Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Επτά σε παίρνει αριστερά

Η αριστερά ως όρος που υποδηλώνει τον προοδευτικό, πολιτικό χώρο καθιερώθηκε επί γαλλικής επανάστασης, από τον τρόπο που κάθισαν και μοιράστηκαν στα έδρανα της εθνοσυνέλευσης οι πολιτικές δυνάμεις της εποχής. Μια ομαδοποίηση που έχει μείνει ως τις μέρες μας: από την ελληνική βουλή – όπου το κκε κάθεται αριστερά όπως μας δείχνει η κάμερα- μέχρι τα φοιτητικά αμφιθέατρα, όπου έρχεται ενίοτε κανείς ανυποψίαστος πρωτοετής και στιγματίζεται άθελα του, ή βρίσκεται ανάμεσα σε νεκρές ζώνες και διασταυρούμενα πυρά, προσπαθώντας να καταλάβει τι γίνεται.

Ούτω πως προκύπτει ένα διαχρονικό παιδικό ερώτημα που ωστόσο δεν έχει βρει ακόμα απάντηση. Εννοούμε αριστερά όπως τους βλέπουμε εμείς ή όπως κάθονται αυτοί; Κι ο συριζα τι είδους αριστερά είναι; Όπως μπαίνουμε ή όπως βγαίνουμε από την εε και το ευρώ; Και γιατί έχει τόσες αντιφάσεις (από τη σκοπιά της τυπικής λογικής) και λέει ο καθένας τα δικά του, ώστε να μην ξέρει τελικά η αριστερά τι ποιεί η δεξιά συνιστώσα;

Φταίει κι εκείνο το προεκλογικό σποτάκι του συν επί κωνσταντόπουλου, με σλόγκαν «η καρδιά χτυπά αριστερά», ενώ το μισό του δυναμικό έκλινε επι-δέξια και ταλαντευόταν, προκαλώντας καρδιακές αρρυθμίες. Έψαχναν λοιπόν τον πολιτικό της χτύπο και τον ξανάβρισκαν στην κούλουρη, όπου πήγαινε η ψυχή τους μέχρι να μπουν οριακά στη βουλή και να ανασάνουν με ανακούφιση. Γι΄αυτό πήραν το βηματοδότη της ρίζας να τους υποστηρίζει και έφτιαξαν το συριζα. Και τώρα που κάποιοι ονειρεύονται μια αριστερή κυβέρνηση που να απειλεί με εμφράγματα το ευρώ και την εε, το πράγμα γίνεται φαιδρό και αρχίζει να θυμίζει κωμωδία του σακελλάριου: χτυποκάρδια στις βρυξέλλες.

Θα μου πεις βέβαια ότι δε μιλάμε για τη γιαλαντζί αριστερά του σαλονιού, και θα συμφωνήσω. Ο χαρίλαος πάντως είχε βάλει και τη διαλεκτική πτυχή του πράγματος με το απόφθεγμα: αριστερά της αριστεράς βρίσκεται η δεξιά. Μια λογική που για κάποιο λόγο εξοργίζει πάντα τον κομμάντο – που από τότε που έγινε προλετάριος, σνομπάρει τα παλιά του λημέρια. Και την οποία είχε χρησιμοποιήσει έμμεσα και το πασοκ του ανδρέα, για να υφαρπάξει αντιδεξιές ψήφους, ώστε να μην επιστρέψει ο μπαμπούλας της δεξιάς.

Το πιο εντυπωσιακό σε όλα αυτά είναι η μεταστροφή που παρατηρείται. Ενώ παλιότερα στρίμωχναν τους αριστερούς να υπογράψουν δηλώσεις για να πάρουν πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, τώρα σπεύδουν όλοι να δηλώσουν αριστεροί – με το δικό τους τρόπο- για να πάρουν πιστοποιητικά προοδευτικότητας και αντιμνημονιακών φρονημάτων, και να τα εξαργυρώσουν στην πολιτική αγορά.

Ταυτόχρονα πίεζαν επί μακρόν και επανειλημμένα τους κομμουνιστές να δηλώνουν γενικά αριστεροί και να πάψουν να αυτοπροσδιορίζονται, να δρουν και να οργανώνονται ως κομμουνιστές. Είτε με το μαστίγιο της απαγόρευσης, όταν το κκε τέθηκε εκτός νόμου, είτε με το «γλυκό βόλεμα» της νομιμότητας και το ιδεολόγημα της προσαρμογής στις σύγχρονες εξελίξεις, δια της μετάλλαξης.

Την αριστερά πολλοί αστοί αγάπησαν, τους κομμουνιστές ουδείς. Ή όπως έλεγε η αλέκα στο ξέσπασμα στη δημοσιογραφική ζούγκλα του μάκη (σε μια από τις καλύτερες τηλεοπτικές εμφανίσεις της) τους τιμάνε μόνο νεκρούς και ακίνδυνους – ή πρώην-, με τους ζωντανούς έχουν πρόβλημα.
Ή όπως είχε πει ο βλαδίμηρος με αφορμή τον κάρολο: οι αστοί ντύνουν μετά θάνατον τους μεγάλους επαναστάτες με φωτοστέφανο για να τους «αφυδατώσουν» από κάθε ζωντανό, επαναστατικό περιεχόμενο και να (τους) καταντήσουν μια καρικατούρα ακίνδυνη για το σύστημα.

Όπως γίνεται και σήμερα εν πολλοίς με το μαρξ (που ξανάγινε μόδα τώρα με την κρίση) ή και τον ίδιο το βλαδίμηρο, με την επίκληση μιας ντούρας, λενινιστικής τακτικής που οδηγεί ευέλικτα στην εναλλακτική ενσωμάτωση στο σύστημα.
Αν και κατά βάση οι μπολσεβίκοι παρουσιάζονταν πάντα με το μαχαίρι στο στόμα και τα κέρατα του διαβόλου, παρά ως άγγελοι με τη ρομφαία και φωτοστέφανο. Γιατί κανείς ενσυνείδητος αστός δε συγχωρεί στο λένιν το χουνέρι του οκτώβρη ούτε στο στάλιν τη νίκη του επί του χίτλερ και το τσάκισμα του φασισμού.

Με τα πολλά λοιπόν, η έννοια της αριστεράς ξεχείλωσε και έγινε χυλός, φτάνοντας να καλύπτει οτιδήποτε βρισκόταν πιο αριστερά από τη νδ (με όρους πολιτικής γεωγραφίας). Ενώ σήμερα, που το στείρο δίλημμα της μεταπολίτευσης «δεξιά- αντιδεξιά» έχει αντικατασταθεί από το εξίσου απατηλό «μνημόνιο- αντιμνημόνιο», η έννοια έχει αρχίσει να περιλαμβάνει οτιδήποτε κινείται πέραν του πασοκ, ακόμα και ντούρους πασόκους, βασιλικότερους του βενιζέλου, που έμειναν προσωρινά πολιτικά άστεγοι.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, ο όρος περιλαμβάνει διασπάσεις δεύτερης και τρίτης γενιάς, κάθε «μακρινό συγγενή» του κόμματος που προήλθε κάποτε από τα σπλάχνα του, αλλά τείνει να αποκτήσει εξ αγχιστείας σχέση μαζί του. Κι έκτοτε επιζητά ένα είδος φροϋδικής εκδίκησης από το κόμμα, για να απολυτρωθεί από τα σύνδρομα κατωτερότητας και ετεροπροσδιορισμού – σε μια διαλεκτική αντιστροφή της σχέσης του κρόνου με τα παιδιά του.

Αυτό που μένει στην κοινή γνώμη ως συνισταμένη, μοιάζει με εκείνες τις απλοϊκές γραφικές παραστάσεις, που απευθύνονται σε δισδιάστατες συνειδήσεις και κυκλοφορούν ευρέως στο διαδίκτυο για να σε «βοηθήσουν» να βρεις τι να ψηφίσεις. Όπου το κόμμα κατατάσσεται στο κάτω άκρο του ολοκληρωτισμού μαζί με το φασισμό (η γνωστή θεωρία της ταύτισης των δύο άκρων). Βλέπε σχετικά και μια παλιότερηανάρτηση του οικοδόμου, με τον εύγλωττο τίτλο: λες να είμαι συριζα και να μηντο ξέρω;

Μια άλλη συχνή παραλλαγή, βάσει των ερωτημάτων που διαμορφώνουν τα γραφικά σχήματα και την «κοινή γνώμη», είναι αυτή που θέλει τους αριστερούς, οπαδούς του κρατισμού, συνυπεύθυνους για τα χάλια του δημοσίου και το πελατειακό κράτος, ενώ θεωρεί «κάργα αριστερό» την υψηλή φορολογία και το συντελεστή του 75% που υποσχέθηκε προεκλογικά ο ολάντ στη γαλλία. Χωρίς να σκεφτεί ότι αυτός ο συντελεστής αφορά μόνο ένα μέρος που υπερβαίνει ένα –ήδη- υψηλό όριο και όχι το σύνολο του ποσού. Ή ότι αφορά εισοδήματα κι όχι τα κέρδη των επιχειρήσεων. Και για να μην αναρωτηθεί καν γιατί δεν καταργούμε το ιδιωτικό κέρδος καθαυτό και να το κάνουμε λαϊκή περιουσία, αντί να το φορολογούμε απλώς για να πάρουμε πίσω μόνο ένα μέρος της κλεμμένης υπεραξίας. Να μη σκεφτεί δηλαδή ταξικά αλλά με γεωγραφικούς όρους, χωρίς ταξικό προσανατολισμό (δεξιά- αριστερά, ανατολικό- δυτικό μπλοκ κλπ).

Αν όλα αυτά λοιπόν αντιστοιχούν στη μέση εικόνα για την αριστερά, οφείλουμε να αναφωνήσουμε ότι εμείς δεν είμαστε «αριστεροί». Με τον ίδιο περίπου τρόπο που στην εποχή του ο μαρξ είχε πει την περίφημη φράση: (αν όλα αυτά είναι μαρξισμός τότε) εγώ δεν είμαι μαρξιστής. Και με τον ίδιο τρόπο που στην εποχή τους οι μπολσεβίκοι μετονομάστηκαν από σοσιαλδημοκρατικό κόμμα σε κομμουνιστικό, για να διαχωριστούν από τη χρεωκοπία της δεύτερης διεθνούς – πριν φτιάξουν την κομιντερν.
Αλλά σε πλήρη αντίθεση με τους «γενικά αριστερούς», που αρχικά έβαλαν διάφορα συνθετικά στον (ευρω)κομμουνισμό τους, πριν τον αποβάλλουν και τους μείνει το ευρώ και η ευρωλαγνεία. Το 89 άλλαξαν και τυπικά το όνομά τους για να μην έχουν καμία σχέση με τον κομμουνισμό ανακαλύπτοντας τη μεγάλη αγκαλιά της σοσιαλδημοκρατίας. Κι έκτοτε προτιμούν να βάζουν εισαγωγικά στον υπαρκτό σοσιαλισμό, αντί στον όρο – λάστιχο της αριστεράς. Την οποία επιμένουν να υπολογίζουν ως ένα ενιαίο άθροισμα και να πλάθουν με το μυαλό τους κουλουράκια και φιλολαϊκά σενάρια για τα ποσοστά της παναριστεράς και το πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα σήμερα.

Δεν μπορούμε όμως να προσθέτουμε μήλα με πορτοκάλια, πόσο μάλλον καρπούς και φρούτα μαζί με τις φλούδες που έχουν μόνο το περιτύλιγμα και ξεγελάνε το λαό που πατά την μπανανόφλουδα. Ακόμα κι αν υποθέταμε όμως ότι ήμασταν ίδια φρούτα, αρκεί να θυμηθούμε την ιστορία με το καφάσι και το ένα σάπιο ροδάκινο που χάλασε και τα υπόλοιπα, για τη συνήθη κατάληξη τέτοιων ιστοριών.

Αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε αριστεροί; Όχι σύντροφοι. Δε σημαίνει κάτι τέτοιο. Σημαίνει όμως ότι δε μας ενδιαφέρει να είμαστε η αριστερή πτέρυγα του αστικού πολιτικού συστήματος ή ειδικά της σοσιαλδημοκρατίας, ούτε να δώσουμε αριστερό άλλοθι στη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης. Σημαίνει επίσης ότι δε σνομπάρουμε καθόλου τον κόσμο που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός αλλά είμαστε καχύποπτοι απέναντι σε πολιτικούς χώρους που δηλώνουν – γενικά κι αόριστα- αριστεροί, για να κρύψουν πίσω από την αριστερή τους ταυτότητα τον σοσιαλδημοκρατικό τους χαρακτήρα. Σημαίνει ότι πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τον όρο απ’ τη ρεφορμιστική σκουριά των μεταλλαγμένων «αριστερών» κομμάτων που τον κατέληξαν λάστιχο και τον δυσφήμησαν.

Σημαίνει τέλος ότι ο αριστερός σήμερα δεν μπορεί παρά να είναι κομμουνιστής. Γιατί η αριστερά (πρέπει να) επιδιώκει την αλλαγή του κοινωνικού συστήματος. Κι ο σοσιαλισμός δεν είναι ένας αφηρημένος κοινωνισμός με «υγιή επιχειρηματικότητα» αλλά τσάκισμα της αστικής τάξης και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.
Η αριστερά λοιπόν σήμερα ή θα είναι κομμουνιστική ή δε θα μπορεί να υπάρξει, παρά μόνο ως συμπλήρωμα του συστήματος.

22 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω...

Το είχα γράψει και στον Ονειρμό...
αυτή τη στιγμή είναι πολύ πιο εύκολο η ... "κομμουνιστική αριστερά" (εννοώντας ΑΝΤΑΡΣΥΑ,Μ-Λ,Τροσκιστές) να επιλέξει την συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ και όχι την συμπόρευση με το ΚΚΕ(αν υποθέσουμε ότι το θέλουν και οι 2 πλευρές).Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από το γεγονός ότι στην αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν μια νίκη του κινήματος καθώς και από το ότι μπαίνουν σε διάλογο με τον Τσίπρα...

Επομένως με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο αν συνεχιστεί αυτή η πορεία όχι απλά θα λέμε ότι είμαστε κομμουνιστές και όχι αριστεροί αλλά ότι είμαστε ΚΚΕ και όχι αριστερά

Τέλος πάντων τώρα περισσότερο από ποτέ θα κριθούν οι πρακτικές ορισμένων χώρων και αμφιλεγόμενων επαναστατών, θα ήθελα να είμαι αισιόδοξος και να πω ότι θα γίνει ένα ξεσκαρτάρισμα και ότι οι κομμουνιστές ακόμα και με τις διαφωνίες τους θα συνεχίσουν μαζί τον αγώνα αλλά για να μαι ειλικρινής δε το βλέπω...το βάρος θα πέσει για άλλη μια φορά στο ΚΚΕ


Διονύσης

Ανώνυμος είπε...

me keynsiano programa o syriza einai kapitalistikh aristera.
new deal my ass!

plaka 8a exei pantws na mas vgalei apo thn eurozonh(xwris laikh e3ousia).psinomai na ton psifisw

Ανώνυμος είπε...

"Σε ένα δεύτερο επίπεδο...της σχέσης του κρόνου με τα παιδιά του"

Επειδή έχω πρόβλημα στο να κατανοήσω την παράγραφο,αν δεν σου κάνει κόπο να την εκλαϊκεύσης

με εκτίμηση
ενας συντροφος

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Το νόημα της παραγράφου είναι το εξής: πολλοί από τους χώρους που προσδιορίζονται ως "αριστερά" έχουν προέλθει με διασπάσεις από τα σπλάχνα του κόμματος (και μετά συνέχισαν να διασπώνται μεταξύ τους, γι' αυτό λέω δεύτερης και τρίτης γενιάς). Παρόλα αυτά η σημερινή τους σχέση με το κκε είναι τόσο μακρινή, που ουσιαστικά έχει γίνει εξ αγχιστείας. Έχουν μείνει μόνο κάποιες εξωτερικές ομοιότητες κι η επίκληση γενικά στην αριστερά ή στο μαρξισμό.
Αλλά το πιο βασικό είναι ότι καμία απ' αυτές τις διασπάσεις δε μπόρεσε να γίνει κκε στη θέση του κόμματος. Κι έκτοτε κουβαλάν χρόνια σύνδρομα κατωτερότητας κι ετεροπροσδιορισμού που μπορούν να εξηγηθούν καλύτερα με όρους ψυχανάλυσης. Το οιδιπόδειο σύνδρομο (το αρσενικό παιδί μισεί τον πατέρα του και ψάχνει τον τρόπο να βγει από τη σκιά του) στέκει στο διαλεκτικό αντίποδα της ιστορίας του κόμματος-κρόνου που τρώει τα παιδιά του (μια κλισέ κατηγορία που αποδίδουν στο κκε διάφοροι πρώην).
Ελπίζω να σε βοήθησα

-Διονύση εγκρίνω κι επαυξάνω

Ανώνυμος είπε...

σωστος!!!

Η μόνη Αριστερά που νοείται στην Ελλάδα του σήμερα (τουλάχιστον) είναι αυτή που έχει στόχο την καταβαράθρωση του καπιταλισμού και όλων των προσώπων του...

Είμαστε αριστεροί και κομμουνιστές, ΑΥΤΟΙ είναι ένα από τα τελευταία πειράματα λίφτινγκ του συστήματος

Αναυδος είπε...

Στο απωτατο παρελθον λεγομασταν σοσιαλδημοκρατες ωστοσο με Νοσκε και Σαιντεμαν αλλα και Καουτσκυ τους χαρισαμε το ονομα και γιναμε κομμουνιστες. Σημερα το σοσιαλδημοκρατης ειναι βρισια Αν συνεχισουν διαφορα die-linke, συριζα, κοκινοπρασινοι στη δανια, μελανσον κλπ να ξεφτυλιζουν τον επιθετικο προσδιορισμό αριστερα δεν εχασε η βενετια βελονι εμεις παραμενουμε κομμουνιστες και η λεξη αριστερος θα μετατραπει και αυτη σε βρισια

Ανώνυμος είπε...

Το γεγονός ότι το σημερινό ΚΚΕ είναι κι αυτό ένα θρύψαλλο της μεγάλης διάσπασης του 1956 το έχεις λάβει υπόψη σου ή συνεχίζεις το υστερικό σου αμόκ των τελευταίων εβδομάδων, φοβούμενος να αναγνωρίσεις την κατρακύλα;
Γιατί και στο σημερινό ΚΚΕ διαφαίνεται ένα ύφος "ελληνάρα" όπου με τα αρχ.. των προγόνων του καμώνεται όχι απλώς το σπουδαίο, αλλά τον...μοναδικό, και πετά και συνθήματα σαν το απίθανο "το ΚΚΕ (των Μαϊλη-Παπαρήγα) γεννά Μπελογιάννηδες", όπως κι ο Λιακόπουλος αναπαράγει το Τσωρτσιλικό "οι ήρωες πολεμούν σαν Ελληνες".
Κακά τα ψέμματα,και το σημερινό ΚΚΕ κατατρέχται από σύνδρομο κατωτερότητας σε σχέση με το ΚΚΕ της δεκαετίας του '40, και το χειρότερο είναι πως αναγνωρίζει ο λαός τα διαφορετικά μεγέθη και σημασία των δύο ΚΚΕ.

Ανώνυμος είπε...

"Το γεγονός ότι το σημερινό ΚΚΕ είναι κι αυτό ένα θρύψαλλο της μεγάλης διάσπασης του 1956 το έχεις λάβει υπόψη σου ή συνεχίζεις το υστερικό σου αμόκ των τελευταίων εβδομάδων, φοβούμενος να αναγνωρίσεις την κατρακύλα;"

Σ/φοι είναι ή δεν είναι γεγονός ότι το μεταΠαΣοΚ/ ΣΥΡΙΖΑ πάει χέρι χέρι με τους ανταρσυομουλάδες?
Όπου υπάρχει ανταρσύα λέει τα ίδια με τον Τσίπρα, δήθεν προς τ'αριστερά (..τον σιγοντάρανε μάλιστα λέγοντας τον Κουβέλη Τσιριμώκο..)με κοινό μέτωπο, και με τα ίδια λόγια ενάντια στο Κόμμα.

Πράγματι αριστερά του ΚΚΕ μόνο ο Μανιαδάκης

GPU

demis είπε...

Εντάξει βρε απολίθωμα,
το καταλάβαμε: ο Σύριζα δεν είναι αριστερά! Γι' αυτό συγκλίνει με όλα τα κινήματα, γι' αυτό τρώει την υπονόμευση της αρκούδας από όλα τα μέσα, γι' αυτό έφτιαξαν την ΔΗΜΑΡ, η οποία μιλά για πολιτική αθλιότητα εκ μέρους του και παίζει το παιχνιδάκι της συγκυβέρνησης, γι' αυτό η γλώσσα κόμματος και μελών από την αμηχανία πέρασε στην ανωτάτη πεζοδρομιακή.
Για τον εξής απλό λόγο: φοβούνται τόσο πολύ μια κυβέρνηση της Αριστεράς, ναι!, της μεγάλης πλατιάς λαικής ενωμένης αριστεράς, ώστε θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε να μην έρθει ποτέ. Εργαλεία και τακτικές γι' αυτό υπάρχουν πολλά... Μόνο που ο κόσμος δεν τρώει πια κουτόχορτο, κι έχει ξεφύγει από τη λογική του κοπαδιού! Τα λέμε σε έναν μήνα! (από καλύτερο μετερίζι)Βάζεις στοίχημα???

Ανώνυμος είπε...

demi με κούρασες, όχι επειδή λες κάτι διαφορετικό από μένα - αυτό είναι θεμιτό, αλλά επειδή μετά τις εκλογές ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ λες το ίδιο εξωπραγματικό πράγμα! Ότι ζούμε την κοσμογονική αλλαγή, ότι έχουν έρθει τα πάνω-κάτω, μόνο με την οχτωβριανή δεν έχεις συγκρίνει το ενδεχόμενο να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση...
Και όλα αυτά ενώ ζούμε το θέατρο των συνδιαλλαγών και των ατέρμονων διαπραγματεύσεων όχι ανάμεσα στα κόμματα, αλλά ουσιαστικά ανάμεσα στις διάφορες πλευρές του κεφαλαίου στη χώρα και στην Ε.Ε. για το ποια κυβέρνηση θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα τους. Σε αυτό το αλισβερίσι θες δεν θες ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σαν καθαρόαιμο αστικό κόμμα, οπότε όλα τα άλλα τα πομπώδικα τα ακούω βερεσέ.
Και ποια είναι η θέση που επιφυλάσσει στο λαό η προσφιλής σου "αριστερά" μέσα σε αυτό το πανηγύρι; Του αμέτοχου θεατή, που περιμένει να του λύσουν οι μεσσίες τα προβλήματα...
Ξέρεις, είναι προκλητικό να επικαλείσαι τη φτώχεια, τις αυτοκτονίες (αγαπημένο σου θέμα) για να ασκήσεις πίεση στο ΚΚΕ και ακόμα χειρότερο να χρησιμοποιείς τα βάσανα του λαού στα μικροκομματικά σου ενδοαστικά παιχνίδια...
Όσο για το "αρτηριοσκληρωτικό" ΚΚΕ που "βρίσκεται μακριά από το λαό" (ντροπή ρε πούστη μου...) σου λέω 2 πράγματα:
1. απεργία ομοσπονδιών του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ στις 15 του Μάη. Που είναι η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων και ο Βασιλόπουλος; Περιμένουν την αριστερή διακυβέρνηση (sic!) για να υπολογίσουν το ύψος της μείωσης;
2. Παρέμβαση στο λαό με το μόνο τρόπο που έχει νόημα σήμερα. Με ανοιχτή συγκέντρωση αύριο!

Άιντε λοιπόν στα σαλόνια της αστικής τάξης να παζαρεύεις για κυβέρνηση και για το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής και άσε εμάς στη δουλειά μας! Ακόμα και με κόστος, σαν τα μούτρα σας και ειδικά τα δικά σου δεν πρόκειται να γίνουμε!

Υ.Γ. Αν το ύφος μου θεωρείται από σένα, ω τρισμέγιστε τεχνίτη της ελληνικής γλώσσας, "πεζοδρομιακό" τότε είναι τιμή μου. Μάλλον δεν θα το συναντάς στους "αριστερούς" μη μου άπτου κύκλους που συναγελάζεσαι!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Και τώρα που τελείωσε ο τελικός.
Ανώνυμε ούτε το δικό σας θρύψαλλο πάντως κατάφερε να γίνει κουκουέ στη θέση του κουκουέ. Και δεν υπάρχει πια και το άλλοθι της στήριξης από τους σοβιετικούς.

Ντάξει βρε ντέμη, το καταλάβαμε ότι στηρίζεις σύριζα. Δε νομίζω πάντως ότι τον τελευταίο καιρό επιδιώκεις να κάνεις κάποιου είδους συζήτηση πέρα από το να πεις τα δικά σου.
Οπότε εγώ από την πλευρά μου θέλω να πω το εξής: είναι θεμιτό να θέλει να ζήσει κανείς μια επανάσταση κι εξίσου θεμιτό να την φαντάζεται σε μικρότερης σημασίας γεγονότα, δεδομένου των περιορισμένων βιολογικών μας ορίων, που είναι μικρά σε σχέση με τον ιστορικό ορίζοντα. Είναι εξίσου θεμιτό να θέλουν κάποιοι να ζήσουν μια "αλλαγή", αν είναι κάτω από 40 ετών και δεν πρόλαβαν να ζήσουν την προηγούμενη. Είναι επίσης θεμιτό να ζουν το δεύτερο και να ονειρεύονται ότι ζουν το πρώτο. Αλλά δε σημαίνει ότι έχουν και δίκιο. Το τελευταίο ειδικά είναι εγκληματικό, και ας αισθάνονται δικαιωμένοι σε ορίζοντα ενός μήνα..

Ανώνυμος είπε...

Εμενα παντως τα δικα μου βιολογικα ορια οπως και της πλειοψηφιας του λαου δεν συμπιεζονται απλως προς τα κατω,εκμηδενιζονται με την πτωση του μεσου ορου ηλικιας διαβιωσης.
Ο Ρεφορμισμος ΚΑΙ ο Αριστερισμος ΚΑΙ ο Αναρχισμος ειναι η τιμωρια του εργατικου κινηματος για τον οππορτουνισμο του και στην Ελλαδα εχουμε τετοιους διακριτους πόλους στο κινημα και απο τα τρια.
Τί σημαινει αυτο για τους συνεπεις επανασταστες?Μηπως να τα βαψουμε ολα μαυρα?
Οχι!Και ο κοσμος με τη ψηφο του εδειξε μεσα απο την αντιφατικη του συνειδηση οτι προτιμα το ''καμμια θυσια για το ευρω'' του ΣΥΡΙΖΑ,θεση λαθος τμηματικα αλλα ορθοτερη απο τις ηξεις αφιξεις των οικονομικων προτασεων του ΚΚΕ πανω στο ευρωενωσιακο ζητημα και την αναμονη της ''καθαρης''υποκειμενικης συνειδησης του κοσμου μεχρι να μπουμε ολοι μεχρι την μεση στον ταφο και τοτε να ερθει η Αλεκα να μας δωσει το επαναστατικο σαλπισμα.

Αναυδος είπε...

Συνεχιζω το σκεπτικο του ντεμη και του ανωνυμου με το ανησυχο βιολογικο ρολοι

Γιατι ο Συριζα αδιαφορει για τους μισθούς και τις συνταξεις που σαρωνονται και τους ανθρωπους που αυτοκτονουν οντες σε απογνωση και δε συμμετεχει σε μια οικουμενικη κυβερνηση για να πιεσει πασοκ και νδ να παρουν φιλολαικα μετρα και να επαναδιαπραγματευτούν το μνημονιο,. Δεν αντεχουμε αλλο μην αφησει ο συριζα σαμαρα βενεζελο και κουβελη να κανουν μονοι τους κυβερνηση να μπει σφηνα διεκδικοντας κρισιμα υπουργια να κανει τη διαφορά
Ειναι εγκληματικη η για μικροκομματικους λογους αδιαφορια του

Ανώνυμος είπε...

"...Κι όσοι κουράστηκαν στα κουπιά, ας πάρουν όχι μια, όχι δυο, ανάσες εκατό..."

όντως τελικά "συνεπεις επανασταστες" ή κατά συγκυρία;

ενας σύντροφος..."με συμπιεσμένα βιολογικά όρια"

υ.σ ευχαριστώ για την απάντηση παραπάνω

demis είπε...

Απολίθωμα,
Καλά το έθεσες: στηρίζω Σύριζα, δεν είμαι Σύριζα.
Και δεν περιμένω καμια αλλαγή τύπου '81, με κανέναν επαναστατικό μανδύα.
Τώρα, πολλές φορές, όπως λες, βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε.
Και η αλήθεια είναι ότι θέλω. Αλλά επίσης αλήθεια είναι ότι βλέπω έναν ορίζοντα στους ανθρώπους, όχι απαραίτητα του Σύριζα, αλλά σε αυτούς που ήρθαν κοντά του, σαν την ύστατη ελπίδα. Αυτούς που θα τον βοηθήσουν να μετασχηματιστεί σε ένα πραγματικά λαικό κίνημα, με όλα τα χαρακτηριστικά του. Πρώτο και κύριο: η ανοχή! Όχι στα μνημόνια και στις κυβερνήσεις συνεργασίας, η ανοχή στην διαφορετική τοποθέτηση του διπλανού, στην έκφραση των προβλημάτων του, στη διαφορετικότητά του, στην άλλη άποψη. Μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τα δικά μου βιολογικά όρια. Έχει να κάνει με τα ψυχολογικά όρια των γενιών που έρχονται πίσω, και περιμένουν να ζήσουν.

Ανώνυμε,
Πρέπει να με συμπαθείς πολύ! Αλλά γνώριζε ότι ούτε σε αστικά σαλόνια συχνάζω, ούτε καβάντζες έχω, ούτε θεωρώ τον εαυτό μου κανέναν εξαιρετικό τεχνίτη, σε οποιουδήποτε είδους τέχνη.
Όχι ότι θα το θεωρούσα ρετσινιά, αν ήμουν (και ο Τσίπρας από αστική οικογένεια προέρχεται-αυτό αποκλείεται να μην το σχολιάσεις, έτσι;). Τον νεόπλουτο να φοβάσαι πρώτα, και μετά τον (παραδοσιακά) πλούσιο.. Αυτοί, πρώτιστα, προσωποποιούν την μέχρι κόκκαλο αλλοτρίωση του ελληνικού λαού. Και είναι οι πρώτοι που δεν θα θυσιάσουν τη βόλεψή τους!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Συνειρμικά επίσης με όσους τρέφουν ελπίδες ή αυταπάτες για τον τσίπρα, μου ήρθε στο νου και το εξής

Είσαι η φροντίδα μας
κοφτερή λεπίδα μας
είσαι η ελπίδα μας
πίδα-πίδα-πίδα μας
το ι με ήτα, σαν αυτή που έρχεται

http://www.youtube.com/watch?v=YsOPy8u9dsg

Ανώνυμος είπε...

καλα το ότι το σημερινο ΚΚΕ διακατεχεται από σύμπλεγμα κατωτερότητας απέναντι στο μεγάλο ΚΚΕ του '40 ούτε λόγος. εμένα μου έχει μείνει ένα άρθρο που είχε βγα΄λει κάπου αρχές Μάρτη ο Μαίλης και έκανε κριτική από αριστερά στην τακτική του ΕΑΜ, υπονοώντας ότι σήμερα το ΚΚΕ έχει βρει την ορθή επαναστατική γραμμή.

...και μερικές μέρες μετά ,κάπου στις 10 Μάρτη, δύο εβδομαδες πριν την παρέλαση της 25ης , βγηκε η Παπαρήγα να τρομοκρατήσει για "μεγάλες προβοκατσιες" που έρχονται και άλλα τετοια, και στην ουσία να στείλει το μήνυμα "μείνετε σπίτια σας". θεση προφύλαξης για να μην ακυρωθούν οι εκλογές ελαβαν οι σημερινοί ... ακροαριστεροί του Περισσού.

στις αντίστοιχες περιπτώσεις, οι "δεξιοι κομμουνιστές" της ΕΑΜικής περιόδου είχαν κατεβει. είχαν κανει τις παρελάσεις του Μαρτιου 1942 και 1943 μεγαλα συλαλλητήρια μέσα στην κατεχόμενη Αθήνα και βρήκαν απέναντι τις σφαίρες των χιτλερικών.

drazen

Anonymous anonymous είπε...

Ολοι σήμερα στη συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Πεδίο του Άρεως με ομιλητρια στη σ. Γ.Γ.

Ανώνυμος είπε...

Το 42 και το 42 η Ελλαδα ηταν κατεχομενη απο τους χιτλερικους Ντραζεν. Και το μηνυμα του ΕΑΜ ηταν εθνικο οπως ταιριαζε στις περιστασεις. Σημερα η χωρα ειναι κατεχομενη? Οι κακοι Γερμανοι φταινε? Το κακο ΔΝΤ? Το κακο μνημονιο που αν καταργηθει (εντος ευρωζωνης παντα) θα γυρισουμε σε καπιταλισμους προ τριακονταετιας? Ολα τα ΚΚΕ σας κανουν. Ολα τα υπερασπιζεστε. Ολα, ακριβως επειδη δεν εχετε καμια σκοπια απο την οποια θα μπορουσατε να μας ασκειτε κριτικη. Ολα, εκτος απο το σημερινο φυσικα....

Λαμογιος είπε...

Παντως ακομα να ακουσω καποιου ειδους εξηγηση για το πως θα αντιμετωπιστει το θεμα της ανταγωνιστικοτητας της οικονομιας και πως θα ανταπεξελθουμε στις ευρωπαικες υποχρεωσεις της χωρας,και ταυτοχρονα να παμε στα επιπεδα του 2009 οπως θελει ο συριζα...

Ανώνυμος είπε...

Demi,
είμαι ο ανώνυμος που ΔΕΝ σε συμπαθώ, τουλάχιστον πολιτικά... Πως κατάφερες ρε αδελφέ να μην απαντήσεις σε τίποτα; Τι φοβερή προσπάθεια πρέπει να κατέβαλες για να πετάξεις την μπάλα στην κερκίδα; Αντί για την ουσία, δηλαδή ότι ο λαός που δουλεύει, που τραβάει τα ζόρια, που, που πρέπει να πάρει την υπόθεση στα χέρια του και σε αυτό καμία "αριστερή" κυβέρνηση δεν θα το βοηθήσει, μου έκανες τη μούρη κρέας απαντώντας για την "αστική καταγωγή του Τσίπρα" (παρεπιπτόντως μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια, δεν ασκούμαστε όλοι σε φτηνιάρικη κριτική σαν και λόγου σου...)!
Ίσως να μην ασχολιόμουν καθόλου με τα μούτρα σου αν δεν ήσουν το πιο πομπώδες και ταυτόχρονα κενό δείγμα τύπου που "στηρίζει αλλά δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ". Στο ξαναλέω, δεν με νοιάζει αν πιστεύεις και γράφεις κάτι διαφορετικό από μένα. Με ενοχλεί και με προκαλεί όμως ότι εδώ και πάνω από μια βδομάδα κι ενώ η "κυβερνώσα αριστερά" κάνει τη μια κυβίσθηση μετά την άλλη, εσύ παρουσιάζεις την αλλαγή σχεδόν ως κοσμογονία και τους κομμουνιστές σχεδόν ως προδότες! Έλεος!
Όσο για τα αστικά σαλόνια, δεν ξέρω αν έχεις σχέση τώρα, αλλά σίγουρα δεν θα σε χαλούσε καθόλου η "καλή κουβέντα" από intellectual καθαρούς αστούς που, εδώ που τα λέμε, δεν βρωμάνε και τα χνώτα τους βρε αδελφέ...
Πολύ προσωπική η επίθεση; Ναι! Γιατί εσύ επιλέγεις να επιτεθείς προσωπικά σε κάθε κομμουνιστή, ανεξάρτητα αν είναι οργανωμένος ή όχι. Επιτίθεσαι προσωπικά σε ανθρώπους που έχουν απολυθεί για τη δράση τους, που δίνουν καθημερινά μάχη στη δουλειά τους και όχι από την ευκολία της πολυτραγουδισμένης "πλατείας" (σαν κάποιους άλλους αντάμα με τα Αυγά, ακριβώς όπως το '93 για την Μακεδονία την ξακουστή...). Για ρώτα τους αυτούς, δίνουν τις μάχες τους για να δουν το ΚΚΕ να ξεφτιλίζεται σε κυβερνητικά αλισβερίσια;

Άιντε λοιπόν στην ευχή της Παναγίας άνθρωπε μου και στην αριστερή κυβέρνηση διεκδίκησε σε παρακαλώ το Υπουργείο Πολιτισμού να μάθουμε από καλή τέχνη!

Ανώνυμος είπε...

ανωνυμε 8.42 κατάλαβες αλλα αντί αλλων. πουθενά δεν έγραψα ότι φταίει μόνο το ΔΝΤ, ή μόνο η Γερμανοί. αυτά εσύ τα φανταζεσαι. κρίμα.

αυτό που έγραψα είναι ότι το ΚΚΕ με τη δεξιά γραμμή τα έδωσε όλα το '40 και δε σνόμπαρε καμια μορφή παλης,περιλαμβανομενης ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ της μετατροπής των παρελάσεων σε συλαλλητηρια, ενω το σημερινό ΚΚΕ με την αριστερή γραμμή αποφευγει να στηρίξει αντίστοιχες προσπάθειες. αυτό.

drazen