Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Η διαφορά της ελληνικής περίπτωσης

Η κε του μπλοκ αντιγράφει και δημοσιεύει σήμερα ένα ακόμα απόσπασμα από την πρόσφατη έκδοση της σύγχρονης εποχής με την επιμέλεια του τμήματος ιστορίας της κετουκε για το δεκέμβρη και συγκεκριμένα από το κείμενο του κώστα σκολαρίκου για τον πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων το δεκέμβρη. Το συγκεκριμένο υποκεφάλαιο σχετίζεται με τη συζήτηση που είχε ανοίξει στην ανάρτηση για το εαμ και με ένα σχόλιο του ratm για την εμφάνιση επαναστατικής κατάστασης στην ελλάδα, σε αντίθεση με την περίπτωση της γαλλίας και της ιταλίας, βάζοντας μια αρκετά ενδιαφέρουσα οπτική που τίθεται στην κρίση της βάσης του μπλοκ. Καλή ανάγνωση και νηφάλιο σχολιασμό.

Υπάρχει ένα κρίσιμο ερώτημα: Γιατί η ταξική πάλη στην Ελλάδα πήρε διαστάσεις ένοπλης ταξικής σύγκρουσης μετά την απελευθέρωση, ενώ δεν έγινε το ίδιο στην Ιταλία και τη Γαλλία, όπου και τα εθνικοαπελευθερωτικά – αντιφασιστικά κινήματα στα οποία ηγούνταν τα εκεί ΚΚ είχαν μαζικό χαρακτήρα και η πολιτική τους γραμμή δε διέφερε στη γενικής της κατεύθυνση από τη γραμμή του ΚΚΕ;

Η απάντηση δεν μπορεί να αναζητηθεί έξω από τη συγκριτική ανάλυση του συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα στις αντιμαχόμενες πλευρές, όπως αυτός εξελίχτηκε στα χρόνια του πολέμου, καθώς και στο επίπεδο της καπιταλιστικής ανάπτυξης των τριών κρατών.

Η Γαλλία και η Ιταλία, όπως και άλλα καπιταλιστικά κράτη, κατείχαν πολύ υψηλή θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα. Έπαιζαν ρόλο ηγετικό, γεγονός που καθόριζε και τις σχέσεις τους με τη θαλασσοκράτειρα ως πριν λίγο Μ. Βρετανία. Η γαλλική αστική τάξη, μέχρι το ξεκίνημα του Β’ Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πολέμου, ήταν ισότιμη σύμμαχος με τη βρετανική και τις νικήτριες στον Α’ Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο. Από την άλλη, η ιταλική αστική τάξη, παρότι σύμμαχός τους στην Αντάντ, «βρισκόταν στα μαχαίρια» με τη γαλλο-βρετανική αστική τάξη ύστερα απ’ αυτόν, όπως αποδείχτηκε και με τον ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-1941.

Επομένως, στη βάση των εκρηκτικών ενδοαστικών και ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, ήταν αναπόφευκτο τα αστικά αντιχιτλερικά και αντιμουσολινικά αντιστοίχως τμήματα της γαλλικής και της ιταλικής αστικής τάξης, να έχουν και τη δύναμη και τα κίνητρα, να επιδοθούν σε ένα λυσσώδη αγώνα στο πλαίσιο της διανομής της λείας και της διαπάλης για κυριαρχία, συνδέοντας τα παραπάνω με τις βλέψεις τους για τη θέση και το ρόλο της Γαλλίας και της Ιταλίας στο μεταπολεμικό καπιταλιστικό σκηνικό.

Αντίθετα, σε σύγκριση με αυτές, η Ελλάδα κατείχε υποδεέστερη θέση και αντίστοιχο ρόλο στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, ενώ η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη και η ιστορική εξέλιξη του καπιταλισμού στην Ελλάδα είχε διαμορφώσει ισχυρούς δεσμούς οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης από τη Μ. Βρετανία.

Έτσι, συμπεριλαμβάνοντας και τη διεθνή θέση στην οποία βρέθηκε η κυρίαρχη μερίδα της αστικής τάξης και ο πολιτικός της κόσμος, που είχαν υποστεί συντριπτικό χτύπημα στο τέλος του ελληνοϊταλικού πολέμου και ενώ άρχιζε η Κατοχή, συμπεραίνουμε ότι δεν είχαν άλλη επιλογή από εκείνη που ακολούθησαν: Μετέφεραν έξω από την Ελλάδα όσες δυνάμεις μπορούσαν και επιχείρησαν εκεί να συγκροτήσουν ένα υποτυπώδες κράτος, καιροφυλακτώντας και στηριζόμενοι  στη βρετανική ισχύ, για να παρέμβουν ύστερα από την απελευθέρωση, με την ελπίδα ότι η Βρετανία θα νικήσει. Βεβαίως, ο λόγος γίνεται για το τμήμα της αστικής τάξης που δε συνεργάστηκε με τους, είτε έφυγε στο Κάιρο είτε ένα άλλο παρέμεινε στην Ελλάδα.

Ωστόσο, η μεταφορά του «κράτους» στο εξωτερικό δημιούργησε δυσκολίες, αφού το αστικό «κέντρο» εξουσίας βρισκόταν πολύ μακριά από τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα. Η απόλυτη αδυναμία των βρετανικών δυνάμεων να κρατήσουν την Κρήτη, όπου κατέφυγε αρχικά η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και η άρνηση της Βρετανίας να γίνει η Κύπρος ο χώρος εγκατάστασης της κυβέρνησης Τσουδερού, οδήγησαν την τελευταία στο Κάιρο και στο Λονδίνο.

Από την άλλη, η αστική τάξη δεν ήθελε, ούτε μπορούσε να συγκροτήσει μαζικές αντιστασιακές οργανώσεις εναντίον των κατακτητών, μεγέθους ΕΑΜ και ΕΛΑΣ. Δεν πίστευε εξάλλου ότι ήταν δυνατό να συμβάλλουν στην έκβαση του πολέμου, που την είχε εναποθέσει στους Βρετανούς και γενικά στους συμμάχους. Περιοριζόταν στη συγκρότηση ορισμένων μηχανισμών υποβοήθησης της Μ. Βρετανίας, που ταυτόχρονα τους χρησιμοποιούσε για να προλάβει αρνητικές για την αστική εξουσία μετακατοχικές εξελίξεις.

Στην ίδια κατεύθυνση συγκρότησε στρατιωτική δύναμη στη Μέση Ανατολή, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι αυτή δεν έγινε δυνατό τελικά να στραφεί στο σύνολό της εναντίον του εργατικού-λαϊκού κινήματος εξαιτίας της δράσης της ΑΣΟ. Προκειμένου να τσακίσουν το αντιφασιστικό κίνημα της Μέσης Ανατολής που είχε συσπειρώσει την πλειοψηφία των στρατευμένων, η βρετανική και η ελληνική κυβέρνηση έλαβαν κατασταλτικά μέτρα, με αποτέλεσμα να περιοριστούν οι υπό τον έλεγχό τους στρατιωτικές δυνάμεις σε ένα μικρό αριθμό πραιτοριανών (ταξιαρχία Ρίμινι, Ιερός Λόχος).

Υπό αυτές τις συνθήκες, στην Ελλάδα το κίνημα της εθνικής αντίστασης καθοδηγήθηκε από το ΚΚΕ και πήρε τόσο μαζικό χαρακτήρα, ώστε οι αστικές αντάρτικες δυνάμεις ήταν αδύνατο να συγκροτήσουν ένα ισχυρό αντίπαλο δέος απέναντι στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Συντελούσε σε αυτό και η συνεργασία ηγετικών τους δυνάμεων με τον κατακτητή εναντίον του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Πλησιάζοντας το τέλος της Κατοχής και στις αρχές του Δεκέμβρη είχαν εξουδετερωθεί από τον ΕΛΑΣ.

Για όλους τους προαναφερθέντες παράγοντες η αστική αντιφασιστική αντίσταση στην Ελλάδα δεν ήταν ανάλογη της αντίστοιχης στη Γαλλία και την Ιταλία.

Στη Γαλλία, η αντιφασιστική μερίδα της αστικής τάξης κατόρθωσε να ανασυγκροτήσει τα απομεινάρια του γαλλικού στρατού σε δικό της έδαφος (αυτό των αποικιών), συνέχιζε να εισπράττει φορολογία από τις αποικίες, ενώ είχε υπό της διαταγές της το σύνολο των αστικών αντιστασιακών οργανώσεων, οι οποίες και την αναγνώριζαν ως μοναδική και νόμιμη κυβέρνηση. Το ίδιο έπραξε αργότερα και το ΚΚΓ και οι αντιστασιακές οργανώσεις που βρίσκονταν υπό την επιρροή του.

Στην Ιταλία, οι αστικές δυνάμεις που αντιπολιτεύονταν τον Μουσολίνι συγκρότησαν αντιστασιακές οργανώσεις που επιδίωκαν την απελευθέρωση περιοχών και εν τέλει την ανατροπή της φασιστικής κυβέρνησης με τη συνδρομή του βρετανικού και αμερικανικού ιμπεριαλισμού, αλλά και με τη συγκατάθεση στελεχών του φασιστικού καθεστώτος που άλλαξαν στρατόπεδο.

Επίσης, δεν πρέπει να διαφεύγει ότι στη Γαλλία και στην Ιταλία, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, υπήρχε –σε αντίθεση με την Ελλάδα- μεγάλη πολιτική παράδοση της σοσιαλδημοκρατίας που βοηθούσε στην ευκολότερη ενσωμάτωση των εργατικών και λαϊκών μαζών στο πλαίσιο της αστικής πολιτικής διαχείρισης, ειδικά αφού είχε πάρει μέρος και στην αντιφασιστική αντίσταση.

Έτσι, οι αστικές πολιτικές και στρατιωτικές δυνάμεις μπόρεσαν να αναπτύξουν ισχυρά ένοπλα κινήματα σε αυτές τις χώρες, διατηρώντας την πολιτική ηγεμονία του αντιφασιστικού αγώνα.


Υπό τις διαμορφωμένες συνθήκες που περιγράφησαν, όταν πλέον η στροφή στην έκβαση του πολέμου είχε συντελεστεί, κυρίως μετά τις μάχες του Στάλινγκραντ και του Κουρσκ, η αστική τάξη της Ελλάδας και η κυβέρνηση της Μ. Βρετανίας αντιλήφθηκαν πως έπρεπε να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να ανατρέψουν τον αρνητικό γι’ αυτές συσχετισμό δυνάμεων που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας είχε δημιουργήσει προϋποθέσεις, ώστε η έκβασή του να συνδεθεί με την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Το γεγονός αυτό ήταν αντικειμενικό και ανεξάρτητο από την κατάληξη που είχε η ταξική πάλη. 

49 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολυ καλη αναλυση των συνθηκων που υπηρχανε σε γαλλια ιταλια και ελλαδα η στρατηγικη βεβαια ητανε κοινη με βαση των ΕΛΙΓΜΟ που μετατραπηκε σε ΣΕ ΘΕΩΡΙΑ απο τους ΟΠΟΡΤΟΥΝΙΣΤΕΣ οι οποιοι συρθηκανε στον ΔΕΚΕΜΒΡΗ Απο την αστικη ταξη που ηθελε να μας συντριψει και χρειαζοντουσαν μια ηττα για να δικαιολογηθουνε στον ενοπλο λαο που ηθελε να παρει την εξουσια. ο τροπος που δοθηκε η μαχη τον ΔΕΚΕΜΒΡΗ με το εφεδρικο και με τον ΑΡΗ στην ηπειρο και στην αλλη ελλαδα ησυχια λεει πολλα. Και χωρις καμμια προσωπο λατρεια πιστευω ξεκαθαρα οτι χωρις τον σ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ΔΣΕ δεν θα ειχε φτιαχτει ποτε γιατι δεν ητανε στην λογικη της ηγεσιας του ΚΚΕ ΣΙΑΝΤΟΣ ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗΣ να διεκδικησει την εξουσια συμφωνα με τις θεσεις του ΑΠΡΙΛΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Θυμαμαι το σχολιο που ειχα κανει. Χωρις βεβαια να γνωριζω λεπτομεριες καθως δεν εχω μελετησει οσο θα πρεπε τις συνθηκες που επικρατησαν κατα την απελευθερωση σε χωρες οπως η Ιταλια ή η Γαλλια. (Για την πρωτη ειχε περσι ενας κυριακατικος Ριζοσπαστης ενα χρησιμο 2σελιδο αρθρο.) Αυτο που ειχε κομβικο να καταδειχτει ειναι το οτι η επαναστατικη κατασταση προκυπτει αντικειμενικα. Αυτο ειναι κομβικο ζητημα που ολο το φασμα του οπορτουνισμου και ειδικα αυτη η νομεκλατουρα του μικροαστισμου που το παιζει "true" το αρνειται. Βεβαια με οποιον και να μιλισεις αν του βαλεις το ερωτημα αν προκυπτει αντικειμενικα η επαναστατικη κατασταση θα σου πει ναι αλλα σε ολη την επιχειρηματολογια του θα μιλα υπιστηριζοντας ακριβως το αντιθετο. Γιατι δεν μπορεις να λες οτι μια ΑΑ κυβερνηση θα προκαλεσει επαναστατικη κατασταση αλλα ταυτοχρονα να δεχεσαι οτι αυτη προκυπτει αντικειμενικα.
Το παραδειγμα του 44 ειναι τρανταχτο για το πως η επαναστατικη κατασταση προκυπτει ανεξαρτητα απο τη βουληση κομματων. Πχ το ΚΚΕ δεν ειχε αμεσο στοχο τη σοσιαλιστικη επανασταση τοτε. Ηταν στη γραμμη της εθνικης ενοτητας,ελευθερων εκλογων, δημοψηφισμα για το πολιτειακο κλπ ωστοσο παρολα αυτα η επαναστατικη κατασταση δηλαδη οι πανω να μη μπορουν και οι κατω να μη θελουν υπηρχε. Υπηρχε παρα τις απαραδεκτες υποχωρησεις του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Υπηρχε παρολη τη συμμετοχη του ΕΑΜ στην κυβερνηση. Αλλα ποτε εκδηλωθηκε σε επαναστατικη παλη? Γιατι η επαναστατικη κατασταση δε σημαινει οτι θα μετατραπει σε επανασταση παντα ποσο μαλλον νικηφορα αφου εκει μπαινουν και ζητηματα συσχετισμου,πολιτικοστρατιωτικης φυσεως κλπ. Επαναστατικη παλη εκδηλωθηκε οταν το ΚΚΕ και ο λαος αποφασισαν να οξυνουν τη ταξικη παλη. Η οξυνση της αντιθεσης αναμεσα στην αστικη ταξη και τον εργαζομενο λαο εφερε τα Δεκεμβριανα. Η οξυνση ηρθε με την αποχωρηση του ΕΑΜ απο την κυβερνηση ενω σε προηγουμενη φαση η συμμετοχη του στην κυβερνηση οχι μονο δεν οξυνε αλλα αμβλυνε και εδινε οξυγονο στην αστικη ταξη τη στιγμη που ισχυε το τσιτατο του Βλαδιμηρου για την επαναστατικη κατασταση. Αυτο ας προβληματισει ολους μας και οσους παρασυρονται απο καλοθελητες που θεωρουν οξυνση της ταξικης παλης την αναληψη κυβερνησης απο ενα ΚΚ και αλλους αριστερους. Οπως και να χει στην Ελλαδα το ΚΚΕ αντεξε και εχει το ηθικο κυρος που εχει λογω των δεσμων που σφυρηλατησε με το ΕΑΜ , στα Δεκεμβριανα και μετα στον ΔΣΕ. Αν το ΚΚΕ δεν εδινε εστω οπως εδωσε τη μαχη του Δεκεμβρη, αν δεν ξεπλενε τη ντροπη της Βαρκιζας με τον ηρωικο αγωνα του ΔΣΕ, οπου παρολο το χειροτερο συσχετισμο δυναμεων εκανε για πρωτη φορα τους αστους στη χωρα μας να λερωσουν τα βρακακια τους,τοτε πιθανον σε καποια καμπη να αλλαζε ροτα ειτε το 68 ειτε το 91. Αν υπαρχει σημερα ΚΚΕ δεν ειναι επειδη η ιδρυτικη του ΕΑΜ δεν απεκλειε τους φιλοβασιλικους, δεν ειναι επειδη εκανε υπουργο το Σβολο ουτε επειδη παρεδοσε τα οπλα στη βαρκιζα. Υπαρχει επειδη πολεμησε τους ναζι , μετα το Σκομπι, εφτυσε στα μουτρα τον Γερο της δημοκρατιας τους, τους εφτυσε στις εκλογες του 46 και πηρε ξανα το οπλα. Υπαρχει επειδη εσωσε το λαο απο την πεινα δινοντας του το οπλο στο χερι.
Υγ. Βεβαια σημερα καποιοι βιαζουν την ιστορια "πληροφορωντας" μας οτι το ΕΑΜ ηταν κατι σαν την εκκλησια και πλαγιως μας λενε οτι ο ΔΣΕ ηταν και λιγο αριστεριστικη -τυχοδιωκτικη επιλογη. Δεν ειναι βεβαια οι πρωτοι που τα λενε μαλλον τελευταιοι και καταιδρωμενοι ερχονται.
Υγ.2 ο ΜΑ φαινεται ζηλεψε τη διαστρεβλωση της Αυγης(αν δεν γραφουν και στα 2 μεσα του ΣΥΡΙΖΑ τα ιδια ατομα) και σε κειμενο για την επετειο της απελευθερωσης της Αθηνας. Κοβει ενα αποσπασμα απο το σημειωμα της ΚΕ του ΚΚΕ που μιλα για την τακτικη που ευαγγελιζεται ο ΜΑ και το χρεωνει οτι το λεει για το ΕΑΜ! Περα απο τη γκεμπελιστικη τακτικη η συγκριση ΕΑΜ και ΜΑ μου φερνει στο μυαλο τη σοφη παροιμια του λαου μας.
"Εκει που κρεμαγαν οι καπεταναιοι τ' αρματα, κρεμαν οι γυφτοι τα νταουλια"

ratm

Ανώνυμος είπε...

το ΚΚΕ δεν ειχε αμεσο στοχο τη σοσιαλιστικη επανασταση τοτε. Ηταν στη γραμμη της εθνικης ενοτητας,ελευθερων εκλογων, δημοψηφισμα για το πολιτειακο κλπ ωστοσο παρολα αυτα η επαναστατικη κατασταση δηλαδη οι πανω να μη μπορουν και οι κατω να μη θελουν υπηρχε. Υπηρχε παρα τις απαραδεκτες υποχωρησεις του ΚΚΕ και του

Αυτό που γράφεις είναι σωστό. Πιο σωστά ίσως θα λέγαμε ότι το ΚΚΕ ήθελε, χρησιμοποιώντας την τεράστια ισχύ του ΕΑΜ, τη νομιμοποιησή του (από τους αστούς και τον Γ. Παπανδρέου), ενώ με μερικές γρήγορες και συντονισμένες ενέργειες θα μπορούσε να πάρει την εξουσία.

Θυμίζει το ανέκδοτο με τον πρεζάκια που ζήτησε από το τζίνι ένα ευρώ να πάρει τη δόση του.

Εκεί που διαφωνώ είναι ότι τα Δεκεμβριανά ήταν επαναστατική πάλη. Αλίμονο αν λέμε τέτοια πράγματα. Ήταν μια προσπάθεια ένοπλης αντιπολίτευσης και διαμαρτυρίας χωρίς καθαρά "επαναστατικά" χαρακτηριστικά, με πολλά μπρος-πίσω, υποχωρήσεις και δισταγμούς όσον αφορά το πολιτικό και το στρατιωτικό σκέλος.

Και αναπόφευκτα κατέληξε εκεί που κατέληξε, στην συντριβή.

Αυτοί που έβαλαν πόδι στην Ελλάδα με τις πλάτες του ΕΑΜ (Παπανδρέου) δεν το χρειάζονταν άλλο και προχώρησαν στην επόμενη φάση. Εξαναγκασμό σε αποχώρηση από την κυβέρνηση και ετοιμασία για στρατιωτικό πλήγμα μέσω "στημένου" επεισοδείου.

Ραλλού


Ανώνυμος είπε...

Δεκτη η παρατηρηση για τα Δεκεμβριανα. Ισως η φραση που αποδιδει καλυτερα αυτο που εχω στο μυαλο μου να ειναι οτι στα Δεκεμβριανα εκδηλωθηκε εντονοτατα οτι οι πανω δεν μπορουν και οι κατω δεν θελουν κατι που με τις υποχωρησεις του ΚΚΕ μεχρι τοτε αμβλυνονταν και δεν αποτυπωνοταν με τη μορφη της ενοπλης λαικης παλης.

ratm

Αναυδος είπε...

Η Γαλλία και η Ιταλία ήταν ιδαίτερες περιπτώσεις από πολλές απόψεις
- στη Γαλλία εκτός από τις ένοπλες δυνάμες των ελευθερων γάλλων (ντε γκολ, λεκλερκ κλπ) από τις αποικίες υπήρχε και το κρατος του Βισι το οποιο ειχε το δικό του κατασταλτικο μηχανισμό ο οποίος σε μεγαλο βαθμο έμεινε αθικτος. Υπαρχει και μια συνομιλια του Σταλιν με τον Μ. Τορεζ οπου τον συμβουλευε να αφησει (να κρυψει) τα οπλα για μια πιο προσφορη στιγμη
- στην ιταλία οι αμερικάνικες στρατ. Δυναμεις αποσύρθηκαν τον Δεκεμβρη του 1947 Στην επικείμενη νικη του ΚΚΙ στις εκλογες του 1948 απαντησαν με ενισχυση των ιταλικων σωματων ασφαλειας, την ενοπλη ενεργοποιηση των πολονων εθνικιστων που ειχαν καταφυγει στην ιταλια και αποστολή πολεμικων σκαφων στη Μεσογειο

Και στις 2 περιπτωσεις και σε αντιθεση με την Ελλαδα το αστικο κρατος δεν ειχε τσακιστει

Αναυδος είπε...

αρχισαμε....

αλιμονο αν ο δεκεμβρης ηταν επαναστατσικη παλη μας λεει το καινουργιο (η μηπως παλιο) φυντανι με το ονομα ραλλου!!!

η ενοπλη αντιπαραθεση με βρετανους και ταγματασφαλητες δεν χωρα στα κριτηρια της ραλλου περι επαναστατικης παλης. Οι περιπου 100χιλιδαδες που πηραν μερος στη συγλρουση και οι χιλιαδες νεκροί από τις 2 πλευρες ήταν αποτελεσμα ενός καυγα υποθετω. Η επαναστατικη παλη αν δεν καταθεση πρωτα καποιο παραβολο μαλλον δεν είναι επανστατικη παλη

Ανώνυμος είπε...

ο μεγαλος ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ητανε 100% επαναστατικη παλη. Για τους οπορτου νιστες ομως ολων των εποχων και των αποχρωσεων ητανε ενα μαρτυριο απο την στιγμη που ο στοχος τους ειναι παντα η σωτηρια του καπιταλισμου. Αλλωστε μαζι του γεννηθηκανε μαζι με το φασισμο και μαζι του θα πανε στον ταφο οταν η εργατικη ταξη χτισει την δικη της εξουσια ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Σφυροδρεπανε περιμενω σχολιο σου για καινουριο βιντεακι ΚΝΕ... Ασχετο αλλα που να το εγραφα?? Amfipolos

Ανώνυμος είπε...

Έχουν πολύ πλάκα οι Πουλιόπουλοι που από τη μια μας λένε πως "η επαναστατικη κατασταση προκυπτει αντικειμενικα" εννοώντας πως ο υποκειμενικός παράγοντας θα πρέπει να την περιμένει παθητικά να ωριμάσει, σαν το καλό κρασί.

Και λίγες γραμμές παρακάτω μας λένε ακριβώς το αντίθετο, πως ο υποκειμενικός παράγοντας με την τακτική του μπορεί να δράσει καταλυτικά ώστε να εμφανιστεί η κυοφορούμενη επαναστατική κατάσταση μια ώρα αρχίτερα.

Τρικυμία εν κρανίο...

Το βασικό στην περίπτωση της Ιταλίας τουλάχιστον, ήταν ότι την απελευθέρωσε ο Βρετανικός στρατός και με την ισχυρότατη παρουσία του εκεί, καθιστούσε κάθε σκέψη στρατιωτικής σύγκρουσης δον-κιχωτισμό. Όλα τα άλλα, τα ντελικάτα πολιτικά συμπεράσματα, μπορεί μεν να είναι σωστά, αλλά είναι δευτερεύοντα.

Αντίθετα, στην Ελλαδά πέρασε ένα διάστημα χωρίς την παρουσία των Βρετανών και αυτό αντικειμενικά άφηνε χώρο για όξυνση της ταξικής πάλης και για ένοπλο αγώνα.

Για το σήμερα, η ιστορία θα γράψει πως το ΚΚΕ την ώρα που μπορούσε, απέφυγε να δράσει καταλυτικά ώστε να φέρει μια ώρα αρχίτερα την κυοφορούμενη επαναστατική κατάσταση.

Αντ' αυτού κατανάλωσε τον κρίσιμο πολιτικό του χρόνο στην υπεράσπιση της στρατηγικής επιλογής των ελληνικών και ξένων επιχειρηματικών ομίλων, αυτής του Ευρώ. Ασφαλώς το έκανε με το δικό του τρόπο. Και να 'θελε δε μπορούσε να το κάνει με τον τρόπο του Πρετεντέρη.

Τώρα το πουλάκι πέταξε και δεν ξέρω πότε θα ξαναεμφανιστούν συνθήκες εν-δυνάμει επαναστατικής κατάστασης στην Ελλάδα, πιθανόν θα πρέπει να περάσουν κάποιες δεκαετίες/γενιές.

Να δούμε τέλος πόσες δεκαετίες θα περάσουν για να ξεπλύνει το ΚΚΕ τη ντροπή γι αυτή τη νέα Βάρκιζα, την οποία μάλιστα υπέγραψε φωνάζοντας υστερικά πως "άλλη Βάρκιζα δεν υπογράφει".

Η όλη κατάσταση θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν για κλάματα.

Κριτίας, ο εκ των Κασσιτερίδων νήσων ορμώμενος

Παπουτσωμενος Γατος είπε...

Πιστευετε οτι με δεδομενο οτι εδω και πανω απο ενα αιωνα εχει βγει η ΕΤ στο προσκηνιο και οτι η επαναστατικη κατασταση δε προκυπτει με αποφαση του ΚΚ,εχει νοημα να μιλαμε για χωρες που πληρουν τις προυποθεσεις για περασμα στο σοσιαλισμο?

Και δε μιλω για το σημερα,που ολες οι χωρες (σχεδον?) ειναι σε υψηλοτερο αναπτυξιακο επιπεδο απο τη Δυτικη Ευρωπη της εποχης του Μαρξ (που κατα τον Μαρξ πληρουσε τις προυποθεσεις απο τοτε),αλλα ακομα και για την εποχη των Δεκεμβριανων,με την ΕΣΣΔ να εχει εδραιωθει εδω και 3 δεκαετιες και τα ισχυρα ΚΚ ανα την Ευρωπη.

Εχει νοημα να αρνηθει ενα ΚΚ το στοχο καταληψης της εξουσιας,ακομα και λογω αντικειμενικων συνθηκων?Εχει επιλογη?

Η αντιληψη να περιμενουμε να ωριμασουν οι παραγωγικες δυναμεις,ειναι αντιδιαλεκτικη,γιατι προυποθετει οτι οσο θα συμβαινει αυτη η ωριμανση,η παλη των ταξεων θα παραμενει στατικη.
Δεν αντιλαμβανονται οσοι εκφερουν αυτην την αποψη οτι ο ταξικος συσχετισμος δε θα χει μεινει ο ιδιος?Οτι θα εμφανιζονται πιεσεις ενσωματωσης ή κινδυνοι αμεσης τσακισης του ΚΚ?
Ετσι ωστε οταν τελικα αναπτυχθουν επαρκως οι ΠΔ,μπορει να μην υπαρχει ΚΚ (ουτε στο ονομα ουτε στην ουσια)ωστε να κατακτησει την εξουσια.

Δεν μπορεις να χαραμιζεις εναν ευνοικο σημερινο ταξικο συσχετισμο,στο ονομα της ωριμανσης των ΠΔ μερικες δεκαετιες μετα,οταν δε ξερεις καν αν θα υπαρχεις ως κομμα και κινημα.

Οποτε κατα τη γνωμη μου,το ζητημα δε πρεπει να τιθεται,αν θα επρεπε να διεκδικησουμε την εξουσια ή οχι,αλλα ποσο ευκολα θα οικοδομουσαμε (το ΕΑΜ και το ΚΚΕ εκεινης της εποχης εννοω) το σοσιαλισμο και τι υποχωρησεις θα χρειαζοταν να κανουμε,ΑΦΟΥ περναμε την εξουσια.

Ανώνυμος είπε...

Λεει ενας ΧΑΦΙΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ οτι το 2012 υπηρχε επαναστατικη κατασταση και το ΚΚΕ δεν το εκμεταλευτηκε.ΜΑΛΙΣΤΑ.επειδη δηλαδη ο δικομματισμος ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κατερρευσε και ο καπιταλισμος εφερε στο προσκηνιο τον οπορτουνισμο ειχαμε ταχα μου επαναστατικη κατασταση. και το ΚΚΕ συμφωνα με τον ΧΑΦΙΕ αυτον επρεπε να παραβιασει το προγραμμα του 15ο συνεδριου το 1996 που δεν μιλαγε για ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ με τους καπιταλιστες στην εξουσια και μαζι με τον συριζα να κανει οτι κανανε οι προγονοι του το 1944. Και επειδη δεν καναμε αυτο το εγκλημα ειναι λεει νεα βαρκιζα. το θρασος και η απογνωση σε ολο της το μεγαλειο. ΤΟ ΕΤΟΙΜΟ ΚΑΠΙΤΑ ΛΙΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙ ΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑ ελεγε ο ΜΑΡΞ μετα την παρισινη κομμουνα το 1871 οπου ξεχαστηκανε αυτα τα διδαγματα εγινε καταστροφη ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ 1965 ΧΙΛΗ 1973 ΕΑΜ 1944. δεν υπαρχει τιποτα παραξενο αυτος ειναι ο οπορτουνισμος αφηνουμε τους αθλιους ΧΑΦΙΕΔΕΣ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ στην μοιρα τους. θεσεις οπως συνηγορος του δημοτη στην ηλιουπολη το αστικο κρατος εχει πολλες για τους ΧΑΦΙΕΔΕΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

οποιαδηποτε εξοδος απο την Ε.Ε η το ευρω χωρις τα μεσα παραγωγης στους εργατες ειναι καταστροφη για την Ε.Τ θα ωφεληθουνε τμηματα της αστικης ταξης που εχουνε συμφεροντα με την ΡΩΣΙΑ και την ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΗ ΕΝΩΣΗ. το παραδειγμα της ουκρανιας ειναι ζωντανο μπροστα μας. το ΚΚ στηριζε την προηγουμενη κυβερνηση ΓΙΑΝΟΥΚΟΒΙΤΣ και ζητουσε να παει η ουκρανια με την ρωσια διαλεγοντας καπιταλιστη. ετσι στρωσανε το δρομο στην σημερινη κατασταση. η εργατικη ταξη πρεπει να παλεψει κατω απο την δικη της ταξικη σημαια σε οποιασδηποτε συνθηκες για αλλαγη ταξης στην εξουσια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Κριτία, σε ποιά αναρχική συλλογικότητα είσαι;






Σ.

Ανώνυμος είπε...

Αναυδε σε αυτο που ειπε η Ραλλου δεν εχει αδικο. Το ΚΚΕ το Δεκεμβρη πολεμουσε ως μεσο πιεσης οχι για να παρει την εξουσια. Αλλιως το οτι εμεινε να δωσει αυτη τη μαχη με τον εφεδρικο ΕΛΑΣ και αφησε τον κυριο ογκο των δυναμεων του στα βουνα μονο με πρακτορολογια μπορει να εξηγηθει. Αλλο ενοπλη παλη αλλο ενοπλη επαναστατικη παλη με στοχο τον κοινωνικο μετασχηματισμο.

Υγ.
Κριτιας οπως παντα για γελια...μπορεις να αρχισεις παντως απο τα βασικα. Αλλο επαναστατικη κατασταση αλλο δραση στην κατευθυνση της οξυνσης της ταξικης παλης. Σε δευτερη φαση περνα στο αν η πολιτικη καθοριζει την οικονομια ή το αντιθετο.


ratm

Ανώνυμος είπε...

Η ιταλια ειχε κατοχη και απελευθερωθηκε απο τους αγγλους.ΜΑΛΙΣΤΑ.οσο ζει κανεις μαθαινει. αρα οποιαδηποτε προσπαθεια για επανασταση θα ητα νε λεει καταδικασμενη.οποτε καλα εκανε το ΚΚΙ μπηκε σε αστικη κυβερνηση και με υπουργο δικαιοσυ νης τον τολιατι υπογραψανε την αμνηστια για τους συνεργατες του μουσολινι.ΘΡΙΑΜΒΟΣ. τελικα ο ΛΕΝΙΝ ΗΤΑΝΕ ΤΡΕΛΟΣ ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ που αντιμε τωπισε την επεμβαση 15 καπιταλιστι κων χωρων επρεπε να μπει στην αριστερη κυβερνηση ΚΕΡΕΝΣΚΙ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...


Συμπαθώ την "αναρχική συλλογικότητα" του Ε(Π)ΑΜ, αλλά στις Κασσιτερίδες νήσους που διαμένω δεν έχει πυρήνες.

Εσύ σε ποιο παρακλάδι του τροτσκισμού ανήκεις; ΣΕΚ, Πουλιόπουλοι ή Ποσάδας;

Κριτίας, ο εκ των Κασσιτερίδων νήσων ορμώμενος

Ανώνυμος είπε...

«Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας είχε δημιουργήσει προϋποθέσεις, ώστε η έκβασή του να συνδεθεί με την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Το γεγονός αυτό ήταν αντικειμενικό και ανεξάρτητο από την κατάληξη που είχε η ταξική πάλη.»

Οσο πάει και μπερδεύομαι.

Αρά ήταν σωστη η συγκρότηση του εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου που μπορούσε να συνδεθεί με την ανατροπή της αστικής εξουσίας ανεξάρτητα από τη κατάληξη που είχε;
Ή ήταν λάθος στρατηγική που η κατάληξή (Λίβανος, αμυντικά Δεκεμβριανά, Βάρκιζα, Καζέρτα) της ήταν προδιαγεγραμμένη;

Επίσης γενικά καλή η ανάλυση αλλά στο τέλος πρέπει να πούμε τι έπρεπε να γίνει.
Αν ήταν στρατηγικά λάθος το πως πορευτικέ το κόμμα στη κατοχή να πούμε συγκεκριμένα τι έπρεπε να γίνει και να αναλυθεί και το πως άνοιξαν τη γραμμή του ενδοϊμπεριαλιστικού πολέμου ο Πουλιόπουλος και άλλοι, τι αποτελέσματα είχαν, και πως θα μπορούσαν να έχουν διαφορετικά.

Αν ήταν σωστό το εθνικοαπελευθερωτικό μέτωπο που οδήγησε σε επαναστατικούς θεσμούς της συμμαχίας εργατών - αγροτών (ΕΛΑΣ,ΠΕΑΑ, δικαιοσύνη, αυτοδιοίκηση κτλ) και είχε δημιουργήσει προϋποθέσεις για την ανατροπή της αστικής εξουσίας να πούμε τι έπρεπε να γίνει αλλά με βάση τη πραγματικότητα δηλαδή:
κατά πόσο πραγματικά έβλεπες τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα σαν μέσω για την ανατροπή της αστικής τάξης και πόσο μπορούσες. Αν χόντραινες το παιχνίδι το 44 θα ερχόσουνα αντικειμενικά σε κάποια σύγκρουση με την ΕΣΣΔ. Στη καλύτερη περίπτωση σαν τα κακά παιδιά που δεν μας έκαναν καλά. Το ενδεχόμενο πάλι να καθυστερήσεις λίγο την κατάσταση μέχρι να εδραιωθούν κάπως οι επαναστατικές δυνάμεις στην ανατολική ευρώπη σκοντάφτει στο γεγονός οτι οι Βρετανοί δεν ήταν ηλίθιοι και συγκρούστηκαν άμεσα και ολοκληρωτικά με το ΕΑΜ ανεξάρτητα από τι θα έλεγε το ΕΑΜ.

Τρούι

Ανώνυμος είπε...

Τρουι δεν λεει κανεις οτι ηταν λαθος η συγκροτηση του ΕΑΜ , ουτε φυσικα ηταν λαθος οι λαοκρατικοι θεσμοι στην ελευθερη Ελλαδα. Ισα ισα ακομα και σημερα προσπαθει με ενα σωρο εκδηλωσεις το ΚΚΕ να προβαλει τους λαογεννητους θεσμους στην ελευθερη Ελλαδα. Αυτο που ηταν αδυναμια ηταν οτι δεν μπορεσε να συνδεθει το ζητημα της απελευθερωσης με αυτο της εξουσιας. Αδυναμια που ειχε τη ριζα της σε μια σειρα επεξεργασιες και λαθος εκτιμησεις και της ΚΔ καιβτου ΚΚΕ κατ'επεκταση εκεινη την εποχη. Για παραδειγμα οποιος μελετησει ντοκουμεντα της ΚΔ θα δει οτι για το χαρακτηρα του πολεμου υπηρξε σφοδρη αντιπαραθεση και πολλες παλινοδιες. Η αφηγηση που λεει οτι το ΕΑΜ εγινε μαζικο επειδη ακριβως δε συνεδεσε την απελευθερωση με το ζητημα της εξουσιας ή που το παρομοιαζει με την εκκλησια που κανει σισιτια ενω ξερουμε πολυ καλα πως το ΕΑΜ εσωσε απο την πεινα το λαο καθως ουτε το ΚΚΕ και το ΕΑΜ ειχαν περισσευμα τροφιμων(απο που να χαν?)
Αυτοι που βιαζουν ετσι αυτο που και καλα υπερασπιζονται εκεινη την εποχη θα ειχαν γραμμη το ΕΑΜ να συμμετεχει στις εκλογες μηπως παρει την κυβερνηση απο τον Τσολακογλου και ψηφισει να δινεται κανα πιατο φαι στον κοδμο.Γιατι πρωτα θα πρεπε να επιζησουμε και μετα θα διαπραγματευομασταν με τα κατοχικα στρατευματα για την ελευθερια μας. Μη σου πω μπορει να λεγανε οτι αν βγει το ΕΑΜ κυβερνηση και παρει καλα μετρα θα προκληθει επαναστατικη κατασταση!

ratm

Ανώνυμος είπε...

ΚΡΙΤΙΑΣ. τους τροτσκιστες θα τους βρεις εκει που κανεται παρεα στο ΑΝΤΑΡΙΖΑ ΟΛΟΙ Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑ ΔΑΚΗ Μαζι και με τον συνηγορο του πολιτη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

2.20 θελεις και μπερδευεσαι. Η στρατηγικη των ΛΑ ΙΚΩΝ ΜΕΤΩΠΩΝ ηταν λαθος απο την φυση τους. Γιατι φτιαχνεις πολιτικο μετωπο με τους προδοτες της 2ης διεθνους με αυτους που το 1934 συνομωτησανε μεσα στον ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΡΑΤΟ για την ανατροπη των ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΩΝ. χρειαζοτανε ΛΑ ΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ εργατων αγροτων ωστε οταν ηρθε η ωρα το 1944 εφαρμοζοντας τις θεσεις του ΑΠΡΙΛΗ να παρεις την εξουσια. Και δεν θα ερχοσουνα σε καμμια αντιπαραθεση με την ΕΣΣΔ την οποια δεν βοηθησανε καθολου τα ΛΑ ΙΚΑ ΜΕΤΩ ΠΑ παρα μονο η συμφωνια ΜΟΛΟΤΩΦ ΡΙΜΠΕΝΤΡΟΠ. δευτερο μετωπο ανοιξανε στην νορμανδια το καλοκαιρι του 1944 οταν πλεον ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ βαδιζε για το βερολινο και το κανανε για να σωσουνε οτι μπορουνε απο τον καπιταλισμο σε συνεργασια με τους γερμανους οι οποιοι ανοι γανε το μετωπο μεταφεροντας δυνα μεις στην ανατολη και οι αγγλοι στην αθηνα για να μας χτυπησουνε. το συμπερασμα απο την πειρα του ΚΚ λεει ξεκαθαρα οτι ο οπορτουνισμος ολων των αποχρωσεων ειναι η 5η φαλαγγα του καπιταλισμου μεσα στο κινημα και αν σταματησεις να τους βλεπεις σαν ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ θα σου κανουνε την ζημια απο μεσα. Συνεχισε λοιπον να μπερδευεσαι οσο θελεις μαζι με την συμμορια του ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Αναυδος είπε...

ratm
ανεξαρτητα από τη θεληση του το ΚΚΕ/ΕΑΜ οδηγηθηκε σε αναμετρηση με την αστικη ταξη. Στην περιπτωση που το αποτελεσμα ηταν προς οφελος του ΚΚΕ/ΕΑΜ η κατασταση θα ηταν πολύ διαφορετικη και θα αντανακλουσε και στη θεση του ΚΚΕ για την καταληψη της εξουσιας χωρις τους συνεταιρους του Λιβανου κλπ. Μην ξεχνας ότι παρολο που δεν εριξε ολες τις δυναμεις του στο αποφασιστικο μετωπο (λαθος τραγικό που δημιουργησε την υποψια για το σιαντο) στην αθηνα βρεθηκαν εκεινο το μηνα σημαντικες δυναμεις του ΕΛΑΣ που δειχνει καποια στοιχειωδη προπαρασκευη. Ενώ ας πουμε στην αρχη δεν πυροβολουσαν εγγλεζους στο τελος οι μαχες εγιναν και με αυτους. Όταν οι αντικειμενικες συνθηκες διαμορφωνουν τις υποκειμενικες ….

Οπως ελεγε κι ο Λενιν δεν υπαρχει καθαρη επανασταση

Αναυδος είπε...

Τωρα για το παραληρημα του κριτια τι να πει κανεις
Πιστος στον ψεκασμενο φυρερισκο του επαμ (που κατηγορησε την Αλέκα για τυριμο το θεωδορακη για πρακτορα του σορος, διαπρεπη καλεσμενο σε κάθε χουντοκαναλο) επαναλαμβανει τις προφητειες των αριστεριστων για προ-επαναστατικη κατασταση στην αθηνα των πλατειων. Επειδη μερικες δεκαδες χιλιαδες αγανακτησμενοι κατεβηκαν σε μια πλατεια μουτζωνοντας τους υπηρετες των αφεντικων οι προφητες διεγνωσαν ότι η επανασταση είναι προ των πυλων. Υποθετω ότι στρατηγικοι συμμαχοι στην επανασταση ηταν τα φασιστοειδη και οι ακροδεξιοι της πανω πλατειας καθως και οι χαζοχαρουμενοι αναρχικοι του κεντρικου μερους της που συνεδριαζαν σαν την εκκλησια του δημου αποφασιζοντας επι παντος επιστητου

Οι απεγνωσμενοι μικροαστοι αδυνατουν να διαβασουν την πραγματικοτητα φανταζονται ότι η εξοδος από την ΕΕ (και υποχρεωτικα από το ΝΑΤΟ) θα γινει ειρηνικα και με τετοια παραμυθια μας κατηγορει ότι εγκαταλειψαμε την επανασταση που ετρεχε. Φαινετε από εκει που είναι δεν ειδε ότι αρκουσε μια (1) διμοιρια των ΜΑΤ για να μετατρεψει τους κατ’ αυτόν επαναστατες σε δρομεις.

Ανώνυμος είπε...

Το 1953 ο σ.ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ εφερε προσχεδιο προγραμματος που καταργουσε το ΣΤΑΔΙΟ το 1954 τους υποχρεωσανε απο το ΚΚΣΕ ΧΡΟΥΤΣΩΦ να το παρουνε πισω και να φερουνε το παλιο το 1955 με τα γεγονοτα στην ΤΑΣΚΕΝΔΗ σε εξελιξη αρα λοιπον ΣΤΑΛΙΝ ΚΑΙ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ητανε τροτσκιστες οπως και ο ΛΕΝΙΝ που αντιμετωπισε τον φασισμο του ΚΟΡΝΙΛΩΦ χωρις ποτε να μπει στην αριστερη κυβερνηση ΚΕΡΕΝΣΚΙ. το αστικο κρατος εχει πολλες θεσεις συνηγορου του ΠΟΛΙΤΗ στην ηλιουπολη για τον καθε ΧΑΦΙΕ ΤΟΥ ΜΑΝΙΑΔΑΚΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Αναυδε ειναι και δικια μου αποψη οτι αν η εκβαση της μαχης της Αθηνας ηταν διαφορετικη αυτο θα επηρεαζε και την οπτικη του κομματος ενδεχομενως στο ζητημα της εξουσιας. Αλλα το οτι δωθηκε με τετοιο τροπο και χαθηκε ειχε τη ριζα του στην πολιτικη του κομματος στο ζητημα της εξουσιας. Αρχικα δεν ξεραν οι δυναμεις μας αν πρεπει να χτυπησουν τους Αγγλους, αν θα καταλαβουν στρατηγικα σημεια, αν πολεμουν για να παρουν την εξουσια ή ως μοχλος πιεσης. Το στρατιωτικο σκελος με το οποιο δωθηκε αυτη η μαχη σε κανει να απορεις πραγματικα. Δεν το χωραει νους το ποσο παιδαριωδη λαθη εγιναν. Προσωπικα το χω πει και σε αλλο σχολιο δεν θεωρω σωστο να ερμηνευω την ιστορια στη βαση πρακτορας Σιαντος, κρυφο οπορτουνιστης ο ταδε ή ο δεινα. Δεχομαι οτι δυστυχως Σιαντος και σια ηταν πολυ κατωτεροι των περιστασεων αλλα ηταν λαθεμενες εκτιμησεις του ΔΚΚ και του ΚΚΕ που ερμηνευτηκαν στην Ελλαδα και αλλου με αυτο τον τροπο και τα αποτελεσματα. Απο αυτη την αποψη η μαχη του Δεκεμβρη δεν ξεκινα ως επανασταση για την καταληψη της εξουσιας αλλα ως αποτελεσμα της τεραστιας οξυνσης των αντιθεσεων και επεδιωξη πρωτα και κυρια του ιμπεριαλισμου για συγκρουση. Στην πορεια της αποκτα χαρακτηριστικα επαναστασης αλλα δεν ξερω αν και τοτε ακομα ηταν σαφες στους μαχητες του ΕΛΑΣ για ποιο σκοπο πολεμανε. Για παραδειγμα ο ΔΣΕ απο τη στιγμη που συγκροτειται σε τακτικο στρατο εχει ξεκαθαρο στοχο και αναμφιβολα διεξαγει ενοπλη επανασταση για την καταληψη της εξουσιας.

ratm

Ανώνυμος είπε...

Το κκε δρώντας μέσα σε ένα άκρως εχθρικό περιβάλλον σαν αυτό της δεκαετίας του 1940, υπό την πίεση των γεγονότων και σε συνάρτηση με τις δικές του ελλείψεις και αδυναμίες έκανε σοβαρά λάθη. Ωστόσο κατάφερε να είναι μέσα στην καρδία των πολιτικών γεγονότων, καθοδηγώντας και διαφωτίζοντας το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού Λαού. Έπειτα το κόμμα το 50-60 μέσα από την ΕΔΑ, (αν και το κίνημα δέχτηκε σοβαρό πλήγμα-ήττα στον εμφύλιο) κατάφερε να συγκρατήσει ένα σημαντικό μέρος των δυνάμεων του και αναδείχθηκε μέχρι και αξ. αντιπολίτευση. Η αναθεώρηση της ιστορίας που επιχειρεί η σημερινή ηγεσία του κκε δεν γίνεται με σκοπό την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για την δράση και την πολιτική που πρέπει να ακολουθήσει σήμερα το κκε, αλλά είναι μία συρραφή απόψεων με μοναδικό στόχο την δικαιολόγηση της σημερινής πολιτικής. Το κκε έπειτα από 40 χρόνια νομιμότητας, δρώντας σε πολύ ευνοϊκότερες συνθήκες σε σχέση με τον παρελθόν και μέσα σε μια πρωτοφανή καπιταλιστική κρίση όχι μόνο δεν αναπτύσσεται, αλλά συρρικνώνεται. Ακολουθούντας την πορεία άλλων κκ(είτε ορθοδόξων, είτε ευρωκομουνιστικών) έχει εκφυλιστεί σε έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό που δεν συμβάλει στην χειραφέτηση της Ε.Τ., αλλά ενδιαφέρεται μόνο για την διάσωση και αναπαραγωγή της έμμισθης κομματικής υπαλληλίας.
Αυτή η διαδικασία εκφυλισμού σε κκ που δεν κατέκτησαν την εξουσία στις χώρες τους (σε αντίθεση με την ανατ. Ευρώπη, όπου είχαμε ταύτιση κόμματος – κράτους και την ανασύσταση της άρχουσας τάξης μέσα από αυτές τις δομές) ήρθε μέσα από την συναλλαγή της κομματικής υπαλληλίας με την λοιπή αστική τάξη είτε έμμεσα, είτε άμεσα. Η έμμισθη κομματική υπαλληλία αυτών των κκ, αποτελεί ουσιαστικά ένα μικρό (σε αριθμό) κοινωνικό αστικό στρώμα που η εξουσία και η χρησιμότητα του περιορίζονται στην αποσυμπίεση των κοινωνικών αντιδράσεων που προέρχονται τόσο απο τα μιροαστικά στρώματα, όσο και απο την Ε.Τ.
Ενας περαστικός

Ανώνυμος είπε...

Το οτι σημερα που εχει μεινει μια Κουβα σε ολο τον πλανητη ειναι ευνοικοτερες οι συνθηκες σε σχεση με την εποχη που το 1/3 του πλανητη προσπαθουσε να οικοδομησει το σοσιαλισμο, πραγματικα με ξεπερναει. Μιλαμε για αναλυσεις εκτος τοπου και χρονου. Καμια επαφη με την πραγματικοτητα.
υγ. Και ο Χαριλαος και ο Μπελογιαννης και ενα σωρο αλλα στελεχη του ΚΚΕ οπως και των μπολσεβικων και της ΚΔ υπηρξαν επαγγελματικα στελεχη αφουβτα καθηκοντα τους ηταν αδυνατο να συμβιβαστουν με το να ειναι και στην παραγωγη. Βεβαια το να χτυπησει καποιος τετοιες ιστορικες προσωπικοτητες του κομμουνιστικου κινηματος θα το ξεβρακωνε πληρως οποτε βαραει τον ευκολο σημερινο στοχο.

ratm

Ανώνυμος είπε...

http://leninreloaded.blogspot.gr/2014/10/rewind.html?m=1

Σε ποσους αραγε εκτος του Πανουση θα ταιριαζε αυτο το κειμενο?

ratm

Ανώνυμος είπε...

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ. Το αποτελεσμα της περιοδου 1941 1944 ειναι οτι ενω ειχαμε το 80% του λαου μαζι μας οδηγηθηκε το κινημα στην καταστροφη με τις εγκληματικες συμφωνιες ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ ΒΑΡΚΙΖΑ ενω μπορουσαμε να διεκδικησουμε την εξουσια συμφωνα με τις θεσεις του ΑΠΡΙΛΗ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ. η ΕΠΟΠΟΙΙΑ του ΔΣΕ που την χρωσταμε στον ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ μπορουσε να εχει καλυτερη τροπη παρολα αυτα που γινανε το 1944 αν δεν ειχε συμβει η προδοσια του ΤΙΤΟ. η ΕΔΑ φτιαχτηκε για να υπαρχει μια χαραμαδα νομιμοτητας μαζι με τις παρανομες Κ.Ο. το 1956 με την 6η ολομελεια εγινε καταστροφη του κομματος μεσα απο την ΕΔΑ που μετατραπηκε σε ουρα της Ε.Κ και προετοιμασε το ΠΑΣΟΚ του 1974 και τις ιδεολογικες παρεκλισεις μεσα στο ΚΚΕ παρα την διασπαση του 1968. Αρα λοιπον δεν υπαρχει καμμια αναθεωρηση της ιστοριας για τους κομμουνιστες. Συμπερασματα βγαζουμε για το μελλον απαλλαγμενα απο την σκουρια που αφησε επανω το 20ο συνεδριο. Για εσενα βεβαια που μιλας απο την μερια του ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΣΥΝ ΣΥΡΙΖΑ ασφαλως και ειναι αναθεωρηση αλλα αυτο ειναι δικο σου προβλημα. Ασφαλως σε βολευε η εποχη που το ΚΚΕ μιλαγε απλα για αναθεωρητες και αλωνιζατε ελευθερα. Αυτα τελειωσανε το 1991. οπορτουνι σμος λεγεται και αποτελει 5η φαλαγγα του καπιταλισμου. οσο για το 2012 ασφαλως πληρωσαμε τα χαλια της ΕΔΑ και της ολης καταστασης μεχρι το 1991 με την γλυκα θα μεινεις το ΚΚΕ προχωραει μπροστα απαλλαγμενο απο ολα τα σκουπιδια ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ. Στην ΕΣΣΔ και αν.ευρωπη με την επικρατηση του οπορτουνισμου με το 20ο συνεδριο το 1956 ξεκινησανε να εφαρμοζουνε νομους του καπιταλισμου σταδιακα και ετσι εμφανιστηκανε ολα τα παρασιτικα φαινομενα του καπιταλισμου μεχρι την ολοκληρωση των ανατροπων το 1991. Αρα γρηγορα στον καθρεφτη να δεις τους προγονους σου. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Μα γιατί δεν εκπλήσσομαι! Ωστε το ΕΠΑΜ λοιπόν όχι μόνο θέτει σαν στόχο τον σοσιαλισμό, αλλά κάνει και κριτική στο ΚΚΕ γιατί "έχασε την επαναστατική κατάσταση"...

Ρώτησα γιατί νόμιζα οτι μόνο οι αναρχικοί ήντουσαν σαν να λέμε τόσο αλαφροϊσκιωτοι που βλέπαν επαναστατικές προυποθέσεις(παντού και πάντα βέβαια), αλλά βλέπω οτι υπάρχει και αλλού αυτή η τάση.


Τέσπα. Κάνε εκεί με το μαζικό ΕΠΑΜ σε συνεργασία με το άλλο μαζικό Δε Πληρώνω τα μέτωπα σας, κάντε την επανάσταση σας και αποδείξτε την χρεωκοπία του "τροτσκιστικού ΚΚΕ". Το μόνο καλό είναι οτι αυτή τη φορά δε θα μπορείτε να μιλάτε για "ηγεσία", γιατί αν μη τι άλλο, το πρόγραμμα υπερψηφίστηκε μαζικά. Αρα αν έχεις κάτι αντι του ΚΚΕ, το έχεις στο σύνολο.






Σ.

Αναυδος είπε...

Βολικο το παραμυθι περι συστημικου ΚΚΕ και γραφειοκρατων που κανουν τα παντα για τη θεσουλα τους μονο που τα αρχικα αξιωματα είναι λαθος

- Η θεση των γραφειοκρατων θα βελτιωνοταν πολλαπλα αν το ΚΚΕ δρουσε σαν Συριζα. Αντι 14 βουλευτες θα ειχε 70 αντι για 2 ευρωβουλευτες θα ειχε 5 αντι για 4 δημαρχους και 0 περιφερειαρχες θα ειχε 20 και 3 κλπ κλπ. Τα λεφτα που θα ερρεαν θα εφταναν για πολλους και για πολλα. Θα διοριζε στις περιφερειες και στους δημους επιπλεον μελη του κλπ κλπ. Η ρεφορμιστικη τακτικη είναι αυτή που αποδιδει σε μια γραφειοκρατια και όχι η επανστατικη που και τα ποσοστα του κομματος συρρικνωνει και τους πορους του

- Η διεθνης κατασταση σημερα είναι απειρως χειρότερη για ένα μαρξιστικο-λενινιστικο κομμα Το 1/6 του υπαρκτου δεν υπαρχει πλεον και σε ολο τον κοσμο κυριαρχει ο νεοφιλελευθερισμος ή οι ρεφορμιστες. Στην Ελλαδα οι ρεφορμιστες για να βρεθουν στην εξουσια χρειαζονται τους μυες του ΚΚΕ αφου οι ιδιοι είναι και αχρηστοι και πολλοι εξ αυτων πουλημενοι και εργοδοτικοι. Δεν τους κανει τη χαρη το ΚΚΕ και γι αυτό εχουν λυσσαξει.

Τροτσκιστες μαοικοι, ανανεωτικοι, παλαιοπασοκοι επαμιτες αναρχικοι εχουν βρει μια μαγικη λυση που χωρις να σπασουν αυγα θα φτιαξουν μια σοσιαλιστικη ομελετα. Για έναν μυστηριο λογο χρειαζονται και το ΚΚΕ σαν από μηχανης θεο που η παρουσια του θα κανει το θαυμα δυνατο. Από ότι φαινεται χωρις το ΚΚΕ δεν μπορουν να πραγματοποιησουν τα σχεδια τους αλλα από την άλλη ο μεγαλυτερος εχθρος τους είναι το ΚΚΕ. Προκειμενου να δικαιολογησουν τη δικη τους υποταγη στο συστημα εφτιαξαν ένα βολικο παραμυθι των επαγγελματικων στελεχων του ΚΚΕ που το συστημα εχει βαλει στο χερι, που χρωστα (ο Συριζα χρωστα περισσοτερα αλλα εκει δεν τιθεται θεμα). Ότι ελεγε ο γεωργαλας ο κουρης ο γιαννοπουλος επαναλμβανουν σημερα οι απογονοι τους. Μια παιδικη ασθενεια σαν το αριστερισμο αν επιμενει επι δεκαετιες δημιουργει κρετινους

υγ by the way τα επαγγελματικα στελεχη ειανι πολυ πιο καθαρα απο οποιονδηποτε αλλο μεσα στον καπιταλισμο

Ανώνυμος είπε...

ratm άσε τις εξυπνάδες. Πριν τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο πόσα κόμ. κόμματα ήταν στην παρανομία? Πόσοι κομμουνιστές πέρασαν στην εξορία από τις αρχές του 40 μέχρι τα μέσα του 70? Παρόλα αυτά το κκε ήταν ρυθμιστής των πραγμάτων, ενώ τώρα με 40 χρονάκια νομιμότητας και μέσα σε καπιταλιστική κρίση παραπαίει. Η δική σου ανάλυση είναι για κλάματα. Διαγράφετε όλοι την ιστορία του κομ. Κινήματος του 20ου αιώνα για να πείτε τι; Ότι το κόμμα με το 18ο και το 19ο συνέδριο γίνεται πια επαναστατικό!!! Όλοι ξέρουμε πόσο σημαντικό πλήγμα για την κομμουνιστική υπόθεση ήταν οι ανατροπές στις χώρες τις αν. Ευρώπης το 1989-1991, ωστόσο κάποιοι που σήμερα το παίζουν επαναστάτες τότε έβαζαν το κόμμα σε δύο αστικές κυβερνήσεις και χαριεντίζονταν με τον Γκορμπατσόφ, ενώ πλέον 24 χρόνια μετά από αυτές, χρησιμοποιούνται σαν δικαιολογία για την σημερινή κατάντια του κκε. Μέσα σε καπιταλιστική κρίση, με κόμμα που έχει απολέσει τα μ-λ χαρακτηριστικά του κάποιοι ονειρεύονται κόμμα παντός καιρού και πράσινα άλογα! Όσο για τα έμμισθα κομματικά στελέχη μόνος σου καρφώνεσαι! Παλιότερα για να γίνεις ανώτερο καθοδηγητικό στέλεχος έπρεπε τουλάχιστον να χεις στην πλάτη σου μερικά χρονάκια εξορίας, να χεις βγει στο βουνό κτλ. Παλιότερα τα μεσαία στελέχη του κκε ξεπηδούσαν μέσα απο την παραγωγή. Τώρα κάποιοι γίνονται έμμισθα στελέχη από τα γεννοφάσκια τους... μόνο και μόνο γιατί φοβούνται να βγουν στην παραγωγή! Ενώ φοβούνται μη σπάσει και κανένα τζάμι καθώς κάνουν τον περίπατο τους στο κέντρο της Αθήνας! Εν τω μεταξύ ξεπουλάν και τον σταθμό του κόμματος σε αφσορ, αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την οικονομική κατάντια του κόμματος.
Ένας περαστικός

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ 1989 Υπηρχε ο συνασπισμος της αριστερας και της προοδου με βαση το κοινο πορισμα με την ΕΑΡ και μπηκανε σε 2 αστικες κυβερνησεις με τους καπιταλιστες στην εξουσια. Και αυτο ακριβως ειναι που σε τσουζει. Οτι εχοντας αλλαξει το προγραμμα απο το 15ο συνεδριο το 1996 Καταργησαμε τα ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ γιατι ο οπορτουνισμος δεν αποτελει μια αλλη αποψη αλλα την 5η φαλαγγα μεσα στο κινημα. προκειται για ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Άστο καλύτερα, ρε περαστικέ. Τα λέει καλύτερα ο πανούσης. Μην κάνεις διπλό κόπο.

Ανώνυμος είπε...

ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ. και μια και σε βρηκαμε για πες μας το δανειο της ΕΑΡ για την κουμουνδουρου ποιος το πληρωσε το 1988 για να μη γινει κατασχεση απο την τραπεζα. ελα πες το κανε κουραγιο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Απολιθωμα ειναι ιδεα μου ή οντως οι "αναμορφωτες" (τυπου περαστικου) του "ξεστρατισμενου" ΚΚΕ πλεον μαρτυρανε διχως ξυλο?
Ουτε ο Πανουσης τετοια επιτυχια. Μολις θιχτηκε απο ενα σχολιο εγραψε οτι αντικκεδικο εχει ξερασει η αστικη και μικροαστικη προπαγανδα για το ΚΚΕ τα τελευταια 40 χρονια...

ratm

Ανώνυμος είπε...

Παίδες αν σαν χαλάει η κριτική να μην βγάζετε την αντίθετη άποψη. Ειρωνεία και βρισίδι μπορεί ο καθένας να χρησιμοποιήσει. Επιχειρήματα υπάρχουν; Βέβαια τι να περιμένεις;, όταν η ειρωνεία και το βρισιδι (καλυμμένο) ξεκινούν από την ηγεσία τα κατώτερα στελέχη της κομματικής ιεραρχίας να κάνουν κάτι διαφορετικό? Τις ηλιθιότητες περί ΣΥΡΙΖΑ δεν θα τις σχολιάσω, αλώστε είναι γνωστή η τακτική σας, όποιος κάνει κριτική στο κόμμα είναι ασφαλίτης, οπορτουνιστής, πασοκ, δεξιός κτλ δεν παέι καθόλου το μιαλουδάκι σας ότι η κριτική από κάποιους έρχεται από τα αριστερά! Άντε παιδία δεν θα σας ξαναπασχολήσω σας αφήνω να βλογάτε τα γένια σας και να λέτε πόσο επαναστάτες είστε και πόσο σωστή είναι η σημερινή στάση το κόμματος. Περαστικά
Ένας περαστικός

Ανώνυμος είπε...

6.29 Δεν υπαρχει καμμια αριστερα ρε λεβεντη οπορτουνισμος υπαρχει που ειναι τσιρακι του καπιταλισμου. Την κριτικη παντα την δεχομαστε τον αντικομμουνισμο οχι. Σε κυβερνηση με τους καπιταλιστες στην εξουσια δεν μπαινουμε οσο και να πονας. απο αυτα που σε ρωτησαμε εχεις καμμια απαντηση η πονας ακομα ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Όχι περαστικέ, με ενοχλεί να βλέπω με μία μόλις μέρα διαφορά, αυτά που άκουσα χτες από τον υπερεπαναστάτη πανούση, άντε να αλλάζει λιγάκι η διατύπωση.

Αμφίπολε, μια χαρά είναι το βίντεο. Γενικά οι σφοι που έχουν χρεωθεί σε αυτή τη δουλειά, το έχουν το θέμα..
Πριν από λίγο βέβαια το έπαιξε κι ο μπογδάνος στο σκάι, οπότε μάλλον θα γίνει διάσημο -α ορίστε το κκε, που χτυπάει το σύριζα και σιγοντάρει τα αστικά μμε, μπούρου μπούρου, κουμουνδούρου. Σχετικό με όλα αυτά είναι ίσως το τελευταίο κείμενο του σελίν.
http://celinathens.blogspot.gr/2014/10/blog-post.html

Ανώνυμος είπε...

Για εμας ειναι τιμη να εχουμε αυτη την ηγεσια που ξεβρακωσε ολα τα ΒΑΡΙΔΙΑ. την εκτιμηση σου δεν την χρειαζομαστε καθολου ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

ratm, (17 Οκτωβρίου 2014 - 1:09 μ.μ.), ακριβώς αυτό, όπως το λες: Ο Δεκέμβρης δεν ξεκίνησε σαν επαναστατική εξέγερση. Η πρωτοβουλία ανήκε στην αστική τάξη, που είχε συνεπή (για τον εαυτό της) ταξική θεώρηση και τόχε ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή, πως δεν είναι δυνατόν να υπάρχει συγκατοίκηση στην εξουσία με ένα ΚΚΕ πανίσχυρο στο Λαό, και μάλιστα οπλισμένο! Η ο ένας η ο άλλος! Εφερε τους Αγγλους εδώ με σαφή στόχο ΝΑ ΛΥΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Εδώ, όπως αποδείχτηκε και από άλλα ιστορικά παραδείγματα, δεν εμπιστεύονταν ούτε καν απλούς ρεφορμιστάδες (δες, π.χ., πως τορπίλισαν στην Ιταλία αργότερα τον ..."Ιστορικό συμβιβασμό"!, και μάλιστα δολοφονώντας τον δικό τους Αντρεότι), περιμέναμε εμείς πως θα συμβιβαστούν σε ..."ομαλές δημοκρατικές εξελίξεις";!;!
Κι όμως, περιμέναμε!
Και γι αυτό δεν υπήρξε ΚΑΜΙΑ στρατιωτική προετοιμασία για τέτοια σύγκρουση, αφου de facto στρατιωτική θα ήταν, παρότι είχαμε τον λαϊκό στρατό στα χέρια μας, και μάλιστα με το φρόνημα στα ύψη. Θα σου σηκωθεί η τρίχα, αν συνειδητοποιήσεις, π.χ. πως σακατεύθηκε ο Φοίβος ο Τσέκερης, υπαρχηγός του Λόχου Σπουδάζουσας ("Λόρδος Βύρων") μέσα στο Πολυτεχνείο. Εκαναν επίθεση στην Ασφάλεια, χωρίς να φυλάνε τα νώτα τους!!! Στρατιωτική επιχείρηση χωρίς οπισθοφυλακή/πλαγιοκάλυψη! Το ίδιο το όνομα του Λόχου, υποδηλώνει κίνηση τιμής(!), και άρα προσεταιρισμού, προς τους εγγλέζους! (Ο Φοίβος το θεωρεί πράξη ραγιαδισμού και δε θέλει, ούτε να το ακούει... Αλλά, όπως αποδείχτηκε, δεν ήταν απλά ραγιαδισμός, ήταν οπορτουνιστικό ταξικό λάθος, με αιτίες, που τώρα επιτέλους γίνονται σιγά-σιγά κατανοητές). Τάχει εν μέρει, γράψει κι ο Καμαρινός, αλλά και η όλη ιστορία βοά με την απομάκρυνση του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο, τότε, που ακριβώς έπρεπε να συγκλίνει προς την πρωτεύουσα. Κατ' εμένα και ή ίδια η αιτιολογία της ακύρωσης, στο παρα ένα, της ανατίναξης της Μ. Βρετάνιας, ("να μην σκοτωθεί ο Τσώρτσιλ") ήταν μάλλον πρόφαση, που προδίδει δισταγμούς και σύγχυση. Εχει πολλά κενά αυτή η ιστορία, για κατανοητούς λόγους. Προφανώς και δεν ήταν διόλου σκόπιμο να σκοτωθεί ο Τσώρτσιλ, αλλά υποψιάζομαι ότι μάλλον δεν έμπαινε τέτοιο θέμα, και η αληθής πρεμούρα (κάποιων) ήταν να μην δυσαρεστηθεί ο Τσώρτσιλ.
Με λίγα λόγια ο Δεκέμβρης ήταν περισσότερο πράξη αυτοάμυνας της μιάς πλευράς (λαός-εργ. κίνημα-ΚΚΕ), που ήθελε να μείνει σταθερή στην πολιτική γραμμή, που είχε χαράξει η ηγεσία (αστικοδημοκρατικό στάδιο με μετεξέλιξη κλπ). Η κατάσταση ήταν όντως επαναστατική, και γιατί οι δυό πλευρές ήταν εντελώς ασύμβατων προδιαγραφών, όπως έχει πεί κι ο Μαργαρίτης.
Αλλά, δυστυχώς αυτό το είχαν χωνέψει μόνο οι ...Αγγλοι....
Τώρα για τους Σιάντο κλπ., πιστεύω πως ο Ζαχαριάδης τα φόρτωσε όλα σε αυτούς (σαφώς και είχαν τις μεγαλύτερες ευθύνες, τι διάολο, ηγετικό ρόλο είχαν) για να διευκολύνει την κομματική βάση να απεγκλωβιστεί από μια λαθεμένη κατεύθυνση, που και ο ίδιος μάλλον κάτω από τα γεγονότα συνειδητοποίησε γιατι ήταν πολύ πιο εύστροφος και θεωρητικά καταρτισμένος. Κάποιοι βέβαια δεν είχαν καμιά διάθεση ν' απεγκλωβιστούν.
Ο Δεκέμβης, λοιπόν δεν ξεκίνησε συνειδητά σαν επανάσταση, αλλά εξελίχτηκε σε επαναστατική σύγκρουση με προδιαγεγραμμένη ήττα, λόγω υποκειμενικής ανεπάρκειας της επαναστατικής πλευράς. Και η άμεση/κύρια αιτία της ανεπάρκειας φωτίζεται στο Δοκίμιο.

Ανώνυμος είπε...

ΣΕΧΤΑΡ. Συνυπογραφω 100% αυτα που λες. Αυτο με το λοχο των σπουδαστων δεν το ειχα σκεφτει ειναι απολυτα σωστο. η συμφωνια της ΚΑΖΕΡΤΑΣ ανακοινωθηκε στην αθηνα απο την κατοχικη κυβερνηση πανηγυριζοντας. οταν το ακουσαμε λεει ο ΜΠΑΡΤΖΙΩΤΑΣ βγαλαμε ανακοινωση οτι ειναι προβοκατσια Μετα μας ηρθε ενημερωση απο το Π.Γ οτι ολα ειναι αληθεια. οταν σου ανακοινωνουνε οτι μεχρι 10 δεκεμβρη πρεπει να διαλυθει ο ΕΛΑΣ και εσυ πας για συγκεντρωση στην αθηνα προσωπικη μου αποψη ειναι οτι κανεις εγκλημα και επρεπε να ετοιμαζεσαι για συγκρουση 17 δεκε μβρη αφησαμε και περασε αγγλικη ταξιαρχια απο την ΚΑΖΑ με προσωπι κη διαταγη του ΣΙΑΝΤΟΥ. 25 του μηνα συναντηση με τον αγγλο πρωθυ πουργο ο ΣΙΑΝΤΟΣ στην αθηνα. αφησαμε την ακροπολη μετα απο συμφωνια και αμεσως μετα μας χτυπουσανε απο εκει οι αγγλοι γνω μη δικια μου. Ο ΣΙΑΝΤΟΣ οπορτουνι στης στην καλυτερη περιπτωση ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Προσωπικά είμαι αρκετά επιεικής απέναντι στο Σιάντο και γενικά στην ηγεσία του ΚΚΕ για το Δεκέμβρη. Ήταν μια σύνθετη κατάσταση τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Εμείς έχουμε βέβαια τη πολυτέλεια να ξέρουμε τα όσα επακολούθησαν και τη δυνατότητα να τα βάλουμε κάτω και να βγάλουμε συμπεράσματα. Δεν ξέρω όμως κατά πόσο, αν χωρίς αυτή τη γνώση, μας γύριζε κάποιος στο χρόνο και μας έβαζε στη θεση του Σιάντου (το προσωποποιώ για λόγους ευκολίας, δεν ήταν ζήτημα ενός ανθρώπου και μόνο) εμείς θα είχαμε διαφορετική στάση. Η αίσθησή μου είναι ότι η εξαιρετικά ηρωική μάχη του Δεκέμβρη δόθηκε υπό τους χειρότερους δυνατούς τρόπους. Δε νομίζω όμως ότι μπορούσε να γίνει τίποτα καλύτερο το Δεκέμβρη στο μέτωπο της Αθήνας. Τα καθοριστικά λάθη είχαν γίνει όλη τη προηγούμενη περίοδο (Λίβανος, Καζέρτα) και αυτά ήταν που βάρυναν στο αποτέλεσμα. Πιστεύω και εγώ ότι ο Ζαχαριάδης πιθανότατα δε θα τα έκανε αυτά τα λάθη, ας έχουμε όμως στο νου ότι η στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος είχε αρκετά προβλήματα τότε. Δε νομίζω ότι ο Σιάντος κινήθηκε εκτός αυτής για να τον ρίξουμε στο "πυρ το εξώτερον". Και χωρίς αυτά τα λάθη πάντως η σύγκρουση του Δεκέμβρη δε θα ήταν περίπατος, ποτέ δε θα είναι περίπατος η σύγκρουση για την κατάληψη της εξουσίας. Υπήρχαν πάντως-πέρα από τα λάθη-αρκετά σημαντικές αντικειμενικές δυσκολίες που κατά τη γνώμη μου είναι λάθος να τις υποτιμούμε-όχι για να διστάσουμε αλλά ακριβώς για να είμαστε ακόμα πιο αποφασιστικοί όταν θα έρθει η ώρα.

ρα

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Ρα, (7:32), έχεις δίκηο στους ενδοιασμούς σου σχετικά με το γενικότερο πλαίσιο του αγώνα του Δεκέμβρη.
Εχω κι εγώ τονίσει, νομίζω σε σχόλιο για τον Παναγιώτη, ότι ακόμη κι αν δεν είχαμε κάνει τα υποκειμενικά λάθη, καθόλου σίγουρη δεν ήταν η έκβαση του Δεκέμβρη, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έπρεπε να δοθεί η μάχη.
Δεν τα βάζεις εύκολα με μιαν αυτοκρατορία, έστω κι αν την πιάνεις σε στιγμή αδυναμίας, και μάλιστα χτυπώντας την σε εξαιρετικά ευαίσθητο σημείο της. Και μάλιστα, όταν σαν παγκόσμιο κίνημα είσαι σε προσωρινή συμμαχία μαζί της, κατά του Ναζισμού. Και μπορεί να είχε ήδη μεσολαβήσει το Κουρσκ, αλλά η Γερμανία μάχονταν ακόμη δυνατά, και καθόλου δεν ήταν σίγουρο ότι δεν κινδύνευε να αλλάξει μορφή ο πόλεμος. Το μόνο, που μπορείς να εμπιστεύεσαι και να προδικάζεις στους αστούς και ιδίως στους ιμπεριαλιστές, είναι η αδίστακτη ταξική τους συνέπεια, η συνειδητότητα, η κτηνωδία και η υποκρισία τους.
Ομως τώρα μιλάμε για δυσκολίες και προϋποθέσεις επιτυχίας της επανάστασης.
Οταν έχεις υποκειμενικά προβλήματα η συζήτηση αυτή περιττεύει, γιατί την ήττα την έχεις ήδη εξασφαλισμένη, ανεξαρτήτως συνθηκών. Η υποκειμενική επάρκεια είναι αναγκαίος και σίγουρα όχι ικανός όρος της νίκης.
Πάντως, και σχετικά με την τότε συγκυρία πρέπει να εξετάζουμε και θετικές πλευρές, όπως για παράδειγμα, το αντιφασιστικό πνεύμα στις καπιταλιστικές χώρες, που ξεπέρναγε τις βλέψεις των ιμπεριαλιστών. Υπάρχει και η σκέψη, πως μια αποφασιστικότερη στάση τον Δεκέμβρη δεν ήταν εύκολο να αντιμετωπιστεί από τους ιμπεριαλιστές με αλλαγή της μορφής του πολέμου (από αντιφασιστικός σε αντικομμουνιστικός σε ανακωχή με ναζί). Η ίδια η κάθοδος του Τσώρτσιλ στην Αθήνα, δείχνει πως τα πνεύματα στο αντίπαλο στρατόπεδο δεν ήταν καθόλου μονολιθικά, και χρειάστηκε να ρίξει όλο το κύρος του στην παλάτζα.
Για τον Σιάντο οι κατηγορίες είναι πολύ βαριές, από ό,τι ξέρω, και η τακτική (γιατί δεν είμαι σίγουρος αν από τότε είχε ήδη θεωρητικοποιηθεί...) του διεθνούς κομ. κινήματος τότε (η Διεθνής είχε άλλωστε διαλυθεί...) κατά τη γνώμη μου δε φτάνει για να αποσείσει τις ευθύνες του η να καλύψει τις σκιές στην δράση του. Ο Δημ. Συγκεντρωτισμός κατά την άποψή μου δε απαλλάσσει από τις προσωπικές ευθύνες κανέναν, αλλά αντίθετα, του φορτώνει κοντά σε αυτές και τις συλλογικές. Δεν είναι εύκολο το επαναστατηλίκι, πολύ περισσότερο για τους ηγέτες, θέλει κότσια...
Είναι βαρύ το φορτίο και ανήκει τιμή σε όσους μπορούν και το σηκώνουν.

Ανώνυμος είπε...

Ρ.Α ΣΕΧΤΑΡ. Ηδη απο τα μεσα του 1944 απο την μερια του χιτλερ ειχανε πεσει τετοιες σκεψεις για την μετατροπη του πολεμου σε αντικομμουνιστικο αλλα ειχανε αποριφθει απο την μερια των δυτικων οχι γιατι δεν ηθελαν αλλα γιατι δεν θα μπορουσανε να πεισουνε τους λαους τους για αυτο. Για αυτο και βιαζοντουσαν να φτασουνε στο βερολινο και βοηθου σανε οι γερμανοι ανοιγοντας το μετωπο και μεταφεροντας δυναμεις στην ανατολη. Σε αυτα τα πλαισια ητανε και οι προσπαθειες μεσα στην γερμανια για την δολοφονια του χιτλερ. Για τον ΣΙΑΝΤΟ αλλο ενα στοιχειο θα δωσω που εχει περασει απαραταρητο ολα τα χρονια και μονο τωρα πια πεφτει φως. Εκμεταλευομε νος την διαλυση της διεθνους προχω ρησε στην αυτοδιαλυση της ΟΚΝΕ το 1943 μεσα στην ΕΠΟΝ με αποτελεσμα να φτιαχτει ξανα το 1968. προαγγε λος της διαλυσης των Κ.Ο το 1958 που φτιαχτηκανε ξανα το 1974. Συγκεκριμενα χτυπηματα προς συγκεκριμενη κατευθυνση ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Και δεν ειχε γινει ακομα η μαχη των ΑΡΔΕΝΩΝ οπου η αγγλοαμερικανοι τα βρηκανε σκουρα και μονο χαρη σε μεγαλη σοβιετικη επιθεση που εγινε μετα απο εκληση των αγγλων στον ΣΤΑΛΙΝ μπορεσανε να συγκρατησουνε τους γερμανους ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καθαρή η ματιά σας Σεχτάρ και Παναγιώτη δεν έχω κάτι ουσιαστικό να αντιτείνω. Νομίζω ότι η πιο καθαρή διαφορά στην προεργασία-προετοιμασία των δυο πλευρών φαίνεται στο ότι η μια πλευρά είχε δώσει ξεκάθαρη εντολή στον Σκόμπυ να συμπεριφερθεί ωσάν να βρίσκεται σε καταχτημένη περιοχή ενώ η άλλη πλευρά θεωρούσε ως το τέλος ότι απέναντι της είχε ακόμη συμμάχους (μιας και αναφέρθηκε η μάχη των Αρδεννών, η αρχική της επιτυχία δεν έκανε λιγότερο σύνθετες τις παραμέτρους). Ήταν πολύ μεγάλο το βάρος, ο Σιάντος ναι δεν το άντεξε, πιστεύω όμως ότι έχει από τη μεριά του δικαιολογίες. Έχω την αίσθηση ότι στο Δεκέμβρη βρίσκει εφαρμογή κάτι που νομίζω είχε γράψει η Μπέλλου και αν το έχω αντιληφθεί σωστά το νόημα του ήταν ότι η αποτελεσματικότητα και η αποφασιστικότητα της ηγεσίας στις κρίσιμες στιγμές (και τέτοια ήταν ο Δεκέμβρης) διαμορφώνεται σε προγενέστερη περίοδο και αφορά το σύνολο του κόμματος.

ρα

Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Αυτό, Ρα, είναι μια μεγάλη αλήθεια: Οπως στρώνουμε, πλαγιάζουμε!

Ανώνυμος είπε...

Ρ.Α ετσι ακριβως οπως το λες το ειπε η ΜΠΕΛΛΟΥ. να σημειωσουμε μονο για την ιστορια την δικτακτορια του ΜΕΤΑΞΑ που εξοντωσε σχεδον ολους απο την ηγεσια του κομματος και με τον ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ σε ΚΕΡΚΥΡΑ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑ ΝΙΑ.Και ολα αυτα συνεβησαν πριν ξεπερασουμε την φραξιονιστικη δουλεια του 1929 1931 με τις 2 φρα ξιες ΣΙΑΝΤΟΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΧΑ ΙΤΑΣ ΕΥΤΥ ΧΙΑΔΗΣ οπου παρενεβη η διεθνη το 1931 και προτεινε τον ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. καλη κυριακη ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ