Το τελευταίο διάστημα ποικίλες αφορμές «γαργάλησαν» το θυμικό της κε του μπλοκ για αυτήν την ανάρτηση. Από τον βαθιά ειρωνικό και προλεκάλτ συνάμα τίτλο «ένας είναι ο εχθρός ο αντι-ιμπεριαλισμός;» μιας επιστολής στον πρόσφατο προσυνεδριακό διάλογο του κόμματος, που είχε στο τέλος κι ένα.. ρητορικό ερωτηματικό με προφανή απάντηση. Και το διασκευασμένο σύνθημα «στον καπιταλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί» που φωνάξαμε στην πορεία αλληλεγγύης για το λαϊκό ξέσπασμα στη γείτονα τουρκία. Μέχρι το αντι-ιμπεριαλιστικό διήμερο της οργάνωσης, που ξεκινά σήμερα στη σούδα και συνεχίζει για εικοστή δεύτερη συνεχή χρονιά, πάντα με το ίδιο όνομα, γιατί θα ήταν άστοχο κι αστείο ίσως να μετονομαστεί.
Έτσι, η κε του μπλοκ προχώρησε σε μερικές ιντριγκαδόρικες υποθέσεις, με χαλαρή καλοκαιρινή διάθεση και μοναδικό προφανή σκοπό το.. (αυτο)τρολάρισμα, προκειμένου να βγουν πολιτικά συμπεράσματα και το απαραίτητο ηθικό δίδαγμα για το επαναστατικό προτσές.
Αν παίρναμε λοιπόν το κλαδί να το λυγίσουμε από τη μία πλευρά, τότε το διήμερο της οργάνωσης θα λεγόταν αντικαπιταλιστικό και θα διαδηλώναμε στη σούδα έξω από τις καπιταλιστικές βάσεις του αμερικανονατοϊκού καπιταλισμού που γίνονται ορμητήριο για τις καπιταλιστικές επεμβάσεις του ανά την υφήλιο, φωνάζοντας συνθήματα όπως: «ένας είναι ο εχθρός, ο καπιταλισμός» και «οι καπιταλιστές τη γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», καταγγέλλοντας το βρώμικο παιχνίδι συμφερόντων και τις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις που αναπτύσσονται στην περιοχή με τους αγωγούς και τους υπόλοιπους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς.
Και τώρα ας το λυγίσουμε από την ανάποδη κι ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε το αντίστροφο σκηνικό με τα αντίστοιχα συνθήματα που θα φωνάζαμε στην αυριανή πορεία.
Ματ βία αυταρχισμός, αυτός είναι ο ιμπεριαλισμός.
Ή εναλλακτικά, ανθρώπινος δε γίνεται ο ιμπεριαλισμός.
Και επίσης
Το μέλλον μας δεν είναι ο ιμπεριαλισμός, είναι…
Όπα, στάσου λίγο. Αν είναι να είμαστε συνεπείς πούροι αντι-ιμπεριαλιστές, δε μπορεί να έχουμε μαξιμαλιστικές αναφορές σε επαναστάσεις και κομμουνισμούς, που τρομάζουν κι απομακρύνουν τον κόσμο. Οπότε πρέπει να προσαρμόσουμε κάπως το σύνθημα.
Το μέλλον μας δεν είναι ο ιμπεριαλισμός, είναι το μεταβατικό πρόγραμμα κι η εθνική ανεξαρτησία.
Πολύ καλύτερα έτσι. Θέλει λίγη δουλειά η ρίμα και το μέτρο βέβαια, αλλά δεν είναι αυτό το κύριο.
Στο βραδινό γλέντι μετά την πορεία, θα διασκεδάζαμε με καζαντζίδη και θα διασκευάζαμε τους στίχους από τη μαντουβάλα. Όχι όπως στους απαράδεκτους, που έκαναν όλα τα φωνήεντα γιώτα. Μιντιβίλι, ιγίπι γλικί μι, λιχτιρί νι ίρθις στιν ιγκιλί μι.
Αλλά με ταξικό νόημα, από τη σκοπιά του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.
Καπιτάλα κουφάλα μεγάλη (τιριριν, τιριριν…)
Λαχταρώ να σου φάω το κεφάλι (τιριριν, τιριριν…)
Εκτός κι αν κρινόταν και αυτή η αναφορά αριστερίστικη και το αλλάζαμε σε «ιμπεριάλα». Παλιο-ιμπεριαλόσκυλα θα πεθάνετε..
Αυτή η νέα κατάσταση θα επηρέαζε αναπόφευκτα και τα συνθήματα του εξωκοινοβουλευτικού χώρου. Οι συμπαθείς τροτσκιστές του σεκ πχ θα έτρεχαν σαν παλαβά παιδιά χαρά γεμάτα και θα συνόδευαν το χορευτικό τους με την πολεμική ιαχή α-αντι-αντι-ιμπεριαλίστα (που θα ‘κοβε το αίμα κάθε φασίστα από τα γέλια). Από όπου προέκυψε κι ο τίτλος της σημερινής ανάρτησης.
Σκέψου επίσης το μαρξ να ‘χε προλάβει τη στροφή στον 20ό αιώνα και το μεταίχμιο της μετάβασης στο ιμπεριαλιστικό στάδιο και αντί για το Κεφάλαιο (das Kapital) να είχε γράψει για το Imperium –την αυτοκρατορία- πολύ πριν από τους χαρντ και νέγκρι. Και την πάλαι ποτέ σοβαρή συνιστώσα, που ανακαλύπτει εκ νέου το εθνικό ζήτημα στην εποχή μας, να επαναθεμελιώσει τις θεωρητικές της αναλύσεις και να κάνει λόγο για «ολοκληρωτικό ιμπεριαλισμό» ως μετεξέλιξη του ανώτερου σταδίου που έβαζε ο βλαδίμηρος. Τείνοντας όμως έτσι προς τη θεωρία του υπερκαπιταλισμού και τις υπερταξικές αναλύσεις του καρλ κάουτσκι. Κι είναι ζήτημα να προσέξεις και να μη μπερδέψεις τους καρόλους κατά το προτσές της επαναθεμελίωσης.
Κι έτσι θα αντιστρέφονταν όλα και ο καπιταλισμός θα ήταν το ανώτερο στάδιο του ιμπεριαλισμού· της ιστορίας των υποτελών εθνών, των προτεκτοράτων και του οικονομικού επεκτατισμού (sic). Το ίδιο σχηματικά με την αντίληψη που μας λέει πως η επαναστατική συνείδηση πρέπει υποχρεωτικά να περάσει στο προτσές της διαμόρφωσής της απ’ τη φάση ενός θολού αντι-ιμπεριαλισμού, προτού φτάσει δια της συνεχούς ωρίμανσης στο ανώτατο στάδιο της αντικαπιταλιστικής συνείδησης και στην πάλη για την κατάκτηση της εξουσίας. Και να τα αντιπαραθέτει χρονικά, αντί να μάθει να τα συνδέει διαλεκτικά.
Και ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα από όλα αυτά σφε αναγνώστη; Τι θέλει να μας πει άραγε η κε του μπλοκ; Α, τίποτα ιδιαίτερο. Απλά πως οι μονομέρειες κάθε είδους είναι κακό πράγμα κι αντίκεινται στη διαλεκτική σκέψη, φτωχαίνοντας τους ορίζοντες της δικής μας.
Κι όσο για το (αντι-ιμπεριαλιστικό) διήμερο, ό,τι αξιόλογο προκύψει κι υποπέσει στις κεραίες της κε θα καταγραφεί ξεχωριστά.
47 σχόλια:
Για να είμαι ειλικρινής πραγματικά δεν καταλαβαίνω ούτε το νόημα ούτε την σκοπιμότητα αυτής της ανάρτησης.
Δεν καταλαβαίνω επίσης σε τι αναφέρονται "οι μονομέρειες κάθε είδους".
Ίσως να είναι δική μου ανεπάρκεια, αλλά νομίζω ότι πολύ θολούρα προκύπτει από αυτήν την ανάρτηση.
Δημιουργείται μήπως η υπόνοια ότι το Κόμμα εγκατέλειψε τον αντι-ιμπεριαλισμό; Γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν τουλάχιστον άστοχο, όταν στην πραγματικότητα το νέο πρόγραμμα επανέρχεται σαφώς και δίχως αμφισημίες στην λενινιστική αντίληψη για τον ιμπεριαλισμό.
Διόρθωσε με αν κάνω λάθος ή είμαι άδικος.
Όπως λέω κι εισηγητικά το κείμενο δεν έχει άλλο προφανή σκοπό πέραν του (αυτο)τρολαρίσματος. Πέραν αυτού οι μονομέρειες αφορούν πρόσωπα και συντρόφους ένθεν κι ένθεν, όπως στον πολύ αξιόλογο πρόσφατο προσυνεδριακό διάλογο. Κι ο κίνδυνος να ξεφύγουμε από τη μία ή την άλλη υπάρχει πάντα, για αυτό καλό είναι να επισημαίνεται.
Όπως επίσης καλά έκανες και τα είπες όπως σκεφτόσουν, δεν τίθεται θέμα λάθους ή αδικίας.
Μου αρέσει η ανάρτηση, ειδικά μετά τη διευκρίνιση προς το Naphta. Δυστυχώς θα γίνω Κασσάνδρα και προβλέπω τη γνωστή βαρετή επίθεση από τους γνωστούς "εθνικοαπελευθερωτικούς". Αλλά μάλλον το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον...
ΡΓ
Διάβασα τον ένας είναι ο εχθρός ο αντιιμπεριαλισμός http://www.rizospastis.gr/story.do?id=7308178&publDate=22/2/2013 Όλα τα λεφτά η τελευταία παράγραφος "«Το ζήτημα δεν είνε να ξέρεις ανακατωτά κι απέξω το Μαρξ και το Λένιν. Αυτό μπορεί να το κάνει κι ο πρώτος ηλίθιος αριθμομνήμων. Το ζήτημα είνε να κάνεις ζωντανή, δημιουργική, λαϊκή πολιτική» (Ν. Ζαχαριάδης, «Τα δύο βασικά προβλήματα»). Εμείς αποτύχαμε και στα δύο, υποδυόμενοι το πρώτο, ότι ενεργούμε «κατά τας γραφάς». Τώρα επισημοποιούμε τη διάσταση με την πραγματικότητα, την ιστορία και την κοσμοθεωρία μας." Θεός. Και κάτι άσχετο αγαπητό απολίθωμα. Πιστεύεις ότι το ΚΚΕ θα έπρεπε να αναδείξει περισσότερο το ζήτημα του Κώστα Σακκά με κάποια ανακοίνωση η μέσω του ριζοσπάστη?
@Ντε Μπουρ και Ντε Μπερ
Ναί.
Ναι ντε μπουρ θα έπρεπε. Προς το παρόν έχουμε μείνει σε αυτό:
http://www.902.gr/eidisi/koinonia/20899/parateinetai-gia-6-mines-i-profylakisi-toy-k-sakka
Ατυχέστατο το εισηγητικό κείμενο, όπως και οι επεξηγήσεις που δώθηκαν από τον εισηγητή. Πριν και πάνω απ' όλα, υπάρχουν οι αποφάσεις του πρόσφατου συνεδρίου, το νέο πρόγραμμα και καταστατικό. Με βάση αυτά πορευόμαστε. Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις για να συντηρείται μια συζήτηση χωρίς νόημα από τη στιγμή που τα προσυνεδριακά κείμενα ψηφίστηκαν από το 95% των κομματικών μελών.
Πράγματι δεν καταλαβαινω τι σε έπιασε ρε σφυροδρέπανε. Δηλαδή υπάρχει κίνδυνος αριστερισμού στο ΚΚΕ, δεν καταλαβαίνω που το πάμε με τετοια κείμενα??????
Δηλαδή δεν είναι πρόβλημα ότι στο κομμουνιστικο κίνημα για χρόνια ο αντιιμπεριαλισμος δεν γινοταν κατανοητός ως αντικαπιταλισμος και αυτό συνδεόταν με την λογική των σταδιων και τα ρέστα?
Τελος, όντως υπάρχει υποβάθμιση του Θέματος του Σακκα. Ανεξάρτητα από την αναγκη ιδεολογικης πάλης που υπάρχι με αυτον τον χώρο, η αληλλλεγγυης πρέπει να εκφραστει.
Σημερα οι αναρχικοι, αύριο οι μετανάστες, μεθαυριο οι κομμουνιστές και παραμεθαυριο όλο το λαικο κινημα θα μπει στο γυψο.
Το ζήτημα δεν πρέπι να σηκωθεί όμως ως θεμα δημοκρατίας, αλλά ως αποδειξη του τι ειναι η αστικη δημοκρατία. Τα ιδια έκανε και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρεα ως κυβερνηση, τα ίδια κάνει και η αριστερα στην Βραζιλια τα ίδια θα κάνει η αριστερα του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα.
Δημητρης
αντε να "τσιμπήσω" και 'γω σφυροδρέπανε και θα προσπαθήσω να μιμηθώ κάπως το ύφος σου.
1)Εν αρχή ην ο αρχηγός:
"«Προς το λαό της Ελλάδας
Ο φασισμός του Μουσσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα,(..)Σήμερα όλοι οι έλληνες παλαίβουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία.(...)Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό,(..) Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δόσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Επαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ' ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.
Ολοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θάναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας."
2)το μεγαλείο:
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6457463
3)ο ΔΣΕ, ο Δημοκρατικός Στρατός
γιατι άραγε ονομαστηκε Δημοκρατικός;
χαθηκε η λέξη Σοσιαλιστικός;;;;
4)Αν οι καπιταλιστες δεν ειχαν πλάτη τον ιμπεριαλισμό τοτε θα ειχε νικήσει ο ΔΣΕ?.
Απάντηση ΚουΚουΕ: θα είχε!.
Απάντηση Τροτσκιστη: ΟΧΙ θα πρέπει πρώτα να ανατρέψει τον καπιταλισμό στη χωρα του και στη χωρα του επιτιθεμενου.
ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΗ ΕΡΩΤΗΣΗ: "όταν βαράς το σαμαρι πονάει ο γάϊδαρος;
Απάντηση Σταλινικού: "αει απο δω ρε χαμέν'!"
Απάντηση Τροτσκιστή: "Ποναει και παραπονάει αφού πάνω του κάθεται ο καπιταλιστής και ο λαός πάει με τα πόδια"!
στο σήμερα!! λέει ο σφος, "έλα στο σήμερα!!! και αστα αυτά τα λένε οι αυγουλες και τα φερέφωνα"
τι να πω σφε!! εδω έρχεται ενας υπάλληλος και σου λέει πόσο θα πληρώνεις τον εργατη, πόσα σχολειά θαχεις. Ο υπάλληλος τα λέει... και ο Πρωθυπουργός (η αστικη ταξη να τα λέμε με το όνομά τους είπαμε)βαράει προσοχές!.
Σφυροδρέπανε
Στην πορεία για την αλληλεγγύη στους Τουρκους συντρόφους ΔΕΝ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ η λέξη ιμπεριαλισμός!!
κλίναμε σε όλες τις πτώσεις τον καπιταλισμό.http://www.youtube.com/watch?v=6e8BAw69QtY&feature=youtu.be (μέσα ημουν)
..να ανατρέψουν δηλαδη οι Τουρκοι σφοι τον καπιταλισμό πρώτα ..και μετά βλέπουμε..
http://www.902.gr/eidisi/politiki/18999/thessaloniki-mahitiki-sygkentrosi-toy-kke-gia-tin-katastoli-stin-toyrkia-foto#/0
Μόνο που οι Τουρκοι σφοι στο πρόγραμμα τους γραφουν ότι η Τουρκια ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ ΧΩΡΑ! και οχι ιμπεριαλιστική κάπου πιό κάτω από την κορυφή της Πυραμίδας.. του Χέοπα.
σφυροδρέπανε
στην τελευταία συνάντηση των Κομμουνιστικών Κομμάτων δεν είδα κοινή ανακοίνωση, ψήφισμα.
ξερεις κάτι, ή, είναι αυτο που "υποψιάζομαι";
ΥΓ μην πάρεις θεση, θα σε πουν οπορτουνιστή!
για δες εδω σφε σφυροδρέπανε:
"Ηδη από την 1 - 3 Ιούλη του 1941, κατά την 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, προσδιορίστηκε με σαφήνεια ότι το άμεσο και επιτακτικό καθήκον για το Κόμμα, το λαό και τις οργανώσεις του ήταν η συγκρότηση ενός μετώπου εθνικής απελευθέρωσης.
«Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας - έλεγε η απόφαση της Ολομέλειας - καλεί τον ελληνικό λαό, τα κόμματα και τις οργανώσεις του, σ' ένα εθνικό μέτωπο της απελευθέρωσης:
α) Για το διώξιμο της γερμανοϊταλικής κατοχής από την Ελλάδα.
β) Για την ανατροπή της κυβέρνησης - οργανέτου τους.
γ) Για την καθημερινή υποστήριξη και υπεράσπιση της Σοβιετικής Ενωσης.
δ) Για την υποστήριξη κάθε συνεπούς αντιφασιστικής δύναμης με όλα τα μέσα.
ε) Για το σχηματισμό προσωρινής κυβέρνησης απ' όλα τα κόμματα, που θ' αποκαταστήσει τις δημοκρατικές ελευθερίες του λαού, θα του εξασφαλίσει ψωμί και δουλειά, θα συγκαλέσει Συντακτική Εθνοσυνέλευση και θα υπερασπιστεί την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Ελλάδας από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική δύναμη».
http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=27/9/2012&id=14219&pageNo=31&direction=-1
αυτά έγραφε ο Νικος την Πέμπτη και το Σάββατο του "απαντησαν" http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=29/9/2012&id=14236&pageNo=28&direction=1
" Η στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα τελικά δεν προσανατόλισε στη διαμόρφωση στρατηγικής των ΚΚ ενάντια στην αστική τάξη της χώρας τους, είτε η τελευταία ήταν επιτιθέμενη είτε αμυνόμενη."
όπερ σημαίνει: "αυτα σας έλεγε ο Στάλιν και η Διεθνής για αυτο και την πατήσατε, ενω αν είχατε το πρόγραμμα του 19ου θα είχατε νικήσει"
ΥΓ. σσσσσ μας ακουνε!!
το ότι ονομαζόταν δημοκρατικός στρατός και όχι κόκκινος στρατος και λοιπά ασφαλώς και έχει να κάνει με την στρατηγική των σταδιών. Αυτό οδηγησε το ΚΚΕ να καθυστερήσει εξαιρετικά (εως το 1947) την γενικευση του ΔΣΕ, και επίσης να υπάρχει εως πολύ αργά η προσπάθεια από πλευρά του ΚΚΕ τις συνενόησης. Εν πολλεις το ΚΚΕ έβλεπε τον ΔΣΕ ως ένοπλη διαμαρτυρία για να ανοιξει ο δρομος για δημοκρατικές αλλαγες. Βεβαιως η πρακτική του κομματος ξεπέρναγε τις αναλύσεις του. Ο Νικος Ζαχαριάδης προς το τελος του ΔΣΕ ειπε ότι η επανασταση μας θα είναι σοσιαλιστική. Για αυτό κατηγορηθηκε από πολλα στελέχη του κομματος και από το ΚΚΣΕ. Τελος πάντων οποιος θέλει ας διαβάσει το δοκίμιο ΄Β τομος και θα βρει εκει αναλυτικά και σωστά για εκεινη την εποχή. Άρα κάποια πράγματα, όπως τα ονοματα, τα συνθηματα και τα ρέστα δεν είναι και τόσο αθώα. Εμεις τα βλέπουμε πολλα χρονια μετά
Δημητρης
αν ο Σακκας ήταν καποιος χρυσαυγιτης τραμπουκος θα ζητουσε καποιος τη συμπαρασταση του ΚΚΕ ?
Μρ βαση η λογικη του Ιακωβου ο Κοκκινος στρατος θα επρεπε ισως να λεγετε Ρωσικος απελευθερωτικος στρατος
@jakob sverdlov: πολύ συγκινήθηκα με τον πρώτο πληθυντικό που χρησιμοποιείς όταν αναφέρεσαι στο κουκουέδικο. Να ξέρεις όμως ότι οι αναγνώστες του μπλογκ δεν είναι ηλίθιοι.
Νομίζω ότι επιβεβαιώνονται οι επιφυλάξεις μου για το νόημα και την σκοπιμότητα της ανάρτησης, από το γεγονός ότι βρήκε ευκαιρία ο ιάκωβος. Αν και αυτός έχει καταλήξει να είναι κατοικίδιο τρολ του ιστότοπου και βρίσκει ευκαιρία και εκεί που δεν υπάρχει...
Για την Τουρκία: δηλαδή σοβαρά τώρα θεωρείς την θέση αυτή του TKP σωστή; Ανεξαρτήτως της αλληλεγγύης, δεν ενστερνίζονται όλα τα ΚΚ (ακόμα και τα αδελφά) τις ίδιες θέσεις, ευτυχώς ή δυστυχώς.
Πριν πεις πάλι τις μπαρούφες σου, σε παρακαλώ προσπάθησε να εκτιμήσεις (αν μπορείς) την κατάσταση στην Τουρκία (και μακάρι και στην Ελλάδα) πέρα από τις παρωπίδες του αταβιστικής σου αντίληψης για τον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό. Πες μου για παράδειγμα γιατί ακριβώς η Τουρκία είναι εξαρτημένη χώρα; Και μην μου πεις λόγω ΝΑΤΟ ή λόγω εξοπλισμών ή δεν ξέρω εγώ τι. Πες μου για παράδειγμα αν υπάρχει κραταιά ΤΟΥΡΚΙΚΗ αστική ΣΗΜΕΡΑ (και όχι πριν 100 χρόνια) και η οποία κρατάει στο χέρι της την οικονομία και της εξουσία της χώρας και μάλιστα δρα στο Κουρδιστάν σαν να πρόκειται για "εσωτερική αποικία", ή επεμβαίνει στα εσωτερικά της Συρία κλπ. Ή πες μου για την τεράστια τσιμεντοβιομηχανία της Τουρκίας ή τις εθνικές εταιρίες πετρελαίου...
Νομίζω πως το ότι λεγόταν "δημοκρατικός στρατός" είχε να κάνει με τα καίρια ζητήματα της μεταπολεμικής περιόδου. Εννοώ πως για το σύστημα εξουσίας του αγγλ.-αμερ. ιμπεριαλισμού και της ελλ. άρχουσας τάξης η "κοκκινη γραμμή" δεν ήταν καπιταλισμός και όχι σοσιαλισμός, δεν ήταν ούτε δημοκρατία και όχι λαοκρατία, ήταν η με κάθε μέσο επιστροφή του Γεώργιου και η αναβίωση του μοναρχοφασιστικού κράτους στις μεταπολεμικές συνθήκες. Απέναντι στην επανεγκαθίδρυση του μοναρχοφασισμού η δημοκρατία ήταν ζήτημα αιχμής και, καθώς ερχόταν σε αντίθεση με τις κεντρικές επιλογές της αστικής τάξης, ζήτημα που ξεπερνούσε τα αστικά όρια της δημοκρατίας. Άλλωστε κι ο μεταπολεμικός μοναρχοφασισμός ήταν περιβεβλημένος με τον αστικοδημοκρατικό - κοινοβουλευτικό τύπο. Δεν πρόκειται όμως για ζήτημα "τύπου". Αυτή είναι η γνώμη μου για το ζήτημα, και δε νομίζω ότι έχει αναγκαστικά να κάνει με θεωρίες "σταδίων', αλλά με το ζήτημα - κρίκο, όπως τέτοιο ανάμεσα σ' άλλα ζήτημα είναι σήμερα τα 43 χρόνια ευρωμονόδρομου, της αντιλαϊκής "ανάπτυξής" του ως το σημερινό του επιστέγασμα της καπιταλιστικής κρίσης και της ωμής αντιλαϊκής επίθεσης.
Για το θέμα της ανάρτησης νομίζω ότι αν μείνουμε στη φράση "ιμπεριαλισμός είναι ο μονοπωλιακός καπιταλισμός" μπορούμε να "καταργήσουμε" είτε τη μια είτε την άλλη πλευρά της πρότασης και να'μαστε εντάξει.
Αν δε μείνουμε στη φράση και δούμε όλο το "έργο" δε νομίζω ότι είναι ακριβώς έτσι.
Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός, η δημιουργία και κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου, είναι η οικονομική βάση πάνω στην οποία ο καπιταλισμός γίνεται ιμπεριαλιστικός, και αποτελεί επίσης την οικονομική ουσία της ύπαρξης του ιμπεριαλισμού. Ή αλλιώς ο ιμπεριαλισμός είναι ο τρόπος ύπαρξης του καπιταλισμού στο μονοπωλιακό του στάδιο που σημαδεύεται από την κυριαρχία του χρηματιστικού κεφαλαίου.
Μονοπωλιακός καπιταλισμός είναι σε τελική ανάλυση μια οικονομική σχέση. Ιμπεριαλισμός είναι κάτι ευρύτερο που αναπτύσσεται με επίκεντρο την οικονομική σχέση αυτή, περιλαμβάνει σειρά σημαντικών πλευρών που καθοριζουν τις οικονομικές σχέσεις χωρίς οι ίδιες να είναι καθαρά οικονομικές κλπ.
Βοηθάει η μετάφραση, για τις ανάγκες της συζήτησης, του ιμπεριαλισμού με τη λέξη αυτοκρατορισμός;
Η φράση ότι το μονοπώλιο είναι η οικονομική βάση, οικονομική ουσία, του σύγχρονου καπιταλιστικού αυτοκρατορισμού;
Βοηθάει, για την κατανόηση της εννοιας, η επισήμανση από το Λένιν στο σχετικό βιβλίο, ότι ιμπεριαλισμός υπήρχε και πριν το νεότατο στάδιο του καπιταλισμού και μάλιστα πριν τον καπιταλισμό (λχ ο δουλοκτητικός - ρωμαϊκός), όμως η ουσία του "κάθε" ιμπεριαλισμού βρίσκεται στη ριζική διαφορά των κοινωνικο-οικονομικών σχηματισμών;
Ο καπιταλισμός του μονοπωλίου και του χρηματιστικού κεφαλαίου σαν οικονομική βαθμίδα ανάπτυξης του καπιταλισμού είναι η βάση στην οποία ιμπεριαλιστικά κράτη και μονοπωλιακές ενώσεις αποδυονται στη μεταξύ τους, και από κοινού κατά των λαών, πάλη για κυριαρχία πάνω στον κόσμο (και σε μια κλιμάκωση δύναμης, οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής: για το μερίδιό τους σε αυτήν την κυριαρχία).
αλλη μια ερωτηση στο νεοκοπο γεωργαλα του μπλοκ
πως ονομαζεται το 22 διημερο της ΚΝΕ στα χανια ?
αν εννοείς σφυροδρέπανε ότι "το πολύ το κυριελέησον το βαριέται και ο θεός", συμφωνώ απολύτως.
Πέρα από τον "καπιταλισμό" και τον "ιμπεριαλισμό" υπάρχουν ένα σωρό άλλα πράγματα. Δημοκρατικές ελευθερίες, δικαιώματα, ατομική, συλλογική και εθνική αξιοπρέπεια, προκοπή κτλ.
Συγχωρέστε την άγνοιά μου αλλά είμαστε σίγουροι ότι έχουμε καπιταλισμό σήμερα όπως τον όρισαν οι κλασσικοί πριν 150 χρόνια;
Η γνώμη μου είναι ότι έχουμε στην Ευρώπη ένα ολοκληρωτικό καθεστώς με νεοφεουδαλικά χαρακτηριστικά (εξοντωτικοί φόροι, δέσμευση ιδιωτικής περιουσίας, εκτεταμένες παραβιάσεις συνταγματος, αυθαίρετες αποφάσεις με διατάγματα) υπό κοινοβουλευτική προστασία. Το Κοινοβούλιο υπάρχει προσχηματικά, δεν αποφασίζει για τίποτα αλλά χρειάζεται για να δίνει την ψευδαίσθηση ότι κινούμαστε σε ομαλή περίοδο. Το ίδιο συμβαίνει και με τις πολιτικές ελευθερίες. Υπάρχουν προσχηματικά (πχ δεν διώκονται οι κομμουνιστές) στο βαθμό που δεν δυσχεραίνουν το έργο της Δεσποτείας.
Το αξιοπερίεργο είναι ότι αυτό το καθεστώς δεν προέρχεται από τις αστικές τάξεις της κάθε χώρας (άλλο αν και πόσο επωφελούνται συγκυριακά) ούτε από τον κρατικό ηγεμόνα αλλά από ευρύτερους υπερκρατικούς μηχανισμούς με πλανητική, θα λέγαμε, ισχύ.
Ούτε αυτό είναι ακριβώς ιμπεριαλισμός. Οι ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ κάποτε εκτός από στρατιωτική ισχύ ήταν και Δανειστές. Τώρα και αυτές είναι βαθιά χρεωμένες στους μηχανισμούς που προανέφερα.
Επί τροχάδην ένα βιαστικό σχόλιο ως παρέμβαση στη συζήτηση.
Όποιος βρέθηκε σήμερα στα χανιά στη συγκέντρωση με τον κουτσούμπα, θα χόρτασε σίγουρα αντι-ιμπεριαλιστικά συνθήματα. Επίσης θα μπορούσε να διαβάσει στον κυριακάτικο ρίζο την κοινή ανακοίνωση των κκ που συμμετείχαν στην περιφερειακή συνάντηση στα τέλη του περασμένου μήνα, καθώς και ένα άρθρο του κύριλλου παπασταύρου περί δημοκρατίας, άκρως σχετικό με όσα συζητιούνται εδώ.
Κι ένα τελευταίο (και πάλι) για το νόημα της ανάρτησης, όσο πιο λιανά μπορώ. Πρώτον το κείμενο μεταφέρει εντελώς αφιλτράριστα όσα λέμε στην παρέα μας (ή μου τέλος πάντων) όταν ακούμε στην πορεία τη διασκευή ενός συνθήματος κι εμείς το ξεχειλώνουμε μέχρι τις τελικές του συνέπειες για να το σατιρίσουμε. Καταλαβαίνω πως δε φαίνεται αστείο σε όλους, ειδικά έξω από τα συμφραζόμενα μιας παρέας αλλά ως εκεί.
Δεύτερον όποιος δεν έχει συναντήσει μονομέρειες είτε στον περίγυρό του είτε και στον ίδιο του τον εαυτό σε τελευταία ανάλυση και δε θεωρεί πως αποτελούν πρόβλημα, αναρωτιέμαι σε τι περιβάλλον δραστηριοποιείται και λειτουργεί.
Σε κάθε περίπτωση ευχαριστώ θερμά τον άγη για το πολύ ουσιαστικό του σχόλιο επί του θέματος του κειμένου και επιφυλάσσομαι για περισσότερες απαντήσεις στο προσεχές μέλλον.
Μπρεζνιεφικό απολίθωμα
Ποτέ δεν είπα ότι δεν υπάρχουν μονομέρειες, όμως συγγνώμη αν γίνομαι πολύ "ξενέρωτος", αλλά νομίζω ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ δημόσιας ανάρτησης και χιούμορ της παρέας. Έχω καταλάβει ότι αυτό είναι το στυλ γραφής σου και το κάνεις και καλά. Λυπάμαι ωστόσο αν γίνομαι σπαστικός, που νομίζω ότι αυτά μπορεί να ρίχνουν και λάδι στην φωτιά.
Δεν θεωρώ ότι το κάνεις σκόπιμα, αλλά εκ του αποτελέσματος δημιουργούνται θέματα. Κυρίως λόγω της ασάφειας της θέσης που παίρνεις τελικά.
Αν θεωρώ κάτι μονομέρεια είναι να νομίζουμε ότι ανακαλύψαμε ότι η γη γυρίζει, όταν αντίθετα απλά διαπιστώνουμε αυτό που ήδη θα έπρεπε να θεωρούμε αυτονόητο.
Φλάρε, συγγνώμη που στο λέω, αλλά αυτά που γράφεις δεν έχουν καμιά σχέση με τον μαρξισμό. Αυτά είναι ιδεολογήματα, τα οποία το μόνο που κάνουν είναι να θολώνουν τα νερά και να αποπροσανατολίζουν από την πραγματική βάση του σύγχρονου καπιταλισμού.
Δεν θέλω να στην πέσω, γι'αυτό να σου πω απλά, να κοιτάξεις πιο διαλεκτικά την σχέση αστικής δημοκρατίας και καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού, καθώς και την φύση της αστικής δημοκρατίας ως πολιτειακής μορφής της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Μια τέτοια ματιά αποτρέπει νομίζω την καταφυγή σε όρους όπως "νεοφεουδαλισμός", "δεσποτείες", καθώς και την υπερτίμηση του ζητήματος του δημοσίου χρέους, που θέτεις στο τέλος.
Πολλά επίσης από αυτά που λες εξηγούνται από τον ιμπεριαλιστικό (με την πραγματική λενινιστική έννοια) χαρακτήρα του σύγχρονου καπιταλισμού, που αποτελεί στάδιο του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ και όχι κάποιο άλλο "νεοφεουδαλικό" σύστημα.
Φλαρε θα εκπλαγεις με το ποσο μοιαζει ο καπιταλισμος του σημερα με τον καπιταλισμο πριν απο 100 ή απο 50 χρονια στην καταπιεση στην εκμεταλλευση κλπ. Ελαχιστα εχουν αλλαξει και ολα χαρη στους αγωνες της εργατικης ταξης η στη δουλια της εργατικης ταξης
Οι ιμπεριαλιστες σημερα μαχονται σε παγκοσμια κλιμακα για το ποιο μπλοκ θα πληρωσει το μεγαλυτερο μερος της κρισης. Στην Ελλαδα τα δυο ισχυροτερα μπλοκ ειναι το φιλο-ΕΕ (φιλο-γερμανικο) και το φιλο-αμερικανικο το οποιο πλεον σημερα ειναι και αντι-ΕΕ. Το βασικο προβλημα του φιλο-ΕΕ μπλοκ ειναι η ελλειψη στρατιωτικης ισχυος και η χαμηλη πολιτκη ολοκληρωση Και τα μπλοκς εχουν την επιρροη τους στην Ελλαδα δηλ μεριδες του κεφαλαιου που ειναι συνδεδεμενες με τους μεν (π.χ εφοπλιστικο κεφαλαιο με της ΗΠΑ) και τους δε. Στην πολιτκη αυτο εκφραζεται με τον ΓΑΠ που εφερε το ΔΝΤ στην Ευρωπη και ο Συριζα που βλεπει το δηθεν αμερικανικο πολιτικο μοντελο σαν εκεινο που θα οδηγησει την Ελλαδα εξω απο την κριση Ενω απο την αλλη η ΝΔ παραμενει προσανατολισμενη στην ΕΕ
Ο αντιιμπεριλισμος σημερα εχει νοημα μονο σαν απορριψη του καθε ιμπεριαλιστη και οχι επιλογη του ενος αντι του αλλου πολου αρα σημερα ο αντιμπεριαλστικος αγωνας μπορει να ειναι μονο αντι-καπιταλιστικος
Συμφωνώ με τον Άγη,
και η επεξήγηση του "Μπρεζνιεφικού" με καλύπτει πλήρως.
δεν εχω να προσθέσω κάτι. Όπως λέει το "Απολίθωμα" συζήτηση κάνουμε, λέμε μερικά πράγματα, που φυσικά συζητιούνται.
Θα μου πείτε δεν είναι σωστό κομματικά.
Όλα αυτά αποτελούν απόψεις οπαδών, ή, φίλων που μπαίνουν στο ίντερνετ και συζητούν. Δεν επηρεάζουν το Κόμμα όλα αυτά.
Εδώ είναι ένα μπλογκ συζητήσεων αγνώστων ανθρώπων μεταξύ τους.
"Μπρεζνιεφικό απολίθωμα", αν θεωρήσεις ότι κάτι που απάντησα είναι υπερβολή, μην το βαζεις, ελεύθερα από μένα.
Καλό καλοκαίρι σε όλους.
Γειά σας
@naftha
"να κοιτάξεις πιο διαλεκτικά την σχέση αστικής δημοκρατίας και καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού, καθώς και την φύση της αστικής δημοκρατίας ως πολιτειακής μορφής της κυριαρχίας του κεφαλαίου."
H "αστική δημοκρατία" δεν είναι αναγκαστικά η πολιτειακή μορφή της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα χωρών που λειτουργούν ως ημιδημοκρατίες, μοναρχίες, ως στρατιωτικές δικτατορίες, ή ως κληρονομικά φέουδα (εμιράτα) ή ως "ισλαμικές δημοκρατίες" δηλαδή καταλαβαίνεις τώρα...
Μάλλον η "αστική δημοκρατία" τείνει να υποχωρήσει ως μέθοδος διαχείρισης και να αντικατασταθεί από αυταρχικές και ωμές εξουσίες ακόμα και στον πυρήνα της Ευρώπης.
Αυτό που βλέπω εγώ είναι η διατήρηση του κοινοβουλευτισμού ως μεθόδου προστασίας αυτών των εξουσιών. Κοινοβουλευτισμός όμως δεν σημαίνει και "αστική δημοκρατία".
Έπειτα δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι: Στην εποχή του Λένιν παγκοσμιοποίηση δεν υπήρχε (με την σημερινή έννοια. Οι διεθνείς οικονομικές και πολιτικές σχέσεις είχαν ως πυρήνα το κράτος ως αυτοτελή μηχανισμό που μετείχε ενεργά στο εσωτερικό και διεθνές οικονομικό παίγνιο. Πράγματι τότε ίσχυε το "μια χούφτα (ιμπεριαλιστικά) κράτη".
Σήμερα το παιχνίδι δεν παίζεται μόνο μεταξύ κρατών και διακρατικών συμμαχιών αλλά συμμετέχουν πανίσχυροι ομίλοι με παγκόσμια εμβέλεια κάτι που δεν υπήρχε πριν από 100 χρόνια.
Αυτή τη στιγμή ακολουθείται το μοντέλο της "πλανητικής οικονομία" που προϋποθέτει την διάλυση των μικρών κρατών και την απορρόφησή τους σε υπερκρατικές ομοσπονδίες.
Το όχημα για την διάλυση των μικρών κρατών (όπως η Ελλάδα), ναι, είναι το δημόσιο χρέος.
φλάρε,
κανείς δεν είπε κάτι για "αναγκαστικά". Ωστόσο πάλι δείχνεις ότι δεν καταλαβαίνεις το νόημα της αστικής δημοκρατίας. Αυτές οι "αυταρχικές και ωμές εξουσίες" για τις οποίες μιλάς δεν ξεφεύγουν από τα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας. Δεν είναι ούτε σκόπιμο ούτε ορθό να βρίσκουμε φασισμούς σε κάθε κίνηση του αστικού κράτους που δήθεν "ξεφεύγει" από τα πλαίσια που θέτουν διάφορα ιδεολογήματα, που αναπτύχθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες και δεν ανταποκρίνονται στη θεσμική και οικονομική πραγματικότητα της αστικής εξουσίας. ΑΥΤΗ είναι η φύση της αστικής δημοκρατίας, τέλος. Και δεν έχει υπάρξει κατάλυση της πολιτειακής αυτής μορφής σε καμία ευρωπαϊκή χώρα μέχρι στιγμής.
Στο κάτω κάτω το αστικό κράτος σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ μορφή είναι η δικτατορία της αστικής τάξης, τελεία και παύλα. Από εκεί και πέρα αίτημα "πραγματικής ή ουσιαστικής δημοκρατίας" στον καπιταλισμό ούτως ή άλλως δεν μπορεί να διατυπωθεί χωρίς να αποτελεί κοροϊδία. Επομένως δεν υπάρχει νόημα στον διαχωρισμό κοινοβουλευτισμού και αστικής δημοκρατίας που φαίνεται να τονίζεις για κάποιον λόγο.
Αυτά περί "παγκοσμιοποίησης" τα αντιπαρέρχομαι γιατί δεν τα θεωρώ καν άξιας συζήτησης (λυπάμαι). Να μου εξηγήσεις μόνο γιατί θεωρείς τους παγκόσμιους ομίλους κάτι καινούργιο (διεθνείς οικονομικοί μονοπωλιακοί όμιλοι υπήρχαν τουλάχιστον από τις αρχές του εικοστού αιώνα και είχαν συχνά και αντίστοιχους θεσμικούς μοχλούς). Επίσης τι είναι οι "υπερκρατικές ομοσπονδίες" πέρα από ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, συμμαχίες ιμπεριαλιστικών κρατών;;
Τα κράτη μόνο στην φαντασία τους κάποιοι τα εξαφάνισαν ως μέσο της αστικής κυριαρχίας.
Γενικά ελπίζω να καταλαβαίνεις γιατί όλα αυτά που υποστηρίζεις δεν έχουν την παραμικρή σχέση πλέον με τον μαρξισμό.
Naphta (και όχι naftha)
Y.Γ. μέχρι τώρα σε αντιμετωπίζω καλοπροαίρετα. Στο χέρι σου να μην το μετανιώσω.
@naptha
Πρώτον συζήτηση κάνουμε και όχι κοκορομαχία
Δεύτερον ως την εποχή του Λένιν οι τηλεπικοινωνίες ήταν υποτυπώδεις, πυρηνικός όλεθρος δεν υπήρχε, για να πάει κάποιος από την Ευρώπη στην Αμερική ήθελε ένα μήνα με υπερωκεάνιο, δεν υπήρχε υψηλή τεχνολογία, δεν υπήρχε καλά καλά ραδιόφωνο, δεν είχε πατήσει ο άνθρωπος στο φεγγάρι εκτός από τους ήρωες του θεϊκού Ιουλίου Βέρν και υπήρχαν ακόμα ανεξερεύνητες γωνιές στον πλανήτη.
Είναι δυνατόν να είναι ίδια η οικονομία του τότε με το τώρα; Είναι δυνατόν να λέμε ότι οι πολυεθνικές του τότε είναι ίδιες με τις πολυεθνικές του σήμερα;
Λες:
"Από εκεί και πέρα αίτημα "πραγματικής ή ουσιαστικής δημοκρατίας" στον καπιταλισμό ούτως ή άλλως δεν μπορεί να διατυπωθεί χωρίς να αποτελεί κοροϊδία."
Δηλαδή ο Νίκος Ζαχαριάδης ως τα τέλη του 1948 κορόιδευε τον κόσμο;
Δηλαδή οι κατοπινοί αγωνιστές και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας κορόιδευαν τον κόσμο;
Δηλαδή για σένα είναι το ίδιο να υπάρχουν ή να μην υπάρχουν πολιτικές ελευθερίες;
παρόραμα:
*πριν* και κατά την διάρκεια της δικτατορίας
Προφανώς και δεν είναι το ίδιο, αλλά σου είπα ήδη: έχουμε αστική δημοκρατία! τι να σου πω άλλο δεν ξέρω...
Αν κάποιοι θέλουν να εξωραϊζουν την αστική δημοκρατία θεωρώντας ότι μπορεί να είναι διαφορετική ή ότι είναι κάτι που δεν είναι, εγώ αυτό δεν το θεωρώ μαρξιστική (ούτε καν αριστερή) κριτική, αλλά απολογία του συστήματος.
Δεν είναι επιχείρημα να αραδιάζεις κάποιες τεχνολογικές εξελίξεις, προκειμένου να δείξεις ότι έχει αλλάξει το οικονομικό σύστημα. Θα πρέπει να δείξεις ότι έχουν συντελεστεί πραγματικές αλλαγές στην οικονομική βάση. Όλα τα στοιχεία που ανέφερες τώρα και προηγουμένως είναι επιφανειακά και δεν αλλάζουν τον χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού.
@natpha
"Προφανώς και δεν είναι το ίδιο, αλλά σου είπα ήδη: έχουμε αστική δημοκρατία!"
Αφού λοιπόν δεν είναι το ίδιο τότε τί σόι αστική δημοκρατία έχεις στην περίπτωση που περιστέλλονται οι πολιτικές ελευθερίες;
Τώρα το αν έχουμε ή όχι αστική δημοκρατία σήμερα είναι μεγάλη συζητηση και καλό θα είναι να αναφέρεις τα κριτήριά σου για να στηρίξεις αυτή την άποψη. Εγώ έχω ήδη τοποθετηθεί επισημαίνοντας εκτός των άλλων ότι η παρουσία ενός κοινοβουλίου δεν σημαίνει κατ' ανάγκη αστική δημοκρατία
"Δεν είναι επιχείρημα να αραδιάζεις κάποιες τεχνολογικές εξελίξεις, προκειμένου να δείξεις ότι έχει αλλάξει το οικονομικό σύστημα. Θα πρέπει να δείξεις ότι έχουν συντελεστεί πραγματικές αλλαγές στην οικονομική βάση. Όλα τα στοιχεία που ανέφερες τώρα και προηγουμένως είναι επιφανειακά και δεν αλλάζουν τον χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού."
Μα είναι δυνατόν να λέμε ότι "μερικές τεχνολογικές εξελίξεις" δεν έχουν αλλάξει το οικονομικό σύστημα;;;
Eχεις διαβάσει κλασικούς; Ο Μάρξ μελετώντας την βιομηχανική επανάσταση δεν την είδε σαν απλή τεχνική πρόοδο αλλά σαν επανάσταση που μεταμόρφωνε τον τρόπο παραγωγής και το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων.
Δεν έχει νόημα να παραθέσω αποσπάσματα όταν ολόκληρο το έργο του αφορούσε την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων εξ αιτίας της βιομηχανικής επανάστασης και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του προλεταριάτου ως νέας κοινωνικής τάξης που προέκυψε από αυτή τη ρημάδα τεχνική πρόοδο! Και ότι οι αντιθέσεις αυτές δεν μπορούν να λυθούν στα πλαίσια
της αστικής κοινωνίας, αλλά με την ανατροπή των θεμελίων της: των κεφαλαιοκρατικών σχέσεων
παραγωγής.
Συγγνώμη αλλά από αυτά που γράφεις φαίνεται ότι δεν έχεις πολύ σχέση με τον κομμουνισμό ούτε καν με σοσιαλιστική σκέψη.
Δεν έχεις αναφέρει ούτε ένα επιχείρημα και δεν φαίνεται να θες να καταλάβεις.
Αν δεν μπορείς να πεις ΠΩΣ αλλάζουν το οικονομικό σύστημα, τότε δεν λες τίποτα. Γενικά όλα αυτά που λες είναι παντελώς αόριστα και ομιχλώδη και δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς, καθώς δεν έχουν σχέση με πραγματικές εξελίξεις στην οικονομική βάση, αλλά βασίζονται σε διάφορα ιδεολογήματα και στερεότυπα που είναι (ή μάλλον ήταν) της μόδας και στην παρούσα κατάσταση δεν είναι μόνο λανθασμένα, αλλά και άκρως ανασταλτικά για τον ταξικό αγώνα και εν δυνάμει αντιδραστικά.
Και για πες μου επίσης ποια πολιτικά δικαιώματα περιστέλλονται τα οποία είναι συνυφασμένα με την αστική δημοκρατία, δηλαδή αποτελούν απαραίτητο ουσιώδες κομμάτι της;; Δεν ξέρω τι ακριβώς καταλαβαίνεις υπό τον όρο "αστική δημοκρατία", αλλά ό,τι και να 'ναι φαίνεται τελείως αστήρικτο από την ιστορία και την πραγματικότητα.
"Συγγνώμη αλλά από αυτά που γράφεις φαίνεται ότι δεν έχεις πολύ σχέση με τον κομμουνισμό ούτε καν με σοσιαλιστική σκέψη."
Οκ ό,τι πεις φίλε μου.
Καλή τύχη με την προσέγγισή σου και όπου σε βγάλει...
Και επειδή βλέπω ότι για τρίτη φορά έχεις δυσκολίες να γράψεις το όνομά μου σωστά, χέστο ρε παιδί μου και μην μου απευθύνεις ξανά τον λόγο.
ΦΛΑΡΕ
Λες
“Δεύτερον ως την εποχή του Λένιν οι τηλεπικοινωνίες ήταν υποτυπώδεις, πυρηνικός όλεθρος δεν υπήρχε, για να πάει κάποιος από την Ευρώπη στην Αμερική ήθελε ένα μήνα με υπερωκεάνιο, δεν υπήρχε υψηλή τεχνολογία, δεν υπήρχε καλά καλά ραδιόφωνο, δεν είχε πατήσει ο άνθρωπος στο φεγγάρι εκτός από τους ήρωες του θεϊκού Ιουλίου Βέρν και υπήρχαν ακόμα ανεξερεύνητες γωνιές στον πλανήτη.
Είναι δυνατόν να είναι ίδια η οικονομία του τότε με το τώρα;”
Αν οι οικονομιες δεν ειναι ιδιες(στην ουσια τους και οχι σε επιμερους διαφορες),τοτε πως εξηγεις οτι η κριση στην εποχη του Λενιν,και η παρουσα κριση,εχουν τον ιδιο χαρακτηρα,τις ιδιες αιτιες,το ξεπερασμα της επιχειρειται με το ιδιο βασικο εργαλειο(καταστροφη κεφαλαιων)και πιθανοτατα θα οδηγησει στο ιδιοαποτελεσμα(γενικευμενος ιμπεριαλιστικος πολεμος),πως τα εξηγεις ολα αυτα?
Προλεκαλτ
δεν καταλαβαίνω τι εννοεις "κρίση στην εποχή του Λένιν"
Για τον Β. Ι. Λένιν οι οικονομικές κρίσεις είναι: «Υπερπαραγωγή, παραγωγή εμπορευμάτων που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν, δεν μπορούν να βρουν ζήτηση» δηλαδή στην ουσία αυτά που έλεγαν οι Μάρξ-Εγκελς.
Στη διάρκεια του 19ου αιώνα, και όσο ζούσε ο Μαρξ (1818-1883) καταγράφονται έξι οικονομικές κρίσεις: κατά τα έτη 1825, 1836, 1847, 1857, 1866 και 1874.
Ο Λένιν (+1924) δεν πρόλαβε την Μεγάλη Κρίση του 1929.
Τέλος πάντων πάμε παρακάτω.
Ασφαλώς και οι κρίσεις του 19ου και 20ου αιώνα δεν έχουν σχέση με τις σημερινές παρα μόνο επιφανειακή. Δεν έχεις απλώς προϊόντα που δεν μπορούν να πουληθούν ούτε καταθέτες που χάνουν τα λεφτά τους από τις τράπεζες που χρεωκοπούν. Μακάρι να είμασταν εκεί...
Αυτή τη στιγμή εκτός όλων των άλλων, έχουμε παγκόσμιους χρηματοπιστωτικούς "γίγαντες" και διεθνείς οργανισμούς που ελέγχουν δια μέσω του κρατικού χρέους σχεδόν ολες τις χώρες του πλανήτη. Διαθέτουν τεράστια δύναμη προπαγάνδας αφού κατέχουν το σύνολο των διεθνών ΜΜΕ και παρεμβαίνουν ωμά στην εσωτερική κατάσταση μιας χώρας με ποικίλους τρόπους.
Αυτά δεν υπήρχαν στην εποχή του Μάρξ και του Λένιν που λίγο-πολύ τον ρόλο αυτό τον έπαιζαν ορισμένα ιμπεριαλιστικά κράτη αλλά φυσικά σε πολύ μικρότερη κλίμακα και με πολύ μεγάλους περιορισμούς.
Αυτή την περίοδο διαμορφώνεται η λεγόμενη "πλανητική οικονομία" που απαιτεί την διάλυση ή έστω την δραστική συρρίκνωση των κρατών-εθνών στοχεύοντας στην διαμόρφωση υπερκρατικών ομοσπονδιών ανα ήπειρο με πρότυπο την ΕΕ. Άλλωστε η κατάργηση των εθνικών κυριαρχιών στο ευρωπαϊκό έδαφος υπήρξε γραπτή και διακηρυγμένη πρόθεση του Μονέ και άλλων ήδη από την δεκαετία του 70.
Αντίθετα στις αρχές του 20ου αιώνα το σύστημα λειτουργούσε πολύ περισσότερο κρατοκεντρικά.
Να υπενθυμίσω ότι στις αρχές του 20ου αιώνα δεν υπήρχε αυτή η ξέφρενη καταναλωτική μανία, υπήρχαν πολλοί προστατευτισμοί στο εμπόριο που προστάτευαν την εγχώρια παραγωγή, υπήρχε σχετική αυτάρκεια των πληθυσμών σε τρόφιμα (θυμηθείτε την Ελλάδα του 30, και ο πληθυσμός του πλανήτη ήταν υποπολλαπλάσιος από τα 7 δις που είναι σημερα.
Άλλα και προς τις κοινωνικές συνέπειες δεν συγκρίνεται αυτή η κρίση με τις παλιότερες.
Ούτε είναι τόσο πιθανό να δούμε τον κλασσικό πόλεμο ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές με δεδομένο ότι ο πλανήτης θα εξαερωθεί αν γίνει χρήση των πυρηνικών κάτι που δεν συμφέρει κανέναν. Στην εποχή του Μαρξ και του Λένιν δεν υπήρχε καλά-καλά πολεμική αεροπορία εκτός από τα Ζέππελιν.
Yparxei kai auto gia ton Sakka
http://www.902.gr/eidisi/dimokratika-dikaiomata/21732/dimokratiki-syspeirosi-na-tirithoyn-ta-oria-tis-profylakisis-toy
Partydog
«δεν καταλαβαίνω τι εννοεις "κρίση στην εποχή του Λένιν"»
Εννοω την εποχη της κυριαρχιας των μονοπωλιων,την περιοδο που ο καπιταλισμος εισερχεται στην ανωτερη βαθμιδα του,τον ιμπεριαλισμο.
«Ο Λένιν (+1924) δεν πρόλαβε την Μεγάλη Κρίση του 1929.»
Προλαβε όμως την κριση που προηγηθηκε του Α Παγκοσμιου Πολεμου.
«Αυτή τη στιγμή εκτός όλων των άλλων, έχουμε παγκόσμιους χρηματοπιστωτικούς "γίγαντες" και διεθνείς οργανισμούς που ελέγχουν δια μέσω του κρατικού χρέους σχεδόν ολες τις χώρες του πλανήτη.»
Χρηματοπιστωτικους γιγαντες ειχαμε και στις αρχες του 20ου αιωνα,εξου και η συμφυση του χρηματοπιστωτικου κεφαλαιου με το βιομηχανικο. Αν ελεγχοντια τα κρατη μεσω του χρεους τοτε συνεπαγεται ότι είναι αποικια χρεους μεχρι και… οι ΗΠΑ!
«Διαθέτουν τεράστια δύναμη προπαγάνδας αφού κατέχουν το σύνολο των διεθνών ΜΜΕ»
Δες την ταινια του Ορσον Ουελς «ο πολιτης Κεινς»,για να διαπιστωσεις αν και τοτε ηταν οικειο το φαινομενο των μεγιστανων που ελεγχαν τα ΜΜΕ.
«Αυτή την περίοδο διαμορφώνεται η λεγόμενη "πλανητική οικονομία"»
Παγκοσμιοποιημενη οικονομια ειχαμε από την εποχη του Μαρξ ακομα.Διαβασε το μανιφεστο και θα δεις ότι το κεφαλαιο αναζητουσε παντα και ακαταπαυστα νεες αγορες.
«στοχεύοντας στην διαμόρφωση υπερκρατικών ομοσπονδιών ανα ήπειρο με πρότυπο την ΕΕ»
Διακρατικες μορφες κυραρχιας της αρχουσας ταξης υπηρχαν από την εποχη της Ιερας Συμμαχιας ακομα(που ηταν βεβαια για την υπερασπιση της φεουδαρχιας απεναντι στους ανερχομενους αστους).Λες οι καπιταλες που είναι πιο καπατσοι να μην ειχαν βρει τροπους να ελεχγουν , να μοιραζουν και να ξαναμοιραζουν τον κοσμο πριν την συγκροτηση της ΕΕ?
«Αντίθετα στις αρχές του 20ου αιώνα το σύστημα λειτουργούσε πολύ περισσότερο κρατοκεντρικά.»
Ασφαλως θα αστειευεσαι!Ειδικα με το ξεσπασμα του Α Παγκοσμιου Πολεμου ηταν φανερο ότι υπηρχαν διακριτες συμμαχιες με αντιτιθεμενα συμφεροντα(οικονομικα,γεωπολιτικα,στρατιωτικα),που λειτουργουσαν ακριβως σαν συμμαχιες,και όχι το κάθε συμμαχο κρατος για λογαριασμο του και μονο.
«υπήρχαν πολλοί προστατευτισμοί στο εμπόριο που προστάτευαν την εγχώρια παραγωγή, υπήρχε σχετική αυτάρκεια των πληθυσμών σε τρόφιμα»
Πραγματι,η διεισδυση των μονωπολιων,η κυριαρχια τους σε ολους τους τομεις,η μονοπωληση της αγορας σε παγκοσμια και σε εθνικη κλιμακα, ,η εμβαθυνση των καπιταλιστικων σχεσεων,εχουν προχωρησει πολύ περισσοτερο σημερα σε σχεση με με τις αρχες του 20ου.Αυτου ομως δεν αλλαζει τον χαρακτηρα της εποχης.
«Άλλα και προς τις κοινωνικές συνέπειες δεν συγκρίνεται αυτή η κρίση με τις παλιότερες.»
Σοβαρα μιλας τωρα?Διαβασε την λογοτεχνια των αρχων του 20ου και θα δεις ποση αθλιοτητα ειχε συσωρευσει κριση στις εργατικες μαζες,πριν και μετα τον πολεμο.
« Ούτε είναι τόσο πιθανό να δούμε τον κλασσικό πόλεμο ανάμεσα στους
ιμπεριαλιστές με δεδομένο ότι ο πλανήτης θα εξαερωθεί αν γίνει χρήση των πυρηνικών κάτι που δεν συμφέρει.»
Πραγματι,η απειλη ενός πυρηνικου ολεθρου είναι ο μπαμπουλας που συγκρατει του αστους μεχρι στιγμη απ το να βγαλουν τα πιστολια.Πολλοι αστοι πολιτικοι(πχ Σαρκοζι) εχουν εκφρασει τις ανησυχιες τους ότι οι αντιθεσεις τους μπορει να οδηγησουν σε μεγαλης κλιμακας πολεμικη αναμετρηση-που θα ηταν φυσικα καταστροφικη-γι αυτό κα προσπαθουν να φεφυρωσουν τις αντιθεσεις τους( στο μετρο του δυνατου βεβαια).Αυτο όμως δεν σημαινει ότι ο γενικευμενος πολεμος δεν είναι πιθανος,ισα ισα,το το αντιθετο συμβαινει,είναι παρα πολύ πιθανος.
Προλεκαλτ
"Χρηματοπιστωτικους γιγαντες ειχαμε και στις αρχες του 20ου αιωνα,εξου και η συμφυση του χρηματοπιστωτικου κεφαλαιου με το βιομηχανικο."
Είναι πολύ διαφορετική η κλίμακα τους και αυτή είναι που προσδιορίζει το μεγεθος της κυριαρχίας τους. Σύγκρινε τον όγκο των συναλλαγών τότε με τον σημερινό όγκο ως απολύτα νούμερα αλλά και ως ποσοστά επι των συναλλαγών της "πραγματικής" οικονομίας, (δηλαδή αγορά κεφαλαιουχικού εξοπλισμού, πρώτων υλών κτλ.) Θα εκπλαγείς από τις διαφορές, είναι βέβαιο.
Μην ξεχνάμε επίσης ότι στα τέλη του 19ου αιώνα δεν υπήρχε καν τηλέφωνο.
"Αν ελεγχοντια τα κρατη μεσω του χρεους τοτε συνεπαγεται ότι είναι αποικια χρεους μεχρι και… οι ΗΠΑ!"
Περίπου αυτό πάει να συμβεί. Ωστόσο υπάρχουν κλίμακες και ιεραρχήσεις, δεν μπορείς να συγκρίνεις την ΗΠΑ με την Ελλάδα.
Ωστόσο λόγω χρεών η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν μπορεί πια να κάνει "new deal" και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, πόσο μάλλον η ΕΕ.
"Διακρατικες μορφες κυραρχιας της αρχουσας ταξης υπηρχαν από την εποχη της Ιερας Συμμαχιας"
Αυτό που λές είναι σωστό. Όμως τότε δεν είχαν ακόμα δημιουργηθεί τα έθνη-κράτη σε ένα μεγάλο κομμάτι της Ευρώπης όπως τα Βαλκάνια που ήταν έδαφος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Φυσικά και δεν είναι καινούργιο το παιχνίδι των διακρατικών μορφών κυριαρχίας. Ίσα-'ισα πιστεύω πως διαμορφώνεται νέα Ιερά Συμμαχία που θα κηδεμονεύει τον ευρωπαϊκό χώρο, μια κηδεμονία με νεοφεουδαλικά χαρακτήριστικά
Το ζήτημα των προστατευτισμών είναι το βασικότερο για την ανάπτυξη των διεθνοποιημένων αγορών. Για την καταργησή τους δημιουργήθηκε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμποριου (1995) ως συνέχεια της GATT (1947). Είναι δυνατόν να μην αλλάζει ριζικά ο χαρακτηρας των οικονομιών; Αυτός είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της παγκοσμιοποίησης. Τέτοια καταστροφή των τοπικών οικονομιών σε όλο των πλανήτη, πότε είχαμε ξαναζήσει;
Άρα μιλάμε για εντελώς διαφορετικές εποχές και καταστάσεις που μόνο επιφανειακά μοιάζουν.
Τις διαφορές αυτές επιτείνει στο κοινωνικό πεδίο
1)Η αισθητή συρρίκνωση του βιομηχανικού προλετάριάτου λόγω της αποβιομηχάνισης από τη δεκαετία του 70 και κυρίως της απώλειας του πρωταγωνιστικού ρόλου του για πολλούς λόγους. Πράγματι τότε χωρίς τον εργάτη γρανάζι δεν γυρνούσε. Σημερα είναι το ίδιο;
2)Ο επαναστατικός αέρας που έπνεε στη Δ. Ευρώπη στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα που εμπνεόταν από την Οκτωβριανή επανάσταση και αργότερα η δυναμική παρουσία της ΕΣΣΔ. Σημερα είναι το ίδιο;
"Ούτε είναι τόσο πιθανό να δούμε τον κλασσικό πόλεμο ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές με δεδομένο ότι ο πλανήτης θα εξαερωθεί αν γίνει χρήση των πυρηνικών κάτι που δεν συμφέρει κανέναν."
Ιδου η επιβεβαιωση σ αυτο που λες
http://902.gr/eidisi/diethni/21908/rosia-pente-oi-polemikes-apeiles-gia-ti-hora
Προλεκαλτ
Άναυδε η δημοκρατική συσπείρωση θα έβγαζε ανάλογη ανακοίνωση για χρυσαυγίτη τραμπούκο?
Δεν θυμάμαι ποιός χαρακτήρισε τη Ρωσία ως "μια Άνω Βόλτα με πυρηνικά" πάντως νομίζω ότι κολλάει πολύ με τις δηλώσεις του αντιπροέδρου.
Τίποτα δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ως ενδεχόμενο ακόμα και του τρελού που τα τινάζει όλα στον αέρα.
Για την ώρα πάντως το Ισραήλ παρά τους λεονταρισμούς, δεν επιτίθεται στρατιωτικά στο Ιράν γιατί δεν είναι καποια απλή υπόθεση. Οι Ιρανοί έχουν στα χέρια τους τεχνολογία που τους επέτρεψε να προσγειώσουν ομαλά ένα αμερικάνικο κατασκοπευτικό αεροσκάφος τύπου drone.
Ο πόλεμος διεξάγεται μέσω τρίτων (αναλώσιμων) δυνάμεων όπως η Αλ-Κάιντα (!) για λογαριασμό της Δύσης κατά του συριακού στρατού που έχει συμμάχους τη Ρωσία, τη Χεζμπολάχ και το Ιράν.
Ιρανικά και συριακά μέσα μετέδωσαν αυτό πριν λίγες μέρες.
http://www.youtube.com/watch?v=00JvDiemTJ0
Ωραία συζήτηση ελπίζω να ξαναβρεθεί αφορμή να την συνεχίσουμε
Φλάρε, ομολογώ πως παρακολουθώ εξαρχής με απορία τους ιδεολογικούς προβληματισμούς σου.
Ούτε οι "δημοκρατικές" ούτε οι "πολιτικές" "ελευθερίες" (ελευθερίες από τί;....) είναι έννοιες, που μπορούν να υπάρξουν χωρίς ταξικό πρόσημο, αυτά τα ξέρει όχι μόνο ο δόκιμος κνίτης των 16 ετών αλλά και ο συνομίληκός του τυχαίος αριστεριστής.
Μάλλον δεν έχουμε κατανοήσει με τον ίδιο τρόπο τι υποστήριζε ο Ζαχαριάδης σαν Γ.Γ. του ΚΚΕ, αλλά και σαν σκέτος κομμουνιστής μετά το '56.
Επίσης, (επειδή χρημάτισα στο κατά δύναμιν και "αγωνιστής της δικτατορίας"), μπορώ από προσωπική πείρα να σε διαβεβαιώσω πως οι "αγωνιστές της δικτατορίας", ούτε ομοϊδεάτες είμασταν, ούτε κοινούς στόχους είχαμε. Και θάλεγα πως, ναι, κάποιοι "αγωνιστές" της εποχής, που έλεγαν τα ίδια, που λες και σύ, για "δημοκρατίες" και "ελευθερίες" γενικά και αόριστα, ακριβώς γι αυτό κορόϊδευαν τον κόσμο!. Και ρεζιλεύτηκαν πολύ γρήγορα, όταν τους "άδειασε" ακόμη και ο ...Καραμανλής το '74, καθώς δεν περιορίστηκε σε "αποκατάσταση της δημοκρατίας" αλλά προχώρησε και στην ώριμη πολιτειακή αλλαγή, αφήνοντας κάποιους πολυλογάδες της "δημοκρατίας χωρίς προσδιορισμούς" στα κρύα του λουτρού.
Οσο για κάποιους από εμάς τους υπόλοιπους τότε, ακριβώς επειδή δε θέλαμε να κοροϊδεύουμε ούτε τον κόσμο αλλά ούτε και τον εαυτό μας, διευκρινίζαμε όσο μπορούσαμε ότι δεν παλεύουμε για επάνοδο στη προ του '67 "δημοκρατία" αλλά για κάτι πολύ ουσιαστικότερο, που δεν θα είναι απλά "πολιτικό" αλλά θα έχει κυρίως κοινωνικούς και οικονομικούς προσδιορισμούς, όπως το προσδιόριζε το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας του ΚΚΕ, που έτρεξε ασθμαίνων να παραχαράξει δια της υποκλοπής του τίτλου ο "Εθνάρχης". Και για να τα λέμε όλα, με το δημοψήφισμα του Δεκέμβρη 1974, κάλυψε και ένα μέρος της "ολοκλήρωσης των αστικοδημοκρατικών αλλαγών", που επαγγελόταν η αυθεντική Νέα Δημοκρατία...
Κι αυτή πάλι η επίμονη αναφορά σε "νεοφεουδαλισμούς", τι εξυπηρετεί;
Το βασικό και ποιοτικό γνώρισμα του φεουδαλισμού ήταν η γαιοκτησία και όχι η βαρειά φορολογία (που δεν ήταν καθόλου βαρειά, σε σχέση με ότι ακολούθησε...), η ο αυταρχισμός της κυρίαρχης τάξης, μην τρελλαθούμε! Αν το χρησιμοποιείς μεταφορικά, σαν φραστική υπερβολή για να τονίσεις την όξυνση της αστικής ταξικής καταπίεσης, Ο.Κ., αλλά με προσοχή, μην παρεξηγηθείς πως αγωνίζεσαι για την υπεράσπιση των αστικών ελευθεριών μπροστά σε ένα είδος "φεουδαλικής παλινόρθωσης".
Θάλεγα πως είναι μάλλον εμμονική η άποψή σου πως ο δανειστής είναι ισχυρός επειδή είναι δανειστής. Λέω "εμμονική" γιατί ο λαός ξέρει καλά πως το δάνειο μπορεί κάλλιστα να είναι και "φέσι", πράγμα, που δεν επιτρέπεται να αγνοεί ένας διανοούμενος. Λοιπόν δεν αποκλείεται ένας ισχυρός να μοιράζει "φέσια" στην αγορά, και να πλουτίζει και από αυτό, ακριβώς επειδή είναι ισχυρός. Πληρώνει όποτε θέλει, αν θέλει, και κυρίως με χρήμα, την αξία του οποίου μπορεί ο ίδιος να προσδιορίζει. Τα ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου είναι μια καυτή πατάτα στα χέρια του κινέζου και αυτό το ξέρει όλη η πιάτσα. Ο ισχυρός δεν είναι ποτέ χαμένος, είτε ως δανειστής, είτε ως δανειολήπτης. Αλοίμονο στον αδύναμο, κι ας είναι και "δανειστής"! (Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η προέλευση της έκφρασης "φέσι" για το μη εξυπηρετούμενο δάνειο...).
Κλείνοντας, και για να μην μακρηγορώ, δεν φτειάχνεις "θεωρία" επισημαίνοντας (σωστά) και επικαλούμενος (λάθος) ποσοτικές αλλαγές. Στον διαλεκτικό υλισμό ο δράκος είναι η ποιοτική αλλαγή και εδώ κολώνουν όλοι οι "φαινομενολόγοι" μας: Επειδή αδυνατούν (η και δεν θέλουν...) να προσδιορίσουν την "νέα ποιότητα", που ισχυρίζονται πως υπάρχει, καταφεύγουν σε περίεργα ονόματα των ποσοτικών μεταβολών ("ολοκληρωτικός καπιταλισμός", "νεοφεουδαλισμός", "παγκοσμιοποίηση" κλπ.) ισχυριζόμενοι ότι βαφτίζουν ποιοτικές μεταβολές. Με λίγα λόγια, λέξεις αντί εννοιών, και "έννοιες" αντί πραγμάτων.....
ΛΑΘΟΣ!
Συνομήλικος και όχι "συνομίληκος".
Την συμπάθειά σας.
Μεταιμπεριαλιστικη νεοφεουδαρχια με καταναλωτικη μανια και πυρηνικα ΧΩΡΙΣ ζεπελιν. Ποιες ειναι ακριβως οι αποριες σου Σεχταρ?
sniper
ΦΛΑΡΕ
«Σύγκρινε τον όγκο των συναλλαγών τότε με τον σημερινό όγκο ως απολύτα νούμερα αλλά και ως ποσοστά επι των συναλλαγών της "πραγματικής" οικονομίας, (δηλαδή αγορά κεφαλαιουχικού εξοπλισμού, πρώτων υλών κτλ.)»
Ακριβη στοιχεια δεν γνωριζω, ουτε εχω γνωσεις οικονομιας,ομως το χρηματοπιστωτικο συστημα,οι τραπεζες,οι επενδυτικοι ομιλοι(η όπως αλλιως τα λενε)δεν είναι γενικα ξεκομμενα από την παραγωγη.Για παραδειγμα οι παροχες δανειων,το πλαστικο χρημα,κλπ,ηταν μια πολιτικη που ειχε στοχο να αυξησει την καταναλωση,να τονωθει η ζητηση,να δοθει ωθηση στην παραγωγη,οπου βγαινουν τα κερδη.
«πιστεύω πως διαμορφώνεται νέα Ιερά Συμμαχία που θα κηδεμονεύει τον ευρωπαϊκό χώρο, μια κηδεμονία με νεοφεουδαλικά χαρακτήριστικά»
Αν εννοεις νεα Ιερα Συμμαχια την ΕΕ,μπορω να πω ότι μοιαζει με την παλια μονο από την αποψη ότι είναι αντιδραστικη.Κατα αλλα είναι μια γνησια συμμαχια καπιταλιστικων κρατων.
«Το ζήτημα των προστατευτισμών είναι το βασικότερο για την ανάπτυξη των διεθνοποιημένων αγορών(…)Είναι δυνατόν να μην αλλάζει ριζικά ο χαρακτηρας των οικονομιών(με την καταργηση τους);»
Η πολιτικη του προστατευτισμου αφορουσε βασικα τους περιορισμους που αιρει η συνθηκη του Μααστριχτ με τις γνωστες τεσσερις ελευθεριες(ελευθερια κινησης κεφαλαιων,εμπορευματων,υπηρεσιων και εργατικου δυναμικου).Θα πρεπει να παρατηρησουμε ομως ότι μιλαμε για περιορισμους και όχι για απαγορευσεις. Σημερα εχουμε αλλου ειδους παρεμβατισμο στην οικονομια,με τον διεθνη καταμερισμο της παραγωγης,την ΚΑΠ,τα κονδυλια της ΕΕ,κλπ. Αυτό όμως δεν σημαινει ότι η διεθνοποιηση της αγορας ξεκινησε προσφατα.Διεθνοποιημενη ηταν παντα η αγορα,απλως με την γιγαντωση των μονοπωλιων εντεινεται η διεθνοποιηση της.
«Η αισθητή συρρίκνωση του βιομηχανικού προλετάριάτου λόγω της αποβιομηχάνισης από τη δεκαετία του 70 και κυρίως της απώλειας του πρωταγωνιστικού ρόλου του για πολλούς λόγους. Πράγματι τότε χωρίς τον εργάτη γρανάζι δεν γυρνούσε. Σημερα είναι το ίδιο;»
Ακριβη στοιχεια δεν γνωριζω,ουτε τα εχω διαθεσιμα μπροστα μου.Μπορω όμως με βεβαιοτητα να πω ότι αυτό που λες δεν ισχυει.Ποσα εκατομμυρια και εκατομμυρια εργατων δουλευουν σε βιομηχανικες ζωνες της Κινας,της Ινδιας,της Νοτιου Αφρικης,σε χωρες της Ασιας ,της Αφρικης,της Λατινικης Αμερικης.Ειναι τυχαιο που οι χωρες αυτές αποτελουν τις ανερχομενες καπιταλιστικες οικονομιες?Ασφαλως όχι.Η αναπτυξη τους βασιζεται στα εκατομμυρια φθηνα εργατικα χερια που προσφερουν την εργασια τους για ελαχιστη αμοιβη.Οσο υπαρχει καπιταλισμος τα κερδη παντα θα παραγονται από την εκμεταλλευση του εργατη(του βιομηχανικου προλεταριου κυριως)και παντα η εκμεταλλευση του θα εντεινεται,οσο ζητουμενο παραμενει η ανταγωνιστικοτητα.Το βιομηχανικο προλεταριατο όχι μονο δεν εχει χασει τον πρωταγωνιστικο ρολο του,αλλα αποτελει τον κινητητρα της καπιταλιστικης οικονομιας,και σιγουρα θα επιτελεσει τον ιστορικο του ρολο όταν αποκτησει ξανα ταξικη συνειδηση.
«Ο επαναστατικός αέρας που έπνεε στη Δ. Ευρώπη στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα που εμπνεόταν από την Οκτωβριανή επανάσταση και αργότερα η δυναμική παρουσία της ΕΣΣΔ. Σημερα είναι το ίδιο;»
Σ αυτό δεν μπορω παρα να συμφωνησω.
Προλεκαλτ
Και θάλεγα πως, ναι, κάποιοι "αγωνιστές" της εποχής, που έλεγαν τα ίδια, που λες και σύ, για "δημοκρατίες" και "ελευθερίες" γενικά και αόριστα, ακριβώς γι αυτό κορόϊδευαν τον κόσμο!
Φυσικά δεν διαφωνώ. Δεν αναφερόμουν όμως γενικά σε αγωνιστές, αλλά στο ΚΚΕ της εποχής, λάθος μου που δεν το ξεκαθάρισα.
Λοιπόν, το ΚΚΕ παρά τις παλινδρομήσεις για τον χαρακτήρα της επανάστασης (αστικοδημοκρατική-σοσιαλιστική) ξεκάθαρα διεκδικούσε ΚΑΙ δημοκρατικές ελευθερίες για το τώρα. Άλλωστε το αίτημα για νομιμοποίηση του ΚΚΕ ως το 1974 και η συμμετοχή στην ΕΔΑ τί ήταν; Και τί ταξικό πρόσημο είχε;
Το αίτημα για νομιμοποίηση του ΚΚΕ από το '50 σήμαινε νομιμοποίηση μέσα στο αστικό σύστημα και όχι αναμονή για τον σοσιαλισμό, γι αυτό και το ΚΚΕ πρωτοστάτησε στην δημιουργία της συμμαχικής ΕΔΑ.
Τώρα το στάδιο της "νέας δημοκρατίας" ομολογώ πως μου φαίνεται πολύ αλγεβρικό και έχω τις αμφιβολίες μου για τον αν το κατανόησε ο κόσμος τότε. Εσύ μπορείς να μας το πεις ως πρεσβύτερος της παρέας. Πάντως η νομιμοποίηση του ΚΚΕ το 1974 δεν σκόνταψε σε κάτι τέτοια. Το ΚΚΕ δεν απεμπόλησε το δικαίωμα συμμετοχής του στο πολιτικό παιχνίδι επειδή δεν υπήρχε το στάδιο της "νέας δημοκρατίας" και πολύ καλά έκανε.
Έχουμε νεοφεουδαλισμό διότι εκτός απο γαιοκτησία, το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν οι αβάστακτοι φόροι και τα τοκογλυφικά χρέη.
Η γαιοκτησία προέκυψε ιστορικά από τα δύο παραπάνω.
Στην Ρώμη η τοκογλυφία δημιούργησε τη "δουλεία λόγω χρέους". Αν κάποιος δεν μπορύσε να ξεπληρώσει γινόταν (με ή χωρίς δικαστική απόφαση) δούλος του δανειστή του. Το ζήτημα των χρεών ήταν βασική αιτία για πολλές στάσεις μέσα στη ρωμαΙκή αυτοκρατορία.
όπως ο εμφύλιος που προκάλεσε η Σύγκλητος μετά από την απόπειρα των Γράκχων να διαγράψουν χρέη των πληβείων ή η "συνομωσία" του συγκλητικού Κατιλίνα που τάχθηκε με το μέρος των φτωχών.
Ο Τιβέριος Γράκχος επιχείρησε να θέσει όριο στις πολύ μεγάλες ιδιοκτησίες γης που καταβρόχθιζαν, λόγω των χρεών, τους μικροκτηματίες, και θέσπισε ένα ανώτατο όριο ιδιοκτησίας (100ο πλέθρα) και μοιράζοντας την υπόλοιπη δημόσια γη σε κλήρους.
Τα μεγάλα αυτά αγροκτήματα (λατιφούντια) είναι τα κατοπινά φέουδα που αποκτούν περισσότερους δούλους και αρχίζουν να συγκροτούν τους δικούς τους στρατούς. Το βασικό όμως εργαλείο για την καταστροφή της "μεσαίας τάξης" στη Ρώμη και την τελική δουλοποιησή τους ήταν οι φόροι του ρωμαϊκού κράτους και τα ιδιωτικά χρέη.
Να προσθέσω ακόμα πως οι γαιοκτήμονες αργότερα δεν δουλοποιούσαν τους οφειλέτες τους αλλά τους παραχωρούσαν ένα κομμάτι γης να το καλλιεργούν και να πληρώνουν τα χρέη τους που ποτέ δεν μειώνονταν. (δουλοπαροικία)
Σήμερα γίνεται μέσες-άκρες το ίδιο. Το μεγαλύτερο κομμάτι της αστικής τάξης καταστρέφεται είτε μέσω των τραπεζικών χρεών είτε μέσω της φορολογίας που στοχεύει στην δήμευση της ακίνητης περιουσίας τους προς όφελος επενδυτικών funds.
Όσοι γνωρίζουν από οικονομία, ξέρουν ότι η γη έχει διαχρονική αξία και μάλιστα σε τέτοιο προνομιούχο τόπο όπως η χώρα μας.
Στις μέρες μας δουλοπαροικία είναι να εργάζεται κάποιος σε κακοπληρωμένες δουλειές είτε ως ντόπιος είτε μεταναστεύοντας για να ξεπληρώσει ένα τραπεζικό χρέος ή τις "οφειλές" στην εφορία χωρίς να έχει καμία ελπίδα να ξεχρεώσουν ούτε τα δισεγγονά του.
Επομένως, νεοφεουδαρχία.
“Έχουμε νεοφεουδαλισμό διότι εκτός απο γαιοκτησία, το κύριο χαρακτηριστικό του ήταν οι αβάστακτοι φόροι και τα τοκογλυφικά χρέη.
Η γαιοκτησία προέκυψε ιστορικά από τα δύο παραπάνω.
Στην Ρώμη η τοκογλυφία δημιούργησε τη "δουλεία λόγω χρέους". Αν κάποιος δεν μπορύσε να ξεπληρώσει γινόταν (με ή χωρίς δικαστική απόφαση) δούλος του δανειστή του(…)
Ο Τιβέριος Γράκχος επιχείρησε να θέσει όριο στις πολύ μεγάλες ιδιοκτησίες γης που καταβρόχθιζαν, λόγω των χρεών, τους μικροκτηματίες, και θέσπισε ένα ανώτατο όριο ιδιοκτησίας (100ο πλέθρα) και μοιράζοντας την υπόλοιπη δημόσια γη σε κλήρους.
Τα μεγάλα αυτά αγροκτήματα (λατιφούντια) είναι τα κατοπινά φέουδα που αποκτούν περισσότερους δούλους και αρχίζουν να συγκροτούν τους δικούς τους στρατούς. Το βασικό όμως εργαλείο για την καταστροφή της "μεσαίας τάξης" στη Ρώμη και την τελική δουλοποιησή τους ήταν οι φόροι του ρωμαϊκού κράτους και τα ιδιωτικά χρέη.”
Ξερεις ποσοι και ποσοι μικροιδιοκτητες(εμποροι,αγροτες,βιοτεχνες,μικροπαραγωγοι)εχουν πεσει στα νυχια των τραπεζων ,των τοκογλυφων,της κρατικης φορολογιας,ξερεις ποσοι απ αυτους αδυνατουσαν να ξεχρεωσεων και ειτε εμπαιναν φυλακη για χρεη ειτε εχαναν την περιουσια τους?Και αυτό όχι μονο τα τελευταια χρονια,αλλα και στις αρχες του 20ου αιωνα,στα χρονια του μεσοπολεμου,στα μεταπολεμικα χρονια,στη δεκαετια τοου 70,μεχρι και τις μερες μας.Ετσι λειτουργουσε παντα ο καπιταλισμος,και όχι μονο τα τελευταια χρονια,λογω των νεων νεοφεουδαλικων,υποτιθεται,χαρακτηριστικων του.
«Σήμερα γίνεται μέσες-άκρες το ίδιο. Το μεγαλύτερο κομμάτι της αστικής τάξης καταστρέφεται είτε μέσω των τραπεζικών χρεών είτε μέσω της φορολογίας που στοχεύει στην δήμευση της ακίνητης περιουσίας τους προς όφελος επενδυτικών funds.»
Ελεγα κι εγω,δεν θα μπει από καπου στην κουβεντα και η περιφημη εθνικη αστικη ταξη?
Κοιταξε να δεις,αυτος ηταν παντα ο καπιταλισμος,το μεγαλο ψαρι τρωει το μικρο,ετσι λειτουργει το συστημα.Διαβασε από τη «σιδερενια φτερνα»το κεφαλαιο «οι μηχανοθραυστες»οπου ο Ερνεστ Εβερχαρντ σαρκαζει, πολύ γλαφυρα είναι η αληθεια,τα απατηλα ονειρα των μικρων κεφαλαιουχων να επιστρεψουν στον ελευθερο ανταγωνισμο του προμονωπολιακου καπιταλισμου,τοτε που δεν υπηρχαν τα τραστ,και που οι μικροι καπιταλιστες μπορουσαν να εκμεταλλευονται εργατες και μικροπαραγωγους,χωρις να κινδυνευουν να πεσουν και οι ιδιοι θυμα εκμεταλλευσης.
Προλεκαλτ
Είσαι σαφέστατος, Φλάρε!
Και όπως ακριβώς σε "έκοψα".
Καταρχήν την πολιτική του ΚΚΕ της δεκαετίας του '50 μην την κρίνεις με τα σημερινά δεδομένα. Τότε δεν είχαμε την νοοτροπία του ηττημένου, παρά το ότι είχαμε μόλις χάσει έναν πόλεμο (ΔΣΕ '49).
Το θεωρούσαμε κάτι προσωρινό. Η ΕΣΣΔ τότε είχε φτάσει στο απόγειο της (σχετικής με τον εχθρό) ισχύος της. ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟΥΣΕ! Και μαζί της και εμείς (...κοντά στο βασιλικό κι η γλάστρα!). Είχε μόλις κάνει τις επιδεικτικές δοκιμές της Βόμβας Υδρογόνου, στην Κόκκινη Πλατεία παρήλαυναν οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι και στον ουρανό την νύχτα δείχναμε στους δεξιούς, ανάμεσα στα άστρα, τους "Σπούτνικ". Η αγορά πλημμύριζε από βαρύ μηχανολογικό εξοπλισμό, που ήταν ασυναγώνιστος από τον αντίστοιχο δυτικό και τον εκτόπιζε. Ο αστικός κόσμος μούδιαζε....
Δεν ζητούσαμε "να ενταχθούμε στο αστικό σύστημα", δεν είμασταν φτωχοπρόδρομοι. Ζητούσαμε να καταργηθούν οι Α.Ν. 509 και 375 και τα Ψηφίσματα, που απαγόρευαν την δράση του ΚΚΕ. Αυτοί οι νόμοι ήταν και ο μοναδικός λόγος που το ΚΚΕ ίδρυσε την ΕΔΑ. Βέβαια ευκαιριοσκόποι και αναθεωρητές υπήρχαν και τότε, που είδαν την ευκαιρία (="ευτυχώς χάσαμε") να μεταλλάξουν το κ. κίνημα. Ομως, (είναι ΚΑΙ προσωπική εμπειρία, παρόλο, που τότε ήμουν παιδί-αργότερα "ταίριαξα" τις παιδικές μου αναμνήσεις με τα ιστορικά δεδομένα) θυμάμαι ξεκάθαρα, πως ακόμη και εξωκομματικοί, ακόμη και μη-κομμουνιστές εαμίτες, μίλαγαν με σεβασμό και δέος για το Κόμμα και βλέπανε την ΕΔΑ σαν κάτι παρακατιανό και περαστικό. Το ότι το ΚΚΕ αντιπάλαιψε τρείς δικτατορίες και 4-5 βασιλιάδες, δε σημαίνει πως ήταν αστικοδημοκρατική δύναμη. Για ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ παλεύαμε....
Και όταν έγινε η χουντική δικτατορία, θυμάμαι, όλοι ρώταγαν χαμηλόφωνα "που είναι το Κόμμα" η "τι θα κάνει το Κόμμα". Κανείς δεν ρώταγε "που είναι η ΕΔΑ".
(συνεχίζεται)
(συνέχεια από πριν)
Για τις Φεουδαρχία-Δουλοκτησία, ομολογώ πως πάλι με εντυπωσιάζεις!
Καταρχήν η "δουλεία μέσω χρέους" ήταν μόνο ένας τρόπος παραγωγής δούλων, καθόλου βασικός και ιστορικά μεταγενέστερος. Η μαζική δουλοκτησία (σαν κυρίαρχος πλέον τρόπος παραγωγής) αναπτύχθηκε όταν αποσυντέθηκε η μυκηναϊκή κοινωνία των γενών και των φυλών, ακριβώς από τους νέους δουλοχτήτες, που έθρεψε μέσα της, καθόλου ειρηνικά και με πολλές αναστατώσεις ("νεωτερισμούς"). Οι μύθοι και οι ιστορίες του Θησέα, του Κλεισθένη αλλά και του Σόλωνα είναι εξαιρετικά διαφωτιστικοί για τα καθ' υμάς, αλλά προφανώς τα ίδια συνέβησαν και στους άλλους προοδευμένους τότε λαούς, που ξεπέρασαν τα γένη η την "θεοκρατία". Κύριες πηγές δούλων ήταν οι πόλεμοι και οι επιδρομές, που τότε ήταν κι αυτά ένας τρόπος "παραγωγής" (...."πόλεμον πάντων κερδαλεώτατον είναι"...). Την "διανομή" εν μέρει αναλάμβανε μετά και το εμπόριο. Αστείρευτες πηγές δούλων ήταν η Θράκη (πολύ πιο εκτεταμένη από την σημερινή) και η Σκυθία για τις Ελλάδα-Ρώμη, όπως αργότερα η Αφρική για την Ν. Ορλεάνη καληώρα. Η "δουλεία μέσω χρεών" μάλλον σήμανε την έναρξη της αποσύνθεσης της δουλοκτησίας. Ο Σόλωνας αλλά και ο Αριστοτέλης το κατάλαβαν αυτό και για να το προλάβουν (και να σώσουν την δουλοκτησία και άρα την πατρίδα τους) όρισαν πως ο δούλος πρέπει "να είναι ξένος"!!!
Τέσπα, για να μην πλατιάζω, το μόνο κοινό, που έχουν οι δούλοι και οι κολλήγοι με τους σημερινούς προλετάριους είναι η εκμετάλλευση, που όμως είναι στην ΟΥΣΙΑ της, και όχι στις μορφές της, τελείως διαφορετικής υφής για κάθε κατηγορία.
Tο να μιλάμε για "φεουδαρχίες" και άλλα σκιάχτρα του παρελθόντος, δείχνει (στην καλύτερη εκδοχή του) ότι θέλουμε να κοροϊδέψουμε τους αστούς και μικροαστούς τραβώντας τους σε έναν αγώνα, δήθεν για απόκρουση ενός υποθετικού πισωγυρίσματος και εγκαθίδρυση ενός δήθεν "υγιούς" καπιταλισμού, επιστροφή στις "παληές-καλές μέρες" κ.ο.κ.
Αυτό κι αν είναι, όχι "Δευτέρα Παρουσία" αλλά κανονική Ουτοπία.
Ιδίως αν, τελικά, εξαπατούμε, όχι τους μικροαστούς κλπ, αλλά τους ίδιους τους εαυτούς μας.
Νομίζω είμαι σαφής, ας κρίνουν οι αναγνώστες, όσοι δε μας έχουν βαρεθεί.
"Ελεγα κι εγω,δεν θα μπει από καπου στην κουβεντα και η περιφημη εθνικη αστικη ταξη?
Κοιταξε να δεις,αυτος ηταν παντα ο καπιταλισμος,το μεγαλο ψαρι τρωει το μικρο,ετσι λειτουργει το συστημα"
Πρώτον εγώ δεν μίλησα για εθνική αστική τάξη. Αυτή η έννοια έχει αρκετά αναιρεθεί λόγω της παγκοσμιοποίησης και με την διαδικασία που περιέγραψα (φόροι-χρέη).
Το σημαντικότερο κατά τη γνώμη μου είναι ότι στα χρόνια του Μάρξ και του Λένιν η ταξική πάλη ήταν ένα ζήτημα καθαρά εσωτερικό μέσα σε ένα κράτος. Οι αστοί κατείχαν την εξουσία και τα μέσα παραγωγής και η εργατική τάξη πάλευε για την ανατροπή της αστικής εξουσίαςσ και την επιβολή της δικής της.
Το πρόβλημα όμως της ταξικής πάλης αλλάζει εντελώς χαρακτήρα όταν "διεθνοποιούνται οι αγορές" δηλαδή όταν κέντρα με παγκόσμια ισχύ επιβάλλουν τους όρους τους παρακάμπτοντας τα κράτη και τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες.
Ιδού ένα παράδειγμα. Ως γνωστόν ένας από τους παράγοντες που συνετέλεσε στην οριστική διάλυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν η κάθοδος βαρβαρικών φύλων που κατέστρεφαν και λεηλατούσαν τα πάντα στο διάβα τους.
Κάποιος που λεηλατεί εξ επαγγέλματος θα προτιμήσει το πλουσιόσπιτο από το προλεταριακό σπίτι. Εκεί θα βρει χρυσό, τιμαλφή, θα γίνει ο νέος ιδιοκτήτης της έπαυλης και ο νέος τύραννος των φτωχών.
Θέλω να μου πεις τί αξία έχει η κοντόφθαλμη ταξική λογική μπροστά σε αυτό το φαινόμενο που και έχει συμβεί συχνά και συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Οι μονομέρειες δεν βοηθούν.
Τώρα σε σχέση με τη γαιοκτησία: Θέλω να μου βρεις άλλη χρονική περίοδο στην Ελλάδα που τόσο μαζικά να κινδυνεύουν να χάσουν την γή τους οι αγρότες εξ αιτίας της εξαγοράς της Αγροτικής (τιτλοποίηση των αγροτικών δανειών, όποιος γνωρίζει του σηκώνεται η τρίχα), της φορολογίας των αγροτεμαχίων και της φορολόγησης του αγρότη ως "επιχειρηματία". Μετά θα πρέπει να δούμε πως στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής γης ανήκει σε πολυεθνικές όπως η TOYOTA (!) και άλλες πολλές.
Αν αυτό δεν λέγεται νεοφεουδαλισμός τότε πως λέγεται, καπιταλισμός;
Εαν μου βρεις θα βροντοφωναξω ότι έχουμε την πιο ομαλή αστική δημοκρατία και όλα που έγιναν από το 2010 έγιναν κατα παραγγελία των ελλήνων αστών για να δαμάσουν τους προλετάριους.
“Πρώτον εγώ δεν μίλησα για εθνική αστική τάξη. Αυτή η έννοια έχει αρκετά αναιρεθεί λόγω της παγκοσμιοποίησης και με την διαδικασία που περιέγραψα (φόροι-χρέη).”
Αν καταλαβα καλα,η επιχειρηματολογια σου στηριζεται στο ότι η ντοπια αστικη ταξη καταστρεφεται και εκτοπιζεται από το διεθνες κεφαλαιο.
«Το σημαντικότερο κατά τη γνώμη μου είναι ότι στα χρόνια του Μάρξ και του Λένιν η ταξική πάλη ήταν ένα ζήτημα καθαρά εσωτερικό μέσα σε ένα κράτος.(…) Το πρόβλημα όμως της ταξικής πάλης αλλάζει εντελώς χαρακτήρα όταν "διεθνοποιούνται οι αγορές" δηλαδή όταν κέντρα με παγκόσμια ισχύ επιβάλλουν τους όρους τους παρακάμπτοντας τα κράτη και τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες.»
Όταν εγινε η διεθνης στρατιωτικη παρεμβαση στη Σοβιετια για να καταστειλει την Οχτοβριανη Επανασταση,αυτό τι ηταν?Δεν ηταν παρεμβαση στα εσωτερικα μιας χωρας από παγκοσμια κεντρα ισχυος?
Επισης δες κι αυτο:
«Ένα φαντασμα πλανιεται πανω από την Ευρωπη:το φαντασμα του κομμουνισμου.Ολες οι δυναμεις της γερασμενης Ευρωπης ε ν ω θ η κ α ν σε μια γερη συμμαχια για να κυνηγησουν αυτό το φαντασμα»
«Θέλω να μου βρεις άλλη χρονική περίοδο στην Ελλάδα που τόσο μαζικά να κινδυνεύουν να χάσουν την γή τους οι αγρότες εξ αιτίας της εξαγοράς της Αγροτικής (τιτλοποίηση των αγροτικών δανειών, όποιος γνωρίζει του σηκώνεται η τρίχα), της φορολογίας των αγροτεμαχίων και της φορολόγησης του αγρότη ως "επιχειρηματία".»
Το μαζικο ξεκληρισμα των αγρτων τη δεκαετια του 50,η μεταναστευση τους για να γλιτωσουν την φυλακη τα χρεη και την πεινα,δεν σου αρκει ως παραδειγμα?
Κατά τα αλλα ο Σεχταρ σου εχει απαντησει πολύ πιο ολοκληρωμενα,εγω δεν εχω να προσθεσω κατι άλλο.
Προλεκαλτ
Δημοσίευση σχολίου