Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Άξιον εστί

Ένα σχετικά ενδιαφέρον σημείο –όπου το σχετικά είναι όσο δεν πάει σχετικό- σχετικά με το κίνημα των αγανακτισμένων, είναι η ορθογραφία του. Έχω ακούσει πχ το επιχείρημα ότι θα έπρεπε να γράφεται με η, όπως κι η αγανάκτηση, γιατί το αγανακτώ δεν είναι όπως τα ρήματα που καταλήγουν σε -ίζω, για να σχηματίζει με γιώτα το θέμα του αορίστου κι όλα τα παράγωγά του. Ξέρω ότι δεν έχουν δίκιο, αλλά δεν μπορώ να το αποδείξω.

Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα –σχετικά πάντα- είναι η ετυμολογία της λέξης στα ισπανικά. Το indignados είναι μετοχή –όπως κι οι αγανακτισμένοι στα ελληνικά- που βγαίνει από το ρήμα indignar. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει «προσβάλλω» και προέρχεται από το επίθετο indigno που είναι το αντίθετο του digno και σημαίνει ανάξιος. Από το digno βγαίνει το ουσιαστικό dignidad που ‘ναι η αξιοπρέπεια. Η οποία ετυμολογικά στέκει στον αντίποδα των αγανακτισμένων, ιδανικών κι ανάξιων εραστών της εξέγερσης, που δεν έχουν πολλές αξιώσεις κι αιτήματα, μονάχα απαξίωση για τα κόμματα και τα συνδικάτα, όλα μαζί στο ίδιο τσουβάλι.

Ας επιχειρήσουμε μια σύνδεση με το αυριανό. Η συμμετοχή στην απεργία είναι πάνω απ’ όλα θέμα αξιοπρέπειας. Θέμα αρχής για όσους δε μπορούν να συνυπάρξουν με τις τύψεις και τη ρετσινιά του απεργοσπάστη. Το επόμενο βήμα όμως είναι να αποκτήσει πρακτικό αντίκρισμα, να γίνει κάτι παραπάνω από (εκ)δήλωση (αξιοπρεπούς) φρονήματος, την οποία οι παλαίμαχοι κομμουνιστές υπέγραφαν καθημερινά, αρνούμενοι να υπογράψουν μια δήλωση μετανοίας και να λυγίσουν στα βασανιστήρια.

Όσοι δεν απεργούν δηλαδή είναι αναξιοπρεπείς; Όχι βέβαια. Παλεύουν σκληρά με τους φόβους, τη συνείδησή τους, αλλά τις περισσότερες φορές χάνουν. Σαν τον ισοβίτη του αρκά, που παλεύει με την δυστυχία του κι ο μοντεχρήστος του λέει: περιττό να ρωτήσω ποιος κερδίζει.
Αλλά αφού ήρθαν έτσι τα πράγματα στη ζωή τους και δεν τη ζουν όπως τους αξίζει, μπορούν τουλάχιστον να μην την ευτελίζουν. Το πιο άμεσο πρακτικό αντίκρισμα μιας απεργίας, είναι η ανάκτηση της χαμένης (ταξικής) συνείδησης κι αξιοπρέπειας.

Το προπατορικό αμάρτημα ήταν όταν δέχτηκες –αναγκαστικά- να μπεις στον κόσμο της μισθωτής σκλαβιάς, κι άφησες την αξιοπρέπεια στην είσοδο της φυλακής, μαζί με τα υπόλοιπα προσωπικά σου αντικείμενα. Σκυφτός στα καφενεία, στους δρόμους σκεπτικός... αν κι έχεις σταυρουδάκι φυλαχτό για να σε φυλάει από τις δυσάρεστες σκέψεις και τη σκέψη γενικώς. Μα χτες μες στην πορεία... εγώ πάλι σκεφτικός ήμουν, αλλά δεν έχει να κάνει, εγώ δε μετράω. Κατά βάθος όμως χάρηκα που σε είδα εκεί. Κι ίσως να σκέφτομαι αν βρω κι εγώ το θάρρος σου, όταν βρεθώ στη θέση σου. Γιατί έξω από τον χορό, πολλά τραγούδια λέμε, και δεν κοστίζουν τίποτα.

Το επάγγελμά σου –λένε- δεν πρέπει να το κάνεις για τα χρήματα, να το βλέπεις σαν εκ-βιασμό, ή ως μια διεκπεραίωση στην καλύτερη. Αλλά να το απολαμβάνεις, με το χαμόγελο στα χείλη. Κι αφού δεν το κάνεις για τα χρήματα δηλ, τότε γιατί το κάνεις; Μήπως για τη δόξα; Κι έρχεται στη συνέντευξη πριν την πρόσληψη η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου. Τι φιλοδοξίες έχετε;

Έλα ντε. Τι τους λες τώρα; Να βγάλω χρήματα για να ζήσω. Όχι, δεν είναι σωστή απάντηση. Να πω ότι θέλω να πετύχω; Να γίνω πλούσιος και δυνατός; Μη φανεί ότι δεν έχω και στόχους στη ζωή μου. Μα τι ερώτηση είναι αυτή; Ούτε σε καλλιστεία να ‘μασταν.

Η βασική μου φιλοδοξία κύριε λάτσιο μου, είναι να επικρατήσει παγκόσμια ο κομμουνισμός. Έστω η δημοκρατική διχτατορία του προλεταριάτου και της νέας βάρδιας της ιντελιγκέντσιας, γιατί αγροτιά είναι εντελώς αμφίβολο αν θα έχει μείνει μέχρι τότε, όπως πάει το πράγμα.
Σε προσωπικό επίπεδο έχω τη φιλοδοξία να δουλέψω σε κάτι σχετικό με τις γνώσεις μου, τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντά μου. Αυτό κι αν είναι φιλόδοξο. Εντάξει, ήξερα ότι το πτυχίο μου είναι τελείως άχρηστο για την εύρεση εργασίας, και το μεταπτυχιακό επίσης. Αλλά δε φανταζόμουν ότι θα ‘ναι κι εμπόδιο, σε μερικές αγγελίες.

Προσπαθώ λοιπόν να μπω στην ψυχολογία σου, να καταλάβω πώς σκέφτεσαι, Γιατί σκύβεις το κεφάλι και βλέπεις μόνο μυρμήγκια. Και πρέπει να ‘ρθουμε στο δικό σου επίπεδο, να σε προσεγγίσουμε με δουλειά μυρμηγκιού, για να μπούμε στο οπτικό σου πεδίο και να ακούσεις τι λέμε.

Μαζί κι αυτοί που τα βλέπουν όλα από θέση αρχής, ακόμα και τους τακτικισμούς τους. Αρχές χωρίς αρχή και τέλος, που δεν πατάνε στην πραγματικότητα. Κοιτάνε ψηλά τον ουρανό, κι ονειρεύονται εφόδους, ενώ πάνε ντουγρού για τον γκρεμό, και λένε πως θα πετάξουν. Ξέχασαν πίσω και το καπέλο τους, το κομματικό και την πολιτική τους ταυτότητα, που έμεινε στο σπίτι. Σιγά μην φτιάξουνε έτσι ποτέ οργάνωση. Αλλά εμείς θα τη φτιάξουμε την οργάνωση, χαμένε, α χαμένε.

Βάζεις λοιπόν μέσο για να την βολέψεις, ρίχνεις τον εγωισμό σου, κλείνεις αυτιά και μάτια και σωπαίνεις, μαθαίνεις να είσαι ραγιάς, υποτελής –κι εγώ μαζί σου δηλ, μη νομίζεις ότι το δεύτερο πρόσωπο, είναι αφ’ υψηλού. Κι οι αγάδες μας είναι κλέφτες, κι έχουν κι αρματολούς να τους προστατεύουν.

Βασικά πρέπει να ρίξεις τον εγωισμό σου από την ανάποδη, να βρεις το συλλογικό σου εαυτό, την τάξη σου, τη δύναμή της, συνείδηση κι αυτοπεποίθηση. Για να αρχίσεις να ανακτάς την χαμένη ατλαντίδα, δικαιώματα, κατακτήσεις κι αξιοπρέπεια. Που δε θα την ανακτήσεις ατομικά, αλλά συλλογικά, σε έναν κόσμο που δε θα είναι πια κοιλάδα των δακρύων.

Όσο γίνεσαι εμπόρευμα, ανταλλακτική αξία, θα νιώθεις τη ζωή σου άδεια, χωρίς καμιά αξία χρήσης, πέρα από αυτές που σου πλασάρουν. Αξίζει να το δεις, να το αγοράσεις, να καταναλώσεις. Μα πάνω απ’ όλα να υπάρχεις για ένα όνειρο –κι ας είναι η φωτιά του κτλ. Γιατί πραγματική αξία έχουν μόνο αυτά που δεν έχουν αξία, ανταλλακτική. Κι οι μόνες θυσίες που έχουνε αξία είναι στον αγώνα για άλλη εξουσία. Ενώ οι πλαστές αξίες σε κάνουνε θυσία στον βωμό του κέρδους.

Σκέψου το σαν εκείνη τη διαφήμιση, που τα μετρούσε όλα με το χρήμα.
Απλήρωτη υπερωρία: μηδενική αξία. Χαμένο μεροκάματο σε μέρα απεργίας: αξία 30 ευρώ. Συλλογικός αγώνας κι ανάκτηση της χαμένης αξιοπρέπειας. Αξία ανεκτίμητη. Μη ανταλλακτική και ανταλλάξιμη.

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...Για όλα τα άλλα υπάρχει η αταξική κοινωνία... Άντε να δούμε και αύριο τι θα γίνει...

Ανώνυμος είπε...

Με αυτά τα μυαλά απολιθωμα, θα φτιάξετε άσυλο ανιάτων όχι οργανωση.

και το ΚΚΕ θα φτιάξει το δικό του στρατόπεδο εργασίας με τους προλετάριους και παλι σκλαβους.

αν το φτιάξει, γιατί με το ευρώ ενέδωσε στην συναινεση που ζητά το κεφαλαιο.

Ανώνυμος είπε...

εσυ τωρα ανωνυμε πήγαινε να παλέψεις το αίτημα Νο9 της Συνέλευσης του Συντάγματος (αποφαση 13/06, http://real-democracy.gr/votes/2011-06-13-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%BB%CF%83-136 ),να καταργήσετε τα κόμματα δηλαδή.Πατε να κάνετε εξόρμηση στους εργάτες,φοιτητές,στις γειτονιές με αυτη την απόφαση.
Ζήτω η πρόοδος,ζήτω οι "κομμουνιστες" που κρύβουν τον τιμημένο τίτλο στο Σύνταγμα για μερικές ψήφους.Αλλά έλα όμως που δεν κάνουν τα ράσα τον παπά.Πέφτουν οι μάσκες.Απλά καθαρά και γρηγορα,μέρα με την μέρα πλέον.

Ανώνυμος είπε...

αντίθετα, εσυ ανώνυμε πηγαινε να πείσεις την εργατική τάξη πόσο ωραια ήταν στην ανατολική ευρώπη, όπου εξοντώνονταν κομμουνιστές από τις ηγεσίες των ΚΚ, όπου δεν υπήρχαν ούτε ίχνος συνδικαλιστικών και λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Πήγαινε μαζι με το κκε να πείσεις πως το κρέας ήταν ψάρι, και η ανατολική ευρώπη, σοσιαλιστική.

Πήγαινε να πείσεις πως η ταξική ξεφτιλα της ανατολικής ευρώπης που κατασυκοφάντησε τον κομμουνισμό, είναι...ελπίδα!

Χαμένε, α χαμένε...

Ανώνυμος είπε...

Ο κνίτης ανώνυμος, ξεχνά πως το κόμμα του δεν συμμετέχει σε κανενα κίνημα το οποίο δεν ελεγχει.

Πάντα βρίσκει κάποια αστεία δικαιολογία και την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια!

Αλήθεια, καλή η στήριξη του κκε κα ιη συναινεσή του με την αλλαγή της θεσης του για το ευρω

zamorano είπε...

Παιζει να ειστε ολοι ο ιδιος και απλα να τρολαρεις...ευκολα,πολυ ευκολα...

Αναμενεται η απαντηση του κνιτη ανωνυμου...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ο ιβάν το πήρε από το στόμα μου. Αναμένω την ψυχραιμία του ανώνυμου κνίτη, και να ασχοληθούμε με κάτι πιο σοβαρό, γιατί αύριο ίσως γίνουν σπουδαία πράγματα, είτε έτσι, είτε αλλιώς.

Κατά τα άλλα το ψήφισμα 9, αν είχε λίιιγο καλό μάρκετινγκ, θα γινόταν περίφημο σαν το τεύχος νο 8. Αλλά τώρα το περιβάλλει πέπλο ένοχης σιωπής..

Ανώνυμος είπε...

Τελικά υπάρχει κάποιος που να κάνει κριτική στο ΚΚΕ με λογικά επιχειρήματα;
Ο Ανώνυμος 14/6/11, 4:29 ή είναι ο Πρετεντέρης ή έχει μεταλλαχθεί σε Πρετεντέρη! Του προτείνω να διαβάσει τα βιβλία που διαφημίζει το ΑΛΤΕΡ: "τα παιδιά του Στάλιν", "οι δολοφόνοι του Στάλιν", "Ο Στάλιν έσφαξε πολλούς..." , Μπαμπα γιατί ο Στάλιν ήταν τόσο κακός;", "Αμάν με έφαγε μπαμπέσικά ο Στάλιν" . Θα τα βρει πολύ του γούστου του, όπως τα βρήκαν χιλιάδες εθνικόφρονες Έλληνες...

RedBoy είπε...

Κάναν προβοκάτσια σήμερα με όλη την έννοια του όρου. 250,000 Εργαζόμενοι στον δρόμο κι όλη η ουσία χάθηκε σε επικοινωνιακά παιχνίδια των μίντια.

Οι αγανακτισμένοι είναι puppets που θα παίζουν αυτο το ρόλο (ενίσχυσης του προφιλ του ΓΑΠ) ανάλογα με την περίσταση και παρεα με τους "αναρχικούς".

Τα μίντια και το πολιτικο κατεστημένο (πάντα προς όφελος των μονοπωλείων) θα μανιπιουλάρουν αυτή την άμορφη μάζα των αγανακτισμένων διότι αυτό τους αξίζει. Το κεφάλαιο παίζει με το διαλεκτικό δίπολο δίνω ελπίδα-παίρνω ελπίδα, μορφοποιώ το υλικό και ενισχύω προφίλ του προθυπουργού μου.

Το κόκκινο εργατικό κίνημα είναι η μόνη ελπίδα. Δεν είναι μόνο το θέμα της λαικης εξούσιας. Χρειάζεται το κόμμα να φροντίσει την τάξη και να της δώσει δύναμη. Αυτό είναι το ενδιάμεσο (μεταβατικό) πρόγραμμα.

Stalina είπε...

Ξέρει κανείς πόσο κόσμο είχε χθες το ΠΑΜΕ(στην Αθήνα), γιατί έχω ακούσει πολλά διαφορετικά νούμερα?

Ανώνυμος είπε...

anti to kke na symbalei stin kateythinsi genikeymenis astatheias sto politiko skiniko,k malista na tin metatrepsei se ayto poy thelei ,protimaei ton ''entimo'' dromo twn eklogwn . ws mono dromo gia tin laiki eksoysia??aporw poios peithetai pia me ayto to pragma.twra poios kynigaei tis psifoys...

RedBoy είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
RedBoy είπε...

Θα το παίξει Θάτσερ μάγκες...Θα πέσει ξύλο...πολύ ξύλο...Με μοντέρνο τρόπο..Σκύλοι τεθωρακισμένα κλπ...Την ειδατε τη φατσα του χθες? Και το Γκρο πλαν? Σαν πλανητάρχης ηταν.

Δείτε το εξώφυλλο του γκαρντιαν...Όταν μια κυβέρνηση χάνει έδαφος δε βάζεις στο πρωτοσέλιδο σου το βρωμοξυλο που ρίχνει στο δρόμο, αλλά τον πρωθυπουργό σε κατάσταση ανυσηχίας κλπ.

Αυτοί απ΄την άλλη θέλουν να δείξουν πως γα@$%αει μία δυνατή κυβέρνηση εν ωρα κρίσης. Διοτι αυτό θα λειτουργήσει παραδειγματικά για τη δική σου κατάσταση στη Βρετανία η οποία πάει εξισου απ΄το κάκο στο χειροτερο.

ΤΟ ΝΑΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΙΕΙ ΤΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ. Σιγα μην εκαιγαν τον Σαμαρά απο τώρα. Η κριση υπολογιζεται ότι θα κρατησει δεκαετιες. Καλη μας ορεξη.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εγώ πάλι δεν ξέρω ποιον από όσους δε σκέφτονται με όρους τυπικής λογικής- αυτός ο διαχωρισμός εκλογών κι αγώνων, που απαγορεύει να εντάσσονται οι πρώτες στην τακτική μας. Αυτοί που κυνηγάν ψήφους παρόλα αυτά είναι μάλλον όσοι εκστασιάζονται με εξαψήφια νούμερα, και προκειμένου να τα κρατήσουν είναι πρόθυμοι ακόμα και να ακυρώσουν τους εαυτούς τους, περνώντας ψηφίσματα που προτείνουν την κατάργηση των κομμάτων. Αυτά μεταξύ πολλών άλλων, που πέρασαν στο ντούκου λόγω της συγκυρίας που παραείναι σοβαρή για να μπλέξουμε σε τέτοιες ανοησίες. Όποιος θέλει να καταλάβει τι σημαίνει διάλογος για βάλιουμ με άκρως κουραστικό συνομιλητή που έχει μείνει πίσω από τα γεγονότα κι εξακολουθεί να τα βλέπει με εγκεφαλικά σχήματα που είχε έτοιμα από πριν, μπορεί να κοιτάξει τα σχόλια στο γκράνμα πχ. Κι όποιος θέλει να συνεχίσει στο ίδιο στιλ, μπορεί να το κάνει εκεί πέρα.

RedBoy είπε...

@ Απολίθωμα

Προφανώς και δεν υφισταται διαχωρισμός. Το θέμα είναι οτι δεν "έπεσε και η κύβερνηση" χθες την ίδια ώρα που έθαψαν το γεγονός με αυτά τα επικοινωνιακά. Το βασικό είναι το εξής: Για να γίνουν εκλογές με όρους ΚΚΕ πρέπει να έχεις δυνατό κίνημα στους δρόμους .

Tα υπόλοιπα περι κοινοβουλευτικού φετιχισμού αναπαραγούν τον φετιχισμό του συστήματος και την τρέχουσα μόδα που θέλει το ΚΚΕ στην συνείδηση των αγανακτισμένων να είναι "συστημικό" κόμμα. Τα χουμε πει...Εδραιώνονται στην αριστερά αστικές θεώριες τύπου Χαμπερμας με τισ οποίες προσπαθούν να χτυπήσουν το ΚΚΕ την ίδια ώρα που συνεργάζονται με "αριστερους" Πασοκους.

@Stalina

Η ενημέρωση μου μέσα απ΄την πορεία του ΠΑΜΕ μιλουσε για κόσμο "απο εποχή Γιανίτση".

Η ενημέρωση από Βρετανο δημοσιογράφο του BBC τα φουσκωσε λίγο. όπως και να χει σε όλη την Ελλάδα οι πορείες ήταν "φουσκωμένες" πράγμα ενθαρρυντικό μετα την φτωχή σε κόσμο πρωτομαγιά.

Ανώνυμος είπε...

μια απαντηση στην εκλογολαγνεια της κοινοβουλευτικης αριστερας:

http://ilesxi.wordpress.com/2011/06/16/%CE%B7-%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AC%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%AF/

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Παναγιώτη Μαυροειδή, (12.13)
Οσα δε φτάνει η αλεπού,
τα κάνει κρεμαστάρια!

Πυρήνας της Τρολλιάς είπε...

"Ας θυμηθούμε λίγο και την εμπειρία της Αργεντινής…."

Πράγματι, η εμπειρία της Αργεντινής είναι ένα λαμπρό παράδειγμα για τους λαούς όλου του κόσμου. Εμπρός στο δρόμο που χάραξε το σεισμικό επαναστατικό κίνημα της Αργεντινής. Ζήτω η λυρέτα Εξαρχείων.

Γιατί στην τελική, λίγη γενικευμένη αστάθεια είναι ο στρατηγικός μας στόχος.

Ανώνυμος είπε...

Εδώ και ένα χρόνο η χώρα μας βρίσκεται στο Μνημόνιο. Μας είπαν ότι το Μνημόνιο είναι μονόδρομος για να μειωθεί το χρέος. Μας είπαν ότι οι περικοπές, η λιτότητα και οι νέοι φόροι είναι αναγκαίες θυσίες για να ανακάμψει η χώρα από την κρίση. Μας είπαν ψέματα!
Νέα μέτρα παίρνονται κάθε μήνα, μισθοί κόβονται, οι φόροι αυξάνονται. Και το χρέος ολοένα αυξάνει, η ανεργία εκτοξεύεται, η νεολαία παίρνει το δρόμο της ξενιτιάς. Τα νέα δάνεια πάνε για την εξυπηρέτηση των τόκων στους πιστωτές μας και τα ελλείμματα της Ελλάδας και άλλων χωρών του ευρωπαϊκού νότου γίνονται τα πλεονάσματα της Γερμανίας και άλλων πλούσιων χωρών του βορρά. Κι όλα αυτά γιατί για τη διόγκωση του χρέους δεν φταίνε οι μισθοί και οι συντάξεις όπως λένε, φταίνε οι μεγάλες φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις για το κεφάλαιο, φταίει το φαγοπότι σε εξοπλισμούς και φάρμακα. Δεν πάει άλλο! Ο λαός θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του για να σπάσει ο φαύλος κύκλος!
Είμαστε ήδη χρεοκοπημένοι και δεν μας το λένε έως ότου περάσουν και άλλα εξοντωτικά μέτρα και περικοπές, ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν και ξεπουλήσουν όσο όσο δημόσια γη και περιουσία.
Κόντρα στους δικούς τους «μονόδρομους» εμείς λέμε:
- Να πάρουν πίσω όλα τα Μνημόνια, να ξανακερδίσουμε τη ζωή μας!
- Να μην τολμήσουν να ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
- Να φύγουν! Δεν θέλουμε την κυβέρνηση, το ΔΝΤ και την Τρόϊκα.
- Καμία ιδιωτικοποίηση, κανένα ξεπούλημα δημόσιας γης και περιουσίας
- Δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε! Άρνηση πληρωμής-Διαγραφή του χρέους, αυτό το χρέος δεν είναι δικό μας! Να ληφθεί πρόνοια για το μικρό μέρος του χρέους που αφορά ασφαλιστικούς οργανισμούς εργαζομένων.
- Εθνικοποίηση των τραπεζών. Το κράτος με τα προγράμματα στήριξης τις έχει πληρώσει ήδη παραπάνω από τη χρηματιστηριακή αξία τους για να συνεχίσουν να κερδοσκοπούν.
- Να ανοίξουν τα βιβλία του χρέους από το λαό για να μάθουμε πού πήγαν τα λεφτά
- Ριζική αναδιανομή εισοδήματος και αλλαγές στη φορολογία προς όφελος των εργαζομένων, να πληρώσουν αυτοί που τα έχουν, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, το κεφάλαιο και η Εκκλησία.
- Θέλουμε λαϊκό δημοκρατικό έλεγχο στην οικονομία και στην παραγωγή.

Ξέρουμε ότι ο δρόμος που διαλέγουμε είναι δύσκολος και θα αντιμετωπίσουμε πολλές απειλές και εκβιασμούς. Θα μας πουν για χρεοκοπία, απομόνωση της χώρας ακόμα και για κίνδυνο εκτροπής. Ξέρουμε ότι θα περάσουμε δύσκολα, όμως αυτός ο δρόμος που μας οδηγούν με τα συνεχή Μνημόνια θα είναι χειρότερος. Ο λαός μας έχει πει πολλά μεγάλα ΟΧΙ, ας πούμε κι άλλο ένα!
Με λαϊκή αυτοοργάνωση και άμεση δημοκρατία παντού, στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς και σπουδών, με πίστη στις δυνάμεις μας και στις δυνατότητές μας θα κερδίσουμε το μέλλον μας!
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
(Kων.Καβάφης)

Ανώνυμος είπε...

το παραπάνω είναι η απόφαση της λαϊκής συνέλευσης της 16/6/2011 για το χρέος μετά από πρόταση της θεματικής συνέλευσης οικονομίας