια!

Κιμ Τρολλ Ιλ είπε...

Ιμπεριαλισμός κατά της Ελλάδας δεν υφίσταται, το είπε το Κόμμα. Υφίσταται μόνο κατά της μεγάλης σοσιαλιστικής πατρίδας των λαών, της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βόρειας Κορέας:

http://www.902.gr/eidisi/diethni/13954/antidraseis-meta-kleisimo-tis-viomihanikis-zonis-kaesongk-stin-koreatiki

Ανώνυμος είπε...

Δεν είπα οτι υιοθετείται το ύφος του ΕΑ, είπα οτι βάζεις μπροστα το ύφος του μπλογκ - που ειναι απαράδεκτο κατα τη γνωμη μου- για να ακυρώσεις την απάντηση του Λιοση. Τσουβαλιαζεις εν ολίγοις το συγκεκριμενο κείμενο με το ολο μπλογκ και ο,τι έχει γραφτεί κατα καιρούς. Μια τετοια γενίκευση δεν ειναι σωστη! Επίσης, αυτο που δε μου αρέσει ειναι η προσωπική αντιπαράθεση η οποία επίσης βασίζεται στην πίστη που θα δώσει ο αναγνώστης σου σε εσένα, περί ενοχλήσεων που δέχεσαι απο το παρεακι του Λιοση. Γιατι να σε πιστέψουμε? πως το αποδείκνυεις?

Αυτο για μένα ειναι το ξεκατινιασμα, το να καλλιεργείται κλίμα συνωμοσιολογιας, να χρησιμοποιείται μια θεωρητικη συζήτηση σαν άλλοθι ουσιαστικα για προσωπικές αντιπαραθέσεις αντι να βγει και να πει η κάθε πλευρά αυτο που πραγματικα πιστεύει ( ο Λιοσης, το λέει ξεκάθαρα βεβαια οτι ειναι πολέμιος της ΚΕ και των θέσεων που προτείνει).

Γιατι ενα απο τα ερωτήματα που αφήνεις αναπάντητο τελικα ειναι το εξής: γιατι επιλέγεις ΤΩΡΑ να υπενθύμισεις στο αναγνωστικό σου κοινό οτι ο Λιοσης ειναι οπορτουνα;


´ΚΚΕ εξωτερικού ´

Ανώνυμος είπε...

Αηδιαστικό παρτυ. Τι θατσερ, τι Μισσιος. Απέναντι και οι δυο. Εμετός. Τα σκυλία της ασφάλειας κάνουν πάρτυ πίσω απ'τα PC τους.

'Αηδιασμένος'

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εγώ όμως κκε εξ, ξεκινάω από το ύφος του λιόση, που μίλησε για λούμπεν στοιχεία! Κι ύστερα γενικεύω και μιλάω γενικά για το ύφος του ΕΑ, για να δείξω τα δυο μέτρα και σταθμά που κρατάει ο λιόσης. Είναι τραγική ειρωνεία να καταλογίζει στους άλλους κατηγορίες, όταν η ιστοσελίδα στην οποία αρθρογραφείς κολυμπάει σε αυτά τα κουσούρια, πώς να το κάνουμε.

Δεν χρειάζεται να με πιστέψεις για τις τηλεφωνικές ενοχλήσεις, αυτές τις αναφέρω πιο πολύ για τον ίδιο το λιόση, γιατί κάποιοι υποτιμούν τη νοημοσύνη μας, όταν γράφουν για ανώνυμους συντάκτες. Κι όπως είδες δεν επέμεινα σε αυτό το σημείο.

Η αντιπαράθεση είναι καθαρά πολιτική και λυπάμαι αν δε μπορείς να το καταλάβεις, ή αν δε φαίνεται καθαρά παραέξω. Είναι τέτοιος ο εκνευρισμός στον εργατικό αγώνα, που βλέπουν φαντάσματα γύρω τους, φαντασιώνονται παντού τσάτσους της ηγετικής κλίκας, εφαρμόζουν πιστά το δόγμα μπους "όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας". Δεν έχω την παραμικρή αυταπάτη ότι θα μου απαντούσε προσωπικά ο λιόσης αν δεν πίστευαν μες στη θολούρα τους ότι έχω άκρες με την ηγεσία του κόμματος. Αν δεν το δούμε αυτό και κάνουμε συμψηφισμούς μιλώντας γενικά για ξεκατίνιασμα, χάνουμε εντελώς την ουσία της υπόθεσης.

Την προσωπική μου τοποθέτηση σχετικά με το ζήτημα μπορείς να τη δεις σε αυτό το πρόσφατο κείμενο -αν είχε διαφύγει της προσοχής σου.
http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2013/03/blog-post_29.html
Αυτό που επιλέγω να υπενθυμίσω είναι όπως σου έγραψα και πριν η επιλεκτική μνήμη και η μονομέρεια που επιδεικνύει για να υποστηρίξει ένα προκαθορισμένο συμπέρασμα. Και φαίνεται ανάγλυφα από τα ίδια του τα γραπτά μες στον χρόνο.
Το γιατί διάλεξα αυτήν την χρονική στιγμή, νομίζω ότι φαίνεται καθαρά στην αρχική ανάρτηση που προκάλεσε κι όλο αυτόν το ντόρο. Κατά πρώτον η (αλληλ)εξάρτηση είναι το μείζον θέμα του προσυνεδριακού διαλόγου, των ημερών και αυτού του μπλοκ, αν έχεις δει τις πρόσφατες αναρτήσεις Κατά δεύτερον γιατί το κείμενο του λιόση το πέτυχα πρόσφατα ψάχνοντας κάτι άλλο στον προσυνεδριακό, όπως εξηγώ και στο αρχικό κείμενο. Τόσο απλά.

Ανώνυμος είπε...

Τί περίεργο... Το ´οποίος δεν ειναι μαζι μας, ειναι εναντίον μας ´ προσαπτουν επίσης και στην ΚΕ. Επίσης... Και τί πια ειναι ο ΕΑ? δέκα νοματαιοι τον διαβάζουν... Σιγα την επιρροή που ασκει ...

Αν και είμαι φανατικη αναγνωστρια σου, εδω θα συμφωνήσω με τον Λιοση.... Λες οτι θέλετε να εμπλουτιστεί η συζήτηση για τη θέση της Ελλάδας... Ωραία, γιατι λοιπόν δεν γράφεις κάτι νέο, να ψάξεις και καμία σχετική έρευνα που θα μπορέσει κάτι να προσθέσει θεωρητικά, παρά μονο περιστρέφεσαι γύρω απο τις ´οπορτουνιες ´ του Λιοση?

Δεν συμμερίζομαι βέβαια την δικη του συνωμοσίολογια οτι είσαι βαλτός απο την ΚΕ (αν και είπες ´θεα ´ την ΓΓ)... Χαχα!

Έχεις δίκιο απο την άλλη να μην ανέχεσαι κι εσυ χαρακτηρισμούς! Εγω θα ήθελα πάντως να εμπλουτιστεί η συζήτηση περί της θέσης της Ελλάδας, και να γίνει ενα θεωρητικό βήμα παραπέρα, γιατι η συζήτηση έχει καταντήσει γραφική και μου θυμίζει την κλασικη σκηνή απο την ´ζωη του Μπραϊαν´...



Καληνύχτα

´ΚΚΕ Εξωτερικού ´

Ανώνυμος είπε...

επειδη δεν ζουμε σε κενο ο λιοσης και ο καθε λιοσης ο ΕΑ η ΝΣ με αυτα που γραφει εχει πλεον ταυτιστει με την προπαγανδα των αστων εναντια στο ΚΚΕ. Η εφ.Συ η ελευθεροτυποα το εθνος το βημα κλπ ελαχιστα εχουν να ζηλεψουν απο τους καλτσωνη και σια
Οτι ειπαν κι εγραψαν εχουν ξαναειπωθει οι πρωσοπικες επιθεσιες εχουν ξαναγινει. Οποιος εζησε τα αισχη του 1990-91 θυμαται οτι και τοτε ο Γοντικας ηταν σατανικος οι επιχειρησεις του κομματος τα ρουβλια απο την ΕΣΣΔ κλπ κλπ.
Οι κωλοτουμπες του λιοση στο θεμα
της εξαρτησης αλληλεξαρτησης αποδεικνυουν οτι το προβλημα του με το ΚΚΕ ειναι προσωπικο και απλως εχει θεωρητικοποιησει την δειλια του γι αυτο αει σιχτιρ

Χ. Φλωρακης

Unknown είπε...


http://kokkiniepithesi.blogspot.gr/2013/04/blog-post_8.html

Καλά τα πάνε όλοι τους στο σπορ της διαστρέβλωσης...

Unknown είπε...

Πάει πολύ όμως να μιλάει ο λιόσης και οι υπόλοιποι του εργατικού αγώνα για ανθρωποφαγίες... μια ματιά στο site και στα γραφικά που φτιάχνουν είναι ικανή για να πείσει περί ανθρωποφαγίας.

partydog είπε...

Για να γίνω κατανοητή: Δεν είναι το ίδιο η Θάτσερ με τον Μίσσιο. Όμως επιχειρήματα του τύπου που παρέθεσα παραπάνω που χρησιμοποιήσε ο ΕΑ (προσβολή νεκρών κτλ) μπορούν πολύ άνετα να εφαρμοστούν και στους δύο.
Δεύτερον, φυσικά και οι δύο απέναντι! Όπως απέναντι είναι και Σαμαράς και Τσίπρας. Και μη μου αρχίσετε για φυλακές και εξορίες, τα στερνά τιμούν τα πρώτα, όπως είπα και πιο πάνω.
Τέλος, όλα αυτά είναι προσωπικές μου απόψεις, όχι του ΚΚΕ, και ποτέ δεν είπα ότι είναι κάτι άλλο.

Υ.Γ. Ας ηρεμήσουμε λίγο με την ασφάλεια κάθε τρεις και κάτι. Διαφωνείς; Πες με χαζή, αγράμματη, οπορτουνίστρια, όχι κατευθείαν ασφάλεια, πονάνε τα μυαλά μας!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κι εγώ θα ήθελα να εμπλουτιστεί η σχετική συζήτηση, και πιστεύω ότι με τον τρόπο αντιπαράθεσης που έχει επιλέξει συνειδητά ο ΕΑ, με έτοιμα συμπεράσματα και κατηγορίες, την φτωχαίνει απελπιστικά κι όχι τυχαία
Δεν περιστρέφομαι στις "οπορτουνιές του λιόση", ούτε είμαι ειδικός για να γράψω μια επιστημονική μελέτη -άλλος φορέας είναι που πρέπει να αναλάβει αυτή τη δουλειά- αλλά στο βαθμό που μπορώ έχω ανεβάσει αρκετά κείμενα για το θέμα στο μπλοκ.

Ανώνυμος είπε...

δεν δικαιούνται να ομιλούν
για κάθε είδους "αρχές"
και "ηθική",
αυτοί που ανώνυμα ίδρυσαν ιστοσελίδες
στις οποίες αυτο-παρουσιάζονται
σαν μέλη του ΚΚΕ.
τίποτε λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

ας βγει ένας, ένας υποστηρικτής των απόψεων του Λιόση, να μας πει ΠΟΙΟΣ ή ΠΟΙΟΙ διαχειρίζονται της ιστοσελίδα στην οποία γράφει.
ο ίδιος ξέρει, αλλά δε λέει.
οι "υποστηρικτές" του;

όλα τα άλλα είναι "να 'χαμε να λέγαμε".

και σε ό,τι αφορά τον Ιμπεριαλισμό, την εξάρτηση, τη θέση της Ελλάδας κλπ., το 15ο συνέδριο είχε ρητή αναφορά ότι στην Ελλάδα έχουμε φτάσει στο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ
όποιος διαφωνεί με αυτό, διαφωνεί εδώ και 17 χρόνια με το Πρόγραμμα του ΚΚΕ.
άιντε τόσους μήνες μας τα πρήξατε.

ψ.

Ανώνυμος είπε...

παραπάνω:
"στο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΑΔΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ"

ψ.

Γ.Τ. είπε...

Σφυροδρέπανε εισακούστηκες.Είχαμε επιστολές σήμερα στο ριζοσπάστη. http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=7381017&publDate=9/4/2013
Πως σου φάνηκε;

Ανώνυμος είπε...

Partydog

Παρεμβαίνοντας στην αντιπαράθεση με τον άλλο σχολιαστή,συμφωνώ μαζί σου ότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα αλλά δε μπορεί ένας δημοσιογράφος 35-40 χρονώ να μιλάει υποτιμητικά για το παρελθόν του Μίσσιου..Δεν έχω καν διαβάσει Μίσσιο και μπορεί να είναι προσβλητικά αυτά που γράφει,αλλά για να στο θέσω να καταλάβεις πιο έντονα ακόμα, και τον Ανδρουλάκη,θα σεβαστώ το παρελθόν του κι ότι αυτός έφαγε ξύλο απ τη χούντα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τον σέβομαι σαν άτομο και προσωπικότητα..Σέβομαι όμως το γεγονός ότι αυτός πέρασε καταστάσεις και συνθήκες που εγώ τις έχω διαβάσει σε κανά βιβλίο ή/και τις έχω δει στην τηλεόραση.. Δεν θα το μειώσω αυτό..Δε ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ μ αυτό το χοντροκομμένο παράδειγμα και συγγνώμη για τις βρισιές,δε θα ξαναπώ "Ανδρουλάκης"..

Και κάτι άσχετο..Ο Ρίζος επανέφερε τις επιστολές αναγνωστών ή απλά "αποχαιρέτα τον Μπογιόπουλο που χάνεις" ??

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7381017


Anorymous

Ανώνυμος είπε...

ίναι τουλάχιστον αστείο να γίνεται κριτική στο Λιόση για απεργοσπασία από ανώνυμους μπλόγκερς, λες και μπορούμε να μετρήσουμε την επαναστατικότητα του καθένα. Ειδικά για τη συγκεκριμένη απεργία, ουσιαστικά αφορούσε τα σωματεία που ανήκαν στο ΠΑΜΕ ή είχαν αποφασίσει να συμμετάσχουν, για τα υπόλοιπα ήταν απλώς μία ιδιότυπη απεργία παράταξης (αυτά ιδιαίτερα για τον ανώνυμο εις διπλούν).

Σε ό,τι αφορά το θέμα της εξάρτησης ή αλληλεξάρτησης, πέρα από παιχνίδι με τις λέξεις το σοβαρό του ζητήματος είναι το εξής: Το Κόμμα πλέον, θεωρεί την εθνική ανεξαρτησία ως πεδίο πάλης, χώρο συσπείρωσης κλπ; Προφανώς και όχι. Ούτε αντιιμπεριαλιστικό, ούτε δημοκρατικό μέτωπο. Όχι μόνο στο 15ο, αλλά και επί Χαρίλαου είχε καταλήξει το Κόμμα ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο κρατικομονοπωλιακό στάδιο και η εξάρτηση βάθαινε. Αντίφαση; Ναι, αλλά πραγματική, αφού αντανακλά την πραγματικότητα. Αντίθετα, η αντίφαση του Μεντρέκα στο πρόσφατο άρθρο του είναι η κορυφή του παγόβουνου της σύγχυσης.

Ρ.Λ.

Ανώνυμος είπε...

Για τους ανωνυμοθς μπλογκερ δεν ξερουμε ο λιοσης ομολογει ο ιδιος οτι εγραψε στα παλια του τα παπουτσια την κομματικη αποφαση για απεργια κι εκατσε στα αυγα του Ολα τα αλλα ειναι προφασεις

εμπρος για εθνικη ανεξαρτησια χωρις απεργιες (παρεπιπτοντως και ο καρατζαφερης υπερ της δραχμης)

Χ. Φλωρακης

Ανώνυμος είπε...

Δε βλεπω σωστη τη δημοσιευση της επιστολης-εκτος κι αν επανηλθε η στηλη των αναγνωστων. Κ το περιεχομενο της επιστολης ειναι τραβηγμενο απο τα μαλλια. Αν ειναι να φυγει ο Μπογιο, ωρα του καλη. Δε χρειαζονται τετοια ομως.

γκ

Ανώνυμος είπε...

Περιμένω την αυριανή στήλη επικοινωνίας με κάποιον που απαντά στον τήνιο σύντροφο, και τότε ναι πραγματικά ο ρίζος θα έχει γίνει εφημερίδα πρότυπο και θα μας φύγει η μεταδιαλογική κατάθλιψη.Κι αυτό να γίνει τα 4 επόμενα χρόνια, όποτε προκύπτει θέμα άξιο σχολιασμού. Μέχρι τότε έλεος

mariori

partydog είπε...

Anorymous

Εγώ έχω διαβάσει Μίσσιο. Διάβασε και εσύ και θα καταλάβεις ότι ο ίδιος μιλάει υποτιμητικά για το παρελθόν του, ουσιαστικά υποστηρίζοντας ότι όλα αυτά "ήταν μια τρέλα νεανική που τώρα έχει περάσει" όπως λέει και ένας άλλος, αμετανόητος όμως αγωνιστής.

Υ.Γ. (όχι προς Anorymous, προς άλλους) Γελάω με τα περί ιδιότυπης απεργίας! Όχι γιατί δεν είναι δύσκολο να απεργήσεις όταν δεν καλυπτεσαι νομικά, αλλά γιατί πάρα πολύ σύντροφοι το έκαναν με ό,τι επιπτώσεις και να είχε αυτό ενώ ένα στέλεχος τότε του κόμματος αρνήθηκε να το κάνει. Και μετά όλοι γκρινιάζουν ότι το κίνημα δεν πάει μπροστά και το ΠΑΜΕ δεν συσπειρώνει κόσμο. Όμως κύριοι, το κίνημα θέλει και θυσίες. Αν δεν κάναμε απεργία όποτε υπήρχε ο φόβος της απόλυσης δεν θα κάναμε ποτέ! Γιατί και οι "νόμιμες" απεργίες, μπορούν να κηρυχτούν παράνομες και εν τέλει, αν δεν διεκδικήσει κανείς την εφαρμογή του νόμου για την προστασία του απεργού σιγά μην τη σεβαστεί από μόνος του ο εργοδότης. Αφήστε το στα χέρια της ΓΣΕΕ να δείτε. Αντε γιατί μερικοί νομίζουν ότι οι απεργίες γίνονται όπως στην κόρη μου τη σοσιαλίστρια και στο τέλος οι απεργοί κληρονομούν και το εργοστάσιο.

AGIS είπε...

Το ΠΑΜΕ, "ευχή" όλων όσων προσδοκούν θετικά αποτελέσματα από την άνοδο του ταξικού εργατικού κινήματος, ήταν να έχει προσανατολιστεί όχι σε μια αλλά σε πολλές απεργίες των Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων που συσπειρώνει, με τις δυνάμεις του στους υπόλοιπους συνδικαλιστικούς χώρους να κινητοποιούνται ταυτόχρονα για το τράβηγμα της πλειοψηφίας των εργαζομένων στην κατεύθυνση του αγώνα και την ανατροπή -έτσι- των αρνητικών συσχετισμών. Αυτά μου υπαγορεύει τουλάχιστον η δική μου απλή λογική.

Έτσι όταν κηρύχθηκε πανελλαδική απεργία από το ΠΑΜΕ πριν μερικά χρόνια, είχα φανταστεί ότι το εργατικό κίνημα μπαίνει -με όρους και διαδικασίες σαν τις παραπάνω- σε τέτοια τροχιά.

Το ότι τέθηκε ζήτημα απεργίας με όρους κομματικής πειθαρχίας σε χώρους δουλιάς που δεν υπήρχε απόφαση συνδικαλιστικού οργάνου, δεν το ήξερα, το είδα πρώτη φορά στον προσυνεδριακό.
ΑΝ ΑΛΗΘΕΥΕΙ, δεν μπορώ να το δω σαν κάτι διαφορετικό από παραλογισμό: Η απεργία κηρύσσεται και οργανώνεται με τρόπο τέτοιο που να συσπειρώνει τους εργαζόμενους γύρω από την πρωτοπορία τους, κι όχι με τρόπο χάρη στον οποίο να απομονώνεται και απομονωμένη να ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ η πρωτοπορία τους από την εργοδοσία. Ούτε με τρόπο τέτοιο ώστε, κάτω από το βάρος της δυσκολιών που ΟΙ ΙΔΙΕΣ οι αποφάσεις "μας" ορθώνουν, να εφευρίσκεται η δικαιολόγηση της ματαίωσης ως προς την ανάπτυξη κάθε τέτοιας προοπτικής συνολικά... Αναφέρομαι φυσικά, στο ότι παρόμοιο εγχείρημα δεν επαναλήφθηκε: μέχρι πρόσφατα αναρωτιόμουν γιατί.

Από τη μια, σε όλες τις πτώσεις κλίνεται ότι "δεν έχουμε επαναστατική κατάσταση", σε βαθμό μάλιστα που από την πολλή επανάληψη και κλίση ΚΑΙ αυτής της πραγματικότητας σε ολες τις πτώσεις να δυσκολευόμαστε ακόμα περισσοτερο και στο να αποκτήσουμε. Και από την άλλη μπαίνει σαν "καθήκον" μια μορφή πάλης των οργανωμένων κομματικών δυνάμεων, που αν όχι σε "επαναστατική κατάσταση" πάντως μόνο σε συνθήκες αγωνιστικής έξαρσης του εργατικού κινήματος θα ταίριαζε!

Κατά τα άλλα σε ότι αφορά τα θέματα κομματικής πειθαρχίας στο συγκεκριμένο ζήτημα, δεν είμαι εγώ αυτός που θα μου πέσει λόγος. Και, τέλος, για τον "εργατικό αγώνα", ότι προθέσεις κι αν ενδεχομένως είχε, έχουν θαφτεί κάτω από το βάρος μιας φτηνής "προπαγάνδας", χαρακτηριστικό δείγμα της οποίας είναι αυτό:
http://ergatikosagwnas.gr/EA/index.php/component/content/article/57-2012-09-02-20-29-46/768-2013-04-04-19-44-05

...Ούτε καν "των αμερικανών" δεν ήταν σε θέση να γράψουν στο φωτομοντάζ τους οι "αντιιμπεριαλιστές" - πέρα από το ότι κι έτσι ακόμα, κι η δική τους η φτήνια κι η μαλθακότητα δεν θα κρύβονταν:
http://ergatikosagwnas.gr/EA/images/stories/EA/gel7.jpg


Ανώνυμος είπε...

Όσο αφορά την ένταση Β. και Ν. Κορέας το Κόμμα έχει (μάλλον, σε ένα βαθμό) τη γνώμη οτι πρόκειται για έκφραση ενδοϊμπεριαλιστικής αντίθεσης.

Δημ-Η όξυνση των τελευταίων ημερών Βορείου και Νοτίου Κορέας μπορει να έχει επιπτώσεις και στη Σούδα;
Μάκης Παπαδόπουλος- Πρέπει να δούμε οτι η όξυνση που αναφέρατε έχει στοιχεία γενικότερης αναμέτρησης που αφορούν την αντιπυραυλική ασπίδα, την αντιπαράθεση του ΝΑΤΟ με τον άξονα Ρωσίας – Κίνας, γιατί η Β. Κορέα δεν είναι τυχαίος κρίκος και την αντιπαράθεση για τα ενεργειακά κοιτάσματα στην άλλη πλευρά. Επομένως πρέπει να συνυπολογίσουμε οτι είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος (αυτό μάλλον το λέει σε σχέση με την ένταση στη μεσόγειο).

Ραδιο 98.4
http://www.youtube.com/watch?v=Qk2vDOesD6A
17ο λεπτό

471

AGIS είπε...

Δεν υπάρχει σήμερα σύγκρουση πάνω στη γη που να μην αντανακλά ενδοϊμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις. Όπως δεν υπάρχουν και διακρατικές σχέσεις που να μην μπαίνουν στο ζύγι των ενδοϊμπεριαλιστικών συσχετισμών.
Άλλο αυτό, άλλο το κυριαρχικό δικαίωμα κάθε κράτους να συνάπτει τις διακρατικές σχέσεις που θεωρεί ότι το ωφελούν, και άλλο η "πολιτική οικονομία" των κανονιοφόρων.

AGIS είπε...

Στον πυρήνα κάθε ανάλυσης για τις διεθνείς σχέσεις δεν παύει να βρίσκεται, σαν μέτρο, η απλή ιδρυτική πρωτοδιεθνιστική θέση για το καθήκον επιβολής "ως υπέρτατων νόμων των σχέσεων ανάμεσα στα έθνη, των απλών νόμων της ηθικής και της δικαιοσύνης, που θα έπρεπε να διέπουν τις αμοιβαίες σχέσεις των χωριστών ατόμων".

(τα δυο σχόλια @471)

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

@Γ.Τ.
Εδώ εισακούστηκε η πρότασή μου να βάζουν λινκ στον εργατικό αγώνα. Τρομερά πράγματα..
Αν συνεχιζόταν και σήμερα με άλλες επιστολές, θα μου άρεσε περισσότερο. Έτσι νέτη-σκέτη, μας υποχρέωσε.

Με την κουβέντα στα σχόλια μου ήρθε συνειρμικά και το επόμενο χτύπημα του ρίζου, όταν με το καλό πεθάνει ο πάγκαλος.
Πέρασε για λίγο από την κετουκε και τη 12η ολομέλεια..
Και στο καπάκι οι αντιδράσεις
Άθλιοι, μικρόψυχοι, δε σέβονται πια τίποτα, κτλ, κτλ.

ΡΛ, έχω πολιτική άποψη για το θέμα που προέκυψε με την απεργοσπασία, αλλά είδες ότι απέφυγα σκόπιμα να το θίξω (αν αναφέρεσαι σε μένα).
Για να απαντήσω πάντως και στον αγη εν μέρει, έχω την εντύπωση πως την τελευταία τριετία αφενός είχαν ανέβει οι απαιτήσεις -ειδικά από τους κομμουνιστές και το κομμάτι της οργανωμένης πρωτοπορίας, αφετέρου χρειαζόταν να δοκιμαστούν καινούρια μέτρα και να δούμε στην πράξη κατά πόσο περπατάνε. Πέρα από αυτό είναι ένα δεύτερο ζήτημα κατά τη γνώμη μου η στάση όσων μπορούσαν να απεργήσουν, αλλά δεν το έκαναν από θέση αρχής, γιατί διαφωνούσαν.

Αναυδος είπε...

επιτελους το μετωπο εναντια σην ξενη εξαρτηση αρχισε να διαμορφωνεται

http://news.in.gr/economy/article/? aid=1231243552

γλυφτες και τσιρακια της εργοδοσιας

Nemertsikas είπε...

Αρνητική πείρα από τις κυβερνήσεις του 89-90 δεν έχει προκύψει από κανένα σώμα-συνεδρίαση του ΚΚΕ από τότε μέχρι σήμερα....Επίσης καλό θα ήταν να λέγεται με δύο λόγια γιατί συγκροτήθηκαν οι 89-90 κυβερνήσεις και με ποιούς όρους και αντοίστιχα η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ 20 χρόνια μετά γιατί νομίζω προκαλείς
μία μικρή σύγχυση-ταύτιση, ενώ πρόκειται για διαφορετικά πράγματα.....το κακό είναι ότι ΄΄μιλάνε΄΄ ανοιχτά για αυτό εδώ και χρόνια μέσα στο κόμμα καλλιεργώντας, στη τελική ότι κι ο χαρίλαος οπορτουνιστής ήταν αλλά αυτό ίσως ειπωθεί επίσημα καμιά πενηνταριά χρόνια μετά λέω γω...γιατί τώρα δεν τολμάνε να το πούν ανοιχτά......όσον αφορά το κράξιμο του εργατικού αγώνα.... δυστυχώς σύντροφε βασίλη, ισχύει καμιά φορά το απλό, ότι αξίζει να μιλάς όπως σου μιλάνε και συμπεριφέρονται, και σ αυτό το κομμάτι ο περισσός έχει δείξει τη στάση του και τη συμπεριφορά του προ πολλού όσον αφορά την αντιπαράθεση με επιχειρήματα και όχι με αφορισμούς....τώρα που οδηγεί όλο αυτό...άλλου παππά ευαγγέλιο.....