Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Πρώτα θα τους σφάξουμε

..μετά θα διαπραγματευτούμε

Τις προάλλες η κε του μπλοκ βρέθηκε στην εκδήλωση της κο των εβε στην καποδιστρίου, στην αίθουσα της γεσεβε, και την παρουσίαση του βιβλίου του μαΐλη για το αστικό πολιτικό σύστημα στην ελλάδα της μεταπολεμικής περιόδου ως την χούντα (1950-67) από τον κώστα σκολαρίκο, μέλος του τμήματος ιστορίας της κετουκε. Εδώ καταγράφω επιλεκτικά κι αποσπασματικά κάποια στιγμιότυπα της εκδήλωσης βάση των πρόχειρων σημειώσεων που κράτησα, με τις όποιες τυχόν αβαρίες κατά τη μεταφορά να βαραίνουν προφανώς εμένα, το μνημονικό μου κι ένα λιποτάκτη στιλό που τα έφτυσε κάπου στα μισά της παρουσίασης.

Το πρώτο μέρος ήταν εισηγητικό και βασίστηκε στην εισαγωγή του βιβλίου, που επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί έχει νόημα να εξετάζουμε σήμερα τα γεγονότα μιας τόσο μακρινής περιόδου, και να αναδείξει, με βάση τα δομικά της χαρακτηριστικά και όχι με μηχανιστικές μεταφορές, μερικές γενικές τάσεις, ομοιότητες με το σήμερα και κάποια διαχρονικά συμπεράσματα.

Ποια είναι αυτά; Οι βασικοί άξονές τους αφορούν τη σχέση πολιτικής-οικονομίας και την προτεραιότητα της οικονομικής εξουσίας, που συμπυκνώνει την ουσία της αστικής κυριαρχίας και δεν μπαίνει ποτέ υπό διαπραγμάτευση για τους αστούς· τις ενδοαστικές αντιθέσεις μεταξύ τμημάτων της αστικής τάξης με αντικρουόμενα συμφέροντα, παρά την ενιαία στρατηγική τους στόχευση· και τη διαπλοκή τους με ένα ολόκληρο πλέγμα αντιθέσεων στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, που είναι πολύ σύνθετο για να χωρέσει στο απλουστευτικό κι ανεπαρκές σχήμα της απόλυτης επιβολής των ηπα στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Αυτός είναι ο ευρύτερος καμβάς στον οποίο ξεδιπλώνονται οι σχεδιασμοί και οι αντιθέσεις της ελληνικής και της τούρκικης αστικής τάξης.

Πέρα από τον τυπικό διαχωρισμό σε αριστερά, δεξιά και κέντρο ή την απλοϊκή ερμηνεία μιας στρατηγικής επιλογής ως προσωπικής αντίληψης του τάδε ή του δείνα πολιτικού ηγέτη, το αστικό πολιτικό σύστημα διατρέχεται από οριζόντιες και κάθετες δομές, ακόμα και στο εσωτερικό του ίδιου κόμματος, που αντανακλούν διαφορετικά συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου και τη μεταξύ τους αντιπαράθεση. Αυτή εκφράζεται με διαφορετικές θέσεις κι εκτιμήσεις πχ για τις διεθνείς συμμαχίες της χώρας ή για το μοντέλο ανάπτυξης της οικονομίας (με έμφαση στον τουρισμό, τον αγροτικό τομέα και τα μέσα κατανάλωσης ή στη συσσώρευση μέσω της βαριάς βιομηχανίας;)· και με ρευστές, ασταθείς συμμαχίες και γρήγορες μετατοπίσεις (πχ το πινκ-πονγκ μεταξύ βασιλικού κι αντιβασιλικού στρατοπέδου εκείνη την περίοδο) που λανθασμένα ερμηνεύονται κάποιες φορές ως.. κωλοτούμπα και ασυνέπεια.

Ο σκολαρίκος ανέφερε μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτής της αντιπαράθεσης και της εξωτερικής μορφής με την οποία προβάλλονται στην κοινή γνώμη. Μια μερίδα της αστικής τάξης μπορεί να υιοθετήσει ακόμα κι επιμέρους αιτήματα του κινήματος, ξεκομμένα από κάθε στρατηγική στόχευση, πχ ενάντια στις βάσεις, αφήνοντας αιχμές για εθελόδουλη πολιτική στάση μιας κυβέρνησης, εφόσον κρίνει πως τα συμφέροντά της πλήττονται από την ακολουθούμενη πολιτική διεθνών συμμαχιών. Μπορεί επίσης να προωθήσει κάποιες επιμέρους μεταρρυθμίσεις, που είναι απαραίτητες για τον αστικό εκσυγχρονισμό του συστήματος, πχ την κατάργηση της βασιλείας ή την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας και της γενικής παιδείας, χωρίς αυτό να αποτελεί φυσικά τεκμήριο προοδευτικότητας –ακόμα κι η χούντα είχε πάρει κάποια δευτερεύοντα μέτρα στην εκπαίδευση, πχ με τις φοιτητικές εστίες, για να καλύψει τις ανάγκες αναπαραγωγής του κεφαλαίου. Παράλληλα προσπαθούν να χτίσουν συμμαχίες με τμήματα της εργατικής τάξης, όπως πχ κάποια μονοπώλια σούπερ μάρκετ στο ζήτημα της κυριακάτικης αργίας, που τέθηκαν ενάντια στο μέτρο, δήθεν από φιλεργατική σκοπιά, γιατί στην πραγματικότητα δεν προσδοκούσαν κάποια αύξηση της κερδοφορίας τους από την εφαρμογή του. Ενώ αντιθέτως, δε θα έβλεπαν αρνητικά μια αύξηση του κατώτατου μισθού και συνεπώς της λαϊκής κατανάλωσης, που θα τους εξασφάλιζε περισσότερα κέρδη.

Ο σκολαρίκος αναφέρθηκε παρεμπιπτόντως στη δολοφονία του λαμπράκη, που εκτός από το χτύπημα και την τρομοκράτηση του λαϊκού κινήματος, στόχευε και στην επίσπευση της πτώσης του καραμανλή, ακυρώνοντας κάποια φιλοευρωπαϊκά ανοίγματα της κυβέρνησής του. Και στο παράπονο που διατυπώνει ο τελευταίος στα απομνημονεύματά του, για την ευνοϊκή στάση της εδα προς την ένωση κέντρου, αν και οι περισσότεροι πολιτικοί κρατούμενοι είχαν αποφυλακιστεί επί των δικών του κυβερνήσεων. Σε κάθε περίπτωση, ο αντικομμουνισμός (είτε στην ωμή εκδοχή του είτε με πιο εκλεπτυσμένα χαρακτηριστικά) παρέμενε σταθερή και πάγια αξία για τον αστικό πολιτικό κόσμο της εποχής.

Τα παραπάνω συνδέονται και με τη στρατηγική του κκε και της εδα, που ακολούθησε μια λανθασμένη κι επιζήμια πολιτική ουράς απέναντι στην ένωση κέντρου, μολονότι η τελευταία ούτε καν αμφισβήτησε επιμέρους χαρακτηριστικά του συστήματος, στις κρίσιμες καμπές –πχ με τη στάση της στα ιουλιανά απέναντι στο βασιλιά και το βασιλικό θεσμό συνολικά. Αυτή η πείρα προσφέρει και κάποια διαχρονικά συμπεράσματα για τις καταστροφικές συνέπειες των συμμαχιών με τμήματα της αστικής τάξης, των πλαστών διαχωριστικών γραμμών (βασιλικοί-αντιβασιλικοί, δημοκρατία-δικτατορία) και της πολιτικής που προτάσσει κάποια πρόσκαιρα μικρά οφέλη –που κι αυτά σχετικά είναι- έναντι των μακροπρόθεσμων συμφερόντων και του στρατηγικού στόχου της εργατικής τάξης.

Στο δεύτερος μέρος ακολούθησε μια πολύ ζωντανή κι ενδιαφέρουσα συζήτηση (και δεν το λέω τυπικά) με ερωτοαπαντήσεις και τοποθετήσεις. Το πρώτο θέμα που τέθηκε ήταν σχετικά με την εργατική τάξη, που δεν είναι πλήρως ομογενοποιημένη σαν μπετόν αρμέ και την αναγκαιότητα να ελίσσεται ευέλικτα, για να αντιμετωπίσει τους αντίστοιχους ελιγμούς του ταξικού εχθρού. Ο σκολαρίκος ξεκίνησε θυμίζοντας μια φράση του γάλλου επαναστάτη μαρά, που είναι και στον τίτλο της ανάρτησης: Πρώτα θα τους σφάξουμε και μετά θα διαπραγματευτούμε (first we take manhattan, όπως λέει και το τραγούδι). Που δείχνει πως η εξουσία είναι το κομβικό ζήτημα, η μονάδα την οποία ακολουθούν όλα τα υπόλοιπα μηδενικά –και δε θα είχαν καμία αξία αν την αφαιρούσαμε- για να παραφράσουμε μια κινέζικη παροιμία. Μόνο σε αυτή τη βάση, μετά την κατάληψη της εξουσίας η εργατική τάξη καθίσταται τάξη δι’ εαυτήν, όπως έλεγε ο κάρολος, και μόνο πάνω σε αυτό το έδαφος, για τη διασφάλιση και διατήρηση της εξουσίας, αποκτούν νόημα οι όποιοι συμβιβασμοί και συμφωνίες. Η υποχώρηση από βασικές αρχές στο σημερινό πλαίσιο κι η λογική να τα βρούμε κάπου στη μέση δεν οδηγεί πουθενά, γιατί η μέση εξακολουθεί να είναι εντός, στο μέσο της αστικής εξουσίας, ενώ το ζήτημα είναι να τα βρούμε κάπου στην άκρη, έξω από το πλαίσιο της αστικής κυριαρχίας. Η λογική ότι δεν είναι απαραίτητη η ανατροπή της αστικής εξουσίας, για να έχουμε θετικά βήματα κι αλλαγές, δοκιμάστηκε κι απέτυχε στα χρόνια της αλλαγής στην ελλάδα, φέρνοντάς μας τελικά ακόμα πιο πίσω απ’ ό,τι ήμασταν στην αρχή του δρόμου.

Ένας άλλος σφος έθεσε το ζήτημα των οριζόντιων μετατοπίσεων στο αστικό πολιτικό σύστημα και της ευκολίας με την οποία περνάνε αυτοί οι σχεδιασμοί της αστικής τάξης, χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις. Ο σκολαρίκος αντέτεινε μερικά αντίθετα παραδείγματα από το παρελθόν, πχ τις αντιδράσεις του κόσμου που έκαιγε στα ιουλιανά το βήμα, όταν το συγκρότημα επέλεξε να στηρίξει το παλάτι. Και πρόσθεσε ότι σε μια χώρα όπου ο λαός πήρε δυο φορές τα όπλα, καμία οικογένεια που έχει δώσει κάποιο νεκρό στο αντάρτικο πχ δεν μπορεί να πειστεί πολύ εύκολα για την χρησιμότητα και την αποτελεσματικότητα των μικρών μεταρρυθμιστικών τομών. Ένας ένοπλος αγώνας που άφησε τη σφραγίδα του στην οργάνωση και τη λειτουργία και των νόμιμων μαζικών φορέων, πχ των σωματείων, που δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή εκφυλιστική κατάσταση.
Ούτε σήμερα βέβαια τα αστικά επιτελεία καταφέρνουν να προωθήσουν όλους ανεξαιρέτως τους σχεδιασμούς τους. Αν ήταν στο χέρι τους πχ, θα είχαν κρατήσει την κλασική μορφή δικομματισμού (νδ-πασόκ) χωρίς περαιτέρω ελγιμούς, όπως στις ηπα, όπου τα δύο κόμματα παραμένουν τα ίδια εδώ και διακόσια χρόνια, χωρίς να χρειαστεί ούτε μια μέρα φασισμού ή κάποια εκτροπή απ’ το αρχικό πρότυπο. Όσο πιο αδύναμο είναι όμως στην χώρα μας το ταξικό κίνημα και το γενικό πολιτικό κριτήριο, τόσο πιο χοντροκομμένοι θα είναι και οι αστικοί ελιγμοί, που θα περνάνε και θα τους καταπίνουμε αμάσητους. Ο σκολαρίκος ανέφερε σχετικά την εξιλέωση του γ. παπανδρέου (με το γνωστό του ρόλο κατά το παρελθόν), ως γέρου της δημοκρατίας, με ευθύνη και της εδα. Και παρεμπιπτόντως μια στιχομυθία μεταξύ καραμανλή και γ. παπανδρέου αν δεν κάνω λάθος, με τον πρώτο να μην έχει αντίρρηση να παραχωρήσει και δύο και πέντε υπουργεία στο κόμμα του άλλου, αλλά να σημειώνει πως είναι ανάγκη αντ’ αυτού να συγκροτηθεί ένας δεύτερος πόλος ως αντίβαρο στην επιρροή της εδα και του κκε.

Έγινε μια σύντομη αναφορά και στα δύο διαφορετικά σχέδια-λογικές ανάπτυξης της οικονομίας, που αντανακλούσαν αντίστοιχα τα συμφέροντα του εφοπλιστικού και μεταπρατικού κυρίως κεφαλαίου (που επικράτησε αρχικά, με κύριο εκπρόσωπο το βαρβαρέσο) και του βιομηχανικού κεφαλαίου, με βασικό εκπρόσωπο το ζολώτα (μετέπειτα πρωθυπουργό της οικουμενικής) που είχε πιο έντονους φιλοευρωπαϊκούς προσανατολισμούς προς την ΕΚΑΧ και την ΕΟΚ αργότερα. Και παρουσιαζόταν τάχα ως πιο φιλολαϊκό, με μοχλό ανάπτυξης τη βαριά βιομηχανία και θεωρητικές αναλύσεις που περιείχαν ακόμα κι ολόκληρα αποσπάσματα από τη σχετική μελέτη του μπάτση. Σε αυτό το πλαίσιο, αναφέρθηκε, αν δεν παρερμήνευσα κάτι, και η στάση του αγγελόπουλου της χαλυβουργικής, που δε θα ήταν αντίθετος –για τους δικούς του λόγους προφανώς- σε μια πιθανή νομιμοποίηση του κκε, προκειμένου να υπάρχει ένας μοχλός πίεσης σε αντινατοϊκή κατέυθυνση –κι είχε προσλάβει στην επιχείρηση κάποιους κομμουνιστές, σε μια περίοδο που αντιμετώπιζαν το βραχνά της ανεργίας και του πιστοποιητικού φρονημάτων.

Προς το τέλος απαντήθηκαν κάποια ερωτήματα σχετικά με την εδα. Αναλύθηκε η διαπάλη που υπήρχε στο εσωτερικό της, αλλά και στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, η αρνητική τροπή της μετά από τη στρατηγική στροφή του εικοστού συνεδρίου του κκσε και η επικράτηση της άποψης για συμμαχία με τμήματα της σοσιαλδημοκρατίας. Στην ελλάδα που δεν υπήρχε μεταπολεμικά ισχυρή, παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία –εν μέρει εξαιτίας και του αγώνα του δσε- το ρόλο αυτό τον έπαιξε το λεγόμενο «δημοκρατικό στρατόπεδο»· αυτό που έλεγαν παλιότερα και στα χωριά: δεν είναι αριστερός/κομμουνιστής, αλλά είναι δημοκράτης. Οι αντιφάσεις αυτής της γραμμής δε μειώνουν στο παραμικρό φυσικά τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση πολλών αγωνιστών της εδα –που περιορίζονταν ωστόσο κάποιες φορές και από τον ίδιο το φορέα τους –πχ πολλοί αποφυλακισμένοι κομμουνιστές, που έπιαναν επαφή με την εδα, αλλά έμεναν χωρίς χρέωση για να μη στιγματίσουν το μετωπικό σχήμα ως επικίνδυνο και θέσουν σε κίνδυνο τη νομιμότητά του.

Οι όροι και τα όρια στο ζήτημα της παρανομίας είναι βέβαια κάπως σχετικοί. Οι σύμμαχοι της εδα πχ αρνούνταν να συναινέσουν στις υποψηφιότητες των παράνομων-πολιτικών κρατουμένων πλουμπίδη και μπελογιάννη, αλλά την ίδια στιγμή η ιδρυτική διακήρυξη της εδα είχε υπογραφτεί και από το παράνομο αγροτικό κόμμα. Το αστικό κράτος κυνηγούσε και ποινικοποιούσε την ουσία και όχι μόνο τους τύπους, κλείνοντας πχ τρεις ακόμα εφημερίδες που μεσολάβησαν απ’ το κλείσιμο του ριζοσπάστη ως την έκδοση της αυγής, σε πλήρη αντίθεση με την αφελή δοξασία ότι η εδα κι η αυγή μπορούσαν να αντικαταστήσουν συνολικά το κκε και το ριζοσπάστη και μάλιστα χωρίς τον κίνδυνο-απειλή της παρανομίας. Με άλλα λόγια, για ποιο λόγο να υπάρχει η παράνομη έκφραση, αφού γίνεται κι έτσι δουλειά (έλα όμως που δεν ήταν ακριβώς η ίδια); Από την άλλη, η νομοθεσία της εποχής μπορεί να υποχρέωνε τα ταξικά σωματεία και τις ομοσπονδίες να αναπροσαρμόσουν το καταστατικό τους και να μην περιλαμβάνουν ως βασική αρχή την πάλη των τάξεων, αλλά ο τύπος δεν καθόριζε την ουσία της δράσης και της πολιτικής τους.

Το προβληματικό στοιχείο της εδα λοιπόν δεν ήταν η ύπαρξή της αυτή καθαυτή ή ότι οι κομμουνιστές δρούσαν εντός ενός εκλογικού μετωπικού σχήματος και δεν κατέβαιναν με την ονομασία του κκε και το σφυροδρέπανο στις εκλογές –υπήρχε εξάλλου αντίστοιχη πείρα από τις εκλογές της δεκαετίας του 30’ και το ενιαίο μέτωπο και από μια προηγούμενη αναμέτρηση όπου είχε κατέβει ως «σφυρί δρεπάνι»(!) –αν σημείωσα καλά. Το πρόβλημα ήταν η τακτική συμμαχιών με τμήματα της αστικής τάξης και ότι πήγε να υποκαταστήσει πλήρως το κόμμα με τη διάχυση του κκε μες στο μετωπικό σχήμα.

Με αυτήν την παρατήρηση ολοκληρώνεται η –ήδη αρκετά εκτενής- ανάρτηση που αφιερώνεται από την κε του μπλοκ στη σφισσα που με αναγνώρισε (από πού όμως;) και είχε το θάρρος να μου το πει.

92 σχόλια:

Κουραμπιές χωρίς άχνη (πρώην neophyte commie) είπε...

Χαρτί και στυλό, δηλαδή; ωραία :-) Προς στιγμήν είχα ανησυχήσει ότι είσαι κανένα douchebag που βγάζει φωτογραφίες την Καμάρα ή τα ψάρια στο Καπάνι (!) με το τάμπλετ… Το «σφυρί και δρεπάνι» δεν αναφέρεται στο Δοκίμιο, αλλά νομίζω το διάβασα σε κάποιο άρθρο του Ριζοσπάστη.

Επί της ουσίας πάντως, η αστική τάξη δεν είναι χαζή, βλέπει την ουσία πίσω από τον τύπο. Επομένως δεν υπάρχει λόγος να μπλέκεται το ΚΚΕ σε ανόητες προσπάθειες ξεγελάσματος της ουσίας διά του τύπου.

orthodox είπε...

Δεν διάβασα το βιβλίο του Μαϊλη και δεν είναι καν ψηλά στη λίστα των προς μελέτη βιβλίων. Είδα όμως στα περιεχόμενα τίτλο κεφαλαίου "ΕΔΑ, μια λανθασμένη επιλογή του ΚΚΕ" ή κάπως έτσι. Πικράθηκα πολύ. Τόσες δεκαετίες λαθολογία από τον ταξικό αντίπαλο, κατάφερε να μας την περάσει από την ανάποδη. Και επειδή είναι ηλίου φαεινότερον το ιδεολογικό σχήμα που κρύβει, είναι ακόμα πιο άσχημο. Να ξαναγράφεται η ιστορία καιροσκοπικά μόνο και μόνο για να δικαιολογηθούν τωρινές (σωστές κατά τα άλλα) επιλογές. Αναθεωρούμε την ΕΔΑ σαν λάθος απόφαση, επειδή δεν είμαστε αντάξιοι της τωρινής μας απόφασης να μην συνεργαστούμε με το ΣΥΡΙΖΑ, επειδή είμαστε αδύναμοι να σηκώσουμε στις πλάτες μας την τωρινή μας απόφαση και γυρεύουμε αποκούμπι στα φαντάσματα του παρελθόντος. Μόνο που έτσι δίνουμε στο ΣΥΡΙΖΑ το δικαίωμα να καπηλευτεί το ιστορικό υποκείμενο ΕΔΑ και να εμφανιστεί σαν "σύγχρονη εκδοχή της", παρ' όλο που δεν έχει καμία σχέση, και διαπαιδαγωγούμε μια γενιά με παρωπίδες, της στερούμε τη δυνατότητα αυτοκριτικής, καταδικάζοντάς την στο ίδιο λάθος.

Για να πείσουμε πως η επιλογή μας να μη στηρίξουμε ΣΥΡΙΖΑ τώρα, προσπαθούμε να πείσουμε πως ήταν λάθος να στηρίξουμε ΕΔΑ τότε. Αδιάφορες οι συνθήκες της εποχής, αδιάφορο το ιστορικό και πολιτικό τοπίο - με 30 χρόνια νομιμότητας στην πλάτη, αραχτοί στις γραφειάρες μας βγάζουμε φιρμάνια για εποχές που ακόμα και οι "όχι αριστεροί, αλλά δημοκράτες" (όπως λέει το κείμενο) διώκονταν και εξορίζονταν με την ίδια σκληρότητα με τους κομμουνιστές.

Σε μια ομιλία της πριν πάνω από μια δεκαετία η Αλέκα είχε πει μια φράση πολύ βαριά. Σε ελεύθερη μεταφορά (πάνε και τόσα χρόνια) "Το κόμμα μπορεί σε κάποιες στιγμές να φάνηκε αδύναμο και μη αντάξιο των περιστάσεων, αλλά προδοτικό δεν υπήρξε ποτέ". Μάλλον δεν είναι πια επίσημη γραμμή το παραπάνω.

Για τους καλοπροαίρετους:
Δεν ταυτίζω το ΣΥΡΙΖΑ με την ΕΔΑ (νομίζω πως έγινε σαφές).
Δεν παραλληλίζω τα δύο σχήματα.
Αντιθέτως, πιστεύω πως η ίδια ιδεολογική βάση που τότε επέβαλε τη συνεργασία στα πλαίσια της ΕΔΑ, είναι αυτή που επιβάλει τη ΜΗ συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ ή άλλο αστικό κόμμα σήμερα.

Ανώνυμος είπε...

Καμμια σημασια δεν ειχε απο οτι φαινεται που τελειωσε το στυλο. Το μνημονικο σου τα παει περιφημα. Να σε συγχαρω για αλλη μια φορα για τις θαυμασιες αναρτησεις σου συντροφε. Καλη κυριακη σε ολους ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

11 ΙΟΥΛΙΟΥ 1962 η κυβερνηση της ΕΡΕ εφερε και ψηφισε νομοσχεδιο για την αρση εκτακτων μετρων του εμφυλιου. Καταψηφι σανε Ε.Κ ΚΑΙ ΕΔΑ γιατι λεει στρεφοτανε εναντιον τους. Τη θα εβλαπτε την ΕΔΑ η αρση των εκτακτων μετρων του εμφυλιου πολεμου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

αμεσως μετα την ρηξη ΙΝΦΟΜΠΙΡΟ ΤΙΤΟ το 1948 η γιουγκοσλαβικη πρεσβεια στην αθηνα δρουσε ανεξελεκτα με την ΑΝΟΧΗ του αστικου κρατους για την δημιουργια καινουργιου κομματος αντιθετο απο το ΚΚΕ. ετσι λοιπον μετα την ΗΤΤΑ εκμεταλευτηκαν την δημιουργια της εδα που φτιαχτηκε με βαση τον ΕΛΙΓΜΟ των ΛΑ ΙΚΩΝ μετωπων του 1935 και δεν ειχε προλαβει ακομμα να αλλαξει το ΚΚΕ που το προσπαθησε αλλα δεν τους αφησανε απο το ΚΚΣΕ ΧΡΟΥΤΣΩΦ ΤΟ 1954. Στην αρχη φτιαχτηκε σαν ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΟΜΜΑΤΩΝ αλλα το 1956 οπως γινεται παντα μετατραπηκε σε ενιαιο κομμα και το ΚΚΕ διελυσε της Κ.Ο ΤΟ 1958 εχοντας καταστρεπτικα αποτελεσματα που τα πληρωνουμε μεχρι και σημερα. Αρνηθηκανε τον σεπτεμβρη του 1951 την συμμετοχη του ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ στα ψηφοδελτια με την απειλη της διασπασης Μ.ΚΥΡΚΟΣ ΚΑΙ Γ.ΠΑΣΑΛΙΔΗΣ υπουργος της κυβερνησης ΕΣΕΡΩΝ ΜΕΝΣΕΒΙ ΚΩΝ το 1921 στην ΓΕΩΡΓΙΑ που την ανετρεψαν οι ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

κοκινος καπνας είπε...

Η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά ήταν η απόπειρα του πραγματικού ΚΚΕ να συσπειρώσει σε μετωπική βάση την Αριστερά του ΕΑΜισμού για την πάλη ενάντια στη μοναρχοφασιστική αποχαλίνωση και το πλήρες ξεπούλημα της χώρας στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Ήταν μία σωστή επιλογή, όπως και η επιλογή της κοινής καθόδου, χωρίς υποταγή στο Κέντρο, με όλες τις - διακηρυκτικά - δημοκρατικές δυνάμεις κατά της μοναρχοφασιστικής Δεξιάς το 1956.

Η διαφορά προ και μετά 1956 δεν ήταν "συνεργασία ή μη". Ο Ζαχαριάδης έκανε την κοινή κάθοδο το Φλεβάρη του '56 την οποία προανέφερα, η οποία ήταν πολύ μεγαλύτερη συνεργασία κι από το μη κατέβασμα υποψηφίων το '64 υπέρ της Ένωσης Κέντρου.

Η διαφορά είναι ότι η μετά το 1956 ΕΔΑ ακολουθούσε πολιτική ΟΥΡΑΣ έναντι των λιγότερο αντιδραστικών μερίδων της μεγαλοαστικής τάξης, ενίοτε δε και πολιτική ουράς υπεραντιδραστικών που εμφανίζονταν σαν δημοκράτες (Ανδ. Παπανδρέου - ΑΣΠΙΔΑ).

Το πραγματικό ΚΚΕ έκανε τις συνεργασίες ενεργητικά, για να πετύχει νομιμοποίηση, να επανεγκατασταθεί νόμιμα στη χώρα και να διεξάγει την δημοκρατική και επαναστατική του πάλη με καλύτερους όρους. Γι' αυτό και δε στηριζόταν στους "δημοκράτες" αστούς, αλλά στο λαό κι αυτόν έβαζε στο επίκεντρο των εξελίξεων.

Αντιθέτως, το ψεύτικο ΚΚΕ και η ΕΔΑ μετά το 1956 έπαιζαν με όρους συσχετισμών μέσα στην αστική τάξη, φοβόντουσαν το λαό και την πρωτοβουλία του, την επαναστατική και αντιιμπεριαλιστική του πάλη, γι΄ αυτό και ουσιαστικά έγιναν ουρά του Γέρου το '65 και οδήγησαν ένα ρωμαλέο δημοκρατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στην ήττα.

Με όλες τις τελευταίες αναθεωρήσεις από πλευράς μαϊλισμού - παπαρηγισμού - κουτσουμπισμού - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗσμού, ολοκληρώνεται πια η εικόνα για τις σύγχρονες επεξεργασίες του Περισσού για την ιστορία του ΚΚΕ: τα μετά το 1956 εγκλήματα και προδοσίες του λαού "χάνονται" και ουσιαστικά "σβήνονται" μέσα στο σχήμα "όλα αυτά απέρρεαν από τα λαϊκά μέτωπα και την πολιτική συνεργασιών, παντού και πάντα".

Έτσι, π.χ. τα λάθη του επαναστατικού ΚΚΕ το 1941-1945 γίνονται ένα με το πλήρες πούλημα του λαού και της επανάστασης μετά το 1956.

Μεγαλοφυές!!

Ανώνυμος είπε...

Orthodox καλό είναι να μη μένουμε σε τίτλους αλλά να κοιτάμε το περιεχόμενο.

Αποτελεί πρωτοφανές παράδειγμα αυτογκολ το πώς έγινε κατορθωτό ο παραθεριστής στη Μ. Ανατολή (δίπλα στους βασιλείς και εκλεκτός αυτών), ο σφαγέας της Αθήνας να πλασαριστεί ως "γέρος της Δημοκρατίας" ή το πώς το αποκλειστικό θύμα των εκλογών του 1961 αυτο-εξαφανίστηκε προς δόξαν κάποιου που ΕΥΝΟΗΘΗΚΕ από τις εκλογές αυτές και που μάλιστα την ώρα που μίλαγε για "βία και νοθεία" (αυτήμ που τον ευνόησε) ταυτόχρονα κήρυττε το διμέτωπο αγώνα. Το άτομο πρέπει να μείνει στην παγκόσμια ιστορία ως ένα από τα πιο απίστευτα παραδείγματα θράσους και όμως τότε κάποιοι-που τον είχαν ζήσει, να πω ότι δεν τον ήξεραν τι τομάρι ήταν;-τον βοήθησαν με τη στάση τους. Αν εσύ orthodox θεωρείς ότι η ΕΔΑ ήταν κάτι το τέλειο ή ότι αυτά τα ζητήματα δε πρέπει να εξετάζονται πες το καθαρά.

Το κεφάλαιο περί Ζολώτα και Βαρβαρέσου είναι,νομίζω, εξαιρετικής ποιότητας δουλειά στο δοκίμιο και πρέπει να διαβαστεί οπωσδήποτε.

Σχετικά με τον Καραμανλή νομίζω ότι σαφώς και εκτός των εσωτερικών ρηγμάτων με το παλάτι υπήρξε και αμερικανικός "δάχτυλος" στην πτώση του ακριβώς λόγω της πολιτικής του σχετικά με την ΕΟΚ. Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα γιατί κάποιος μπορεί να θεωρεί την ΕΟΚ και τώρα την ΕΕ ως ουρά των ΗΠΑ. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι λάθος γιατί η ΕΟΚ (και η μήτρα της η ΕΚΑΧ) ήταν πλήρης ιμπεριαλιστική ένωση από τη στιγμή της ίδρυσής της με όχι πάντα ταυτόσημα συμφέροντα με τις ΗΠΑ. Το ότι οι αντιθέσεις κρύβονταν κάτω από το χαλί λόγω της ύπαρξης του σοσιαλιστικού μπλοκ ή δεν ξεπερνούσαν ένα ορισμένο σημείο, δε σημαίνει ότι δεν υπήρχαν αντιθέσεις και πολύ παραπάνω δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και σήμερα (και μάλιστα αρκετά πιο αυξημένες).
Εδώ και ένα βίντεο από την επίσκεψη Ντε Γκώλ στην Αθήνα το Μάιο του 1963 που κατά τη γνώμη μου μάλλον σήμανε την τελική αντίστροφη μέτρηση για τον Καραμανλή
http://mam.avarchive.gr/portal/digitalview.jsp?get_ac_id=3964#tdesc
(δεν είναι τίποτα σπουδαίο, περισσότερο το βάζω για το κλίμα της εποχής και σαν αναφορά στο ΕθνικοΟπτικόακουστικόΑρχείο που εκεί μέσα μπορεί να βρει διάφορα ενδιαφέροντα βίντεο για παλιότερες εποχές)

ρα

zoot horn rollo είπε...

Το νεοτροτσκισμό και το ταλιμπανισμό ξέχασες καπνα.
Εγώ πάλι γουστάρω true-ισμό απ' όπου κι αν προέρχεται...

Ανώνυμος είπε...

Α και επειδή κάποιοι μπορεί να το αγνοούν, ο παπατζής το 1952 είχε εκλεγεί βουλευτής με το Συναγερμό του Παπάγου. Να σημειωθεί ότι το πρώτο ρήγμα μεταξύ Δεξιάς και Παλατιού σημειώνεται με τον Παπάγο το 1951. Το Κέντρο από τότε και μετά δεν αδικήθηκε καθόλου από το Παλάτι. Το αντίθετο.

ρα

Ανώνυμος είπε...

η δολοφονια του ΛΑΜΠΡΑΚΗ ειναι αλλη μια χαραχτηριστικη περιπτωση και το πως χρησιμοποιηθηκε απο την ΕΔΑ για να βοηθηση τον ΣΦΑΓΕΑ ΤΟΥ 1944 και να τον αναβαθμιση σε ΓΕΡΟ της δημοκρατιας. ητανε απο τοτε γνωστο οτι η εντολη δοθηκε απο το παλατι μετα και το συμβαν με την ΜΠΕΤΥ ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΥ στην αγγλια και ομως το χρεωσανε στον καραμανλη επειδη ειχε ερθει σε ρηξη με το παλατι. και η αποθεωση η εκλογες του 1964. 1 μηνα πριν η ΕΔΑ απεσυ ρε τους υποψηφιους απο 25 περιοχες και καλουσε τον λαο να ψηφισει Ε.Κ και αυτο το πληρωνουμε μεχρι και σημερα στις συνειδησεις του κοσμου Και μας λενε καποιοι ΟΧΙ ΜΗ αυτα δεν κανει να τα πειραξουμε το γιατι βεβαια ειναι ξεκαθαρο για να μπορεσουνε να κανουνε ξανα τα ιδια τα καλοπαιδα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

orthodox είπε...

Ρα σε ευχαριστώ για την απάντηση.

Την άποψή μου για το θέμα ΕΔΑ την είχα γράψει σε αντίστοιχη συζήτηση στο leninreloaded, με το ψευδώνυμο "δεξιός υπαναχωρών". Την αντιγράφω εδώ:

Θεωρώ ότι η απόφαση της καθοδήγησης για την ίδρυση της ΕΔΑ πατούσε στην εκτίμησή της
- ότι η καθαρή, αυτοτελής δράση του ΚΚΕ την περίοδο εκείνη ήταν αντικειμενικά αδύνατη,
- ότι κάθε κομμουνιστής, ανεξαρτήτως ηλικίας, αναγνωρισιμότητας, κομματικής θέσης, που θα επιχειρούσε να δράσει ως τέτοιος θα οδηγούνταν με συνοπτικές διαδικασίες στο σφαγείο, με συνέπεια την ολοκληρωτική φυσική εξόντωση όλου του κομμουνιστικού δυναμικού και την διακοπή της φυσικής συνέχειας,
- ότι κάθε απόπειρα προβολής του κομμουνιστικού συμβόλου, της κομμουνιστικής ιδεολογίας, κάθε απόπειρα αναβίωσης της κομμουνιστικής δράσης θα οδηγούσε σε πογκρόμ ομάδων προσώπων που σχετίζονταν έστω και λίγο με αυτούς, με αποτέλεσμα αφενός τη φυσική εξόντωση των δραστών και ενεργά υποστηρικτών, αφετέρου την τρομοκράτηση και εξουθένωση των ανεκτικών,
- ότι μια "μετριοπαθής αριστερή" (βλ. σοσιαλδημοκρατική, ρεφορμιστική-οπορτουνιστική) πολιτική δύναμη, που θα μάχονταν για διευρυμένες αστικοδημοκρατικές ελευθερίες, θα μπορούσε να συγκινήσει κομμάτια της αστικής τάξης και να δημιουργήσει ρωγμές και μικρο-ρήξεις στο στρατόπεδό της, δεδομένου του ότι η αστική τάξη είχε ανάγκη τη δημοκρατική νομιμοποίηση (αν στη θέση του Λαμπράκη ήταν ένας κομμουνιστής, ο Σαρτζετάκης δεν θα έπαιζε το κεφάλι του - και ο Σαρτζετάκης κάθε άλλο παρά "αριστερός" ήταν, αντικομμουνιστής ρομαντικός αστοδημοκράτης), θα ενίσχυε τα μαζικά χαρακτηριστικά του κινήματος, την ποσοτική ανάκαμψή του δηλαδή, ώστε στα πλαίσια αυτής να μπορέσει το κόμμα να βρει έδαφος να παρέμβει για να αναδείξει τα ποιοτικά-ταξικά.

Αναλογία: Η καθοδήγηση ακολούθησε την τακτική, σταματάμε πρώτα τη ροή του αίματος, για να μην πεθάνει ο τραυματίας από αιμοραγία, και μετά περιποιούμαστε την πληγή και κυνηγάμε τα μικρόβια για να μη μολυνθεί. Δεν παρατάμε την πληγή ανοιχτή μπολιάζοντας τον τραυματία μόνο με αντιβιωτικά κλπ, γιατί η πληγή είναι πολύ μεγάλη (δηλαδή δεν ρίχνουμε την επόμενη μέρα της ήττας γραμμή για ένοπλη πάλη και παράνομη ανατρεπτική δράση), αλλά ούτε εφησυχαζόμαστε με το σταμάτημα της αιμορραγίας και αφήνουμε τα μικρόβια να μολύνουν τον οργανισμό (δηλαδή δεν εφησυχαζόμαστε στη νόμιμη δράση της ΕΔΑ εγκαταλείποντας για πάντα την επανάσταση).

"το 68 οι κομμουνιστες που ξαναστησαν τις κομματικες οργανωσεις υπηρχαν γιατι δρουσαν ως τετοιοι μεσα στην εδα. δεν ηταν η εδα ο λογος που ξαναστηθηκαν, αλλα γιατι λειτουργουσαν σαν κομμουνιστες μεσα σε αυτη"

Η ΕΔΑ δεν ήταν ο λόγος που ξαναστήθηκαν οι κομματικές οργανώσεις, αλλά ο λόγος που μπόρεσαν να επιβιώσουν κομμουνιστές μέχρι το '68 ώστε να ξαναστήσουν τις κομματικές οργανώσεις. Η ΕΔΑ στήθηκε για να μπορέσουν οι κομμουνιστές να πατήσουν γερά στα πόδια τους, και μόλις το καταφέρουν να την απορρίψουν, αφού πια ο ιστορικός της ρόλος από την πλευρά του ταξικού κινήματος έχει ολοκληρωθεί, και να ξαναρχίσουν την αυτοτελή δράση τους.

orthodox είπε...

Συμπληρώνω εδώ: Υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα, στην πέρα ανατολή, περιπτώσεων όπου η εμμονή στην άρνηση ευρύτερων συμμαχιών και συνεργασιών, οδήγησε σε μαζικό αιματοκύλισμα, πλήρη εξαφάνιση κάθε φυσικής παρουσίας που τελούσε υπό κομμουνιστική επιρροή, και τελικά καταδίκη του λαού σε πολυετή κινηματική ανυπαρξία - για δεκαετίες ολόκληρες δεν μπόρεσε να κινηθεί φύλλο.

Το ότι η σύγκριση του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ με την ΕΔΑ είναι παντελώς ανεδαφική και δόλια, καθώς υπηρετεί πολύ συγκεκριμένους σκοπούς, δεν σημαίνει ότι πρέπει να αναθεωρηθεί η ιστορία, και να απορριφθεί εκ των υστέρων το ιστορικό κεφάλαιο ΕΔΑ.
Αν ο αντίπαλος προσπαθεί να καπηλευτεί κομμάτια της ιστορίας μας, δεν θα τα απορρίψουμε από φόβο μη μας κάνει ζημιά. Είναι χρέος μας να τα υπερασπιστούμε και να χτυπήσουμε την καπηλεία του, ως κομμάτι της γενικότερης πολιτικής του.
Είμαστε με την ΕΔΑ, την υπερασπιζόμαστε ως συγκεκριμένο πολιτικό υποκείμενο, σήμερα ως ιστορικό κεφάλαιο, τότε ως πολιτική γραμμή, γιατί κρίνουμε ότι η ίδια ιδεολογικοπολιτική βάση που τότε μας οδήγησε να τη θεωρήσουμε απαραίτητη για το κίνημα, σήμερα μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ένα αντίστοιχο εγχείρημα θα είναι καταστροφικό, και γι' αυτό δεν το υιοθετούμε.
Δεν ξέρω πόσο πιο απλά να το εκφράσω. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει σήμερα να μας πείσει ότι είναι "η σύγχρονη εκδοχή της ΕΔΑ", για εμάς η υποστήριξη της ΕΔΑ σήμερα (ως συγκεκριμένο πολιτικό υποκείμενο, στα χρόνια που το κατασκευάσαμε, το στηρίξαμε, και τελικά το εγκαταλείψαμε) ισοδυναμεί με καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ.

Παρά τα προβλήματα, τις ανωμαλίες στο εσωκομματικό καθεστώς, τις ταλαντεύσεις και τις παρεκκλίσεις, θεωρώ πως η καθοδήγηση τότε δεν ήταν ούτε τόσο οπορτουνιστική, ούτε τόσο "ηλίθια" όσο την (ανα)θεωρούμε σήμερα.

Όταν απορρίπτουμε μια ιστορική επιλογή, πρέπει να αντιπροτείνουμε και αυτό που εκτιμάμε ότι ίσως να ήταν πιο σωστό.
Αν η ΕΔΑ ήταν λάθος, τότε ποιο ήταν το σωστό; Στρατιωτική ανασύνταξη και νέος γύρος εμφυλίου την επόμενη της ήττας;

Αναυδος είπε...

πανω απ όλα ο ορθοδοξος (που με ολα διαφωνει και δε μας λεει τη δικη του θεση) θα πρεπει να μας εξηγησει γιατι το ΚΚΕ δε συνεχισε την ΕΔΑ μετα το 1974. Θα πρεπει επισης να μας εξηγησει γιατι ηταν ορθη η αποφαση διαλυσης των κομ οργανωσεων το 1958 η μη καθοδος σε 22 εκλογικες περιφερειες το 1964 σε οφελος της ΕΚ κλπ.
Θα πρεπει να μας εξηγησει γιατι ηταν σωστες οι θεσεις της ΕΔΑ για εθνικη αστικη ταξη κλπ.

Ολοι αυτοι οι συμβιβασμοι για να υπαρχουμε αυτοκαταργουμενοι ?

οποιος παραμενει αγραμματος και δεν διαβαζει τα ντοκουμεντα του κομματος (και μαλιστα χωρις προκαταληψη) στο τελος μονος του θα πεσει στη ζεστη αγκαλια του εχθρου

Ανώνυμος είπε...

ΡΑ

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ.
ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΔΕΝ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ.
ΑΦΟΥ ΤΟ 65 ΤΟΥΣ ΔΙΕΛΥΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΚΥΒΡΝΗΣΕΙ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
ΩΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΥΠΗΡΞΕ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

η ΕΔΑ φτιαχτηκε με βαση τον ελιγμο του 1935 με τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ που δεν ειχε προλαβει να αλλαξει το κομμα σε συνθηκες εμφυλιου πολεμου. Ητανε ενας συνδυασμος παρανομων οργανωσεων σε συνδυασμο με την εκμεταλευση και της παραμικρης χαρα μαδας νομιμης δρασης. Το 1958 με την διαλυση των Κ.Ο και την μετατροπη της ΕΔΑ σε ενιαιο κομμα η καταστροφη για το ΚΚΕ ητανε χειροτερη και απο την ηττα του 1949. αλλοιωσε τα κομμουνιστικα χαραχτηριστικα διαλυοντας τα παντα. ο σ. ΛΕΝΙΝ μετα την ΗΤΤΑ ΤΟ 1905 δεν διαλυσε το κομμα των ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ και να παει με τους ΜΕΝΣΕΒΙΚΟΥΣ αν ειχε ακουσει τους τοτε ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΔΕΣ θα ειχε παει εκει και επανασταση το 1917 δεν θα ειχε γινει. Αρα λοιπον η σωστη δραση του ΚΚΕ θα ητανε συνδυασμος νομιμης και παρανομης δρασης οπως ειχε ξεκινησει με τον ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. να εισαι καλα απολιθωμα που τα δημοσιευεις ολα και ετσι ξεβρακωνεται ο καθε ΧΑΦΙΕΣ ΜΑΝΙΑΔΑ ΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

αρα λοιπον τυχοδιωκτης ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ και ο ΔΣΕ. τυχοδιωκτικη ενεργεια το ΟΠΛΑ ΠΑΡΑΠΟΔΑΣ και πια ητανε η σωστη ενεργεια συμφωνα με τους ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΔΕΣ η αποφασεις της 6ης ολομελειας του 1956 που τις μοιραζε η ασφαλεια στους εξοριστους πανυγηριζοντας και που καταστρεψανε το ΚΚΕ κατα τα αλλα εμεις ειμαστε τροτσκιστες και ολοι αυτοι οι ΧΑΦΙΕΔΕΣ ειναι με τον ΣΤΑΛΙΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. Οτι χαραχτηρισμο να τους δωσει καποιος λιγο θα ειναι ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

κοκινος καπνας είπε...

@zoot horn rollo

Μα η γραμμή του λεγόμενου "ΚΚΕ" είναι κατ' εξοχήν νεοτροτσκισμός, αφού - ευτυχώς από μια άποψη - πέρασαν από μια φάση "νεοσταλινισμού", που είναι το αντίθετο του πραγματικού, επαναστατικού σταλινισμού.

Ο τροτσκισμός δεν φειδόταν κριτικής προς τον κλασσικό δεξιό ρεβιζιονισμό των ψευτοΚΚ μετά το 1960. Ίσα ίσα. Απλώς έσβηνε τη μεγάλη διαχωριστική γραμμή του '56 και έλεγε: "Τι τα θες, από το θάνατο του Λένιν και μετά ο σταλινισμός δεξιός ήταν". Έβγαζε δεξιά δηλ. τα ΚΚ "από τα γεννοφάσκια τους" και θεωρούσε ακριβώς τα λαϊκά αντιφασιστικά μέτωπα προδοτική ταξική συνεργασία.

Από την άλλη ο τροτσκισμός, στην κύρια πλευρά του, στήριζε κάθε βρωμιά της χρουστσοφικής - μπρεζνιεφικής Σοβιετικής Ένωσης, στο όνομα του μονόμπαντου αντιδυτικού αγώνα.

Το ίδιο κάνει κι ο Μαϊλης: το λεγόμενο ΚΚΕ είναι τάχα συνέχεια του ΣΕΚΕ - αληθινού ΚΚΕ 1918-1956, απλώς αυτό το 95χρονο "ενιαίο" ΚΚΕ ήταν πάντα λίγο δεξιούλικο (από το '34 και μετά), αλλά πάντα καλό, δηλαδή πολιτικά τίμιο, αριστερό, επαναστατικό, άξιο να τ' αγαπάει ο λαός και οι εργάτες.

Δηλ. ο Λιγδόπουλος γεροΒαλιανάτος, οι ήρωες του Καλπακιού, οι 8 της Αίγινας, οι ήρωες που πολέμησαν στην Ισπανία, οι τιτάνες που στάθηκαν με το κεφάλι ψηλά στα μεταξικά μπουντρούμια, οι ΕΑΜίτες, οι ΔΣΕίτες, η Ηλέκτρα, ο Μπελογιάννης, οι εκτελεσμένοι μας μέχρι το '55...

...είναι το ίδιο με τους μαχαιροβγάλτες του Τσολάκη στην Τασκένδη, με το Δημητρίου και τον Παρτσαλίδη, με το "γιατί δε θα γίνει δικτατορία" στις 20 Απρίλη του 67, με την Πανσπουδαστική 8 και τους τραμπουκισμούς για να σπάσει η κατάληψη του Πολυτεχνείου, με τη δολοφονία του Νίκου Ζαχαριάδη, με τα ΚΝΑΤ και το Μαλάμη, το σπάσιμο απεργιών στη μεταπολίτευση, με την υπεράσπιση κάθε κτηνωδίας σε Τσεχοσλοβακία, Πολωνία, Αφγανιστάν, με την κοινή διαφθορά με το ΠΑΣΟΚ στα 80s (στην οποία πρωταγωνίστησαν οι σημερινοί ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ), με το κάψιμο φακέλων των ταγματαλήτών το 89, με το "εντός νόμου η Χρυσή Αυγή", με με με... ων ουκ έστι αριθμός.

Για να είναι κανείς επαναστάτης κομμουνιστής στην Ελλάδα πρέπει να τραβάει γραμμή. Τροτσκισμός και μαϊλισμός σβήνουν ακριβώς αυτό το αναγκαίο όριο της 6ης Ολομέλειας (διάλυση του ΚΚΕ), οπότε η "αντιδεξιά" κριτική τους για τη μεν περίοδο 34-56 είναι λάθος, αντιδραστική και αντεπαναστατική, για τη δε περίοδο 56 και δώθε είναι άσφαιρη, αφού δεν πλήττει τα αντεπαναστατικά ρεβιζιονιστικά βάθρα περί "καλής ΕΣΣΔ που απλώς οπορτούνιζε λίγο και υποχωρούσε προς τους Αμερικάνους" και "καλού "Κ"ΚΕ που εννοείται άξιζε στήριξης, απλώς υποχωρούσε κάπως στην κλασσική δυτική αστική τάξη".

Ανώνυμος είπε...

το 1965 με τα ιουλιανα και τον λεγομενο ανενδοτο του ΠΑΠΑΤΖΗ η ηγεσια της ΕΔΑ εγκλοβισε τον αγωνα και την θυσια του λαου μεσα σε ενδοαστικα πλαισια. το συνθημα 1.1.4 που σημαινε την υποστηριξει του συνταγματος που εκτελεσε τον σ.ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ και τους υπολοιπους συντροφους μας τα λεει ολα. Παραμονες αστικης δικτακτοριας και ενω ολα ητανε ξεκαθαρα ησυχαζανε τον λαο οτι δεν θα συμβει τιποτα. το ιδιο και σε αχτιφ στελεχων στο πειραια στις 20 απριλη του 1967. το φυλο της ΑΥΓΗΣ τις 21ης απριλη που δεν κυκλοφορησε εξηγουσε για ποιους λογους δεν θα γινει δικτακτορια. Ετσι ενω απο το 1958 δεν υπηρχε ΚΚΕ μεσα στην χωρα το 1968 φυγανε απο την ΕΔΑ και παιρνοντας το τιτλο φτιαξανε το ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΛΗΤΕΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

"Η συγκρότηση της ΕΔΑ το 1951 αποτέλεσε λαθεμένη επιλογή του ΚΚΕ. Προήλθε κυρίως ως ανάγκη του ΚΚΕ να δράσει πολιτικά, μέσα από τις κατά το δυνατόν νόμιμες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, ιδιαίτερα μετά την ήττα του ΔΣΕ και το κύμα αντικομμουνισμού (εκτελέσεις, διώξεις, εξορίες, πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων κ.ά.) που ακολούθησε τον Εμφύλιο. Χωρίς να αναιρεί την ηρωική δράση κομμουνιστών και προοδευτικών ανθρώπων μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ, η προσέγγιση του συγγραφέα επιβεβαιώνει νομοτέλειες της επαναστατικής στρατηγικής που αφορούν και την πολιτική συμμαχιών. Η μελέτη της δράσης της ΕΔΑ γίνεται υπό το πρίσμα δύο βασικών παραγόντων: Από τη μια, η στρατηγική του ίδιου του ΚΚΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος της εποχής και απ' την άλλη, οι ζυμώσεις για την ανασυγκρότηση του αστικού πολιτικού συστήματος. Ενα βασικό ζήτημα της στρατηγικής του ΚΚΕ, που σχετίζεται με τη συμμετοχή του στην ΕΔΑ, αναδεικνύει ο συγγραφέας σημειώνοντας: «Το προβληματικό σημείο βρισκόταν στο γεγονός ότι το ΚΚΕ είχε εντάξει την πάλη για δικαιώματα και ελευθερίες σε στρατηγική εκδημοκρατισμού της αστικής εξουσίας. Με αυτόν τον τρόπο τα αντικομμουνιστικά και άλλα αντιλαϊκά νομοθετήματα αντιμετωπίζονταν ως παρεκκλίσεις από τη Δημοκρατία και όχι ως οργανικό συμπληρωματικό στοιχείο της αστικής δημοκρατίας» (σελ. 120 - 121)."
Απο αρθρο του Μόττα στο Ριζοσπαστη. Η αληθεια ειναι οτι το ΚΚΕ δεν χαριζει τιποτα σε κανεναν. Η μελετη που κανει σε τιποτα δε συνιστα λαθολογια. Ισα ισα εξεταζει κατω απο πιο πρισμα και συνθηκες παρθηκαν αποφασεις, που αποσκοπουσαν και τι αποτελεσμα εφεραν. Για μενα ισοπεδοση και λαθολογια συνιστα η ελαφρα τη καρδια κριτικη σε ενα βιβλιο χωρις καν να το μελετησεις και μαλιστα να εχουν βγαλει και μερικοι απο πριν το συμπερασμα οτι το ΚΚΕ αναθεωρει για να δικαιολογισει τη σημερινη στρατηγικη του...!

ratm

Ανώνυμος είπε...

Εννοώ Θερσίτη ότι το παλάτι στήριξε το σχηματισμό της Ένωσης Κέντρου και στάθηκε αρωγός στην πορεία της προς την κυβέρνηση. Η παρέμβαση του παλαριού υπάρχει εντονότατη στην Ένωση Κέντρου από τη πρώτη στιγμή της δημιουργίας της. Εκτός κι αν νομίζουμε ότι κάτι τύποι όπως ο Στέφανος Στεφανόπουλος, ο Γαρουφαλιάς δεν ήταν σε ανοικτή επαφή με το παλάτι. Το παλάτι από το 1951 (τότε είχε δοθεί από το παλάτι εντολή σύλληψης του Παπάγου η οποία δεν εκτελέστηκε ενώ ξέσπασε και στρατιωτικό κίνημα το οποίο έληξε μόνο με ρητή εντολή του Παπάγου), είχε αποφασίσει ότι χρειάζεται αντίβαρο στον Παπάγο και μετά στον Καραμανλή (ασχέτως που το παλάτι είχε ουσιαστικά διορίσει τον τελευταίο). Το παλάτι ως κύριο μοχλό ανάμιξής του στην πολιτική είχε το στράτευμα. Η τεράστια επιρροή του Παπάγου σε αυτόν και κατόπιν οι προθέσεις του Καραμανλή για νέο Σύνταγμα (στα πλαίσια αστικών εκσυγχρονισμών) αντιπροσώπευαν κίνδυνο για το παλάτι. Γι' αυτό το λόγο το παλάτι συνέδραμε για να σχηματιστεί αντίβαρο σε Συναγερμό και ΕΡΕ που θα ήταν όμως αντικομμουνιστικό. Έβαλε λοιπον ανθρώπους του (πχ Στεφανόπουλος, Γαρουφαλιάς) και φιλικότατα προσκείμενους σε αυτό (πχ Σοφοκλής Βενιζέλος) να συμβάλλουν στη δημιουργία της ΕΚ. Και η ΕΚ δεν αδικήθηκε σε καμιά εκλογική αναμέτρηση ενώ στη περίοδο από τη ρήξη με τον Καραμανλή το καλοκαίρι του ΄63 μέχρι τις εκλογές του '64 θα μπορούσαμε να πούμε ότι ευνοήθηκε κιόλας από το μηχανισμό του παλατιού ώστε να φτάσει στη μεγάλη εκλογική επιτυχία. Ναι το '65 υπήρξε απροκάλυπτη επέμβαση του Κωνσταντίνου ενάντια στον παπατζή αυτή όμως έγινε όχι από κάποια διαφωνία σε κάποιο πολιτικό ζήτημα αλλά διότι το παλάτι θεώρησε ότι υπήρχε κίνδυνος να μειωθεί η επιρροή του στο στράτευμα. Στην ένταση του ζητήματος δε θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να υποτιμηθεί και ο ρόλος που έπαιξαν οι εξαιρετικά εχθρικές σχέσεις-πριν από την αποστασία ήδη-μεταξύ συγκεκριμένων ατόμων της Ένωσης Κέντρου.

ρα

Ανώνυμος είπε...

Υπαρχουνε ιστορικα παραδειγματα στην περα ανατολη λεει ενας ΧΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ που η αρνηση ευρυτερων συνεργασιων οδηγησε σε τεραστιες αιματοχυσιες που καταστρεψανε το κομμουνιστικο κινημα. Μας λει λοιπον εδω ο ποιητης οτι ο καπιταλι σμοςθα εχει τον οπορτουνισμο για 5η φαλα γγα και οι κομμουνιστες πρεπει να συνεργαζονται μαζι τους γιατι αλλιως θα φταινε για το εγκλημα. και πολυ λογικα συμφωνα με το μυαλο αυτου του ΧΑΦΙΕ δεν φταιει ο καπιταλισμος για το εγκλημα. Καταπληκτικη αναλυση ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

orthodox το 1958 υπήρχε ΕΔΑ αλλά υπήρχαν και κομματικές οργανώσεις και υπήρχαν προφανώς και κομμουνιστές. Μιλάς για πογκρόμ και σφαγές κι όμως ήταν συγκεκριμένοι άνθρωποι μέσα στην ΕΔΑ για τους οποίους έγιναν συγκεκριμένες υποχωρήσεις έτσι που δεν έγινε δυνατό να χρησιμοποιηθεί κάθε "όπλο" προκειμένου να μην εκτελεστεί ο Μπελογιάννης. Εγώ δεν έχω διαβάσει το βιβλίο από το δοκίμιο όμως και με βάση την όποια αντιληπτική μου ικανότητα, καταλαβαίνω ότι δεν καταδικάζεται η ίδρυση της ΕΔΑ αλλά καταδικάζεται ο στρατηγικός της στόχος που δε βοηθούσε τη διάχυση των ιδεών του κομμουνιστικού κινήματος στην κοινωνία αλλά τη διάχυση ιδεών της κοινωνίας εντός του κομμουνιστικού κινήματος (στο οποίο έπαιξε τεράστιο ρόλο και η διάλυση των κομμτικών οργανώσεων). Δεν ξέρω σε ποια παραδείγματα αναφέρεσαι αλλά στη μεγαλύτερη ίσως τραγωδία για το κομμουνιστικό κίνημα μεταπολεμικά, στα γεγονότα της Ινδονησίας, δε νομίζω να υπήρχε κάποια άρνηση συνεργασιών αλλά ακριβώς το αντίθετο (νομίζω ότι το ΚΚΙ είχε υπουργούς σε κυβέρνησεις του Σουκάρνο).

ρα

Ανώνυμος είπε...

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΡΑ.

ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ.

ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΑ ΕΙΧΕ ΒΙΑ ΚΑΙ ΝΟΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΓΕΙ Η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΟ 61 ΑΡΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΗΡΙΖΕ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Η συγκρότηση της ΕΔΑ το 1951 αποτέλεσε λαθεμένη επιλογή του ΚΚΕ. Προήλθε κυρίως ως ανάγκη του ΚΚΕ να δράσει πολιτικά, μέσα από τις κατά το δυνατόν νόμιμες κοινοβουλευτικές διαδικασίες, ιδιαίτερα μετά την ήττα του ΔΣΕ και το κύμα αντικομμουνισμού (εκτελέσεις, διώξεις, εξορίες, πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων κ.ά.) που ακολούθησε τον Εμφύλιο. Χωρίς να αναιρεί την ηρωική δράση κομμουνιστών και προοδευτικών ανθρώπων μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ, η προσέγγιση του συγγραφέα επιβεβαιώνει νομοτέλειες της επαναστατικής στρατηγικής που αφορούν και την πολιτική συμμαχιών. Η μελέτη της δράσης της ΕΔΑ γίνεται υπό το πρίσμα δύο βασικών παραγόντων: Από τη μια, η στρατηγική του ίδιου του ΚΚΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος της εποχής και απ' την άλλη, οι ζυμώσεις για την ανασυγκρότηση του αστικού πολιτικού συστήματος. Ενα βασικό ζήτημα της στρατηγικής του ΚΚΕ, που σχετίζεται με τη συμμετοχή του στην ΕΔΑ, αναδεικνύει ο συγγραφέας σημειώνοντας: «Το προβληματικό σημείο βρισκόταν στο γεγονός ότι το ΚΚΕ είχε εντάξει την πάλη για δικαιώματα και ελευθερίες σε στρατηγική εκδημοκρατισμού της αστικής εξουσίας. Με αυτόν τον τρόπο τα αντικομμουνιστικά και άλλα αντιλαϊκά νομοθετήματα αντιμετωπίζονταν ως παρεκκλίσεις από τη Δημοκρατία και όχι ως οργανικό συμπληρωματικό στοιχείο της αστικής δημοκρατίας» (σελ. 120 - 121)."

Νομίζω ότι αυτός είναι ο ορισμός της λαθολογίας.

Δεν μπορω να κρινω ένα βιβλίο προτου το διαβάσω. Μπορώ να κρίνω το πνεύμα και το γραμμα αυτού του άρθρου που παρέθεσε ο ρατμ το οποίο πιστεύω ότι θα το δούμε γραμμένο και σε επίσημα κείμενα μετά από λίγο καιρό.

Κατ' αρχας κατανοώ ότι έχουν αλλάξει ριζικά οι κοινωνικο-πολιτικοί συσχετισμοί Κομματος-Κινήματος-Λαού. Ο κόσμος που ψηφίζει σημερα ΚΚΕ δεν έχει και μεγάλη σχέση (κοινωνικοταξική)με τον κόσμο που ψήφιζε ΕΔΑ ή ΚΚΕ ως τις αρχές της δεκαετίας του '90.

Ελάχιστοι επιζούν από την ηρωική γενια του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Το στελεχιακό δυναμικό του ΚΚΕ έχει και αυτό ανανεωθεί πλήρως και ειναι ζήτημα αν μπορούμε να βρούμε στην ΚΕ στο ΠΓ και στην Κοιν. Ομάδα, 4-5 άτομα που να έχουν όχι δράση από την εποχή της ΕΔΑ αλλά έστω αντιδικτατορική δράση ως νεαροί, τότε, αγωνιστές.

Η συντριπτική πλειοψηφία των σημερινών στελεχών από την βάση ως την ηγεσία, έχουν βιώσει το ΚΚΕ ως ένα νόμιμο κόμμα που λαμβάνει κρατική επιχορήγηση κατά το νόμο και δικό του ραδιο-τηλεοπτικό μέσο που μάλιστα διατηρούσε επι μακρόν δικές του επιχειρήσεις, δεν ξέρουν τί σημαίνει παρανομία και γιάφκα με παράνομο έντυπο υλικό, εξορίες,εκτελέσεις κτλ. Και όπως ξέρουμε, οι δυσκολίες ή οι ευκολίες μιας εποχής φτιάχνουν ως ένα βαθμό και τις συνειδήσεις.

Δεν λέω πως αυτό είναι κακό, ούτε πρέπει να ζούμε μονίμως με το παρελθόν ή οτι πρέπει να κάνουν κουμάντο στο Κόμμα οι μαθουσάλες ντε και καλά. Αλλά να έχουμε μια αίσθηση της πραγματικότητας του σήμερα και της πραγματικότητας του τότε.

(συνεχίζεται)

Ραλλού

Ανώνυμος είπε...

Πάμε παρακάτω.

Πριν από όλα να θυμηθούμε δύο πράγματα. Μετά την συντριβή του ΔΣΕ και την διαφυγή των μαχητών προς τις φίλιες χώρες το ΚΚΕ είχε ουσιαστικά διαλυθεί ως μηχανισμός διότι:

α)Γιατί μαζί με τους μαχητες του ΔΣΕ, η πλειοψηφία της ΚΕ και όλο το ΠΓ βρισκόταν μεταξύ Μόσχας και Βουκουρεστίου άρα εκτός Ελλάδος και με πολύ μικρές ελπίδες να επαναπατριστούν αφού τους περίμενε το απόσπασμα.

β)Γιατί οι δεσμώτες λόγω συνθηκών δεν μπορούσαν να έχουν καθοδηγητική δράση.

γ)Γιατί οι παράνομες οργανώσεις του ΚΚΕ στις πόλεις (ό,τι είχε απομείνει) ήταν είτε διαβρωμένες από την ασφάλεια είτε είχαν λουφάξει τα μέλη τους. Η ίδια η ηγεσία δεν εμπιστευόταν αυτές τις οργανώσεις οι οποίες άλλωστε διαλύθηκαν από αλλεπάλληλα χτυπήματα της Ασφάλειας και της Χωροφυλακής ως το 1955.

----------------
Άρα η ίδρυση της ΕΔΑ (επί Ζαχαριάδη και Στάλιν παρακαλώ!) ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει με βάση τις τοτε συνθήκες (για την ιστορία η απόφαση αυτή ελήφθη μετά τις δημοτικές εκλογές του 1950 που υποψήφιοι από την αριστερά πήγαν πολύ καλά στους δήμους της Αθήνας, του Πειραια και της Σαλονίκης). Ο παράνομος μηχανισμός απόδείχτηκε πολύ σαθρός και σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να στηρίξει τη δράση ενός κόμματος σαν το ΚΚΕ. (Σε μια αντίστοιχη περίπτωση διαλύθηκαν και τα ένοπλα τμήματα που παρέμειναν στην Βόρεια Ελλάδα για να συνεχίσουν τον ανταρτοπόλεμο).

Δεν χρειάζεται περισσότερη ανάλυση για την αναγκαστική αλλά και σωστή απόφαση για την ΕΔΑ. Οτι έκανε λάθη στην πορεία, έκανε και μάλιστα μεγάλα. Αυτό όμως δεν μπορεί να ακυρώσει την θετική συνεισφορά της.

Δεν καταλαβαίνω όμως αυτή την ξαφνική ανάγκη να αποκυρηχτεί η ΕΔΑ και τί σκοπιμότητες εξυπηρετεί αυτή η αναθεώρηση σε ένα ζητημα που έχει κριθεί από την Ιστορία.



Ραλλού

Ανώνυμος είπε...

Οι εκλογες του 1961 Θερσιτη ειχαν ενα και μονο θυμα. Την ΕΔΑ (κατα τη γνωμη μου παντα). Η ΕΚ ισα ισα που ευνοηθηκε κιολας εκλογικα απο τη βια και τη νοθεια. Ειναι εντελως εξωφρενικο που καταφερε και βγηκε μπροστα στο ζητημα της καταγγελιας αυτων των εκλογων, η ΕΔΑ δε μπορει να θεωρηθει αμοιρη αυτης της ευθυνης. Το 1961 το παλατι τους στηριζε (την ΕΚ) οσον αφορα τη συγκολληση των δυναμεων που τη σχηματισαν κ την αναδειξη της σε δευτερο κυριαρχο πολο στη πολιτικη σκηνη της χωρας. Δεν ειχε μπει ακομα-φανερα τουλαχιστον-ζητημα για τον Καραμανλη.

ρα

Ανώνυμος είπε...

Ρ.Α τη του λες του ανθρωπου για ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ αυτος τα ακουει βερεσε. το ειπε ξεκαθαρα δεν ητανε οι συνθηκες για να υπαρχει ΚΚΕ καλα εκανε ο ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ και σια και τα διαλυσανε ολα μεσα στην ΕΔΑ αρα σου λεει μπορουσε να σωθει Ο ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ αν απο το 1951 τα ειχαμε διαλυσει. Δηλαδη ΣΕΧΤΑΡΙΣΤΗΣ ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ που ειπε το οπλα παραποδα και Ο ΛΕΝΙΝ που μετα την ηττα του 1905 δεν πηγε να γινει ενα με τους ΜΕΝΣΕΒΙΚΟΥΣ αλλα επεμεινε και εκανε επανασταση το 1917 Αυτο ητανε και θα ειναι παντα ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

4.48 η δημιουργια της ΕΔΑ ΤΟ 1951 εγινε με βαση των ελιγμο του 1935 με τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ ο οποιος κατεστρεψε τα ΚΚ και πουθενα η εργατικη ταξη δεν πηρε την εξουσια. Το προγραμμα προσπαθησε να αλλαξει ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ αλλα δεν τον αφησανε απο το ΚΚΣΕ ΧΡΟΥΤΣΩΦ 1955. φτιαχτηκε λοιπον για να υπαρχει μαζι με τις παρανομες Κ.Ο για εκμεταλευση καθε νομιμης χαραμαδας. Η αρνηση της υποψηφιοτη τας του ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ και ολες οι αλλες καταστροφες που συνεβησαν Κ.Ο 1958 δεν ητανε λαθη οπως θα σε βολευε. Ητανε συνειδητες ενεργειες ενσωματησεις του ΚΚΕ στον οπορτου νισμο και καταστροφης του.πορεια που ειχε ξεκινησει το 1941 1944 και διακοπηκε λογο της ΕΠΟΠΟΙΙΑΣ ΤΟΥ ΔΣΕ. Για αυτη αλλωστε την ενσωματωση δουλευε και η ΓΙΟΥΓΚΟ ΣΛΑΒΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ στην αθηνα με την ανοχη του αστικου κρατους. Και πως θα μπορουσε να ειναι αλλωστε διαφορετικα οταν ο οπορτουνισμος σαν 5η φαλαγγα του καπιταλισμου δουλευει παντα για την σωτηρια του καπιταλισμου. Σαν χτες 12 οκτωβρη 1944 ελευθερωθηκε η αθηνα απο τους γερμανους και ενω το ΕΑΜ ειχε το 80% του λαου μαζι εγκλοβισμενο σε ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟ ΚΑΖΕΡΤΑ δεν διεκδικησε την εξουσια μας πηγε η αστικη ταξη στα δεκεμβριανα σε χρονο που αυτη ηθελε δωσαμε την μαχη μονο με το εφεδρικο ΕΛΑΣ και πηγαμε στην ΒΑΡΚΙΖΑ χωρις να εχουμε χασει στην υπολοιπη χωρα. Για αυτο το οπορτου νιστικο εγκλημα που ειχε συνεπειες και στην ηττα του 1949 εχεις να μας πεις κατι για να δουμε ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

orthodox είπε...

"Η συγκρότηση της ΕΔΑ το 1951 αποτέλεσε λαθεμένη επιλογή του ΚΚΕ. Προήλθε κυρίως ως ανάγκη του ΚΚΕ να(...)"

Όπως έγραψε και η Ραλλού, πρόκειται περί χονδροειδέστατης λαθολογίας.
Και επίσης απορρίπτει μια επιλογή σαν λανθασμένη αλλά δεν αντιπροτείνει κάτι.
Τι γραμμή έπρεπε να δώσει η καθοδήγηση; Για στρατιωτική ανασύνταξη, υπονομευτική δράση και προετοιμασία νέου γύρου την επόμενη μέρα της ήττας;

Ρα
ο στρατηγικός στόχος ενός σχήματος σαν την ΕΔΑ εξ' ορισμού δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα καλύτερο από ρεφορμιστικός. Μετωπικό σχήμα συνεργασίας που θα βάζει στόχο τη βίαιη ανατροπή, καταλαβαίνεις πως είναι αντίφαση εν τοις όροις.
Η εκτέλεση Μπελογιάννη είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για την τύχη που επιφύλασσε το αστικό κράτος σε κάθε προσπάθεια άμεσης κομμουνιστικής ανασυγκρότησης.
Τονίζω το ΑΜΕΣΗΣ γιατί έχει σημασία, σε όσους θα αντιτείνουν "το αστικό κράτος είναι πάντα το ίδιο και σκοπός του είναι η κατάπνιξη της κομμουνιστικής φωνής". 40 χρόνια τώρα κυκλοφορούμε, προπαγανδίζουμε και διαφωτίζουμε νομιμότατα - μόνοι μας το κατακτήσαμε, δεν μας το χάρισαν. Εκτός αν αρχίσουμε να υποστηρίζουμε ότι 40 χρόνια τώρα υπάρχουμε νόμιμα επειδή "δεν είχαμε επαναστατική στρατηγική", οπότε μάλλον δεν υπάρχει σημείο συνεννόησης.
Μετά την ήττα, το αστικό κράτος εκδικείται ωμά. Αν θέλεις να συνεχίσεις να υπάρχεις, αν θέλεις να έχεις μέλλον, πρέπει να προστατευτείς. Και η καθοδήγηση μια χαρά το κατάλαβε και το ετοίμασε με την ΕΔΑ.

Δεν καταλαβαίνω όμως αυτή την ξαφνική ανάγκη να αποκυρηχτεί η ΕΔΑ και τί σκοπιμότητες εξυπηρετεί αυτή η αναθεώρηση σε ένα ζητημα που έχει κριθεί από την Ιστορία.

Δεν υπάρχουν σκοπιμότητες με την κακιά έννοια. Τουλάχιστον έτσι πρέπει να ελπίζουμε - σε ότι με αφορά, γι' αυτό δεν κλείνω το στόμα και να λουφάξω στη γωνία.
Υπάρχει προσωπική ανεπάρκεια ανθρώπων, που δεν αισθάνονται ούτε οι ίδιοι ικανοί να σηκώσουν στις πλάτες τους την (ολόσωστη) απόφαση που πήραν να διαχωρίσουν τη γραμμή τους από το σύγχρονο μίξερ σοσιαλδημοκρατίας-ρεφορμισμού που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, και προσπαθούν να δικαιολογήσουν την απόφαση ψάχνοντας στα φαντάσματα του παρελθόντος. Πρόκειται για αυτοχαντάκωμα ολκής, ουσιαστικά τρώγονται με τα ρούχα τους.
Είναι επίσης και ίχνος ακαδημαϊσμού.
Κι από την άλλη βγαίνουν και ανάγκες εξωτερικής δικαίωσης για τη μοναχική πορεία ανασυγκρότησης που τράβηξαν, οι άνθρωποι που σήκωσαν στις πλάτες τους την κομμουνιστική ιδέα μετά τις ανατροπές. Από ανθρώπινης σκοπιάς είναι κατανοητό, από πολιτικής είναι ασυγχώρητο.

Τέλος, η προσπάθεια καμουφλαρίσματος πίσω από λέξεις είναι σημάδι μεγάλων προβλημάτων. Όταν το κάνουν τα διάφορα μαοϊκά γκρουπούσκουλα είναι και ύποπτο. Η εμμονή στη χρήση της λέξης "ελιγμός" για τα Λαϊκά Μέτωπα ας πούμε, έχει να πει πολλά.
Κεντρική γραμμή και στρατηγική αντίληψη ήταν τα Λαϊκά Μέτωπα και όχι απλός "ελιγμός". Γιατί θεωρούνταν πως χωρίς επιβίωση της ΕΣΣΔ από τον πόλεμο, κάθε κομμουνιστική προοπτική θα χάνονταν για πάρα πολλά χρόνια.
Αποτέλεσμά τους ήταν και η συμμαχία της ΕΣΣΔ με τις δυτικές δημοκρατίες εναντίον του ναζισμού. Ώρες να μας πουν κάποιοι πως ήταν κι αυτό λάθος, πως δεν έπρεπε η ΕΣΣΔ να συμμαχήσει, αλλά να διεξάγει ολομόναχη "καθαρό" ταξικό πόλεμο εναντίον όλων των καπιταλιστών, ναζιστών και δημοκρατών. Ενιαίο πολεμικό μέτωπο λοιπόν εναντίον Γερμανίας, Ιταλίας, Αγγλίας, Γαλλίας, ΗΠΑ.

Ανώνυμος είπε...

Για να βαζουμε καποια πραγματα στη θεση τους.
Η απανρηση σου Ραλλου ειναι ο ορισμος της προβοκατσιας.
1) το αποσπασμα ειναι αρθρο του Μοττα στο Ριζοσπαστη και προφανως αποτελει επισημο κειμενο. Αρα τον φοβο σου μπορεις να τον επιβεβαιωσεις.
2) Πουθενα και σε κανενα κειμενο το ΚΚΕ δεν ειπε οτι ηταν λαθος η εκμεταλευση οποιασδηποτε χαραμαδας νομιμης δρασης. Αν θες να εξετασουμε την ΕΔΑ οπως θα ηθελες ή θα ηθελα να ειναι οκ. Αλλα αυτο ειναι ονειρωξη και οχι ιστορικη αποτιμηση της ΕΔΑ ως πρωτοβουλια του ΚΚΕ. Περα απο αυτο ο Ζαχαριαδης γιατι αυτος ηταν ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (δεν κατανοω τη χρησιμοποιηση του ονοματος τπυ Σταλιν στην απαντηση σου περα απο τη σκοπιμη δημιουργια εντυπωσεων με στοχο το θυμικο) ηταν πληρως προσηλωμενος στην αναπτυξη των ΚΟ παρολη την παρανομια και τις διωξεις. Αντιλαμβανοταν οτι το ΚΚ δεν μπορει να υποκατασταθει, ποσο μαλλον να αντικατασταθει απο κατι αλλο που θα παλευε για μεταρυθμισεις κλπ Ασφαλως και το ΚΚΕ οφειλε να δει τι χαραμαδες και επιλογες νομιμης δρασης ειχε αλλα εδω μιλαμε για υποταγη του ΚΚΕ σε κρετινους που απειλησαν με διαλυση της ΕΔΑ αν μπει υποψηφιος ο Μπελογιαννης και υποταγη σε ποιους? Σε αυτους που οταν μετα το 74 κατεβηκαν ως μεταδικτατορικη ΕΔΑ ή ΚΚΕ εσωτερικου αποδειχθηκε οτι ειχαν μηδαμηνα ερισματα στο λαο. Το ζητημα λοιπον δεν ειναι αν επρεπε να επιδιωξει και νομιμη εκφραση το ΚΚΕ. Αυτο επρεπε να το κανει αλλα με τι πολιτικους ορους και πως αυτο θα επρεπε να εξυπηρετει τη στρατηγικη του. Οπως σωστα λεει ο Μαιλης στο αποσπασμα το προβληματικο ηταν οτι θεωρουσαμε την καταστολη και τα αντικομμουνιστικα μετρα ως παρεκκλιση απο την αστικη δημοκρατια ενω μονο τετοια δεν ειναι...
Να θυμισω σαν υστερογραφο οτι τα περι σαθρου παρανομου μηχανισμου , τα χτυπηματα της ασφαλειας και οι δυσκολιες και κινδυνοι της παρανομης δρασης ηταν βασικα επιχειρηματα και για να διαλυθουν οι παρανομες ΚΟ και να διαχυθουν στην ΕΔΑ αφου θεωρηθηκε οτι αυτη μπορει να υποκαταστησει την αυτοτελεια του ΚΚΕ και ηταν και βασικο επιχειρημα των φραξιονιστων της 12ης ολομελιας του 68 που επεδιωξαν να διαλυσουν μια και καλη το ΚΚΕ ως κομμα.

ratm

Αναυδος είπε...

@ραλου

Τόσο εσυ οσο και οσοι καλοπροαιρετα ή μη δεν συμφωνειται με τη σημερινη αξιολογηση που κανει το ΚΚΕ για την ΕΔΑ ξεχνατε το βασικοτερο.

(…)
Πολιτικός στόχος της ΕΔΑ ήταν η «εθνική δημοκρατική αλλαγή», που θα πραγματοποιούνταν «μόνο με μια αγωνιστική πολιτική πατριωτικής συνεργασίας». Στις δυνάμεις της πατριωτικής συνεργασίας περιλάμβανε και την «εθνική αστική τάξη», ενώ ως περιεχόμενο «της αλλαγής» προσδιόριζε «μέτρα στο οικονομικό και πολιτικό πεδίο, που θα εξασφαλίζουν την κίνησή του προς τα εμπρός σύμφωνα με τη θέληση της πλειοψηφίας του Λαού».
Η απόφαση του Συνεδρίου συνέχιζε: «Αυτή η σαφής προοπτική της ΕΔΑ επιβεβαιώνει την πίστη της στις δημοκρατικές μεθόδους. Υπογραμμίζει – όπως εξάλλου όλη η ιστορία της – το σεβασμό και την εμμονή της στους κοινοβουλευτικούς θεσμούς, εναντίον των οποίων από ποικίλες πλευρές εκδηλώνονται επιβουλές».
Βεβαίως, αυτή η γραμμή δεν ήταν μόνο της ΕΔΑ. Ηταν πρωταρχικά του ΚΚΕ. Παράλληλα το ΚΚΕ είχε παραιτηθεί από το καθήκον της δημιουργίας κομματικών οργανώσεων, αφού προηγουμένως είχε διαλύσει όσες υπήρχαν και τα μέλη τους είχαν ενταχθεί στην ΕΔΑ (Απόφαση 8ης ολομέλειας της ΚΕ – 1958). Παράλληλα η ΕΔΑ έπαψε να αποτελεί συνασπισμό κομμάτων και μετατράπηκε σε ενιαίο κόμμα, στην πράξη από το 1956. Συγκεκριμένα η 8η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ υπογράμμιζε: «Οι κομμουνιστές και οι συμπαθούντες πρέπει να μπουν στην ΕΔΑ για να δουλέψουν μέσα στις γραμμές της, για να τη μετατρέψουν σε μαζικό κόμμα, ικανό να οργανώσει τις δυνάμεις και να καθοδηγήσει τον αγώνα της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, και των άλλων εργαζομένων στρωμάτων. Δεν πρέπει να επιδιώξουμε να οργανωθούνε οι κομμουνιστές ιδιαίτερα μέσα στην ΕΔΑ, γιατί αυτό θα μπορούσε να διευκολύνει τα χτυπήματα της Ασφάλειας ενάντια στους κομμουνιστές και θα έβαζε σε κίνδυνο την ίδια τη νόμιμη ύπαρξη της ΕΔΑ (…). Η ΕΔΑ είναι ενιαίο κόμμα, με πλατύ όμως χαρακτήρα».
(…)
http://www.rizospastis.gr/storyPlain.do?id=6348578&action=print

Η ΕΔΑ από τα μέσα του ’50 είχε ήδη μετατρεψει το ΚΚΕ de facto σε ρεφορμιστικο κομμα.

Επαναλαμβανω για να σωθούμε από τον διωγμο του ταξικου εχθρου επρεπε να αυτοκτονησουμε ?

orthodox είπε...

Πουθενα και σε κανενα κειμενο το ΚΚΕ δεν ειπε οτι ηταν λαθος η εκμεταλευση οποιασδηποτε χαραμαδας νομιμης δρασης. Αν θες να εξετασουμε την ΕΔΑ οπως θα ηθελες ή θα ηθελα να ειναι οκ. Αλλα αυτο ειναι ονειρωξη και οχι ιστορικη αποτιμηση της ΕΔΑ ως πρωτοβουλια του ΚΚΕ.

Ονείρωξη είναι να θεωρεί κανείς ότι θα μπορούσε σε εκείνες τις συνθήκες το ΚΚΕ να διεκδικήσει και να πετύχει νόμιμη δράση αυτοτελώς, δηλαδή προτάσσοντας τη γραμμή της βίαιης ανατροπής του καπιταλισμού, της σοσιαλιστικής επανάστασης σαν άμεσο στόχο.

Και είναι η ονείρωξη του ανθρώπου που ανατράφηκε με ιστορίες για δάκρυα και αίμα, η όλη του αγωνιστική εμπειρία περιορίζεται σε εκ των πραγμάτων ειρηνικές πορείες (πλην εξαιρέσεων), εξωτερική συμμετοχή σε νόμιμες απεργίες (πλην εξαιρέσεων), ενώ μοναδική επαφή του με το παρακράτος της αντίδρασης ήταν ο ΔΑΠίτης που του κατέβασε μια αφίσα στη σχολή, άντε και 2-3 μολότοφ που από τις ειδήσεις είδε να πέφτουν από ασφαλίτες στις πορείες των άλλων.
Αυτού που βγαίνει για κυριακάτικη εξόρμηση Ριζοσπάστη σε άγνωστη περιοχή, πετυχαίνει έναν φαφούτη κωλόγερο με το ένα πόδι στον τάφο που του φωνάζει "κουμούνια καταστρέψατε την Ελλάδα", και το παίζει μετά ήρωας, συγκρίνοντας την εμπειρία του σε αυτή την φοβερή και τρομερή προσπάθεια δίωξης των κομμουνιστών και φήμωσης του κομματικού τύπου, με τους χαφιέδες του '50 και του '60 που μπορούσαν ακόμα και μαχαίρι να τραβήξουν ή να τον στείλουν σηκωτό στο ξερονήσι με συνοπτικές διαδικασίες.
Γενικά, που προσπαθεί να βρει ψευτοηρωισμούς να πιαστεί για να νιώσει ο νέος και σύγχρονος Μπελογιάννης.

Δεν το συνεχίζω, ήδη πολλοί θα έχουν εκνευριστεί.

Είναι προφανές πως άλλο πράγμα ήθελε το ΚΚΕ από την ΕΔΑ, άλλο οι οπορτουνιστές, άλλο η αστική τάξη.
Όταν λοιπόν αποτιμούμε το ιστορικό κεφάλαιο ΕΔΑ, δεν θα κοιτάξουμε μόνο τι ήθελαν να πετύχουν μέσω αυτής οι οπορτουνιστές και ο ταξικός αντίπαλος, αλλά τι θέλαμε να πετύχουμε εμείς, σε τι βαθμό το καταφέραμε και με τι απώλειες.
Η μέχρι τώρα ερμηνεία έλεγε ότι τα κέρδη ήταν σημαντικά περισσότερα, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, σε σχέση με τις απώλειες, που εννοείται πως είναι σημαντικές και πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Η νέα ερμηνεία ταυτίζει τις επιδιώξεις του οπορτουνισμού (άρα και της αστικής τάξης σε τελευταία ανάλυση) με τις επιδιώξεις του κόμματος.

Το ότι επρόκειτο για κρετινους (...) που οταν μετα το 74 κατεβηκαν ως μεταδικτατορικη ΕΔΑ ή ΚΚΕ εσωτερικου αποδειχθηκε οτι ειχαν μηδαμηνα ερισματα στο λαο είναι ακριβώς η ΔΙΚΑΙΩΣΗ για την επιλογή του κόμματος, κάθε άλλο παρά αποδεικνύει ότι επρόκειτο για λάθος. Το αντίθετο, εάν όντως σημαντικός αριθμός λαϊκών δυνάμεων εγκλωβίζονταν σ' αυτούς, όταν πια το κόμμα μπόρεσε να πατήσει γερά στα πόδια του και να διασφαλίσει την άνευ όρων πολιτική αυτοτέλειά του, τότε θα μπορούσε να μετρήσει σαν επιχείρημα για να κριτικάρεις την επιλογή σαν λάθος.

Επίσης, για το ότι απειλησαν με διαλυση της ΕΔΑ αν μπει υποψηφιος ο Μπελογιαννης
δεν αποδεικνύει τίποτα περισσότερο από το ότι η καθοδήγηση του κόμματος** δεν έφτιαξε την ΕΔΑ για να σώσει το Μπελογιάννη ή τον οποιονδήποτε λαϊκό ηγέτη (που φυσικά δεν θα μπορούσε να αναδειχθεί από πουθενά αλλού, παρά από τις γραμμές του κόμματος) αλλά για να προφυλάξει το λαϊκό κίνημα, να διασώσει την επαναστατική ιδέα και την κομμουνιστική προοπτική.

**Τότε ΓΓ ήταν ακόμα ο Ζαχαριάδης, το πραξικόπημα των χρουτσοφικών δεν είχε γίνει, ούτε και η αποσταλινοποίηση στην ΕΣΣΔ. Δηλαδή θέλετε να μας πείτε ότι ο Ζαχαριάδης ήθελε να... "υποτάξει το κόμμα στους κρετίνους";

@Αναυδε:
Το ρεφορμιστικό κόμμα είναι, σε τελευταία ανάλυση, προδοτικό κόμμα. Μέχρι στιγμής δεν έχω διαβάσει σε κανένα επίσημο κείμενο ότι "το ΚΚΕ μετά το '49 είχε γίνει ρεφορμιστικό κόμμα". Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω τέτοια ομολογία από οπαδό του ΚΚΕ (δε με νοιάζει αν είσαι μέλος ή όχι) Κατηγορίες για ρεφορμισμό εκτόξευαν μόνο τροτσκιστές και μαοϊκοί...

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σύντομα λόγω έλλειψης χρόνου:

Οπως σωστα λεει ο Μαιλης στο αποσπασμα το προβληματικο ηταν οτι θεωρουσαμε την καταστολη και τα αντικομμουνιστικα μετρα ως παρεκκλιση απο την αστικη δημοκρατια ενω μονο τετοια δεν ειναι...

Αυτό είναι καθαρή αντίφαση σε σχέση με την θέση ότι εκμεταλλευόμαστε κάθε δυνατότητα εντός της αστικής δημοκρατίας. Δεν είναι;

Αν η αστική δημοκρατία εξ ορισμού περιέχει την καταστολή και τα αντικομμουνιστικά μέτρα (κατα Μαϊλη) εδώ και 40 χρόνια τί έχουμε, σοσιαλιστική δημοκρατία; Μήπως ο Μαϊλης είναι κάπως απόλυτος;

Να θυμισω σαν υστερογραφο οτι τα περι σαθρου παρανομου μηχανισμου , τα χτυπηματα της ασφαλειας και οι δυσκολιες και κινδυνοι της παρανομης δρασης ηταν βασικα επιχειρηματα και για να διαλυθουν οι παρανομες ΚΟ και να διαχυθουν στην ΕΔΑ

O σαθρός μηχανισμός ήταν η πραγματικότητα της εποχης εκείνης. Και ήταν λογικό αφού βασικά ηγετικά στελέχη με πείρα βρίσκονταν στις φυλακές και εξορίες ή στις σοσιαλιστικές χώρες. Η σύλληψη του Μπελογιάννη ελάχιστα αφού ήρθε στην Ελλάδα απόδειχνε ακριβώς αυτό.

Θα σου θυμίσω τα συντριπτικά χτυπήματα της Ασφάλειας με τους ασυρμάτους σε Γλυφάδα και Καλλιθέα και το πογκρόμ συλλήψεων το 1954 και κυρίως το 1955 που σμπαράλιασαν τον παράνομο μηχανισμό.

Συν τοις άλλοις, πολλοί, οι περισσότεροι έτρεξαν, υπό το φόβο της σύλληψης και του τουφεκισμού ή των πολυετών φυλακίσεων με την κατηγορία της ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑΣ (μην το ξεχνάμε...), έτρεξαν να οργανωθούν στην ΕΔΑ για να έχουν κάποιες δυνατότητες κινήσεων με αποτέλεσμα ο παράνομος μηχανισμός του ΚΚΕ σχεδόν να διαλυθεί.

Επί της ουσίας, παράνομος μηχανισμός του ΚΚΕ δεν υπήρχε ως το 1958 οπότε η τότε απόφαση της ΚΕ περί "διάλυσης του παράνομου μηχανισμού" ήταν μια μεγαλειώδης ΣΤΡΑΚΑΣΤΡΟΥΚΑ. Την ανάγκη φιλοτιμία έκαναν οι άνθρωποι.

Ας έχουμε υπ' όψιν τις ιδιαιτερότητες της εποχής πριν συνεχίσουμε τη αγαπημένη μας λαθολογία.

Ραλλού

Ανώνυμος είπε...

Ραλλού τι μας λες; Ότι η ΚΕ και το ΠΓ δεν εμπιστεύονταν τις εν ελλάδι κομματικές οργανώσεις διότι ανάμεσα στα άλλα ήταν και διαβρωμένες από την ασφάλεια αλλά θα εμπιστεύονταν την ΕΔΑ που θα είχε ακόμα πιο ανοικτές τις θύρες στη διάβρωση της ασφάλειας; Κοίτα ας υπάρχει μια ψυχραιμία για να υπάρχει και μια λογική.

orthodox
προσπερνάς ότι στην εκτέλεση Μπελογιάννη δεν υπήρξαν καθόλου άμοιροι ευθυνών συγκεκριμένοι άνθρωποι μέσα στην ΕΔΑ. Άνθρωποι που-θα το πω ωμά-ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ Η ΠΑΡΑΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΙ Ο ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ. Θεωρείς ότι η συγκρότηση της ΕΔΑ με αυτούς τους συγκεκριμένους ανθρώπους δεν είναι εξόχως προβληματική; Μπορείς και ξεπερνάς τέτοιο θεμελιώδες ζήτημα; Όχι η εκτέλεση Μπελογιάννη με τη συνυπευθυνότητα των συγκεκριμένων κυρίων μέσα στην ΕΔΑ ήταν ακριβώς η άμεση απάντηση των δυνάμεων εκείνων που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν την ΕΔΑ ΩΣ ΟΧΗΜΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ.
Η ΕΔΑ μπορεί να έβαζε διάφορα αιτήματα ως μια τακτική προκειμένου να συσπειρώσει ευρύτερο κόσμο. Δεν ήταν αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν ο κυβερνητισμός, η άποψη ότι μια κυβέρνηση "καλών ανθρώπων" εντός του καπιταλιστικού πλαισίου θα έδινε πραγματική φιλολαϊκή διέξοδο. Η άποψη ότι το αστικό κράτος έχει καλή και κακή φύση, ότι υπάρχει καλός και κακός καπιταλισμός. Στις κυβερνητικές αυταπάτες και τον κυβερνητισμό της ΕΔΑ θα πατούε το καθεστώς κάθε φορά που η ΕΔΑ θα κατάφερνε να ριζοσπαστικοποιήσει λαϊκές μάζες. "Ως εδώ" θα έλεγαν "αν πάτε πο κάτω κηρύσσεστε παράνομοι" θα έλεγαν και θα έτρεχαν οι ειδικοί στον αυτοευνουχισμό που κατοικοέδρευαν μέσα στην ΕΔΑ να πράξουν το έργο τους στο όνομα της νομιμότητας.

Διαφωνώ με την άποψή σου ότι θα ήταν δυνατό το καθεστώς των διώξεων να συνεχιστεί επ άπειρων μέσα στις τότε συνθήκες. Αυτή μου όμως η αποψη δεν έχει τόση σημασία. Σημασία όμως έχουν κάποια συγκεκριμένα γεγονότα. Όπως το ότι μέσα στην αστική τάξη υπήρχε ήδη συζήτηση για τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ. Ακόμα και αμερικανικοί κύκλοι δεν είχαν εκφραστεί αρνητικά σε αυτό το ενδεχόμενο αλλά το υποστήριξαν. Οι υποστηρικτές αυτής της άποψης θεωρούσαν από τη μεριά τους ότι ένα νομιμοποιημένο ΚΚΕ θα ήταν δυνατό να ελέγχεται καλύτερα (και απο εδώ μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αντιλαμβάνονταν ως κίνδυνο γι' αυτούς την απήχηση του ΚΚΕ στο λαό οπότε ας κάνουμε τη σύνδεση με αυτά που γράφτηκαν από τη Ραλλού για ένα περίπου διαβρωμένο και λουφαγμένο ΚΚΕ στην Ελλάδα).

Ο Καραμανλής αρνήθηκε αυτή την πρόταση. Αυτό είναι σχετικά γνωστό. Αυτό που είναι σχετικά άγνωστο είναι ότι ο παπατζής ήταν πολύ σκληρότερος και πιο αδιάλλακτος όσον αφορά το ενδεχόμενο νομιμοποίησης του ΚΚΕ. Να μην έχει κανείς αμφιβολία ότι αν ο Καραμνλής ως πρωθυπουργός προχωρούσε σε μια τέτοια ενέργεια, ο παπατζής την επόμενη κιόλας στιγμή θα έβγαινε να την καταγγείλει (άλλωστε είχε κυρήξει το διμέτωπο). Ο παπατζής ήταν αυτός που ακόμα και τη νεολαία Λαμπράκη σχεδίαζε να βγάλει εκτός νόμου. Έχω ακούσει τον Κωνσταντίνο να λέει ότι την περί αποστασίας περίοδο είχε προτείνει στον παπατζή τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ και ότι εκείνος αρνήθηκε. Η αίσθηση μου είναι ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα δε λέει ψέματα.
Και αυτόν τον "άνθρωπο" η ΕΔΑ τον βοήθησε και σε πολλούς τον εξάγνισε κιόλας.

ρα

Ανώνυμος είπε...

Καπως ετσι αυτοι που "υπερασπιζονται" την ιστορια του ΚΚΕ καταληγουν οτι οι διεγραμενοι της 12ης ολομελειας ειχαν δικιο τελικα. Αν η αποτιμιση της ιστοριας του ΚΚΕ ειναι οτι δεν επρεπε να υπαρχει στο ονομα των διωξεων και οτι τελικα ηταν λαθος που το 68 ανακοπηκε η πορεια που ηθελε να καταργησει εντελως το ΚΚΕ και να το αντικαταστησει με ενα ρεφορμιστικο κομμα τοτε εγω ναι αυτη η αποτιμηση ειναι ντροπη. Αυτη η αποτιμηση προσβαλει οσους εκτελεστηκαν ,οσους δεν υπεγραφαν δηλωση. Προσβαλει τον Πλουμπιδη , το Μπελογιαννη που εκτελουνταν φωναζοντας υπερ του ΚΚΕ. Αυτη η αποτιμηση βιαζει την πολιτικη σκεψη του Ζαχαριαδη και υβριζει οσους ηρωικα παλεψαν στην παρανομια. Δεν ηταν λουφαγμενος ο Βαβουδης κυρια Ραλλου. Δεν ηταν λουφαγμενες οι παρανομες ΚΟ καθε αλλο υπαρχουν πολλα στοιχεια και αρχεια που δειχνει οτι ακομα και στρατολογιες εκαναν πχ η παρανομη ΚΟ Οικοδομων.
Αλλα τι να λεμε εγω ο ακαπνος με ευκολια λεω οτι επρεπε το ΚΚΕ να διατηρησει την αυτοτελεια του μαλλον ακαπνος ηταν και ο Ζαχαριαδης και τοσα μελη και στελεχη τοτε που αυτη την αποψη ειχαν. Αφου λεει το αντιθετο ο μπαρουτοκαπνισμενος ορθοδοξος που με περισσιο θρασος κριτικαρει κιολας οτι εγω αποριπτω την ιστορια του ΚΚΕ και τους ηρωες του!

Υγ. Η αποψη οτι επειδη το ΚΚΕ ειναι σε καθεστως σχετικης νομιμοτητας τα τελευταια 40 χρονια δεν αντιμετωπιζει καταστολη ειναι καταπτυστη. Ναι δεν μας εκτελουν αλλα ποιος ξεστομιζει τετοιες ανοησιες σε ανθρωπους που απολυονται για τη συνδικαλιστικη δραση τους, σε καμποσες ντουζινες συνδικαλιστων του ΠΑΜΕ που ειναι καταδικασμενοι με αναστολη με μυνησεις εργολαβων και εφοπλιστων , πως τα λες αυτα σκεπτομενος τη Σωτηρια Βασιλακοπουλου? Δεν ταυτιζω εποχες αλλα αυτος που ισοπεδωνει με μια μονοκονδυλια τη δραση των κομμουνιστων απο το 74 και μετα ειναι τουλαχιστον εκτος τοπου και χρονου.

Παντα ο συμβιβασμος και ο οπορτουνισμος εβγαινε στον αφρο στα δυσκολα. Στο ονομα των δυσκολων συνθηκων. Ετσι και σημερα λενε πολλοι οτι αφου εχουμε κριση ας παλεψουμε να φτιασιδωσουμε λιγο το συστημα γιατι ο κοσμος δεν ειναι ετοιμος και δε θελει ακομα σοσιαλισμο.

ratm

Αναυδος είπε...

Να θυμισω στους ορθοδοξους και ραλλου ότι η αποφαση του 1958 χαρακτηριστηκε σαν λαθος από το 9ο κιόλας συνεδριο του ΚΚΕ το 1973

Όλα τα αλλα που γραφετε είναι εκριβως η επιχειρηματολογια των μετεπειτα στελεχων του ΚΚεσωτερικου για τη διαχυση του ΚΚΕ στην ΕΔΑ. Για να μη μιλησω ότι ηταν η επιχειρηματολογια του κάθε δηλωσια

Εντελει και στο θεμα της ΕΔΑ τις θεσεις των αναθεωρητων ασπαζεστε (και μετα όταν σας ταυτιζουμε με τον συριζα χαλιεστε)

Ανώνυμος είπε...

η αυτοτελης δραση του ΚΚΕ ειναι απαραιτητη κατω απο ολες τις συνθηκες σε ανοιχτη αντιπαραθεση με τον οπορτουνισμο που ειναι η 5η φαλαγγα του καπιταλισμου μεσα στο κινημα. Η ΕΔΑ φτιαχτηκε στα πλαισια του ΕΛΙΓΜΟΥ του 1935 με τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ κομμα. Το επιχειρησε το 1954 Αλλα δεν τους αφησε το ΚΚΣΕ ΧΡΟΥΤΣΩΦ. η ερμηνεια που ισχυε μεχρι το 1991 οτι η ΕΔΑ σωστα φτιαχτηκε ητανε αποτελεσμα του 20ου συνεδριου και τον ιδεολογικον παρεκλισεων που παρεμειναν στο κομμα απο την στιγμη που δεν εγινε δυνατον να αλλαξει το προγραμμα μετα το 1968. Ετσι λοιπον το 1974 οταν ηρθαμε ξανα να στησουμε Κ.Ο μετα απο 40 χρονια παρανομιας 25 χρονια πολιτικης προσφυγιας 16 χρονια χωρις Κ.Ο και 25 χρονια χωρις ΚΝΕ μεχρι το 1968 ο οπορτουνισμος ειχε αφησει τα σημαδια του στο προγραμμα του κομματος και ειχε διαμορφωσει συνειδησεις για πολιτικα μετωπα και σταδια. Σε αυτη τη βαση εγινε το 1974 η καταστροφικη συμμαχια με το ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ στην συνεχεια ο στοχος για πραγματικη αλλαγη και δευτερη κατανομη 17% το 1981 ανοχη απεναντι στο ΠΑΣΟΚ και χωρος υποδοχης για ΔΡΕΤΤΑΚΗ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟ ΓΙΩΤΑ και σιη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ το 1989 με τους προδοτες του 1968 συμμετοχη σε 2 κυβερνησεις με τους καπι ταλιστες στην εξουσια το 1989 και γενικη εφοδο για την διαλυση του κομματος το 1991. Το συμπερασμα που βγαινει απο την τρομακτικη αυτη εμπειρια ειναι οτι δεν προκειται για λαθη αλλα για ριζωμενες ιδεολογικες παρεκλισεις λογο παρανομιας και πολιτικης προσφυγιας. οποιος αρνειται να τη δει ολα αυτα και προσπαθει να κρατησει το ΚΚΕ σε αυτη την λογικη δεν κανει λαθος. Ειναι συνειδητες ενεργειες απο ΧΑΦΙΕΔΕΣ με μοναδικο σκοπο να μην υπαρχει ΚΚΕ που θα εχει στρατηγικο στοχο την ανατροπη του καπιταλισμου. Και επαναλαμβανω Αν ο ΛΕΝΙΝ μετα την ΗΤΤΑ του 1905 Ακολουθουσε αυτη την χαφιεδικη λογικη και πηγαινε με τους ΜΕΝΣΕΒΙΚΟΥΣ το 1917 δεν θα υπηρχε ΚΚ να κανει την επανασταση και θα ητανε ολοι μαζι στην ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΕΡΕΝΣΚΙ. αλλα μαλλον απο οτι φαινεται θα ητανε και ο ΛΕΝΙΝ τροτσκιστης. Επισης για την ιστορια ο Γ. ΠΑΣΑΛΙΔΗΣ της ΕΔΑ ητανε υπουργος το 1921 στην ΓΕΩΡΓΙΑ της αριστερης κυβερνησης ΜΕΝΣΕΒΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΣΕΡΩΝ που ανετρεψαν οι ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΟΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Αναγκάζομαι να πω πάλι ότι στη ζωή δεν υπάρχει μόνο το "σωστό" και το "λάθος" (με τα δικά μας μέτρα και σταθμά, αλλά επιπλέον το περισσότερο και το λιγότερο κακό.

Η ΕΔΑ λοιπόν ήταν το μικρότερο κακό που θα μπορούσε να επιλέξει ένα κόμμα πρακτικά διαλυμένο στην Ελλάδα και σε βαθιά παρανομία, ένα κόμμα με εξόριστη ηγεσία και με την βάση του στην Ελλάδα φοβισμένη και απογοητευμένη μετά από την συντριπτική ήττα το 1949.

Και επιπλέον, οι όποιες προσπάθειες έγιναν για να στηθεί ξανά ο παράνομος μηχανισμός απέτυχαν εντελώς.

Ο συμβιβασμός και ο οπορτουνισμός εμφανίζονται και στις δύσκολες και στις εύκολες περιόδους. Στις δύσκολες, μεσω της κατάθεση των όπλων, στις εύκολες -και εδώ έχει μια σημασία- μεσω του αγώνα για την διατήρηση των προνομίων που προσφέρει η νομιμότητα και ας καίγεται έξω ο κόσμος.

Η νομιμότητα μετά το 1974 δεν είναι "σχετική". Εϊναι πλήρης και κατοχυρωμένη συνταγματικά και μαγκιά μας που το πέτυχαμε, δεν μας το χάρισαν.
Οι απολύσεις συνδικαλιστών δεν είναι ακριβώς ο "αντικομμουνισμός" όπως των δεκαετιών του '50 κ του '60. Είναι δυσκολίες βέβαια που δυσχεραίνουν τη δράση, αυτό σωστό.

Δεν ξέρω που κολλάνε οι διαγραμμένοι της 12ης Ολομέλειας το 1968 όταν η ΕΔΑ λειτουργούσε από το ...1951 και είχε διαλυθεί από το απριλιανό καθεστώς το 1967.

Και εν πάση περιπτώσει, δεν έχει καμία αξία αν ετεροχρονισμένα εντοπίζεις προβλήματα σε μια αποφαση που ελήφθει υπό ειδικές συνθήκες πριν 15 ή 20 χρόνια. (Πόσο μάλλον πριν από 63 χρόνια)



Ραλλού






Ανώνυμος είπε...

βοηθησε λεει ενας ΧΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ την ανασυγκροτηση του κομματος μετα το 1974 η υπαρξη της ΕΔΑ.ΜΑΛΙΣΤΑ. εχουμε την ηγεσια του κομματος με τον σ.ΧΑΡΙΛΑΟ 60 ΧΡΟΝΩΝ και απο εκει και πισω στελεχη που διαπαιδαγωγηθηκανε στην ΕΔΑ μεσα στον οπορτουνισμο και μετα το 1968 μεσα στις ιδεολογικες παρεκλισεις. και αρχιζει η νεα αναδειξη στελεχων ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΘΡΙΑΜΒΟ. ΦΑΡΑΚΟΣ ΑΝΔΡΟΥ ΛΑΚΗΣ ΔΑΜΑΝΑΚΗ ΑΛΑΒΑΝΟΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΚΑΡΤΕΡΟΣ ΧΟΥΝΤΗΣ ΚΟΤΖΙΑΣ ΒΑΛΑΒΑΝΗ ΓΡΑΨΑΣ ΧΑΓΙΟΣ ΚΑΡΑΓΚΟΥΛΕΣ και πολλα αλλα αστερια του οπορτουνι σμου στο πανθεον. Ωραια ανασυγκρο τηση ρε λεβεντες τετοια θελατε και μετα τις ανατροπες του 1991 σας βολευε. οι Κ.Ο ΤΟ 1950 ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ειχανε προβληματα αλλα δεν ειναι οπως τα πλασαρισε η 6η ολομελεια του 1956 ωστε να δικαολογησει το οπορτουνιστικο εγκλημα. Τιμαμε τον σ.ΒΑΒΟΥΔΗ που δεν ειχε λουφαξει και δουλευε 5 χρονια τον ασυρματο στην καλιθεα την οικογενεια του σ. ΚΑΛΟΥΜΕΝΟΥ που θυσιαστηκε για το κομμα και πολλους αλλους που κρατησανε την σημαια του κομματος ψηλα και δεν ακολουθησανε τον δρομο της προδοσιας που εκφραζει ο οπορτουνισμος ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Alia Ramiz II είπε...

1) «Σαν χτες 12 οκτωβρη 1944 ελευθερωθηκε η αθηνα απο τους γερμανους και ενω το ΕΑΜ ειχε το 80% του λαου μαζι εγκλοβισμενο σε ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟ ΚΑΖΕΡΤΑ δεν διεκδικησε την εξουσια μας πηγε η αστικη ταξη στα δεκεμβριανα σε χρονο που αυτη ηθελε δωσαμε την μαχη μονο με το εφεδρικο ΕΛΑΣ και πηγαμε στην ΒΑΡΚΙΖΑ χωρις να εχουμε χασει στην υπολοιπη χωρα.»
διαβάζοντας την πολύ βολική ιστορική «ξεπετα» που κάνει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ για την κρίσιμη περίοδο της δεκαετίας του 40, θα συμπέραινε κανείς ανιστόρητος ότι για τα λάθη του κινήματος φταίγανε αποκλειστικά 2-3 άτομα στην ηγεσία της K.E. που έδρασαν μόνοι τους, πήραν μόνοι τους καταστροφικές αποφάσεις και η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική τους. Το ΚΚΕ ήθελε άλλα να κάνει, αλλά οι ουρανοκατέβατοι οπορτουνιστές τους οδήγησαν στην ξέρα και κάναν άλλα. Τι ωραίο σενάριο για να δικαιολογείς την τότε γραμμή του κόμματος….!
Πόσοι αντέχουν άραγε να κοιτάξουν την Ιστορία ως μια γραμμική κατάσταση με αιτίες και αποτελέσματα και όχι σαν ένα συνονθύλευμα ιστοριών που συνέβησαν κάτω από αψυχολόγητες ενέργειες; Η Καζέρτα ήταν κάτι απροσδόκητο, η συμφωνία του Λιβάνου ενας παραλογισμος, η Βαρκιζα μια αψυχολόγητη μονομερής ενέργεια από οπορτουνιστικά στοιχεία και καθαρίζουμε; Βγαίνει κάποιο νόημα έτσι;
Η’ μήπως να πιάσουμε τα γεγονότα με λογική σειρά, λογικές αιτίες και λογικά αποτελέσματα:
ΕΣΣΔ και Σύμμαχοι διαμορφώνουν το Αντιφασιστικό μέτωπο, όπου ορίζεται ως μόνος και κύριος εχθρός, οι δυνάμεις του Άξονα. / Χάρη σε αυτή την συμμαχία οι στρατοί των αμερικανοεγγλεζων ελευθερώνουν το δυτικό μέτωπο και ο κόκκινος στρατός απελευθερώνει τις ανατολικές χώρες και μεγάλο μέρος της βαλκανικής χερσονήσου. / Η ανίερη ταξικά αυτή Συμμαχία, επέβαλε στα μέλη της την αποδοχή των ιδιαιτεροτήτων κάθε στρατηγικής που προωθούνταν από Αμερικανούς, Εγγλέζους, Σοβιετικούς προς όφελος της κοινής δράσης εναντίων του φασισμού. (Καλώς ή κακώς η ΕΣΣΔ επέλεξε τον αντιφασιστικό χαρακτήρα του πολέμου έναντι του ταξικού και όφειλε να ανέχεται τους αμερικανοεγγλεζους όπως τους ανέχονταν και αυτοι, μέχρι τουλάχιστον να δυναμώσει την επιρροή της στα νέα εδάφη και να ισχυροποιηθεί έναντι των νέων συνθηκών).
Ας πάμε τώρα και στο ελληνικό ζήτημα:
Βάση των παραπάνω, συνδυάζουμε και τα δεδομένα: Η Ελλάδα είχε στρατηγική σημασία για την Βρετανία./ Η ΕΣΣΔ δεν είχε στόλο στην μεσόγειο, δεν θα μπορούσε να ανταγωνισθεί την Αγγλία (και δεν θα ρίσκαρε να την ανταγωνισθεί στην περιοχή χωρίς να «σπάσει» την αντιφασιστική συμμαχία και να προκαλέσει νέο πόλεμο με τους Συμμάχους . ) / Αφού λοιπόν υποδεικνύει η ίδια η πολιτικοστρατιωτικη κατάσταση για το πώς διαμορφώνονται οι συσχετισμοί , στις αρχές του 1944 ξεκινά η προσπάθεια «αλληλοκατανόησης» μεταξύ άγγλων και σοβιετικών για να τα κατοχυρώσουν κεκτημένα τους πριν ακόμα τελειώσει ο πόλεμος. / Η πορεία αυτής της «αλληλοκατανόησης» μεταξύ των συμφερόντων των δυο μεγάλων δυνάμεων είχε σαν αποτέλεσμα –αρχείο Ρώσου πρεσβευτή στο Κάιρο- τις συμφωνίες του Λιβάνου το Μάη και Καζέρτα τον Σεπτέμβριο του 1944/ Αποκορύφωμα και επισημοποίηση αυτής της σχέσης Στάλιν-Τσόρτσιλ υπήρξε η συμφωνία της Μόσχας τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς όπου έπειτα από το «τεστ τήρησης» των προηγούμενων συμφωνιών, οι δυο ηγέτες παίρνουν αυτό που θέλουν: Ο Τσόρτσιλ, έξοδο μέσω ελλαδας στην μεσόγειο και στα πετρέλαια της Μ. ανατολής και ο Σταλιν, περίοδος χάριτος των Συμμάχων και αναγκαστική αποδοχή τους για την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού στις ανατολικές χώρες που βρισκόταν ο Κόκκινος στρατός (με εξαίρεση της Αυστρίας)..................

Alia Ramiz II είπε...

2) Αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας για την ελλαδαείναι: η μη είσοδο του κόκκινου στρατού σε ελληνικο έδαφος –αρχείο στρατάρχη Τολμπούχιν- (αν και βρισκόταν στα ελληνοβουλγαρικα σύνορα πολύ πριν τους άγγλους) /Σιωπή της ΕΣΣΔ για τα Δεκεμβριανά (αλλά και σιωπή των Αγγλων για ότι συνέβαινε σε ρουμανια και γενικά στο αν. Μπλοκ )/ Προσπάθεια από Σοβιετικούς να πείσουν έλληνες συντρόφους για τη συμμέτοχη του ΚΚΕ στις εκλογές το 1946 / Αποθάρρυνση αντάρτικου και ένοπλου αγώνα - αρχείο Ποπώφ- / Μη ουσιαστική υλική υποστήριξη του ΔΣΕ από Σοβιετικούς .

Αναφέρθηκα στα παραπάνω γεγονότα ακροθιγώς , για να μην παρασύρομαι σε δευτερεύοντα ζητήματα, αλλά για να αποδείξω όπως είπα παραπάνω, ότι η Ιστορία είναι γραμμική, ξεκινά από αφορμές, συνεχίζει με αιτίες και καταλήγει σε αποτελέσματα. Όταν ένας ψύχραιμος μελετητής έχει στη διάθεση του όλες τις πήγες και γνωρίζει τους συσχετισμούς, μπορεί ξεκάθαρα να αναγνωρίσει αιτίες και λογικά αποτελέσματα και να οδηγηθεί σε σωστά συμπεράσματα ακόμα και εάν δεν θέλουμε να τα βλέπουμε: Η αλήθεια είναι ότι η ΕΣΣΔ δεν ήθελε, δεν μπορούσε αλλά και δεν την συνέφερε να μπει πιο δυναμικά στο ελληνικό ζήτημα. Ήταν πολύ σωστή τακτική για να ενδυναμώσει την παρουσία της στην Ανατ. Ευρώπη έστω και εάν θυσίασε την κομμουνιστική προοπτική της Ελλάδας. Μπορεί να είχε την ηθική υποχρέωση να βοηθήσει το ελλ. κομουνιστικό κίνημα αλλά σε πολίτικο επίπεδο δεν είχε την παραμικρή υποχρέωση, γιατί είχε συμφωνήσει άλλα, περισσότερο σημαντικά για το παγκόσμιο σοσιαλιστικό κίνημα.

Η ελλαδα βρισκόταν εκτός σχεδιασμού της ΕΣΣΔγια εκείνη την κρίσιμη περίοδο και οι καλύτερες αποδείξεις για αυτή την πολιτική, είναι οι (μη) πράξεις της.

Ποιος κακομοιρης Σιαντος και ποιοι οπορτουνιστές; Και ας μην βγουν κάποιοι γραφικοί και πουν για χαρτάκι, σκονάκια κτλ. Οι τότε συνθήκες, η στρατιωτική ισχύ,η απειλή ενός νέου εξοντωτικού πολέμου και οι συμμαχικοί συσχετισμοί επέβαλλαν την πολιτική της ΕΣΣΔ για την ελλαδα εκείνη την περίοδο και για την τότε περίοδο ήταν σωστές και επιβεβλημένες.

Όσοι επιμένουν να βλέπουν φαντάσματα, να πιστεύουν αφελώς ότι η Καζέρτα και η Βάρκιζα ήταν απλά μια ανόητη ενέργεια που ήρθε χωρίς συνεννόηση με την Κόμιντερν,επειδή τρελάθηκε ο Σιάντος ή επειδή ξύπνησε στραβά και αποφάσισε ξαφνικά να «οπορτουνισει» ο Ιωαννίδης, τότε διαβάζουν την Ιστορία ως παραμύθι με κακούς δράκους-χαφιέδες και κακούς λύκους- προβοκάτορες, με πλήρη απουσία στρατηγικής, συσχετισμών δυνάμεων και κεντρικού τύπου σχεδιασμών. Λυπάμαι, αλλά δεν είναι έτσι. Ψυχραιμία και μελέτη χρειάζεται η ιστορια, αυτά έχω να πω.

Ανώνυμος είπε...

ραλλου Σιγα μη καταλαβαινες τη σχεση εχει η 12η ολομελεια με την ΕΔΑ αν το καταλαβαινες δεν θα ησουνα με τον ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΜΟ. και βεβαια εχει πολυ μεγαλη σημασια να εντοπιζεις τα εγκληματα οπου συνεβησαν για να μη μενει χωρος σε τσακαλια του καπιταλισμου σαν εσας να κανρτε ξανα τα ιδια ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

''Η νομιμότητα μετά το 1974 δεν είναι "σχετική". Εϊναι πλήρης και κατοχυρωμένη συνταγματικά και μαγκιά μας που το πέτυχαμε, δεν μας το χάρισαν.''

Aς παρουμε μια γευση απο την πληρη κατοχυρωμενη νομιμοτητα...

http://leninreloaded.blogspot.gr/search/label/%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%20%CE%94%CE%B9%CF%8E%CE%BE%CE%B5%CE%B9%CF%82

Η νομιμοτητα ειναι σχετικη σε οτι αφορα την ελευθερια διακινησης ιδεων και δρασης που στρεφεται εναντια στο συστημα. Η νομιμοτητα που κατεκτησε το ΚΚΕ ηταν και ειναι σχετικη γιατι ηταν υποχωρηση της αστικης ταξης. Δεν ειναι λιγες οι φορες που εχουν εκτοξευθει απειλες στο ΚΚΕ. Τα τελευταια χρονια μπορω να θυμηθω το Σημιτη, τον Παγκαλο, τον πατερα και γιο Μητσοτακη να απειλουν το ΚΚΕ. Δεν αναφερομαι σε φασιστες και ακροδεξιους τυπου Αδωνι, Καρατζαφερη ή Χρυσαυγιτες.
Εκτος και αν με τον ορο νομιμοτητα εννοουμε κατι αλλο. Γιατι αν το παμε αυστηρα με ο τι προβλεπουν οι νομοι καθε φορα και τη δεκαετια του 50 νομιμες ηταν οι εκτελεσεις αλλα και σημερα ευκολα με το γραμμα του νομου μπορει να τεθει με βαση το προγραμμα του εκτος νομου το ΚΚΕ.

Απο κει και περα το που κολλαει η 12η ολομελεια του 68 το εξηγησα. Η αποψη οτι το ΚΚΕ επρεπε να διαλυθει και να διαχυθει εξ ολοκληρου(εν μερη ειχε γινει με τη διαλυση των ΚΟ) στην ΕΔΑ, η αποψη οτι η ΕΔΑ μπορει να υποκαταστησει το ΚΚΕ, η αποψη οτι επειδη η παρανομη δουλεια ηταν αφανταστα πιο δυσκολη και επικυνδυνη επρεπε να σταματησει να εχει εξεχουσα σημασια στη δραση του κομματος και να υποκατασταθει απο την νομιμη δραση ηταν το οχημα για την επιχειρηση διαλυσης του ΚΚΕ τοτε. Το λαθος της διαλυσης των ΚΟ το πληρωνει ακομα και σημερα το ΚΚΕ και το πληρωσε ακριβα και τη διαρκεια της 7ετιας της Χουντας και στη μεταπολιτευση.
Η αποψη που εκφραζει η Ραλλου οτι οι παρανομες ΚΟ δεν εκαναν τιποτα και δεν λειτουργουσαν ειναι πληρως ανιστοριτη και δεν προκυπτει απο πουθενα.Αν δεν λειτουργουσαν και δεν εκαναν τιποτα δεν θα δεχοντουσαν τα χτυπηματα που δεχθηκαν απο την ασφαλεια. Αυτον που εχει δραση πιανουν οχι αυτον που εχει παραιτηθει απο αυτην.

Και επειδη μιλας με γριφους και υπονοουμενα κυρια Ραλλου αν θες εξηγεις και αυτη τη φραση για να μην σου προσδωσω καποια προθεση που ισως να μην την εχεις.

''Ο συμβιβασμός και ο οπορτουνισμός εμφανίζονται και στις δύσκολες και στις εύκολες περιόδους. Στις δύσκολες, μεσω της κατάθεση των όπλων, στις εύκολες -και εδώ έχει μια σημασία- μεσω του αγώνα για την διατήρηση των προνομίων που προσφέρει η νομιμότητα και ας καίγεται έξω ο κόσμος.''

ratm

Αναυδος είπε...

Ραλλου

Αν δεν υπηρχαν οι κομματικες οργανωσεις του ΚΚΕ στο εξωτερικο δεν θα υπηρχε ΚΚΕ σημερα. Θα ειχε διαχυθει στην ΕΔΑ ηδη από το 1958. Οι αποψεις οσων ηταν υπερ της διαλυσης του ΚΚΕ στην ΕΔΑ είναι αυτές που ηττηθηκαν στην 12η ολομελεια το 1968.

Υπαρχει ευθεια συνδεση της ΕΔΑ με το ΚΚεσ και το Συριζα σημερα και δε στεκομαι μονο στον τιτλο της εφημεριδας αυγης

Η ΕΔΑ σαν εναλλακτικη ισως ηταν αναγκαια για 2-5 χρονια μετα μετατραπηκε σε βρογχο που παραλιγο να μας πνιξει

Αναυδος είπε...

ένα τελευταιο σχολιο

οι ορθοδοξος και ραλλου θα πρεπει να μας εξηγησουν πως τα καταφερε το παρανομο ΚΚΕ εντος Ελλαδας το 1968-1974 σε συνθηκες στρατιωτικης δικτατοριας και δεν θα τα καταφερνε κατ’ αυτους στο διαστημα 1951-1967 σε συνθηκες κοινοβουλευτικης δημοκρατιας

δυο μετρα και δυο σταθμα απλως για να την πουνε στο κομμα σημερα ?

Ανώνυμος είπε...

δεν ητανε ελιγμος αλλα στρατηγικη επιλογη η συμμαχια της ΕΣΣΔ με τις δυτικες δημοκρατιες μας λεει ο ΧΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ και οτι αυτο βοηθησε να σωθει ΜΑΛΙΣΤΑ. η ΕΣΣΔ μεχρι τον ιουνη του 1944 πολεμουσε μονη εναντιον του ΑΞΟΝΑ και ανοιξανε δευτερο μετωπο στην νορμανδια οταν πλεον ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ητανε στην κεντρικη ευρωπη και βαδιζε για το βερολινο οποτε αναγκαστηκα τρεχανε να σωσουνε οτι μπορουνε για τον καπιταλισμο και σε συνενοηση οι γερμανοι ανοιγανε το μετωπο και μεταφερανε δυναμεις στην ΑΝΑΤΟΛΗ και οι αγγλοι στην αθηνα για να χτυπησουνε το ΕΑΜ. και βεβαια πουθενα τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ δεν πηρανε την εξουσια. Το μονο που βοηθησε ητανε το συμφωνο ΜΟΛΟΤΩΦ ΡΙΜΠΕΝΤΡΟΠ που εδωσε χρονο να διασπαση το καπιταλιστικο ΜΠΛΟΚ και πως θα μπορουσε να ειναι αλλιως οταν ο οπορτουνισμος αποτελει παντα την 5η φαλαγγα του καπιταλισμου. Το διδαγμα που βγαινει ειναι οτι οποιοσδηποτε ελιγμος θα ποδειχθει καταστροφικος απο τους προδοτες και χαφιεδες ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

@orthodox 1
"Για να πείσουμε πως η επιλογή μας να μη στηρίξουμε ΣΥΡΙΖΑ τώρα, προσπαθούμε να πείσουμε πως ήταν λάθος να στηρίξουμε ΕΔΑ τότε. Αδιάφορες οι συνθήκες της εποχής, αδιάφορο το ιστορικό και πολιτικό τοπίο - με 30 χρόνια νομιμότητας στην πλάτη, αραχτοί στις γραφειάρες μας βγάζουμε φιρμάνια για εποχές που ακόμα και οι "όχι αριστεροί, αλλά δημοκράτες" (όπως λέει το κείμενο) διώκονταν και εξορίζονταν με την ίδια σκληρότητα με τους κομμουνιστές."

Εδώ οι Πουλιόπουλοι ενταφίασαν το μεγαλειώδες ΕΑΜικό κίνημα, στην αμφιλεγόμενη ΕΔΑ θα κολλούσαν; Ένα ΕΑΜ που οδήγησε σε συνθήκες αμφισβήτησης της αστικής εξουσίας. Από την άλλη μια ΕΔΑ που στρίμωξε τους αστούς μόνο γύρω από το Κυπριακό πρόβλημα.

@orthodox 2
Παρακάτω γράφεις προς τον Άναυδο
"Το ρεφορμιστικό κόμμα είναι, σε τελευταία ανάλυση, προδοτικό κόμμα. Μέχρι στιγμής δεν έχω διαβάσει σε κανένα επίσημο κείμενο ότι "το ΚΚΕ μετά το '49 είχε γίνει ρεφορμιστικό κόμμα". Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω τέτοια ομολογία από οπαδό του ΚΚΕ (δε με νοιάζει αν είσαι μέλος ή όχι) Κατηγορίες για ρεφορμισμό εκτόξευαν μόνο τροτσκιστές και μαοϊκοί..."

Για τους Πουλιόπουλους οι μόνες περίοδοι που το κόμμα δεν ήταν προδοτικό ήταν '18-'31, '46-'49 και 2009-... Εμμέσως πλην σαφώς αυτό μας λένε.

Ανώνυμος είπε...

Ξέχασα την υπογραφή, ο Κριτίας είμαι όπως άλλωστε φαίνεται και από το ύφος:)

Ανώνυμος είπε...

Μας λεει το ΧΦΙΕΔΟΤΣΟΥΡΜΟ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ οτι ητανε σωστα το ΕΑΜ ΚΑΙ Η ΕΔΑ. ΣΜΑ ΔΙΑΛΥΣΗ ΟΚΝΕ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ ΒΑΡΚΙΖΑ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΣΟ χασαμε την εξουσια το 1944 χωρις μαχη. ΕΔΑ εκτελεση ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗ ΔΙΑΛΥΣΗ Κ.Ο 1958 εκλογες 1964 ΣΕ 25 ΠΕΡΙΟΧΕς ΤΗΝ Ε.Κ λεγομενος ανενδοτος 1965 ΟΥΡΑ ΤΗς Ε.Κ ολα καλα καμωμενα απο την στιγμη που διαλυθηκε το ΚΚΕ συμφωνα με τους ΧΑΦΙΕΔΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ τιποτα παραξενο για αυτο πληρωνονται αυτο κανουνε ο ΜΑΝΩΛΕΑΣ ΚΑΙ Ο ΤΥΡΙΜΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Αναυδος είπε...

ειναι εκπληκτικο πως κυλα ο τετζερης απο κασιτερο και βρισκει το ορθοδοξο καπακι του

απο αχτιφ σας περνα ο πετροπουλος ?

Ανώνυμος είπε...

4.43. ολο αυτο ειναι ενα πολυ ωραιο παραμυθι απο την αστικη ιστοριογραφια για να προσφερει αλλοθι στον οπορτουνισμο και να ριξει την ευθυνη στην ΕΣΣΔ για το οτι η ηγεσια του ΕΑΜ και του ΚΚΕ 1941 1944 εκανε τον ΕΛΙΓΜΟ ΘΕΩΡΙΑ και δεν διεκδικησε την εξουσια συμφωνα με τις θεσεις του ΑΠΡΙΛΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ. με την απαραιτητη βεβαια πλαστογραφηση των αρχειων της ΕΣΣΔ με την περεστρο ικα. Αποδειχτηκανε καταστροφικα τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ απο την φυση τους και πουθενα δεν πηρανε την εξουσια. Η ΓΙΑΛΤΑ ητανε η μεγαλυτερη νικη του ΚΚ μεχρι τοτε. ΤΟ οτι πουθενα αλλου τα ΚΚ δεν εφαρμοσανε τις θεσεις του ΑΠΡΙΛΗ δειχνουνε που πραγματικα ειναι ταγμενος ο οπορτουνισμος ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ζαχαριαδικός είπε...

Για να αποδείξω πόσο αστήριχτη είναι η κριτική ότι η ΕΔΑ είναι ΕΞΑΡΧΗΣ λάθος και δεξιός οπορτουνισμός, θα δανειστώ το σχήμα του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, που αντιπαραθέτει την ΕΔΑ στο σχέδιο προγράμματος του ΚΚΕ του 1953-1954, που μιλά για σοσιαλιστική επανάσταση.

Και μόνο το γεγονός ότι το ΚΚΕ έκανε τα πιο μεγάλα δημοκρατικά ανοίγματα την ώρα που πήγαινε ένα βήμα ΑΡΙΣΤΕΡΑ με το πρόγραμμά του (ουσιαστικά το είχε κάνει από την 5η Ολομέλεια του Γενάρη του 49, επί ΔΣΕ), δείχνει πόσο λαθεμένο είναι το σχήμα ανάλυσης του Μαϊλη - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ κλπ.

Είναι άλλο να κάνεις ανοίγματα για να ΞΕΣΚΕΠΑΣΕΙΣ την αστική τάξη και τον οπορτουνισμό, κι άλλο να γίνεσαι ουρά τους ή και ο ίδιος οπορτουνιστής.

Αν το σχήμα του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ισχύει, τότε πώς γίνεται ο "οπορτουνιστής" Ζαχαριάδης της ΕΔΑ του 1951-1956 να εισηγείται ταυτόχρονα πρόγραμμα σοσιαλιστικής επανάστασης, που ταυτόχρονα περιέχει και αίτημα για πατριωτική δημοκρατική κυβέρνηση;

Έχετε μπερδέψει τη θεωρία των σταδίων με τα μεταβατικά αιτήματα (προσοχή, όχι το μεταβατικό πρόγραμμα του τροτσκιστικού κρατικοκαπιταλισμού, αυτό είναι άλλο πράγμα).

π.χ. Και το ΕΚΚΕ στη μεταπολίτευση διαφωνούσε πλήρως με ύπαρξη αστικοδημοκρατικού - λαϊκοδημοκρατικού ΣΤΑΔΙΟΥ, αλλά είχε μίνιμουμ πρόγραμμα δημοκρατικής διακυβέρνησης.

Μόνο αντιδιαλεκτικά μυαλά δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΔΙΟ, όπως και ότι κάθε μετωπική πολιτική δεν είναι δεξιός οπορτουνισμός. Είναι σα να λες ότι κάθε μαχαίρι είναι μόνο φονικό όργανο ή μόνο για να κόβεις σαλάτα. Ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο...

Κουραμπιές χωρίς άχνη (πρώην neophyte commie) είπε...

Οι γνώσεις μου είναι ελαχιστότατες, αλλά δεν μπορώ να μην σχολιάσω το παρακάτω:

Όταν λοιπόν αποτιμούμε το ιστορικό κεφάλαιο ΕΔΑ, δεν θα κοιτάξουμε μόνο τι ήθελαν να πετύχουν μέσω αυτής οι οπορτουνιστές και ο ταξικός αντίπαλος, αλλά τι θέλαμε να πετύχουμε εμείς, σε τι βαθμό το καταφέραμε και με τι απώλειες.
Η μέχρι τώρα ερμηνεία έλεγε ότι τα κέρδη ήταν σημαντικά περισσότερα, τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά, σε σχέση με τις απώλειες, που εννοείται πως είναι σημαντικές και πρέπει να αντιμετωπιστούν.


Αυτό είναι εντελώς άκυρο. Ρεσιτάλ παραλογισμού και άρνησης της πραγματικότητας.

Επιδίωξη του Κόμματος ήταν η ημινόμιμη δράση (σταδιακή άρση των αποκλεισμών, των εξορίσεων, εκτελέσεων) και βεβαίως το αίτημα νομιμοποίησής. Τί πέτυχε; Απολύτως τίποτε. Εξορίσεις γίνονταν μέχρι και το '74, οι Μπελογιάννης, Πλουμπίδης, Βαβούδης και πόσοι άλλοι εκτελέστηκαν.

Τί πέτυχε ο οπορτουνισμός και ο ταξικός αντίπαλος; Μα τη διάλυση των ΚΟ! Που μπορεί να μην ήταν μαζικές, όμως υπήρχαν και λειτουργούσαν. Γιατί τυπωνόταν ο παράνομος Ριζοσπάστης, για να τυλίγει ψάρια; Διαδιδόταν. Οι συλλήψεις γιατί γίνονταν; Γιατί υπήρχε δράση. Αποκορύφωμα ήταν η εσωτερική διάβρωση που έφτασε στο τσακ να διαλύσει το Κόμμα το '68.

Χαίρομαι που αναγνωρίζεις ότι οι απώλειες «είναι σημαντικές και πρέπει να αντιμετωπιστούν». (Αχ, μού 'πεσε ένα ψίχουλο στο πάτωμα· α, το μάζεψες; ωραία, αντιμετωπίσθηκε.) Καλοσύνη σου.

Σοβαρέψου.

Μετά το '74 το Κόμμα δρα νόμιμα, αλλά η πλαγιοκόπηση από τις δύο πλευρές συνεχίζεται, ξεκινώντας από τα κολλητιλίκια με την ΕΑΡ που οδήγησαν νομοτελειακά στην απόπειρα διάλυσης του Κόμματος το '91, με αποκορύφωμα την επίθεση των τελευταίων χρόνων. Αλήθεια, πού διαφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ από την ΕΔΑ; (α) θέλει να κυβερνήσει στα πλαίσια του καπιταλισμού, (β) έχει συνθήματα υπέρ της δημοκρατίας κλπ, (γ) είναι ουρά της σοσιαλδημοκρατίας. Η μόνη διαφορά είναι ότι πλέον δεν έχει το ΚΚΕ από πίσω του (το '90 το είχε).

Είναι άλλο πράγμα να κάνεις έναν εκλογικό συνδυασμό χωρίς την επικεφαλίδα ΚΚΕ (είχε ιδρυθεί ο Δημοκρατικός Συναγερμός, μια χαρά όνομα) και με πέντε άκυρα ονόματα για ξεκάρφωμα κι άλλο πράγμα να διαλύεσαι εντός του. Επίσης, όταν η καθοδήγηση ίδρυσε την ΕΔΑ, παράλληλα ετοιμαζόταν να ξαναβγάλει τον ΔΣΕ έξω επ' αφορμή του ενδεχομένου πολέμου μεταξύ Ελλάδας, Αλβανίας και Γιουγκοσλαβίας. Νομίζεις σοβαρά ότι σε τέτοια περίπτωση θα συνέχιζαν τα μέλη του ΚΚΕ να ζητάνε μέσα στην ΕΔΑ… δημοκρατία;

Το συμπέρασμα είναι ότι αν πας για βόλτα στον ιστό της αράχνης θα σε φάει Γι' αυτό ξέρεις και δεν πας.

Κουραμπιές χωρίς άχνη (πρώην neophyte commie) είπε...

«Αν το σχήμα του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ισχύει, τότε πώς γίνεται ο "οπορτουνιστής" Ζαχαριάδης της ΕΔΑ του 1951-1956 να εισηγείται ταυτόχρονα πρόγραμμα σοσιαλιστικής επανάστασης, που ταυτόχρονα περιέχει και αίτημα για πατριωτική δημοκρατική κυβέρνηση;»

Υπενθυμίζω ότι ο Πλουμπίδης θεωρήθηκε αρχικά χαφιές, γιατί έκανε το (εκ των υστέρων τραγικό) λάθος να δεχθεί τον εκβιασμό των «εταίρων» της ΕΔΑ, δηλαδή να δεχθεί τη μη συμμετοχή του Μπελογιάννη και τη δική του στο ψηφοδέλτιο, αλλιώς δεν θα γινόταν ΕΔΑ.

Δηλαδή δέχθηκε η καθοδήγηση ότι δεν έπρεπε να είχε ενταχθεί ο ΔΣ (το ΚΚΕ) στην ΕΔΑ εφ' όσον δεν πήρε τα ανταλλάγματα που ζήτησε.

Επίσης αυτό μάς λέει ότι από την αρχή υπήρχαν προβλήματα. Άρα η κατάληξη ήταν νομοτελειακή. Εξίσου αντίστοιχα έγιναν τα πράγματα με τον Συνασπισμό, η ιστορία επαναλήφθηκε, και θα επαναλαμβανόταν με τον ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, πώς μπορεί να δέχεσαι τα μεν αλλά όχι το δε; Είναι η ίδια ουσία σκέψης. Ή τα απορρίπτεις και τα δύο ή τα δέχεσαι και τα δύο, παίρνοντας όμως την ευθύνη. Το λογικό συμπέρασμα λοιπόν, όταν εξανίστασαι από την αναγνώριση του λάθους της ΕΔΑ ως τέτοιου (στον βαθμό που έγινε κάτι παραπάνω από εκλογικός συνδυασμός, να ξεκαθαρίζουμε) είναι ότι απλά βλέπεις ότι στο δε δεν σε παίρνει, οπότε πολύ βολικά το αποκολλάς αυθαίρετα.

Ανώνυμος είπε...

10.17 Στον δευτερο τομο υπαρχουνε τα τηλεγραφηματα του σ.ΒΑΒΟΥΔΗ απο την καλιθεα για την διαβρωτικη υπονομευτικη δουλεια που κανανε απο τοτε με την ανοιχτη παρεμβαση της ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ με την ανοχη του αστικου κρατους που παρενεβαινε σιγονταροντας τους οπορτουνιστες και την ΕΔΑ. αν τα διαβασεις ειναι καταπελτης για το τη συνεβη τοτε ΦΙΛΙΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ζαχαριαδικός είπε...

Μα βρε Παναγιώτη ποιος αρνείται την υπονομευτική δράση και των τιτοϊκών και του οπορτουνισμού μες στην ΕΔΑ κατά της ζαχαριαδικής γραμμής του ΚΚΕ;

Ποιος αρνείται ότι τελικά η ΕΔΑ κύλησε συλλήβδην στον οπορτουνισμό και τελικά στην αντεπανάσταση;

Άλλο όμως αυτά κι άλλο ότι η ίδρυσή της ήταν λάθος. Αυτό συζητάμε. Συζητάμε αν η κατρακύλα της μετά το 56 ΕΔΑ ήταν νομοτελειακή ή αποτέλεσμα του πραξικοπήματος διάλυσης του ΚΚΕ το 56.

Κι εγώ σου λέω ότι ο Μαϊλης λέει όσα λέει για να αλαφρώσει το πραξικόπημα του 56. Γιατί αν πεις ότι το ΚΚΕ ήταν δεξιό από το 30, τότε βγαίνει το συμπέρασμα ότι το 56 δεν έγινε και τίποτε, απλώς συνεχίστηκε μια δεξιά πορεία.

Γι' αυτό αντί να χτυπάς τα λαϊκά μέτωπα και την ΕΔΑ, ψάξε καλύτερα το πραξικόπημα στο ΚΚΕ. Εκεί βρίσκεται το κλειδί για την μετά 56 δεξιά πορεία κι όχι στα μέτωπα του πραγματικού ΚΚΕ.

Ανώνυμος είπε...

@Alia Ramiz Δευτερε, συμφωνώ σχεδόν σε όλα!

@ratm, δεν είχα δει την συγκεκριμένη είδηση. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια πιο διεισδυτική ανάγνωση και να ξεφύγουμε από την τετριμμένη αντικομμουνιστολογία.

Το "μήνυμα" της είδησης είναι καθαρό. Θα καθήσετε στο σκαμνί γιατί κλείσατε την "Εθνική Οδο" (που είναι πια ιδιωτική γιατί μηνυση δεν είναι το Δημόσιο αλλά η "παραχωρησιούχος" εταιρία.) για δεκα μερούλες το μακρινό 2010.

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα που μπορεί να φωτίσει καλύτερα αυτό που θέλω να εξηγήσω.

Πριν από σχεδόν δύο χρόνια το ΠΑΜΕ έκανε την γνωστή ακτιβίστικη "παρέμβαση" στο Υπουργείο Εργασίας. Η κατάληξη ήταν απρόσμενη, να πέσει ξύλο από τα ΜΑΤ και να πάνε στο Αυτόφωτο τα μέλη και στελέχη του ΠΑΜΕ με γελοίες κατηγορίες.
Εν συνεχεία αθωώθηκαν αλλά θυμάσαι και τί άλλο έγινε Ratm?
Δεν ξανάγινε τέτοιου είδους παρέμβαση από το ΠΑΜΕ για πάρα πολύ καιρό,
Δηλαδή το μήνυμα που έστειλε τότε η κυβέρνηση ελήφθη από τους "ενδιαφερόμενους".
Τα σημιταριά, οι πάγκαλοι, οι αδώνιδες κτλ, λειτουργούν ως κοινοί εκβιαστές αλλά μετά από τον γύρο απειλών, ήρθαν και οι έπαινοι, για να μην ξεχνιόμαστε, ε; Εσύ γιατί πιστεύεις ότι έγινε αυτό, Ratm?

Εαν θέλεις να πεις ότι σιγά-σιγά σφίγγει η θηλιά μέσω της άσκησης πιέσεων για αναδίπλωση τόσο σε ζητηματα πρακτικής δράσης όσο και σε γενικότερου προσανατολισμού, ναι συμφωνώ απολύτως. Αλλά αυτή η φάση των πιέσεων δεν ξεκινά τώρα. Ξεκίνησε ήδη από το 2010, και σωστά υπενθύμισες τις απειλές του Πάγκαλου



οι ορθοδοξος και ραλλου θα πρεπει να μας εξηγησουν πως τα καταφερε το παρανομο ΚΚΕ εντος Ελλαδας το 1968-1974 σε συνθηκες στρατιωτικης δικτατοριας και δεν θα τα καταφερνε κατ’ αυτους στο διαστημα 1951-1967 σε συνθηκες κοινοβουλευτικης δημοκρατιας


Ο παράνομος μηχανισμός του ΚΚΕ επί Δικτατορίας ήταν υποτυπώδης και η Ασφάλεια μπόρεσε με ευκολία να συλλάβει πολλά ηγετικά στελέχη τον Απρίλη του 1967 και άλλους που ήρθαν από το εξωτερικό όπως τον Γρηγόρη Φαράκο και άλλους χωρίς να προλάβουν να κάνουν τίποτα. Εφ' όσον δεν υπήρχαν από πριν οργανώσεις του ΚΚΕ παρα μόνο ΕΔΑίτικες που και αυτές σκόρπισαν στους πέντε ανέμους, δεν ξέρω τι περισσότερο μπορούσε να καταφέρει το ΚΚΕ όντας διαλυμένο από χρόνια. Όταν μπορεσε κάπως να ανασυγκροτηθεί ήρθε το συντριπτικό πλήγμα τον Φεβρουάριο του 1974 από το καθεστώς Ιωαννίδη.
Οπότε δεν καταλαβαίνω τί ακριβώς θέλεις να πεις.

Υπαρχει ευθεια συνδεση της ΕΔΑ με το ΚΚεσ και το Συριζα σημερα και δε στεκομαι μονο στον τιτλο της εφημεριδας αυγης

Περίεργο. Ακριβως τα ίδια λένε και οι Συριζαίοι γιατί έτσι θέλουν να τα βλέπουν. Δεν νομίζω ότι αυτή μπορεί να είναι ΚΑΙ η οπτική του ΚΚΕ, για τον απλούστατο λόγο ότι η ΕΔΑ εκτός από τυχοδιώκτες είχε το σύνολο των αγωνιστών της εποχής εκείνης καθώς και φωτεινά μυαλά. Έχει κάποια σχέση αυτή η αηδία που λεγεται Σύριζα; Να μου το πείτε για να ξέρω...

Ραλλού

Ανώνυμος είπε...

@Alia Ramiz Δευτερε, συμφωνώ σχεδόν σε όλα!

@ratm, δεν είχα δει την συγκεκριμένη είδηση. Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια πιο διεισδυτική ανάγνωση και να ξεφύγουμε από την τετριμμένη αντικομμουνιστολογία.

Το "μήνυμα" της είδησης είναι καθαρό. Θα καθήσετε στο σκαμνί γιατί κλείσατε την "Εθνική Οδο" (που είναι πια ιδιωτική γιατί μηνυση δεν είναι το Δημόσιο αλλά η "παραχωρησιούχος" εταιρία.) για δεκα μερούλες το μακρινό 2010.

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα που μπορεί να φωτίσει καλύτερα αυτό που θέλω να εξηγήσω.

Πριν από σχεδόν δύο χρόνια το ΠΑΜΕ έκανε την γνωστή ακτιβίστικη "παρέμβαση" στο Υπουργείο Εργασίας. Η κατάληξη ήταν απρόσμενη, να πέσει ξύλο από τα ΜΑΤ και να πάνε στο Αυτόφωτο τα μέλη και στελέχη του ΠΑΜΕ με γελοίες κατηγορίες.
Εν συνεχεία αθωώθηκαν αλλά θυμάσαι και τί άλλο έγινε Ratm?
Δεν ξανάγινε τέτοιου είδους παρέμβαση από το ΠΑΜΕ για πάρα πολύ καιρό,
Δηλαδή το μήνυμα που έστειλε τότε η κυβέρνηση ελήφθη από τους "ενδιαφερόμενους".
Τα σημιταριά, οι πάγκαλοι, οι αδώνιδες κτλ, λειτουργούν ως κοινοί εκβιαστές αλλά μετά από τον γύρο απειλών, ήρθαν και οι έπαινοι, για να μην ξεχνιόμαστε, ε; Εσύ γιατί πιστεύεις ότι έγινε αυτό, Ratm?

Εαν θέλεις να πεις ότι σιγά-σιγά σφίγγει η θηλιά μέσω της άσκησης πιέσεων για αναδίπλωση τόσο σε ζητηματα πρακτικής δράσης όσο και σε γενικότερου προσανατολισμού, ναι συμφωνώ απολύτως. Αλλά αυτή η φάση των πιέσεων δεν ξεκινά τώρα. Ξεκίνησε ήδη από το 2010, και σωστά υπενθύμισες τις απειλές του Πάγκαλου



οι ορθοδοξος και ραλλου θα πρεπει να μας εξηγησουν πως τα καταφερε το παρανομο ΚΚΕ εντος Ελλαδας το 1968-1974 σε συνθηκες στρατιωτικης δικτατοριας και δεν θα τα καταφερνε κατ’ αυτους στο διαστημα 1951-1967 σε συνθηκες κοινοβουλευτικης δημοκρατιας


Ο παράνομος μηχανισμός του ΚΚΕ επί Δικτατορίας ήταν υποτυπώδης και η Ασφάλεια μπόρεσε με ευκολία να συλλάβει πολλά ηγετικά στελέχη τον Απρίλη του 1967 και άλλους που ήρθαν από το εξωτερικό όπως τον Γρηγόρη Φαράκο και άλλους χωρίς να προλάβουν να κάνουν τίποτα. Εφ' όσον δεν υπήρχαν από πριν οργανώσεις του ΚΚΕ παρα μόνο ΕΔΑίτικες που και αυτές σκόρπισαν στους πέντε ανέμους, δεν ξέρω τι περισσότερο μπορούσε να καταφέρει το ΚΚΕ όντας διαλυμένο από χρόνια. Όταν μπορεσε κάπως να ανασυγκροτηθεί ήρθε το συντριπτικό πλήγμα τον Φεβρουάριο του 1974 από το καθεστώς Ιωαννίδη.
Οπότε δεν καταλαβαίνω τί ακριβώς θέλεις να πεις.

Υπαρχει ευθεια συνδεση της ΕΔΑ με το ΚΚεσ και το Συριζα σημερα και δε στεκομαι μονο στον τιτλο της εφημεριδας αυγης

Περίεργο. Ακριβως τα ίδια λένε και οι Συριζαίοι γιατί έτσι θέλουν να τα βλέπουν. Δεν νομίζω ότι αυτή μπορεί να είναι ΚΑΙ η οπτική του ΚΚΕ, για τον απλούστατο λόγο ότι η ΕΔΑ εκτός από τυχοδιώκτες είχε το σύνολο των αγωνιστών της εποχής εκείνης καθώς και φωτεινά μυαλά. Έχει κάποια σχέση αυτή η αηδία που λεγεται Σύριζα; Να μου το πείτε για να ξέρω...

Ραλλού





Ανώνυμος είπε...

11.03 να μιλαμε σοβαρα γιατι ξερω πολυ καλα τη μου γινεται. το 1935 επιλεχτηκε σαν ΕΛΙΓΜΟΣ απο την 3η διεθνη τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ. στοχο ειχανε την σωτηρια της ΕΣΣΔ και να τραβηχτουνε οι εργατες απο την σοσιαλδημοκρατια. τιποτα απο αυτα δεν συνεβη ο ελιγμος εγινε θεωρια και πουθενα η εργατικη ταξη δεν πηρε την εξουσια το 1944 συμφωνα με τις θεσεις του ΑΠΡΙΛΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ αυτη την κριτικη κανει το ΚΚΕ και ειναι σωστη. η ΕΔΑ φτιαχτηκε σαν συνεργασια κομματων με βαση των ελιγμο του 1935 που δεν ειχε αλλαξει ακομα λογο του εμφυλιου για την εκμεταλευση της παραμικρης χαραμαδας νομιμης δρασης σε συνδυασμο με τις παρανομες Κ.Ο. αυτο δεν θελανε με τιποτα οι οπορτουνιστες απο το 1951 Δεν μπορεσε να αλλαξει το προγραμμα το 1954 με παρεμβαση του ΚΚΣΕ ΧΡΟΥΤΣΩΦ και τον φλεβαρη του 1956 με το 20ο συνεδριο και την 6η ολομελεια επικρατησε ο οπορτουνι σμος στην ΕΣΣΔ που ξεκινησε και η πορεια ανατροπης σταδιακα. Τωρα που καλυπτουμε το εγκλημα του 1956 εγω δεν το βλεπω ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

orthodox είπε...

@Αναυδος:
οι ορθοδοξος και ραλλου θα πρεπει να μας εξηγησουν πως τα καταφερε το παρανομο ΚΚΕ εντος Ελλαδας το 1968-1974 σε συνθηκες στρατιωτικης δικτατοριας και δεν θα τα καταφερνε κατ’ αυτους στο διαστημα 1951-1967 σε συνθηκες κοινοβουλευτικης δημοκρατιας

δυο μετρα και δυο σταθμα απλως για να την πουνε στο κομμα σημερα?


Μας λες δηλαδή ότι ίδιο πράγμα είναι να δρας μετά από μια δεκαετία πολέμων, με 5 χρόνια κατοχή και 5 χρόνια ένοπλο αγώνα, εμφύλιο ταξικό πόλεμο για την κατάκτηση της εξουσίας, που οδήγησε σε ήττα,
με το να δρας μετά από 18 χρόνια ταραγμένης και προβληματικής μεν, αλλά σε τελευταία ανάλυση δημοκρατίας.

Τελειώνω τη συμμετοχή μου στην κουβέντα παραφράζοντας τον ποιητή:

"Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς οπορτουνιστές.
Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μια κάποια λύσις"

zoot horn rollo είπε...

Πήξαμε στους true-ιστές.
Καλύτερα μπλε κοκόρι...

zoot horn rollo είπε...

Ναι, όλο φεύγουν κι όλο εδώ είναι...

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΑΥΔΟΣ Ειχαμε δημοκρατια απο το 1949 μεχρι το 1967 με εξοριες εκτελεσεις βασανηστηρια. Να ποιοι ειναι το πληντυριο του καπιταλισμου για να ξεπλενει τα εγκληματα του. Τους εχουμε μπροστα μας και το παιζουνε και κομμουνιστες. Μιλαμε για θρασος απυθμενο. Ο ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΟΞΕΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Συμπερασμα απο την συζητηση με τους ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΔΕΣ. οταν σε απειλει η αστικη ταξη για να σε σκοτωσει αυτοκτονησε για να γλιτωσεις. Που σημαινει Ο ΛΕΝΙΝ οταν απετυχε το 1905 η επανασταση στην ρωσια αν ειχε ακουσει τους ΜΑΝΙΑΔΑΚΗΔΕΣ επρεπε να διαλυση το κομμα και να πηγαινε με τους μενσεβικους οποτε τον φλεβαρη του 1917 μαζι με τον ΚΕΡΕΝΣΚΙ θα εσωζε τον καπιταλισμο. θα μου πει καποιος ΣΕΧΤΑΡΙΣΤΗΣ μα δεν θα ειχε γινει επανασταση τον οκτωβρη. Μα δεν θελουμε σοσιαλισμο καπιταλισμο θελουμε. ΑΡΕ ΓΕΛΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΦΙΕΔΕΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Κουραμπιές χωρίς άχνη (πρώην neophyte commie) είπε...

«Γιατί αν πεις ότι το ΚΚΕ ήταν δεξιό από το 30…»

Κανείς δεν είπε τέτοιο πράγμα. Το ΚΚΕ ακολούθησε τη γραμμή της Διεθνούς περί Λαϊκών Μετώπων, ως όφειλε, και βεβαίως το πλήρωσε, γιατί όταν μπλέκεσαι με τα πίτουρα γίνεσαι ουρά του Παπανδρέου και των αστών. Ο Ζαχαριάδης δήλωσε ότι δεν μπορούσε πια να αλλάξει τη λανθασμένη γραμμή, όταν επέστρεψε από το Νταχάου, χωρίς να προσβάλει το σύμπαν. Έπρεπε να φθάσει η κατάσταση στο αμήν για να μπορέσει να βγει ο ΔΣΕ.

Και πάλι: Συμφωνείς με τη γραμμή της Κατοχής, συμφωνείς με την ΕΔΑ, συμφωνείς με τον ΣΥΝ αλλά όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ;

«"Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς οπορτουνιστές.
Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μια κάποια λύσις" »

!!!!!!

Δεν υπάρχουν οπορτουνιστές, ουάου! Επομένως δεν είμαι κι εγώ οπορτουνιστής. («Κυρία, κυρία, δεν έκανα εγώ σκονάκι τα θρησκευτικά στο θρανίο, ήρθαν οι εξωσχολικοί!»)

Ανώνυμος είπε...

12.00 Και με τον συριζα συμφωνει αλλα δεν μπορει να το πει γιατι πρεπει να το παιζει κομμουνιστης αλλιως θα τον μαλωσουνε τα αφεντικα του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ζαχαριαδικός είπε...

Συγγνώμη, εμένα εγκαλείται για συμφωνία με το ΣΥΝ και το ΣΥΡΙΖΑ;

Για να πέσω κάτω να πεθάνω από τα γέλια το λέω... Δηλαδή αν σας πω ότι το ΣΥΡΙΖΑ τον θεωρώ σάρκα από τη σάρκα σας, τι θα πείτε;

Ανώνυμος είπε...

1.11 εσυ που μας ειπες μονος σου οτι συμφωνεις με τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ δεν εισαι με το συριζα και εμεις που λεμε οτι αυτα καταστρεψανε το ΚΚ ειμαστε με το συριζα. τη να πει κανεις προφανως κανεις πλακιτσα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Σεχτάρ ο Τρομερός, είπε...

Κυρία Ραλλού,
αν δε καταλάβατε ακόμη οτι όλο αυτό το ατελείωτο τραίνο: ΚΚεσ, Ρήγας, Β' Πανελλαδική, Συμμαχία, Εαρ, Κοινό Πόρισμα, Συνασπισμός, Σύριζα, πλαν Β, Εργατικός Αγώνας, Νέα Σπορά, κλπ., κλπ., είναι γνήσια τέκνα της ΕΔΑ...
...τζάμπα η συζήτηση,
χαμένα και τα χρόνια της ζωής σας!
Και με το συμπάθειο.

Πουλιοπουλικός, για την περίσταση.

Ανώνυμος είπε...

ΣΕΧΤΑΡ. Το εχει καταλαβει δεν πηγε τζαμπα η ζωη της. Απλα αυτη την αποστολη εχει βλεποντας οτι το ΚΚΕ εχει φυγει οριστικα απο τις ιδεολο γικες παρεκλισεις και πλησιαζοντας και ο 3ος τομος 1968 1991 βρισκονται σε πανικο και απογνωση. Σου λεει τοσος κοπος τοση προσπαθεια πως καταφερανε και μας ξεφυγανε τους εχουνε μαλωσει και τα αφεντικα τους και εχουνε τρελαθει. Την καλημερα μου σε συντροφους και φιλους ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ζαχαριαδικός είπε...

Ο απίστευτος ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ είναι τιτανοτεράστιος: όποιος υπερασπίζεται το Δημητρόφ και τη γραμμή του 7ου Συνεδρίου της Διεθνούς, είναι ΣΥΡΙΖΑ ή ΜΕ το ΣΥΡΙΖΑ!!

Αρχίζω και αμφιβάλλω για την πνευματική ευστάθεια όχι του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, αλλά εκείνων που εκπονούν τέτοιες ιδεολογικές γραμμές - σχήματα και τις ζυμώνουν στα μέλη τους και στο λαό.

Φίλε, με το Λαφαζάνη, το Χουντή, το Δραγασάκη, τον Τριγάζη, τον Τσίπρα, τον Τόλιο και όλο αυτό το σκυλολόι, μαζί υπερασπιζόσασταν μεταξύ 56 και 91 ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ τα αντεπαναστατικά πολιτικά προτάγματα που έθετε το αντεστραμμένο "Κ"ΚΣΕ. Αντιθέτως, ο μαρξιστικός - λενινιστικός - μαοϊστικός χώρος σας κατήγγελλε και σας ξεσκέπαζε, και πολλές φορές το πλήρωνε αυτό με βία που ασκούνταν στο κεφάλι του από ρόπαλα ή γροθιές.

Μη με μπλέκεις λοιπόν με το δημιούργημα του Χαρίλαου, το ΣΥΝ και τα παιδιά του στο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά είναι δικά σας παιδιά, παιδιά του κνιτισμού και της αστικής αντεπανάστασης που κατάφαγε απτα μέσα το κομμουνιστικό κίνημα.

Τέτοια πάντως μανία ενάντια στα αντιφασιστικά μέτωπα από τους υπερασπιστές της "Λαϊκής (νεοναζιστικής) Δημοκρατίας του Ντονέτσκ" είναι πολύ διδακτική για το πόσο πολύ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟ οι επαναστάτες...


Ανώνυμος είπε...

@ζαχαριαδικος

Ποιοι ειναι οι υπερασπιστες της "Λαϊκής (νεοναζιστικής) Δημοκρατίας του Ντονέτσκ" ;

Гриша

Ανώνυμος είπε...

Η πληγη της "αριστερας" σε αντιθεση με τη λεγομενη δεξια ειναι οτι δεν μπορει να καταμερισει ουτε τους ρολους του εκαστοτε κομματιου της. Η δεξια πχ το κομματι του "ψεκασμενου" ακροατηριου της το καλυψε με τους ΑΝΕΛ εβαλε και λιγο ΧΑ απο διπλα και τελος. Στην "αριστερα" εχουμε τιτανομαχια! Απο τη μια ψεκασμενοι ρωσοπληκτοι ειναι το μεγαλο φαβορι αναμφιβολα αλλα ποιος μπορει να ξεγραψει τους "true"? Που και εντος τους υπαρχει διαμαχη για το χρισμα καθως τα ταλεντα και οι αποψεις πολλες αλλα οχι και τοσο δισφορετκες.Απο κριτιες και Καζακηδες μεχρι συνηγορους του δημοτη Ηλιουπολης και θεωρητικους της εξαρτησης λογω μεταναστευσης επιστημονων! Γοργα γοργα μπαινει σφηνα στη μαχη και το τροτσκιστικο ρευμα με τον Π.Π. να συνδεει τον ισπανικο εμφυλιο με τη μαχη εναντιον του Ασαντ που διεξαγουν ΗΠΑ-Τουρκια! Σε συνεχεια του Κωσταντινου που αποκαλουσε τους τζιχαντιστες μαχητες της ελευθεριας ! Το δυστυχημα ειναι οτι το ψεκασμενο ακροατηριο τους στο τελος θα ψηφισει ΣΥΡΙΖΑ γιατι καλη η πλακα αλλα και οι ιμπεριαλιστες πρεπει να κανουν τη δουλεια τους.

ratm

Ανώνυμος είπε...

11.01 Παμε λοιπον με ανοιχτα χαρτια Η πνευματικη ευσταθεια της ηγεσιας του ΚΚΕ και η δικια μου ειναι μια χαρα οπως βεβαια και η δικια σου που βρισκεσαι απεναντι με τον οπορτουνισμο παρεα. Μεχρι και το 6ο συνεδριο η 3η Κ.Δ ειχε την θεση για ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΜΟ με βαση την εμπειρια απο την προδοσια της 2ης διεθνους το 1914 και το πνιξιμο της ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ το 1918 απο τους ΕΜΠΕΤ ΣΑ ΙΝΤΕΜΑΝ στο 7ο συνεδριο εγινε ο ΕΛΙΓΜΟΣ με τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩ ΠΑ για την προστασια της ΕΣΣΔ και το τραβηγμα της εργατικης ταξης. Τιποτα απο ολα αυτα δεν συνεβη και αν δεν ειχε γινει το συμφωνο ΜΟΛΟΤΩΦ ΡΙΜΠΕΝΤΡΟΠ η ΕΣΣΔ θα ειχε βρεθει μονη της απεναντι στην γερμανια πριν μπλεξει σε πολεμο με τους δυτικους. Λ.Μ ΓΑΛΛΙΑΣ 1934 εκλεισε τα συνορα στην ισπανια εμποδιζοντας καθε βοηθεια να φτασει εκει το 1938 υπεγραψε το συμφωνο του ΜΟΝΑΧΟΥ παραδινοντας την τσεχοσλοβακια στον χιτλερ. τοτε ειπε ο ΛΕΟΝ ΜΠΛΟΥΜ τωρα μπορουμε να κοιμομαστε ησυχα. ΙΣΠΑΝΙΑ 1936 δοθηκε 6 μηνες περι θωριο στον καπιταλισμο φασισμο με τον ΦΡΑΝΚΟ να ξεκινησει τον εμφυλιο και με το τελος του πολε μου το 1944 πουθενα δεν πηραμε την εξουσια ΕΑΜ 1944 ΙΤΑΛΙΑ 1944 ΣΑΛΕΡΝΟ ΓΑΛΛΙΑ. Αρα παντου αποτυ χια λογο της συνεργασιας με τον οπορτουνισμο. Το οτι προσπαθεις να κρυφτεις πισω απο τους γιγαντες ΔΗΜΗΤΡΩΦ ΣΤΑΛΙΝ αποτελει θρασος. το 1956 με το 20ο συνεδριο τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ απο ΕΛΙΓΜΟΣ ΓΙΝΑΝΕ ΘΕΩΡΙΑ και παντου καταστροφη. ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ 1965 ΧΙΛΗ 1973. και βεβαια η πορεια της ΕΣΣΔ προς τον καπιταλισμο σταδιακα με ολοκληρωση το 1991. Στο ΚΚΕ πραγματικα ανατραπηκε ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ και αναλα βανε οι οπορτουνιστες ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ σια κανοντας τεραστια ζημια. το 1968 με την διασπαση φυγανε φτιαχνοντας το εσωτερικο. Απο εκει και περα απο το 1968 μεχρι το 1991 επειδη δεν εγινε δυνατον να αλλαξει το προγραμμα με τα ΜΕΤΩΠΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ δημιουργη θηκανε ολα τα προβληματα που εχω αναφερει αναλυτικα και σε αλλα μου σχολια. Συμπερασμα. ο τιτλος ζαχαριαδικος που εβαλες και ο ΔΗΜΗΤΡΩΦ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΑΛΙΝ δεν μπορει να κρυψει οτι εισαι με τον συριζα απο διαφορετικο υποτιθεται δρομο. Οταν καποιος μιλαει για πολιτικα μετωπα αναγνωριζει την υπαρξει του οπορτουνισμου σαν αριστερα. Οσο για τα γεγονοτα της ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ η θεσεις του ΚΚΕ ειναι ξεκαθαρες. Αρα ειμαστε μια χαρα εγω και εσυ σε διαφορετικη οχθη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή τώρα μόνο εγώ ανησυχώ που για πρώτη φορα στην ιστορία ΟΑΚΚίτης έχει κάποια λογικά επιχειρήματα σε κουβέντα; ΠΟΥ αν αγνωρίζον ται ως ΣΟΒΑΡΟΙ συνομ ολιτές τα ΤΡΟΛ;

Τρούι

Ανώνυμος είπε...

Το 1934 ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ μεσα στο γρα φειο του ο σ.ΚΙΡΟΦ οπου εγινε και η αφορμη για την αποκαλυψη της συνωμοσιας στον ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΡΑΤΟ ωστε την ωρα που θα χτυπουσε η γερμανια να υπηρχε και το πισωπλατο χτυπημα για την ανατροπη των ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ απο τους ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΕΣ με τους οποιους ειχαμε φτιαξει τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ για την προστασια της ΕΣΣΔ δηλαδη ειχαμε βαλει τον ΛΥΚΟ να φυλαει τα προβατα που λεει ο λαος μας. Αρα αποδειχτηκε και αυτην την φορα οτι ο ΕΛΙΓΜΟΣ στα χερια του οπορτουνι σμου που αποτελει την 5η φαλαγγα θα φερει καταστροφη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Τρουι

xaxaxa. respect για το σχόλιο.Αν και έρχεσαι δεύτερος καθώς το κορυφαίο σχόλιο ανήκει στον Άναυδο για τα αχτιφ του Πετρόπουλου.

Υ.Γ. μετά τα σεντόνια του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, χρειάζομαι να δω 10 ώρες απαράδεκτους για να έρθω στα ίσια μου.

Κουραμπιές χωρίς άχνη (πρώην neophyte commie) είπε...

@ Ζαχαριαδικός: (θα 'θελες, αλλά πού… ο Ζαχαριάδης σάς την είπε, διαγεγραμμένος ων. Ρισπέκτ!). Όχι, στον Ορθόδοξο (χριστιανό;) αναφερόμουν και στην κυρία Ραλλού.

@ Παναγιώτης: Τί προτείνεις να διαβάσω για την ιστορία της Γʹ Διεθνούς;

Ανώνυμος είπε...

7.32 Θα ελεγα να μας πει ο ΣΕΧΤΑΡ η το ΑΠΟΛΙΘΩΜΑ καμμια καλη ιδεα για βιβλιο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Αναυδος είπε...

ουιλιαμ φοστερ: η ιστορια των 3 διεθνων (με λιγο ψαξιμο κυκλοφορει ελευθερο στο διαδικτυο) - 3 τομοι

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΑΥΔΟΣ. σε ευχαριστω για την εξυπερετηση ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Κουραμπιές χωρίς άχνη (πρώην neophyte commie) είπε...

Ευχαριστώ Άναυδε και Παναγιώτη, το σημειώνω.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Νεόφυτε με πρόλαβε ο άναυδος. Μην το σημειώσεις απλά, πάρτο. Ο ίδιος έχει γράψει και τη δίτομη παγκόσμια ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος. Κι αν δεν κάνω λάθος έχει αναρχοσυνδικαλιστικές καταβολές

Να πω επίσης πως με υπερβαίνει διαλεκτικά ότι αυτή η συζήτηση για την εδα με αυτήν την τροπή, έρχεται σε ένα κείμενο όπου ο σκολαρίκος τοποθετείται καθαρά λέγοντας πως το πρόβλημα δεν ήταν η συγκρότηση της εδα αυτή καθαυτή αλλά οι όροι με τους οποίους έγινε

Ανώνυμος είπε...

Για τον ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ παντως να πω οτι ενω τα συμπερασματα που καταληγει τα θεωρω σωστα, οπως και την γραμμη που υπερασπιζεται, η συλλογιστικη με την οποια φτανει σε αυτα, ειναι η αποθεωση της μεταφυσικης

Ανώνυμος είπε...

Να με συγχωρείτε αλλά εγώ σχολίασα το άρθρο του Μόττα και ήμουν σαφής σε αυτό.
Δεν μπορώ να κάνω βιβλιοκριτική σε ένα βιβλίο που δεν το έχω διαβάσει ούτε κριτική πάνω στην κριτική του Σκολαρίκου.

Dεν ξέρω όμως τί διαφέρει να λες ότι "είναι λάθος η ίδρυση της ΕΔΑ"
από το "είναι λάθος οι όροι που ιδρύθηκε η ΕΔΑ".

Σαν να λες σε μια γυναίκα "δεν είναι ότι έκανα μαλακία που τα έφτιαξα μαζί σου αλλά ηταν πρόβλημα οι όροι που βάλαμε από την αρχή".

Ραλλού

Ανώνυμος είπε...

ραλλου. Το παραξενο θα ητανε να ηξερες. καπιταλισμο θελεις και τα υπολοιπα ολα ειναι κουφια λογια ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Neophyte_commie είπε...

Σφυροδρέπανε: Το πήρα ;-) Θα περιμένει όμως να τελειώσει το Κεφάλαιο, δεν γίνονται όλα μαζί.

(Btw, το ψευδώνυμο υποννοεί ότι τώρα μαθαίνω, άρα «νεόφοιτος»· άλλο που ο κατασκευαστής της αγγλικής λέξης δεν ήξερε ελληνική ορθογραφία.)

Ανώνυμε: Όχι δα, απλά γράφει τηλεγραφικά ο άνθρωπος. Όταν διαβάζεις πχ ένα θεώρημα Γεωμετρίας, σου φαίνεται ότι το κατέβασε μια ανώτερη σοφία (μεταφυσική/ιδεαλισμός, «γερμανικά μαθηματικά»). Όταν διαβάσεις την απόδειξη, καταλαβαίνεις πώς φθάνουμε σ' αυτό το συμπέρασμα, και μάλιστα πολλά βιβλία ξεκινούν έτσι, γράφοντας την απόδειξη ως έρευνα πριν από το συμπέρασμα («αμερικανικά μαθηματικά»).

Ανώνυμος είπε...

Νεοφυτε ατυχες παραδειγμα. Στα Μαθηματικα, ενα απο τα θεμελια τους ειναι η διτιμη λογικη. Η οποια ειναι μεταφυσικη. Τα καθαρα μαθηματικα λοιπον διεπονται στην βαση τους απο την μεταφυσικη. Ειναι ενδιαφερον να διαβασεις την προσσεγγιη σε αυτο το ζητημα σοβιετικων μαθηματικων, και γιατι αυτοι επεμεναν στην συνεχη τους συνδεση τους με τις φυσικες επιστημες. Εχουν γινει και προσπαθειες θεμελιωσης των μαθηματικων παντως και σε διαλεκτικη λογικη, που παιρνει περισσοτερες τιμες απο ΑΛΗΘΕΣ , ΨΕΥΔΕΣ

Neophyte_commie είπε...

!?
Ή ξέρεις γιατί πράγμα μιλάς ή δεν ξέρεις. Ποια μεταφυσική υπάρχει στη δίτιμη λογική; Πολύτιμη (με πολλές τιμές) λογική βεβαίως και υπάρχει, τόσο διακριτή όσο και συνεχής (η ασαφής λογική). Ο Ένγκελς στη Διαλεκτική της Φύσης έχει ένα κεφάλαιο και για τα μαθηματικά, όπου εκφράζει λίγο-πολύ ιντουισιονιστικές απόψεις (το άπειρο, λχ), αλλά δεν αρνείται τη δίτιμη λογικη!

Πρόσεξε, αρνούμενος τη δίτιμη λογική αρνείσαι όλη την επιστήμη… περνάς σε αγνωστικά σχήματα, να το πω έτσι, γίνεσαι εσύ μεταφυσικός, οπότε σε παρεπέμπω στο κεφάλαιο της διαλεκτικής που τη λέει τα μέντιουμ :-)

Neophyte_commie είπε...

Επιπλέον, η πολύτιμη λογική δεν έρχεται σε αντίφαση με τη δίτιμη, απλώς προσαρμόζονται εκφραστικά μερικά αποτελέσματα. Ο λόγος που εξακολουθούμε να διδασκόμαστε τη δίτιμη 2300 χρόνια μετά τον Αριστοτέλη είναι ότι η πολύτιμη δεν προσφέρει τίποτε παραπάνω. (Κάτσε μόνος σου και κάν' το, επίπεδο πτυχιακής λχ.) Μην τρολλάρεις όμως.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κι εσύ ραλλού είναι σα να λες, άντρα θέλω τώρα τονε θέλω και να πας με τον πρώτο τυχόντα, χωρίς να δεις αν σε καλύπτει ή όχι.

Οκ νεόφοιτε, θα προσπαθήσω να ξεπεράσω τη συνήθειά μου να σε λέω νεόφυτο.

Neophyte_commie είπε...

Όπως θες λεγε με, συναγωνιστή. Έχω την τάση να ακούγομαι πιο άγρα από όσο σκοπεύω μερικές φορές :-)