Το καλύτερο ΠΑΣΟΚ που είχαμε ποτέ

Συνοψίζοντας τις δικαστικές αποφάσεις του τελευταίου διαστήματος (από εφετεία και Άρειο Πάγο μέχρι το δικαστήριο της ΕΕ), καταλήγουμε διαδοχικά στα εξής συμπεράσματα: η απληρωσιά και η καθυστέρηση καταβολής μισθών δε συνιστά επιβλαβή μεταβολή των όρων της σύμβασης σε βάρος του εργαζόμενου. Εδώ κανονικά θα κολλούσαν οι στίχοι από τη σύμβαση του Τσακνή, που γυρίζει πότε έτσι, πότε αλλιώς, αλλά πάντα εις βάρος του συμβασιούχου που την υπέγραψε και δεν μπορεί να της ξεφύγει. Εκτός κι αν είσαι ο Τσακνής κι έχεις τη σύμβασή σου στην ΕΡΤ, οπότε βγάζεις ένα σκασμό λεφτά και ένα εκκωφαντικό "σκασμός" στη Ραχήλ και στα αγαθά έργα της κυβέρνησης.

Κολλάει επίσης κι η άλλη δικαστική απόφαση, που δε θεωρεί επιβλαβή τη φυλάκιση για την υγεία κάποιου, ούτε για το διδακτορικό του, αφού η φυλακή είναι μεγάλο σχολείο, σου μαθαίνει πολλά και βασικά σου στρώνει χαρακτήρα -να τα λέμε κι αυτά.

Αν τώρα μένεις απλήρωτος για πολλούς μήνες και θεωρείς πως η επίσχεση εργασίας είναι μια καλή πρώτη κίνηση, μπορείς να σκεφτείς κατευθείαν τη δεύτερη, γιατί οδεύει προς κατάργηση. Σα να σου λέει η απόφαση, όποιος θέλει να αντιδράσει, ας απεργήσει, χωρίς μεσοβέζικες κινήσεις, που κάποιοι πούροι, ντούροι αγωνιστές (συνήθως εντός εισαγωγικών) τις βρίσκουν πιο βολικές από μια απεργία (διαρκείας ή μη). Πού να εκτίθεσαι τώρα, αντί να κινείσαι εκ του ασφαλούς...
Στην πραγματικότητα, η δικαιοσύνη φροντίζει για το αγωνιστικό φρόνημα του εργατικού κινήματος.

Μην ανησυχείς βέβαια, φίλε απεργοσπάστη, γιατί κι η απεργία οδεύει οσονούπω προς κατάργηση ως δικαίωμα ή μάλλον ως πρακτική δυνατότητα, με το νέο συνδικαλιστικό νόμο, που θα βάζει μια σειρά προϋποθέσεις, για να μπορέσει να γίνει συνέλευση σωματείου και να πάρει έγκυρες αποφάσεις. Γιατί πρωθυπουργός μπορείς να βγεις και με το 20% του σώματος, νομοσχέδια μπορούν να ψηφίζονται και με τριάντα βουλευτές παρόντες, διάφορα σωματεία-σφραγίδες μπορούν να έχουν αντιπροσώπους που τους ψήφισαν τα δέντρα... Αλλά η απεργία θα πρέπει να αποφασίζεται τουλάχιστον με τους μισούς (+1) παρόντες. Νόμος (και τάξη).

Αλλά κι ο συνδικαλιστικός νόμος (τώρα που είπες νόμος) δεν είναι θέσφατο, κάτι αμετακίνητο και απαραβίαστο, επειδή απλώς ισχύει -για λιγοστές εμφανίσεις ακόμα. Μπορούμε να τον δούμε κάπως ευέλικτα και να τον παρακάμψουμε κατά περιπτώσεις. Πχ κάτι αναχρονιστικές αγκυλώσεις που λένε πως δεν επιτρέπεται να απολύονται συνδικαλιστές και βάλλουν ευθέως το επιχειρηματικό συμφέρον των ευεργετών μας. Ας μην κολλάμε σε ξύλινες έννοιες, όπως "ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δραστηριότητας στα σύγχρονα κάτεργα" και συναφή παλαιοκομμουνιστικά ρητά, παραγνωρίζοντας το μεγάλο άλμα που γίνεται προς την πραγματική ισότητα, καταργώντας τα προνόμια των διάφορων εργατοπατέρων (εδώ κανονικά κολλάει κι ένα "κομμματόσκυλα", με φωνή τέσσερα, που δείχνει θυμό κι αγανάκτηση, όπως όταν ο Σταύρος Θεοδωράκης θέλει να δείξει πως τα βάζει με το σύστημα).

Τι να σου κάνει όμως κι η κυβέρνηση απέναντι στην τυφλή κι ανεξάρτητη δικαιοσύνη, που δεν παίρνει εντολές από την πολιτική ηγεσία, άσε που κατά βάθος πολεμά το Σύριζα και θέλει να τον ρίξει... Τι να σου κάνει απέναντι στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, που καταργεί την εργάσιμη εβδομάδα και την κάνει λάστιχο; Αφού είναι έτσι το ευρωπαϊκό πλαίσιο, δοσμένο. Όπως τα βρήκαμε, έτσι θα τα αφήσουμε, ίσως και λίγο χειρότερα...

Τι άλλο μπορεί να κάνει πέρα από γραπτές ανακοινώσεις-διαμαρτυρίες και αναρτήσεις στα social media; Αφού άλλο είναι η κυβέρνηση κι άλλο το κράτος και η πραγματική εξουσία. Στοιχειώδης μαρξισμός είναι αυτά...
Και τότε "σφοι" μαρξιστές, όπως λέει κι ένας σφος, αφού δεν μπορείτε να παρέμβετε ως κυβέρνηση στο "βαθύ κράτος", γιατί είχατε λυσσάξει να βγείτε κυβέρνηση και λέγατε πως θα τα αλλάξετε όλα, με ένα νόμο σε ένα άρθρο (κι ένα διάταγμα για τη γη και την ειρήνη); Αν έχετε τα χέρια δεμένα και δεν μπορείτε να σκίσετε μνημόνια, παρά μόνο καλτσόν και μερικούς πόντους αξιοπρέπειας, γιατί δεν μπαίνετε μπροστά για μια επανάσταση, να γίνει αλλαγή τάξης στην εξουσία;

Και το δούλεμα πέφτει σύννεφο (σαν το νέφος που θα φύγει μαζί με τη Δεξιά). Αθάνατες πασοκικές συνταγές, για την "καλύτερη δημοκρατία" που είχαν ποτέ οι αστοί, κι ας μην έχουμε στην κυβέρνηση το καλύτερο ΠαΣοΚ που είχαμε ποτέ, παρά μόνο ένα κακέκτυπό του. Έτσι λειτουργεί η αστική τους δημοκρατία, "χωρίς κυβέρνηση", με ανεξάρτητες αρχές, έτοιμα, δοσμένα πλαίσια, όλα από μόνα τους σαν αυτοδιαχειριζόμενα, αυτοματοποιημένα, λες και δεν υπάρχει κράτος (αφού όλοι το λένε αυτό το τελευταίο).

Άσχετα που (είμαστε ή) γινόμαστε βέβαια Σοβιετία, με κομμουνιστικό κράτος (μην ακούς πως ο κομμουνισμός θα το καταργήσει και πως είναι αντίφαση εν τοις όροις, αυτά είναι διανοουμενίστικα, θολοκουλτουριάρικα) ή σαν τη Βενεζουέλα του Μαδούρο, που χορεύει το Ντεσπασίτο σε μια δική του, σοσιαλιστική εκδοχή...



Να μου φέρεις τον κομμουνισμό σιγά-σιγά, και μετά πιο βίαια και ρυθμικά...

Για όσους πάντως εξακολουθούν να φαντασιώνονται ότι ο Σύριζα είναι κάτι σαν μπολσεβίκοι που στριμώχνουν την αστική δικαιοσύνη, κρατικοποιούν τον ΟΑΣΘ (για να τον ξαναπουλήσουν μετά με κάποιο είδος ΝΕΠ) και μας κάνουν σιγά-σιγά (ντεσπασίτο) Σοβιετία, η μόνη γιατρειά είναι λίγος Μπάμπης Μπατμανίδης.

Χρησιμοποιώ το 27 από μικρό παιδί, Σταυρούπολη-Πανεπιστήμιο διότι η Σταυρούπολη είναι το πανεπιστήμιο της ζωής αλλά γενικότερα είμαι ανοιχτόμυαλος ενίοτε είμαι χρήστης και άλλων γραμμών... Ευτυχώς ο ΟΑΣΘ έχει διατηρήσει το G τα τελευταία χρόνια σε σταθερή τιμή και μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό αναφέρομαι στην σταθερά της παγκόσμιας έλξης, καθώς, μη νομίζεται οι Νεύτωνες κι οι Αϊνστάινδες του κόσμου, σε μία διαδρομή λεωφορείου του ΟΑΣΘ σε ώρες αιχμής διατύπωσαν τις θεωρίες του, είχαν άπλετο χρόνο μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους...

Παρατηρώ πως οι αστικές μετακινήσεις στην πόλη μας, δεν ανταποκρίνονται τουλάχιστον συμβολικά στον ταξικό τους χαρακτήρα, καθώς περισσότερο θα τις χαρακτήριζα μικροαστικές... Από εκεί και πέρα τυγχάνει καμιά φορά το λεωφορείο να έρθει στην ώρα του και να μην προλαβαίνω να καπνίσω το κλασικό τσιγαράκι που ανάβεις στην στάση και στέλνεις τα σήματα καπνού στον οδηγό για να ξεκινήσει κι αυτό είναι πρόβλημα, γιατί τζάμπα πακέτο... Προσωπικά θα ζητούσα ποιο σταθερές καθυστερήσεις και να μπορούμε και εμείς να κάνουμε τον προγραμματισμό μας και να είμαστε συνεπείς στις αργοπορίες μας...

Πιστεύω… την Τέταρτη ψηφίστηκε η κρατικοποίηση ε; Δε το πήρα χαμπάρι μάλλον θα επρόκειτο για εμβόλιμη αγωνιστική...Νομίζω ότι η κίνηση αυτή είναι ένα βήμα πιο κοντά στην σοβιετοποίηση της χώρας μας που επιχειρεί ο «Σύριζας», ο οποίος επιχειρεί να κολεκτιβοποιήσει τα μέσα παραγωγής με απώτερο σκοπό την μελλοντική ιδιωτικοποίηση τους, όταν ο ίδιος θα καταργήσει επαναστατικά το κράτος από τα μέσα...Σατανικό!

Προτείνω μια πρόταση έναν πιο ουμανιστικό χαρακτήρα ο οποίος έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο οδηγό-ελεγκτή-υπάλληλο-μέτοχο του οργανισμού, τον οποίον και δεν πρέπει να ταλαιπωρούμε με την ωφελιμιστική απαίτησή της μετακίνησης, παράγωγο του σαθρού μεταμοντέρνου κοινωνικού οικοδομήματος...Ταυτόχρονα σε μία κρίσιμη καμπή για την επιβίωση του ίδιου του πλανήτη, την ώρα όπου τίθεται εν αμφιβόλω η συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να επαναφέρουμε τα γαϊδουράκια και τα μουλάρια για τις μετακινήσεις, μειώνοντας την εκπομπή ρύπων, δίνοντας ταυτόχρονα στην πόλη μας έναν χαρακτήρα πρωτοπορίας, καθιστώντας με αυτόν τον τρόπο την Θεσσαλονίκη, παγκόσμια πρωτεύουσα του χιπστερισμού... Ποια Νέα Υόρκη και ποιο Moma τώρα βρε...
Και πού να ήξερε εκείνη τη διαλεκτική φράση "περισσότερο κράτος, για να μην υπάρχει κράτος"...