Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Αγαπητό μου ημερολόγιο

Τη μέρα της γιορτής για τα 94χρονα του κκε στο σεφ, ξεχώρισα ανάμεσα σε πολλά άλλα κομματικά ενθύμια και αξεσουάρ, ένα ημερολόγιο της οργάνωσης σε μορφή που παρέπεμπε σε παλιά εφημερίδα και με πολύ εύστοχη επιλογή φωτογραφιών για κάθε μήνα. Αυτό έδωσε την ώθηση στην κε του μπλοκ να καταπιαστεί με μια παλιότερη της ιδέα και να συγκεκριμενοποιήσει τις προτάσεις της (εμπλουτισμένες με υλικό για τους φίλους αναγνώστες του εξωκοινοβουλίου), πχ για το φετινό έτος, αλλά με προοπτική να αξιοποιηθούν και σε βάθος χρόνου.

Έχουμε και λέμε

Ιανουάριος

Στο γενάρη συναντάμε την επέτειο θανάτου δυο κομμουνιστών επαναστατών παγκόσμιας εμβέλειας. Του λένιν και της ρόζας.

lenin for three

Για το εξωκοινοβουλευτικό ημερολόγιο θα παραμείνουμε εντός συνόρων τιμώντας τη μνήμη του νίκου τεμπονέρα που δολοφονήθηκε γεναριάτικα από το φασίστα καλαμπόκα.




Φεβρουάριος

Εδώ συναντάμε την 23η φλεβάρη, μέρα της επον και του κόκκινου στρατού. 


Αλλά και την επέτειο υπογραφής της απαράδεκτης συμφωνίας της βάρκιζας για το δεύτερο ημερολόγιο.



Μάρτιος

Η επέτειος θανάτου του μουστάκια, όπως τον έλεγε ο νίκος μπελογιάννης, που εκτελέστηκε, μάρτη κι αυτός, από την κυβέρνηση πλαστήρα και το μετεμφυλιακό καθεστώς. Μαζί και μια πολύ εύστοχη γελοιογραφία του πάνου ζάχαρη, εμπνευσμένη από την 25η μαρτίου.


Μία από τα νεανικά χρόνια του στάλιν


Και μία πιο... προβοκατόρικη
Μόνο για αυτό δεν τον έχουν κατηγορήσει ακόμα






Και μια συλλεκτική, εξωκοινοβουλευτική φωτογραφία, με όλο τον καλό τον κόσμο, όπου μόνο ο μάρτης και η σαρακοστή λείπουν…




Απρίλιος

Ο απρίλης είναι μήνας συνεδριακός. Για το κόμμα και το μπρεχτ. 




Εδώ και η συνεισφορά της συλλογικής μνήμης του εξωκοινοβουλευτικού χώρου.



Κάπου υπάρχει και η πραγματική φωτογραφία, που κυκλοφόρησε πρόσφατα και σε διάφορες σελίδες στο διαδίκτυο, αλλά δε μπόρεσα να τη βρω

Νεότερη ενημέρωση: η δύναμη του μπλοκ είναι οι αναγνώστες του. Και βασικά ο χαρίδημος. Θερμές ευχαριστίες που τη βρήκε και την άφησε ως σχόλιο.



Μάιος

Ο κόκκινος μάης, που αν δεν κατέβεις στο δρόμο, δε μπορείς να τον πιάσεις πραγματικά, μας προσφέρει πληθώρα επιλογών. Από την πρωτομαγιά και την αντιφασιστική νίκη των λαών, μέχρι το μάη του 36’ στη θεσσαλονίκη και την επέτειο της δολοφονίας του λαμπράκη.








Την ίδια στιγμή το εξωκοινοβούλιο τιμά τον παρισινό μάη του 68’.



Ιούνιος

Ο ιούνιος είναι ο μήνας της γέννησης του τσε γκεβάρα. Αλλά και του επικού τιρινινί, την ίδια ακριβώς μέρα, στις 14 ιουνίου. 






Ενώ το εξω-ημερολόγιο θυμάται το κίνημα των πλατειών όπου κάθε μέρα μετρούσε σα μήνας κι η εξουσία κυλούσε στους δρόμους, περιμένοντας να την καταλάβουμε όταν τελείωνε η συνεδρίαση της κάτω βουλής.




Ιούλιος

Τιμάμε τα ιουλιανά, το σωτήρη πέτρουλα, τη σωτηρία της ψυχής και τη βασιλακοπούλου, από κάθε πιθανή πτυχή και σε όλες τις εκδοχές της υπόθεσης.









Αύγουστος

Τιμή και δόξα στους άλλους δυο νίκους του κκέδικου. Τον ζαχαριάδη και τον πλουμπίδη.





Για το εξωκοινοβούλιο ελλείψει καλύτερης έμπνευσης δανείστηκα αυτό το σκιτσάκι από τα πολίτικαλ στένσιλς

Σεπτέμβριος

Ο μήνας της κορύφωσης του ταξιδιού του φεστιβάλ της οργάνωσης, του πρώτου αγωνιστικού ραντεβού της σεζόν στη δεθ, αλλά και της ανταρσίας (με γιώτα) της κνε του γράψα για το δεύτερο ημερολόγιο.






Οκτώβριος

Ο μήνας της οκτωβριανής επανάστασης (που έγινε νοέμβρη με το δικό μας ημερολόγιο) και των γεγονότων της εικοστής οκτώβρη με το θάνατο-δολοφονία του δημήτρη κοτζαρίδη. 





Τα οποία κάποιοι επιμένουν να τα βλέπουν από άλλη οπτική γωνία.


Οκτώβρης Ημερολόγιο Β

Μπόνους μια ιδιότυπη κινηματική συνεισφορά στο οκτόμπερ-φεστ του μονάχου και την κατανάλωση μπίρας που γίνεται στη μερκελική γερμανία.


Οκτώβρης  ημερολόγιο Β

Νοέμβριος

Ο μήνας της εξέγερσης του πολυτεχνείου, και των γενεθλίων του κόμματος, την ίδια ακριβώς μέρα. 





Κι επίσης ο μήνας που στα φοιτητικά αμφιθέατρα αναβιώνει ο θρύλος της πανσπουδαστικής νο 8, που γαλουχεί γενιές και γενιές αγανακτισμένων φοιτητών.


Νοέμβρης ημερολόγιο Β


Δεκέμβριος

Ο "δικός μας" δεκέμβρης.




Ο "δικός τους" δεκέμβρης.



Λίγο πριν την αλλαγή του χρόνου και τα εορταστικά φεστιβάλ του κόμματος για τα μικρά παιδιά.
Από μικροί προπόνηση στο στρατσόχαρτο


Ευτυχές το νέο έτος.

31 σχόλια:

Anonymous anonymous είπε...

Δύο παρατηρήσεις:

1) Γιατί χαρίζεις τη θυσία του Τεμπονέρα στο εξωκοινοβούλιο;

2) Η fake φωτό του δήθεν Στάλιν με ενόχλησε.

Ανώνυμος είπε...

Ενστάσεις

Τρεις ενστάσεις, Βασίλη.

1η: Μαζί με την Ρόζα Λούξεμπουργκ δολοφονήθηκε κι ο Καρλ Λήμπκνεχτ. Τον ξέχασες…

2η: Η «φωτογραφία» του Ι. Β. Στάλιν είναι απαράδεκτη, ψάξε να βρεις κανονικές φωτογραφίες κι όχι (ας μην πω καλύτερα…).

3η: Το σκίτσο με την Αλέκα είναι εξίσου απαράδεκτο καθότι —επιεικώς— σεξιστικό.

Αυτά κι αν θες καλές φωτογραφίες του Μουστάκια, είμαι στην διάθεσή σου για σχετικούς συνδέσμους ανά πάσα στιγμή.

Μη απολιθωμένος (ακόμα!) από τις ακτές της Ανατολικής Βαλτικής

Ανώνυμος είπε...

Καλο θα ειναι να αποκτησουν λιγο αυτοσαρκασμο ορισμενοι. Κι οσο για τις επιμαχες εικονες, ειναι μια πραγματικοτητα στην οποια δεν μπορουμε να κλεινουμε τα ματια και χαρακτηριζουν απολυτα αυτους που τις εφτιαξαν για τους σκοπους τους. Αν και, για να λεμε του στραβου το δικιο, σε αντιθεση με αυτην της Παπαρηγα, αδυνατω να καταλαβω για ποιο λογο επελεγη η συγκεκριμενη εικονα του Σταλιν.

Ανώνυμος είπε...

Απο τα καλύτερα σου Μπρεζνιεφικέ. Γελασα με την καρδιά μου.

Τάκιτος

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Ε, άμα ήτανε για τον Τάκιτο, χαλάλι!

faros είπε...

Έκανες μια προσπάθεια, να γελάσουμε, ίσως, αλλά νομίζω ότι δεν το κατάφερες εντελώς !

Εσύ, δηλαδή, γέλασες ;

Αν ναι, δεν μου πέφτει λόγος !

Καλή Χρονιά !

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τίποτα δεν χαρίζεται (τα πάντα κατακτιούνται) και σίγουρα όχι από μένα. Αλλά η κρατούσα συλλογική μνήμη είναι άτιμο πράγμα, και τον συνδέει συνειρμικά με έναν χώρο, στον οποίο ούτε καν ανήκε στην τελική.

Η ψεύτικη φωτο στάλιν επιλέχτηκε με το κριτήριο ότι έχει πλάκα -όχι απαραίτητα επιτυχημένη, πάντως πλάκα. Τις καλές φωτό τις είχαμε εξαντλήσει ίσως σε μια προηγούμενη ανάρτηση με τα αιώνια διλήμματα: στάλιν ή τρότσκι. Ενστάσεις, προτάσεις κι άλλες τυχόν στάσεις είναι ευπρόσδεκτες. Ούτως ή άλλως η ανάρτηση έγινε κάπως βιαστικά και είναι λογικό να έχει ατέλειες και αστοχίες. Θα μπορούσε να βγει μια δεύτερη αναθεωρημένη έκδοση, με τη συνεισφορά των σφων αναγνωστών.

Τον λίμπκνεχτ δεν τον ξεχνάμε, αλλά αντικειμενικά είναι μια φυσιογνωμία λιγότερο αναγνωρίσιμη από τη ρόζα.

Ανώνυμος είπε...

ποσα παιρνεις?

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εξαρτάται. Από ποιον από όλους;

Ανώνυμος είπε...

Την γλίτωσε ο Σπάρτακος ,ο Μάρξ ο Έγγελς και αρκετοί ακόμα.
Με τη φόρα που πήρες βέβαια μπορείς πάντα να τους αναφέρεις ως ιδιοκτησία του ΚΚΕ και "δικούς σας"(αποκλειστικά-πολύτιμα-και-μονο-γκολουμ-γκολουμ-), την επόμενη φορά.

Sparrow είπε...

Εμένα δε με χάλασαν οι φωτό, είναι κάπως αυτοσαρκαστικές, αλλά δεν είναι κακό. Συμφωνώ ότι έπρεπε να μνημονευτεί κι ο Karl Liebknecht.

Λαμογιος είπε...

''Αλλά η κρατούσα συλλογική μνήμη είναι άτιμο πράγμα, και τον συνδέει συνειρμικά με έναν χώρο, στον οποίο ούτε καν ανήκε στην τελική.''

Νομιζω πως ο Τεμπονερας ανηκε στο ΕΑΜ(??)(Ενιαιο Αντικαπιταλιστικο Μετωπο(??))

Ανώνυμος είπε...

Μ'αρέσει που συνεχίζεις να μιλάς για Δεκέμβρη "μας" και Δεκέμβρη "τους". Αφήνω στην άκρη το ότι ο "Δεκέμβρης σου" πλέον δεν θα έσπαγε ούτε ένα τζάμι.Ας πάμε σε κάτι πιο επίκαιρο.
Η πολιτική που υποστηρίζεις (της ΚΕ) είναι εναντίον αυτής που δημιουργησε ΕΑΜ. Οι θέσεις της ΚΕ για το Συνέδριο περί "αυτόνομης εργατικής" οργάνωσης σε περίπτωση πολέμου ΑΠΟΚΛΕΙΟΥΝ την ύπαρξη νέου ΕΑΜ.
Σου προτείνω, επομένως, να αλλάξεις την εικόνα του Δεκέμβρη "σας" (ή να κάνεις τη λεζάντα "ο Δεκέμβρης Μ.Α.Σ."), ώστε τον Απρίλη να'σαι και τότε εντός κλίματος.
Σπεύσε, γιατί από καλοκαίρι θα ξαναγραφτεί και η Ιστορία του Κόμματος, οπότε θα κατηγορηθεί και το "πατριωτικό" αυτό μπλοκ,όπως κατηγορούνται ήδη τα ζαχαριαδικά "πατριωτικά μέτωπα" από τις στήλες του "Ριζοσπάστη".

ΥΓ.Το ΚΚΕ ποτέ δεν έλεγε ότι ο Δεκέμβρης του '44 ήταν του ΚΚΕ, αλλά του λαού .

Ανώνυμος είπε...

Ενιαίο Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο λεγόταν η οργάνωση στην οποία προσχώρησε ο Τεμπονέρας μαζί με τους διαγραφέντες από την οργάνωση Πάτρας το '86(αλήθεια, ποιος ο λόγος της διαγραφής;).
Για αυτό και στα ενωτικά συλλαλητήρια που κάναμε κάποτε ως ΠΚΣ με άλλες φοιτητικές δυνάμεις, όταν φωναζόταν σύνθημα για τον Τεμπονέρα, εμείς ως ναμηνπωτι δεν το φωνάζαμε.

Ευμένης είπε...

Βασίλη λησμόνησες; να μνημονεύσεις τι έγινε στις 16 Ιούνη 1945 ή έστω στις 27 Αυγούστου του 19Ο5

makis είπε...

ωχ ωχ...ούτε τα 4/5 θα φτάνουν πια...
άντε καλή χρονιά!!!

Ανώνυμος είπε...

Δε θα πιάσω τα προαναφερθέντα απράδεκτα. Δεν είναι απαράδεκτα, είναι τραγικά. Αλλά θα πω το εξής: αν ο "δικός μας Δεκέμβρης" ήταν ο Δεκέμβρης του '44, πώς γίνεται "των αλλωνών ο Οκτώβρης" να είναι μπηχτή για τη 48ωρη; Αυτό κι αν είναι απαράδεκτο!
Άρα, λοιπόν, αυτοί που παλεύουν για την εξουσία της εργατικής τάξης, παλεύουν και για την περιφρούρηση των αγώνων της. Οι "άλλοι", είτε εξ αρχής δεν πάλευαν γι' αυτή, είτε τους βούλιαξε το κύμα...

Ανώνυμος είπε...

μια μικρη παρατηρηση για τον αγωνιοντα αν θα σπασει κανενα τζαμι στον Δεκεμβρη μας. Εμεις δεν εχουμε τιποτε να χωρισουμε ουτε με τα τζαμια ουτε με τα ταγερ ουτε με τους κινηματογραφους. Τα θεωρουμε δικά μας. Αλλα θα ανοιξουν τον Δεκεμβρη μας

demis είπε...

Φίλε Βασίλη, μια χαρά είναι το χιούμορ σου, μην τους ακους!
Απλά, το πιο βαθύ μαχαίρωμα, είναι πάντα το συντροφικό...
Βέτα Μπετίνι=θεά!
Σου παραθέτω ένα αγαπημένο μου:
http://www.youtube.com/watch?v=qbfNIXkoy7I & http://www.youtube.com/watch?v=BUut0ScgLFY

Ανώνυμος είπε...

Αυτο, που "κανονικα" θα επρεπε να εχουν θιχτει κουκουεδες απο την αναρτηση και τελικα θιχτηκατε περισσοτερο ολοι οι αλλοι, να το κοιταξετε λιγο μιας και μιλαμε για ψυχοθεραπεια εδω μεσα.

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρέπανε μπερδευτηκες και έβαλες ως δικό τους Δεκέμβρη το 08? Τον Δεκέμβρη του 08 το ΚΚ έπαιξε καθοριστικό ρόλο, όντας το πρώτο που κάλεσε σε σε πορεία την Δευτέρα 8/1. Σε παρακαλώ να αλλάξεις γρήγορα το άρθρο σου, γιατί θα μπερδευτεί κόσμος, και θα νομίζει ότι ο ρίζοσπάστης γράφει παραπληροφορεί!

Σαμάνος

Ανώνυμος είπε...

Περίεργο πως, θα συμφωνήσω με τον Demi, τουλάχιστον ως προς το 1ο σκέλος περί χιούμορ. Ως προς το 2ο με τα μαχαιρώματα, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου ως προς τη διατύπωση. Γιατί ο αυτοσαρκασμός δεν αποτελεί μαχαίρωμα φίλε Demi όταν γίνεται καλοπροαίρετα...

Ο ...γνωστός φίλος σου

Ανώνυμος είπε...

με αυτές τις νοοτροπίες τύπου "μόνο δικός μας ο Δεκέμβρης του '44", ο μόνος που θίγεται είναι το ΚΚΕ που σβήνει από την Ελλάδα αυτή την περίοδο.
Καλό θα είναι να μελετηθεί πώς γίνεται εν μέσω κρίσης ένα κομμουνιστικό κόμμα να ανακαλύπτει "τις ρίζες και τις αρχές", να κλείνεται στο καβούκι του, να του φταίνε όλοι οι άλλοι, να κάνει δηλαδή ό,τι κάνει ο κάθε νεοέλληνας που τού΄ρθε ταμπλας η "κρίση" (του '09).
Μια εκτίμηση: είτε το κόμμα είχε μικροαστικοποιηθεί (π.χ. οι οικοδόμοι γίναν εργολάβοι) ή, αυτό που πιστεύω, επικράτησαν στην ηγεσία μικροαστικές λογικές, παρά την εργατική-κατά βάση-βάση.

Ανώνυμος είπε...

"με αυτές τις νοοτροπίες τύπου "μόνο δικός μας ο Δεκέμβρης του '44", ο μόνος που θίγεται είναι το ΚΚΕ που σβήνει από την Ελλάδα αυτή την περίοδο.
Καλό θα είναι να μελετηθεί πώς γίνεται εν μέσω κρίσης ένα κομμουνιστικό κόμμα να ανακαλύπτει "τις ρίζες και τις αρχές", να κλείνεται στο καβούκι του, να του φταίνε όλοι οι άλλοι, να κάνει δηλαδή ό,τι κάνει ο κάθε νεοέλληνας που τού΄ρθε ταμπλας η "κρίση" (του '09).
Μια εκτίμηση: είτε το κόμμα είχε μικροαστικοποιηθεί (π.χ. οι οικοδόμοι γίναν εργολάβοι) ή, αυτό που πιστεύω, επικράτησαν στην ηγεσία μικροαστικές λογικές, παρά την εργατική-κατά βάση-βάση."

Ακόμα και η τυπική λογική δεινοπαθεί!

Αναυδος είπε...

το διαβασαμε κι αυτο οτι το ΚΚΕ βαζει τον σοσιαλισμό στην καθημερινη του αντζεντα γιατι εχει μετατραπει σε μικροαστικο κομμα. Ορισμενοι εχουν χασει καθε συνδεση με τη λογικη προκειμενου να εκλιπαρισουν το κεφαλαιο να τους λυπηθει στα πλαισια μιας αριστερης κυβερνησης βεβαιως βεβαιως

Ανώνυμος είπε...

Μα αυτό ακριβώς λέει το ΚΚΕ για τις οπορτουνιστικές δυνάμεις. Ότι όσο προχωράει η κρίση, τόσο πιο "ριζοσπαστικά" αιτήματα και συνθήματα λένε.
Γιατί πρόσφατα η Αλέκα είχε πει "και να πούνε ζήτω ο σοσιαλισμός" ή "ζήτω η δικτατορία του προλεταριάτου" δεν συνεργαζόμαστε;
Αν μη τι άλλο, η κρίση ριζοσπαστικοποιεί έστω και στα λόγια τα μικροαστικά στρώματα, είτε προς τη μια είτε προς την άλλη κατεύθυνση, αλλά εδώ εξετάζουμε την "προς το σοσιαλισμό" κατεύθυνση.
Άναυδε, γιατί διαφωνείς με την Αλέκα;
Εκτός κι αν δεν διαβάζεις Ριζοσπάστη, που πολλές φορές έχει αναφερθεί στο θέμα..

haridimos είπε...

@sfyrodrepano
η φωτο απο το 13ο συνέδριο με τον περι ου ο λόγος

13osynedrio

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ευγνώμων. Προστέθηκε.
Που κρυβόταν τελικά;

haridimos είπε...

Τώρα που το ξαναθυμάμαι, νομίζω την είχε βάλει στο fb ο Χατζηστεφάνου πέρσι ..

Ανώνυμος είπε...

βάλε και φωτο με τον αμερικανό πρέσβη στο ίδιο συνέδριο, αν την έχεις.

Ανώνυμος είπε...

"O δεκέμβρης μας και ο δεκέμβρης τους"


Πιο γραφικός και από το πήλιο.