Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Ένα αφιέρωμα στον Χαρίλαο

Μετά το γρηγόρη λαμπράκη σειρά στα αφιερώματα της κε του μπλοκ παίρνει ο χαρίλαος φλωράκης, καθώς χτες συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια απ’ το θάνατό του. Αντί κάποιας βαρυσήμαντης ανάλυσης, παραθέτω χωρίς περαιτέρω σχολιασμό, αποσπάσματα από βιβλία με μαρτυρίες και σχόλια του ίδιου του χαρίλαου ή άλλων που αναφέρονται στο πρόσωπό του και σε περιστατικά με πρωταγωνιστή τον ίδιο, καλύπτοντας διάφορες πτυχές. Καλή ανάγνωση.

Όταν τελείωσα το σχολαρχείο πήγα στο γυμνάσιο. Ήταν τετρατάξιο το γυμνάσιο. Τα θρησκευτικά και τα γαλλικά τα υποτιμούσαμε. Τις περισσότερες φορές δεν πηγαίναμε καν στο μάθημα, την κάναμε κοπάνα. Ήταν κι αυτοί οι καθηγητές άλλο πράμα. Δε μας ήρθε ούτε ένας καθηγητής των γαλλικών που να ήταν και σωστός. Μια μέρα ο καθηγητής των γαλλικών μου λέει.
Βιενσισί!
Βγαίνω κύριε καθηγητά, του απαντώ. Και περιμένω να δω τι άλλο θα μου πει.
Βιενσισί, μου ξαναλέει αυτός.
Βγαίνω κύριε καθηγητά, εγώ.
Και να λέω από μέσα μου: τι στην ευχή, συν όλα τα άλλα είναι και κουφός. Δεν ακούει που του απαντώ; Γιατί εμείς στα θεσσαλιώτικα λέγαμε: βγαίν΄ς ισύ, που πάει να πει βγαίνεις εσύ.
Βουτάει λοιπόν την κρανιά και με καταχερίζει. Κι εγώ από τότε ούτε που ξαναπάτησα στο μάθημά του.

(Απ’ τις ηχογραφημένες συζητήσεις του με την παναγιωταρέα, όπως τις κατέγραψε η τελευταία στο βιβλίοτης «κι σεν’ πώς σ’ λεν; Χαρίλαος φλωράκης»).

-.-.-

Η μεραρχία στρατοπέδευσε στην πάνω κερασιά, όπου συναντήθηκα με το σ. φλωράκη. Οι αντίπαλοι μας χτυπούσαν με δυο αεροπλάνα, τα οποία, επειδή δε συναντούσαν αντίσταση από τα τμήματά μας, έφταναν να πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας, σκότωσαν δυο αντάρτες και τραυμάτισαν αρκετούς. Εκεί μου έκανε εντύπωση η παλικαριά του γιώτη. Χωρίς καθυστέρηση και χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, όπως μερικοί συνεργάτες του, αρπάζει ένα μυδράλιο, στέκεται στη μέση ενός ξέφωτου και αρχίζει να βάλλει ενάντια στα αεροπλάνα. Αυτά σαν είδαν τον κίνδυνο να καταρριφθούν –στο μεταξύ πήραν θάρρος και οι μαχητές κι άρχισαν κι αυτοί να βάλλουν- έκαναν μεταβολή και λάκισαν. Αυτό πάει να πει ηγέτης του στρατού: πρώτος στη μάχη, πρώτος στην παλικαριά.
(Από το οδοιπορικό μιας ζωής του γιώργη τρικαλινού με τίτλο, ανασκαλεύοντας τη χόβολη της μνήμης).

{Ίσως κάποιοι θυμηθούν το γνωστό κατοπινό σύνθημα πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα, αλλά το πιο σημαντικό σχετικά με την παραπάνω ιστορία είναι μια άλλη μαρτυρία του χαρίλαου –δυστυχώς δε μπόρεσα να τη βρω- όπου έλεγε ότι δε θαύμαζε όσους είχαν άγνοια του κινδύνου πάνω στο βουνό· θεωρούσε παλικάρια μόνο αυτούς που γνώριζαν πολύ καλά τον κίνδυνο και παρόλα αυτά συνέχιζαν τον αγώνα τους, παραμερίζοντας το φόβο τους.}

-.-.-

Περνάμε σε άλλα σκηνικά από τη μεταπολίτευση

Λάτρης του ωραίου φύλου, ο χαρίλαος προτιμούσε να συνοδεύεται στις εμφανίσεις του από μια ωραία παρουσία. Μια μέρα η κατερίνα ήρθε σκασμένη στα γέλια. Κάνοντας γραμματειακή υποστήριξη στον φλωράκη, παρευρέθηκε σε μια συνάντησή του με μεικτή επιτροπή γυναικών του κόμματος και της κνε. Έτυχε εκείνη τη μέρα –γιατί το κκε είχε στις γραμμές του κι ωραίες γυναίκες- το μπουκέτο να μην περιλαμβάνει τα καλύτερα λουλούδια. Άσχημα ντυμένες, ατημέλητες, άβαφες, εκνεύρισαν με την εμφάνισή τους τον χαρίλαο, που άρχισε να φορτώνει. «Σχεδόν δεν πρόσεχε τι του έλεγαν», μου είπε η κατερίνα. Αφού τις ξαπόστειλε, ήρθε από πάνω μου, λες κι έφταιγα εγώ, και μου έμπηξε τις φωνές: «να πας να τους πεις να βγάλουν τα τσουβάλια και να φορέσουν κανένα φουστανάκι. Τόσα ταγάρια έχω να δω από την κατοχή. Θα νομίζει ο κόσμος πως μόλις κατεβήκαμε από το βουνό».

Απ’ το βιβλίο του νίκου μπίστη –που τότε ήταν ακόμα στο κόμμα- με τον εύγλωττο τίτλο «προχωρώντας κι αναθεωρώντας». Να τι διηγείται για ένα άλλο περιστατικό –χωρίς προφανώς να υιοθετούνται οι αξιολογικές του κρίσεις.

Το 1976, κατά τη διάρκεια της πορείας του πολυτεχνείου, το εκκε αποπειράθηκε να εισβάλει στην αμερικάνικη πρεσβεία. Η αστυνομία χτύπησε όλη την πορεία με τα δακρυγόνα και η αθήνα πήρε φωτιά. Η ενέργεια του εκκε ήταν βλακώδης στα όρια της προβοκάτσιας,  καμιά κυβέρνηση –ούτε καν του κουκουέ- δε θα επέτρεπε να καταληφθεί η πρεσβεία. Από την άλλη η απαντητική βία ήταν επίτηδες δυσανάλογη: βρήκαν ευκαιρία να χτυπήσουν την πορεία και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο για το μέλλον.

Το μπλοκ του κκε ανασυντάχθηκε στην πλατεία συντάγματος. Ο πολύς κόσμος ήταν εκείνη τη στιγμή εξαγριωμένος με τη στάση της αστυνομίας, σιγά-σιγά μαθαίναμε για το ρεσάλτο του εκκε. Τότε εμφανίστηκε μπροστά μας ο χαρίλαος, τον συνόδευαν η γραμματέας της κομματικής οργάνωσης αθήνας του κκε λούλα λογαρά κι ο νίκος καλούδης, μέλη κι οι δύο του πολιτικού γραφείου. Τέτοια εμφάνιση δεν είχε προηγούμενο. Κάποιοι ενθουσιάστηκαν νομίζοντας ότι η ηγεσία του κόμματος θα ηγούνταν της διαδήλωσης. Τους προσγείωσε απότομα. Η πορεία τελείωσε, όλοι σπίτια σας, είπε με ύφος που δε σήκωνε δεύτερη κουβέντα. Αναταραχή και κάποιες διαμαρτυρίες. Γιατί όλο μας κρατάτε; ρώτησε ένας ασυγκράτητος. Γιατί δε θα αφήσουμε να καεί η αθήνα, επειδή έτσι θέλουν κάτι παλικάρια της φακής, τσατίστηκε ο χαρίλαος.

Ας δούμε παρεμπιπτόντως, από την ίδια πηγή, τι άποψη είχε ο χαρίλαος και για το συγγραφέα.
Μια μέρα ο τζουμάκας, από ενδιαφέρον για το φίλο του, φύτρωσε εκεί που δεν τον έσπειραν, και έτσι έμαθα τι σκεφτόταν για μένα ο χαρίλαος. Ρώτησε τον καπετάνιο: τι συμβαίνει με τον φίλο μου το νίκο; -Καλός είναι, κομμουνιστής δεν είναι, ήρθε η απάντηση από τον χαρίλαο.

-.-.-

Το 1981 ο ανδρέας κερδίζει τις εκλογές. Την κυριακή το βράδυ χτυπάει το τηλέφωνό μου. Είναι η γραμματέας του, η κοκκόλα, και μου λέει:
Πρόεδρε, να σας δώσω τον πρόεδρο.
Εγώ στην αρχή πάω να τον συγχαρώ. Κι εκείνος μου λέει:
Άσ’ τα τώρα αυτά χαρίλαε. Αύριο σου τηλεφωνώ να μιλήσουμε για την κυβέρνηση. Ακόμα τον περιμένω.
(Απ’ το βιβλίο της Παναγιωταρέα, κι σεν’ πως σ’ λεν; Χαρίλαο φλωράκη).

-.-.-

Τέλη απριλίου του 82’, που ο φλωράκης βρισκόταν για ομιλία στη θεσσαλονίκη, «βαλτός» -κατά πως φαίνεται- δημοσιογράφος ρώτησε τον γγ του κκε με μία ερώτηση συναξάρι, το πνεύμα της οποία θα μπορούσε να αποδοθεί κάπως έτσι:
-Κύριε φλωράκη, κάθε μέρα κάτι σημαντικό γίνεται στην χώρα μας, κάθε μέρα κάποια νέα σοβαρή απόφαση παίρνεται από την κυβέρνηση, όλο και κάποιο νέο φιλολαϊκό, δημοκρατικό μέτρο εξαγγέλλεται, σ’ όλους τους τομείς της εθνικής, οικονομικής, κοινωνικής και δημόσιας ζωής. Κι όμως από την πλευρά σας ακούγονται γκρίνιες. Γιατί; Εσείς δε βλέπετε την αλλαγή;
-Αλλαγές φυσικά βλέπω. Αλλαγή δε βλέπω! Αν μάλιστα θέλετε να σας το κάνω λιανά αυτό που λέω ευχαρίστως…

Από τη βιογραφία του φλωράκη που συνέγραψε ο θεοχαράτος, β’ τόμος: ο λαϊκός ηγέτης. Από τον ίδιο τόμο αντλούμε και τα παρακάτω αποσπάσματα από την ομιλία του φλωράκη κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης τζανετάκη.

Για να σας κάνω το χατίρι θα παγώσουν κι ορισμένα πράγματα. Και θα σας πω ποια θα παγώσουν, για την ακυβερνησία που λέτε. Θα παγώσει επί παραδείγματι το θέμα των βάσεων. Και δεν ξέρω, εσείς βιάζεστε να τις διώξετε τις βάσεις; Εάν βιάζονται οι φίλοι του πασοκ να τις διώξουν, αν βιάζονται να υπογραφεί συμφωνία, πάλι να πάρουν θέση. Η κυβέρνηση του κ. τζαννετάκη είπε αυτό το θέμα το παγώνω.Εσείς τι θέση παίρνετε; Σεις που υπογράψατε μια συμφωνία ότι σε πέντε χρόνια φεύγουν οι βάσεις; Έφυγαν;

Όσον αφορά την ουσία των προγραμματικών δηλώσεων που ακούσαμε, σε γενικές γραμμές είμαστε σύμφωνοι. Χωρίς να ξεχνάμε τις μεγάλες αγεφύρωτες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, χωρίς να ξεχνάμε όμως και την προϋπόθεση της γενικής αποδοχής. Πιστεύουμε πως τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, εφόσον αρχίσουν να εφαρμόζονται με συνέπεια θα βοηθήσουν τον τόπο να ανοίξει μια νέα πολιτική σελίδα για την χώρα.
Κεδίκογλου: Χωρίς απλή αναλογική;
Καταθέστε την! Γιατί δεν την καταθέτετε; Οκτώ χρόνια μας κοροϊδεύατε με την απλή αναλογική. Και τολμάτε τώρα να μιλάτε για απλή αναλογική; Είστε οχτώ χρόνια κυβέρνηση, ναι ή όχι; Γιατί δεν την καταθέτατε; Γιατί μας βαπτίζατε όλα τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα σαν απλή αναλογική; Και δώστου απλή αναλογική; Ε όχι έτσι!

-.-.-

Ακολουθούν μερικές σημειώσεις του χαρίλαου, γραμμένες κατά μες στη μαυρίλα της δεκαετίας του 90’, όπως μας τις μεταφέρει ο θεοχαράτος.

Θυμάμαι και το διαμαντή και την αγάθη και το μπελογιάννη και αμέτρητους ακόμη αγωνιστές –όλους στο χώμα. Αν μπορούσαν να βρουν πνοή και να μας ρωτήσουν: σύντροφοι δώσαμε τη ζωή μας για το σοσιαλισμό, για να παραδοθεί στους προδότες; Τι θα τους απαντούσαμε, ώστε να ησυχάσουν στους τάφους τους; Ότι η κήρυξη του κόμματος των μπολσεβίκων εκτός νόμου αποτελεί ανασυγκρότησή του; ότι η διάλυση του σοβιετικού κράτους έγινε για τη βελτίωση του υπαρκτού σοσιαλισμού; Ότι η ανεργία, η πείνα, η εξαθλίωση κι η εγκληματικότητα αποτελούν αναγκαίο στάδιο για το ξαναχτίσιμο του σοσιαλισμού; Ότι οι μαφίες είναι η αναγκαία μετεξέλιξη του σοσιαλιστικού συστήματος; Ότι η νέα τάξη είναι η πεμπτουσία του σοσιαλισμού; Τι θα τους απαντούσαμε;

Πρώτο κιόλας θύμα της νέας τάξης είναι η μισθωτή εργασία. Δηλ όλο το δίκτυο των κατακτήσεων της εργατικής τάξης κατά τον εικοστό αιώνα. Ήδη άρχισαν να λιμάρουν τους αρμούς της μισθωτής εργασίας. Δεν τη θέλουν συνεχή, δεν τη θέλουν οριοθετημένη από το 8ωρο, δεν τη θέλουν μόνιμη, δεν τη θέλουν σε πλαίσια συλλογικών συμβάσεων και βλέπω να κάνουν την εμφάνισή τους περίεργες ορολογίες: οι πολιτικοί εκπρόσωποι της νέας τάξης κάνουν λόγο για μερική απασχόληση, για ελαστικό ωράριο, για περιφερειακές και τοπικές συμβάσεις εργασίας, για προσωπικά συμβόλαια δουλειάς, κλπ. Ένας μάλιστα όταν αναφέρεται στα εργασιακά προτιμά να αποκαλεί τους μισθωτούς και τους εργάτες με τον χυδαίο όρο απασχολήσιμοι –κατά το αναλώσιμοι! Δεν είμαι χαιρέκακος, αλλά ρωτώ τους μισθωτούς που ποτέ δε στήριξαν το κόμμα της εργατιάς, δηλ το κόμμα τους. Αν υπήρχε η σοβιετική ένωση θα τα τολμούσαν όλα αυτά οι βιομήχανοι κι οι κυβερνήσεις τους;

Ένα κόμμα διαλύεται σύντροφοι όταν εκλείπουν οι πολιτικοί και κοινωνικοί λόγοι που επέβαλαν την ίδρυσή του. Πέστε μου παστρικά μωρέ: εξέλιπαν οι λόγοι που γέννησαν το κκε; Για κοιτάξτε γύρω σας: καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο; Αμείβεται κανείς σύμφωνα με τη δουλειά του; Υπάρχει πουθενά στο κοινωνικό περιβάλλον σας ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρωπιά; Λύθηκαν τα προβλήματα των λαών; Ηττήθηκε και διαλύθηκε ο ιμπεριαλισμός; Εδραιώθηκε η παγκόσμια ειρήνη; Και το μόνο που απομένει πια είναι διαλυθούν και τα κομμουνιστικά κόμματα;

Σύντροφοι, αν υπάρχει κάποιος ανάμεσά σας που να βιάζεται περισσότερο από όλους τους άλλους να δει το σοσιαλισμό στον τόπο μας, σίγουρα αυτός είμαι εγώ. Πάλεψα 75 χρόνια για το σοσιαλισμό και τώρα που φεύγω, φυσικό κι ανθρώπινο είναι να λαχταρώ να τον δω, προτού κλείσω τα μάτια –ενώ όλοι εσείς είστε κατά πολύ νεότεροι και έχετε βάσιμες ελπίδες να τον δείτε. Παρά ταύτα, ούτε τρομαγμένος είμαι, ούτε απελπισμένος. Θα φύγω με τη βεβαιότητα ότι ο σοσιαλισμός –όσες αναποδιές και όσα πισωγυρίσματα και να υπάρξουν- τελικά θα φτάσει. Έτσι προχωρούν οι λαοί, έτσι βαδίζει η ιστορία. Καμία αυτοκρατορία, καμία αντίδραση και καμία αντεπανάσταση δεν υπήρξε αιώνια. Γιατί οι μπροστάρηδες των λαών και των εποχών –όπως είμαστε και οι κομμουνιστές- ποτέ δε σταύρωσαν τα χέρια, όσο βαριά κι αν ήταν η ήττα. Πάντα έβρισκαν τρόπους να ξαναβάζουν μπροστά τις τροχαλίες της ιστορίας. Άλλωστε σύντροφοι τίποτα δεν πάει χαμένο. Και μη σας πιάνει πανικός ότι όλα χάθηκαν με τη διάλυση της σοβιετικής ένωσης. Όσα και να ξηλώσει η αντεπανάσταση, κάτι θα μείνει. Κι αυτό που θα μείνει είναι το προζύμι, η μαγιά, για ένα νέο –για πολλά νέα και δυναμικότερα ξεκινήματα.

-.-.-

Κι ένα δικό του κλείσιμο –που μπορεί να το βρει κανείς από διάφορες πηγές, στη μία ή την άλλη εκδοχή.

Πριν μπω όμως σ’ αυτά νομίζω ότι είναι ευκαιρία να πω ορισμένες επιθυμίες μου. Άνθρωποι είμαστε. Κι έχω πλήρη συνείδηση των όσων λέω. Οικονομικά, ό,τι είχα τα διέθεσα στο κόμμα. Είμαι ευχαριστημένος γιατί και οι αδελφές μου ήταν σύμφωνες σε αυτό κι είναι ευχαριστημένες που έτσι έγιναν τα πράγματα. Τα αντικείμενα που υπάρχουν στο σπίτι θα μείνουν στο κόμμα. Στο κομμουνιστικό κόμμα, βέβαια. Γιατί αν το φέρει ο διάβολος –δε θέλω να το πιστέψω- και έχει την τύχη άλλων κομμάτων, είτε να αλλάξει όνομα είτε πρόγραμμα, το λέω κατηγορηματικά: ζητώ την ανάκληση και την ακύρωση των συμβολαίων δωρεάς και να πάνε όλα στο σπίτι του αγωνιστή. Θέλω να είμαι κατηγορηματικός σ’ αυτό και το λέω τώρα σα μαρτυρία, γιατί εγώ αυτά τα άφησα στο κκε και σε κανένα άλλο ερζάτς. Επαναλαμβάνω: αν πρόκειται να έχουμε αλλαγές, δεν το πιστεύω –πολλά δεν πιστεύει κανείς αλλά πολλά γίνονται… Ποιος πίστευε ότι θα μπει στην παρανομία το κκσε ή ότι θα αυτοδιαλυθεί;

22 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο σ. Χαρίλαος άφησε εποχή ...

Και, σημάδεψε πολλούς !

Unknown είπε...

για υπογραφή δήλωσης αποκήρυξης της βίαιης επανάστασης, κοινό πόρισμα με εαρ και για τις συγκυβερνήσεις του '89 δε θα πεις κουβέντα απολίθωμα ;

Unknown είπε...

για την αποκήρυξη της βίαιης επανάστασης το 74, το κοινό πόρισμα με έαρ και τις συγκυβερνήσεις του 89 δε θα κάνεις κριτική σφυροδρέπανε ;

anonymous anonymous είπε...

Από τις μεγάλες μορφές του ελληνικού και διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος ο Χαρίλαος. Θα τον θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη για τη δράση του στο ΔΣΕ, το άπλωμα/ρίζωμα του ΚΚΕ στην κοινωνία μετά το 1974 και την ανυποχώρητη υπεράσπιση του Κόμματος ενάντια, πρώτα σε "αριστερούς" και μετά σε δεξιούς οπορτουνιστές/λικβινταριστές το 89-91. Μια υπεράσπιση που συνέβαλε καθοριστικά στο να υπάρχει σήμερα Κομμουνιστικό Κόμμα μαρξιστικό-λενινιστικό στη χώρα μας.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Γιάννη, από τα τρία που αναφέρεις, το μόνο που με αγγίζει κάπως είναι το κοινό πόρισμα με την εαρ. Αλλά σε κείμενο που δεν κάνω ανάλυση, παρά μόνο παραθέτω αποσπάσματα, όχι δε θα ασκήσω κριτική. Αν σε ενδιαφέρει κάτι από σκοπιά κριτικής υπεράσπισης μπορείς να δεις το περσινό κείμενο.

http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2012/05/blog-post_23.html

Ανώνυμος είπε...

αυτό που βάζεις ως κλεισιμο είναι τσεκαρισμένο ότι είναι του Φλωράκη; εγω στον "Ρ" θυμάμαι να έχει δημοσιευτεί όταν πέθανε εντελώς άλλο κείμενο ως πολιτική διαθηκη

land down under the bridge

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Αυτό που βάζω στο τέλος, το παίρνω από το βιβλίο της παναγιωταρέα. Λέω όμως ότι με μικρές ή μεγαλύτερες παραλλαγές και έχοντας κρατήσει το βασικό κορμό, το έχω δει και αλλού.

κ.κ.ε. είπε...

http://rbth.gr/news/2013/05/23/o_mpreznief_itan_o_kalytero_igeti_ti_rosia_symfona_me_prosfati_dimoskopi_22327.html

Ανώνυμος είπε...

αμ το άλλο;

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=514287

ψέματα της "ιντέλιτζεντ σέρβις", ο Βησσαριόνοβιτς έπαιζε πάντα ξύλο με τους ιμπεριαλιστές.

σαλαμάγκουρας

κ.κ.ε. είπε...

λίγα για τον μουστάκια.

έκανε αυτο που μπόρεσε καλύτερα σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές στην ιστορία του επαναστατικού κινήματος. στη μεγαλύτερη επίθεση του καπιταλιστικού τέρατος προς το επαναστατικό στρατόπεδο. αν στη θέση του ήταν άλλοι επίδοξοι διάδοχοι του φαλακρουδικηγορισκουμετηγραβατα τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα..

δείτε και τη φωτό.
εκ δεξιών η σφύζουσα από ζωή και παλλικαριά, χαμογελαστή μορφή της επαναστημενης νικήτριας εργατικής τάξης που για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας αναλμβάνει ηγετικό πολιτικό ρολο στη ζωη των κοινωνιών. η νιότη του κόσμου.

εξαριστερών η ζαρωμένη και αηδηιαστικά παχύσαρκη ύπαρξη του γερασμενου αποικιοκρατικού σώματος της βρετανικής μπουρζουαζίας. το πρόσωπο της ασκήμιας και της ανηθικης ιδιοτέλειας. το παρελθόν που κρατά την ιστορία πίσω απτις δυνατότητές της.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Που να μάθενες και τα άλλα, που ακόμη και οι ιμπεριαλιστές ντρέπουνται να γράψουνε. Εμένα, μου τάχουν πεί διαφωνούντες εκείνης της εποχής. Δίνανε άδεια στην Παβλιτσένκο από το μέτωπο, για νάρθει στη Μόσχα να την πηδήξει ο Τσώρτσιλ, τιμής ένεκεν! Τα γαϊδούρια, οι σοσιαλφασίστες!

Ανώνυμος είπε...

τί σε χαλάει ρε σαλαμαλάκα,
εδώ ο Τσίπρας με το Δασκαλόπουλο παίζουν μαζί σκουως κάθε δεύτερο σάββατο..

ραμον μερκαντερ

Ανώνυμος είπε...

"εκ δεξιών η σφύζουσα από ζωή και παλλικαριά, χαμογελαστή μορφή της επαναστημενης νικήτριας εργατικής τάξης που για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας αναλμβάνει ηγετικό πολιτικό ρολο στη ζωη των κοινωνιών. η νιότη του κόσμου."

έκλαψα από τα γέλια φίλε, να 'σαι καλά! Είσαι γεννημένος αγιογράφος.

Τέλος πάντων, το θέμα μας δεν είναι τα σοσιαλιστικά μουστάκια του Σήφη Σταλινάκη, αλλά ο αξεχαστος Φλωράκης.

Η κριτική οφείλει να υπολογίζει το μέτρο και τις συνθήκες της εποχής του Χαρίλαου. Είναι δυνατόν να κάνουμε κριτική στο ότι αποκήρυξε (κατα κάποιο τρόπο) την προσφυγή σε βίαια μέσα, όταν το αιτημα των τότε κομμουνιστών ήταν να νομιμοποιηθει το ΚΚΕ;

Μην ξεχνάμε ότι από το 1945 (τυπικά απο το 1956) ισχύει η "ειρηνική συνύπαρξη". Σε απλή μετάφραση, δεν είναι δυνατόν σύμφωνα με τις διεθνείς συμφωνίες, η ΕΣΣΔ να παροτρύνει, να ενθαρρύνει ή έστω να ανεχτεί τη δημιουργία επαναστατικών καταστάσεων από τα ευρωπαϊκά ΚΚ.

Καλώς ή κακώς ο Χαρίλαος ήταν επιλογή του ΚΚΣΕ το οποίο ασκούσε ασφυκτική κηδεμονία στο εξόριστο κομμάτι του ΚΚΕ. Ως επιλογή πάντως ήταν η λιγότερο κακή. Μέσα στο στενό μεταπολιτευτικό πλαίσιο, αφ' ενός της πρόσφατης νομιμοποίησης, αφ' ετέρου της συνεχιζόμενης εξάρτησης από τη Μόσχα ο Χαρίλαος τα καταφερε αρκετά καλά
εξισορροπώντας με τον δικό του μοναδικό τρόπο τις διεθνείς συγκυρίες, το λαϊκό αίσθημα, τις ΠΑΣΟΚικές συμπληγάδες αλλά και την μετά-ΕΣΣΔ εποχή που έγκαιρα την είχε διαισθανθεί.

Αν δεν υπήρχαν οι σοβιετικές ιδεολογικές δεσμεύσεις και προσκολήσεις, ο Χαρίλαος θα μπορούσε να είναι πολύ πιο δημιουργικός στην οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής προοπτικής καλά προσαρμοσμένης στις ελληνικές ιδιαίτερες δυσκολίες και όχι σαν μια αντιγραφή της "λαϊκής δημοκρατίας"

Αυτό απαιτεί πολιτικές ικανότητες που δεν διαθέτουν όλοι παρα το γεγονός ότι έκανε αρκετά λάθη.

σαλαμάγκουρας







Αναυδος είπε...

salamgur

η κινεζικη επανασταση ηταν στα πλαισια της ειρηνικης συνυπαρξης
Η Τσεχοσλοβακια η Ουγγαρια η Πολωνια η Ρουμανι η Βουλγαρια η ΛΔΓ ?
ο πολεμος της κορεας ηταν ειρηνικη συνυπαρξη

Η αμαθεια ειναι συνωνυμο του αντικομμουνισμου

Ανώνυμος είπε...

Η ειρηνική συνύπαρξη είναι όρος που χρησιμοποιήθηκε από το Λένιν για να περιγράψει το στόχο της σοβιετικής εξουσίας η ταξική πάλη σε διεθνές επίπεδο να μη διεξάγεται μέσω πολεμικών συγκρούσεων, αλλά μέσω του οικονομικού και πολιτικού ανταγωνισμού. Κανένας δεν αμφισβήτησε την αξία της, πέρα από Μάο, Χότζα και Πολ Ποτ. Τα Κ.Κ. έγιναν μπροστάρηδες του αγώνα για την ειρήνη.

Ρ.Λ.

Ανώνυμος είπε...

να θυμίσω ότι ο σφριγηλός μουστάκιας είχε συμβουλεύσει τον Μάο να βολευτεί με μερικά υπουργεία στην κυβέρνηση του Τσανγκάισεκ. Ευτυχώς (ή δυστυχώς κατα μία άποψη) ο Μάο δεν τον πήρε στα σοβαρά.

Αρα μην τρελαθούμε με τον Σήφη και τα πύρινα επαναστατικά μουστάκια του. Τα ρώσικα κρατικά συμφέροντα υπεράσπιζε και αδίστακτος όπως ήταν, θυσίαζε τα "πιόνια" του στις ευρωπαϊκές χωρες, δηλαδή τα ΚΚ. Με τραγικότερο θύμα το ΚΚΕ που σύρθηκε σε έναν μίζερο και χανένο από την αρχή ένοπλο αγώνα ώστε να μπορέσει ο Στάλιν να βρει χρόνο για να σταθεροποιήσει τις κτήσεις του στην Τσεχοσλοβακία και την Πολωνία. Όταν το κατόρθωσε αυτό (1948) ξεκίνησε και η αντίστροφη μέτρηση για τον ΔΣΕ. Ανοίχτε και κανα βιβλίο ρε γαμώτο.

σαλαμάγκουρας




O όρος "ειρηνική συνύπαρξη" ,μπορεί να ερμηνευτεί κ

Ανώνυμος είπε...

O όρος "ειρηνική συνύπαρξη" , είναι τόσο λαστιχένιος που μπορεί να ερμηνευτεί κατα το δοκούν χωρίς η μία ερμηνεία να είναι λιγότερο πειστική από την άλλη. Και ο Μπριέζνιεφ δίκιο είχε και ο Στάλιν δίκιο είχε.

Μου κάνει έκπληξη πάντως που στις τελευταίες αναφορές-νεκρολογίες του ΚΚΕ για τον Χαρίλαο δεν αναφέρεται λέξη για τον Ενιαίο Συνασπισμό.

σαλαμάγκουρας

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κι η διαλεκτική έχει γίνει έννοια λάστιχο, όπως άλλωστε και η αριστερά ή ο σοσιαλισμός. Το πρόβλημα δεν το έχουν οι έννοιες, αλλά οι άνθρωποι που τις χρησιμοποιούν κι ο τρόπος με τον οποίο το κάνουν.

Πέραν αυτού σαλαμάγκουρα, τα σχόλιά σου κινούνται σε ένα σταθερό και μονότονο μοτίβο: η προδοτική ηγεσία του κόμματος ξεπουλάει το κίνημα, τους αγώνες, το ίδιο το κόμμα σε τελική ανάλυση. Τρέφαμε μια μικρή ελπίδα πως παλιότερα μπορεί και να μην ήταν έτσι, αλλά τελικά το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, το στάλιν και τους σοβιετικούς. Εντελώς απλοϊκή ερμηνεία, αρκετά ώστε να την καταλάβει ακόμα και ένα πεντάχρονο παιδί.

Αν λοιπόν σε ενδιαφέρει να επικοινωνήσεις πολιτικά με άλλους συνομήλικούς σου και φορείς παρόμοιων απόψεων, το διαδίκτυο είναι γεμάτο από τέτοιες σελίδες –αν θες μπορείς να ανοίξεις και τη δική σου, να ερχόμαστε να σε διαβάζουμε. Δεν χρειάζεται να βλέπουμε εδώ τα ίδια και τα ίδια, χωρίς κάποια πρωτοτυπία τουλάχιστον.
Αν πάλι σε ενδιαφέρει να γίνεσαι προκλητικός και να ασχολούνται μαζί σου, κι όχι να συζητήσεις, τα ‘χεις καταφέρει αρκετά καλά, αλλά δε μπορείς να υπολογίζεις στη δική μου συνδρομή. Αρχικά θεώρησα πως θα ήταν αρκετό να μη μου απευθύνεσαι προσωπικά, αλλά δεν είναι μάλλον και τόσο δύσκολο να προκαλέσεις κάποιον σε ένα μπλοκ που το διαβάζουν μερικές εκατοντάδες άτομα. Και δε μου είναι ευχάριστο να ανατρέχω σε παλιότερες ή και πιο πρόσφατες αναρτήσεις και να τις βλέπω γεμάτες ανόητες συζητήσεις και σχόλια που περιστρέφονται γύρω σου.

Επειδή λοιπόν έχει αρχίσει να γίνεται μάλλον κουραστικό παρά διασκεδαστικό, θα σε παρακαλούσα να μην ξαναφήσεις σχόλια στο σφυροδρέπανο. Δεν έχει νόημα να σου πω να αλλάξεις κάτι, ξέρεις πολύ καλά τι κάνεις κι ως ένα βαθμό το πετυχαίνεις –το μόνο που θα άλλαζες μάλλον, θα ήταν το ψευδώνυμο στην υπογραφή σου.

Θα σε συμβούλευα μόνο να προσέχεις την επόμενη φορά από πού σχολιάζεις, γιατί το μηχάνημα σε αναγνώρισε μάλλον κι έβαλε αυτομάτως ένα τελευταίο σχόλιό σου στα ανεπιθύμητα. Ή που η τεχνητή νοημοσύνη έχει αναπτυχθεί σε απίστευτα επίπεδα που δε μπορούσαμε να φανταστούμε, ή πού το μηχάνημα αναγνώρισε κάτι άλλο.

Ανώνυμος είπε...

μπρεζνιεφικέ φυσικά λες ψέματα.

Το πρώτο ψέμα σου είναι ότι μονότονα αναφέρομαι σε "προδοτικές ηγεσίες". Φυσικά διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις για τη ηγεσία της Παπαρήγα και ΑΠΕΔΕΙΞΑ ότι έχουν βάση, δεν το γενικεύω όμως για καμία ηγεσία, γενικά και αόριστα.

Δεν θεωρώ, εννοείται τον Στάλιν "προδότη". Ο Στάλιν ήταν αρχηγός κράτους και έκανε αυτό που πίστευε καλύτερο για να διασφαλίσει τα κρατικά του συμφέροντα. Αυτό δεν είναι καθόλου μεμπτό για έναν κρατικό αξιωματούχο. Φυσικά τέτοιες δουλειές απαιτούν ελιγμούς διπροσωπία, παραπλανητικές κιν'ησεις και δεν γίνονται με τον σταυρό στο χέρι. Οι "παράπλευρες απώλειες" είναι μέσα στο παιχνίδι.

Συγγνώμη αν αναφέρθηκα ασεβώς έναν από τους Οσίους του ΚΚΕ, τον μουστάκια, αλλά αν δεν μπορείς να καταλάβεις τί θα πει "κρατικό συμφέρον" που αλληλοδιαπλέκεται με άλλα κρατικά συμφέροντα ,ε, τί να σου πω...

Το δεύτερο ψέμα σου είναι ότι φορτώνεις σε ένα "μηχάνημα" (τί εννοείς δεν καταλαβαίνω) το σβήσιμο ενός σχολίου. Γιατί το σχόλιο το δημοσίευες κανονικά, έμεινε για περίπου ένα 24ωρο και μετά το έσβησες. Εκτός και αν το "μηχάνημα" συνδέθηκε εκ των υστέρων με τους κωδικούς σου, ξενέρωσε με το σχόλιο για τον φλωράκη και το έσβησε. Είναι σοβιετικής τεχνολογίας το μηχάνημα; Σου έστειλα μήνυμα και επανόρθωσες. Ή κάνω λάθος;

Ζητώ να δημοσιεύσεις το παρόν ώστε να διαβάσουν οι (μερικές εκατοντάδες) αναγνώστες σου την απάντηση μου. Επί ίσοις όροις.

σαλαμάγκουρας

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Σαλαμάγκουρα δεν είχα τη διαχείριση του ιστολογίου το σ/κ που μας πέρασε κι ως εκ τούτου βασίζομαι σε όσα μου μετέφερε αυτός που το διαχειριζόταν, τα οποία και θεωρώ πιο αξιόπιστα από τη δική σου μαρτυρία, χωρίς βέβαια να αποκλείω και το ενδεχόμενο να έχει κάνει λάθος. Για τα υπόλοιπα λυπάμαι που δε συνεννοούμαστε, αλλά δεν είναι απαραίτητο κιόλας. Υπάρχει και ο δύσκολος τρόπος. Το σχόλιό σου δε θα εγκριθεί παρά με καθυστέρηση αρκετών ημερών και το ίδιο θα ισχύει και για όσα άλλα αφήσεις από εδώ και πέρα.

Ανώνυμος είπε...

δεν με εκπλήσσεις, το περίμενα. Τα φορτώνεις στον βοηθό σου και δεν δημοσιεύεις την απαντησή μου. Είσαι για φτύσιμο σφυροδρέπανε. Το σχόλιο κόπηκε από εσένα και τον λόγο τον ξέρεις.

σαλαμάγκουρας

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τέτοιος είμαι σαλαμάγκουρα. Χαρά μου να σε επιβεβαιώνω. Για αυτό υπάρχω. Φτου μου να μη με βασκαθώ.
Κι αν συνεχίσεις το παραλήρημα, τα σχόλιά σου δε θα δημοσιευτούν ποτέ και θα φαίνομαι να μιλάω μόνος μου -αλλά το ήξερες και αυτό. Αυτή είναι η τιμωρία που μου αξίζει. Σατανική σύλληψη, μπράβο σαλαμάγκουρα