Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Σάββα θεέ, παρ' το Κουκουέ...

Μία εβδομάδα (καθυ)στέρηση πάει πολύ. Το κοινό ζητάει σάββα. Και θα τον έχει.

Το πρώτο μέρος με το μάρκο φεράντο από το πουτσουλού (ή όπως αλλιώς λέγεται) ήταν μόνο ένα πρόσχημα για να δούμε τις μεταφραστικές ικανότητες του σάββα, που όταν αργούσε ο διερμηνέας, δυσανασχετούσε και τα έλεγε μόνος του, όχι κατά λέξη, το γενικό νόημα μόνο (που έτσι ήξεραν κι άλλοι, αλλά δε διέκοπταν τη μετάφραση).

Μετά από κάποια λεπτά που φάνηκαν αιώνας έφτασε η ώρα για το δεύτερο μέρος που όλοι περιμέναμε.
Το λόγο πήρε ο γραμματέας του εεκ. Ένα σωστό κόμμα διαθέτει και δομές κι ηγέτες. Και βασικά γραμματέα, όχι φαρισαίους αντάρτες. Δέκα συνιστώσες της ανταρσύας να στύψεις έναν σάββα δε βγάζουνε.
Κι ο χείμαρρος ξεκίνησε χωρίς να κοιτάζει πίσω.

Τη μία και μοναδική φορά που περιαυτολόγησε ο γραμματέας του εεκ, το έκανε σε τρίτο πρόσωπο.
Μεταφέρθηκε στην ηγεσία του εεκ… Δηλ στον ίδιο.
Σαν τον ιούλιο καίσαρα στην κατοικία των θεών (Αστερίξ νο 7) (το νο 8 ήταν ο Αστερίξ στο πολυτεχνείο).
Ένας αυλοκόλακας πηγαίνει με τα νερά του:
-Μα είναι καταπληκτικός…
-Ποιος;
-Εεε… εσείς!
-Α, αυτός
.

Τι μεταφέρθηκε στην ηγεσία του εεκ; Ένα μήνυμα ρώσων τροτσκιστών για τον οκτώβρη και τα 130 χρόνια από τη γέννηση του λιονταριού της επανάστασης. Προς στιγμήν νόμισα ότι λέγαν το στάλιν, γεννημένο στα 1879, αλλά τελικά εννοούσαν το συνομήλικό του τρότσκι. Που τον έλεγαν λέοντα κι είχε γενέθλια τη μέρα που ξεκινούσε η επανάσταση.
Τι σου είναι η σημειολογία…

Όπως στη φάρμα των ζώων. Το γουρουνάκι στάλιν (χιονάτος) διώχνει από τη φάρμα το γουρουνάκι ναπο-λέοντα και κλέβει το πολιτικό του πρόγραμμα (τον ανεμόμυλο) που συμβολίζει την κολεκτιβοποίηση (και σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης την ουτοπία). Αλλά αν αυτή επιβλήθηκε βίαια κι αυθαίρετα, αυτό δεν (μπορεί να) είναι άσχετο με τον βοναπαρτισμό και τις διοικητικές μεθόδους του ναπολέοντα.

Ο τρότσκι ήταν η μόνη αυθεντία που έστεκε πάνω από αυτή του σάββα κι είχε την τιμητική της σε βαθμό υπερβολής.
Γιατί όπως έλεγε κι ο τρότσκι, πρέπει όλα τα σφυριά να βαράν στην ίδια κατεύθυνση. Α, δεν το είπε ο πλάτωνας; ρώτησε ο διπλανός μου γελώντας. Κοίτα να δεις…

Στους τιμώμενους, μαζί με τον τρότσκι κι η διαρκής.
Ένα φάντασμα πλανάται πάνω απ’ τα κεφάλια των σταλινικών, το φάντασμα της διαρκούς επανάστασης. Η οποία δεν ανήκει στο θολό, μακρινό μέλλον. Κάθε μέρα της ζωής μας είναι η πρώτη μέρα της διαρκούς επανάστασης που έρχεται.

Το θέμα δεν προσφερόταν πολύ, αλλά πάντα χωράν μπηχτές για τους επί εικοσαετίας συμμάχους μας που μας θεωρούν γραφικούς και κολλημένους στον 19ο αιώνα. Αυτοί είναι όμως οι επαναστάτες που ετοίμασαν το 17 (κι απ’ ό,τι κατάλαβα κάτι αντίστοιχο ετοιμάζαμε κι όσοι γραφικοί ήμασταν στην αίθουσα). Ενώ οι αντάρτες παλεύουν για το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα (sic) κι έχουν εικόνισμά τους τις εκλογές. Οι κολλημένοι εξάλλου ήταν εκεί που έπρεπε το δεκέμβρη, όταν κάποιοι άλλοι συνεδρίαζαν στα γραφεία τους καταμεσής της εξέγερσης.

Για το σάββα, τηρουμένων των αναλογιών, οι αντάρτες είναι κάτι σαν μενσεβίκοι, ή μάλλον εσέροι (κι ο χαριτάκης το αριστερό τους κομμάτι που ταλαντεύεται). Θα πάνε μαζί του κι οι αναρχικοί, ώσπου να γίνει η κροστάνδη. Εμείς πρέπει να είμαστε κάτι σαν τους καντέτους κι όλοι οι υπόλοιποι από κορνίλοφ και πέρα.

Για τους τροτσκιστές η αριστερά είναι γεμάτη κεντριστές (και σε τελική ανάλυση σταλινικούς). Ο σύριζα με την εε και με τους λαούς της, το ναρ με την επανάσταση και με το σεκ, ο γκόρμπι με την περεστρόικα και με τους συντηρητικούς, εμάς μας θεωρεί τέτοιους η δεα, αλλά δεν έχω καταλάβει γιατί.
Ένα κάρο κεντριστές συνωστίζονται διεκδικώντας το μεσαίο χώρο της αριστεράς.

Μόνο οι ανάρχες μένουν στην άκρη, αλλά αυτοί –λέει ο σάββας- είναι στην κοσμάρα τους. Όχι σαν το γειωμένο γραμματέα του εεκ που εκτιμά ότι το δεκέμβρη τέθηκε θέμα εξουσίας.

Τήρησε όμως τον κλασικό διαχωρισμό πασοκ-δεξιάς (το μεν νίκησε, η δε γνώρισε συντριβή). Εκεί είναι που άρχισα να πιστεύω πως όλοι οι τρότσκες ίδιοι είναι κατά βάθος.
Το ίδιο βέβαια θα έλεγαν κι αυτοί για τους σταλίνες αν άκουγαν την κυριακή εναν σφο στο μαχ να λέει ότι το πασοκ είναι η χειρότερη δεξιά και να κερδίζει το χειροκρότημα απ’ το αμφιθέατρο που απήγγειλε ρυθμικά στο καπάκι: σοσιαλφασίστες γεννήθηκαν, τέτοιοι θε να πεθάνουν…
Οι πιο ευαίσθητοι σεκίτες/ευαίσθητες σεκίτισσες θα έπεφταν λιπόθυμοι/λιπόθυμες.
Αλλά αυτό είναι από άλλη ιστορία (ενός άλλου ποστ).

Συγχύστηκα (ιδεολογικά) ακόμα περισσότερο ακούγοντας το σάββα να λέει ότι το κκ νεπάλ (το σκέτο νομίζω) έβγαλε επίκαιρο τον τρότσκι και τη διαρκή του, ένας υπουργός του ρίγκαν το λένιν κι όλοι οι αστοί οικονομολόγοι τον μαρξ και τη θεωρία του για τις κρίσεις.
Εμείς τελικά με ποιους είμαστε;

Είχε κι άλλες καλές στιγμές η ομιλία του γραμματέα του εεκ.
Τις ατέλειωτες θυσίες που απαιτεί ο καπιταλισμός για να βγει απ’ την κρίση του (κατά τα άλλα, σου λένε, ο κομμουνισμός απέτυχε). Για την ελλάδα που είναι ο αδύναμος κρίκος στην ευρώπη. Για τον εικοστό αιώνα, που κάποιοι τον ονόμασαν βραχύ, αλλά δεν έχει τελειώσει ακόμα. Για τον καθυστερημένο γίγαντα που ήταν η τσαρική ρωσία στις αρχές του αιώνα (κάτι σαν τον τσατσένκο). Για την ιστορία που είναι γεμάτη τραγωδίες (και φάρσες συμπλήρωσα εγώ από μέσα μου). Για το μεθύστακα τον γέλτσιν (ανήκει στις φάρσες που λέγαμε).

Κι ανάμεσα στα άλλα και κάτι πολύ εύστοχο για τη νέα γενιά (μεταλλαγμένων και μη) που δεν ξέρει τίποτα για τη σοβιετία, δεν την έχει ως σημείο αναφοράς, δεν έχει ζήσει τη σχέση αυτή με τη θετική και την αρνητική της πλευρά.
Αλλά ένα κίνημα με ιστορική αμνησία είναι καταδικασμένο στην ήττα.

Έχει απόλυτο δίκιο ο σάββας (και δεν κάνω πλάκα).
Αλλά επειδή ο κανόνας περί αμνησίας έχει γενική ισχύ, ας θυμηθούμε κάτι από το όχι και πολύ μακρινό παρελθόν (δώρο της κε του μπλοκ στη νέα γενιά).

Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι γραφειοκράτες, όσες διαφορές κι αν είχαν στο παρελθόν με την κλίκα του ντενγκ, αντιδρώντας με το ένστικτο της σταλινικής αυτοσυντήρησης, υπερασπίστηκαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τη σφαγή της τιεν αν μεν και το αντεπαναστατικό πογκρόμ που ακολούθησε. Όλοι: από τους ανατολικογερμανούς σταλινικούς εχθρούς της περεστρόικα μέχρι τον κάππο του κκε, περνώντας ακόμα κι απ’ τους βιετναμέζους (που βάλαν στην άκρη την παραδοσιακή έχθρα τους απέναντι στους κινέζους και τον αρχιτέκτονα της εισβολής στο βιετνάμ και πάτρονα του πολ ποτ ντενγκ χσιάο πινγκ).

Στην ελλάδα δεν ήταν μόνο ο σταλινικός κάππος που κάλυψε τους κινέζους σφάχτες. Ήταν κι η ψευτοτροτσκιστική σοσιαλιστική αλλαγή της νέας περιόδου –μετά τη διάσπαση του εεκ από τις πραξικοπηματικές επεμβάσεις του τζ. Χήλυ και της φιλοσταλινικής ομάδας του- που κάλυψε πλήρως την απαράδεκτη στάση των σοβιετικών επισήμων.

Η διεθνής επιτροπή της τέταρτης διεθνούς σε πάμπολλα ντοκουμέντα της των προηγούμενων δεκαετιών έδωσε κριτική υποστήριξη στο μάο και τους κοκκινοφρουρούς. Τώρα οι επίγονοί της ξαναγράφουν την ιστορία, τρέχοντας στην ουρά των σοβιετικών και στα δεξιά τους. Κι όλα αυτά στο όνομα του τρότσκι και της πολιτικής επανάστασης
.

Πάμε τώρα και στο ψητό.
Τελικά, εναπόμεινε στην αριστερή πτέρυγα της περεστρόικα και προσωπικά στον μπαρίς γέλτσιν να σώσουν την τιμή της περεστρόικα κρατώντας την πρέπουσα διεθνιστική στάση και καταδικάζοντας απερίφραστα τη σφαγή του πεκίνου σαν έγκλημα εναντίον του λαού κι ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Αποσπάσματα από την μπροσούρα του σάββα μιχαήλ, επανάσταση κι αντεπανάσταση στην κίνα, 1989, από το υποκεφάλαιο μπ. γέλτσιν
.

Είναι πολλά που δε γνωρίζει η νέα γενιά. Και πολύ χτυπητή η αντίφαση για να περάσει έτσι στο ντούκου. Κι έτσι έκανα ερώτηση, διατυπωμένη κομψά και καλοπροαίρετα.

Στην απάντησή του ο γραμματέας του εεκ μίλησε για τη σύγχυση στην εποχή του σχετικά με τη φύση της περεστρόικα, για την εσωτερική αντιπαράθεση των τροτσκιστών πάνω στο ζήτημα για να καταλήξει ότι το εεκ έγκαιρα κι έγκυρα διαχώρισε τη θέση του κι έκανε την αυτοκριτική του.
Είναι ένα ζήτημα πώς ερμηνεύει κανείς το έγκαιρα, όταν αυτές οι γραμμές γράφτηκαν τέλη του 89. Αλλά η απάντηση ήταν έντιμη, σε χαμηλούς τόνους κι αυτό το εκτίμησα.

Η άλλη ερώτηση ήταν για τη σύγχρονη ρωσία.
Ο γραμματέας του εεκ είπε ότι χάρη στην κρατική παρέμβαση οι ρωσικές εταιρείες δεν χρεωκοπούν κι ένας αχρεωκόπητος καπιταλισμός δεν είναι καπιταλισμός σε τελική ανάλυση.

Αυτό το τελευταίο έπαιξε κιθάρα με τις ευαίσθητες χορδές μου.
Ο τρίτος δρόμος προς τον καπιταλισμό. Τον καπιταλισμό της εποχής μας που είναι ο αχρεωκόπητος καπιταλισμός. Του οποίου τα χαρακτηριστικά αναλύει μαζί με άλλα θεωρητικά ζητήματα μια σειρά άρθρων στην επιθεώρηση προβλήματα μετάβασης στον καπιταλισμό.
Ποια είναι τέλος πάντων η ταξική φύση της σύγχρονης ρωσίας; Έχουμε να κάνουμε με μεταβατικό στάδιο;

Αυτό που κράτησα από την απάντηση του σάββα είναι ότι σε κάθε περίπτωση δε μπορούμε να κάνουμε λόγο για εργατικό κράτος. Κι ότι αυτή τη στιγμή δυο κλίκες συγκροτούν την εξουσία (να το και το σχήμα της δυαδικής), οι καγκεμπίτες κι οι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι που διαφωνούν μεταξύ τους για τους ρυθμούς με τους οποίους θα προχωρήσουν στη συνέχεια. Λίγο-πολύ δηλ ό,τι γινόταν και επί περεστρόικα.
Αν αδικώ την ουσία με όσα σημείωσα, ας συμπληρώσει κι ο γορτύνιος που παραβρέθηκε (αλλά δεν χαιρέτισε).

Λόγω πίεσης χρόνου θα γίνει μόνο άλλη μία ερώτηση, μας είπε ο συντονιστής της εκδήλωσης και στη συνέχεια έφαγε κανά πεντάλεπτο αναλύοντας την ατζέντα των επόμενων ημερών με εκδηλώσεις όπου μεταξύ άλλων συμμετέχουν και σύντροφοι από το ναρ.
Ποιους να λέει, ποιους να λέει…

Βγαίνοντας είδαμε και κάποια αφισάκια που προαναγγέλλαν μια διεθνή εκδήλωση με διεθνείς συντρόφους (θυμήθηκα συνειρμικά την ντάνα ιντερνάσιοναλ). Μιας και το ‘φερε η κουβέντα ασκείστε πίεση στον σπαρίλα να σηκώσει το σπαρταριστό, σπαρτακιστικό προεκλογικό υλικό που έχει για ομοφυλόφιλους και τρανσέξουαλ, γιατί από μόνος του δε θα μας το χαρίσει. Τα πάντα κατακτιούνται.

Στον ίδιο τοίχο έμαθα ότι το εεκ έχει νεολαία κι ότι το γεμάτο φρέσκιες ιδέες όργανό της λέγεται κονσερβοκούτι.
Η δωρεάν διανομή του αποτελεί παλλαϊκό αίτημα των μαζών.
Το όργανο δεν είναι κονσέρβα να πουλιέται…

Ηθικό δίδαγμα

Ο σάββας είναι κάτι σα νομοτέλεια. Φάσμα δυνατοτήτων με γραφικές κι αξιόλογες πλευρές. Όποιοι ξεμπερδεύουν μαζί του πολιτικά τονίζοντας τις πρώτες, κατά κανόνα δε μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τις δεύτερες…

12 σχόλια:

gortynios είπε...

Σύντροφε απολίθωμα θα διαφωνήσω μόνο στην ειρωνική χρήση της λέξης «γειωμένος» για τον σ. Σάββα και τις απόψεις για τον Δεκέμβρη και θα διαφωνήσω γιατί στην εν λόγω τουλάχιστον ομιλία του δεν έμεινε στην «αποθέωση» της εξέγερσης, για την οποία (αποθέωση) τόσο έχει κατηγορηθεί και λοιδορηθεί αλλά στάθηκε κριτικά απέναντι της και τόνισε την ανάγκη οργάνωσης και οικοδόμησης επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος. Η για να το θέσω αλλιώς: δεν ήταν τόσο "απογειώμενος" όσο κατά καιρούς του "καταμαρτυρούν" ότι είναι. Έτσι τουλάχιστον κατάλαβα εγώ.

Δεν "μεταφέρθηκε στην ηγεσία του ΕΕΚ" το (αυτο κι αν ήταν απογειώμενο...) μήνυμα των Ρώσων Τροτσκιστών αλλά η πληροφορία ότι στα γραφεία της Καθημερινής (αν θυμάμαι καλά) κάποιος μεγαλοεκδότης (επίσης αν θυμάμαι καλά) σχολιάζοντας κάποια συνέντευξη/ ομιλία του Σάββα είπε πως "αυτός είναι κομμουνιστής όχι του 20ου αλλά του 19ου αιώνα" και εκεί κολλήσε το "Αυτοί είναι όμως οι επαναστάτες που ετοίμασαν το 17"

Τα υπόλοιπα (παρότι το ‘ριξα Σάββα και στις ευρωεκλογές και στις βουλευτικές) με βρίσκουν σε γενικές γραμμές σύμφωνο.

Υ.Γ: Παρακολούθησα και την εκδήλωση με τους «συντρόφους του ΝΑΡ». Για την ακρίβεια ήταν η συνέλευση της Κοινής Δράσης Αλληλεγγύης (ΕΕΚ , ΑΚ, ΝΑΡ κ.α.) η οποία πραγματοποιήθηκε χθες στο Πολυτεχνείο. Θα μετέφερα στο εκλεκτό αναγνωστικό κοινό του ιστολογίου σου ένα "χαριτωμένο ευτράπελο" από το περιθώριο της συνέλευσης αλλά μετά από πολύ σκέψη κατέληξα ότι δεν είναι άξιο (διαδικτυακής) αναφοράς…

matsas είπε...

Οι σύντροφοι του ΝΑΡ τις παλιές καλές εποχές του ΜΕΡΑ, τότε που Πελεκούδας και Ζέρβας ήταν γραφειοκράτες και όχι εξεγερμένοι οπαδοί των αντιθεσμών, φώναζαν ρυθμικά το σύνθημα "πετάει πετάει ο Σαμπετάι"(πραγματικό όνομα του Σάββα). Και ρωτάω τώρα εγώ, με τον Σάββα ή με τον Γκαργκάνα? Με το εεκ ή με το σεκ?

ΥΓ: Όταν κατέρεε η ΕΣΣΔ ο Σάββας σε εκδήλωση ανέμιζε το μαλλί και διερυγνυε τα ιμάτιά του λέγοντας πώς εξεγερμένοι εργάτες με επικεφαλίς τον Γιέλτσιν στέλνουν στα σπίτια τους σταλινικούς. Ο Γιέλτσιν θα έθετε τις βάσεις για την πραγματική εργατική Σοβιετία. Είχε τις πληροφορίες της η ηγεσία του νεοσύστατου τότε εεκ. Ελπίζω με τέτοιες πληροφορίες να μην παίζουν στοίχημα.

ουγκ, ουγκ! είπε...

Βλάσφημος τίτλος ανήμερα της ιδρυσης μας!!

εχω λαβράκι απο ριζοσπάστη πάντως που δείχνει "μετατόπιση" προς σαββα μεριά! :)
αντιγράφω απο σελιδα 8 στο σημερινό φύλλο!

(..)Μαζική, μαχητική και οργανωμένη η παρουσία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Είναι αισιόδοξο και όμορφο για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, νέα πρόσωπα, κάθε χρόνο και πιο πολλά, να λένε ξεκάθαρα: «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος, ο κομμουνισμός».

(Ηθελα να το βάλω σε κουιζάκι τύπου διαβαστε τη σελιδα και βρειτε τη διαφορα! αλλα παρα ήταν ευκολάκι!)

Ανώνυμος είπε...

Αφού ζούμε ήδη το σοσιαλισμό, δεν είναι λογική η αλλαγή του συνθήματος?

Ανώνυμος είπε...

οσοι τυχεροι παραβρεθηκαν στην πορεια του πολυτεχνειου και περασαν απο τα μπλοκ του κκε θα το ακουσαν και ζωντανα. αυτο το κομμα δεν σταματαει στιγμη να μας ξαφνιαζει (κι ετσι κι αλλιως)

Συγκεφαλαιώνοντας

ξανα μανα

το μελλον μας δεν ειναι το ΝΑΡ(ΕΕΚ/ΣΕΚ) κι η ανταρσυα(/αναρχια)
ειν'το ΚΚΕ και η νεα σοβιετια (και η μεταβαση προς τον κομμουνισμο)

το μονο που πραγματικα μενει να δω σαν επαναστατης ανθρωπος και να πεθανω δικαιομενος ειναι η διερευνηση και θεωρητικος στοχασμος στο κκε για τα βαζιουλινικα κεκτημεμενα της θεωριας και την λογικη της ιστοριας-και απευθειας αποκατασταση των: σοβ.κυριουλη και σκληρου διαλεκτικου επικεφαλης της ιε της κε και την πλερια αποκατασταση του Νικου Παπουλια στην ιε του κσ της κνε.Προφητευοντας (η με την θεωρητικη μου προτρεχουσα συλληψη/εγω κι ο νοστραδαμος)
το βλεπω σημειολογικα καπου κατα το 20ο συνεδριο του κομματος-που ενα ειναι-(διαλεκτικη σημειολογια)

Υ.Γ. 1 βασιλη ησουν αθηνα μαζι με τον κομπασο και βολταρατε με κοτσιδα και μουσια?Η ηταν αλλος αυτος?

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Σύντροφε γορτύνιε έχεις δίκιο για το δεύτερο και ειδικό δίκιο για το πρώτο. Αλλά όταν το γενικό είναι αυτό που περιγράφει στο δεύτερο σχόλιο ο σ. μάτσας, ή οι έξαλλες εκτός πραγματικότητας περιγραφές για το αργεντινάντσο, οι κριτικές στους αναρχικούς που είναι στην κοσμάρα τους μου θυμίζουν τη γνωστή παροιμία με τον πετεινό και το γαϊδούρι.
Έχεις ηθική υποχρέωση να αναφέρεις το άξιο αναφοράς ευτράπελο. Αλλιώς σε διαγράφω από τη στήλη δεξιά :-).

Έτσι βλάσφημοι είμαστε εμείς στο τάγμα πιστών του σάββα. Δεν έχουμε όσιο και ιερό.

Όσοι βρέθηκαν στην χτεσινή πορεία είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν.
-το σύνθημά μας που μιλούσε καθαρά για κομμουνισμό. Ωρίμασαν οι συνθήκες...
-τις σημαίες της DDR.
-εμένα μαζί με τον κομπάσο που είχε έρθει ινκόγκνιτο ντυμένος σέρλοκ χολμς. Βολτάραμε με την κρούπσκαγια (το μικρό παιδάκι που είχαμε δίπλα μας), όχι με κοτσίδες και μαλλιά.
Εγώ έχω τέτοια (οβελίξ φάση), ο κομπάσο κι η κρούπσκαγια όχι.

Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός
είναι οι αυταπάτες κι ο ρεβιζιονισμός

Toni Rigatoni είπε...

Μήπως θα πρέπει να αναζητήσουμε το κλειδί για τη στάση του ΕΕΚ έναντι της Περεστρόικα στην διάσπασή του εκείνη την περίοδο; Υπενθυμίζω ότι το σημαντικότερο τμήμα της τότε οργάνωσης προσχώρησε στον ενιαίο Συνασπισμό και ο συμπαθής Σάββας κατηγορήθηκε για διάφορα από τους πρώην συντρόφους του.

Για την πορεία του Πολυτεχνείου δεν μπορώ παρά να διατυπώσω την προβοκατόρικη άποψη ότι την επόμενη φορά που θα θελήσουμε να υπερασπιστούμε την ΛΔΓ μπορούμε [αντί να κουβαλάμε σημαίες] να μεταμφιεστούμε ατομικά σε τούβλα και να βαδίσουμε ωσάν τείχος στους δρόμους.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εμείς να μεταμφιεστούμε. Τη διαφορά ποιος θα την καταλάβει;

Έπαιξε το ρόλο του κι αυτό που λες, το ανέφερε κι ο σάββας. Αλλά την αντιγραφειοκρατική επανάσταση αλά τρότσκι στην περεστρόικα ο σάββας την έβλεπε ήδη απ' το 87 στο βιβλίο του για την περεστρόικα, δηλ αρκετά πριν τον συν. Κι αν ισχύουν όσα λέει κι ο συνεπωνυμός του αρτέμης στο δεύτερο σχόλιο, τα υποστήριζε με συνέπεια και το 91.
Και στο βιβλίο του το 92 (νομίζω παλινόρθωση ή επανάσταση, εκδόσεις λέων!) δεν έκανε και πολύ πειστική αυτοκριτική κι άφηνε να εννοηθεί ότι θα υπάρξει μεταβατικό στάδιο που δε θα είναι σύντομο (από το σοσιαλισμό στον καπιταλισμό).
Θέλω να πω κάποια πράγματα μάλλον δε φτάνει να τα δικαιολογήσει η συγκυρία.

haridimos είπε...

αυτά έλεγε ο Σαββας και το ΕΕΚ το '89, αλλά μια που απευθύνεται σε νεώτερο ηλικιακά ακροατήριο, δεν τα έχουν ζήσει κι έτσι δεν έχει το πρόβλημα που θα είχε πρωτύτερα.

Αν και ο Σαββας είχε αντιδράσει από το 1990 κι οχι το '91 http://www.politikokafeneio.com/tr/tr35.htm

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ενδιαφέρον.
Δε νομίζω ότι αναιρεί το σχήμα οι εργάτες με τον γέλτσιν γκρεμίζουν τους σταλινικούς (που είναι κ λίγο σεκ), ή ότι περιέχει αυτοκριτική, αλλά είναι κάτι.
Βέβαια οι αναλύσεις του σάββα για τη ρωσία έχουν ζουμί και μετά την αντεπανάσταση. Κι όχι πάντα με ευχάριστη γεύση.

haridimos είπε...

Πιο πολυ ενδιαφέρον έχει η 'προηγούμενη σελίδα' από την ιστορία στο πολιτικο καφενειο

http://www.politikokafeneio.com/tr/tr34.htm


.. Ο Τζ. Χίλι εξαγριώθηκε με αυτή τη φυσιολογική αντίδραση και στη σύνοδο της ΔΕ τον Φλεβάρη 1989 πρότεινε την καθαίρεση από το ΠΓ του ΕΕΚ όσων καταψήφισαν ή έκαναν αποχή στην απόφαση για το ημερολόγιο. Ο Σ. Μιχαήλ προσπαθώντας να αποφύγει το χειρότερο, επισήμανε ότι μια τέτοια ενέργεια είναι αντίθετη με Απόφαση του 8ου Συνέδριου της ΔΕΤΔ (Γενάρης 1980) που ρητά λέει ότι η ΔΕ δεν μπορεί να αλλάζει τη σύνθεση της ηγεσίας ενός τμήματος, γιατί αυτή προέρχεται από ένα ιστορικό προτσές ωρίμανσης και επιλογής. Τόνισε επίσης ότι μια τέτοια ενέργεια θα επιτρέψει να κατηγορηθεί η ΔΕΤΔ για Κομιντερνισμό. Πάνω σ΄ αυτή τη βάση ο Σ. Μιχαήλ δεν ψήφισε την απόφαση. Έκανε αποχή γιατί δεν ήθελε από τη μια να έρθει σε ρήξη με τη ΔΕ και απ΄ την άλλη δεν συμφωνούσε με τη συγκεκριμένη απόφαση.

..
Στην ίδια σύνοδο ο Σ. Μιχαήλ "παύτηκε" από γραμματέας της ΔΕΤΔ και στη θέση του γραμματέα συστάθηκε "μέχρι το 11ο Συνέδριο" Τριμελής Γραμματεία από τους γραμματείς των τριών τμημάτων. ...Αξιοποίησαν στο έπακρο την ασθένεια του Σ. Μιχαήλ, τη νομιμοφροσύνη του στη ΔΕ και την αφοσίωσή του στον Τζ. Χίλι και φτιάξαν πίσω από τις πλάτες του Κόμματος και της ΚΕ μυστική φράξια, με τη στενή συνεργασία και καθοδήγηση των Τζ. Χίλι και Κορ. Ρεντγκρέιβ από τη Βρετανία.

Την ίδια περίοδο η κλίκα Μπούκη-Δενδρινού έσπειρε τα χειρότερα ψέματα κατά του Σ. Μιχαήλ μέσα στο ΕΕΚ και στη ΔΕ ώστε να γίνει οπωσδήποτε σχίσμα.

..Στην παρωδία αυτή "συνέδριου" υπήρξε όργιο διοικητικής αυθαιρεσίας από τη μεριά του Τζ. Χίλι. Αξιοποίησε κι αυτός στο έπακρο την άρνηση του Σ. Μιχαήλ να έρθει σε ρήξη μαζί του και με τη ΔΕ. Ο Σ. Μιχαήλ έμενε παγιδευμένος σε μια εικόνα για τον Τζ. Χίλι στη ΔΕ που είχε διαμορφωθεί σε μια προηγούμενη ιστορική περίοδο, οριστικά ξεπερασμένη. Καθώς τώρα η αλλαγμένη πραγματικότητα διέψευδε οικτρά την πρόωρη νοητική εικόνα του παρελθόντος, ο Σ. Μιχαήλ ιδεαλιστικά προσκολλημένος σ΄ αυτήν, προσπαθούσε να ξορκίσει την πραγματικότητα και να της επιβάλλει αυτή την εικόνα. Νόμιζε, ότι παρόλα τα τερατώδη λάθη η ΔΕ υπό τον Τζ. Χίλι αντιπροσώπευε ακόμα το 1989 την ιστορική συνέχεια του Μαρξισμού της Τέταρτης Διεθνούς. Αρνιόταν ν΄ αναγνωρίσει ότι αυτή η ιστορική συνέχεια περνούσε πλέον μέσα από τη ρήξη μια "ΔΕ" που δεν ήταν παρά το φάντασμα και η άρνηση του προηγούμενου ιστορικού της εαυτού.

.. Ο Σ. Μιχαήλ ακλουθώντας ακόμα τότε πιστά την αντίληψη στην οποία είχε διαπαιδαγωγηθεί από τον ίδιο τον Τζ. Χήλυ, ταύτιζε τον ατομικό ρόλο του Τζ. Χ. - που ήδη είχε ξεπεραστεί ιστορικά και μετατραπεί στο αντίθετό του - με το κοινωνικό είναι της Τέταρτης Διεθνούς. Σ΄ αυτή την πλαστή εικόνα υπέταξε τον εαυτό του, νομίζοντας ότι επιτελούσε "ύψιστο διεθνιστικό καθήκον". Στην πραγματικότητα έκανε ύψιστο ιστορικό λάθος, επιτρέποντας στον Τζ. Χ. και στους υποστηρικτές του να κερδίσουν άδοξα κι απρόσμενα τη μάχη στο ψευτοσυνέδριο. Όταν ο Σ. Μιχαήλ έκανε την αυτοκριτική του, ο Τζ. Χ. άδραξε την ευκαιρία ώστε να υποχρεώσει όλους τους διαφωνούντες είτε να κάνουν χωρίς όρους "αυτοκριτική", είτε να υποστούν πειθαρχικά μέτρα.

Ολοκληρώνοντας την καταστροφή, ο Τζ. Χήλυ επέβαλε στ΄ όνομα των "οικονομικών προβλημάτων, να μην κατέβει ανεξάρτητο το ΕΕΚ στις εκλογές του Ιούνη 1989", αλλά να ψηφίσει "όσους υποψήφιους του ΚΚΕ υποστηρίζουν την περεστρόικα". Οι άμεσοι φιλοσταλινικοί στόχοι μίας Κομιντερνικής σταλινικού τύπου επέμβασης στο ΕΕΚ γίνανε έκδηλοι.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κι εμείς αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε ότι α.
Αφού το λέει ο σάββας.
Όποτε μπορείς σήκωσέ το ολόκληρο. Βάλε λίγο σάββα και στο μπλοκ να αναστενάξει το επισκεπτόμετρο.

Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και κομιντερνιστές...