Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Μα έχω πάθει εξάρτηση

Χτες η κε του μπλοκ βρέθηκε στα εξάρχεια στην εκδήλωση βιβλιοπαρουσίασης του βιβλίου του λιόση «ιμπεριαλισμός και εξάρτηση» με ομιλητές τους μαυρουδέα, χρύση και καλτσώνη. Αφήνοντας για το τέλος τις σάλτσες και κατά μέρους τις αξιολογικές κρίσεις, προχωράμε στην ουσία και την παρουσίαση των εισηγητικών ομιλιών.

Δεύτερος στη σειρά μίλησε ο χρύσης, που είπε ότι κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου του λιόση, του ήρθε αρκετές φορές στο νου η φράση του λένιν για την «πολιτική που είναι συμπυκνωμένη οικονομία και δε μπορεί παρά να έχει τα πρωτεία στη μεταξύ τους σχέση».

Έκανε μια περιληπτική αναφορά στα μέρη που περιέχει το βιβλίο, από την οποία ξεχώρισα(ν) τρία σημεία. Α. την εκτίμηση ότι οι απαρχές του σχήματος της αλληλεξάρτησης βρίσκονται στη μπροσούρα του πουλιόπουλου για τον χαρακτήρα της επανάστασης στην ελλάδα (αν κατάλαβα καλά η εκτίμηση αυτή ανήκει στο λιόση κι όχι στον χρύση). Β. τη θέση ότι τα αστικά επιτελεία χρησιμοποίησαν παρόμοιο σκεπτικό με τη σύγχρονη θέση του κουκουέ (ισχυρή, ιμπεριαλιστική ελλάδα) για να παραπλανήσουν το λαό ότι δεν κινδυνεύει απ’ τις συνέπειες της κρίσης (θέση που μάλλον συμμερίζονται αμφότεροι). Γ. Ότι ο λιόσης ασκεί κριτική υπό αυτό το πρίσμα και σε άλλους χώρους, πχ στο περιοδικό «θέσεις» του μηλιού και μια ηπιότερη στο ναρ, στο οποίο εντοπίζει αντιφάσεις και μια ποικιλομορφία απόψεων.

Ύστερα συνέχισε σε πιο προσωπικό τόνο, με μερικά δικά του ερωτήματα και προβληματισμούς.
Α. Ο λιόσης έπρεπε –πέρα από την επισήμανση της σύγχρονης βασικής αντίθεσης «κεφάλαιο εργασία»- να επιμείνει περισσότερο στους ιδιαίτερους όρους με τους οποίους τίθονται σήμερα τα διαλεκτικά δίπολα «ταξικό-εθνικό» και «εθνικό-διεθνές». Ας σημειωθεί παρεμπιπτόντως ότι ο συγγραφέας –εάν έχω καταλάβει καλά- κάνει διάκριση μεταξύ της βασικής (κεφάλαιο-εργασία) και της κυρίαρχης αντίθεσης (μονοπώλια-λαός), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αντιπαραθέτει καλά τη μία στην άλλη.
Β. Ενώ επισημαίνεται εύστοχα η απορρόφηση της τακτικής από τη στρατηγική μέσω του σχήματος της αλληλεξάρτησης, δε δίνεται απάντηση στο ερώτημα: «ποια στρατηγική; Και σε ποιο σοσιαλισμό; Μήπως αυτόν που γνωρίσαμε;» Σε αυτό το τελευταίο η απάντηση του χρύση, όπως έχει κατατεθεί και στον τελευταίο προσυνεδριακό του κκε, είναι σαφώς αρνητική.
Γ. Πώς ορίζουμε το υποκείμενο και τον χαρακτήρα του μετώπου που θέλουμε, χωρίς να προηγηθεί μια σε βάθος μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, του ελληνικού καπιταλιστικού σχηματισμού και της κατάστασης της εργατικής τάξης στην ελλάδα;
Και Δ. Ένα κρίσιμο ζητούμενο είναι η διεύρυνση του περιεχομένου της έννοιας της εξάρτησης με την πολιτιστική της μορφή (ή πολιτισμικό ιμπεριαλισμό, όπως έχει καθιερωθεί ως όρος).
Σημειωτέον ότι τα ζητήματα αυτά δεν απαντήθηκαν στη συνέχεια της παρουσίασης από το συγγραφέα, πιθανότατα γιατί είχε ήδη απαντήσει στα περισσότερα στο βιβλίο του.

Ο χρύσης έκλεισε την παρέμβασή του τονίζοντας την ανάγκη να αναπτυχθεί μια κουλτούρα ανοιχτού διαλόγου, μεταξύ αυτών που έχουν ως σημείο αναφοράς τη –μέχρι τώρα- λενινιστική παράδοση του κκε κι αυτών που την αμφισβήτησαν (συγκαταλέγοντας μάλλον τον εαυτό τους στους δεύτερους), αυτών που προσβλέπουν –αν τους ερμηνεύει καλά- στην «επιστροφή σε ένα συνεπές κκε» κι αυτών που θέλουν την επιστροφή στο μέλλον. Ένας διάλογος ακόμα και με –την ευρύτερη έννοια- συναγωνιστές (φωτογραφίζοντας πιθανότατα κομμάτια του σύριζα) ή και με «οπαδούς» της συζητήσιμης θεωρίας του ολοκληρωτικού καπιταλισμού (βλέπε ναρ).

Τρίτος και τελευταίος ομιλητής –πλην του λιόση- ήταν ο δημήτρης καλτσώνης. Αρχικά έκανε κάποια προσωπικά σχόλια για το συγγραφέα, με τον οποίο τον δένει φιλία χρόνων –πχ για τα καλλιγραφικά του γράμματα στα περιθώρια των βιβλίων. Μετά μίλησε για την επικαιρότητα του θέματος του βιβλίου, βάζοντας το τρίπτυχο: μονομερής διαγραφή του χρέους (ο φαύλος κύκλος του οποίου κρατάει από το 1823, με το πρώτο δάνειο), ακύρωση του μνημονίου, και σύγκρουση με την εε.

Στο τέλος πρόσθεσε την πάλη για δημοκρατία (καθώς ξαναζούμε «εποχές πιουριφόι» και «φαινόμενα νεοαποικισμού») κι ανέλυσε περισσότερο μερικές πτυχές της (όχι επειδή είναι οι πιο βασικές του θέματος που εξετάζουμε, αλλά «από επαγγελματικό βίτσιο», όπως είπε ο ίδιος χαριτολογώντας).
Ήδη στο μετεμφυλιακό σύνταγμα του 1952 υπήρχε το άρθρο 112 που που υπεράσπιζε τα προνόμια του ξένου κεφαλαίου και το οποίο εισήγαγε σχεδόν αυτούσιο η χούντα στα δικά της «συνταγματικά» (εντός πολλών εισαγωγικών) κείμενα. Η επιστροφή στο δημοκρατικό πολίτευμα έγινε αρχικά με 15 άρθρα κατάργησης, εκ των οποίων το ένα προέβλεπε ό,τι και το άρθρο 112, αλλά ενισχυμένο. Στο ισχύον σύνταγμα η λογική αυτή διατηρήθηκε στο άρθρο 107, ενώ με την αναθεώρηση του 01’, προστέθηκε μία διάταξη στο άρθρο 28, που νομιμοποιεί τα δεσμά της εξάρτησης από την εε.

Αναφέρθηκε επίσης στο σύνταγμα της βενεζουέλας, όπου το άρθρο 13 απαγορεύει την ύπαρξη και εγκατάσταση ξένων στρατιωτικών βάσεων στην επικράτειά της, ενώ το άρθρο 303 κηρύσσει τον ορυκτό πλούτο και το πετρέλαιο δημόσια ιδιοκτησία.
Και συνέχισε με μια φράση του γκεβάρα για την εθνική ανεξαρτησία που ολοκληρώνεται μόνο με την οικονομική ανεξαρτησία. Για να κατακτήσεις κάτι, έλεγε ο τσε, πρέπει να το αφαιρέσεις από κάποιον άλλο, κι εμείς θα το αφαιρέσουμε από τα μονοπώλια.

Στο κλείσιμό του ο καλτσώνης μίλησε για την ποικιλία μορφών λαϊκού ελέγχου που θα ανοίξουν το δρόμο για ριζικές αλλαγές, για το λαό που συσσωρεύει πείρα και σοφία, και για την εθνική του υπερηφάνεια, που θα τον οδηγήσει στον ξεσηκωμό. Γιατί «σήμερα δε ζούμε σε μια εποχή υπαινιγμών, αλλά μια εποχή διαλεκτικής σκέψης και καθαρών λόγων».
Γενικώς ο καλτσώνης μίλησε λιγότερο από όλους και σε αντίθεση με τους προηγούμενους δυο ομιλητές, δεν άφησε καμία μπηχτή προς το κόμμα –ούτε καν έμμεση- παρά μόνο μερικές για το συνασπισμό –τον οποίο φωτογράφισε σε δυο σχόλιά του.

Στο σύντομο κλείσιμο που έκανε ο λιόσης είπε ότι δυο χρόνια πριν κανείς ίσως δε θα μπορούσε να φανταστεί τα δεδομένα της σημερινής κατάστασης. Ανεργία στο 25% και 50% στις νεότερες ηλικίες. Μεταναστευτικό ρεύμα κι αφαίμαξη επιστημονικού δυναμικού –κι όχι φτηνού εργατικού δυναμικού, όπως στις δεκαετίες του 50 και του 60. Αύξηση του αριθμού αυτοκτονιών, με την ελλάδα να περνά στην τρίτη θέση (από την τελευταία στην οποία βρισκόταν ανάμεσα στις χώρες της εε), με δύο αυτόχειρες ημερησίως για οικονομικούς λόγους. Υποσιτισμός μικρών παιδιών στα σχολεία, μισθοί πείνας κτλ.

Όλα αυτά έχουν σημαντικά παρεπόμενα, όπως την απώλεια 3,5 εκατομμύρια ψηφοφόρων για τους βασικούς πυλώνες του πολιτικού συστήματος, την ανησυχητική τάση ενίσχυσης της χρυσής αυγής στις εφηβικές ηλικίες και τα σχολεία, (όπως είχε κι ο ίδιος την ευκαιρία να διαπιστώσει ως εκπαιδευτικός), και συνολικά μια κατάσταση που θυμίζει αρκετά τη γερμανία του μεσοπολέμου. Αυτή καθιστά επιτακτική την ανάγκη συγκρότησης ενός μετώπου με ααδμ χαρακτηριστικά, στα οποία ο λιόσης προσέθεσε τον επιθετικό προσδιορισμό «πατριωτικό».

Μετά αναφέρθηκε κι αυτός συνοπτικά στα μέρη και τα περιεχόμενα του βιβλίου του. Τον ορισμό του ιμπεριαλισμού, την εποχή που είναι κατάστικτη από ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τα παραδείγματα της χιλής, της κούβας και το πιο πρόσφατο της γιουγκοσλαβίας, την περίπτωση της ελλάδας (σχέδιο μάρσαλ, επιβολή χούντας κτλ), την εθνική ανεξαρτησία που απωλέσαμε (ναι, αλλά πότε την είχαμε και την χάσαμε;) μέχρι και τις ντομάτες βελγίου στα σούπερ μάρκετ. Απέφυγε ωστόσο να επεκταθεί στα πιο βαριά, θεωρητικά ζητήματα, για τα οποία το κοινό του –στην πλειοψηφία του τουλάχιστον- ήταν μάλλον ανυποψίαστο.

Στο τέλος έκλεισε με τους στίχους του φώντα λάδη από την χρυσή δεκαετία με τις βάτες.

Τα πορτοκάλια απούλητα
Τα μήλα πεταμένα
Κι οι γέροι στα μπαλκόνια τους
Σα φύλλα μαραμένα

Κι εμείς στην πόλη μια ζωή
Υπάλληλοι κι εργάτες
Να κουβαλάμε ολημερίς
Τα αφεντικά στις πλάτες

Κι απέξω από την πόρτα μας
Οι ξένοι σούρτα φέρτα
Το αίμα, τον ιδρώτα μας
Να πίνουνε αβέρτα

Η εκδήλωση έκλεισε με εισπρακτική επιτυχία για το εκδοτικό του κψμ, που πούλησε αρκετά κομμάτια, αλλά χωρίς να ακολουθήσει κάποιος γύρος ερωτήσεων, παρεμβάσεων κτλ. Μετά το τέλος η κε του μπλοκ διέκρινε ανάμεσα στους παρόντες, στα πηγαδάκια που σχηματίστηκαν, το γιώργο ρούση –που είναι επιστήθιος φίλος του χρύση- κι ένα μικρό κλιμάκιο της ανταρσύα –με χάγιο, πι σωτήρη, τουλιάτο- που είχαν μόλις τελείωσει από το πανελλαδικό τους συντονιστικό στην ασοεε.

Από ένα πρόχειρο ξεφύλλισμα του βιβλίου πρόλαβα να σημειώσω τα εξής ενδιαφέροντα.
Ο λιόσης λέει ότι το σχήμα της εξάρτησης δεν αποτελεί θεωρία, όπως λένε οι αντίπαλοί του. Στέκεται ενάντια σε όσους μιλάνε για κατοχή στη σημερινή συγκυρία. Θεωρεί ότι η χρήση του όρου «εξάρτηση» δε σημαίνει ότι η εγχώρια αστική τάξη δε συμμετέχει οικειοθελώς στην εε  και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Παραδέχεται ότι στις ομιλίες της αλέκας υπάρχουν συχνές αναφορές στην εξάρτηση (αλλά ότι η κυρίαρχη άποψη του κόμματος είναι εντελώς διαφορετική. Κι ασκεί κριτική –πέραν του κκε- στις Θέσεις του μηλιού και τις θέσεις του ναρ, τσιτάροντας όμως κυρίως δελαστίκ, ο οποίος γράφει σε σταθερή βάση τα δικά του, και δεν είναι ακριβώς αντιπροσωπευτικό δείγμα για τις απόψεις του ρεύματος. Περισσότερα θα μπορούμε να πούμε μετά την ανάγνωσή του.

Σε κάθε περίπτωση η κε του μπλοκ πιστεύει ότι το βιβλίο του λιόση είναι ενδιαφέρον και χρήζει «αντιμετώπισης» από την πλευρά του κόμματος με δύο συγκεκριμένους τρόπους. α. απάντηση-βιβλιοκριτική, πχ με ένα θεωρητικό άρθρο στην κομεπ. β. έκδοση βιβλίων και μελετών –μικρές μπροσούρες πχ- με αντίστοιχη θεματολογία –για την εξάρτηση ειδικά και τον ελληνικό καπιταλισμό γενικότερα.

Κι ο πρώτος ομιλητής; Γιατί παραλείψαμε την παρέμβαση του μαυρουδέα; Αυτή παραλείφτηκε σκόπιμα, για να τη δούμε ξεχωριστά, σε επόμενη ανάρτηση, καθώς –κατά την προσωπική μου αντίληψη- είχε και το περισσότερο ζουμί.

57 σχόλια:

demis είπε...

"Είκοσι χρόνια παίζοντας
αντί χαρτιά βιβλία,
είκοσι χρόνια παίζοντας,
έχασα τη ζωή..."

Anonymous anonymous είπε...

Καταλαβαίνεις τι έκανες; Έχεις συνείδηση της πράξης σου;

Αν όχι να σού πω εγώ. Κατάντησες ανταποκριτής σε μια αντι-κομματική εκδήλωση.

Την άθλια πρόσφατη δήλωση του Μαυρουδέα που υβρίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο το Κόμμα την έχεις δει;

Το ότι ο Χρύσης υπέγραψε δήλωση στήριξης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το ξέρεις;

Το ότι ο Καλτσωνης εδώ και καιρό έχει αποστασιοποιηθεί από το Κόμμα το ξέρεις;

Ξέρεις ποιός είναι ο Ρούσης που "είδες" στο ακροατήριο;

Ρητορικά τα ερωτήματα. Τα ξέρεις όλα αυτά. Και γράφεις ό,τι γράφεις μέσα σε μια προεκλογική περίοδο στην οποία η αστική τάξη θέλει να συντρίψει το ΚΚ...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κοίτα τι έκανες! Έχεις συνείδηση της πράξης σου; ΑΝ όχι να σου πω εγώ. Κατάντησες σχολιαστής σε μια αντι-κομματική ανάρτηση. Τον άθλιο ρόλο του μπρεζνιεφικού απολιθώματος τον έχεις δει; Το ότι ο ντέμης που σχολίασε πιο πάνω έχει δηλώσει ανοιχτά ότι στήριξε το σύριζα το ξέρεις; Ξέρεις τι πάστας είναι αυτοί που διαβάζουν αυτό το μπλογκ;
Ρητορικά τα ερωτήματα. Τα ξέρεις όλα αυτά. Και σχολιάζεις δίνοντας αξία σε αυτό το αντικομματικό κείμενο μέσα σε μια προεκλογική περίοδο που οι ηλίθιοι θέλουν να συντρίψουν τα νεύρα μας.

Πίσω στην τρύπα σου ανώνυμους

demis είπε...

Απολίθωμα,

Να προσέχεις τις κακές παρέες! Και τα κακά κείμενα..


Eponymous eponymous
Για ψηφοφόρους φρόνιμους ;-)

Ανώνυμος είπε...

Καλά Ντέμη, εσύ που δεν έχασες τη ζωή τράβα να πάρεις κανά υπουργείο στην κυβέρνηση της αριστεράς...
Όσον αφορά αυτό καθεαυτό το βιβλίο, δεν φέρνει τίποτα καινούριο στην όλη συζήτηση... Γνωστός ο Λιόσης, γνωστοί οι συμπαρομαρτούντες του, ενδιαφέρουσα η σύγκλιση του με τους ΑΝΤΑΡΣΥΕΣ (στο βάθος βέβαια Λαφαζάνης και ΣΥΡΙΖΑ...).
Μια ερώτηση, όχι τόσο καλοπροαίρετη. Γιατί όλοι αυτοί που φωνασκούν ενάντια στο ΚΚΕ δεν συγκροτούν κάτι αντί να παρασιτούν στο σώμα του ΚΚΕ, που σε τελική ανάλυση τους έχει απορρίψει; Να δούμε και πόσα απίδια πιάνει ο σάκος και πόσο γρήγορα θα βρεθούν να συνεργάζονται με τον, ντεμέκ "θανάσιμο εχθρό τους, τον Μηλιό...

Ανώνυμος είπε...

οι στίχοι δεν είναι από τη χρυσή δεκαετία με τις βάτες, τα σκυλάδικα και την ορμητική έφοδο του πρωτόΠΑΣΟΚ (σε αντίθεση με το μεταμοντέρνο νέοΠΑΣΟΚ του Τσίπρα, της Σακοράφα και του Νταβανέλλου...). Είναι από το '70, μετά τη χούντα όταν υπήρχε η ελπίδα ότι τα πράγματα θα πάνε αλλιώς... Όλοι σήμερα ξέρουμε την κατάληξη. Απλά για προβληματισμό βάζω μήπως σε αυτό βοήθησαν και αντιλήψεις σαν του Λιόση για πατριωτικά μέτωπα (τα οποία περιελάμβαναν και το ΠΑΣΟΚ), οι οποίες ήταν κυρίαρχες τότε. Σε κάθε περίπτωση ακριβώς επειδή ξέρουμε, δεν μπορούμε να επαναλάβουμε τα ίδια σήμερα. Καμιά συνεργασία ποτέ και πουθενά με αυτούς που πέταξαν την κόκκινη σημαία στα σκουπίδια και σήμερα τάζουν λαγούς με πετραχείλια! Αυτό ας το καταλάβουν και κάποιοι από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ας δουν αυτούς που αλληθωρίζουν προς την κυβερνητική αγκαλιά...
Δεχτείτε αυτή τη σεμνή διόρθωση ως προς την ιστορία των στίχων!

Υ.Γ. ilithius - ilithius καταλαβαίνεις ότι προβοκάρεις ασύστολα; Μάλλον όχι... Αν έχεις έστω και την παραμικρή σχέση με το ΚΚΕ κόψε το τώρα!

Αναυδος είπε...

Δε θα μπω στην ουσια του βιβλιου ή της παρουσιασης αλλά στο τροπο που εχουν επιλεξει. Απο τα λεγομενα σου δεν υπηρχε επιθεση εναντια στο ΚΚΕ ωστοσο στο λαθροβιο σαιτ τους οι βρωμικες επιθεσεις και οι αηθεις χαρακτηρισμοί βολικά σκεπασμενοι με την ανωνυμια (των δειλών) δινουν και παιρνουν. Η συγκυρια επισης θυμιζει το δρυος πεσουσης πας ανηρ ξυλευεται και συνεπως οι λιοσης καλτσωνης συμπαρατασονται με τους εχθρους του ΚΚΕ οσα γλυκερα και μελισταλαχτα κι αν λενε-γραφουν επωνυμα.
Συνεπώς να πανε στο διαολο κι ακομη παραπερα

Ανώνυμος είπε...

καλά τα λένε όλες οι πλευρές ρε παιδιά
αλλά για το βιβλίο θα πούμε τίποτα?
αξίζει τελικώς να το διαβάσει κανεις?

διονύσης

demis είπε...

Ανώνυμε,
Δεν μπορεί παρά να είσαι ο γνωστός ανώνυμος!
Που μοιράζει υπουργεία...
Ο αήττητος!

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Με πρόδωσαν οι σημειώσεις μου. Είχα κρατήσει τη σημείωση ότι οι στίχοι αυτοί γράφτηκαν τριάντα χρόνια πριν κι έκανα ακριβώς την αφαίρεση, ενώ ο λιόσης το εννοούσε χοντρικά μάλλον. Δεκτή με ευχαρίστηση η διόρθωση.

Διονύση η δική μου άποψη είναι ότι αξίζει να το διαβάσεις το βιβλίο, αν κι ακόμα δεν το έχω τελειώσει. Και η αξία δεν πάει πάντα ανάλογα με τον βαθμό συμφωνίας.
Στις τελευταίες σελίδες του, αντί επιλόγου, υπάρχει μια σύντομη ανακεφαλαίωση των περιεχομένων σε 18 σημεία αν θυμάμαι καλά. Μπορείς να διαβάσεις πρώτα αυτά, και αν κρίνεις ότι σε ενδιαφέρει να πράξεις ανάλογα.

Σσ: στην εκδήλωση υπήρχε επίθεση εναντίον της ηγεσίας του κουκουέ, κυρίως από το μαυρουδέα, και κατά δεύτερο λόγο μια πιο μετριοπαθής από το χρ(ο)ύση. Αυτά στο δεύτερο μέρος όμως.

Ανώνυμος είπε...

Το καλάμι σου είναι ανίκητο κύριε ποιητά! Και ναι είμαι ένας από αυτούς τους ανώνυμους που δεν αντέχουν την κενή φανφάρα σου! ;-)

Αναυδος είπε...

Διονυση
Η γνωμη μου ειναι οτι ολα αυτα ειναι προσχηματικά (βιβλία για την εξαρτηση και τον ιμπεριαλισμό, η αναφορά οτι δηθεν το ΚΚΕ δεν ακολουθει το προγραμμα του και αλλα που θα τα ονομαζα φαιδρα αν δεν ηταν επικινδυνα)

Το ζητουμενο για ολους από το συριζα μεχρι την ανταρσυα το λιοση κλπ ειναι το ΚΚΕ να ενδωσει και να μπει σε ενα μετωπο που στοχο εχει να διαπραγματευτει με το κεφαλαιο ωστε τα επεχειρα της κρισης να μοιραστούν ‘δικαιοτερα’ δηλ. με λιγοτερες απωλειες στα στρωματα που μεχρι προτεινος στήριζαν στη κοινωνια το νεοφιλελευθερισμό και σαν ανταλλαγμα επερνα μερος από την αποσπομενη υπεραξία της εργατικής ταξης.

Αυτή ειναι η ουσια και αυτη την κανουν γαργαρα ολοι τους μιλωντας για διαφορα ασχετα και προσπαθωντας να πληξουν το ΚΚΕ οχι για την ουσια της πολιτικής του (γιατι τοτε θα πεσουν οι μασκες των μικροαστων και των γραφειοκρατων) αλλα μεταφεροντας τη κουβεντα αλλου

Για τον ψηστη στα γκουντυς η το χαλυβουργό ή τον μπλοκακια μικρη σημασια στη ζωη του εχει το χρεος και το μνημονιο. Κολαση η ζωη του το 2008 κολαση και το 2012 και η λυση γι αυτό ειναι να απαλλοτριωθούν τα αφεντικά . Για καποια ομως στρωματα της κοινωνιας δεν ηταν ετσι τα πραγματα ουτε τα αφεντικά αποτελουσαν το μεγαλο τους προβλημα

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Anonymous anonymous,
αν νομίζεις πως με αφορισμούς μπορείς να υπερασπιστείς, πόσο μάλλον να περιφρουρίσεις τα χαρακτηριστικά του Κόμματος μας είσαι βαθιά νυχτωμένος.
Με το να κλείνεις τα μάτια και τα αυτιά σου σε ό,τι συμβαίνει γύρω σου δεν καταφέρνεις τίποτα παρά να αφοπλίζεις τον εαυτό σου, το Κόμμα μας και εντέλει την ιδεολογία μας από θέσεις και επιχειρημάτα τα οποία καλούμαστε να αντιτάξουμε στις όποιες αποχρώσεις εκδηλώνεται σήμερα η κυρίαρχη ιδεολογία.
Αν έχεις να πεις κάτι ουσιαστικό για το βιβλίο ακόμη και για τις θέσεις αυτών που καταγγέλεις οφείλεις να το πεις και να βοηθήσεις στην ανάπτυξη της σκέψης μας.Αν όχι, κάτσε και διάβασε, αμφισβήτησε και σύνθεσε γιατί αλλιώς δεν βοηθάς κανέναν ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό.Αν μη τι άλλο, η αμφισβήτηση είναι αυτή η οποία καλλιεργεί την κριτική, διαλεκτική σκέψη και στον αντίλογο είναι που πρέπει να απαντήσεις, με σοβαρότητα και επιχειρημάτα για να ατσαλώσεις και να ατσαλωθείς στο στίβο της ταξικής πάλης.
Η στάση σου είναι τουλάχιστον παιδαριώδης αν όχι προβοκατόρικη.

Καπετάν Ανέβας

Ανώνυμος είπε...

το χειρότερο από την εκδήλωση ήταν ότι δεν επιτράπηκε να ακολουθησει συζητηση και παρεμβασεις.

η σύγκρουση έχει κορυφωθεί απότομα και δεν βοηθανε σε τίποτα μισοκουβεντες και υπαινιγμοί. δεν υπαρχει χρόνος, πως το λένε.

π.χ. η συγκεκριμένη ομαδα προτείνει επιστροφή του ΚΚΕ στην τακτική του ΑΑΔΜ. Ωραία. τι σημαίνει αυτο στο δια ταυτα; κριτική πίεση/υποστηριξη προς την ηγεσία του ΚΚΕ; επιδιωξη για τομη με το μεταβατικό προγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από τη στιγμή που το πρόγραμμα του ΑΑΔΜ δεν είναι το προγραμμα του σοσιαλισμού; επιδίωξη για τομή με την αριστερή πτέρυγα (Λαφαζανης) του ΣΥΡΙΖΑ;

αυτά πρέπει να τα απαντήσουν γρήγορα, εάν o σκοπός είναι να μη γίνουν μια περιθωριακή λέσχη.

υγ: εάν σας ενδιαφερει μπορείτε να αναζητησετε στο νετ μια συνεντευξη που έδωσε στις 13-5 στην ευρωκομμουνιστικη "Εποχή" ο Καλτσώνης.

drazen

demis είπε...

Κάπου λέει ο Πανούσης σε ένα σκετσάκι:
"Αγάπη... Φέγε μου ένα ποτήγι νεγό!"
Αν, τώρα, εσύ ακούσεις μόνο το "αγάπη", λογικό δεν είναι να υποθέσεις πως πρόκειται για μια εκδήλωση τρυφερών συναισθημάτων;

Το θέμα είναι να έχεις συνολική εικόνα των πραγμάτων. Μα κι έτσι ακόμη, ουδετερότητα δεν υπάρχει! Καθημερινά καλείσαι να πάρεις θέση. Και οι ελιγμοί, βέβαια, επιτρέπονται. Αρκεί να μην είναι κωλοτούμπες.
Την κριτική πρέπει να την επιδιώκουμε κι όχι να την φοβόμαστε. (Τα περί καλόπιστης και κακόπιστης δεν ξέρω σε ποια βάση στέκονται -άπαξ και βρίσκεσαι σε άλλο πιλιτικό χώρο η κατάταξη, απ' ό,τι ξέρω, γίνεται αυτόματα).
Όσο για τον στίχο, μπορεί να συνπυκνώνει νοήματα, που αλλιώς δε λέγονται σε χίλιες αράδες!
Αρκεί, κάτω απ' την κάσκα, να μην είσαι λάσκα.. όπως κάτι φρόνιμοι ανώνυμοι!

Ανώνυμος είπε...

Δεν έχω υπόψη μου να υιοθέτησε ποτέ τη λογική του γενικώς πατριωτικού μετώπου. Πάντα μίλαγε για αντιιμπεριαλισμό. Η λογική αυτή το έδεσε με το λαό, το μαζικοποίηση, το προφύλαξε από τη συρρίκνωση την εποχή του αριστερού ΠΑΣΟΚ, το προστάτεψε από τη διάλυση την εποχή του δεξιού Συν. Ταυτόχρονα δεν έκρυβε τις συνολικές θέσεις του.Διάφορες διατυπώσεις οδηγούν σε λαθεμένα συμπεράσματα. Παράδειγμα: "ο ζητουμενο για ολους από το συριζα μεχρι την ανταρσυα το λιοση κλπ ειναι το ΚΚΕ να ενδωσει και να μπει σε ενα μετωπο που στοχο εχει να διαπραγματευτει με το κεφαλαιο ωστε τα επεχειρα της κρισης να μοιραστούν ‘δικαιοτερα’ δηλ. με λιγοτερες απωλειες στα στρωματα που μεχρι προτεινος στήριζαν στη κοινωνια το νεοφιλελευθερισμό και σαν ανταλλαγμα επερνα μερος από την αποσπομενη υπεραξία της εργατικής ταξης." Ποια στρώματα είναι αυτά; Εάν ο σημερινός συσχετισμός δεν επιτρέπει την ανατροπή των αστών, αλλά μπορεί να κερδίσει ακύρωση του μνημνίου, ακόμα και κάποιων μέτρων, θα είμαστε αδιάφοροι; Πολιτικοί ελιγμοί δεν απαιτούνται;

σχετικά άσχετος... είπε...

σκόρπιες σκέψεις:

- Θεωρώ πως σε τέτοιες εκδηλώσεις καλό είναι μετά να ακολουθεί διάλογος, εκεί είναι το ζουμί!Εκεί απελευθερώνονται οι ομιλητές, εκεί αρχίζουν να μπαίνουν στο κλίμα και οι λιγότερο σχετικοί της αίθουσας...

- Χωρίς να ζω και να αναπνέω για τις εκλογές, μερικές φορές νομίζω πως οι αριστεροί συμπεριφέρονται σαν να μην έγιναν, σαν να μη πέρασε μια μέρα, σαν να μην έγινε τίποτα...

- Κομμουνιστής και γουστάρει την ελευθερία, λαμπρό πράγμα, σπάνιο στις μέρες μας και στις παρέες μας...

Ανώνυμος είπε...

Κυρίως πρόκειται για τα στρώματα των ευρωλιγούρηδων διανοουμένων, πρώην εκσυγχρονιστών, σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ. Με οποιονδήποτε τρόπο θα πρέπει να αποφευχθεί κάθε συνεργασία μαζί τους. Όχι για λόγους ιδεολογικής καθαρότητας αλλά απλής επιβίωσης του λαού. Σε αυτό το πλαίσιο πολιτικά δεν θα ήταν χρήσιμη μετωπική συνεργασία με ανένταχτο κόσμο?

Ανώνυμος είπε...

Σε αυτο το περιβαλλον καπιταλιστικης κρισης δεν υπαρχουν περιθωρια να δωσει η αστικη ταξη κατι "ουσιαστικο". Χρειαζεται αγωνας για την ανατροπη της (κ μονο ενας τετοιος αγωνας μπορει να αναγκασει τους αστους σε υποχωρησεις).

Ανώνυμος είπε...

Demi,
δηλαδή όσοι ψήφισαν ή στηρίζουν το ΚΚΕ είναι "φρόνιμοι", και όσοι ΣΥΡΙΖΑ "ατίθασοι"; Τι λες μωρέ κυρ Παντελή του 2012; "Φρόνιμοι" αυτοί που απολύονται από τη δουλειά τους επειδή απεργούν και συγκρούονται με τα αφεντικά τους και "ατίθασοι" αυτοί που περιμένουν τον μεσσία Alexis να τους λύσει το πρόβλημα χωρίς αυτοί να κουνήσουν το δακτυλάκι τους!
Εκτός από αμετροέπεια έχεις και θράσος κύριε ποιητά!

demis είπε...

Να σου πω και το άλλο:

"Αέρας κοπανιστός" φυσά στο μυαλό της Αλέκας, και σηκώνει τρικυμία εν κρανίω!
Ο Σύριζα κινδυνεύει, τουλάχιστον όσο και το ΚΚ από τον κοινό τους εχθρό.
Όταν το αντιληφθούν αυτό, όμως, θα είναι πολύ αργά για δάκρυα.
Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά..

Να σε πω, τώρα, και το ριζ/κό σου?

Αγαπημένοι αριθμοί: +άπειρο & βάλε
Αγαπημένα ζώα: κάβουρας, αχινός
Κόμμα με το οποίο ταιριάζεις: Θα υπήρξε, δε θα υπήρξε? Πρέπει να υπήρξε.. χμ!
Χρώμα: Κόκκινο χλωμό, που πάει να σβήσει..

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ντέμη, επειδή τα τελευταία σου σχόλια είναι προκλητικά άσχετα από τα θέματα των αναρτήσεων, μήπως να το γύριζες στο μσν, με όποιον ενδιαφέρεται για αυτά που λες;

Ανώνυμος είπε...

Και οποίος δε θέλει να αγωνιστεί για την ανατροπή, αλλά για τα άμεσα, πετιέται από το κίνημα, οποτε δεν πρόκειται να συμβεί καμία αλλαγή προς τα μπρος? Ούτε και να πειστεί για την ανάγκη συνολικότερης ρήξης.

Ανώνυμος είπε...

το κόκκινο δεν σβήνει ποτέ, εκτός για αυτούς που προτιμάν το ροζ ή το σομόν! Εδώ προσπάθησαν άλλοι κι άλλοι και δεν τα κατάφεραν, λες εσύ να είσαι πιο αποτελεσματικός; Άντε στην "αριστερή" σου στρούγκα να συζητάς για τον Ολαντρέου και τις λοιπές επικοινωνιακές παρλαπίπες!

Ανώνυμος είπε...

ειναι υπο την επηρεια των ουσιων που καπνισε στο φεστιβαλ ο ντεμης !κ

demis είπε...

Δεν έχω μσν, φίλε απολίθωμα.
Ό,τι λέω, το λέω φανερά!
Και μπορεί να είναι προκλητικό, όχι όμως άσχετο (τώρα, αν σε εκνευρίζει, πάω πάσο).
Τα σχόλια μου, όσο κι αν δεν το βλέπεις, άπτονται της κρισιμότητας της στιγμής. Μιλάω, βέβαια, σε ώτα περήφανα, αλλά αυτό δεν θα με κάνει να πάψω να μιλάω.
Οι ζυμώσεις που συντελούνται ΤΩΡΑ είναι καθοριστικές για την πορεία του κοσμάκη, από εδώ και πέρα
(Και εγώ κι εσύ, σε αυτόν τον κοσμάκη ανήκουμε).
Στο πλαίσιο αυτών των ζυμώσεων δεν είναι και οι αναλύσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις κλπ. με.. τσάι και συμπάθεια??? (έχω ιδία πείρα..)
Συγχώρεσέ με που βλέπω το δάσος, κι όχι το δένδρο...

Αναυδος είπε...

Προς ανων 11:15

Τα στρωματα που εχουν εξαγοραστει απο τον καπιταλισμό και αποτελούν την εκλογικη βαση των αστικων κομματων ειναι κυριως οι δημοσιοι υπαλληλοι οι μικροαστοί, η διανοηση και η εργατικη αριστοκρατια. Ειναι τα στρωματα αυτά που δεχτηκαν σαν αμοιβη μεγαλο μερος των κονδυλιων της ΕΕ για καταρτιση, για δημιουργια μικροεπιχειρησεων κλπ. Ειναι εκεινα τα στρωματα που αναπαραγουν την κυριαρχια του κεφαλαιου διαμεσου του αστικου κρατους και αμοιβονται με μερος της αποσπομενης υπεραξιας . Δυστυχως επισης ειναι και το πιο οργανωμενο κομματι του συνδ κινηματος σημερα δημ,ιουργοντας τρομερες δυσκολιες στη ριζοσπαστικοποιηση του.

Η ερωτηση σου αν το ΚΚΕ αρνειται την ακυρωση του μνημονιου ειναι το λιγοτερο προβοκατορικη η δειχνει αγνοια για τον αγωνα του ΚΚΕ το τελευταιο 2-χρονο. Οι απεργιες που πρωτο το ΠΑΜΕ προκηρυξε (επειδη οι εργοδοτικες συνδ ηγεσιες εχουν ηδη παραδοσει τα οπλα) δεν ηταν για να καταργηθει ο καπιταλισμός αλλα για να ακυρωθουν τα μετρα. Οι ναυτεργατες, οι ξενοδοχουπαλληλοι , στα τροφιμα-ποτα και αλλου η παλη ειναι εναντια στην επιθεση της αστικης ταξης σημερα. Ηπεριφρουρηση των γενικων απεργιων της γσεε-αδεδυ εγινε μονο απο το ΠΑΜΕ οταν οι δυναμεις συριζα και πασκε ειτε κοιμοντουσαν ειτε προχωρουσαν ανοικτα σε απεργοσπασια Οι λαικες επιτροπες που εμποδιζουν τη ΔΕΗ να κοψει το ρευμα η ανοιγουν τα διοδια δεν ανατρεπουν τον καπιταλισμό.

Ο ελιγμος που σε φερνει στην αγκαλια του καπιταλιστικου φιδιου καλο ειναι να αποφευγεται Η ορθη επιλογη του ΚΚΕ να οικοδομησει σχεδον απο το μηδεν ενα ταξικο συνδικαλιστικο κινημα ειναι η μονη προυποθεση για οποιαδηποτε διαπραγματευση Ταξικο συνδ κινημα δεν χτιζεται με κομπρεμι με συμβιβασμενους συνδικαλιστες και χρεοκοπημενες ηγεσιες αλλα απευθυνομενος ατομικα στον καθε εργαζομενο.

Αν εχεις τη γνωμη οτι με τους δημ υπαλληλους να εχουν στην ουσια αποδεχτει αμαχητι τις μειωσεις 20-30% του μισθου του και τους ιδ. υπαλληλους να υπογραφουν μονοι τους μειωσεις 10-30% μια κυβερνηση ‘αριστερη’ θα ανατρεψει το μνημονιο εισαι πολυ γελασμενος

Αναυδος είπε...

Υπαρχει και μια αλλη πλευρα των συμμαχιων
Οταν διαπραγματευεσαι με τον καπιταλισμο ειναι βεβαιο οτι απο την πιτα θα παρεις ενα μικρο μερος. Πως το μικρο αυτο μερος αυτο θα κατανεμηθει στους συμμαχους αυτο θα καθοριστει απο ποσο κοντα ειναι οι συμμαχοι αυτοι στ’ αφεντικά. Απο τετοιου ειδους μοιρασιες η εργατικη ταξη παντα βγαινει χαμενη αν και εχει καταθεσει το μεγαλυτερο μερος των θυσιων
Αρα σημερα η εργατικη ταξη πρεπει να φτιαξει η να επανακαταλαβει τα συνδικατα πρωτα και μετα να σκεφτει συνεργασιες με πολιτικους φορεις (Συριζα, ανταρσυα κλπ) που εσχατως πλασαρονται σα συμμαχοι της

Συνεπως ολη η ελλαδα μια χαλυβουργια να μαθουμε να παλευουμε εναντια στα αφεντικα και οχι να ονειρευοματσε αριστερες κυβερνησεις και αλλες αυταπατες που θ μας γυρισουν στη μιζερια μας για αλλα 10-20 ρονια. Οργανωση και αγωνας

Οταν η εργατικη ταξη εφορμα για την καταληψη της εξουσια τοτε χρειαζεται συμμαχους που τους πληρωνει απο τα δικα της κερδη (π.χ νεπ, ολη η γη στα σοβιετ κλπ)

Ανώνυμος είπε...

Οποτε οι δημόσιοι υπάλληλοι συνολικά όχι απλά δεν ανήκουν στην εργατική τάξη, αλλά είναι και εχθροί της, ζώντας από την υπεραξία της? Αυτό είναι θέση του ΚΚΕ?

StJuste είπε...

Καλά, σφυροδρέπανε κάνε κοπυπειστ όσα λέγονται τώρα, για μια επετειακή ανάρτηση σε κανά εξάμηνο του τύπου "το μεγάλο ξεβράκωμα των συνιστωσών" (εντός και - για την ώρα και τυπικά - εκτός ΣΥΡΙΖΑ). [ βέβαια σαν τίτλος δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, σού'χω εμπιστοσύνη όμως μπορείς να βρεις καλύτερο].

Η ζύμωση του "τώρα", τι θα γίνει "τώρα", έχουμε "κοινό εχθρό" τώρα..

Σε δυο μήνες ΔΕΝ θα είναι "τώρα"?
Μήπως κανένας πιστεύει ότι ο Τσίπρας θα του δώσει ό,τι του κλέψανε "τώρα"?
Ρε ακόμα και τοις μετρητοίς να τον πάρεις , ο άνθρωπος μιλάει για επαναδιαπραγμάτευση ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, παναπεί ν'αλλάξει τα μυαλά σε αυτούς που σήμερα γελάνε στα μούτρα του (Ολάντ - Μέρκελ).
Το "τώρα" που υπόσχεται ο Τσίπρας είναι το "χτες" που δεν έδωσε ο "λεφτά υπάρχουν".

Το μόνο "τώρα" εν τέλει, είναι το "τώρα" λαέ κάτσε στη γωνία και δες τον ντριμπλαδόρο να διαπραγματεύεται με ατάκες.

Βιδώνονται ορισμένοι που οι ΚΚΕδες μένουν αμετακίνητοι. Έπρεπε να το είχαν χωνέψει ότι τα δοντάκια τους είναι πάααααρα πολύ αδύναμα για μας αρπάξουν.

Αναυδος είπε...

Για οποιονδηποτε θελει να αποκαλειται μαρξιστης οι δημοσιοι υπαλληλοι δεν ειναι εργατικη ταξη γιατι δεν παραγουν εμπορευματα και αρα υπεραξια. Πληρωνονται απο τους φορους που μαζευει το αστικο κρατος και οι φοροι αυτοι προερχονται ειτε απο τα κερδη (αρα απο την υπεραξια της ετ) ειτε απο το εισοδημα της εργατικης ταξης. Επισης συμμετεχει ενεργα στην αναπαραγωγη του συστηματος π.χ φορολογια, σωμ ασφαλειας στρατος, υπουργεια εκπαιδευση κλπ. Ακομη και υπηρεσιες οπως η υγεια και η καθαριοτητα στοχο εχουν την αναπαραγωγη της εργατικης δυναμης και οχι την προσφορα υπηρεσιων στο λαο οπως αφελως πολλοι πιστευουν. Για το λογο αυτο ο δημοσιος τομεας στελεχωνεται με μεγαλη προσοχη απο τα αφεντικα ειτε χρησιμοπιοωντας τα πιστοποιητικα κοινωνικων φρονηματων ειτε το μεσο και το ρουσφετι φροντιζοντας η συντριπτικη πλειοψηφεια να ειναι δικη του,
Οποιος εχει απορια ας δει τα αποτελεσματα των εκλογων στην αδεδυ

Σιγουρα υπαρχουν ορισμενες ομαδες εργαζομενω στο δημοσιο (καθαριοτητα, νοσηλ, προσωπικο ) που και η εργασια τους αλλα και ο μισθος τους τους φερνουν πολυ κοντα στην εργατικη ταξη (αυτο αντανακλαται και στη συνιδκαλιστικη τους ψηφο).

Η πλειοψηφεια ομως των δημ υπαλληλων ειναι στοιχημενη πισω απο το κρατος-εργοδοτη που ομως ειναι και το κρατος των αφεντικων. Γι αυτο και η κριτικη των πολιτικων σχηματισμων που υποστηριζει (συριζα, ανταρυσα, αριστερο πασοκ κλπ) περιοριζεται στο χρεος και την αποπληρωμη του αφηνοντας στο απυροβλητο τον καπιταλισμο και την ΕΕ.

Εναι εχθροι της εργατικης ταξης ?
Απο τη θεση τους στην παραγωγη ναι
Απο την πολιτικη τους θεση στηριζοντας τα κομματα του κεφαλαιου ναι
Ειναι χαμενη περιπτωση ? Οχι αλλα μονο σε ατομικο επιπεδο μακρια απο τις πολιτiκες τους οργανωσεις.

demis είπε...

Eγώ ένα πράγμα θα πω, και μετά θα σιωπήσω, μιας κι ο οικοδεσπότης μου 'δειξε την πόρτα:

Αν είσαι κομμουνιστής, μπορεί να είσαι και ΚΚΕ.
Αν είσαι ΚΚΕ, δεν είσαι απαραίτητα και κομμουνιστής! (για λίγους)

Το trademark από μόνο του, πολύ λίγα λέει, αν δεν συνάδει με τις πράξεις και δεν ριζώνει βαθιά στον λαό.

Οι μικρόνοοι και οι φοβικοί δεν έχουν θέση στο λαικό κίνημα. Και από τέτοιους κυβερνάται σήμερα το κόμμα.

Δυστυχώς, τα τραγικά λάθη του παρελθόντος δεν έγιναν παραδείγματα προς αποφυγήν.

Άλλοι καπνίζουν..
Κι άλλοι βλέπουν οράματα!

Καλή τύχη!

Ανώνυμος είπε...

Ντεμη, αν θες να ασχολεισαι με τη μεταφυσικη και την αστρολογια (δημοφιλεστατο χομπυ του χωρου σου) καντο με καποιον που στην πραγματικοτητα θα το εκτιμησει. Για τις κωλοτουμπες συμφωνουμε απολυτα και χαιρομαι που αρχισες τη σκληρη κριτικη στο "κομμα" σου. Διαφωνω καθετα με το απολιθωμα οτι τα σχολια σου ειναι προκλητικα. Απλα το υφος σου αλλαξες και εχει γινει λιγο πιο υπεροπτικο (οσο παταει η γατα γιατι εισαι και φυσει ευγενης), αλλα κατα τα αλλα το ιδιο "πωωωωωω...." και χασμουρητο προκαλεις με πριν. Εισαι δηλαδη χαρακτηριστικη περιπτωση ανθρωπου που μπορει να μιλαει με τις ωρες και να μην λεει στην πραγματικοτητα απολυτως τιποτα.

Στο μοναδικο που ειπες και αξιζει καποια απαντηση, σου λεω: αν θεωρεις πραγματικα οτι ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ εχουν κοινο εχθρο, λυπαμαι αλλα εισαι ενας ανοητος αιθεροβαμων χωρις καμια επαφη με την πραγματικοτητα. Εσυ και οι φιλοι σου μπορειτε να βαυκαλιζεστε με την ιδεα οτι τα αστικα επιτελεια πολεμουν το ΣΥΡΙΖΑ ή οτι αυτος παιζει καποιο θετικο ρολο στο κινημα. Την καθημερινη πειρα των εργαζομενων που αποδεικνυει το αντιθετο πετα την στα σκουπιδια. Αν παλι δεν το νομιζεις, που ειναι και το πιθανοτερο, βρες πιο εξυπνο τροπο να κανεις τη φτωχη σου προπαγανδα. Ρωτα κανεναν πρωην πασοκο να σου μαθει. Ξερεις, απ αυτους που πριν κανα εξαμηνο "αγανακτησαν" ξαφνικα με το κομμα τους και εδω και δυο μηνες ειναι 24 ωρες το 24ωρο πρωτοποροι στον αγωνα σας εναντια σε..... κατι τελοσπαντων.

Οσο για σενα Anonymous, απεδειξες για αλλη μια φορα τι ρολο παιζεις. Σου ειχε εξηγηθει τι σκατα ειναι αυτο το "αντικομματικο" και επιμενεις. Σου ειπαν κι εγω και αλλοι πολλες φορες οτι κανεις κακο στο κομμα αν εχεις και την παραμικρη σχεση μαζι του (προσωπικα δεν σε πιστεψα ουτε για ενα δευτερολεπτο). Ενας κομμουνιστης, με την παραμικρη υποψια οτι κανει κακο στο κομμα του, θα το βουλωνε κατευθειαν ή θα αλλαζε ροτα. Εσυ συνεχισες και με τις τελευταιες παρουσιες σου πιστευω να πειστηκε και ο πιο αφελης για το ποιον σου. Σ΄αυχαριστω για το οριστικο ξεσκεπασμα σου. Διαλεξε αλλο nick, μηδενισε και ξαναρχισε.

Ανώνυμος είπε...

Και μην κλαψουριζεις σε παρακαλω, κανεις δεν σου δειξε την πορτα (τωρα ειδα το τελευταιο σου σχολιο). Μονο εσυ θα μπορουσες να υποθεσεις κατι τετοιο.

Ο πιο πανω ανωνυμος

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ντέμη διάβασε σε παρακαλώ ξανά τα σχόλια που έχεις κάνει από την αρχή και πες μου πόσα από αυτά έχουν σχέση με το θέμα της ανάρτησης.
Αν θέλεις θα κάνω μια ανάρτηση με τίτλο "η κρισιμότητα της συγκυρίας" να γράφεις ό,τι θες και να συζητάς με όποιον δεν έχει περήφανα αυτιά σαν και μένα. Αλλά όταν σου γράφω ότι τα σχόλιά σου είναι άσχετα με το θέμα μας κι εσύ καταλαβαίνεις ότι σου δείχνω την πόρτα, προφανώς υπάρχει πρόβλημα συνεννόησης. Οι συζητήσεις στο διαδίκτυο γενικότερα έχουν όρια. Κι εμείς μάλλον τα έχουμε βρει

Ανώνυμος είπε...

Επομένως το ΠΑΜΕ θα πρέπει να αποχωρήσει από την ΑΔΕΔΥ. Σωστά? Επίσης, αν ακολουθήσουμε τη λογική ότι οποιος δεν παράγει εμπορεύματα δεν είναι εργάτης, καταλήγουμε στη θεώρηση ότι ένα αρκετά μικρό κομμάτι των μισθωτών συνιστά το ελληνικό προλεταριάτο. Δεν ήξερα ότι το ΚΚΕ είχε τέτοια ανάλυση.

Αναυδος είπε...

Κοιτα απο ενα σημειο και μετα ετσι ειναι αμα ετσι νομιζεις

Το ΚΚΕ εχει παραταξη μεχρι και στα επιμελιτηρια συνεπως απλωνει την επιρροη του οπου μπορει χωρις ομως ψευδαισθησεις οτι μπορει ορισμενοι χωροι να τραβηχτουν μαζικα στην παλη για την ανατροπη του καπιταλισμου ι

Οι εργαζομενοι στην παραγωγη εμπορευματων ειναι η πλειοψηφεια του εργατικου δυναμικου στην Ελλάδα. Η αναγνωση μιας στατιστικης επετηριδας δε βλαπτει. Οι δημ υπαλληλοι παντως δεν ανηκουν σε αυτούς. Διαβασε λιγο το κρατος και επανασταση η τον μαρξ για το κρατος να ανοιξεις λιγο τους οριζοντες σου.

Με λιοση και κψμ δε γινεται δουλιά (η με αλλα λογια ομοιως οιμοιω αει πελαζει)

Ανώνυμος είπε...

H ανάλυση του ΚΚΕ είναι ότι ΟΛΟΙ οι μισθωτοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι και έτσι τελικά τους δίνει κάτι θηριώδη ποσοστά του τύπου 70%.

Είναι στην άλλη άκρη από την ανάλυση του Πουλαντζά που προσέφερε στον μαρξισμό την νέα μικροαστική τάξη και την συνεχή παλινδρόμηση της προς την εργατική ή την αστική ανάλογα με το αν αναλαμβάνει εκτελεστικά ή διευθυντικά καθήκοντα.Ο Πουλαντζάς παραμίκραινε την εργατική τάξη,το ΚΚΕ έχει την τάση να την απλώνει.

Όσον αφορά το θέμα της ανάρτησης ,θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια η ηγεσία του ΚΚΕ έχει κάνει δεξιά στροφή με αριστερό φλας.Το πρόγραμμα του ΑΑΔΜ όταν εκπονήθηκε δεν ήταν κάτι άλλο από μια πρόχειρη συρραφή στερεοτύπων της πολιτικής συμμαχιών του κομμουνιστικού κινήματος.Δεν είναι όμως αυτό το θέμα.

Το θέμα είναι γιατί αυτό το πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε.Το σκεπτικό ¨η κρίση επιβάλλει στρατηγικές απαντήσεις" δεν λέει τίποτα απολύτως.Το ΑΑΔΜ πετάχτηκε στα σκουπίδια γιατί εν μέσω τέτοιας κρίσης,οικονομικής και εκπροσώπησης,θα υποχρέωνε το ΚΚΕ να αναζητήσει συμμαχίες,να επεξεργαστεί τακτικές και ελιγμούς,να εντοπίσει τους κόμβους για την ανατροπή της αστικής πολιτικής και εξουσίας.

Κάπως έτσι οδηγήθηκε στην απάντηση "αυτά που λέτε δεν είναι εργατική εξουσία" απέναντι σε κάθε πρόταση.Κάπως έτσι εγκατάλειψε ακόμα και την θέση για αποδέσμευση από την ΕΕ,και παραπομπή της στις καλένδες της εργατικής εξουσίας.

Απέναντι στο δίπολο άμεσες λύσεις χωρίς ρήξη και παραπομπή της ρήξης στην δευτέρα παρουσία απαιτείται η αριστερά να διαμορφώσει μια άμεση πρόταση μετασχηματισμού της κοινωνίας. Παύση πληρωμών,διαγραφή,έξοδος από την παγίδα της νομισματικής δημοσιονομικής συναλλαγματικής και εμπορικής πολιτικής της ΟΝΕ ΕΚΤ ΕΕ δηλαδή έξω από ευρώ και εε,κοινωνική ιδιοκτησία και έλεγχος στην οικονομία και την πολιτική εξουσία.

Σε αυτή την λογική θα έπρεπε να επιχειρηθεί και εκλογική συνεργασία της αριστεράς στις 17 μιας και η νίκη της στις εκλογές δεν είναι άσχετη από τα λαϊκά συμφέροντα και δεν είναι δυνατόν να επενδύουμε στην διάψευση της κοινωνικής δυναμικής με τις μικρόψυχες λογικές του "να διορθώσει ο λαός την ψήφο του"

demis είπε...

Σε ευχαριστώ για την προσφορά, αλλά ο βαγγέλης με κάλυψε πλήρως.

Πάντως η πλατιά λαική μάζα αποτελείται πλέον από άνεργους και υποαπασχολούμενους. Οι δημ. υπάλληλοι τείνουν προς τον "Καρυωτακισμό". Με αυτούς τους όρους, η ανάλυση της κοινωνικής διαστρωμάτωσης πρέπει να επανεξετασθεί και να προσαρμοστεί στο ελληνικό φαινόμενο, ειδικά όπως αυτό διαμορφώνεται τα τελευταία 2-3 χρόνια. Αν το αποτέλεσμα στις 13 έχει κάτσει στον ψηλό, ηλίθιο με τα γυαλιά, όμως, βράσε ρύζι.. Θα μείνουμε με τις αναλύσεις στο χέρι..

Sorry for the inconvenience

Ανώνυμος είπε...

Μάλιστα ...
Λοιπόν εγώ που είμαι δημόσια υπάλληλος και δεν ειμαι εργατικη ταξη γιατι δεν παράγω εμπορευματα και αρα υπεραξια, δεν έχω κανένα λόγο να στοιχηθώ με το ΚΚΕ.
Ωραία τώρα το ξεκαθάρισα.
Θα ψηφίσω ΠΑΣΟΚ η ΝΔ....
Ωραία

Ανώνυμος είπε...

Και εγω είμαι δημόσιος υπάλληλος. Το ζήτημα που θέτει ο Άναυδος με έχει απασχολήσει. Αν και δε συμφωνώ με το σκεπτικό του περί παραγωγής εμπορευμάτων (κι ο υπάλληλος του supermarket δεν παράγει εμπορεύματα αλλά σίγουρα είναι εργατική τάξη) θα συμμεριστώ τον προβληματισμό του. Κι ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο. Είναι πολύ πιο δύσκολο για έναν ΔΥ να ριζοσπαστικοποιηθεί από ότι ένας ΙΥ.

Ανώνυμος είπε...

Προς τους ανώνυμους (χρεωμένους για παρέμβαση στα blog)κνιτες ή κκεδες
Κύριοι δεν εκφράζεται ούτε τις απόψεις του ΚΚΕ και περισσότερο δεν έχετε ιδέα από μαρξιστιτική θεωρία και κυρίως από την ιστορία του Κόμματος και των συνεδρίων. Κοινώς είστε αγράμματοι.
επειδή αναπαράγετε τις ιδεοληψίες της Μπέλλου και της Κατροδαυλης στα ψευτοσεμινάρια που σας απασχολούν.Αν θέλετε φροντίστε να βρείτε τι έλεγε η μεγάλη διαφωτίστρια σας Μπέλλου στο 13 Συν, για την έξοδο της χώρας μας από την ΕΕ και τα ξαναλέμε.ή ας το βρεί ο Σφυροδρέπανος και το συζητάμε ποιος είναι ο οπουρτουνιστής και ο αντικομματικός. Αυτές τις βλακείες που λένε τώρα στο Ρίζο τις έλεγαν από τότε κρυφά στη φράξια που είχαν μαζί με τη Παπαρήγα η οποία το παιζε ισορροπιστής , αλλά ήταν μειοψηφούσες στο Κόμμα γιατί ζουσε ακόμη ο Χαρίλαος και μερικά παπούδια. Τη συνεπή γραμμή, την ταξική που λέτε ή την διέγραψαν ή την έκαναν άφωνη. Τα υπόλοιπα που λέτε είναι φτηνή προπαγάνδα και θα τα ξαναπούμε μετά τις εκλογές που θα έχετε μείνει οι υπόλοιποι ποιοτικοί αλλά...δυστυχώς για όλους μας , λίγοι.
Δεν μας φταίτε εσείς, είστε τόσο μικροί και άπειροι και γίνεστε αντηχεία των αριστεριστών που κατσικώθηκαν στην ηγεσία του Κόμματος, αυτοί και οι οικογενειες τους.Το κόμμα θα υπάρχει και μετά απ΄ αυτή την ανάξια ηγεσία του, έτσι ή αλλιώς, αν δεν το μαζεύουμε πάλι από τα αζήτητα για να του δώσουμε πάλι το φιλί της ζωής, όπως έγιναν μερικά κόμματα των σοσιαλ. χωρών. Αγαπητοί μου αφελείς δυστυχώς τρώτε από τα έτοιμα που άλλοι δούλεψαν γι΄ αυτά και να ξέρετε ότι όλα τα έτοιμα κάποτε τελειώνουν.

Ανώνυμος είπε...

Την αφορμη που εψαχνες για να μην ψηφισεις το ΚΚΕ τη βρηκες "δημοσιε υπαλληλε". Οποτε μη γκρινιαζεις αλλο.

Ανώνυμος είπε...

Πρώτον, αν ως εμπορεύματα εννοείς υλικά αγαθά, προφανώς μιλάς για τη μειοψηφία της μισθωτής εργασίας. Δεύτερον, έχεις κάποια ανάλυση του Κόμματος που αποκλείει τους δημόσιους υπαλλήλους ή τους μισθωτούς στις υπηρεσίες από το προλεταριάτο και αφήνει κάτω από τη σκέπη του όρου μόνο τους χειρώνακτες;

Ανώνυμος είπε...

Άναυδε, αν μπορείς, θέλω να με παραπέμψεις σε κάποιο έργο του Μαρξ, Ένγκελς ή Λενιν που να δίνουν σαφή ορισμό της εργατικής τάξης.

Ευχαριστώ.

Αναυδος είπε...

για τους αγωνιουντες
κι ενας αθλητικος αγωνας ειναι εμπορευμα και μια ταινια ειναι εμπορευμα και ενα application η μια εφαρμογη ειναι εμπορευμα και μια θεατρικη παρασταση ειναι εμπορευμα, η συλλογη δεδομενων ειναι εμπορευμα, η αναλυση δεδομενων ειναι εμπορευμα κλπ κλπ κλπ οι απασχολουμενοι στο εμποριο και μεταφορες παραγουν υπεραξια, τα ψημενα μπιφτεκια στα γκουντυς ειναι εμπορευμα Η παραγωγη νεας αξιας ειναι θεμελιακη ταση του καπιταλισμου που προλεταριοποιει συνεχεια τεραστειες μαζες (και μετα τις πετα στην ανεργια)

Δεν ειναι θεμα ηθικης το καθε κοινωνικο στρωμα κρινεται με βαση τη θεση του στην παραγωγη για το ρολο που θα παιξει στην επανασταση υπαρχουν τ αφεντικα και οι δουλοι και οι υπηρετες Οι δημ υπαλ. ανηκουν στην τριτη κατηγορια εκτος κι αν καποιος αυτοαποκαλουμενος κομμουνιστης εχει αλλη αποψη για το αστικο κρατος και αυτους που το στελεχωνουν

Ο ΔΥ που καταλαβαινει τη θεση του στρωματος του μπορει πολυ απλα να την αρνηθει και να παλεψει για το συμφερον της εργατικης ταξης .

Ανώνυμος είπε...

Ο αυτοαποκαλουμενος κομμουνιστής Ένγκελς είχε άλλη άποψη για τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Το ίδιο και ο Λένιν. Με βάση την άποψη του άναυδου, η ιδιωτικοποίηση συμβάλλει στην εξάπλωση του προλεταριάτου. Οποτε μιλάμε για πρόοδο.

Μπρεζινσκι είπε...

Εν συντομια...
Φιλε αναυδε εχεις μπερδεψει τον παραγωγικο εργατη με την εργατικη τάξη,η οποία εμπεριέχει και τους παραγωγικους (αυτους που παραγουν υπεραξία) και τους μη παραγωγικούς(αυτούς που πληρώνονται από το κομμάτι της υπεραξίας που δίνεται από το βιομηχανικό σε άλλα τμηματα του κεφαλαίου , όπως το τραπεζικό, ή το εμπορικό,ως αμοιβή.).

Ο τραπεζουπάλληλος ή η παραδουλευτρα δεν παράγουν ΄κοκκο υπεραξίας. Δεν νομίζω όμως ότι δεν θα τους τοποθετήσεις στην εργατική τάξη...

Το ενδιαφέρον είναι με εργαζομενους που η εργασιμη ημέρα τους ανακατευεται σε κομματακι που βγαζει υπεραξία και σε κομματακί που δεν βγαζει, δηλαδή στην ημέρα τους κάνουν και παραγωγικη και μη παραγωγική εργασια. (Π.χ. εμπορουπάλληλος που κατα βαση είναι στην πώληση - μη παραγωγική εργασία- λλά ταυτόχρονα είναι επιφορτισμένος και με δουλειες αποθήκης - παραγωγική εργασία)... Εκεί είναι δύσκολα τα πράγματα στην κατάταξη.

Το παραγωγικό τμήμα της ε.τ. είναι η λοκομοτίβα του καπιταλισμού και οπότε της επαναστασης. Το μη παραγωγικό αντικειμενικα είναι στην ιδια κατασταση με το πρώτο τμήμα, καθως το κεφάλαιο με το οποίο ο βιομήχανος μοιράζεται την υπεραξία, θελει να καρπωθει το μεγαλύτερο τμήμα του μεριδίου του με τη μορφή κερδους οπότε συμπιέζει τα δικαιώματα των εργαζομένων του.

Οσο για τους δημόσιους υπαλλήλους είναι πολύ πρόχειρη η θέση σου και πατάει στο παραπάνω μπέρδεμα για την εργατική τάξη. έχει και αυτή τμήματα που αντικειμενικα ανήκουν στη Ε.τ. και μάλιστα όχι μειοψηφικά.

Αναυδος είπε...

Εγραφε ο Λενιν στο Κράτιος και Επανασταση

(....)
Η συγκεντρωτική κρατική εξουσία που χαρακτηρίζει την αστική κοινωνία εμφανίσθηκε την εποχή της παρακμής του απολυταρχισμού. Δυο είναι οι πιο χαρακτηριστικοί γι αυτήν την κρατική μηχανή θεσμοί: η υπαλληλοκρατία και ο μόνιμος στρατός. Στα έργα του Μαρξ και του Εγκελς γίνεται πολλές φορές λόγος για το πως χιλιάδες νήματα συνδέουν αυτούς τους θεσμούς ακριβώς με την αστική τάξη. Η πειρα κάθε εργάτη διασαφηνίζει αυτό το δεσμό με εξαιρετικά παραστατικό και επιβλητικό τρόπο
(...)
Για το αναπόφευκτο αυτού του θεσμού την επιστήμη που οι μικροαστοί δημοκράτες είτε την αρνούνται από αμορφωσιά και επιπολαιότητα είτε με ακόμα μεγαλύτερη επιπολαιότητα την παραδέχονται ‘γενικά’ ξεχνώντας να βγάλουν τ’ αντίστοιχα πραχτικά συμπεράσματα. Η υπαλληλοκρατία και ο μόνιμος στρατός είναι ένα ‘παράσιτο΄ πάνω στ κορμί της αστικής κοινωνίας παράσιτο που γεννήθηκε από τις εσωτερικές αντιφάσεις που σπαράζουν αυτή την κοινωνία και συγκεκριμένα παράσιτο που φράζει τους ζωτικούς πόρους.
(...)

Ανώνυμος είπε...

Μόνο που τωρα δε ζούμε στην εποχή της παρακμής του απολυταρχισμου και ο όρος υπαλληλοκρατια είναι ασαφής. Ο υπάλληλος των ΔΕΚΟ, η μόνιμη καθαρίστρια του δημοσίου, ο οδηγός τρόλεϊ εκτός από υπάλληλοι είναι και "κρατες"? Ασκούν κάποια εξουσία επάνω μας?

Αναυδος είπε...

«η παραγωγική εργασία είναι η εργασία εκείνη η οποία εξαρχής δεν έχει απολύτως καμιά δουλιά με το συγκεκριμένο περιεχόμενο της εργασίας, με την ιδιαίτερη ωφελιμότητά της ή με την ειδική αξία χρήσης με την οποία παριστάνεται. Το ίδιο είδος εργασίας μπορεί να είναι παραγωγική ή μη παραγωγική εργασία. Μια τραγουδίστρια που πουλάει για δικό της λογαριασμό το τραγούδι της είναι ένας μη παραγωγικός εργάτης. Ομως η ίδια τραγουδίστρια που την έχει προσλάβει ένας επιχειρηματίας, ο οποίος τη βάζει και τραγουδάει για να βγάλει λεφτά, είναι ένας παραγωγικός εργάτης, επειδή παράγει κεφάλαιο»
(«Θεωρίες για την υπεραξία», Μέρος Πρώτο, σελ. 449).

Ανώνυμος είπε...

Το παραπάνω απόσπασμα τι αποδεικνύει? Ότι εκείνοι που πουλάνε την εργατική τουΣ δύναμη στον κρατικό καπιταλιστή είναι κομμάτι τουπρολεταριάτου?

Ανώνυμος είπε...

Παίδες μη είστε απόλυτοι.
Η ημιμάθεια ως γνωστόν ...

Ούτε η "υπαλληλοκρατία" είναι ίδια όπως επί Λένιν (σίγουρα μένει ίδιο το κομμάτι στρατού, αστυνομίας, εργαζομ. στα υπουργεία, δικαστήρια κλπ. κ.α.)

ούτε είναι εύκολο να κατατάξεις τον κάθε Δ.Υ., και τον εργαζόμενο στις πρώην ΔΕΚΟ.
υπάρχουν π.χ. και τα Ταχυδρομεία που Λένιν και Ενγκελς χρησιμοποιούσαν ως το καταλληλότερο παράδειγμα "κράτους" χωρίς κράτος, δλδ υπηρεσία που υπηρετεί το λαό χωρίς εξουσία πάνω του.

Σώστα αναφέρεται πως οι Δ.Υ. είναι άλλο κοινωνικό στρώμα, και δε μπορείς με ευκολή να κατατάξεις τους μεν ή δεν στην εργατική τάξη,
αλλά άλλο αυτό
και άλλο να λέμε "να αρνηθούν οι Δ.Υ. τη θέση του στρώματός τους και να παλέψουν για το καλό της Ε.Τ."
Λάθος διαχωρισμός. Το καλό της Ε.Τ. είναι και καλό για τους Δ.Υ.

Το καλό για την Ε.Τ., η εξουσία δλδ της Ε.Τ. συμφέρει όλα και περισσότερα στρώματα και σίγουρα την πλειοψηφία των Δ.Υ.

Τεσπά, όλα προς ανάλυση είναι.
Για αυτό το ΚΚΕ χρησιμοποιεί όλο και εντονότερα των όρο "εργαζόμενοι", "εργαζόμενος λαός", "λαός", "φτωχολογιά" κλπ.

Γιατί κυρίως αυτός που πουλάει την εργατική δύναμη ως μέσο επιβίωσής του, έχει ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ και κατά συντριπτική πλειοψηφία συμφέροντα που εξυπηρετούνται από την ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ.

.@c

Ανώνυμος είπε...

Αυτό που με προβληματίζει είναι αν αυτός ο εργατισμος που αναδύεται συνιστά άποψη του κόμματος. Η εναντίωση στους δημόσιους υπαλλήλους, στους μισθωτούς επιστήμονες κλπ.

Μπρεζινσκι είπε...

Μαλλον δεν καταλαβαινόμαστε...

Ερωτηματα:
1. Οιτραπεζουπάλληλοι ή οι εμπορουπάλληλοι ή το υπηρετικο προσωπικο, που αμείβονται από τμήμα της υπεραξίας (ή του μεριδίου της υπεραξίας που νέμεται το όχι βιομηχανικό κεφάλαιο σαν αμοιβή) και δεν παράγουν δραμι υπεραξίας, με βαση την αναλυσή σου ανήκουν στην εργατική τάξη?

2. Οι δημόσιοι υπάλληλοι στις μεταφορες που ουσιαστικά μεταφέρουν το εμπόρευμα εργατική δυναμη στο χωρο κατανάλωσης του όπου και πραγματώνεται σε εργασία, ανήκουν στην εργατική ταξη ή οχι?

3. Οι δασκαλοι που εξοπλίζουν το εμπορευμα-εργατική δυναμη με αυτα που χρειάζεται για να μορφοποιηθεί και να μπορεί να καταναλωθει ανηκουν στην εργατική τάξη? (σε προλαβαινω: προφανως δεν παραγουν υπεραξία)

YG το απόσπασμα που εβαλες δεν έχει σχεση με αυτο που σου εγραψα. Ο μαρξ μιλαει για την παραγωγική και μη παραγωγικη εργασία και την ορίζει χρησιμοποιώντας και το παραδειγμα του πιανίστα.
1ον σου δειχνει ότι ακόμα και ο καλλιτεχνης μπορεί υπό προυποθέσεις να μετατραπεί σε εργάτη, και μάλιστα παραγωγικό.

2ον αυτό ακριβώς που λέει. Οτι δηλαδή μια ομοειδής εργασία υπό προυποθέσεις μπορεί να είναι παραγωγική ή μη παραγωγική.

3ον. Σου υπενθυμίζει το εξής. ΕΡΓΑΣΙΑ(μη παραγωγική) κανει και ο αυτοαπασχολούμενος αλλα στην ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ δεν ανήκει. Αλλο εργασία (κατάσταση - πράξη) και άλλο εργατική ταξη (συγκεκριμένος οικονομικοκοινωνικός όρος που περιέχει συγκεκριμένα άτομα που εργάζονται πουλώντας το μόνο που διαθέτουν σε κάποιον άλλον).
ΑΠΛΑ:
η εργατική τάξη εργάζεται.
Οποιος εργάζεται δεν είναι εργατική τάξη.

ΠΑΜΜΕΓΓΙΣΤΟΣ ΕΡΜΗΣ, χωρις διαθεση τσακωμού για λυμενα, από αυτο που είναι ΕΝΑ, ζητηματα εδω και χρονια

μπλαμπλα είπε...

1) Ναι. Και είναι λάθος ότι "δεν παράγουν υπεραξία". Η παραγωγή της υπεραξίας δεν μπορεί να ειδωθεί ατομικά για κάθε εργάτη αλλά για την εργατική τάξη συνολικά. Στο απόσπασμα από τις "Θεωρίες για την υπεραξία" που παρέθεσε ο Άναυδος το γράφει με όσο πιο σαφή τρόπο μπορεί: Ο τραγουδοποιός που τραγουδάει το τραγούδι του και εισπράττει κέρδος δεν παράγει υπεραξία. Όταν όμως ο καπιταλιστής βάζει το τραγούδι στο μεγάφωνο και οι εργάτες δουλεύουν πιο ευχάριστα, ή όταν ο εργάτης ακούει το τραγούδι στον ελεύθερο χρόνο του και ηρεμεί πνευματικά, ξεκουράζεται και μετά δουλεύει έστω και λίγο πιο ευχάριστα, τότε ΝΑΙ ο τραγουδοποιός συμμετέχει στην παραγωγή της υπεραξίας ΕΜΜΕΣΑ. Και ΝΑΙ ανήκει και αυτός στην εργατική τάξη.

Η απάντηση στο βασικό σου ερώτημα λέγεται "καταμερισμός της εργασίας", η ένταση του οποίου έχει δυναμώσει απείρως περισσότερο μετά τον Β'ΠΠ.

2) Οι εργαζόμενοι στις μεταφορές παράγουν υπεραξία ούτως ή άλλως, δημόσιοι ή ιδιωτικοί - έλεος τα βασικά θα απαντάμε;;;

3) Όμοια με το 1, ΝΑΙ και οι δάσκαλοι παράγουν έμμεσα υπεραξία. Συμμετέχουν στο πλέγμα της παραγωγής μορφώνοντας τους αυριανούς εργάτες και αυξάνοντας την εργατική τους δύναμη. Οι ίδιοι δεν παράγουν υπεραξία άμεσα, παράγουν όμως έμμεσα, γιατί κάποιοι άλλοι (οι εργάτες) που διαμορφώνονται ως τέτοιοι από τα αποτελέσματα της εργασίας των δασκάλων, παράγουν ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ υπεραξία εξαιτίας της μόρφωσής τους.
Αν δεν υπήρχαν οι δάσκαλοι και η εργασία τους, οι εργάτες θα παρήγαγαν λιγότερη υπεραξία. Επειδή υπάρχουν, παράγουν περισσότερη. Ποιος παράγει το πλεόνασμα αυτό; Προφανώς οι εργάτες, αλλά το κάνουν ως αποτέλεσμα της εργασίας των δασκάλων. Άρα οι δάσκαλοι την παράγουν έμμεσα.

Ονειρμός είπε...

@Άναυδος και άλλοι.

Για δημόσια εξουσία και εργασία του δημοσίου βλ. http://takseis-ithikh.blogspot.com/2012/05/k-grundrisse.html

Προσέξτε παρακαλώ τί ακριβώς γράφει ο Μάρξ για αναγκαία αξία χρήσης της κοινότητας, και για τις δημόσιες υποδομές.

Δεν είναι ή παράγω υπεραξία ή όχι. Υπάρχει και το δεν παράγω υπεραξία αλλά εκτελώ ΑΝΑΓΚΑΙΑ εργασία για την κοινότητα. Επομένως δεν μπορείς να πεις ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι ΕΥΘΕΩΣ ή διαμετρικά αντίθετοι με τους εργαζόμενους.

Και υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες. Δεν υπάρχει διαθέσιμη πιο ικανοποιητική απάντηση από αυτή που έχει δώσε ο Γ.Σταμάτης, http://wwwpraxisred.blogspot.com/2012/02/blog-post_01.html

Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι ότι αν πιάσουμε/πιάσετε το θέμα αυτό, ποιός παράγει υπεραξία και ποιός όχι, δεν πρόκειται να τελειώσουμε ποτέ κουβέντα. Δεν το έχουν λήξει οι μαρξιστές παγκοσμίως. Για αυτό μην νομίζει κανείς ότι το ''λήγει'' έτσι απλά, ούτε εγώ με τα link που έστειλα.

Ευχαριστώ το Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα για τη μεταφορά της συζήτησης της εκδήλωσης. Ήμουν εκεί αλλά έπρεπε να φύγω και δυστυχώς δεν πρόλαβα. Καλή συνέχεια.