Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Είστε η ντροπή όλων των εργατών…

…πράσινα τσιράκια των εργοδοτών

Ούτε η καταρρακτώδης βροχή δεν μπορεί να ξεπλύνει τη ντροπή των ζαχαρένιων εργατοπατέρων της γσεε (που προτίμησαν τη ζαχαρένια τους, από το να βγουν να διαδηλώσουν στη βροχή) και να σταθεί άλλοθι για τη ματαίωση της χτεσινής τους πορείας. Ούτως ή άλλως το μόνο που έκαναν μέχρι τώρα ήταν να παίρνουν απλώς την απόφαση για την κήρυξη απεργίας –και αυτό υπό την πίεση του παμε και των εργατικών κέντρων που έπαιρναν αντίστοιχες αποφάσεις. Ποτέ δεν την κυνηγούσαν, δεν  την προετοίμαζαν, δεν την περιφρουρούσαν, δεν έκαναν κάτι συμβολικό έστω που να αποδεικνύει ότι ίδρωνε το αυτί τους για την επιτυχία της. Το μόνο που είχαν κάνει μετά από μια επίθεση στον ηγέτη παναγόπουλο με γιαούρτια και κλοτσοπατινάδα, ήταν να βάλουν φουσκωτούς να φυλάνε την εξέδρα γύρω του. Αν λοιπόν δεν μπορούν καν να πραγματοποιήσουν μια πορεία, η παρουσία τους γίνεται διακοσμητικού χαρακτήρα και κινδυνεύουν να πάψουν να είναι χρήσιμοι για το σύστημα.

Αλλά αν ο δικός τους ρόλος και η ξετσιπωσιά τους είναι γνωστά εδώ και καιρό, το ερώτημα είναι τι ρόλο βαράνε δίπλα τους άλλες δυνάμεις ως συνοδοιπόροι και χειροκροτητές του παναγόπουλου, αντί να τους απομονώσουν και να τους απομονομιμοποιήσουν πλήρως, για να μην έχουν πουθενά μούτρα (και κόσμο) να βγούνε στο δρόμο και να το παίξουν κινηματικοί. Τι άλλο χρειάζονται ως έναυσμα κι ως αφορμή μετά κι από το χτεσινό, για να αλλάξουν ρότα και τακτική; Εκτός κι αν κάποιοι εξ αυτών φιλοδοξούν να αντικαταστήσουν την πασκε ή να εγκολπώσουν στις τάξεις τους το μηχανισμό της.

Στα χανιά τώρα, η πορεία μας ήταν σαν το προεκλογικό διαφημιστικό του κόμματος: έρχεται θύελλα. Βροχή κι ομπρέλες στην αρχή, αλλά όταν πιαστήκαμε αλυσίδες, σταμάτησε να βρέχει και σε κάποια φάση βγήκε και ήλιος, όπως στα τροπικά κλίματα. Παρά τις περίεργες καιρικές συνθήκες ο κόσμος ήταν περισσότερος απ’ ό, τι συνήθως –ίσως να ήμασταν περισσότεροι κι από την πορεία του εργατικού κέντρου· που είχε δέκα εργατοπατέρες στην κεφαλή, είκοσι εκπαιδευτικούς ακριβώς πίσω, φοιτητές της εαακ, σπουδαστές του τει με πλαίσιο της πασπ (που λέει ότι δεν είναι πασόκ) και μετά οι οργανώσεις (μ-λ, ανταρσύα και σύριζα).

Γενικώς τα χανιά είναι από τα σπάνια μέρη που αν δεν έχουν καλό καιρό, μπορεί και να μαζευτούν περισσότεροι, γιατί αποθαρρύνονται από τις άλλες βασικές τους επιλογές (θάλασσα, εκδρομή, καφέ στο λιμάνι). Έτσι όταν η κεφαλή της πορείας έμπαινε στην πλατεία δικαστηρίων για να καταλήξει, οι τελευταίοι διαδηλωτές ήταν… μερικά μέτρα πιο πίσω, γιατί εδώ τα μεγέθη είναι τελείως διαφορετικά για να εντυπωσιάσουν τους πρωτευουσιάνους συντρόφους. Στην ουρά παρεμπιπτόντως είχαμε και μια μικρή αυτοκινητοπομπή με αγροκτηνοτρόφους της πασυς (sic), όπως την είπε στη ρύμη του λόγου κι ένας από τους ομιλητές της συγκέντρωσης.

Αυτός που τα είπε πολύ καλά πάντως ήταν ο πέρρος στην χτεσινή ελληνοφρένεια. Δεν είχε βέβαια απέναντι κάποιον δύσκολο συνομιλητή που τον ζόρισε με τις ερωτήσεις του (καλαμούκης). Αλλά για αυτό ακριβώς μπόρεσε να αναπτύξει απερίσκεπτος τη σκέψη του και να απαντήσει εύστοχα κι επί της ουσίας τα ερωτήματα που τέθηκαν –κι ας μην ήταν ιδιαίτερα εχθρικά- χωρίς πολλά κλισέ και ξύλινο λόγο. Αξίζει τον κόπο κατά τη γνώμη μου να ακολουθήσετε εδώ το σύνδεσμο της χτεσινής εκπομπής και να πατήσετε να ακούσετε τον πέρρο από το 7.50 κι έπειτα.

Όπως είπε βέβαια ο πέρρος, μπορεί να ήταν μαζική η πορεία αλλά εμείς δεν μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι. Και το μείζον ζήτημα κατά τη δική μου αντίληψη είναι πώς θα αντιμετωπίσουμε τη φθίνουσα συμμετοχή ενός ταλαντευόμενου κόσμου, με τον οποίο δεν έχουμε αναπτύξει σταθερούς, που φαίνεται να κουράστηκε και να απογοητεύτηκε. Πέρσι τέτοιες μέρες για παράδειγμα, είχαμε τη μεγάλη 48ωρη πανεργατική απεργία, που χτυπήθηκε σε όλο το μήκος της με χημικά για να σπάσουν τα μπλοκ του παμε, που ήταν τα πιο μαζικά και έδιναν τον τόνο κείνη τη μέρα. Φέτος, μετά από μια γεμάτη κινηματική τριετία, είναι η πρώτη χρονιά που, παρά τα διάφορα επιμέρους μέτωπα (όπως το κλείσιμο της ερτ, η επιστράτευση των εκπαιδευτικών, κτλ) δεν είχαμε ένα μεγάλο απεργιακό σταθμό, που να αγκαλιάσει όλους τους κλάδους –ενώ κι οι πανεργατικές απεργίες ήταν συγκριτικά μειωμένες.

Η περιβόητη δέσμευση του σαμαρά πχ για δωρεάν ασύρματο δίκτυο, ηχεί ως θρασύτατη πρόκληση, που δε θα τολμούσε ίσως να την εκστομίσει πριν από δυο χρόνια. Το κάνει τώρα, γιατί νιώθει να έχει το ελεύθερο να προβαίνει ατιμώρητος σε τέτοιες προκλήσεις, βλέπει πως δε δέχεται ως κυβέρνηση ιδιαίτερη πίεση και αρχίζει να πιστεύει πως μπορεί να εξαντλήσει την τετραετία (μαζί με το λαό), με το σύριζα να ακολουθεί τη γνωστή τακτική του ώριμου φρούτου, ως υπεύθυνο αστικό αντιπολιτευτικό κόμμα.

Συνεπώς η χτεσινή δεν ήταν μια απεργία σαν τις άλλες, όπως έγραψε κι ο πρωτούλης στο ρίζο. Πολύ περισσότερο δεν νοείται ως σταθμός, με την έννοια πως μπορούμε να μείνουμε σε αυτό. Το βασικό ζητούμενο είναι ο σχεδιασμός από εδώ και πέρα, για να υπάρξει άμεση συνέχεια, να ανακόψουμε την κινηματική νηνεμία του τελευταίου διαστήματος και να μην αρχίσουμε από τώρα (ή μάλλον μετά το πολυτεχνείο) να σκεφτόμαστε τα χριστούγεννα (μαζί με τα τζάμπο) και την χρονιά που έρχεται.

Υστερόγραφα

Χτες ο κόσμος είχε να ξεπεράσει κι ένα επιπλέον εμπόδιο, με την καλλιεργούμενη τρομοκρατία από οθόνης, που έχει περάσει πλέον σε νέα επίπεδα αμερικάνικων προδιαγραφών, με την ελας να δίνει η ίδια στη δημοσιότητα τη σκηνή της δολοφονίας και στα κανάλια τις πρώτες ύλες της τρομοϋστερίας, χωρίς κουκίδες, απαγορευτικά, προειδοποιήσεις κι άλλα τέτοια συντηρητικά ταμπού. Κι αναρωτιέται κανείς: αν το κράτος κι οι μηχανισμοί του δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό να σκηνοθετήσει το κλίμα του εμφυλίου και της απειλής των άκρων, τι είναι αυτό που θα την εμπόδιζε να έχει και ρόλο πρωταγωνιστή, στο εκτελεστικό κομμάτι;

Δεύτερο: τα παραπάνω είχαν γραφτεί πριν από την εισβολή των ματ στο ραδιομέγαρο της ερτ, που βαφτίζεται εκκένωση, λες και μιλάμε για βουλωμένη τουαλέτα, για να μας δείξουν ποια είναι η ταξική γνώμη που έχουν για τους εργαζόμενους. Δυστυχώς η κυβέρνηση δεν είχε την υπομονή να περιμένει άλλες δέκα μέρες, την επέτειο του πολυτεχνείου, για να ‘ναι πιο προφανείς οι συνειρμοί. Από σήμερα όμως η ελληνική δημοκρατία μπορεί να ανασάνει ανακουφισμένη δια την τάξιν που επιβλήθηκε και μας έσωσε από τα δύο άκρα. Δεν ακούσατε ποιες ήταν οι τελευταίες λέξεις του δημοσιογράφου στο πρόγραμμα της ερα, λίγο πριν κλείσουν τα μικρόφωνα; Ψυχή βαθιά… Φως φανάρι, πως τα άκρα το πάνε για εμφύλιο..


Ευτυχώς που σήμερα έχει καλύτερο καιρό και θα μπορέσει να δώσει το απόγευμα το παρών κι η γσεε του παναγόπουλου –λέμε τώρα…

18 σχόλια:

Cos είπε...

Νομίζω είναι φανερό πλέον ότι κάτι πρέπει να γίνει. Ίσως λοιπόν η πίεση προς την ΓΣΕΕ και για συχνότερες και για μεγαλύτερες σε διάρκεια απεργίες, να δημιουργούσε (έστω και με αργό ρυθμό) κάποιες συνθήκες "ξυπνήματος" των εργαζόμενων. Το ζήτημα είναι ότι η αστική τάξη σήμερα παίζει σχεδόν χωρίς αντίπαλο και επομένως πρέπει να ψάξουμε τρόπους αντίδρασης. Διαφορετικά τα πράγματα θα γίνουν πιθανώς μη αντιστρέψιμα, σύντομα. Κάθε μορφή δράσης, τουλάχιστον αυτή την περίοδο, μπορεί να συμβάλει θετικά στη δημιουργία κλίματος αμφισβήτησης και αυτές τις μορφές δράσης που θα είναι αποτελεσματικές, έστω και σε μικρό βαθμό, πρέπει να ψάξουμε. Εντέλει πρέπει, σε πρώτη φάση, να στερήσουμε από το σύστημα την δυνατότητα να μας αγνοεί, όπως κάνει τώρα ή μάλλον να προσποιείται πως κάνει. Αυτή η συνεχής οπισθοχώρηση πρέπει να σταματήσει. Ας ψάξουμε καλύτερα το πως. Προσωπικά πιστεύω ότι όσο και αν υπάρχει η (μεγάλη) πιθανότητα της προβοκάτσιας που θα στήσει η αστική τάξη για να επιταχύνει τις εξελίξεις που αυτή θέλει, δεν έχουμε άλλο δρόμο από την δημιουργία των προϋποθέσεων για αντίδραση. Εύκολες απαντήσεις σίγουρα δεν υπάρχουν, ας βρούμε λοιπόν δύσκολες.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Όντως δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις -εξ ου κι ο δικός μου αμήχανος γενικός προβληματισμός. Σωστές οι παρατηρήσεις σου cos, βάζω συμπληρωματικά ένα σημερινό άρθρο του ρίζου, που καταπιάνεται με αυτά τα ζητήματα, με αφορμή μια πρόσφατη ανακοίνωση του πγ.

http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7688775

Εν τω μεταξύ ο σύριζα επέδειξε σήμερα απαράμιλλο κοινοβουλευτικό κρετινισμό, πετυχαίνοντας με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Να αδειάσει τις κινηματικές διαδικασίες, που περνάνε σε δεύτερο πλάνο και να δώσει σωσίβιο σωτηρίας στο σαμαρά εν όψει του νόμου για το φόρο των ακινήτων. Όλα στο βωμό της εκλογικής εντυπωσιοθηρίας. Εύγε κι εις ανώτερα

Γκριγκόρι Ορντζονικίντζε είπε...

Εύκολες απαντήσεις όντως δεν υπάρχουν.
Όμως μπορούμε να ξεκαθαρίζουμε αυτά που είναι μπροστά μας και έχουμε δει να επαληθεύονται ξανά και ξανά.
Η 24ωρη (λεγόμενη) απεργία μια στο τόσο είναι μια ανώφελη ανοησία. Το μόνο που κατορθώνει είναι να αποσυσπειρώνει ακόμα περισσότερο τον κόσμο και να δείχνει ακόμα περισσότερο ως ανώφελη ανοησία.
Καταντά μια εθιμοτυπική διαδικασία, χρήσιμη μεν για τους κομματικούς μηχανισμούς ωστε να δικαιολογούν την ύπαρξή τους αλλά άχρηστη για τους εργαζόμενους.
Ακόμα περισσότερο όταν οι τελευταίοι αντιμετωπίζουν πια ως κοροϊδία τέτοιου τύπου "κινητοποιήσεις".
Αυτό ακριβώς ήταν και η απεργία της 6ης Νοέμβρη. Δεν είναι κατανοητό από πολύ κόσμο γιατί να χάσει ένα μεροκάματο για να κόβει βόλτες στην Αθήνα.

Πέρα από τον ηρωισμό (ή τον χαβαλέ) να ανεβαίνεις τη Σταδίου που έχει γίνει ποτάμι, τί προσέφερε και τί μπορούσε να προσφέρει; Η συνήθης κατάληξη είναι τα ουζερί στο Μοναστηράκι. Ούτε οι αστοί δεν καταδέχτηκαν να ασχοληθούν.

Εκτός αν οι 24ωρες είναι καλές για αγωνιστικό άλλοθι (αφού δεν κατεβαίνει ο κόσμος καλά να πάθει...)





Σεχτάρ ο Τρομερός είπε...

Ορζινικιτζάκο...
Οσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια....
...αριστερίστικα πασόκια μου!
Ξέρουμε, είναι ζόρικο το κομμουνιστικό σαμάρι.
Πιό καλά στο Σύριζα...,
...αλλά, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά!
Ο κόσμος βλέπει ποιός πασχίζει και ποιός τάχα μου ...σνομπάρει, γιατί ντρέπεται να πεί οτι σαμποτάρει.
Και το έργο του "Πασόκ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις-1981" δεν πρόκειται να ξαναπαιχτεί.
...Ορφανά της ΓΣΕΕ, με σύνδρομο απώλειας προσανατολισμού!

Ανώνυμος είπε...

Γκριγκόρι (μα που τα βρίσκετε τα νικς...) Ορντζονικίντζε,

γιατί αναρωτιέσαι "τί προσέφερε και τί μπορούσε να προσφέρει" η απεργία της 6/11; Αφού μόνος σου δίνεις την απάντηση: Αποσυσπείρωση, χαβαλέ, απώλεια μεροκάματου. Ούτε οι αστοί - που απ' τις αντιδράσεις τους πρέπει να αξιολογούμε ό,τι κάνουμε - δεν καταδέχονται (!!!) να ασχοληθούν...

Eσύ έκανες απεργία; Κατέβηκες στην πορεία; Ποιες μορφές αγώνα πρότεινες στη Γ.Σ. του σωματείου σου; Εννοείται ότι ρωτάω για πλάκα - φαίνεται ότι τρολάρεις και φαίνεται για ποιους, τιμητή μου εσύ...

gdmn1973

Ανώνυμος είπε...

Προς Γκριγκόρι Ορντζονικίντζε

http://www.902.gr/eidisi/ergatiki-taxi/30827/nea-apergia-simera-sti-nikas-gia-tis-apolyseis-protoporon-ergaton-video#/0

Χωρίς άλλα σχόλια

ρα

zoot horn rollo είπε...

Ωραίο νικ κόπανε, μέχρι εκεί είσαι.

Γκριγκόρι Ορντζονικίντζε είπε...

Και φυσικά δεν απήργησα. Κανένας δεν απήργησε. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι πολλοί δεν ήξεραν καν ότι υπάρχει 24ωρη "Γενική Απεργία". Έχω συμμετάσχει σε πολλές απεργίες αλλά τέτοιο χάλι δεν έχω ξαναδει.

Από όσους το γνώριζαν στον ευρύτερο κύκλο του εργασιακού περιβάλλοντός μου σας διαβεβαιώνω ότι δεν έχω ξαναδει μεγαλύτερη ομοθυμία στο να μην πατήσει κανείς το πόδι του στην πορεία συνοδευομενη από τους πιο περιφρονητικούς χαρακτηρισμούς για τους διοργανωτές, τη ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ.
Αν είχατε την ελάχιστη επαφή με εργαζόμενους και άνεργους στην πραγματική ζωή θα εισπράττατε τα ίδια αν όχι χειρότερα μηνύματα.

Η καταρρακτώδης βροχή δεν ξέρω αν ξέπλυνε τους ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αλλά ξέπλυνε σίγουρα τις λεγόμενες ταξικές δυνάμεις αφού ήταν άλλοθι για την μηδαμινή προσέλευση κόσμου ακόμα και των κομματικών δυνάμεων.

Δηλαδή για να καταλάβω εσείς είστε ευχαριστημένοι; Αισθάνεστε ότι κάνατε το χρέος σας; Εννοείται ότι ρωτάω για πλάκα - φαίνεται ότι τρολάρετε (gdmn1973)

ΥΓ. Η απεργία στο ΝΙΚΑ είναι άλλου παπά βαγγέλιο. Δεν την συνδέω με την κοροϊδία της 6ης Νοέμβρη όπως και όποια άλλη απεργία που οι απεργοί διατηρούν τον αυτοσεβασμό τους.








Ανώνυμος είπε...

Καλά τα λέει ρε παιδιά ο Γκριακγφξοαηγαηςεοιγξαοι. Αφήστε τις μαλακίες με 24ωρες, 48ωρες και άλλα τέτοια. Κατευθείαν για επανάσταση. Αν είχατε γνωρίσει κανέναν εργαζόμενο ή άνεργο θα ξέρατε ότι δεν συμμετέχουν σε καμία κινητοποίηση και κάνουν ότι τους λέει το αφεντικό τους ακόμα και αφού τους απολύσει γιατί περιμένουν την σοσιαλιστική επανάσταση.
Γελοίοι σεχταριστές δεν αναγνωρίζετε τον πραγματικό επαναστάτη που πήγε στη δουλειά του τη μέρα της απεργίας!

Partydog

zoot horn rollo είπε...

"Επαναστάτη" απεργοσπάστη-τρολ, συγχαρητήρια που δεν απήργησες, επίσης πολύ που χέστηκες για την απεργία στο ΝΙΚΑ, αλλού αυτά...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Ξεχνάς σκόπιμα να πεις πως οι γελοίοι σεχταριστές δεν αναγνωρίζουν τον πραγματικό επαναστάτη που πήγε στη δουλειά του σε μέρα απεργίας αλλά ξέρει πόσοι ήταν και πόσοι δεν ήταν στην πορεία, σα να ήταν και αυτός εκεί. Ως εκ τούτου πάρτιντογκ, ο έπαινός σου προς τον Γκριακγφξοαηγαηςεοιγξαοι είναι μισός κι επικίνδυνα ύπουλος.

Ανώνυμος είπε...

Αν και ο "γκριγκόρι" είναι "μετεμψύχωση" δεκάδων εώς κι εκατοντάδων τρολλ με εξίσου ευφάνταστα νικ, τα επιχειρήματα του δεν πρέπει να προσπεραστούν έτσι απλά. Αυτός ο συνδυασμός "υπερεπαναστατικής" σιγαμηνσκισειςκανακαλτσονικής αμετροέπειας (απεργίες διαρκείας, "τουφεκιές" οι 24ωρες κτλ) και απεργοσπασίας στην πράξη έχει πέραση σε ένα κομμάτι εργαζομένων στο Δημόσιο. Γιατί στον ιδιωτικό τομέα η κατάσταση είναι άλλη. Και σε αυτό η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τους πάλαι ποτέ "αριστεριστές". Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ, εντάξει, κυβέρνηση θέλει να βγει, τα κόλπα του ΠΑΣΟΚ έχει ξεσηκώσει, ως φάρσα βεβαίως γιατί τον μηχανισμό προς το παρόν δεν τον έχει, τζέρτζελο θέλει άρα στα παπάρια του αν οι αγώνες έχουν μαζικότητα, αν οι απεργίες έχουν απεργούς.
Αλλά οι "επαναστάτες"; Αυτοί που φύγαν από το ΚΚΕ επειδή ήταν "γραφειοκρατικό", "ρεφορμιστικό" κτλ. κτλ.; Επιτρέπεται από "αριστερή" δύναμη να χαϊδεύει τα αυτιά της εργατικής αριστοκρατίας ότι χωρίς να σπάσουν αυγά θα γίνει ομελέτα; Επιτρέπεται να δημιουργεί απεργοσπαστικό κλίμα με δήθεν "απεργίες διαρκείας" κτλ;
Το θέμα τελικά δεν είναι ηθικό, αλλά βαθιά πολιτικό. Οι άνθρωποι είναι οπορτουνιστές, είναι σοσιαλδημοκράτες, είναι ΠΑΣΟΚοι. Μας αρέσει δεν μας αρέσει αυτό είναι. Παρέχουν την καλύτερη υπηρεσία στο σύστημα όταν αντί να προσανατολίζουν το κίνημα στην οργάνωση του αγώνα, στο να εκπαιδευτεί ο εργατόκοσμος στο ότι ο αγώνας είναι μακρόχρονος και απαιτεί αντοχή και μαζικότητα, παρέχουν το καλύτερο άλλοθι στον φόβο του καθενός, στην απεργοσπασία του. Έτσι βλέπεις ακόμα και από κόσμο που δεν έχει απεργήσει ποτέ ή ελάχιστες φορές να λέει "μόνο η απεργία διαρκείας θα μας δώσει λύση" και όταν έρχεται η κρίσιμη στιγμή είτε με 24ωρες, 48ωρες απεργίες είτε ακόμα και με απεργίες διαρκείας να λουφάζει. Και γιατί να μην το κάνει όταν οι αρχισυνδικαλιστές, και μάλιστα οι "υπεραγωνιστές" τον έχουν μάθει έτσι; Όταν του λένε "εντάξει μωρέ, απεργία διάρκειας, αλλά πήγαινε μια μέρα μέσα και βγες μια έξω"; Ή όταν λένε "απεργία διαρκείας και δεν μας νοιάζουν τα ποσοστά"; (!!!!!!!)
Στις αρχές του 20ου αιώνα τέτοιες λαθεμένες αντιλήψεις δικαιολογούνταν. Σε τελική ανάλυση ήταν ενταγμένες σε μια συνολική ανυπόμονη στάση. Ήταν αριστερισμός. Στο 2013 δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, με όλη την συσσωρευμένη εμπειρία. Εδώ και καιρό έχει πάψει να είναι αριστερισμός κι έχει καταντήσει θλιβερή ουρά της σοσιαλδημοκρατίας που ενδεχομένως να παζαρέψει 2 -3 υπουργεία στη μελλοντική κυβέρνηση για να εφαρμόσει το "μεταβατικό πρόγραμμα"...

ΡΓ

ΥΓ. Δυστυχώς στον ιδιωτικό τομέα το πρόβλημα είναι άλλο και γνωστό. Αλλά εκτός από το ΠΑΜΕ κανείς άλλος δεν ασχολείται με τόσο "μπανάλ" πράγματα όπως η οργάνωση των εργαζομένων για να σπάσει ο φόβος...

ΥΓ2. Φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις στο χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά αν θέλουν να τιμήσουν τον εαυτό τους μάλλον πρέπει να το δουν αλλιώς...

Ανώνυμος είπε...

Συνέντευξη Μπιτσάκη στην Αυγή: Χωρίς χρονοτριβές, συγκρότηση μετώπου σωτηρίας του λαού. Σε περίπτωση κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, κριτική στήριξη και ιδεολογική και πολιτική στήριξη των πιο ριζοσπαστικών δυνάμεων του κόμματος και της κυβέρνησης.

Γιώργος Δελαστίκ, 22/8: Σαμαρά ή Τσίπρα θα διαλέξει ο λαός;

Πέτρος Κωνσταντίνου, 16/3: Ο Μουμπάρακ είναι παρελθόν και ο Άσαντ πρέπει να γίνει το ίδιο*

* με τη βοήθεια του Αλλάχ και του NATO

Παναγιώτης Μαυροειδής, 3/7: Εδώ βρίσκεται το βασικό πρόβλημα του ΚΚΕ: Ενώ παίζει στα δάχτυλα υποτίθεται την θεωρητική αποδόμηση της κυβερνητικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, αρνείται το στόχο ενός κινήματος ανατροπής για την πτώση της αστικής κυβέρνησης που έχει η εργατική τάξη στο σβέρκο της.*

* Η επισήμανση δική μου, μπας και ξεστραβωθεί επιτέλους η εργατική τάξη και καταλάβει τι έχει στο σβέρκο της.

Πέτρος Παπακωνσταντίνου*, 3/1: Το μέγα ερώτημα είναι ποιο πολιτικό σχέδιο εξυπηρετεί αυτή η ιδεολογική καθαρότητα [του ΚΚΕ]. Η απάντηση είναι απογοητευτική. Απέναντι στην τρομερή κρίση που βιώνουμε και κινδυνεύει να οδηγήσει τους έλληνες εργαζόμενους στο βιοτικό επίπεδο των πατεράδων ή των παππούδων τους, η μόνη απάντηση που δίνει η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ είναι η... σοσιαλιστική επανάσταση! Απορρίπτει ρητά ακόμη και την έννοια του μεταβατικού προγράμματος ως ρεφορμισμό, θεωρώντας ότι ακόμη και στόχοι όπως η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούν «να ενσωματωθούν σε αστικές επιδιώξεις» αν δεν συνοδεύονται από τη... δικτατορία του προλεταριάτου! Πρόκειται για πραγματικό αμόκ «επαναστατικού» τελεσιγραφισμού προς τις λαϊκές μάζες: Ή δεχόσαστε το 100% του προγράμματος μας και την καθοδήγηση του κόμματος μας, ή ο αγώνας σας για άμεση διέξοδο από την κρίση είναι μάταιος, αν όχι και ύποπτος.

* αναδημοσίευση στο iskra, βεβαίως - βεβαίως

Γιώργος Ρούσσης, 28/5: Η άρνηση συμμετοχής σε μια μεταβατική κυβέρνηση και η αναμονή του Αγίου σοσιαλισμού ουσιαστικά , ακυρώνει το περιεχόμενο της μεταβατικής πρότασης, και ως προς αυτό τουλάχιστον σημαίνει ταύτιση* με το ΚΚΕ.

* αναφέρεται στην εκτίμηση του Γιάννη Ελαφρού: Ανεξάρτητα από διαφορετικές προσεγγίσεις, η προβολή σήμερα ενός κοινοβουλευτικού-κυβερνητικού στόχου οδηγεί την αντικαπιταλιστική Αριστερά, άσχετα από προθέσεις, σε ρόλο παραπληρωματικό του ΣΥΡΙΖΑ.

Συμπέρασμα δικό μου: Τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Σα Βενιζέλος χωρίς τη ΔΗΜΑΡ του.

gdmn1973

Γκριγκόρι Ορντζονικίντζε είπε...

ρε συ gddm1453 ή κάπως έτσι.

Πρέπει να ξαναθυμηθείς (και όχι μόνο εσύ) για ποιό λόγο οργανώνεις μια απεργία.
Μια απεργία λοιπόν είναι μέσο πίεσης προς την εργοδοσία και την κυβέρνηση και αλλά και πεδίο προπαγάνδας και συνειδητοποιήσης των εργατών.
Αν πέτυχες να συνειδητοποιήσεις έστω έναν εργάτη ή πίεσες λίγο την εργοδοσία με την απεργία της 6ης Νοέμβρη, ενημερωσέ μας, σε παρακαλώ θερμά.

Ο τρόπος που τοποθετείσαι όμως πρακτικά επιβεβαιώνει αυτά που γράφω. Ότι η 24ωρη όπως και άλλες στο παρελθόν χρησιμεύουν μόνο για να δικαιολογείται η ύπαρξη του ΠΑΜΕ και καμία σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του λαού. Στην πραγματικότητα δεν σου καίγεται καρφί για τον λαό μας.

Το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι οι ανούσιες κοντρίτσες με τον Συριζα και το Πασοκ. Δεν βαριέσαι. Άντε και μια 24ωρη τον Φλεβάρη και μέχρι τότε έχει ο θεός.

Ανώνυμος είπε...

"Οι άνθρωποι είναι οπορτουνιστές, είναι σοσιαλδημοκράτες, είναι ΠΑΣΟΚοι."


ΡΓ μου, το ξεκινάς σωστά αλλά μετά το χαλάς μόνος σου.

"Φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις στο χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά αν θέλουν να τιμήσουν τον εαυτό τους μάλλον πρέπει να το δουν αλλιώς..."


Αν υπάρχουν εξαιρέσεις στην Ανταρσυα ή οπουδήποτε αστες να το πούνε μόνες τους. Το να λες εσύ "υπάρχουν κι εξαιρέσεις" και οι ίδιες οι εξαιρέσεις να ψηφίζουν μαζικά στο κόμμα τους για παραγωγικές ανασυγκροτήσεις με το όχημα της δραχμής, να ζητούν "απεργίες διαρκείας" αλλά χωρίς απεργούς και να ανέχονται μεγαλοστελέχη να κλείνουν παράλληλα πονηρά το ματάκι στο Συριζα και την κυβέρνησή του ένα πράγμα σημαίνει δυστυχώς. Ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις εκεί, απλά υπάρχει ακόμη αφέλεια στην απο δω μεριά.


ΓΜ

Ανώνυμος είπε...

Φίλε ΓΜ πίστεψε με είμαι ο τελευταίος που μπορείς να με κατηγορήσεις για αφέλεια απέναντι στους "αριστεριστές"... Αλλά εν πάσει περιπτώσει, μάλλον η διατύπωση μου δεν βοήθησε να αποδώσω αυτό που ήθελα. Φυσικά και δεν εννοώ ούτε έναν από τα στελέχη των διάφορων γκρουπουσκουλοειδών που απαρτίζουν το συνονθύλευμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Για μέλη ας μην μιλήσουμε, άλλωστε κάθε μέλος τους είναι κι ένα στέλεχος, τόσο αριθμητικά, όσο και από την αποψάρα που έχουν συνήθως για τον εαυτό τους. Όμως εργαζόμενοι που δεν είναι σάπιοι, που δεν είναι ποτισμένοι από τα "κινηματικά" κομπρεμί και τον αντικομμουνισμό και δυστυχώς ακολουθούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχουν. Αυτούς ορίζω ως εξαιρέσεις που πρέπει να το δουν αλλιώς... Και για να μην ξαναπαρεξηγηθώ, η δική μας δουλειά δεν είναι να τους χαϊδέψουμε τα αυτιά, αλλά να οξύνουμε την πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση με τον "αριστερισμό" έτσι ώστε να φανεί ο πραγματικός του οπορτουνιστικός χαρακτήρας και να συμβάλλουμε στον προβληματισμό. Αυτό γίνεται μέσα στη μάχη, μέσα στο κίνημα όπως για παράδειγμα στη Χαλυβουργία, αλλά και με την απεργία της ΟΛΜΕ. Αν κάνουμε αυτά, στρώνουμε το έδαφος σε όποιον θέλει να το δει αλλιώς να το κάνει.

ΡΓ

Ανώνυμος είπε...

Είναι παράλειψη μου που δεν αναφέρω πώς δημιουργήθηκε η συλλογή με τις δηλώσεις στελεχών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο σχόλιο 8/10, 22:24. Το μόνο που χρειάστηκε ήταν μια αναζήτηση στα ιστολόγια leninreloaded και fadomduck2 καθώς και στο Google. Αν μέσα σε 30 λεπτά προέκυψαν τα παραπάνω, ας αναλογιστούμε τι άλλο μπορεί να έχει γραφτεί μέσα στον τελευταίο χρόνο, είτε κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο είτε όχι.

Προσωπικά, δεν εμφορούμαι από κανένα φανατισμό εναντίον "μελών και φίλων" της ΑΝΤΑΡΣΥΑ - κάθε άλλο. Ξέρω όμως ότι κανένας πουθενά δεν άνοιξε τα μάτια και τ' αυτιά του χωρίς θεωρία και πολύ περισσότερο χωρίς να το θέλει...

gdmn1973

Ανώνυμος είπε...

Απολίθωμα έχεις απόλυτο δίκιο και ζητώ συγγνώμη για τις παραλήψεις μου. Αλλά όπως όλοι οι μεγάλοι επαναστάτες ο ΓΚραοςιςοισαηγιςοηξσεχμ είναι μεγαλόκαρδος και με συγχώρησε και για αυτό δεν απάντησε στα σχόλιο μου.

Partydog