Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Οι εκλογές των μηχανικών

Τι θα μπορούσε να σημειώσει στο καρνέ της μνήμης του ένας εξωτερικός παρατηρητής των εκλογών του τεε; Ας δούμε ενδεικτικά μερικά σημεία, χωρίς αυστηρό ειρμό και ιδιαίτερη συνοχή μεταξύ τους

Ξεκινάμε υπενθυμίζοντας αυτό που ‘χαμε σημειώσει στο κλείσιμο και της προηγούμενης ανάρτησης: την κάθοδο του σύριζα στις εκλογές για να ανατρέψει το δικομματικό σύστημα, στο οποίο είχε συμπληρωματικό ρόλο· είτε παλιότερα που εξέλεγε πρόεδρο με τη στήριξη των νεοδημοκρατών και υπερψήφιζε τις αυξήσεις στις εισφορές των μελών του· είτε τώρα που αγκαλιάζει εκλογικά τα ορφανά του πασόκ.
Αυτή δεν είναι απλή ανατροπή. Ο ορισμός του πέναλτι είναι.

Παράλληλα ανεβαίνει σε πολλές πράξεις και διασκευές το έργο «ενότητα της αριστεράς», είδος φαρσοκωμωδία. Με τον ενιαίο σύριζα και την ανταρσύα να έχουν χωριστεί στα δύο και να κυκλοφορούν σε διάφορες εκδοχές και ψηφοδέλτια. Ο σταθμός «στο κόκκινο» μάλιστα πρόβαλλε εξίσου στο πρόγραμμά του και τους δύο συνδυασμούς του ενιαίου σύριζα.

Κι αυτή είναι μια τυπική περίπτωση «μονά-ζυγά, δικά τους» -οι λεγόμενες win-win καταστάσεις. Γιατί όταν οι ενιαίες δυνάμεις τους είναι πολυδιασπαμένες, έχουμε το θρίαμβο της διαλεκτικής (η ενότητα μες στη διαφορά), του πολυπολιτισμικού σύριζα, της δημοκρατικής πολυφωνίας της βαβέλ και της ειρηνικής συνύπαρξης διαφορετικών απόψεων. Ενώ όταν αυτές οι απόψεις ενώνονται τεχνητά από τα πάνω σε μια εκλογική συγκόλληση, τότε είναι που θριαμβεύει το πνεύμα της ενότητας και της υπέρβασης του σεχταρισμού. Όχι σαν το δογματικό κουκουέ που καταπνίγει την άλλη άποψη στο εσωτερικό του και δε συνεργάζεται εκλογικά με κανένα.

Ακόμα περισσότερο πόνο προσφέρει η περίπτωση της αράς και της «συσπείρωσης αριστερών μηχανικών», όπου μια οργάνωση με μερικές δεκάδες άτομα –στη συντριπτική τους πλειοψηφία στο πολυτεχνείο- διασπάστηκε στα δύο και δεν μπορεί να βγάλει συνεννόηση για κοινή εκλογική κάθοδο ούτε καν με τα φοιτητικά της σχήματα, όπως τον αχμμετ στους μεταλλειολόγους, που αν κατάλαβα καλά κατέβηκε αυτόνομα, μόνο στην αθήνα.

Υπάρχει όμως ένα ακόμα ψηφοδέλτιο από τον χώρο της ανταρσύα, που συσπειρώνει κυρίως μηχανικούς του ναρ και το οποίο μέχρι πρότινος μποϊκόταρε τις εκλογές, θεωρώντας το ρόλο του τεε κάργα αντιδραστικό. Γι’ αυτό και νιώθει την «υποχρέωση» να συμπεριλάβει στην εκλογική του διακήρυξη μια σχεδόν απολογητική παράγραφο, όπου δικαιολογεί τη συμμετοχή του με τις συνήθεις λεκτικές ακροβασίες -«εντός, εκτός κι επί τ’ αυτά του τεε», κτλ.

Ευτυχώς για αυτούς, υπάρχουν πάντα αρκετά «υπερκομματικά» βενετογάλαζα ψηφοδέλτια που ξεπερνούν σε γραφικότητα ακόμα κι αυτές τις φοιτητικές καταστάσεις. Όπως για παράδειγμα η κίνηση «μηχανικοί των κυκλάδων» που αν δε μου διαφεύγει κάποιο υπονοούμενο, προτάσσει το χωρο-ταξικό γεωγραφικό κριτήριο ως λύση για τα προβλήματα.
Από τα υπόλοιπα ξεχωρίζει η υποψηφιότητα της ζανέτ τσίπρα, όπου η συγγένεια (εκτός κι αν είναι συνωνυμία) με το λαϊκό ηγέτη και η συμπαράταξη με ένα από τα δύο ψηφοδέλτια νίκης κι ανατροπής του ενιαίου σύριζα (για να έχει προφανώς διπλάσιες πιθανότητες ανατροπής) συμβαδίζει με τη λαϊκή της καταγωγή, που γίνεται πρόδηλη από το μικρό της όνομα –και προσωπικά μου είναι αδύνατον να μη σκεφτώ συνειρμικά τη βάσια τριφύλλη στους αυθαίρετους.

Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς διάφορους μεμονωμένους υποψήφιους και κάποια σχήματα τοπικής κι όχι πανελλαδικής εμβέλειας, που κατεβάζουν υποψήφιους για επιμέρους όργανα (πειθαρχικό συμβούλιο, κτλ). Κι αυτό δίνει μια άγρια ομορφιά στην εκλογική διαδικασία, καθώς ο ψηφοφόρος μηχανικός πρέπει να επιλέξει ψηφοδέλτια και να ψηφίσει σε πέντε διαφορετικές κάλπες. Χαρά στο κουράγιο της εφορευτικής επιτροπής.

Η οποία τουλάχιστον αμείβεται αρκετά καλά για δουλειά μιας μέρας, γιατί στο τεε λεφτά υπάρχουν, όπως δείχνουν και οι μπουφέδες με τα εκλεκτά εδέσματα που στήθηκαν έξω από κάποια εκλογικά κέντρα. Αρχικά νόμισα ότι αυτό συνέβαινε κατ’ εξαίρεση στην κρήτη, όπου σχεδόν κάθε ομαδική συνεύρεση γίνεται αφορμή για ένα πρόχειρο γαλατικό τσιμπούσι –κι όσο για επίδοξους κακοφωνίξ, άλλο τίποτα η μεγαλόνησος, άλλο αν οι ίδιοι περνιούνται για διάδοχοι του ξυλούρη. Όπως μου είπαν όμως το έθιμο του μπουφέ είναι μάλλον πανελλαδικό.

Λεφτά βέβαια υπάρχουν και με το παραπάνω για μερικά προνομιούχα μέλη του τεε που είναι γνωστοί και φτασμένοι εργολάβοι, βγάζοντας χοντρά κέρδη μεσούσης της κρίσης. Το αποτέλεσμα είναι –μιας και οι εκλογές στα μεγάλα αστικά κέντρα διεξάγονται συνήθως σε μεγάλους εκθεσιακούς χώρους ή σε στάδια, όπως το σεφ ή φέτος το οακα- να σκάνε μύτη για να ψηφίσουν κάποιοι ζάμπλουτοι μηχανικοί με το προσωπικό τους ελικόπτερο, που το παρκάρουν απέξω να τους περιμένει –θυμίζοντας λίγο εκείνη τη διαφήμιση του οπαπ, με το σταυρόλεξο: έλληνας κροίσος μηχανικός με εννιά γράμματα.
Μια νύχτα μαγική, σαν την αργεντινή
Να δούμε στο ελικόπτερο, ποιος θα πρωτομπεί.
ΟΥΣΤ!

Κι αυτό είναι ένα βασικό προβληματικό στοιχείο ενός επιμελητηρίου, που ακολουθεί τη λογική «αφεντικά και δούλοι, τεε γινήκαμε ούλοι», συμπεριλαμβάνοντας στα μέλη του μεγαλοεργολάβους μαζί με άνεργους μηχανικούς κι ελεύθερους επαγγελματίες που προλεταριοποιούνται. Κατά συνέπεια εκφράζει τα συμφέροντα των μηχανικών με ενιαίο τρόπο, όσο ενιαία είναι και η παρδαλή αριστερά του σύριζα ή του εξωκοινοβουλίου.

Πέραν αυτού το τεε είναι ένας καθρέφτης τάσεων και διεργασιών που συναντάμε και σε άλλους κλάδους ή και σε επίπεδο κοινωνίας. Συντεχνιακά αιτήματα, ρηχός αντιμνημονιακός αγώνας με στόχο την επιστροφή στο πρόσφατο παρελθόν και το προηγούμενο ύψος των –ούτως ή άλλως δυσβάσταχτων για έναν κόσμο- εισφορών, τα αποθεματικά του ταμείου που έγιναν μετοχές στην τράπεζα αττικής –τη μόνη που ανθίσταται στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του τραπεζικού κεφαλαίου σε τέσσερις μονοπωλιακούς κολοσσούς (πειραιώς, εθνική, γιούρομπανκ και εμπορική). Προφανώς η δική της επιβίωση έχει προτεραιότητα από το να αντέξει το ίδιο το ταμείο.

Μιλήσαμε πιο πάνω για ελεύθερους επαγγελματίες. Αυτό σημαίνει πως καλούνται (ανεξάρτητα από το ύψος του εισοδήματος) να πληρώσουν από το πρώτο ευρώ που κερδίζουν 26% φόρο, το οποίο σε συνδυασμό με τις εισφορές στο ταμείο του τσμεδε, τα λειτουργικά έξοδα ενός γραφείου (για όσους έχουν) και φυσικά την κρίση –που έχει ρημάξει την οικοδομή και τις κατασκευές γενικότερα- έχουν φέρει πολλούς μηχανικούς στα όρια της απελπισίας και σε μία αυθόρμητη μαζική στάση πληρωμών από τα κάτω, γιατί ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.

Η αντικειμενική τάση προλεταριοποίησης –που εντείνεται ακόμα περισσότερο την περίοδο της κρίσης- ενός μεγάλου τμήματος μηχανικών, το φέρνει αντικειμενικά πιο κοντά στην εργατική τάξη. Κι αυτή είναι –αν έχω καταλάβει καλά- κι η λογική που ακολουθεί το κόμμα πχ στις κατασκευές, τόσο σε εσω-οργανωτικό επίπεδο, όσο και στην αντίληψή του για τα σωματεία στο μαζικό κίνημα –όσο αφύσικη κι αν φαίνεται σε κάποιους πχ η συνύπαρξη μιας εναλλακτικής αρχιτεκτόνισσας κι ενός λαϊκού μπετατζή στον ίδιο χώρο. Παρόλα αυτά η μεγάλη πλειοψηφία της ξεπεσμένης μεσαίας τάξης των μηχανικών προτιμά προς το παρόν να αναπολεί τα περασμένα μεγαλεία, περιμένοντας τον γκοντώ και ένα νέο γύρο σαξές στόρι της ελληνικής οικονομίας ή έστω την ανάπτυξη με αριστερό πρόσημο.

Κατά τα άλλα η αναμονή στο εκλογικό κέντρο για την ψηφοφορία και τα αποτελέσματα είναι αφορμή για αυτοσχέδια πηγαδάκια και κουβέντες που μπορεί να καταπιαστούν με τα πάντα. Από το συνέδριο του ναρ και το κατώτερο εκλογικό όριο που θα επιτρέψει στην ανταρσύα να συνεχίσει να υφίσταται με αυτή τη μορφή… μέχρι και τους βλαχοδήμαρχους παράγοντες του σύριζα ή το άρθρο του ριζοσπάστη για το game of thrones, που ξεσήκωσε ποικίλες αντιδράσεις στο διαδίκτυο.

Αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι η συνάθροιση όλων των φυλών του πολυτεχνείου κι οι αναπόφευκτες συγκρίσεις που αρχίζουν –πχ ποια είναι πιο συμπαθητική απ’ τις υπόλοιπες. {Αν και πρέπει να παραδεχτώ πως για ένα μαθητή της θεωρητικής κατεύθυνσης ή τριτοδεσμίτη για τους πιο παλιούς, το βασικό στοίχημα είναι να μπορέσει να διαχωρίζει τους διάφορους κλάδους και να αντιληφθεί τις μεταξύ τους διαφορές. Εγώ πχ άργησα πολύ να καταλάβω σε τι ακριβώς διαφέρει ένας πολιτικός μηχανικός από έναν αρχιτέκτονα κι ακόμα και σήμερα δεν είμαι σίγουρος πως το έχω αφομοιώσει σωστά}.

Εν πάση περιπτώσει υπάρχει ένα ανέκδοτο που λέει πως ο χημικός μηχανικός είναι ο πιο συμπαθής απ’ όλους γιατί όταν βρίσκεται με μηχανικούς μιλάει για χημεία, όταν βρίσκεται με χημικούς μιλάει για μηχανική κι όταν είναι κι οι δυο στην παρέα, μιλάει για μπάλα, γκομενικά, κοκ. Εντάξει εγώ δεν το βρίσκω και τόσο αστείο, αλλά αυτό συμβαίνει πιθανότατα, γιατί απευθύνεται στο άλλο ημισφαίριο του εγκεφάλου μου, που δεν είναι και τόσο ανεπτυγμένο στους «θεωρητικούς» ανθρώπους.

Τα συζητούσαμε όλα αυτά με μια χημικό μηχανικό που μου έλεγε πώς ένιωσε διαβάζοντας σε ένα βιβλίο του νίκου σαραντάκου το βιογραφικό σημείωμα του συγγραφέα, που ευχαριστούσε τους δικούς του για τη στήριξή τους, όταν άφησε μια έτοιμη στρωμένη καριέρα χημικού-μηχανικού και συνέχισε για δεύτερο πτυχίο στην αγγλική φιλολογία. Αυτή και μόνη η φράση (έτοιμη καριέρα χ-μ) μπορεί να σταθεί ικανή να τσακίσει το ηθικό όλων των σημερινών απόφοιτων, που χαίρονται το πτυχίο τους κορνιζαρισμένο ως διακοσμητικό κι είναι πρόθυμοι να εγκαταλείψουν την χώρα με την πρώτη ευκαιρία προς αναζήτηση καλύτερης τύχης στο εξωτερικό.

Αλλά όταν με το καλό αποκτήσουμε αριστερή κυβέρνηση, θα ανακόψει αυτή την αιμορραγία του επιστημονικού δυναμικού της χώρας και θα αρχίσει η ανάπτυξη. Το αποτέλεσμα στο τεε δείχνει το δρόμο για τη μελλοκυβερνώσα αριστερά (αν και τελικά δεν ανέβηκαν μάλλον όσο θα περίμεναν).

19 σχόλια:

aristonikos85 είπε...

Τα ίδια με αυτά που παραθέτει το άρθρο για τους μηχανικούς θα έλεγα ότι συμβαίνουν εν πολλοίς και στο δικό μου χώρο των εκπαιδευτικών....

Οι περισσότεροι δεν θεωρούν τον εαυτό τους εργατική τάξη. Άσχετα αν παίρνουν 3 και 60 ειδικά οι πρωτοδιόριστοι και από αυτά αναγκάζονται να ξοδεύουν τα μισά σε βενζίνες και ενοίκια γιατί υπηρετούν στου διαόλου τη μάνα...
Η συνείδησή τους παραμένει έντονα μικροαστική με έντονο το στοιχείο της αναπόλησης του παρελθόντος που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι έχει περάσει ανεπιστρεπτί.... Όπως και να έχει η προλεταριοποίηση αυτών των στρωμάτων είναι σίγουρη στο άμεσο μέλλον και το ερώτημα που πλανάται είναι τι στο διάολο μπορείς να κάνεις για να τους κερδίσεις????

aristonikos85 είπε...

Εμένα πάντως μου άρεσε το άρθρο για το game of thrones όπως έλεγε σε ένα σχόλιο που διάβασα κάπου, ''για τον απαίδευτο είναι μια καλή εισαγωγή στον ιστορικό υλισμό''. Εσύ τι σχόλια άκουσες σφυροδρέπανε? γιατί στα newsbomb κλπ οι περισσότεροι μάλλον το χλευάζανε το άρθρο αν και ανάθεμα και αν καταλάβαιναν τι λέει πολλοί από αυτούς.....

ΥΓ Έχω διαβάσει τα βιβλία και ξέρω πως δεν θα γίνει αλλά πολύ θα θελα να δω τον Tywin Lannister πρωτοκαπιταλιστή........

Νίκος Σαραντάκος είπε...

Σφυροδρέπανε, αν δεις τη συνάδελφό σου, πες της ότι δεν θυμάται και πολύ καλά τι έγραψα στην τελευταία παράγραφο του προλόγου του βιβλίου Γλώσσα μετ' εμποδίων. Έγραφα λοιπόν ότι οφείλω ευχαριστίες σε διάφορους και, τελειώνοντας, "Ακόμα, στους γονείς μου που δεν στραβομουτσούνιασαν όταν εγκατέλειψα στα σπάργανα την ευθεία οδό της καριέρας του μηχανικού για τον αβέβαιο ωκεανό της γλώσσας". Όχι έτοιμη στρωμένη καριέρα, έχει κάποια διαφορά.

Φυσικά, πριν από τριάντα χρόνια τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα, η ουσία του σχολίου σου δεν αλλάζει για τους σημερινούς νέους μηχανικούς. Το σχόλιο μάλιστα με αγγίζει πολύ, διότι είναι και η κόρη μου πρωτοετής ΧΜ.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κι εγώ αριστόνικε άκουσα αρκετούς χλευασμούς -ή μάλλον μου το είπαν άλλοι που παρακολουθούν τι γίνεται στο φέις μπουκ, που εν πολλοίς ήταν αναμενόμενοι, ως καθαρά εξαρτημένα αντανακλαστικά απέναντι στο μέσο κι όχι στο περιεχόμενο. Αλλά κι αρκετά καλά σχόλια από την ανάποδη.

Για τους εκπαιδευτικούς μπορεί και μεταξύ μας (εννοώ όσοι διαβάζουν το μπλοκ συνολικά) να μη συμφωνούν αν ανήκουν ή όχι στην εργατική τάξη. Σε κάθε περίπτωση όμως συμπίπτουν αντικειμενικά τα συμφέροντά τους με αυτά της εργατικής τάξης. Κι είναι ζήτημα τι μπορούμε να κάνουμε για να το συνειδητοποιήσουν -προσωπικά δε νομίζω ότι μπορώ να χωρέσω μια πιθανή απάντηση σε ένα σχόλιο.

ΝΣ, η στρέβλωση μπορεί να έγινε κι από μένα, γιατί μεταφέρω από μνήμης το νόημα όσων μου είπε και την αίσθηση που μου άφησαν και όχι κατά λέξει τον πρόλογο του βιβλίου
Σε κάθε περίπτωση, η ουσία όντως δεν αλλάζει. Καλή σταδιοδρομία (αλλά μακριά από θεωρία σταδίων και συναφή) στην κόρη και εύχομαι να περάσει από τα ίδια πολιτικά λημέρια πούταν ο πατέρας της στην ηλικία της (αλλά αυτή να στεριώσει εκεί).

Ανώνυμος είπε...

Η Ζανέτ Τσίπρα είναι αδελφή του AlexiS.
Κατερίνα Κ.

Αναυδος είπε...


Η ζανετ τσιπρα είναι η αδερφη του πολυφιλητου ηγετη της αριστερας αλεξη τσιπρα εικαζεται ότι το ονομα της το πηρε προς τιμην μιας παλαιας δοξας του ελληνικου τραγουδιου της ζανετ καπουγια (με καταγωγη από την ουρουγαη που συνορευει με την αργεντινη που δεν αποπληρωσε το χρεος κλπ κλπ)

υγ
με προλαβαν

Αναυδος είπε...

http://www.avgi.gr/article/1373579/ta-8-psemata-tou-georgiadi

http://www.ethnos.gr/ethnosport/article.asp?catid=8356&subid=2&pubid=129562816

αυτή ειναι η κατάντια μιας αριστερας που καλει τον λαο να επιλεξει αφεντικο (καλυτερο το ντοπιο)

spiral architect είπε...

Μια χαρά τα΄γραψες!
(πήγα, ψήφισα, έφυγα τρέχοντας)

Ανώνυμος είπε...

Επειδή έχω ασχοληθεί για χρόνια με τον χώρο ( και των μηχανικών , αν και τελικά στράφηκα αλλού , και των ΕΑΑΚ , ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ ) κάποιες παρατηρήσεις

1. απο που προκύπτει η διάσπαση των μεταλλειολόγων της ΑΡΑΣ ? Στην ΣΑΜ τους βλέπω , έχασα κάτι ? Δεν το αποκλείω , απλά δεν έχω δει . Αν μιλάς για την Αριστερή Συσπείρωση και αυτή στην ΣΑΜ είναι .

2 . δεν υπάρχουν 2 παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ , η ΣΑΜ υπάρχει από το 83 με συγκεκριμένο χαρακτήρα ( ανένταχτοι , έξω αριστερά του κκε εσ , και ο χώρος των κάποτε Αριστερών Συσπειρώσεων - ΑΡΑΝ μέχρι το 2006 , μέχρι το 2003 και το ΝΑΡ ).

Το Κόκκινο προβάλλει και την Κανέλλη αλλά δεν είναι ΚΚΕ ( το Κόκκινο , η Κανέλλη δεν ξέρω ) .

3. Ποτέ το ΝΑΡ δεν απείχε από τις εκλογές του ΤΕΕ απλά πρόβαλλε σαν σημαντικότερο ( σε βαθμό ακύρωσης το ΣΜΤ και τις λογικές προλεταριοποίησης που λες και συ , που είναι βέβαια τελείως λάθος , και σε προηγούμενες εποχές που το ΔΠΥ δεν σήμαινε γραμμική υποβάθμιση , και σήμερα που η καταστροφή του στρώματος των μηχανικών δεν τους κάνει ... εργάτες . Αν είναι εργάτες , δεν είναι μηχανικοί είναι ... εργάτες !!

Το εντός εκτός και εναντίον στον λόγο της ΑΕΠ δεν έχει να κάνει τόσο με το ΝΑΡ αλλά περισσότερο με την ΑΡΑΝ , που ιεραρχεί κάπως αλλιώς την σημασία της παρέμβασης στο ΤΕΕ , σε αντίθεση με το ΝΑΡ που το βλέπει πιο στενά σαν καταγραφή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ( τελικά της μισής ) .

4 . Σε συνθήκες αγώνων των μηχανικών , από την αριστερά ανεβαίνει θεαματικά , κατακόρυφα , παρά την πολύ μεγάλη πτώση της συμμετοχής , η ΣΑΜ .

" κάποιος σύντροφος "

Ανώνυμος είπε...

To NAR μέχρι τις εκλογές του 2003 πρακτικά δε συμμετείχε. Δηλ στα ψηφοδέλτια της ΣΑΜ είχε φιλική συμμετοχή. Μετά αποχώρησε και έφτιαξε την Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση που τώρα είναι Αριστερή Ενωτική Πρωτοβουλία. Ήταν μια λογική του ΝΑΡ τότε και στο ΤΕΕ και στον ιατρικό σύλλογο.
Το Κόκκινο δε διαφήμισε ούτε την ΑΕΠ,ούτε τη ΔΗΠΑΚ παρά μόνο αυτές τις δύο παρατάξεις. Η ΣΑΜ υπάρχει όντως από το 83 (με κορυφαία πράξη της την ψήφιση του ασφαλιστικού) αλλά στις φετινές εκλογές ήταν πρακτικά μείξη ΑΡΑΣ με "αριστερούς" του ΣΥΡΙΖΑ και διαφωνούντες της ΚΟΕ.

mariori

Ανώνυμος είπε...

αυτό που περιγράφεις σαν ΣΑΜ mariori δεν θα έκανε εκλογικό άλμα γιατί είναι για να γελάς . Θα κατέρρεε .

η ΣΑΜ έχει χαρακτήρα εργαζόμενοι μηχανικοί που συνθέτουν μια ορισμένη αριστερά , και όχι κάποια αριστερά που κατεβαίνει στους μηχανικούς .

είναι αυτό που λέμε στην κουλτούρα του χώρου , σχήμα , που ο καθένας βέβαια το δέχεται ότι υπάρχει ή όχι .

το καθοριστικό είναι ότι το δέχονται οι μηχανικοί .

η κλασική εικονογραφία της " ξεπουλημένης " ΣΑΜ που κάποτε , σε κάποια συνεδρίαση της Αντιπροσωπίας ψήφισε ( ή " ψήφισε "http://www.sam.tee.gr/ ) κάποια διάταξη για το ΤΣΜΕΔΕ έχει πια αποτιμηθεί απο τους μηχανικούς . ( το ΝΑΡ έκανε το ΚΚΕ ή το ΚΚΕ το ΝΑΡ ? να ένα θέμα , πραγματικά με γυρνάς στα ΕΑΑΚ του 2006 , με συγκινείς )

και είναι και πολύ απλό να σου απαντήσει κάποιος ότι και η ΔΗΠΑΚ με την καμπάνια της ( τότε ΑΑΔΜ , σήμερα Λαϊκή Συμμαχία , αύριο ότι κάτσει ) έχει αφήσει όλες τις αντιασφαλιστικές διατάξεις να περάσουν .

mariori η αδυναμία σου να κάνεις κουβέντα με όρους κοινωνικού χώρου είναι η επιτομή της αδυναμία σου να αποτιμήσεις τι είναι η ΣΑΜ .

τα ερωτήματα όμως είναι πεισματάρικα .

έχουν σηκωθεί το 2013 μεγάλοι αγώνες για το ασφαλιστικό των μηχανικών .

έχουν και επιμέρους παγώματα σε αντιασφαλιστικές διατάξεις ( πρόσφατες και όχι τις ιστορίες που ούτε το 2006 έπεισαν κανέναν ) ?

εν μέσω αγώνων γιατί από την αριστερά κερδίζει η ΣΑΜ ?

" κάποιος σύντροφος "

Ανώνυμος είπε...

http://www.sam.tee.gr/Panepistimoniki-asfalistiko.htm

και άλλο υλικό ίσως πιο εύστοχο για αυτά θυμίζει η σ mariori .

" κάποιος σύντροφος "

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Στο 1. Αυτό μου προέκυπτε από κάτι πίνακες που είχα βρει. Μάλλον δε θα τους κατάλαβα καλά. Κάνω δημόσια την αυτοκριτική μου.
Στο 2. Η κανέλλη δεν κατεβαίνει στις εκλογές του τεε και το κόκκινο διαφήμισε τις συγκεκριμένες δύο παρατάξεις, όχι γενικά όλες τις 'αριστερές'.
Κατά τα άλλα ο τρόπος που κάνεις 'κουβέντα με όρους κοινωνικού χώρου' με αποθαρρύνει σφοδρά από οποιονδήποτε μεταξύ μας διάλογο.

Υγ: οι αναγνώστες που είναι οπλισμένοι με αρκετή υπομονή μπορούν να διαβάσουν εδώ

https://docs.google.com/file/d/0B0tcJweTgDHPZ0xzTlBJSGhuQTA/edit

στο προεκλογικό φυλλάδιο της συσπείρωσης, το κεφάλαιο για το μέτωπο της ριζοσπαστικής αριστεράς και τι το εμποδίζει, για να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.

Ανώνυμος είπε...

να ακους λιγότερο κόκκινο .

πραγματικά δεν είναι πολιτική κουβέντα αυτό που κάνεις . Το ρ/νο του ΚΚΕ στην θεσ/νικη , ( νομίζω υπάρχει ) τι πρόβαλλε ?

μα θα μου πεις ότι το κκε δεν είναι με όλες τις αριστερές . Ούτε το κόκκινο είναι , που είναι το πρόβλημα ? Και τι μου το λες εμένα στην τελική , εγώ τον Χατζηστεφάνου ακούω μόνο από κει . Και λίγο Ελληνιάδη για την μουσική...

και γιατί να προβάλλει την ΔΗΠΑΚ δηλ ?

την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ την πρόβαλλε για ευνόητους λόγους .

την ΣΑΜ γιατί ( μπράβο της και μπράβο του ) πολύς κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται στην ΣΑΜ .

σε τελευταία ανάλυση , οι μηχανικοί παίρνουν γραμμή από το κόκκινο ή την ζωή τους και τον αγώνα τους .

με όρους κοινωνικού χώρου δηλαδή και όχι σαν " πολίτες " ή σαν λαός έξω από συμφέροντα κλπ .

με όρους μαζικού κοινωνικού - πολιτικού μπλοκ και όχι διαχείρισης της αριστεράς του πολιτικού μηχανισμού .

" κάποιος σύντροφος "

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κι εσύ να διαβάζεις λιγότερο σφυροδρέπανο. Και να επικοινωνείς περισσότερο με την κοινή λογική, όταν νομίζεις ότι κάνεις πολιτική κουβέντα. Η οποία παρεμπιπτόντως σταματά εδώ μεταξύ μας. Αν θες να σχολιάσεις άλλο ζήτημα, έχει καλώς, αρκεί να μην απευθύνεσαι σε μένα.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Αν αξίζει κάτι να κρατήσουμε από αυτές τις εκλογές είναι κατά τη γνώμη μου τούτο: Η ορμητική απαξίωση ενός μεγάλου φορέα της μικροαστικής διανόησης, που σίγουρα αντανακλά τα ιδεολογικά αδιέξοδα του υπό κατάρρευση κοινωνικού στρώματος, που το απαρτίζει. Μείωση κατά 25% της συμμετοχής σε μια διαδικασία με έντονα στοιχεία γκάλοπ.
Η ΔΠΚ είχε, μαζί με μια καλή ποσοστιαία αύξηση, μιαν όχι αμελητέα αριθμητική μείωση, που όμως μπορεί άνετα να αποδοθεί (εν μέρει) στην σημαντική συνταξιοδότηση της τριετίας, κι αυτό επιβεβαιώνεται από την ορμητική άνοδο (που θα μπορούσε να ήταν άλλη τόση, αλλά κι έτσι καλή για τα δεδομένα της εποχής...) στην ΕΣΤΑΜΕΔΕ, μόλις πριν δέκα μέρες.
Καλά είναι να αρχίσει να ψάχνεται το Ναρ, γιατί αυτό δεν έχει ακόμη συνταξιούχους, άρα αρκετοί ψηφοφόροι του "λάκισαν", καθένας καταλαβαίνει για πού...., και τι αυτό προοιωνίζεται για τις επερχόμενες βουλευτικές. Η επίσημη Δεξιά και ακροδεξιά αθροιστικά σε μεγάλη πτώση, ψήφισε θυμωμένα αποχή. Από εκεί και πέρα δεν έχει νόημα να προσπαθήσει να ξετυλίξει κανείς το απίστευτο πρασινορόζ με κόκκινες, αλλά και μάβρες ενίοτε, πιτσίλες κουβάρι των "ενωτικών", "ανεξάρτητων", "αριστερών" κλπ. εποχιακών συμπράξεων, "πρωτοβουλιών" (σ.Σ., άραγε μερικοί μπορούν να αθροίσουν στη ζωή τους πόσες "πρωτοβουλίες" ξεκίνησαν;). Θυμίζει έντονα Κηλαηδόνη: "Τάφτειαξε ο Γιάννης με τη Ρένα κλπ." και ...μύλος! Ολοι οι δυνατοί ανά δύο η τρεις, συνδυασμοί επαναλαμβάνονται αενάως, χωρίς καμιά αίσθηση ρουτίνας, μπούχτισμα η αναγούλα, αλλά πάντα με βαθυστόχαστες και ρηξικέλευθες αναλύσεις! Είναι το ΟΛΟΝ ΠΑΣΟΚ, το ευρύτερο κόμμα-τάξη, που λέγαμε, όπου πανέξυπνα συνετάκη (από το "σύντηξη"...) η ΠΑΣΚ. Τι σαμ τώρα, τι ελέμ, τι δηπακ, τι δύο η εικοσιδύο σύριζες...., ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ όλοι τους, και δεν υπάρχει προφανέστερη απόδειξη από την αέναη όσμωσή τους. Ενας φουσκώνει άλλος ξεφουσκώνει, συγκοινωνούντα δοχεία...., στη σούμα όλοι τους μαζί μείον είναι.
Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούϊ του μικροαστού.
Αλλά ας το καταλάβουν: Τελείωσε η αντιπαροχή, τελείωσε η οικοδομή, τελειώνει και το κοσμοείδωλό τους.

Ανώνυμος είπε...

μαγκιά κόβω σχόλια ...

α ρε κακομοίρη για λύπηση είσαι ...

" ούτε ένας χαφιές δουλειά να μην βρίσκει "

μην ξεχνάς ποτέ με αφορμή ποια χώρα έγραφε ο Βολφ Μπίρμαν


" κάποιος σύντροφος "

Ανώνυμος είπε...

και αυτοί καλό θελαν να κάνουν.

κάτι πίστευαν πως προστατέψουν .

αντίο και περαστικά σου .

ελπίζω να μην έχει εξαθλιωθεί τελείως όταν σου κάνουν την χάρη να σε ξαναγράψουν

" κάποιος σύντροφος "

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

"Αν θες να σχολιάσεις άλλο ζήτημα, έχει καλώς, αρκεί να μην απευθύνεσαι σε μένα"

Όταν μάθεις να διαβάζεις αυτά που σου γράφουν και να συζητάς να μας ξανακοπιάσεις, καλομοίρη "σύντροφε". Και μην ξεχνάς ποτέ πώς κατάντησε ο μπίρμαν.