Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Η βίλα των οργίων

Τις τελευταίες μέρες έχουν γραφτεί σχεδόν τα πάντα για την υπόθεση της βίλας αμαλία, που την έχουν παρουσιάσει από βίλα οργίων ανομίας κι α(νω)μαλίας, που απειλεί την αστική νομιμότητα κι ομαλότητα, τα ιερά και όσια της ελληνικής κοινωνίας, μέχρι επαναστατικό κέντρο αντίστασης κι αγώνα, τουλάχιστον εφάμιλλο του πάντσο βίλα. Κατά συνέπεια είναι πολύ δύσκολο για κάποιον εξωτερικό παρατηρητή όπως η κε του μπλοκ, που –ας το πούμε εξ αρχής- δεν έχει ιεραρχήσει πολύ ψηλά σε σημασία το θέμα, να πει κάτι καινούριο και πρωτότυπο σχετικά, ως συνεισφορά στο διάλογο που έχει ανοίξει. Μπορεί ωστόσο να καταγράψει κάποιες ενδιαφέρουσες σκέψεις που διάβασε σε άλλα κείμενα και να πάρει αφορμή απ’ αυτές για να κάνει κάποιο σχόλιο.

Ανάμεσα σε άλλα λοιπόν, ξεχωρίζει καταρχάς το κείμενο του καλαμούκη στην ελληνοφρένεια, που βάζει στη σωστή του διάσταση το θέμα του πραγματικού ενόχου και της νόμιμης αδικίας. Πάει πολύ εξάλλου να διακηρύσσει την πάταξη της ανομίας το αστικό κράτος που είναι ο καλύτερος προστάτης (νταβατζής) των μεγάλων συμφερόντων, των νονών της νύχτας, των ναρκεμπόρων και της πορνείας. Αυτό δηλ που με όρους μαρξιστικής πολιτικής οικονομίας θα λέγαμε συλλογικό καπιταλιστή.

Πιο ολοκληρωμένα προσεγγίζει το θέμα ο 2310 ετ3 που λέει ότι το αστικό κράτος στραγγίζει κάθε ίχνος αντίστασης, ακόμα και αυτές που δεν το απειλούν άμεσα και επιβεβαιώνει την απόλυτη κυριαρχία του στο δημόσιο χώρο. Παράλληλα όμως επιβεβαιώνει τις αμφιβολίες όσων πιστεύουν ότι δε μπορείς να φτιάξεις νησίδες ελευθερίας σε ένα ανελεύθερο καθεστώς, καθώς και τα αδιέξοδα του αναρχικού χώρου, που είναι αποκομμένος από το λαό και περιορίζει τη δράση του εντός της κατάληψης, η οποία γίνεται ένα είδος φετίχ.
Αυτά τα δύο χωρίς να μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά και να συμψηφίζονται σε μια λογική ίσων αποστάσεων.

Ένα ακόμα ενδιαφέρον κείμενο που αναλύει γενικά το ζήτημα της αλληλεγγύης με αφορμή τα γεγονότα, βρίσκουμε στο mao με τον χαρακτηριστικό τίτλο ω αλληλέγγυε πού είσαι; Το κείμενο αναπτύσσει καίριους και εύστοχους προβληματισμούς, που παρά τις σοβαρές διαφωνίες στα σημεία, δεν πρέπει να χαθούν πίσω από αυτές. Οι οποίες ωστόσο έχουν με τη σειρά τους τη δική τους αυτοτελή αξία.

Το κείμενο απευθύνεται κατά σειρά στον αντιφασίστα, τον κουκουέ (αν και δεν αναφέρεται ονομαστικά), τον αναρχικό, τον αντικαπιταλιστή, το συριζαίο, τον απλό αναγνώστη, κοκ, φέρνοντας τον καθένα προ των ευθυνών του (των δικών του ατομικά και συλλογικά του χώρου του) για μια σειρά ζητήματα. Το ενδιαφέρον είναι ότι από αυτή την κριτική προκύπτουν κι οι προσδοκίες που υπάρχουν από κάθε χώρο.

Από τον κομμουνιστή για παράδειγμα υπάρχει η προσδοκία να «ζήσει επικίνδυνα» και να διαφωνήσει με την ανακοίνωση της ηγεσίας, (να σπάσει το φράγμα που μας χωρίζει και να ενωθεί με το ορμητικό ποτάμι), κρίνοντας ίσως από τα δεδομένα άλλων χώρων, όπου η προσωπική διαφωνία θεωρείται προαπαιτούμενο, αν όχι προσόν.
Παρεμπιπτόντως, και επειδή αναρωτιέται ο συντάκτης του κειμένου, οι τελευταίες πληροφορίες της κε του μπλοκ λένε πως ο γαβρίλος των μαθητικών καταλήψεων –και όχι γαβρήλης (sic) όπως αναφέρεται στο κείμενο- είναι ακόμα οργανωμένος στις δυτικές συνοικίες και είναι καλά.

Από τον αναρχικό η αντίστοιχη απαίτηση είναι να διαβάσει ολόκληρη την ανακοίνωση της επιτροπής αλληλεγγύης, και να σταθεί αλληλέγγυος, όχι στους κομμουνιστές ή κάποιον άλλο χώρο –που θα ήταν αδιανόητο- αλλά να στηριξει έμπρακτα τους εργατικούς αγώνες –που θα ήταν το αυτονόητο, αλλά για κάποιες συλλογικότητες παραμένει ακόμα ζητούμενο.

Για τον αντικαπιταλιστή το ζητούμενο είναι να βάλει ξυπνητήρι και να ξυπνήσει εγκαίρως σήμερα για τα μαθήματα του μαρξιστικού ομίλου. Ενώ από το συριζαίο δεν υπάρχει πρακτικά καμία απαίτηση, καθώς έχει το ακαταλόγιστο κι ετοιμάζεται για αριστερή κυβέρνηση.

Η βασική κοινή συνισταμένη όμως είναι αυτό που βάζει η κλασική φράση του μπρεχτ για την αλληλεγγύη: πρώτα πήραν τους κομμουνιστές, μετά τους εβραίους, δε μίλησα γιατί δεν ήμουν ούτε κομμουνιστής, ούτε εβραίος, και στο τέλος δεν είχε μείνει κανείς να μιλήσει, όταν ήρθαν να πάρουν εμένα. Εδώ βέβαια μπορεί κανείς να διαβάσει και τη συζήτηση που έχει ανοίξει σχετικά στο red fly planet, και την απάντηση που δίνουν κάποιοι σφοι σχολιαστές σε αυτό το επιχείρημα –προσωπικά ξεχωρίζω τα σχόλια του νήαρ ηστ, από τη μια και του leo από την άλλη.

Σε κάθε περίπτωση παραμένει το αρχικό ερώτημα από το κείμενο του mao. Γιατί οι αλληλέγγυοι ήταν πολύ λιγότεροι (όχι χτες, αλλά γενικότερα) από όσους στήριξαν ηλεκτρονικά τα αντίστοιχα καλέσματα; Κι ακόμα περισσότερο: Πού ήταν (και πού ήμασταν, δε βγάζω απέξω την ουρά μου) όλος αυτός ο κόσμος όταν έγινε η είσβολη των ματ στην ασοεε; Γιατί η αντίδραση του φοιτητικού κινήματος ήταν τόσο κατώτερη των περιστάσεων;

Υπάρχει επίσης ένα ακόμα κείμενο στη λέσχη με αφορμή την προκλητική αφίσα της οννεδ για τη βίλα ανομίας. Θα μπορούσα βέβαια κι εγώ με τη σειρά μου να σταθώ σε μια αφίσα των παιδιών στη βικτώρια, που έλεγε: διεκδικούμε όλα όσα μας ανήκουν. Και να γράψω ένα κείμενο για όλα αυτά που πραγματικά μας ανήκουν, και αν μπορεί να τα βρει κανείς μέσα στους τέσσερις τοίχους ενός κατειλημμένου χώρου, όπου στεγάζει την ετεροτοπία του. Αλλά όπως λέει και πάλι το κείμενο στη λέσχη, το σημαντικό είναι να μπορούμε να ξεχωρίζουμε στην εκάστοτε συγκυρία το ουσιαστικό διακύβευμα.

Με αυτή την έννοια λοιπόν υπάρχουν διάφορες πτυχές του πράγματος, που έρχονται στην επιφάνεια της ζώσας πραγματικότητας. Υπάρχει το γενικότερο θέμα των ελεύθερων χώρων και της ελευθερίας. Τι θα κάνουμε όμως με μια τέτοια περιφρουρημένη ελευθερία, που είναι καταδικασμένη να σβήσει μόλις περνά το προαύλιο της κατάληψης και δε μπορεί να επεκταθεί με τη δύναμη του παραδείγματος; Τι κάνουμε με την ατομική ελευθερία, που δεν ασχολείται με την ελευθερία των άλλων ως προϋπόθεση για τη δική της ύπαρξη; Αλλά δεν είναι αυτό το ουσιαστικό διακύβευμα της συγκυρίας.

Τι θα γίνει με αυτούς τους χώρους στο ενδιάμεσο, μέχρι να μπορούμε να θέσουμε αυτό το αίτημα με σοβαρούς, καθολικούς όρους; Θα τους αφήσουμε στο στην εγκατάλειψη και στους δήμους που είναι το μακρύ χέρι του αστικού κράτους; Πώς θα τους διεκδικήσουμε οργανωμένα; Μπορούν να παίξουν θετικό ρόλο σε τοπικό επίπεδο και να γίνουν κέντρα συλλογικής δράσης, σημεία αναφοράς για τις γειτονιές, πχ όπως ήταν ως ένα βαθμό η λαμπηδόνα στο βύρωνα (για την οποία ωστόσο δεν επιδείχτηκαν αντίστοιχα κινηματικά αντανακλαστικά), χωρίς να τους καταπιεί η φενάκη της μικρής αυτοδιαχειριζόμενης κοινότητας, κατά τα πρότυπα της εβραϊκής μεταφυσικής (γύρω-γύρω κυριακή, και στη μέση σάββατο); Ούτε αυτό όμως είναι το βασικό επίδικο της συγκυρίας.

Δεν αληθεύει όμως ότι τέτοιες κινήσεις είναι έκθετες στην ασφάλεια κι υπό τον έλεγχό της, ακόμα κι όταν ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις; Δεν είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια η βίλα αμαλίας βασικά είχε εκφυλιστεί κι αλωθεί από τα ναρκωτικά, χωρίς ουσιαστική κοινωνική δράση;
Αξίζουν αυτοί οι χώροι την αλληλεγγύη της κοινωνίας, όταν αυτοί δεν έχουν επιδείξει κάτι αντίστοιχο για να σταθούν δίπλα στον αγώνα και την αγωνία του κόσμου; Είναι κομμάτι του κινήματος τα παιδιά και οι ομάδες που στρέφονται εναντίον άλλων διαδηλωτών, όταν κατεβαίνουν στο δρόμο; Μπορεί να συγκριθεί αυτή η περίπτωση πχ με τους συλληφθέντες συνδικαλιστές στη θεσσαλονίκη στην επίσκεψη όμπερμάγιερ, που έτυχαν καθολικής, μαζικής υποστήριξης από όλες τις δυνάμεις του χώρου της ευρύτερης αριστεράς;
Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο στην παρούσα συγκυρία.

Υπάρχει βέβαια ένα θέμα μ’ αυτή την ευρύτερη (με την πολύ ευρεία έννοια) αριστερά που κάποτε ψάρευε σε θολά νερά για να κερδίζει ψήφους επιβίωσης από μη συνεπείς ιδεολόγους αναρχικούς, ενώ τώρα στοχεύει σε ευρύτερα ακροατήρια και πρέπει να χτίσει άλλο προφίλ, για να κερδίσει το μεσαίο χώρο και να γίνει κυβέρνηση. Έτσι προέκυψαν οι δηλώσεις τσίπρα περί νοικοκυραίων, και το απεταξάμην των ακραίων στοιχείων, για να καταδείξουν ότι το πάθημα του δεκέμβρη –τότε που είχε γίνει το πρώτο δημοσκοπικό πείραμα κι η πρόβα τζενεράλε αναπαλαίωσης του σοσιαλδημοκρατικού πόλου του δικομματισμού με το σύριζα- έγινε μάθημα. Κι αν αυτά περί νοικοκυραίων είχε τολμήσει να τα εκστομίσει η αλέκα, θα είχαμε ήδη βρει το σουξέ της νέας χρονιάς –κι όχι μόνο. Είναι θέμα και τι προσδοκίες έχεις από τον καθένα.
Αλλά ούτε αυτό είναι το κύριο πρόταγμα των ημερών.

Για ποιο λόγο δρομολογήθηκαν λοιπόν τώρα αυτά τα γεγονότα; Υπήρχε κάποιος βαθύτερος πολιτικός σχεδιασμός για να (ανα)στηλώσει το διπολισμό (όπως φάνηκε αρχικά), να τονώσει το αριστερό προφίλ του σύριζα, ή να τον στριμώξει; Μήπως η επιλογή της στιγμής είχε να κάνει με τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, σε μια γεμάτη και κρίσιμη εβδομάδα που δρομολογούνται παράλληλα και μια σειρά νομοθετήματα για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας;

Αυτό αρχίζει να μας φέρνει επιτέλους στο διακύβευμα της συγκυρίας. Το οποίο κατά πρώτο λόγο έχει να κάνει με την όξυνση της καταστολής, τις δεκάδες συλλήψεις, τις πλαστικές σφαίρες, την «αυτεπάγγελτη παρέμβαση» της αστυνομίας στο ρίαλ εφ εμ, και το εκφοβιστικό μήνυμα που απευθύνουν όλα αυτά προς πάσα κατεύθυνση. Και το οποίο πρέπει να καταδικαστεί ρητά, όχι γιατί οι καταλήψεις είναι επαναστατικά κέντρα αγώνα, αλλά ακριβώς επειδή ξέρουμε να αναγνωρίζουμε το βασικό εχθρό και το τι παίζεται κάθε φορά στη συγκυρία.
Με τον ίδιο τρόπο που η συσπείρωση για τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα χρειαζόταν να καταγγείλει τη μεθόδευση και τη διαδικασία στη δίκη των μελών της 17νοέμβρη. Όχι γιατί η 17ν ήταν επαναστατική οργάνωση ή κομμάτι του κινήματος. Αλλά επειδή είχαμε την πρώτη ουσιαστική εφαρμογή του τρομονόμου, όπου δικαζόταν το φρόνημα κι όχι οι πράξεις κάποιων κατηγορουμένων.

Πέρα από αυτό; Από εκεί και πέρα λοιπόν κάποιοι πιστεύουν ότι βρέθηκε η σπίθα που θα εξαπλωθεί σαν πυρκαγιά και θα ζεστάνει την παγωμάρα του κινήματος που είναι σε χειμερία νάρκη. Αλλά είναι ζήτημα αν είναι σε θέση να κατανοήσουν ότι τους βαράν παλαμάκια, κι αυτοί χορεύουν πρόθυμα στο ρυθμό που τους δίνουν. Ακριβώς γιατί μένουν σε ένα συγκυριακό διακύβευμα, χωρίς να μπορούν να διακρίνουν πίσω από αυτό το ουσιαστικό διακύβευμα της συγκυρίας. Κι αφήνουν το φάντασμα του δεκέμβρη να πλανάται πάνω από τις εξεγερμένες συνειδήσεις τους, στοιχειώνοντας το φαντασιακό τους.

Το αποτέλεσμα κατά τη γνώμη μου είναι η πλήρης αποτυχία προσέγγισης της μέσης συνείδησης ενός κόσμου που μένει παθητικά αδιάφορος, για τους δικούς τους λόγους (που δεν είναι 100% λάθος). Κι επίσης ένα είδος αφ’ υψηλού, μικροαστικής απαξίωσης του «αυθόρμητου» μικροαστικού συντηρητισμού, που δεν είναι τίποτα άλλο από το κατοπτρικό του αντίθετο, που του δίνει τη βάση για να αναπαραχθεί. Πρωτίστως και μεταξύ άλλων, εξαιτίας του στείρου αντικρατικού (ή ακόμα χειρότερα αντιμπατσικού) πολιτικού λόγου που αρθρώνει, αγνοώντας επιδεικτικά τον ταξικό παράγοντα. Αλλά αυτό είναι θέμα μιας άλλης ανάρτησης.

47 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

σφυροδρεπανε καλο το ποστ σου, αναδευκνυει τις ευθυνες του ΚΚΕ

το ΠΡΙΝ έχει άρθρο κριτικης στο 19ο του ΚΚΕ των Αναγνωστακη- Γατσιου που είναι πολυ καλο και αναδυκνυει τα όρια της αντιληψης του ΚΚΕ για το σοσιαλισμο

Ανώνυμος είπε...

το προβλημα της αντιληψης του ΚΚΕ που αναδεικνυεται από το άρθρο

έχει τις αιτιες του στον σταλινισμο
και στο γεγονος ότι το ΚΚΕ πάει για νέο πρόγραμμα χωρις να έχει μελετησει το εποικοδομημα
σε αυτο το τελευταιο έχει δικιο ο κατα τα άλλα δεξιοστροφος Ρουσης

Ανώνυμος είπε...

οι σ/φοι του ΝΑΡ εχουν δικιο γιατί το ΚΚΕ δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα ύπαρξης στο σοσιαλισμο άλλων ομαδων κομουνιστικης αναφορας
ταυτόχρονα δεν αναγνωριζει την συγκροτηση τάσεων στο εσωτερικο του
προεκιται για σοσιαλισμο του στρατωνα που στο 21ο αώνα θα εκφυλιστει γραφεικρατικα στο άψε σβησε

αυτην είναι και η άποψη του ΣΤΑΛΙΝ στο συνταγμα του 1936 που καταργησε τα σοβιετ
αντικαθιστωντας τα με την παντοκρατορια της κομματικης του γραφειοκρατιας

ο τροτσκι στην προδομενη ζηταει ελευθερια των σοβιετικων κομματων

είναι δυνατον στην οικοδομηση να στελνουμε στα γκουλαγκ καθε διαφορετικη ιδεολογικη αποχρωση που θα γεννιεται στο κομμα ειτε απο τα αριστερα είτε απο τα δεξια

Ανώνυμος είπε...

δυστυχως το ΚΚΕ παει αναποδα
πρωτα φτιαχνει προγραμμα
και αργοτερα θα μελετησει το εποικοδομημα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Η ανάλυση του ναρ για τη σοβιετική ένωση είναι το τελευταίο πράγμα στο οποίο θα συμφωνούσα με το ρεύμα. Αλλά φίλε αυτό που κάνεις είναι πραγματικά χωρίς προηγούμενο.
Μπαίνεις σε ένα άσχετο κείμενο και το γεμίζεις με σχόλια για τη βίλα αμαλία και τώρα μπαίνεις σε αυτό για τη βίλα και γράφεις πάλι τα δικά σου. Σύνελθε λίγο, δεν πρόκειται να δεις άλλα σχόλιά σου να δημοσιεύονται αν συνεχίσεις το ίδιο βιολί.

Ανώνυμος είπε...

εδω ρε παιδιά το ΚΚΕ σημερα δεν μπορεί να επιβάλει στο εσωτερικο του την περιφημη ιδεολογικοπολιτικη μονολιθικοτητα και γινεται του φραξιονισμου το καγκελο
και θα την επιβάλλει σε ολόκληρη την κοινωνία
ή μήπως αυταπαταται ότι θα είναι απούσα η ιδεολογικο πολιτικη πολυμορφία στον 21ο αιώνα

μάλλον πάει με τα μάτια του σοσιαλισμου του παρελθόντος και όχι του μελλοντος

αυτο αφορα και την αντιληψη για το κομμα για αυτο βασιλευει στο εσωτερικο του η υποκρισια και η διασταση λογων και εργων
απο την μια απαγορευονται οι φραξιες εποισημα και την ιδια στιγμη γινεται του φραξιονισμου το καγκελο

οι σ/φοι του ΝΑΡ παρουσιαζουν μια σαφως πιο συγχρονη αντιληψη για το κομμα και τον κομμουνισμο που έρχεται από το μέλλον

Ανώνυμος είπε...

Το παιδι εχει πει ανοιχτα σε προηγουμενο ποστ οτι τρολαρει. Οποτε δεν χρειαζεται να παιρνουμε στα σοβαρα αυτα τα "πεταω απο δω κι απο κει" που λεει, εκτος κι αν ο ιδιος ενδομυχα ισως θα το ηθελε.

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ «ΜΗΤΗΡ ΠΑΣΗΣ ΜΑΛΘΑΚΙΑΣ»

Η παρακάτω φράση:

„Als die Nazis die Kommunisten holten, habe ich geschwiegen; ich war ja kein Kommunist.
Als sie die Sozialdemokraten einsperrten, habe ich geschwiegen; ich war ja kein Sozialdemokrat.
Als sie die Gewerkschafter holten, habe ich geschwiegen; ich war ja kein Gewerkschafter.
Als sie mich holten, gab es keinen mehr, der protestieren konnte.“

που στα ελληνικά μεταφρασμένη λέει:

«Όταν οι ναζί άρπαξαν τους κομμουνιστές, σιώπησα• δεν ήμουν βέβαια κομμουνιστής.
Όταν αυτοί έκλεισαν στην φυλακή τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα• δεν ήμουν βέβαια σοσιαλδημοκράτης.
Όταν αυτοί άρπαξαν τους συνδικαλιστές, σιώπησα• δεν ήμουν βέβαια συνδικαλιστής.
Όταν αυτοί άρπαξαν κι εμένα, δεν υπήρχε κανένας πια που μπορούσε να διαμαρτυρηθεί.»

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΦΙΛΕΙΡΗΝΙΣΤΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΑ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΑΣΤΟΡΑ ΜΑΡΤΙΝ ΝΗΜΑΙΛΛΕΡ (MARTIN NIEMÖLLER, 1892–1984).

Σημειωτέον ότι το αυθεντικό κείμενο της φράσης είναι μόνο το παραπάνω κι όχι οι διάφορες «πιασάρικες» εκδοχές που ευρύτατα κυκλοφορούν στο διαδικτυακό χάος (δες σχετικά την επίσημη ιστοσελίδα του Ιδρύματος Μάρτιν Νημαίλλερ http://www.martin-niemoeller-stiftung.de/4/daszitat/a31).

Έχω μπουχτίσει να βλέπω δεκάδες φορές επαναλαμβανόμενο το ίδιο λάθος!

Όσο για την βίλα της α(νω)μαλίας επιφυλάσσομαι ίσως για αργότερα.

Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής

neophyte_commie είπε...

Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να αναρωτηθούμε πώς σχετίζεται το δίπολο κεφάλαιο–εργατιά που θέτουν οι κομμουνιστές απο την εποχή του Μαρξ με το δίπολο α/α–νοικοκυραίοι, που θέτουν οι ίδιοι οι α/α. Σε πρώτη ανάγνωση εγώ δεν βλέπω καμία σχέση μεταξύ των δύο. Βία άσκησαν οι μπολσεβίκοι και ο ΔΣΕ με στόχο την κατάληψη της εξουσίας, βία ασκούν και όσοι καίνε σπίτια και αμάξια για εκτόνωση· το νοικοκυριό τους (σπίτι, αμάξι, μαγαζί κλπ) υπερασπίζεται ο Μάνεσης, το νοικοκυριό του υπερασπίζεται και ο ανώνυμος εργάτης που τα έκτισε με κόπο και του τα κόβει κομμάτι-κομμάτι ο καπιταλισμός. Θα με ενδιέφερε η πιο έμπειρη κια ψύχραιμη γνώμη σου, σφυροδρέπανε.

Ανώνυμος είπε...

νομιζω οτι η σκοπιμοτητα πισω απο τη βιλα αμαλιας ειναι φανερη
23 χρονια το κρατος τους ανεχοταν για τον απλο λογο οτι στην πραγματικοτητα τετοιες πρωτοβουλιες δεν ειναι επικινδυνες για το κρατος Σημερα χρειαζεται εναν αντιπερισπασμο και στη συγκυρια (φορολογικό) αλλα και για την αντεργατικη πολιτκη του και τι πιο πιασαρικο από εναν κλεφτοπολεμο αναρχικων ματ για τους τοιχους ενος νεοκλασσικου. Βαζει και το Συριζα στο καδρο η αλλιως με ενα σμπαρο δυο τρυγονια

Ολοι οι λοιποι φαιδροι αλλυλεγγυη για τη Σελμαν, τη Φιντεξπορτ μια λεξη δεν βρηκαν για το νεοκλασσικο τονοι δακρυων και αντικομμουνισμου Τυφλα γατακια

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Φανταστείτε η ΚΝΕ η το ΚΚΕ....
νάχε κάψει την Πρυτανεία το '95
νάχε κάψει την Αθήνα, τζάμια, φωτιές, το 2008,
νάχε κάψει ζωντανούς τους τρείς στην Μαρφίν,
η την άμοιρη μεροκαματιάρισα στην λαϊκή της Καλλιδρομίου,
νάχε καταλάβει διάφορα κτίρια σε στύλ "Αμαλία", "Κύπρου" η την Χαλυβουργία του Μάνεση,
νάχε κάνει "ντού" στο "Σκάϊ" η στο MEGA κλπ.....
...αφού προηγουμένως είχε προβληθεί με δισέλιδα "σαλόνια" στις ναυαρχίδες του σοβαρού ΔΟΛ, της αντιεξουσιαστικής Ελευθεροτυπίας, ου μην αλλά και της έγκυρης "Κ".
Δε χρειάζεται και πολλή φαντασία.
Αρα...;
Κι όμως, από προχτές ασχολούμαστε με παπαριές.
Χτες ο ..."Χώρος"(!!) έκανε μια υποδειγματική πορεία (και μαζική λένε), χωρίς ούτε μία Μολότωφ, ούτε ένα τζάμι σπασμένο, με περιφρούρηση τύπου "ΚΝΑΤ"!!!
Να ρωτήσω γιατί οι "αντιεξουσιαστές" μας γίνανε ξαφνικά κοτούλες;!;!
Ξέρουν αυτοί... κι ο Τσίπρας, και τα πασόκια, και οι νοικοκυρέοι, κι ο Τράγκας, κι ο Ζούγκλας κ.α.
Το θέμα είναι πότε θα μάθει ο κόσμος της δουλειάς.
Και τι θα κάνουν οι κομμουνιστές γι αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Αυτός είσαι!

Φίλε Σεχτάρ Τρομερέ,

Συμφωνώ, επαυξάνω και υπερακοντίζω!

Να ’σαι πάντα καλά,

Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής

Ανώνυμος είπε...

φιλε κανεις δεν σου ζηταει να υιοθετησεις της λογικες της αυτονομίας
αλλά να βάλεις πλάτη στην αντμετώπιση της γενικοτερης καταστολης που εντάσσεται και το συγκεκριμένο θέμα
το σημερινο "ΠΡΙΝ" είναι αναλυτικο σημερα πάρτο για να δεις ποια θα έπρεπε να είναι η σταση των αντικαπιταλιστων δεν θα ασχοληθω άλλο

απλά αφου μου βαζεις το θέμα σου λέω το εξής
Αν το ΚΚΕ έκανε αυτο που έπρεπε το 2008 η Αθήνα θα είχε φωτισει και θα είχε μετατραπεί στην Παρισινη Κομμουνα του 21ο αιώνα ( στην εξέγερση της συνενωθηκαν οι μπλανκιστες (κομμουνιστες) με τους τους προυντονικους)

διάλεξε όμως να παίξει το ρόλο του σοσιαλιστή Λουί μπλαν που έπερνε συγχαρητηρια από τον θιέρσο

τα αναλογα έπρατε το ευρωκομμουνιστικο ΓΚΚ το Μάη του 68

κατά τα άλλα ονειρέψου με το νέο πρόγραμμα επανάσταστικες καταστάσεις στο ....αγνωστο μέλλον, οσο θα εφαρμόζεις τον οπορτουνσιμο στην πραξη

δεν ασχολουμαι άλλο

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Μη απολιθωμένε, ευχαριστώ για την επισήμανση και για τη διόρθωση. Αλλά πώς εξηγείται τότε η απόδοση αυτής της φράσης στον μπρεχτ; (η οποία βέβαια διατηρεί την αξία της ανεξάρτητα από το ποιος την είπε)

Νεόφυτε, δε θα κάνω κάποιου είδους ανάλυση, αλλά όπως σχολίασε κάποιος αναγνώστης και σε ένα προηγούμενο κείμενο, μια χαρά νοικοκύρηδες είναι οι καταληψίες. Ο ορισμός του νοικοκύρη.
Αυτός είναι ο κανόνας, κι οι τυχόν εξαιρέσεις δεν τον αλλάζουν.

Ανώνυμος είπε...

Οι κομμουνιστες τύπου Σαχτάρ μπορούν να κοπιάρουν τις ανακοινώσεις του Δένδια και της Χρυσής Αυγής(να μη κουράζονται κιόλας).Οι άλλοι κομουνιστές μπορούν απλά να ξεράσουν διαβάζοντας τέτοιες αηδίες.

Ανώνυμος είπε...

Ο ανωνυμος των 10.00 δεν μας ζηταει να υιοθετησουμε τις λογικες της αυτονομιας, αλλα ονειρευεται "συμμετοχη" του ΚΚΕ το δεκεμβρη του 08 (δηλαδη με λογικες της αυτονομιας, γιατι αλλιως μια χαρα συμμετειχε το ΚΚΕ στο Δεκεμβρη), οπου με αυτη τη συμμετοχη του λοιπον (κατα τα αλλα δεν το θελουμε, "καπελωνει"), θα ειχαμε παρισινη κομμουνα (ποιες νομοτελειες κι αντικειμενικες συνθηκες και πρασσειν αλογα) και αλλες ιδεαλιστικες επαναληψεις πειραματων του 19ου αιωνα που απετυχαν, σε ενα παραλληλο σημερινο συμπαν οπου η αναρχια δεν παιζει τοσο αθλιο ρολο στη διεξαγωγη της ταξικης παλης. Αλλα κατα τα αλλα, δεν υιοθετουμε λογικες της αυτονομιας.

Πειτε τις τελευταιες σας εξυπναδες τωρα που μπορειτε, γιατι οταν (οχι πολυ καθυστερημενα ελπιζω) η ιστορια σας φερει στο δια ταυτα και προ των ευθυνων σας, οι περισσοτεροι θα ειστε "ναι μεν αλλα", οπως τοσοι και τοσοι φλυαροι υπερεπαναστατες πριν απο σας.

Αφηστε μας εμας να "ονειρευομαστε" (οι κομμουνιστες δρουν συνειδητα, δεν ονειρευονται) επαναστασεις στο αγνωστο (για σας) μελλον και συρθειτε εσεις στο πολυ γνωστο σημερα πισω απο τη νεα σοσιαλδημοκρατια για να πετυχετε το μεγαλο στρατηγικο σας στοχο, το αιωνιο μεταβατικο προγραμμα. Τη μονη "νομοτελεια" στην οποια πιστευετε.

Αλλα οσοι απο σας εχετε εστω και λιγη τσιπα, οσοι θεωρειτε ακομα τον εαυτο σας κομμουνιστη, φυγετε συντομα απο κει που ειστε (και κλειστε και την πορτα) και συσπειρωθειτε σιγα σιγα γυρω απο το ΚΚΕ. Οι καιροι αγριευουν και θα ναι μεγαλη βλακεια να βρεθουν τιμιοι αγωνιστες αντικειμενικα στο πλευρο του ταξικου εχθρου (και να μην το καταλαβαινουν κι ολας).

Ανώνυμος είπε...

Μια εικασία σχετικά με την απόδοση της φράσης του Νημαίλλερ στον Μπρεχτ

Φίλε Βασίλη,

Κατ’ αρχήν δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς, γιατί πάντα μου προξενεί μεγάλη χαρά να βοηθώ όπου και όσο μπορώ.

Η ερώτησή σου είναι εύλογη και με είχε απασχολήσει και μένα όταν είδα στο διαδικτυακό χάος την διαρκή αναπαραγωγή και επανάληψη της λανθασμένης απόδοσης της συγκεκριμένης φράσης. Εικάζω, επειδή αυτήν την στιγμή αδυνατώ για λόγους ανεξάρτητους από την θέλησή μου να ψάξω συστηματικά, ότι αυτό οφείλεται στην παρανόηση που παράγει η μηχανιστική άποψη ότι κανένας προτεστάντης θεολόγος και πάστορας δεν θα μπορούσε να παίρνει φιλοκομμουνιστικές θέσεις. Από κει και πέρα ο δρόμος προς την παρανόηση και την λανθασμένη απόδοση στον Μπέρτολτ Μπρεχτ δεν ήταν μακρύς. Ίσως έναν ρόλο να έπαιξε και το γεγονός ότι ο Μπρεχτ, παρά την σταθερή κι απαρέγκλιτη συμπόρευσή του με το κομμουνιστικό κίνημα, ποτέ δεν υπήρξε μέλος κομμουνιστικού κόμματος, είτε στην Γερμανία είτε αλλού.

Όσο για τον Φρίντριχ Γκούσταβ Έμιλ Μάρτιν Νημαίλλερ (14/1/1892–6/3/1984) πολλά θα μπορούσε να πει και να γράψει κανείς, αφού η ζωή του σε σχέση με τους σημερινούς «καλουπωμένους ήρωες» που παράγει και επιβάλλει μέσω των μηχανισμών της στις μάζες η καπιταλιστική βαρβαρότητα μοιάζει με μυθιστόρημα: η εξέλιξη —μέσα από μιαν, είναι αλήθεια, εξαιρετικά αντιφατική και συχνά παλινδρομική πορεία— του εθνικιστή παρασημοφορημένου αξιωματικού του καϊζερικού πολεμικού ναυτικού του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου (ήταν καπετάνιος σε υποβρύχιο) και επικεφαλής παραστρατιωτικού τάγματος των «Ελευθέρων Σωμάτων» της αντεπανάστασης σε φιλειρηνιστή θεολόγο, πάστορα και αντιχιτλερικό αγωνιστή την εποχή του Τρίτου Ράιχ και ακάματο πολέμιο του επανεξοπλισμού της Δυτικής Γερμανίας, ο οποίος ήδη από το 1954 δεν απέρριπτε και την συνεργασία με τους κομμουνιστές, φτάνοντας το 1967 να ταξιδέψει μέχρι το Ανόι για να συναντηθεί με τον Χο Τσι Μινχ και να εκδηλώσει έμπρακτα την φιλειρηνιστική του αλληλεγγύη προς τον βιετναμικό λαό, είναι σπάνιο κατά γενική ομολογία φαινόμενο. Ζούσα στην Γερμανία όταν πέθανε και θυμάμαι με τι σεβασμό (όχι μόνο και στα δυο τότε γερμανικά κράτη, αλλά και στην Αυστρία και την Ελβετία) είχαν εκφραστεί ευρύτατα τμήματα του πληθυσμού —ακόμα και πολιτικοί του αντίπαλοι— για την προσωπικότητα και την δράση του κατά του φασισμού και του πυρηνικού πολέμου.

Αυτά είναι βέβαια «ψιλά γράμματα» σε μιαν περίοδο που ο «αντιγερμανισμός» είναι σε ανοδική και παράλληλη με του φασισμού (τι ειρωνεία της ιστορίας) πορεία στην Ελλάδα κι έχουν της μόδας και τα δύο• κανονικά θα έπρεπε ο μέσος Έλληνας να πάψει άκριτα κι αδιάκριτα να βλέπει στο πρόσωπο του κάθε Γερμανού έναν Ναζί ή Γκεσταπίτη ή Εσεσίτη, κι αυτό όχι μόνο χάριν της ιστορικής αλήθειας —συχνού υποκριτικού αξιώματος των αστών—, αλλά και για λόγους σύμπηξης μορφών προλεταριακής διεθνιστικής αλληλεγγύης εναντίον του φασισμού και του ιμπεριαλιστικού πολέμου που δεν απειλούν αποκλειστικά και μόνο την Ελλάδα.

Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής

Ανώνυμος είπε...

Κι ένα λαθάκι

Αντί του «κι έχουν της μόδας και τα δύο» της τελευταίας παραγράφου του τελευταίου μου σχόλιου να διαβαστεί παρακαλώ «κι έχουν γίνει της μόδας και οι δύο».

Pardon!

Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής

Ανώνυμος είπε...

η μεγαλύτερη τροτσκιστική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ που με τη βοήθεια του Λαφαζάνη έβγαλε 2 βουλευτίνες, χαιρετίζει τη -μισή,έστω-στροφή του ΚΚΕ με αυτές τις Θέσεις.

http://rproject.gr/article/i-misi-strofi-toy-kke-sto-19o-synedrio-einai-o-telesigrafismos-epanastatiki-politiki

Κατάντια.

Ανώνυμος είπε...

Άλλες ομάδες κομμουνιστικής αναφοράς δεν έχουν "δικαίωμα", αν δεν παλέψουν για το σοσιαλισμό. Η κριτική και η φιλοσοφία από τα ΠΡΙΝ και τα ΠΡΟΧΤΕΣ δεν αρκεί, πολύ περισσότερο, όταν εκφράζουν άποψη για το τι γίνεται ΜΕΣΑ στο ΚΚΕ, ΕΞΩ από το ΚΚΕ. Να έρθω κι εγώ να σου πω τι γίνεται στο κρεβάτι σου, μεγάλε; Να αποδεχτούν ότι η αποστολή της εργατικής τάξης είναι να καταλάβει την εξουσία, και όχι να είναι αλληλέγγυα σε κάθε μαλακία που φυτρώνει γύρω γύρω για να τραβάει τα παιδιά στους μπάφους και τα μπάχαλα και να στρέφονται εν τέλει ενάντια στους ίδιους τους γονείς που δουλεύουν για ψίχουλα και δίκαια απεργούν. Επίσης, οι επαναστατική κατάσταση, οι επαναστατικές συνθήκες, η οικοδόμηση, λειτουργούν με κανόνες, νομοτέλειες τις λένε, αν δε γίνει το ένα, δεν θα γίνει και το άλλο δηλαδή, και, προφανώς, αν ο άλλος δεν έχει γραφτεί στο σωματείο του να παλέψει για το ψωμί στο τραπέζι, λες να πάρει όπλο στο χέρι για την πλάκα; Αλλά εμείς, και τότε, εκεί θα είμαστε, μαζί τους, γιατί γι' αυτό έχουμε παλέψει. Εσείς.... με ποιους;

Ανώνυμος είπε...

φίλε δεν με κατάλαβες
εντάξυ εγω είναι μικροαστος αντεπαναστατης

εγω όμως προβλέπω το εξης :
εσείς που θα κάνετε την επανάσταση
ύστερα από την επανάσταση θα χωριστειτε σε πολλές ομάδες για τον δρόμο της οικοδόμησης όπως έγινε στην Σοβιετικη ένωση

θα αναγνωρισεις το δικαιωμα πολιτικης κριτικης και δράσης στα σοβιετικα κομματα κομμουνιστικης αναφορας και στις διάφορες αντιπολιτευσης που αναποφευκτα θα δημιουργηθουν ή η κάθε φορά κυριαρχη γραμμη θα στέλνει τους μειοψηφουντες στα γκουλαγκ

στο νεο πρόγραμμα αναγνωρίζετε την νόμιμη ύπαρξη ενος ενιαιου και μονολιθικου κόμματος το οποίο μάλιστα ούτε τώρα δεν το έχετε φτιάξει

άρα οι μειοψηφιες στα γκουλαγκ

πάρε λοιπον θέση για τη θέση του τρότσκι στην προδωμένη για την αναγκη ελευθεριας των σοβιετικων κομματων και ασε εμένα τον μικροαστο

σου λέω πασχει η προταση εξουσιας του ΚΚΕ γιατι την στγκροτησε πριν μελετησει το εποικοδόμημα

Ανώνυμος είπε...

απο ολα αυτα που λες, αυτο που αξιζει να κρατησουμε ειναι οτι το κκε ειναι σαν το κρεβατι σου.

j.

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα...επιτρέψτε μου να συνεισφέρω στο διάλογο σας και με ενα δικο μου κείμενο http://pareklinonasti.blogspot.gr/2013/01/blog-post.html

Ούτε Καν


Ανώνυμος είπε...

Καποιοι αναρχικοι κατελαβαν μια βιλλα πριν απο 23 χρονια οχι για την γειτονια οχι για τους αστεγους και ανεστιους οχι για την κοινωνια αλλα για παρτη τους. Στεγαζουν εκει μεσα τις εκδηλωσεις τους, τα οπλα και πυρομαχικα τους τις αφισσες τους κλπ. Κανουν τα παρτυ και τις εκδηλωσεις τους τα μεθυσια τους και οτι αλλο γουσταρουν να κανουν. Που και που επιτρεπουν και την εισοδος σε καποιους εξω απο την κλικα τους αλλα σιγουρα δεν δινουν τη βιλλα για μη εκδήλωση πχ του ΚΚΕ του ΠΑΜΕ τηε ΚΝΕ του Συριζα, της Ανταρσυας κλπ.
Οπως ο Βαρδινογιαννης κατελαβε τους Αγ. Θεοδωρους με την συνδρομη της χουντας και εκανε τα διυλιστηρια του μολυνοντας το συμπαν αλλα βγαζοντας τα κερδη του ετσι και οι αναρχικοι κατελαβαν μια βιλλα διωχνοντας τα πρεζονια και τους αλητες που εμεναν μεχρι εκεινη τη στιγμη για παρτη τους.
Με αλλα λογια μια μικρογραφια του αρπαξε να φας και κλεψε να χεις των καπιταλιστών.
Η ανοχη της αστυνομιας επι 22 χρονια δεδομενη, η επιθεση του χωρου στο ΠΑΜΕ στις 20/11/2011 αλλα και πολλες αλλες φορες στο Πολυτεχνειο και αλλου και παλι γεγονος Περιμενε κανεις να χυσουμε εστω κι ενα δακρυ ?

Ανώνυμος είπε...

@Ανώνυμος που γράφεις για μπαφους: Νοικοκυραίος και εσύ ;

Αν δεν γνώριζα ΚΚΕδες στην προσωπική μου ζωή, διαβάζοντας τα σχόλια σε φιλο-ΚΚΕ blogs θα είχα πιστέψει οτι η μισαλλοδοξία και γενικότερα το άκρατο μίσος προς τους πάντες και τα πάντα εκτός κόμματος, μαζί με μια έντονη και μόνιμη συναισθηματική φόρτιση, είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο της πολίτικης του ΚΚΕ. Α, ναι, και ζήτω ο Στάλιν.

Βρισκόμαστε σε συνθήκες παγκόσμιας κυριαρχίας του κεφαλαίου σε βαθμό βλακείας και να μην μπορούμε να εκφράσουμε αλληλεγγύη (έστω και στα λογία) σε κόσμο που τρώει ξύλο, ακόμα και αν διαφωνούμε μαζί του, είναι λίγο υπερβολικό - δεν νομίζετε;

Σπύρος

makis είπε...

"νάχε κάψει ζωντανούς τους τρείς στην Μαρφίν,"

ντροπή ρεεεεεεεεεε

near east είπε...

Η επιχείρηση-σκούπα του κρατικού μηχανισμού ενάντια στις καταλήψεις, με αιχμή τη Βίλα Α(νω)μαλία ή Βίλα των οργίων όπως την ονομάζεις, σηματοδοτεί κατά κάποιον τρόπο και το τέλος μία εποχής στο επίπεδο και της ιδεολογικής διαπάλης. Στο μεταπολιτευτικό σκηνικό η ανάγκη απορρόφησης της έντονης ριζοσπαστικοποίησης που προέκυψε από την πτώση της χούντας, επέβαλλε (λόγω της ανάγκης νομιμοποίησης του ΚΚΕ) τη δημιουργία πολλών αναχωμάτων. Έτσι προέκυψε ένα ΠΑΣΟΚ που αν έβλεπε το σημερινό ΣΥΡΙΖΑ θα το χαρακτήριζε "δεξιά του κερατά" και φυσικά πολυάριθμα κόμματα κι αποκόματα, γκρούπες και γκρουπούσκουλα, χώροι και "αποχωρητήρια" που άφησαν το κάλτ στίγμα τους στη δεκαπενταετία 75-90, οπου η ιδεολογική διαπάλη γινόταν στο επίπεδο των αριστερών ιδεων και σε άλλη οικονομική βάση. Το χρήμα (ειδικά στη χρυσή δεκαετία του ΠΑΣΟΚ) έρεε στις τσέπες αρκετών και η πολιτική συζήτηση γινόταν όπως στην ταινία με το Χάρυ Κλυν: Γύρω από "φτωχικό" τραπέζι όπου κρασί είναι παλιό, το τυρί μουχλιασμένο, το χαβιάρι μαύρο και ο αστακός ψόφιος, συζητούσαν για το πρόβλημα της πείνας στη Μπιάφρα...
Από την άλλη σε παγκόσμιο επίπεδο, ο καπιταλισμός μπορούσε ακόμη να δώσει για να εξαγοράσει τη συνείδηση των πλατιών λαϊκών μαζών, κυρίως όμως έπρεπε να δώσει για να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο του υπαρκτού (τότε) σοσιαλισμού. Κατά κάποιον τρόπο σοσιαλισμός και καπιταλισμός είχαν επιδοθεί σε έναν ιδιότυπο λουλουδοπόλεμο (όπως αυτοί στα σκυλάδικα που τόσο άκμασαν τη δεκαετία του 80) για τα μάτια μια όμορφης τραγουδίστριας (της εργατικής τάξης). Μόνο που στα τέλη της δεκαετίας ο υπαρκτός μας τελείωσε. Γυρνώντας ένα βράδυ σπίτι, αποκαμωμένος σαπό το λουλουδοπολεμο, εμπιστευθηκε την οδήγηση του "Λάντα" στο Μιχαλάκη. Εκείνος όμως είχε κάνει καπιταλιστικές μετατροπές σε κινητήρα και σασί, που τελικά οδήγησαν στην ανατροπή του οχήματος και στο θάνατο του συγχωρεμένου. Και μπορεί ο Μιχαλάκης, που επέζησε, να αποδείχθηκε ότι ήταν βαλτός του καπιταλιστή, ωστοσο η ευθύνη ανήκει στο σοσιαλισμό που κοιμόταν στο πίσω κάθισμα...
Το τέλος του υπαρκτού σοσιαλισμού αναίρεσε σε μεγάλο βαθμό και την ανάγκη ύπαρξης πολλών τέτοιων ομάδων, κυρίως αυτών που είχαν σοσιαλιστική-κομμουνιστική αναφορά. Με τον ένα η τον άλλο τρόπο, προσαρμόστηκαν στο πρόταγμα της εποχής που μίλαγε για το τέλος της ταξικής πάλης και την οριστική επικράτηση του καπιταλισμού. Με τον ένα ή άλλο τρόπο ενστερνίστηκαν την άποψη ότι ο καπιταλισμός δεν είναι κι άσχημος (όχι όσο άσχημος ήταν κατ' αυτούς ο υπαρκτός σοσιαλισμός), καθώς σου επιτρέπει τουλάχιστον να ζήσεις το μύθο σου και την ουτοπία σου, εντός του. (Η Βίλα Αμαλία καταλήφθηκε το 1991. Τυχαίο;)
Και "όντως" ο καπιταλισμός είναι το καλύτερο σύστημα...αρκεί να έχεις λεφτά!
Μάλιστα όταν υπάρχει ανάπτυξη ο καπιταλισμός είναι και ιδιαίτερα ικανός σου να σου δίνει αυξημένα περιθώρια (ελεγχόμενης πάντα) δημοκρατίας. Όταν όμως είναι σε κρίση τα πράγματα σοβαρεύουν. Το χαλαρό κλίμα σκληραίνει, μιας και ο καπιταλισμός, όπως όλα τα θηρία όταν κινδυνεύει γίνεται πιο επιθετικός....

near east είπε...

....Κι εδώ ακριβώς έρχεται η καταστολή. Η οποία δεν είναι μόνο καταστολή, κυρίως είναι προετοιμασία για το ενδεχόμενο ταξικής σύγκρουσης: Ανάμεσα στην αστική τάξη και τα όργανά της και την εργατική τάξη και την οργανωμένη πρωτοπορία της.
Κι από αυτή την άποψη οι επιδρομές στις καταλήψεις αυτό σηματοδοτούν από την πλευρά του αστικού κράτους.
Λέει με τον τρόπο του σε όλους: Κοιτάξτε μάγκες τα πράγματα σοβαρεύουν. Οι εποχές των παχιών αγελάδων που μπορούσαμε να παπαρολογούμε πέρασαν. Το σύστημα κινδυνεύει. Πλέον ή είσαι μαζί μας ή είσαι εναντίον μας.
Αυτό σηματοδοτεί κατά τη γνώμη μου η υπόθεση της Βίλας Αμαλίας.
Με όρους στρατιωτικούς θα έλεγα ότι η αστική εξουσία διαλύει τα προκεχωρημένα φυλάκιά της και συγκεντρώνει δυνάμεις για ενδεχόμενη ταξική σύγκρουση. Στο στρατόπεδο της εργατικης τάξης βρίσκεται προς το παρόν μόνο το ΚΚΕ.
Όχι επειδή έτσι μας αρέσει, αλλά γιατί αντικειμενικά τοποθετείται εκεί, ως η πιο ισχυρή -ιδεολογικά, οργανωτικά και ιστορικά- μορφή πολιτικής οργάνωσης της εργατικής τάξης στη χώρα μας.
Η αντικειμενική πραγματικότητα λοιπόν βάζει και θα βάλει πολύ πιο εντονα στο μέλλον το δίλημμα. Το οποίο δεν είναι ναι ή όχι στην καταστολή, ναι η όχι στα δημοκρατικά δικαιώματα, ναι η όχι στις διεκδικήσεις.
Το δίλημμα είναι ακριβώς αυτό που βάζουν οι καπιταλιστές. Με εμάς ή με τους άλλους;
Με τον τρόπο τους λένε αυτό που είχε πει κι ο Αθερίδης:
ΚΚΕ ή κάτσε να τον πιεις.
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα καθορίσει το συσχετισμό δυνάμεων και σε μεγάλο βαθμό και την έκβαση της μάχης.

Υγ. Σορυ για το σεντόνι, αλλά το μπλογκ σου δίνει τρομερές εμπνεύσεις.
ΥΓ Κανε κάτι με τους ανώνυμους. Είναι απίστευτα τρολ.

Ανώνυμος είπε...

σπυρο ποιος γραφει για μπαφους ?
μηπως κι εσυ προκειμενου να πεις τη σοφια σου διαβαζεις οτι θελεις να διαβασεις ?
ΙΑ

Ανώνυμος είπε...

>> φυτρώνει γύρω γύρω για να τραβάει τα παιδιά στους μπάφους και τα μπάχαλα και να στρέφονται εν τέλει ενάντια στους ίδιους

Από πιο πάνω σχόλιο.

Σπύρος

Ανώνυμος είπε...

"εγω όμως προβλέπω το εξης :
εσείς που θα κάνετε την επανάσταση
ύστερα από την επανάσταση θα χωριστειτε σε πολλές ομάδες για τον δρόμο της οικοδόμησης όπως έγινε στην Σοβιετικη ένωση

θα αναγνωρισεις το δικαιωμα πολιτικης κριτικης και δράσης στα σοβιετικα κομματα κομμουνιστικης αναφορας και στις διάφορες αντιπολιτευσης που αναποφευκτα θα δημιουργηθουν ή η κάθε φορά κυριαρχη γραμμη θα στέλνει τους μειοψηφουντες στα γκουλαγκ

στο νεο πρόγραμμα αναγνωρίζετε την νόμιμη ύπαρξη ενος ενιαιου και μονολιθικου κόμματος το οποίο μάλιστα ούτε τώρα δεν το έχετε φτιάξει

άρα οι μειοψηφιες στα γκουλαγκ"

Και καπως ετσι εφευρεθηκε το αλμα επι κοντω στην επιστημη της λογικης.

neophyte_commie είπε...

@Ανώνυμε: «ή η κάθε φορά κυριαρχη γραμμη θα στέλνει τους μειοψηφουντες στα γκουλαγκ»

Το ΚΚΕ έχει δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Οι απόψεις κατατίθονται, συζητιούνται και ψηφίζονται ελεύθερα. Αυτή όμως που κερδίζει υπερισχύει των άλλων. Άρα οι μειοψηφούντες απλά υποτάσσονται στη γραμμή της πλειοψηφίας. Τι δεν σ' αρέσει σ' αυτό;

@Near East: Πολύ σωστό. Η στιγμή πλησιάζει, το ΚΚΕ προσπαθεί να θέσει τους εργαζόμενους προ των ευθυνών του και κάποιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να μπερδέψουν τους εργαζόμενους και να τους στείλουν πακέτο στο κεφάλαιο.

Ανώνυμος είπε...

οι μειοψηφούντες του κόμματος στο σοσιαλισμό δεν έχουν δικαιωμα να φτιάξουν δικιά τους πολιτικη οργάνωση

θα κυνηγιούνται ως παράνομοι

ο Στάλιν κυνηγησε την αριστερη αντιπολιτευση μέχρι το μεξικό βάζοντας τον ραμον μερκαντερ να σκοτώσει τον Τρότσκι

...τελικά αποδείχτηκε ιστορικά ότι σε μια σειρά ζητήματα (σοσιαλισμος σε μια μονο χώρα, σταδια, ανάγκη εκβιομηχάνισης και κολλεκτιβοποίησης, κριτικη στα αντιφασιστικα κλπ) ο Τρότσκι είχε δίκιο

τους ΝΑΡΙΤΕΣ τους αυτονομους, και λοιπούς τι θα τους κάνετε στο σοσιαλισμο, θα τους εξαφανίσετε???
αφού θα μπουν μέσα στα ΣΟΒΙΕΤ τέτοιοι είναι σίγουρο έστω ως μειοψηφίες???

αλλά και σήμερα αποδειχτηκε ότι το ΝΑΡ ανεξαρτητα από την σημερινη του πολιτικη γραμμη
ιστορικά σε μια σειρα ζητηματα είχε δίκιο (συγκυβερνηση 89, κριτικη στα στάδια, ανάγκη αντικαπιταλιστικης γραμμης συσπειρωσης)

η ανάγκη λοιπον ελευθεριας κριτικης και αντιπαράθεσεις αναμεσα σε οργανωσεις με κομμουνιστικη αναφορά είναι αναγκαία

οπορτουνιστικες επιδράσεις υπάρχουν έτσι και αλλιώς σε όλες αυτες τις οργανωσεις και πρωτα από όλα στο ΚΚΕ

η λογικη του πανσοφου μονολιθικου κόμματος έχει χρεωκοπήσι στην πράξη, έτσι και αλλιως το ΚΚΕ κάνει ανολοκληρωτα, μισα δάνεια και από άλλα μαρξιστικα ρεύματα πέρα από του κυριαρχου σοβιετικου και καλά κάνει

δυστυχως ο Σταλινισμος όμως βαραινει ακόμα για αυτο η αντιληψη του για την παντοκρατορια του κομματος θα οδηγησει στην υποκατάσταση των ΣΟΒΙΕΤ από την παντοδυναμη κομματικη γρφειοκρατία

σου λέω πάσχει η προταση εξουσιας γιατι δεν έχει μελετήσει το εποικοδόμημα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Μη απολιθωμένε, αυτό που υποψιαζόμουν είναι μήπως ο μπρεχτ επηρεασμένος από τη φράση του πάστορα την επανέλαβε κάπου με το ελαφρώς διασκευασμένο περιεχόμενο που του αποδίδεται. Τέλος πάντων, πολύ ενδιαφέροντα, ούτως ή άλλως και τα υπόλοιπα στοιχεία.

Ανώνυμε που πόσταρες νταβανέλο, το μόνο που "χαιρετίζει" η δεα είναι η εγκατάλειψη της λογικής των σταδίων Πέρα από αυτό ζητάει ανατροπή των θέσεων (από τα αριστερά) -όπως και κάποιες άλλες διαδικτυακές ομάδες- και λέει ότι δε μας λένε τίποτα για το πώς θα φτάσουμε στο σοσιαλισμό χωρίς μεταβατικό πρόγραμμα -όπως ακριβώς λένε οι ίδιες διαδικτυακές ομάδες.

Ούτε καν, ευπρόσκεκτη η συμβολή κι ας μη συμφωνούμε πλήρως σε όλα τα σημεία. Η βασική κριτική που θα σου έκανα εξάλλου είναι να γράφεις πιο συχνά.

Νήαρ ηστ, θα μπορούσε να μπει ως όρος σχολιασμούς, να διαλέγουν οι ανώνυμοι ένα ψευδώνυμο, αλλά αυτό δε θα έλυνε το τρολάρισμα. Θα το σκεφτώ πάντως.
Ευχαριστώ για το σεντόνι (ε όχι και συγνώμη) ήταν πολύ ενδιαφέρον, αλλά πιστεύω ότι το θέμα της καταστολής, που αναδεικνύεται εσχάτως πολύ καλά από το ρίζο, πρέπει να είναι μέτωπο πάλης, χωρίς όντως να γίνεται το κύριο και να αποκρύπτει την βασική αντίθεση.
Πολύ καλός ο παραλληλισμός με τον λουλουδοπόλεμο. Κι αφού πιάσαμε τον χάρρυ κλυνν, θα μπορούσαμε αντί για ανατροπή του οχήματος, να πούμε ότι μετά πήγε κι έπεσε στο γκρεμό, αλλά καλός άνθρωπος ήταν, θεός σχωρέστον
Αλλά θα τη φτιάξουμε τη (σοσιαλιστική) οργάνωση (της κοινωνίας)

Ως προς το θέμα συζήτησης που άνοιξε στα σχόλια μπορείτε να διαβάσετε εδώ την κριτική του πριν
http://vathikokkino.com/2013/01/%CE%BF%CE%B9-%CE%B8%CE%AD%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-19%CE%BF-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BA%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CE%BB/
και να μετρήσετε τα στάδια μέχρι το σοσιαλισμό.
Όλα τα ρούβλια η εκτίμηση των "χωρών της ανατολής" -sic- ως κοινωνιών με "διαταραγμένα βασικά καπιταλιστικά χαρακτηριστικά", που μπορεί να μας δώσει αναγνώστες με διαταραγμένα νεύρα και ψυχραιμία.

Ανώνυμος είπε...

σφυροδρέπανε το ζητημα δεν είναι της ώρας για τις υπολοιπες χώρες του ανατολικου μπλοκ

ασε τι λέει το ΝΑΡ

και κοιτα καλύτερα ότι 20 χρόνια μετα τις ανατροπες το ΚΚΕ που είναι και το μεγαλυτερο κόμμα
ακόμα υπερασπίζετε Τσαουσέσκου Χόνεκερ και λοιπούς εμπορευματικους γραφειοκράτες
ψάξε επίσης σε πόσες από αυτες τις χώρες υπήρχαν σοβιετ σε εργοστασιακή βαση
επίσςη ψάξε να βρεις
σε πόσες από αυτες ήταν παράνόμιμη η τροτσκιστικη αντιπολιτεσυη την στιγμή που διατηρούταν η βασιλεία ναι η βασιλεία στο εποικοδομημα
δεν έχω ορεξη να το ανοιξω το θεμα παραπάνω

Ανώνυμος είπε...

αλλα ρε μεγάλε εδώ ακόμα θεωρειτε αδελφο κόμμα και δημοσιευετε και άρθρα αντιπαράθεσεις με το ΚΚ Κίνας

σ/φοι καταλάβετε το καποια πράγματα από το πιστεύω σας είναι φαντασματα του παρελθόντος και όχι ο κομμουνισμος του μελλοντός μας

Ανώνυμος είπε...

σφυροδρεπανε φανταζομαι ανεχεσαι την πολιτικη κριτικη,
δεν αφορα το πρόσωπο αλλά την άποψη σ/φε

κομμαντο καλοκαιρινής εντροπίας είπε...

-σχετικό άσχετο-

όσον αφορά την Κίνα υπάρχει ένα εκπληκτικό βιβλίο που πρέπει να διαβάσουν όλοι, μαοϊκοί και μη.
αγοράστε το άμεσα

http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&title=%CF%84%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%BF+%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B4%CE%B9+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%9A%CE%AF%CE%BD%CE%B1&TitleSplit=1&summary=&isbn=&person=&person_ID=&PerKind=0&com=&com_ID=&titlesKind=&from=&untill=&subject=&subject_ID=&series=&low=&high=&OrigLang=&PagesFrom=&PagesTo=&avail_stat=


κατα τη γνώμη μου καλά έκανε κι ο συριζα που έστειλε 'περιηγητές' πριν κανα μήνα καλά κάνει και το ΚΚΕ που έχει σχέσεις με το κκ.
η κίνα μπορεί να αποτελέσει το κλειδί για την πορεία της καπιταλιστικής κρίσης προς τον πόλεμο ή την ανάσχεση αυτής της προοπτικής.

neophyte_commie είπε...

Ανώνυμε, δεν διάβασα πουθενά στο πρόγραμμα του ΚΚΕ (παλιό και πρόταση νέου) να λέει ότι στα Σοβιέτ θα μπορούν να εκλεγούν μονο μέλη του ΚΚΕ. Οι ΝΑΡίτες εκλεγμένοι στα Σοβιέτ μπορούν να έχουν όποια γνώμη θέλουν, να τη στηρίζουν, και η πλειοψηφία θα πει. (Ειρρήσθω εν παρόδω ότι οι ΝΑΡίτες δείχνουν να αλλάζουν τις θέσεις τους ώστε να βρίσκονται απέναντι στο ΚΚΕ· αλλά τέλος πάντων.)

Λες ότι ο Στάλιν είχε άδικο σε μερικά πράγματα. Κι έτσι να ήταν, ήρθε μετά το 20ό Συνέδριο (και άλλα) και τα ανέτρεψαν. Καλώς ή κακώς ως προς το αποτέλεσμα, ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός λειτούργησε και ως προς τα δύο του σκέλη.

Η συμπολίτευση και η αντιπολίτευση ως δίπολο έχει νόημα εντός του αστικού κοινοβουλίου, γιατί πρώτον υπάρχει εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία και δεύτερον αντιπροσωπεύονται διαφορετικά καπιταλιστικά συμφέροντα (μονοπώλια «δραγμής» εναντίον μονοπωλίων «ευρώ», για να δώσω ένα παράδειγμα). Στο σοσιαλισμό αυτό δεν έχει νόημα· δεν έχει μονοπώλια. Υπάρχει ένα κομμουνιστικό κόμμα που χρειάζεται ισχύ προκειμένου να καθοδηγεί τα Σοβιέτ, τα οποία είναι ανεξάρτητα του κόμματος. Κι αν αλλάξουν οι συσχετισμοί στο Κόμμα, θα αλλάξει και η καθοδήγησή του, κι αυτό έχει αποδειχθεί.

Ονειρμός είπε...

neophyte_commie

''Υπάρχει ένα κομμουνιστικό κόμμα που χρειάζεται ισχύ προκειμένου να καθοδηγεί τα Σοβιέτ, τα οποία είναι ανεξάρτητα του κόμματος''.

Εξηγείς λίγο τί σημαίνει αυτό; Aφού όπως λες οι Ναρίτες θα έχουν υποψηφίους και θα παλεύουν τη γνώμη τους, πράγμα που δεν αμφισβητώ γιατί δεν έχει γράψει κάτι αντίθετο το ΚΚΕ, τί σημαίνει πως η καθοδήγηση θα είναι το ΚΚΕ; Εννοείς σε θεωρητικό-στρατηγικό επίπεδο; Για παράδειγμα, το ΚΚΕ θα επεξεργάζεται προτάσεις, θα τις καταθέτει, και τα σοβιέτ θα αποφασίζουν;
Αν δεν διευκρινιστεί τί σημαίνει καθοδήγηση από το ΚΚΕ, παραμένει ασαφές το νόημα του να παλεύει οποιοσδήποτε άλλος την οποιαδήποτε άποψη στη λαική εξουσία. Και είναι εύλογο να ρωτάει κανείς για αυτό.

neophyte_commie είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
κομμουνιστής της πλάκας είπε...

Διάβασα κάπου μέσα σε ολο αυτό τον οχετό σχολίων για τις συνθήκες κρίσης που ζούμε και ότι πρέπει να στέκεται το Κόμμα αλληλέγγυο κατα της καταστολής ακόμα και αν διαφωνεί ιδεολογικά.

Αρχικά ας το πάρουμε λίγο εγωιστικά.Πότε στάθηκε αλληλέγγυα η αναρχία στο Κόμμα?????Όταν σκότωσαν το σ/φο περυσι τον Οκτωβρη,την ιδια μέρα μάλιστα που ανταρσυα και κινημα δεν πληρώνω έφτυναν τους συντρόφους που διέσχιζαν την Αμαλίας(όχι βεβαια τη βιλλα!)?!Αυτη ειναι η αλληλεγγύη τους?!Με την ίδια λογική να εκφράσουμε αλληλεγγύη και στη ΝΔ για την (στημενη) επίθεση στα γραφέια της...Πάρτε το χαμπάρι το ΚΚΕ δεν θα χαιδεύει τα αυτια της αναρχιας και της λοιπας αριστερα για να κερδίσει καμιά ψήφο παραπάνω.Και επιπλέον πιστεύετε οτί το Κομμα δεν θέλει να κάνει συμμαχίες?!Σαφως και θέλει αλλα δυστυχώς δεν υπάρχουνε αυτες οι προυποθέσεις και δεν υπαρχουνε διώτι δεν υπάρχει αλλο κόμμα εκφραστης της εργατικής τάξης,του αντιιμπεριαλισμου και του αντιμονοπωλιακού χαρακτήρα..Εκτός και αν εχετε εσεις τιποτα στο μυαλό σας(λέω εγώ καμια ανταρσυα τιποτα τετοιο.....)

Τέλος οσον αφορα το σχόλιο κάποιου που εγραψε σχετικα με την Παρισινή Κομμουνα..Όπως είχε πει ο Εγκελς στην εισαγωγή του βιβλίου του Μαρξ οι Ταξικοί Αγωνες στη Γαλλια 1848-1851 οι εξεγερσεις τύπου του Παρισιου το Φλεβάρη του 1848 καθώς και η παρισινή Κομμούνα θεωρούνται κατα πολύ ξεπερασμένες και είναι καθηκον της εργατικής ταξης να βρεί νέους τρόπους..Εκτός και αν βέβαια θελετε δικτατορία του προλεταριάτου,ουπς με συγχωρειτε εργατικη δημοκρατία ήθελα να πω για 70 μέρες και ούτε!

αναρχομπολσεβίκικο απολύθωμα είπε...

Για να λέμε και του στραβού το δίκιο σύντροφοι του Α/Α χώρου το Κόμα δεν μπορούσε να βγάλει και διαφορετική ανακοίνωση .

Μπρεζνιεφικό απολύθωμα γενικά συμφωνώ με όσα λες . Ομως υπάρχει ένα θεματάκι που για μένα είναι το βασικό σε όλο το θέμα σχετικά με το "κίνημα" των καταλήψεων . Μια φράση τα περεχει όλα :

"Αν δεν έχεις πετάξει χαρταετό , πως θα πετάξεις αεροπλάνο ? "

Οι καταλήψεις είναι ένας χαρταετός αν ο κομμουνισμός ( ο αναρχικός κομμουνισμός όπως θα ανέφερε η τάση εντός του Α/Α που με έναν ανορθόδοξο τρόπο ανοίκω ) είναι ούτε καν το αεροπλάνο , αλλά το διαστημόπλοιο . Δεν θα διαφωνίσω ότι το Κράτος ανά πάσα στιγμή μπορεί-μπορούσε και θα μπορεί να μας πετάξει έξω .Και αυτό φάνηκε από την ιδιαίτερη ευκολία με την οποία εκένωση τη Βίλα , τη Σκαραμαγκά το Στέκι στην ΑΣΟΕΕ και την Λέλας που βέβαια την ξαναπήραν μετά από λίγο γιατί έπαιξε κόλημα με την πρυτανεία .

Σίγουρα οι κυβερνήτες ( ή οι εξουσιαστές στο δικό μας λεξιλόγιο) κάνουν επείδηξη δύναμης και χρησιμοποιούν μεγάλο μέρος από εμάς ( δυστυχώς το εμάς περιλαμβάνει πολλούς στον Α/Α χώρο που μην ανησυχείτε και κάποιοι από εμάς να τους σπάσουμε τα κεφάλια θέλουμε) . Και για να μιλάμε ανοιχτά , ενώ παίζουν τόσα πράγματα με μέτρα που περνάνε που εντείνουν την ταξική επίθεση , ασχολούμαστε ως χώρος με τις καταλήψεις που είχαν 500 προβλήματα και σίγουρα δεν ήταν και τα πιο ανοιχτά κοινωνικά κέντρα , δυστυχώς, ή με τη περίφημη λίστα λαγκάρντ . Τα μέτρα περνάνε αέρα πατέρα και χαμπάρι δεν παίρνουμε μιας και ασχολούμαστε με την "επικαιρότητα" που μας καδίζει στο κέντρο η μιντιακή χούντα .

Το καλό των αναρχικών έναντι των ορθόδοξων ή ανορθόδοξων μαρξιστών είναι ότι αν και έχουν τεράστιο έλημα πολιτικής σκέψης και πολιτικού λόγου , έχουν αναπτύξει σε ψυχολογικό και φιλοσοφικό επίπεδο την αίνια της ελευθερίας , της δημιουργικότητας και της σεινιδητοποίησης . Αυτό που τους λείπει είναι η οργάνωση , η στόχευση και πολλά άλλα που κάνει τον αναρχικό χώρο ανίκανο να πάρει χαρακτηριστικά επαναστατικής δύναμης και προτοπορίας , κάτι που ένα κομμουνιστικό κόμμα τό χει στο DNA του .

Για μένα λοιπόν είναι οι 2 όψεις του νομίσματος όπως το επιβάλει το αστιό κράτος . Δεν υπάρχει ελευθερία στον κομμουνισμό άμα δεν μπούν κάποια αντιεξουσιαστικά χαρακτηριστικά ( όπα, δεν αναφέρομαι στον σ.Στάλιν και την προπαγάνδα ρουφιάνων τύπου Τρότσκι , Σολζενίτσιν κτλ... το σίγουρο είναι ότι ήταν μεγάλη προσωπικότητα , ικανότατος στρατηγός και πολύ δίκαιος τύπος ) όπως και δεν υπάρχει κομμουνισμός χωρίς τον μαρξισμό και την οργάνωση και αποφασιστηκότητα των μπολσεβίκων .

Αν όμως δεν πτάξεις χαρταετό , δεν θα πετάξεις ποτέ αεροπλάνο .

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

"Αναρχομπολσεβίκικο απολύθωμα", αμάν, λίγη γραμματική, ρε γαμώτο, δε δείχνεις να σου λείπει η δυνατότητα.

Επί της ουσίας, και ανεξάρτητα από διαφωνίες, αν έτσι σκέφτονταν καμπόσοι από τον αναρχικό χώρο, θάταν πολύ λιγότερα τα προβλήματα του ευρύτερου αντικαπιταλιστικού κινήματος κινήματος, όπως και να το βλέπει κανείς. Νάσαι καλά.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Συνάδελφε απολίθωμα, το κακό με τον χαρταετό είναι ότι δεν πάει ακριβώς εκεί που θες εσύ, αλλά συνήθως όπου φυσάει ο άνεμος κι εσύ τρέχεις απλά πίσω του, περιμένοντας να σταματήσει η νηνεμία για να αμολήσεις ξανά την καλούμπα. Κατά τα άλλα το πρόβλημα δεν είναι τόσο ότι μπορούσαν να σας βγάλουν ανά πάσα στιγμή από αυτές τις καταλήψεις, αλλά ότι σας περιόρισαν εκεί μέσα.

Unknown είπε...

άλλο η πολιτική κριτική και άλλο η λάσπη. και εξηγούμαι: λάσπη είναι η αναφορά σε άλωση της βίλας από τα ναρκωτικά όταν όλη η γειτονιά γνώριζε την ανοιχτή αντιπαράθεση των καταληψιών με τα κυκλώματα σωματεμπορίας και ναρκεμπορίου στην περιοχή. λάσπη παρόμοια μ' αυτή που ρίχνουν οι πρετεντέρηδες και οι πορτοσάλτε.
και μια απορία: όταν η βίλα αντιμαχόταν ανοικτά τα ρατσιστικά πογκρομ και την επιβολή του παρακρατικού φασιστικού απαρτχάιντ στον άγιο παντελεήμονα και την πλ.αττικής, μπαίνοντας ώς ανάχωμα ενάντια στην επέκταση του στην πλ.βικτωρίας η κόβα αχαρνών τι ακριβώς έκανε; τι να έκανε; εδώ δεν παίρνει μια μπογιά να σβήσει σβάστικες και φασιστικούς στόχους από τον τοίχο της; εδώ μάζευε κλωτσιές από τους χρυσαυγίτες πάνω στην πλ.αγ.παντελεήμονα και εκείνη "γύριζε την πλάτη στον φασισμό"...ελπίζω να το δημοσιέυσετε αλλά όπως και να χει πιο πολύ μ ενδιαφέρει να το διαβάσετε εσείς οι ίδιοι...

Ανώνυμος είπε...

Φίλε άρη αλεξάνδρου καλά όσα λες, αν βέβαια ίσχυαν τα τελευταία χρόνια. Δεν υπήρχε ουσιαστικά κατάληψη τα τελευταία χρόνια. Δες πχ την αντιμετώπιση της "κατάληψης" της λαμπηδόνας από τη γειτονιά και την αντίστοιχη για τη βίλα αμαλία και σκέψου γιατί υπήρχε τέτοια διαφορά. Γιατί εδώ δε βγήκαν ούτε 50 κάτοικοι να την υπερασπιστούν ενώ πριν 15 χρόνια πχ οι σχέσεις ήταν αρμονικότατες και η βίλα και οι "ένοικοί" της έχαιραν σεβασμού από τη γειτονιά.