Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2014

Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα

Οι αλκυονίδες ημέρες του σαββατοκύριακου ευνοούν τα εκδρομικά σχέδια, σε πλήρη αντίθεση με τα οικονομικά του κόσμου, που ξεπαραδιάστηκε μες στις γιορτές και κράτησε την τελευταία σταγόνα του δώρου του για τις εκπτώσεις που έρχονται, μήπως και πάρει τίποτα να ξεγελάσει τη φτώχια του. Η κε του μπλοκ προχωρά λοιπόν σε μια ταξιδιάρα ανάρτηση, με φωτογραφικό υλικό από κάποιες πρόσφατες εκδρομικές εμπειρίες της και χαρακτηριστικά στιγμιότυπα –ενίοτε καλτ αποχρώσεων.

Ξεκινάμε με ένα πρόσφατο ταξίδι στην πάτρα. Όπου αν δεν προλάβεις το εξπρές λεωφορείο από τον κηφισό και πας μέσω αιγίου, βλέπεις εκεί απέναντι από το σταθμό των κτελ τα γραφεία της χρυσής αυγής με την παρακάτω εικόνα.

Φασισμού λίπασμα, οι πρώτοι νεκροί
Δύο πανό, ένα για τα δολοφονημένα μέλη της ναζιστικής οργάνωσης κι ένα άλλο για τους «ζωντανούς μάρτυρες», τους φυλακισμένους αρχηγούς της. Το πρώτο πανό το είδαμε και στα γραφεία των νεοναζί στην πάτρα που στεγάζονται δίπλα ακριβώς από το αστυνομικό τμήμα στη γούναρη, για να κινούνται με μεγαλύτερη ελευθερία και με υψηλή προστασία.

Όποιος περπατήσει στον πεζόδρομο της ρήγα φεραίου, μπορεί να δει και τα γραφεία του τοπικού επαμ, που για να είναι σίγουροι πως θα τους προσέξουν οι περαστικοί, πρόσθεσαν μες στις γιορτές ένα χριστουγεννιάτικο στολίδι, ένα φωτεινό διακριτικό σήμα, ανάλογο με το κλίμα των ημερών και τη σοβαρότητα του μετώπου και του αρχηγού καζάκη.


Πιο γραφικός… πεθαίνεις, θα πει κανείς.

Όχι ακριβώς. Πιο γραφικός… αλαβάνος, θα έλεγα εγώ. Καθώς το σχέδιο βήτα έχει γεμίσει (στην πάτρα τουλάχιστον) όλες τις βιτρίνες των κλειστών μαγαζιών, που έχουν βάλει λουκέτο, με αυτή την ελπιδοφόρο αφίσα.


Είδες καλέ μου εβε σύμμαχε, πόσο εύκολος κι απλός είναι ο δρόμος προς την ευτυχία και το 2009;

Η τελευταία φωτογραφία είναι από το μνημείο για τα θύματα του ναζιστικού ολοκαυτώματος στα καλάβρυτα. Πρόσφατα μάλιστα (τον περασμένο μήνα για την ακρίβεια) συμπληρώθηκαν εβδομήντα χρόνια από τη φασιστική κτηνωδία, αλλά (αν κατάλαβα καλά) ο επίσκοπος καλαβρύτων(;), αιγιαλείας (;) ή όπως αλλιώς λέγεται, αρνήθηκε να παραβρεθεί στο μνημόσυνο, επιδεικνύοντας σε όλο της το μεγαλείο την χρυσαυγίτικη ψυχή του και τα αγνά ιδεώδη που τη συγκινούν.


Μες την κωμόπολη των καλαβρύτων, μπορούσε κανείς μεταξύ άλλων να υπογράψει στην είσοδο ενός μαγαζιού για την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων και να μάθει για την ένωση μαρτυρικών πόλεων, όπου συμμετέχουν τα καλάβρυτα ως ιδρυτικό μέλος, μαζί με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως το κόβεντρι, η βαρσοβία και το… βόλγογκραντ, που δεν είναι παρά η ρεβιζιονιστική μετονομασία του ηρωικού στάλινγκραντ.

Περνάμε τώρα στο δεύτερο μέρος και τα στιγμιότυπα από μια παλιότερη εκδρομή στο βόλο, την πατρίδα του μικρού κομμάντο. Η πρώτη φωτό είναι έξω από τα κτελ στη θεσσαλονίκη, πριν ξεκινήσει το ταξίδι για το βόλο, με ένα προεκλογικό σύνθημα, που μπορεί να μπει στο πάνθεο των καλτ εκλογικών αυταπατών –άλλο αν τελικά ένα μεγάλο κομμάτι της βάσης του χώρου, ψήφισε σύριζα χωρίς αυταπάτες.


Να τα βλέπει αυτά ο κύριος μπάμπης και να φρίττει με το ενδεχόμενο μιας –όχι και τόσο πιθανής πάντως- κοινοβουλευτικής παρουσίας ενός πολιτικού φορέα που εκπροσωπεί την παρατρομοκρατία και δεν είναι παρά μια παρατρομοκρατική πολιτική οργάνωση, που συνιστά το νόμιμο τμήμα της παρατρομοκρατίας, όπως την χαρακτήρισε τις προάλλες.
Γι’ αυτό κι εγώ έχω κόψει τις πολλές αναφορές σε… σοβαρές συνιστώσες, κτλ. για να μη θυμίζουν από την ανάποδη τις υπεύθυνες νουθεσίες του κ. μπάμπη στη σοβαρή χρυσή αυγή.

Οι υπόλοιπες φωτογραφίες είναι από την πόλη του βόλου. Όπου εκτός από το εργατικό κέντρο, το παρθεναγωγείο του δελμούζου, τη μορφή του κορδάτου, έχει δώσει πολλά ακόμα. Εκεί μπορεί πχ να δει κανείς την παρακάτω ηρωική οδό


Τα γραφεία ενός συλλόγου με το σημειολογικό αρκτικόλεξο παμε

Ούτε σκληρά, ούτε μαλακά. Όλοι με το ΠΑΜΕ
Και τις βαθιά πολιτικές ανησυχίες του φίλαθλου κόσμου της πόλης για το κατεστημένο και τα κόμματα εξουσίας…


Υπάρχουν κάποια ακόμα καλτ κι ενδιαφέροντα στοιχεία από την εργατούπολη του βόλου ή από το πρώτο ταξίδι και την επίσκεψη στην αγία λαύρα, αλλά θα τα κρατήσουμε κάβα για κάποια επόμενη ταξιδιάρα ανάρτηση..

7 σχόλια:

Rocean είπε...

Και μερικές... ηρωικές οδοί από Αμαλιάδα... :)

https://www.dropbox.com/sh/b6bw72rwckbxg25/TEzYXgSiJE

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τρομερό φωτορεπορτάζ ρόσεαν. Ήξερα ότι ως γενέτειρα του μπελογιάννη, η αμαλιάδα θα είχε κάτι προς τιμήν του αλλά δε φανταζόμουν ότι θα πήγαινε τόσο μακριά. Γνωρίζω επίσης ότι στους παλιούς κόκκινους δήμους της αθήνας υπάρχουν κάποιες οδοί, όπως άρη βελουχιώτη, στέφανου σαράφη, κα, αλλά η αμαλιάδα από πού κι ως πού;

Singularity είπε...

Έτσι για να συναισθανθείς και εσύ το ηρωϊκό σου πεπρωμένο Σφυροδρέπανε, να σε ενημερώσω ότι στη Λαμία υπάρχει δρόμος με το επίθετό σου!!! Κανόνισε!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κ όταν ξεκινήσει η επανάσταση από τη γνωστή οδό στη λαμία, θα ζωντανέψει και το άγαλμα του μαρμαρωμένου άρη στην πλατεία και θα τα φάμε τα μαύρα τα σκυλιά. Αυτό θα πει πεπρωμένο..

GT είπε...

Απ'ότι έχω καταλάβει απολίθωμα σ'αρέσουν τα ταξίδια. Που θα πας τη λευκή εβδομάδα η δεν έχεις αποφασίσει ακόμα? Εμάς με την εμπερία που έχεις που μας προτείνεις να πάμε?

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Θα το διαβάσει αυτό (ότι μου αρέσουν τα ταξίδια) κανείς που με ξέρει και θα σκάσει στα γέλια. Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει κυρίως να πηγαίνω να βλέπω κάποιους δικούς μου ανθρώπους και παρεμπιπτόντως τα μέρη τους, για τα οποία συνήθως κρατάω σημειώσεις.

Είναι δύσκολο να προτείνεις κάποιον ταξιδιωτικό προορισμό αν δεν ξέρεις τα γούστα του άλλου. Η μαγνησία και η αχαΐα συνδυάζουν λύσεις για όλες τις εποχές, όπως κι η κρήτη άλλωστε. Το θέμα είναι να έχεις λεφτά για να πας, το πού θα πας το βρίσκει κανείς εύκολα..

Singularity είπε...

Το πετρωμένο φαγείν αδύνατο!