Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2013

Προοίμιο προγράμματος

Το πρώτο μαρξιστικό βιβλίο που σου δίνουν να διαβάσεις εννιά στις δέκα φορές, όταν είσαι πρωτάρης είναι το κομμουνιστικό μανιφέστο. Το πρόγραμμα δηλαδή που έγραψαν οι μαρξ και ένγκελς για την ένωση κομμουνιστών εν έτει 1848. Το οποίο είναι μικρό, συγκριτικά εύκολο και μπορεί να σε κάνει να νιώθεις ότι δεν ανήκεις τουλάχιστον στην ίδια συνομοταξία με τον πέτρο, τον γιόχαν, τον φρανς (ποτέ τους δε διάβασαν μαρξ). Ε όχι κύριε, εμείς έχουμε διαβάσει κι ένα κομμουνιστικό μανιφέστο.

Γιατί όμως θεωρείται τόσο σημαντικό τελικά; Μια απορία που εννιά στις δέκα φορές συνεχίζει να σου μένει και αφού το έχεις διαβάσει για πρώτη φορά, παρά την αρχική ικανοποίηση που αποκομίζεις, επειδή το ολοκλήρωσες χωρίς να στουκάρεις σε έννοιες βαριές και ασήκωτες και υψηλά νοήματα, που πρέπει είτε να υποκριθείς πως τα κατανόησες και σε βρίσκουν σύμφωνο, είτε να τα κάνεις κρεμαστάρια.

Γιατί θεωρείται λοιπόν τόσο σημαντικό το κομμουνιστικό μανιφέστο; Ασφαλώς γιατί περιέχει κάποιες ζωντανές, διαχρονικές ιδέες που το καθιστούν και σήμερα εξαιρετικά επίκαιρο, όπως σχεδόν κάθε έργο των κλασικών. Ποια είναι όμως η ιδιαίτερη σημασία του που το κατέστησε σπουδαίο κι εμβληματικό;

Πρέπει να το δεις στην εποχή του, είναι μια κλασική διαλεκτική απάντηση για τους κλασικούς του διαλεκτικού υλισμού και το έργο τους. Αν όμως μπορούσε ο πρωτάρης να το κάνει αυτό και να πραγματοποιεί τέτοιου είδους αφαιρέσεις, τότε το αυθόρμητο θα βρισκόταν στο ύψος του συνειδητού και θα ήμασταν στα πρόθυρα της επαναστατικής κατάστασης, από την άποψη του υποκειμενικού παράγοντα. Αυτές οι αφαιρέσεις ωστόσο παραμένουν ζητούμενο ακόμα και για τα θεωρητικά πιο συνειδητά, πρωτοπόρα στοιχεία. Είναι ζητούμενο δηλ κατά πόσο έχουμε καταλάβει την εποχή μας, για να μπορούμε να κάνουμε αφαίρεση σε κάποια προηγούμενη και να βρούμε το συνδετικό νήμα της εξέλιξης που τις ενώνει για να ξαναφτάσουμε στο σήμερα και να το κατανοήσουμε καλύτερα.

Το κομμουνιστικό μανιφέστο λοιπόν είναι τόσο σπουδαίο γιατί επί της ουσίας πρόκειται για το πρώτο κομμουνιστικό πρόγραμμα της ιστορίας. Τη πρώτη συστηματική περιγραφή των ιδεών και των σκοπών του αγώνα του κομμουνιστικού κινήματος, που ξεπηδούσε σε εμβρυακή μορφή μέσα από τις μεγάλες επαναστάσεις εκείνης της εποχής. Κατά συνέπεια, κάθε κομμουνιστικό πρόγραμμα οφείλει να είναι ένα είδος κομμουνιστικού μανιφέστου της εποχής του. Και κάθε καινούρια προσπάθεια συγγραφής ενός τέτοιου μανιφέστου πρέπει να παίρνει υπ’ όψιν της το πρωτότυπο, καθώς και όλο τον πλούτο της προϊστορίας αντίστοιχων προσπαθειών που το ακολούθησαν. Να τον εξετάζει κριτικά στην εξέλιξή του, να τον αφομοιώνει ουσιαστικά και να τον ενσωματώνει στο καινούριο μανιφέστο, προσαρμοσμένα στα σύγχρονα δεδομένα.

Το ίδιο οφείλει να κάνει, εφόσον μιλάμε για το πρόγραμμα ενός κόμματος, με τα προηγούμενα προγραμματικά ντοκουμέντα –τα οποία το κκε είχε συμπεριλάβει σε μια ειδική έκδοση για τα 90χρονά του, το 2008. Να αναλύσει την ειδική συμβολή του καθενός, να τα αντιπαραβάλλει με το καινούριο σχέδιο, να εξηγήσει τις αλλαγές που έχουν γίνει κατά καιρούς κι όσες προτείνοναι στο τελευταίο κείμενο, και να εξοπλίσει ιδεολογικά τα κομματικά μέλη, τον ευρύτερο περίγυρο και γενικώς όσους διαβάζουν τις θέσεις. Κι αυτό προκύπτει με δυο τρόπους.

Αφενός ο αναγνώστης θα καταλάβει καλύτερα ότι η αλήθεια είναι έννοια ιστορική, εξελίσσεται μέσα στον χρόνο, κάτι που συμβαίνει και με το μαρξισμό αλλά και με κάθε επιστήμη –σε πλήρη αντίθεση με το αστικό κλισέ περί κλειστού, αποστεωμένου δόγματος, που το επαναλαμβάνουν όσοι δεν τον καταλαβαίνουν και θέλουν να τον κοντύνουν και να τον φέρουν στα μέτρα τους για να τον απορρίψουν, ή όσοι τον πολεμούν συνειδητά και χυδαία.

Μία αλήθεια που εκτείνεται πέρα από τα ιστορικά της όρια μπορεί να καταλήξει σε υπερβολή και τραγική πλάνη. Ένας κομμουνιστής που το γνωρίζει αυτό, δε θα αντιμετωπίσει τις εκάστοτε θέσεις ως αλήθειες που μας έπεσαν εξ αποκαλύψεως, αλλά θα ψάχνει να τις επιβεβαιώσει στην ίδια τη ζωή, την κινούμενη πραγματικότητα γύρω του, να συμβάλει κι ο ίδιος στην κατανόησή τους ή ακόμα και τη συμπλήρωση-διόρθωσή τους.

Αφετέρου αυτή η διαδικασία βοηθά ένα σύντροφο να φτάσει με τους δικούς του συλλογισμούς σε ένα συμπέρασμα και να το κάνει κτήμα του, αντί να το επαναλαμβάνει μηχανικά. Επομένως τον εξοπλίζει, για να μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στις απαιτήσεις της πολεμικής, και να απαντά στα ζητήματα που προκύπτουν χωρίς αφορισμούς και εξαρτημένα αντανακλαστικά ή κουτάκια στη σκέψη. Να υπερασίζεται λογικά και ουσιαστικά μια θέση ή μια πολιτική επιλογή, χωρίς να προσκολλάται συναισθηματικά σε αυτήν και να μη μπορεί να την εγκαταλείψει στην συνέχεια, προκειμένου να προσεγγίσει την αλήθεια. Γιατί όπως έλεγε ο μαρξ (στην κριτική της πολιτικής οικονομίας, αν δεν κάνω λάθος), παραφράζοντας την δαντική κόλαση, στην είσοδο της επιστήμης πρέπει να αφήνουμε κάθε προκατάληψη.

Αν δε γίνει αυτό, ο σύντροφος μένει ιδεολογικά μετέωρος στις κρίσιμες καμπές, συγκρούεται εσωτερικά, αλλά και με την ίδια την πραγματικότητα, πέφτει σε αντιφάσεις, και νιώθει κενά, τα οποία καλύπτονται κάποιες φορές με μπαλώματα και τη λογική: πάντα τα ίδια λέγαμε. Όχι, δεν λέγαμε πάντα τα ίδια σύντροφε. Η αταλάντευτη πάλη μας στην υπόθεση της επανάστασης και του κομμουνισμού, δε σημαίνει πως έσπασε το καλούπι στα 1848, μετά το πρώτο μανιφέστο. Κι η διαλεκτική ανάπτυξη της θεωρίας δε συνιστά προδοσία κι αναθεωρητισμό.

Οι εκάστοτε αλλαγές επομένως πρέπει να αναλύονται πειστικά και διαλεκτικά. Το επιχείρημα «έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι» δε φτάνει από μόνο του. Κι επειδή τα πάντα ρει –κι ιδίως το νερό μες στο αυλάκι- μπορεί κάποιος να το χρησιμοποιήσει με λάθος τρόπο και να γυρίσει μπούμερανγκ. Για παράδειγμα: έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι από την ανάλυση του λένιν για τον ιμπεριαλισμό, επομένως πρέπει να μιλήσουμε για ένα καινούριο στάδιο στην ανάπτυξη του καπιταλισμού. Το ωραίο της υπόθεσης είναι πως από τότε που εισήγαγαν το νέο στάδιο, αυτό έχει κιόλας παλιώσει, γιατί έχει κυλήσει και άλλο νερό στο αυλάκι, οπότε φτου κι απ’ την αρχή –χωρίς αρχές και μέθοδο.

Πιο ολοκληρωμένη λοιπόν, σε ό,τι αφορά το 19ο συνέδριο που μας ενδιαφέρει, είναι η εξήγηση της συντακτικής επιτροπής στο εισαγωγικό σημείωμα της τελευταίας κομεπ, που συμπληρώνει ως παράγοντα την ιδεολογικο-πολιτική ωρίμανση του κόμματος και τις επεξεργασίες του στα τελευταία συνέδρια. Αλλά κι αυτό χρειάζεται πιο διεξοδική ανάλυση.

Στον επίλογο αυτού του προοιμίου, ας δούμε ένα ακόμα σημείο. Εξετάζοντας τους ουτοπικούς σοσιαλιστές και το έργο τους ο νεαρός ένγκελς λέει ότι το έργο του φουριέ μπορεί να μην είχε το σπινθηροβόλο πνεύμα του σεν σιμόν, αλλά είχε έρευνα, φιλοσοφία και συστηματική σκέψη, σε αντίθεση με το σενσιμονισμό, που δεν είναι παρά «κοινωνική ποίηση».

Και αυτή η επισήμανση μας δίνει τα δυο βασικά χαρακτηριστικά που πρέπει να συνδυάζει το κείμενο ενός κομμουνιστικού προγράμματος. Αφενός πρέπει να βασίζεται σε μια φιλοσοφική, επιστημονική ανάλυση. Κι αυτό προϋποθέτει μεταξύ άλλων έρευνα κι επιστημονικές μελέτες για τον ελληνικό καπιταλισμό και την κατάσταση της εργατικής τάξης στην ελλάδα, και δραστήρια επαν-ενεργοποίηση του κέντρου μαρξιστικών ερευνών, που εδώ και μερικά χρόνια έχει τυπική παρουσία στα πράγματα, σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.

Αφετέρου ένα κομμουνιστικό μανιφέστο πρέπει να έχει τη φλόγα του σεν σιμόν και κάθε άλλου επαναστάτη, να είναι ένα είδος κοινωνικής ποίησης που να συνεγείρει και να συγκινεί τα πλήθη χωρίς να χάνει σε επιστημονικές αξιώσεις. Να καθηλώνει και να ξεσηκώνει τον αναγνώστη που το διαβάζει, κι όχι να είναι ένα βαρύ κι ανιαρό κείμενο που να αφορά μόνο έναν κλειστό κύκλο μυημένων, αποθαρρύνοντας τις ευρύτερες μάζες να το διαβάσουν και πολλές φορές ακόμα και τους ίδιους τους συντρόφους.

Αυτό βέβαια, πέραν των όποιων υποκειμενικών αδυναμιών είναι και μια αντικειμενική τάση για την καινούρια γενιά, που σε αντίθεση με κάποιες παλιότερες, μπορεί να γνωρίζει ανάγνωση και γραφή, αλλά αρνείται πεισματικά κι από θέση αρχής να διαβάσει οτιδήποτε ξεπερνά σε έκταση μιας μικρής ανάρτησης, ή μιας ατάκας στο τουίτερ, καταλήγοντας μέσω ετε, σε έναν εντελώς ιδιότυπο αναλφαβητισμό.

Αυτή είναι όμως η κατάσταση που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και να μετασχηματίσουμε, και εδώ μπαίνει ο παράγοντας της υποκειμενικής ευθύνης. Γιατί οι ωραίες ιδέες και τα μεγάλα νοήματα ενός μανιφέστου αξίζουν ως περιεχόμενο να έχουν και την αντίστοιχα ωραία φόρμα. Κι είναι δικό μας καθήκον να αποτινάξουμε τη σκουριά κάποιων κλισέ και της ξύλινης γλώσσας και να βρούμε την έμπνευση και τις εκφράσεις που θα ανεβάσουν ένα τέτοιο κείμενο στο ύψος κοινωνικής ποίησης. Για να γίνει κτήμα του απλού κόσμου που είναι πρόθυμος να (επιχειρήσει να) το διαβάσει, και να μην του φανεί σαν καταναγκαστικό έργο και θανατική καταδίκη λόγω ανίας.

55 σχόλια:

near east είπε...

Αυτό που πάνω απ'όλα καταφέρνει το Μανιφέστο (και πρέπει κάθε πρόγραμμα ΚΚ να καταφέρνει) περιγράφεται τόσο όμορφα από τον Ακη Αλκαίο που έφυγε πρόσφατα (και πρόωρα).

"1848"

Μανουέλ Ντουάρντε απ' το Πράσινο Ακρωτήρι
ίσως ποτέ και να μη δω το πρόσωπό σου
ωστόσο αν κρίνω απ' το αιμάτινο γραφτό σου
θα πρέπει να 'ναι γιομάτο από λιοπύρι.

Ελμπέρτο Κόμπος Παναμέζε αδελφέ μου ίσως ποτέ να μην ακούσω τη φωνή σου ωστόσο ασίγαστη θε να 'ναι σαν τη γη σου
αν κρίνω απ' τα μηνύματα του ανέμου.

Ναϊμ Ασχάμπ απ' τις όχθες του Ιορδάνη
ίσως ποτέ και να μη σφίξουμε το χέρι
ωστόσο δίπλα μου αγρυπνάει το ίδιο αστέρι
που δίπλα σου αγρυπνάει κι αυτό μου φτάνει.

Απόψε σμίξαν τις καρδιές μας σ' έναν έστω
στιγμιαίο συντονισμό ίδιες ελπίδες καθώς μας φώτιζαν το δρόμο οι σελίδες
απ΄ το κομμουνιστικό μας μανιφέστο...

Ανώνυμος είπε...

:...Να υπερασίζεται λογικά και ουσιαστικά μια θέση ή μια πολιτική επιλογή, χωρίς να προσκολλάται συναισθηματικά σε αυτήν και να μη μπορεί να την εγκαταλείψει στην συνέχεια, προκειμένου να προσεγγίσει την αλήθεια..."

φίλε Βασίλη,
νομίζω ότι αυτό έχεις πάθει εσύ με το ΚΜΕ,
αυτό ξέρεις, αυτό εμπιστεύεσαι.
Φιλικά και συντροφικά,
μπορείς να δεις,
το ζήτημα του ΚΜΕ,
μέσα από τα ίδια τα λεγόμενα της ανάρτησής σου.
όχι γιατί σώνει καλά το κμε είναι άχρηστο ή ξεπερασμένο,
αλλά γιατί και μαρξιστική επιστημονική μελέτη συντελείται (από την ΚΕ, από την ΚΟΜΕΠ κλπ),
και η επιμονή σε κάτι που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε, καμιά φορά, αν δούμε τα πράγματα ψυχρά, αποτελεί απλώς εμμονή.

Χρήστος

Ανώνυμος είπε...

Σορρυ για το οφ-τόπικ.
Κυκλοφορεί έντονα η φήμη ότι το ΚΚΕ πούλησε την συχνότητα του 902 στον Χατζηνικολάου-enikos.
Ως γνωστόν οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες είναι δημόσιο αγαθό. Δικαιούται να πουλήσει το ΚΚΕ κάτι που δεν του ανήκει?

Ανώνυμος

demis είπε...

"...Γιατί οι ωραίες ιδέες και τα μεγάλα νοήματα ενός μανιφέστου αξίζουν ως περιεχόμενο να έχουν και την αντίστοιχα ωραία φόρμα. Κι είναι δικό μας καθήκον να αποτινάξουμε τη σκουριά κάποιων κλισέ και της ξύλινης γλώσσας και να βρούμε την έμπνευση και τις εκφράσεις που θα ανεβάσουν ένα τέτοιο κείμενο στο ύψος κοινωνικής ποίησης. Για να γίνει κτήμα του απλού κόσμου που είναι πρόθυμος να (επιχειρήσει να) το διαβάσει, και να μην του φανεί σαν καταναγκαστικό έργο και θανατική καταδίκη λόγω ανίας..."

Πολύ πολύ εύστοχη παρατήρηση! Λείπει η γοητεία του αληθινά ποιητικού λόγου στις διατυπώσεις. Κι αυτός εκπορεύεται από τον άδολο παρορμητισμό του δίκιου. Της ταξικής συνείδησης που γεννά η προσωπική εμλοκή, πέρα απ' τα διαβάσματα. Είναι ο ορμητικός χείμαρρος που κινεί την Ιστορία. Και παρασέρνει τα πάντα!










Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ οφ-τοπικ ανώνυμε έχεις διαφορά φάσης. Πάει αυτή η βρωμιά, βρες άλλη... Συμφωνώ με τον παραπάνω περί κμε

near east είπε...

Διορθώνω: Άλκης Αλκαίος

Για τον δεύτερο ανώνυμο: Η πώληση δημόσιας συχνότητας δεν προβλέπεται. Όμως η πώληση επιχείρησης που εκμεταλλεύεται δημόσια συχνότητα είναι καθόλα νόμιμη. Έτσι πούλησε ο Λεβέντης το κανάλι 67, ο οικολόγος το Τηλεφώς, έτσι μπορεί να πουλήσει ο Κυριακού τον Αντέννα, ο Αλαφούζος το Σκαι κ.ο.κ.
Το περίεργο είναι ότι η απορία που εκφράζεις καλοπροαίρετα (;) δεν υπήρχε εδώ και 20 χρόνια, αλλά προέκυψε μόλις βγήκε στη δημοσιότητα η εν λόγω "φήμη".
Τυχαίο; Δε νομίζω

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Μιας και βρήκα επιτέλους συνομιλητή για το θέμα του κμε, λέω να μην την αφήσω να πάει χαμένη. Το ζήτημα του κμε δεν το αντιμετωπίζω με βάση το συναίσθημα -δεν το έχω προλάβει και στην ακμή του εξάλλου, για να έχω αναπτύξει τέτοιο δέσιμο.
Δεν υποτιμώ τη δουλειά που γίνεται στο τμήμα ιστορίας (κυρίως αυτό), στο τμήμα οικονομίας της κετουκε και στην κομεπ. Στο κείμενο ωστόσο γράφω κάτι πολύ συγκεκριμένο. Δεν υπάρχει ανάλυση της κατάστασης της εργατικής τάξης στην ελλάδα και μια ολοκληρωμένη μελέτη του ελληνικού καπιταλισμού. Αν υπήρχε κάτι άλλο που να κάλυπτε αυτό το κενό, αλλά και την πληθώρα εκδηλώσεων εκδόσεων κι επιστημονικών συμποσίων του κμε, δε θα αποτελούσε θέμα φετίχ για να προσκολληθούμε συναισθηματικά στη μορφή. Η ουσία του πράγματος είναι που μας ενδιαφέρει κι αυτό έχοντας πλήρη επίγνωση των αντικειμενικών δυσκολιών που υπάρχουν.

Ευχαριστώ το νήαρ ηστ για την πολύ εύστοχη παραπομπή και τους άλλους σφους αναγνώστες για τα σχόλιά τους

κομμαντο καλοκαιρινής εντροπίας είπε...

ΠΙΣΩ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ


http://www.902.gr/eidisi/koinonia/6379/katalipseis-kai-anakatalipseis-ktirion-sto-kentro-tis-athinas

Ανώνυμος είπε...

Το κομμουνιστικο μανιφεστο ειναι πλεον ξεπερασμενο γαιτι δεν αναφερεται στο ενδιαμεσο προταγμα στους κρικους εκεινους που θα φερουν πιο κοντα την κομμουνιστικη ουτοπια
Ειναι τυχερος ο Μαρξ αλλα και ο Ενγκελσ γιατι αν ζουσαν σημερα ο καλτσωνης ο ρουσης και οι λοιποι κρατικοδιαιτοι θεωρητικοι του μαρξισμου θα τους ειχαν κανει με τα κρεμμυδακια

Σημερα ενα φαντασμα πλανιετε πανω απο την Ευρωπη το φαντασμα της αριστερης εργατικης κυβερνησης (των μονοπωλιων)

Ανώνυμος είπε...

το μανιφεστο ηταν προγραμμα διεθνης επαναστασης οχι σοσιαλισμου σε μια μονο χωρα οπως του ΚΚΕ
το ΚΚΕ απο την μια το παιζει μη δογματικο και απο την αλλη λιβανιζει τον ΣΤΑΛΙΝ
σοβαρευτειτε

Ανώνυμος είπε...

Μια χαρα νοικοκυρηδες ειναι οι καταληψιες. Ο ορισμος του νοικοκυρη.

Ανώνυμος είπε...

"...Γιατί οι ωραίες ιδέες και τα μεγάλα νοήματα ενός μανιφέστου αξίζουν ως περιεχόμενο να έχουν και την αντίστοιχα ωραία φόρμα. Κι είναι δικό μας καθήκον να αποτινάξουμε τη σκουριά κάποιων κλισέ και της ξύλινης γλώσσας και να βρούμε την έμπνευση και τις εκφράσεις που θα ανεβάσουν ένα τέτοιο κείμενο στο ύψος κοινωνικής ποίησης. Για να γίνει κτήμα του απλού κόσμου που είναι πρόθυμος να (επιχειρήσει να) το διαβάσει, και να μην του φανεί σαν καταναγκαστικό έργο και θανατική καταδίκη λόγω ανίας..." δηλαδή θα τα λέτε διαφορετικά για να ακούγονται πιο ευχάριστα και ανάλαφρα? ωραίο κόσμο θα προσεγγίσετε...Και από πότε δηλαδή έγινε ξύλινη γλώσσα και κλισέ η επιχειρηματολογία των κομμουνιστών? 'Ολα αυτά βρωμάνε σοσιαλδημοκρατία

κομμαντο καλοκαιρινής εντροπίας είπε...


άντε με την επιτροπή κατοίκων και την παπαδοπούλου τότε ρε χρυσαυγίτη.






FDJ είπε...

ευτυχως που πεθανε ο Μαρξ και δεν τον προλαβε ο Σταλιν....

neophyte_commie είπε...

Ώρες-ώρες φαντάζομαι τον Στάλιν με τα Ζάναξ στο χέρι να προσπαθεί να εξηγήσει στον Τρότσκι: «Ρε παληκάρι μου καλό, αφού δεν είναι έτοιμοι για επανάσταση αλλού κι εδώ μάς την πέφτει όλη η Ευρώπη κι είμαστε και τίγκα στους πρώην ευγενείς, μενσεβίκους και δεν συμμαζεύεται. Έχουμε δύο μέτωπα ανοικτά κι εσύ θες και τρίτο με την διεθνή επανάσταση; Κάτσε να ηρεμήσουν λίγο τα πράγματα και θα δούμε πώς μπορούμε να πιέσουμε.»

Ανώνυμος είπε...

Άσε ρε κομμάντο μπους όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας. Νομίζεις ότι οι φασίστες της επιτροπής κατοίκων ασχολούνταν με τη βιλα αμαλίας πριν μπουν οι μπάτσοι το δεκέμβρη; Χεσμένη την είχαν.Aφού άνθρωπος δεν πατούσε. Πουθενά στα φοβερά τους κείμενα δεν υπήρχε. Τώρα βρήκαν παπά και θα τους θάψουν όλους.

mariori

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν θα συμφωνήσω απολύτως με τον Σφυροδρέπανο στο ζήτημα του ΚΜΕ. Και ειδικα το ΚΜΕ της εποχής του Γιάννη και Ρόζας Ιμβριώτη αλλά και της δεκαετία του '80 λείπει σήμερα πολύ.

Το ΚΜΕ του '70 και '80 παρήγαγε πρωτότυπη σκέψη και προβληματική από το τεχνολογία ως την φιλοσοφία. Τυχαίνει πότε-πότε να ξεφυλλίζω τη μελετη του ΚΜΕ για τον "ορυκτό πλούτο και την αντιμονοπωλιακή πολιτική" του 1986. Με ορισμένες μικρες προσαρμογές γίνεται ξανα επίκαιρη. Ή τη μελετη του ΚΜΕ για τη ΔΕΗ (άκρως επίκαιρη τωρα που η ΔΕΗ πουλιέται)

Το ΚΜΕ της εποχής εκείνης ήταν ένα πραγματικό ερευνητικό κέντρο όπου οι κομμουνιστές δημιουργούσαν και θεωρία και εφαρμογές στη θεωρία. Καταπιάνονταν με τα προβλήματα της εποχής τους, δεν φοβούνταν να δώσουν λύσεις υπο το φόβο ότι θα χαρακτηριστούν ως ...διαχειριστικές. Αντάξιοι συνεχιστές του Ανταίου και της ΕΠ.ΑΝ.

Το σημερινό χάλι του ΚΚΕ οφείλεται κατα τη γνώμη μου και στην -μετά το 91- αυξανόμενη αδιαφορία του Κόμματος για εμπεριστατωμένες αναλύσεις γύρω από το κοινωνικο, οικονομικό και παγκόσμιο γίγνεσθαι που αλλάζει ραγδαία. Το νέο περιβάλλον χρησιμοποιεί νέα εργαλεία, δημιουργεί νεες συνθήκες και νέα προβλήματα. Που είναι όλα αυτά;

Δεν γίνεται να κοπανάς κατακέφαλα έναν Στάλιν και τα γραφτά του πριν απο 70 χρόνια ή να εξαντλείς την ιστοριογραφία στον ΔΣΕ. Αυτό λέγεται απόδραση απο την πραγματικότητα. Αυτό λέγεται πνευματικό μαυσωλείο

Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει μια μελέτη για το διαδίκτυο, για παράδειγμα.

Αυτό το πνευματικό χάλι φαίνεται και στο πρόγραμμα για το 19ο Συνέδριο. Κινείται εκτός τόπου και χρόνου επειδή οι συντάκτες του δεν έχουν αναλύσει την πραγματικότητα. Φερ' ειποίν, ζητούν επίμονα να απλωθεί η επιρροή του Κόμματος στους βιομηχανικούς εργάτες ενώ η βιομηχανία έχει συρρικνωθεί απελπιστικά από τις αρχές του 90. Οι βιομηχανικοί εργάτες είναι πια ελάχιστοι!

Εξαιρετικά ευστοχο το κειμενο σου Σφυροδρέπανε. Εκτός απο το παλιό ΚΜΕ χρειαζόμαστε πολλά ακόμη τέτοια κείμενα.

Τάκιτος

Ανώνυμος είπε...

φίλε τακιτε όχι μονο το κκε έχει κανει μελέτες για το διαδίκτυο αλλά μας τα έχει ζαλίσει κιολας με αυτές

ας κριτικάρουμε κάτι που να ισχύει τουλάχιστον...τι λες και εσύ;

Ούτε Καν

Ανώνυμος είπε...

Δεν ηξερα οτι ηθελαν και οι αντιμαρξιστες τη λειτουργια του ΚΜΕ... μαθαινεις κατι καθε μερα τελικα...

Ανώνυμος είπε...

Τακιτος που ζητας μελετη για το διαδικτυο.
Ή εχεις παντελη αγνοια για τη δραση του ΚΚΕ ή συνειδητα προβοκαρεις και μαλλον ισχυει το δευτερο αν κρινω και απο τις κατα καιρους τοποθετησεις σου εδω μεσα.
Παρε να χεις:
Παρασκευή 18 και Σάββατο 19 Γενάρη, 18.30: Ενημέρωση και Διαδίκτυο. Νέοι δρόμοι για την ενημέρωση – Νέοι δρόμοι για τη χειραγώγηση.Το πιο προσφατο ειναι το παραπανω στα πλαισια των εκδηλωσεων για τα 1000 φυλλα του Οδηγητη και εντασσεται σε μια γενικοτερη προσπαθεια διαφωτισης γυρω απ το διαδικτυο και γενικοτερα τα ΜΜΕ που ξεκινησε απο ημεριδα για το ζητημα στο φεστιβαλ της ΚΝΕ (38o Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή - Συζήτηση για το Διαδίκτυο:http://www.youtube.com/watch?v=viLY3-OuGIk). Βεβαιως και θα πρεπει να συνεχιστει συνδεδεμενο και με την μελετη αξιοποιησης ως μεσων προπαγανδας του κομματος και εν οψει Συνεδριου.
Προσεχε λοιπον τι γραφεις γιατι εκτιθεσαι για πολλοστη φορα.

Μy name is Гриша

Ανώνυμος είπε...

Αν κρίνω απο το γεγονός οτι δύο άτομα επιχείρησαν να απαντήσουν στον Τάκιτο για το θέμα του ιντερνετ και ουδείς εξ αυτών δεν ανέφερε το πρόσφατο άρθρο στη ΚΟΜΕΠ, καταλαβαίνεις οτι υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ των αναγνωστών του blog και αυτών της ΚΟΜΕΠ. Να γίνει αξιολόγηση και αυτοκριτική στο επόμενο συνέδριο του blog.

Πάντως το ζήτημα του "ποιό βιβλίο διαβάζει πρώτο ένας newbie" είναι κάτι που με απασχολεί. Έστω οτι έχω τον "Α" πιτσιρικά επιρροή, ο οποίος είναι ο κλασσικός κάγκουρας νέος της εποχής μας, έχει καταλάβει οτι κάτι πάει στραβά με τη κατάσταση αλλά απο γνώσεις και πολιτικές εμπειρίες μηδέν. Τι του δίνω να διαβάσει; Κάτι που για να το καταλάβει πρέπει να αντιλαμβάνεται το ιστορικό πλαίσιο του 1850; Κάτι πιο εύπεπτο ίσως; Προσωπικά ξεκινάω με μπροσούρες και ιστορικά για Ελλάδα.

metalorixos


Ανώνυμος είπε...

προς neophyte commie
"Ρε παληκάρι μου καλό, αφού δεν είναι έτοιμοι για επανάσταση αλλού κι εδώ μάς την πέφτει όλη η Ευρώπη κι είμαστε και τίγκα στους πρώην ευγενείς, μενσεβίκους και δεν συμμαζεύεται. Έχουμε δύο μέτωπα ανοικτά κι εσύ θες και τρίτο με την διεθνή επανάσταση; Κάτσε να ηρεμήσουν λίγο τα πράγματα και θα δούμε πώς μπορούμε να πιέσουμε.»

με αυτή την λογική ο σταλιν στραγαλισε την διεθνη επανασταση υποττάσσοντας την στρατηγική της Κομιντερν στα κρατικά συμφεροντα της σοβιετικής ενώσης ή πιο σωστά στα συμφεροντα της κρατικης γραφειοκρατίας

Ανώνυμος είπε...

A καλα,ο απο πανω νομιζει οτι μελετη ειναι μια εκδηλωση που θα μιλησει ενας σπουδαζουσαιος...ε δεν παμε καλα

Ανώνυμος είπε...

την στραγγαλισε στην γερμανία μαζι με τους μπλαντερ και ταλχάιμερ
την στραγγαλισε στην Ισπανία μαζι με την Ιμπαρρούρι και τον Χοσε Ντιαθ
την στραγγαλισε στην Γαλλία μαζί με τον φίλο του σοσιαλιστη Λεον Μπλουμ
την στραγγαλισε στην Κίνα μαζί με τον αστο εθνικιστη Τσανγκ Και Σεκ
την στραγγαλισε στο ΄Β ΠΠ μαζί με τον δημητροφ και τις δημοκρατικες αντιφασιστικες κυβερνησεις του
και αφού χτυπαγε την διεθνη επανασταση χτυπαγε ταυτόχρονα και το το ρωσικό προλεταριατο

Ανώνυμος είπε...

Τακιτε
τελικα δεν εισαι χρυσαυγητης σε παρεξηγησα
μαλλον
νομιζα ότι είσαι εθνικιστης της δεξιας αλλά εσύ είσαι εθνικιστης της αριστερας
μαλλον θα θες αποδεσμευσης από την ΕΕ και επιστροφη στον παλαιο ποτε κραταιο "παραγωγικό" καπιταλισμό
να το χαιρεσαι παντως το ΚΜΕ του 70 και του 80
έφερναν εδω στην ελλαδα όλες τις αναλύσεις του χρουτσιωφ, του μπρεζνιεφ και του γκορμπατσοφ

Ανώνυμος είπε...

η σταση του ΚΚΕ απεναντι στην Βιλα είναι απαραδεκτη
κατειγγειλε τους αντιεξουσιαστες και υπερασπισε την υπευθυνη ΔΗΜΑΡ
φαινεται η κομματικη γραφειοκρατια θα φοβαται μην της κοπει η κρατικη χρηματοδοτηση ή μήπως βγει παλι ο Μητσοτακης και θυμισει τις υπογραφες του ΚΚΕ ότι θα σεβαστει το συνταγμα

Ανώνυμος είπε...

μετα το δεκεμβρη του 2008 και την εξεγερση που δεν θα ραγίσει ούτε ενα τζαμι
μετά από τον χαιρετισμό από την μια, του κινηματος των αγανακτησμένων και την καταγγελία του από την άλλη όταν άρχισαν οι συγκρούσεις
μετά την περιφρούρηση της βουλής
μετά τις πορείες λιτανειες δύο χρόνια τώρα κλπ
το ΚΚΕ με την σταση του απεναντι στην βιλα δειχνει τον κοινοβουλευτισμό του και την υπευθυνοτητα του απεναντι στην αστικη ταξη
αληθεια αν έμπαιναν μεσα στα γραφεια του ΣΥΡΙΖΑ τι θα εκανε το ΚΚΕ?
είναι σίγουρο ότι θα έβγαζε μια καταγγελία όπως έκανε για την Δουρου στο σκηνικό με την Κανελη
Η βιλα όμως είναι εξω από το κεντρικο πολιτικό παιχνίδι
Για το ΚΚΕ είναι στέκι γεματο προβοκατορες και παράνομους
τα ίδια δεν έκανε και η ΕΔΑ με τους παρανομους του ΚΚΕ?

Ανώνυμος είπε...

κατα τα άλλα το ΚΚΕ στο προγραμμα λεει παχια λογια για.... οταν ερθει η επαναστατικη κατασταση
ε, ....όταν ερθει αυτη η επαναστατικη κατασταση το ΚΚΕ θα καταγγειλει τους προβοκατορες

μηπως ετσι δεν εκανε η σοσιαλδημοκρατια πριν το 1914
ο Καουτσκι έλεγε ότι τώρα δεν μπορουμε να είμαστε επανασταστες αλλά υποσχοταν ότι ...όταν έρθει η επαναστατικη κατασταση τότε θα γίνουμε
και ...όταν ήρθε η επανασταστικη κατασταση η σοσιαλδημοκρατια έβγαλε τους αντεπαναστατες δημιους τυπου Νοσκε

Ανώνυμος είπε...

από τότε που ξεκινησε η οικονομική κρίση το ΚΚΕ κατέγγελνε το κίνημα κάθε φορά που έφευγε από τον ελεγχο και γινοταν επικινδυνο
φανταστειτε τι θα κάνει σε περιπτωση που στην Ελλάδα ξεσπασει ανεξέλεγτη χρεοκοπια
θα καταγγειλει το κίνημα ως προβοκατσια
θα εξηγησει την επιδραση των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθεσεων στα πολιτικά πραγματα
θα βρει στοιχεια που δείχνουν την δραση των μυστικών υπηρεσιών κ.ο.κ.
μην ξεχναμε ποιοι είναι οι συντροφοι του ΚΚΕ σε διεθνες επιπεδο
κάνει ιδεολογικη αντιπαραθεση και έχει σχέσεις με τους αντεπαναστατες του ΚΚΚ (αν δεν το χρηματοδοτούν κιόλας) με τους κυβερνητικους του ΑΚΕΛ και πόσα ακόμα ρετάλια που εδώ και δεκαετίες λειτουργουν στις χώρες τους ως μαντρόσκυλα του καπιταλισμού, της ταξης και της οικιακης ειρηνης

Ανώνυμος είπε...

σφυροδρεπανε βλεπω ότι πέρα από προστατης των τροτσκιστων, ναι τροτκσιστων του "εργατικου αγωνα" είσαι και
και προστατης των σταλινικών του ΚΚΕ

Ανώνυμος είπε...

Μια πολύ σημαντική συνέπεια αυτής της τραγικής έλλειψης είναι η αμορφωσιά και το απιστευτα χαμηλό επίπεδο του μέσου κνίτη και κουκουέ. Η κομματική φανατίλα υποκατέστησε σχεδόν τελείως τη γνώση. Του αρκεί να πετάει κατάμουτρα τα κομματικά τσιτάτα διανθισμένα με ολίγη από Στάλιν και όποιον πάρει ο Χάρος.

Η βλακεία είναι προσόν πια. Επισημαίνει ο σφυροδρέπανος την τυπική παρουσία του ΚΜΕ και ο άλλος του απαντά "Αυτό ξέρεις αυτό εμπιστεύεσαι" λες και είναι απορρυπαντικό ρούχων που δεν θέλει μια νοικοκυρά να το αλλάξει απο πείσμα.

Οι περισσότερο μάλλον δεν έχετε καν ακούσει τι ήταν το ΚΜΕ πριν αποσαθρωθεί από τα ρεσάλτα του κομματικού μηχανισμού. Δυστυχώς οι εκδόσεις του πριν το 90 είναι εξαντλημένες υπάρχουν όμως σε όλες τις δημοσιες βιβλιοθήκες.

Τέλος το διαδίκτυο το έφερα ως παράδειγμα. Ελπίζω να κατανοούν όλοι την διαφορά ανάμεσα στην μελέτη/μονογραφία, το δοκίμιο και το άρθρο, ή τη διαφορά αναμεσα στο συνέδριο/συμπόσιο με πρακτικά και σε μια κομματική εκδήλωση για το facebook και τους κινδύνους απο τον "ηλεκτρονικό φραξιονισμό".

Η τραγική έλλειψη ενός θεωρητικού οργάνου φαίνεται καθαρά και σε αυτό το σημείο. Το facebook έχει αλώσει όλη τη νεολαία και το ΚΚΕ το πήρε πρέφα λίγο πριν τις εκλογές του Ιουνίου.

Τάκιτος

Ανώνυμος είπε...

Θυμαμαι οτι και περσι τετοια εποχη ειχε ξεφυγει η κατασταση στο μπλογκ σου με τον καθε λοβοτομημενο. Τι εγινε ρε τυχαρπαστοι? Κρυο και οι γατοι της γειτονιας σας περνανε καλυτερα απο σας?

FDJ είπε...

http://www.narnet.gr/articles/%CE%BA%CE%AC%CF%84%CF%89-%CF%84%CE%B1-%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B9%CE%B6%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%8E%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1

Ανώνυμος είπε...

ρε σφυροδρεπανε εντελως φιλικα κ επειδη μου αρεσεις κ παρακολουθω το μπλογκ απο τοτε που το ανοιξες νομιζω οτι τωρα τελευταια εχει μαζευτει πολυ σαβουρα εδω περα κ μαλλον πρεπει ν αρχισεις τις εκκαθαρισεις

Ανώνυμος είπε...

http://wwwpraxisred.blogspot.gr/2013/01/blog-post_5085.html

από το πράξις για τη βίλα αμαλίας
εκφράζει πάνω κάτω και τη δική μου άποψη

Ουτε καν

Ανώνυμος είπε...

η ανακοινωση του πραξις καλυπτει την κυβερνηση
πιο σωστη είναι η ανακοινωση του ΝΑΡ
του ΚΚΕ είναι καθεστωτικη μεχρι αηδίας

τακιτε
το ΚΜΕ το παρουσιάζεις ως μεκκα του μαρξισμού
Τα καλυτερα βιβλια της εποχης (σε ποιοτητα οχι σε περιεχομενο) είναι του Σαρλη, ανεξαρτητα αν είχαν ή όχι την υπογραφη ΚΜΕ. Η λογικη των βιβλιων του Σαρλη ειναι η ιδια,
μεταφορα της γραμμης της Σοβιετικης Ενωσης
αποτελεσμα είναι ο Ζαχαριάδης να επικρινεται ως αριστεριστης και σεχταριστης στα βιβλία του ενω αυτός ήταν στον Σοργκουτ, με την ανοχη του οπορτουνα φλωρακη
Υπόψην : η κατηγορια του Ζαχαριαδη ως πρακτορα ξεκιναει πό τον Σταλιν και τις λεγομενες συσκεψεις στην μοσχα

Ανώνυμος είπε...

το ΚΚΕ λεει ότι τους ελευθερους χωρους πρέπει να τους διαχειριζονται οι δημοι
Αρα η βιλα και η καθε βιλα επρεπε να έφευγε από εκει
ωραια : όταν πεφτουμε στις δημοτικες εκλογες οι δημοι γινονται κρατικος μηχανισμος
τωρα που πρεπει να δειξουμε καλη διαγωγη οι δημοι γινονται κοινωφελης οργανισμοί που θα πρεπει να υποκαταστησουν το κινημα στην διαχειριση των ελευθερων χωρων
το κρατος μαγκες ξεκιναει παντα από τους πιο ευαλλωτους
αυτούς που η μεση συνειδηση του νοικοκυραιου θα πει καψτε τους στη φωτια
μην ξεχνατε ποιους βασανισαν στην ΓΑΔΑ για την αντιφασιστικη πορεια και το ΚΚΕ παλι ειχε καλη διαγωγη την στιγμη που το ζητημα ειχε μπει μεχρι και σε μεγαλες κυκλοφοριας εφημεριδες στην Αγγλια
αυριο θα έρθει η ωρα του ΝΑΡ, μεθαυριο καποιου άλλου, μεχρι την στιγμη που θα ερθει η ωρα του ΚΚΕ
εκτος αν η ηγεσια του ΚΚΕ για να μην εχει μπελαδες με την αστυνομια τα δοσει όλα και αναλαβει η ιδια την περιφρουρηση της ταξης

Ανώνυμος είπε...

η ηγεσια του ΚΚΕ για μπορεσει να μετατρεψει τα μελη της σε ρομποτ που δεχονται αδιαμαρτηρητα το καθηκον ακομα και του μπατσου
πρεπει να τους ευνουχισει καθε κριτικη σκεψη και προβληματισμο
να τους κανει κατι σαν προβατα
για αυτό καταργει καθε δημοκρατια στο εσωτερικο του που είναι και η τροφη για την κριτικη σκεψη
(σε αυτο εχουν δικιο οι κρατιστες του εργατικου αγωνα)

Ανώνυμος είπε...

οσο για τον υπαρχει δημοκρατια στο ΚΚΕ ας κανει το καθε μελος του ΚΚΕ το εξης πειραμα
ας πει στο οργανο που ανηκει ότι η ανακοινωση για την βιλα δεν ηταν σωστη
και θα δει τον δημοκρατικο διαλογο που θα ακολουθησει

Ανώνυμος είπε...

σ/φοι η Αλεκα την ΝΕΤ επιτεθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ για την βιλα οτι ψαχνει τυφλο ακοατηριο
ειναι σαν να κανουμε κριτικη στον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θελει να κυβερνησει
Αντι να βγει το ΚΚΕ μπροστα, να καταγγειλει μεσα στην βουλη τις νομιμοφρονες δηλωσεις του κοινοβουλευτικου ΣΥΡΙΖΑ "καταδικαζουμε την βια από οπου και αν προερχεται",
να διξει την υποκρισια του στην υπερασπισει των κοινωνικων κινηματων, να εξηγησει ότι οι οποιες κορωνες τους εχουν στοχο να εξαργυρωσουν σε ψηφους την κοινωνικη διαμαρτυρια για να κατουσν σε ζεστες υπουργικες θεσουλες και στα κοινοβουλευτικα εδρανα τα στελεχη του και η κομματικη του γραφειοκρατια
το ΚΚΕ
διαλεγει τον καθεστωτικο δρομο να το παιξει βασιλικοτερος του βασιελως
μαζεψτε ρε Κουκουεδες τις δηλωσεις των στελεχων του ΣΥΡΙΖΑ εναντια στην βιλα ή αυτες που παιρνουν αποστασεις και ξεκολιαστε τον
ΕΚΤΟΣ ΜΑΓΚΕΣ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ

Ανώνυμος είπε...

κατα τα αλλα δηλωσεις της Αλεκας ότι ο αγωνας δεν πρεπει να περιοριζετε στην βουλη
δηλαδη κοροιδευουμε τον κοσμο όπως ξερουν να κανουν οι γνησιοι κοινοβουλευτικοι ανδρες
αυτη ειναι η τεχνη της πολιτικης που σου μαθαινει στο κοινοβουλιο η αστικη ταξη
είναι η τεχνη της χειραγωγησης, της εξαπατησης και της συλλογης ψηφων

αληθεια ο τακιτος την γνωμη εχει για την βιλα
μηπως δεν θελει να εχει σχεση με αναρχοτροτσκιστες
αρχειομαρξιστες και λοιπους πρακτορες του φασισμου της μερκελ κλπ

Ανώνυμος είπε...

σ/φοι τελικα εχουν δικιο
η μονη σοβαρη ανακοινωση είναι της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
και βεβαιως των διαφορων αυτονομων ομαδων
παλι το εξοκοινοβουλιο θα καθαρισει

μηπως τελικα το ΚΚΕ πρεπει να παραιτηθει από την βουλη??
περα από ζεστες θεσουλες και χρημα που σε βαζει υπο εξαρτηση του κρατους, τελικα το κοινοβουλιο μονο διαθφορα και ξεφτιλα προσφερει
βεβιαως αυτο θα δυσκολεψει εξαιρετικα την μετακινηση στελεχων του σε αστικα κομματα και καλες θεσουλες, οποτε θα κλεισουν πολλες πορτες για τους μανδαρινους
δεν βλεπετε η μιση παλαια και νεα σοσιαλδημοκρατια από στελεχη του ΚΚΕ αποτελειται

Ανώνυμος είπε...

τακιτε εσενα την γνωμη σου για το κοινοβουλιο την φανταζομαι
φαινεσαι παλαια καραβανα, θα εχεις ή θα είχες υψηλα ποστα στο ΚΚΕ οποτε μαλλον θα εχεις μουρλα για το κεντρικο πολιτικό παιχνιδι που ειναι τα χοντρα λεφτα
ποια ειναι λοιπον η γνωμη σου γραφειοκρατακο για την βιλα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Η κε του μπλοκ δημοσιεύει κατ' εξαίρεση τα παραπάνω σχόλια (επτά ή οκτώ τον αριθμό) που είναι φανερά γραμμένα από το ίδιο χέρι μέσα σε διάστημα μιας ώρας, και δηλώνει ότι θα είναι τα τελευταία σε αντίστοιχο στιλ και περιεχόμενο. Επίσης διατηρεί το δικαίωμα να δημοσιεύσει με αρκετή καθυστέρηση σχόλια που είναι άσχετα με το θέμα της ανάρτησης.

Ανώνυμος είπε...

αυτο ειναι το προβλημα του ΚΚΕ και των Κουκουεδων σημερα
ότι παντα αποφευγει τα πραγματικα επιδικα και αυτα δεν είναι η κυβερνηση
φαντασου τι θα κανει εαν ερθουν τα ακομα πιο πραγματικα επιδικα στην επαναστατικη κατασταση
απαντηστε ρε παιδια στο ζητημα της βίλας

Αναυδος είπε...

Για το κομμα της εργατικης ταξης το προβλημα σημερα ειναι οι εργαζομενοι της Φιντεξπορτ. Για τους μικροαστους και τους λουμπεν η βιλα. Αλλωστε οι κατοικοι της βιλλας στις 20/11/2011 πεταγαν μολοτωφ και μαρμαρα στους εργατες της φιντεξπορτ στο συνταγμα
Σημερα θελουν συμπαρασταση αλλα αναρωτιεμαι οταν οι γερμανοι στα τελειωματα εκτελουσαν και ταγματασφαλητες εβγαλε ποτε το ΕΑΜ ανακοινωση συμπαραστασης ?
http://3.bp.blogspot.com/-7dhylF6JTwY/Tq-ZKgAXAGI/AAAAAAAAAaA/jWUJtApqLj4/s1600/1.jpg

Ανώνυμος είπε...

Και να πεις οτι δεν υπαρχουν και λογικα επιχειρηματα εναντιον της ανακοινωσης του ΚΚΕ για τη Βιλα... Αλλα οταν χρειαζεσαι πρακτοροσχολια σαν τα παραπανω μπας και καταφερεις και πεισεις κανενα χανο για τη "συστημικοτητα" του κκε, ε τοτε μαλλον τρομοκρατημενος εισαι.

Ανώνυμος είπε...

σφυροδρεπανε σου παραθετω αποσπασμα από αρθρο του Καρτερου για την βιλα που υπαρχει στην Ισκρα
"Σιγά τα ωά! Η δεξιά που την είδε από καιρό κόμμα της τάξης, επιχειρεί με τα υλικά από τις βίλες να κρατήσει όρθια την παράγκα της. Υπολογίζει να κερδίσει τους νοικοκυραίους, να συναγωνιστεί τους ναζί, αλλά και να φέρει τούμπα την ατζέντα –βίλες εναντίον λίστας. Αυτό το τελευταίο είναι και πεδίο σύγκλισης με τον Βενιζέλο, αλλά και με τον Κουβέλη, όπως φαίνεται. Δώστε στο λαό την αναρχία μπας και ξεχάσει τη λισταρχία."

Ο Καρτερος είναι δηθεν από τους αριστερους οποτε φαντασου τι λενε οι δεξιοι του ΣΥΡΙΖΑ
στο παραπανω αποσπασμα αναγνωριζει ότι στην βιλα υπηρχαν "υλικα" βιας
Το όλο άρθρο υποστηριζει ότι η βιλα ανακαλυφθηκε από τον Σαμαρα για να χρεωθει στον ΣΥΡΙΖΑ στηνοντας ενα παιχνιδι αποπροσανατολισμου

Καταλαβες σφυροδρεπανε, παιχνιδι αποπροσανατολισμου οι δεκαδες συλληψεις και η επειδειξη αυταρχισμού μιας κυβερνησης του κρατους του κεφαλαιου

αντι να υπερασπιστει ο αριστερος του ΣΥΡΙΖΑ τους συλληφθεντες υπερασπιζεται τις ψηφους του ΣΥΡΙΖΑ υποστηριζοντας ότι ουδεμια σχεση δεν εχουμε εμεις με την βιλα

και το ΚΚΕ???

τι κανει το ΚΚΕ με το καινουργιο αντικαπιταλιστικό, συγνωμη αντιμονοπωλιακο-αντικαπιταλιστικό προγραμμα του???

το κρατάει για όταν θα ερεθει η επαναστατικη κατασταση που εδω και 60 χρονια δεν ερχεται ποτε η ρημαδα και μαλλον με αυτες τις τακτικες δεν την βλεπουμε να ερχεται στην Ελλαδα και ποτε

Ανώνυμος είπε...

ετσι ο ΣΥΡΙΖΑ εξυπηρετει δυο στοχους
και τους συλληφθεντες δεν υπερασπιζεται εμπρακτα
αλλά και στηνεται διπολο ΝΔ ΣΥΡΙΖΑ δεξια αντιδεξια γιατι οσο να ναι η ολη φασαρια αφηνει ένα αρωμα "ριζοσπαστισμου" στον ΣΥΡΙΖΑ στα μυαλα ενός κόσμου που συμμετέχει στο κινημα και δεν καταλαβαινει τι κουμασια γραφειοκρατες είναι οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ

ετσι γινεται το κοινοβουλευτικο παιχνιδι

το ΚΚΕ με το νεο "αντικαπιταλιστικο", συγνωμη αντιμονωπωλιακο αντικαπιταλιστικο προγραμμα είναι κομματι του πολιτικου παιχνιδιου ή όχι???

Ονειρμός είπε...

@Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα

Γειά σου Σφυρ., είπα να περάσω μια βόλτα από το blog σου και έπεσα σε σημαντική ανάρτηση. Ας μου επιτραπούν μερικά σχόλια.

Το Μανιφέστο είναι ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος. Βλ. την ανάλυση του Αλτουσέρ για την γκραμσιανή ανάγνωση του ''Ηγεμόνα''. Το Μανιφέστο απαντάει σε κάποιο κεντρικό πρόβλημα της εποχής, καθορίζεται από την ιστορική συγκυρία. Και απαντώντας, διαμορφώνει υποκείμενα. Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο υπήρξε εκείνη η ορατή εκδήλωση του ''φαντάσματος που πλανιόταν πάνω από την Ευρώπη''. Έδωσε σάρκα και οστά στο ''φάντασμα'', άρθρωσε το Λόγο του εργατικού κινήματος. Γιατί ένα κίνημα δεν έχει από μόνο του πραγματικά επαναστατικό λόγο, παρά μόνο μια ομιλία γεμάτη πάθος και ένταση.
Το Μανιφέστο καθιστά λοιπόν ορατό το εργατικό κίνημα, όταν ένα φάντασμα παραμένει καθηλωμένο στο επίπεδο της αόριστης, αλλά πραγματικής, απειλής.
Πρέπει να δούμε όμως από ποιό κοντά τί κάνει ένα Μανιφέστο. Δεν σημαίνει απλώς, αλλά λειτουργεί. Διαμορφώνει υποκείμενα, όπως είπα. Ένα έντυπο μπορεί να λειτουργήσει και σαν οργανωτής. Βλ. τον Λένιν στο ''Τί να Κάνουμε'' για το ζήτημα της δημιουργίας πανρωσικής εφημερίδας.
Αυτό μας ωθεί στο να εξετάσουμε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο σήμερα όχι απλώς από τί σκοπιά του τί σημαίνει για εμάς, και σημαίνει πολλά, αλλά από τη σκοπιά του πώς λειτουργεί. Και η ερώτηση φίλε και σύντροφε είναι: λειτουργεί; Κατασκευάζει κομμουνιστικά υποκείμενα; Και αν η απάντηση δεν είναι ένα απλό ναι ή ένα όχι, ας ποσοτικοποιήσουμε το ερώτημα, και τη πιθανή απάντηση: σε τί βαθμό λειτουργεί, πόσο πιθανό είναι να διαπλάσει κομμουνιστικές συνειδήσεις σήμερα, πόσο χρήσιμο είναι στη προσχώρηση ενός ανθρώπου που δεν είναι ''ήδη πεισμένος'' στο κομμουνιστικό πρόταγμα.
Ο ορίζοντας σε ορίζει, και ένας τέτοιος ορίζοντας είναι που ανοίγει με το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Οι Μάρξ-Ένγκελς κάνουν μια ιστορική αφήγηση, αναπαριστούν την ιστορική κίνηση, περιοδολογούν σύντομα και κατανοητά, με κοφτερό τρόπο, την ιστορία, και η αφήγηση εκβάλλει στα μεταβατικά αιτήματα και στις τελευταίες γραμμές του έργου. Σε παγιδεύει στη τροχιά του που διατρέχει μεγάλο ιστορικό μήκος, σε ρουφάει η δίνη του, μέχρι να σε πετάξει στον ουρανό της πραγματικής ιστορίας της ανθρωπότητας. Τίποτα άλλο δεν έχετε να χάσετε πέρα από τις αλυσίδες, έχετε να κερδίσετε έναν κόσμο ολόκληρο. Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε.
Λειτουργεί ή δεν λειτουργεί, πόσο λειτουργεί;
Το Μανιφέστο είναι ιστορικό κείμενο, και αυτό το αναγνωρίζουν με περισσή σπουδή και οι πρόλογοι που ακολούθησαν τη πρώτη έκδοση.
Απαντάω στα παραπάνω ερωτήματα, όχι πως δεν λειτουργεί, αλλά δεν αρκεί. Η ποίηση του μέλλοντος θα βρίσκεται στο δικό της Μανιφέστο, το οποίο θα επιλύει το ταξικό πρόβλημα στις συγκαιρινές ιστορικές συνθήκες, και θα βάζει ανανεωμένα όχι μόνο τα μεταβατικά αιτήματα αλλά και το στρατηγικό πρόβλημα. Οποιαδήποτε άλλη αντιμετώπιση του ζητήματος δεν μου φαίνεται και τόσο ''υλιστική''. Η λέξη προς λέξη προσκόλληση και η θρησκευτική πίστη στην αδιάσπαστη ενότητα του κειμένου, παραγνωρίζει τον ιστορικό ρόλο και τη λειτουργία του κειμένου.

Ονειρμός είπε...

συνέχεια...Δεν ξέρω τί πρέπει να αλλάξει και τί όχι. Αυτά είναι σαν τα κολάζ των ''ανανεώσεων'' του κώλου. Πολύ βγαίνουν και λένε πως το ''Μανιφέστο είναι ξεπερασμένο''. Μπορούμε να πούμε σε όλους αυτούς πως όλα όσα έχουν ειπωθεί λίγο έως πολύ είναι ξεπερασμένα.
Δεν αρκεί μια αόριστη νεφελώδης κουβέντα, ότι από τη μία παραμένει επίκαιρο, από την άλλη έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Αφού αναρωτηθούμε εάν πώς και πόσο λειτουργεί, πρέπει μετά να δούμε αν υπάρχει ή θα υπάρξει κάποιο ''φάντασμα'' του κομμουνισμού, με ορισμένα άλλα χαρακτηριστικά, το οποίο ''φάντασμα'' για να αρθρωθεί σε Λόγο θα χρειαστεί μια οικεία στο σύγχρονο εργατικό κίνημα γλώσσα. Όπως είπα ο ρόλος ενός Μανιφέστου είναι να δημιουργεί υποκείμενα και μάλιστα συνοψίζοντας τις ροπές του κινήματος, και όχι να εγκαλεί σε διαρκή αναδίπλωση, στα ίδια και στα ίδια.
Επειδή αναφέρθηκα σε ''ποίηση'', ζούμε σε μια εποχή που οι υποτιθέμενοι ''καλλιτέχνες'' δεν έχουν Λόγο. Είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία ηλίθιοι, πολιτικά και κοινωνικά, το πολύ πολύ να ξύσουν την επιφάνεια. Δείγμα της σήψης και της παρακμής της ανθρώπινης κοινωνίας, συνολικά.
Για να γραφτεί το Μανιφέστο ξανά, να ξαναγραφτεί (και όχι να γραφτεί ένα ''νέο'' Μανιφέστο), χρειάζεται βαθιά κατανόηση της σύγχρονης παραγωγικής βάσης, του ταξικού Κράτους, της λαϊκής κουλτούρας. Χρειάζεται κατανόηση της αισθητικής της που θα μπορεί όμως να χρησιμέψει για την οργάνωση ενός ηχηρού λόγου προς επαναστατική κατεύθυνση. Ένα είναι σίγουρο: το να ξαναγράψει κανείς το Μανιφέστο καθορισμένο από τις σύγχρονες ιστορικές συνθήκες, είναι απείρως πιο δύσκολο.
Για το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών. Δεν έχω αντιπροσωπευτική εικόνα της δουλειάς που είχε γίνει, με εξαίρεση τον Ιμβιώτη. Γνωρίζω πως η έρευνα δεν είναι καθόλου αγαπημένη δραστηριότητα, δυστυχώς. Ειδικά όταν αυστηροί κανόνες αυτοσυντήρησης του μαρξισμού και νομοτελείς τάσεις επέβαλλαν ιστορικά τη σκλήρυνσή του. Υπάρχει ένα ποσοτικό όριο θωράκισης ενός ανθρώπου ή μιας θεωρίας, από το οποίο και ύστερα αυτός ο άνθρωπος ή αυτή η θεωρία χάνουν τη δυνατότητα να αντλούν πραγματικά από την εμπειρία, να προσαρμόζονται δημιουργικά σε αυτήν και να επιλύουν πραγματικά προβλήματα.
Μια ερευνητική δραστηριότητα εκτός ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ μαρξιστικού κόμματος, όποιο και αν είναι αυτό, είναι ΑΝΑΓΚΑΙΑ. Οι Μάρξ και οι Ένγκελς ανέπτυξαν τη θεωρία σε ΑΠΟΣΤΑΣΗ από κάθε λογής θεσμικότητες, ακόμα και ''συντροφικές''. Ο Λένιν για τα ''Φιλοσοφικά Τετράδα'' δεν περίμενε να αρθρογραφήσει σε νεολαιίστικο έντυπο του κόμματος. Σήμερα χρειάζεται ο συλλογικός ερευνητικός νους ο οποίος θα δουλέψει χωρίς να βάζει τείχη και να αυτολογοκρίνεται, δίπλα και όχι εντός ενός κομμουνιστικού κόμματος, το οποίο μπορεί να οικειοποιηθεί ή να μην οικειοποιηθεί το ερευνητικό έργο. Όπως και στο μεμονωμένο άτομο, έτσι και για ένα κόμμα, η αυτοκριτική όχι γενικά αλλά στη θεωρία και στην έρευνα, που φλερτάρουν καμιά φορά με ''παράξενα'' συμπεράσματα (γιατί μοιάζει παράξενη αρχικά η αλήθεια) δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την αρωγή ενός ''εξωτερικού'' ''συνεργάτη''. Αυτός ο ''συνεργάτης'' ή ο συλλογικός νους, πρέπει να εντοπίζει τα προβλήματα στη θεωρία και να γνωμοδοτεί, ανοίγοντας φάσματα ερευνητικών προγραμμάτων, με το κόμμα να έχει τη δυνατότητα να επιλέξει. Όμως το κόμμα πρέπει να εκτίθεται στη θεωρητική κι ερευνητική κριτική ενός εξωτερικού μαρξιστικού φορέα που ΤΟ ΙΔΙΟ στηρίζει.
Αυτά τα ολίγα, τα λέμε (και καλή χρονιά)

Ανώνυμος είπε...

Για τον metalorixo αρκετα παραπανω που ανεφερε οτι στην απαντηση στον Τακιτο για το διαδικτυο δεν εγινε αναφορα στην ΚΟΜΕΠ.
Ειχε εξαντληθει οταν ομολογω σχετικα καθυστερημενα πηγα στη Σ.Εποχη να τη βρω. .Υπαρχει ομως και ενα αρκετα ενδιαφερον αρθρο στη Διεθνη Κομεπ και την εμπειρια στο συγκεκριμενο ζητημα του Ουγγρικου ΚΚ.
Για τη βιλα αμαλιας με εχουν σχεδον καλυψει τα παραπανω σχολια.Πραγματικα σε συνθηκες εξαθλιωσης που ο κοσμος δεν μπορει ουτε να ζεσταθει και με 1,5 εκ. ανεργους, η αναγωγη του παραπανω σε κορυφαιο ζητημα εκτος οτι βολευει το συριζα στο πεδιο εντυπωσεων ,αποπροσανατολιζει απο τα πραγματικα μεγαλα προβληματα και αποτελει δειγμα λουμπεν μικροαστισμου.

Μy name is Гриша

Ανώνυμος είπε...

Και για να ειμαι και λιγο on-topic το πρωτο σχετικο βιβλιο που διαβασα εγω ηταν το Βασικες Αρχες της Μαρξιστικης φιλοσοφιας του Ρ.Σταιγκερβαλντ που παρεπιμπτοντως το εχω χασει και εχει εξαντληθει συμφωνα με τον καταλογο της Σ.Εποχης.

Μy name is Гриша

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Για τη βίλα αμαλία υπάρχει εισηγητικό κείμενο παραπάνω. Παρόλα αυτά η κε του μπλοκ θα συμφωνήσει με το σύνθημα του κομάντο για τους νοικοκυραίους κι ελπίζει να σκεφτεί πάνω στις δηλώσεις του τσίπρα "είμαστε νοικοκυραίοι" και να βγάλει τα απαραίτητα πολιτικά συμπεράσματα.

Για το κμε, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι η πληθώρα επεξεργασιών του ως ένα βαθμό απέρρεε κι από την αγωνία της γόνιμης προτασεολογίας, στα πλαίσια της αλλαγής, που δε θα εξαντλούνταν στο "στείρο, πολιτικό καταγγελτικό λόγο", κτλ. Ίσως να 'ναι κι έτσι, που έλεγε μια ψυχή. Παρόλα αυτά τίποτα δεν εμποδίζει το κόμμα να αξιοποιήσει την πείρα και τη μορφή, και να την αξιοποιήσει στις σημερινές συνθήκες.

Ονειρμέ ευχαριστώ για το -εντός του θέματος- σχόλιο που άφησες. Ως προς το δεύτερο σκέλος, εγώ δεν πιστεύω ότι αυτό το δίπλα που λες έρχεται σε αντιπαράθεση με το εντός και σε κάθε περίπτωση δεν το θεωρώ εκτός.
Η σχετική αυτοτέλεια της ιδεολογικής δουλειάς από τα άμεσα πρακτικά καθήκοντα πρέπει να πάρει υπόψη (και σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η λογική του κόμματος στο βαθμό που μπορώ να καταλάβω) και τον κίνδυνο της αυτονόμησης των στελεχών αυτών, του ξεκόμματος από την πράξη, και τα αποτελέσματα στα οποία οδήγησε αυτή η τάση τα χρόνια της μεταπολίτευσης (πχ ο κοτζιάς).
Επίσης, αν θέλουμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι, ο μαρξ ολοκλήρωσε τη συγγραφή του κεφαλαίου περίπου την ίδια περίοδο, που είχε εμπλακεί στη συγκρότηση και τα οργανωτικά της α' διεθνούς. Κι ο λένιν κλείστηκε στον "εαυτό του" για να μελετήσει τον καπιταλισμό της εποχής του και να συγγράψει τον ιμπεριαλισμό στα 1916 αλλά έναν χρόνο αργότερα άφησε στη μέση το κράτος κι επανάσταση για τα άμεσα πρακτικά καθήκοντα της επανάστασης του οκτώβρη.
Θέλω να πω ότι η αυτονόμηση έχει κάποια αξία, όταν επανέρχεται και ξανασυνδέεται με την πράξη. Κι επειδή δεν είμαστε στο ίδιο επίπεδο με τον κάρολο και το βλαδίμηρο για να το πετύχουμε, αυτό οφείλει να το κάνει ο συλλογικός διανοούμενος όπως λες κι εσύ, που δε μπορεί να είναι άλλος από το κόμμα, κατά τη γνώμη μου.
Σου χρωστάω κι ένα μέιλ

Ονειρμός είπε...

@Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα

Είναι μεγάλη κουβέντα αυτό, εγώ πιστεύω ότι η συλλογική νόηση της εργατικής τάξης είναι ένα πεδίο στο οποίο εντοπίζεται το κόμμα, χωρίς να το εξαντλεί.
Η Α' διεθνής και γενικά μια διεθνής πολύ απέχει από την οργανωτική δομή ενός κόμματος. Και όσον αφορά τον Λένιν, το ότι η αυτονόμηση πρέπει να συνδέεται με τη πράξη, αποτελεί επιχείρημα υπέρ και όχι κατά της αυτονόμησης-αποστασιοποίησης για την οποία μιλώ.
Ο μαρξισμός είναι μέθοδος ξεπεράσματος του καπιταλισμού και χτισίματος του κομμουνισμού, και πρέπει σαν μέθοδος διαρκώς να εκλεπτύνεται ή, κατά μία άλλη φορά, σαν αιχμηρό όπλο της εργατικής τάξης συνεχώς να ακονίζεται.
Αλλά κάτι που ακονίζεται κόβει, και μπορεί να κόψει και αυτόν που κρατά το μαχαίρι.
Αλλά χρειάζεται πολλή κουβέντα το θέμα.