Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Μια χαρά και δυο τρομάρες

(εκλογική ανασκόπηση)

Βγαίνοντας την κυριακή απ’ το σπίτι, έβλεπες κόσμο στο δρόμο, στην εκκλησία, τα καφενεία και στα προποτζίδικα, που δεν αδειάζουν ποτέ. Ξέγνοιαστα κυριακάτικα πρωινά, με τον κόσμο να έχει χίλιες σκοτούρες κι έγνοιες, αλλά να τις ξεχνάει και να τις κρύβει. Η ζωή συνεχίζεται με κανονικούς ρυθμούς, χωρίς να κοιτά τη δική μας μελαγχολία, όπως μας λέει ο ποιητής. Αλλά στην πράξη την προκαλεί και ενίοτε την ενισχύει.

Κάθεσαι εκλογικός αντιπρόσωπος, ή πας να ψηφίσεις το κόμμα και βλέπεις χύμα κόσμο στην ουρά. Μωρομάνες (sic) και γιαγιάδες, πουριτανές κυράτσες, κουστουμαρισμένους γέρους με συντηρητισμό ευθέως αντίστροφο του ποσού της σύνταξής τους, δικά μας μπαρμπάδια να μιλάνε για τον ζούκωφ –κουστουμαρισμένα κι αυτά, αλλά πάντα κάπως ξεχωρίζουν- τρέντι νέους, απολιτίκ συριζαίους. Κόβεις φάτσες και πέφτεις στην αντιδιαλεκτική λούμπα του φυσιογνωμισμού. Πόσοι να μας ψήφισαν άραγε; Αυτός… όχι. Ο άλλος όμως…; Μπα, αποκλείεται. Κι εκεί σε πιάνει η μελαγχολία.

Αυτό είναι όμως το βασικό που πρέπει να αποβάλλουμε. Όχι (μόνο) την απαισιοδοξία, αλλά την κακή συνήθεια να κρίνουμε τον κόσμο με παλιά κριτήρια. Ο τάδε είναι έτσι, ο δείνα αλλιώς, ο άλλος ψώνιο, βλάκας, δεξιός, πασόκος, ρασταφάρης, φασιστόμουτρο. Το μόνο κριτήριο που έχει αξία κι υπερτερεί των άλλων είναι το ταξικό. Αυτό καθορίζει τη θέση και τα συμφέροντα του καθενός. Και πρέπει σιγά-σιγά ν’ αρχίσει να καθορίζει και τη συνείδηση, την πολιτική του στάση.

Πάμε τώρα στο αποτέλεσμα. Μετά τα πρώτα exit polls η χώρα έζησε για λίγα λεπτά στον πυρετό της αριστερής κυβέρνησης με πυρήνα το σύριζα. 100+ έδρες για το σύριζα –εάν έβγαινε πρώτο κόμμα και έπαιρνε το μπόνους των 50 εδρών. Άλλες τριάντα από τον κουβέλη κι ένα κομμάτι του πασοκ. Και για αυτές που υπολείπονταν υπήρχαν δύο εκδοχές. Η πρώτη ήταν να δώσει ψήφο ανοχής ο καμμένος. Κι η δεύτερη ν’ ακούσει ο λαός του κουκουέ τον τσίπρα και να γκρεμίσει τις αποφάσεις της ηγεσίας, των κομματικών συνεδρίων, ίσως και το κτίριο του περισσού, αν χρειαστεί, επιβάλλοντας στην πράξη την πολυπόθητη ενότητα, “πάνω απ’ το πτώμα του κόμματος”.

Προς το παρόν γλιτώσαμε από τους ευσεβείς πόθους του αλέξη, μπορεί να τους ξαναβρούμε όμως μπροστά μας στα μέσα ιούνη, όπου πιθανότατα ο σύριζα θα ανεβάσει κι άλλο τα ποσοστά του. Τότε ίσως βγει επιτέλους και η αστική κυβέρνηση που ήθελαν μερικοί για να της βάλουνε το πιστόλι στον κρόταφο και να την εκβιάσουν μαζικά, ώστε να διαγράψει το χρέος και να διενεργήσει ελε (επιτροπή λογιστικού ελέγχου) για να δει πόσο από αυτό το χρέος διαγράφτηκε νόμιμα, βάσει διεθνούς δικαίου.

Αυτή την κυριακή γυρίζουμε τον τροχό της ιστορίας, έγραφε ο αλέξης σε ένα άρθρο του στο παρόν. Κι ο νους πήγε αμέσως συνειρμικά στον τροχό της τύχης με τον πολυχρονίου στον αντένα. Θα γυρίσει ο τροχός να πηδήξει κι ο φτωχός που λέει η παροιμία. Κι αν σου κάτσει χρεοκοπία; Πολιτική πρωτίστως κι ύστερα όλα τα υπόλοιπα. Δε βαριέσαι. Το μοναστήρι με τις εφεδρείες να ‘ναι καλά.
Τσίπρας-Ολάντ, Καμπότζη-Μιτεράν –που λέει και το σύνθημα, παραφρασμένο.

Ο σύριζα ανεβαίνει γιατί πέφτει το πασόκ κι αντιστρόφως. Έχει σε επιτελικό ρόλο τον εξ απορρήτων του γιωργάκη (κοτζιάς) και τα ορφανά του πασόκ (σακοράφα και κουρουμπλής) πρώτα σε σταυρούς στη β’ αθηνών (τρίτος είναι ο παπαδημούλης, για να ολοκληρωθεί η αριστερή στροφή του εκλογικού σώματος). Και η λογική λέει ότι εκτός από τις μαζικές διαρροές ψηφοφόρων από το πασόκ, υπήρξαν και πασοκάρχες που έκαναν εκλογική δουλειά για το σύριζα. Αλλιώς είναι πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι στην χώρα αυτή ζουν ένα εκατομμύριο συριζαίοι. Φυσιογνωμικά μου προκύπτει, μαθηματικά όχι και τόσο και κινηματικά ακόμα λιγότερο –την πρωτομαγιά με τη γσεε πχ ήταν πάλι τρεις κι ο κούκος).

Οι πασόκοι ζουν ντεζαβού με το 89’ και κινδυνεύουν να πάθουν ό,τι δεν έπαθαν τότε: να διαλυθούν. Ο μόνος συνεκτικός ιστός που τους απέμενε ήταν η εξουσία. Αν την χάσουν, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να τους συγκρατήσει. Τη στιγμή λοιπόν που ο σύριζα έκλεινε «ραντεβού με την ιστορία», το πασόκ έφτανε εκλογικά στο 13,2, που ήταν το πρώτο ποσοστό το ενιαίου συνασπισμού, στις εκλογές του 89΄. Και στις επόμενες κινδυνεύει να πέσει ακόμα πιο χαμηλά, ακολουθώντας την πορεία του συν εκείνης της εποχής, στις συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις του 89-90.

Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι ο μπαμπούλας της ακυβερνησίας που τότε ζημίωνε την αριστερά και το αίτημα της απλής αναλογικής, τώρα ωφελεί το σύριζα και γυρνά εναντίον του δικομματισμού, που δεν έχει αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης. Ενώ ο κοτζιάς, που το 89’ είχε διαφωνήσει από τα κάτω και αριστερά, πέρασε αργότερα από το πασόκ και τώρα ετοιμάζεται να το βάλει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, πετυχαίνοντας αυτό που ήθελε να κάνει το 89’ ο ανδρουλάκης, που τώρα βρίσκεται στο πασόκ, ως ένας από τους 40 μόλις βουλευτές του που εκλέχτηκαν. Το έλα να δεις.

Παρόλα αυτά το πολιτικό μήνυμα των εκλογών είναι ότι ο κόσμος γουστάρει αλλαγή. Γουστάρει 80’ς, υποσχέσεις για ακόμα καλύτερες μέρες και παραμύθι για εύκολες λύσεις. Η πασοκάρα είναι αθάνατη, ακόμα κι όταν πεθαίνει. Ένα κεφάλι του κόβεις, δύο βγάζει (ένα ροζ κι ένα πράσινο) σα λερναία ύδρα. Κατά βάθος όλη η ελλάδα είναι πασόκ. Το ξαναψήφισε και στις εκλογές, αλλά δεν το ξέρει. Ψήφισε για την ακρίβεια το γενόσημό του, τον σύριζα. Και πασόκ να μην ήταν, πάλι πασόκ θα ψήφιζε. Σαν εκείνο το σύζυγο που απατάει τη γυναίκα του με κάποια που της μοιάζει, γιατί κατά βάθος, μόνο αυτή θέλει. Κι αν δεν υπήρχε το πασόκ, θα έπρεπε να το εφεύρει.

Κι άντε τώρα να πάει παραπέρα η συνείδησή του. Αυτός καλό πασόκ ψήφισε, αλλά νομίζει ότι ψήφισε αριστερά και περιμένει αποτέλεσμα. Κι άμα δει μία από τα ίδια, θα απογοητευτεί χειρότερα και δεν θα πιστεύει ότι υπάρχει εναλλακτική. Για αυτό είναι επικίνδυνος ο οπορτουνισμός κι οι διάφορες εκδοχές του, με τις αυταπάτες που σπέρνουν, πχ για μια νέα μεταπολίτευση (μεταπολίτευση του λαού την λέει η κοε, ή νεοπολίτευση, όπως είναι ο άθλιος νεολογισμός του άθλιου λαζόπουλου).

Αλλά αν αυτό ήταν το μήνυμα του κόσμου, ποιο ήταν το πολιτικό διακύβευμα αυτών των εκλογών; Συνήθως το διακύβευμα χρησιμοποιείται για να εκφράσει αυτό που κρίνεται, το «επίδικο» (που μαζί με το «πρόταγμα» ανήκει σε εκείνες τις λέξεις που ακούμε συχνά-πυκνά στα φοιτητικά αμφιθέατρα, αλλά είναι ζήτημα αν θα τις απαντήσεις στην πραγματική ζωή, εκτός σχολής. Παρόλα αυτά το ρήμα διακυβεύω έχει μάλλον διαφορετική σημασία. Σημαίνει ρισκάρω, διακινδυνεύω. Με αυτή την έννοια, διακύβευμα σε αυτές τις εκλογές, υπήρχε μόνο για τους καπιταλιστές, που διακινδύνευαν την ομαλή αναπαραγωγή του αστικού, πολιτικού συστήματος. Μπορούμε να πούμε πως αυτή η αναπαραγωγή κλονίστηκε εξαιτίας της αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης, ή της ανόδου του σύριζα; Προσωπικά, δυσκολεύομαι να απαντήσω καταφατικά.

Νομίζω ότι το κύριο άρθρο του βήματος, παραμονή των εκλογών, μπορεί να δώσει απάντηση στην ερώτησή μας. Και το 81’ επί αλλαγής, μας λέει ο ψυχάρης, υπήρχε έντονη ανησυχία στους διάφορους κύκλους της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας, αλλά ο «εθνάρχης» τους καθησύχαζε: Αν ο Ανδρέας δεν πειράξει τα εξωτερικά, στα εσωτερικά να κάνει όσα λέει! Έχει δίκιο...
Και λίγο πιο κάτω μας το κάνει πενηνταράκια –και για τον πλέον ρομαντικό οπορτουνιστή: Ο νικητής των σημερινών εκλογών μπορεί να χειριστεί κατά το δοκούν τα εσωτερικά. Αλλά έχει περιορισμένες δυνατότητες στις σχέσεις µε ξένους. Δεν είναι δυνατόν να ανατρέψεις μονομερείς διεθνείς συνθήκες.

Ο ψυχάρης είναι ο βηματοδότης που δίνει τη γραμμή της τάξης που υπηρετεί. Και βάζει στη θέση του τον κάθε ονειροπόλο που φαντασιώνεται έναν έλληνα τσάβες, στο πρόσωπο του τσίπρα. Εφόσον δεν πειράξει τα εξωτερικά ο σύριζα, μπορεί να παίξει όσο θέλει. Αυτή είναι η κόκκινη γραμμή των αστών. Και δεν έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι θα την περάσει ο αλέξης, για να διακυβεύσει τη διακυβέρνησή του.

Πάμε τώρα και στην ουσία. Τις προάλλες ο θηλυκός μου γονιός πήγε να ρίξει ένα τζόκερ στο ναό του στοιχήματος, που δεν αδειάζει ποτέ, κaι ένας θαμώνας της είπε να έρθει μετά την κλήρωση για να το γιορτάσουν μαζί με το εκλογικό αποτέλεσμα.
Και πού ξέρω aν γιορτάζουμε για τους ίδιους λόγους; του απαντά με ερώτηση.
Γιατί εσύ ποιο κόμμα θέλεις να νικήσει; τη ρωτάει ο θαμώνας.
Ένα είναι το κόμμα, του λέει. Αλλά δεν το ‘πιασε το υπονοούμενο.
Το κουκουέ εννοεί, του εξηγεί ένα τρίτος πιο δίπλα.
Το κουκουέ; Α όχι, μέχρι εκεί δεν πάω, σπεύδει να πει έντρομος.
Λες και του ‘παν να ανοιχτεί στα βαθιά, που δεν πατώνει, με φουσκοθαλασσιά.

Αυτή είναι η πολιτική ουσία των εκλογών. Ο πολύς κόσμος φοβάται να ανοιχτεί στα βαθιά, γιατί τον έχουν πείσει ότι μέσα έχει καρχαρίες, ότι θα απομονωθεί από τα πιράνχας της εε, κι ότι οι ρώσοι που το αποτόλμησαν πνίγηκαν και κατέληξαν ταξικά ναυάγια. Κι έτσι μένει στα ρηχά μέτωπα ενάντια στο μνημόνιο, περιμένοντας στο ακρογιάλι το επόμενο τσουνάμι που θα σαρώσει ό,τι έχει απομείνει από τα δικαιώματά του. Και πότε-πότε πλατσουρίζει οργισμένος, αντί να μάθει να κολυμπάει.

Ενώ εμάς, μετά την πτώση στα αστικά κέντρα, μας έμειναν μόνο τα υψηλά ποσοστά στα πάλαι ποτέ ξερονήσια, να παραπέμπουν στο νησί της επανάστασης, στη θάλασσα της καραϊβικής. Κι ύστερα σου λέει ότι δε μπορούν να υπάρξουν σοσιαλιστικές νησίδες μες στο καπιταλιστικό σύστημα. Θα πάμε να ζητήσουμε όλοι άσυλο στη λδ της ικαρίας, που λέει κι ο trash, πάνω σε μια σχεδία.

Ο κόσμος δεν έχει ξεφύγει ακόμα απ’ τη λογική της ανάθεσης. (Ούτε κι εμείς εντελώς –φίλοι, οπαδοί, ακόμα και μέλη- αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα). Και δεν είναι έτοιμος για τη λογική της «αντίστροφης ανάθεσης» που βάζει το κόμμα. Πάρε την κατάσταση στα χέρια σου λαέ. Δε θα σου λύσει το κουκουέ τα προβλήματα, χωρίς εσένα. Μόνος σου θα τα λύσεις, με τη δράση και τον αγώνα σου, τόσο τα δικά σου, όσο και του κινήματος ή του κόμματος–σε τελική ανάλυση.

Επειδή όμως αυτός είναι επί του παρόντος ο βαθμός ωρίμανσης του κόσμου κι αυτό είναι το επίπεδο της συνείδησής του, το ζητούμενο είναι τι μπορεί να κάνει η πρωτοπορία, για να το τραβήξει προς τα εκεί που θέλει και να το ανεβάσει. Κι αυτό είναι το θέμα μιας άλλης ανάλυσης.

53 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Αν ο Ανδρέας δεν πειράξει τα εξωτερικά, στα εσωτερικά να κάνει όσα λέει! Έχει δίκιο..."

Κάτι σημαίνει αυτή η φράση για την τωρινή γραμμή του Κόμματος, που δεν περιλαμβάνει την εξάρτηση και το πεδίο πάλης της εθνικής ανεξαρτησίας.

Ανώνυμος είπε...

"Και η λογική λέει ότι εκτός από τις μαζικές διαρροές ψηφοφόρων από το πασόκ, υπήρξαν και πασοκάρχες που έκαναν εκλογική δουλειά για το σύριζα."

Αυτό το λέω από την πρώτη στιγμή βλέποντας και τα πράγματα σε τοπικό επίπεδο (πασόκοι υποψήφιοι και μη, μαγνησίας), αλλά δυσκολεύονται καποιοι να το πιστέψουν. Χάρηκα που το διαπιστωσες και εσύ. (Πιθανότατα το παρατήρησαν όλοι οι εκλογ. αντιπρ.)

"Αλλιώς είναι πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι στην χώρα αυτή ζουν ένα εκατομμύριο συριζαίοι."

Ενώ, είναι απείρως (ή "εμπείρως") πιο εύκολο να πιστέψεις ότι υπάρχουν 4-5 μύρια πασόκοι (με την ευρεία έννοια της πασοκικής συνείδησης και νοοτροπίας).

Ανώνυμος είπε...

Για τον πρώτο ανώνυμο: πόση σπέκουλα πια? Η αποδέσμευση από την ΕΕ που συνδέεται με την εργατική εξουσία τι είναι? Εσωτερικό ή εξωτερικό ζήτημα? Μάλλον και τα δύο... Μην γίνεστε φαιδροι στην φραξιονιστική σας προσπάθεια...

Ανώνυμος είπε...

@πρώτο ανώνυμο: όχι άλλη σπέκουλα! Μην γίνεστε φαιδροι στην φραξιονιστική προσπάθεια σας!

Ανώνυμος είπε...

http://e-globbing.blogspot.com/2012/05/to-photoshop.html. Ο ΣΥΡΙΖΑ απαγορευει πρωτος τα κομμουνιστικα συμβολα στην Ελλαδα. Ποσο πιο ΓΕΛΟΙΟΙ μπορειτε να γινετε..... ποσο πιο χαμηλα θα πεσετε....

Ανώνυμος είπε...

http://youtu.be/2Am47jKUFMw. Για τους κοκκινους καρχαριες που περιμενουν στα βαθια.

Kostas είπε...

για το πρώτο κομμάτι περί εμφάνισης, έτυχε να είμαι σε γάμο από το πρωί της κυριακής, και ψήφισα τελικά κατά τις 16:00...Προφανώς με πουκάμισο κυριλέ κ παντελόνι.Μια κυρία (που τελικά ζήτησε ψηφ/τιο από συριζαίους) με ρώτησε "κύριε, εδώ δουλεύετε?" προφανώς περνόντας με για μπάτσο, ενώ οι σ/φοι, που κάθονταν απέξω,ούτε καν έκαναν κίνηση για να μου δώσουν ψηφ/τιο...

demis είπε...

Αντί της εσωστρέφειας και της περιχαράκωσης του ρυακιού, ενωθείτε με τον χείμαρρο, να τους πάρει το ποτάμι! Τώρα, είναι ώρα (ακόμη).
Μετά τις (νέες) εκλογές, θα 'ναι πολύ αργά. Και θα το χτυπήσετε το κεφάλι σας! Πλην λακεδαιμονίων...

Αναυδος είπε...

χρονοντουλαπο της ιστοριας
το ποταμι δε γυριζει πισω και αλλα ωραια και πασοκικα
ευχαριστουμε αλλα δε θα παρουμε

Ανώνυμος είπε...

Ντεμη, μετανιωσαν οι Λακεδαιμονιοι που δεν συμμετειχαν μαζι σας στις φασιστοσυναξεις για τη Μακεδονια (μιας και ανεφερες τη γνωστη φραξη)? Για τους Γκεμπελισμους στο χτεσινο πρωτοσελιδο της Αυγης εχεις να πεις κατι ή το πηρε κι αυτο το ποταμι?

Ανώνυμος είπε...

Για την εξάρτηση, που ξέχασε το ΚΚΕ γιατί αρμενίζει στα πελάγη του τροτσκισμού , όλοι στην παρουσίαση του βιβλίου του Λιόση οσονούπω δλδ το Μάη
Για να ξαναμιλήσουμε για το πρόγραμμα του ΚΚΕ που ξεχάστηκε
Δείτε και στον Εργατικό αγώνα τι λέει η Α.Παπ. στο κλείσιμο του 16ου.
Τα υπόλοιπα είναι για κουβεντολόι

Anonymous anonymous είπε...

Επαναλαμβάνω αυτό που έγραψα ξημερώματα Κυριακής προς Δευτέρα: "Κομμουνιστές, ψηλά το κεφάλι! Ο αγώνας συνεχίζεται!"

Δεν χρειάζεται ηττοπάθεια. Ηδη "κάηκαν" τα 2 μεγάλα χαρτιά της αστικής τάξης (=ΝΔ, ΠΑΣΟΚ). Τώρα μπαίνουν μπροστά οι εφεδρείες της (ΣΥΡΙΖΑ, Καμμένος, ναζί). Στο χέρι μας είναι να τα κάψουμε και αυτά.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Πολύ γουστάρω με τα κανάλια από χτές.
Ποιό αντι-Μνημόνιο και κουραφέξαλα, την ξέχασαν και οι ίδιοι οι αντιμνημόνιοι τη φούσκα τους. Μια απίστευτη πολιορκία για να πιεστεί το ΚΚΕ να "συναινέσει" (=προσκυνήσει). Τη συνενοχή μας στο αποτέλειωμα του Λαού ζητάνε.
Δεν έχουν άλλη επιλογή, παρά να διαφημίζουν την δεδομένη και αμετακίνητη στάση του ΚΚΕ, ελπίζοντας ότι θα φοβηθεί και θα κάνει πίσω, η, τουλάχιστον, θα φοβηθούν οι σύντροφοι και θα προκαλέσουν "φυγόκεντρες τάσεις" και αποδιοργάνωση. Μόνο, που εγώ παρατηρώ αντίστροφα φαινόμενα. Αυτός ο κόσμος, που κουβαλάει το πνεύμα του ΔΣΕ και της αντίστασης της περιόδου '89-'91, δε μασάει.
Βάστα καημένο Μεσολόγγι!
Ενάντια στο ρεύμα της υποταγής, πάντα με τον Λαό, που έχει ψηλά το κεφάλι.

Λαμογιος είπε...

Ρε συ Ντεμη,τους ψηφοφορους του ΚΚΕ κανεις δεν τους κραταει με το ζορι.Αν θελουν να ενωθουν με τον...χειμαρο του ΣΥΡΙΖΑ ας το κανουν.Το ΚΚΕ αυτο ειναι και ολοι το ξερουμε.

Παντως επιφυλασσομαι για την ειλικρινεια αυτων των ενοτητων,γιατι ουκ ολιγες φορες εχω δει μαχαιρωματα μεταξυ των συριζαιων,μεταξυ των ανταρτων,και των 2 προαναφερθεντων μεταξυ τους.

Δεν ειναι σιγουρα το προβλημα το ΚΚΕ αν παρακολουθησεις την πορεια των διασπασεων των αριστερων κομματων στην Ελλαδα.Αλλιως θα υπηρχαν μονο 2 αριστερα κομματα,το ΚΚΕ και ολοι οι αλλοι οι ''ενωτικοι''.

Ανώνυμος είπε...

demis, ξέχασες και το "έξω οι βάσεις του θανάτου" και το "στις 18 σοσιαλισμός".

Ανώνυμος είπε...

βρυκολάκιασε κι ο Κύρκος! Ρε ο ΣΕΒ τους θέλει σε κυβέρνηση και κάποιοι από σας βαυκαλίζεστε ακόμα;

ΥΓ. "πλην Λακεδαιμονιών"... Δεν ξέρεις πως προσωπικά με τιμά που ήμουν Λακεδαίμονας το '93 και δεν ήμουν στις ίδιες συγκεντρώσεις με την Χρυσή Αυγή! Και σήμερα με τιμά γιατί παλεύω για σοσιαλισμό και όχι για καμιά κερατόκυβέρνηση και για καμία αναβαθμισμένη σοσιαλδημοκρατία! Έχουμε αυτοκτονήσει πολλές φορές ('44, ΕΔΑ, ΣΥΝ (και συγκυβερνήσεις - προσωπική άποψη...)) δεν την ξαναπατάμε!

Ανώνυμος είπε...

Ρε "εξαρτημένε", συνειδητοποιείς τι ακριβώς σχολιάστηκε πάνω; Ότι κάποιοι φτάνουν στο σημείο να κατηγορούν ΤΟ ΚΚΕ (και όχι την ηγεσία του, από τη στιγμή που μιλάμε για αποφάσεις συνεδρίων κτλ.) ότι δεν μιλάει για εξάρτηση για να μην τα χαλάσει με τους ιμπεριαλιστές! Αν αυτό δεν είναι φαιδρότητα, τι είναι...
Τώρα τα περί Λιόση κτλ., γνωστά-χιλιοειπωμένα. Απλά δεν ξέρω ποιος πέφτει πιο χαμηλά σε μια ετερόκλητη "λυκοσυμμαχία", ο Λιόσης που εκδίδει στο ΚΨΜ, ή το ΚΨΜ που εκδίδει Λιόση...

Ανώνυμος είπε...

Αν μπορεί κάποιος να με διαφωτίσει σε ό,τι αφορά τα εξής:

Γιατί διαγράφηκε ο Λιόσης από το ΚΚΕ ( με ποια κατηγορία, εκτός αν αποχώρησε οικειοθελώς) και αν έχει ενταχθεί σε κάποια οργάνωση. Θυμάμαι τις ιδεολογικές αντιπαραθέσεις με το Στέφανο Λουκά για το ζήτημα της εξάρτησης.

Και κάποιες πληροφορίες σχετικά με τον "εργατικό αγώνα". Είναι πρώην ΚΚΕδες; Πότε εμφανίστηκαν;

demis είπε...

Φίλε λαμόγιε,
Αυτή είναι η παθογένεια της Αριστεράς: οι διασπάσεις και ο εσωτερικός πόλεμος. Η οδοντογλυφίδα στο μάτι του συντρόφου, και όχι το δοκάρι στο στραβό μας.
Όμως, όποιος το μελετήσει, θα δει ότι παρά τον ανελέητο πόλεμο, εκ των έσω και εκ των έξω, μια καινούργια μέρα άρχισε να γλυκοχαράζει για τους έλληνες. Μια μέρα, που στο χέρι μας είναι να τη συνδιαμορφώσουμε ουσιαστικά και δημοκρατικά.
Οι κορώνες του παρελθόντος πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε συνεχή εγρήγορση για την οριστική ρήξη. Οι μπανανόφλουδες είναι στρωμένες, αλλά πια η Αριστερά έχει μάθει από τα λάθη της και δεν θα τα επαναλάβει.
Το '58 έλεγαν ότι θα τους σφάξουμε με τα κονσερβοκούτια..
Πριν τις εκλογές έλεγαν ότι θα τους πάρουμε τα σπίτια..
Όσο κι αν προσπαθήσουν όμως, δεν μπορούν πια να μας δαιμονοποιήσουν!
Ο λαός ξέρει καλά ποιοί είναι οι δαίμονες και σε ένα μήνα θα τους στείλει οριστικά στο πυρ το εξώτερο!

Scream είπε...

Τα χαιρετίσματα μου από την εξωτική Ολλανδία. Θα αναφερθώ σε 2 βασικά ζητήματα:
_Προεκλογικά
Είναι ίσως η πρώτη φορά που το ΚΚΕ τονίζει σε τόσο έντονο βαθμό την ουσιαστική διαφορά μεταξύ διακυβέρνησης και εξουσίας, αλλά και το πλαίσιο που εξασκείται/ανακτάται η κάθε μια. Αυτό είναι και το πρώτο σκέλος όπου πολλοί ασκούν κριτική, περί δήθεν αριστερίστικης στροφής. Αδυνατώ να καταλάβω την ουσία της κριτικής αυτής. Είναι ίσως στον αντίποδα ενός συγκοινωνούντος δοχείου που παλιότερα κατηγορούσε περί εργατικισμού. Είναι ουσιαστικό να γίνει κατανοητή η ουσιαστική διαφορά μεταξύ σοσιαλδημοκρατικών λογικών, κυβερνητισμού στην ουσία, και χειραφέτησης από την άλλη. Μιλώντας για χειραφέτηση, κρίνω εξαιρετικά καίρια, αλλά και τολμηρή, την τοποθέτηση της απελευθέρωσης , της συνειδητοποίησης εκ μέρους του υποκειμένου της δυνατότητας καθορισμού από αυτό το ίδιο της τύχης του. Την κατάργηση εν ολίγοις των αστικών αντιπροσωπευτικών λογικών, και την αντικατάσταση τους από μια ουσιαστική διαδικασία διαρκούς ελέγχου της κοινωνικής συνδιαλλαγής. Σε αυτό ακριβώς το ζήτημα πρέπει να εστιάσει και μια ουσιαστική κριτική. Εφόσον επιλέγεται να τεθεί ως κύριο ζήτημα, τότε πρέπει να αναδειχθούν και πτυχές που το καθιστούν συνολικά ευαίσθητο. Για την δημιουργία του υποκειμένου, πρέπει κανείς να υποκειμενοποιηθεί πρώτα. Για τον Αλτούσερ ο δρόμος αυτός είναι η ιδεολογία, για τον Φουκώ οι σχέσεις εξουσίας, για τον Μπουρντιέ οι εγχάρακτες κοινωνικές προδιαθέσεις. Έχουμε ως φίλοι, ψηφοφόροι ή και μέλη, φτάσει σε σημείο να μπορούμε να επεξεργαστούμε τέτοια ζητήματα? Πρέπει να το κάνουμε? Η μήπως πρέπει να κοιτάξουμε το άμεσο μέλλον?

_Μετεκλογικά (που σε ένα υπέροχο διαλεκτικό δίπολο των καιρών τυχαίνει να είναι και προεκλογικό πάλι)
Προφανής ο άμεσος αποκλεισμός κάθε συνεργασίας με σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις. Αλλά όχι σε ένα πεδίο αμυντικής στάσης. Αντίθετα, εμφανής, δημόσιος διάλογος που ξεσκεπάζει τα συνειδητά ψευδή προστάγματα τους. Και ποιος καλύτερος τρόπος για αυτό από την επιδίωξη ενός πόλου συνεργασίας της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς; Μέσω της επιδίωξης ενός τέτοιου πόλου θα μπορέσει να τεθεί δυναμικά και η ουσιαστική διαφοροποίηση διαχειριστικών και ανατρεπτικών δυνάμεων. Όταν οι μεν μιλούν για κεντροδεξιά, οι δε για κεντροαριστερά, είναι προφανές να ορίσουμε οι ίδιοι τι εστί αριστερά, και να περάσουμε στην επίθεση.

Ανώνυμος είπε...

Προς ανώνυμους που "ανησυχούν" για την εξάρτηση...

Η κεντρική αφίσα του ΚΚΕ στις εκλογές έλεγε: "κυρίαρχος και ελεύθερος είναι ο Λαός ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει". Αυτό σημαίνει, για όσους δεν επιμένουν να έχουν σκοπίμως τα μάτια και τα αυτιά τους κλειστά, ότι το Κόμμα στέκεται στις μαρξιστικές-λενινιστικές θέσεις και αντιπαλεύει τόσο τον τροτσκισμό που δεν αναγνωρίζει καν το ζήτημα της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας, όσο και τις χρεωκοπημένες αντιλήψεις ουράς στην "εθνική αστική τάξη" που, τάχα, είναι σε αντιπαράθεση με τον ιμπεριαλισμό και τους εγχώριους υπηρέτες του.

Το ΚΚΕ λέει πολύ απλά ότι το εθνικό πρόβλημα (όπως και κάθε αστικοδημοκρατικό πρόβλημα στην εποχή του ιμπεριαλισμού) δε μπορεί παρά να παλεύεται σε απόλυτη συσχέτιση με την πάλη για τη σοσιαλιστική επανάσταση, στο πλαίσιο της οποίας και μόνο μπορεί να λυθεί οριστικά. Έκφραση αυτής της βασικής λενινιστικής θέσης είναι και τα συνθήματα "έξω από την ΕΕ - διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία", αλλά και η θέση του για τις εξελίξεις στην περιοχή της Αν. Μεσογείου που συνδυάζει την ανάγκη υπεράσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, ειδικά εφόσον δεχθεί πολεμικό χτύπημα στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, με την απόλυτη καταδίκη της συμμετοχής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που μαίνονται (π.χ. Αφγανιστάν), έγιναν (π.χ. Λιβύη) ή σχεδιάζονται (π.χ. Συρία, Ιράν). Είναι το μόνο κόμμα που έθεσε το ζήτημα της εξόδου από το ΝΑΤΟ, το ζήτημα του κλεισίματος των αμερικάνικων βάσεων. Πως από όλα αυτά, τώρα, κάποιοι επιμένουν στο ότι το ΚΚΕ υποτιμά τα ζητήματα της πάλης για την ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία, είναι απορίας - αν όχι τίποτε περισσότερο - άξιον...

Μαξιμιλιανός

Kostas είπε...

@demis:

"Οι κορώνες του παρελθόντος πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε συνεχή εγρήγορση για την οριστική ρήξη"
[...]
"Όσο κι αν προσπαθήσουν όμως, δεν μπορούν πια να μας δαιμονοποιήσουν!
Ο λαός ξέρει καλά ποιοί είναι οι δαίμονες και σε ένα μήνα θα τους στείλει οριστικά στο πυρ το εξώτερο!"
........ούτε δύο γραμμές δεν μπόρεσες να κρατηθείς

Λαμογιος είπε...

Οριστικη ρηξη με τι?Με τον καπιταλισμο και την ΕΕ σιγουρα οχι.Οριστικη ρηξη με τον μαρξισμο σιγουρα,αλλα εχει γινει εδω και 2 δεκαετιες αυτο εκ μερους του ΣΥΝ.

Ανώνυμος είπε...

Μονο την τελευταια παράγραφο κρατάω απο το αρθρο. Οι προσπάθεια ανάδειξης της δυγλωσσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να μας κανει να μην δουμε το πόσο πίσω είναι το Κομμα στην εκλαικευση της πολιτικής του. Αναγνωρίζω ότι τα μέσα του εχθρού είναι πολύ ανώτερα αλλα κάποια πράγματα βγάζουν μάτι για το ποσο πρόχειρα και γραφικά είναι. Ποιος Γιατρος, Δικηγόρος, Πληροφορικάριος, Λογιστής κτλ θα ταυτιστεί με τον τυπο που ρίχνει μουτζα στο χρεος απο το σποτακι εαν δεν ειναι 1000% ΚΚΕ...

Kostas είπε...

@ anonymos 11.22p.m.
ότι δεν έχουμε καλό αμπαλάζ, δεν έχουμε, αυτό είναι μεγάλη αλήθεια, ειδικά όταν πας να παίξεις μπάλα στο αστικό γήπεδο των εκλογών.Ακόμα και το σχόλιο της παπαρήγας για την bayern μάλλον κακό έκανε, γιατί πρώτον είναι γερμανική ομάδα και δεύτερον πολλοί την αντιπαθούν..χάθηκε να μιλήσει για μπιλμπάο ή μπαρτσελόνα ρε γμτ (έτσι να το γυρίσουμε κ λίγο στο χαβαλέ)

Ανώνυμος είπε...

δυστυχως ζουμε το τελος του τελευταιου κομμουνιστικου κομματος της ευρωπης, χασαμε συντροφοι και η λαιλαπα που λεγεται τσιπρας θα μας σαρωσει, μπαινουμε σε ενα μεσαιωνα χωρις οπλα, περαστικα μας

Ανώνυμος είπε...

Εντάξει ρε τελευταίε ανώνυμε. Αν τα βάψουμε σήμερα μαύρα και μιλάμε για τέλος της ιστορίας, τι θα έπρεπε να κάνουν τα μέλη του κόμματος το το 91; Να πηδάνε ομαδικά από την ακρόπολη γιατί τι νόημα είχε η ζωή; Σίγουρα θα υπάρξει μεγάλη πίεση. Την κυριακή ζήσαμε το 1977, σε ένα μήνα θα ζήσουμε το 1981, αλλά ο πολιτικός χρόνος είναι πολύ πυκνός.Ας είμαστε έτοιμοι κατά το δυνατόν γιατί μπορεί οι εξελίξεις να είναι καταιγιστικές.

mariori

Kostas είπε...

"δυστυχως ζουμε το τελος του τελευταιου κομμουνιστικου κομματος της ευρωπης, χασαμε συντροφοι και η λαιλαπα που λεγεται τσιπρας θα μας σαρωσει, μπαινουμε σε ενα μεσαιωνα χωρις οπλα, περαστικα μας"

re sigratitheite.deixte empistosini sto KKE, den kolosame allou k allou, tora tha kolosoume?

Ανώνυμος είπε...

Πιάσανε δουλειά πάλι οι δήθεν οπαδοί-ψηφοφόροι του κόμματος.Μην ακούτε αυτούς που προσπαθούν να διασπείρουν απογοήτευση και πανικό. Αυτοί την δουλειά τους κάνουν.

demis είπε...

Eγκατάλειψη θέσεων; Aυτή είναι η δικαιολογία, αλλά είναι πειστική;

http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=7711:2012-05-08-16-14-55&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279

"...Τώρα χάνονται δουλειές, τώρα σκλαβώνονται οι εργάτες, τώρα κλείνουν μαγαζιά, τώρα αυτοκτονούν άνθρωποι και το ΚΚΕ δεν συμμετέχει, ούτε υποστηρίζει έστω μια κυβέρνηση που θα προσπαθήσει να τα σταματήσει όλα αυτά.

Γιατί;

Διότι «ο Τσίπρας λέει ψέματα, εξαπατά τον λαό, δεν θα γίνουμε σαν τα μούτρα σας».

Δίκη προθέσεων;

Παραλογισμός;

Απορία ψαλτού βηξ;

Ο,τι κι αν είναι, αφήνει τον λαό αβοήθητο. Η αποστασιοποίηση του ΚΚΕ για να μην καλλιεργήσει τάχα στο λαό αυταπάτες, αποβαίνει τελικώς χρήσιμη σε όσους επιδιώκουν να μην αλλάξει τίποτε.

Θα αλλάξουν όλα αύριο, μας διαβεβαιώνει το ΚΚΕ και ως τότε, τιμωρεί όσους είχαν αυταπάτες, λέει, για το... Μάαστριχτ. Εως τότε ας χαθούν μεροκάματα, ας κλείσουν σπίτια και μαγαζιά, ας χαθούν ζωές, όταν

όλοι χάσουμε τις αυταπάτες που μας καλλιεργεί η απλώς αριστερά (!) και προσχωρήσουμε στην Αίρεση των Καθαρών, θα σωθούμε.

Με έναν λόγο, η Ελλάδα ζητάει την αρωγή του ΚΚΕ και το ΚΚΕ της υπαγορεύει όρους. Η εργατική τάξη χρειάζεται το ΚΚΕ και οι αριστεριστές της ηγεσίας του την κοιτούν στα δόντια να δουν αν είναι.... κομμουνιστική.

Ως εδώ!

Αν συνεχίσει έτσι το ΚΚΕ, ο λαός θα το προσπεράσει, δεν θα το χρειάζεται..."

του Στάθη

*Δημοσιεύθηκε στο www.enikos.gr την Τετάρτη 9 Μαΐου 2012 (απόσπασμα).

Kostas είπε...

"Αν συνεχίσει έτσι το ΚΚΕ, ο λαός θα το προσπεράσει, δεν θα το χρειάζεται..."
To ΚΚΕ πρότεινε τη λύση στο λαό, και έστω και στρεβλωμένη, μισή, έφτασε στο λαό και ο κόσμος δεν τη δέχτηκε.Έχει άλλα κόμματα και ο λαός τα προτίμησε.Δεν χρειάζεται το ΚΚΕ λοιπόν για να διαχειριστεί την κατάσταση πράγματι, το ΚΚΕ δεν υπάρχει για να σώζει τον καπιταλισμό, υπάρχουν κ εκκλησίες.Ας αναλάβει ο Τσίπρας να σώσει το λαό.Έλεος με το Στάθη

Ανώνυμος είπε...

Ο λαός έχει κι αυτός ευθύνη για τη τύχη του - ίσως την κύρια ευθύνη - να πάρει την απόφαση ποιά πολιτική ηγεσία θα επιλέξει.
Γάμος με το στανιό δεν γίνεται λέει ο λαός και ούτε μπορείς να σώσεις κάποιον που δεν θέλει να σωθεί!

λαθραναγνώστης

Αναυδος είπε...

Ωραιος ο σταθης σκυλευει μεχρι και τους νεκρους για να σαλπισει τη συμμαχια με το κεφαλαιο ρε ουστ

Ανώνυμος είπε...

Το καλύτερο απ' όλα είναι ότι το ΚΚΕ προτείνει εκ νέου εκλογές... πονάνε τα μυαλά μας!!!
πραγματικά αναρωτιέμαι, έχει απομείνει ίχνος λογικής??!
@Κostas δε ξέρω αν το έχουμε πάρει χαμπάρι αλλά το ζήτημα είναι να σωθεί ο λαός, και αυτό ο Τσίπρας και κάθε τσίπρας δε μπορεί να το κάνει γιατί δεν έχει τέτοιο σκοπό-πρόγραμμα-λογική, αλλά την έχει απεμπολήσιε και κάθε άλλος αυτή τη λογική...
Κάποτε τουλάχιστον υπήρχε ένα ΚΚΣΕ που τράβαγε κανένα αυτί κι ερχόμασταν στον ίσιο δρόμο, υπήρχε ο Χαρίλαος και άλλα ηγετικά στελέχη τα οποία έδιναν τον τόνο κι έσωσαν το κόμμα το '91, σήμερα δεν υπάρχει δυστυχώς τίποτα απ' όλα αυτά, ωστόσο η ιστορία και η ιδεολογία δεν ξεγράφεται τόσο εύκολα...
KouKos

Kostas είπε...

"δε ξέρω αν το έχουμε πάρει χαμπάρι αλλά το ζήτημα είναι να σωθεί ο λαός"

και αν ο λαός δεν θέλει να σωθεί?Ο λαός αρνείται να ακούσει το ΚΚΕ (πλέον τις κραυγές του) για το πως μπορεί να σωθεί, ενώ ξέρει ότι το ΚΚΕ έχει επιβεβαιωθεί σε όλα.Όσο το ΚΚΕ πιστεύει πως έχει τη λύση για το λαό, δεν πρέπει να αλλάξει τη γραμμή του ακόμα κι αν ο λαός το απορρίπτει.Πρώτη ή τελευταία φορά γίνεται αυτό?Όμως λέω ότι η απάντηση που έδωσε στον Τσίπρα η ανταρσύα, το πλαίσιο των 6 σημείων της, πρέπει να είναι αρχή διαλόγου για το ΚΚΕ με την ανταρσύα κι αν θέλουν και άλλοι.Αν βρει το ΚΚΕ έστω και έναν λόγο να μη συμφωνήσει με το πλαίσιο της ανταρσύας θα τρελαθώ

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Διάβασα και την ανακοίνωση του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για την συνάντηση με τον Τσίπρα: Φαίνεται, πως έχει γίνει "προκήρυξη έργου". Οποιος λιανίσει αποτελεσματικότερα το ΚΚΕ, θα πάρει την "θυγατέρα του Πασά για σύζυγο, και μετά τον θάνατο του Πασά, θα λαμβάνει και τον θρόοοονον".
Μάλλον με αυτά τα κριτήρια θα γίνει η ανακήρυξη του νέου ΠΑΣΟΚ, του ΕΦΕΔΡΙΚΟΥ. (Το ΔΗΜΑΡ ήδη κόπηκε, είκοσι μέρες προ των εκλογών).
Ολοι αναφέρονται στην στάση του ΚΚΕ δήθεν έκπληκτοι, λες και δεν ήταν προεκλογικά ξεκαθαρισμένη, και μάλιστα με επιτηδευμένα αντιεπικοινωνιακό τρόπο, για να μην επιδέχεται "ερμηνείες"...
Χτές τα κανάλια, σήμερα (άλλη μια φορά) "επισήμως" ο wannabe-Κερένσκι Τσίπρας, βεβαίως ο Στάθης, η "Ηumanite" του Ολάντ, συγγνώμη, "Κ"ΚΓαλλίας, νάσου και ο νεοτροτσκιστής γερο-Χάγιος: "Θα μιλήσει με το ΚΚΕ" κι αυτός. Να πείς τι ρε φίλε; Εξω τα κόμματα και από την ...Βουλή; Φτειάχνοντας στο πόδι (άψε-σβήσε) και ένα προγραμματάκι, γιατί "πάνω απόλα αι αρχαί";
Για να μιλήσεις με το ΚΚΕ, πρέπει να το θέλει και το ΚΚΕ. Οι καλοί γάμοι γίνονται από έρωτα, όχι με βιασμό! Και μάλιστα κατ' εντολήν του Βεζύρη!
Εσωτερική κατανάλωση μου μυρίζουν αυτά τα σπασμωδικά. Είπαμε, θα πιούν πολλοί "το Ποτήριον τούτο", να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους, καθώς σφίγγουν οι κώλοι.
Και, άντε, τελειώνετε. Η βρείτε τα μεταξύ σας, η ξανακάντε εκλογές, παραμυθιάστε αλλιώς το πόππολο, μην τυχόν και μοιραστεί αλλιώς η τράπουλα. Το ΚΚΕ, κι έτσι και αλλιώς στην απόξω θάναι, μαζί με τον λαό. Οχι τον καναπεδάτο, αλλά αυτόν, που θέλει να αγωνιστεί.
Και μην ελπίζετε στα όνειρα της συντρόφισσας Βάλιας Καϊμάκη.

Ανώνυμος είπε...

ΣΕΧΤΑΡ πάλι κάνε γλου γλου το κεφάλι σου, γιατί την έχεις ακούσει για τα καλά!

Ανώνυμος είπε...

Για μένα όλα τα λεφτά αυτή τη στιγμή είναι η διαδικασία επικοινωνίας της ΚΕ με τις ΚΟΒες, σχετικά με την υπόθεση των εκλογών. Γιατί αν μη τι άλλο, άσχετα και απο το τι θα βγεί σαν αποτέλεσμα και σαν συμπέρασμα, μια τέτοια διαδικασία θα δημιουργήσει τις συνθήκες ενότητας στο κόμμα στις δύσκολες μέρες που έρχονται. Μην αυταπατόμαστε, αν δεν γίνει κάτι μεγάλο, στις επόμενες εκλογές ΣΥΡΙΖΑ, Καμμένος και ΧΑ θα βγούν πιο ενισχυμένοι και το ΚΚΕ πιο αποδυναμωμένο. Και εκεί θα αρχίσουμε να μιλάμε με άλλους όρους πλέον, αυτούς της έναρξης ενός ήπιου εμφύλιου πολέμου(για αρχή). Αν το κόμμα δεν είναι οργανικά σφιχτά δεμένο σαν μια γροθιά δε θα μπορέσει να σταθεί στο ύψος του. Και τότε, αλίμονο όχι μόνο σε μας αλλά σε όλο το λαό...

ο σχιζοφρενής οικοδόμος με το καδρόνι είπε...

Εκτός απ' τους πασόκους είναι και το Κόμμα που ζει ντεζαβού με το '89. Μόνο που αυτή τη φορά ο εκβιασμός είναι χειρότερος. Έχει ένα μήνα να αποφασίσει αν θα βάλει τη γραμμή του στον κώλο του και θα συγκυβερνήσει ή αν θα αγγίξει ποσοστά μ-λ. Γιατί, μην κρυβόμαστε, έτσι όπως πάει στις επαναληπτικές θα ψηφίσουμε ΚΚΕ η Αλέκα, ο Μάκης και εγώ.

Τι απ' τα δύο είναι όμως χειρότερο;

Ας το δούμε πραγματιστικά. Ο τσίπρας οδεύει προς την εξουσία στη βάση ενός μεγάλου ψέμματος, υποσχέθηκε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Εύκολες λύσεις όμως δεν υπάρχουν, και αν υπήρχαν οι αστοί θα τις εφάρμοζαν πρώτοι. Και επειδή ο τσίπρας δεν είναι ο έλληνας λένιν -αυτός είναι ο μπογιόπουλος- η νέα κυβέρνηση στην πράξη έχει δύο επιλογές. Ή να εφαρμόσει το μνημόνιο ή να πάει σε χρεοκοπία. Και το δεύτερο είναι ακόμη χειρότερο απ' το πρώτο.

Και μην πει κανείς ότι το ΚΚΕ θα μπορούσε να συμμετάσχει επιβάλλοντας την πολιτική του. Καταρχήν γιατί δεν το παίρνει. Αλλά κυρίως γιατί το παραπάνω δίλημμα το ΚΚΕ το υπερβαίνει (όπως και όλα) δια της λαϊκής εξουσίας, κι αυτό δεν είναι bullet που προστίθεται με κοπτοραπτική σε κοινό πλαίσιο. (Μαξιμαλιστικό ή όχι, τι να κάνουμε, αυτή είναι η πολιτική του. Και τελοσπάντων ποιος είπε ότι οι κομμουνιστές είναι υποχρεωμένοι να έχουν μια έυκολη λύση για όλα;)

Δεν ξέρω τι απ' τα δύο πρόκειται να γίνει. Εμένα ο σύριζα μου πέφτει λίγος, δε τον έχω ικανό να κάνει την ελλάδα κούγκι. Εκτός και αν τα αφεντικά μας αποφάσισαν ότι δε μας θέλουν πια και έδωσαν στον αλέξη τα κλειδιά του αυτοκινήτου να το ρίξει στο γκρεμό.

Σε οποιοδήποτε σενάριο, είτε με debtocracy είτε με bankruptcy, το ΚΚΕ στην κυβέρνηση που θα αναλάβει να παίξει την τελευταία πράξη του ελληνικού δράματος θα ήταν απείρως χειρότερα στριμωγμένο απ' ό,τι τώρα. Θέλουν να το έχουν δεμένο χειροπόδαρα και να βγάζουν βίτσια. Και τι θα έλεγε τότε, δεν ήξερα;

Όσο κι αν φαίνεται αυτοκτονική η στάση του ΚΚΕ, εγώ την καταλαβαίνω. Απλά δεν έχει άλλη επιλογή.

Θέλω να πιστεύω ότι αρκετοί απ' αυτούς που ερωτεύτηκαν τη φράντζα του Αλέξη και κατέβασαν τα ζιβάγκο απ' τις ντουλάπες θα απογοητετούν και θα γυρίσουν γρήγορα. Αλλά μέχρι τότε τι θα έχει μείνει απ' το ΚΚΕ;

Kostas είπε...

@σεχτάρ

Ρε σ/φε, νομίζεις ότι μια συνεργασία με ανταρσύα εγκυμονεί κινδύνους για εμάς?Εγώ δεν πιστεύω πως η ανταρσύα μπορεί να μας παρασύρει στο οτιδήποτε.Αντίθετα μαι συνεργασία μαζί τους μπορεί να μας βοηθήσει να περάσουμε στην αντεπίθεση.Το πλαίσιο που θέτει η ανταρσύα, όσο ανειλικρινές και να είναι, δεν μπορεί κανένας μας να το απορρίψει έτσι εύκολα.Ας προσέξουμε λίγο εδώ

parekklisi είπε...

Το ΚΚΕ για ποιο λόγο δε θα στηρίξει ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Αφού είναι αντικειμενικά ό,τι πιο κοντινό μπορεί να υπάρξει σε αυτά που έλεγε στο 16ο συνέδριο, ότι δηλαδή:

"Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς της επιρροής των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους, και ενώ δε θα έχουν διαμορφωθεί όροι για ριζική κοινωνική ανατροπή και επαναστατικό πέρασμα, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, με βάση το Κοινοβούλιο. Το Μέτωπο πρέπει να αξιοποιήσει αυτή τη δυνατότητα, να ελέγχει την κυβέρνηση, να στηρίζει τις πολιτικές επιλογές της υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Σ' αυτή την περίπτωση, η κυβέρνηση θα κριθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα κατά πόσο, με όπλο τη μέγιστη λαϊκή κινητοποίηση, θα καταφέρει να αντιμετωπίσει την αντίδραση της κυρίαρχης τάξης, με στόχο την ανατροπή ή την εξουδετέρωσή της και να συμβάλει στην ωρίμανση και στην έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας."
(Απόφαση 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ για το ΑΑΔΜ).

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμος@5:00π.μ.
Και όχι μόνο με τις ΚΟΒες αλλά και με τους φίλους του.
Παρατήρησα ότι στην εισήγηση εργασίας που έκανε η Κ.Ε, ζητάει από τη βάση να ασκήσει κριτική, χωρίς να υπάρχει όμως καθόλου σχετική εισήγηση.
Το θεωρώ πολύ θετικό. Το "συμφωνώ με την εισήγηση" και ξεμπλέξαμε, δεν μπορεί να παίξει!

λαθραναγνώστης

Ανώνυμος είπε...

@ parekklisi.
"....μπορεί να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, με βάση το Κοινοβούλιο."
Που τις βλέπεις στη δεδομένη περίπτωση τις "αντιιμπεριαλιστικές, αντιμονοπωλιακές δυνάμεις"

λαθραναγνώστης

Kostas είπε...

@parekklisi:
και ποιες ακριβώς θα ήταν οι αποφάσεις υπέρ των λαικών συμφερόντων μιας τέτοιας κυβέρνησης Τσίπρα, εντός Ε.Ε. και ευρώ?

Ανώνυμος είπε...

@pareklisi
"μπορεί να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, με βάση το Κοινοβούλιο"
Αν πας και πεις στο συριζα οτι ειναι αντιιμπεριαλιστες και αντιμονοπωλιακη δυναμη θα σε πλακωσουν χειροτερα και αν τους ελεγες για τη μανα τους. Δεν καταλαβαινω που βλεπεις οτι ταιριαζει εδω το προγραμμα, αλλα κατι καλυτερο θα ξερεις...

Ανώνυμος είπε...

Το ζήτημα είναι γιατί δεν προβλήθηκε η προγραμματική θέση και υποκαταστάθηκε από καταστροφολογία και μούτρα.

parekklisi είπε...

Φυσικά και δεν έγιναν οι ευρωπαϊστές του ΣΥΝ ξαφνικά αντιιμπεριαλιστές. Όμως το πρόγραμμα του ΚΚΕ λέει πάνω κάτω ότι είναι δυνατόν να υπάρξει Έλληνας Αλιέντε, ή έστω Τσάβεζ. Αυτό είναι τεράστια αυταπάτη που αντικειμενικά ωθεί τον κόσμο να πιστέψει σε λύσεις τύπου Τσίπρα.

Ανώνυμος είπε...

@μπρεζνιεφικό απολίθωμα"Ο κόσμος δεν έχει ξεφύγει ακόμα απ’ τη λογική της ανάθεσης. (Ούτε κι εμείς εντελώς –φίλοι, οπαδοί, ακόμα και μέλη- αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα). Και δεν είναι έτοιμος για τη λογική της «αντίστροφης ανάθεσης» που βάζει το κόμμα. Πάρε την κατάσταση στα χέρια σου λαέ. Δε θα σου λύσει το κουκουέ τα προβλήματα, χωρίς εσένα. Μόνος σου θα τα λύσεις, με τη δράση και τον αγώνα σου, τόσο τα δικά σου, όσο και του κινήματος ή του κόμματος–σε τελική ανάλυση."Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.Το θέμα όμως είναι τι κάνουμε με βάση αυτό το δεδομένο?Πετάμε ένα"οι εκλογές δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας δείκτης ωριμότητας της εργατικής τάξης" και συνεχίζουμε περιμένοντας πότε θα ωριμάσει η εργατική τάξη και θα επιζητήσει να κυβερνήσει η ίδια?Μήπως κάπου δε κάνουμε καλά τη δουλειά μας,προκειμένου,ο κόσμος να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του?

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Κόστα (9.30)
Το ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ένα αντικομμουνιστικό νεφέλωμα μικροαστών διανοουμένων, όπου η πολιτικοϊδεολογικά πιο συγκροτημένη δύναμη είναι η τρότσκες. Υπάρχουν αναλύσεις γι αυτό, μην επαναλαμβάνω. Εχει προσφέρει μεγάλες υπηρεσίες στην Αστική Τάξη, κυρίως γιατί προφύλαξε τους νεοσσούς της από την επικίνδυνη μόλυνση του κομμουνισμού και τους επέστρεψε καθαρούς και, κυρίως, ανοσοποιημένους, πίσω στην αγκαλιά της. Οπως είναι φυσικό, υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι στην βάση η στα κατώτερα κλιμάκια, που πιστεύουν πως παλεύουν για τον κομμουνισμό, αλλά τι ξέρουν, και κυρίως τι μαθαίνουν γι αυτόν; Οι περισσότεροι αφιονίζονται κατά του ΚΚΕ και μοιραία καταλήγουν, είτε στην ιδιώτευση, είτε, όπως η ηγέτες τους, να ονειρεύωνται την ημέρα, που θα διαλύσουν το ΚΚΕ.
Ηταν, μέχρι πρότινος, μια ατροφική γκρούπα, βραχυκυκλωμένη στις αντιφάσεις της, που επιβίωνε πάνω στην ζεστή αγκαλιά του χυδαίου αστικού αντικομμουνισμού, που ποτέ δεν τόλμησε να αντιπαλέψει παρά συχνά υιοθετεί και επαυξάνει.
Η προοπτική αναδόμησης του "κεντροαριστερού χώρου" (ΕΦΕΔΡΙΚΟ ΠΑΣΟΚ) ανατσουτσούρεψε τις ελπίδες τους αλλά και τον ρόλο τους σαν αντι-ΚΚΕ ανάχωμα. Γι αυτό και η κάποια υποτυπώδης αύξηση στους εκλογικούς δείκτες, χάρη στην κινούμενη πασοκική άμμο, που σε τούτες τις εκλογές την περίμεναν περισσότερη. Αλλά η ΑΤ πρόκρινε το φούσκωμα του μεγάλου Σύριζα σε αυτή την φάση, αφήνοντάς τον μικρό με ελπίδες για μιαν επόμενη...
Οταν κάνεις μια συνεργασία εξετάζεις κύρια το ποιόν του επίδοξου συνεργάτη σου, όπως κι αυτός το δικό σου. Πολύ περισσότερο, όταν, όπως και συ λες, είσαι σίγουρος για την ...ανειλικρίνεια του! Δεν ταιριάζουν σε κομμουνιστές αυτές οι πρακτικές: "Ξέρω τι κουμάσι είσαι, αλλά θα υποκριθώ ότι σε πιστεύω για να αποκτήσω πρόσβαση στον κόσμο σου και να τον "τραβήξω" (πως;) σε δρόμους, που εσύ δεν θα τον πήγαινες".
Το τίμιο και αγωνιστικό είναι να κριτικάρεις τα πολιτικά τους λάθη και να αφήσεις τα μέλη-φίλους τους να αποφασίσουν οι ίδιοι.
Δε γίνεται συνεργασία όταν ο ένας κοιτάει πως θα την φέρει στον άλλονε.
Την πληρώσαμε ακριβά αυτή τη λογική της αναζήτησης διαμεσολαβητών για την επαφή μας με τον λαό, και κυρίως είδαμε πως είναι αλυσιτελής.
Να μην έχουμε συμμάχους, φίλους, Μέτωπο, όπως σωστά βάζει το Πρόγραμμα μς; Βεβαίως να έχουμε, αλλά για να έχουμε πρέπει ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ τέτοιοι. Και δεν είναι απαραίτητο να είναι καν, κομμουνιστές. Αλλο όμως αυτό και άλλο να έχεις κάποιον, που αμφισβητεί τον υπαρξιακό σου λόγο, τον κομμουνισμό, όπως τον αντιλαμβάνεσαι εσύ, επιδιώκοντας να σου επιβάλλει την δική του αντίληψη. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν δυό ειδών κομμουνισμοί και να είναι δυνατόν να βαδίζουμε ταυτόχρονα και προς τους δύο! Εδώ, η κάποιος κάνει θεμελιακό λάθος, η είναι βαλτός. Και στις δύο περιπτώσεις δε χωράνε συμβιβασμοί.

Ανόνημος είπε...

@parekklisi

Καλά κάνεις και παραθέτεις το απόσπασμα του 15ου Συνεδρίου, που περιλαμβάνεται στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Πράγματι όπως λέει και το Πρόγραμμα:

"Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς της επιρροής των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους, και ενώ δε θα έχουν διαμορφωθεί όροι για ριζική κοινωνική ανατροπή και επαναστατικό πέρασμα, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δυνάμεων, με βάση το Κοινοβούλιο."

Με τη διαφορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί αντιιμπεριαλιστική, ούτε αντιμονοπωλιακή δύναμη. Ούτε και η ΔημΑρ.
Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ το συζητάμε, αν με το καλό μπει στη βουλή και υπάρξει τέτοιο σενάριο δεν ξέρω τι θα αποφασίσει το Κόμμα.
Πάμε παρακάτω όμως:

"Το Μέτωπο πρέπει να αξιοποιήσει αυτή τη δυνατότητα, να ελέγχει την κυβέρνηση, να στηρίζει τις πολιτικές επιλογές της υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Σ' αυτή την περίπτωση, η κυβέρνηση θα κριθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα κατά πόσο, με όπλο τη μέγιστη λαϊκή κινητοποίηση, θα καταφέρει να αντιμετωπίσει την αντίδραση της κυρίαρχης τάξης, με στόχο την ανατροπή ή την εξουδετέρωσή της και να συμβάλει στην ωρίμανση και στην έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας."

Λέει λοιπόν ότι το μοναδικό όπλο αυτής της προσωρινής κυβέρνησης προκειμένου να καταφέρει την ανατροπή του συστήματος, θα είναι η μέγιστη λαϊκή κινητοποίηση.

Το Κόμμα εκτιμά, και το είπε η Αλέκα πολλές φορές, ότι οι λαϊκές κινητοποιήσεις είναι αναντίστοιχες των απαιτήσεων. Εδώ που τα λέμε δεν χρειάζεται δήλωση της Αλέκας για να το διαπιστώσει κανείς αυτό. Καλά να είμαστε, 2 χρόνια τώρα γυρνάμε από πορεία σε πορεία και βλέπουμε τι γίνεται.

Κοινώς, για να μην χαθείς πάλι στα διάφορα μεταμαοϊκά ΚΟΕτζίδικα μονοπάτια σου, το Κόμμα δεν απορρίπτει το ενδεχόμενο μιας τέτοιας κυβέρνησης, και στο 18ο Συνέδριο δεν υπάρχει ούτε αλλαγή Προγράμματος, ούτε κάποια διορθωτική διατύπωση. Μια τέτοια κυβέρνηση θα είναι απλώς το, εντός του αστικού γηπέδου, σκέλος της όξυνσης του πολιτικού χαρακτήρα της ταξικής πάλης. Δηλαδή, η έντονη κινητικότητα ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ θα αποτελεί τη βάση, τον πυρήνα των πολιτικών εξελίξεων, και το Κόμμα εκτίμησε στο 15ο Συνέδριο ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο είναι δυνατόν να προκύψει θέμα σχηματισμού μιας τέτοιας κυβέρνησης, στην οποία το Κόμμα θα συμμετέχει.

Γιατί;
Επειδή ακόμα "δε θα έχουν διαμορφωθεί όροι για ριζική κοινωνική ανατροπή και επαναστατικό πέρασμα". Αν έχουν διαμορφωθεί, τέτοια κυβέρνηση δεν θα χρειαστεί, ούτε και θα γίνει.

Με ποιο σκοπό;
Να τη χρησιμοποιήσει ως εργαλείο ώστε να ενταθούν οι διεργασίες για τη διαμόρφωση των όρων "για ριζική κοινωνική ανατροπή και επαναστατικό πέρασμα". Αυτό που λέει το σύνθημα "όλα τα σφυριά βαράνε μαζί", δηλαδή, θα προστεθεί ένα ακόμα σφυρί, το οποίο θα είναι μια αντιιμπεριαλιστική και αντιμονοπωλιακή κυβέρνηση, με βάση το κοινοβούλιο.

Εάν βλέπεις ότι οι προϋποθέσεις αυτές ισχύουν σήμερα, τι να πω, μάλλον ζούμε σε διαφορετικές πραγματικότητες...

Kostas είπε...

@σεχτάρ
Δεν μπορώ να διαφωνήσω σητν ουσία μαζί σου σ/φε, αλλά θα διαφωνήσω στον τύπο.Τι ακριβώς θα μας κοστίσει να ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΟΥΜΕ μαζί τους?Το ξέρω ότι βάζουν τη λογική των σταδίων στο πλαίσιό τους, αλλά εμείς για ΜΙΑ ΦΟΡΑ, δεν έχουμ ευποχρέωση να μιλήσουμε, να τους το εξηγήσουμε, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ?και εν τέλει να διαφωνήσουμε. Αλλά να στο θέσω και αλλιώς. Γιατί να ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΛΕΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΛΑΙΣΙΟ (Ας είναι όσο προωθημένο θέλουμε, να τους βάλουμε και δύσκολα)?Αν μη τι άλλο, το κέρδος μας θα είναι εξασφαλισμένο με αυτό τον τρόπο: Είτε θα συμφωνήσουν μαζί μας σε ένα υπερπρωοθημένο πλαίσιο είτε θα διαφωνήσουν και θα μπορέσουμε να αποκαλείψουμε σε ένα μέρος της τίμιας βάσης τους ότι κάτι δνε πάει καλά εδώ.Εν κατακλείδι, μπορεί να μην μπορούμε να συμμαχήσουμε, το αντιλαμβάνομαι, αλλά ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΟΥΜΕ?

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχω ξαναγράψει σχόλιο στο μπλογκ σου. Ειδικα για τον σέχταρ όμως (και ελπίζω να το δημοσιεύσεις) : είσαι χυδαίος και με αυτά που λες ντροπιάζεις το κόμμα σου και κυρίως τους συντρόφους σου. Ανθρωποι σαν και σένα μόνο να βλάψουν μπορούν τους εργαζόμενους. Λυπάμαι που λες ότι είσαι κομμουνιστής.

ΓΛ

Ανώνυμος είπε...

Σύντροφοι, η θεωρία των σταδίων είναι τροτσκιστικος όρος. Η αναζήτηση του δρόμου προς το σοσιαλισμό είναι καθήκον ενός Κ.Κ. Δηλαδή αυτή είναι η διαφορά μας? Τότε χαρίζουμε στο Συν την ιστορία μας.