Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Η επανάσταση

Α. η επανάσταση θα έρθει πιθανότατα από θεωρητικούς ανθρώπους. Όχι μόνο γιατί χωρίς επαναστατική θεωρία δεν υπάρχει επαναστατικό κίνημα, όπως λέει ο βλαδίμηρος, αλλά κυρίως με την έννοια ανθρώπων προσανατολισμένων προς τις θεωρητικές επιστήμες. Δεν είναι τυχαίο ότι στην εσσδ υπήρχε το ¼ σχεδόν του παγκόσμιου επιστημονικού δυναμικού σε αυτούς τους τομείς, ενώ ο καπιταλισμός ρίχνει στο πυρ το εξώτερον τις κοινωνικές ανθρωπιστικές επιστήμες, γιατί δεν έχουν να του προσφέρουν άμεσα κέρδη παρά μόνο ίσως ανήσυχους και μορφωμένους ανθρώπους, ως πρόβλημα (αν κι έχει βρει αρκετούς διαύλους για να τους ενσωματώνει, να ελέγχει και να κατευθύνει τη μόρφωση και τις ανησυχίες τους). Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι ο λένιν είχε σπουδάσει νομικά (έχοντας ευρύτατη μόρφωση κι όντας εν μέρει αυτοδίδακτος σε χωράφια που ξέφευγαν από το αντικείμενό του) ενώ ο μαρξ ήταν φιλόσοφος-δημοσιογράφος, με ακόμα ευρύτερη μόρφωση και αντίληψη, που τον καθιστούσε σχεδόν πανεπιστήμονα για την εποχή του, όπως άλλωστε και τον ένγκελς.

Η επανάσταση χρειάζεται φιλοσόφους, ανθρώπους με στοιχειώδη αφαιρετική ικανότητα, φλογερούς ρήτορες που θα συνεπάρουν τα πλήθη, φανατισμένους ρομαντικούς με έλλογη πίστη, ανήσυχα πνεύματα με συνείδηση. Ποιητές, γιατί η επανάσταση είναι η ποίηση του μέλλοντος, συγγραφικές φλέβες που θα γράψουν από κοινού με τις μάζες την ιστορία της επανάστασης, καλλιτέχνες γιατί η επανάσταση είναι μια μορφή πολιτικής τέχνης, σαν τις πολεμικές τέχνες, αφού ο πόλεμος έρχεται ως συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα. Παιδαγωγούς που να διδάσκουν αλλά να μαθαίνουν και οι ίδιοι από το λαό, φιλολόγους που να καλλιεργούν και να αναπτύσσουν το λόγο, ως μέσο έκφρασης αλλά και με την έννοια της σκέψης, δημοσιογράφους που θα υπερνικάνε τις πέντε δυσκολίες, που σημειώνει ο μπρεχτ, για να πει κανείς την αλήθεια και θα κατέχουν την τέχνη να την καθιστούν απλή, κατανοητή και ευπρόσιτη στο λαό, νομικούς που θα εφαρμόσουν το νόμο με βάση το δίκιο του εργάτη και θα έχουν την έγνοια να εξαλείψουν βαθμιαία και το δικό τους ρόλο στην κοινωνία του μέλλοντος μαζί με το κράτος, αντί να διαιωνίσουν την αρχή, την εξουσία τους.

Χρειάζονται άνθρωποι ευαίσθητοι, καλλιεργημένοι, να χωρέσουν μέσα τους και τη σκοπιά του άλλου, την εικόνα όλου του κόσμου, που να καταλαβαίνουν και να αφομοιώνουν τη διαλεκτική, να έχουν τόλμη, φαντασία, να μπορούν να διατυπώσουν πρωτότυπες ιδέες, ένα όραμα, να εκφράσουν το πνεύμα των καιρών, να κάνουν τις ιδέες υλική δύναμη, να είναι πρόπλασμα του νέου τύπου ανθρώπου της καινούριας εποχής, να έχουν τη ζωή πάρα πολύ αγαπήσει και γι’ αυτό να είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τη δική τους στην επαναστατική υπόθεση.

Β. (θα μπορούσε δηλ και -α)
Καμία επανάσταση δεν μπορεί να πετύχει με φλυαρίες και λογοκοπίες (δες πόση έκταση έπιασε πχ μόνο το πρώτο μέρος), χωρίς σκληρούς, πρακτικούς ανθρώπους, που να βλέπουν συγκεκριμένα τον κόσμο στην κίνησή του, να παρεμβαίνουν για να τον αλλάξουν κι όχι απλά να τον ερμηνεύουν, όπως έλεγε κι ο κάρολος. Ο οποίος άφησε πίσω του τα μαθηματικά χειρόγραφα, τα grundrisse κι όλη την προπαρασκευαστική δουλειά που οδήγησε στους πρώτους τόμους του κεφαλαίου –που έμεινε ωστόσο ημιτελές, σαν όλα τα μεγάλα έργα. Ενώ ο λένιν άφησε πλούσια παρακαταθήκη με την οικονομική μελέτη του για τον ιμπεριαλισμό και την μπροσούρα του για τον υλισμό και τον εμπειροκριτικισμό, όπου καταπιάνεται με ζητήματα προχωρημένης φυσικής κι ασκεί πολεμική στο μαχισμό. Χώρια η δουλειά του ένγκελς στη διαλεκτική της φύσης, που κάποια επιστημονικά δεδομένα της ξεπεράστηκαν γρήγορα αλλά τα συμπεράσματά της παραμένουν διαχρονικά.

Η επανάσταση βασίζεται στην (επιστημονική) μέθοδο, το (αρχιτεκτονικό) σχέδιο, την καλή χημεία μεταξύ της πρωτοπορίας και του αυθόρμητου, του μαζικού κινήματος. Χρειάζεται σταχανοβίτες της πράξης, που είναι το απόλυτο κριτήριο κάθε θεωρίας, προγραμματιστές με άσους και μηδενικά (όπου χωρίς τη μονάδα της εξουσίας και του κοινωνικού πλαισίου στην αρχή, τα άλλα χάνουν κάθε νόημα) και με πρωτοποριακές υπολογιστικές μεθόδους σαν του γκλουτσκόφ. Μηχανικούς που ξέρουν να λύνουν σύνθετα προβλήματα σε πρωτότυπες καταστάσεις. Αρχιτέκτονες να χτίσουν άπαρτα κάστρα και σπίτια για την εργατική τάξη, καλλιτέχνες (που είναι οι αρχιτέκτονες της ψυχής). Οικονομολόγους και γιατρούς σαν τον κόκαλη και τον γκεβάρα, που δε γιάτρευαν μόνο τους ανθρώπους, αλλά νοιάστηκαν για τις πληγές και τις αρρώστιες της κοινωνίας συνολικά, τις αιτίες που τις προκαλούν και τη θεραπεία που θα τις καταπολεμήσει. Και ο τσε, όπως λέει ο μη αστικός μύθος, είχε γίνει υπουργός οικονομικών στην κούβα, γιατί σε ένα συμβούλιο είχε ρωτήσει ο φιντέλ αν υπάρχει κανείς οικονομολόγος (economista) και αυτός σήκωσε το χέρι του, γιταί είχε (παρ)ακούσει, αν υπάρχει κανείς κομμουνιστής (comunista).

Η επαναστατική υπόθεση δεν είναι μια απλή εξίσωση, για να λυθεί εύκολα αλλά ανώτερα μαθηματικά, που απαιτούν συστηματική μαθηματική σκέψη. Κι οι θετικές επιστήμες είναι που έστειλαν τον άνθρωπο στο διάστημα, που αλλάζουν συνεχώς τα όρια του κόσμου του, επαναστατικοποιούν τις παραγωγικές δυνάμεις κι υποτάσσουν τις τυφλές δυνάμεις της φύσης στη συνειδητή, στοχοκατευθυνόμενη ανθρώπινη δραστηριότητα, καθιστώντας την κομμουνιστική προοπτική εφικτή κι επίκαιρη.

Γ. η επανάσταση δεν χρειάζεται μονοδιάστατους ανθρώπους. Νεραϊδοπαρμένους ρομαντικούς που απογειώνονται μακριά από τον κόσμο, αλαφροΐσκιωτους ιδεαλιστές που ενατενίζουν θεωρητικά αφ’ υψηλού την πραγματικότητα, φλύαρους φιλόλογους που (βάσει και ετυμολογίας) αγαπούν τα λόγια αλλά μισούν τις πράξεις, αφαιρέσεις που στεγνώνουν κι αφυδατώνουν τον πραγματικό κόσμο από τους χυμούς του, για να τον στριμώξουν στα καλούπια τους. Η επανάσταση δεν χρειάζεται ούτε στείρους εμπειρικούς πρακτικιστές, χωρίς θεωρητική σκέψη, που ψάχνουν τσιτάτα κι έτοιμες φόρμουλες για να καλύψουν τη γύμνια τους· νεοθετικιστές που ψάχνουν για όλα μαθηματικές αποδείξεις κι η διαλεκτική τους ξεπερνά, άτομα χωρίς δημιουργική φαντασία (αλλά ούτε και φαντασιόπληκτα βέβαια) που τρέχουν πάνω σε ένα σκουπόξυλο κι ονειρεύονται πως είναι πάνω σε ένα σκουπόξυλο και τρέχουν (όπως λέει ο αρκάς στις χαμηλές πτήσεις) κι όταν έχουν να αντιμετωπίσουν κάτι που ξεφεύγει από τις συνηθισμένες γνώσεις τους, ο μόνος τρόπος για να το κάνουν, είναι να πουν «έστω πως [το λύσαμε]..» φανερώνοντας, μεταξύ άλλων, και το μεγάλο εκφραστικό τους πλούτο.

Η επανάσταση απαιτεί το κούμπωμα της πράξης με τη θεωρία. Κι οι δύο μεγαλύτερες επαναστατικές μορφές, ο μαρξ και ο λένιν, ξεχώρισαν ακριβώς γιατί πέτυχαν στο μέγιστο βαθμό αυτή τη σύνδεση και βασικά.. την τερμάτισαν! Η επανάσταση θα άρει διαλεκτικά το διαχωρισμό της θεωρίας με την πράξη σε όλα τα επίπεδα· θα πάρει τα καλύτερα στοιχεία από τον καθένα μας και θα τα αναδείξει, καλλιεργώντας ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Η επανάσταση θα ‘ρθει από τέτοιους ολοκληρωμένους ανθρώπους και θα δώσει ακόμα περισσότερους στις επόμενες γενιές, μετά την επικράτησή της.

Η επανάσταση θα ‘ρθει με τρααγούδια, όπλα και σπαθιά. Αλλά αν έχουμε ήδη όπλα τι τα χρειαζόμαστε τα σπαθιά; Μα και τα τραγούδια μας είναι κι αυτά όπλα, εργαλεία με αιχμηρούς στίχους. Κι εμείς πρέπει να τα καταφέρουμε με το σπαθί μας και να το κρεμάσουμε μετά στους τοίχους (ή μήπως στους στίχους) για λόγους αισθητικής, που στην κοινωνία του μέλλοντος θα είναι σαν μια αυθόρμητη μορφή συνείδησης, μαζί με την ηθική.


Και βασικά η επανάσταση δε θα ‘ρθει να μας βρει, αν δεν πάμε εμείς να τη βρούμε, όπως το βουνό το μωάμεθ, κινώντας όρη και βουνά με την έλλογη πίστη και τη συνειδητή μας δράση

21 σχόλια:

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Ειναι τετοιο το στατους των ανθρωπιστικων/κοινωνικων/θεωρητικων σχολων,ως παραγωγους απολογητων της αστικης κοινωνιας και στελεχων του κρατικου μηχανισμου,που αμφιβαλλω κατα ποσο καποιος ανθρωπος που εχει σπουδασει κοινωνιολογια πχ,εχει ακομα αντιστασεις στην αστικη ιδεολογια,αφου την εχει σπουδασει κυριολεκτικα.

Μονο η ιστορια εχει σωθει απο αυτο το καψιμο,και αυτο γιατι αναγκαστικα θα τους μαθουν 5 πραγματα που οντως εγιναν,και μπορει αν καποιος θελει να εμβαθυνει,να ερθει σε επαφη με την υλιστικη οπτικη.
Τα υπολοιπα,ακομα και φιλοσοφια ή οικονομικα,περισσοτερο κακο κανουν παρα καλο.

Ανώνυμος είπε...

Η επανάσταση χρειάζεται ανθρώπους των θετικών επιστημών που κατάφεραν να κρατηθούν μακρυά από το νεο-θετικισμό.

Οι των θεωρητικών επιστημών πλην απειροελαχίστων εξαιρέσεων είναι τελειωμένη υπόθεση, π.χ. 90%+ των αποφοίτων φιλοσοφικής που γνωρίζω αδυνατούν να κατανοήσουν έννοιες όπως το αντιστροφο-αντίθετο, τα συμπληρωματικά ενδεχόμενα κ.α. που είναι βασικά εργαλεία κάθε φιλοσόφου.

Επιπλέον η φιλοσοφία λανθασμένα θεωρείται στην Ελλάδα τμήμα των θεωρητικών επιστημών. Σε πολλά από τα σημαντικότερα πανεπιστήμια των ΗΠΑ θεωρείται μέρος των θετικών επιστημών/μηχανικών και οι καθηγητές φιλοσοφίας είναι συχνά joint στο τμήμα φιλοσοφίας και ένα ή περισσότερα από τα τμήματα μαθηματικών, επιστήμης υπολογιστών, μηχανικών.

Εν γένει, είχα γράψει και παλιότερα στο blog μου για την αντιπάθειά μου προς τους ανθρώπους των θεωρητικών επιστημών (όχι ενάντια στις θεωρητικές επιστήμες), λέγοντας πως "οι άνθρωποι αυτοί λένε υπερβολικά πολλά, εννοώντας υπερβολικά λίγα".

Όσο για την άποψή σου ότι η επανάσταση θα δημιουργήσει "ολοκληρωμένους" ανθρώπους σε μαζική κλίμακα, είναι μάλλον μεταφυσική, αφού παραβλέπει τελείως τον βιολογικό παράγοντα. Εκτός αν υπονοείς πως στον ολοκληρομένο κομμουνισμό θα κάνουμε ευγονική...

Κριτίας, ο εκ των Κασσιτερίδων νήσων ορμώμενος.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς παπουτσωμένε γάτε οι αστοί διανοητές είναι ευνουχισμένοι διανοητές. Διασπείρουν τις διαστρεβλώσεις, τους φορμαλισμούς, τα ψέμματα της αστικής ιδεολογίας. (ας Θυμηθούμε και τι είπε ο Λένιν για αυτούς, ότι δεν είναι ο εγκέφαλος του έθνους..). Η διαλεκτική-υλιστική καλλιέργεια από την αρχή ίσως να είναι απαραίτητη ακόμα και για αυτούς που είναι στο κομμουνιστικό στρατόπεδο. Θα είχε ενδιαφέρον ένα σχέδιο για αυτό το εγχείρημα που μπορεί να εμπνέεται από την προσπάθεια του Τσε για τον "νέο άνθρωπο" που θα ξεπερνάει τον εγωκεντρισμό και θα νοιάζεται για την πρόοδο της νέας κοινωνίας..
Διαμαντής

Ιστρολλικός είπε...

'Όμφακες εισίν;

Όσο η εργατική τάξη δεν βρίσκεται στην εξουσία, όσο δηλαδή ζούμε στον καπιταλισμό, η ιδεολογία της θα πρέπει αναγκαστηκά να αναπτύσσεται ως κριτική στην αστική ιδεολογία. Οικονομετρικά μοντέλα για κεντρικό σχεδιασμό δεν πρόκειται να δούμε ποτέ όσο ο τελευταίος είναι ανύπαρκτος.

Για να αναμετρηθούμε με την αστική ιδεολογία θα πρέπει να την γνωρίζουμε και να την αντιμετωπίζουμε καθαρά και κατά μέτωπο. Απόψεις του τύπου "τα οικονομικά κάνουν κακό" και αντιπάθειες προς τις θεωρητικές επιστήμες είναι αντικειμενικά αφοπλιστικές για το κίνημα, αμβλύνουν την ιδεολογική μας ετοιμότητα και συρρικνώνουν τη δεξαμενή της γνώσης μας, αφου στην τελική δεν έχουμε δικά μας ερευνητικά ιδρύματα. Φανταστείτε ο Μαρξ να έλεγε, "Τι λέει μωρέ ο γελοίος εμπειριστής Ρικάρντο. Σιγά μην κάτσω να διαβάσω το γατάκι".

Γάτε, μην ορκίζεσαι για την ιστορία, η θεωρία των δύο άκρων είναι πολύ διαδεδομένη στο πεδίο.

Κριτία, εφόσον το 90% των αποφοίτων φιλοσοφικών σχολών δεν καταλαβαίνει την έννοια του αντιστρόφου, πως είναι η τελευταία βασικό εργαλείο των φιλοσόφων, που γενικά είναι απόφοιτοι φιλοσοφικών σχολών;

Επίσης τα πανεπιστήμια στο Αμέρικα, εκτός από φιλοσόφους των επιστημών έχουν και τμήματα πολιτικών επιστημών, διεθνών σχέσεων και στρατηγικής στα οποία ρίχνουν πολύ παρά. Πως το βλέπεις, χαλάνε τα λεφτά τους οι αστοί στον τομέα; Τους έχει απογοητεύσει ας πούμε ο Μπρζεζίνσκι;

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Iστρολλικος

Δεν ειπα να μην μελετουν οι κομμουνιστες την αστικη ιδεολογια οπως εκφραζεται μεσα απο τις διαφορες θεωρητικες επιστημες.

Ειπα οτι πιστευω οτι ενας ανθρωπος ''παρθενος'' απο μαρξισμο,που στα 18 του εχει ηδη εκτεθει αρκετα στην αστικη ιδεολογια,οταν κληθει να την σπουδασει (γιατι πρακτικα οι κοινωνικες επιστημες στα καπιταλιστικα κρατη ειναι αστικη ιδεολογια στην πιο καθαρη της μορφη),μεχρι τα 25 θα χει γινει στη καλυτερη σοσιαλδημοκρατης ή χαζοχαρουμενος νιου λεφτιστ.

Ειδικα τα οικονομικα πρεπει να βγαζουν τους πιο εκνευριστικους γιαπηδες εβερ.

Ανώνυμος είπε...

@Ιστρολλικός
Κατ' αρχάς, όπως διευκρίνησα δεν αντιπαθώ τις θεωρητικές επιστήμες, αλλά τους ανθρώπους των θεωρητικών επιστημών πλην απειροελαχίστων εξεραίσεων.

Δεύτερον, δεν είπα ότι το 90%+ των αποφοίτων φιλοσοφικών σχολών δεν καταλαβαίνει την έννοια του αντιστρόφου, αλλά του αντιστροφο-αντιθέτου.

Τρίτον, δεδομένης της παραπάνω παρατήρησης συν του γενότος πως έννοιες σαν κι αυτή είναι στα βασικά εργαλεία ενός φιολοσόφου, προφανώς εξάγει κανείς το συμπέρασμα, πως η απόκτηση πτυχίου φιλοσοφικής δεν είναι ικανή συνθήκη για να χαρακτηριστεί κάποιος φιλόσοφος.

Τέταρτον και τελευταίο, η πλήρης αστοχία σου στην ανάλυση του αρχικού μου σχολίου, αν και είναι διατυπωμένο με τυπικό τρόπο, με οδηγεί στο συμπέρασμα πως μάλλον κι εσύ των θεωρητικών σπουδών είσαι.

Φιλικά.

Κριτίας, ο εκ των Κασσιτερίδων νήσων ορμώμενος.

Ανώνυμος είπε...

Στα αμερικανικα πανεπιστημια, τα οποια ειναι 100% επιχειρησεις, οι καθηγητες φιλοσοφιας πανε και κολλανε και σε τμηματα πληροφορικης, μηχανικης, μαθηματικων για λογους επιβιωσης προσωπικης και του κλαδου τους. Ειναι κατι το οποιο "πετυχαν" και φυτοζωουν μες στη μιζερια τους, διδασκοντας ως επι το πλειστον μαθηματα επιπεδου πρωτης λυκειου σε φοιτητες που τα διαλεγουν μονο και μονο για να αναγκαζονται να ξυπνουν λιγο νωρις, καθως το ενδιαφερον των νεων γι αυτες τις επιστημες εχει πεσει κατακορυφα εδω και παρα πολλα χρονια. Και γιατι εχει πεσει κατακορυφα; Γιατι οι νεοι θελουν ολοι να γινουν μεγαλοστελεχη και μανατζερς επιχειρησεων στην καλυτερη και πυρηνικοι φυσικοι στη χειροτερη. Και γιατι το θελουν αυτο; Γιατι δε σου δινει ψωμι ο Πλατωνας και ο Καντ. Ουτε εκει ουτε εδω. Και γιατι ειναι αυτό; Γιατι ειναι ο καπιταλισμος ηλιθιε. Για το κερδος γινεται αυτη η "συγχωνευση", οχι για ορθους επιστημονικους λογους κυριε Κριτια. Εκτος αν πιστευετε οτι γνωμονας στον καπιταλισμο (και μαλιστα τον αμερικανικο) ειναι κατι αλλο.

Εχω γνωρισει κι εγω πολλους ανθρωπους των θετικων επιστημων και ειναι πολυ συχνα αλαζονες, κρυφοφασιστες, στυγνα αφεντικα μεσα στα τμηματα τους, εντελως πουλημενοι στις επιχειρησεις που χωνουν τα χερια τους στα πανεπιστημια, ισχυρογνωμονες, θρησκοι(!) σε μεγαλο ποσοστο, ενω για καποιον ανοητο λογο θεωρουν οτι χειριζονται τη γλωσσα καλυτερα κι απο γλωσσολογο. Κρινοντας απο το υφος του σχολιου σας μαλλον κολακευτηκατε τωρα. Δεν τους αντιπαθω ομως ολους. Γιατι για καθε εναν που σας μοιαζει, υπαρχουν πεντε που ειναι πραγματικα ταπεινοι, συζητησιμοι, καλοπροαιρετοι και καποιοι που ειναι και πραγματικοι πρωτοποροι αγωνιστες στο χωρο τους.

Οσο για την ερμηνεια σας σε αυτο που εγραψε το Μπρεζνιεφικο Απολιθωμα περι των "ολοκληρωμενων" ανθρωπων μετα την επανασταση, μαλλον εχετε βαλει τον αυτοματο πιλοτο στην τρολλια στα τελευταια κειμενα και ξεχασατε να τον βγαλετε εδω. Εκτος αν υποννοειτε οτι ο βιολογικος παραγοντας δεν μπορει να επηρεαστει σε ενα βαθμο και σε βαθος χρονου απο εναν εντελως αλλαγμενο κοινωνικο. Παλι καλα που δεν εχετε μεταφυσικες αποψεις κυριε Κριτια.

Εν τελει ειπα οντως παρα πολλα (οπως κανει το αντιπαθες συναφι μου) και εννοουσα πολυ λιγα. Ελπιζω να τα κατανοησατε. Εσεις παλι, σας το αναγνωριζω, ησασταν λακωνικοτατος. Και καταφερατε να εννοειτε και παρα πολλα. Μπραβο σας. Σπανια, σε τοσο λακωνικο σχολιο, βλεπει κανεις τοσες πιπες μαζεμενες. Αντιο σας.

Ενας των θεωρητικων

Ανώνυμος είπε...

Θυμιστε μου αυριο να παρω σβαρνα τις σχολες θεωρητικων/ανθρωπιστικων επιστημων και να πω στους συντροφους εκει οτι δε γινεται να υπαρχουν, ουτε και να ματωνουν στις εξορμησεις, ουτε να γυρνανε τα αμφιθεατρα, ουτε να σηκωνουν και απεργιες ακομα, ουτε να βγαινουν πρωτοι στις φοιτητικες εκλογες, ειναι ολα ενα ψεμα μιας και αυτοι που σπουδαζουν αυτες τις επιστημες ειναι ή τελειωμενοι ή τελειωνουν σιγα σιγα, νομοτελειακα. Δε σοβαρευεστε λιγο, μεγαλα παιδια?

Εντελως μπακαλικα, θεωρω οτι υπαρχουν περισσοτεροι ανθρωποι με "γενικα προοδευτικες" αποψεις στις θεωρητικες επιστημες παρα στις θετικες. Αν παρεις ομως ολους αυτους τους "γενικα προοδευτικους" και των δυο κλαδων, θα βρεις περισσοτερους κομμουνιστες στους θετικους επιστημονες. Σχεδον καθαρα βιωματικο αυτο το συμπερασμα και με πληρη γνωση οτι εχουν στερεψει απιστευτα πολυ τα περιθωρια να ειναι κανεις προοδευτικος χωρις να ειναι κομμουνιστης ή φιλος των κομμουνιστων.

sniper

Ιστρολλικός είπε...

Κριτία,

Ένα από τα πολλά οφέλη που προσφέρει η θεωρητική παιδεία είναι η δυνατότητα να παραμερίσεις τις τυπικές περικοκλάδες και να φτάσεις στην ουσία των ζητημάτων.

Μας λες ότι δεν έχεις πρόβλημα με τις θεωρητικές επιστήμες αλλά με τους ανθρώπους των θεωρητικών επιστημών. Μας πως γίνεται να έχεις πρόβλημα με την προσωπικότητα και όχι με την διεργασία που την παράγει;

Λες επίσης ότι το 90+% των αποφοίτων φιλοσοφικών σχολών είναι ανερμάτιστοι, αφου δεν κατέχουν κάτι που ισχύριζεσαι ότι είναι βασική φιλοσοφική έννοια. Μα άμα αυτές οι σχολές παράγουν ανερμάτιστους ανθρώπους κατά το 90+%, πως ακριβώς παράγουν και τους αξιόλογους κατ'εσέ φιλοσόφους (οι οποίοι μάλλον δεν είναι και τόσο αξιόλογοι, αφού αυτοί διδάσκουν στις εν λόγω σχολές). Τελικά μάλλον νομίζεις ότι η απόκτιση φιλοσοφικής κατάρτισης είναι κάποιο προσωπικό θαύμα, που ουδεμία σχέση έχει με την εκπαιδευτική διαδικασία.

Ποία είναι λοιπόν η ουσία σε όλα αυτά; Η ουσία είναι ότι τα σχόλια σου και το υφάκι σου αναπαράγουν τον επιστημονικό καννιβαλισμό που επικρατεί μέσα στο αστικό πανεπιστήμιο, όπου το κάθε τμήμα προσπαθεί να αποδίξει την χρησιμότητά του και την αυθεντική επιστημονικότητα του πεδίου του μπας και πάρει κανά φράγκο παραπάνω. Αυτό το περιβάλλον είναι πολύ ευνοϊκό για τη μικροαστική στενοκεφαλιά που αρέσκεται στο να θεωρεί το πεδίο δράσης της προνομιακό και τα πνευματικά της εργαλεία ανώτερα των άλλων.

Για να σου επιστρέψω λοιπόν την φιλική διάγνωση κάπως τεθλασμένα, αν αυτό είναι το περιβάλλον στο οποίο κινείσαι δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που θεωρείς ότι η ηγεσία και το 90+% των μελών του ΚΚΕ τρότσκεψαν και σου'μεινε εσένα η σωστή γραμμή. Για τα υπόλοιπα με κάλυψε ο κάποιος.

Γάτε,

Συμφωνώ μαζί σου καθαρά συναισθηματικά. Τους συχαίνομαι αυτούς τους γελοίους γιάπιδες, αλλά πρέπει να κατανοηθεί ότι η δύναμη της αστικής ιδεολογίας είναι σε μεγάλο βαθμό απόρροια της αδυναμίας της ε.τ. Δεν μπορούμε να κατηγορούμε τομείς της γνώσης για αυτό το πράγμα, κινδυνεύουμε έτσι να βάλουμε από την πίσω πόρτα τον αντιδιανοουμενισμό, μιά καθαρά λούμπεν αντίληψη η οποία είναι η αριστερή μορφή της παπαρολογίας περί θολοκουλτουριάρηδων.

Agnosia είπε...

Παραφράζω την πρώτη πρόταση του κειμένου.

Η επανάσταση θα έρθει από τους 'καταραμένους' αυτής της γης.

Όχι από τους "θεωρητικούς" ή τους "θετικούς".Κάποιοι από αυτούς είτε γιατί ανήκουν στην εργατική τάξη είτε γιατί θα προδώσουν την τάξη τους θα συμπορευθούν και θα θέσουν τις γνώσεις τους στην υπηρεσία της επανάστασης.

raven




Παπουτσωμενος Γατος είπε...

@Ιστρολλικος

Δεν ειμαι καθολου εναντιον της μελετης των αστικων οικονομικων,της κοινωνιολογιας κλπ,ισα ισα ο ιδιος εχω διαβασει καποια πραγματα απο κει,αλλα πιστευω οτι καποιος που ψαχνεται προς τα εκει (λογω σπουδων ή αλλων λογων),χωρις να χει μαρξιστικα ''αντισωματα'' απο πριν,ευκολα τον ''καταπινει'' αυτο με το οποιο καταπιανεται.

Θολοκουλτουρα υπαρχει,αν και οχι οπως την εννοουν οι ακροδεξιοι.Μιλαω για αερολογους τυπου Ραμφου,Γιαναρα,Γιοσαφατ,αλλα και Ζιζεκ,Καστοριαδη κλπ.

Ιστρολλικός είπε...

Γάτε,

Συμφωνούμε επί της ουσίας. Το ζήτημα είναι ότι για να υπάρχουν μαρξιστικά αντισώματα ή για να αποκτηθούν στην πορεία πρέπει να υπάρχει και ταξικό κίνημα. Αν ας πούμε ένας νέος άνθρωπος που ενδιαφέρεται για τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα κοιτάξει γύρω του και δει ότι κανένας γνωστός του δεν είναι σε σωματείο, αλλά ξέρει 2 που ασχολούνται με τις έμφυλες ταυτότητες, 3 χορτοφάγους και έναν ΑΕΚτζη οριτζιναλέο, τι θα θεωρήσει ότι εκφράζει καλύτερα την πραγματικότητα, ο Μαρξισμός ή η μεταμοντέρνα παπαρολογία για τις ταυτότητες;

Ανώνυμος είπε...

Με πρόλαβε άλλος αλλά έχει σημασία. Η επανάσταση θα γίνει από τη σύγχρονη εργατική τάξη υπό την καθοδήγηση του ΚΚ που είναι ταυτόχρονα "θεωρητικό" και "πρακτικό".
Κατά τα άλλα το κείμενο σου είναι μια ωραιότατη άσκηση διαλεκτικής, όχι ακριβώς μαρξιστικής αλλά περισσότερο του σχήματος "θέση-αντίθεση-σύνθεση". Αντί να το δούνε κάποιοι έτσι βρήκαν ευκαιρία να βγάλουν την κακία τους και τα κόμπλεξ τους. Λυπάμαι μόνο που επιστημονικά ο Κριτίας βρίσκεται στην αποδώ μεριά...

ΡΓ

ΥΓ. Τι θετικές επιστήμες ρε; Με τον Κομτ είμαστε ή τον Ράσσελ;

Ανώνυμος είπε...

@Ιστρολλικός
"Μας λες ότι δεν έχεις πρόβλημα με τις θεωρητικές επιστήμες αλλά με τους ανθρώπους των θεωρητικών επιστημών. Μας πως γίνεται να έχεις πρόβλημα με την προσωπικότητα και όχι με την διεργασία που την παράγει;"

Θα στο κάνω πενταράκια. Το απολίθωμα έχει κάνει θεωρητικές σπουδές. Παρ' όλα αυτά ο τρόπος που δομεί τη σκέψη του είναι καθαρά θετικός. Αυτούς τους ανθρώπους που είανι θετικοί, παρά τις θεωρητικές σπουδές τους, είναι που εννοώ μιλώντας για "απειροελάχιστες εξαιρέσεις".

Γενικά όσους θεωρητικούς έχω διαβάσει από αυτούς που έχουν πάει μπροστά την επιστήμη τους, σκέφτονται ΟΛΟΙ με θετικό τρόπο.

Αυτά φανερώνουν πως οι θεωρητικές επιστήμες δεν κανένα πρόβλημα αυτές καθ' αυτές. Το πρόβλημα από τη μια βρίσκεται στον τρόπο διδασκαλίας τους και από την άλλη στην προδιάθεση για ανεμάρτιστη σκέψη που συνήθως έχουν οι άνθρωποι που στρέφονται προς αυτές τις σπουδές.

Συγκεκριμένα για τη φιλοσοφία τώρα θα στο κάνω πάλι πενταράκια. Υπάρχει τομέας των Μαθηματικών που ονομάζεται "Λογική". Έλκει την καταγωγή της από το φιλόσοφο Αριστοτέλη και βρίσκεται στα θεμέλια της επιστήμης υπολογιστών. Υποστηρίζω ότι όποιος πανεπιστημιακός καθηγητής φιλοσοφίας δεν μπορεί να διδάξει σε πανεπιστημιακό επίπεδο "Λογική" σε τμήματα Μαθηματικών/Μηχανικών/Επιστήμης Υπολιγιστών, μπορεί να είναι μεν καθηγητής, φιλοσοφίας όμως δεν είναι σίγουρα! Τέτοια είναι η σχέση φιλοσοφίας-μαθηματικών.

Η γλωσσολογία είναι προφανώς μέρος των θετικών επιστημών. Από τη θεωρία υπολογισμού που μελετά τις γλώσσες των μηχανών και τους περιορισμούς τους, μέχρι την επεξεργασία φυσικής γλώσσας (NLP) που μελετά τις ανθρώπινες γλώσσες, οι θετικές επιστήμες είναι αυτές που μελέτούν τις γλώσσες με τυπικό τρόπο. Το ότι ο κορυφαίος εν ζωή γλωσσολόγος (και σφοδρός επικριτής της εμπορευματοποίησης του πανεπιστημίου) Νοάμ Τσόμσκι είναι καθηγητής στο MIT και όχι σε κάποια θεωρητική σχολή, είναι το πλέον αναμενόμενο με βάση αποκλειστικά επισημολογικά κριτήρια.

Τέλος, δε θεωρώ κανέναν περιττό. Στηλιτεύω όμως ένα τρόπο σκέψης που προσεγγίζει την επανάσταση με μεταφυσικούς όρους, όπως το "δίκαιο" και το "ηθικό", έναντι ενός άλλου που την προσεγγίζει ως ιστορική νομοτέλεια.

ΥΓ. "Without mathematics we cannot penetrate deeply into philosophy. Without philosophy we cannot penetrate deeply into mathematics. Without both we cannot penetrate deeply into anything." G. W. Leibniz

Κριτίας, ο εκ των Κασσιτερίδων νήσων ορμώμενος

Ιστρολλικός είπε...

Κριτία, μία από τις καλές συνήθειες των φιλοσόφων είναι να ξεκαθαρίζουν το περιεχόμενο των όρων τους. Όταν χρησιμοποιούμε τον (αδόκιμο πλέον, όπως επεσήμανε ο ΠΓ) όρο θετικές επιστήμες στην καθομιλουμένη, αναφερόμαστε στο σύνολο εκείνο των ερευνητικών δραστηριοτήτων που μπορούν να εκθέσουν και να επεξεργαστούν τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό τα αποτελέσματα της δουλειάς τους με τυπική-μαθηματική μορφή.

Τώρα πως η όντως καλή δουλειά του Μπ.Α. πλειρεί αυτά τα κριτήρια και πως θα μπορούσε να κάνει το ίδιο ένα έργο όπως η Ιστορία του Εργατικού Κινήματος στην Ελλάδα του Κορδάτου, το αφήνω σε εσένα να το εξηγήσεις. Πάντως, δεν ξέρω πως θα μπορούσε να εκφραστεί "θετικά" η θέση της ιστορικής νομοτέλειας της επανάστασης.

Όσο για τη Λογική ως τομέα της Φιλοσοφίας και των Μαθηματικών, δεν διαφωνεί κανείς ότι οι ερευνητές της παίζουν εξαιρετικό ρόλο στην ανάπτυξη της Επιστήμης των Η/Υ, αλλά από αυτή την παραδοχή μέχρι τον ισχυρισμό ότι όποιος δεν μπορεί να διδάξει Λογική στο επίπεδο αυτό δεν είναι φιλόσοφος υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα, χάσμα γεμάτο με άγνοια για την σημερινή ερευνητική δραστηριότητα της επαγγελματικής φιλοσοφίας. Αν θεωρείς ότι για να λέγεται κάποιος φιλόσοφος πρέπει να γνωρίζει μαθηματικά και προγραμματισμό στο επίπεδο που απαιτείται για να διδάσκει κανείς Λογική σε ακαδημαϊκό πλαίσιο και ταυτόχρονα να κατέχει αρκετά, ας πούμε, την επιστήμη της βιολογίας ώστε να μπορεί να παράγει φιλοσοφία πάνω σε αυτό το αντικείμενο, τότε υπερεκτιμάς ή τις δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού ή τις ώρες της μέρας.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κριτία, δε θεωρώ τον εαυτό μου τυπικό θεωρητικό (αν και δεν ξέρω πολλούς που να ανταποκρίνονται σε αυτό το στερεότυπο), αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πώς προκύπτει η θετική δόμηση που διακρίνεις, ούτε και η μεταφυσική οπτική στο σημείο που λες (όπου μιλάω για ολοκληρωμένες προσωπικότητες και δεν καταλαβαίνω πώς ακριβώς μπλέκει η ευγονική σε αυτό).
Θα μπορούσα απλώς να ανταποδώσω την προσωπική αντιπάθεια που εκπνέει το σχόλιό σου για τους θεωρητικούς, έχοντας υπόψη μου πολλά παραδείγματα νεοθετικισμού και σχηματικής σκέψης, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο (ευτυχώς υπάρχουν πολλοί σφοι στις θετικές επιστήμες που φροντίζουν να μου το διαψεύδουν, όπως ο sniper). Να σημειώσω απλώς τις πρωτιές της πανσπουδαστικές σε όλα σχεδόν τα παιδαγωγικά (εκτός από τη δύναμη που έχει παραδοσιακά στα φυσικά) και το ότι με καλύπτει σε πολλά σημεία το σχόλιο του θεωρητικού φίλου.

Ανώνυμος είπε...

@Απολίθωμα
Γράφεις
"Η επανάσταση θα άρει διαλεκτικά το διαχωρισμό της θεωρίας με την πράξη σε όλα τα επίπεδα· θα πάρει τα καλύτερα στοιχεία από τον καθένα μας και θα τα αναδείξει, καλλιεργώντας ολοκληρωμένες προσωπικότητες"

Και ρωτώ, πως τα βιολογικά όρια θα ξεπεραστούν για την επίτευξη αυτού του σκοπού; Διότι η άρνηση ύπαρξης βιολογικών ορίων είναι μεταφυσική.

Όσο για τη θετική δόμηση, όποιος γνωστός μου σε έχει διαβάσει θεωρεί πως έχεις βγάλει πολυτεχνείο. Τυχαίο; Εσένα δηλαδή δε στο 'χει πει κανένας; Ο λόγος σου βρωμάει (με την καλή έννοια) θετικίλα από μακρυά.

Κριτίας, ο εκ των Κασσιτερίδων νήσων ορμώμενος

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Προσωπικα παντως,το σχολιο μου ηταν επικριτικο για τις εκεινες τις επιστημες και κυριως πως διδασκονται στο αστικο πανεπιστημιο,οχι για οσους τις διδασκονται,το διανοητικο τους επιπεδο,τις προθεσεις τους κλπ,που σιγουρα δεν υστερουν πουθενα σε σχεση με των υπολοιπων.

Neophyte_commie είπε...

"Η επανάσταση θα άρει διαλεκτικά το διαχωρισμό της θεωρίας με την πράξη σε όλα τα επίπεδα· θα πάρει τα καλύτερα στοιχεία από τον καθένα μας και θα τα αναδείξει, καλλιεργώντας ολοκληρωμένες προσωπικότητες"

Κριτία: «Προσωπικότητες» είπε ο άνθρωπος, όχι σώματα. Η προσωπικότητα είναι κοινωνικός όρος, δημιουργείται και τροποποιείται από τον τρόπο ζωής, τις προσλαμβάνουσες, αυτό που λέμε περιβάλλον, με το βιοτικό επίπεδο και το επίπεδο σπουδών να παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο. Πού την είδες τη βιολογία;

Και ναι, ο Σφυροδρέπανος γράφει με απόλυτα θετικό τρόπο (πρωτοδεσμίτικο τον λέγαμε κάποτε), σε αντίθεση με τον θεωρητικό (τριτοδεσμίτικο;) τρόπο άλλων. Ωστόσο, καθώς προείπα, δεν είναι μόνο οι σπουδές (το αυστηρό αντικείμενό τους, δηλαδή) που καθορίζουν τον τρόπο σκέψης ενός ατόμου (τα κανάλια σκέψης είναι άλλη συζήτηση).

Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι η γλωσσολογία είναι αυστηρά θετική επιστήμη, ωστόσο τη δουλεύουν φιλόλογοι και δεν τα καταφέρνουν άσχημα. Άρα κι αυτοί δεν είναι για τον πού** -- τα μπάζα.

Σε τελική ανάλυση, η κατανόηση του αντιθετοαναστρόφου (το -1/α, για να μην τρελαινόμαστε πίσω από όρους) είναι σπουδαίο πράγμα, αλλά αν κάτι το βλέπεις μονο τεχνικά, αποσπασμένο από το κοινωνικοοικονομικό έδαφος, δηλαδή εκεί που ορίζεται η κοινωνία, καταλήγεις στον στείρο τεχνοκρατισμό («α, αφού χρωστάμε Α ευρώ στην τράπεζα, ας κόψουμε τα Α από μια θέση εργασίας που μπορεί να λείψει»· όχι και τόσο στείρο δηλαδή· περνάς απέναντι). Αντιστρόφως (αλλά όχι αντιθέτως), αν αναπτύσσεις σε 256 σελίδες έναν στίχο του Ρίτσου δεν λες τίποτε και απλά καταναλώνεις χαρτί (bits).

Άρα πρέπει να δεις διαλεκτικά τις δύο οπτικές, θεωρητική και θετική, πάλαι ποτέ γʹ και αʹ δέσμη.

Ανώνυμος είπε...

Κριτία ντρέπομαι που μάλλον "θεραπεύουμε" παρόμοια επιστήμη! Αν και σε αυτό το άρθρο αποδεικνύεται η φιλοσοφική βάση της πολιτικής σου μαλ..., αχέμ, αδυναμίας να παρακολουθήσεις τις εξελίξεις, να κατανοήσεις έστω και σε στοιχειώδες επίπεδο τη θεωρητική δουλειά του Κόμματος, όπως φαίνεται σε όλα τα υπόλοιπα άρθρα. Και φυσικά ότι δεν χωράει στο "θετικό" (σε αυτό θα επανέλθω) μυαλουδάκι μας πως το απαντάμε; Με ειρωνία, βρισιές και τρολαρίσματα. Από την επιστήμη μέχρι τη θέση για το Δεκέμβρη του '44.
Φαντάζομαι ότι θεωρείς τον εαυτό σου μαρξιστή, βεβαίως περισσότερο καταρτισμένο από το ΚΚΕ σύσσωμο. Σαν να λέμε "μαρξισταρά" (που δεν παρέδωσε τα επιστημονικά όπλα, όχι του ΕΛΑΣ, αλλά μιας ιδεατής "καθαρής" επιστήμης). Είμαι σίγουρος ότι πιστεύεις ΄βαθιά ότι τα λεφτά που πέφτουν στις "θεωρητικές" επιστήμες είναι για την αποχαύνωση του κόσμου (που είναι...), ενώ στις "θετικές" επιστήμες για την "κατάκτηση της γνώσης".
Λοιπόν σου έχω νέα! Τοποθετήσεις όπως:
"Όσο για την άποψή σου ότι η επανάσταση θα δημιουργήσει "ολοκληρωμένους" ανθρώπους σε μαζική κλίμακα, είναι μάλλον μεταφυσική, αφού παραβλέπει τελείως τον βιολογικό παράγοντα. Εκτός αν υπονοείς πως στον ολοκληρομένο κομμουνισμό θα κάνουμε ευγονική..." ή
"Συγκεκριμένα για τη φιλοσοφία τώρα θα στο κάνω πάλι πενταράκια. Υπάρχει τομέας των Μαθηματικών που ονομάζεται "Λογική". Έλκει την καταγωγή της από το φιλόσοφο Αριστοτέλη και βρίσκεται στα θεμέλια της επιστήμης υπολογιστών. Υποστηρίζω ότι όποιος πανεπιστημιακός καθηγητής φιλοσοφίας δεν μπορεί να διδάξει σε πανεπιστημιακό επίπεδο "Λογική" σε τμήματα Μαθηματικών/Μηχανικών/Επιστήμης Υπολιγιστών, μπορεί να είναι μεν καθηγητής, φιλοσοφίας όμως δεν είναι σίγουρα! Τέτοια είναι η σχέση φιλοσοφίας-μαθηματικών.

Η γλωσσολογία είναι προφανώς μέρος των θετικών επιστημών. Από τη θεωρία υπολογισμού που μελετά τις γλώσσες των μηχανών και τους περιορισμούς τους, μέχρι την επεξεργασία φυσικής γλώσσας (NLP) που μελετά τις ανθρώπινες γλώσσες, οι θετικές επιστήμες είναι αυτές που μελέτούν τις γλώσσες με τυπικό τρόπο. Το ότι ο κορυφαίος εν ζωή γλωσσολόγος (και σφοδρός επικριτής της εμπορευματοποίησης του πανεπιστημίου) Νοάμ Τσόμσκι είναι καθηγητής στο MIT και όχι σε κάποια θεωρητική σχολή, είναι το πλέον αναμενόμενο με βάση αποκλειστικά επισημολογικά (sic!) κριτήρια."

δεν κάνουν καν προσπάθεια να κρύψουν τον βαθύ νεοθετικισμό σου. Άλλωστε η εμμονή σου να αποκαλείς τις φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά "θετικές" αποδεικνύουν περίτρανα το παραπάνω. Για πες μου, πόσο μη "θεωρητική" είναι η Χημεία, η Φυσική, τα Μαθηματικά; Ακόμα και το παράδειγμα της Γλωσσολογίας σου γυρνά μπούμερανγκ. Έγραψε κι άλλος, τη Γλωσσολογία την ασκούν φιλόλογοι και τα καταφέρνουν μια χαρά. Από την άλλη, η "τυπική μελέτη" της γλώσσας μέχρι που μπορεί να φτάσει; Μέχρι την παταγώδη αποτυχία του Wittgenstein; Μέχρι τον "μαρξιστικό" κύκλο της Βιέννης;
Οι επιστήμες μαρξιστικά χωρίζονται με βάση το αντικείμενο μελέτης. Χονδρικά μπορούμε να μιλήσουμε για φυσικές και κοινωνικές. Εσύ "μαρξιστή" μου συνέχισε να αναφέρεσαι σε "θετικές"... Και θες αυτό το πράγμα να το επιβάλλεις στο εργατικό κίνημα και στο ΚΚ, παραφράζοντας έναν καραφλό δικηγόρο που ηγήθηκε της Επανάστασης!

ΡΓ

Ανώνυμος είπε...

Το τι σημαίνει όλο αυτό; Ότι είσαι ανίκανος να μελετήσεις τα φαινόμενα στην κίνηση τους, ότι για πάντα θα κυβερνά το μυαλό σου η τυπική λογική Α=Α και το δυαδικό σύστημα. Και καλά, χωρίς αυτά δεν θα μπορούσα καν να βγάζω το άχτι μου πάνω σου πληκτρολογώντας στον υπολογιστή. Αλλά όταν αυτό μεταφέρεται στην κοινωνία και στην πολιτική, δημιουργεί Κριτίες, ανθρώπους ανίκανους να αντιληφθούν τον πλούτο της κοινωνικής πραγματικότητας. Ανθρώπους που κρύβουν την ανεπάρκεια τους πίσω από άναρθρες κραυγές: "Πουλιόπουλοι", "άχρηστοι θεωρητικοί", "ψεκασμένοι" κτλ.
Ε, λοιπόν πράγματι υπάρχουν όρια στο να δημιουργηθούν νέοι ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Σε αυτά βρίσκονται τύποι σαν τον Κριτία και κάποιους άλλους πολυτεχνίτες. Μόνο που δεν είναι βιολογικά, αλλά εξαρτώνται από το πόσο ξιπασμένος έχεις καταντήσει...

ΡΓ