Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Χαιρέτα μου τον Πλατανιά

Σήμερα σφε αναγνώστη θα ξεφύγω από τη συνήθη θεματολογία του μπλοκ και θα σου διηγηθώ τον πόνο μου από την χτεσινή ημέρα. Σκεφτόμαστε που λες τι να κάνουμε μετά το φαγητό και τη βόλτα στη λιακάδα κι αποφασίζουμε να πάμε στο γήπεδο μετά από πολύ καιρό, να θυμηθούμε τα παλιά και να τιμήσουμε την ημέρα της επον και του κόκκινου στρατού. Ο άρης παίζει, ντέρμπι σωτηρίας είναι, στους πάγκους δίνουν παράσταση ο σούλης παπα’όπουλος της θρυλικής «προο» και ο άγγελος του θεού και της παναγίας… Ντάξει, δεν περιμέναμε να δούμε θέαμα, αλλά δεν μπορεί γούστο θα ‘χει το ματσάκι.

Κι αρχίσαμε με πολύ καλούς οιωνούς, παίρνοντας εισιτήρια απ’ το πιο καλτ εκδοτήριο, που δεν ήταν γκισέ ή κάποιος άλλος χώρος του γηπέδου, αλλά ένας υπαίθριος πωλητής με ταμπελάκι, που έμοιαζε πολύ με μαυραγορίτη, «να εδώ πίσω από το λεωφορείο», όπου λεωφορείο ήταν η κλούβα των ματ και ελπίζω ο μαυραγορίτης να ξεπούλησε το μπλοκάκι του και να έπιασε το πλάνο του για το φεστιβάλ. Κι αφού στα περιβόλια δεν υπάρχουν πέταλα και στη σκεπαστή οι κεντρικές θέσεις είναι πιασμένες από τα διαρκείας κι επενδυμένες με δέρμα (!) για τους νεόπλουτους, πήγαμε τιμωρία στη γωνία, στο ύψος της εστίας, δεν πειράζει όμως, θα βλέπουμε τουλάχιστον τα οφσάιντ –και που να φανταστείς τι άλλο...

Προλαβαίνουμε εν τω μεταξύ να χαράξουμε βαθιά μες στην καρδιά μας (τα όνειρά μας και τα χείλη) τον ύμνο του αο πλατανιά, ένα μοναδικό μνημείο ποδοσφαιρικής καλτιάς και υψηλής μουσικοστιχουργικής σύνθεσης, που θα άξιζε να το τραγουδάν τα ζουζούνια, για να το αναδείξουν σε όλο το μεγαλείο του.
Όλα τα καλά παιδιά, παίζουνε στον πλατανιά
Παίξτε μπάλα ρε παιδιά, όλα για τον πλατανιά
Αο πλατανιάς, αο πλατανιάς, σώμα και ψυχή
Η μοναδική ομάδα που έχει κόκκινο τριφύλλι
Κι είναι μες στα όνειρά μας, την καρδιά μας και τα χείλη


Εντάξει έχω ακούσει πολλά καλτ άσματα ομάδων. Από τον καρναβαλίστικο ύμνο της ξάνθης που υμνεί και τον χορηγό της…
Τη λένε ξάνθη, τη λένε σκόντα και είναι ομάδα που έχει όλα τα προσόντα


…μέχρι τον φτιαγμένο, βαρύμαγκα ρεμπέτη του παοκ

Αλλά αυτό τα υπερβαίνει όλα και τερματίζει την πίστα

Ξεκινά λοιπόν το παιχνίδι, πρώτες αναγνωριστικές μπαλιές, πρώτο αναγνωριστικό πεντάλεπτο, αναγνωριστικό τέταρτο, ημίωρο, ημίχρονο… κάντε μια φάση ρε παιδιά να μην πονάνε τα μάτια μας, γκολ ο πλατανιάς χωρίς να πιέζει, πριν σφυρίξει για ανάπαυλα, συνθήματα για τον αοπ, αλλά εγώ έχω εξαρτημένα αντανακλαστικά και νομίζω προς στιγμήν πως φωνάζουν παοκάρα, βλέπω και κάτι ανάποδα φάουλ ή πλάγια, αλλά δε δίνω σημασία, μη γίνεσαι γραφικός βασίλη, αυτά που κοροϊδεύουμε στους άλλους. Πασατέμπο μπας και περάσει λίγο η ώρα (el tiempo pasa) γιατί δεν το κόβω αλλιώς, δεύτερο ημιχρόνιο, ανεβαίνει ο ρυθμός, μαζί κι ο άρης, ισοπαλίζει με βολέ ο μανιάς, πνίγω τον πανηγυρισμό μέσα μου να μην μπλέξουμε με κάνα περίεργο, είδες ρε συ τι ωραία γκολ βάζουμε άμα θέλουμε..

Αρχίζουν οι προπονητές της κερκίδας των γηπεδούχων, άντε ρε άγγελε, ανέβασε την ομάδα, δε βοηθάει η παναγιά σήμερα, είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα. Αυτή είναι η αληθινή μαγεία του ποδοσφαίρου κι άσε τους άλλους στο εξωτερικό να χαζεύουν ρυθμό και θέαμα, τόσα ξέρουν κι αυτοί. Η ομάδα είναι η καψούρα του οπαδού κι ο προπονητής ο τύπος που θα ακούσει την κρεβατομουρμούρα της εξέδρας, γιατί κάθε σχέση έχει γκρίνια. Αυτός είναι ο ρόλος του, να απορροφά την ένταση σα σφουγγάρι, ή σα σφουγγαράκης, εφόσον είμαστε στην κρήτη. Έτσι και αλλιώς η μουρμούρα φτάνει ως σύννεφο στον πάγκο, δεν ακούγεται καθαρά –και αν τυχόν ακουστεί, δε σημαίνει απαραίτητα πως θα εισακουστεί κιόλας, δεν είναι αυτή η λειτουργία της. Αλλά πού να το καταλάβουν αυτό οι κουτόφραγκοι και οι διάφοροι πανουτσοκαρπετόπουλοι.

Κι ύστερα φτάνουμε στη μοιραία φάση του εβδομηκοστού έβδομου λεπτού, που μας έκανε την καρδιά περβόλια, ένα βράδυ που ‘βρεχε, αλλά αυτό έγινε αργότερα, γιατί κι ο ουρανός έκλαιγε από την αδικία, αλλά τότε ακόμα δεν υπήρχε ούτε ένα συννεφάκι στον ορίζοντα, που έκλεινε στο πλάνο του από τα βράχια της μουσούδας της σούδας, ως τον πύργο-παλατάκι ενός παρακείμενου κιτς παιδότοπου, όπου είχαν ανέβει μερικοί τζαμπατζήδες, σαν ιππότες της ελεεινής τραπέζης, της ακόμα πιο ελεεινής σούπερ λίγδας.

Γίνεται λοιπόν η επίμαχη φάση, εμείς καθόμαστε στην ευθεία και ψάχνουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς έχει δώσει, τα καλά παιδιά του πλατανιά συνέχιζαν τη φάση κι ούτε καν σήκωσαν χέρι για να ζητήσουν γκολ, ο βοηθός τρέχει σφαίρα προς τη σέντρα, αλλά τον προλαβαίνουν άλλες σφαίρες στα κιτρινόμαυρα, ο τάτος που δεν είχε βγάλει ένα σπριντ σε όλο το πρώτο μέρος κι έσβηνε με διακόπτη όταν χάναμε την μπάλα, ο σούλης με σπριντ από τον πάγκο, όλοι μαζί ένα κουβάρι της αριάδνης, τα ματ βρίσκονται στο στοιχείο τους κι αρχίζουν να ρίχνουν κάτι ψιλές αδιακρίτως, διακοπή, δυο αποβολές, ο σκόρδας λέει στο βαγγέλι να «πέστε κάτω, οε-οε-οε», αλλά με εννιά παίζουμε καλύτερα, χάνουμε με ψηλά το κομμένο κεφάλι του άρη (και του τζαβέλλα) και τα αίματα στάζουν σαν την κέτσαπ στο βρώμικο από την καντίνα του ομορφάντρα.

Αλλά όπως θα ‘λεγε κι ο αγγελάρας, ήταν θέλημα του θεού και της π… την παναγία σου ρε επόπτη, παλιο-μπι-μπιπ, μπι-μπιπ, δηλώσεις μπιμπισίδη, μπι-μπιπ, μπι-μπιπ, φεύγουμε μέσα σε κόρνες και πανηγυρισμούς, γιατί οι περισσότεροι χανιώτες είναι νεόγαβροι στον ελεύθερο τους χρόνο {και όχι γάβροι σκέτοι, όπως ο σούλης από την κοκκινιά} και τις χαίρονται τέτοιες νίκες. Κι όταν έσωσαν τα ματ τον επόπτη και ξαναπλησίαζε στη γραμμή, η κερκίδα τον αποθέωνε σαν τον καλύτερό τους παίκτη και πολυτιμότερος βγήκε λέει ο μπιέλιτς –μπα, από πότε φέρνουμε γιούγκους επόπτες στην ελλάδα; Κι όπως έγραψε στο λογαριασμό του ο γρηγοράκης, που ήταν η προσωποποίηση της ατάκας στο παλιό σπορτάιμ, κάτι σαν το τουίτερ προτού βγει το τουίτερ, ακόμα κι ο σούλης είναι πολυτέλεια για αυτό το πρωτάθλημα.

Τα πειστήρια ενός εγκλήματος..
 Νιώθεις λοιπόν σα να σε βίασαν, σκέφτεσαι πως είναι μέσα στους τρεις κορυφαίους βιασμούς του αθλήματος σε αυτή τη δεκαετία, μαζί με τον περυσινό τελικό κυπέλλου και το παιχνίδι «και εγώ κάλυπτα τον κατσουράνη», βλέπεις τους πλατανιάδες να χαμογελάνε πονηρά στο τηλέφωνο και να παίρνουν γραμμή για το αν πέρασε τη γραμμή της εστίας και του υποβιβασμού· και τη γραμμή του ορίζοντα με τη μουσούδα και το παλατάκι, που όσο την πλησιάζεις, τόσο αυτή χάνεται, τι σφύριξε ρε συ ο άνθρωπος

Θυμάσαι το γκολ φάντασμα του χαρστ, αλλά εκείνο είχε σκάσει τουλάχιστον στη γραμμή, μπορούσε να σε ξεγελάσει και το ‘χε κατοχυρώσει σοβιετικός ταβάριτς λάινσμαν στα πλαίσια ετεροχρονισμένης αντιφασιστικής συμμαχίας ενάντια στους απογόνους των ναζήδων –τότε δεν είχε προχωρήσει πολύ η επεξεργασία της στρατηγικής μας. Θυμάσαι και τον καλτ ελληνικό κινηματογράφο της δεκαετίας με τις βάτες και λες πως το επόμενο βήμα του μάνταλου είναι να κάνει το μουστάκα στον παρθενοκυνηγό και να το βάλει μόνος του το γκολάκι.


Γυρίζεις σπίτι, ξανατρώς να σου φύγει η ένταση και βλέπεις στο δίκτυο για το εργοτέλειο θέατρο, τις δηλώσεις του αναστασίου για τους ελεύθερους σκοπευτές από το κίεβο και τον πρόεδρο του απόλλωνα που προαναγγέλλει με ανακοίνωση άλλα κόλπα από τους παίκτες του, γιατί έτσι κι αλλιώς «γραμμένους μας έχουν». Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος. Και για αυτά δε θα πει τίποτα το τζενάκι η μπότση; Ένα μήνυμα συμπαράστασης κι αλληλεγγύης δεν το αξίζουμε εμείς;

Κάποτε ένας παλιός red blogger είχε γράψει στα νεύρα του (;) πως είναι ξεφτίλα να είσαι ολυμπιακός. Δε συμφωνώ ακριβώς, ξεφτίλα είναι να πανηγυρίζεις τέτοιες νίκες. Ντροπή είναι το πρωτάθλημα της σούπερ λιγκ συνολικά και ξεφτίλες εμείς που ασχολούμαστε ακόμα και πηγαίνουμε πότε-πότε και σε κανένα γήπεδο. Κι αλλού γίνονται σφαγές (δες τι έγινε με την μπέτις στην ισπανία) αλλά βλέπουν λίγη μπάλα τουλάχιστον, ρε σούπερ-λιγκ.

Θα μου πεις γιατί δεν τα έλεγες αυτά πέρσι που είχε σωθεί ο άρης με πεντάρες και τεσσάρες; Ναι ρε σεις, αλλά δεν είναι ακριβώς το ίδιο, ο άρης πέρσι… ή μάλλον λάθος, γράψε άκυρο, δεν είναι εκεί η ουσία.
Ντροπή βασικά είναι που τα θυμόμαστε όλοι, όταν έρχεται η δική μας σειρά και φωνάζουμε για την ομάδα μας, με την ίδια συντεχνιακή λογική που μας ακολουθεί από το γήπεδο ως τις άλλες σφαίρες της ζωής μας. Ξεφτίλα είναι που εξεγειρόμαστε και φωνάζουμε για όλα αυτά, λες και είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου (η μπάλα είναι κάτι πολύ περισσότερο απ’ αυτό, έλεγε ένας παλιός προπονητής της λίβερπουλ) ενώ στη δουλειά σκύβουμε το κεφάλι για να πιάσει γεμάτα το λαιμό η γκιλοτίνα της απόλυσης και είμαστε σαν τα καλά παιδιά του πλατανιά.


Συνεπώς, χαιρέτα μου τον πλατανιά σύντροφε…

27 σχόλια:

katy είπε...

Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα, ως γυναίκα, το ποδόσφαιρο μου είναι, όπως καταλαβαίνεις, παντελώς αδιάφορο, όμως οφείλω να ομολογήσω ότι το κειμενάκι σου είναι σκέτη απόλαυση. :)

Όσο για απόφθεγμα το είπε ο William "Bill" Shankly (1913-1981), πασίγνωστος Βρετανός ποδοσφαιριστής και προπονητής της Liverpool.
Και είναι αυτό: «Το ποδόσφαιρο, δεν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Είναι κάτι απείρως πιο σοβαρό».

Δεν θα μπορούσα φυσικά να μην προσθέσω και τη δική μου πινελιά! ;)

"Το ποδόσφαιρο είναι η τελευταία ιερή παράσταση των καιρών μας. Κατά βάθος, πρόκειται για ιεροτελεστία, αν και είναι μία απόδραση. Ενώ άλλες ιερές παραστάσεις βρίσκονται σε παρακμή, ακόμη και η Θεία Λειτουργία, το ποδόσφαιρο είναι η μοναδική που μας έχει απομείνει."

Pier Paolo Pasolini (1922 –1975), Ιταλός Σκηνοθέτης, ποιητής, συγγραφέας.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Τι πάει να πει σε αφήνει αδιάφορη ως γυναίκα; Ξέρεις πόσες γυναίκες ήτανε χτες στο γήπεδο;

Αν οι αστείρευτες γνώσεις σου περί αποφθεγμάτων επεκτείνονται και σε ένα θέμα που δε σε ενδιαφέρει, ε τότε έχεις αρχίσει να γίνεσαι επικίνδυνη ;)
Ο καμί πάντως -αν δεν κάνω λάθος- έλεγε πως το ποδόσφαιρο του δίδαξε όσα γνωρίζει περί ηθικής. Κι αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα τσιτάτα του μπογιό που είναι και φανατικός ποδοσφαιρόφιλος.
Αναρωτιέμαι βέβαια τι ακριβώς μαθαίνει σήμερα περί ηθικής ένα παιδί παρακολουθώντας το ελληνικό πρωτάθλημα..

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

katy είπε...

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα.

Δυστυχώς το θέμα του τι είναι «ηθικό» και του τι δεν είναι, είναι τεράστιο. Ή πως ένας «ηθικός» μπορεί να μετατραπεί σε «ανήθικο», ακόμη και μέσα στο γήπεδο (Έρευνες όπως το πασίγνωστο πείραμα της φυλακής του Στάνφορντ ή το πείραμα του Μίλγκραμ, έδειξαν πως η ανθρώπινη ηθικότητα είναι αρκετά εύπλαστη. Αν βρεθούμε σε ένα βίαιο περιβάλλον ή κάποιος τον οποίο θεωρούμε ανώτερο αναλάβει την ευθύνη των (ανήθικων) πράξεων, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνουμε και εμείς βίαιοι και σαδιστές, αντίθετα πάντα με τις ηθικές αξίες που πιστεύουμε πως έχουμε), αλλά αυτό δεν είναι θέμα που απασχολεί τη συγκεκριμένη ανάρτηση και θα ‘βγω ίσως εκτός θέματος.

Και για να αστειευτώ λιγάκι…

1) Σαν κι Εμένα αποκλείεται να ήταν καμιά στο γήπεδο. :D
2) Ναι, είμαι γενικά πολύ επικίνδυνη γυναίκα, μη με βλέπεις έτσι ευγενική και πρόσχαρη… ;)

katy είπε...

Kαι ναι, ο Καμύ το είπε (στα νιάτα του ήταν τερματοφύλακας)! :)

"Όλα όσα ξέρω για την ηθική και την αίσθηση καθήκοντος τα έχω μάθει από το ποδόσφαιρο".

Albert Camus (1913-1960), Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957

Αναυδος είπε...

http://www.tanea.gr/news/politics/article/5090119/rena-doyroy-alliws-mazeyei-ta-skoypidia-enas-mnhmoniakos-kai-alliws-enas-antimnhmoniakos/

sorry αλλα εμεις στο β΄γυρο πρεπει συμφωνα με ορισμενους να ψηφισουμε τετοια νουμερα ? που εχει το θρασος να μην παραιτειτε απο βουλευτης κρυβομενη πισω απο τον παφιλη ?

υγ
καλα να παθει ο αρης
λεει μια παροιμαι μαχαιρα εδωκες μαχαιρα θα λαβεις δειρατε τους πανιωνιους το παθατε στην κρητη

The Catcher in the Rye είπε...

Απολίθωμα,
Διάβασα το κείμενο του regimientocinqo και γράφει σε κάποιο σημείο:"Από τότε που οι σερβιετόχρωμοι αποκήρυσαν τους ΕΑΜοβούλγαρους παίχτες τους".

Ξέρει κανείς κατά πόσο ισχύει και αν υπάρχουν μαρτυρίες;

Όσο για τον Άρη, το λυπηρό δεν είναι ότι πέφτει, αλλά ότι στην πτώση δεν θα έχει καμία συμπάθεια, λόγω της περσινής ξεφτίλας.

Για να πω την αλήθεια, πιο ξεφτιλισμένη μου φαίνεται η ανακοίνωση των οπαδών του ατρομήτου που στηρίζουν τον κατηγορούμενο για λαθρεμπόριο πρόεδρό τους.

Ανώνυμος είπε...

ΕΝΤΑΞΕΙ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΩΘΕΙ.

ΔΕΝ ΤΗΣ ΔΩΣΑΝΕ ΒΑΘΜΟ ΣΤΟ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΔΑΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΣΤΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΚΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ. ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝΕ ΚΑΙ ΑΗΤΤΗΤΟ ΚΑΙ ΡΕΚΟΡ.

ΚΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΜΑΤΣΑΚΙ ΜΕ ΛΕΒΑΔΕΙΑΚΟ ΑΝ ΑΠΑΡΑΣΤΕΙ ΑΝΑΓΚΗ. ΚΙ ΑΠΟ ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ. ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ ΤΟΥ ΘΑ ΤΙΣ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ.

ΕΒΛΕΠΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΤΙ ΔΟΘΗΚΕ ΩΣ ΓΚΟΛ.

ΟΥΤΕ Η ΡΕΑΛ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΕΥΝΟΙΑ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ.

ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΕΧΕΙ ΞΑΝΑΥΠΑΡΞΕΙ.

ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΖΕΛΟ ΕΥΝΟΙΑ Ο ΠΑΟΚ ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΜΕ 9 Ο ΑΡΗΣ ΤΩΡΑ ΚΙ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΓΑΥΡΟΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΑΤΑΚΙΑ.

ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΘΕΣΗ ΓΙΟΓΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΙΣ ΤΕΣΣΑΡΕΣ.

ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΕΒΛΕΠΕΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ.

ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΜΕΝΗ ΠΟΛΥ Η ΦΑΣΗ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ. ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΙΟΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΘΕΣΗ;
ΣΑΝ ΤΗΝ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΤΟΥ 1966.

ΙΧΝΟΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΤΑ ΤΣΑΤΣΟΝΙΑ

ΚΑΙ ΠΙΟ ΤΡΑΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ.

ΟΙ ΠΑΙΧΤΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΔΕΝ ΖΗΤΟΥΝ ΓΚΟΛ.

ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΣΚΟΡΑΡΟΥΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΥΔΗ.

ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΔΩΡΟ. ΑΝΕΛΠΙΣΤΟ; ΙΣΩΣ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ.

ΤΟ ΘΕΛΕ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΕΙΠΕ Ο ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΑΚΟΣ.

ΜΑΛΛΟΝ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΒΑΖΕ ΤΟΝ ΛΙΑΣΟ ΛΟΥΚΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΚΑΜΠΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΥΜΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΕΒΡΑΙΑ.

ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΥΔΗ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Σέβομαι την πίκρα και το δίκαιο πόνο των αρειανών αλλά ο τελευταίος που σας φταίει Θερσίτη είναι ο Άγγελος ο οποίος σίγουρα είναι ο καλύτερος ever έλληνας προπονητής. Οι πρώτοι που σας φταίνε είστε εσείς οι ίδιοι.

ρα

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΩΤΑ ΑΠ' ΟΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ΑΡΗ.

ΠΑΟΚΤΣΗΣ ΕΙΜΑΙ.

ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΟΤΙ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΑΚΟΣ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ;

ΑΘΛΙΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΚΙΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ.

ΟΡΓΙΑ ΕΚΑΝΕ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ. ΜΕ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΙΑΣΟ.

ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΗ ΦΕΤΟΣ Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΣΚΙΣΕΙ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Και εγώ σκουλίκι είμαι-ήμουν. Πλέον είμαι τόσο αποστασιοποιημένος που ούτε ξέρω τι κάνει και που είναι ο αρης. Και μακάρι να πέσει όχι μια μα 3 κατηγορίες και να πέσει και ο πάοκ όπως έπεσε και η αεκ, μπας και σταματήσει αυτή η άρρωστη οπαδική σχέση με τον αθλητισμό. Έχω σταματήσει να ασχολούμαι με τα του ποδοσφαίρου εδώ και 7-8 χρόνια και ευτυχώς, γιατί πια το ελληνικό πρωτάθλημα έχει φτάσει στον απόλυτο πάτο που η μόνη διασκέδαση που προσφέρει είναι η εικόνα των ξεδιάντροπα αλληλοσπαρασσόμενων μαφιόζων παραγόντων και των κωμικοτραγικων αντιδράσεων του αξιολύπητου οπαδικού ποιμνίου.

κδ

Αναυδος είπε...

Οι ρουφιανοι του συριζα στα αχναρια της αυριανης και του κουρη κατά τα αλλα ψηφο στο β’γυρο ενοτητα της αριστερας κλπ)

http://redflyplanet.blogspot.com/2014/02/o.html#more

http://leninreloaded.blogspot.gr/2014/02/blog-post_25.html#more

Ανώνυμος είπε...

Βλέπω Θερσίτη έπεσες στη βαριά προπονητική.

Του Άγγελου δεν του χρειάζεται να τον παινέψω εγώ, ούτε κ τον νοιάζουν τέτοια πράγματα.

Μπορείς να πας να ρωτήσεις παίκτες που εργάστηκαν μαζί του, ακόμα και παίκτες με τους οποίους κοντραρίστηκε άγρια (και που στην κόντρα-ώ του θαύματος-ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ).

"Ο Αναστασιάδης στον Παναθηναϊκό μου έδειξε πόσο σημαντικό είναι να έχει πάθος στο ποδόσφαιρο και να το μεταφέρεις και στους ποδοσφαιριτές" Τάδε έφη Πάουλο Σόουζα.

Δε χρειάζονται λοιπόν καλά λόγια από άλλους για τον Αναστασιάδη. Ο Άγγελος ως άλλος Μάρκος Μπότσαρης τα "διπλώματά" του τα έπαιρνε κ τα παίρνει μπροστά στον εχθρό. Κ ως άλλος Σαμουήλ στο Κούγκι δε θα λυγίσει ποτέ-ούτε θα γίνει γλείφτης των δημοσιογράφων ούτε θα προσκυνήσει αυτούς που τα παίρνουν με μεταγραφές τύπου Βαλέντσια λόγου χάρη. Τα "διπλώματά" του μιλάνε από μόνα τους.

Με τον ΠΑΟΚ κόντρα στην Άρσεναλ του Βενγκέρ τη χρονιά που πήραν το ντάμπλ στην Αγγλία. Τότε που ο ΠΑΟΚ πχ με Ζουμπούλη, Βελή, Τασσιόπουλο για να μην ξεχνιόμαστε (τους τίμιους αυτούς παίκτες μεν αλλά συγκεκριμένων ικανοτήτων δε). Όταν είχε προηγηθεί η πιο επική ίσως ανατροπή κατά τη διάρκεια ευρωπαικού ματς στην Τούμπα, τότε που το 0-3 με τη Σπάρτακ Τρνάβα έγινε 5-3. Με τη μπαλάρα που χόρτασε τους φιλάθλους κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης που τότε είχε-ανάμεσα σε άλλους-τον Βιέρι στα καλύτερά του. Με τον Παναθηναικό του 2000-2001 που γονάτισε τη Γιούβε κ προκρίθηκε από όμιλο που μέσα είχε Λα Κορούνια κ Αμβούργο. Με το Παναθηναϊκό στη μεγαλειώδη βραδιά στο Μάντσεστερ (γιατί κάποιες ήττες είναι πιο επικές από πολλές νίκες). Με τον Άγιαξ της ψυχής μας, που τον πήρε παντελώς ξεγραμμένο κ τον κράτησε στην κατηγορία δια πυρός κ σιδήρου βάζοντας τις βάσεις για τη μπαλάρα που έπαιξε ΠΑΣ την επόμενη χρονιά κ βοηθώντας χωρίς κανένα βεντετισμό να ανελιχθεί ένας άλλος προπονητής που φαίνεται να έχει αξία κ ελπίζω να έχει η καριέρα του καλή συνέχεια (ο Χριστόπουλος).

Θα μπορούσα να γράφω ως αύριο τα κατορθώματά του Άγγελου.

Θα πω ένα τελευταίο μιας κ λες ότι είσαι Παοκτζής.

Πήρε ένα ΠΑΟΚ πραγματικό ρεζίλι της ιστορίας του. Ένα ΠΑΟΚ που πήγαινες να τον παρακολουθήσεις κ τον έβλεπες να χάνει για πλάκα από τις Προοδευτικές, να φτύνει αίμα για να πάρει θετικό αποτέλεσμα κόντρα στον υποβιβασμένο Εθνικό, να τον γλεντάει ως κι ο Απόλλωνας (ας μη συζητήσουμε για τον Πανιώνιο) να τρώει στο χαλαρό τις πεντάρες (επί Μπένγσκτον νομίζω-κ τότε ήταν κ καλά, την αμεσως προηγούμενη σαιζόν ο ΠΑΟΚ έπαιζε κυριολεκτικά για τη σωτηρία του) από τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΚΑ. Αυτό τον ΠΑΟΚ πήρε από το χέρι κ τον έκανε ομάδα που να παίζει μπάλλα μες την Αθήνα κ να παίρνει κι αποτελέσματα.

ρα

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Κάτσερ, ομολογώ πως δεν γνωρίζω σε τι αναφέρεται ο R5, αλλά δε θα μου φαινόταν καιαπίθανο να απαιτήθηκε πχ από τον ολυμπιακό να αποκηρύξει τους εαμίτες παίκτες του, σαν τον γόδα. Αν έχει χρόνο και διαβάζει ο ρεχιμιέντο, ίσως μπορεί να μας πει ο ίδιος.

Συμπάθεια για τον άρη δεν είχα δει ούτε και στους δύο προηγούμενους υποβιβασμούς της ομάδας και δε θα την περίμενα κιόλας, για να είμαι ειλικρινής. Μακάρι το θέμα να ήταν μόνο ο άρης, φοβάμαι πως χάνουμε το δάσος αν μείνουμε εκεί κι αυτό είναι που δεν καταλαβαίνουν ίσως κάποιοι σχολιαστές που αναλώνονται στην καζούρα. Το καταλαβαίνει όμως πολύ καλά ο θερσίτης και ας είναι παόκι.

Ρα ο αγγελάρας έκανε την πάπια σε όσα είδε να γίνονται μπροστά του. Κατάφερε να κάνει ακόμα και τον σούλη παπαδόπουλο να φαίνεται πιο ειλικρινής και συμπαθής απ' αυτόν. Το τελευταίο που θα περίμενα από έναν... καλό χριστιανό, όπως και αν το έχει ο ίδιος στο μυαλό του, ήταν οι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δηλώσεις του μετά τον αγώνα. Έχει μάτια ο θεός και βλέπει, άγγελε..

Κατά τα άλλα ο κδ έχει δίκιο. Να πέσουν όλοι στο ερασιτεχνικό. Και επειδή αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, μπάλα θα χαρούμε μόνο στην λαϊκή εξουσία, που θα γίνουν όλες οι ομάδες ερασιτεχνικές, χωρίς να πέσει κανείς κατηγορία.

Ανώνυμος είπε...

Έχει μάτια ο Θεός κ βλέπει, θα έχουμε μάτια κ εμείς κ θα τον δούμε κ θα τον κρίνουμε τον Άγγελο όταν του τα φέρει αντίστροφα τα πράγματα ο Θεός. Υπάρχει βέβαια κ η περίπτωση να έχει αφομοιώσει ο Άγγελος το πλατωνικό "Ανάγκα κ οι Θεοί πείθονται".

Τέλος πάντων. Είναι αλήθεια ότι στο θέμα του Άγγελου δεν είμαι αντικειμενικός. Σε ένα πρωτάθλημα όμως που οι "ευρωπαϊκών προδιαγραφών κ βεληνεκούς" προπονητές καταντάνε να κλαψουρίζουν για διαιτησίες ακόμα κ σε ματς όπως αυτό του ΠΑΟΚ με τους βάζελους, τι να σου κάνει μέσα σε αυτό το βούρκο κι ένας Άγγελος;

Ας πούμε οι φίλαθλοι ένα όχι σε διαχειριστικές αυταπάτες που υπόσχονται μια πιο τίμια διαιτησία. Δε μπορεί να υπάρξει τίμια διαιτησία στο σάπιο αυτό σύστημα. Δεν την αντέχουν στο κάτω κάτω ούτε οι "επενδυτές", ούτε οι ποδοσφαιριστές ούτε-αρκετές φορές-οι οπαδοί (από τις πιο μεγάλες ως τις πιο μικρές κατηγορίες). Μόνο η ΛΕ μπορεί να εφαρμόσει το 50-50. Ας υιοθετήσουμε το στόχο πάλης φωνάζοντας: "Παίξτε μπαλίτσα πρώτα ρε..."

ρα

Ανώνυμος είπε...

Mπαλα θα χαρουμε μονο οταν διαλυθει συθεμελα και διαπαντος το εκτρωμα του γαυρου και ολο το συστημα που τον γυροφερνει.

Και σε αλλες χωρες εχουν καπιταλισμο αλλα τη μπαλιτσα τους τη χαιρονται.Οχι οπως παλια,οχι οπως θα θελανε οι ρομαντικοι και οι οπαδοι,αλλα ουτε και αυτο το καρκινωμα που βλεπουμε εδω περα.

Πανος

Ανώνυμος είπε...


ΡΑ

ΤΙ ΘΑ ΠΕΙΣ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΛΕΣ;
ΛΕΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΑΡΕΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΙΣΤΑΝΩ ΤΟΝ ΠΑΟΚΤΣΗ;

ΔΕΝ ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΕΚΛΕΚΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΤΟΥΣ ΠΑΙΧΤΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΕΚΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΟΝΟΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΤΟ ΟΡΟΣ.

ΒΛΕΠΩ ΛΑΤΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ.
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΑΙΝΕΜΑ ΤΙ ΤΟΝ ΠΑΙΝΕΥΕΙΣ ΤΟΣΗ ΩΡΑ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΛΙΑΣΟ ΒΛΕΠΩ
ΜΟΥΓΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑ.

ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΟΝ ΦΡΑΤΖΕΣΚΟ;

ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΤΟ ΓΛΕΙΨΙΜΟ ΣΤΟΝ ΤΖΙΟΒΑΝΙ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ.
ΤΑ ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ ΤΗΝ ΤΣΑΚΙΣΑΤΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΟ.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΚΑΝΕ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ.
ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΤΕΡΜΑΤΙΖΕ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ.

ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ ΚΑΙ Η ΛΑΡΙΣΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΕΝΑ ΚΥΠΕΛΛΑΚΙ.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΘΕΣΗ ΣΤΟ C.L. ΚΑΙ Μ’ ΑΥΤΟΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΣΕ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΜΑΝΤΑΡΑ.

ΠΟΙΑ ΤΡΝΑΒΑ ΤΩΡΑ;

ΣΙΓΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ. ΚΑΙ ΝΑΙ ΤΗΝ ΑΡΣΕΝΑΛ ΤΗΝ ΑΠΕΚΛΕΙΣΕ Ο ΠΑΟΚ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ.
ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ Η ΑΡΣΕΝΑΛ ΕΧΤΙΖΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ 3-3 ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ 5-2 4-4 ΜΕ ΤΗΝ ΑΤΛΕΤΙΚΟ.
ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.

ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ ΚΑΙ Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΞΕΦΤΙΛΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ.
Ο ΜΠΑΤΑΤΟΥΔΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΟΚ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΥΠΟΒΙΒΑΣΜΟ ΚΙ ΟΧΙ Ο ΑΓΓΕΛΑΡΑΣ.
ΕΠΕΣΕ ΠΟΛΥ ΧΡΗΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΟΚ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ Α’ ΓΥΡΟ ΣΤΟΝ Β’ ΣΕ ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΕΣ ΝΙΚΕΣ.
ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΟΥΕΦΑ.
ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ;

ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΙ ΧΑΑΝ ΟΥΕΦΑ ΕΙΧΕ ΒΓΕΙ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΣΒΗΣΕ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ.

ΡΕ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΕΙΧΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕΙ Ο ΠΑΟΚ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΑΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ;

ΑΠΟ ΤΑΣ ΣΕΡΡΑΣ;

ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑ;

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΛΕΝΤΣΙΑ ΕΙΧΕ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΑΛΛΑ ΑΝ Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΑΡΑΣ ΔΕΝ ΕΧΑΝΕ ΑΠΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝΕ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΧΑΑΝ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Πέρσι σωθήκατε περίεργα Απολίθωμα, οπότε φέτος πέφτετε και περίεργα. Έτσι είναι αυτά όταν μπλέξεις με κακές παρέες (βλέπε γαύροι).

Εμάς φέτος μας βλέπω πάλι ζόρικα για άνοδο μετά την ήττα από Τύρναβο. Ενός κακού (εξωαγωνιστική πτώση το '11) μύρια έπονται...

Απολίθωμα δεν ξέρω κατά πόσο είναι εύκολο, αλλά θα ήθελα μια ανάλυση-εξιστόρηση του ποδοσφαίρου στην ΕΣΣΔ. Πως λειτουργούσε, πως χρηματοδοτούνταν οι ομάδες κτλ. Σου είναι εύκολο;

Ανώνυμος είπε...

Πάνο υπήρχε η εποχή του "έξω οι τσάτσοι του Βαρδινογιάννη". Οι Παναθηναϊκοί μια χαρούλα κατάπιναν τα πάντα, κατάπιναν ως κ το να βγάζει πιστόλι ο Βαρδινογιάννης μέσα στο ΟΑΚΚΑ. Δεν έτρεχε μια γι αυτούς. Οι Ολυμπιακοί δεν ήξεραν από πού τους έρχονταν οι καρπαζιές. Ως κ κάτι Γιδόπουλοι τους άλλαζαν κυριολεκτικά τα φώτα-κ καμάρωναν χωρίς ντροπή οι ΑΕΚτζήδες. Ήρθε βέβαια η ώρα που ο Σπανέας τους έκοψε τα γέλια, στερώντας τον τίτλο από την ομάδα που μάλλον έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο τα τελευταία 25 τουλάχιστον χρόνια. Αν μίλαγες εκείνα τα χρόνια με Ολυμπιακό, αυτός θα ορκίζονταν περίπου στη μάνα του ότι αυτός τέτοιες καταστάσεις δε θα τις ανέχονταν ποτέ να τις προκαλεί η ομάδα του γιατί λέει ήταν "υπερήφανος λαός". Κι όμως αυτοί οι ίδιοι που τα έλεγαν αυτά κατάπιαν μια χαρά τα αίσχη που έγιναν στην Καβάλα προκειμένου να πάρει η ομάδα τους το πρώτο πρωτάθλημα μετά από χρόνια. "Τόσα μας έκαναν, πώς κάνετε έτσι που έτυχε τώρα να ευνοηθούμε;" πούλαγαν τρέλλα. Κ δεν τους καίογονταν καρφάκι όταν άκουγαν με τ' αυτάκια τους το "Ο Ολυμπιακός κ το Αιγάλεω να είναι καλά, οι άλλοι να πάνε να ...". Οι "ρομαντικοί" ΑΕΚτζήδες πάλι γινόταν πολύ ρεαλιστές στηρίζοντας με κάθε τρόπο τη μορφή που ακούει στο όνομα Μάκης Ψωμιάδης. Ενώ οι ΠΑΟΚτζήδες που μονίμως έλεγαν ότι ήταν στην απέξω, μια χαρούλα ανέχτηκαν (με κάποιες εξαιρέσεις ευτυχώς) το Γκαγκάτση. Όλοι χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη επιδιώκαν να γίνουν Πάνο. Όλοι αν τους δίνονταν η ευκαιρία τα ίδια θα έκαναν. Γι' αυτό κ λέω ότι ας παίξει όποιος θέλει μπάλα πρώτα κ μετά ας αρχίσει να μιλά για διαιτησία.

ρα

Ανώνυμος είπε...

Θερσίτη να στο πω απλά;

Να κι αν τον λατρεύεις, να κι αν δεν τον λατρεύεις.

Και ναι, να πας να τον ρωτήσεις το Φρατζέσκο.

"Είχα άψογη συνεργασία με τον Αναστασιάδη. Είναι από τους ελάχιστους που δεν κρατούσε κακία σε τίποτα. Για αυτό όλοι τον αγαπούσαν ακόμα και αν δεν έπαιζαν. Μάλιστα ζητούσε ακόμα και συγγνώμη αν έκανε λάθος. Το ότι μαλώναμε ήταν το μεγαλύτερο ψέμα. Είχε γίνει κάτι σε ένα παιχνίδι και την άλλη μέρα ξεχάστηκε. Ήταν πάντα δίκαιος".

Κώστας Φρατζέσκος
http://www.sport24.gr/football/ellada/fratzeskos_o_mpergk_egklimatisthke_amesws.2605537.html

Κ νομίζω ότι αρκεί αυτό-μην αρχίσουμε να πιάνουμε κ τα άλλα που ειπες

ρα

Ανώνυμος είπε...

ΜΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ, ΑΣΗΜΑΝΤΗ.

Ο ΦΡΑΤΖΕΣΚΟΣ ΤΑ ΛΕΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 17 ΧΡΟΝΙΑ ΑΥΤΑ.

ΤΟΤΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΘΥΜΑΣΑΙ ΗΤΑΝ ΛΙΓΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ.

ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΑΓΙΑΤΡΕΥΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΑΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΑΛΛΟ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.

ΜΠΙΝΕΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΡΙΧΝΕ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ ΑΛΛΑΓΗ.

ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΑΡΓΑΡΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ.

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΑ ΚΙ Ο ΡΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.

ΛΙΑΣΟ ΤΟΝ ΛΕΓΑΝΕ ΤΟΝ ΠΑΙΧΤΑΡΑ ΚΙ Ο ΑΓΓΕΛΑΡΑΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ.

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΜΩΡΕ ΕΣΩΣΕ ΜΕΤΑ ΤΑ ΓΙΑΝΝΙΝΑ.

ΘΕΡΣΙΤΗΣ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Μυρισε πεταλο, ιδρωτιλα και καπνογονο η αναρτηση.

Η ομαδα μας μαλλον πεφτει επειδη δεν εχει κανεις διαθεση να την κρατησει, αλλα και να μην πεσει τα προβληματα δεν λυνονται. Καποιοι θελουν να την πανε γ εθνικη, αλλα αν συμβει κατι τετοιο, βλεπω την ιστορια να επαναλαμβανεται ως φαρσα και να μη διαγραφονται τα χρεη μας, οπως εγινε με το πτηνο του νοτου.

Αυτο που με τρομαζει περισσοτερο, ειναι οτι αν πεσουμε, το βλεπω τρομερα δυσκολο να ανεβουμε την επομενη χρονια. Την πρωτη φορα, το 97-98, ανεβηκαμε τρενο και ριξαμε και 4 στον παοκ απο κεκτημενη ταχυτητα. Τη δευτερη φορα, το 05-06, ειχαμε τη χειροτερη ομαδα ολων των εποχων και ανεβηκαμε δυσκολα, ομως ο κοσμος του αρη ηταν προετοιμασμενος οτι μπορει να συνεβαινε αυτο και ατσαλωνονταν απο το οραμα της λεσχης (που τα εδειξε νωρις τα ορια της εντος καπιταλισμου και ειναι ενα θεμα προς συζητηση αυτο). Φετος δεν υπαρχει τιποτα.

Μια ενδεχομενη πτωση του αρη, ευνοει τον παοκ κι ας μη φαινεται αυτο επειδη δεν υπαρχει αμεση κοντρα τα 3 τελευταια χρονια. Το δυναμωμα του παοκ, η μετατροπη του σε μονοπωλιο στη θεσσαλονικη και η εδραιωση του σε τριτο πολο "εξουσιας" στο ελληνικο ποδοσφαιρο, περνανε νομοτελειακα απο το αποδυναμωμα του ηρακλη και κυριως του αρη. Οι τρεις απο τους εξι μεγαλους αθηνας και θεσ/νικης βρισκονται σε παρακμη. Αν αυτο συνεχιστει για πολυ, ο ποδοσφαιρικος χαρτης θα αλλαξει, τιποτα δεν κραταει για παντα.

Δε θελω να σχολιασω το "ηθος" ουτε των αγγελων, ουτε των σουληδων, ουτε διαφορων αλλων, που με δυο τρεις κατσαπλιαδικες νικες γινονται ηρωες και "καταξιωμενοι ελληνες τεχνικοι". Αυτοι ειμαστε, αυτους εχουμε.

Η μπαλα που θελουμε εμεις, δεν χωραει ουτε μαρινακηδες, ουτε σαββιδηδες, ουτε σκορδες, ουτε αγγελους, ουτε γιδια δημοσιογραφους, ουτε οργανωμενους στρατους απο εκκολαπτομενα φασιστακια, που κανουν καναδυο χρονια το αναρχικο αγροτικο τους. Τα ξερουμε αυτα, αλλα δεν κανει κακο να τα ξαναπουμε. Και για να δουμε τετοια μπαλα, θα πρεπει να δουμε αλλον κοσμο. Και για να δουμε αλλον κοσμο, θα πρεπει να ψιλοαφησουμε τη μπαλα.

sniper

Ανώνυμος είπε...

1) Έχεις δίκιο ρε Θερσίτη. Ξεχνάω αυτή τη μικρή ασήμαντη λεπτομέρεια. Ξεχνάω επίσης και μια άλλη, ακόμα πιο μικρή, ακόμα πιο ασήμαντη λεπτομέρεια. Ότι ο Θερσίτης ξέρει καλύτερα από τον κάθε Φρατζέσκο, αυτά που έζησε ο κάθε Φρατζέσκος.

Κ δεν είναι ότι κάνω τίποτα από τα υπόλοιπα γαργάρα, να μη γίνω προκλητικός προσπαθώ (κάτι που δεν είναι εύκολο).

2) Sniper αν ο ΠΑΟΚ είχε έξυπνη διοίκηση θα έπρεπε όχι απλά να θέλει αλλά να επιδιώκει να υπάρχει μια σχετικά δυνατή δεύτερη ομάδα στη Θεσσαλονίκη. Δεν είμαι αισιόδοξος όμως ότι τα παθήματα γίνονται μαθήματα. Το '92 ας πούμε, κάτι "ατσίδες" έδωσαν στον Ολυμπιακό τη δεύτερη θέση προκειμένου ο Άρης να μην παίξει στο πρωταθλητριών (κ να έχει μεγάλη οικονομική αιμορραγία). Είδαν το δέντρο και δεν είδαν το δάσος. Η συνέχεια για το μπάσκετ της Θεσσαλονίκης είναι νομίζω γνωστή. Όχι ότι θα άλλαζε δραματικά η εξέλιξη των πραγμάτων (αν κ θα διασώζονταν ίσως κάτι) αλλά τουλάχιστον μη βάζεις μόνος σου τα χεράκια σου να βγάλεις τα ματάκια σου.

3) Σε μια ταινία που λέγονταν "A Bronx Tale", ο μαφιόζος λέει σε ένα παιδί που χάλαγε το χαρτζιλίκι του για να αγοράζει κάρτες αθλητών του μπέϊζμπολ κάτι που το νόημα του ήταν: "Ποιος από όλους αυτούς θα σας πληρώνει το νοίκι αν μείνει ο πατέρας σου χωρίς δουλειά;". Είναι νομίζω μια φράση που νομίζω ότι βάζει τα πράγματα στη σωστή διάσταση. (Αν κ εδώ κ χρόνια τον τόνο στις κερκίδες δεν τον δίνουν αυτοί που πληρώνουν για να πάνε γήπεδο. Τον δίνουν εκείνοι που πάνε στις κερκίδες για να παίρνουν χαρτζιλίκι).

ρα

Ανώνυμος είπε...

Ρα, γενικα διαφωνω με αυτη τη λογικη που βαζεις στο δευτερο σημειο σου. Απο την πλευρα του, ο παοκ κανει πολυ σοφα (εντος των πλαισιων που ζουμε παντα) που θελει (και επιδιωκει, ειμαι σιγουρος) την απολυτη παρακμη του αρη και του ηρακλη. Ο παοκ δεν εχει πλεον μια διοικηση μικρολαμογιων, ψευτο-"επαναστατων" τυπου γκαγκατση, ζαγορακη κλπ, που θα μπορουσε, ποτε να καυγαδιζει και ποτε να ψευτοσυμμαχει με τις αντιστοιχες του αρη, εναντιον του καταραμενου αθηναικου κατεστημενου που φταιει για ολα. Εχει εναν πανισχυρο μεγιστανα (των νιντζα), ο οποιος εχει φιλοδοξιες για την κορυφη της ελλαδας και την καταξιωση στην ευρωπη. Το αν θα πετυχει αυτους τους στοχους ειναι αλλο θεμα, μια φορα αυτους εχει. Για να πετυχει λοιπον αυτη την κυριαρχια, ειναι απαραιτητο να εκμηδενισει τους αντιπαλους του στη δικη του πολη. Οπως εκανε ο οσφπ με τον εθνικο, οπως εκαναν ο παναθηναικος και η αεκ με τον ατρομητο, τον απολλωνα και λιγοτερο τον πανιωνιο. Η αποστολη αυτη ειναι πολυ δυσκολη, καθως ο αρης ειναι απολυτα συγκρισιμο μεγεθος με τον παοκ στο ποδοσφαιρο, αλλα μεχρι στιγμης ο αρης μια χαρα τον βοηθαει σ αυτο το εργο.

Για το μπασκετ συμφωνω μ' αυτο που λες, θα ντρεπομουν αν ειχε κανει ο αρης κατι τετοιο, αλλα και παλι: αυτο που εκανε ο παοκ, βοηθησε στο να παρακμασει ο αρης στα 90's (αν και αυτο ειχε ξεκινησει λιγα χρονια πριν) και να μην διεκδικησει ουτε μια φορα το πρωταθλημα μετα το '92. Ο παοκ τα πηγε πολυ καλυτερα εντος των συνορων και ηταν η μοναδικη δεκαετια που στους μεταξυ μας αγωνες μας νικησατε περισσοτερες φορες ειδικα σε playoffs. Περνουσατε εμας και διεκδικουσατε τιτλους.

sniper

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Εντάξει μη μαλώσουμε τώρα μεταξύ μας για τον άγγελο, μεγάλη η χάρη Του.

Ανώνυμε που ξέχασες να βάλεις ψευδώνυμο, το σοβιετικό ποδόσφαιρο υπερβαίνει ως θέμα τις δικές μου γνώσεις και δυνατότητες. Αν ήταν να γράψω μια γενική ανάρτηση, θα είχα ως αφετηρία δύο παλιότερες αναρτήσεις, μία για τη γνωστή ιστορία της ντιναμό κιέβου
http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2010/04/blog-post.html

Κι άλλη μία από το βιβλίο η φυλή του ποδοσφαίρου
http://sfyrodrepano.blogspot.gr/2009/10/blog-post_25.html

Θα αξιοποιούσα το τσιτάτο του στάλιν για τους δικούς μας σκοπούς (να έχουμε χιλιάδες παίκτες και 22 θεατές κι όχι αντίστροφα). Θα ξεσκόνιζα αρχειακό υλικό για την αράχνη γιασίν, για το διάδοχό του, ντασάεφ, για τον μπλαχίν και την χρυσή μπάλα, για την τριπλέτα του οσφπ, οπωσδήποτε για τα μινκ του λομπανόφσκι και τη μουντιαλική σφαγή με το βέλγιο αν ενθυμούμαι καλώς, για τη διασπορά τίτλων και αστέρων σε πολλές ομάδες. Αλλά θα μου έλειπαν πάλι αρκετά βασικά στοιχεία γι' αυτά που ρωτάς.

Σνάιπερ, έχω ενστάσεις σε βασικά σου σημεία, αλλά δεν προλαβαίνω να στα γράψω τώρα. Θα στα πω από το τηλ, αν το ανοίξεις ποτέ.

Ανώνυμος είπε...

Sniper το σκεπτικό σου έχει αναμφίβολα αρχή μέση κ τέλος. Διαφωνώ όμως. Διαχρονικά, το πιο επιτυχημένο εμπορικά πρωτάθλημα είναι το αγγλικό κ αυτό είναι βασικά δομημένο γύρω από την ύπαρξη δυο ομάδων σε μια πόλη (άτιμο πράγμα ο "δικομματισμός"). Και εκτός Αγγλίας όμως θεωρώ ότι είναι καλό για τη Ρεάλ που έχει την Ατλέτικο στη Μαδρίτη και ακόμα πιο καλό για τη Μπάγερν που έχει τη Μόναχο 1860 στο Μόναχο (γι αυτό κ θεωρώ ιδανικό σενάριο για μια ομάδα το να έχει όχι μια δυνατή αλλά μια σχετικά δυνατή αντίπαλο στη πόλη της). ΠΑΟΚ κ ΑΡΗΣ δεν είναι απολύτως συγκρίσιμα μεγέθη, δεν ξέρω (το πιθανολογώ όμως) αν αυτό φαίνεται εκτός Θεσσαλονίκης, εκτός Μακεδονίας πάντως φαίνεται σίγουρα), αν κάποιος όμως με πόστο ΠΑΟΚ νομίζει στα σοβαρά ότι μπορεί να "εξαφανίσει" δια παντός τον ΆΡΗ δεν είναι απλά ηλίθιος, είναι επικίνδυνα ηλίθιος (εδώ δεν εξαφάνισε η Manchester United τη City και θα εξαφανίσει τον Άρη ο Γιαννάκης ο μαφιοζοΚλόουν;). Δυστυχώς όμως μου έχει-εδώ κ καιρό-δημιουργηθεί η εντύπωση ότι στη πόλη σας οι επικίνδυνα ηλίθιοι σε θέσεις ευθύνης δεν είναι ένα σπάνιο φαινόμενο.

Για το μπάσκετ, αν το θέμα ήταν να πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο κ να λένε στους αρειανούς συμμαθητές τους "σας νι-κή-σα-με, σας νι-κή-σα-με, εί-μα-στε κα-λύ-τε-ροι..." τότε πιθανότατα οι "ατσίδες" (για να μη πω πιο βαρειές κουβέντες) του ΠΑΟΚ είχαν δίκιο. Ο ΠΑΟΚ όμως τις επόμενες δυο χρονιές έμεινε εκτός πρωταθλητριών βγαίνοντας τέταρτος οπότε από οικονομικής πλευράς το ζήτημα είχε κριθεί οριστικά. Το ότι ως μονόφθαλμος μπορεί να κέρδιζε τον τυφλό καμιά σημασία δεν είχε (φαίνεται εξάλλου κι από την ευρωπαϊκή του πορεία μετά το Κόρατς του '94).

ρα

ΥΓ. Ομολογώ ευαισθησία και μηδενική θέληση αντικειμενικότητας πάνω στο ζήτημα του Αναστασιάδη. Η δεύτερη έξοδός του από τον ΠΑΟΚ το '99 ήταν η αφορμή να πάψω την όποια σχέση μου με οπαδικά συναισθήματα. Θα προσπαθήσω να κρατήσω κλειστό το καπάκι από όπου μου βγήκε η υπεράσπιση του Άγγελου. Ελπίζω μόνο να μη βγει κανείς και πει καλά λόγια για το Βεζυρτζή.

Μπρεζνιεφικό απολίθωμα είπε...

Φυσικά και δεν είναι απολύτως συγκρίσιμα μεγέθη ρα. Μια απλή ματιά στο παλμαρέ κάθε συλλόγου αρκεί να το καταδείξει.
Έχουν όμως παρόμοια παθήματα κατά το παρελθόν και μυαλό δεν έβαλαν οι οπαδοί τους με τους επίδοξους σωτήρες πάνω στο άσπρο άλογο. Μπατατούδης στον παοκ, κοντομηνάς στον άρη, μυτιληναίος στον ηρακλή, μοίρασαν φρούδες ελπίδες κι άφησαν πίσω τους ομάδες στα πρόθυρα της διάλυσης. Τι συμπεράσματα βγάλαμε σφοι απ' όλα αυτά; Να έρθει ο σαββίδης να κάνει μεγάλο τον παοκ και να βρει και ο άρης έναν τέτοιο ωνάση για να ανακτήσει την χαμένη του δυναμική. Αυτό είναι το μόνο μοντέλο που θριαμβεύει στην χώρα μας και σε ευρωπαϊκό επίπεδο -αν η πρέμιερ λιγκ είναι ένα πετυχημένο πρωτάθλημα, με εμπορικά κριτήρια, αυτό το οφείλει κυρίως σε άραβες επενδυτές που πήγαν να ξεπλύνουν τα πετροδόλαρά τους.
Παρόλα αυτά συμφωνώ απολύτως μαζί σου (διαφωνώντας με το σνάιπερ) ως προς τι συμφέρει μακροπρόθεσμα και τι όχι τον παοκ, που κάτω από τα τέμπη έχει πάρει φέτος 5 ολάκερους βαθμούς, δηλ όσους και ο ουραγός άρης. Και του χρόνου τα ταξίδια του θα είναι μάλλον περισσότερα και πιο μακρινά.

Εργ. Αυτον. είπε...

καλά όλα αυτά, δεν πρέπει όμως, μαρξιστές άνθρωποι, να ξέρουμε και τι μας γίνεται;
εννοώ σε κάπως πιό βαθύ επίπεδο από τα τετριμμένα και τις αθλιότητες π.χ. τύπων σαν τον Ρούσση κ.τ.π.;

Αν και παλιό, οι εξελίξεις έχουν απλά οξύνει και βαθύνει πολλά από τα προβλήματα που επισημαίνει:

https://interarma.info/wp-content/uploads/2014/01/vinnai.podosfairo.pdf

Αν και έκδοση της Δ.Β. ο συγραφέας είναι κοντά στη Σχολή της Φρανκφούρτης. Πολύ σοβαρός, ασχολείται ακόμη και σήμερα με αυτά τα θέματα. Με πάρα πολά κείμενα στο μπλογκ του γιά όποιον τυχαίνει να διαβάζει γερμανικά.