Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Με το ΚΚΕ είμαστε

Με αφορμή τα 94χρονα του κόμματος

Κι αν ήμασταν στην τασκένδη το 55’ με ποιον θα ήμασταν; Με την ηγεσία ή με τη σοβιετική ηγεσία; Θα μέναμε πάση θυσία κομματικοί για να πολεμήσουμε μέσα από τις γραμμές του; Ή θα ‘μασταν εκτός, μαζί΄με το άλλο 80%, που έμεινε οργανωμένο σε πολιτείες; Έλα ντε!

Και το 89’; Άμα ήσουν στη νεολαία δε θα ακολουθούσες και εσύ το ρεύμα της εποχής, που έγινε ρεύμα του γράψα, νεο-αριστερό; Και μεγαλύτερος να ‘σουνα δηλαδή. Δε θα σ’ έπαιρνε από κάτω η κατάσταση στο κόμμα κι οι εξιλίξεις –που ‘λεγε ο χαρίλαος; Κι αν είχες γλιτώσει εκείνη τη μπόρα, θα έβγαινες σώος κι αργότερα, στη διάσπαση του 91’;

Δε σου λέω να φύγεις με τους αναθεωρητές, που «είδαν το φως το αληθινό» κι απαρνήθηκαν τα ‘κονίσματα, όχι στον τύπο μα στην ουσία τους. Αλλά να πήγαινες πχ στο σπίτι σου και να ιδιώτευες, όπως τόσοι και τόσοι άλλωστε, αφότου απογοητεύτηκαν από το άδοξο τέλος της σοβιετικής ένωσης και διαψεύστηκαν οι ελπίδες τους. Ή απλώς να διαλυόταν η οργανωτική του χώρου σου, της αχτίδας σου. Να σ’ έχαναν και να μη μπορούσαν να σε ξαναβρούν, όσοι επέζησαν και συνέχισαν στο κόμμα.

Τότε εξάλλου έχανε η μάνα το παιδί, και το πολιτικό τέκνο τη μαμά πατρίδα που το γέννησε. Μου έλεγε ένας παρολίγο σύντροφος, ότι πήγαινε το βιογραφικό του το 91’ για έγκριση στη μόσχα όπου σπούδαζε και τη μέρα που ‘ταν να συζητηθεί, διαλύθηκε η κοβα που θα συνεδρίαζε! Πού να μπεις μετά και τι να συμμαζέψεις. Σύντροφοι διαλυόμαστε...

Και μετά να είσαι στην ελλάδα και να πίνεις το πικρό ποτήρι της αντεπανάστασης ως τον πάτο. Κι από εκεί να αρχίζεις με βήματα μυρμηγκιού τη βασανιστική πορεία προς την επουράνια έφοδο. Να βλέπεις τα σημάδια της αντίδρασης στο πετσί σου, να κάνεις τις συγκρίσεις με το πρόσφατο παρελθόν και να σε κυριεύει μελαγχολία. Να είσαι στη γωνία δαχτυλοδεικτούμενος, για το μάαστριχτ, το μακεδονικό και την εθνική ομοψυχία, πλην λακεδαιμονίων. Πιστός λακεδαιμόνιος μαζί με άλλους τριακόσιους ηρωικούς που όρισαν στη ζωή τους να φυλάνε θερμοπύλες, αρνήθηκαν να μηδίσουν και να μηδενίσουν την προσφορά του υπαρκτού, και δεν έδωσαν γη και νερό στη νέα τάξη πραγμάτων. Που τράβηξαν το κάρο της ανασυγκρότησης του κκε μέσα από το βάλτο της ανασυγκρότησης (περεστρόικα) του γκόρμπι. Και περιμένουν τον ούριο άνεμο για να σαλπίσουν την αντεπίθεση.

Να ακούς τα αφόρητα κλισέ για το κόμμα του 5%, να είσαι ο γραφικός απεργός στη δουλειά, σαν ένα σπάνιο εξωτικό είδος, και αν τύχει και πείσεις κάνα δεύτερο να θεωρείσαι επίσημα επικίνδυνος και να σε απολύουν εκδικητικά. Ή ακόμα χειρότερα να απολύουν το συνάδελφο που απέργησε για να τιμωρήσουν προληπτικά οποιονδήποτε σε πλησιάσει ξανά. Και βασικά εσένα και το πολιτικό σου άνοιγμα ή το μαζικό άνοιγμα γενικά. Και για μισθούς να μιλήσεις σήμερα θα σε πουν κομμουνιστή κι ακραίο –πόσο μάλλον για ταξική πάλη και τη "δευτέρα παρουσία" του σοσιαλισμού, που αφορά ένα απώτερο θολό μέλλον και ανήκει οριστικά στο παρελθόν (γενικά οπουδήποτε εκτός από το παρόν, σε χρόνο ενεστώτα). Μα μισθός; Τι εξτρεμισμοί είναι αυτοί; Εξαλλοσύνες, που θα ‘λεγε μια ψυχή.

Τότε όμως που ήμασταν θιασώτες της ειρηνικής συνύπαρξης και του ειρηνικού περάσματος, φλερτάροντας με τα όρια του κοινωνικού πασιφισμού, ενώ ψάχναμε για τη φωτεινή πλευρά της σοσιαλδημοκρατίας; Τότε που το κκε έμεινε χωρίς οργανώσεις κι ακολουθούσε πολιτική ουράς στην ένωση κέντρου; Ή τότε που επεξεργαστήκαμε τη θεωρία του σοσιαλφασισμού, χωρίς μετωπική πολιτική, με αριστερίστικες κορόνες και φτηνό εργατισμό στις διακηρύξεις; Και το 29’, με τη φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές; Με ποιον θα ήμασταν τότε;
Πάλι με το κκε θα ήμασταν, χωρίς μανταλάκια. Άντε εγώ να ήμουν ίσως με το σιάντο, ως επιρρεπής προς τον αριστερισμό. Αλλά μετά ανεπιφύλακτα με την κομιντέρν.

Θα μου πεις, με ποιο κουκουέ όμως. Το μπρεζνιεφικό, το ζαχαριαδικό, το σημερινό, ή αυτό που διαλύθηκε από το μανιαδάκη; Ναι, θα σου απαντήσω. Με όλα αυτά. Γιατί όλα αυτά ήταν το κουκουέ στην εποχή τους. Αν και δεν είμαστε προσωποπαγές κόμμα, όπως είχε πει η αλέκα –κόμμα του στάλιν, του λένιν, κοκ. Που το είχε πάρει στα τελευταία του ο κεπέσης και το τράβηξε ως τις άκρες, φωνάζοντας ότι για τη γγ δεν είμαστε πια λενινιστικό κόμμα νέου τύπου και για αυτό πρέπει να αντικατασταθεί από τη θέση της. Δε βαριέσαι όμως. Κι αυτός κκε ήταν. Ακραιφνής σταλινικός, αλλά και την περεστρόικα την είχε χειροκροτήσει, όπως όλοι μας τότε.

Κι αυτοί κουκουέ ήταν. Όχι γιατί το κόμμα είναι μια έννοια-λάστιχο, που μπορεί να χωρέσει τους πάντες και τα πάντα. Αλλά επειδή είχε πορεία πολυκύμαντη, παράλληλη με αυτήν της σοβιετικής ένωσης, τις δόξες και τους θριάμβους της, αλλά και τις παλινωδίες της. Κι έμεινε ζωντανό να υπάρχει και μετά τον υπαρκτό, συνεχίζοντας να παλεύει με την υπαρξιακή μας αγωνία σε αυτή την παγωμένη γωνιά του πλανήτη.

Σε κάθε περίπτωση με το κκε θα ήμασταν. Δε σου λέω ότι αυτό θα ‘ταν δεδομένο, μια κι έξω από κάποια μεταφυσική πίστη. Αλλά βάση της συγκεκριμένης ανάλυσης της κατάστασης κάθε φορά. Ακόμα κι αν χώριζαν για λίγο οι δρόμοι μας, θα συνέπεφταν ξανά παρακάτω, στη συνέχεια του δρόμου. Οι δεσμοί θα τραυματίζονταν ίσως, αλλά δε θα ‘σπαγαν, γιατί θα χτίζονταν ξανά στην πράξη.
Και με ποιον άλλο να τους χτίσεις άλλωστε; Περιπετειούλες περιστασιακές μπορεί να έχεις, αλλά δεσμούς όχι. Βλέπεις και σήμερα εξάλλου πώς κατέληξαν.

Στα λέω αυτά γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να δεις καμιά φορά το παρελθόν αυτοκριτικά, τόσο έντονα, που να το απαξιώνεις σχεδόν, σα να θες να το αποκηρύξεις και να ‘χεις καθαρή τη συνείδησή σου για τα λάθη του παρελθόντος. Δεν είναι έτσι όμως.
Την κριτική δεν την κάνουμε για να δικαιώσουμε άλλους χώρους. Αν βλέπουμε αυτοκριτικά το εαμ, δεν το κάνουμε για να δικαιώσουμε τη στάση και το ντεφετισμό των τροτσκιστών. Με την κριτική στην έκτη ολομέλεια δε σημαίνει ότι δικαιώνουμε τους μαοϊκούς και τη μετέπειτα πορεία αυτού του ρεύματος. Κι αν ποτέ δούμε κριτικά το 89’ κι όλη τη δεκαετία με τις βάτες, δε θα ‘ναι για να δικαιώσουμε το ρεύμα του γράψα, ή τους βρωμοπασόκους που μιλάνε για το βρώμικο 89’, που εμείς το ξεβρωμίσαμε και γίναμε δυστυχώς η κολυμβήθρα του σιλωάμ που ξέπλυνε τις βρωμιές τους.

Μη σε πιάσει λοιπόν διάθεση για αυτομαστίγωμα και βγάλεις το συμπέρασμα ότι λίγο-πολύ πάντα είχαμε μια ροπή στον οπορτουνισμό –απ’ τη μια ή από την άλλη. Πάντα κουκουέ θα ‘μασταν, με στραβά κι αδυναμίες, που μπορεί να έχουμε και τώρα. Γι’ αυτό τα βλέπουμε, για να τα διορθώσουμε, ως γνήσιο επαναστατικό κόμμα που ‘ναι στην πρωτοπορία του κινήματος. Κι αυτό δεν άλλαξε ποτέ, όσο κι αν κάποιοι λύσσαξαν και προσπάθησαν για το αντίθετο.

Αυτό είναι που λες το σημαντικό. Και για αυτό πάντα κκε θα ‘μαστε.

41 σχόλια:

ένας στρατολάτης είπε...

Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς; Το αίμα νερό δε γίνεται.

Ανώνυμος είπε...

DE PROFUNDIS

Το τελευταίο καιρό πολλές από τις αναρτήσεις σου, φίλε Βασίλη, παίρνουν τον χαρακτήρα de profundis κι αυτό —χωρίς να θέλω να μειώσω και την λοιπή, διαλεκτικοϋλιστική κατά βάση, αξία τους— τις κάνει να μ’ αρέσουν τόσο πολύ.

Η ψυχιατρική σ’ έχει σίγουρα χάσει, αλλά μήπως σ’ έχει χάσει κι η λογοτεχνία; Το παλιό σου στην «Λεύγα» ήταν καλό και για μένα που δεν με γοητεύει και τόσο το συγκεκριμένο άθλημα.

Α, και διόρθωσε σε παρακαλώ, το «θερμοπήλες» σε «θερμοπύλες» (ο καθείς με την πετριά του κι ο μη απολιθωμένος με την ελληνική γλώσσα…).

Χαιρετώ,

Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής

Unknown είπε...

Ους ο Λένιν συνέζευξε λάθος μη χωριζέτω...

Ανώνυμος είπε...

Δεν κρατιέμαι: ΠΑΟΚ ρε... Πονάνε τα μυαλά μας!!!

Ανώνυμος είπε...

Τα αστικά κόμματα, σε κάθε καμπή της ιστορίας, αλλάζουν το όνομά τους, απαρνούνται και ξεκόβουν από το πάντα φαύλο παρελθόν τους, για να συνεχίσουν το ίδιο φαύλα και στο μέλλον.
Μόνο το ΚΚΕ κρατάει πεισματικά το όνομά του και την ιστορία του, όσο κι αν οι διάφορες φάσεις της συγκρούονται πολλές φορές μεταξύ τους και αποτελούν ένα εξαιρετικά δύσκολο φορτίο.
Γι αυτό και οι κομουνιστές έχουν συνηθίσει να επιβιώνουν μέσα σε πολλές φορές, σχιζοφρενικές καταστάσεις!

λαθραναγνώστης

"τώρα που έχω πόρταλ δεν με πιάνει κανένας" είπε...

Καλό. Πάρε κι ένα παλιό ίδιας ψυχολογίας, που αυτός που το γραψε το κλεισε το μαγαζί αλλά δεν αποστρατεύτηκε

https://parallhlografos.wordpress.com/2011/10/31/koukoue/

Anonymous anonymous είπε...

Ίσως το καλύτερο κείμενό σου από τότε που σε διαβάζω.

Ναι! Πάντα με το ΚΚΕ θα ήμασταν! Και το 29 και το 36 και το 41-49 και το 55-56 και το 68 και το 89 και το 91 και σήμερα και πάντα!

TRASH είπε...

Να το πω πιο απλά:
Δικό μας το ΕΑΜ, δική μας και η Βάρκιζα!
Εχουμε πίσω μας ένα τεράστιο βιβλίο ιστορίας, με λαμπρές και γκρίζες σελίδες μαζί και ανάκατες.
Και οι γκρίζες όμως, είναι σελίδες από το ΔΙΚΟ ΜΑΣ βιβλίο.
Και το ΚΚΕ είναι ο μοναδικός πολιτικός χώρος, που τις γκρίζες σελίδες του, τις κρατάει ως δικές του. Κανένας άλλος κερατάς δεν έχει αυτά τα κότσια!
Υ.Γ.
Εγώ βέβαια στην Τασκένδη, με τους ζαχαριαδικούς θα είμουνα...

demis είπε...

Μιας και πιάσαμε τα "οπαδικά" -στο πνεύμα του: όσο μας πληγώνεις τόσο μας πωρώνεις- η προσήλωση στην "ομάδα" (βλ. πχ. ηρακλειδείς), οσοδήποτε μεγάλα και δύσκολα τα εμπόδια, είναι και σεβαστή και εκτιμητέα.
Με προπονητές, όμως, τύπου Αλέφαντου ή Αρχοντίδη δεν πας μακριά.
Για να πάρεις ξανά πρωτάθλημα πρέπει να ανοιχτείς στην κοινωνία και να μην βλέπεις παντού γύρω σου φαντάσματα (που ασφαλώς υπάρχουν). Υπάρχει χώρος μόνο για ένα Φάντασμα! Αυτό για το οποίο παλεύεις. Και την φάση την παλεύεις από μέσα. Φτιάχνεις ομαδάρα αρχίζοντας από το ξεσκαρτάρισμα. Εκεί είναι τα δύσκολα...

Ανώνυμος είπε...

Trash, στη διαμάχη Original με Μπάγεβιτς, με ποιόν θα ήσουν; Αλήθεια, είχες γεννηθεί τότε;

Ανώνυμος είπε...

http://www.902.gr/

Το πορταλ ξεκινησε τη λειτουργια του. Και τα πρωτα του δειγματα ειναι εξαιρετικα.

Ανώνυμος είπε...

Είμαι αυτός που την πέφτει συνεχώς στον Demis :-). Λέω να μην αλλάξω συνήθειες, αλλά το αφήνω για το τέλος του σχολίου...
Όσον αφορά το άρθρο αυτό καθεαυτό, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Εγώ δεν βλέπω "οπαδισμό" (εντάξει, λιγουλάκι...) αλλά μια αυτονόητη αλήθεια για όποιον πιστεύει ότι η επόμενη κοινωνία θα είναι ανθρώπινη και κομμουνιστική, για όποιον πιστεύει ότι η εργατική τάξη είναι η μόνη που μπορεί να φέρει εις πέρας αυτή την αποστολή, για όποιον δεν παρασύρεται από κάθε λογής ρεύμα του συρμού. Για όποιον ζει μόνο από τη δουλειά του κι έχει καταλάβει τι του φταίει για τα ζόρια του. Αυτή η αυτονόητη αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα μόνο το ΚΚΕ σε όλη του την ιστορία μπόρεσε να εκπροσωπήσει την επαναστατική προοπτική, ακόμα κι όταν η ίδια η λέξη "επανάσταση" είχε χαθεί πίσω από τόνους αστικοδημοκρατικής σκουριάς. Δική μας η ιστορία μας σε όλες τις πλευρές της πάντως, και κανένα πουλημένο τομάρι στον αντίπαλο δεν μπορεί να την πιάνει στο στόμα του! Έχετε παρατηρήσει ότι όταν οι αστοί αναφέρονται στην ιστορία του ΚΚΕ δίνουν το λόγο κατά σειρά προτεραιότητας:
α) σε κάθε λογής "ανανεωτικό" και "νεοαριστερό" καθίκι (ναι, πάντα πρώτοι και καλύτεροι!)
β) σε ακραιφνείς αστούς ιστορικούς και πολιτικούς (Μαραντζίδης κτλ.)
ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΚΕ;
Γιατί άραγε; Ερώτημα σε διάφορους "αριστερούτσικους" κι "ευαισθητούληδες"...

Μέρος 2ο - Το πέσιμο στον Demis

Ρε άνθρωπε δεν βαρέθηκες; Όχι πραγματικά σε ρωτώ! (παρεπιπτόντως το ίδιο ρωτώ τον εαυτό μου τη στιγμή που πληκτρολογώ αυτές τις γραμμές κι ασχολούμαι με σένα...)
Εντάξει εσύ θες ντε και σώνει την "ενότητα της αριστεράς", λες και δεν υπάρχουν αμέτρητα ιστορικά παραδείγματα για το πόσο επιζήμια ήταν για την εργατική τάξη, αν μη τι άλλο για τις αυταπάτες που έσπειρε. Σου τα ξαναμαναπαραθέτω μπας και τα εμπεδώσεις:
α) Το 1936 βγαίνει στη Γαλλία κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου. Αυτή η κυβέρνηση δεν επιτρέπει στα σοβιετικά όπλα να φτάσουν στην Ισπανία και το 1939 μόλις κηρύσσεται ο πόλεμος φυλακίζει τους κομμουνιστές. Γαμώ τις προσφορές στην επανάσταση!
β)Στη Γερμανία η σοσιαλδημοκρατία καταστέλλει βίαια κάθε εργατική εξέγερση, ΕΚΤΕΛΕΙ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ ΚΑΙ ΛΗΜΠΚΝΕΧΤ (το μέγιστο έγκλημα!) και παραδίδει την κυβέρνηση στους Ναζί
γ) Στην Ελλάδα η κυβέρνηση "Εθνικής Ενότητας" που συμμετέχει το ΕΑΜ ψηφίζει νόμο που επιτρέπει τις απολύσεις. Για να προλάβω τους Μικροαστοαγωνιστές αυτό δεν ακυρώνει την εποποιία του ΕΑΜ... Απλά δείχνει που μπορούσε να σε οδηγήσει η λογική των σταδίων.
δ) ΕΔΑ και διάλυση Κ.Ο. το 1958. Γαμάτο!
ε) Ευρωκομμουνισμός, Μπερλίνγκουερ και ιστορικός συμβιβασμός

Ανώνυμος είπε...

στ) βομβαρδισμός Γιουγκοσλαβίας από κυβέρνηση σοσιαλιστών - κομμουνιστών.
ζ) Αλιέντε. Το ξαναλέω. Ο Αλιέντε ήταν ήρωας γιατί πίστευε ότι έτσι ανοίγει ο δρόμος προς το σοσιαλισμό. Αλλά τελικά τον φάγαν σαν το σκυλί στο αμπέλι...

κ.ο.κ, κ.ο.κ.

Ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής σε όλα αυτά; Η υποταγή, ανεξάρτηα από τις προθέσεις, του ΚΚ στην αστική πολιτική. Αυτό οδήγησε σε όλες τις ήττες του εργατικού κινήματος.
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι σήμερα, στην Ελλάδα της βαθιάς κρίσης ο ΣΥΡΙΖΑ που πολύ γρήγορα μετατρέπεται σε καθαρή σοσιαλδημοκρατία μπορεί να προσφέρει κάτι διαφορετικό; Γιατί δηλαδή πρέπει το ΚΚΕ να μπλέξει με δαύτους και να φάει πάλι σκατά;
Αυτά ως προς την ουσία. Τώρα για τις συγκεκριμένες, ας μου επιτραπεί, "Λαζοπούλειες" εκφράσεις σου:

"Με προπονητές, όμως, τύπου Αλέφαντου ή Αρχοντίδη δεν πας μακριά."

Πρώτα και κύρια τους "προπονητές" μας τους εκλέγουμε εμείς. Άρα μάλλον δεν σου πέφτει λόγος, ειδικά αν σκεφτώ τα κριτήρια που βάζεις...

"Για να πάρεις ξανά πρωτάθλημα πρέπει να ανοιχτείς στην κοινωνία και να μην βλέπεις παντού γύρω σου φαντάσματα (που ασφαλώς υπάρχουν)"

Να σε ενημερώσω ότι κοινωνία ΔΕΝ είναι οι πλατείες που συναγελάστηκες πριν 2 χρόνια με κάθε καρυδιάς καρύδι και με ακροδεξιούς. Να σε ενημερώσω επίσης ότι η κοινωνία ΔΕΝ ειναι ενιαία και ΔΕΝ θέλω να απευθυνθώ σε όλη την κοινωνία. Οι σαλονάτοι και οι "ακαδημαϊκοί" φίλοι σου δεν με ενδιαφέρουν. Όπως κατάλαβες δεν με ενδιαφέρει να πείσω ούτε εσένα (αυτό λέγεται σχιζοφρένεια βέβαια από τη στιγμή που σπαταλάω τόσες λέξεις για πάρτη σου... :-) ).

Ανώνυμος είπε...

Με ενδιαφέρουν οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, οι άνεργοι, αυτοί που ζουν με τη δουλειά τους. Σε αυτό το επίπεδο μπορεί να μην τα κάνω όλα τέλεια, αλλά δεν τα κάνει και κανένας άλλος. Και αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν να ανατρέψουν τον καπιταλισμό και ξέρουν ότι η καρδιά του χτυπά εκεί που παράγεται ο πλούτος και σε αυτούς που υμνούν την αστική δημοκρατία και την φυλάνε σαν κόρη οφθαλμού. Εσύ ξέρεις που ανήκεις...

"Φτιάχνεις ομαδάρα αρχίζοντας από το ξεσκαρτάρισμα. Εκεί είναι τα δύσκολα..."

Αν θες να δεις που καταλήγουν τα προϊόντα του ξεσκαρταρίσματος μπορείς να απευθυνθείς σε δυο πολύ γνωστές σελίδες. Τις ξέρεις...

Α, να μην το ξεχάσω!
"Και την φάση την παλεύεις από μέσα"

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! Που "μέσα"; Από τον ΣΥΡΙΖΑ;

ΥΓ. Μπρέζνιεφ θέλω λίγα περισσότερα στοιχεία περί "σοσιαλφασιμού". Χαιρετώ!

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρεπανε θελω να σου πω κατι κ αν θες το πιστευεις. Με συγκινησες. Κ για ενα σαλτιμπαγκο στα πολιτικα σαν κ μενα (ως πολυ προσφατα) ειναι αρκετα δυσκολο να το κανει καποιος.

Κ θα στο θεσω οσο πιο απλα μπορω:

Ασε στην ακρη τους κ δικαιολογιμενους ακομα εγωισμους, ασε τις πικριες, ξεπερνα τις οποιες δυσκολιες κ συρε ρε καργιολη να οργανωθεις ξανα.

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ, ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ!!
Έτσι λόγω ημερών κι επειδή το κόμμα κατάφερε να το κάνει μουσείο το πολυτεχνείο.

ΝΤΡΟΠΗ & ΑΙΣΧΟΣ.
...ούτε το πανό ρε ξεφτιλισμένοι;;

Ανώνυμος είπε...

μπραβο ρε Βασιλη.εδωσες τον τονο κ παλι.πολυ καλο το αρθρο.
Βαβαια αν μου επιτρεπεται μια παρατηρηση θα το προτιμουσα πιο συντεταγμενο χρονικα κ αν γινεται κανε μια φορα ενα πιο ιδεολογικο.
κριτικη τελος.καλοπιστη παντα κ συντροφικη να ξερεις.
ειναι ακριβως αυτο που λες.ολες οι στιγμες θετικες η αρνητικες ειναι δικες μας.κ ο ΔΣΕ κ τα Δεκεμβριανα κ η Βαρκιζα.
κ αυτο γιατι πολυ απλα ειναι ενας συλλογικος πολιτικος οργανισμος που αποτελειται απο ανθρωπους δεμενους με τον πιο ισχυρο δεσμο.τον κομματικο.
αυτο λοιπον το συλλογικο πολιτικο υποκειμενο που ονομαζεται ΚΟΜΜΑ ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ εμπεριεχει μεσα του τις καλες κ τις κακες στιγμες,α σωστα,τα λαθη,τις κορυφωσεις κ τα στραβοπατηματα.κ ειναι λογικο γιατι πολυ απλα ειναι συνειδησεις μεσα πουυ ως ανωτερη μορφη της υλης κινουνται σαν κινουμενη αμμος κ αν δεν ειναι σταθερα προσανατολισμενες χανονται μια για παντα,αλλα ειναι κ να χαθουν για λιγο ξανα ερχονται στη θεση τους την ταξικη.

εμφανιστηκε ενας σε μια αναρτηση που επεσυνναψε εν μλογκ που στηθηκε για να προβαλλει το τι εχει πει καποιος ΚΚΕς κατα καιρους.κ εχει μεσα διαφορους.απο το Φλωρακη το 2000 μεχρι την Αλεκα του 1990.την Μπελλου,τον Μακη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ.
ειναι μια τρανη αποδειξη της εξελιξης που μπορει να εχει η συνειδηση του καθε ανθρωπου μεσα στο Κομμα οπως το ορισαμε προηγουμενως.καλη δουλεια που μαλλον παει να χτυπησει το Κομμα αλλα αποδεικνυει το αντιθετο.πως αν θες να παραμεινεις κομμουνιστης παραμενεις.
το μονο παραπονο που εχω απο κει ειναι οτι δε δημοσιευσε τοποθετησεις του Ρουσση κ του Χρυση που υπερασπιζοταν την Περεστροϊκα φανατικα.αλλα ειπαμε το ΚΚΕ τους χαλαει τη σουπα.
κ παλι συχαρικια για το αρθρο

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς αγαπητέ, ενώ έχεις καλή πένα και σχετικά σωστά βάζεις το ζήτημα της προσήλωσης στο κόμμα σου, διακρίνω μια παντελή έλλειψη κριτικής και αυτοκριτικής. Δηλαδή σήμερα τι έχεις να πεις για την παρουσία του Κασιδιάρη στην Χαλυβουργία; Για την στήριξη στην Κίνα και την COSCO όταν μπήκε στο λιμάνι και σταδιακά επέβαλε μεσαίωνα (τότε που η ΓΓ είχε πάει στη συνεστίαση με τους Κινέζους και τη ΝΔ και έλεγε ότι εμείς είμαστε ενάντια σε αυτόν που πουλάει και όχι που αγοράζει τον ΟΛΠ); Ή όταν έλεγε ότι ο καραμαλής είναι άνθρωπος αγαθών προθέσεων την στιγμή που εγκαθίδρυε περαιτέρω το νεοφιλελευθερισμό; Σκέψου ότι έτσι όπως ήταν το ΚΚΕ από το 56 και μετά, και μόνο να τα ανέφερες αυτά θα σε διέγραφαν δεν χρειαζόταν να φύγεις από μόνος σου. Οπότε το βασικό σου ερώτημα και η απάντηση που δίνεις σε αυτό (πάντα με το κόμμα) προϋποθέτει συμβιβασμό με τις κωλοτούμπες των ρεβιζιονιστών.

Anonymous anonymous είπε...

Συγγνώμη για το off-topic, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο έχουμε συνειδητοποιήσει ότι σήμερα 17/11 η αστική τάξη και τα ενεργούμενά της προσπάθησαν να επαναλάβουν το σκηνικό της 20/11/2011.

Εξηγούμαι: κάποια στιγμή το απόγευμα είχε αρχίσει να διαδίδεται (από πολύ ψηλά, ίσως και από το γραφείο του Δένδια και μετά άρχισαν να το αναπαράγουν οι "αριστεροχαρομενοι" και οι α/α) ότι η αστυνομία θα "αφήσει" μόνο τα μπλοκ του ΚΚΕ να πορευτούν προς την πρεσβεία του Ισραήλ. Ο στόχος προφανής: να γίνει κάτι τέτοιο και να εκτεθεί το ΚΚΕ στους εργαζόμενους ως συστημική δύναμη που τα έχει βρει με τα "όργανα της κατοχής". Και βέβαια αμέσως να προστρέξουν οι αναρχοφασίστες και να εξαπολύσουν ακόμα και φυσική βία στους κομμουνιστές που "συνεργάζονται με τους μπάτσους και τα έχουν βρει με τους μπάτσους". Σκηνικό ολόιδιο με την 20/11, δηλαδή.

Η επαγρύπνηση του Κόμματος όμως τους χάλασε τα σχέδια.

petr είπε...

Ανωνυμε σαλτιμπαγκο,απ΄το στομα μου τα πηρες!

Ανώνυμος είπε...

παιδιά,δεν ξέρω τι λέτε. Γεγονός είναι ότι κάποια μπλοκ δεν τα άφησαν, περιμένοντας να αδειάσουν από κόσμο, ενώ άφησαν του ΚΚΕ και υποθέτω και κάποιων άλλων.

Κι εσύ ανώνυμε τρότσκα προσωρινέ, μέχρι να βρεις δουλειά,κνίτη που θα μιλήσεις για προβοκάτορα, θα σε σκοτώσω όπως τον ηγέτη σου με σφυρί.

Anonymous anonymous είπε...

Διόρθωση παροράματος: στο προηγούμενο κείμενό μου για την απόπειρα επανάληψης των γεγονότων της 20/10/2011, κατά λάθος αντί να γράψω 20/10, έγραψα (και μάλιστα δύο φορές) 20/11. Προφανώς το σωστό είναι 20/10.

Αναυδος είπε...

Quiz:

Η Ελλάδα δεν είναι αποικία. Η ξεκάθαρη αυτή δήλωση οφείλεται σε όλους όσοι νομίζουν ότι αυτό που δεν κατάφεραν τότε οι μεραρχίες του Γ' Ράιχ μπορούν τώρα να το επιτύχουν οι σαράφηδες της Ευρώπης! Το σχέδιο για τον έλεγχο των ελληνικών τραπεζών από την τρόικα και τις παραφυάδες της, δημιουργεί την εντύπωση ότι η Ελλάδα έχει περιέλθει σε καθεστώς διομολογήσεων. Φαντάζει χώρα υπό κατοχή από ξένες δυνάμεις.

Ποιος έγραψε το παραπάνω

- Ο ΔΚ στον Εργατικο Αγώνα
- Ο ΣΚ στη Νεα Σπορα
- Ο Λαφαζανης στην Ισκρα
- Ο Ρουντι στο Δρομο της Αριστεράς
- Το κυριο άρθρο της Αυγής
- Ο Καζακης
- Αλλος και ποιος

Ο ευρων κερδιζει ενα κουπονι εξαργυρωσιμο απο την κυβερνηση της αριστερας

Ανώνυμος είπε...

Κανένα μπλόκ "δεν άφησαν". Απλά κάποια μπλόκ αποφάσισαν να φύγουν απο μόνα τους. Αλλα γιατί δεν θέλαν να χαλάσουν την σχέση τους με τον Πέρεζ(λέγε με ΣΥΡΙΖΑ), είτε γιατί δεν θέλαν να εξαρτηθούν απο το ΚΚΕ στο αν θα περάσουν(Ροσινάντε και άλλοι αναρχοέτσι)- δικαίωμα τους. Το ΣΕΚ έφευγε μεχρι που είδαν οτι άνοιξε ο δρόμος και γυρίσαν πίσω τρέχοντας.


metalorixos

Αναυδος είπε...

Quiz 2:

Τι θα κάνει η Ελλάδα; Θα απολαύσει τις επόμενες δεκαετίες ως κράτος περιορισμένης κυριαρχίας; Δεν μπορεί αυτό να είναι το μέλλον. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αλλάξει χέρια και δεν μπορεί να υπνοβατεί προς την αυτοκατάργηση της

Ποιος έγραψε το παραπάνω

- Ο Β.Λιοσης στο μνημειωδες έργο του Ιμπεριαλισμός το προτελευταίο στάδιο του καπιταλισμού
- Ο Σαρδελας στον ΕΑ στο θεμελιωδες αρθρο του το Μετωπο για την επανάληψη της Βαρκιζας
- Ο Συριζα στη μπροσουρα τι ειναι και τι θελει ο Συριζα
- Ο Ρουσης στο πρωτοποριακο άρθρο για την υπεράσπιση του αστικοδημοκρατικου δικαιωματος της φτωχειας και της ανεργίας
- Αλλος και ποιος

Ανώνυμος είπε...

Επώνυμε κουμπάρε, δε μπορούσα να μην τα πω!

Ανώνυμος είπε...

Βασίλη έχεις υπόψιν σου κάποιο αρθρο-αφιέρωμα ή βιβλίο (έστω και ως κεφάλαιο) για το φοιτητικό κίνημα κατα την δικτατορία και κυρίως πριν από αυτήν;

ΑΡΑΜ

demis είπε...

Ανώνυμε, και εγώ αυτό λέω! Tόσον καιρό δεν κουράστηκες να ασχολείσαι μαζί μου; Με τιμά βέβαια ότι αφιερώνεις ολόκληρα "σεντόνια" για να με αποστομώσεις...
Τα επιχειρήματά σου σεβαστά, όμως εγώ δεν αναφέρομαι σε ό,τι έχεις κατά νου. Γι' αυτό -κατά τη γνώμη μου- πρέπει να αγωνιστούμε: για μια ενωμένη και αδιαίρετη αριστερά, που δεν θα εκπίπτει στη σοσιαλδημοκρατία και θα βρίσκεται δίπλα και μέσα στον λαό. Αυτό πρέπει να διασφαλιστεί πάση θυσία. Δεν με ενδιαφέρει αν θα λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, ΣΦΥΡΙΖΑ, ΤΣΙΡΙΖΑ κλπ. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι μέσα σε αυτήν την "συνάντηση" να υπερισχύουν καθολικά όσοι οραματίζονται τη λαική εξουσία.
Δεν είμαι απολογητής κανενός! Το ίδιο με εμένα πιστεύουν χιλιάδες κόσμου. Είναι οι "απογοητευμένοι", αλλά όχι "παραιτημένοι". Αν αυτόν τον κόσμο εσύ τον τοποθετείς σε διαφορετική μοίρα και ταξική συνείδηση, κάνεις το γνωστό και χιλιοπληρωμένο λάθος, που μας οδήγησε στην ήττα...
Αυτά τα ολίγα, και σε ευχαριστώ για το ειλικρινές σου ενδιαφέρον!

Αναυδος είπε...

Ειχαμε 2 νικητές στο quiz που ανακάλυψαν οτι τα παραπάνω αποσπασματα προερχονται από το Βήμα της Κυριακής . Το πρώτο γραμμενο από τον φλογερό αντι-ιμπεριαλιστή, εθνικοανεξαρτητο Σ. Ψυχάρη και το δεύτερο από τον ξαδελφο του Αθ. Διάκου Π.Παπαδόπουλο

Και οι δυο νικητες κερδιζουν από εναν αντιτυπο του συλλογικου 8τομου έργου
‘ Η εθνικο-απελευθερωτικη επανάσταση και ο αποστάτης Λένιν’ από τις εκδοσεις εργατικη σπορά νεος αγωνας

Ανώνυμος είπε...

Demi ο ίδιος είμαι. Αυτή τη φορά χωρίς καμία ειρωνία και χωρίς επιθετικό τόνο (τον οποίο παλιότερα προκάλεσες εσύ πάντως τόσο στις 20/10 όσο και στις εκλογές) θα σου πω το εξής απλό στο οποίο μάλλον δεν θα συμφωνήσεις: Η σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στιγμή δυστυχώς οι περισσότερες πάλαι ποτέ "αριστερίστικες" οργανώσεις μετατοπίζονται ταχύτατα προς δεξιές θέσεις. Με τις υπόλοιπες, π.χ. ΕΕΚ ή Κόντρα, μας χωρίζει τέτοια άβυσσος που άστο καλύτερα... Άλλωστε δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στο κίνημα. Έτσι οποιαδήποτε συζήτηση για την "ενότητα της αριστεράς" αντικειμενικά οδηγεί στην "ενότητα" του ΚΚΕ με τη σοσιαλδημοκρατία και τελικά στην υποταγή του στην αστική πολιτική. Το ξέρω δεν συμφωνείς, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι διαφορετικό από το να σου το επαναλαμβάνω συνέχεια μέχρι η πραγματικότητα να σου βγάλει τις "αριστερές" τσίμπλες από τα μάτια (ειλικρινά χωρίς διάθεση κακίας...).
Τι πρέπει να γίνει; Πλευρές βάζει ο Μπρέζνιεφ στο επόμενο άρθρο. Συσπείρωση σε ταξική βάση και σε τελική πολιτική ανάλυση γύρω από το ΚΚΕ αναδεικνύοντας ότι μόνο η πάλη για την αλλαγή της εξουσίας θα μας λυτρώσει από τον εφιάλτη, αξιοποιώντας κάθε πρόβλημα ως κρίκο για αυτή. Και για να μην κοροϊδευόμαστε πλέον όταν μιλάμε για "μικρά" προβλήματα αναφερόμαστε στην πείνα! Λαός που πεινάει δεν μπορεί να σταθεί. Άρα η ταξική αλληλεγγύη δεν είναι ζήτημα τακτικής, είναι ζήτημα ζωής!

Αυτά σε πολύ ήρεμο τόνο. Μακάρι να κάνω λάθος στην εκτίμηση μου για σένα.

demis είπε...

Παρ' ότι έκανες πολλές φορές το λάθος να "κάνεις εκτιμήσεις" για έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζεις καθόλου, θα σου απαντήσω -αν και κουράζω πολύ κόσμο με αυτό- πως οι δικές μου "κρίσεις" είναι πολιτικές και μόνο. Ούτε αυθαίρετα συμπεράσματα έβγαλα ποτέ για άτομα, λοξοκοιτώντας τα προφίλ, ούτε -πολύ περισσότερο- απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς χρησιμοποίησα. Το ότι δεν συμφωνούμε είναι περισσότερο από προφανές. Το πώς και πόσο εποικοδομητικά διαχειρίζεται κανείς αυτή τη διαφωνία ας το κρίνει ο κόσμος!

Ανώνυμος είπε...

Άναυδε δεν είδα να έχεις την ίδια ανησυχία και για το άρθρο του παπαχελα για την Αλεκα.
Μπράβο αγορίνα μου λίγο ακόμα και θα ξεπεράσεις και τον γκεμπελς συνέχισε την καλή δουλειά. Σε φιλώ

Ανώνυμος είπε...

Σιγα το γκεμπελς. Αν ηταν ετσι ο γκεμπελς, ο τελμαν θα ειχε γινει καγκελαριος.

Ανώνυμος είπε...

Απ οτι νιωθω δε σας χαλασε καθολου.

Μπραβο Αναυδε. Κανενα οικτο.
Rokossovsky

Ανώνυμος είπε...

Να σε κατηγορουν για γκαιμπελισμο ανωνυμοι στο ιντερνετ με επιχειρηματολογια τους τον παπαχελα. Νομιζω πως τα ειδα ολα τωρα.

Αναυδος είπε...

Αν και οι απανησεις στο quiz ήταν ανωνυμες να καταγγείλω ότι ο Ανωνυμος 19 Νοεμβρίου 2012 4:55 μ.μ. ειναι εξοργισμενος επειδη απαντησε λάθος στα quiz. Συγκεκριμενα
- το αποσπασμα στο 1ο quiz προερχονταν απο το 9τομο εργο του ΔΚ ‘ Ο Η. Τσιριμωκος και η συνεισφορά του στο αντιφασιστικο μέτωπο’
- ενω στο 2ο απαντησε οτι προερχοταν απο την 10τομη βιογραφια του Δ. Παρτσαλιδη με τίτλο « Στη Βάρκιζα και ακομη παραπερα’’ εκδοσεις εργατικης σπορα νεος αγωνας

Ανώνυμος είπε...

Ντέμη μην προσπαθείς να βγεις από πάνω επειδή εγκατέλειψα σε αυτή την φάση τον τελείως επιθετικό τόνο! Πέρα από τις υπαρκτές μας και μεγάλες τελικά διαφωνίες, αυτο που προκάλεσε και ενδεχόμενα να προκαλέσει ξανά το απαξιωτικό μου ύφος απέναντι σου ήταν οι δικές σου απαξιωτικές και σε πολλές περιπτώσεις χυδαίες ( στο ύφος και το περιεχόμενο) εκφράσεις κι επιθέσεις στο ΚΚΕ. Εκφράσεις που δεν άφηναν περιθώριο να εκληφθούν ως καλοπροαίρετη ανησυχία...
Όσον αφορά το εποικοδομητικό του πράγματος, αναρωτησου λίγο αν η δική σου μονότονη εμμονή στη χρεωκοπημένη "ενότητα της αριστεράς" είναι εποικοδομητικοτερη από όλα αυτά που σου έχουν πει πολλοί εδώ μέσα.
Αυτά κι επιφυλάσσομαι για το μέλλον...

demis είπε...

Οι περισσότεροι εδώ, ασφαλώς, διαφωνούν μαζί μου. Αυτό είναι υγιές. Χυδαίος δεν ήμουν ποτέ, ώστε να κάνω και "χυδαίες επιθέσεις", οπότε ο όρος επιστρέφεται αυτούσιος! Όσο για το κακοπροαίρετος, ε, οποιαδήποτε σύγκριση, νομίζω, είναι περιττή...
Ναι, δυστυχώς, είμαι σίγουρος ότι δεν θα πάψεις να ασχολείσαι μαζί μου.

Ανώνυμος είπε...

νομίζω πως αφού τα ίδια συνθήματα φώναζαν τα μπλοκ του ΚΚΕ, του ΕΕΚ και της Ν.ΣΥΝ, (περί γραναζιού κλπ) μπορούν κάλλιστα να συνεργαστούν κάποια στιγμή.Μη λέμε πως δεν έχει το ΚΚΕ εφεδρείες.

Unknown είπε...

Και μετά σου λέει αλλάξτε την Αλέκα ...επειδή γέρασε!!!

Ρε η αλέκα κράτησε το ΚΚΕ στο πόδια του το ΄92-93 τι μας λέτε ,αντε και πνιγείτε στον ανανεωτισμό σας !!!

Τώρα έχουμε και portal !!!

είπαμε κομμουνιστές είμαστε ....όχι μαλάκες!!!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Η κε του μπλοκ ευχαριστεί τους σφους αναγνώστες για τα καλά τους λόγια ή την κριτική τους κι απαντά εξειδικευμένα -και με καθυστέρηση- στα εξής.

Αυτό για το "οργανωτικό" που θίγει ο "πολιτικός σαλτιμπάγκος", ούτε εύκολο είναι, ούτε βέβαια μπορεί να συζητηθεί εδώ στα σχόλια.

Για τον αναγνώστη που ρωτάει περί σοσιαλφασισμού. Θα σε βοηθούσε νομίζω η ιστορία των τριών διεθνών από το φόστερ. Αντίστοιχα βιβλία στα ελληνικά υπάρχουν κι από τροτσκιστική σκοπιά, για να δεις τι είδους κριτική ασκούν σε αυτήν την περίοδο.

Προς αραμ,
αυτό που διάβασα πιο πρόσφατα σχετικά με το θέμα ήταν το βιβλίο του χατζησωκράτη για το πολυτεχνείο. Προφανώς δε συμμερίζομαι στο παραμικό την ανάλυσή του, αλλά νομίζω ότι θα βρεις ενδιαφέροντα στοιχεία και το κυριότερο πολύ ενδιαφέρουσα βιβλιογραφία -από την οποία έχει δανειστεί κι αυτός πολλά στοιχεία.
http://www.plus4u.gr/showitem.php?ID=108040193&LastAdd=108040193&t=%D0%CF%CB%D5%D4%C5%D7%CD%C5%C9%CF%2073