Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Ο Θεοδωράκης για την τρομοκρατία

Φέτος ο μίκης θεοδωράκης κλείνει 90 χρόνια ζωής, και μεταξύ άλλων εκδηλώσεων, έχει οργανώσει, νομίζω, και το κόμμα κάτι, για να τιμήσει το μεγάλο συνθέτη. Η κε του μπλοκ σχεδιάζει κι αυτή με τη σειρά της δυο-τρεις αναρτήσεις, που εστιάζουν πιο πολύ στον πολιτικό θεοδωράκη κι η σημερινή εγκαινιάζει τη σχετική σειρά.

Τα παρακάτω αποσπάσματα περιέχονται στο βιβλίο «ζητείται αριστερά» (ένα αντι-προλεκάλτ διαμάντι, συλλογή κειμένων απ’ την κομβική διετία 89-90) και συγκεκριμένα από την κατάθεσή του στον εισαγγελέα τσεβά για το θέμα της τρομοκρατίας. Ο λόγος που τα αναπαράγω εδώ είναι ότι θεωρώ κάποια στοιχεία που αναφέρονται αρκετά ενδιαφέροντα. Η ανάγνωσή τους όμως πρέπει να γίνει μέσα από μια σειρά φίλτρα και περιορισμούς.

Δεν είναι τυχαίο πως ο θεοδωράκης έχει κερδίσει από φίλους και αντιπάλους (που είναι τα ίδια πρόσωπα) τον τίτλο του κουζουλού του έθνους, και του πολιτικού εκκρεμούς που εκτροχιάστηκε (αυτό το τελευταίο το είχε πει ο κύρκος). Πρέπει επίσης να ‘χουμε υπόψη πως στη συγκεκριμένη συγκυρία, ο θεοδωράκης προσεγγίζει τη νδ, με αφορμή και τον συγκλονισμό του, όπως λέει ο ίδιος, από την εκτέλεση του μπακογιάννη. Παράλληλα, υπάρχει ένα γενικότερο κλίμα όξυνσης, στα πλαίσια της οποίας διάφορες δεξιές εφημερίδες επιχειρούν να παρουσιάσουν, ευθέως ή με υπονοούμενα, τον παπανδρέου ως επικεφαλής της 17νοέμβρη. Κι είναι αρκετά πιθανό, κάποια απ’ όσα αναφέρει στην κατάθεσή του ο θεοδωράκης, να στερούνται σοβαρότητας ή να αφορούν αναξιόπιστα πρόσωπα. (Κάθε σχετική παρατήρηση αναγνώστη, που γνωρίζει περισσότερα για το θέμα, είναι ευπρόσδεκτη).

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω, μπορούμε να προχωρήσουμε στην ανάγνωση του σχετικού υλικού. Το οποίο περιλαμβάνει αρχικά μια σειρά πραγματικά περιστατικά, τα οποία οδήγησαν το θεοδωράκη στο συμπέρασμα της σύνδεσης της τρομοκρατίας με το πασοκ (τον αυριανισμό ως συνολική αντίληψη, αλλά και συγκεκριμένα στελέχη).

Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία δικαιολογούν τη δήλωσή μου ανέρχονται σε δεκάδες αν όχι και εκατοντάδες. Εγώ θα περιορισθώ στα εξής:

1. Το Μάρτη του 1983, όταν δολοφονήθηκε ο ιδιοκτήτης της «Βραδυνής» Τζώρτζης Αθανασιάδης, ο τότε πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου από τις Βρυξέλλες όπου ευρίσκετο εδήλωσε δημοσίως: «Ψάξτε στο χώρο των χαρτοπαικτικών λεσχών για το δολοφόνο».
Είτε είχε πληροφορίες ο κ. Παπανδρέου είτε η δήλωσή του αποσκοπούσε σε αποπροσανατολισμό των διωκτικών αρχών, ουδείς εισαγγελικός λειτουργός τον κάλεσε να παράσχει πλείονα στοιχεία.

2. Στις αρχές Απριλίου του 1986, όταν δολοφονήθηκε ο Αγγελόπουλος, ο ευρισκόμενος στο Πεκίνο τότε πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου εδήλωσε δημοσίως: «Γνωρίζω τον εγκέφαλο των δραστών». Και επετίμησε τις Αρχές για έλλειψη φαντασίας που τις παρεμποδίζει να στραφούν προς ορισμένο χώρο.
Παρά το γεγονός ότι μια τέτοια καταγγελία προερχόταν από τον αρμοδιότερο Έλληνα πολίτη και μάλιστα για την συνωμοτικότερη τρομοκρατική οργάνωση της Ευρώπης, ουδείς και πάλι εισαγγελικός λειτουργός κάλεσε τον κ. Α. Παπανδρέου να παράσχει πλείονα στοιχεία.

3. Τον Μάιο του 1985, στου Γκύζη, από συμπτωματικό γεγονός χτυπήθηκε και σκοτώθηκε ο τρομοκράτης Χρήστος Τσουτσουβής. Και ενώ οι διωκτικές αρχές άρχισαν την έρευνα προς κάθε κατεύθυνση, παραδόξως παρενέβη στο προανακριτικό έργο ο έμπιστος του κ. Παπανδρέου Κώστας Τσίμας, Γενικός Γραμματέας του Υπ. Δημόσιας Τάξης, τότε, ο οποίος αποπροσανατόλισε ολόκληρη την έρευνα. Γράφτηκε στον Τύπο:

α. Ότι στη γιάφκα του Τσουτσουβή στην Κυψέλη βρέθηκαν τρεις τηλεφωνικές συσκευές (συνδέσεις).
β. Ότι στην ατζέντα του Τσουτσουβή υπήρχαν τα προσωπικά τηλέφωνα κυβερνητικών παραγόντων, μεταξύ των οποίων και τριών υπουργών.
γ. Ότι ο Κώστας Τσίμας κατέστρεψε την ατζέντα και άλλα έγγραφα και πειστήρια της γιάφκας. Και
δ. Ότι η κατάφωρη παρέμβαση του Τσίμα ανάγκασε τον προϊστάμενό του υπουργό κ. Αλ. Φλώρο να τον επιτιμήσει δημόσια και να απειλήσει με παραίτηση.
Παρά τα τρομακτικά αυτά πραγματικά περιστατικά, ουδείς εισαγγελικός λειτουργός κάλεσε τους πρωταγωνιστές αυτών των αθλιοτήτων να δώσουν λόγο και ουδείς αποτόλμησε να ασκήσει δίωξη εναντίον τους για καταστροφή πειστηρίων εγκλήματος.

4. Ο συνταγματάρχης Αλεξάκης, ο οποίος υπηρετούσε στην ΚΥΠ, το Νοέμβριο του 1986 κατήγγειλε επωνύμως και δημοσίως μέσω της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ ότι:
Δια του γνωστού πράκτορα Ντάνου Κρυστάλλη είχε κατορθώσει να εισχωρήσει στον προθάλαμο της 17 Νοέμβρη και ότι απείχε από την εξάρθρωσή της μόνο ένα βήμα. Αλλά ότι έκανε το λάθος να παράσχει πληροφορίες για τις επικείμενες αποκαλύψεις του στους ανωτέρους του, δηλ στην κυβέρνηση, με αποτέλεσμα με εντολή του Αττικάρχη Μποσινάκη, στενού συνεργάτη των Τσίμα και Παπανδρέου, να συλληφθεί αυθημερόν ο Κρυστάλλης, γεγονός για το οποίο ο συνταγματάρχης Αλεξάκης είπε: «Όταν το έμαθα λιποθύμησα».
Παρά την επώνυμη και συγκλονιστική αυτή καταγγελία ουδείς εισαγγελικός λειτουργός κάλεσε τον κ. Αλεξάκη ή οποιονδήποτε άλλον να παράσχει διευκρινίσεις και ουδείς άσκησε δίωξη.

5. Την 1η Οκτώβρη 1987 ο Μιχάλης Πρέκας, φερόμενος ως τρομοκράτης και στέλεχος της 17Νοέμβρη, περικυκλώθηκε σε διαμέρισμα της Καλογρέζας. Το γεγονός αυτό αποτελούσε μια μοναδική ευκαιρία να συλληφθεί ζωντανό ένα μέλος της οργάνωσης – φάντασμα και να διευκολύνει το έργο των διωκτικών αρχών.
Κι ενώ ανέμενε όλη η κοινή γνώμη ότι ο αρμόδιος υπουργός και ο πρωθυπουργός προσωπικά θα έδιναν αμέσως εντολή να συλληφθεί ζωντανός, ανεξαρτήτως θυσιών και συνεπειών, ο ουσιαστικά αιχμάλωτος Μ. Πρέκας εκτελείται και μάλιστα με τέτοιο καταιγισμό πυρών ώστε να εξασφαλισθεί ότι δεν πρόκειται να βγάλει κιχ.
Παρά τα πελώρια ερωτηματικά που γεννά η περίεργη τουλάχιστον αυτή εκτέλεση, ουδείς εισαγγελικός λειτουργός διέταξε έρευνα εις βάθος για τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες έγινε η εκτέλεση και για το ποιος τελικά έδωσε την εντολή της εκτέλεσης.

(…)

7. Ο τέως υπουργός του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Πέτσος, απολογούμενος στη Βουλή κατά τη συζήτηση για την παραπομπή των υπεύθυνων του σκανδάλου Κοσκωτά, δήλωσε τα εξής: «Ο Πέτσος χρεώνεται στη 17 Νοέμβρη. Πεθαίνει; Τότε του χρεώνουμε όλες τις ΔΕΚΟ. Ήταν ο νεκρός που του χρεώνουμε τα πάντα. Δεν είναι όμως νεκρός…». Και τότε ενώπιον της εθνικής αντιπροσωπείας και ενώπιον ολόκληρου του ελληνικού λαού ο οποίος παρακολουθούσε τη συζήτηση, υπήρξε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που ανεφώνησε: «Κρίμα».
Η συγκλονιστική αυτή και σαφέστατη δήλωση του κ. Πέτσου, ότι κάποιοι από την ηγεσία του κόμματός του χρησιμοποίησαν την 17Νοέμβρη για να του κλείσουν το στόμα και η βάρβαρη αλλά εύγλωττη αναφώνηση του βουλευτή του Κινήματος δεν συγκίνησαν κανένα εισαγγελικό λειτουργό να καλέσει τον κ. Πέτσο για να δηλώσει εγγράφως στη Δικαιοσύνη τι εννοεί και ποιους εννοεί.

(…)

9. Ως επισφράγισμα όλων των ανωτέρω, από το 1985 και ’86, οπότε η υπόθεση Τσουτσουβή άρχισε να αποδεικνύει ότι δε λειτουργούν ασφαλώς όλα τα στεγανά των τρομοκρατών, παραδόξως, με νόμο, αφαιρέθηκε η πολιτική διεύθυνση, ΚΥΠ από τον υπουργό Προεδρίας στον οποίον υπαγόταν επί 40 ολόκληρα χρόνια και υπήχθη προσωπικά στον πρωθυπουργό. Ο οποίος πρωθυπουργός τοποθέτησε Διοικητή μεν της ΚΥΠ (ΕΥΠ) τον ανοικτά αποκαλούμενο τρομοκράτη κ. Κώστα Τσίμα, σύνδεσμο δε μεταξύ αυτού και του Τσίμα τον εξ απορρήτων του Γραμματέα και Σύμβουλο Μιχάλη Ζιάγκα.
Μέσα σ’ αυτό το νέο «πλαίσιο» ασφαλείας του τριγώνου Παπανδρέου – Ζιάγκα – Τσίμα, ανατίθεται στον κ. Κ. Ρουμελιώτη, επικεφαλής ως γνωστόν της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων, η φύλαξη του υπόδικου Κοσκωτά. Αυτό το «πλαίσιο» τον φυγαδεύει, αποσκοπώντας –όπως ο ίδιος ο Κοσκωτάς καταγγέλλει- να τον δολοφονήσουν στη Βραζιλία. Η καταγγελία κρίνεται επαρκώς πειστική από το γεγονός ότι επέλεξε τελικά ο ίδιος ο Κοσκωτάς να πάει στις ΗΠΑ, και να φυλακισθεί για να είναι ασφαλής.
Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά την κίνησή του από τη Βραζιλία στις ΗΠΑ ο μόνος που γνωρίζει τις κινήσεις του είναι ο υιός του Α. Παπανδρέου, Νίκος.

Όλα αυτά είδαν το φως της δημοσιότητας σε ολόκληρο τον ελληνικό και διεθνή Τύπο, αλλά ουδείς εισαγγελικός λειτουργός αισθάνθηκε την ανάγκη να διατάξει τη δικαστική διερεύνησή τους.
Και επειδή αρνούμαι να δεχθώ ότι όλοι οι εισαγγελικοί λειτουργοί της χώρας υπήρξαν για 8 ολόκληρα χρόνια επιλήσμονες του καθήκοντός τους, είμαι αναγκασμένος να δεχτώ ότι παρέλυε τις αντιδράσεις τους και δυσχέραινε το έργο τους η παπανδρεϊκή εξουσία – κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο που παρέλυε τις αντιδράσεις και δυσχέραινε το έργο του ελέγχου των αρμόδιων νομισματικών Αρχών στην Τράπεζα του Κοσκωτά.

(…)

Στη συνέχεια ο θεοδωράκης αναφέρεται στο ιδεολογικό-πολιτικό κλίμα που ενισχύει το αρχικό του συμπέρασμα, με αρκετούς τραβηγμένους από τα μαλλιά ισχυρισμούς. Ξεχωρίζω όμως το παρακάτω σημείο.

Στις 10 Απριλίου 1986, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, με αφορμή την προκήρυξη που συνόδευε τη δολοφονία Αγγελόπουλου, εξέδωσε ανακοίνωση την οποία μοίρασε σε όλες τις εφημερίδες και η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει:
«Η νέα προκήρυξη της 17Νοέμβρη διαφοροποιείται σημαντικά από όλες τις προηγούμενες και στο ειδικό πνεύμα της και σε ειδικές θέσεις της:

1. Η προκήρυξη δεν είναι γραμμένη από περιθωριακούς. Και παρά την παλαιοκομμουνιστική φρασεολογία της είναι γραμμένη από μικροαστούς διανοούμενους…
2. Η προκήρυξη ασκεί κριτική του ΠΑΣΟΚ ή πιο σωστά ασκεί κριτική προσωπικοτήτων και επιλογών του ΠΑΣΟΚ όχι από αντίπαλη θέση αλλά από τα μέσα, δηλαδή από τις πρώιμα διακηρυγμένες θέσεις του κινήματος…
3. Η προκήρυξη κινείται στο πνεύμα του ΠΑΚ, δηλαδή στο πνεύμα ενός ρομαντικού μικροαστισμού, που για να πείσει μεταχειρίζεται ψευδοεπαναστατική φρασεολογία.
4. Η οικονομική επιχειρηματολογία της προκήρυξης δεν περιέχει καμμιά απολύτως πρωτοτυπία. Τα περισσότερα σημεία της αποτελούν αυτούσια μεταφορά αποσπασμάτων από ομιλίες του ίδιου του κ. Παπανδρέου.
5. Όλα αυτά δείχνουν για τους συντάκτες της προκήρυξης ότι: Πολιτικά και ιδεολογικά ανήκουν στο πρώην ΠΑΣΟΚ (ΠΑΚ) και ότι μαρξιστικά και ιδεολογικά είναι αναλφάβητοι.

-.-.-

Παρά τις εμφανείς σκοπιμότητες της παραπάνω τοποθέτησης, η πραγματικότητα είναι πως ο κουφοντίνας τουλάχιστον είχε όντως πολιτική καταγωγή από το πασόκ και φαίνεται να πληροί αρκετά από τα παραπάνω χαρακτηριστικά.

Στην κατάθεση αναφέρονται ακόμα κάποιες περίεργες συμπτώσεις πολιτικής πίεσης προς την κυβέρνηση του πασοκ, και επιχειρήσεων της 17ν που μετατόπιζαν αλλού το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης –οι περισσότερες εκ των οποίων μου φαίνονται μάλλον τραβηγμένες ή ανόητες, για αυτό και δεν επεκτείνομαι περισσότερο.


Τα παραπάνω δεν αναπαράγονται εδώ για να υπονοήσουν κάτι, αλλά γιατί θεωρώ πως είναι ενδιαφέροντα –μπορεί και να κάνω λάθος. Κάθε παρατήρηση, συμπλήρωση, κτλ, αναγνώστη σχετικά με τα παραπάνω, είναι ευπρόσδεκτη.

29 σχόλια:

Γ.Μ. είπε...

Για την εισαγωγη του κειμενου, να πουμε οτι μετα απο χρονια ο μουσικοσυνθετης και το κομμα ηρθαν πιο κοντα-κυριως οταν εριξε ακυρο στους συριζαιους.

http://www.paraskhnio.gr/sfina-kke-ston-syriza-me-afieroma-st/

Αυτο ενω γενικα με χαροποιει, ωστόσο με βαζει σε σκεψεις το εαν πρεπει να αγκαλιασουμε ακριτα εναν ανθρωπο-μυθο στη μουσικη,που ομως πολιτικα ειναι οπου φυσαει ο ανεμος,ξεκινωντας απο κομμουνιστης πατριωτης φτανοντας μεχρι τις παρυφές του εθνικιστικου ντελιριου .
Δεν λεω οτι δεν ειναι τιμη για το ΚΚΕ να ξανακερδισει τον Μίκη (και αντιστροφα πιο μεγαλη τιμη για τον Μίκη να επιστρεψει στις ριζες), αλλα να ειμαστε και ετοιμοι για ενδεχομενες μελλοντικες δηλωσεις του που δεν θα συμφωνουν απαραιτητα με την πολιτικη του κομματος και ισως αποπροσανατολίσουν τον κοσμο. Μακαρι να ειμαι λαθος σε αυτο.

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω αν προσθέτει κάτι αυτό που θα πω αλλά, δεν τα έλεγε μόνο ο Μ.Θεοδωράκης αυτά. Γενικά κυκλοφορύσε η άποψη ότι η 17ν χτυπάει όταν το πασοκ έχει ζόρια πολύ πριν το 1989. Και στο κκε συζητιόταν ανεπίσημα.
Η στάση του Μίκη της εποχή του "ενιαίου" συν έχει επίσης ενδιαφέρον. Αρθρογράφησε νομίζω στην Ελευθεροτυπία ή στην Πρώτη (δεν τα έχω μπροστά μου εδώ που βρίσκομαι) κατά του εγχειρήματος. Αλλαζονεία; Διαίσθηση; Ξεπούλημα; Ο Φλωράκης σε συνέντευξη με το Κύρκο και τη Δαμανάκη τον κάλυψε: δεν συμφωνώ αλλά η μουσική του είναι Αριστερή, είπε, ή κάτι τέτοιο.
Γεικά δεν έχω καταλήξει. Το 1993 έλεγε ότι είναι με το κόμμα και το 1994 έδινε συναυλίες για το αρχείο. Ψιλο-επανασυνδέσεις έγιναν,, Αλλά ο Μίκης ανήκει ήδη από τη δεκαετία του 1970 στην αστική τάξη και παίζει το ρόλο της εκσυγχονιστικής αριστεράς σε σόλο ακαπέλα.
Οι θέσεις του είναι μικραστικές, π.χ. μέτωπα κτλ. Συνεννοήσεις με το Γλέζο, τον οποίο πρέπει να γνωρίζει όσο λίγοι ότι είναι αφερέγγυος, υπερφίαλος και "μαφιόζος".
Τώρα για τη 17ν, κάποτε έχανα το χρόνο μου να μαζεύω υλικό και "μαρτυρίες" στον Τύπο και στο δίκτυο… Έχει κάποιο νόημα πέρα του ό,τι είναι σίγουρα ένα οπλισμένο χέρι κατά του κινήματος;
ΚΚΘ

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

O M.Θ. ειναι βαρεμενος αλλα αν αυτα που αναφερει σχετικα με το ΠΑΣΟΚ,τον Παπανδρεου και τη 17Ν ισχυουν,τοτε οντως κατι σοβαρο επαιζε.

Paratairos είπε...

Άσχετο τελείως με την ανάρτηση αλλά καλό ειναι να υπάρξη η ενημέρωση σχετικά με το ξυλοδαρό σήμερα του Afaza απο νεο ναζί έξω από την δίκη της ΧΑ όπου ήταν μάρτυρας

Ανώνυμος είπε...

Η Μουσικη και τα τραγουδια του ειναι εξαιρετικα γιατι μιλανε για τους Ταξικους Αγωνες και τα Βασανα των Κομμουνιστων και του λαου μας σε πολυ δυσκολα χρονια.Πολυ καλα κανει και τιμαει αυτην την προσφορα του το ΚΚΕ. Στην Πολιτικη του πορεια διαφωνω καθετα και ειναι η τυπικη περιπτωση ανθρωπων χωρις Ταξικο κριτηριο που θα ελεγε και ο Καπεταν Γιωτης ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

ΠΓ (7:38)"...όντως κάτι σοβαρό έπαιζε."
Κατευθύνονταν και οι δύο από την CIA.

Ο Θοδωράκης, το '78, τότε, που επανέκαμψε στο Κόμμα, με αφορμή τα τεκταινόμενα στο Αφγανιστάν και τις τσιρίδες των δεξιοαναρχοαριστεροαριστεριστων, (δηλαδή του Μάβρου Μετώπου, που συγκροτήθηκε τότε, από ακροδεξιά, δεξιά, κέντρο, πασόκ, "εσωτερικό", αριστεριστές και μέχρι αναρχοαυτονομία) για την ..."αυθόρμητη(!) λαϊκή αντίσταση του Αφγανιστάν", δηλαδή των ....Μουτζαχεντίν(!), είχε πεί την εξής φράση (το νόημα, όπως το έχω συγκρατήσει, περίπου): "Τον καιρό της Χούντας ξέραμε πόσο δύσκολο είναι, όχι να στήσεις παράνομη οργάνωση, αλλά μόνο να στρατολογήσεις έστω κι ένα σουγιά κατά της λαομίσητης δικτατορίας, κι έρχονται τώρα κάποιοι να μας μιλήσουν για την "αυθόρμητη αντίσταση" του Αφγανικού Λαού".
Σαν "παληά πουτάνα", είχε πάντα την αίσθηση του "στημένου", δεν τσίμπαγε σε αριστερίστικες προβοκάτσιες, αλλά το '10-'12 την πάτησε (για...νι-οστή φορά...) και αυτή τη φορά με την προβοκατόρικη "Σπίθα", λόγω του μικροαστικού εθνικοπατριωτισμού του (εκτός από τον επίσης μικροαστικό, αλόγιστο εγωϊσμό του). Λογικό. Γέννημα του ΕΑΜ ήταν, και το ΕΑΜ δεν είχε φίλτρα για τέτοιες τάσεις. Και το "όλον Πασοκ" (που αρχικά πολέμησε σκληρά ο Μίκης) μέσα από το ΕΑΜ ξεκίνησε, στο Φυτώριο της ΕΔΑ βλάστησε, και στην Μεταπολίτευση ανρώθηκε, με την αγαθή παρέμβαση της CIA βεβαίως.
Πάντως, η μεταφορά του παπαντζή-ΙΙ πίσω στην Ελλάδα, και μάλιστα με πρόσκληση του Καραμανλή, το '58, είναι μία (καθόλου) σκοτεινή ιστορία του μικρού μας τόπου, όπου όλοι γνωριζόμαστε. Καπάκι μετά ξέσπασε η ιστορία του "Ασπίδα" και ο "Εβρος", στο πλαίσιο των Ιουλιανών.
------------------
Είναι μια από τις ελλείψεις του λαϊκού κινήματος η απουσία μιας "Μάβρης βίβλου της Διάβρωσης και της Προβοκάτσιας" με την διαχρονική καταγραφή όλων των σχετικών γεγονότων και μαρτυριών (όχι υποθέσεων η εκτιμήσεων) του ντόπιου λαϊκού κινήματος, σε συνάρτηση με τις εκάστοτε εσωτερικές πολιτικοκοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις, αλλά και τις διεθνείς της περιοχής μας.
Θάχε το γέλιο της αρκούδας η ανάγνωση, γιατί θάκλεινε το πάζλ των μετεμφυλιακών πολιτικών εξελίξεων.

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Ο Αφαζα ηταν αυτος?Και κατι μου θυμιζε.Ελπιζω να γινει καλα το παλικαρι,και αν δεν κανω λαθος βγαζει σιντι το κρου του σε λιγο καιρο.

Ανώνυμος είπε...

Τα χρονικά περιθώρια για ενδεχόμενες μελλοντικές δηλώσεις είναι βέβαια κάπως περιορισμένα τώρα που ο Θεοδωράκης είναι στα 90 του. Ο προβληματισμός όμως του Γ.Μ. είναι νομίζω σωστός για τον ευρύτερο χώρο των καλλιτεχνών. Η γνώμη μου είναι ότι επιβάλλεται συνεχώς να κρίνεται αυτοτελώς το καλλιτεχνικό έργο από τη πολιτική σκέψη του κάθε δημιουργού. Να γίνεται διάκριση μεταξύ αυτών των δύο.

Είναι αλήθεια ότι τον (προσωπικά δε θα συγχωρήσω ποτέ τη στάση του στη σύλληψη του Οτσαλάν και το "μάζεμα" των Κούρδων στο κέντρο της Αθήνας από την αστυνομία) τον συνοδεύει ο χαρακτηρισμός του εκκρεμούς και ο χαρακτηρισμός αυτός δε μπορώ να πω ότι γενικά τον αδικεί. Τον αδικεί μόνο στο βαθμό που ο χαρακτηρισμός έχει κολλήσει σε αυτόν όταν άλλοι, που έχουν ξεπεράσει ακόμα και τα φωτόνια (πχ Θ. Μικρούτσικος), τη "βγάζουν αρκετά πιο καθαρή".

Θα έλεγα επίσης ότι διακρίνω μια σχετική ειλικρίνεια στις θέσεις που κατά καιρούς εξέφραζε (ένα ελαφρυντικό το τύπου "λέω μια βλακεία αλλά πιστεύω ειλικρινώς σε αυτή") και-όσο κι αν φανεί απίστευτο- κάποια στοιχεία εσωτερικής συνοχής (έχει νομίζω αρκετές ομοιότητες με τον Π. Βούλγαρη).

Δε θεωρώ για παράδειγμα ούτε στο ελάχιστο ότι έλεγε ψέματα για το συγκλονισμό του από τη δολοφονία Μπακογιάννη (ένα πρόσωπο που αντικειμενικά είχε συμπάθειες). Θεωρώ επίσης ότι ειλικρινώς πίστευε αυτά που έλεγε για τη 17Ν (και τα οποία όπως ειπώθηκε δεν είναι-ή τουλάχιστον δεν είναι όλα-για πέταμα).

Θεωρώ όμως ότι δεν ήταν η δολοφονία του Μπακογιάννη η αιτία που συντάχθηκε με τη ΝΔ του Μητσοτάκη αλλά απλά η αφορμή, ίσως και το άλλοθι που έψαχνε.

Νιώθω αυτό που κυρίως που τον οδήγησε σε αυτό το βήμα ήταν η ιδέα της "εθνικής συμφιλίωσης" που είχε στο κεφάλι του. Ένα σύνθημα που εκείνη τη περίοδο-από τα όσα θυμάμαι-είχε "φορεθεί" πάρα πολύ τότε(ο Μητσοτάκης ως αλεπού το είχε εκμεταλλευθεί άριστοτεχνικά). Πιστεύω ότι ψήγματα-ίσως και κάτι παραπάνω-αυτής της λογικής του Θεοδωράκη, μπορούν να βρεθούν ακόμα και μέσα στο "τραγούδι του νεκρού αδερφού", έργο του 1962. Δεν το λέω για να υποτιμήσω καθόλου το συγκεκριμένο έργο και την αδιαμφισβήτητα μεγάλη ανθρωπιστική αξία που έχει, ούτε για να πω ότι η πορεία του Θεοδωράκη από το 1962 στο 1989 ήταν προδιαγεγραμμένη αλλά περισσότερο ως ένδειξη ότι πράγματα που δεν ξεκαθαρίζονται-εμβαθύνονται πιθανό να τα βρεις μπροστά σου ακόμα κι αν έχεις αγαθές προθέσεις.

Μια άλλη αιτία, σαφώς λιγότερο ισχυρή, ήταν μια-ίσως αρκετά δικαιολογημένη-αποστροφή μέσα στους καλλιτεχνικούς κύκλους για την πασοκίλα της δεκαετίας του '80 (μην ξεχνάμε ότι την εποχή εκείνη δεν είχαμε ακόμα γνώση των 90's). Ως δείγμα αυτής της αποτροφής μπορεί ίσως να θεωρήσουμε τη συναυλία με Θεοδωράκη, Ξαρχάκο και Χατζιδάκι-αντί προεκλογικής συγκέντρωσης-που έκανε η ΝΔ στις εκλογές που οδήγησαν στην οικουμενική.
Να και ένα απόσμπασμα από αναμετάδοση που είχε κάνει το TV-100 (εποχή Κούβελα αν δεν κάνω λάθος).
https://www.youtube.com/watch?v=GOetCaSdf9c
Συναυλία που μάλλον θα σκυλομετάνιωσε ο Χατζιδάκις που στο τέλος του βίντεο λέει κάποια πράγματα για το Θεοδωράκη και τη ΝΔ (αν και το βίντεο κόβεται κάπως απότομα). Παρεμπιπτόντως, στους τραγουδιστές που έλαβαν μέρος σε εκείνη τη συναυλία θα βρει κανείς τις δυο πιο συγκλονιστικές,κατά την υποκειμενικότατη γνώμη μου, τραγουδίστριες που έβγαλε η χώρα (έστω κι αν υπάρχει μια άλλη που της αποδίδω λίγο μεγαλύτερες φωνητικές ικανότητες). Κι αν η παρουσία της μιας ήταν και λογική και αναμενόμενη η παρουσία της άλλης ήταν μια όχι ευχάριστη εκπληξη (και πολύ καλώς η Ιστορία φέρθηκε ευγενικά και έριξε την παρουσία της εκείνη τη βραδυά στη λήθη).

ρα

Ανώνυμος είπε...

Σεχταρ. 1.03 21 Απριλη. Υποδειγματικος οπως παντα στην αναλυση.Συνυπογραφω το σχολιο σου δεν εχω να συμπληρωσω τιποτα. Την Καλημερα μου.

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Ουπς, για να μην υπάρξει παρεξήγηση. Στο σημείο που έγραψα για μια άλλη τραγουδίστρια που της αποδίδω λίγο μεγαλύτερες φωνητικές ικανότητες, τη Μαρινέλλα εννοώ μη τυχόν νομίσει κανείς ότι έννοώ τη Βόσσου που συμμετείχε κι αυτή σε εκείνη τη συναυλία.
ρα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

@Ρα

Στο βιβλίο ο "πολιτικός θεοδωράκης" (εν πολλοίς συρραφή από προηγούμενα άρθρα και βιβλία του) υπάρχει αναφορά στη συγκεκριμένη υπόθεση που λες για το τραγούδι του νεκρού αδελφού και την απαρέσκεια στελεχών της εδα για τους στίχους του.
Επίσης στο "ζητείται αριστερά" από όπου βρήκα τα παραπάνω, μπορεί κανείς να δει και μια ραδιοφωνική συνομιλία μεταξύ των δύο συνθετών, χατζιδάκη και θεοδωράκη, που συμφωνούσαν στα περισσότερα πολιτικά, περίπου στο μήκος κύματος που περιγράφεις

Υγ: Ναι αλλά κι η βόσσου έχει πολύ ωραία φωνή;)

Ανώνυμος είπε...

ΝΤΡΟΠΗ σε αυτόν που έγραψε προηγουμένως ότι το ΕΑΜ έξέθρεψε/ανέχθηκε κλπ. το μικροαστικό εθνικοπατριωτισμό και ότι ήταν η μήτρα του "όλου ΠΑΣΟΚ".

ΝΤΡΟΠΗ σε εκείνους που λέγονται κομμουνιστές και συμφωνούν με τέτοιες θέσεις.

ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΤΡΟΠΗ...

Ένας γιος/εγγονός βασανισμένων και εξορισμένων αγωνιστών του ΕΑΜ

Ανώνυμος είπε...

Ο Σεχταρ ειχε απολυτο δικιο σε αυτο που εγραψε οτι ο Μικροαστισμος του Θεοδωρακη ξεκινησε μεσα απο το ΕΑΜ ευδοκιμησε στο Περιβολι της ΕΔΑ και συνεχισε την πορεια του μετα την Μεταπολιτευση. Τα Γραμματα του Ζαχαριαδη γραφανε για Ιμπεριαλιστικο πολεμο.Το ΕΑΜ δεν φτιαχτηκε σε αυτην την Βαση και το αποτελεσμα ητανε τραγικο για τον λαο μας. ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ δωσανε την δυνατοτητα στην αστικη ταξη και τους Αγγλους να εγκλοβισουνε το 80% του λαου απο το να παρει την εξουσια και να οδηγηθει στα Δεκεμβριανα σε χρονο που διαλεξε η Αστικη Ταξη και να δωσουμε την μαχη με το εφεδρικο ΕΛΑΣ ωστε να υπαρχει δικαιολογια οτι χασαμε εχοντας τον Ευρωκομμουνιστικο δρομο ετοιμο. Τους χαλασε τα σχεδια η παρουσια του Ζαχαριαδη με την Εποποιια του ΔΣΕ.Οποιος νιωθει λυπη για τον παππου του ας μας πει γιατι τον Οκτωβρη του 1944 δεν μετατραπηκε ο πολεμος σε Ταξικο. Εξυπναδες δεν χρειαζονται διαβασμα χρειαζεται γιατι μερικοι ειναι Αγραμματοι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρέπανε ευχαριστώ, το αγνούσα. Αν μπορείς, περιέλαβε κάτι από αυτή την αναφορά στις αναρτήσεις σου για το Θεοδωράκη που θα ακολουθήσουν γιατί από από ένα γρήγορο googlάρισμα δε βλέπω να υπάρχει το εν λόγω βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή. Βρήκα πάντως μια αναφορά σε ένα φετινό άρθρο της Αυγής http://www.avgi.gr/article/5384912/mia-%C2%ABlaiki-opera%C2%BB-stis-sumpligades-ton-politikon-entaseon η οποία ίσως να είναι παρμένη από εκεί.
ρα

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Ανώνυμε "Ανώνυμε"-11:00,
Υπάρχουν κι άλλοι με βασανισμένους, δολοφονημένους στο ΕΑΜ και μετά, που κουβαλάνε με τιμή τα ονόματά τους, αλλά πονάνε για τις θυσίες, που ακόμα περιμένουν τη δικαίωσή τους, και κυρίως για τους αγώνες, που πρέπει να συνεχιστούν μέχρι τη νίκη.
Η ντροπή ας μείνει σε αυτούς, που επαναπαύονται σε περασμένες δόξες και τραγικές ήττες, μάλλον γιατί έτσι βολεύονται.

Ανώνυμος είπε...

Μίλησες πολύ σωστά Σεχτάρ.

ρα

Ανώνυμος είπε...

Άκου Σεχτάρ ή όπως αλλιώς σε λένε (αν και μάλλον τίποτε δεν είναι τυχαίο στο ψευδώνυμό σου)...

Κανείς δεν εγγυάται τη νίκη όταν ο στρατός βγαίνει στη μάχη. Οι αγωνιστές μας πολέμησαν περήφανα κι άλλοι πέθαναν τιμημένα, άλλοι βασανίστηκαν και άντεξαν. Κανένας - πόσο μάλλον εσύ ή εγώ - δεν έχει το δικαίωμα να μιλάει για λογαριασμό τους.

Ποιος είσαι συ που χρεώνεις σε όσους είναι περήφανοι για το ΕΑΜικό έπος, τη σαπίλα του ΠΑΣΟΚιστάν και το συμβιβασμό στην ήττα; Μπορεί να χάσαμε στη μάχη, αλλά ποτέ δεν ηττηθήκαμε στο φρόνημα - κι εσύ αυτό ακριβώς χτυπάς.

Στο επιστρέφω, λοιπόν: η ντροπή ας μείνει σε εκείνους που, ανίκανοι να οργανώσουν ή να καθοδηγήσουν αγώνες σαν κι εκείνους του παρελθόντος, για το μόνο που είναι ικανοί προκειμένου να δικαιολογούν την άχρηστη ύπαρξή τους, είναι να το συκοφαντούν - συκοφαντούν, όμως, μόνο αυτό το οποίο φοβούνται να επαναλάβουν.

Ένας γιος/εγγονός βασανισμένων και εξορισμένων αγωνιστών του ΕΑΜ

zoot horn rollo είπε...

Σε λίγο θα έχουμε ψευδώνυμα-"σεντόνια".

Αναυδος είπε...

η ντροπη ανηκει σε αυτους που αντιθετα με οτι επραξαν οι βασανισμενοι/εξορισμενοι ανιοντες τους βριζουν και συκοφαντουν το κομμα της εργατικης ταξης

υγ αναφορικα με τους αγωνες πιου στηριζει η καθοδηγει το ΚΚΕ μια ματια στο ριζοσπαστη αρκει.

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ είμαι γιος βασανισμένων κι εξορισμένων αγωνιστών του ΕΑΜ και αυτό που θυμάμαι όταν οι γονείς και οι οικογενειακοί φίλοι συζητούσαν για τις αιτίες της ήττας, ήταν μια απέραντη και αέναη λαθολογία και για το ποιός ήταν και ποιός δεν ήταν ο χαφιές που μας πρόδοσε. Ανάλυση των λαθών και κριτική πάνω σε επιστημονική βάση, ομολογώ δεν άκουγα, αν και γενικώς υπήρχε διάχυτη η αίσθηση, ότι δεν μπορεί να ήταν ένας χαφιές αυτός που προκάλεσε όλο αυτό το κακό, ότι δεν μπορεί και ότι τα "λάθη" (και ο πιθανός χαφιές)πρέπει να αναπτύχθηκαν πάνω σε κάπποιού είδους εύφορο έδαφος.
Το "Τι Παπάγος τι Πλαστήρας" το πρωτοάκουγα από τους γονείς μου, τότε που η ΕΔΑ κωλοτρίβονταν με τον "βρωμόγερο" και ανεχόταν που τον αποκαλούσαν "γέρο της Δημοκρατίας". Και όταν η ΕΔΑ υποστήριζε τον πριν από λίγα χρόνια μακελάρη του Ελλ. λαού, μάθαινα τι θα πεί "σοσιαλφασισμός"!
Καταθέτω λοιπόν αυτή τη μαρτυρία, σαν φόρο τιμής προς τους γονείς μου, που ενστικτωδώς και με την κοινή λογική, από τότε και κόντρα στο πνεύμα της τότε "αριστεράς", αρχίσαν να αντιλαμβάνονται από τότε αυτά που σήμερα αναδεικνύει η γόνιμη και προσεκτική κριτική (όχι λαθολογία).
Και σίγουρα, δεν ήταν μόνο οι γονείς μου και μερικοί οικογενειακοί φίλοι που από τότε βλέπανε τα πράγματα με πιο πολύπλευρο και αναλυτικό τρόπο.
Η κριτική και η ανάλυση δεν κάνει κακό και στην περίπτωση του ΕΑΜ, η ανάλυση των προβλημάτων του μας, προφυλάσει από ανάλογα μελλοντικά ολέθρια λάθη.
Η ανάλυση του ΕΑΜ είναι ίσως η τελευταία αλλά και η πιό μεγάλη - μετά την ίδια του τη δράση - υπηρεσία που μπορεί να μας προσφέρει.

λαθραναγνώστης

Ανώνυμος είπε...

Προς Αναυδο, λαθραναγνώστη κλπ.

Ούτε με το ΚΚΕ έχω τίποτε, ούτε με εσάς. Το ΚΚΕ δε χαρακτήρισε ποτέ το ΕΑΜ "εθνικοπατριωτικό", ούτε "μήτρα του ΠΑΣΟΚ". Αυτά είναι πρωτάκουστα πράγματα, δεν έχουν ειπωθεί ποτέ από το Κόμμα, ούτε και από κανέναν τίμιο αγωνιστή. Κι εγώ συμμερίζομαι την αγωνία για μελέτη, ανάλυση και διόρθωση λαθών που έγιναν. Άλλο αυτό κι άλλο η συκοφάντηση και ο μηδενισμός που κάνουν διάφοροι "φίλοι του κόμματος" (χωρίς να τους το ζητήσει κανείς εξ ονόματός του), τύπου Σεχτάρ.

Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Όποιος "ορκίζεται" ότι είναι με το ΚΚΕ, βρίζοντας όλους τους άλλους ότι δεν είναι, δε σημαίνει ότι είναι κιόλας αυτό που δηλώνει...

Ένας γιος/εγγονός βασανισμένων και εξορισμένων αγωνιστών του ΕΑΜ

ΥΓ. Το υφάκι "τοπαίζωχαλαρόςγιατίδενξέρωκατάβάθοςπούθεπαντατέσσερα" το ξέρω κι εγώ. Αλλά όταν δεν είσαι αγωνιστής, δεν έχεις και ήθος...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Γιε/εγγονέ, κτλ,
ακριβώς επειδή κανείς δεν είναι κάτι, απλώς επειδή το δηλώνει (και αυτό στο δίκτυο ισχύει μια φορά παραπάνω)
κι επειδή κανείς δε μίλησε εξ ονόματος του κκε, για να τον εγκαλείς,
μήπως να προσέξεις λίγο και το δικό σου ύφος;

Αναυδος είπε...

γιε/εγγονε

δηλ το παρακατω αποσπασμα σε ποιον το απευθυνεις

() ντροπή ας μείνει σε εκείνους που, ανίκανοι να οργανώσουν ή να καθοδηγήσουν αγώνες σαν κι εκείνους του παρελθόντος, για το μόνο που είναι ικανοί προκειμένου να δικαιολογούν την άχρηστη ύπαρξή τους, είναι να το συκοφαντούν - συκοφαντούν, όμως, μόνο αυτό το οποίο φοβούνται να επαναλάβουν. ()

μου φαινεται λιγο δυσκολο να απαιτεις απο τον σεχταρ να οργανωσει/καθοδηγησει αγωνες και να επαναλαβει το επος του ΕΑΜ μοναχος του

Υποθετω οτι το αποσπασμα αυτο εχει αλλους αποδεκτες . Θα ηθελες μηπως να τους μοιραστεις μαζι μας ?

Ανώνυμος είπε...

Έχω την αμυδρά εντύπωση ότι η ταραχή που έχει προκαλέσει σε μερικούς "αριστερούς" η κριτική αποτίμιση του έργου του ΕΑΜ, μπορεί να συγκριθεί μόνο με την ταραχή που προκαλείται στο ιέρατείο όταν η επιστήμη αναλύει τη θρησκεία!

λαθραναγνώστης

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Eγω ειμαι γιος ρειβερ και εγγονος παικτη ριαλιτι αλλα υπογραφη ως ''Παπουτσωμενος Γατος'' γιατι ειναι πιο συντομο.

Ανώνυμος είπε...

Λαθραναγνωστης.Οχι αμυδρα φωτεινη με προβολεα εντυπωση να εχεις.Στο Λαφαζαναι΄ικο εχει αρθρο του Ζαφειρη με ακριβως την ιδια δηθεν αγωνια του για την διακυρηξη του Κομματος και τα συμπερασματα που βγαζουμε ωστε να μην γινουνε ξανα τα ιδια.Η Δηθεν υπερασπιστες του ΚΚΕ εδω τα ιδια ακριβως επιχειρηματα με ολο το Οπορτουνιστικο περιβολι.Αυτα που περιγραφεις με τους γονεις σου τα ιδια ακριβως εχω ζησει με συντροφους που ζησανε τοτε. Συζητησεις χωρις νοημα τοτε μεσα σε παγιωμενες καταστασεις και για ολα εφταιγε η κακια ωρα και οι συνθηκες. Την καλημερα μου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

zoot horn rollo είπε...

Γνήσιο τρολ, με όλα τα χαρακτηριστικά.

ulyanovism είπε...

Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι και ρατσίσταρος αντισημίτης αλλά δεν τον έχει κατηγορήσει ποτέ κανένα κόμμα γι' αυτό.