Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Συνειρμοί και συμπεράσματα

από όσα είδαμε και μάθαμε τις τελευταίες ημέρες

Η κυβέρνηση πατάσσει τη διαφθορά, ξεκινώντας απ’ τη συντεχνία των καστανάδων. Αν βέβαια το θέμα πάρει έκταση και γυρίσει μπούμερανγκ, μπορούμε να το χρεώσουμε στον κακό μπάτσο (κρατώντας το ρόλο του καλού για εμάς) και την υπερβολική του επέμβαση, και να θυμηθούμε όψιμα τη μαρξιστική ανάλυση που μας λέει πως το κράτος κι η κυβέρνηση δεν ταυτίζονται, αλλά έχουν σχετική αυτονομία ως έννοιες.

Εν τω μεταξύ, τα προαπαιτούμενα του μνημονίου περνάνε με τη γνωστή μέθοδο της σαλαμοποίησης, αυτή τη φορά, όχι για να μας έρθουν λίγα-λίγα και να μη μας κακοφανεί, αλλά για να εμπεδωθεί το μαρτύριο της σταγόνας και να μην ξέρει κανείς τι ψηφίζεται κάθε φορά –γιατί έχει χάσει το λογαριασμό. Πρώτη κατοικία, ανακεφαλαιοποίηση, ασφαλιστικό..

Αλλά ποιος ασχολείται με τα προαπαιτούμενα, όταν έχουμε το θέμα για το Σύμφωνο Συμβίωσης και φρέσκια δήλωση Κουτσούμπα, που σπαρταράει, 1,5 χρόνο πριν, αλλά έγινε μεγάλη επιτυχία μες στο Σ/Κ; Κάτι που αποδεικνύει τι θαύματα μπορείς να πετύχεις, όταν έχεις ένα στοιχειωδώς οργανωμένο διαδικτυακό μηχανισμό (στο δρόμο που χάραξε ο Μουρούτης). Κι αναρωτιέται κανείς αν έχει έρθει η ώρα να φτιάξουμε κι εμείς μια ομάδα για το διαδίκτυο, που να παρεμβαίνει και να απαντάει άμεσα σε τέτοια ζητήματα.

Ουκ εν τω πολλώ το ευ όμως. Ενίοτε τη διαφορά δεν την κάνει η ποσότητα των λάικ και των κλικ αλλά η εμπάθεια, όπως αποδεικνύει και η αντικειμενική δημοσιογραφία της Εφ(της κυβερνήσεως)Συν και του συντάκτη της. Που δεν του έφτασε το «λαβράκι» που έπιασε (για την ιστορία της Αλέκας με το Λουλέ), αλλά θέλησε να βγάλει σκάρτη και μια άλλη ιστορία, για τα χρόνια της δικτατορίας, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η πρώην ΓΓ βγάζει ιστορίες από το μυαλό της, πιθανότατα για να αυτοπροβληθεί. Είναι γνωστό εξάλλου πόσο μεγάλη είναι η δίψα της Παπαρήγα για αυτοπροβολή, σε αντίθεση με τους σεμνούς εργάτες της αντικειμενικής δημοσιογραφίας της ΕφΣυν.

Επειδή όμως τα προαπαιτούμενα συνεχίζουν να περνάνε, χωρίς να κοιτάνε τις δικές τους ιδεοληψίες, υπάρχει εσπευσμένο κάλεσμα για συγκέντρωση και πορεία αύριο το απόγευμα. Και προς στιγμήν η κε του μπλοκ ανησύχησε πως οδεύει προς αναβολή η πιο ενδιαφέρουσα κομματική εκδήλωση το τελευταίο διάστημα, στο Σπόρτινγκ, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας, με ομιλία του ΓΓ, και συμμετοχή εκπροσώπων από το ΚΚ Τουρκίας, το Συριακού ΚΚ και το Ρωσικό ΚΕΚΡ (από το οποίο θα έρθει για να μιλήσει ο ίδιος ο Τούλκιν). Αλλά τελικά θα διεξαχθεί κανονικά, αφήνοντας τους συντρόφους με το δίλημμα που θα πρωτοπάνε (ή τέλος πάντων με την αντίστοιχη χρέωση). Ένα ακόμα δείγμα της σφοδρής σύγκρουσης μεταξύ του ΚΚΕ και των διεθνών συμμάχων του, για την οποία μας είχε ενημερώσει, πρώτη και καλύτερη, η ΕφΣυν με τους έγκυρους και αντικειμενικούς συντάκτες της.

Παρεμπιπτόντως, πολύ ενδιαφέρουσες πρέπει να ήταν κι οι χτεσινές ιστορικές εκδηλώσεις του Κόμματος σε Δράμα κι Αμαλιάδα. Κι αν στην περίπτωση της λαμπρής προσωπικότητας του Μπελογιάννη, το ενδιαφέρον είναι προφανές κι αυτονόητο, στην άλλη περίπτωση, δεν εξαντλείται στο ότι έχουμε να κάνουμε με την πρώτη αντιστασιακή εκδήλωση στην Ελλάδα (και μία από τις πρώτες στην Ευρώπη) αλλά και στην ερμηνεία των γεγονότων. Η οποία, παρεμπιπτόντως, εφάπτεται ακόμα και με την ανάγκη να συμπληρωθεί και να ξαναγραφεί ο πρώτος τόμος του δοκιμίου ιστορίας του ΚΚΕ (που πρέπει να έχει, σε αρκετά σημεία, και τη σφραγίδα ενός αντικειμενικού συντάκτη της εφημερίδας της κυβερνήσεως, αλλά δεν παίρνω και όρκο γι’ αυτό).

Τώρα που είπαμε κυβέρνηση. Ο Σύριζα αφήνει πίσω του, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, την ΑρΕν (αριστερή ενότητα) στα πανεπιστήμια, καθώς δεν έχει τους συσχετισμούς με το μέρος του, και προσανατολίζεται στη δημιουργία ενός καινούριου σχήματος, που αναμένεται να πάει ακόμα πιο άπατο από το προηγούμενο, να είναι ακόμα πιο αμελητέο και ανυπόληπτο –ιδίως από τη στιγμή που θα αναλάβει την υπεράσπιση του πλούσιου κυβερνητικού έργου, βουλιάζοντας σε πρωτόγνωρα βάθη, εκλογικά και πολιτικά εν γένει.

Όσο για την ΑρΕν μένει μάλλον στα χέρια της ΛαΕ, αλλά είναι ζήτημα αν θα συνεχίσει να υπάρχει ή θα ενσωματωθεί με τα Εαακ (και το φοιτητικό δυναμικό της διάσπασης της Κοε, δηλ του Αλαβάνου), εάν λάβει κανείς υπόψη και τη φοιτητική κυρίως βάση των συμμάχων (Αραν κι Αρας). Αν και για να πω την αμαρτία μου, δεν έχω καταλάβει τι θα γίνει φέτος με τα Εαακ συνολικά, και πώς θα συνεχίσουν την ειρηνική τους συνύπαρξη.

Εν κατακλείδι. Αν μερικοί ακονίζουν από τώρα τα μαχαίρια (όπως φάνηκε με τη διάδοση μιας παλιότερης δήλωσης του Κουτσούμπα, χωρίς να περιμένουν καν κάτι καινούριο, για να πατήσουν), καταλαβαίνει κανείς τι πρόκειται να διαβάσουμε τις επόμενες μέρες, πάντα για τα ουσιαστικά και σημαίνοντα, που θα αγνοούν επιδεικτικά τον ελέφαντα μες στο δωμάτιο και θα σε καλούν, σα γνήσια παχύδερμα, να αποδείξεις πως δεν είσαι εσύ ελέφαντας.

Κι εδώ κολλάει, τώρα που δεν υπάρχει κάποια πιεστική αφορμή, κι ένα μικρό σχόλιο για το σχολιασμό στο μπλοκ.
Ο πιο σίγουρος τρόπος για να μην κόψω (ή να καθυστερήσω να το κάνω) έναν ενοχλητικό και κακόβουλο σχολιαστή, είναι να μου το ζητήσει κάποιος και να φαίνεται πως ακολουθώ την εντολή του. Άλλη ιστορία οι καλοπροαίρετες υποδείξεις, που τις παίρνω πάντα σοβαρά υπόψη μου.

Οι σφοι που συμμετέχουν στο διάλογο με έναν τέτοιο συνομιλητή, οφείλουν κατά τη γνώμη μου να λειτουργούν με όρους (ενός είδους) διαδικτυακής περιφρούρησης. Να μην τσιμπάνε και να μην απαντάνε στις προκλήσεις. Κι αν τις αγνοήσουν πλήρως, χωρίς να τους δώσουν σημασία κι αξία που δεν έχουν, τόσο το καλύτερο. Αλλά σε κάθε περίπτωση, ας προσέξουν να μην τις τρέφουν με αυτό ακριβώς που επιζητάνε (δηλ την προσοχή μας και απαντήσεις που να αποπροσανατολίζουν τη συζήτηση). Όσο για τα υπόλοιπα, έχουν γνώση οι φύλακες..

6 σχόλια:

Θανάσης είπε...

Φυσικά και υπάρχει ανάγκη οργανωμένης παρέμβασης στο διαδίκτυο (κάποια στιγμή θα ξαναπαίξει και το ρόλεξ του Κουτσούμπα) όπως και στις (πολλές πλέον) ραδιοφωνικές εκπομπές που δίνουν μικρόφωνο σε ακροατές (αυτοί που παρεμβαίνουν είναι κατά 60% βαρεμένοι, οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους ψώνια αλλά αυτοί που τις ακούνε μάλλον είναι κανονικοί άνθρωποι). Να μην πω για το f/b που επειδή δεν έχω μαθαίνω τα μισά συμβάντα της σχολής (και γενικότερα μικρά νέα πολιτικού περιεχομένου) από τρίτους και με καθυστέρηση.

Αναυδος είπε...

να σημειωσω εδω οτι το πονημα του γιου της Παπα (που ντροπιαζει το ονομα του μεγαλου πατέρα του) περι σταλινισμου χρησιμοποιηθηκε στη δικη της ΧΑ απο την υπεράσπιση των ναζι σαν αποδεικτικο στοιχειο για την κακουργηματικη φυση του ΚΚΕ !!!

Ανώνυμος είπε...

"Αλλά ποιος ασχολείται με τα προαπαιτούμενα, όταν έχουμε το θέμα για το Σύμφωνο Συμβίωσης και φρέσκια δήλωση Κουτσούμπα, που σπαρταράει, 1,5 χρόνο πριν, αλλά έγινε μεγάλη επιτυχία μες στο Σ/Κ;"

Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να υποβαθμιστεί τόσο πολύ το θέμα του συμφώνου συμβίωσης. Αφήνω στην άκρη την υιοθεσία παιδιών, γιατί δεν μπορώ να εκφέρω άποψη σε ένα ζήτημα που ενδεχομένως παίζει ρόλο η παιδοψυχολογία.
Αλλά, γιατί να εναντιωθείς στο σύμφωνο συμβίωσης; Γιατί να βάλεις απέναντί σου μια κοινωνική ομάδα που στην Ελλάδα είναι αρκετά ταμπού; Γιατί να μην τους πάρεις με το μέρος σου;

Rossa Salonica

Neophyte_commie είπε...

152 σχόλια, ο Ιωσήφ κι ο γιος του Βησσαρίωνα, κι ευτυχώς που είχε καεί ο υπολογιστής μου κι έλειπα… Δύο πολύ σύντομα σχόλια, και μάλιστα εδώ κι όχι εκεί για προφανείς λόγους:

(α) Το ζήτημα του κοινωνικού φύλου είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον και, διαβάζοντας την κομματική αντίληψη γι' αυτό, νομίζω ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην κομματική θέση και στην λοαδ θέση. Πολύ απλά, οι λοαδ λένε (λέμε) ένα πράγμα: η εμφάνιση του ανθρώπου στην κοινωνία ως έμφυλου όντος δεν εξαρτάται μονοσήμαντα από τη βιολογία του (τι έχει ανάμεσα στα πόδια του), αλλά από την ανάθεση ιδιοτήτων της κοινωνίας σ' αυτό που έχει ανάμεσα στα πόδια του. Τώρα, τι λένε οι αναρχικοί για το θέμα, αυτός ο Πατέλης (της Πάνια;!), οι χρυσαυγίτες («δεξιοί» και «αριστεροί»), ο Φαήλος (!) κλπ, είναι εντελώς εκτός θέματος. Βεβαίως το κόμμα είναι αναγκασμένο να απαντήσει σε όλους αυτούς έστω και έμμεσα. Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι η σωστή λοαδ θέση έρχεται και τσαλαβουτάει στην παπαριά του καθενός, όπως το κολοκυθάκι μέσα στο κουρκούτι, και τελικά δεν φαίνεται. Και αυτό δεν βοηθάει, καθόλου δεν βοηθάει, το κόμμα να αποκτήσει έρεισμα πάνω στις λοαδ μάζες. (Βάλε και κάτι διαγραφές της δεκαετίας με τις βάτες μέσα.) Κι αυτό, όταν το κόμμα δεν στερείται λόαδ ανθρώπων (αντίφαση!)

(β) Η δήλωση Κουτσούμπα (και οι αδελφές της στην ίδια περίοδο και λίγο μετά) απεικονίζουν την αμηχανία του κόμματος γύρω στο θέμα. Έχω ξανατοποθετηθεί. Η θεωρητική «θεμελίωση» ότι άλλο πράγμα ο τύπος κι άλλο η ουσία της ελευθερίας (του παντρεύεσθαι και όχι μόνο) είναι τουλάχιστον προβληματική, αφού τύπος και ουσία, μορφή και περιεχόμενο συνδιαλέγονται. Πολύ περισσότερο που η «θεμελίωση» αυτή δεν πάει να απαντήσει στα θέματα θρησκευτικής ή γλωσσικής ελευθερίας πχ, όπου έχουμε σωστή θέση. Το Κόμμα πρέπει να κάνει την υπέρβασή του σ' αυτό το ζήτημα. Αυτό ανεξάρτητα από το ότι ο Σύριζα ή όποιο αστικό κόμμα ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ να φέρουν σύμφωνο συμβίωσης (πολύ περισσότερο γάμο και παιδοθεσία, που είναι το θέμα· το σύμφωνο είναι μια βλακεία και μισή, δηλαδή μιάμιση). Τώρα, πόσο εύκολο είναι αυτό είναι άλλη συζήτηση, όπως επίσης και τι απαιτήσεις μπορεί να έχει κανείς από το ΚΚΕ όταν το σύνολο του πολιτικού κόσμου (με εξαίρεση ίσως το ΣΕΚ) αδυνατεί να πάρει τη σωστή θέση. Πολύ περισσότερο, όταν σε δύο ημέρες είχαμε δύο τουρκορωσικά επεισόδια μέσα ή δίπλα στη χώρα, με όλες τις πάρα πολύ καλώς γνωστές συνέπειες να έρχονται ίσως πιο γρηγορότερα από τη δική μας προετοιμασία (ο Κύριλλος είπε χθες/προχθές ότι ο Λένιν, λίγα χρόνια πριν την επανάσταση, είχε πει σε κάτι νέους «η δική μου γενιά δεν θα προλάβει την επανάσταση, η δική σας όμως ίσως…»).

Ανώνυμος είπε...

ο Λένιν, λίγα χρόνια πριν την επανάσταση, είχε πει σε κάτι νέους «η δική μου γενιά δεν θα προλάβει την επανάσταση, η δική σας όμως ίσως…»

Όχι, βεβαίως, λίγα χρόνια, αλλά λίγες βδομάδες πριν τη Φεβρουριανή και δέκα περίπου μήνες πριν την Οχτωβριανή Επανάσταση, και συγκεκριμένα στις 9 (22) Ιανουαρίου 1917 στη «Διάλεξη για την Επανάσταση του 1905» που έγινε στο «Σπίτι του Λαού» της Ζυρίχης στην Ελβετία ενώπιον συγκέντρωσης της ελβετικής εργατικής νεολαίας. Το σχετικό απόσπασμα (Β. Ι. Λένιν, Άπαντα, τόμ. 30, «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 328):

«Εμείς, οι ηλικιωμένοι, ίσως να μη ζήσουμε ως τις αποφασιστικές μάχες αυτής της επανάστασης που έρχεται. Μπορώ όμως, νομίζω, να εκφράσω με μεγάλη πεποίθηση την ελπίδα ότι η νεολαία που τόσο θαυμάσια δουλεύει στο σοσιαλιστικό κίνημα της Ελβετίας και όλου του κόσμου, θα έχει την ευτυχία όχι μόνο να αγωνιστεί, αλλά και να νικήσει στην επερχόμενη προλεταριακή επανάσταση.»

Έχουν οι καιροί γυρίσματα!

Παρατηρητικός

Neophyte_commie είπε...

Απολογούμαι, Παρατηρητικέ. Έχω την (κακή) τάση να συγκρατώ μόνον ό,τι μου κάνει εντύπωση, χάνοντας μερικές φορές τις λεπτομέρειες. Βεβαίως θα μπορούσα να μπω ένα λεπτό στο πόρταλ να το δω, αλλά είχα να φύγω. Ευχαριστώ που το πρόσεξες. Όπως μου ξέφυγε και ένα «πιο γρηγορότερα» (υπερσυγκριτικός βαθμός!)