Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

Εκλογολογίες


Αν είχαν έρθει αλλιώς τα πράγματα, θα ξεκινούσα μάλλον με πιο λογοτεχνικές διαθέσεις αυτό το κείμενο. Υπό τις παρούσες συνθήκες όμως, θα μπούμε κατευθείαν στο ψητό και την ανάλυση του αποτελέσματος.

Η κοινή συνισταμένη των δυνάμεων που ανήκουν στους νικητές των εκλογών, μπορεί να αναλυθεί σε δύο στοιχεία. Αφενός νίκησε η αντι-μνημονιακή λογική, που στερείται ουσιαστικού περιεχομένου. Αυτό δε σημαίνει ότι ο λαός δεν έκανε καλά που τιμώρησε εκλογικά τα κόμματα που συνυπέγραψαν κι εφάρμοσαν τα μνημόνια. Σημαίνει μόνο πως δεν έφτασε στο σημείο να καταλάβει ότι μια γνήσια αντι-μνημονιακή στάση, πέρα από την καταγγελία του μνημονίου, προϋποθέτει κι άλλα πράγματα, με πρώτο και κύριο τη σύγκρουση με την ευρωπαϊκή ένωση.
Αντ’ αυτού τα κόμματα που έχουν διακηρυγμένο στόχο την αποδέσμευση από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά της εε, συγκέντρωσαν αθροιστικά ποσοστά που μετά βίας υπερβαίνουν το 10%. Κι αυτό δείχνει ότι ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας να διανύσουμε είναι μακρύς και δύσκολος. Το πολιτικό σκηνικό μπορεί να άλλαξε και να είχαμε μερικές ανακατατάξεις, η κυρίαρχη πολιτική όμως έμεινε ίδια. Απλώς φόρεσε τα ρούχα της αλλιώς.

Αφετέρου νίκησε συνολικά η λογική της πλατείας και των αγανακτισμένων, ή τουλάχιστον όσων κατάφεραν να τους καπελώσουν και να καρπωθούν την οργή τους (των πάνω και των κάτω). Ο κόσμος προσήλθε στις κάλπες γεμάτος αγανάκτηση κι έριξε μια μούντζα στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα. Το θέμα όμως είναι να μη φασκελώνει μετά τον εαυτό του, που άφησε τυφλή την αγανάκτησή του, χωρίς ουσιαστική αντισυστημική στόχευση.

Το πιο θετικό στοιχείο αυτής της αναμέτρησης ήταν αναμφίβολα η παταγώδης κατάρρευση των ποσοστών του δικομματικού πυλώνα του αστικού πολιτικού συστήματος, που έφτασε συνολικά κοντά στο 50%. Οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν σχηματιστεί απ’ αυτή τη βουλή, θα είναι ασταθής κι αδύναμη όταν κληθεί τον ιούνη να πάρει νέα αντιλαϊκά μέτρα. Αυτή ήταν άλλωστε η πρακτική σημασία του τακτικού αιτήματος για διεξαγωγή εκλογών από τους κομμουνιστές. Οι οποίοι δεν πάσχουν από κάποιο είδος εκλογολαγνείας –όπως τους κατηγορούν κάποιοι εξ αριστερών. Και γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτές τις μάχες τις δίνουν στο γήπεδο του αντιπάλου και δεν παίζουν με τους δικούς τους όρους.

Το βασικό αρνητικό ήταν η εύκολη είσοδος των φασιστών της χρυσής αυγής στη βουλή. Όταν οι παρουσιαστές των μεγάλων καναλιών αγανακτούσαν με αποστροφή για την «επίδειξη δύναμης» του καίσαρα μιχαλολιάκου (veni, vidi, vici) η υποκρισία ξεχείλιζε από τα μπατζάκια τους, γιατί αυτοί ακριβώς του έστρωσαν το χαλί, καλλιεργώντας το μίσος ενάντια στους μετανάστες. Όπως το έστρωσε η εξίσωση κομμουνισμού και φασισμού στα σχολεία, ο χουλιγκανισμός, η ανεργία που λαμβάνει εκρηκτικές διαστάσεις, η παράδοση της συλλογικής ιστορικής μνήμης στη λήθη και μια σειρά άλλοι λόγοι. Τώρα το βάρος της απόκρουσης του κινδύνου πέφτει πάνω στις πλάτες των κομμουνιστών κι απαιτεί ισχυρή αντιφασιστική δράση, εντός κι εκτός βουλής.

Ξεχωριστού σχολιασμού χρήζει και το εκλογικό αποτέλεσμα του συνασπισμού, που ράβει ήδη κυβερνητικά κοστούμια και προαλείφεται για το ρόλο του πασόκ της νέας εποχής. Σήκω ανδρέα για να δεις. Με την ειδοποιό διαφορά ότι ο τσίπρας είναι πολύ πίσω –ακόμα κι- απ’ τον ανδρέα. Εκείνος στον καιρό του τουλάχιστον πετούσε καμιά κορόνα, έξω από την εοκ και σοσιαλιστικός μετασχηματισμός. Κι ήταν ωραίος ρήτορας, όσο να πεις. Ενώ τώρα ο κουλ αλέξης –ή μήπως να λέμε ο κ. πρωθυπουργός, για να συνηθίσουμε;- δε λέει κουβέντα κατά ευρώ και εε, πίνει νερό στο όνομα της «υγιούς επιχειρηματικότητας» και δεν αναφέρει καν στο πολιτικό του κοινό τη λέξη σοσιαλισμός.

Τις προάλλες στη γεμάτη ομόνοια το κοινό από κάτω φώναζε ρυθμικά: το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός. Κι ο αλέξης παίρνει την πάσα και πετάει τη μπάλα στην κερκίδα. Ναι, σύντροφοι, το μέλλον μας είναι ο κοινωνικός μετασχηματισμός! Ούτε στους δικούς του δεν τολμάει να πει τη λέξη που κάνει τζιζ. Κι ύστερα του φώναζαν: τέρμα πια στις αυταπάτες, ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες. Έτσι μπράβο παιδιά. Φωνάξτε το λίγο πιο δυνατά, μπας και το εισ-ακούσει, κι αυτός κι εσείς δηλαδή. Τέρμα πια στις αυταπάτες, λέμε..

Αλλά το πιο αποκαλυπτικό σημείο της πολιτικής τους κατά τη γνώμη μου ήταν στην τελευταία προεκλογική εκπομπή του μέγκα, όπου ο καψής ρωτούσε τη βαλαβάνη, γιατί πιστεύει ότι μια κυβέρνηση της αριστεράς θα τα καταφέρει εκεί που απέτυχαν οι άλλοι, δηλ στην αναδιαπραγμάτευση του χρέους, των όρων δανεισμού, του μνημονίου κτλ.
Η βαλαβάνη άρχισε να λέει ότι αυτό προϋποθέτει ένα δυνατό κίνημα (κι ως εδώ καλά). Σύμφωνοι, της λέει ο καψής, σας το δίνω αυτό, αλλά μετά τι διαφορετικό θα κάνατε, πώς θα πείθατε τους εταίρους μας; Η βαλαβάνη έβαλε από την αρχή την ίδια κασέτα για το λαϊκό κίνημα κι έκανε το ίδιο και την τρίτη φορά που προσπάθησε ο καψής να πάρει απάντηση στο ερώτημά του. Βραχυκύκλωμα και φτου από την αρχή.
Και μιλάμε για τον καψή! Που δεν είναι κι ο πιο εύστροφος μεγαλοδημοσιογράφος. Και μιλάμε για τη βαλαβάνη! Που δεν είναι και η χειρότερη από όσους έχει μαζέψει ο σύριζα. Ίσα-ίσα.
Αυτό όμως δείχνει και τα όρια κάποιων τίμιων (οπορτουνιστών) που παραμένουν στο σύριζα, μάλλον οικειοθελώς, ή για την έδρα του βουλευτή, παρά επειδή είναι εγκλωβισμένοι, όπως θέλουν να πλασάρονται.

Από τα υπόλοιπα αποτελέσματα: κρατάω την κακία μιας σφισσας που είπε για τη ντόρα ότι δε θα μπει στη βουλή, γιατί δε θα την ψηφίσει ούτε η μάνα της. Εκτιμώ το χιούμορ του ελληνικού λαού και την επίδραση του κόντρα τσάνελ στους συνταξιούχους, που έστειλαν στη βουλή τον τέρενς κουίκ, δίνοντας διψήφιο ποσοστό στον καμμένο. Και μένω με την απορία για το θετικό εκλογικό αποτέλεσμα κάποιων φιλελεύθερων κομματιδίων χωρίς κοινωνικό έρεισμα και λόγο ύπαρξης, όπως το δημιουργία ξανά.

Η ανταρσύα τέλος ακολουθεί σχεδόν κοινή πορεία με το κόμμα, περνώντας κάτω από τον πήχη των προσδοκιών της, παρά τη συγκριτική άνοδο σε σχέση με τις εκλογές του 09’. Είχα σκεφτεί να ετοιμάσω και ένα ποτ-πουρί με διάφορες καλτ στιγμές που άγγιξαν διάφορες ευαίσθητες χορδές της κε του μπλοκ, αλλά προτίμησα να το αφήσω για κάποια άλλη πιο πρόσφορη στιγμή. Επί του παρόντος ελπίζω αυτή η αναμέτρηση να ‘ριξε τα καφάσια από τα μάτια κάποιων συναγωνιστών για τον αχαλίνωτο κυβερνητισμό του σύριζα και το επιζήμιο της συνεργασίας-κοινής δράσης με τις δυνάμεις του στο μαζικό κίνημα.

Και το κουκουέ; Το κόμμα έδωσε μια δύσκολη εκλογική μάχη, με δεκάδες αναχώματα που έπαιξαν το ρόλο των συμπληγάδων για τους ψηφοφόρους. Όποιος περνούσε από τη νδ, είχε την επιλογή της εναλλακτικής δεξιάς με την ανελ του καμμένου. Όποιος περνούσε από το πασόκ, είχε να επιλέξει ανάμεσα στον κουβέλη, την κατσέλη και το σύριζα. Κι όποιος τους είχε βαρεθεί όλους, έπεφτε πάνω στην «αντισυστημική» χρυσή αυγή.

Αυτές είναι σημαντικές δυσκολίες που πρέπει να συνυπολογιστούν. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα του κόμματος δε μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερα θετικό. Κι αυτό δε βγαίνει μόνο –ή κυρίως- από τα ποσοστά, αλλά κι από κάποιους ποιοτικούς παράγοντες. Την πτώση μας στα μεγάλα αστικά κέντρα και τη σχετική στασιμότητα σε απόλυτους αριθμούς ψήφων. Εάν για παράδειγμα είχαμε τα ίδια ποσοστά με ανεβασμένη συμμετοχή, αυτό θα σήμαινε μερικές δεκάδες χιλιάδες καινούριες ψήφους για το κόμμα. Τώρα όμως αυτό που ανέβηκε ήταν η αποχή –παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις- όχι οι ψήφοι.
Έτσι φαίνεται να ολοκληρώνεται ένας πενταετής κύκλος σχετικής εκλογικής στασιμότητας, μετά το 07’, με εξαίρεση τις πρόσφατες περιφερειακές, όπου έσπασε κάπως η λογική της προσωπικής ψήφου κι επικράτησαν πολιτικά κριτήρια, χωρίς να υπάρχει όμως, όπως τώρα, ο μπαμπούλας της ακυβερνησίας.

Πέρα από την ευθύνη του ίδιου του κόσμου που έμεινε στου δρόμου τα μισά με την έκφραση της οργής του και προτίμησε εύκολες λύσεις και λογικές ανάθεσης, υπάρχει ο προβληματισμός για το τι δεν κάναμε σωστά, τι μπορούσε να γίνει διαφορετικά κτλ. Κι επ’ αυτού λέγονται κι ακούγονται διάφορα. Ένα από τα πιο συνηθισμένα πχ είναι ότι δεν τραβάει η αλέκα, χρειάζεται μια αλλαγή, αν έμπαινε γραμματέας ο τάδε θα παίρναμε 15% (όπου τάδε συνήθως μπαίνει ο μπογιόπουλος, η κανέλλη κι άλλα ονόματα χωρίς να έχουν βάση).

Αν υπάρχει πάντως κάποιος λογικός πυρήνας στα παραπάνω, δεν είναι αυστηρά πολιτικός –πχ για αλλαγή γραμμής, συνεργασίες, αριστερή κυβέρνηση, κτλ. Ίσα-ίσα που ο στενός πυρήνας των φίλων ατσαλώνεται κιόλας από τέτοιες «μη επιτυχίες», και φροντίζει να κάνει ό,τι μπορεί για να μην επαναληφθούν.
Ο λογικός πυρήνας είναι περισσότερο επικοινωνιακός. Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, αυτό που ζητάνε οι περισσότεροι δεν είναι αλλαγή γραμματέα, αλλά κοινοβουλευτικού «αρχηγού» που να μιλά καλά, να βγαίνει παραέξω και να εκπροσωπεί το κόμμα. Πχ σαν το παφίλη, που «το ‘χει» περισσότερο στο ευρύ κοινό κι είχε σαρώσει στις περιφερειακές εκλογές.

Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό, ή αν θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα από αυτά που θεωρητικά θα έλυνε: διαρχία στο κόμμα, ή λιγότερες τηλεοπτικές εμφανίσεις, γιατί μόνο η γγ έχει κάποια στοιχειώδη προβολή προεκλογικά (φαντάσου τώρα που είμαστε πέμπτοι, πόσο θα μας υπολογίζουν). Αλλά από τη στιγμή που η κοινοβουλευτική ομάδα είναι απλώς ένα κομμάτι του κομματικού καταμερισμού, που δε διαφέρει από τα υπόλοιπα, θα μπορούσε να εξεταστεί ως ιδέα κι ενδεχόμενο.
Και με αυτό δεν κάνω τίποτα παραπάνω από το να διατυπώνω φωναχτά μια σκέψη. Ούτε ξέρω πώς ακριβώς λειτουργεί αυτό –στα πρακτικά ζητήματα- ούτε προτείνω κάτι για συζήτηση.

Η πλάκα είναι ότι η αλέκα βαδίζει ήδη στα 67, ενώ το κόμμα βαδίζει προς το συνέδριό του, που λογικά θα γίνει του χρόνου. Οπότε μια αντικατάσταση της γγ θα ήταν αρκετά πιθανή μες στα επόμενα χρόνια –αν όχι στο συνέδριο- γιατί όπως έχει πει κι η αλέκα, δε θα καθίσει γραμματέας για πάντα, με μπαστούνι κι αλτσχάιμερ. Ακόμα πιο πιθανό όμως –αν όχι βέβαιο- είναι ότι τα αστικά μέσα θα σπεύσουν κανιβαλικά να συνδέσουν μια τέτοια κίνηση –οποτεδήποτε κι αν γίνει- με αλλαγή τακτικής, εσωτερικές συγκρούσεις και δε συμμαζεύεται. Έτσι κι αλλιώς προβλέπουν την αλλαγή της γγ μετά βεβαιότητας κάθε χρόνο, εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον. Ε δε μπορεί, κάποια στιγμή θα τους κάτσει η «αποκλειστικότητα».

Σε κάθε περίπτωση η εκτίμηση του αποτελέσματος από το κόμμα, τις στήλες του ρίζου, τα ανώτερα όργανα και τις εσωτερικές διαδικασίες, θα είναι από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα των επόμενων ημερών. Οι οποίες προβλέπονται ούτως ή άλλως ενδιαφέρουσες κι αυτό ανεβάζει αντικειμενικά τον πήχη των απαιτήσεων από τους συντρόφους –κι όχι μόνο. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ξεχωριστή ανάλυση, που ίσως την κάνουμε αύριο.

Και με αυτές τις ευχάριστες σκέψεις ως επίλογο, δίνουμε το λόγο στους σφους αναγνώστες για τις δικές τους εκτιμήσεις

97 σχόλια:

TRASH είπε...

Πραγματικά, το νέο ανάμεσα στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές που το κόμμα σχεδόν διπλασίασε τα ποσοστά του, και αυτές ήταν το "κίνημα" των πλατειών που έδρασε πολυεπεπίπεδα.
-Σε πρώτη φάση έδωσε μία "κινηματική εναλλακτική" στον "αγανακτισμένο" νοικοκυρέο, η οποία ήταν στα μέτρα του. Δεν απαιτούσε δηλαδή κανένα συνειδησιακό άλμα.
-Σε δεύετερη χάιδεψε τα πιο καθυστερημένα ένστικτα των μαζών, κρατώντες προσκολημένες στην σοσιαλδημοκρατία. Για να επιτευχθεί αυτός ο σκόπός χρησιμοποιήθηκε ο πιο χυδαίος και πρωτόγονος αντικομμουνισμός που είχε σαν δευτερεύων αποτέλασμα, ο ό,ποιος απεγκλωβισμός από τις σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες να οδηγηθεί σε φασίζοντες ή καθαρά φασιστικούς δρόμους.
Το γεγονός πως μετά δύο χρόνια μνημόνιου η σοσιαλδημοκρατία απαραμένει αλώβητη (κοιτάξτε το άρθροισμα ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ), και η φασιστική δεξιά σημειώνει εκρηκτική άνοδο (η οποία θα συνεχιστεί το επόμενο διάστημα κατά την εκτίμηση μου) δεν μπορεί παρά να σημαίνει μία τακτική ήττα του εργατικού κινήματος.
Σε κάθε περίπτωση, ο αγώνας συνεχίζεται και οι εξελίξεις αναμένονται αρκετά ενδιαφέρουσες, αφού λόγω της αδυναμίας των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να κάνουν κυβέρνηση, κάποιες "αντιμνημονιακές" δυνάμεις θα πρέπει να ξεβρακωθούν με το καλημέρα μια και τον Ιούνη μας περιμένουνε μέτρα.
με τις υγείες μας...

Kostas είπε...

φοβάμαι ότι το χειρότερο για εμάς δεν πέρασε ακόμα, πάντα σε επίπεδο αστικών εκλογών...δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για τις εξελίξεις.ήλπιζα σε σοβαρή άνοδο στα στικά κέντρα στα οποία, συγκριτικά με αλλού έχουμε φωνή, αλλά ήρθαν τα πάνω κάτω κυριολεκτικά.Νομίζω ότι κυρίως εκεί πρέπει να στραφεί η προσοχή μας και βέβαια στην νέα αντιφασιστική μάχη που μας περιμένει, γιατί τουλάχιστον τώρα η πλειοψηφία του λαού πρέπει να μάθει ποιος είναι ο πρώτος μας εχθρός.Περίμενα να το δηλώσει αυτό η αλέκα εχθές μαζί με την αποχή, αλλά δεν το έκανε (όπως το είχε κάνει το 2004 με ΝΔ) και με στενοχώρησε.όπως και να χει σύντροφοι, είναι νωρίς να τα βάζουμε με την γ.γ. γιατί ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν όργανα, επιτροπές,γραφεία που θα το κρίνουν αυτό.Και βέβαια συνέδριο.

Ανώνυμος είπε...

Ο λαός φταίει. Το κόμμα ποτέ. Το κόμμα είναι αλάθητο. Κατέχει την αντικειμενική αλήθεια. Αν οι μάζες δεν θέλουν να ακολουθήσουν το κόμμα, πρόβλημα τους.

Ανώνυμος είπε...

Το πιο εντυπωσιακό φαινόμενο, όμως, της προεκλογικής περιόδου είναι η βίαιη άρνηση της πραγματικότητας από το ΚΚΕ. Περιχαρακωμένο, αγοραφοβικό, σταλινικό απολίθωμα στον 21ο αιώνα – όλα αυτά τα ξέραμε. Το νέο στοιχείο είναι η φυγή ολοταχώς προς τα έσω, η βίαιη απόρριψη του πραγματικού, η απόδραση από τα ερωτήματα του επίγειου κόσμου εν ονόματι μιας απροσδιόριστης επανάστασης, μιας Αποκάλυψης. Στο λόγο του ΚΚΕ η τοποθέτηση επί του πραγματικού βαφτίζεται «στρούγκα»· αντηχώντας έτσι τη βαθιά εσωτερίκευση της παλαιάς ήττας, των διασπάσεων, της διάψευσης από την Ιστορία· έτσι, εγκυστώνεται στο παρελθόν, δεν αντέχει το παρόν και δεν σκέφτεται καν το μέλλον, παρά μόνο ως εσχατιά του χρόνου.

Τις τελευταίες μέρες, ο λόγος του ΚΚΕ θύμιζε λόγο ζηλωτών της Μονής Εσφιγμένου ή Μαρτύρων του Ιεχωβά, λόγο σαλού προφήτη που προφητεύει χαιρέκακα στα πληβειακά πλήθη την καταστροφή τους και την επιδιώκει για να επαληθευτεί. Η στάση του ΚΚΕ θα χαρακτηριζόταν φιλοσοφικά ως σολιψισμός, αν δεν εμπεριείχε την ιδιοτέλεια της ηγεσίας του και τη υποκρυπτόμενη μοχθηρία προς τις δοκιμαζόμενες μάζες, προς τα άτακτα, ανυπάκουα, αλλόπιστα κοινωνικά υποκείμενα. Η συντομότατη προεκλογική περίοδος έδειξε ήδη τεταμένες τις ραφές του πολιτικού συστήματος, στην αρχή της ρήξης.

Αρθρο σήμερα στην Καθημερινή.

Ανώνυμος είπε...

Εναντίον της ΕΕ είναι πολύ περισσότερος κόσμος από το 10% που συγκεντρώνουν ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μ-λ, ΟΚΔΕ και Σάββας αθροιστικά. Οι τελευταίοι είναι για τα πανηγύρια και λογικό είναι να πάρουν 1,5% όλοι μαζί. Το ΚΚΕ όμως, που υποτίθεται είναι σοβαρό, έβγαλε πρόσφατα γραμμή ότι είναι ψευτοδίλημμα το "δραχμή ή ευρώ". Σύντροφοι, έχετε ιδέα από Οικονομία; Πώς να πείσει το ΚΚΕ ότι είναι συνεπές αντιευρωπαϊκό κόμμα, όταν το βασικό ιμπεριαλιστικό μηχανισμό της ΕΕ που είναι το ευρώ το κάνει γαργάρα; (για να μη βγούμε από το ευρώ και κοπεί η κρατική επιχορήγηση προς αυτό άραγε;) Όταν απορρίπτει ως αντιδραστικό, μικροαστικό, ακόμα και φασιστικό, οποιοδήποτε κίνημα δεν μπορεί να ελέγξει και εναποθέτει τα πάντα στις καλένδες της λαϊκής εξουσίας;

Πάρτε το χαμπάρι σύντροφοι: ο Σταλινισμός-Μαΐλισμός σας έχει καταστρέψει. Καιρός για αλλαγή ηγεσίας, νοοτροπίας και τακτικής.

Ανώνυμος είπε...

Μερικές απλές σκέψεις. Ο Γαλιλαίος θα έπειθε αν ήταν πιο επικοινωνιακός ή πάλι θα τον περνούσαν από την Ιερά Εξέταση; Ανεξάρτητα από λεπτομερείς αναλύσεις περί βελτίωσης δεν χρειάζεται να κυνηγάμε την ουρά μας. Πρέπει να καταλάβουμε κι εμείς οι ίδιοι ότι μπορεί να ζήσουμε τη βιολογική μας ζωή ολόκληρη χωρίς να έχουμε την τύχη να δούμε επαναστάσεις ή επαναστατικές καταστάσεις. Υπάρχει κατά τη γνώμη μου ένα άνω όριο επιρροής των επαναστατικών ιδεών σε σχετικά ήρεμες εποχές του καπιταλισμού. Σε εποχές πολέμου, διαρχίας της εξουσίας, πείνας και εξαθλίωσης των μαζών και μετά την επανάσταση του Φλεβάρη οι Μπολσεβίκοι ήταν μειοψηφία κάτι σαν το ΚΚΕ. Πώς, επομένως, είναι δυνατό να νομίζουμε ότι στις σημερινές συνθήκες κυριαρχίας της ιδεολογίας του ευρωπαϊσμού δηλαδή του ιδεολογήματος του κεφαλαίου περί ενωμένης Ευρώπης οι μάζες που στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ ψηφίζουν ακόμη ΠΑΣΚ, ΝΔ και Οπορτουν θα επέλεγαν την επανάσταση; Πώς είναι δυνατό να νομίζουμε ότι με πιο επικοινωνιακούς εκπροσώπους θα λύναμε το πρόβλημα; Έχω τη γνώμη ότι ελάχιστη διαφορά θα υπήρχε. Και σε κάθε περίπτωση είναι αποπροσανατολιστικό και ας μη συμπαθώ ούτε κάτι μεταφυσικά άρθρα μέλους του ΠΓ και ας μη μου αρέσουν οι εκπρόσωποι τύπου εμένα προσωπικά. 8ης ή μάλλον 18ης κατηγορίας ζητήματα είναι αυτά. Ο δρόμος δεν περνά από τις χαζοδιαδηλώσεις αγανακτισμένων στο κέντρο της Αθήνας. Ο δρόμος περνά από την οργάνωση της εργατικής τάξης στα συνδικάτα αλλά κυρίως στο κόμμα της. Το Λένιν δεν λέμε ότι διαβάζουμε; Διαβάζουμε στα αλήθεια; Μπορεί μια τάξη με τόσο ισχνή οργάνωση στους τόπους δουλειάς και στα σωματεία αλλά και πολιτικά όσο η εργατική τάξη της Ελλάδας να αποκτήσει πολιτική ακτινοβολία αυτό που θα λέγαμε πολιτικό τσαμπουκά ώστε να τραβήξει στην ιδεολογική της επιρροή τα μικροαστικά στρώματα; Δηλαδή να τα πείσει να ψηφίσουν ΚΚΕ. Δεν μπορεί απλά δεν μπορεί και αυτό αντανακλάται και στον πολιτικό της φορέα; Τα αποτελέσματα με αυτή τη λογική ήταν περίπου αναμενόμενα ειδικά για το ΚΚΕ. Θα έλεγα πάλι καλά. Αν το 8,47% επιλέγει επανάσταση τότε καλά είναι για την ώρα. Ο δρόμος δεν είναι απλά μακρύς είναι και απροσδιόριστος. Ας αφήσουμε τη γοητεία του ομιλητή του γυαλιού στο σαλονάκι το θέμα είναι η γοητεία του πραγματικού με σάρκα και οστά συνομιλητή στον τόπο εργασίας και διασκέδασης και φυσικά και από τις αντικειμενικές συνθήκες. Δηλαδή την απόλυτη εξαθλίωση ή το βαθμό συνειδητοποίησης της σχετικής εξαθλίωσης από τις μάζες. Δεν παίζουμε μόνοι μας σε αυτό το γήπεδο! Σταθείτε όρθιοι! Έχετε υπομονή! Μελετάτε!
ΧιΟμικρον

Ανώνυμος είπε...

Διόρθωση:Δεν μπορεί απλά δεν μπορεί και αυτό αντανακλάται και στον πολιτικό της φορέα! (όχι ερωτηματικό αλλά θαυμαστικό)
ΧιΟμικρον

Ανώνυμος είπε...

Πρώτες - κωδικοποιημένες - σκέψεις για το χτεσινό αποτέλεσμα:
1. Στοίχισε η έλλειψη ορατού εκλογικού στόχου. Αυτό που πέρασε προς τα έξω ήταν η επιδίωξη καταγραφής των κομματικών δυνάμεων.
2. Η πίεση αναμένεται να ενταθεί σε περίπτωση άμεσων επαναληπτικών εκλογών, στις οποίες, όπως όλα δείχνουν, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα.
3. Ο αντιφασισμός είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να τον αφήσουμε στους αντιφασιστές του εξωκοινοβουλίου.
4. Η σχέση κινήματος - κόμματος είναι προβληματική. Πρέπει να επανεξεταστεί, με δεδομένο ότι το κίνημα δεν μπορούμε να το διαλέξουμε, παρά μόνον να το διαμορφώσουμε.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

"Ο λαός φταίει. Το κόμμα ποτέ".
Δεν ξέρω πού τα είδες αυτά φίλε, ή ποιον άκουσες να τα λέει. Μάλλον στο έτοιμο σχήμα που είχες στο κεφάλι σου, όχι κάπου αλλού.

@10.31

Ντάξει, μέχρι να δω κάτω-κάτω την υπογραφή "καθημερινή", όσο το διάβαζα, σκεφτόμουν, να το εγκρίνω να μην το εγκρίνω.. Πάντα έγκριτη όμως αυτή η καθημερινή

@10.38

Κι εγώ θα μπορούσα να πω ότι δεν έχεις ιδέα από πολιτική και από οικονομία μαζί, όταν απομονώνεις το θέμα του νομίσματος από τα υπόλοιπα ζητήματα. Αλλά δε βαριέσαι.
Υγ: το επόμενο σχόλιο που θα λέει για μαϊλισμούς και μαλακίες, να ξέρεις κόβεται. Στο λέω από πριν να 'μαστε εξηγημένοι. Αν έχεις να μας πεις κάτι για να συνεισφέρεις -λέμε τώρα- ήρεμα και χωρίς αούγκα-μπούγκα.

TRASH είπε...

είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πόσο πολύ νοιάζονται οι πολιτική αντίπαλοι του ΚΚΕ για την επιρροή του κόμματος ωστε να του δίνουν συνεχώς συμβουλές για την γραμμή του.
Αν έχει αποτύχει, κανονικά θα έπρεπε να χαίρεστε ρε ρεμπεσκέδες, τόσο κόπο κάνατε για να την διαστερβλώσετε...
Προς γνώση και συμμόρφωση:
Και 1% να φτάσει το ΚΚΕ, στο χέρι δεν το βάζετε! Αφού έχετε εσείς την σωστή γραμμή, αφήστε τους κομμουνιστές στην τύφλα τους...

Ανώνυμος είπε...

entaksei, an meta apo auto to apotelesma to Komma vgalei apotimhsh komsi komsa xwris na pairnei politikes prwtovoulies... TA LEME

YG. Exete katalvei taktika poso zorizomaste ???

Ανώνυμος είπε...

Μεχρι το 2010 το Κομμα ηταν ο (επιτιθεμενος)στο επικοινονιακο παιδιο.
Με το κινημα των πλατειων η εικονα
αλαζει και το Κομμα περνα στον ρολο του απολογουμενου, του αμυνομενου.
Το Κομμα και το ΠΑΜΕ επρεπε να απολογειται, γιατοι οχι αυτο γιατι οχι εκεινο, γιατι οχι στις πλατειες, γιατι, γιατι;

Μεχρι τοτε η σταση του ΣΥΡΙΖΑ καταναλονονταν στο να κατηγορουν το ΠΑΣΟΚ για αθετηση των θεσεων του ΠΑΣΟΚ.

Αντι το Κομμα να κανει καταιγιστικη επιθεση στο αδιεξοδο της ΕΕ - ευρω - καπιταλισμου,
το εκανε με μια σταση κυριων και σαβουαρ - βιρβ, με αποτελεσμα οι σωσατοτατες αυτες θεσεις να μην μπορουν να εμπεδωθουν τουλαχιστον απο την εργατικη ταξη της Αθηνας - Πειραια - Θεσσαλονικης.

Δωθηκε η δυνατοτιτα στον ΣΥΡΙΖΑ να κανει επιθεση φιλιας, τη στιγμη που θα επρεπε να κρυβεται απο τον λαο και ειδικα την εργατια.

Αποτελεσμα, μια εκλογικη εκστρατια στον ρολο του αρνητη.
Το εκτως τοπου ΚΚΕ που δεν πιανει το σφιγμο ττου λαου....
με επακολουθο, οι εργατογειτωνιες να ψηφισουν μαζικα τους ευρωλαγνους της εξαθλιωσης.

Ολοι οι αγωνες που αναπτυχθηκαν αυτα τα χρονια , εξουδετερωθηκαν εκλογικα.

Τα αποτελεσματα αν μελετηθουν κατα περιοχη, ηλικια κτλ θα δωσουν ενα πληθος στοιχειων που θα βοηθησουν
στην εξαγωγη σωστων συμπερασματων.

AntonXXXX

TRASH είπε...

@Ανώνυμος 7 Μαΐου 2012 10:23 π.μ. :
Αν πάρουμε σαν δεδομένο πως ο λαός ακόμη και χωρίς το (συγκεκριμένο) κόμμα, αλλά το κόμμα ποτέ χωρίς τον λαό δεν μπορεί να ανατράψει καταστάσεις, το αντικειμενικό συμπέρασμα είναι πως φυσικά και φταίει ο λαός... Γιατί κάνοντας την υπόθεση εργασίας πως το ΚΚΕ είναι ανίκανο να τον καθοδηγήσει σωστά, αν η απάντηση του λαού είναι αντί της δημιουργίας ενός άλλου επαναστατικού κόμματος η προσκόλιση στουε ευρωλάγνους του ΣΥΡΙΖΑ και τους ναζιφασίστες Χ.Α.-Καμένου, έχει ευθήνη για ό,τι πάθει. Όπως είχε ευθήνη και για το 48% του Γιωργάκη. Δεν κυβερνιέται με τανκς αυτός ο λαός εδώ και 40 χρόνια, για να μην φταίει...

βουρνούκιος είπε...

Η πολιτική και τα κόμματα του μνημονίου έφαγαν πολύ γερό χαστούκι χτες!!!

Ενα το κρατούμενο.

Ο λαός ψήφισε σαφώς αριστερόστροφα! Ο μεγάλος κερδισμένος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτές τις εκλογές.

Το ΚΚΕ όντας ένα αναγνωρίσιμο μαζικό κόμμα, δεν καρπώθηκε τίποτα από 2 χρόνια δυσαρέσκειας και λαϊκής οργής, και στα μεγάλα αστικά κέντρα και τις λαϊκές γειτονιές. Ειδικά σε αυτές το ΚΚΕ πέφτει σε ψήφους από τις προηγούμενες βουλευτικές.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν πετυχε τον στόχο της τον εκλογικό, όμως ο τριπλασιασμός της (απο 0,4% σε 1,2%) την κατέστησε αναγνωρίσιμη και υπαρκτή πολιτική δύναμη στην εργατική τάξη και την κοινωνία. Αυτό ήταν και το μοναδικό θετικό του αποτελέσματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

TRASH είπε...

@Βουρνούκιος:
Τα θέλεις και τα λες;
Με καμένο-Χ.Α.-ΛΑΟΣ στο 20%, και την σοσιαλδημοκρατία στα ποσοστά της, οι έλληνες ψήφισαν "αριστερόστροφα";
Επειδή ανέβηκε 0,8% η ...ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
Εχετε ξεφύγει;

Ανώνυμος είπε...

Ένα από τα βασικά στοιχεία που αναφέρει και το απολίθωμα είναι η πτώση στα μεγάλα αστικά κέντρα στα οποία υποτίθεται έχει ρήξει βάρος το κόμμα. Θυμίζω οτι στις δημοτικές εκλογές του 2010 η πρώτη εκτίμηση ανέφερε ...
Η αύξηση των ψήφων και του ποσοστού του ΚΚΕ περικλείει σημαντικά ποιοτικά στοιχεία, καθώς σημειώνει μεγαλύτερη αύξηση του μέσου όρου στα μεγάλα αστικά κέντρα και τις μεγάλες περιφέρειες, με κύριο στοιχείο την αύξηση στις εργατικές λαϊκές γειτονιές, σε λαϊκές περιοχές με οξυμένα προβλήματα, στους μικρούς επιχειρηματίες και αγρότες, εκεί δηλαδή όπου υπάρχουν αυξημένες προϋποθέσεις να διαμορφωθεί και να αποκτήσει γερά θεμέλια το κοινωνικοπολιτικό μέτωπο συμμαχίας της εργατικής τάξης με τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία αγροτιά.

Αν δούμε τα αποτελέσματα η πτώση που κρατά το ΚΚΕ στάσιμο είναι σε Αθήνα Πειραιά και Θεσ/νίκη ενώ εμφανίζεται άνοδος σε όλη τη περιφέρεια. Το ζήτημα όμως είναι ότι δε γίνεται μετά από δύο χρόνια μεγάλων αγώνων που το ΚΚΕ πρωτοστάτησε, στις εκλογές που μετακινούνται 2 εκ ψηφοφόροι εμείς να μιλάμε για 15000 ψήφους κερδισμένους.
Και ένα τελευταίο στοιχείο, ο απόλυτος αριθμός ψήφων φέτος(535.233) είναι μικρότερος από τις εκλογές του 2007(583.750)!!
καλή συνέχεια στη κουβέντα και ψυχραιμία...

Ευμένης είπε...

Απολίθωμα είναι φανερό ότι ο λαός έμεινε στα μεγάλα γράμματα και δεν εμβάθυνε,[όχι απαραίτητα με δική του ευθύνη.]
Έμεινε στο τυράκι και δεν είδε την φάκα,δεν είδε ότι πίσω από τις μάσκες των "νέων" νικητών κρύβεται η απρόσκοπτη διαχείριση του συστήματος.
Καταγράφηκε η οργή και η αγανάκτηση τόσο των μικροαστικών,όσο και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων,αλλά μέχρι εκεί, τα αναχώματα έπαιξαν τον ρόλο τους.
Αποδείχτηκε ότι επικοινωνιακά βάλαμε αυτογκόλ,και ο ουσιαστικός ταξικός λόγος του κόμματος δεν έπεισε.
Το τραγούδι "εγώ καλά σου τα 'λεγα μα τα άκουγες παράλογα,θυμάσαι που σου τα'λεγα" δεν στάθηκε ικανό να πείσει τους παροικούντες στην αντίπερα όχθη.
Στα θετικά πρέπει να καταγραφεί η πλήρης ανατροπή του πολιτικού σκηνικού, και με την έννοια αυτή ζούμε ιστορικές στιγμές,όπου η αστική τάξη καλείται να βγάλει νέους λαγούς από το καπέλο της και μάλιστα σε περίοδο κρίσης.
Όποιο σενάριο και να ακολουθήσει στην προσπάθεια διατήρησης της εξουσίας της,θα αναγκαστεί να κάψει κάποια από τα χαρτιά της που σημειωτέων δεν είναι ατελείωτα.
Όταν και όπου δυστυχώς για τους κρατούντες η ιστορία επαναλαμβάνεται μετατρέπεται σε φάρσα,το παραμύθι το έχουμε ζήσει και γνωρίζουμε ότι στο τέλος ο δράκος τρώει όλα τα δικαιώματα του λαού.
Το κόμμα έμεινε χονδρικά στο εντός-εκτός και επί τα αυτά.
Το ότι με τα επικοινωνιακά έχει ένα θέμα είναι φανερό,φυσικά αυτό δεν πρέπει να γίνει το άλλοθι μας για το εκλογικό αποτέλεσμα.
Σε μια μάχη όμως αξιοποιούμε όλα μας τ'όπλα,αν δεν κάνω λάθος ο Μπογιό είχε μόνο τρις παρουσίες.
Δεν πρέπει όμως να μας διαφύγει ότι για πρώτη φορά το κόμμα,δια μέσου της ΓΓ και του Θ.Παφίλη έκανε καθαρό ότι το ΚΚΕ την εξουσία δεν θα την πάρει με τις εκλογές.
Η μάχη με τον οπορτουνισμό θα είναι ανελέητη, γιατί σαν καλός μαθητής του συστήματος μετέρχεται όλων των μεθόδων και χτυπημάτων,ακόμη και αυτών κάτω από την ζώνη.
Ο αγώνας συνεχίζεται,με άμεσο πρόταγμα τον ταξικό χαρακτήρα του λαϊκού κινήματος,και με μια πιο δυναμική και αποτελεσματική περιφρούρηση των λαϊκών αγωνιστικών κινητοποιήσεων.

Manuel είπε...

Το μόνο σφάλμα που καταλογίζω στο κόμμα είναι η άρνηση να προβάλει προϋποθέσεις σύμπλευσης, ως πλατφόρμα συνεργασίας, και όχι ως δικαιολογία για να αποκλείσει στα πεταχτά τη συνεργασία. Κόκκινη διαχωριστική γραμμή η έξοδος από την ΕΕ και ΝΑΤΟ, καθώς και η κοινωνικοποίηση των μεγάλων παραγωγικών μονάδων. Όλα τα άλλα τα συζητάμε.
Αυτό έπρεπε να πει η Αλέκα, για να ξεσκεπάσει το ρηχό οπορτουνισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Έπρεπε να παίξει αντείθεση στην επίθεση φιλίας που δέχτηκε.

zamorano είπε...

Ποια σοσιαλδημοκρατια ρε trash?Νομιζεις οτι οσοι ψηφισαν τσιπρα το κανανε επειδη ελπιζουν σε ενα νεο πασοκ?αριστερη διεξοδο εψαχνε ο κοσμος και την ειδε στο συριζα.Συνταγες πασοκ-ανδρεοπαπανδρεου-τσοβολα δωστα ολα τελειωσανε για τον κοσμο εδω και πολυ καιρο,κανεις δεν ζει με αυταπατες οσο και αν βολευει μια τετοια εκτιμηση,παρτε το χαμπαρι οσο ειναι νωρις.Και στον συριζα το ξερουν,αποκλειεται να πεσουν στη λουμπα...

Eμεις τι κανουμε ειναι το θεμα...

zamorano είπε...

Και ουτε ο καμμενος πρεπει να μπαινει στο ιδιο καλαθι με χα-λαος,νιωστε λιγο ρε γαμωτο,δεν βλεπετε ποιος ψηφιζει τι και γιατι το κανει...

Ανώνυμος είπε...

Που το ειδατε το αριστεροστροφα. Επειδη πηγανε οι μισοι ΠΑΣΟΚοι στο ΣΥΡΙΖΑ??

Ενα νεο ΠΑΣΟΚ ψαχνουν να φτιαξουν.

Υπάρχει ένα αρθρο του Αρη Πρωτοσαλτε που παρομοιαζει τον Τσιπρα με τον Ανδρεα του 77'.
Ξερουν οι αστοι τι κανουν.

Το κομμα σε θεματα προπαγανδας πασχει με σποτακια και ανακοινωσεις που το 90% εαν δεν εισαι ΚΚΕ σε κανουν να χασμουριεσε.

Ανώνυμος είπε...

"Επί του παρόντος ελπίζω αυτή η αναμέτρηση να ‘ριξε τα καφάσια από τα μάτια κάποιων συναγωνιστών για τον αχαλίνωτο κυβερνητισμό του σύριζα και το επιζήμιο της συνεργασίας-κοινής δράσης με τις δυνάμεις του στο μαζικό κίνημα."

όταν η διεθνης χαραζε γραμμη για ενιαιο εργατικό μετωπο με τη σοσιαλδημοκρατια, είχε αυταπάτες για τον κυβερνητισμό της?

raskolikas είπε...

Εγώ θα έλεγα να περιμένουμε την εκτίμηση της ΚΕ (του Κόμματος, όχι του blog :P) για τα αποτελέσματα. Ας καταλαγιάσει πρώτα η σκόνη.
Ούτως ή άλλως, η αυριανή μέρα (σήμερα ξεκουραζόμαστε!!) θα μας βρει πάλι όπως πριν, στους δρόμους, στα συνδικάτα, στις γειτονιές, να παλεύουμε για την οργάνωση του λαού, για τον απεγκλωβισμό του, για να του εμφυσήσουμε την πίστη στον ταξικό αγώνα και την ταξική απελευθέρωση!

Δεν καταλαβαίνω, τι ακριβώς περιμένατε από τις εκλογές, τη μεγάλη ανατροπή; Αν μπορούσε να έρθει από τις εκλογές θα ήταν παράνομες.

Και μόνο το γεγονός ότι ο δικομματισμός δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση είναι ένα τεράστιο κέρδος.

Ανώνυμος είπε...

Τα εκλογικά αποτελέσματα δεν είναι αποτελέσμα της προεκλογικής περιόδου αλλά δε ένα βαθμό αποτελούν συμπύκνωση των διεργασιών που συντελούνται στην οικονομία και την κοινωνία τα τελευταία χρόνια.
Για την οικονομία της συζήτησης ας δεί κάποιος τις αλλαγές απο το 2009.
Βασικά χαρακτηριστικά: μείωση μισθών, διπλασιαμός της ανεργίας, ύφεση αθροιστικα 15% και βάλε, αύξηση της κατάστολής και του αντικομμουνισμού.
Εδώ νομίζω πρέπει να δεί κανείς ήρεμα πως τα πήγε το ΚΚΕ.
Υπάρχει σοβαρό κα οργανομένο κίνημα των ανέργων, ενταγμένο οργανικά στο εργατικό κίνημα;
Το κίνημα των ΕΒΕ δυνάμωσε;
Υπήρξαν αποτελεσματικοί αγώνες προστασίας των μισθών;
Οι λαικέ επιτροπές πως τα πάνε;

κ.τ.λ κ.τ.λ.

Για όλα αυτά δεν φταίει βέβαια μόνο το ΚΚΕ.
Αλλά κατα πόσο τα παραπάνω ζητήματα, βρήκαν απάντηση ή έστω έγινε προσπάθεια απάντησης, δίνουν μια καλύτερη εικόνα για το τι έγινε στις εκλογές.
Κατα την ταπεινή μου άποψη, η δράση του ΚΚΕ απο το 2009 έχει θετικό πρόσιμο, αλλά παρόλα αυτά είναι κατώτερη των περιστάσεων.
Όλα τα άλλα ζητήματα περί επικοινωνίας, συνεργασιών έχουν σημασία, αλλά εξακολουθούν να είναι δευτερεύοντα.

βουρνούκιος είπε...

Επιμένω, πως τα αποτλεέσματα ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΑ για την Αριστερά!

Ο λαός μας έριξε πολύ γερό χαστούκι στην πολιτική των μνημονίων και των κομμάτων που την υπηρετούν (ΠΑΣΟΚ/ΝΔ/ΛΑΟΣ). Αυτό είναι ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ένα σοβαρό συμπέρασμα.

Η Αριστερά ενισχύθηκε ΑΡΚΕΤΑ σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές! Από 13% συνολικά που είχε το 2009, φτάνει τώρα στο 27% συνολικά!!!

Αυτό είναι ΕΝΑ ΣΑΦΕΣ μύνημα, πως ο λαός χτές ΨΗΦΙΣΕ αριστερόστροφα!

Στην επόμενη περίοδο, εκτιμώ πως η μάχη θα δοθεί:

- όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ, για να μην πάρει σοσιαλδημοκρατική τροχιά

- όσον αφορά το ΚΚΕ, για να υπερβεί τον σεχταρισμό του και την αντίληψη που έχει για τον εαυτό του και τη σχέση του με την εργατική τάξη και την κοινωνία.

- όσν αφορα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για να υπερβεί τον ακόμα υπαρκτό κινηματισμό της, και να παλέψει θαρρετά για τη συγκρότηση του αγωνιστικού μετωπου ρήξης με καρδιά το μεταβατικό πρόγραμμα, και το οποίο περιλαμβάνει ΚΑΙ ΤΗΝ κυβέρνηση του μετώπου!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

"όταν η διεθνης χαραζε γραμμη για ενιαιο εργατικό μετωπο με τη σοσιαλδημοκρατια, είχε αυταπάτες για τον κυβερνητισμό της?"

Α εντάξει, αν η γραμμή μας είναι το εργατικό μέτωπο με τη σοσιαλ-δημοκρατία, να κάνουμε μέτωπο και με την πάσκε τότε.
Εν πάση περιπτώσει αλλού είναι το ζήτημα. Βλέπε πχ πρόταση τσίπρα σε ανταρσύα και λοιπούς για εκλογική συνεργασία τον ιούνη. Κάποιοι θα πούνε όχι κι ευτυχώς. Όλοι όμως; Μήπως θα πιεστούν για να το πουν, αλλά θα μιλάνε για ιστορική χαμένη ευκαιρία;
Αυτό είναι το ζήτημα με το σύριζα, όχι η τακτική της διεθνούς.

TRASH είπε...

@Manuel:
"Αριστερή διέξοδο" μέσα στην ΕΕ και με "υγειή επιχειρηματικότητα" όπως είπε και ο Τσίπρας...
Με αυτήν την λογική στο ΠΑΣΟΚ του '81 έψαχνε ...υπερεπαναστατική διέξοδο....
προσγειωθήτε....

TRASH είπε...

@Βουρνούκιος:
-Τι εννοείς να "μην πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ σοσιαλδημοκρατική τροχιά"; Πότε είχε άλλη; Από την ύδριση του ΣΥΝ (helooooooo! Μάαστριχτ!) μέχρι το γέμισμα των ψηφοδελτιων του με χθεσινούς ΠΑΣΟΚους. Θες πολύ να το πιστέψεις περί "αριστερής στροφής" νομίζω...
Τα πραγματικά στοιχεία όμως λένε άλλα:
http://leninreloaded.blogspot.com/2012/05/blog-post_7254.html

raskolikas είπε...

Η είσοδος της ΧΑ (νεοναζιστική δεξιά) στη βουλή και το υψηλό ποσοστό των Καμένων (λαϊκίστικη ακροδεξιά) θα αποτελέσουν το καλύτερο άλλοθι για την προσχώρηση μιας σειράς αριστερών δυνάμεων στο ΣΥΡΙΖΑ "χωρίς αυταπάτες". Θα το δείτε, μέχρι και τον Δημητρώφ θα επιστρατεύσουν.

Ανώνυμος είπε...

Τι έγινε Σφυροδρέπανε; Νευράκια βλέπω; Σου θίξαμε το ιερά τέρας του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ; Κατά τ' άλλα, ξέρεις, υποτίθεται, και να αυτοσαρκάζεσαι στο blog σου...

Πρέπει να είναι πολύ ανόητος κάποιος για να νομίζει ότι οι εντελώς ό,τι να 'ναι προτάσεις των γηραιών θεματοφυλάκων του σταλινισμού εκεί στο ΚΚΕ είναι προϊόν πολιτικής σκέψης. Ή απλά πολύ... ουγκ, και να μην έχει δική του κρίση.

Επειδή όμως θίχτηκε το θέμα σοσιαλδημοκρατίας, σου εγγυώμαι ότι δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξει ως βαλβίδα εκτόνωσης του συστήματος για λόγους αντικειμενικούς. Όχι τουλάχιστον πριν γίνει τρίτος παγκόσμιος πόλεμος. Αλλά αυτό για να το καταλάβει κάποιος, πρέπει να σκαμπάζει από οικονομία. Εννοείται πως κάποιος που κάνει συνέδριο για να αποφανθεί ότι ο υπεύθυνος για την πτώση της ΕΣΣΔ ήταν η "αποσταλινοποίηση" και οι μεταρρυθμίσεις Κοσύνγκιν, δεν σκαμπάζει γρι.

Ψήφισα για πολλοστή φορά ΚΚΕ, αλλά το σκέφτομαι αν θα το ξανακάνω. Άλλωστε, αφού αγωνίζεστε για τη λαϊκή εξουσία, τι σας καίουν τα εκλογικά αποτελέσματα; Μήπως για να εξασφαλίζετε την κρατική επιχορήγηση;

Αφού το θελήσατε λοιπόν, αφήστε το ΣΥΡΙΖΑ και το τσίρκο του να αποτελέσει το νέο επαναστατικό αριστερό πόλο (γελάμε).

Ανώνυμος είπε...

το γεγονος οτι στις τεραστιες απεργιακες κινητοποιησεις το κκε επελεγε να μην αλληλεπιδρα με τους υπολοιπους απεργους (οχι με την ηγεσια γσεε-αδεδυ) δεν θεωρειτε οτι επαιξε ρολο στο οτι εχασε ψηφους στα μεγαλα αστικα κεντρα; (15000 στην αττικη)
η εξωκοινοβουλετικη αριστερα θα πει οχι στην συνεργασια με συριζα γιατι τα βασικα αιτηματα της (π.χ. εξοδος απο εε) δεν μπορουν να ταιριαξουν με αυτα του συριζα

Ανώνυμος είπε...

Αμα το 35% αποχη και το 45% αυτων που ψηφισαν πηγε τελειος Δεξια (Δεν βαζω ΠΑΣΟΚ μεσα ΛΑΟΣ-Ντορα-Μανο κτλ βαζω) ειναι ο κοσμος που ψηφισε αριστεροστροφα τι να πω...

Συντηρητικα και ακρως μικροαστικα και φοβισμενα ψηφισε ο κοσμος. Μη χασουμε το σπιτακι μας και την βολεψη μας.
Ριζοσπαστικη ψηφο, που να ζηταει μια κοινωνια που τον πλουτο που παραγει να τον καρπωνεται, δεν ειχαμε (και με ευθυνη του Κομματος).

Ανώνυμος είπε...

"Α εντάξει, αν η γραμμή μας είναι το εργατικό μέτωπο με τη σοσιαλ-δημοκρατία, να κάνουμε μέτωπο και με την πάσκε τότε.
Εν πάση περιπτώσει αλλού είναι το ζήτημα. Βλέπε πχ πρόταση τσίπρα σε ανταρσύα και λοιπούς για εκλογική συνεργασία τον ιούνη. Κάποιοι θα πούνε όχι κι ευτυχώς. Όλοι όμως; Μήπως θα πιεστούν για να το πουν, αλλά θα μιλάνε για ιστορική χαμένη ευκαιρία;
Αυτό είναι το ζήτημα με το σύριζα, όχι η τακτική της διεθνούς."

δηλαδη είναι απολιθωμένη η γραμμή της διεθνούς; χρειάζεται επικαιρόποιηση της, να διαχωρίσουμε τις δυνάμεις του οπορτουνισμού-σοσιαλδημοκρατια (συριζα) από τις επισημες αστικές δυνάμεις (πασοκ-δημαρ). Εν τέλει, ακριβως πανω σε μια συγκυρια ισχυροποιησης της σοσιαλδημοκρατιας, η διεθνής χαραξε το ενιαίο μετωπο για να ξεσκεπάσει την ταλαντευση και τα μισολογα της σοσιαλδημοκρατίας.

Λαμογιος είπε...

Βουρνουκιε ο ΣΥΡΙΖΑ ειναι εδω και καιρο σε σοσιαλδημοκρατικη τροχια.
δεν ειναι οτι θα μπει τωρα.

Η επικληση στην ''ευρωπη των εθνων'' και στην ''υγιη επιχειρηματικοτητα'' καθως και στα ''κερδη και οχι τα υπερκερδη'',περα απο αλλες κωλοτουμπες,δεν αφηνουν καμια αμφιβολια για την κατευθυνση του συνοθυλευματος αυτου.

Ωραιες ειναι οι τοπογραφικες ταμπελες,αλλα καλο ειναι να δουμε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ποια ειναι η τακτικη και το προγραμμα καθε κομματος,και οχι να τσουβαλιαζουμε αυθαιρετα κομματα και οργανωσεις κατω απο νοητικες κατασκευες.

Υπαρχουν αντικειμενικες δυσκολιες στο εγχειρημα της επαναστασης και της λεγομενης λαικης εξουσιας.

Εχει ευθυνη το ΚΚΕ που δεν εχει διασαφηνισει οπως θα πρεπε την προταση του,σχετικα με το πως θα πληρωθουν οι μισθοι και οι συνταξεις,πως θα βρεθουν τα φαρμακα,το πετρελαιο και πως θα καλυφθουν οι αναγκες σε τροφιμα.

Εχει ευθυνη και για τα διαφορα επικοινωνιακα φαουλ που κανει καθως και οτι δεν συνεργαζεται σε συνδικαλιστικο επιπεδο-οπου αυτο ειναι εφικτο-με αλλες αριστερες δυναμεις.

Πιστευω πως η προταση του ΚΚΕ ειναι σωστη,το θεμα ειναι με ποια τακτικη θα προωθηθει.Απ την αλλη,αν ο ΣΥΡΙΖΑ καταφερει οντως αυτα που λεει,τοτε ολοι θα μαστε κερδισμενοι.Αν οχι, το ΚΚΕ θα δικαιωθει και ισως να υπαρξει ρευμα προς τα εκει.

Η κινηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ ειναι αντιφατικη πιστευω.Οταν ο κοσμος του θα απογοητευθει,ειτε θα παει στον καναπε ειτε θα παει στο ΚΚΕ.Γι' αυτο βλεπω με σχετικα καλο ματι την ανοδο του.Καλυτερα ΣΥΡΙΖΑ παρα ΧΑ.Μην γινομαστε ισοπεδωτικοι.

Ανώνυμος είπε...

Η τακτική του κκε μέσα στην μεγαλύτερη οικονομική κρίση του καπιταλισμού ποιά ακριβώς είναι?Πως διάολο θα καταφέρει να προσελκύσει πλατιά στρώματα και κυρίως εργατικά στρώματα άπειρα,άμαθα από αγώνες να πειστούν να το ακολουθήσουν?
Δυο από τα ερωτήματα που με προβληματιζουν και πιστεύωω πως αργά ή γρήγορα από την λύση τους ή όχι θα εξαρτηθεί η πορεία του κκε.
Φυσικά η λύση τους δεν είναι τόσο απλή..

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

"δηλαδη είναι απολιθωμένη η γραμμή της διεθνούς;"

Όχι. Ούτε συνταγή για πάσα νόσο είναι όμως, για να την παίρνουμε τυφλοσούρτη και να τη μεταφέρουμε μηχανιστικά στις σημερινές συνθήκες. Κι αυτός που δε διδάσκεται τίποτα από τον ιστορικό ρόλο της σοσιαλ-δημοκρατίας, έχει στην καλύτερη των περιπτώσεων, απολιθωμένη μνήμη.

"Τι έγινε Σφυροδρέπανε; Νευράκια βλέπω;"
Όχι φίλε. Μεγάλη η χάρη σου, αλλά δε φτάνει ως εκεί. Το μόνο που λέω είναι ότι αν θες να συνεισφέρεις κάτι -υποθετικά μιλώντας- και για να μη γαμηθεί τελείως η συζήτηση, κάν' το χωρίς ούγκα-μπούγκα και μπες στην ουσία.
Θέλεις; Καλώς. Δε θέλεις; Τόσο το καλύτερο. Εσύ αποφασίζεις. Κι εγώ θα αποφασίσω αν θα μπει το σχόλιο ή όχι.

kollaps είπε...

Εγώ παρατηρώ ότι περισσότερο από κάθε άλλη φορά τα αποτελέσματα είχαν ταξικό χαρακτήρα.

"Και μένω με την απορία για το θετικό εκλογικό αποτέλεσμα κάποιων φιλελεύθερων κομματιδίων χωρίς κοινωνικό έρεισμα και λόγο ύπαρξης, όπως το δημιουργία ξανά."

Πέρα απ'όσους απολίτικους τσίμπησαν με τον επικοινωνιακό και ατακαδόρικο λόγο του Τζήμερου (και δυστυχώς ήταν αρκετοί), είναι εντυπωσιακό ότι σε περιοχές όπως Κηφισιά, Εκάλη και Φιλοθέη-Ψυχικό τα φιλελεύθερα κομματίδια πήραν πολύ μεγάλα ποσοστά (25%-35%).

Αντίθετα, στις λαϊκές και εργατικές γειτονιές (αλλά και στα "μεσαία" προάστεια της Β' Αθήνας), η αριστερά είχε πολύ υψηλά ποσοστά και μάλιστα σε αρκετές περιοχές ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ πήραν 1η-2η θέση. Και αυτό είναι ένα σημαντικό συμπέρασμα για όλους μας, ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εξέφρασε προνομιακά μόνο τα πιεσμένα απ'την κρίση μεσοστρώματα που παραδοσιακά ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ, αλλά ΚΑΙ αμιγώς εργατικά-λαϊκά στρώματα. Και επειδή μιλάτε με κόσμο σίγουρα θα έχετε καταλάβει ότι σ'αυτές τις περιοχές ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε και κόσμο απ'το ΚΚΕ.

Μετά απ'όλα αυτά εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω το σημερινό πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη που καλεί ΕΙΔΙΚΑ τους ψηφοφόρους ΠΑΣΟΚ-ΝΔ (τώρα! με τα ποσοστά του δικομματισμου σε ιστορικά χαμηλά και τα λαϊκά στρώματα να τους μαυρίζουν) σε συστράτευση και όχι του ΣΥΡΙΖΑ που όπως φαίνεται, και ταξικά και πολιτικά βρίσκονται πιο κοντά του.

Αναυδος είπε...

Η ουσία ειναι οτι στις καλπες φτασαμε με ενα εργατικο κινημα μαλλον σε υφεση ήδη εχοντας αποδεχτει σε πολυ μεγαλο βαθμο τις μειωσεις του μισθών τα τετραημερα κλπ Ο τρομος (πλεον και οχι μονο φοβος) της ανεργίας και το διαλυμενο συνδικαλιστικό κινημα παιζουν καταλυτικό ρόλο. Οι προσπαθειες του ΠΑΜΕ ειναι πραγματικά υπερανθωπες (με μεγαλες απωλειες οποιος μετρησει μονο τις απολυσεις για συνδικαλιστικη δραση θα καταλαβει). Απεναντι του βρισκει οχι μονο τις εργοδοτικές συνδικαλιστικές ηγεσίες αλλά και το Συριζα ακόμη και τα α’βαθμια. Οπου μπορουν βαζουν το χερακι τους για να μειώσουν την οργανωτικη δυναμη του ΠΑΜΕ (ΟΣΝΙΕ, ΣΕΗ κλπ) και αλλου συμβιβαζονται με την εργοδοσία. Η απουσια οργανωμενης σε συνδικατα εργατικής ταξης τώρα πληρωνει το κεφαλαιο και πληγωνει το κομμα της εργατικής ταξης.

Στο δημοσιο η γραφειοκρατία που χρονια εχει μαθει να τρεφεται από το κρατος υπομενει στωικά τις μειωσεις τις αξιολογησεις κλπ και στο τελος αναζητει μια λυση με την οποια θα χασει απλως τα λιγοτερα.

Συνεπώς ειναι αδυνατο οι αμνοι να γινουν λεοντες πισω από ενα παραβαν και ο ρεφορμισμός θα σαρωνει

Πιθανα να αργησε το ΚΚΕ να βρει ενα κετνρικο συνθημα που να συνοψιζει την πολιτική του (αποδεσμευση απο την ΕΕ, διαγραφη τυ χρεους με λαικη εξουσια) και ισως ειναι δυσκολο να εξηγησει συνοπτικα και ευληπτα τι εστι λαικη εξουσια και πως φθανουμε ως εκει αλλά αυτό ελαχιστα επηρρεάζει τις επιδόσεις του .

Δυστυχως τα παθηματα δε γινονται μαθηματα (ειδικά οταν έχουν περασει 30 και χρονια) συνεπως η πιεση στον κομματικο περιγυρο από τις διαχειρηστικές αυταπατες του Συριζα αλλα και ενος μεγαλου κομματιου της Ανταρσυας θα ενταθει τους επομενους μηνες. Οι τυχον ελαχιστες παραχωρησεις θα βαφτιστουν κοσμογονικες νικες και θα προσπαθησουν και παλι να υποταξουν τους εργαζομενους

ενας είπε...

Περα απο οποιαεσδηποτε αλλες διαφωνιες μπορει να εχει κανεις με το ΚΚΕ,αυτο που παρατηρω ειναι οτι εχει εγκαταλειψει τελειως τη τακτικη στο σχεδιασμο του και αρκειται απλως σε γενικες διαπιστωσεις.

Εκανε πχ προταση ο Συριζα για αριστερη κυβερνηση,και αντι να το εκμεταλλευθει και νε δειξει το αδιεξοδο της προτασης του Συριζα ελεγε οτι οι εκλογες δεν αποτελουν λυση ακομα και αν παρει το ΚΚΕ τη κυβερνηση.Σωστο μεν αλλα μονο για ντουρους επαναστατες,που ομως αν υπηρχαν σε αφθονια θα χε γινει επανασταση.Για τον απλο κοσμο τι σημαινει αυτο?

Αρκειται δηλαδη το ΚΚΕ σε ρολο μαντη κακων και αρνειται οποιαδηποτε χρησιμοποιηση της τακτικης απλως λεει βγαλτε συμπερασματα.Χαιρω πολυ,ο κοσμος ετσι και αλλιως θα βγαζε τα συμπερασματα του το θεμα ειναι ενα κομμα που λεγεται επαναστατικο τι κανει παραπανωειδικα σε συνθηκες τοσο ευνοικες.

Κατα τα αλλα σχολια οτι φταιει ο κοσμος(γιατι καποιος πρεπει να φταιει),η ακομα και θεοριτικοποιηση της καταστασης σαντον παραπανω που λεει οτι μπορει να μη δουμε ποτε επανασταση γιατι ετσι ειναι τα πραγματα(και οι δυο θεωρουν το ΚΚΕ σαν απαυγασμα επαναστατικης θεωριας και πραξης,οποτε για τα προβληματα φταιει η ο λαος η η πραγματικοτητα που ζουμε) δειχνουν συγχυση και λαθος νοοτροπια.

Ανώνυμος είπε...

"Στο δημοσιο η γραφειοκρατία που χρονια εχει μαθει να τρεφεται από το κρατος υπομενει στωικά τις μειωσεις τις αξιολογησεις κλπ και στο τελος αναζητει μια λυση με την οποια θα χασει απλως τα λιγοτερα."

Aυτή είναι η θέση του ΚΚΕ; Ελπίζω πως όχι, αλλιώς όλη η συμμετοχή του στους αγώνες ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις θα πρέπει να κατακεραυνωθεί από την κομματική αυτοκριτική ως καπελωμένη εξαρχής από τη "γραφειοκρατία". Αντίθετα, οι αποκρατικοποιήσεις σηματοδοτούν την προλεταριοποίηση αυτής της γραφειοκρατίας και θα έπρεπε να γίνουν αποδεκτές με τυμπανοκρουσίες.

Σε ότι αφορά τις εκλογές, το ΚΚΕ απεμπόλησε το πρόγραμμά του, στράφηκε στον αριστερισμό τύπου Μπορντίγκα και αυτή η μείωση των δυμάμεων του είναι η αρχή, εκτός αν τα μέλη αντιδράσουν. Δεν ήταν επικοινωνιακό λάθος το "και το ΚΚΕ να κυβερνήσει θα είναι καταστροφή για το λαό" ή η αντίστοιχη καταστροφολογία για το ευρώ και την ε.ε.

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Ποιά "πτώση μας στα αστικά κέντρα" καπετάνιο;
Σε ανύποπτο χρόνο (πολύ ανύποπτο, πίσω στο 2007...) είχα επισημάνει σε συντρόφισσα με καθοδηγητικές ευθύνες ότι η άνοδος του κόμματος τότε ΔΕΝ ΣΥΝΟΔΕΥΟΤΑΝ με τα αντίστοιχα "αποκρυσταλλώματα", που λέγαμε παληά. Είχε χαρακτηριστικά διαμαρτυρίας και επικοινωνιακά.
Που είναι οι νέες επαφές, που οι στρατολογίες, που είναι η αύξηση στα συνδικάτα, κλπ.
"Εύκολη" άνοδος, εύκολη πτώση. Και πάλι καλά, που μιλάμε μόνο για μείον ~15.000 στα μεγάλα αστικά κέντρα, που έτσι και αλλιώς είναι πάνω από τον μέσο όρο της κομμ. απήχησης.
Βέβαια, εδώ χτυπάει η κρίση, εδώ είναι οι άνεργοι, εδώ η νεολαία, εδώ το Κόμμα δε θάπρεπε να συμβιβάζεται (σήμερα)ούτε με 15%, όταν στην επικράτεια έχει 9%. Αλλά, επιμένω, δε χάσαμε κάτι που είχαμε.
Το ερώτημα είναι γιατί δεν είχαμε.
Η σωστή ερώτηση είναι "η σχετική καθυστέρησή μας στα αστικά κέντρα".
Δε τα βλέπω, παρόλα αυτά, καθόλου απογοητευτικά τα πράγματα. Πρέπει να βλέπουμε τι προσπαθούμε να μετακινήσουμε.
Η "ευρωλαγνεία" σε αυτό τον τόπο καθόλου χτεσινή δεν είναι. Τις απαρχές της μπορεί να τις ανιχνεύσει κανείς ακόμα και πίσω στα 1200 μ.Χ.! Δεν αλλάζουν έτσι εύκολα αυτά. Το "ευρωπαϊκό όνειρο" με την σύγχρονη μορφή του γαλβάνισε δυό γενηές συμπατριωτών μας μετά το '50. Για πολλά χρόνια ήταν χειροπιαστό.
Και το ΚΚΕ, ως η μοναδική αντι-ΕΟΚ δύναμη, εχθρικό με τα όνειρα του Λαού - να και μια άλλη βασική αιτία αντικομμουνισμού....
Δεν είναι εύκολη η αποτοξίνωση.
Μετά, ποιός άλλος κουβαλάει τον σταυρό της αναγκαίας υπεράσπισης του Υπαρκτού, του Στάλιν βεβαίως, κάθε ατυχίας η λάθους μιας 90-χρονης επικής πορείας ενάντια σε θεούς και δαίμονες;
Πολεμάμε κουβαλώντας αναγκαστικά στις πλάτες μας και τα πιο βαρειά μας όπλα, προσελκύοντας τα πιό ανελέητα πυρά του εχθρού.
Υπάρχει καμιά σύγκριση ανάμεσα σε ΚΚΕ και στις παιδικές χαρές της υπόλοιπης "αριστεράς";
Αλλά αυτές τις δυσκολίες πρέπει να υπερνικήσουμε.
Μη μας τρομάζει όμως, αν αυτός ο σκληρός αγώνας έχει και απώλειες - αλλιώς τι σόϊ σκληρός θάταν;
Είναι γεγονός, πως η Αντίδραση ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ το πολιτικό παιχνίδι, αλλά σε μια κατιούσα πορεία.
Είναι γεγονός πως σε αυτές τις εκλογές φάνηκε μια συντηρητική αναδίπλωση του εκλογικού σώματος, καθώς το σύνολο των δηλωμένων συντηρητικών ΑΥΞΗΘΗΚΕ κατά +~6%, έστω κι αν οι μισοί σε αντιμνημονιακή βάση.
Το σύνολο της εκφυλισμένης "αριστεράς" (Πασοκ, Σύριζα, Δημάρ, Ανταρσύα, ΕΕΚ,) ΕΧΑΣΕ σε ποσοστά (~5% προς τα δεξιά, ~1% προς ΚΚΕ, που υπερκάλυψε δικές του απώλεις), παρά κάποιες επιμέρους εσωτερικές θετικές ανακατατάξεις, όπως οι λίγες διαρροές Πασόκ προς Ανταρσύα.
Οι εκβιασμοί εν μέρει πέρασαν. Αλλά πρόκειται για πύρρειες νίκες της Αντίδρασης.
Δεν έχουμε καταφέρει λίγα. Της καίμε συνεχώς τα χαρτιά και αναγκάζεται να παίζει τα ρέστα της.
Θα κάψει και το ίδιο το Μνημόνιο (έχει χρήμα; -που να τώβρει;) η θα επιλέξει Χρεωκοπία και φασισμό,
για να μην χάσει τον έλεγχο στην Ελλάδα;
Το σίγουρο είναι πως στην θύελλα, που έρχεται το ΚΚΕ μπαίνει με τις λιγώτερες απώλειες και το συμπαγέστερο "στράτευμα". Κι αυτό μπορεί νάναι παράγοντας αισιοδοξίας για την ΕΤ και τον Λαό.
Τα μεγάλα διλήμματα είναι μπροστά στην εκφυλισμένη "αριστερά".
Αυτήν, που πέρσι πανηγύριζε για την "Λυβική εξέγερση" και φέτο για την "νίκη των αριστερών δυνάμεων" στην Ελλάδα και την Γαλλία!

3+60 είπε...

Θα συμφωνήσω πάντως και το λέω τελείως καλοπροαίρετα οτι το σύνθημα για "λαική εξουσία" ή "την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία" ή "κοινωνικοποίηση των μονοπολίων" δεν είναι καθόλου κατανοητά.Τι πάει να πεί δηλαδή;Πως θα γίνουν όλα αυτά;Θα εχουμε καπιταλισμό;Σοσιαλισμό;Τίποτα απο τα δύο;Δε μπορώ να δψ τον τρόπο εκπλήρωσης αυτών των αιτημάτων ενώ μου ακούγονται σωστά.Το κίνημα δεν μπορεί να ανατρέψει καμία πλευρά της επίθεσης πως μπορεί να πραγματώσει αυτά τα αιτήματα.Αυτό το πρόβλημα το έχουν και άλλες δυναμεις ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά απο αυτούς το περιμένω μιας και μιλάνε αφορολόγητα.

βουρνούκιος είπε...

σεχτάρ, πέρα από θλιβερός, είσαι και άσχετος:

ΔΕΝ είναι η μοναδική αντιΕΕ δύναμη το ΚΚΕ.

Εάν διάβαζες έστω και 1 (ένα) υλικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα το καταλάβαινες αυτό.

2. Εάν θεωρείς "εκφυλισμένη" Αριστερά την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΕΕΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ και τα τσουβαλιάζεις με ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ, ε, τότες δεν έχεις κουκούτσι μυαλό!!
Κάνεις και μια λαθροχειρία που αρμόζει σε αστικά σκεπτόμενους και όχι φυσικά σε κομμουνιστές, όπου αθροίζεις τα ποσοστά της... "εκφυλισμένης" (όπως μόνο εσύ πανελλαδικά πιστεύεις) Αριστεράς (ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ,ΑΝΤΑΡΣΥΑ,ΕΕΚ (!!!!!!) ΉΜΑΡΤΟΝ)....

Αχ βρε σεχτάρ τίποτα δεν έμαθες από την πραγματικότητα

βουρνούκιος είπε...

Και για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Ναι χρειάζεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βγει με σαφήνεια και να συμβάλλει περαιτέρω α. στη συγκρότηση των λαϊκών θεσμών και β. στη διαμόρφωση του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής. Και στο πλαίσιο αυτό να ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΠΟΙΗΣΕΙ την κυβέρνηση αυτού του μετώπου με το μεταβατικό πρόγραμμα ως περιεχόμενο.

Ανώνυμος είπε...

7 Μαΐου 2012 5:22 μ.μ

Συμφωνω οτι δεν μπορεις να αντιμετωπιζεις τους απλους ψηφοφορους σαν εμπειρους επαναστατες
που εχουν μαθει το μαθημα για το πως το επαναστατικο κομμα και το ταξικο κινημα καταλαμβανει την εξουσια.

Το κομμα δεν εχει την πολυτελεια να παραγνωριζει και επιδεκτικα αγνοει
βασικους επικοινωνιακους κανονες.

Οι εκλογες αναμεσα στα αλλα ειναι και αφορμη πλατιας προπαγανδισης των θεσεων σου.

Να διεξαγεις αυτον τον αγωνα με "αρνηση" ειναι εκτως καθε λογικης και επιστημης.

Το ΚΚΕ ειναι κομμα που στηριζεται στην επιστημη.
Αυτο πρεπει να ισχυει και στο θεμα της επικοινωνιας.

Κατα τη γνωμη μου θα πρεπει να αναλυθει ολη η επικοινωνιακη σταση του κομματος και του ΠΑΜΕ απο τις 6 του Μαη 2010 και μετα.

AntonXXXX

kollaps είπε...

"Το σύνολο της εκφυλισμένης "αριστεράς" (Πασοκ, Σύριζα, Δημάρ, Ανταρσύα, ΕΕΚ,) ΕΧΑΣΕ σε ποσοστά (~5% προς τα δεξιά, ~1% προς ΚΚΕ, που υπερκάλυψε δικές του απώλεις), παρά κάποιες επιμέρους εσωτερικές θετικές ανακατατάξεις, όπως οι λίγες διαρροές Πασόκ προς Ανταρσύα."

Tι πίνεις και δεν μας δίνεις ρε άνθρωπε..

Θα μου απαντήσει κανείς με βάση ποία λογική στο σημερινό πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη υπάρχει προνομιακό κάλεσμα στους ψηφοφόρους ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και όχι σε αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ;

Ανώνυμος είπε...

Ανακοίνωση της ΚΕ

Ανώνυμος είπε...

"Η δική μας απάντηση είναι καθαρή και συγκεκριμένη: Λέμε όχι στην ΕΟΚ ακριβώς γιατί λέμε ΝΑΙ στην ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ,ΝΑΙ στην ΕΝΩΜΕΝΗ ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ,ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ. Η πάλη για την αποδέσμευση δεν είναι ένα μονόπρακτο έργο, μια αποσπασματιή διαδικασία, αυτοσκοπός.Πρέπει νατη δούμε ως μια διαδικασία, μια πράξη που το αποτέλεσμά της θα εξαρτηθεί από τη συνολική πορεία ων κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα θα επηρεάζεται σημαντικά από την πορεία της πάλης και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες."(σ.12)
"Χωρίς να παραιτείται από τη διαφώτιση και τη δράση για την αναγκαιότητα της αποδέσμευσης, δε θεωρεί ότι η θέση αυτή αποτελεί προκαταβολικό όρο για κοινή δράση και συνεργασία στο κοινωνικό επίπεδο"(σ.144).
Στο βιβλιαράκι με τα Υλικά της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης 10-11 Απρίλη 1993, όταν δηλαδή είχε καθαρίσει ο Κόπρος του Αυγείου.
Τι έχει απομείνει από αυτό το ΚΚΕ, ας μας πουν οι σημερινοί υμνολόγοι των τροτσκιστών εισοδιστών που τρύπωσαν στην ηγεσία.

Ανώνυμος είπε...

Πολλά μπορούμε να πούμε αλλά ας μείνουμε στα βασικά.

Ο Μάο έλεγε πως σε όλα τα κοινωνικά φαινόμενα υπάρχει δεξιά αριστερά και κέντρο.Στην δεξιά βάλτε ΝΔ ,Καμμένο ,ΧΑ ,ΛΑΟΣ,ΔΗΣΥ,ΔΞ,ΔΡΑΣΗ.Από περίπου 40 στο 46%.με μετατόπιση προς την ακροδεξιά(ναζιστική και νεοφιλελεύθερη) εις βάρος της νορμάλ δεξιάς (ΝΔ).

Στο κέντρο βάλτε ΠΑΣΟΚ Οικολόγους Κουβέλη και Κατσέλη.Από 46 στο 23.

Η αριστερά από 13 στο 27.Συνολικά μικρή άνοδος δεξιάς με κερδισμένη την ακροδεξιά,κατάρρευση κέντρου και άνοδος της αριστεράς.

Μάλιστα μεγάλη άνοδος της αριστεράς,με επίκεντρο την στροφή μισθωτής εργασίας προς την μεριά της,πρωτιά στα αστικά κέντρα κτλ.Το πρόβλημα είναι ότι εγκλωβίζεται στο δίπολο γενικόλογου κυβερνητισμού-γενικόλογου αντισυστημισμού.

Η ουσία είναι αλλού.Μια εναλλακτική κοινωνική συμμαχία υπό εργατική ηγεμονία δεν θα μπορέσει ποτέ να πάρει την διεύθυνση της κοινωνίας και να εισάγει την περίοδο του κοινωνικού μετασχηματισμού χωρίς ρήξη με το κεφάλαιο το κράτος του και τις διεθνείς του συμμαχίες.Στην συγκυρία αυτό κωδικοποιείται από την μεριά του συστήματος στην αναγνώριση του χρέους και την παραμονή σε ευρώ και ΕΕ.

Από την άλλη εξίσου λάθος είναι και η λογική του ΚΚΕ.Άρνηση αντικαπιταλιστικών στόχων πάλης στο σήμερα που να βελτιώνουν την ζωή των εργαζομένων(αυτό δεν είναι σοσιαλδημοκρατία,οργανώσεις και κόμματα που λένε ότι είναι ,χρειάζονται ΤΩΡΑ αλλαγή καθοδήγησης)και να ανοίγουν δρόμους για μετά.Παραπομπή των πάντων στην εργατική και λαϊκή εξουσία,πλήρως απροσδιόριστου ταξικού περιεχομένου και δρόμου προσέγγισης.

Το "δεν είμαστε αριστερά" ήταν η επιτομή ενός αυτοκαταστροφικού σεχταρισμού.Αν δηλώνεις με τέτοιον φανατισμό ότι δεν έχεις σχέση με την τάση της εργαζόμενης κοινωνίας για αντίσταση και χειραφέτηση,δεν μπορείς να περιμένεις και τίποτε άλλο από την ήττα.Το πρόβλημα είναι ότι καμία εμπιστοσύνη δεν έχω στην ηγεσία του ΚΚΕ ότι δεν θα ταμπουρωθεί ακόμα περισσότερο.Ότι θα βάλει την γραμμή της στην βάσανο της ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος και της αυτοοργάνωσης του λαού,από κοινού με την υπόλοιπη αριστερά.

Αρνητικό και το αποτέλεσμα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.Οι επιλογές "κομματικής" οικοδόμησης με όρους ιδεολογικούς,αυτού που λέμε αντικαπιταλιστική αριστερά και όχι συμπόρευσης της με ρεφορμιστικής τάσεις στην βάση πολιτικού σχεδίου ήταν σαν να πυροβολάμε το πόδι μας και σαν να πριονίζουμε το κλαδί στο οποίο στεκόμαστε.Η συμπιεζόμενη σε βαθμό ασφυξίας μισθωτή και γενικά λαϊκή πλειοψηφία δεν πείστηκε ότι η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι χαμένη.Όπως και στο ΚΚΕ.Γι'αυτό και τους άφησε στάσιμους(η ΑΝΤΑΡΣΥΑ από 95000 στις 75000,βάλε και την πιο εύκολη ψήφο των περιφερειακών).Και καλά τους έκανε.Όχι γιατί όντως η ψήφος σε ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΚΚΕ θα ήταν χαμένη.Ούτε γιατί αυτή στον ΣΥΡΙΖΑ είναι κερδισμένη.Πολύ απλά γιατί οι εργαζόμενοι στρατεύονται σε σχέδια βελτίωσης της ζωής τους κατά προτίμηση από αυτό με τον πιο εύκολο δρόμο,που φαντάζει πιο εφικτός και κοντινός χρονικά.Μένει για την αριστερά να δημιουργεί έναν δρόμο πιο αληθινό και πιο δύσκολο(μοιραία).Χωρίς όμως να φτύνει κατάμουτρα την λαϊκή διαθεσιμότητα,αλλά να την μετασχηματίζει.

Ευτυχώς ή δυστυχώς "το μέλλον διαρκεί πολύ"...

demis είπε...

"...Η κινηση προς τον ΣΥΡΙΖΑ ειναι αντιφατικη πιστευω.Οταν ο κοσμος του θα απογοητευθει,ειτε θα παει στον καναπε ειτε θα παει στο ΚΚΕ.Γι' αυτο βλεπω με σχετικα καλο ματι την ανοδο του.Καλυτερα ΣΥΡΙΖΑ παρα ΧΑ.Μην γινομαστε ισοπεδωτικοι..." 4:06 μ.μ.

Πάλι καλά, θα πω εγώ.
Αλλά μην παίρνεις και όρκο. Προς το παρόν, μετά το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ (και τον αφανισμό του κωλοτούμπα ΛΑΟΣ), οι 4οι χαμένοι των εκλογών είναι το ΚΚΕ. Γιατί; Μα -απλοούστατα- γιατί η ομφαλοσκόπησή του κοντεύει να πάρει τάσεις αυτισμού! Και, φυσικά, γιατί αδυνατεί να αφουγκραστεί την κοινωνία και τους κραδασμούς της.
Στην "επίθεση φιλίας" του σύριζα, απάντησε με γλώσσα που προδίδει -κατά τη γνώμη μου- μόνο ένα πράγμα: φόβο! Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και στην χθεσινή δήλωση της αλέκας.
Φόβος για την -προ πολλού χαμένη- πρωτοκαθεδρία στο κίνημα, φόβος και υπεκφυγές για την αδυναμία ανάληψης ευθυνών. Ο σύριζα δεν είναι κουβέλης. Αλλά οι προφάσεις εν αμαρτίες βαφτίστηκαν, από το κόμμα, αγεφύρωτα χάσματα!

RedBoy είπε...

Μία άποψη για το πρόβλημα της «πράξης»...Συναφές με το αποτέλεσμα εκλογών:

http://anentaxtoi.tumblr.com/

Αναυδος είπε...

τα καθεστωτα του υπαρκτου σοσιαλισμού ήταν 'γραφειοκρατικά΄κατα την άποψη πολλων αριστεριστών αλλα στον καπιταλισμό δεν υπάρχει κρατικη γραφειοκρατία ουτε κρατος που η συντριπτικη πλειοψηφεια των υπαλληλων του δουλευει γα τα συμφεροντα και την αναπαραγωγη του κεφαλαιου. Ουτε η Χρυση Αυγη είναι και αποτελεσμα των εκπαιδευτικών που εχουμε στα σχολεια ενώ ο εθνικισμός πεφτει περιπου από τον ουρανο

Τι άλλο θα ακουσουμε μεχρι να γινει ο τσιπρας κυβερνηση

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Βουρνούκιε, μη φέρεσαι σαν ανώριμος έφηβος (βρίζοντας) και πρόσεχε τι διαβάζεις. Το πρόβλημα της ΕΟΚ υφίσταται από το '~50, και μέχρι σήμερα η κύρια (=ενεργός) δύναμη που την αντιπαλεύει, κοντά 60 χρόνια, είναι το ΚΚΕ. Γνωρίζω ότι υπήρξαν κι άλλες δυνάμεις, όπως το Ναρ, που υιοθέτησαν παρόμοια θέση αλλά ήταν ήσσονος επιρροής, μάλλον άγνωστες στον Λαό, οπότε δεν έπαιξαν αξιόλογο ρόλο.
Για τη ταύτιση Πασοκ-Σύριζα-Ανταρσύα κλπ. υιοθετώ τον μόνο εφαρμόσιμο κανόνα: Αριστερός είναι όποιος το δηλώνει. Ασφαλώς και δεν είναι επιστημονική κατηγορία. Αλλά αποφασίστε επιτέλους όσοι τσαμπουνάτε συνεχώς το "αριστερά" και "αριστερός" τι περιεχόμενο δίνετε στον όρο. Ομως, όπως φάνηκε και σε τούτες τις εκλογές, υπάρχει μια διαχυτικότητα (κινητικότητα) ανάμεσα σε αυτούς τους χώρους, που δείχνει μια ταύτιση, που την αποδίδω στην κοινή (και καθοριστική) αντικουκουέδικη (και αντισοσιαλιστική και αντισταλινική) βάση τους. Γι αυτό και υιοθετώ τον όρο "εκφυλισμένη Αριστερά", που ανταποκρίνεται ανταποκρίνεται πολύ καλά στον αντεργατικό και προβοκατόρικο ρόλο, όπου έχει ξωκείλει όλος αυτός ο πράγματι παρδαλός χώρος τα τελευταία χρόνια.

Ανώνυμος είπε...

Ποια προ πολλου χαμενη πρωτοκαθεδρια στο κινημα ρε Ντεμη.... Σε καμια συγκεντρωση-πορεια-απεργια εχεις παει? Ενταξει, δωσατε εδω και ενα μηνα το ΟΚ στον Τσιπρα να λεει εν λευκω οτι του κατεβει στο κεφαλι για να αρπαξει ψηφους απο παντου, τα λετε κι εσεις? Σας ζαλισαν τα "δυσθεωρητα υψη" του 17% και δεν ξερετε τι λετε μου φαινεται... Και ποιο φοβο του ΚΚΕ? Αρνηση για συνεργασια απο μερους μας υπηρχε παντα, ακομα και σε εποχες που ετρεμε το φυλλοκαρδι σας να μπειτε στη Βουλη και δεν ειναι καθολου παλιες αυτες οι εποχες. Οποτε για ποιο φοβο μιλας? Αρχισατε ηδη να μιλατε σαν πασοκοι, που τον αισχρο κυβερνητισμο τους τον κρυβουν πισω απο φρασεις τυπου "δεν φοβομαστε να αναλαβουμε τις ευθυνες μας".

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

"οι σημερινοί υμνολόγοι των τροτσκιστών εισοδιστών που τρύπωσαν στην ηγεσία".

Και πώς τα κατάφεραν βρε παιδί μου, τέτοια συνωμοσία; Συλλογική ηγεσία δεν είχε το κουκουέ; Ποιος την εξαπάτησε μαζικά και τρύπωσε τους δικούς του; Με τι σκοπό και ποιο συμφέρον; Πως εξηγείται κοινωνικά αυτή η στροφή;
Εγώ που είμαι απ' έξω πχ περιμένω μια πειστική ικανοποιητική εξήγηση σε αυτά τα ερωτήματα. Αλλιώς μένει μόνο η λάσπη κι η σπέκουλα σε ένα μέτριο-κακό αποτέλεσμα. Αλλά είναι ζήτημα πόσους πείθεις με όλα αυτά.

Για την ουσία, δε μπορώ να πω ότι με στενοχωρεί η διατύπωση για την ενωμένη σοσιαλιστική ευρώπη. Εκτός και αν θεωρείται αριστερίστικη..

Υγ: παρακαλείσαι την επόμενη φορά να βάλεις και ψευδώνυμο.

Ανώνυμος είπε...

Και τι πρέπει να κάνει η Αριστερα για τις επαναληπτικές;;;;

Θα επιδιώξει το ΚΚΕ συμμαχία με σχηματισμούς του εξωκοινοβουλίου που είναι συνεπεις στη σταση τους απέναντι στην ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς για να αντιμετωπίσει τον ευρωλιγούρη ΣΥΡΙΖΑ;

Kostas είπε...

@kollaps
"Θα μου απαντήσει κανείς με βάση ποία λογική στο σημερινό πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη υπάρχει προνομιακό κάλεσμα στους ψηφοφόρους ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και όχι σε αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ;"
poia akrivos diafora exoun oi psifoforoi tou siriza me tou pasok k tis nd?Pera apo to oti panigirizoun se kathe ekloges k se allo simeio (ippokratous, siggrou, koumoundourou?)...Mia xara to ethese o rizos, antiepikoinoniaka vevea, alla ti na kanoume, aftoi eimaste

redandreas είπε...

Πρέπει να διοργανωθεί αναλυτικός διάλογος για τις αιτίες ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ συγκριτικά με το ΚΚΕ. Στος συντρόφους Kollaps
και απολίθωμα προτείνω να ξαναδιαβάσουν προσεκτικά τις αποφάσεις του 3ου και 4ου συνεδρίου της Κομ. Διεθνούς. Θα κατανοήσουν τη διαφορά
της λενινιστικής γραμμής όταν υπάρχει επαναστατική άνοδος των μαζών σε σχέση με την περίοδο υποχώρησης.Θα κατανοήσουν την αντίθεση θεωρητικών στελεχών του ΚΚΕ με τη νικηφόρα και επίκαιρη γραμμή του αντοφασιστικού μετώπου του Σταλιν-Δημητρώφ του 7ου συνεδρίου που αποτελεί συνέχεια του 3ου και 4ου. Όσο για τις κοινωνικές δυνάμεις στηριξης της αριστερής αναθεώρησης ας μην ξεχνάμε την εργατική
αριστοκρατία (βουλευτές, συνδικαλιστές, επαγγελματικά στελέχη) που χρησιμοποιούν επαναστατική φρασεολογία για να αποφεύγουν την πραγματική σύγκρουση.

Λαμογιος είπε...

@ντεμη

Το ΚΚΕ ουσιαστικα εχει δικιο,αλλα για αλλη μια φορα δεν το χειριστηκε επικοινωνιακα καλα.
Θα επρεπε να πει οτι θελει την συμμαχια υπο 3 ορους
-Εξοδος απο ΕΕ
-Μονομερη διαγραφη του χρεους
-Κοινωνικοποιηση μεσων παραγωγης

Ο Τσιπρας φυσικα θα αρνιοταν γιατι δεν υπαρχει τιποτα κοινο με το προγραμμα του,και ετσι και θα διασαφηνιζοταν η μεταξυ τους διαφορα και θα ξεσκεπαζοταν ο δηθεν ενωτικος ΣΥΡΙΖΑ.

Σιγουρα ειναι χαμμενο το ΚΚΕ απο τα χθεσινα.Το θεμα ειναι αν θα βγει χαμμενος και ο λαος απο ολα αυτα.Εγω πιστευω πως πολυ πιθανον ναι.Το οτι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορει να εχει καλυτερη τακτικη δεν μου λεει κατι.Η σωστη τακτικη εχει νοημα για τον εργαζομενο στον βαθμο που υποστηριζει μια σωστη στρατηγικη.Σωστη τακτικη ειχε και ο Α.Παπανδρεου στα 80ς.Τι προσεφερε στο λαο περα απο προσκαιρη ευημερια και συντηρητικοποιηση?

Συμμαχια σε εκλογικο επιπεδο,θα ηταν καταστροφη για το ΚΚΕ να γινει.Για ενα ΚΚ το Α και το Ω ειναι η στρατηγικη,κατι που θα υποβαθμιζοταν αφανταστα μεσω των συμβιβασμων που θα επρεπε να γινουν σε μια υποτιθεμενη συμμαχια ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ.Τα κομματα πρεπει να ειναι οσο το δυνατον κρυσταλλινα και μονολιθικα,γιατι καλουνται να επεξεργαστουν θεσεις για απειρα θεματα.Δεν ειναι οπως στα συνδικατα που μπορεις να συμφωνησεις σε 2-3 χωρις μεγαλη ζημια.Ειναι ντροπη που αυτοαποκαλουμενοι κομμουνιστες στην ΚΟΕ,την ΔΕΑ και αλλες τετοιες γκρουπες,στηριζουν την σοσιαλδημοκρατια του Συν και γινονται ουρα της.

Ανώνυμος είπε...

"Εφτά σε παίρνει αριστερά μην το ζορίζεις. Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη..."

Τόσοι μας βλέπω να μένουμε στο τέλος. Μακάρι να έχουμε την Αλέκα γραμματέα τουλάχιστο.

Ανόνημος είπε...

Νομίζω ότι το μοναδικό λάθος που έκανε το ΚΚΕ, είναι ότι δεν προετοιμάστηκε κατάλληλα για τους ειδικούς στόχους της επίθεσης που θα δέχονταν. Δηλαδή, το ΚΚΕ ενώ περίμενε λυσσαλέα επίθεση από την αστική τάξη, φαντάζονταν ότι θα στόχευε στους "συνήθεις υπόπτους": Τυποεκδοτική, απολύσεις, Γερμανός, Στάλιν, η κόρη της Αλέκας στο ιδιωτικό, βρώμικο '89. Όμως τα αστικά επιτελεία, που βεβαίως τη στρατηγική τους τη χαράσσουν όχι τα βουτυρόπαιδα που κατεβαίνουν υποψήφιοι αλλά σπουδαγμένοι αμερικανοτραφείς επικοινωνιολόγοι διαφημιστές και μανατζερίστες, επικέντρωσαν την επίθεσή τους στη μη συνεργασία με την υπόλοιπη "αριστερά". Αναστοχαστείτε λίγο, από την απειροελάχιστη παρουσία κομματικών στα τηλεπαράθυρα, τι ποσοστό του χρόνου αφιέρωσαν τα παπαγαλάκια ρωτώντας και ξαναρωτώντας και ξαναμαναρωτώντας και πάλι ξαναρωτώντας τα περί συνεργασίας με ΣΥΡΙΖΑ.
Στην ουσία, έφεραν τους εκπροσώπους και υποψηφίους του Κόμματος σε θέση επιθετικής άμυνας, τους εξανάγκασαν να καταλήξουν στο "Επιτέλους, εάν θέλετε κυβέρνηση αριστερής διαχείρισης ΜΗΝ μας ψηφίζετε, εμείς δεν το θέλουμε και δεν θα το κάνουμε, απευθυνθείτε αλλού". Όχι πως αυτό είναι ψέματα ή λάθος, είναι πράγματι ο κεντρικός άξονας της εκλογικής συμμετοχής του Κόμματος, αλλά είναι μόνο η μία πλευρά! Η άλλη πλευρά, χωρίς την οποία είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κατανοήσει κανείς τη θέση, έχει να κάνει με τους ΛΟΓΟΥΣ αυτής της άρνησης. Αρνούμαστε όχι επειδή είμαστε κολλημένοι και κομπλεξικοί, αλλά επειδή μια τέτοια λύση δεν μπορεί να αποδόσει, και αν δεχτούμε θα είναι σαν να προδίδουμε το λαό. Αλλά σε ελάχιστες περιπτώσεις επέτρεψαν στους κομματικούς εκπροσώπους να ολοκληρώσουν το συλλογισμό τους. Ακόμα και την ίδια την Αλέκα, που ως ΓΓ πάντα της συμπεριφέρονται με περισσότερο τακτ απ' ότι τα άλλα στελέχη, ΠΑΝΤΑ την διέκοπταν όταν έφτανε σε αυτό.

Έτσι ο κόσμος κατέφτασε στις κάλπες έχοντας απόλυτα και μέχρι τελευταίας τελείας ξεκαθαρισμένο το ΟΤΙ το Κόμμα δεν πρόκειται να συνεργαστεί με την υπόλοιπη αριστερά, αλλά ελάχιστοι καλοπροαίρετοι (ούτε καν όλοι οι καλοπροαίρετοι) δεν κατάλαβαν το ΓΙΑΤΙ αρνείται. Παρέμεινε η εικόνα του "κολλημένου ΚΚΕ" που αρνείται να συνεργαστεί "επειδή είναι κολλημένο/απομονωτικό".

Τα στάσιμα ποσοστά του Κόμματος νομίζω ότι επιβεβαιώνουν την παραπάνω εκτίμηση. Ο κόσμος που ξαναψήφισε ΚΚΕ ήταν ο ήδη κερδισμένος κόσμος, αυτός που δεν είχε αυταπάτες, ήξερε από την μακρόχρονη δουλειά που του έγινε τι λέει το Κόμμα και τι όχι. Δεν κατόρθωσε να κάνει άνοιγμα γιατί δεν του δόθηκε από τα ΜΜΕ η δυνατότητα να παρουσιάσει ολοκληρωμένα τη θέση του. Προφανώς αυτό δεν έγινε τυχαία αλλά μετά από στρατηγικό σχεδιασμό, και φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε επιτελικά στην υλοποίηση του σχεδίου εγκλωβισμού των μαζών και αποδυνάμωσης του Κόμματος, με τις διαρκείς επιθέσεις φιλίας και "ενότητας". Την επιβράβευσή του την πήρε από τη σημερινή στήριξη του ΣΕΒ.

haridimos είπε...

Με 46% από 40% μάλλον δεξιόστροφα τα βλεπω.. και με αυξηση σε ψηφους..

τώρα για τα πανηγύρια που παίρνουν όλοι μαζί 1,5%..
Το 2007 υπήρχαν 49 ψηφοφόροι του ΚΚΕ για κάθε ψηφοφόρο του ΜΕΡΑ.
Το 2009 υπήρχαν 21 ψηφοφόροι του ΚΚΕ για κάθε ψηφοφόρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Το 2012 υπάρχουν 7 ψηφοφόροι του ΚΚΕ για κάθε ψηφοφόρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ .

demis είπε...

Ανώνυμε,

Ο Τσίπρας δεν μίλησε για κυβέρνηση για την κυβέρνηση, αλλά για κυβέρνηση της Αριστεράς. Τώρα, το κατά πόσο αυτό είναι εφικτό, θα έπρεπε να κριθεί μέσα από πλατύ διάλογο. Και μέσα στον σύριζα υπάρχουν σαφείς αντιευρωπαικές τάσεις και διατυπώνονται προβληματισμοί, ακόμη και ως προς το νόμισμα.

Άκουσα και το άλλο κουφό, και μάλιστα από τον 902: Ο Δασκαλόπουλος λέει θέλει τον σύριζα στην κυβέρνηση και αυτό αποδεικνύει ότι δεν τον φοβούνται οι βιομήχανοι! Μα δεν είναι σαφές ότι θα ήθελαν πολύ κάτι τέτοιο οι βιομήχανοι για να αποδυναμώσουν και να μαγαρίσουν την ψήφο του λαού. Και θα ενέδιδε ποτέ σε αυτό η Αριστερά; Γι' αυτό ακριβώς χρειάζεται ευρεία συμμετοχή σε ένα αντικαπιταλιστικό-αντιιμπεριαλιστικό μπλοκ δυνάμεων, που θα τους χαλάσει τα σχέδια. Τώρα, κάτι στελέχη στυλ Παπαδημούλη, ομολογώ πως με χαλάνε, αλλά η ήρα από το στάρι ξεκαθάρισε σε μεγάλο βαθμό.

Λαμόγιε,
θα ήταν ευχής έργον το επικοινωνιακό κομμάτι του σύριζα να έπειθε και εσένα, και όλους τους αριστερούς, για τις καλές του προθέσεις. Αλλά, ξέρω ότι δεν αρκεί...

Το τόνισε πολύ εύστοχα ο βαγγέλης ζ:

"Από την άλλη εξίσου λάθος είναι και η λογική του ΚΚΕ.Άρνηση αντικαπιταλιστικών στόχων πάλης στο σήμερα που να βελτιώνουν την ζωή των εργαζομένων(αυτό δεν είναι σοσιαλδημοκρατία,οργανώσεις και κόμματα που λένε ότι είναι ,χρειάζονται ΤΩΡΑ αλλαγή καθοδήγησης)και να ανοίγουν δρόμους για μετά.Παραπομπή των πάντων στην εργατική και λαϊκή εξουσία,πλήρως απροσδιόριστου ταξικού περιεχομένου και δρόμου προσέγγισης.
Το "δεν είμαστε αριστερά" ήταν η επιτομή ενός αυτοκαταστροφικού σεχταρισμού.Αν δηλώνεις με τέτοιον φανατισμό ότι δεν έχεις σχέση με την τάση της εργαζόμενης κοινωνίας για αντίσταση και χειραφέτηση,δεν μπορείς να περιμένεις και τίποτε άλλο από την ήττα.Το πρόβλημα είναι ότι καμία εμπιστοσύνη δεν έχω στην ηγεσία του ΚΚΕ ότι δεν θα ταμπουρωθεί ακόμα περισσότερο.Ότι θα βάλει την γραμμή της στην βάσανο της ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος και της αυτοοργάνωσης του λαού,από κοινού με την υπόλοιπη αριστερά."

Δεν θα μπορούσα να το διατυπώσω καλύτερα, όσο κι αν προσπαθούσα!

Ανώνυμος είπε...

Διαπιστώνετε βλέπω χρησιμοποιώντας τα εργαλεία του μαρξισμού-λενινισμού ότι ο πρόεδρος είχε δίκιο όταν έλεγε «κάποια ζώα δε με πιστεύουνε - τώρα θα με πιστέψουνε, ευτυχώς, και τα ζώα».

Αυτός τουλάχιστο έβγαζε γέλιο.

Εσείς είστε για κλάματα.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι δύσκολο πώς τα κατάφερε η εισοδιστική φράξια.
Έχουμε πρώτον το παράδειγμα των μ-λ.
Με χαμηλό ιδεολογικό επίπεδο και έντονο συναισθηματισμό(λόγω ταμπέλας), η επιστροφή των ιδίων στας γραφάς (δηλαδή, προς τα “αριστερά”) και η συνεπακόλουθη απογειωση ήταν το πιο εύκολο πράγμα. (τα ίδια παθαίνει και η ανταρσύα και το αρ.ρευμα του συν).
Επίσης, στη νέα εποχή μετά το 91, νέα πλαίσια τίθονταν. Και επειδή η αναγκαιότητα “να μη χαθεί η μπάλα” υπήρχε όσο ποτέ άλλοτε, όποιος φωνάζει περισσότερο “ζήτω ο μαρξισμός-λενινισμός”, τόσο πιο πολύ καλή θέση παίρνει στα ηγετικά κλιμάκια. Η περίπτωση του αρχιγλύφτη και “αρχισταλινικότερου” Χρουτσωφ με την προσωπολατρία που προώθησε λέει πολλά.
Για την κοινωνική σύνθεση που ρωτάς, δεν ήταν μόνο η εργατική αριστοκρατία που ήθελε να αναπαραχθεί (επαγγελματικά στελέχη και τεκνα αυτών), ήταν και οι φτωχοποιημένοι-προλεταριοποιημένοι μικρομεσαίοι που περιτριγυ ριζουν η και τρυπώνουν στο εργατικό κίνημα, δίχως να αφήσουν πίσω την ταλαντευόμενη και μικροϊδιοκτησιακή νοοτροπία τους
Η συλλογική ηγεσία που αναφέρεις, άνετα, από το 93 ως το 2001, ήταν δυνατό να αποδαρθρωθεί με την τακτική του σαλαμιού. Μην αναφέρουμε ονόματα. Όποιος θυμάται, θυμάται.
Τώρα, αν εκφράσεις-θέσεις όπως “ο όρος εθνική ανεξαρτησία δεν χει περιεχόμενο”, “Ο ελληνικός καπιταλισμός (…) είναι ιμπεριαλισμός”, “η στρατηγική όλων των ΚΚ παγκοσμίως πρέπει να είναι μία”, “ανεξάρτητο κράτος δεν έχει νόημα, αν είναι να γίνει καπιταλιστικό”, “ο Στάλιν υπερτίμησε τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις” ή “αντιφασιστική συμμαχία”(εντός εισαγωγικών) δεν ειναι τροτσκιστικές, οκ, είναι ...σταλινικές αν έτσι πιστεύεις,
Τέλος πάντων, ρωτώ: ισχύει η απόφαση του 93 ή όχι; Κι αν ναι (ή όχι), γιατί; Όχι τίποτε άλλο, αλλά τότε οι οπορτουνιστές είχαν φύγει...

ψευδώνυμο: ΚΚΕ - 90'ς (όταν το "μαγαζί" χτιζόταν ξανά λιθαράκι το λιθαράκι)

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Μεγάλη κουβέντα αυτή και μάλλον άκαιρη, αλλά θα μου πεις εγώ σε ρώτησα. Δε μπορώ να πω ότι πείστηκα από την απάντηση, αλλά την κρατάω στα υπ' όψιν.

Από τα ζητήματα που θίγεις στο τέλος κι ειδικά για τη θέση του ελληνικού καπιταλισμού, που πήγε να αποκτήσει "ιμπεριαλιστικά" χαρακτηριστικά στα βαλκάνια, αλλά έφαγε τα μούτρα του κι ήρθε στο μπόι του, εμένα με ενοχλεί μάλλον περισσότερο η άποψη που τείνει να αντιμετωπίζει την ελλάδα όχι ως χώρα με ενδιάμεση θέση, αλλά ως προτεκτοράτο -επομένως δε μπορεί να γίνεται λόγος για σοσιαλιστική επανάσταση και έτσι καταφεύγουμε σε κάτι ενδιάμεσο -πχ αγώνας για εθνική ανεξαρτησία. Κράτα δυνάμεις καλύτερα για προσεχή ανάρτηση που θα είναι και σχετική με το θέμα.

Κατά τα άλλα το καινούριο "μαγαζί" μου θυμίζει ενίοτε κκε 60ς και 70ς κι αυτό το θεωρώ προβληματικό.

Βουρνούκιος είπε...

Σεχτάρ, επειδή είσαι παλιός στο κίνημα, και για να καταλάβεις μια και καλή με όσο μυαλό μπορεί να διαθέτεις, την ειρωνία και το χλευασμό που εκτοξεύεις απέναντι στο ΝΑΡ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ -και μην πας να τα μαζέσεις για τις αντιΕΕ δυναμεις διότι το κείμενο σου ήταν σαφές-, μπορώ να στοπν αντιγυρίσω, με επίσης ειρωνία και χλευασμό:

"ΣΥΡΙΖΑ αλλαγή, δεύτερη κατανομή" ή στο πιο απλό:

Ο στόχος του ΚΚΕ για το 17% το '81 πιάστηκε εν έτει 2012 αλλά....από τους δεξιούς οπορτουνισταί, εντός της Αριστεράς!!!!

Το άθλιο τσουβάλιασμα που προσπαθείς να κάνεις (ΠΑΣΟΚ/ΔΗΜΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ/ΣΥΡΙΖΑ κλπ) δεν πιάνει μήτε σε αγέννητο βρέφος...

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την αντίληψη του Υ στο γκρανμα αλλά και πολλών μελών του ΚΚΕ για μέτωπο ΚΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ, με καρδιά το μεταβατικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δλδ με το -περίπου ίδιο- πρόγραμμα του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ.

Βουρνούκιος είπε...

ΚΑι φυσικά ΔΕΝ έχω καμμία αυταπάτη πως μπορεί να σταθεί μια αριστερή κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού, εάν ΔΕΝ συγκρουστεί και ΔΕΝ βγάλει τη χώρα από ευρώ και ΕΕ. Αλλωστε η αντιΕΕ θέση είναι η αντίληψη/θέση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συμφωνώ.

Επίσης δεν έχω καμμία αυταπάτη πως εάν αφήσεις το λαό χωρίς ζύμωση για τις δυσκολίες της μετάβασης, θα σου βγει σε καλό. Το αντιθετο: Θα σου βγει σε κακό.

ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ αρνείστε πολλοί σύντροφοι του ΚΚΕ να δεχτείτε πως μπορεί να υπάρξει αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής που μια πλευρά του να είναι ΚΑΙ η αριστερή/λαϊκή κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού που ΚΑΙ να βγάλει τη χώρα από ευρώ/ΕΕ ΚΑΙ να προετοιμμάσει το λαό, ΚΑΙ να στηριχτεί πάνω στους λαϊκούς θεσμούς και το κίνημα;;

ΓΙΑΤΙ να μην παλέψουμε ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΕΤΙΟ μετωπο και ΜΙΑ ΤΕΤΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;;;;

powerslave είπε...

προσπαθωντας να συνεισφερω κι εγω στην κουβεντα εκφραζοντας καταρχιν οριακα την αηδια μου σε πολλα σχολια που μη βλεποντας την κρισιμοτητα των καιρων εκφραζουν και παλι επαναστατικες μεσιανικες κ σεχταριστικες κορωνες με εμφανη διαθεση χλευασμου κ ειρωνιας προς τους υπολοιπους. Ο κοσμος σ'αυτες τις εκλογες ψηφισε με 2 κριτηρια. Για το ψωμι του στο σημερα κ για να καταδικασει το δικομματισμο(οχι συνολικα τους ενοχους). Οι ριζοσπαστικες δυναμεις του τοπου που περιεγραφαν κατι διαφορετικο κακα τα ψεματα ηττηθικαν.Και αναφερομαι στην ανταρσυα κ το κκε. Δεν μπορεσαν να βαλουν τον κοσμο σε μια αλλη κατευθυνση κ να τον πεισουν οτι αυτα που λενε μπορουν να συμβουν στο σημερα.Γιατι αυτο ειναι που καιει τον κοσμο. Το κκε το λεει αλλωστε οτι δεν μπορουμε να πετυχουμε νικες στο σημερα αλλα μονο οταν ερθει η λαικη εξουσια. Ο δικος μου προβληματισμος ειναι ο εξης: Με δεδομενη την ανοδο του φασισμου αν κ πιστευω οτι μολις μαθει ο κοσμος 2-3 πραγματα θα ξεφουσκωσει λιγο αν και δεν ειναι νομοτελιακο αυτο, κ την μεγαλη ανοδο της σοσιαλδημοκρατιας αλλα κ του νεοφιλελευθερισμου που αθροιστικα πηρε 7%, δεν θα πρεπει οι κομμουνιστικες δυναμεις του τοπου να κανουν κατι? Κ γινομαι σαφεις.Θα πει η παπαρηγα οτι κανω ανοιγμα-ανοιγω μια κουβεντα με τις συνεπεις επαναστατικες δυναμεις του τοπου για να διερευνηθει αν υπαρχει η προγραμματικη δυνατοτητα να συμπορευτουμε με τον οποιοδηποτε τροπο? Οποιος πει οτι δεν υπαρχουν αλλοι συνεπεις πλην του κκε αυτο που θα καταφερει θα ειναι απλα να ανοιξει παλι ενα διαλογο του στυλ ποιος την εχει πιο μεγαλη.Η κρισιμοτητα των στιγμων ειναι πολυ μεγαλη κ θυμιζει ανησυχιτικα εντονα την κατασταση στη γερμανια στις αρχες της δεκαετιας του 30 και ολοι ξερουμε πως κατεληξαν τα πραγματα

makis είπε...

«Πραγματικά, το νέο ανάμεσα στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές που το κόμμα σχεδόν διπλασίασε τα ποσοστά του, και αυτές ήταν το "κίνημα" των πλατειών που έδρασε πολυεπεπίπεδα.
-Σε πρώτη φάση έδωσε μία "κινηματική εναλλακτική" στον "αγανακτισμένο" νοικοκυρέο, η οποία ήταν στα μέτρα του. Δεν απαιτούσε δηλαδή κανένα συνειδησιακό άλμα.»

“Προς γνώση και συμμόρφωση:
Και 1% να φτάσει το ΚΚΕ, στο χέρι δεν το βάζετε! Αφού έχετε εσείς την σωστή γραμμή, αφήστε τους κομμουνιστές στην τύφλα τους...”

“Δεν κυβερνιέται με τανκς αυτός ο λαός εδώ και 40 χρόνια, για να μην φταίει...”

Αυτές οι τρεις αποστροφές (συμπτωματικά και οι τρεις του τρας) είναι απολύτως ενδεικτικές της μονόχνοτης μυωπικής και αριστερίστικης πολιτικής του σημερινού Κ.Κ.

Η πρώτη αφορά τη στάση απέναντι στο κίνημα όταν δεν έχει το πάνω χέρι ή τη πατέντα. Με δυο λόγια :λοιδορία, υπονόμευση, υποτίμηση, απαξίωση , αναχωρητισμός.

Η δεύτερη αφορά τη πρεμούρα για ιδεολογική «καθαρότητα» και περιχαράκωση κρυμμένη πίσω από «επαναστατική» ρητορεία της οκάς ,με βασικό ζητούμενο την επιβίωση του μηχανισμού και βασική απώλεια την κατανόηση και αξιοποίηση της κριτικής.

Η τρίτη μας δείχνει την εικόνα του αποκαμωμένου αγωνιστή που αφού έδωσε τα πάντα στον αγώνα φτάνει πια στα όριά του και αναφωνεί : «Τι άλλο να κάνω ρε γαμώ τη, είναι μαλάκας ο κόσμος τελικά…» Κι είναι επίσημη θέση αυτή («έχει ευθύνες ο λαός» , «ο λαός πρέπει….» , «ο λαός να απαντήσει…») Όχι κύριε! Ο λαός δεν φταίει ! Ο λαός θα έχει ευθύνες όταν η υπόθεσή σου θα έχει νικήσει. Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς τη λύση του προβλήματος για να το λύσεις .

Ιδεολογική τεμπελιά, περιχαράκωση ,επικοινωνιακή ένδεια .Αυτά φτάνουν για να μείνεις στις ίδιες πάνω-κάτω ψήφους με το 2009…

Αλλά ξέχασα… το ότι δεν υπάρχει βασικός μισθός, το ότι μας κλέψαν τις συντάξεις, το ότι δουλεύουμε (όποιοι δουλεύουμε) μέρα παρά μέρα 4 ώρες, το ότι μας σπάει στο ξύλο το κράτος κι οι κουμουνιστές βουλευτές κάνουν επανάσταση πετώντας μνημόνια σον βενιζέλο 100 μέτρα πιο πέρα, δεν είναι θέματα… αρκεί να μη βάλει στο χέρι το σύστημα το ΚΚΕ… Δηλαδή τι άλλο θα γίνει αν το βάλει στο χέρι? Θα μπει η χρυσή αυγή στη βουλή?

makis είπε...

@ΚΚΕ - 90'ς
Λες «Μην αναφέρουμε ονόματα. Όποιος θυμάται, θυμάται.»
Εγώ θα πω ένα: Μήτσος Κωστόπουλος

TRASH είπε...

@makis:
αν απάνταγες και σε κάτι από αυτά επί της ουσίας, καλά θα ήταν.
Το "κουλό" που λες είναιη πως ο λαός δεν έχει ευθύνη για ό,τι του συμβαίνει. Τι περιμένει δηλαδή; να του δώσουμε εμείς την εξουσία στο πιάτο για να έχει μετά; Κοίτα να δεις που οι ΚKέδες φτάσαμε να μιλάμε σαν αναρχοαυτόνομοι μπροστά σε κάτι ελευθερόφρονες "αντισταλινικους". Τι είναι δηλαδή ρε παίδες ο λαός; Πρόβατο και δεν έχει ευθύνη;
Μονο και μονο βλέποντας κάτι τέτοιες εκτιμήσεις των "φίλων του λαου", η αρχικές μου εκτιμήσεις επιβεβαιώνονται

TRASH είπε...

@makis:
Y.Γ.
Άντε και εσύ στο ΠΑΣΟΚ του μέλλοντος σου... και μετά "ξαναμανα" κριτίκαρε το ...ΚΚΕ για τις δικες σου επιλογές....
Φταίει δηλαδή το ΚΚΕ για την κατάσταση της εργατικής τάξης; λες και το ΚΚΕ έκανε το παγώνι όταν η εργατική τάξη οργανωνόταν και διεκδικούσε και δεν συνBαινεί (δυστυχώς) το αντίστροφο. Αλλα από την άλλη είναι εξοργιστικό όσοι προβοκάρουν κάθε παρέμβαση του ΚΚ σαν απόπειρα καπελώματος ή χειραγώγησης, να βγαίνουν μετά και να το κατηγορούν επειδή δεν ...τα κατάφερε!
Και άμα τα πάρει και κανεις κρανίο και αρχίσει τα μπινελίκια, τότε είναι κολλημένος και ...τραμπούκος του περισσού...
E, όχι μονα ζυγά δικά μας ρε μάκη....

Αναυδος είπε...

Τρας
Οποιος εχει ματια και στοιχειωδη λογικη βλεπει
Το ΚΚΕ πρωτοστατει στην ιδρυση του ΠΑΜΕ το 1999 οταν οι υπολοιποι ετρεχαν πισω απο τη γσεε-αδεδυ (κι ακομη τρεχουν) Το ΠΑΜΕ εστησε και στηνει οπου μπορει εργοστασιακες επιτροπες και συνδικατα και οργανωνει την παλη των εργατων οταν οι αλλοι η δηθεν αριστεροι συμμαχοι συσπειρωνονται με την ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ εναντιον του (ΟΣΝΙΕ, ΔΕΗ, ΕΚ Καρδιτσας ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΣΕΗ, ομ. τυφλων, Σωμ Μετ Πειραια κλπ και ολα αυτα μετα το μνημονιο),.Η εργατικη ταξη προσπαθει να οργανωθει και να αντισταθει οι δηθεν φιλοι της επιτιθονται στην οργανωση της. Αλλα αυτη πρεπει να τους δωσει συγχωροχαρτι και να συρθει από πισω τους.

Στη επελαση του νεοφιλελευθερισμού ο συριζα στηριξε το ΠΑΣΟΚ οπου μπορουσε, δημους νομαρχιες συνδικατα μαζικους φορεις κλπ. Στηριξε εν πολλοις τις ιδιωτικοποιησεις και τις ελαστικες σχεσεις εργασίας στηριξε και τον ιμπεριαλισμό (οπως πανατ μεσοβεζικα ) στις κυριαρχες επιλογές του (Γιουγκοσλαβια , σχεδιο αναν κλπ) Οι δηθεν αντικαπισταλιστες της ανταρσυα πηγαν να δωσουν συγχωροχαρτι στηνς αριστερη σοσιαλδημκλρατια μεσω της ΕΛΕ των α΄βαθμιων και αλλων πρωτοβουλιών και κοινης καθοδου. Επιτιθονται δηθεν ανωνυμοι ρουφιανοι στην εκλεγμενη ηγεσια του κομματος οτι δηθεν παραβιαζει τις αποφασεις του και σαν το λιακοπουλο μιλουν για εισοδιστικη φραξια οταν οι θεσεις και αποφασεις των συνεδριων ψηφιζονται με συντριπτικη πλειοψηφεια απο τα μελη του . Ενας γελοιος μιλησε για τον κωστοπουλο που πηγε στον συριζα αλλα πιθανα ξεχασε τον θεωνα και αφηνει δηθεν αιχμες οτι μηπως το ΚΚΕ δεν θα επρεπε να ειναι εναντιο στην ΕΕ στο ονομα της ενοτητας (των εργατων με τα αφεντικά τους το παραλειπει)

Και μετα σαλπιζουν ενοτητα ωστε να γυρισουμε στο 2008 να παρουμε μια ανασα βρε αδερφε να συνεχισει δηλ ο εργατης να ματωνει και ο συνταξιουχος να ζει στην πεινα αλλα τα στρωματα που υποστηριζουν (εργατικη αριστοκρατια δημ υπαλληλοι και μικροαστοι) να επιστρεψουν στη γωνια του τραπεζιου της αστικης ταξης που τους ξεπεταξε αντιδρωντας στην κριση .

Με αλλα λογια τραγουδουνστα αφεντικά:

λιγα ψιχουλα υπεραξιας σου γυρευω
κι ως την αλλη μου ζωη θα σε λατρευω

Ανώνυμος είπε...

Το πώς ακριβώς έφτασε μία εισοδίστικη τροτσκίζουσα αριστερίστικη ομάδα να αλώσει το ΚΚΕ είναι ζήτημα μέλετης. Το ότι έγινε είναι ενδεικτικό της μετάλλαξης των θέσεών του και της σταδιακής απόρριψης του προγράμματός του. Ο Λαφαζάνης έμεινε να το υπερασπίζεται. Αντικαταστατικά δεν τίθεται πλέον ζήτημα εξάρτησης της Ελλάδας, το ΑΑΔΜ δε χρειάζεται να είναι πλέον Δ, αφού η πάλη για δημοκρατία δεν αναδεικνύει την ταξικότητα του ζητήματος, το ενδεχόμενο κυβέρνησης αντιμονοπωλιακών δυνάμεων θεωρείται καταστροφικό,ακόμα και αν τα αιτήματα του ΠΑΜΕ ικανοποιηθούν από μία κυβέρνηση, έστω τα μισθολογικά, οι επιχειρηματίες θα φύγουν!! Οπότε, ίσως έχει δίκιο και ο Σαμαράς για τις ευθύνες της Αριστεράς...

Σε ό,τι αφορά το πώς φτάσαμε εδώ, σίγουρα σταθμοί ήταν ο Μήτσος Κωστόπουλος, οι αλλαγές στη σύνθεση της ΚΕ και του ΠΓ, η "νέα πορεία του ΚΚΕ στο λαό", αν τη θυμάται κανείς.

Παρεμπιπτόντως, μπορεί να μου δώσει κανείς λινκ με το πρόγραμμα του ΚΚΕ στο σάιτ του;; Πραγματικά το ψάχνω.

Ανώνυμος είπε...

Αν γίνουν ξανά εκλογές, πολλοί ΚΚΕ-ψήφοι θα στραφούν προς Τσίπρα, αυτό βλέπω στον περίγυρο μου, με την προοπτική να πάρει την πρώτη θέση. Πολλοί αμφιταλαντεύτηκαν στις τελευταιες εκλογες μεταξυ ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ και ψήφισαν το πρώτο, αλλά σε νέες εκλογές.....

Ανόνημος είπε...

@Λαμόγιος:
"Το ΚΚΕ ουσιαστικα εχει δικιο,αλλα για αλλη μια φορα δεν το χειριστηκε επικοινωνιακα καλα.
Θα επρεπε να πει οτι θελει την συμμαχια υπο 3 ορους
-Εξοδος απο ΕΕ
-Μονομερη διαγραφη του χρεους
-Κοινωνικοποιηση μεσων παραγωγης"


Αν και είμαι σίγουρος ότι το γράφεις πραγματικά καλοπροαίρετα, νομίζω ότι είναι πολύ αφελής σκέψη. Το "επικοινωνιακό έλλειμμα" του ΚΚΕ δεν οφείλεται σε κάποια ανικανότητα των μελών του, αλλά αντιθέτως αποτελεί κομμάτι της γενικής του γραμμής το να μην αναλώνεται σε επικοινωνιακά παιχνίδια.

Τι σχέση έχει το τελευταίο με αυτό που έγραψες εσύ;

Κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε "ναι" στο παραπάνω που προτείνεις; Ξυπνήστε, για τη σοσιαλδημοκρατία μιλάμε. Για τους σφαγείς των κομμουνιστών της Ρόζας. Η αφερεγγυότητά τους είναι παροιμιώδης. Ο κουλ Αλέξης έφτασε να χωράει στην ίδια ομιλία τη "λαϊκή εξουσία" με την "οικονομία της αγοράς" και τις "ιδιωτικές επενδύσεις". Είναι αδίστακτοι, θα μπορούσαν να πουν "ναι" στην παραπάνω πρόταση, είτε για να μας παρασύρουν στο παιχνίδι της διαπραγμάτευσης και τελικά να γίνουμε εμείς οι κακοί όταν θα αποχωρούσαμε κατηγορώντας τους για κωλοτούμπες και εξαπάτηση, είτε (πιο απίθανο) θα το παίζαν παναγίτσες, κι αν πέφταμε στη λούμπα και σχηματίζαμε κυβέρνηση, θα αλώνιζαν μετά, θα αποχωρούσαμε, και θα μας κατηγορούσαν για άλλα 100 χρόνια ως "προδότες της μοναδικής ιστορικά αριστερής κυβέρνησης", που "δεν πρόλαβε να κάνει το έργο της γιατί οι σταλινικοί δογματικοί την υπονόμευσαν".

Μακριά από εμάς τέτοια σενάρια.

Το κέρδισμα των συνειδήσεων δεν γίνεται με τον αυτόματο πιλότο, απλώς με μια απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής. Υπάρχουν και περιπτώσεις στην ιστορία που οι μάζες παγιδεύονται και υποχωρούν. Η ορθότητα ή μη της γραμμής δεν καθορίζεται από τα εκλογικά ποσοστά.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ώστε κωστόπουλος! Μάλιστα. Και μόνο ο λαφαζάνης έμεινε να υπερασπίζεται το πρόγραμμα..
Και να υποθέσω ότι το παμε δεν ήταν απαραίτητη επιλογή, έτσι;
Τέλος πάντων, ας μείνουμε στο θέμα της ανάρτησης για μια φορά.

Kostas είπε...

για μένα, είναι σαφές πως το να ψηφίσει κάποιος ΚΚΕ, είναι πολύ πιο "δύσκολο" από οποιοδήποτε άλλο κόμμα (αν υπάρχουν άλλα ΚΟΜΜΑΤΑ, με την πλήρη έννοια της λέξης). Το ΚΚΕ απαιτεί πράγματα από τον ψηφοφόρο του, και είναι εξίσου σαφές πως οτν ψηφοφόρο τον κερδίζουμε σε βάθος χρόνου, όχι από μια έξυπνη ατάκα, ή μια καλή τοποθέτηση του Μπογιόπουλου, ή οτιδήποτε άλλο.Στο κάτω κάτω, εγώ προτιμώ να μιλάω με κόσμο που ψήφισε ΚΚΕ έστω κ διστακτικά ώστε να τουσ κάνω (όσο μπορώ) να καταναοήσουν πλήρως τις θέσεις μας, και αν τους "μπετονάρω", έτοιμους για νέες μάχες και προπαγανδιστές των θέσεων μας σε άλλο κόσμο, αφού ουσιαστική πρόσβαση στα ΜΜΕ δεν έχουμε. Υπό αυτό το πρίσμα, μου κάνει θετική εντύπωση ότι καταφέραμε να παραμείνουμε στα ίδια περίπου επίπεδα, με απώλειες στα στικά κέντρα όπου η πίεση για άμεσα αποτελέσματα και διακυβέρνηση αριστερή ήταν πολύ εντονότερη.όπως πολλοί, όμως, έτσι κ εγώ με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, στεναχωρήθηκα, θεωρούσα ότι είχαμε κερδίσει νέους αγωνιστές και συνηδείσεις.Τι να γίνει όμως, έχουμε μάθει να συνεχίζουμε μετά από χαστούκια, σκεφτείτε πως θα ένιωθαν οι παλιότεροι σύντροφοι μετά το ιστορικό 3%, ή μετά την πτώση του τείχους, ή, ή, ή...Αν ήταν η ιστορία στρωμένη με ροδοπέταλα, το ΚΚΕ θα είχε διαλυθεί βάση καταστατικού

Ανώνυμος είπε...

είμαι ο "ΚΚΕ-90'ς".
Δεν ανέφερα εγώ το όνομα Κωστόπουλος.Προσωπικά, δεν πιστεύω πως ήταν σημαντικότερη η αποχώρησή του.
Ωστόσο, επειδή κάποιος με είπε "ρουφιάνο" και "Λιακόπουλο", θα ήθελα να του πω πως ο εισοδισμός είναι αποδεδειγμένα υπαρκτή πολιτική κάποιων τροτσκιστικών ομάδων ήδη από τη δεκαετία του'30.Ας τον ενημερώσει κάποιος.
Όσο για αυτό που λες, Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα, ότι αν θέτουμε θέμα "εθνικής ανεξαρτησίας", πάμε πίσω το "σοσιαλισμό", αυτό μόνο τροτσκιστές μας το έλεγαν κάποτε.Είναι ενδεικτικό και αυτό για το πόσο οικείες είναι οι θέσεις τους πια στον κόσμο του ΚΚΕ.

ΥΓ.Απαντήστε, όμως, αν και γιατί δεν στέκει η άποψη για την κοινή δράση που διατυπώθηκε το 1993.

Γρηγόρης είπε...

@ανώνυμο 9:43

http://www.kke.gr/15o_synedrio/to_programma_toy_kke

βουρνούκιος είπε...

Το ’89 και οι κυβερνήσεις Τζανετάκη και Ζολώτα, ήταν καθαρός κρυσταλλινος κυβερνητισμός του ΚΚΕ και του ΣΥΝ.

Αστικές κυβερνήσεις, με σαφές αστικό περιεχόμενο που ξεφτέλισαν το αριστερο/κομμουνιστικό μας κίνημα.

Η πρόταση για ένα ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής με καρδιά το μεταβατικό πρόγραμμα, ΔΕΝ είναι κυβερνητισμός!!

Το ΚΚΕ ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να απαντήσουν θετικά σε αυτή την πρόταση!

Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην κορυφαία του αντίφαση: Δεν μπορείς να υλοποιήσεις το πρόγραμμα που λές συντροφε Τσίπρα, όντας ΕΝΤΟΣ ΕΕ και ευρώ! Ηδη η ΕΕ έβγαλε φιρμάνι που καλεί όποια κυβέρνηση βγει να σεβαστεί τις δεσμέυσεις της χώρας. Οποτε σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ ή θα αποδεχτείτε πως μόνο σε ρήξη/έξοδο από ΕΕ και ευρώ μπορούμε να έχουμε μια κυβερνητική πολιτική ανατροπής μνημονίων κα ιδανειακών συμβάσεων, ή θα υποχωρείτε διαρκώς μετατρεπόμενοι σε μια άχρηστη για το λαό σοσιαλδημοκρατία. Αλλος δ΄ρομος δεν υπάρχει!

Το ΚΚΕ βρίσκεται και αυτό στη δική του κορυφαία αντίφαση: Δεν μπορεί να παραπέμπει άλλο τα πάντα στη δευτέρα παρουσία της λαϊκής εξουσίας. Ή θα αποδεχτεί την αναγκη συγκρότησης του μετώπου που λέμε με το ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ πρόγραμμα που λένε πολλοί σύντροφοι κα ισυμφωνώ, ή θα επιμείνει στη σημερινή γραμμή του και στις επόμενες εκλογές θα συρρικνωθεί.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχε ικαι αυτή τη δική της αντίφαση: Δεν μπορεί άλλο πια, να αφήνει θολή κα ιμετέωρη την τακτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Ή θα τη συγκεκριμενοποιήσει μιλώντας ανοιχτά για το μέτωπο που η ίδια παλεύει, πως αυτό το μέτωπο μπορεί και επιβάλλεται να αποκτήσει ΚΑΙ κυβερνηση σε συνδυασμό με την πάλη για λαϊκούς θεσμούς, ή θα χάσει την πανελλαδική εμβέλεια που με τόσο κόπο και επιμονή κατάφερε τελικά να αποκτήσει!

Αλλος δρόμος δεν υπάρχει για κανέναν!

ουτε ΕΕλαγνεία, ούτε σεχταρισμός, άλλο κυβέρνηση και άλλο κυβερνητισμός!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Βουρνουκιε, αυτο μπορει να ειναι και το καλυτερο κειμενο που εχεις γραψει ποτε. Μπορει εδω μεσα να κρυβονται ολα οσα θα θελαμε να ξερουμε για να ξεκολλησουμε απο το τελμα. Αλλα αυτο δεν το ξερω, γιατι σταματησα να διαβαζω εκει που αποκαλεσες τον Τσιπρα "συντροφο". Τα σαλια ξεπεταχτηκαν απο την οθονη, ο υπολογιστης μου κρυολογησε και κολλησε κι εγω εχασα δυο λεπτα απο τη ζωη μου. Και νομιζα οτι ειχατε απλα καποιες ανοητες ιδεαλιστικες αυταπατες για το ΣΥΡΙΖΑ, αλλα η κατασταση σας ειναι πολυ χειροτερη απ οτι φαινεται...

βουρνούκιος είπε...

ανώνυμε μην κολλάς στο ότι αποκάλεσα τον τσίπρα σύντροφο.

Την ουσία κοίτα αυτών που γράφω!

3 είναι οι αντιλήψεις για την πολιτική όσον αφορά τους κομμουνιστές και τους αριστερούς:

1. Να είμαι καθαρός και τίμιος σε αυτά που λέω και να κοιτώ μονο αυτό. Ετσι όμως, αν κοιτάς μόνο την καθαρότητα και την τιμιότητα της πολιτικής σου, δεν αλλάζεις τους συσχετισμούς. Η ιστορία είναι γεμάτη από τίμιους επαναστάτες οι οποίοι δεν μπο΄ρεσαν να αλλάξουν καθόλου τους συσχετισμούς.

2. Να θεωρώ ως το άπαν την τακτική, και να υποτιμώ τις αρχές μου. Ετσι όμως συμβάλλω στην αστική στερέωση του συστήματος. Η ιστορία είναι γεμάτη κα ιαπό τέτια φαινόμενα δυνάμεων, που επειδή θεοποίησαν την τακτική, έγιναν οπορτουνιστικές και τελικά σοσιαλδημοκρατικές/αστικές.

3. Να έχω στο τιμόνι τη στρατηγική κα ιταυτόχρονα να έχω μια ευλύγιστη τακτική που να υπηρετει τη στρατηγική μου, ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΜΕΝΗ όμως στις ανάγκες της συγκεκριμένης περιόδου!

Ε, με αυτή την αντίληψη για την πολιτική είμαι!

Και για αυτό παραθέτω τη συγκεκριένη πρόταση για ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ την επόμενη περίοδο!

Ανώνυμος είπε...

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη συνάντησή της με το ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πει τα εξής:

” Σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ, εμείς ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχουμε διαμορφώσει το μεταβατικό πρόγραμμα το οποίο ως λογική ριζώνει σιγα-σιγά στο λαό.

Αυτό το πρόγραμμα θεωρούμε πως πρέπει να είναι το πρόγραμμα μιας σοβαρής λαϊκής κυβέρνησης του αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής! Σε αυτό το πρόγραμμα κατέχει δεσπόζουσα θέση το ζήτημα της ΕΕ, μια και ΔΕΝ μπορούμε να μιλάμε για ανατροπή μνημονίων και δανειακών συμβάεσων, ΕΝΤΟΣ της ΕΕ και του ευρώ.

Υπό αυτό το περιεχόμενο συζητούμε για το αγωνιστικό μετωπο και την κυβέρνησή του!

Σε αντίθετη περίπτωση, εάν εσείς ως ΣΥΡΙΖΑ θεωρείτε αναγκαία την παραμονή της χώρας σε ΕΕ και ευρώ, εάν ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ είμασταν στη Βουλή θα δίναμε ψήφο ανοχής στην κυβέρνησή σας, ΔΕΝ ΘΑ συμμετείχαμε σε αυτή, διατηρώντας το αναφαίρετο δικαιωμά μας, να στηρίζουμε όποια θετική απόφαση αυτή λάβει, και να καταπολεμούμε τις αρνητικές για το λαό αποφάσεις. Και όλο αυτό στην κατεύθυνση της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της εργατικής εξουσίας/δημοκρατίας.”.

ΑΥΤΑ πρέπει να πει σήμερα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον ΣΥΡΙΖΑ. Τι θα πει; δεν γνωρίζω, αλλά σύντομα θα μάθουμε!

ΤΙ λέτε για όλα αυτά σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ;

Ανώνυμος είπε...

Εδώ σύντροφος από Αριστερό Ρεύμα ΣΥΝ

Συμφωνώ 100% με τα όσα λες για το τι πρέπει να πει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ανώνυμος είπε...

Στην αρχη νομιζα οτι ο Ανωνυμος των 5:06μμ ποσταρε αυτο το κειμενο με σκοπο να κοροιδεψει το Βουρνουκιο και το υφος του και γελουσα. Μετα μπηκα στο Γκρανμα, διαβασα ακριβως το ιδιο κειμενο ποσταρισμενο απο το Βουρνουκιο και το γελιο εσβησε για παντα απο τα χειλη μου.

Λαμογιος είπε...

@ντεμη

Ωραια ολα αυτα,αλλα ουσιαστικες απαντησεις απο υποστηρικτες του ΣΥΡΙΖΑ δεν βλεπω.Λενε ας αφησουμε το ποιος εχει δικιο,ας αφησουμε τις διαφορες,και ας ενωθουμε.Ναι ας ενωθουμε,αλλα με σκοπο τι?Πρωτα επιλεγεις τον στρατηγικο σου στοχο και μετα τις τακτικες κινησεις,οι οποιες κρινονται με βαση το ποσο εξυπηρετουν τον στoxo αυτο.Εξεταζομενη η τακτικη ξεκομμενη απο τον στοχο ειναι τελειως λαθος και δεν μου λεει τιποτα.

Αρα το πρωτο ερωτημα ειναι:ενοτητα,αλλα για ποιο σκοπο?
Και το δευτερο ειναι:εχει ξεπεραστει ποτε καπιταλιστικη κριση ''φιλολαικα'',ποσο μαλλον την εποχη του ξεφρενου παγκοσμιου ανταγωνισμου και μπορει να γινει αυτο εντος της ΕΕ?

Και γιατι αντιλαμβανομαστε την λυση ως κατι που μπορει να παρει μονο την μορφη διαταγματος αστικης κυβερνησης?

Ο σοσιαλισμος δεν ειναι κατι που θα ερθει απο μονο του,ή κατι που το θελουμε απο βιτσιο και στο ενδιαμεσο ας βρισκουμε τις λυσεις.Ο σοσιαλισμος ΕΙΝΑΙ η λυση.

Επισης,εκ των πραγματων υπαρχουν διαφορες που δεν λυνονται με το τσουβαλιαζουμε σοσιαλδημοκρατια και κομμουνισμο κατω απο την ''αριστερα'' και δεν μπορουν παντα να συμβιβαστουν ολες οι διαφορες χωρις να βγει κατι που δεν ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα.Γιατι το προβλημα δεν ειναι μονο η αντιθεση των προγραμματων κκε-συριζα,αλλα και η αντιθεση του καθ'ενος απ αυτα με την πραγματικοτητα.Το να συρθει το κκε πισω απο τον συριζα ή να βγει ενας αχρωμος μεσος ορος που ειναι πιο μακρια απο την αληθεια απο οτι το αρχικο προγραμμα του κκε θα ειναι καταστροφικο για τον λαο.

@Ανονημος

Τα γνωριζω αυτα που γραφεις αλλα ειμαι πολυ σιγουρος οτι ο τσιπρας δε θα δεχοταν.Τελος παντων,ασκησεις επι χαρτου κανουμε αφου δεν εχει γινει αυτο που γραφω.

Μην υποτιματε το επικοινωνιακο.Παιζει παντα μεγαλο ρολο με ποια μορφη θα πασαρεις το ταδε περιεχομενο.Δεν ειναι καθοριστικοι παραγοντες μονο οι οικονομικοι αλλα και ιδεαλιστικοι εστω σε δευτερευοντα βαθμο.

Ανώνυμος είπε...

Λαμόγιε,
Το να λες πως προϋπόθεση για κοινή δράση είναι η σύμπτωση στο στρατηγικό στόχο, δείχνει πόσο δογματίλα έχει πιάσει το χώρο.
Αυτό, όπως και η αναφορά της Μπέλλου για "κοινή στρατηγική των ΚΚ απανταχού της Γης" δείχνει ότι έχει μπει ο μαρξισμός-λενινισμός στην κλίνη του Προκρούστη.
Πάλι καλά που τα ΚΚ δεν είχαν υιοθετήσει ποτέ άλλοτε μια τέτοια στάση, γιατί θα είχαν γίνει ήδη από τη δεκαετία του '30 σαν τις τροτσκιστικές γκρούπες.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τι μου λες ρε ανώνυμε;
Δεν πρέπει να έχουν κοινή στρατηγική τα κκ ανά την υφήλιο; Δε θα έπρεπε να χαράζουν από κοινού και την τακτική τους; Όπως έκαναν επί κομιντέρν δηλ;
Απίθανα πράγματα. Και το χειρότερο είναι ότι γίνονται στην τούρλα ενός μέτριου εκλογικού αποτελέσματος, με σχεδόν χαιρέκακο τρόπο, και χωρίς να λένε κάτι για τη συγκυρία. Έλεος..

Λαμογιος είπε...

Ανωνυμε

Ο στρατηγικος στοχος του κομμουνισμου ειναι αυτος που ξεχωριζει τα ΚΚ απο κεντροαριστερα,αριστερα,ρεφορμιστικα αστικα κομματα.Δεν ειναι οι κομμουνιστες απλως η ακραια πτερυγα της σοσιαλδημοκρατιας.Ειναι κατι το ποιοτικα διαφορετικο.

Εγω θα αντιστρεψω αυτο που ειπες,και θα πω το οτι καθομαστε εδω και λεμε τα αυτονοητα περι μαρξιστικης θεωριας και πρακτικης,ειναι δειγμα του ποσο εχει χτυπησει ο ρεφορμισμος τον οποιο ''χωρο''.

Και δε συζηταμε για το φυλο των αγγελων εδω,αλλα για καιρια ζητηματα που επηρεαζουν την πρακτικα ΑΜΕΣΑ εδω και τωρα.Δεν ειναι η λογικη του ΚΚΕ αυτη που μεταθετει την λυση σε μια δευτερα παρουσια,αλλα η μπερνσταινικη λογικη του ''το κινημα ειναι το παν,ο στοχος τιποτα''.

Οι ευκολες μερες τελειωσαν.Το ιδιο και οι ευκολες λυσεις και τα φθηνα ρουσφετια.Ο κοσμος θα ματωσει ουτως ή αλλως.Οχι απο χαιρεκακια του ΚΚΕ ή εμου του λαμογιου,αλλα λογω των συνθηκων.

Καμια απο τις λυσεις που προτεινονται,και πανω απ ολα αυτη του ΚΚΕ,δεν ειναι ευκολη,οσο και αν το αποκρυπτουν αυτο οι εκφραστες τους.Και αυτο δυστυχως το κανει το ΚΚΕ.

Τουλαχιστον ο δρομος που προτεινει κατα την γνωμη μου,εχει καλυτερη προοπτικη μακροπροθεσμα.Οποιος λεει οτι μπορει εδω και τωρα να μας φερει στα προπερσινα επιπεδα,ειναι ψευτης.

Θα βοηθουσε στην κουβεντα,αν και οι μεν και οι δε,γινομασταν πιο συγκεκριμενοι οσο γινεται σε αυτα που λεμε,με βαση τις δεδομενες συνθηκες.

Δηλαδη να πουν οι ΚΚΕεδες η λαικη εξουσια θα καταφερει το Α κανοντας το 1 το 2 και το 3.Αντιστοιχα και οι του ΣΥΡΙΖΑ.

Antiroza είπε...

Χρειάζεται η θεωρητικη τεκμηρίωση αλλά προέχει να συζητήσουμε πολιτικά γιατί το ΚΚΕ αρνηθηκε
την πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για συνεργασία στο κίνημα. Βλάπτουν οι συμφωνίες κοινής δράσης στο κίνημα
από τα πάνω; Πως θα απεγκλωβιστεί ο εργαζόμενος που δεν είναι έτοιμος για τη δικτατορία
του προλεταριάτου, αλλά θέλει να αντισταθεί στη μείωση μισθών, στην εξαθλίωση των ανέργων;
Η ανεπάρκεια των θεωρητικών στελεχών του ΚΚΕ αντανακλάται στις γεμάτες ταυτολογίες ανακοινώσεις τους.
Μας λένε ότι το ΚΚΕ δεν ανέβηκε αρκετά γιατί αυτό είναι σήμερα το επίπεδο της πλειοψηφίας
των εξαθλιωμένων και του κινήματος σαν να είναι μοιραίο. Αντίθετα, ο Τσίπρας εκμεταλλεύεται τις
αντιθέσεις των αστών και δυναμώνει. Η αριστερή αναθεώρηση της λενινιστικής γραμμής του
μετώπου και της εργατικής κυβέρνησης οδηγεί τελικά σε αμηχανία. Εξαιρετική η ανάλυση
του Εργατικού Αγώνα για τις εκλογές

Kostas είπε...

@antiroza: δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πρεπει να δωθεί εντολή "από τα πάνω" για συενργασία στο κίνημα.Το ΚΚΕ έχει καταθέσει την άποψή του για την ελάχιστη κοινή γραμμή συμπόρευσης (ΠΑΜΕ).Αν δεν μπορεί κάποιος να δεχτεί ούτε καν αυτή την ελάχιστη πλατφόρμα στόχευσης για ένα ταξικό κίνημα, καλύτερα να πάει σπίτι του.Και εν τέλει, γιατί πρέπει μετά από κάθε εκλογική μάχη το ΚΚΕ να καλείται να καθαιρέσει την ηγεσία του, τα στελέχη του, να αναθεωρεί τις γραμμές του?Αν είναι ΣΡΖΑ αυτό που χρειάζεστε, τον έχετε ήδη, μην ψάχνετε άλλο

Ανώνυμος είπε...

Kostas, το ΠΑΜΕ είναι κάτι ανάμεσα σε συνεργασία σωματείων και παράταξη, αφού στηρίζει επίσημα τα ψηφοδέλτια της ΔΑΣ. Το ΚΚΕ δε θα άφηνε κανέναν άλλο να μπει στο ΠΑΜΕ. Το ζήτημα είναι γιατί αρνείται συμπόρευση.

Kostas είπε...

@anonimos 12.48
"ο ΠΑΜΕ είναι κάτι ανάμεσα σε συνεργασία σωματείων και παράταξη, αφού στηρίζει επίσημα τα ψηφοδέλτια της ΔΑΣ"
Το ΠΑΜΕ είναι αυτό που λέει.Μέτωπο, δλδ πλατφόρμα συνένωσης κινηματικών διαδικασιών με ελάχιστα αιτήματα.Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις, δεν μπορώ να στο εξηγήσω αλλιώς.Ούτε αντι-ΓΣΕΕ είναι, ούτε κάτι λιγότερο από το ΚΚΕ είναι, ούτε ομοσπονδία, ούτε συνδικάτο, ούτε επιτροπή γειτονιάς είναι.Και εν τέλει, συμφωνείς με την ελάχιστη απαίτηση του, ναι ή όχι?
"Το ΚΚΕ δε θα άφηνε κανέναν άλλο να μπει στο ΠΑΜΕ"
καλά αυτό είναι αστείο, άλλωστε όσες φορές η ανταρσύα στήριξε το ΠΑΜΕ στα συνδικάτα, ΠΑΜΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνεργάστηκαν ακόμη και στην περιφρούρηση.
"Το ζήτημα είναι γιατί αρνείται συμπόρευση."
Ας κάνω άλλη μια φορά τον κόπο...Το ΚΚΕ δεν αρνείται συμπόρευση στη βάση, αρνείτα συμπόρευση στην κορυφή, γιατί άλλο διακυβέρνηση άλλο εξουσία.Τέλος, με ποιους συμπόρευση και με ποιο στόχο?Σε επίπεδο πολιτικής (κορυφής)δεν γίνεται να βάζεις κάτι λιγότερο από το πρόγραμμα του ΚΚΕ, επομένως όποις θέλει να συνεργαστεί με το ΚΚΕ πρέπει να βάλει τα ίδια.Και επειδή πολλοί διαφωνούν με αυτό, επιλέγουν να στήσουν την ανταρσύα ή το σύριζα.Αν συμφωνούσαν για ποιο λόγο να υπήρχαν σαν διαφορετικές οντότητες?Έτσι, απλά για να υπάρχουν?Σκέψου τώρα το αντίθετο...Στην καλύτερη περίπτωση συμφωνούν αλλά αλλάζουν λίγο για να κατηγορήσουν το ΚΚΕ ότι δνε συνεργάζεται.Στη χειρότερη περίπτωση διαφωνούν, επομένως πως ζητάς από το ΚΚΕ να συμφωνήσει μαζί τους?Αν το κάνει, παύει να είναι ΚΚΕ!

Ανώνυμος είπε...

ώπα, άλλο "να χαράσσουν από κοινού" τη στρατηγική και την τακτική, όπως έκανε η Κομιντερν, και άλλο "να έχουν την ίδια" στρατηγική, ή και (σε λίγο αυτό θα ζητήσετε) τακτική.

Θα ήθελα να ξέρω πόσοι από εσάς ήσασταν τότε που η Αλέκα, στο προεκλογικό κέντρο, το 2000, είχε κατονομάσει το Μέρα ως ψηφοδέλτιο με το οποίο μπορούσαν να συνεργαστούν.

Και,επιτέλους, πότε είχε δίκιο το -μετά τη διάσπαση του '91- το ΚΚΕ; Όταν έβγαζε τη μπροσούρα με τα Υλικά της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του 1993 που μίλαγε για κοινή δράση ακόμα και με ευρωπαϊστές που αντιμάχονται τις συνέπειες από το Μάαστριχτ, τότε που είχε τον Κοροβέση και το Μπουτάρη δημοτικούς συμβούλους ή τώρα;

Και αν υπάρχει κάποια διαφοροποίηση, πότε άλλαξε η γραμμή; Με ποια γραπτή απόφαση;

Ανώνυμος είπε...

Εκτός των άλλων το ΚΚΕ έχει σοβαρό επικοινωνιακό πρόβλημα. Ο Μεντρέκας είναι για γέλια,
η Αλέκα είναι κουρασμένη, δεν τραβάει σε αντίθεση με τον Σοφιανό. Απ' τη καλή τριάδα Παφίλη-Μπογιόπουλου Παπαδόπουλου έχει εξαφανιστεί ο Μπογιόπουλος ενώ εμφανίζονται ορισμένοι αστείοι που διαβάζουν χαρτία και μιλούν λες και βρίσκονται σε φοιτητική συνέλευση. Τι συμβαίνει;