Η αυριανή επέτειος της οχτωβριανής επανάστασης ανοίγει αναπόφευκτα μια συζήτηση που δεν περιορίζεται στο νικηφόρο ξεκίνημά της, αλλά εξετάζει συνολικά την ιστορική διαδρομή της χώρας των σοβιέτ κι επεκτείνεται στα αίτια παρακμής και διάλυσής της.
Σε αυτό το πλαίσιο η κε του μπλοκ θεωρεί εξαιρετικά επίκαιρη μια παλιότερη εκδήλωση του (πάλαι ποτέ) ομίλου μελέτης επαναστατικής θεωρίας θεσσαλονίκης, με εισηγητή το σοβιετικό κυριούλη (όπως τον ξέρουν οι σταθεροί αναγνώστες του μπλοκ) και κατά κόσμον περικλή παυλίδη και θέμα τον τίτλο της ανάρτησης: η οχτωβριανή επανάσταση κι ο σοσιαλισμός του εικοστού αιώνα.
Η εισήγηση κι η συζήτηση που ακολουθεί εξετάζει μια σειρά ζητήματα με ενδιαφέροντα και σχετικά ολοκληρωμένο τρόπο -στο βαθμό που μπορεί φυσικά να γίνει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στα πλαίσια μιας εκδήλωσης-εισήγησης για ένα τέτοιο κεφαλαιώδες και πολύπλευρο ζήτημα.
Η συζήτηση έχει μαγνητοσκοπηθεί και παρουσιάζεται σε πέντε μέρη, που η κε του μπλοκ τα συνιστά ανεπιφύλακτα (διατηρώντας έστω τις επιφυλάξεις της για επιμέρους σημεία) σε όσους αναγνώστες θέλουν να εμβαθύνουν στα ερωτήματα που προκύπτουν κατά τη συζήτηση για την κοινωνική φύση και τον χαρακτήρα της σοβιετικής ένωσης.
Όσοι έχουν τον χρόνο και την υπομονή να την ακούσουν ολόκληρη, πιστεύω πως θα ανταμειφθούν στο τέλος από τις ιδέες και τον όγκο των καινούριων πληροφοριών με τον οποίο θα έρθουν σε επαφή, ανεξάρτητα από το βαθμό συμφωνίας τους με επιμέρους κρίσεις και συμπεράσματα του περικλή.
Καλή ακρόαση.
Η Οκτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα part 1 from OmilosThes on Vimeo.
Η Οκτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα part 2 from OmilosThes on Vimeo.
Η Οκτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα part 3 from OmilosThes on Vimeo.
Η Οκτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα part 4 from OmilosThes on Vimeo.
Η Οκτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα part 5 from OmilosThes on Vimeo.
Σε αυτό το πλαίσιο η κε του μπλοκ θεωρεί εξαιρετικά επίκαιρη μια παλιότερη εκδήλωση του (πάλαι ποτέ) ομίλου μελέτης επαναστατικής θεωρίας θεσσαλονίκης, με εισηγητή το σοβιετικό κυριούλη (όπως τον ξέρουν οι σταθεροί αναγνώστες του μπλοκ) και κατά κόσμον περικλή παυλίδη και θέμα τον τίτλο της ανάρτησης: η οχτωβριανή επανάσταση κι ο σοσιαλισμός του εικοστού αιώνα.
Η εισήγηση κι η συζήτηση που ακολουθεί εξετάζει μια σειρά ζητήματα με ενδιαφέροντα και σχετικά ολοκληρωμένο τρόπο -στο βαθμό που μπορεί φυσικά να γίνει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στα πλαίσια μιας εκδήλωσης-εισήγησης για ένα τέτοιο κεφαλαιώδες και πολύπλευρο ζήτημα.
Η συζήτηση έχει μαγνητοσκοπηθεί και παρουσιάζεται σε πέντε μέρη, που η κε του μπλοκ τα συνιστά ανεπιφύλακτα (διατηρώντας έστω τις επιφυλάξεις της για επιμέρους σημεία) σε όσους αναγνώστες θέλουν να εμβαθύνουν στα ερωτήματα που προκύπτουν κατά τη συζήτηση για την κοινωνική φύση και τον χαρακτήρα της σοβιετικής ένωσης.
Όσοι έχουν τον χρόνο και την υπομονή να την ακούσουν ολόκληρη, πιστεύω πως θα ανταμειφθούν στο τέλος από τις ιδέες και τον όγκο των καινούριων πληροφοριών με τον οποίο θα έρθουν σε επαφή, ανεξάρτητα από το βαθμό συμφωνίας τους με επιμέρους κρίσεις και συμπεράσματα του περικλή.
Καλή ακρόαση.
Η Οκτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα part 1 from OmilosThes on Vimeo.
Η Οκτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα part 2 from OmilosThes on Vimeo.
Η Οκτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα part 3 from OmilosThes on Vimeo.
Η Οκτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα part 4 from OmilosThes on Vimeo.
Η Οκτωβριανή επανάσταση και ο σοσιαλισμός του 20ου αιώνα part 5 from OmilosThes on Vimeo.
22 σχόλια:
ρε σ/φε ο ομιλος είναι φραξιονιστικος οπορτουνιστικος και ειναι γνωστο στους θεσαλονικης οπως εσευ ότι επιχειρησε να κανει ζημια στο κομμα, στην σπουδαζουσα και στην ΚΝΕ
Τι μας τον προβάλλεις.
Αντε παρουσιασε μια εκδηλωση του κομματος και σταματα την περιπλάνηση σου στα διαφορα φραξιονιστικα γκρουπουσκουλα
Δημητρης
Σύντροφε μπορείς να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος και για μας που δεν ξέρουμε την ιστορία;
ειδα τα πρωτα λεπτα. Αυτος ο διαχωρισμος παντως θεωριας και πραξης με εκνευρισε… θα δω τα υπολοιπα το βραδυ.
χαμογελο
Είδα τα δυο πρώτα τμήματα, ομολογώ ότι είναι κάπως κουραστικό και έπρεπε πολλές φορές να πάω μπρος και πίσω.
Μια ερώτηση, γιατί δεν είμαι και τόσο καλά θεωρητικώς καταρτισμένος: Εάν κατάλαβα καλά, ο εισηγητής… εισηγείται, ότι η πεμπτουσία του σοσιαλισμού θα έρθει όταν ο άνθρωπος στην ουσία σταματήσει να δουλεύει? Και όλες οι ανάγκες του θα καλύπτονται από αυτόματες μηχανές οι οποίες θα τελούν υπό την εποπτεία και έλεγχο του? Αν και αυτό είναι λίγο ασαφές γιατί σε ένα σημείο απέκλεισε και το ενδεχόμενο κάποιος να συντηρεί και να επισκευάζει τις μηχανές, αφού αυτό θα είναι «χειρονακτική» εργασία.
Κοσμοκαλόγερος.
Δημήτρη, από όσο γνωρίζω, ο όμιλος της θεσσαλόνικης φτιάχτηκε από πρώην σφους της ιατρικής, αφού έφυγαν από την οργάνωση. Η κρίση στους γιατρούς είχε άλλα πρόσωπα ως πρωταγωνιστές (που δε νομίζω ότι απέκτησαν κάποια σχέση με τους ομιλίτες) και βασικά άλλα αίτια. Και για να είμαι ειλικρινής δε νομίζω ότι το κόμμα θα κρατούσε σήμερα την ίδια στάση που είχε τότε στο συγκεκριμένο ζήτημα που προέκυψε με τη στήριξη ή μη του εν λόγω κοσμήτορα.
Κατά τα άλλα, αν έχεις να μας πεις κάτι επί της ουσίας, ή (ακόμα καλύτερα) να μας παρουσιάσεις εσύ κάποια από τις εκδηλώσεις του κόμματος, θα είμαστε όλοι πολύ ευχαριστημένοι.
Δεν ξέρω κατά πόσο είναι δόκιμο να απαντήσω εγώ σε ερώτηση σχετική με την εισήγηση, που δεν είναι δική μου αλλά θα δώσω συνοπτικά τη δική μου γνώμη. Η ουσία του κομμουνιστικού τρόπου παραγωγής (γιατί ο σοσιαλισμός δε νοείται ως αυτόνομο, ξεχωριστό στάδιο) είναι η απαλλαγή από τον καταναγκαστικό χαρακτήρα της παραγωγής και όχι από την εργασία εν γένει. Βασική προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι η αυτοματοποίηση της παραγωγής.
Δε γνωρίζω αν αυτό σημαίνει την πλήρη εξάλειψη της χειρωνακτικής εργασίας, οπωσδήποτε όμως θα την περιορίσει σε δεύτερο πλάνο. Η πιο σημαντική παράμετρος σχετικά με την χειρωνακτική εργασία δεν είναι ένας άνθρωπος που δε θα χρειάζεται να κουνήσει το δαχτυλάκι του, για να ικανοποιήσει τις ανάγκες του, αλλά ο κοινωνικός της χαρακτήρας κι η δυνατότητα της κοινωνίας του μέλλοντος να εργάζεται ως ένα αυτοδιευθυνόμενο σύνολο, χωρίς την ανάγκη κάποιου απέξω διευθύνοντα που θα επιβλέπει και θα συντονίζει την παραγωγή, δηλ ενός ειδικού κρατικού μηχανισμού πάνω από την κοινωνία. Και στην κομμουνιστική κοινωνία δεν μπορεί προφανώς να υπάρχει κράτος.
Με άλλα λόγια, η χειρωνακτική εργασία απαιτεί κάποια διεύθυνση που θα τη συντονίζει, ή αλλιώς μια μορφή κράτους. Και αυτό είναι που καθιστά πρωταρχικό μας καθήκον την υπέρβασή της στον κομμουνισμό, όπου όπως έχουμε μάθει από τους κλασικούς, θα έχει εξαλειφθεί η αντίθεση μεταξύ χειρωνακτικής και πνευματικής εργασίας.
Δεν είμαι σίγουρος ότι συμφωνώ με την εξήγηση σου Απολίθωμα, κατά πόσο δλδ εξηγεί αυτά που λέει ο εισηγητής. Τέλος πάντων…
Απ’ την μεριά μου ενώ καθόμουν και άκουγα στο μυαλό μου δημιουργήθηκε και εικόνα βγαλμένη απ το Star Trek…
Κοσμοκαλόγερος
Κατα πρωτον, διαφωνω με το Απολιθωμα, καθως θεωρω ζητημα ουσιας την ενσταση του Δημητρη οσον αφορα τη συγκεκριμενη αναρτηση και την παρουσιαση του Παυλιδη. Κατα δευτερον, το Απολιθωμα εχει παρουσιασει παρα πολλες κομματικες εκδηλωσεις. Οποιος εχει λιγο χρονο στη διαθεση του, μπορει να τις βρει χωρις να γκρινιαζει. Και κατα τριτον, αυτο:
http://leninreloaded.blogspot.gr/2013/09/blog-post_11.html
sniper
Σφυροδρέπανε, συμφωνώ πάνω-κάτω σε όλα όσα συζητηθήκαν στο Video (για τους λογούς ανατροπής των σοσιαλιστικών κρατών, την έξοδο του ανθρώπου από την εργασία, την αυτοματοποίηση των μέσων παράγωγης, τα περί κολλεκτιβοποιης). Μου άρεσε αρκετά, αλλά ίσως γιατί επιβεβαιώνει δίκες μου απόψεις – έμαθα και καινούρια λέξη (``σπάνις'' για το scarcity). Να προσθέσω ότι και τα τελευταία υπάρχοντα σοσιαλιστικά καθεστώτα βρίσκονται σε πορεία αλλαγής, πχ. Κούβα, Βιετνάμ. (http://www.reuters.com/article/2013/09/23/us-cuba-investment-idUSBRE98M12H20130923).
Μόνη μου ένσταση είναι ότι και αρκετή ``διευθυντική'' εργασία είναι κουραστική και πρέπει να αυτοματοποιηθεί.
Αυτή η ανάλυση όμως έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις απόψεις του ΚΚΕ για νίκη του οπορτουνισμού και τους Μάο, Χρουτσοφ κτλ.. Είναι πιο κοντά στις θέσεις της αυτονομίας (πχ ειδικά σε αυτά περί εργασίας).
ΣπυροςΚ
μλκια εγραψα. Αυτα παθαινεις οταν σχολιαζεις καθως ετοιμαζεσαι το πρωι.
χαμογελο
Ούτε εγώ είμαι σίγουρος, κοσμοκαλόγερε, δεν απαντάω εκ μέρους άλλου. Απλώς δίνω τη δική μου άποψη.
Για όποιον έχει ακούσει πάντως τις διαλέξεις του σοβιετικού κυριούλη, ο φουτουριστικός συνειρμός που είχες, είναι απολύτως εντός του θέματος;)
Χαμόγελε, νομίζω ότι πολλά άτομα είχαν την ίδια πρώτη εντύπωση για τον όμιλο -και μόνο που ακούς δηλ ότι είναι όμιλος μελέτης θεωρίας κι όχι οργάνωση με πολιτική δράση. Μπορεί κανείς να τη διέψευδε ή να την επιβεβαίωνε με άλλο τρόπο στη συνέχεια, αλλά δύσκολα θα έμενε με αυτήν ακριβώς την πρώτη εντύπωση.
Σπύρο δε νομίζω ότι θα διαφωνούσε ο περικλής με αυτή την ένσταση που προβάλλεις, χωρίς φυσικά να μπορώ να απαντήσω εκ μέρους του. Αν θες, μπορείς να εξηγήσεις λίγο καλύτερα τι εννοείς στο τέλος του σχολίου;
@Σφυροδρέπανε
Λοιπόν η θέση του ΚΚΕ (όπως την καταλαβαίνω εγώ) πάει κάπως έτσι. Το 1956 έγινε ένα συνέδριο που κάποιος έθαψε τον Στάλιν (τα χρονιά του οποίου είναι και οι πιο αυθεντικοί εκφραστές του σοσιαλισμού) και ξεκίνησε σιγά-σιγα την παλινόρθωση. Αυτό το φαινομενο δεξιού οπορτουνισμού ας το πούμε μπουχαρινισμο. Το φαινομενο αυτό επαναλαμβάνετε σε όλα τα ΚΚ παγκοσμίως με τον ένα τρόπο η τον άλλο, και έχει να κάνει με ένα τμήμα καθαρμάτων που αναλαμβάνει το κόμμα και α) σταματάει τις διώξεις ενάντιων του ταξικού εχθρού, 2) επαναφέρει κάποιες πρώτο-καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Αυτό οδηγεί αναπόφευκτα στην παλινόρθωση. Ένα σωστό ΚΚ λοιπόν πρέπει να έχει πρόγραμμα όπως του Σταλιν πχ το δεύτερο μέρος του προγράμματος του ΚΚΕ είναι το great turn.
Ο σοβιετικός κυριουλης μας είπε δυο πράγματα. α) κλειδί στο να καταλάβουμε γιατί επανήλθαν οι καπιταλιστικές σχέσεις έχει να κάνει με τα μέσα παράγωγης και την σχέση του ανθρώπου με την εργασία. Ανάγει την απέχθεια προς την εργασία και το έλλειψη αγαθών σαν κεντρικό κομμάτι του γιατί και πως ξαναγεννιούνται και αναπαράγονται ταξικές κοινωνίες, σε άμεση αντίθεση με τον Σταχανοφισμό του ΚΚΕ. β) Λέει ότι τα 5ετη προγράμματα δεν είναι εφαρμόσιμα σήμερα ούτε μπορείς να κάνεις κοψοραφες με το σταλινικό πρόγραμμα, πράγμα που πάλι έρχεται σε αντίθεση με το ΚΚΕ.
Να στο πω αλλιώς, αν ακολουθήσει αυτά που λέγονται στο βίντεο το ΚΚΕ βγαίνει με πρόγραμμα “Στόχος μας η 5 ώρες εργασίας την ήμερα, όλη η χώρα ένα ερευνητικό κέντρο ρομποτικής” η κάπως έτσι. Τις απόψεις αυτές τις έχω ξαναδεί σε διάφορα offshots της αυτονομίας. Σίγουρα έχουν αναγνωριστεί και από το ΚΚΣΕ πχ. και από τον Αλιέντε αλλά όχι με τόσο κεντρικό ρόλο.
ΣπυροςΚ
Τώρα ίσως είναι λίγο άχαρο να απαντώ εγώ σαν εκπρόσωπος -που δεν είμαι σε καμία περίπτωση. Θα προσπαθήσω να το κάνω με βάση τη δική μου αντίληψη κι όσα καταλαβαίνω.
Αυτά που λέει ο περικλής δεν είναι βέβαια η θεωρητική επεξεργασία του κκε, αλλά είναι σίγουρα πολύ πιο κοντά σε αυτές απ' ό,τι σε αυτά που λέει ο αυτόνομος χώρος και έχω υπ' όψιν μου.
Η θέση του κκε σίγουρα δεν είναι τόσο απλοϊκή, όσο το σχήμα που δίνεις πιο πάνω. Μιλάει για λάθη και στρεβλώσεις που υπάρχουν ήδη πριν από το θάνατο του συντρόφου με το μουστάκι. Στην οικονομική του ανάλυση βασίζεται οπωσδήποτε σε μεγάλο βαθμό στην μπροσούρα του για τα οικονομικά προβλήματα στην εσσδ, το θέμα είναι πόσο προχωρά πέρα από αυτό το σημείο και αυτό ξεπερνά τις δικές μου γνώσεις και δυνατότητες. Ούτως ή άλλως μιλάμε για μια επεξεργασία που δεν έχει τελειώσει, αλλά βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη και την παρακολουθούμε με ενδιαφέρον.
Στα τεύχη της κομεπ μετά από την επιστημονική διημερίδα του 07' για το σοσιαλισμό με αρκετές διεθνείς συμμετοχές που είχε φιλοξενήσει το κόμμα, μπορείς να δεις πάρα πολλά ενδιαφέροντα άρθρα, με διάφορες προσεγγίσεις.
Θα απαντήσω λίγο μπακαλίστικα στο ερώτημα β της επόμενης παραγράφου
Μπορούμε σφοι να ισχυριστούμε πως ο περικλής δεν υπερασπίζεται ιστορικά τα πεντάχρονα πλάνα; Όχι σφοι, δεν μπορούμε να το ισχυριστούμε αυτό. Αν τον άκουγε κάποιος σε μια τέτοια συζήτηση, πιθανότατα θα τον έλεγε 'σταλινικό' και είναι πολλοί που του έχουν κολλήσει κατά το παρελθόν αυτό τον χαρακτηρισμό ως 'ρετσινιά'. Λέει όμως πως ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα πρέπει να πάρει υπ' όψιν του ό,τι καλύτερο έχει να μας δώσει η σοβιετική πείρα της οικοδόμησης, οπωσδήποτε και τις παρατηρήσεις του στάλιν σε αυτή την μπροσούρα, και να τις αναπτύξει παραπέρα, χωρίς να μένει προσκολλημένο σε αυτές.
Εν πάση περιπτώσει όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει κάποια πράγματα απευθείας από το πρωτότυπο και να αναζητήσει τα βιβλία του περικλή α) για το φαινόμενο της γραφειοκρατίας στην εσσδ (που έχει ανέβει και στο διαδίκτυο) β) και για τη γνώση στη διαλεκτική της κοινωνικής εξέλιξης
Δεν έχω δει ακόμα τα βίντεο και επομένως το σχόλιο αναφέρεται στη γενική θεματολογία όπως ανακύπτει από τα άλλα σχόλια.
Εχω αυτή την ανάρτηση, με αφορμή πάλι παρόμοιο θέμα:
http://die3odos.wordpress.com/2012/12/13/σχετικά-με-την-αντίθεση-πνευματικής-σ/
Ίσως (ίσως) λόγω της έκτασης και κάποιας προσπάθειας αφαίρεσης να παραμένει μια ορισμένη ασάφεια στην τοποθέτηση, για ένα θέμα που βέβαια έτσι κι αλλιώς δεν μπορεί να θεωρηθεί "τέλεια" καθορισμένο.
θα ήθελα όμως να υπογραμμίσω 2-3 σημεία ως ίσως χρήσιμα για τη συζήτηση, σαν θέσεις ή σαν ερωτήματα;
Το ένα είναι ότι λόγος δεν γίνεται κατά τη γνώμη μου για την "στενά" χειρωνακτική εργασία, αλλά ευρύτερα για τη σωματική εργασία (λχ τέτοια είναι και η πληκτρολόγηση, ή το να χειρίζεσαι "εκτελεστικά" ένα ποντίκι, ή ακόμα και -τραβώντας την έννοια στα άκρα- νοερά να επαναλαμβάνεις συνέχεια ότι 1+1=2) και την εξάλειψη της αντίθεσής της με την πνευματική.
Το δεύτερο είναι το στοιχειώδες παράδειγμα του αρχιτέκτονα και του χειραμαξά που χρησιμοποιεί ο Ένγκελς στο ΑντιΝτύρινγκ.
Και το τρίτο σημείο είναι η τοποθέτηση σχετικά με την αντίθεση σωματικής πνευματικής εργασίας στο ίδιο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, λχ του μεσαίωνα, όπου στο ίδιο αυτό επίπεδο η αντίθεση δεν υφίσταται στην περίπτωση ενός ανεξάρτητου παραγωγού αλλά εμφανίζεται (ως αντίθεση) ακριβώς δίπλα του όπου επικρατούν οι σχέσεις της δουλοπαροικίας.
Ελπίζω να μην μπερδεύω περισσότερο το θέμα μ' αυτά.
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάντως ότι η τάξη που παράγει το εμπόρευμά της- το ίδιο της το τομάρι- εντελώς αυτόματα δυσκολεύεται να συλλάβει την πλήρως αυτοματοποιημένη παραγωγή. Δε θεωρώ πάντως τυχαία ούτε άτοπη ή άκαιρη την ερώτηση του Δημήτρη, Απολίθωμα, χωρίς να εννοώ ότι έχει κακή προαίρεση. Γι αυτό του ζήτησα να την αναπτύξει. "Δεν αστειεύονται της μοιρας τα αινίγματα και όποιος χάσει κινδυνεύει" που λέει και το τραγούδι. Όσο για τα υπόλοιπα μάλλον θα έχουμε σύντομα την ευκαιρία να τα συζητήσουμε πολύ διεξοδικά. Παρεμπιπτόντως ούτε το Παπαγαλάκι ούτε έγω ήμασταν ποτέ οι κύριοι καθαρά χέρια.
Ομολογώ ότι δεν είδα όλα τα βίντεο, αλλά μόνο το πρώτο λόγω έλλειψης χρόνου. Δεν είναι για πέταμα *όλα* όσα λέει ο Παυλίδης. Υπάρχουν βέβαια προσεγγίσεις του στο πρώτο βίντεο που δεν είναι συμβατές με τις επεξεργασίες του Κόμματος. Δεν με ενόχλησαν ιδιαίτερα, όμως. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο ήταν η φρασεολογία του περί "ποιμνίου" και αλλά τέτοια αισχρά.
Γενικά, έχω την άποψη ότι ανεξάρτητα από προθέσεις, κανείς δεν μπορεί να αναπτύξει τη θεωρία έξω από (και πολύ περισσότερο σε αντίθεση με) το Κόμμα. Το παράδειγμα του Πατέλη (ενός ανθρώπου με τεράστια μαρξιστική κατάρτιση που όμως μιλά για "κατοχή", "νέο ΕΑΜ", κλπ) είναι χαρακτηριστικό.
Ίσως επανέλθω αν καταφέρω να βρω χρόνο και δω και τα άλλα βίντεο.
Ε δεν πειράζει άγη, εξάλλου είναι κι από μόνο του αρκετά μπερδεμένο. Συμφωνώ απολύτως με το πρώτο σημείο που βάζεις. Είναι γενικώς ζήτημα τι ορίζουμε ως πνευματική εργασία και κατά πόσο είναι αυθεντικά τέτοια οποιαδήποτε εκτελεστική εργασία, χωρίς δημιουργικά στοιχεία.
Για τα υπόλοιπα δεν έχω να προσθέσω κάτι ουσιαστικό. Πάντως ένα δεδομένο επίπεδο αφαίρεσης είναι αναπόφευκτο σε τέτοια ζητήματα
Η συζητηση για την ΕΣΣΔ δεν μπορει να εξαντληθει με ευκολιες του τυπου "γραφειοκρατια". Πως αυτη παγιωνεται και συντηρειται και κυριως πως γινεται πρωταγωνιστρια της αντεπαναστασης; ΑΑ
Σωστό το ερώτημα. Αλλά ποιος θεωρείς πως καταφεύγει σε αυτές τις εύκολες εξηγήσεις; Αν εννοείς τον παυλίδη, νομίζω ότι κινείται σε ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από τέτοιες απλοϊκές ερμηνείες και θεωρεί την ύπαρξη και τον ορισμένο ρόλο της γραφειοκρατίας αντικειμενικό, στο βαθμό που συνεχίζει να υπάρχει η ανάγκη διεύθυνσης της παραγωγής και συνεπώς κράτος. Από εκεί και πέρα είναι ζήτημα προς διερεύνηση πώς θα διαχειριστεί ο υποκειμενικός παράγοντας αυτή την αντικειμενική τάση, για να αποτρέψει την αυτονόμηση του γραφειοκρατικού στρώματος και πώς θα ερμηνεύσει τα αντικειμενικά αίτια που την τροφοδοτούν, δρώντας σχεδιασμένα για να τα υπερβεί
Ξεκίνησα να γράφω ένα σχόλιο με κάποιες σκέψεις αλλά βγήκε τόσο σεντόνι που έφτιαξα καινούριο βλογ για να το ποστάρω:
http://ulyanovism.wordpress.com/2013/11/08/istorikoypo-keimeno/
καλοτάξιδο
Κι από μένα καλοτάξιδο. Να υποθέσω πως είναι συνέχεια της δουλειάς του παρεκκλησιού;
Ναι. Ελπίζω σε ανώτερο επίπεδο, βάσει στρατηγικών επιλογών για φέτος που μου αφήνουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο!
Δημοσίευση σχολίου